Talk & table 2022 met Mara Grimm.

foto; Hoe Parijs kun je het hebben, au bord de la Seine?

Talk & table 2022 met Mara Grimm. Ik lees elke week met veel plezier de restaurantreviews in Het Parool van Mara Grimm. Deze journaliste houdt in het hoofdstedelijke restaurantwezen de vinger aan de pols. Mara Grimm is een culischrijver, die al heel wat werken op haar naam heeft staan. Tijdens de Covid pandemie ging ze niet bij de pakken neerzitten, maar publiceerde ze in eigen beheer twee boeken: Crisiskoken en Eetiquette. Maar Mara is niet alleen actief op het Amsterdamse toneel. Zo gauw zij kan reist zij naar haar tweede woonplaats Parijs, om daar te genieten van de ontdekkingen, die zij doet op culinair gebied. Je raadt het al, een verslag in de vorm van haar nieuwe boek kon natuurlijk niet uitblijven. Eind november verscheen Bon Appétit Paris. Een boek vol Parijs en eten. Tijd dus om Mara uit te nodigen als #herfstgast. Ik wil alles van haar en haar projecten weten en beloon haar met een speciaal recept en bijpassende wijntip.

foto: Bon Appétit, à Paris on prend la mésure.

Wie is Mara Grimm? Vertel eens iets over jezelf en je interesse in eten en drinken? Er bestaat voor een schrijver geen beter onderwerp dan eten. Het is zoveel meer dan iets in je mond stoppen: eten is liefde, politiek, cultuur, mode, verlangen, alles. Van het recenseren van restaurants voor Het Parool tot het maken van culinaire reisreportages voor VOGUE… ik vind het allemaal even leuk.  Het is bovendien een onderwerp dat met je meegroeit. In de jaren dat ik extreem veel reisde interviewde ik bijvoorbeeld de beste chefs ter wereld, toen mijn zoon een jaar of vijf was deed ik er een kinderkookrubriek bij, tijdens de corona-crisis maakte ik een boek over koken in lockdown. En in Parijs focus ik me meer op mode en eten… het houdt nooit op.

Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig, naast jedagelijkse leven in Parijs en Amsterdam? Vandaag ben ik hard aan het werk voor Het Parool. Naast mijn wekelijkse restaurantrecensie bereid ik een groot overzicht van de food trends van 2023 voor. Daar ben ik een paar jaar geleden mee begonnen en sindsdien is het een van mijn favoriete klussen van het jaar. Verder ga ik dit weekend vieren dat mijn nieuwe boek af is. In Parijs, dat spreekt.

Vertel eens iets over je interesse in Parijs? Hoe is die ontstaan? In Parijs ben ik op mijn plek, dat gevoel heb ik altijd gehad. Toen ik klein was nam mijn moeder me twee keer per jaar mee om me alle musea en restaurants te laten zien, me onder te dompelen in het Parijse leven. Toen wist ik al: ooit woon ik hier. Sinds een jaar of vijf verdeel ik mijn tijd over twee plekken: de ene week ben ik in Amsterdam, de andere week in Parijs. 

foto: Mara aan de schrijf in haar Parijse habitat.

Wat zou je doen als je één keuze had tussen Amsterdam en Parijs? Een leuke vergelijking, die krom is. Wat was het dan geworden? Geen compromis mogelijk.  Het idee van op één plek leven benauwd me, dus ik denk dat ik gek zou worden. Toch zou ik kiezen voor Amsterdam, want hier is mijn zoon geboren en woont onze familie. Bovendien heb ik hier mijn droombaan: restaurants recenseren voor Het Parool. Toen ik net begon met schrijven over eten droomde ik ervan ooit Johannes van Dam op te volgen, dus het voelt alsof de cirkel rond is. Proefwerk is een extreem goed gelezen rubriek en daarom een grote verantwoordelijkheid, maar het is vooral zo ongelooflijk leuk dat er weinig tegenop kan – zelfs Parijs niet. 

Je hebt al aan heel wat kookboeken meegewerkt, o.a. voor Sergio Herman Kun je hierover wat meer vertellen?  Met Sergio heb ik inderdaad veel gewerkt. We hebben exact dezelfde smaak, niet alleen qua eten en wijn, maar ook qua vormgeving. Een van de eerste boeken die we samen maakten was een verslag van zijn laatste jaar bij driesterrenrestaurant Oud Sluis. In die tijd leerde ik denken zoals hij, leefde ik in zijn hoofd. Die periode is me nog steeds zeer dierbaar. Ook daarna hebben we nog veel boeken gemaakt, dat vind ik nu eenmaal een van de leukste dingen die er zijn. Daarom geef ik sinds een paar jaar mijn eigen boeken uit. Ik hou van papier, van typografie, van beeld. Als ik niet was gaan schrijven, was ik vormgever of fotograaf geworden. Tijdens het maken van boeken komt het voor mij allemaal samen. 

Wat is minst aantrekkelijke kant van leven in Parijs voor jou?  Er wordt in Frankrijk volop gestreden voor het behoud van de eetcultuur. Dat is fantastisch, maar het heeft ook een zwarte kant. Rechtse politici vinden halalvlees bijvoorbeeld een bedreiging voor de landbouwtraditie. Sommige scholen weigeren varkensvleesvrije menu’s te serveren. En worst en rode wijn zijn populistische symbolen van het pure Frankrijk geworden. Afschuwelijk.  

foto: uit het boek de iconische Isphahan van Pierre Hermé

En wat is de meest aantrekkelijke kant van wonen in Parijs voor jou?  De eindeloze schoonheid; Parijs stopt nooit met mooi zijn. En de restaurants natuurlijk; uit eten gaan is in Parijs een essentieel onderdeel van het dagelijks leven. Ik leef in Parijs ook anders dan in Amsterdam. Hier is mijn agenda elke dag bomvol; in Parijs neem ik veel meer de tijd om te léven. 

