Detox, ontgiften en afslanken

foto: Scaloppine light

We leven inmiddels al weer twee dagen in 2015. Op Nieuwjaarsdag is nog net die laatste oliebol weggewerkt. Die kon er nog net bij. Dan begint het te knagen. De broek of rok zit te strak. Als kometen vliegen de woorden detox, ontgiften en afslanken voorbij. Want dit jaar gaan we het anders doen. Veel water drinken, detoxsappen slurpen en kauwen op droge bessen, Aan de slag met ons collectieve schuldgevoel. Weg met die pondjes als gevolg van dat copieuze diner op derde Kerstdag. (Kerstmis zelf laat ik even buiten beschouwing) Ik zie de ene blog na de andere de revue passeren met sappen, met voornemens en met gezonde tips. Ik vraag me dan af of het allemaal wel helpt? Zelfs het winkelblad van de grote blauwe grootgrutter doet er aan mee. Met een recept voor mannen, die wat kilootjes kwijt willen. Al doen die dat schijnbaar op een andere manier dan het vrouwelijke deel der natie. Daar geen sappen en superfoods, maar stoer eten. Voor echte kerels met baarden.

Al deze voornemens hebben een THT datum. Dit jaar is dat 19 januari, de derde maandag in de maand. Dan heeft iedereen genoeg van detox, ontgiften en afslanken. En beginnen de hersenen zachtjes te kreunen naar guilty pleasures, naar suiker, naar gluten en vet. Als sneeuw voor de zon verdwijnen alle goede voornemens. En het cirkeltje begint weer van voor af aan.

In Gereons Keuken Thuis dus geen detox, ontgiften of afslanken in deze eerste maand van het jaar. Maar het hele jaar op je voeding letten en vooral veel bewegen. Dat is mijn methode. Ik raakte er in één jaar zo’n 15 kilo’s en mijn steeds dikker wordende buik mee kwijt. In de ochtend 50 sit ups voor je buikspieren. Een glas citroensap om wakker te worden. Daarna ontbijten met een warme kom havermout of een bakje yoghurt met muesli. Twee à drie keer in de week een stevig uurtje zwemmen. Uitgebreid lunchen, de ene keer met iets warms, de andere keer met broodjes. Fruit toe. Zo veel mogelijk de auto laten staan.

’s Middags een stevige wandeling langs het strand, in de duinen of naar de Dam en terug.

Geen gesnack tussendoor, niet lopend eten. Consumeren met aandacht. Een avondje in de week yoga voor wat rek en strekoefeningen. En ’s avonds een lekkere maaltijd met wijn. (Tja dat hoort erbij in Gereons Keuken Thuis) Zo nu en dan een of twee lekkere taartjes van Kuyt.  Deze methode kost mij geen moeite en is zelfs tijdens feestdagen vol te houden. Scheelt je ook de frustratie als het in januari allemaal niet lukt. Ik miste met Kerst de stol niet eens.

Een ayatollah van gezond leven ben ik niet, noch de prediker van gebalanceerde dieten. Ik ben en blijf een Bourgondisch type. En guilty pleasures ken ik niet. Plezier in eten en drinken wel, want daar gaat het om. Voel ik me niet schuldig over. Met deze mindset is al het gedetox helemaal niet nodig. Dat is mijn overtuiging.

Vandaag een recept uit mij kook- en leesboek, dat ik op Tweede Kerstdag maakte. Een beetje zon op je bord, Scaloppine al limone. Deze keer met kalkoenfilets. Wat pasta erbij en een goed glas witte wijn. Pronto, We zijn helemaal klaar voor de start van dit jaar.

Nodig 4 personen:

4 kalkoenfilets, overdwars doorgesneden en plat geslagen tussen folie.

1 citroen

gehakte peterselie

glas witte wijn

peper

zout

basilicum

1 teen knoflook fijn gehakt

80 g boter

5 el bloem

olijfolie

Bereiding:

Was de citroen goed schoon en rasp van de schil ongeveer 1 el zest af. Pers het sap uit. Je hebt ongeveer 3 el nodig. Sla de kalkoenfilets met een pan plat tussen plastic folie. Wentel de stukjes vlees door de bloem, gemend met peper en zout. Verhit de olie met een klein klontje boter. Bak de schnitzels kort aan en zet even apart onder folie of in lauwe oven. Fruit snel de knoflook in de pan en blus af met glas wijn. Voeg de citroenrasp en het sap toe en laat kort sudderen. Voeg de peterselie toe. leg het vlees terug in de pan. Verspreid de rest van de boter in kleine klontje en laat smelten. Serveer de scaloppine met saus erover. Bestrooi met basilicumblaadjes. Eventueel nog wat peper uit de molen. Erbij gekookte spaghetti.

