Frans Archives - Pagina 16 van 20 - Gereons Keuken Thuis

24/07/2015

Saint Tropez cooking, kabeljauwpakketjes.

foto: Saint Tropez

Het is vrijdag tijd voor Saint Tropez cooking. Een licht gerecht van venkel en kabeljauw. De frisse anijsachtige smaak van de groente, die je aan de Zuid Franse ook overal in het wild vindt langs de kust. Ik pluk dan regelmatig wat takken af en wrijf het in mijn handen. Je ruikt direct anijs. Overigens tref je behalve venkel ook selderij, tijm en rozemarijn op je sentier littoral, je pad langs de kust. Langs de wegen in de heuvels achter Saint Tropez. Waar het kalme leven gewoon doorgaat. De tuinders in Cogolin, de groei van de druiven voor de rosé uit Gassin. Daarin ligt volgens mij de aantrekkingskracht van dit schiereiland. Het glamoureuze van de kust, de flaneurs in de haven. De petanque spelende bewoners op de Place des Lices. En het rurale achterland van het Massif des Maures, met zijn spectaculaire uitzichten. Voor ieder wat wils. En elke dag wat anders.

Saint Tropez cooking #alfresco vandaag met kabeljauwpakketjes. Uit de oven met venkel en een dash ingemaakte citroen. Fris en licht. Net als de rosé van Château Minuty, de cuvée Bailly. Bleekroze en fris na je tocht over het schiereiland.

Nodig:

3 venkelknollen.

2 tenen knoflook

1 grote ui

2 gekonfijte citroenen

3 el olie

4 kabeljauwmoten van 150 g

zout en peper

klontje boter

Bereiding:

Snijd de achterkant van de venkel en het groen eraf. Snijd de venkel in tweeën en haal de harde kern eruit. Hak in fijne reepjes daarna. Snipper de ui fijn en hak de knoflook fijn. Snijd de gekonfijte citroenen in kleine blokjes. Verhit wat olie in een pan en fruit de ui en knoflook zachtjes aan. Voeg de venkel en citroen toe en bak deze kort mee. Voeg wat water toe en laat het geheel met een deksel op de pan ongeveer 20 minuten smoren. Verwarm de oven voor op 180 graden. Leg 4 vellen op maat geknipt bakpapier klaar op een ovenschaal. Leg hierop de kabeljauwmoten en bestrooi deze met wat zout en peper. Schep op de vis een flinke schep van het venkelmengsel. Leg op elke vismoot een klein klontje boter en bind de pakketjes dicht met keukentouw. Zet de bakplaat in de oven en laat de vis in 20 minuten garen.

14/07/2015

Zomerse kookboeken parade.

Zomerse kookboeken op mijn buitentafel.

Ik heb er echt zin in. Zomerse kookboeken op een stapeltje op mijn balkontafel. Reizen via allerlei recepten en verhalen door heel Europa en daarbuiten. Instant vakantiegevoel. En herinneringen aan de gerechten, die ik maakte uit deze boeken. De mooie gesprekken met sommige schrijvers. Zomerse kookboeken.

Heerlijk Rome van Sara Manuelli.

Dit leuke boek over de keuken van Rome, met recepten per buurt. Dwalend langs de zeven heuvelen aan de Tiber. Langs al het moois en lekkers wat deze stad heeft te bieden. En een uitstapje naar de Castelli Romani. Deed ik ook eens toen ik stage liep bij de Banca d’Ítalia in de Eeuwige Stad. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/uit-ricordi-e-ricette-kalfsfilets-alla-pizzaiola/

Griekenland Thuis, Theodore Kyriakou

Een heerlijk kookboek voor binnen en buiten. De keuken van de Griekse moeders. Vol smaak, per seizoen. Een inspiratie voor het buitenleven, die zomerse kookboek. Grillen tussen de planten. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/lams–keftedakia-met-rozemarijn/

Eten uit de Volkstuin door Marleen van Es

In de zomer wordt er in Gereons Keuken al fresco veel gekookt en geassembleerd met alles, wat ik heb gezaaid en geplant op mijn Amsterdamse balkon. Een grote inspiratiebron is het mooie boek van mijn vriendin Marleen van Es. Zij verhaalt over haar werk en haar passie in de volkstuin. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/eten-uit-de-volkstuin-marleen-van-es/

De zomer op tafel van Stéphane Reynaud.