En hoe staat het met Amsterdam, dezelfde vragen?  Amsterdamse chefs zijn vrijer dan hun Parijse collega’s, zitten minder in een keurslijf. Dat levert vaak een creatievere keuken op. Recenseren is hier daarom veel leuker dan het in Parijs zou zijn. Verder hou ik van het dorpse van Amsterdam – al is dat meteen ook het nadeel: ik wil me soms kunnen verliezen in een stad. 

Ik ben benieuwd hoe jij te werk gaat voor proefwerk, want inmiddels zullen veel restaurateurs je wel kennen?  Als ik voor de krant ga eten reserveer ik altijd onder een andere naam. Bij binnenkomst word ik inderdaad regelmatig herkend. Niet erg: ik weet dondersgoed wanneer ik een voorkeursbehandeling krijg en let uiteraard ook op wat er aan de tafels om me heen gebeurt.

Staan er nog andere spannende projecten op stapel dit jaar? Een ander boek?  Er komt áltijd een nieuw boek, want boeken maken is een verslaving geworden. Zeker nu ik zelf uitgever ben. Mijn volgende onderwerp? Dat houd ik nog even voor me, maar een tweede Parijs-boek sluit ik niet uit. 

foto: wat zou Parijs zijn zonder croissants?
foto: Mara en fruits de mers, match made in heaven.

Wat vind jij een goddelijke maaltijd?  Voor schaal- en schelpdieren mag je me altijd bellen. Van pasta vongole tot chili crab en van oesters op de markt tot een enorm plateau fruits de mer in een grote brasserie… ik krijg er nooit genoeg van. 

En natuurlijk welke wijn(en), ik weet dat één keuze niet mogelijk is?  Ik heb ooit een dag mogen helpen met de oogst bij Romanée-Conti, een onvergetelijke ervaring. Hun Montrachet is de mooiste wijn die ik ooit heb gedronken. Sowieso heb ik een groot zwak voor bourgognes. Nog een grote liefde: champagne. De Roses de Jeanne van Cedric Bouchard is mijn alltime favourite. Maar goed, dat zijn allemaal geen wijnen voor elke dag. Thuis drink ik graag Brouilly van Lapalu. 

Wat lust je echt niet en waarom niet? In principe eet ik alles, maar ik ben geen fan van zoetwatervis. 

Wat is jouw favoriete plek in Parijs? Ik zal je verklappen, dat mijn favoriete plek de tuin van Palais Royal is.  De tuin van Palais Royal is inderdaad prachtig.  Ik heb sowieso een groot zwak voor Parijse tuinen. In die van het Musée de la Vie Romantique kom ik graag om te schrijven als het binnen te warm is. Ook een aanrader: de tuin van het huis van Balzac in het zestiende.

Wil je nog iets anders vertellen….delen? Ga naar Parijs! Dat is altijd het beste idee.

foto: gevulde kalfskoteletjes à la George Sand.

Het recept. Côtelettes de veau en papillottes.

Voor het recept voor Mara ging GKT te rade bij George Sand. Deze schrijfster organiseerde op haar buiten Nohant, maar ook in Parijs geweldige soirées met eten en drinken. Dat kwam haar uiteindelijk duur te staan, want tot haar dood moest ze in opdracht blijven schrijven om al dat lekkers te bekostigen. Als romantische ziel en épicurienne schreef zij ook alle gerechten op in schriften. Wat is er verandert in de tijd? Ttegenwoordig bloggen we, Deze recepten zijn bewaard door nazaat Christianne Sand en bewerkt naar de huidige tijd. Ik tikte het boek Les carnets de cuisine de George Sand op de kop in Châlon sur Saône. Een kook- en leesboek, dat je meevoert  naar de tijd van de romantiek. Doordat Mara vertelde, dat zij regelmatig werkt in het Musée de la Vie Romantique was de keuze voor een recept op GKT zo gemaakt. En in zekere zin hebben Sand en Grimm wat gemeen. De romantiek van het wonen in Parijs, hun indépendance, het schrijven en het ETEN! Voor Mara koos ik een recept Kalfskoteletjes met een farce van kip en Parijse champignons. Erbij een rode Morgon uit de Beaujolais.

Nodig:

4 kalfskoteletjes

400 g kipfilet in fijne reepjes

100 champignons de Paris

2 eieren

50 g boter

50 g gehakte peterselie

100 g paneermeel

zout & peper

takjes rozemarijn

bakpapier

Bereiding: 

Maak eerst een farce. Doe de blokjes kipfilet, de champignons in kwarten, peterselie en een ei in een kom van een mixer. Voeg zout en peper toe. Mix het geheel op gemiddelde snelheid, zodat er wel enige structuur overblijft. George Sand noemt dat “coupé au couteau” Niet te fijn, niet te grof. Besmeer de koteletjes aan beide kanten met deze farce. Klop de farce goed aan, zodat het stevig blijft zitten. Klop een ei los en haal de kalfskoteletjes erdoor. Doe daarna hetzelfde met de het paneermeel. Laat het geheel een uur in de ijskast rusten. Verhit de boter en bak het vlees om en om aan. Verwarm de oven voor op 180 graden. Smeer vier velletjes bakpapier in met wat boter, Pak de kalfskoteletjes in met erop een takje rozemarijn. Draai het papier in één beweging dicht.. Leg de pakketjes op een ovenplaat en bak het geheel af in 20 minuten. Serveer op een bord verpakt in papier. Erbij een frisse salade van jonge bladsla met een kleine dash vinaigrette.

foto: rood uit de Beaujolais, Morgon 2017

Erbij drinken we een Morgon uit 2017 van domaine de la Rizolière. Een robijnrode fonkelende gamay uit de Beaujolais, gemaakt door Didier en Marieke Canard, Drink deze iets koeler.

foto: cover Bon Appétit Paris.

Over Bon Appétit Paris: Waar koop je de beste croissants van Parijs? Wat is het verschil tussen een bistro en een brasserie? Hoe ga je om met Franse obers? Welk servies mag niet in je kast ontbreken? Hoe bemachtig je de meest gewilde tafels van de stad? Wat trek je aan naar een restaurant? En op welk moment van de dag eet je macarons? Kortom:

HOE EET JE ALS EEN PARIJZENAAR?

In deze culinaire stijlgids zoekt Mara Grimm het voor je uit. Ze woont al vijf jaar deels in Parijs, niet geheel toevallig om de hoek bij de beste bakker van de stad. In die vijf jaar verzamelde ze behalve eindeloos veel servies ook talloze verhalen over eten én de beste adressen. Mara vertelt je alles over het kontje van de baguette, het belang van boter, de heilige lunchcultuur en sporten met een glas wijn. Ook leert ze je hoe je thuis het perfecte Parijse diner geeft – en nee, daar hoef je absoluut niet goed voor te kunnen koken.

Het boek bestel je hier

Bon Appétit Paris. Mara Grimm (ISBN 9789083262000)  is een uitgave van Uitgeverij Grimm en is te koop voor € 29,99.

Raad de cépages van IGP d’OC!

foto: rood uit de Languedoc Roussillon.

Raad de cépages van IGP d’OC! De Occitaanse weken waren maar net voorbij en Gereons Keuken Thuis werd verblijd met post van Pays d’Óc IGP. Een coffret met de vijf basissmaken van de Languedoc Roussillon met zijn uitgestrekte wijngaarden. Natuurlijk zijn er meerdere soorten toegestaan en kun je eindeloos blenden, maar deze big five vormen 80 procent van het aangeplante areaal in de departementen  Aude, Gard, Hérault en Pyrenées Orientales. Zij vormen de basis van de IGP’s uit Pays d’Oc.

Om de bekendheid van de OC wijnen kracht bij te zetten organiseren ze vanaf de 11de van de 11de (heeft overigens niets te maken met die andere OC*, die ook op 11/11 een feestje houdt in Oeteldonk) een heuse speed-date avond in het poolgedeelte van de Kanarie Club in West. Leer elkaar en de wijnen van OC kennen. Denk je nu: ik blijf liever thuis, ik hoef geen speed-date. Dat kan natuurlijk ook, want Pays d’Oc heeft net als vorig jaar een mooi doosje met 5 buisjes samengesteld. Met mono-cépagewijnen van verschillende druivensoorten. Raad het ras! Het lijkt wel een quiz, maar dan met uitleg van wijnpro Kirsten van Harten. Zij maakt na november bekend wie de wijnen goed raadde en wie er gaat smullen met natuurlijk wijnen uit de Oc bij Alain Caron et fils! Gereons Keuken Thuis hoeft niet bang te zijn, dat hij deze wijnen versmaadt, want in de nabije toekomst zullen nog veel wijnen de revue passeren vanuit Occitanië.

foto: Pays d’Oc logo

Raad de cépages van IGP d’OC! Bestel hier je testkit en doe mee! Je kunt meedoen tot en met 30 november a.s.

video: wijn maken in Cazouls lès Béziers.

* Oeteldonksche Club van 1882.

Bougnettes Albigeoises.

foto: bougnettes Albigeoises

Bougnettes Albigeoises. Gereons Keuken Thuis vond een lekker recept voor gehaktballetjes uit de stad Albi in het departement Tarn. Stad van de bekende schilder en socialite Toulouse Lautrec. Je leest veel over het departement en de stad Albi op de leuke site van Tarn Coeur d’Occitanie. Ook leer je via deze website wat Occitaanse woorden. Onder het mom: “Vous parlez Occitan sans le savoir.” worden hedendaagse uitdrukkingen in het standaard Frans gekoppeld aan de magie van de Occitaanse taal. Een beetje chauvinisme kan geen kwaad.

Uit het hart van Occitanië een recept voor bougnettes Albigeoises, balletjes van fijngemalen en in vet gegaard vlees van een varkenshoofd. Bewaard in stenen potten onder een laag reuzel. Je verwarmt ze nadien in hete soep of in het vet zelf.

Het recept.

Nodig:

300 g broodkruim

melk

6 eieren

1,5 kg vet en mager vlees van een varkenshoofd of ander gemalen vlees.

4 tenen knoflook fijngehakt

6 takjes peterselie gehakt

peper & zout

2 tl quatre épices (Ducros)

brede stukken spekvet 

50 g reuzel

Bereiding:

Week het broodkruim in melk en klop de eieren erdoor. Laat een paar uur rustig staan in de ijskast. Maal het varkenshoofdvlees fijn en meng dit gehakt door het melk-, broodkruim- en eierenmengsel. Voeg de fijngehakte knoflook toe, de peterselie, peper & zout en de quatre épices. Maak het geheel goed op smaak. Week het vetspek in warm water en rek het uit. Snijd het in 12 stukken. Maak twaalf platte balletjes en rol deze in het uitgerekte spekvet. Smelt 50 g reuzel in een gietijzeren pan en leg hierin de bougnettes naast elkaar met nog wat extra reuzel erboven op. Bak de balletjes in 40 minuten gaar in de oven op middelhoge temperatuur. Keer ze halverwege om. Laat daarna rustig afkoelen. Doe de bougnettes in aardenwerk potten of in gesteriliseerde glazen potten met genoeg reuzel om ze volledig te bedekken. Op deze wijze zijn de balletjes nog lang te bewaren.

Drink bij de bougnettes Albigeoises een rode Fronton of rood uit het naburige Cahors.

foto: Tarn het hart van Occitaniè.

Noot: dit recept vond GKT in het kookboek Cuisine du Terroir,, the lost domain of French cooking dat ik in de jaren tachtig van de vorige eeuw op de kop tikte. Het recept heb ik vertaald en bijgewerkt.

Occitaanse weken op Gereons Keuken Thuis.

foto: een vaal zonnetje op een deur in Marseillan.

Occitaanse weken op Gereons Keuken Thuis. Zes weken lang kris kras door Occitanië. Van de Gers tot aan Perpignan en van Bouzigues via de Hérault naar Cahors. Op ontdekkingstocht door dit veelzijdige gebied. De regio Languedoc Roussillon, land van Catalanen en katharen. Studentenstad Montpellier, zoutpannen, Romeinse steden als Nímes en Narbonne, de beroemde Pont du Gard. Wijn in overvloed, de Noilly Prat uit Marseillan, banyuls wijnen en ansjovis uit Collioure. Er is veel te beleven in deze regio in het Zuidwesten van Frankrijk. Oesters uit Bouzigues, de moules à la Sètoise, waarvan het recept in mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis staat. 

foto: doorkijkje in Cahors
foto: tielles in Sète.

Quercy, de streek rond de stad Cahors, Steile kliffen aan de rivier de Lot, Eikenbossen, waarin wordt gejaagd met Beagles en gezocht naar paddenstoelen en truffels. Het is herfst en de houtkachels snorren erop los. Dat typische Franse lucht van rook in de ochtendmist. Huizen van gestapelde stenen. Gereons Keuken Thuis kan intens genieten van dit Asterix & Obelixland. Eendenvet om mee te braden, het angelus in een dorp, dat je aan de tafel maant. France profonde. 

foto: de daken en haven van Sète.
foto: brandade de morue.

GKT verheugt zich nu al op de aankomende weken, met een easy does cassoulet van Joke Boon, een recept van René Meesters, ook een groot Occitanië liefhebber. Soep uit de Ariëge en bougnettes uit Albi. Een herfstwijnparade uit Pays d’Oc. Gereons Mag verkeert rond 20 oktober ook in Occitaanse sferen, maar daarover later meer. Agnes Roeleveld Hoekstra uit de Gers daagde mij op uit iets te gaan schrijven over haar geliefde Gascogne. En tot slot veel fotowerk op sociale media van alle lekkere dingen en mooie plekken, die ik ga tegenkomen.

foto: cooperative van Banyuls, Catalogne.
foto: kaas uit Aveyron op de markt van Montpellier.

Occitaanse weken op Gereons Keuken Thuis. Ik heb er nu al zin in. Nieuwe horizonten en verrassingen. Stay tuned!

video: Toulouse Saint Etienne kathedraal.

Salade met toast à l’Epoisses.

foto: salade chanoine à l’Epoisses

Salade met toast à l’Epoisses. Onlangs at Gereons Keuken Thuis in het restaurant van hotel Le Sauvage in Tournus een wel heel apart voorgerecht. Dit hotel is al meer dan 250 jaar een pleisterplaats in dit kleine stadje in Zuid Bourgondië. Een hotel vol je ne sais quoi Franse ouderwetsigheid. Dat geldt voor de kamers, maar ook voor de eetzaal vol zware Bourgondische eiken meubelen. In het restaurant een kaart met stevige kost uit de streek. Vermeldenswaardig is, dat op de kaart een pictogram van een pannetjes aangeeft of het “faite maison” is of juist niet. Dat vind ik charmant. De confit van eend of de assiette de saumon sla je over, maar de salade chanoine met Epoisses (kanunnikensalade) en de boeuf Bourguignon dus niet. We dronken er bij afwezigheid van rood uit het nabije Mancey een pinot noir uit Givry bij.

Recept voor salade chanoine met Epoisses.

Nodig:

8 dunne sneetjes peperkoek

1 Epoisses in dunne plakken

gemengde jonge sla, jeunes pousses

gehakte zure augurkjes

kerstomaatjes

gekookte sperzieboontjes in stukjes

peper & zout

olijfolie en rode wijnazijn.

Bereiding:

Rooster de sneetje peperkoek kort en beleg deze met de plakken Epoisses. Leg op een ovenplaat en laat de kaas kort smelten op 200 graden in de oven. Meng de salade ingrediënten. Maak op smaak met wat olie, azijn, peper en zout. Verdeel de salade over 4 bordjes en leg de peperkoek toastjes met Epoisses erbovenop.

foto: kamer in Le Sauvage met zicht op de abdij.

Hotel le Sauvage, 15 Pl. du Champ de Mars, 71700 Tournus, Frankrijk

http://www.fromage-epoisses.com/

Gereons Mag, Sud de France editie.

foto: trompe l’oeil in Montpellier.


Gereons Mag, Sud de France editie. 
De titel van deze editie van Gereons Mag leverde mij op Facebook een reprimande op. Sud de France is geen Frans, het zuiden wordt aangeduid met Midi. Klopt helemaal, maar je ziet meer en meer (wijn)producenten en toeristische organisaties, die de term Sud de France gebruiken, want aan het woord Midi kleeft wat wijn betreft ook een klein vooroordeel. Ontstaan in de tijd dat de wijngaarden van het zuiden vooral bulk produceerden. De nieuwe term Sud de France wordt gebruikt door producenten uit heel Occitanië voor wijn, speciale food AOP’s en nog veel meer. Gereons Keuken Thuis ging een maand lang proeven in de Languedoc. Wijn,  oesters, brandade. Jullie hebben er al eerder over kunnen lezen. Ik bezocht Noilly Prat in Marseillan, kocht weer eens petites récoltes bij Nicolas en ging oesters eten in Bouzigues. Flaneren door de heerlijke steden Montpellier en Béziers en toeren door de uitbottende wijngaarden.  Maar er is meer in deze Mag. Vincent van Gogh pept je mentaal op met zijn kunst, De apéro wordt begeleid door flapjes met zalm & geitenkaas en een rillettes van makreel. Beide producten uit de foodybox van Kroon op het werk. Maar daarover meer bij terugkomst rond 5 mei in Nederland.

foto: Noilly Prat in de haven van Marseillan.

Noilly Prat. Façonné par la mer dans le Sud de la France. Marseillan aan het bassin du Thau. In de haven van dit stadje liggen de kelders van Noilly Prat, de beroemde vermouth uit de Languedoc. Een versterkte wijn in de varianten Extra Dry, Original Dry, Ambré en Rouge. Gemaakt van lokale wijnen, waaraan wat wijnalcohol wordt toegevoegd. Daarna begint de rijping binnen in houten vaten met speciaal toegevoegde kruiden. Eerst twaalf maanden binnen en daarna in houten vaten op de kades. Een mooi gezicht die verzilte vaten. Na rijping volgt de assemblage. Noilly Prat drink je bij je apéro, gebruik je in de keuken of in je funky cocktails. Ik kocht een fles rode Noilly Prat, een fijne begeleider voor geroosterde zeekat met een mousseline van rode paprika, tijm en chorizo. het recept vind je op de site van Noilly Prat, net als alle andere leuke suggesties.

foto: de kruiden van Noilly Prat.
foto: c’est le temps de l’apéro.


Bladerdeeghapjes met zalm, geitenkaas en bieslook

Nodig voor 12 hapjes:

100 g geitenkaas bijvoorbeeld van Bettine

200 g verse zalm in dunne plakjes

3 plakjes bladerdeeg (diepvries)

peper

zout

gehakte bieslook

1 eidooier

Bereiding:

Snijd de zalm in kleine stukjes. Verbrokkel de geitenkaas. Meng zalm, bieslook en kaas in kom door elkaar. Voeg wat peper en zout toe. Rol de plakjes bladerdeeg dun uit en snijd ze in vieren. Leg op elk stuk bladerdeeg wat vulling en vouw dicht. je kunt hierbij je eigen fantasie gebruiken voor de vorm. Verwarm de oven voor op 200 graden.  Bestrijk je flapjes met wat eidooier. Zet de flapjes in de oven en laat 20 minuten bakken totdat ze goudbruin zijn.

foto: Bettine à l’ail

Proef eens de kruidige, romige smaak van Bettine geitenkaas. Heerlijke geitenkaas met de perfecte hoeveelheid knoflook & kruiden.  De mogelijkheden met dit product zijn legio. Nieuw is de knoflook & kruiden kaas die gemaakt is van 100% geitenmelk. Gereons Mag trof deze kaas aan in de foodybox lente-editie van Kroon op het Werk.

foto: tomate farcie van la maison blanche aux volets bleus.

Gevulde tomaat met rillettes van vers gerookte makreel. Een Bretons recept van de eigenaren van La maison blanche aux volets bleus. Uit hun fijne boek De Smaken van Bretagne.

Nodig:  

1 hele vers gerookte makrelen (uit de foodybox) schoongemaakt

150 g verse gezouten boter

2 dl volle room

zout & peper

bosje bieslook

1 el mosterd

1 glas witte wijn

1 ui

2 tenen knoflook

6 grote tomaten, ontveld en leeggehaald, klaar om te vullen

gesneden ijsbergsla

olijfolie

Bereiding:

Snipper de ui en knoflook en fruit aan in wat boter. Voeg de witte wijn toe en laat inkoken. Maak de makreel schoon en snijd in stukjes. Voeg de makreel en room toe aan de gefruite uitjes en meng goed door. Kruiden met peper en zout. (in het recept ui het boek gaat de boter er niet bij, Gereons Keuken Thuis voegt deze wel toe tijdens in kleine blokjes) Roer alles om en laat afkoelen in de ijskast. Vul de tomaten met de rillettes.

foto: makreel van het Nederlands visbureau.

Serveer op een bedje van ijsbergsla met wat olijfolie en garneer met wat gehakte bieslook. De gerookte makreel kwam van het Nederlands Visbureau.

foto: La maison blanche in Côté OUEST

A propos: In het mei nummer van Côté Ouest staat een heel fijn artikel over Joris en Annick van La maison blanche aux volets bleus.

foto: olijfbomen in Saint Rémy.

Het Van Gogh Museum gaat deze lente van start met het programma Open up met Vincent, waarmee het museum een positieve bijdrage wil leveren aan het gesprek over mentale gezondheid vanuit de kunst en het levensverhaal van Vincent van Gogh. Een fijn programma, met onder andere mindfulness-sessies, creatieve workshops en andere lesmateriaal, is in samenwerking met jongvolwassenen en professionals op gebied van mentale gezondheid ontwikkeld en wordt vanaf dit voorjaar zowel in het museum, op locatie en online aangeboden. Actief of reactief kunst beleven is goed voor je algehele staat van welbevinden. Van Gogh ervoer dit zelf in Saint Rémy de Provence, toen hij zijn vermaarde olijfgaarden schilderde. Hij schreef aan zijn broer Theo, dat kunst hem geholpen had zijn sombere periode te overwinnen. Kunst kan stress, depressie of andere psychische klachten verzachten. Van Gogh was hier heel open over:

“Vroeger wist ik wel dat je je armen en benen kon breken en dat dat dan later weer kon herstellen, maar ik wist niet dat je geestelijk gebroken kon worden en dat dat nadien ook herstelde.”
(Vincent aan zijn broer Theo, 28 januari 1889)

Dit vormt de basis van het programma Open up met Vincent. Een programma vol leuke activiteiten met voor ieder wat wils op mentaal gebied. Kunst kijken, ervaringen delen, mindfulness-sessies en schilderworkshops. Kijk mee hoe Vincent van Gogh zijn blik opende. Het programma vind je op de site van het Van Gogh Museum.

Open up met Vincent
Het Open up met Vincent programma biedt aanknopingspunten om, vanuit het levensverhaal en de kunst van Vincent van Gogh, het gesprek te starten over mentale gezondheid en ervaringen te delen. Elke activiteit is ontwikkeld in samenwerking met jongvolwassenen, zorginstellingen en professionals gespecialiseerd in mentale gezondheid. Het programma biedt activiteiten voor verschillende doelgroepen die zowel in het museum, op locatie en online kunnen worden gevolgd. De mindfulness-sessies in de tentoonstelling Van Gogh en de olijfgaarden die tot en met 12 juni 2022 in het Van Gogh Museum te zien is, vormen het startschot voor het programma dat in de rest van het jaar verder wordt uitgebreid.

foto: petites récoltes van Nicolas

Wijnen van Nicolas Les petites récoltes. Ik vind het altijd heel leuk om bij wijnhandel Nicolas binnen te stappen. Hun serie “petites récoltes” vormt een range van gunstig gesprijsde wijnen uit wat onbekendere gebieden. Vaak verpakt in flessen met originele etiketten. Zoals de marsanne & chardonnay of  carignan rouge & grenache uit de Coteaux de Peyrac.

foto: op wijnreis door le Sud. Bitterois

De volgende editie van Gereons Mag staat in het teken van de Noordzee en kun je lezen rond 15 juni.

NB: De Sud de France editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Van Gogh Museum, Lannoo, Bettine geitenkaas, De Kroon op het Werk, Noilly Prat, Côté OUEST, La maison blanche aux volets bleus, het Nederlands Visbureau, Sud de France, tourisme Hérault, Marne mosterd, Noilly Prat, Vins Nicolas, Ville de Montpellier en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Kip à la moutarde uit Lyon.

foto: grand café op Place Belelcour

Kip à la moutarde uit Lyon. Ik vind het altijd een heerlijke stad om doorheen te rijden, langs de Rhône en het Confluence Museum. En daarna een korte bocht de stad in. Gelukkig heeft Gereons Keuken Thuis zo’n mooie paarse autoruitsticker van de Franse regering, waardoor het niet alleen bij langs Lyon heen rijden blijft. Want zeg nu zelf, hoe lekker is het om even te ankeren au bord de la Saône in Vieux Lyon? Om in één van de bouchons het menu van de dag op te eten. En daarna de stad te verkennen, met de funiculaire naar het Romeinse amfitheater of de basiliek van Nôtre Dame de Fourvière, met bij heldere dagen een spectaculair uitzicht op de al dan niet besneeuwde Alpen en witte Mont Blanc. Overigens loont het ook de moeite om alle trappen door de zijdeweverswijk te beklimmen om aan het einde van de Boulevard de la Croix Rousse te genieten, tussen de hipsters, van een petit café en wederom dat mooie uitzicht over stad en land. Door omstandigheden kwam het er niet van om deze keer aan te leggen in Lyon op weg terug naar Nederland. Vandaar op deze zaterdag een recept voor kip à la moutarde . Comfort food, daar heb ik nu zin in. Hartverwarmend eten. Doet het ook goed in ons koude kikkerland. We drinken er een rode Juliénas bij.

foto: N.D. de Fourvière
foto: koor N.D. de Fourvière

Kip à la moutarde uit Lyon, recept.

Nodig:

1 stevige Label Rouge/ Bresse kip kip in stukken gehakt.
2 el bloem
olijfolie & klontje boter
2 grote sjalotjes (gesnipperd)
4 teentjes knoflook (fijngehakt)
6 trostomaten (in kwarten)
1 glas droge witte wijn
50 ml witte wijnazijn
250 ml kippenbouillon
crème fraîche
2 el dijonmosterd van Fallot uit Beaune
3 laurierblaadjes
1 eetlepel gedroogde dragon zout & peper

Bereiding:


Verwarm de oven voor op 180ºC. Bestrooi de kipdelen met de bloem, zout en peper. Verhit een scheutje olijfolie en boter in de pan en bak hierin het vlees rondom goudbruin. 
Verhit 1 eetlepel olijfolie in een koekenpan en fruit hierin de sjalotjes en knoflook. Schep de stukken tomaat erbij en bak deze 2 à 3 minuten. Giet de wijn en azijn erbij laat inkoken. Voeg de bouillon, mosterd, laurier en dragon toe. Als laatste voeg je de crème fraîche toe. Doe de kip in een ovenschaal en giet de saus erover. Laat de kip ongeveer 45 minuten nagaren in de oven, eventueel afgedekt met folie. Serveer de kip met saus en een groene salade van veldsla. En natuurlijk goed knapperig stokbrood.

foto: bouchon in Vieux Lyon

Bon appétit!

Noot: je kunt deze kip natuurlijk ook maken met de Marne mosterd, die Gereons Keuken Thuis aantrof in de lente-editie van de foodybox van Kroon op het werk.

Wijntour 2022, Sud de France.

Wijntour 2022, Sud de France. Een beeldblog met een selectie van de wijnen, die Gereons Keuken Thuis dronk en proefde in de Languedoc. Let op: het merendeel kwam uit deze wijnregio, maar ook uitstapjes buiten de grenzen van Occitanië werden niet geschuwd.

foto: Alma Cercius, cépage viognier, Languedoc, Frankrijk.
foto: Le petit Olivier, cépage chardonnay, Languedoc, Frankrijk.
foto: rood en wit van Nicolas, Coteaux de Peyrac, Frankrijk
foto: Le petit Olivier cépage cabernet sauvignon, Langiedoc, Frankrijk.
foto: deze mag niet ontbreken: Domaine Guillemarine, picpoul de pinet, Bassin du Thau, Frankrijk.
foto; cépage pinot noir, Languedoc, Frankrijk.
foto: Coteaux Bourguignons, generieke pinot noir, Bourgogne en AOP Ventoux uit Vaucluse, Frankrijk.
foto:: Mas Olivier, Faugères rosé, Languedoc, Frankrijk.
foto: back to the Mâconnais, Vi’ré Clessé, Bourgogne, Frankrijk.

Volgende editie van Wijntour 2022 heeft als thema summer wines staat gepland in juni. 

Mosselen op de wijze van Sète.

foto: joutes, de typische boten van Sète.

Mosselen op de wijze van Sète. Voor het eerst in 25 jaar weer een keer de havenstad Sète bezocht. De haven met zijn talrijke vissersboten, de ferry naar Ibiza. Rommelig met een gecombineerde lucht van zilte zee en dieseldamp. Een verkeersinfarct maakt de hernieuwde kennismaking er niet makkelijker op. Maar onder deze “voile” bevindt zich een hele charmante stad. Met visrestaurants vol verse vangst langs het in de 17e-eeuw gegraven Canal du Midi, het kanaal, dat de Atlantische Ocean verbindt met de Méditerranée. Brocantes op pleintjes en gezelligheid alom op de terrassen. De Sètois genieten duidelijk van hun zuiderse leven.

foto: Canal du Midi.
foto: catch of the day

Sète: veel badgasten van de omliggende stranden struinen het stadje af. Op de kades felgekleurde bootjes, joutes geheten. Zij vullen het kanaal jaarlijks tijdens het spektakel, waarbij de verschillende confrèries vanaf de hoge boegtrap elkaar in het water moeten zien te duwen. De kers op de taart: zeevruchten uit het Bassin du Thau en vers gevangen vis uit zee. Want in Sète kunnen ze er wat van op culinair gebied. Tielles, hartige taartjes gevuld met lokaal geviste seiche (zeekat), de bekende vissoep à la Sètoise met rouille en natuurlijk moules farcies à la Sètoise. Hieronder een interpretatie van het recept, dat Gereons Keuken Thuis eens zag op TV5. De televisiekok maakte het met bravoure.

foto: de vermaarde tielles van Sëte.

Moules farcies. In Sète zijn ze overal te koop. Grote potten met gevulde mosselen in tomatensaus. De oorsprong van dit  beroemde gerecht is het bassin van Thau, waarin de mosselen en oesters worden gekweekt. Deze gevulde mosselen op de wijze van Sète zijn makkelijk te maken. Erbij kun je de lokale witte wijn drinken, Picpoul de Pinet.

Nodig:

20 grote schone mosselen
400 g half om half gehakt
peterselie fijngehakt
zout en peper
2 tenen knoflook
1 ei
1 blik gepelde tomaten
1 blikje tomatenpuree
3 dl witte wijn
2 dl water
citroenrasp

Bereiding:

Open de mosselen met een mes en geef een tegengestelde draai aan de sluitspier, zodat de mosselen tijdens het koken niet meer open gaan. Maak het gehakt aan met ei, zout, geperste knoflook en peterselie.
Vul de mosselen met gehakt en druk schelpen op elkaar. Leg de mosselen in een pan.
Verwarm in een pan de tomaten, tomatenpuree, de wijn en het water. Als de saus kookt, giet hem dan over de mosselen in de pan en laat dit 20 minuten sudderen totdat mossel en gehakt gaar zijn. Voeg eventueel nog wat vocht toe. Maak de saus af met wat citroenrasp, peper en zout.

video verse vangst komt binnen.

Gruissan met gastblogger René.

Gruissan met gastblogger René. René Meesters is net als Gereons Keuken Thuis een groot liefhebber van de hexagoon. Hij reist er graag in rond en schrijft erover op zijn leuke en lezenswaardige frankrijkblog het eten is klaar. Vandaar dat ik hem regelmatig uitnodig als gastblogger. René schrijft mooie verhalen over zijn reizen zijn koken en kookboeken. Hoe toevallig was het dat hij een verhaal instuurde over Gruissan, een bijzonder Occitaans dorp aan zee, hier niet ver vandaan. Vandaag zijn relaas over daube de boeuf en Gruissan.

foto: les toits de Gruissan.

La tour, Le sel et la plage

Waarmee begint een blog over Frankrijk? Met het maken van een ferme pan daube de boeuf natuurlijk. Terwijl zich de geur daarvan door het huis verspreidt komen de ideeën voor het blog vanzelf omhoog en heb je nog steeds moeite met een definitieve  keuze? Schenk jezelf een Pastis in en het toetsenbord begint als vanzelf woorden te spuwen. Toch? Al die mooie vakanties in Frankrijk schieten aan me voorbij. Van het meest zuidelijke puntje tot de absolute noordzijde bij Lille. Één die me is bijgebleven is die in de Lanquedoc-Rousillon, of beter Occitanië in de buurt van Narbonne. Het mediterrane weer in september speelde daarbij zeker een rol.

De grootste vakantiedrukte is voorbij en de avonden worden korter. In de smalle straatjes rondom La tour Barberousse in Gruissan gaan de luiken op tijd dicht. De warmte van de dag blijft zo langer in huis hangen. In de zomer is het omgekeerde ook waar. De luiken gaan dan helemaal niet open om de koelte binnen te houden. Bovendien hebben de Fransen niet zo’n behoefte aan pottenkijkers en die zijn er meer dan genoeg in de warme zomermaanden. In de lager gelegen bredere straten gaat de horeca gewoon door gelukkig. Dat maakt september hier zo heerlijk. De klim naar en de afdaling vanaf de tour zorgen ervoor dat het terras daar dan zeer verdient voelt. Een blond bier lacht me toe.

foto: zout het goud uit de Languedoc.

Buiten opstarten met een croissant, een vers stokbrood en koffie is geen straf. In tegendeel, het is een godsgeschenk. De kortere dagen komen voorlopig vooral door de zonsondergang, In de ochtend hebben we dus nog niets te klagen. Het bezoek aan Gruissan maakte ons nieuwsgierig naar de witte bergen die we op een afstandje zagen liggen. We besloten er heen te rijden. We kwamen uit bij de zoutwinning ‘Le Salin de Gruissan’. Een walhalla voor een foodblogger. De adembenemende wandeling tussen de zoutbassins en het bezoek aan de bijbehorende winkel annex museumpje maakte opnieuw dorstig en ja, ondanks dat het september was ook enigszins plakkerig. Het bijbehorende terras was helaas gesloten dus reden we naar die andere bijzondere locatie.

foto: de paalwoningen van Gruissan.

De kust van Gruissan is niet alledaags. In plaats van het aanleggen van een dijk om de achterliggende huizen te beschermen besloot men hier om de huizen op palen te zetten. Behalve de palen ziet de stadsplattegrond van Gruissan plage er bizar uit. Tien diagonaal geschakelde blokken met in ieder blok zo’n 100 paalwoningen. Lang geleden gebouwd voor toeristen die toen nog voornamelijk uit Frankrijk zelf kwamen. Erg uitnodigend om er doorheen te wandelen is het niet, maar het strand is er breed en we hadden nog steeds afkoeling nodig van onze wandeling bij de zoutbassins. Het was er perfect. Had ik al gezegd dat we er ook dorst van hadden gekregen? Deze keer geen bier maar een Sex on the beach bij restaurant les Chalets, typisch Frans. À votre santé!

Dank je wel René voor je gastblog!

foto: couleurs du Sud.

RECEPT voor gastblogger René: daube de boeuf à la Provençale.


Nodig:

1,5 kilo runderstoofvlees
½ liter runderbouillon
2 grote wortels
4 tenen knoflook
2 grote tomaten
1 rode paprika
3 uien
1/2 Spaans pepertje
1 blikje tomatenpuree
1 glas rode wijn
olijfolie
peper en zout
2 el Dijon mosterd
zwarte pitloze olijven
3 tl paprikapoeder
bloem en boter voor beurre manié
2 laurierblaadjes
paar takjes verse tijm
4 tl Provençaalse kruiden

Bereiding:

Verhit een flinke scheut olijfolie in de braadpan en fruit hierin de ui, knoflook en Spaanse peper aan. Schep deze eruit en verhit weer olie in de pan. Bak dan ook het door wat bloem gewentelde rundvlees bruin in ongeveer 5 minuten. Voeg de wortel, paprika, tomaten en daarna de eerder gefruite uien, knoflook en Spaanse peper toe. Bak de tomatenpuree samen paprikapoeder kort in de braadpan mee. Blus af met een glas rode rode wijn en voeg de runderbouillon, mosterd, tijm, laurier en Provençaalse kruiden toe. Laat het geheel zo’n drie uur sudderen. Verwijder de laurier en tijmtakjes. Maak op smaak met peper en zout en bind het stoofgerecht met wat beurre manié. Voeg als laatste de zwarte olijven toe. Server de daube met een salade en stokbrood.

foto: gastblogger René Meesters.

Over gastblogger René Meesters: René is afgestudeerd chemisch technoloog maar blogt al sinds 2010 op zijn website Het eten is klaar. Zijn passie voor koken ontstond echter al op de middelbare school. Dat hij geen kok is geworden komt apart genoeg door de chefkok bij wie René een weekendbaantje had in de keuken. Hij overtuigde hem er van dat het koksbestaan een hondenbaan is. Had hij gelijk? René zal het nooit weten. Hij bleef koken en ontdekte dat hij ook schrijven leuk vind. Dan is de combinatie snel gemaakt. Op zijn blog zien we vaak een relatie met vakanties in Europa met een voorkeur voor Frankrijk, maar ook Duitsland, Oostenrijk en zeker ook België (René woont tegen de grens aan) komen regelmatig in zijn blogs voor.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten