Ma Bourgogne.

 foto: Vakwerk in Beaune

Ma Bourgogne. Het is alweer de laatste dag van de Franse week op Gereons Keuken Thuis. De showstopper is wat mij betreft de Bourgogne, waar ik heel wat heb rondgedwaald op zoek naar wijn, op jacht naar lekker eten en om cultuur op te snuiven. Velen rijden er aan voorbij op reis naar het zonnige Zuiden. Mijn eerste indruk in 1994 van de stad Mâcon was die van rommelig en druk met de N6 dwars door de stad. Nu jaren later is het goed toeven op de quai Lamartine aan de Saône. Zomer en winter. Ik vroeg me hier eens af hoe dichter en staatsman Lamartine zijn oeufs en meurette at. 

 foto: fromagerie in Beaune.

Dijon met zijn grote markthal, waar het in december heerlijk zuurkool eten is na je inkopen. Dat warmt de mens op. Beaune buiten het seizoen, want het is er te druk geworden. Langs de dreven van de Côte d’Or. Wijn, wijner wijnst. Bourgognes rood en wit in overtreffende trap. Lunchen met een vriendin op een regenachtige dag in Givry tussen wegwerkers. Wandelen over het monnikenpad  dat leidt van Cluny naar Châlon met in je knapzak een hartige cake.

  foto: Tournus aan de Saône

Naar Louhans, kippenhoofdstad. De adellijke dames liggen te kust en te keur opgestapeld. Bressekip in roomsaus. Tournus met zijn abdij en gekleurde gevels. De dorpen in de Mâconnais met huizen van gestapelde steen. Hier niet het noordelijker vakwerk. Licht geel en met Romeinse pannendaken. Het Zuiden lonkt.

 foto: huizen van gestapelde stenen.

En de majestueuze Roche van Solutré. Gereons keuken heeft deze eens op oudjaarsdag beklommen en werd beloond met een spectaculair uitzicht op de Mont Blanc. Een dessert uit de Mâconnais van druiven en schuimige wijn.

 foto: taartjes in Tournus.

De talloze wijnboeren, die ik bezocht van Noord tot Zuid. Met mooie witte, rode en rosé wijnen. Eigenlijk heeft de Bourgogne alles, behalve zee, maar dat is het ooit geweest La France profonde. Ma Bourgogne. In deze streek eindigt mijn Franse week. Gereons Keuken Thuis gaat met vakantie. Je vous souhaite de bonnes vacances!

 foto: op pad naar de plaatselijke cave.

Tour du terroir.

 foto: van alles in pot en blik.

Tour du terroir. Het is zo’n mooie term dat terroir. Het klimaat, de bodem en de inspanning van de boer zorgen er voor, dat er in elke uithoek van Frankrijk de mooiste producten zijn te vinden. Met specifieke smaken behorend bij de streek. Streekproducten en -gerechten en wijnen, al dan niet voorzien van een AOP. Want de Fransen zijn trots op hun eigen producten. In supermarktfolders zie je steevast de term “production Française” staan als het om vlees en groente gaat. Het is een aanbeveling. Nobody does it better. (ook de titel van één van de Franse kookboeken van TV kok Trish Deseine)

Een rondje Frankrijk levert dan ook een karrenvracht aan producten op. De buren van Gereons Keuken Thuis fronsten regelmatig de wenkbrauwen als na een trip naar Frankrijk de auto werd uitgeladen. Dozen met wijn en tassen met allerlei aangeschafte waar stonden voor het gebouw. Culisouvenirs. Kruiden, blikken confit de canard, olijfolie, cassis de Dijon, stokbroodplank, zeep…. Het paste allemaal ternauwernood in de kofferbak en op de achterbank.