Laatste zondag van 2014.

 foto: collectie Sanders in Stedelijk.

Het is een prachtige winterzondag, De laatste zondag van 2014. Weer een jaar om bedacht ik op weg naar het zwembad door het koude park. Ik ga nu niet zeuren, dat het snel is gegaan, maar terugblikken en vooruit kijken. Het jaar begon met het event van Robert Kroon in Zaandam, met vele andere foodbloggers. Ik bezocht de top wijnproducenten uit de Veneto in het Hilton. Het voorjaar stond in het teken van wijn en spijs bij het Grachtenatelier. Proeven op zondagen van fijne wijnen met dito hapjes. Ik kookte pittig varkensvlees voor Winfried Baijens in zijn woonkamer op 23 april. De zomer brak aan in Scheveningen met het eerste vaatje haring. Het thema Gereons Keuken al fresco leverde vele mooie verhalen en recepten op. Rienk Andriessen won het BBQ boek van Paul Svensson. We brachten een warme en lome middag door in de groententuin van Marleen van Es. We proefden van de heerlijke meegebrachte gerechten. Ik voorspelde een nieuwe trend met keukenrolgerechten. Gasten kwamen en gingen in Gereons Sea Spot aan het strand deze warme zomer. Nieuwe en mooie boeken van Fontaine Uitgevers en Koken met Karakter belandden in Gereons Keuken Thuis ter recensie. Er is weer heel wat moois verschenen in 2014. De weekendochtenden brak ik mijn hoofd over de avonturen van mijn sprookjesfiguren. In het najaar schoof ik aan bij Martin Morales, voor een Peruaans diner onder de warme lage luchten van Amsterdam West. Er werd gekookt, gegeten, gedronken in het najaar. Ik besloot mezelve geen foodblogger meer te noemen na het Hema foodbloggersevent. Ik gebruik mijn blog nog wel om te schrijven. Zie het als pen en papier. In 2014 kwam regelmatig de foodbloggersdiscussie voorbij op verschillende fora. Wat zijn zij en wat is hun status?  Waarom nemen zij zomaar producten aan? Het blijft een terugkerend topic.

Ik verzorgde wijnproeverijen bij vrienden thuis en kookte een private dinner in Woerden. Mensen verwennen, daar is het me om te doen. Gereons Eatery haakte aan bij Lekker Tafelen. December stond in het teken van Dali. Hij ontdooide zowaar in de Piloersemaborg en Dick Soek fêteerde de gasten op een lunch in de stijl van Gala. Een gezellig jaar was 2014, met veel nieuwe indrukken en kennismakingen. Het was een contactrijk gebeuren. Dat ga ik zeker voortzetten.

Vooruit kijkend gaan er ook wat dingen sneuvelen in 2015. Mijn trouwe deelname aan het foodblogevent zet ik stop. Het aantal inzendingen is laag en de thema’s zijn niet altijd even prikkelend. Ach, alles heeft zo zijn tijd. De ACBM liet het laatste jaar weinig van zich oren en dat blijft zo in 2015. We lijken de ergste roze cupcakegolf te hebben gehad. Maar reanimatie van de ACBM blijft altijd mogelijk. Talk and table wordt vervangen door een nieuwe serie “In de keuken van…” Ik heb al een aantal leuke culinaire en creatieve personen op het oog. Pelle, Knøbbig, Madeleine, Luigi, Brodgøde en Bart gaan samen met meneer Zimbo weer de nodige avonturen beleven. In 2015 komen zij regelmatig langs op Facebook en mijn sprookjesblog. Mijn tweede kookboek Gereons keuken en Route staat al stevig in de steigers. Nu nog een uitgever zien te vinden. Het borrelt en bruist dus in Gereons Keuken Thuis. In januari meteen aan de slag met een private dinner, thema pittig en spannend. In het voorjaar lonkt de foodbloggers wijnwandeling. Kunst gaat een grotere rol spelen op mijn blog.  En tenslotte foodbloggersdiscussie of niet. Deze culineuze en vinaire scribent blijft producten aannemen en er bij vlagen over schrijven,  #spon of niet…..