Stéphane Reynaud kookt zomers in zijn tweede deel uit de 365 dagen almanak. Vrolijk eten, Leuke anekdotes en weetjes. Vers eten. En de hilarische avonturen van Marie en Léon Vachecrot. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/de-zomer-op-tafel-stephane–reynaud/

Echt Eten Jonathan Karpathios

Hoewel het geen zomer meer was, koester ik nog altijd blije herinneringen aan de BBQ bij Jonathan en zijn vrouw Willeke. Op een mooie Indian Summermiddag, grilden we verse prei, die we eerder op deze dag hadden geoogst. We aten een heerlijke salade van de laatste zomerbloeiers.Het is altijd feest bij Vork&Mes http://gereonskeukenthuis.nl/blog/gesprekken-gerechten-jonathan-karpathios-bevlogen-kok/

De smaken van Bretagne.

De Vlaamse schrijvers van dit zilte zomerse kookboek bestieren een bed and breakfast in Bretagne. Zij koken met passie voor hun gasten. Doe ik ook graag in de zomer, zowel in de stad als aan zee.

Nina’s Saint Tropez

Saint Tropez kan natuurlijk niet ontbreken in deze zomerse kookboeken parade. Ik schreef er al menig maal over. Oesters uit de oven, koude soep ter verkoeling van alle brouhaha. Dit jaar nam ik onder mijn arm Saint Tropez van Nina Parker mee op reis. En verkende al kokend deze heerlijke plaats. Ik kom er op terug nog deze zomer met St. Tropez #cookingvibes op mijn blog. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/saint–tropez-komkommersoep/

Ceviche van Martin Morales

Een boek mag natuurlijk niet ontbreken. Een boek vol ongekende zomerse smaken, die ik proefde on de de warme zomerhemel van Amsterdam Nieuw West. Ceviche van Martin Morales. DJ, entertainer, kok. wat eigenlijk niet. Hij is net zo divers als de keuken van zijn land Peru. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/talk-table–martin–morales/

Tuscan Sun Cookbook van Frances Mayes

Het laatste boek mag zeker niet ontbreken. Al meer dan 25 jaar verhaalt mijn vriendin Frances Mayes over haar bijzondere leven met Ed in de Toscaanse heuvelen. Er wordt getuinierd, verbouwd en ook de inwendige mens wordt niet vergeten. Een van mijn favoriete zomerse kookboeken is het Under the Tuscan Sun Cookbook. La casa aperta.Vol smaken uit Cortona en verhalen van deze twee levensgenieters. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/gesprekken-en-gerechten-frances–mayes–and-her-recipe/

Natuurlijk is deze lijst nimmer compleet, maar voorlopig kan ik weer even vooruit. Zomerse kookboeken, zomerse gedachten. Summer galore!

13/07/201521/10/2019

Eendenrillettes met trappist

foto: Lierke plezierke…

Het is een doordeweekse dag. Een beetje druilerige maandag. Een dag waarop je aan de slag kunt gaan met het maken van rillettes. Ja rillettes, daar kun je mij voor wakker maken. Varkensrillettes uit Le Mans, eendenrillettes uit de Sud Ouest, kippenrillettes uit de Bresse, ga zo maar door. Ik weet het, het zit vol verzadigde vetzuren. Maar die zijn helemaal niet zo slecht als altijd beweerd werd. Het blijft altijd spekkie voor mijn bekkie. Het gegaarde vlees, het ganzenvet. De kruiding. Het donkere bier.

Smeuïg op een geroosterde boterham, of als hapje bij de borrel. Vandaag een eendenrillettes met trappist, zoals La Trappe, Chimay of Westmalle dubbel. Mijn drink suggestie erbij is hetzelfde bier. Je kunt er ook een rode jonge wijn bij drinken, zoals de Gamay van domaine Guindon uit Ancénis (Loire Atlantique)

Nodig:

4 stevige eendenbouten.

50 g boter

100 g ganzen- of eendenvet

1 flesje Trappist

2 rode uien

2 kruidnagels

2 laurierblaadjes

1 takje tijm

1 takje rozemarijn

1 teen knoflook

1 dl bouillon

peper en zout

Bereiding:

Snijd de uien in stukjes, plet de teen knoflook. Verhit in de pan de boter en braad de eendenbouten aan. Blus af met het bier en voeg de bouillon toe. Maak van de laurier, tijm en rozemarijn een bouquet garni. Voeg de kruidnagels toe. Laat het vlees zeker een uur sudderen, totdat het van de botjes valt.

Haal het vlees uit de pan en laat kort afkoelen. Haal de bouquet garni uit de pan en zeef het vocht. Zet apart voor de verdere bereiding. Pluk de botjes kaal. Let op dat er geen stukje bot mee gaan. Doe het vlees in een kom, voeg 75 g ganzen- of eendenvet toe en maak fijn met staafmixer. Als de rillettes te droog wordt, voeg je telkens wat lepels van het kook vocht toe. Maak de rillettes op smaak met peper en zout. Doe de rillettes in een terrine en dek af met een laagje vet. De rillettes moet een paar uur afkoelen in de ijskast. Serveer de rillettes als hapje of op een stevige boterham. Eventueel met wat homemade vruchtengelei. Of wat te denken van augurkjes.

03/07/201526/09/2018

Socca à la Niçoise

foto: vieux Nice

Socca op deze lekker warme vrijdag. De makkelijke pannenkoek van kikkererwtenmeel à la Niçoise. In het Italiaans farinata geheten. (Overigens kenden de Romeinen ook al brood van kikkererwtenmeel) In Vieux Nice zie je socca overal in verschillende varianten. Belegd of onbelegd. Glutenvrij, dat zeker, maar daar gaat het mij niet om. Niet voor niets is er sinds kort de #LUBM. Ik donder de socca gewoon op de BBQ. Of maak er een wrap van met dat restje Provençaalse kip of koude ratatouille. Flinke dot aioli erbij. Socca, ook Nina Parker uit St. Tropez heeft het in haar boek staan. Met allerlei smaakjes. Ik gebruik gewoon alleen wat zout en een dosis komijn door het beslag. Ga het vandaag eens uitproberen met wat ras al hanout. Smaakte ook prima in de funky #pastasalade op de Dag van de Pastasalade. Ras al hanout koop ik altijd bij De Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. Een paradijs vol geuren en kleuren. Daar haalde ik ook het kikkerwtenmeel.

Ik grill de socca na op mijn BBQ, beleg ze met wat rauwe groente, En zoals gezegd een lekkere dot aioli. En glas frisse rosé erbij en je komt de canicules, hondsdagen wel door. Santé!

Nodig (10 stuks):

300 g kikkererwtenmeel

2 tl zout

3 tl ras al hanout

500 ml water

olie om in te bakken

Bereiding:

Doe het meel, het zout en de ras al hanout in een kom en voeg beetje bij beetje het lauwe water toe. maak er een mooi beslag. Zet het beslag zeker 2 uur in de ijskast. Er kunnen klontjes in ontstaan, maar die verdwijnen tijdens de rusttijd.

Verhit wat olie in een koekenpan en doe een schep beslag in de hete olie. Bak de socca om en om en zet apart onder folie. Eet direct op of laat afkoelen.Je kunt de socca dan ’s avonds gebruiken bij de BBQ.

30/06/201530/06/2015

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud

foto: De Zomer op Tafel

The unbearable lightness of cooking.* Een predicaat, dat je Stéphane Reynaud zomaar kan toedichten. In Gereons Keuken Thuis, of moet zeggen al fresco ligt deel twee uit zijn serie seizoensgerechten uit de fameuze culinaire almanak 365. De Zomer op Tafel. Een vrolijk en zomers vormgegeven boek met recepten voor de drie zomermaanden. Vol zomersmaken en -producten. Elke maand begint met een kalender en een boodschappenlijstje. Wat is nu en waar te verkrijgen?