Terroir dus met de klok mee: potten met krabbensoep uit Le Touqet, macarons uit Picardië, champagne en roze biscuit uit de koninklijke stad Reims, mirabellenjam uit Lotharingen, Elzasser wijnen, cassislikeur en mosterd uit Dijon, comté uit de Jura. Verder zuidwaarts nougat uit Montélimar, herbes de Provence, roze knoflook uit Cavaillon, potten gevulde mosselen uit Sète en rode Banyuls. Alles zorgvuldig bij elkaar gescharreld.

Uit het westen piment d’espelette, wijnen uit de Bordelais, boekweitmeel uit Bretagne, witte Muscadets. Cider en kaasjes uit Normandië, Dan is het rondje nog niet eens compleet. Gereons Keuken Thuis kan uren struinen over markten, door grandes surfaces en langs wijnhuizen. Ondanks het voornemen om deze keer eens niet zoveel te kopen. Het lukt gewoon niet. De lokroep van het terroir en al het lekkers.

Een leuke tip en makkelijk te doen voor een dagje is gaan shoppen in Ronq net boven Lille aan de Frans/Belgische grens. Naast een mega Auchan vind je er ook  wijnwinkel en        -kelder Hyperwine. De laatste heeft altijd leuke aanbiedingen op wijngebied. En in de Auchan is gewoon alles te krijgen. Food en non food. Een andere tip is de Leclerc of Cora net onder de Frans/ Luxemburgse grens. Ideaal om nog wat laatste inkopen (vers) te doen tijdens je terugreis naar Nederland. Zo kom je in ieder geval bepakt en bezakt terug van je vakantie. Na een tour du terroir.

Lotharingen.

 foto: château de Lunéville

Lotharingen, noordoost Frankrijk. Altijd heen en weer gepingpongd tussen Frankrijk en Duitsland., maar sinds de Eerste Wereldoorlog Frans. Ik wil het hebben over de twee steden in Lotharingen. Het in geel zandsteen gebouwde en aangename Metz en het royale Nancy. Twee steden kort bij elkaar gelegen. Verschillend in karakter, maar prima te doen in een weekend of als stop over als je op reis bent in Frankrijk.

foto’s: Metz et son marché

Zowel Metz als Nancy zijn makkelijk te bereiken vanuit Nederland. Je bent er in een halve dag en direct in Frankrijk. Beide steden hebben voldoende hotels en parkeergelegenheid. Metz, de ville jardinière, ligt aan de Moezel en vanaf de snelweg zie je de grote kathedraal in het centrum in zijn kenmerkende gele zandsteen. Beroemd zijn de ramen van Marc Chagall.  Tegenover de kathedraal ligt de markt, overdekt en vol met al het heerlijks, wat je overal aantreft in Frankrijk. Terrines, wild, groenten en vis. Een lust voor het oog. Rond het station ligt een wijk, die door de bouw meer doet denk aan een Duitse stad zoals Trier of Aken. Gebouwd in de tijd, dat Metz nog bij het Duitse keizerrijk hoorde. Vlak achter het station ligt een dependance van het bekende Centre Pompidou in Parijs. Zeer de moeite waard. Ten zuiden van de stad langs de A31 verrees in oktober 2014 een geheel nieuw winkelcentrum, gebouwd als een glimmende UFO. The Wave, een leuk uitstapje.

 foto’s: Nancy

Nancy, de stad van Poolse koning Stanislas, die door huwelijk ook hertog van Lotharingen werd. Hij deed niet onder voor Lodewijk XIV en bouwde een barok paleis en plein in zijn hoofdstad. De huidige Place Stanislas. De huiskamer van Nancy. Deze stad is een heerlijke flaneerstad door de middeleeuwse wijk over de brede lanen naar de stadspoort van Graffe, waar zondags een antiekmarkt wordt gehouden.  In Nancy is het goed toeven met de macarons van de de Soeurs Macaron en de leuke Sint Nicolaasparade elk jaar op 6 december. Een feest voor klein en groot.

foto’s: Saint Nicolas de Port, stad van Sinterklaas.

Over Sint Nicolaas gesproken. Net buiten Nancy ligt het stadje Saint Nicolaas de Port, waar in een immense kathedraal, met twee torens van honderd meter hoog, de onderarm van de goedheiligman wordt bewaard. Een euro in de gleuf en het luikje gaat open. De arm is dan te aanschouwen. Een andere bijzonderheid in het dorp is het speciale postkantoor, waar alle wensen aan de Sint van groot en klein kunnen worden gepost. Net iets verderop ligt Lunéville, het Versailles van Lotharingen. Kosten noch moeite spaarde Stanislas om een paleis te bouwen met prachtige parken. Het leuke van Lunéville is dat er tal van bistro’s zijn waar je je vingers kunt aflikken bij de heerlijke traditionele gerechten van Lotharingen. Zoals de varkensvleesbereidingen, terrines, de befaamde quiche Lorraine, de babas au rhum, de Moezelwijnen, mirabellen en onovertroffen Madeleines.

Ga er eens heen en stop er als je op doorreis bent. Lotharingen heeft voor ieder wat wils.

Franse wijn.

 foto: Franse wijn

Franse wijn. Gereons Keuken en Route heeft er al heel wat wijntripjes opzitten in het Franse land. In de heuvels van de Beaujolais, langs de dreven van de Côte d’Or, de Châlonnais en langs de Sâone waar de witte wijnen van de Mâconnais lonken. Klinkende namen zoals de wijnen uit Ladoix, Meursault of Pommard. De rode wijnen van domaine Petitot vlakbij  Beaune. Of de zuidelijker gelegen gaarden van Mancey en Uchizy. Als je op de A6 de afslag Tournus (nummer 27)  neemt zie je aan je linkerhand het mooie Maison des vignerons de Mancey liggen, waar een keur aan Borgondische wijnen wordt verkocht, Ik heb al vaak over de wijnen van Mancey geschreven.

Mijn wijntripjes leidden me ook naar Lille, alwaar ik vaak afsprak met Pierre Guindon,  Een wijnmaker uit, what’s in a name, het dorp Saint Géréon aan de Loire. Ik las over deze man in een Frans tijdschrift en kort daarna spraken we af op een parking in Turnhout. Hij maakt behalve een knisperende Muscadets ook een moelleux van pinot gris, de Malvoisie. Zwoel wit van laat geoogste druiven, vendange tardive. En dan zijn rode gamays vol fruit, om jong en koel te drinken.. Een rondje langs de wijngaarden van Gassin en Cogolin in de Var voor die kenmerkende rosés. Of Banyuls met zijn rode gemaderiseerde dessertwijnen. Ik kan het niet laten als ik in Frankrijk ben. Elke streek heeft zo zijn mooie wijnen. Ik moet proeven en erover schrijven. Over de herkomst van de chardonnaydruif, het rood dat werd gemaakt voor de paus, het organiseren van een kleine proeverij of de Beaujolaiswijnen van domaine de la Rizolière. Ik kan er nog uren over doorgaan. Want behalve eten is wijn ook iets waarvoor je naar Frankrijk gaat. In deze Franse week een korte bloemlezing. Ook hoor ik graag jullie tips over  Franse wijn. Je kunt ze plaatsen als reactie onder deze blogpost.

In het dorpje Chardonnay worden witte wijnen gemaakt van inderdaad de chardonnaydruif. De witte druif van Bourgondië

   De combi Paus, Polen en Bourgogne in Morey Saint Denis.

Van mijn vriendin”On Rue Tatin“Susan uit Louviers heb ik het recept voor sinaasappelwijn.

  Een kleine wijnproeverij thuis met je trouvailles uit Frankrijk. Altijd leuk om te organiseren

12510517_461939910673382_5545337235165497738_n  Vakantiewijn herbeleven doe je zo!

   Ik ben dol op de Beaujolais en de wijnen van Didier en Marieke Canard.

Encore une fois: Franse wijn!

Franse zomerparade.

 foto: au marché

Franse zomerparade. Het is bijna vakantie. Hordes Nederlanders trekken erop uit. Vaak naar de hexagone, de zeshoek. Al dan niet met caravan. (en zak aardappels) Gereons Keuken Thuis weet al jaren, dat je helemaal niets mee hoeft te nemen naar deze grote voorraadkast. Met zijn keur aan producten. De grandes surfaces, de locale markten en detaillisten. Je kunt met recht dit land een foodie walhalla noemen. En getuige alle inzendingen voor tips voor deze Franse zomerparade denken veel bloggers daar ook zo over. Een korte selectie van de inzendingen:

 Uit  Ecuador kreeg ik dit heerlijke Franse recept van Tessa Couperus. Het is dan wel een winters recept. (dat is het ook bij haar op het zuidelijk halfrond) Maar een tarte passion framboise mag niet ontbreken in deze zomerparade.

Culinette zond een verhaal in over het stadje Châtillon sur Seine in het noordwesten van Bourgondië. Het stadje van de dame van Vix. Een bij haar geliefde plek en hotel. 

Bretonse sardienensoep van Zeeuwse blogger Christien van Oesters en Uien in deze culinaire tour. Zou niet misstaan in de keuken van Gereons SeaSpot.

 Jody ging ongewoon lekker slapen in een grotwoning aan de Loire.

Je verlaat Frankrijk natuurlijk niet zonder culinaire souvenirs. Smulpaapje Susan Aretz vertelt je er alles over. Bijvoorbeeld blikken confit een must in Gereons keuken Thuis. Bewaar het overtollige eendenvet in schoon potje om je aardappels mee te bakken. Heerlijk met wat knoflook en gehakte peterselie.

 Als kind had kookdiva Antoinette een crush voor la douce France. Een Italiaanse amore verleidde haar met tagliatelle met artisjok en geflambeerde garnalen Sa direction changeait instamment!

Martine Kramer bezocht een nougatier Le Genét d’Or. Wat een spierballenwerk om deze traktatie te maken.

 Caillette fumé van Simon Vanbecelaere. Zo van de BBQ en licht gereookt.

Carla Baas denkt bij Frankrijk meteen aan een quiche met courgette, pijnboompitten en Bleu d’Auvergne. Ook blogt zij over een spannend Frans kasteel.

Saint Tropez cooking.

 foto: BB à Saint Tropez

Saint Tropez cooking. Natuurlijk bestaat er niet zo iets als een eigen keuken van dit kleine stadje op een schiereiland aan een turkooizen baai. Maar zeg Saint Tropez en iedereen heeft daar wel een voorstelling bij. Of het nu gaat om de verse vis die aan land wordt gebracht met de lokale pointus. Kleine vissersbootjes. Vis direct wordt verkocht onder de stadspoort aan de haven. Of de danseuses van het spektakel restaurant L’Opéra, die elke avond op de tafels tussen de gerechten hun kunsten tonen op een stevige beat. Of de beroemde panier met crudités van Club 55, een emblematische beachclub in Ramatuelle. Voor ieder wat wils dus in Saint Tropez. Ook Gereons Keuken Thuis raakt er door geïnspireerd. Een kleine collage vandaag en een recept voor Antiboise, maar dat komt uit een andere plaats.

Verpakt gerechtje op je bord. kabeljauwpakketjes

 

BBQ à la Tropézienne waarom niet? Vuurtje aan op een stil strand en grillen maar.

 
 Afkoelen van de oh la la en brouhaha met een koude komkommersoep
 

NINA Parker schreef een leuk boek over alle heerlijkheden op het schiereiland van Saint Tropez.

 

Schuif de gordijnen open schreef ik eens op mijn blog. Het spektakel in de haven  van Saint Tropez gaat beginnen. oesters uit de oven

Sardines met Antiboise:

Nodig:

 4 sardines schoongemaakt

1 citroen

zout

peper

1 el peterselie gehakt

aluminium folie

2 ontvelde tomaten

50 g gehakte zwarte olijven

3 el olijfolie

2 tenen knoflook

1 el kappers

1 el rode wijn azijn

2 el gehakte peterselie

Bereiding:

 Kruis de tomaten met een mesje in en leg in heet water. Daarna laten schrikken in koud water. Ontvel de tomaten en haal de zaadlijsten eruit. Snijd fijn. Hak de knoflooktenen fijn. Verhit wat olie en fruit de knoflook kort. laat niet aanbranden, want dan wordt de saus bitter. Voeg de tomaten toe en laat kort sudderen. Als laatste de olijven. Schep uit pan in kommetje voeg peper, zout, peterselie.kappertjes en rode wijn azijn toe.

Snijd de citroen in acht partjes. Houd vier partjes apart. Vul de buik van de sardines met een partje citroen, peterselie, zout en peper. Pak de sardines in folie en zet ze in oven van 180 graden. Na ongeveer een kwartier zijn ze klaar, al naar gelang de grootte van de vis. Serveer de vis met wat Antiboise saus en een partje citroen.

Bij al dit lekkers drinken we natuurlijk een lichtbleke rosé van chateau Minuty uit Gassin.

franse kook kunst.

 foto: franse kook kunst

Franse kook kunst. In de Ardèche bestiert chefkok Nort van Hoof (de Fransen noemen hem Norbert) Eclats de Vie, een chambre et table d’hôtes. Nort is geen onbekende kok. Op zijn 26e werkte hij al in een gerestaureerd benedictijner klooster in de Cevennen. Ook schreef hij in 1998 zijn eerste kookboek “Koken op een Berg. je kunt dus zeggen dat Nort zijn sporen wel heeft verdiend. Mensen eten graag bij hem. Hij kookt graag à l’improviste met al het moois dat het land van de Ardèche voortbrengt. Schrijfster Margriet Weenink en beeldend kunstenaar Willem Weenink gingen samen met Nort aan de slag. Het resultaat van hun inspanningen is franse kook kunst  geworden. Een kookboek dat kunst, tekst en recepten verenigt. Willem Weenink tekende voor de illustraties, Margriet dichtte en schreef de teksten en Nort kookte. Het is een sfeervol geheel geworden.

De indeling van het boek is niet op basis van gerechten maar op producten. Het start met tomaten, rood en sappig van de Franse zon. Dan volgen de kastanjes, lang een belangrijke voedselbron voor de lokale bevolking. Olijven ontbreken niet. Vis, zoetwatervis uit de rivier de Ardèche. Knoflook doet de schrijvers terugverlangen naar de sixties en Ramses Shaffy. Paddenstoelen, geteeld of geplukt. Kip, vooral de poulet fermier of jaune. Appels symboliseren de herfst, pruimen uit rijke oogst. Varkensvlees, eieren, schapen, citroenen en tot slot kruiden&groenten. De schrijfster en tekenaar hebben kosten noch moeite gespaard om al deze producten te voorzien van een kunstzinnige connotatie. Met leuke verhalen, gedichten, foto’s en tekeningen. In mijn optiek geldt dat niet voor de recepten. Die hadden best wat creatiever gemogen en met wat meer couleur locale. Ik mis terroir. Het zijn meer alledaagse internationale recepten. Dat is jammer.

Dat neemt niet weg dat dit kook- en leesboek een prima passe temps is voor je aanstaande vakantie. Je huurt een huisje in de Ardèche of elders in Frankrijk, leest wat en kookt wat zoals Nort dat doet. Bij vertrek laat je dit kookboek voor de volgende gasten of je gastheer/vrouw liggen.

franse kook kunst, Nort van Hoof, Margriet Weenink en Willem Weenink (ISBN 9789089896988) is een uitgave Terra en kost €20,00

 

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Dining on a train.

 

 foto: dining on a train.

Dining on a train. Tot en met de jaren zeventig van de vorige eeuw nog heel gewoon. Een restaurant aan boord van de internationale treinen. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Des te leuker was het dinsdag jl om aan te monsteren in het Panaorama Rail Restaurant, dat vertrekt vanaf spoor 2 B op Amsterdam Centraal. Gereons Keuken en Route had er zin. We werden ontvangen door de gastheren en gastvrouwen van het rijdende restaurant met een fris glas prosecco en wat snacks zoals een verse grillworst en ingelegde rode biet. Daarna gingen we aan tafel. Om exact 18.00 uur klonk het fluitje en ging de gerestaureerde locomotief uit de sixties op pad om de aanwezige gasten in een tocht van anderhalf uur een proeve te geven van het landschap en de smaken. Alle onder auspiciën van Julius Jaspers. Het geeft een soort Simplon Express gevoel. Glijdend door het landschap werd het glas gevuld met een stuivende sauvignon blanc uit Zuid Afrika. De eerste amuse was een tataki van longhaas met ingelegde komkommer. (Ja ik weet het niet exact voor bij de sauvignon)

 foto: spannende velouté met gerookte paling.

De tataki werd gevolgd door een velouté met gerookte paling in een glaasje. Het gerookte tegenover het crêmige, de sauvignon stoof er lekker naast, terwijl de trein door het Kennemerlandse landschap zoefde. Gesprekken werden gevoerd met mijn disgenoten horecajournaliste Iris,  wijnschrijver Frank en  eetschrijver Gerrit Jan. Het maakt wat los, wijn, eten en reizen tegelijk. Jeugdherinneringen werden opgehaald over het Uitgeest van eertijds. Kennelijk doet zo’n treinreis wat met je. De proeve werd vervolgd met een mooie shiraz uit Australië, peperig rood. Dat was mooi geweest bij de tataki. Er werd een huisgerookte zalm geserveerd met wat mierikswortelmayo. De ruccola had beter een mildere slasoort kunnen zijn. Iets te peperig ten opzichte van de zalm. Na een kort oponthoud om te keren en weer Amsterdamwaarts te rijden, werden de aanwezige gasten getrakteerd op een tarte tatin Bocuse stijl met butterscotch en een bolletje ijs. Zoet langs de Zaan zal ik maar zeggen. En zo reden we Amsterdam Centraal binnen. Een ervaring rijker.

 foto: huisgerookte zalm.

Het Panorama Rail Restaurant rijdt elk weekend vanaf Amsterdam Centraal door het Groene hart en langs de dreven van de Randstad. Een leuke suggestie voor een tête à tête diner of als je je buitenlandse gasten in 2 uur en 45 minuten Nederland wil laten zien. Meer informatie over dining on a train en hun concepten vind je op Panorama Rail. Een leuke experience.

 foto: tarte tatin in de stijl van Bocuse.

Het Insecten kookboek.

 foto: het insecten kookboek.

Het Insecten kookboek. Nee niet Erik of het klein insectenboek, maar een heus boek met inspirerende recepten en uitleg over het eten van de toekomst.  Het lag al een tijdje ter bespreking in Gereons Kookboekenhoek. Maar ik was er nog niet echt aan toegekomen. En…. vond het net als de meeste Europeanen een beetje eng, zo’n sprinkhaan, krekel, meel- of buffaloworm. De enige wijze waarop ik insecten consumeer is met het drinken van Campari. (rood door de cochenilleluis) Eigenlijk best vreemd terwijl ik zaterdag nog een kilootje Noordzeegarnalen sta te pellen @Gereons Seaspot. Die eten we namelijk wel. Folke Dammann en Nadine Kuhlenkamp pogen de acceptatie met dit mooie boek en 38 recepten te verhogen.

In het eerste deel van het boek geven de schrijver uitleg over deze uiterst duurzame en eiwitrijke voedselbron. Want insecten zijn overal te vinden en worden op andere continenten gretig verorberd. De Grieken en Romeinen beschouwden insecten als een waardevol voedingsmiddel. In de 19e Eeuw at men in Duitsland nog meikeversoep. Echt waar.Dan de duurzaamheid van deze eiwitleveranciers. Insecten verwerken hun voedsel zeer efficiënt. Ter illustratie: acht kilo voedsel levert één kilogram rundvlees, terwijl het 4 kilo insectenvlees oplevert. Zover het pleidooi.

Hierna gaan Damman en Kuhlenkamp verder met de vier alom verkrijgbare insecten, die worden gekweekt voor consumptie, sprinkhanen, krekels, meel- en buffalowormen. Alle vier voorzien van een declaratie van hun voedingswaarde. De gedroogde en verse vorm. Als designer was Dammann ook geïnteresseerd in de mogelijkheden voor de gastronomie.In vele landen experimenteren koks met insecten. In Nederland geeft Pierre Wind zelf workshops met insecten.

Dan is het tijd om te koken. Onder het mom van laat je niet bang maken, laat het je smaken. Voorgerechten als geroosterde buffalowormen op een bedje van wilde kruiden of een kokossoepje met sprinkhanenspiesjes. Hoofdgerechten zoals een tagliatelle met pesto en krekels of gebakken insecten met rode groentecurry. En de toepassingen in desserts. Chocorotjes met meelwormen of appelcompote met gebrande sprinkhanen. Het boek sluit af met wat snacks.

Folke Dammann, oprichter van “snack insects” en Nadine Kuhlenkamp, senior art director, hebben met dit insecten kookboek een mooi pleidooi vormgegeven voor de acceptatie van het eten van sprinkhanen. De insecten springen van de begeleidende foto’s. Even wennen, maar het eten ervan, dat zouden we allemaal eens moeten proberen. Ik ga het eens proberen. Verslag volgt.

Het Insecten kookboek, Folke Dammann (ISBN 9789045208251) is een uitgave van Karakter en kost € 19,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Zomerse leesparade.

 

foto: boeken op mijn balkon.

Zomerse leesparade. Het is half juli, het zonnetje verwarmt mijn zomerse balkon. Buiten ligt een grote stapel kookboeken voor mijn neus om op de foto te zetten. Nog te lezen en sommigen nog te recenseren. Of gewoon ter inspiratie. Ik ben eens in de oogst  voor deze zomer gedoken. Ter lering ende vermaeck zullen we maar zeggen. Laten we niet langer dralen. Dit is mijn vrolijke selectie voor 2016. Een zomerse leesparade.Fado klinkt uit de speakers, Lekker fris glas rosé erbij en de zomer kan niet meer stuk.

 Bonen! van Joke Boon bevat vele vrolijke zomerse gerechten. 2016 is tenslotte het jaar van de peulvrucht.

Het is altijd feest met Karin Luiten, plan eens een zomers diner uit haar boek De vrolijke tafel. Zonder pakjes en zakjes.

 Grieks eten hoort bij de #alfresco zomer, GREEK Nu eens met een moderne twist door George Calombaris.

De grote vakantiespecial van Smult met 101 recepten voor elke thuiskok. Nu in de kiosk. Met bijdragen van Janny van der Heijden, Bart van Olphen en Susan Aretz.

  De Zuid Japanse keuken, Nanban.

Elke zomer wordt er heel wat fruit in de pot gehakt in Gereons Keuken Thuis. Of tot ijs verwerkt. Rijp zomerfruit. Vier de zomer met Janneke Philippi

Italiaans maar dan Quick and easy voor na een dagje strand. Uit de Zilveren Lepel kookschool.

  Zilt Zoet Zeeland met dat zomer in Zeeland gevoel. Niet te weerstaan zomerboek.

 Thuis aan de slag met Pasta di Janny!

  Het boek  Fish Tales van Bart van Olphen. Je maakt direct een omweg naar Gereons SeaSpot via IJmuiden. Om verse vis te scoren.

 En om mijn wijnkennis up to date te houden is er Wine Folly.

Happy summer!

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten