Foodblogevent Archives - Pagina 3 van 6

20/02/201520/02/2015

Eten met zondebesef.

foto: kathedraal Fréjus

Gezond, maar toch lekker, guilty pleasures, het is wel wat slikken, maar…, elk pondje gaat door het mondje. Zomaar wat termen, die ik regelmatig lees in artikelen en blogs. Een soort ambivalente houding tegenover hetgeen de persoon in zijn of haar mond stopt. Want je mag niet rücksichtlos maar alles eten. Je kunt er dik van worden of nog erger ziektes van krijgen. Dus we eten met zondebesef. Aangewakkerd door rages uit het beloofde land aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, waar alles bigger and better is. Dus ook je zondebesef als je uit de bocht vliegt en een guilty pleasure begaat. Ach dan doe je toch een extra workout?

Iedereen zal zich na deze alinea inmiddels afvragen waar ik naar toe wil. Heel simpel, ik wil af van termen als guilty pleasures of healthy. Wat is de meerwaarde daarvan? Je kiest zelf voor een plezierige mondervaring. Om daarna meteen te biecht te gaan is helemaal niet nodig. Net als overal het predicaat healthy op plakken. Ook niet nodig. Al het eten, waar jij je lekker bij voelt en in goede dosering is gezond. Daar zijn geen droge bessen, allerlei tarwevlokken en rauwe stengels voor nodig.

Het thema van het foodblogevent is deze maand #guiltypleaures. Ik zie er vanaf om hieraan mee te doen, omdat ik bovenstaande gedachten krijg bij dit onderwerp. En geen recept kan bedenken, dat beide componenten verenigt. Dat is niet de eerste keer. Eerder heb ik het al eens op mijn blog gehad over suikertaks, over goede voornemens. een extra klont boter en inderdaad over guilty pleasures. Geniet toch alstublieft van wat je in je mond stopt en als je daar achteraf spijt van krijgt houd dat dan voor jezelf. Het heeft namelijk geen zin, want het zit er al in, aan of op.

Want als je niet met plezier wilt eten, waarom schakelen we dan niet massaal over op sonde- of astronautenvoedsel. Makkelijk, geen rommelige keuken en niet gezellig. En nu kom ik dicht bij wat ik eigenlijk wil zeggen. Eten is behalve een energieleverancier ook iets wat je deelt. Wat je met liefde voor een ander bereidt. Daar hoort geen zondebesef bij. Fijne vrijdag.

19/01/201519/01/2015

Verband, verbond, verbinding

foto: zeeschuim

Verband, verbond, verbinding. L’union fait la force. Liaisons. Allemaal woorden, die door mijn hoofd spoken bij het thema van het #foodblogevent van deze maand. Ik verbreek een voornemen, ach het is al week vier! Who cares? Sophie Wijnen, etenmaken.blogspot.com daagde mij uit. Nog één keer dan. In mijn hoofd galmt de 90ties hit Encore une fois. Een tantaliserend thema, verbindingen. Je ziet het verband met fijne familiediners. Het verbond dat een mooie tafel smeedt. De verbinding tussen smaken. De verbinding tussen de gegeten gerechten en de wijn. Voor deze editie van het foodblogevent zie ik een liaison dangereuse. Smaken en texturen. Van vis, oesters en zoethout. Ziltige kraal erbij.

Spannend schuim vult je mond, de zoete smaak van drop, zilte krokante zeekraal. Afgesloten met een oester…. Eigenlijk zou je zo’n gerecht moeten eten of beter gezegd proeven in het schemer of nog spannender geblinddoekt. Dat je niet ziet wat je eet, maar proeft. De belletjes in het glas crémant de Bourgogne maken het af. Helaas… c’était un rêve. De wekker op deze blauwe maandag is de realiteit. Maar een mooie droom was het. Een moleculair gerecht van zalm en zoethout. Smaken die elkaar versterken. langzaam gegaard op 100 graden. Schuim van visfond en zoethout. Als Noordzeeschuim. Met als finishing touch een zilte oester. Een liaison dangereuse. Ik kan deze maandag wel aan.

Nodig 4 personen:

4 oesters

4 kleine zalmmoten

klontjes boter

2 dl visfond

8 stokjes zoethout

100 g zeekraal

zout en peper

3 g lecithine

Bereiding:

Was de zeekraal en giet er kokend water op. Laat twee minuten staan. Spoel de zeekraal af met koud water en zet apart. Het mag niet verder garen. Open de oesters. Verwarm de oven voor op 100 graden. Bestrooi de zalm met peper en zout en leg op plaat met bakpapier. Gaar de zalm 12 tot 15 minuten afhankelijk van de dikte van de moot. De vis mag niet geheel gaar worden. Breng het zoethout aan de kook in de visfond. Laat het geheel 20 minuten trekken op laagvuur. Zeef de fond en doe in een hoge beker. Voeg de lecithine toe en maak er met de staafmixer zeeschuim van. (door boven in op hoge snelheid de lecithine mee te kloppen) De lecithine maakt een verbinding van lucht en de fond.

Leg een oester, de warme zalmmoot en de zeekraal op het bord en lepel het zoethoutschuim over de vis.

19/11/201419/11/2014

Foodblogevent, het maken van een mooie creatie.

Daar gaat het deze maand om in het Foodblogevent: ‘het zelf maken van een mooie creatie’. Angélique Schmeinck is er meester in: ‘Impress your friends’. De sterrenkoks zijn naast kok ook kunstenaar. Het gaat hier dus zeker niet om het meest ingewikkelde recept! In tegendeel zou ik zeggen. Het ogenschijnlijk meest eenvoudige maar op bijzondere wijze gepresenteerde gerecht wint deze maand het foodblogevent. Het kan van alles zijn. Voor-, hoofd, of nagerecht, bijgerecht, patisserie. Gebruik je kleuren? Vormen? Spannende ingrediënten? Technieken? It’s all yours, als het maar imponeert!

Waar zal ik toch beginnen deze maand, met dit prachtige thema voor het foodblogevent november? Imponeren willen we allemaal, met plaatjes en schrijfsels van onze kooksels en baksels. Degene, die dat ontkent, kan maar beter stoppen met bloggen. Of voortaan alles in een schriftje noteren en onder zijn of haar bed leggen. We leven nu eenmaal in een visuele maatschappij. Vorige maand won René Meesters http://hetetenisklaar.com/ met zijn wildzwijnragout het foodblogevent. Hij host het foodblogevent november en kwam met het hierboven beschreven thema op de proppen. Ik vind het spannend, omdat je erover moet nadenken. Het is nu eens niet een receptje erin knallen en hupsakee. Het maken van een mooie creatie. Een uitdagend thema. De eendenborst met pittige sinaasappelgelei hierboven maakte ik voor een wijnproeverij in september. Wat paarse basilicum erbij en klaar is Kees.

In de zin van deze opdracht ben ik een beetje een vreemde eend in de bijt. Ik plaats nooit foto’s van gerechten bij mijn blogs, maar sfeerplaatjes. Het is mijn wijze om te imponeren. Net zoals ik kook. Ik verzin meestal de recepten achteraf en toets ze in de grote aantallen kookboeken, die ik bezit. Deze methode is ontstaan toen ik startte me wijn- en spijsavonden. Achteraf kreeg ik vaak het verzoek om recepten van de hapjes. Nu heb ik een heel slecht korte termijn geheugen. Ik wist gewoonweg niet meer wat ik gemaakt had. Stond ik gewoon de volgende dag de hapjes opnieuw te bedenken. Ik maak wel graag foto’s van eten, van markten vol fruit en vis. Soms ook van mijn eigen try outs. Mijn techniek is de producten buiten te zetten op mijn balkonnetje en dan op de gevoelige plaat vastleggen. Daarna kleur ik het geheel iets bij of maak het sepia, al naar gelang mijn bui. Gereons Keuken Thuis plaatst vaak rustieke plaatjes, zoals deze van een terrine de campagne, bij zijn blogs.

Voor mij bestaat het maken van een mooie creatie uit vier elementen. In de eerste plaats het gerecht zelf, de ingrediënten, In tweede instantie de mooi gedekte tafel of het gezellige buffet. Ten derde de wijnen, die het eten afmaken. Of de hapjes, die de wijnen begeleiden. En als laatste het gezelschap. Het meest belangrijke van de vier. Eten is een sociale gebeurtenis. Moet je niet alleen doen, want dan wordt het een instrumenteel iets. Ja om je te voeden, je hebt ook brandstof nodig. Maar een creatie is pas imposant als alle vier deze elementen samen komen. Vooral in goed gezelschap en bij mooie verhalen. Je hebt dan geen plaatje meer nodig…. Het geheel zal in je geheugen achterblijven. Als een filmpje. Een laat ik nu een heel goed lange termijn geheugen hebben.

02/11/2014

Foodblogevent oktober 2014, een Gallo Romeins gerecht

foto: breaking news

Het thema van het foodblogevent oktober 2014 was: “Maak een een leuk Gallo Romeins gerecht” Laat je inspireren door Galliërs zoals Asterix en Obelix. Neem een kijkje in de keuken van de Romeinen van het nabij gelegen kamp. Of door de huidige moderne wilden met baard en knot. Wat koken deze hipsters op hun stadsvuurtjes? Of laat je inspireren door de aardse kok en bevlogen boer Jonathan Karpathios of door de Gebroeders de Wolf met hun jacht op ganzen en de verwerking ervan? Of ga wild fourageren! Het waren spannende tijden in het oude Gallië en elk avontuur eindigde met banket aan de tafel. Natuurlijk drinken we bij Gallo Romeinse gerechten een kloeke wijn. Hoe verzorg jij zo’n banket? Dat is het thema voor het foodblogevent oktober 2014. In mijn samenvatting neem ik alle drie de elementen mee, je Gallo Romeinse gerecht, de wijn en de vormgeving van het banket.

De creatieve remmen werden losgegooid door maar liefst zes inzenders. Zij zijn met recht de dappersten aller Galliërs te noemen. Ligt dit lage aantal aan het thema of aan het feit dat bloggers niet meer zo graag meedoen aan het #foodblogevent? Teveel werk of andere drogredenen? Persoonlijk vind ik dat jammer, omdat het een manier is om je culinaire en vineuze kunnen te presenteren en je schrijftalent te laten zien. En dat lieten de inzenders zien.

Het thema van deze maand levert mooie en spannende gerechten op. Uit alle windstreken. De deelnemers hebben zich verdiept in de Gallo Romeinse cuisine met hun recepten. Veel vlees. Overigens is er geen recept voor vis ingezonden. Dat terwijl er in Gallië rivieren vol vis waren en ook het fenomeen visboer al bekend was. Denk aan Kostunrix. De wijn komt er ietwat bekaaid af. Er worden vaak voorstellen voor andere dranken gedaan. Teken dat Gereons Eatery&Winery nog veel moet schrijven over de wijnen van Gallische bodem.

Een korte palmarès:

Bourgondische Sonja uit Luxemburg stuurde een recept in voor een heerlijke hertenstoverij, Een warm wildgerecht met een garnituur van aardappelcroquetjes en in de oven gegaarde pastinaak. Bij deze stoverij wordt oh la la een Margaux uit 2011 gedronken. http://onaponakookt.wordpress.com/2014/10/07/foodblogevent–hertenstoverij/

Zeeuwse Christien zond een recept in voor varkensmedaillons in kriekensaus. Je weet door dit gerecht meteen waarom de Belgen de dapperste Galliërs zijn. Er wordt Italiaanse wijn gedronken in het gezelschap van bard Assurancetourix. Hij mag van haar een mooi lied ten gehore brengen. http://oesters-en-uien.blogspot.nl/2014/10/varkenshaasmedaillons-met-krieksaus.html

De Japanse Selene deed een duit in het zakje met een Hunebedburger, vergezeld van thee. http://selenejapan.wordpress.com/2014/10/24/asterix-en-de-hunebedburger-%E3%83%AC%E3%82%B7%E3%83%94%EF%BC%8Frecept-recipe/

Marion uit de Morvan ging te rade bij de oude Kelten in de Bourgondische heuvelen. Zij kwam met een spannend gerecht voor peren in het vet terug. Gekruid met spannende mengsels. Er wordt een mythische drank bij gedronken. Zythos, gerstebier. http://cuisinedamis.blogspot.fr/2014/10/la-cuisine-gauloise.html

Grachtenatelier collega en bierbrouwster Anouk maakte een rollade om samen met Esmée Scholte op te peuzelen. We drinken er natuurlijk bier bij hoe kan het ook anders, http://foodiesign.nl/recept-rollade-biermarinade/

En schrijver René, van http://hetetenisklaar.com/2014/10/29/807/ Hij maakte een ragout van wild zwijn, drinkt er een Chileense wijn bij, zijn huiswijn Santa Alicia (Sic! zou een Romein zeggen) Hij gaat het discours aan met zijn gasten de jagers aan tafel en schrijft er beeldend over.

En allen aan de ronde tafel in het Gallische dorpje zijn nu nieuwsgierig. Wie o wie is de winnaar en de host voor de komende maand?

Alea iacta est. Les jeux sont faits! Het is geworden René met zijn discours over het wilde zwijn. Bien fait et bonne chance en novembre!

Alle deelnemers dank voor jullie bijdrage!

02/10/201427/10/2014

Foodblogevent, een Gallo Romeins gerecht.

foto: mijn eigen Gallië

Op deze oktober morgen vernam ik dat de host van september, Anke van www.donnacaramella.blogspot.be mij had geselecteerd als de volgende host voor het foodblogevent van de maand oktober 2014. dank je wel voor de eer Anke!

Ik neem het stokje deze maand over. Met het thema “Maak een een leuk Gallo Romeins gerecht” Laat je inspireren door Galliërs zoals Asterix en Obelix. Neem een kijkje in de keuken van de Romeinen van het nabij gelegen kamp. Of door de huidige moderne wilden met baard en knot. Wat koken deze hipsters op hun stadsvuurtjes? Of laat je inspireren door de aardse kok en bevlogen boer Jonathan Karpathios of door de Gebroeders de Wolf met hun jacht op ganzen en de verwerking ervan. Of ga wild fourageren! Het waren spannende tijden in het oude Gallië en elk avontuur eindigde met banket aan de tafel. Natuurlijk drinken we bij Gallo Romeinse gerechten een kloeke wijn. Hoe verzorg jij zo’n banket. Dat is het thema voor het foodblogevent oktober 2014. In mijn samenvatting neem ik alle drie de elementen mee, je Gallo Romeinse gerecht, de wijn en de vormgeving van het banket. Gooi alle creatieve remmen los en maak er iets moois van.

Zo kun je mee doen:

Beschrijf wie je zou uitnodigen voor een maaltijd, waarbij jullie een gezamenlijk thema bespreken. Mag een bekende of fictieve figuur zijn. Koppel jullie uitkomst aan een menu of gerecht.

Beschrijf het thema waar jullie over gaan praten, het bijpassende gerecht en de wijn op je eigen blog en vermeld daarbij dat het voor het Foodblogevent oktober 2014 is,

Plaats een berichtje onder dit artikel met de mededeling dat je meedoet aan het foodblogevent met een link naar het recept op je blog.

Je kunt ook een tweet sturen naar @gereon_DL met het bericht dat je meedoet aan het foodblogevent met de link naar het recept op je blog.

Heb je geen weblog en wil je toch meedoen? Mail mij dan je recept (bij voorkeur met foto) dan plaats ik het op mijn weblog bij de round-up. Mijn mail is vinsdegereon@hotmail.com

Zegt het voort, maak reclame voor dit event, op welke wijze dan ook.

Je kunt je recept insturen tot en met vrijdag 31 oktober 2014. De samenvatting van alle inzendingen is op maandag 3 november. Ik zal dan ook bekendmaken wie ik kies als de host van het foodblogevent voor deze maand.

13/09/201414/09/2014

Foodblogevent september, zarzuela.

Zijn het de heerlijke taartjes bij Gerbeaud in Boedapest? Of de margaritas en snacks op een Mexicaans strand? De eendenborst als waaier in Dijon? Butternut squash in Londen? De geweldige pasta met langoesten in Rome? Ik heb zoveel herinneringen aan eten op reis. Zou me niet meer kunnen heugen wat het lekkerste was. Is dat belangrijk? Welnee. Die boquerones van de grill in Zuid Spanje? De schnitzels met gefrituurde peterselie in een hotel in Frankfurt? De Griekse lunches op het strand van Rethymno? Het à la minute gerookte rendiervlees in Helsinki? Allemaal herinneringen aan eten, zowel tijdens vakantie als voor het werk.

De rogvleugel in Normandië, was dat het? Of de cassoulet in Toulouse? Of dichter bij huis toast met kipkap in Hasselt? Of een frietje zoervleis bij Reitz in Maastricht?

Alles is een deel van mijn eetherinneringen. En die zijn onuitputtelijk. Een eenduidig antwoord kan ik niet geven op het thema van het foodblogevent van september. Beschrijf je lievelingsoord en dito eten tijdens de zomervakantie.

Ik moet bekennen dat ik nooit met zomervakantie ga. Te druk met mijn gasten aan zee en het genieten van de stad. Misschien doe ik daar wel de mooiste vakantiegerechten op. Een lekkere friandise van Kuyt, weggesmikkeld met een kookdiva uit Verona. Een lekkere Arabische lunch in Bazar met de echtgenoot, kop muntthee erbij. Een bakje frambozen van de markt opsnoepen. Een haring uit het vuistje. Een lekkere burger van blonde d’Aquitainevlees tegenover Artis. Allemaal mooie eetmomenten in de zomerse stad Amsterdam. Misschien vormen dat soort genoegens wel mijn mooiste vakantie herinneringen. Een boottripje door het Waterland met gegrilde kip, een makreelsandwich en genieten van de blauwe hemel en zon. Je zelfgemaakte broodjes op de pont naar Noord. Eens ijsje al wandelend de stad in. Roken en grillen op mijn stadsbalkon. Allemaal mooie (zomervakantie) eetherinneringen.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik geen specifieke vakantie herinnering heb. Ik herinner me alles wat ik eet, vakantie of niet. Lekker eten is elke dag een beetje vakantie. En als ik dan iets uit moet zoeken voor het foodblogevent september is het toch wel zarzuela, een Spaans visgerecht, waarover ik eerder schreef in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Zowel binnen als op een pitje buiten te fabriceren. Instant zomergevoel. Vis in een pan met saus om je brood in te dopen. We drinken er een witte verdejo uit de Rueda bij.

Nodig (4 personen):

6 el olijfolie
1 grote ui gesnipperd
3 tenen knoflook in stukjes
1 laurierblad
4 draadjes saffraan
1 tl paprikapoeder pittig
1 Spaans pepertje in kleine ringetjes (let op zonder zaadjes)
2 el tomatenpuree
4 tomaten
250 ml witte wijn
1 visbouillonblokje
500 g zeevruchten gemengd
500 g visfilet bijvoorbeeld kabeljauw in stukken
10 grote gamba’s (garnering)
peterselie gehakt
peper, zout
citroen

Bereiding:

Verwarm de olie in een pan en fruit zachtjes de ui aan. Voeg het laurierblad, de knoflook, saffraandraadjes, paprikapoeder en Spaanse peper toe en laat dit kort fruiten, zodat de aroma’s vrij komen. Bak dan even de 2 el tomatenpuree mee. En voeg daarna de tomaten toe. Laat alles even sudderen.
Doe de witte wijn en het visbouillonblokje erbij en kook alles even door. Voeg de kabeljauw en zeevruchten toe. Doe een deksel op de pan en laat nog 15 minuten doorsudderen.
Garneer daarna de Zarzuela met partjes citroen, wat gehakte peterselie en de verwarmde gamba’s.

22/07/201423/07/2014

Zomer al fresco, keftedes in tomatensaus

Het is weer voorbij die mooie zomer, zong Gerard Cox in de jaren zeventig. Ja dat kan ik me herinneren! (hierna is dit onderwerp gesloten) Het lied beschreef een lange zomer die begon in mei. En waar geen einde aan leek te komen. Het beschrijft het zomerse gevoel, dat ik nu heb na een weekje strand in Gereons Sea Spot, een gezellig foodbloggersevent in de paradijselijke tuin van Marleen van Es http://etenuitdevolkstuin.nl/ Zij organiseerde een avond tussen haar groenten onder de zwoele zomerhemel. En vandaag als klap op de vuurpijl, en route, door de zomerse stad met mijn vriendin Antoinette Coops, de kookdiva uit Verona. http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl/ We hebben de markt afgestruind, Levantijns geluncht en gesnoept bij patisserie Kuyt. Alles onder een stralende zon boven een zomers Amsterdam. Die zomer is nog lang niet voorbij. Dat weet ik zeker.

Als toegift een zomers Grieks gerecht, dat ik meenam naar de tuin van Marleen. Het was heet in mijn keuken. Ik laat de plastische beschrijving van mijn fysieke status tijdens het bereiden van dit gerecht maar achterwege. (Ik kan me zo aanmelden bij de Speedoclub Amsterdam) Dadelijk word ik gecensureerd op de sociale media.

Erbij drinken we een frisse Spaanse rosé uit de Rioja, gemaakt van de garnacha druif.

Nodig voor een flinke pan vol:

500 g half om half gehakt
500 g runder- of lamsgehakt
1 ei
paneermeel naar keuze
2 tl oregano gedroogd
4 tenen knoflook geperst
peper en zout
2 tl kaneel
olijfolie

De saus:

1 pakje passato
1 blik tomaten stukjes
1 rode ui
1 teen knoflook
2 tl paprikapoeder
1/2 courgette in blokjes
1/2 paprika in blokjes
olie
1 glas stevige rode wijn
gehakte peterselie
1 takje rozemarijn

peper en zout evt. extra kaneel.

Bereiding:

Meng de twee soorten gehakt goed door met alle ingrediënten. Draai er balletjes van. Verhit olie in een pan en bak ze rondom bruin.

Snipper de ui, snijd de courgette in dobbelsteentjes, snijd de paprika fijn. Verhit de olie in een pan en laat de ui even zweten voeg de groente toe, de fijngehakte knoflook, wat paprikapoeder en de rozemarijn. Laat het geheel even bakken en blus af met de rode wijn. Voeg de tomaten passato toe en de blokjes tomaat.

Verwarm de saus goed en voeg de balletjes toe. Laat het geheel 45 minuten pruttelen. Maak daarna op smaak met peper en zout en voeg gehakte peterselie toe.
Eventueel kun je ook nog wat kaneel en oregano toevoegen.

Kaló Orexí

12/04/201412/04/2014

Lifestyle Lab

foto: Lifestyle Lab

Op donderdagmiddag toog ik naar de Prinsengracht 528. We PR en MissPublicity waren speciaal uit, het voor 2014 door de NY Times hip verklaarde, Rotterdam naar de hoofdstad gekomen om te laten zien, wat hun huwelijk teweeg heeft gebracht. Een Lifestyle Lab. Ik werd ontvangen door dames en een heer, die gekleed in een passende witte laboratorium jas, mij een reageerbuis metPinkyrose limonade aanboden. Limonade volgens een geheim recept met een hint van gember.
Ik liep de door MADDNESS als laboratorium gestylde ruimte in. Zij maken kunst en design met een flinke dosis humor, zoals grote anatomische mannen en producten onder stolpen. De flesjes Underberg met een anatomisch model om de werking op je binnenste te illustreren. In één woord, hun lab stond er.
We PR en MissPublicity vertegenwoordigen een keur aan merken en producten in vele branches. Er was shampoo, er waren tassen en chicklit. Maar daar kwam Gereons Keuken Thuis niet voor. Het Lifestyle Lab stond in het teken van food en geanimeerde gesprekken.
Een soepje van wortel en koriander werd mij aangeboden door de dames van Kromkommer. want, zo vertelden de dames: Het is namelijk zonde om groenten die niet door de beautytest komen zomaar weg te gooien. Krom is het nieuwe recht. Ik ga hun activiteiten en productlijn zeker in de gaten houden.
Er stonden alambieken met chipotlpepers, als showcase voor de nieuwe Tabasco variant voor de BBQ.
François Geurds had in de ochtend een caramelbonbon bereid met bladgoud, als proeve van zijn FG Foodlabs. Gesproken heb ik hem niet, maar ze zilte caramel smaakte best en het goud plakte aan mijn lippen.
Ik ontmoette Anne Lieke van de blog www.juniperberry.nl. Het is altijd leuk om elkaar op dit soort evenementen bij te praten Andere bloggers maakten hun opwachting, waaronder zandloper kookboek schrijfster Pauline van www.uitpaulineskeuken.nl/ Gereons Keuken en Route gaat haar toch nog eens een keer aan de tand voelen.
De middag vloog om tussen de sushi en de tequila. Onder stolpen lonkten de wijnen van Gallo. Real summer wines met weinig alcohol. Kirsten, ook in witte laboratoriumjas, gaf mij ter proef de rode en witte wijn mee.
Met de witte goodiebag verliet ik het pand. Hup op de fiets naar Amsterdam West. Om thuis na te genieten van een salade met de in de goodiebag aangetroffen Rio Mare tonijn. (zie foto)

foto: Niçoise stijl salade

07/04/201404/09/2020

Lente, pissaladière met vijgen en ansjovis

Foto zonnebloemen

De dagen worden weer langer, het zonlicht feller. Lente! Het is weer tijd om te genieten van de warme zonnestralen. Het is ook de tijd om te zaaien en de buitenboel weer op orde te maken. Plantaardig aan de slag, laat dat nu het thema zijn van het foodblogevent van deze aprilmaand. Ik zag deze week in de buurt iemand een vijg planten. tegen een warme, op het zuidwesten gerichte muur. Ik vind deze plant zo mooi en de vruchten ervan. De sappige verse paarse vijgen, die uit elkaar spatten in je mond van smaak. In combinatie met iets hartigs een mooie combinatie. Vandaag een makkelijke pissaladière van vijgen, ansjovis en rode ui. Pissaladière is van oorsprong een uientaart met ansjovis uit Nice. Wij maken hem nu van bladerdeeg belegd met vijgen en ansjovis. We drinken er koele rosé uit de Provence bij. Eentje uit de buurt van Aix. Verheug je je meteen op de komende zomer.

Nodig 4 personen:

4 plakken bladerdeeg
4 verse vijgen
3 rode uien in ringen
8 ansjovisfilets
3 el olijfolie
1 el balsamico azijn
peper
tijmblaadjes
1 tl suiker

Bereiding:

Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten.op 180 graden. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met balsamico en voeg de suiker toe.Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk.
Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.

25/03/201428/03/2014

Foodblogevent maart, Greek style kipfilet met yoghurt.

foto: Plaka

Zomaar een plaatje van een straatje in Athene. Op een rustige dag. De foto genomen van een ansichtkaart. Waarom komt Athene op mijn netvlies als het om het thema van het foodblogevent gaat? Het thema, bedacht door http://oesters-en-uien.blogspot.nl/ is deze maand YOGHURT. En yoghurt en Griekenland vormen in mijn ogen een natuurlijke eenheid. Ik ga me niet storten in de discussie of yoghurt Bulgaars, Turks of Grieks is. Het zuivelproduct wordt in ieder geval veel gebruikt in de keuken deze landen. Voor dips, zoals tzatziki, in salades, als ontbijt met honing en in vleesgerechten.
In eerste instantie had Gereons Keuken Thuis besloten niet meer mee te doen aan het foodblogevent. Ik had zo langzamerhand zo mijn twijfels over de themata en het aantal inzendingen. Maar niemand is zo veranderlijk als blogger Gereon. Ik besloot deze maand maart toch niet voorbij te laten gaan zonder een recept in te sturen voor het event. Ik vind dat deze competitie aan de hand van recepten van bloggers wel wat meer aandacht kan gebruiken. Dat is meteen mijn oproep. “Bloggers aller lande verenigt u en zend eens een recept in!”
Mijn bijdrage is een Greek style kipgerecht met prei, paprika en yoghurt. Een glas koude retsina erbij! Kali Orexi!

Nodig 4 personen:

4 kipfilets
80 g feta
4 tenen knoflook
2 el bloem
2 eieren
1 prei in dunne ringetjes
1 rode paprika in blokjes
500 ml Griekse yoghurt
sap van halve citroen
2 el oregano
snuifje nootmuskaat
gehakte peterselie
peper en zout
olie

Bereiding:

Bestrooi de kipfilets met peper en zout. Bak ze kort aan in een koekenpan. Leg de gebruinde kipfilets in een ovenschaal. Fruit de gehakte knoflook aan in de pan, voeg de preiringen en blokjes paprika toe en zet deze kort aan. Voeg de prei en paprika toe aan de kip in de ovenschaal. Maak een mengsel van de yoghurt, verkruimelde fetakaas, citroensap, eieren en bloem. Voeg de oregano, een snuifje nootmuskaat, peper en zout toe. Stort dit mengsel over de kipfilet en groente. Zet de ovenschaal 40 minuten in een oven op 180 graden. Serveer dit gerecht bestrooid met wat gehakte peterselie als garnering.