De citaten boven de recepten en de handige uitleg over technieken toveren een lach op je gezicht. “De junizon streelt je huid, de julizon slijt hem” is zo’n citaat. Daarna gaat Reynaud aan de slag met gemarineerde paprika op 2 juni. Hij maakt makreel als in Grenoble en legt uit waarom? Een pastasalade van zalm en penne op 9 juni. Allemaal makkelijke gerechten voor de zomer. Op de camping of het strand. Echt licht en luchtig koken. Wat kersen in rode wijn.

Marie en Léon Vachecrot zijn ook weer van de partij. Marie was jarig en ging op een cursus Oosters koken. Dat had gevolgen in de keuken van de Vachecrots en voor hun budget. Vermakelijke verhalen.

Juli doet zijn intrede. “In juli hebben alle tomaten maar één doel. Tegenpartij, opgelet!” Stéphane Reynaud gaat voor een Tomaten mozza en gekonfijte tomaten op 6 juli. Krabsoep en hoe je deze dieren met de deegroller goed plet voor de smaak. Marie en Léon maken aioli. Er is zomerse pan bagnat. Een pastasalade van penne en basilicum. Snel te bereiden allemaal om daarna met een glas rosé onder de zomerse hemel of pergola te eten.

“In augustus zonneschijn, bubbelwijn en strandfestijn.” Augustus start vrolijk met gevulde courgettes, lamsspiesen op de zesde. Een zomerse salade Niçoise op de 13e, maar die kan net zo goed twee dagen later! Reynaud sluit af met een feestje voor Léon Vachecrot: “Bij regen of bij zonneschijn, tijd voor een kikkerbilletjesfestijn…”

De Zomer op Tafel is een kookboek, dat je gewoon moet meenemen naar het van vrienden gehuurde huisje in de Languedoc of in je rugzak tijdens je wandeltocht door de Savoye. Of voor bij je tentje op de naturistencamping in de Landes. Makkelijke Franse recepten. Nodig je campingburen uit et voilà instant convivialité! Een ander woord voor gezelligheid. En die kent in de zomer geen tijd.

De Zomer op Tafel, Stéphane Reynaud (ISBN 9789059566217) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 14,95

* wat dit boek te maken heeft met the unbearable lightness of cooking staat in mijn blog gereonskeukenthuis.nl/blog/nieuw-de-lubm/

23/06/2015

Polenta cake met gekonfijte tomaat.

Foto: tomaatjes

Het is juni (al lijkt het er buiten niet op) en het thema voor het foodblogevent is TOMAAT in al zijn verschijningen. Het #foodblogevent wordt deze keer gehost door Ingrid Larmoyeur van Villa Vinissima. Zij is een echte tomaten adept. Ik probeer ook een duit in het zakje te doen.In een oud Frans kookschriftje, Recettes de grand mère* , dat ik jaren geleden aanschafte in Tournus, vond ik een leuk recept voor hartige polenta cake. Nu kende ik hartige cakes van deze grand mère al en schreef er eens over in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Maar van hartige polenta cake had ik nooit gehoord. Tijd om het eens uit te proberen. Cake met een vulling van gekonfijte en gedroogde tomaten maakte ik ervan. Hoe je tomaten konfijt heb ik al eens eerder beschreven op mijn blog. Polenta cake is makkelijk recept, waarmee je een lekker stukske zomer in huis haalt. Want daar ontbreekt het nog steeds aan. We drinken er een glas rode sangiovese bij van Fattoria la Vialla.

Nodig:

80 g polenta

1 dl melk

3 eieren

100 g bloem

1 tl droge gist

1,2 dl olijfolie

80 g geraspte gruyère

8 blaadjes basilicum

8 gedroogde tomaatjes

4 gekonfijte tomaten

boter om in te vetten.

zout en peper

Bereiding:

Verwarm de melk en roer de polenta erdoor. Laat het geheel 15 minuten staan. Meng hierna de eieren, de droge gist, de bloem, olie, zout en peper door de polenta en roer tot en mooi beslag. Hak de gedroogde tomaatjes, de gekonfijte tomaten, de blaadjes basilicum fijn en roer deze samen met de gruyère door het beslag. Vet kleine tulband vormpjes in en vul deze met het polenta cake beslag Verwarm de oven tot 180 graden en bak de cakejes in ongeveer 25 minuten af.

* Geef je ogen goed de kost als je in Frankrijk bent. De grand mère serie vind je vaak bij de kiosk en zijn uitgaves van Editions ESI

29/05/201529/05/2015

Wilde pluk met Wild Pig.

foto: de wijnen van Wild Pig.

Hoe wild en terroir wil je het hebben? Een beetje druilerige ochtend in hartje Arnhem, park Sonsbeek, waar Gereons Keuken en Route naartoe toog voor een heuse wild pick. Na een kop koffie of thee van op berken parasiterende paddenstoelen (geen hallucinerende) gingen we en petite comité het bos verkennen. Op zoek naar eetbare dingen. Net zoals wilde zwijnen of varkens doen, vertelde Edwin Florès, wildplukker. Varkens eten van alles. Waar hun neus hen naartoe leidt. Beukennootjes, een bron van proteïne en zetmeel. En beuken staan er volop in Sonsbeek. Al honderden jaren. Witte klaver, die we direct plukten. Een klaversoort met een licht zurige smaak, die doet denken aan sauvignon blanc. Met noten van granny smith. Zevenblad. Een flinke bos waterkers langs de rand van een beekje. Edwin liet het allemaal zien. Vol verve en in touch met het terroir, want naast wildplukker is hij ook een gepassioneerd verhalenverteller. Dat doet hij ook in de workshops die hij geeft en de boeken, die hij schreef over wilde pluk. Kijk eens op casaforesta.nl/workshops Het is leerzaam en inspirerend.

foto: wildplukker Edwin in actie.

Na de wandeling werden we ontvangen in Ressen op het, als ik het zo mag noemen, domaine van Edwin. Een paradijs in de Over Betuwe met een wildpluktuin, een moestuin en natuurlijk de varkens. De soep en quiches van raapsteel en erwtjes stonden uitnodigend klaar. Hier ontmoetten we Véronique Torcolacci, wijnmaakster uit de Languedoc. Verbonden met het terroir is zij de producente van Wild Pig wijnen. De wijnen stonden in gelid klaar om te worden geproefd, nadat de vigneronne het verhaal van Greta had verteld. Net als op de Veluwe komen er in de Languedoc veel everzwijnen voor. En zoals we die ochtend al hadden begrepen hebben varkens een neus voor lekkere dingen. Zo ook Greta, die gulzig snoepte van een perceel chardonnay. Totdat ze op een dag door Véronique gewond werd aangetroffen tussen de ranken. De zeug werd verzorgd en uiteindelijk op 16 november, Sint Margaretha vrijgelaten. Een naam was geboren. De wijnen heetten voortaan Wild Pig, met als handelskenmerk een afbeelding van Greta. Een zomerse range vol smaak.

foto: soep van Casa Foresta

Wild Pig Winery, wildpigwines.com betrekt zijn druiven van een veertigtal wijnboeren in de regio. Van Limoux op de hellingen tot de kust. Er zit soms wel vier weken tijd tussen de eerste en laatste pluk. Er wordt begonnen aan de Mediterrane kust, waar de zon intenser is en langzaam daarna worden de hoger gelegen percelen geoogst. Van de druiven maakt Véronique mono cépage wijnen. Chardonnay, Sauvignon Blanc en Viognier tekenen voor wit. Syrah met nachtelijke pluk en een inweek van slechts 4 uur levert de rosé. En natuurlijk een peperig rood!. Daarnaast is er rode Merlot en Cabernet Sauvignon. Allemaal vrolijke fruitige wijnen voor de borrel of misschien wel voor bij Gereons Keuken al fresco deze zomer. (ik kom er op terug)

foto: vigneronne Fanny maakt worstjes.

Maar er moest nog gewerkt worden. Want zo’n wilde pluk met Wild Pig maakt hongerig. Er werd worst gemaakt. Met kruiden uit het bos en van de grond van Casa Foresta. Fanny Spironelli, wijnvrouw uit Gigondas ging samen met Véronique en andere aanwezigen aan de slag. Er werden twee soorten worst gemaakt, een met venkelzaad en zout en één met kruiden. Edwin deed vakkundig voor hoe hij zijn varkensvlees verwerkte. Deze week schreef ik nog over de worstjes van de wijnvrouw. (een gouwe ouwe uit mijn boekje) Nu zag ik eens een andere letterlijke versie hiervan. Fanny maakte worstjes alsof ze nooit anders had gedaan.

foto: de biggetjes

Het druilerige van de ochtend maakte plaats voor het lentezonnetje en onder het genot van de wijnen van Wild Pig, de verhalen van Véronique en Edwin, werden we getrakteerd op gegrilde worst. met uitzicht op de worstjes to be. Zij struinden dartel door de wei. Dat dan weer wel. Ik heb genoten van het terroir, de wilde pluk met Wild Pig.

foto: de jonge cépages van Wild Pig

Naschrift: De 7 variaties wijnen van Wild Pig worden in Nederland verkocht bij de blauwe grootgrutter in fles (0.75 l) en een pouch (1.5 l) #spon

08/05/2015

Mijn Keuken, Mimi Thorisson.

foto: Mijn Keuken

Gereons Keuken Thuis houdt van la France profonde. Dat mag inmiddels wel bekend zijn. Ik ben gek op de keuken van de perfecte zeshoek en heb daar al heel wat blogs aan gewijd. Nu ligt er een boek voor me, dat één en al France profonde uitademt. Mijn Keuken van Mimi Thorisson. In tegenstelling tot wat ik in mijn vorige blog meldde, maak ik vandaag toch een kleine tour du terroir.

Mimi groeide op in Hong Kong, alwaar haar Engelse vader haar ’s avonds mee aan de arm nam om te gaan snacken van alle dingen die op straat werden verkocht. Door haar Franse moeder bracht Mimi heel wat vakanties door in Frankrijk, waar zag hoe haar grootmoeder als een echte voedselfilosofe elke artisjok behandelde als een schat. Haar tante Francine, ook een begenadigde kok, was de hoofduitvoerder van vele maaltijden. De schrijfster zal nooit de tuinbonensoep vergeten.

Mimi Thorisson ging studeren in Engeland en Frankrijk en belandde in Parijs. Samen met haar man Oddur schreef ze culinaire gidsen.

Op een dag bevonden Mini, haar man en 5 kinderen zich op de pont van Royan naar het schiereiland Médoc in de Bordelais. Een vrij ongerept stuk Frankrijk, bekend om zijn wijnen. Niet in de eerste plaats om de bossen, het wild, de campagne en de zee. Beiden zochten meer ruimte. Voor de kinderen en de honden. In tegenstelling tot het haute de gamme appartement in het 7e arrondissement kozen Mimi en haar man een boerenwoning. Ze werden campagnards. Mimi ging bloggen op haar blog http://mimithorisson.com/ In Parijs had ze nooit veel gekookt, maar hier in de Médoc maakte ze alles goed. Zo ontstond het idee voor Mijn Keuken, vier seizoenen koken met oogstrelende foto’s van haar man Oddur.

Mimi is een aanhanger van de kreet van Alain Passard: “Tomaten in december, dat is niet normaal” en probeert te koken met wat er per seizoen voorhanden is. Uit haar tuin of op de markt. Bij de slager of vishandelaar.

Het voorjaar start met de tuinbonensoep van tante Francine, eendenconfit parmentier en bugnes. Stevige kost met de lichtheid van de lente.

In de zomer speelt ze vaak het spelletje eten met beroemdheden. Ze stelt zich dan voor wat ze la Loren voor zou zetten of Woody Allen. Deze sterren worden getrakteerd op soep met pistou, langoustines met Armagnac en kersenclafoutis. Ik hoop dat ik eens mag aanschuiven. (maar ik ben niet beroemd)

De herfst, wijnoogst, cèpes, terrines en vijgen. De oogst is binnen en op tafel tovert Mimi met deze producten. Oogstsoep, een gegrilde entrecôte à la bordelaise en peren zoals in de Médoc. De laatste moet ik als Beaujolais adept eens proberen.

Winter, het schiereiland komt tot rust. Er wordt gejaagd. Mimi krijgt allerlei schepsels uit het bos. Daar moet mee worden gekookt. Gougères met roquefort, garbure en Sarah Bernard koekjes. In het gezin van Mimi wordt stevig gesmikkeld en gesmuld.

Ondanks dat haar leven in Hong Kong ver achter haar ligt, viert Mimi nog altijd Chinees Nieuwjaar. Zo krijgen haar Franse kinderen een stukje Oosten mee. In Mijn Keuken vind je als toegift wat recepten voor dit speciale feest. Wonton soep, thee-eieren en mangopudding.

En zo is het jaar rond in Mijn Keuken. Een jaar op het Franse platteland. Mijn Keuken is een boek voor de liefhebber van de Franse plattelandskeuken. Het nodigt uit zelf een maaltijd aan te richten, zelfs als je in de stad woont zoals Gereons Keuken Thuis. Ik ga zeker deze zomer al fresco koken uit dit boek.

Mijn Keuken, een jaar koken op het Franse platteland. (ISBN 97890595655944) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 29,95

06/05/2015

Tour du terroir, la rentrée

foto: het gele zandsteen van Metz.

Met een zonnetje in de rug en fikse buien in het vooruitzicht rijden we terug naar Nederland. Gereons Keuken en Route loopt op deze meidag ten einde. Drie heerlijke weken getoerd in de perfecte zeshoek. Langs de wijngaarden van de Côte d’Or. Smikkelend en smullend van jambon persillé en gele kip in een witte wijn saus. En niet te vergeten de cassis-omelet met marc de Bourgogne-ijs. Vergezeld van een koel glas Viré Clessé en rode Santenay. Een mooie start.

foto: cassis-omelet met marc-ijs

Volgende etappe was de Cité des Papes, Avignon, in de regen. En vol met Chinese toeristen. De fameuze brug St. Bémézet stond helaas in de steigers. Dat mocht de pret niet drukken, want Gereons Keuken en Route smulde van de oesters en een bavette met sjalotjes. Wijn ontbrak wederom niet in de vorm van een kwiek glas Picpoul de Pinet en een Côtes de Rhône bij Brasserie du Théatre. Aanrader voor onderweg.

foto: het torentje van St. Tropez

De volgende etappe was het leuke appartement la Victoire, waar we al eens verbleven. Ik componeerde destijds een salade voor de eigenaars. Gewapend met grillpan en staafmixer braken heerlijke dagen van koken aan. Hummus, gerechten uit het Saint Tropez kookboek van Nina Parker. Het bezoeken van de lokale markt met alle geuren en kleuren. Aïoli en geroosterde eendenborst voor een verjaardagsdiner in Club 55 stijl. Een apéro in de haven. Rijden langs de corniche, alwaar ik een heerlijke picknick plek ontdekte. Jeugdsentiment bij Port la Galère. Slenteren over de Croisette in Cannes. Allemaal op een boogscheut van dit leuke appartement in Fréjus.

foto: de Estérel

Italië lonkte. Het is markt in Ventimiglia en iedereen is uitgenodigd lijkt het. Verse groenten zover het oog reikt. Een keur aan vis. Cookingvibes galore als ik het zo mag noemen. Logisch dat Gereons Keuken en Route fors insloeg. Olie, rijst, citroenen, pesto, een cederappel en nog veel meer ging in de kofferbak. De risotto daags erna, gemaakt van alle meegesleepte waar smaakte heerlijk. Hoe kan het ook anders?

foto: pesce in Ventimiglia

Nog enkele dagen van het strand, de zee en het weer genoten en de laatste etappes stonden al voor de deur. Via het prachtig Provençaalse landschap op weg naar Mâcon. Een rakje file in Lyon, mooi de tijd om het nieuwe Confluences Museum te bekijken. (het interieur staat op de agenda voor een andere keer) Terug in de zuidelijke Bourgogne. Altijd een feest om weer terug te keren. om wat boodschappen te doen en te eten. Slakken, een terrine de campagne en wijn. Een glas Viré en een rode uit de Chalonnais (Buxy). Tournus verbaasde lichtelijk na 2 jaar. Wat was hier aan de hand? Van ingeslapen stadje naar een hipster hub. Een leuke stek om te verblijven. En passant de Uchizy van Talmard gekocht. En niet te vergeten de Viré van Sallet. Mooie witte wijnen uit de Mâconnais. De moeite van het omrijden waard.

foto: kade Tournus

De kers op de taart bestond uit twee dagen Lotharingen, la Lorraine. Nancy en Metz twee gezellige steden op een korte reis van Nederland. Het adellijke stadshart van Nancy en de gele gloed van het zandsteen in Metz. De blauwe lucht erboven. En de laatste lunch in een brasserie met asperges. Wat wil een mens nog meer?

foto: asperges in Metz

Met dit fotoverslagje komt ook een einde aan de serie Tour du Terroir op Gereons Keuken Thuis. De zomer is in aantocht en het buitenleven lonkt. Vol vitamine F en lekker doorzond start a.s. vrijdag Gereons keuken al fresco. Ik heb er zin in, jullie ook?

25/04/2015

Gereons Keuken en route

foto: à Cannes

Nederland kleurt langzaamaan oranje en maakt zich op voor het koningsgedruis van komende maandag. Gereons Keuken en route geniet van de kleurenpracht van de Côte d’Azur. Het blauwe water van de zee, de rode rotsen van de Estérel, het groen van de fiere palmen en verkoelende schaduw onder de parasol dennen. Het licht van de zon. Dit geeft een instant vrolijkheid aan het landschap waar je doorheen rijdt. Een feest voor alle zintuigen. Ik ga ga niet de dichtregel van Baudelaire gebruiken*.Dat zou te cliché zijn. Maar heerlijk is het hier wel in de zeshoek. Al etend trekt Gereons Keuken en route door dit land, een grote provisie kast vol uitdagingen.

foto: oesters in Avignon

Jambon persillé in Bourgondië. Oesters in een brasserie in Avignon. Struinen over de Provençaalse markten. Groene olijfolie, rode zongedroogde tomaten en het geel van een glas pastis. Vermanend werd ik op Facebook toegesproken, dat elk pondje ook door het mondje gaat. Gelukkig was la piscine municipale snel gevonden en is het aantal matinale sit ups verhoogd tot tachtig. Je moet er wat voor over hebben, voor die hamburgers à la Provençale, de geroosterde eend in het kader van de verjaardag van de mari. En dan het buiten picknicken. Gereons Keuken een route ontdekte een pareltje van een picknickplek direct aan het azuurblauwe water op de rode rotsen in de richting van Cannes.

foto: magret de canard

Ver van het aanstaande feestgedruis in Nederland, maar vertoevend in een dagelijks feestje. Dat kunnen de inwoners van deze streek goed. Tussen alle glitz en glamor gewoon je dagelijkse potje pétanque spelen, een glaasje pastis en lekker eten. The lessons of life. Daar houd ik van. Ik doe veel inspiratie voor mijn nieuwe kookboek Gereons Keuken en Route, dat weldra het levenslicht gaat zien. En maak veel foto’s. Met het kookboek van Nina Parker onder de arm naar Saint Tropez. Koken à la Club 55, Mijn jeugdherinneringen. Niet alleen het fysiek wordt geprikkeld. Ook de geest. Ik geniet ervan. Dadelijk weer en route, naar de markt om mijn kostje van vandaag bij elkaar te scharrelen. Bon samédi.

foto;: Club 55 Ramatuelle

*Luxe, calme et volupté