Op deze laatste zondag van 2014 wens ik allen alvast een sprankelend en fortuinlijk 2015.

Les diners de Gala

foto: de Piloersemaborg.

Een waddenoester op schuim van aardpeer, zilt en aards. Een groentemousse met spelt, een krokant balletje van kabeljauw, een amuse van kippenlever. Dat waren nog maar de amuses voorafgaand aan de de lunch van Gala. Gereons Keuken Thuis was te gast bij de Piloersmaborg http://www.piloersema.nl/ in Den Ham, gelegen in de fraaie Groningse ommelanden, Op deze zondagmiddag zou de kunstenaar Dali herleven en kookte Dick Soek uit het kookboek “Les diners de Gala”.

foto: een Waddenoester met schuim.

We werden ontvangen in de borg door een charmante gids, die zoals later bleek onderdeel van het toneelstuk was. Zij vertelde ronduit over de borg en de mensen, die er woonden. In de keuken werd ondertussen hard gewerkt. Na de bezichtiging begon het spektakel. In een zaal stond een grote vrieskist, waarin zich het lichaam van Salvador Dali bevond. Door wat miscommunicatie en de eerder genoemde gids en een personeelslid van het restaurant ging de kist open en herrees de grote kunstenaar. Zomaar in een zaaltje in een borg op het Groningse platte land. De gids bleek niet alleen een kenner van de borg. Zij bleek ook nog een grote fan van de kunstenaar en nam in het toneelstuk het leven van hem door in beelden, tekst en muziek. Een aanrader deze voorstelling Zie Dali. Kijk voor meer speeldata op bijzondere plekken op http://astridwarntjes.wix.com/stichtingmetafora

foto: het kookboek van Gala.

Na het stuk was het tijd voor een stukje eten. Gereons keuken Thuis had aan de patron twee boeken geleend, waaruit hij een lunch had samengesteld. Les diners de Gala. Een lunch gebaseerd op de gerechten en wijn van de grote liefde van Dali Gala. we namen plaats aan één van de tafels, die her en der in de mooie borg stonden op gesteld en de lunch kon beginnen. het ijs met de andere disgenoten was snel gebroken. De tafelgenoten hadden elkaar veel te vertellen, verrassende verhalen.

foto: taart van langoustines.

Na de eerder genoemde amuses was het tijd voor de mousse van langoustines met een saus Nantua. De langoustines komen van de UK158 en waren verwerkt in een heerlijk taart. Bedoeld als foodsharing om een lekker bordje van op te scheppen. De kop was er af, Als wijn was er gekozen voor een witte albariño van Fulget uit de rias Baixas in Noordwest Spanje

foto: hotdog van varkenspoot.

Het hoofdgerecht bestond uit een luxe hotdog gemaakt van varkenspoot en ham, geserveerd met wintertruffel en een roos van bloemkool in een zachte roqufortsaus. wat een spannend gerecht. Erbij een rode merlot van Chateau Musset uit Lalande de Pomerol.  Als bijgerecht een verse salade volgens Alexrande Dumas, met een bijzondere saus van kabeljauwlever, ansjovis, eieren en sojasaus. Deze saus ga ik nog eens een keer maken in Gereons Keuken Thuis voor bij de crudités.

De kaasgang bestond uit de favoriete kaas van de kunstenaar, camembert  met warme appel en een glas appelcider uit Normandië van Ferme de la Sapinière, het lievelingsdrankje van Dick Soek.

foto: de boezemvan Venus, dessert.

.

De lunch werd afgesloten met de boezem van Venus, romige borstjes van Génoise cake en perenijs. De middag was om, Het begon te schemeren in de ommelanden. Verzadigd door de indrukken van de borg, het toneelspel, de copieuze lunch en de gesprekken aan tafel, keerden we westwaarts in de laatste streepjes zonlicht.

All you need is food

 foto: Laguiole messen

Een december middag in Koog aan de Zaan. Gereons Keuken Thuis was op bezoek bij De Kroon op het Werk voor het jaarlijkse all you need is food evenement. Een mooi gelegenheid om kennis te maken met de smaken van producten, te luisteren naar leuke lezingen en andere foodbloggers te ontmoeten. Dat organiseert Robert Kroon op een leuke manier. Afgetrapt werd in het restaurant De Vijfde Smaak. Ik ken dit oord als de Waakzaamheid, maar dat terzijde. We kregen de in en outs te horen over authentiek Chinees koken met een nieuwe productenlijn van Lee Kum Kee. Gevolgd door wat uitleg van Esmée Scholte over het gebruik van Pinterest. Ik heb inmiddels begrepen dat zij volgende jaar de pin up is. Daarna vertrokken we naar het gezellige kantoor van Robert voor de lezingen. Eén over nieuwe trends in de keuken door chef kok Pjotr Rentinck, Een andere lezing over vloggen door Daan Sip van Social Influencers. Gereons Eatery and Winery vermaakte op de eerste verdieping het luisterend publiek met een aantal wijnweetjes. Voor bloggers. Want wijn is net als een recept. Je maakt een register voor jezelf van smaken, zo ben je altijd voorzien van een passende wijn bij je blog. Makkelijker kan ik het niet maken. Als dank kreeg ik van Robert een mooie set Laguiole messen. Of dolken zoals ze in Gereons Keuken Thuis worden genoemd.

Na het informatieve gedeelte kon er geproefd worden. Buiten in tentjes stonden de producenten klaar met hun smaakvolle producten. Onder het genot van een drankje was het goed proeven en toeven op deze markt. Geheel in de foodhallen trend.

Het Nederlands Visbureau verblijdde de bloggers met een zalmbonbon, die ook is terug te vinden in hun leuke Visculinair  kookboek. Artisan Grains vertelde alles over hun granen. Ik heb hier al eerder dit jaar een post over geschreven. Er was puur Appelaere sap te proeven van Zeeuwse bodem. Binnen in de keuken verraste Cow Under de gasten met sappig Australisch vlees. Simply Spices was ook van de partij met hun mooie kruiden melanges. Olijfolie van Liquido d’Óro geïmporteerd door entrepreneur Ridder Drost. De Kleinste Soepfabriek ontbrak niet met hun soep en een speltpannenkoekje. En Lee Kum Kee voorzag de bloggers van Chinese suggesties.

Bepakt en bezakt met de foodybox en nieuwe ideeën toog ik huiswaarts. Het borrelt en bruist nu in Gereons Keuken Thuis. Blini’s van speltpannenkoekenmeel. Een droomtomaatsalade met gebakken Australisch Angus en olijfolie. Een gin of moet ik zeggen jenever tonic als apéro. Appelsap met een tikje agave siroop inkoken als begeleider voor terrine de campagne. Hete sambal van Hottie voor bij het broodje kaas. Honingmosterd voor bij de jambon persillé. Et finalement truffelmayonaise voor bij de rare gebakken groente. Ik borrel en bruis nog even door.

Babas met rum en kaneel

foto: het paleis van Lunéville

Er broeit iets in Gereons Keuken Thuis. Je zou het revolutionair kunnen noemen. Tegen de regels van de ACBM  in is er toch een siliconen bakvorm de keuken in geslopen. Een bakvorm voor mini kouglofs, babas met rum of gewone Hollandse tulbandjes met rozijnen. Eigenlijk komt deze gekkigheid door mijn recente bezoek aan Lunéville, het Versailles van de Poolse koning Stanislas, die tevens hertog van Lotharingen was. Stanislas was een zoetekauw en volgens de overlevering tandeloos. Vandaar dat ene Madeleine hem verblijdde met zachte cakejes. Maar daar heb ik al eens over geschreven. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/acbm-op-zoek-naar-verloren-tijden/

De hertog had de gewoonte zijn cakejes te dopen in Marsala wijn. Hierdoor ontstond later de baba, genoemd naar het sprookjesfiguur Ali Baba. Zoete tulbandjes gedrenkt in rumsiroop.  Een heerlijk nagerecht, dat ik proefde in Lunéville met dikke ongezoete room. Het is nu nog snel te maken voor de aankomende feestdagen. Geen gefriemel, geen fondant, geen roze accenten erop. Geen cupcakes. Gewoon cakejes in drank op je bord. In die zin kan de ACBM  hier niets tegen hebben. En wat erbij te drinken? Niets, want deze babas met rum en kaneel zijn eten en drinken tezamen.

Nodig:

2 eieren

150 g suiker

50 g boter

300 g bloem

scheutje melk

1 zakje bakpoeder

1/2 liter water

1/2 liter bruine rum

kaneelstokjes ter decoratie

1 tl kaneelpoeder

250 g suiker

grote schone pot

Bereiding:

Klop de eieren met de suiker schuimig. Voeg de melk bloem en bakpoeder toe en maak er een mooi glad beslag van. Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet de tulband vorm in met boter en vul de vorm met het beslag. Bak de tulbandjes in 20 minuten af. Controleer met een satéprikker of ze gaar zijn. Laat de cakejes afkoelen. Voor de siroop doe je de suiker en een halve liter water in een steelpan en breng het aan de kook totdat alle suiker gesmolten is. Laat even afkoelen. Voeg kaneel toe en de rum en roer goed door.  Doe de tulbandjes in een schone pot en giet de rumsiroop erover totdat ze geheel doordrenkt zijn. Ter decoratie kun je nog wat kaneelstokjes toevoegen. En om het makkelijk te houden: kom je iets aan vocht te kort kun je nog wat rum in de pot gieten. Sluit de pot goed af. Laat de pot enkele dagen op een koele en donkere plaats staan.

 

 

December staat voor de deur.

 foto: de lage zon aan het strand

Het is nog steeds een heerlijke week aan zee in Gereons Sea Spot. De decembermaand staat voor de deur. Tijdschriften en supermarktbladen staan vol met feestrecepten, Sinterklaassnoep, pepernoten, wildsuggesties en Kerstdiners. Bakken en braden. Mensen hebben het over stress, stress en nog meer stress, want die surprise moet nog af, de kerstboom moet volgens de laatste grillen worden versierd en er moeten menu’s worden bedacht. Want december is de maand, waarin wij ons massaal volstoppen om in het nieuwe jaar weer enig zondebesef te hebben. Dan moeten al die pondjes er weer af. Het is een mooie speling der natuur, vind ik. En Gereons Keuken Thuis is niet anders dan alle anderen. Maar dit jaar kriebelt het. Ik wil het eens anders, geen gesnoep, geen copieuze maaltijden met even zoveel wijn. Maar wat dan? Gereons Keuken gaat deze maand december voor de buffet stijl. Het buffet à deux op Sinterklaasavond. Het fonduebuffet op Kerstavond. Het buffet à la Bourguignonne voor de familie op Eerste Kerstdag (binnenkort op lekkertafelen.nl) en een stoof voor de tweede. Easy en je loopt niet te rennen als kip zonder kop met te ingewikkelde ingrediënten. En vlekken op je nieuwe designer kloffie. Gewoon eten zoals iedere dag. Dan blijft er veel tijd over voor een goed boek, een goed gesprek of mooie muziek. Voorlezen uit eigen werk. En een incidenteel dansje bij de kerstboom. En niet te versmaden: een zoen onder maretak.

En dan de wijnen. Gereons Keuken Thuis kreeg al heel wat heerlijks binnen. Van domaine la Rizolière uit de Beaujolais. een prachtige wijndoos uit de Maremma van Tenuta del Fontino en er ligt één en ander spannends van Fattoria la Vialla in het Amsterdamse keldertje te wachten. Lekker oefenmateriaal voor 10 december. Dan ga ik de top foodbloggers bij  De Kroon op het Werk de kneepjes van wijn en spijs bijbrengen. Of moet ik zeggen wijs maken?

December wordt dus weer een leuke maand, misschien wel een anekdotische of memorabele. Aan het esprit op deze vrijdagochtend zal het niet liggen. Wordt vervolgd.

Kijk uit: deze blogpost bevat mogelijk gesponsorde onderdelen.

Reis om de wereld in wijn en spijs

 foto: de flessen staan klaar.


Een reis over de wereld in wijn en spijs. Dat vindt Gereons Keuken Thuis een prima nazomer thema. Vorige week verzorgde ik een thema wijnproeverij voor vriendin G. Zij was jarig en wilde iets aparts. Zo gezegd zo gedaan. We brainstormden en maakten een programma. Het werd een wereldwijnen proeverij in een sfeervolle galerie. Vriendin G. is hoog culinair begaafd en maakte de hapjes bij de wijnen. Spannende combinaties. Dus laten we op pad gaan.
De tour startte in Zuid Afrika met een rosé vonkelwijn NO House, Deze bubbel is gemaakt van pinot meunier (ja die uit de Champagne) en de Zuid Afrikaanse pinotage druif. Een mond vol framboos en viooltjes. Deze wijnmaker begaan met het lot van mensen zonder huis. van elke fles gaat een halve euro naar zijn huisvestingsproject. Nog een reden om deze wijn in te slaan. Wij aten er een groentespiesje met een spicy salsa bij. Ik moet haar nog steeds het recept ontfutselen.
De Atlantische Oceaan werd overgestoken en wij belandden op de flanken van de Andes. Een witte wijn, La Padrera uit Mendoza stal de show. Gemaakt van de emblematische torrontés druif. Fris en kruidig voor bij de céviche van witvis.
De volgende halte lag 180 kilometer boven Mumbai. India dus, waar je niet van zou verwachten dat er mooie wijnen vandaan komen. In het Nashik gebied, oorspronkelijk een gebied voor de productie van tafeldruiven, maakt Rayeev Samant mooie wijnen van de grote druivenrassen. Hij leerde de kneepjes van het vak in Californië, waar hij jaren woonde en werkte in Sillicon Valley. We proefden een mooie riesling van Sula wines, vol en aromatisch bij de curry in een klein potje. En daar lijkt deze wijn voor bedoeld te zijn.
De reis ging verder naar Nieuw Zeeland, waar een ex mosselkweker een fijne en duurzame pinot noir maakt. Iedereen verklaarde hem voor gek om op de onherbergzame zuidpunt van het eiland te starten. Het resultaat mag er zijn, de Flaxbourne pinot noir. Voor bij de lansham met saus Monégasque.
Nu we toch op het zuidelijk halfrond waren bezochten we South East Australia, voor een volle hout gerijpte shiraz. Nottage Hill van Hardy’s, één van de oudste wijnbedrijven van Australië.  Donker, peperig een tikje chocola. Vriendin G maakte er een spannende combinatie van gerookte eendenborst, sinaasappelgelei en een draai rode peper bij. wat een smaken.
We  reisden verder over de Stille Oceaan om via Charleston op het eiland Madeira te belanden. Het kaas plateau lonkte aan de einder. We besloten de reis om de wereld in wijn en spijs met een 5 jaar oude fine rich Madeira van San Justino, vol. bruin en zoet. Deze proeverij liet eens te meer zien dat je ook kan reizen via je zintuigen. Zo zie je maar. Er komt een mooie nazomer aan.

Wil je ook eens op reis met wijn en spijs? Gereons Eatery & Winery verzorgt het graag bij je thuis of voor je bedrijf. 

329

Ook zin in een middag of avondje wijnproeven met vrienden, familie of collega’s?
Dan moet je zeker eens een wijnproeverij van Gereons E&W  organiseren! Wat heb je nodig? Een goed humeur en een aantal andere wijnliefhebbers.  Gereons Eatery and Winery neemt alles mee, niet alleen de wijnen maar desgewenst ook bijpassende hapjes. Geef ons door waar en wanneer je jouw proeverij wilt organiseren en wij verzorgen deze.

Hoe organiseer je een wijnproeverij?

Je hebt minimaal 8  personen van 18 jaar en ouder nodig. In bezit van een grote tafel? Dan kunnen we direct aan de slag en zorgen wij voor de rest!  Een staande proeverij kan natuurlijk ook!  Wij nemen de wijnen, wijnglazen, spuugbakjes, proefformulieren, pennen en eventueel de hapjes mee.
Je leert in informele sfeer proeven en beoordelen, hoe wijn en spijs te combineren en nog veel meer!  De gastheer/vrouw ontvangt van ons een lekkere fles wijn of andere attentie.
Een proeverij duurt ongeveer 2- 2,5 uur.

Prijzen vanaf € 25,- per persoon.

Wil jij ook eens een Gereons Eatery & Winery wijnproeverij organiseren?
Neem dan contact met ons op via  mail gereonseateryandwinery@gmail.com of vul het contact formulier in op de pagina Gereons Eatery and Winery op deze blog.

 

Bacchus wijnfestival.

 foto: Bacchus wijnfestival.

Er zijn pure markten, rollende keukens, dancefestivals te keur en te kust in en rondom de stad. Lekker buiten je maaltje scoren en verorberen, buiten eten met je vrienden in een park of dansen onder de zomerzon.

Een festival ontbrak tot nu toe, althans in de ogen van Gereons Keuken Thuis. Op festivals wordt vaak de zelfde slobberwijn geschonken. Wit, rood of rosé  uit een  bekertje of als je geluk hebt een plastic glaasje. Waarom geen wijnfestival zoals je in de Beaujolais ziet? In het eerste weekeinde  van mei wordt daar altijd het fête des crus georganiseerd. met voor ieder wat wils. In ieder geval mooie wijnen van de producenten, lekkere bites voor de inwendige mens en veel muziek. Dat kan toch ook in Amsterdam?

Niels Zwaan en Gerard Zwijnenburg dachten er ook zo over. Zij staken de handen uit de mouwen en op 5, 6 en 7 september strijkt een heus wijnfeest neer in het Amsterdamse bos. Het Bacchus wijnfestival.

Op dit festival worden drie elementen gecombineerd. Voorop staan de 250 wijnen, die zijn te proeven. Tien verschillende wijnkoperijen laten hun neusje van de zalm zien. En nog belangrijker proeven. Die inwendige mens wordt niet vergeten, wijn en eten horen nu eenmaal bij elkaar. Een select gezelschap van mobiele keukens staat naast elke wijnkoperij. Dat belooft een heerlijke wijn/spijservaring te worden. De voetjes gaan ook van de vloer, een keur aan bands en DJ’s gaan zorgen voor joy and happiness. Wijnliefhebbers kunnen kunnen hun wijnkennis verbeteren bij het speciale Wijnlokaal.

Gereons Keuken en Route heeft er al helemaal zin in. Dat wordt een heerlijk einde van de zomer en je weet meteen, wat je gaat drinken in het najaar. Een evenement als het Bacchus festival zou gewoon elk seizoen moeten plaatsvinden. Goed werk heren van dit initiatief. Ik ben zeer zeker van de partij. Tot 5, 6 en 7 september in het Amsterdamse Bos!

Wil je meer weten over dit hagelnieuwe wijnfestival of kaarten kopen. Kijk dan op http://www.bacchuswijnfestival.nl/festival/

Wat je als gastvrouw moet weten

 foto: Entertainment made easy

Susan Spungen is kok, foodstylist, receptontwikkelaar, uitgever en schrijver.Zij belichaamt de definitie van een moderne kok en alleskunner. En één die veel invloed heeft op de nieuwe Amerikaanse keuken. Op de achtergrond bij Martha Stewart. Op de voorgrond in Hollywood films, waarin zij als foodstylist zorgt dat het klopt. Je kijkt gewoon met andere ogen daardoor naar “Eat, pray and love” om maar een dwarsstraat te noemen.
Entertainen zit in de genen bij Gereons Keuken Thuis. Maar wars van tips ben ik niet. In haar boek “Wat je als gastvrouw moet weten” staan 313 genummerde tips voor geslaagde avond, middag of uitstapje. Susan geeft hierbij ook 121 smakelijke en feestelijke recepten bij.
Het boek start met het hoofdstuk “Een geboren gastvrouw”. Tips en trucs voor de planning  en organisatie van je feestje, hoe uit te nodigen, mail of nog handgeschreven post, hoe je thematiek te bepalen? De schrijfster legt alles kort en bondig uit. Voor een hele generatie mannen en vrouwen staan in dit hoofdstuk wat vergeten regels in die in de huidige cybertijd niet meer als vanzelfsprekend lijken. Call me old fashioned.
Het tweede hoofdstuk behandelt het creëren van sfeer. Hoe doe je dat, zonder je huis of de ruimte in een kitschtempel te veranderen? Tenzij je thema Marie Antoinette is. Susan Spungen geeft wederom heel wat praktische tips. Echter sommige dingen zou ik als gastheer nooit doen. Susan besteedt veel aandacht aan precieze details. Ik denk dat deze aanpak haar Amerikaanse achtergrond verraadt. Nederlandse feestjes zijn over het algemeen wat losser. En geurkaarsen op de WC. Nou nee!
Vervolgens komt de schrijfster langs met de cocktailparty. Wij zouden dat een aangeklede borrel noemen. het buffet passeert de revue met gerechten die van te voren te maken zijn en geen geklieder voor gasten opleveren. Geen gamba’s dus.
Het etentje en bijzondere feestdagen worden behandeld  In het feestelijke hoofdstuk steekt de schrijver de host een hart onder de riem. Elke dag is een feestdag, waarom capriolen uithalen, die stress veroorzaken. Een kerstdiner wordt er niet minder om met degelijk en met liefde bereid eten.
Als laatste voorbeeld voor een geslaagde partij gaat Susan Spungen naar buiten. De grote trend momenteel in allerlei grote steden. Picknick of barbecue met vrienden in het park of op het strand. Dit vergt wat extra voorbereiding en vervoer. Maar de pret zal groot zijn.
Wat ik het leuke aan het boek vind, is dat de schrijfster makkelijke tips geeft, basic recepten, goede menuplanning en een stukje opvoeding. Hoe heurt het nu eigenlijk? Het boekt combineert het easy living gevoel met een goede planning. In het laatste hoofdstuk geeft de schrijfster de tip om na het feest alles te evalueren en vast te leggen. Je hebt dan een instant draaiboek voor een andere partij. Dit doe ik als gastheer al jaren, heb een map vol met eerdere planningen. het boek sluit af met bruikbare Nederlandse adressen ter inspiratie.
Wat mij minder aanspreekt aan het boek is de titel “Wat je als gastvrouw moet weten” Deze titel suggereert dat alleen vrouwen entertainen of dat het hun taak is. Het geeft het geheel een beetje een vijftiger jaren toon. Gereons Keuken Thuis kent genoeg mannen, die ook de entertain X factor bezitten en wat aan dit werk zouden hebben. Mannen, let gewoon niet op de titel of doe er een omslag om.
Overall is Wat je als gastvrouw moet weten is een welkome aanwinst in vele keukens. Wie weet praten we over een tijdje niet meer over stress rond feestdagen.

Wat je als gastvrouw moet weten ( ISBN 978 90 452 0515 1) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 17,95.

Stille Zaterdag, groene aperges.

 foto: Stille Zaterdag



Het is stil buiten en in de woonkamer. De lentezon piept door de half openstaande lamellen. Een enkele vogel maakt zijn aanwezigheid bekend. Verder is het stil. Het is Stille Zaterdag. De dag waarop in Frankrijk de klokken niet luiden. De reden hiervoor, zo wordt vaak aan kinderen verteld, is dat de klokken op bezoek zijn in Rome bij de Paus. Ze zullen terugkomen op Paaszondag met lekkernijen. 
Ik geniet van vroege zaterdagochtenden als deze, zeker nu het Paasgedruis weer voor de deur staat. En Gereons Keuken en Route een turbulente week achter de rug heeft. 
Op maandag de laatste wijnworkshop bij het Grachtenatelier in Utrecht. Thema: de Nieuwe Wereld met spannende wijn/spijscombinaties. Zeker voor herhaling vatbaar.
Gasten arriveerden en vertrokken deze week bij Gereons Sea Spot. Voldaan door de lekkere dagen aan zee. Woensdag is mijn yoga avond, bij mijn vriendin van Yoga Sofie in Haarlem. 
Op donderdag ging bezocht Gereons Keuken Thuis de lancering van de Royal Dutch Oven in het Andaz Hotel. Een wonderbaarlijk verhaal van Nederlandse pannenproductie gekoppeld aan Chinese symboliek. Ik weet nu wat een yuan bao is, waarom er een Delftsblauwe deksel op zit. En zag een film met het voor mij nostalgische proces het gieten van pannen. Later ga ik er meer over vertellen op mijn Cityflavours blog.
Thuis aangekomen trof ik in de keuken de foodiebox van Kroon op het Werk aan. Met verscheidene verrassingen zoals heerlijke grijze Noordzeegarnalen. Instant inspiratie voor garnalen Le Zoute. Wat dat is kom je nog te weten op deze blog. Vrijdag brainstormen voor de uitzending van Winfrieds Woonkamer. Ik ga voor hem koken. En nu is het Stille Zaterdag, een mooie dag om te reflecteren, op te ruimen en opnieuw te starten. Want dat is voor mij de echte geest van Pasen. 
Asperges idem, vandaag een gratin met groene asperges. We drinken er een witte sappige licht tintelende Pinot Grigio uit de Veneto bij.

Vrolijk Pasen.

Nodig 4 personen:

800 g groene asperges
30 g bloem
40 g boter
3 dl melk
100 g gruyère geraspt
50 g Parmezaan
1 dl room
nootmuskaat
zout
peper

Bereiding:

Smelt 30 gram boter op een laag vuur en voeg de bloem toe. Roer met een pollepel tot het één geheel is geworden. Voeg de melk toe en klop rustig met een garde. Laat zachtjes al roerende een minuut of zeven koken. Voeg nu de room toe, de gruyère en de helft van de Parmezaan. Haal de pan van het vuur. Maak de bechamelsaus op smaak met wat nootmuskaat, peper en zout.
Snijd de harde stukken van de groene asperges. Kook ze in ongeveer 6 minuten beetgaar. Beboter een ovenschaal en leg hierin de asperges. Giet de kaassaus erover en bestrooi met de rest van de Parmezaan. Plaats het gerecht 20 minuten in de oven op 220 graden tot het gaar is en een mooie korst heeft.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten