Uitgekookt of overkookt?

foto: lazy dog

Ik weet eigenlijk niet wat vandaag mijn bui is. Ben ik uitgekookt of overkookt? Of doorgekookt? In ieder geval is Gereons Keuken Thuis vandaag niet op zijn creatiefst. Vreemd na een reis vol Franse indrukken. Of is het een te veel aan inspiratie? Maar ik geef er eens aan toe. Lekker de lazy dog uithangen, zoals dit exemplaar in Saint Raphaël Nada cookingvibes. Niente recepten. Niksie recensie. Gewoon wat food plaatjes uit het Franse land in deze blog plakken. #kookstaking Eigenlijk wel lekker, zo’n woensdag met een bammetje met een restje hummus als lunch en vanavond afhaal Chinees. Geen kookgeluiden worden er waargenomen.

  foto: sardientjes in Ventimiglia

 foto: kaas van Alain Hess in Beaune

 foto: french #cookingvibes eend met geroosterde sinaasappel

Tot later….. het buitenleven lonkt!

 

Saint Tropez, komkommersoep.

foto: dame op terras in bontjas.

 Gekleed in dezelfde shorts staan vader en zoontje op de Place des Lices naar de verrichtingen van de bouleurs te kijken. Moeder en dochter kunnen hun ogen niet afhouden van alle nieuwe modetrends in de etalages. Saint Tropez, voor ieder wat wils, voor elk zijn eigen bühne. Alsof het een rij spotlights is schijnt de zon op de pastelkleurige gevels van de haven. De jachten liggen er glimmend als kristallen bij, het personeel lummelt wat rond. Het terras van Sénéquier zit vol. Een dame in haar nieuwe bontjas rookt een sigaret. (het is 24 graden) Voor restaurant l’Opéra oefenen de danseuses hun laatste pasjes voor het spectacle van  die avond. Een visser is vloekend bezig zijn pointu aan de praat te krijgen. De gele koepel van het kerkje torent boven dit gebeuren uit. Saint Tropez, het is een komen en gaan van toerist, boho chic en starlet, Het stadje blijft dat je ne sais quoi houden. Er wordt geflaneerd, er is tijd voor een aperitief, een petit café en voor show. En iedereen doet er aan mee. Lekker mal. Elke bezoeker wordt bevangen door dit virus, dat Saint Tropez heet. Om daarna weer terug te keren naar de camping, het vijfsterren hotel of het gehuurde huisje. In een warme auto in de file op de D98. Dat dan weer wel. The show is over take a bow….

Vandaag zoek ik wat verkoeling na alle tralala en brouhaha. Een koude komkommersoep met dille. We drinken er een bleke rosé uit de Golf van Saint Tropez bij.

Nodig:

1 komkommer

1 rijpe avocado

sap van 1 citroen

2 takjes dille

250 ml volle yoghurt

1/2 l water

peper en zout

Bereiding:

Zet vier natgemaakte kommen in de vriezer. Was de komkommer. Verwijder de zaadlijsten en snijd in blokjes. Was de dille en rits de blaadjes eraf. Schil de avocado en snijd deze in blokjes. doe alle ingrediënten, de komkommer, yoghurt, avocado, water, dille, peper en zout in een kom. Pureer alles met de staafmixer. Laat de soep nog even afkoelen in de ijskast en serveer direct in de licht bevroren komen.

 

Kip Kiev

 foto: jonge kuikens

In mijn studietijd had ik een bijbaantje in de vestiging van Marks&Spencer in de Kalverstraat. De foodafdeling was een plaatje, Je kon er van allerlei dingen kopen, die nog nooit vertoond waren in het retail landschap begin jaren negentig. Ik bedoel dan de kant en klare tarama salata (Grieks), de naanbroden (Indiaas), de door Johannes van Dam geroemde roze champagne (Frans) en de kant en klare Kip Kiev (welke nationaliteit?)

Als student was het altijd een feest om dit laatste gerecht uit de waste mee te kunnen nemen. Aan het einde van de dag kon het personeel de niet meer verkoopbare items voor een prikkie meenemen. Huppakee thuis de oven in. Glas wijn erbij. Echter, de M&S sloot haar deuren en de ready to serve Kip Kiev verdween van het menu.

Maar niet getreurd, Kip Kiev is een favoriet gebleven in Gereons Keuken Thuis, zij het dat ik hem nu niet meer bij M&S koop. (die wederom is neergestreken in de Kalverstraat) Door de jaren heen ben ik erachter gekomen dat het simpel is te maken. De vulling van kruidenboter smelt op de tong. Erbij een mollige Australische chardonnay en je paaslunch is ready to serve.

Nodig:

4 kipfilets platgeslagen

100 g zachte boter

2 el peterselie gehakt

2 el bieslook

2 tenen knoflook

paneermeel

bloem

citroen

1 ei

peper en zout

olie

Bereiding:

Leg de kipfilets tussen twee velletjes folie en sla ze plat met de achterkant van een pan. Maak van te voren een kruidenboter van de geperste knoflooktenen, bieslook, peterselie, peper en zout. Maak een rolletje van de kruidenboter en laat deze hard worden in de vriezer.

Kluts het ei. Meng wat bloem met peper en zout en zet een bord paneermeel klaar. Leg op elke filet een stuk  bevroren kruidenboter en rol de filet goed dicht. Zet vast met een prikker. Haal het rolletje door de bloem, ei en daarna paneermeel. Verwarm de oven voor op 180 graden. Verhit een klont boter en olie in een pan en bak de kiprolletjes snel aan. Zet ze daarna in een schaal in de oven en laat ze in 20 minuten gaar worden. Serveer de Kip Kiev met wat partjes citroen.

De lente op tafel, Stéphane Reynaud

 foto: Poissons d’avril

Het is lente, de bollen steken hun kopje uit de grond, het zonnetje schijnt en de vogels fluiten hun eerste liederen. Voor mij ligt het vrolijke boek De lente op tafel, seizoensgerechten uit de fameuze culinaire almanak 365. De schrijver en restaurateur uit Montreuil bij Parijs, behoeft voor mij geen introductie. Ik heb al enkele mooie boeken van hem op de plank staan, zoals Van het varken, A propos Bistro en Pastei en Paté. Ik ben fan. Fan van zijn manier koken en de je ne sais quoi jongensachtigheid, die uit zijn boeken straalt. Ambacht met een knipoog. Goed gedocumenteerd met een achtergrond verhaal. Vooral zelf aan de slag.

Reynaud begint het boek met de kalender van maart, de producten van deze maand staan ernaast. De lente begint op 1 maart met een recept voor een uienquiche met bieslook, halverwege de maand maakt Stéphane Reynaud  gebraden kip met geitenkaas en via een klassieke canneloni sluit hij de maand af met klassieke slakken op de 31e. Na het verhaal van Marie en Léon te hebben verteld. Zij gingen op slakkenjacht.

April start met een kinoupaté, gemaakt van een lelijk wild dier. In Frankrijk is dit een logische keuze want 1 april wordt gevierd door bij een ander een papieren vis op de rug te plakken. Poissons d’avril. In ieder geval moet je de kinou verhitten tot het dier ontploft. Veel succes.

“April doet wat hij wil. Maar er zijn grenzen” De rest van de maand april is serieuzer, een kiptajine met citroen. De emblematische Franse lente erwten met ham en aardbeiengebak. Na de winter krijg ik gewoon trek in al die verse dingen.

Mei start met een paella demonstratie, koolvis met spinazie en eindigt met artisjok à la Barigoule, een echt lente gerecht. Reynaud vermeldt erbij dat de paarse artisjok is als een lichte vrouw, je kleedt haar uit en dan ga je ermee aan de slag. (ohlala).

Ik vind Lente op tafel een vrolijk boek, met leuke anekdotische verhalen over Léon en Marie, mooie spreuken, veel informatie en mooie fotografie. Stéphane weet serieus koken vrolijk te brengen.

Er was sprake van een kookstaking in Gereons Keuken Thuis, maar De Lente op tafel laat dit voornemen als sneeuw voor de zon verdwijnen.

 foto: De lente op tafel

De lente op tafel van Stéphane Reynaud (ISBN9789059566002) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en kost € 14,95

Vintage kookboek, Elle Cuisine

 foto: vintage kookboek

Je gaat op een willekeurige middag even snel de deur uit om een vergeten boodschap te halen. Je fietst naar de supermarkt, maar onderweg lonkt de kringloopwinkel. En dan specifiek de boekenafdeling van de kringloopwinkel. Nog specifieker de kookboekenafdeling van de kringloopwinkel. Gereons Keuken Thuis kan daar namelijk niet genoeg van krijgen. Snuffelen tussen de boeken, tussen de bladzijden, vaak beschreven door de vorige eigenaar of met een boodschappenlijstje ertussen. Zo heb ik al heel wat leuks voor een prikkie gekocht. Zoals een wijnboerenkookboek, een kookboek van het vermaarde Hongaarse restaurant Gündel en een werkje over mosselen.

Deze week was het weer raak, In het schap stond Elle Cuisine, menus et recettes, geschreven door Mapie de Toulouse-Lautrec (inderdaad familie van), ergens in de jaren 50 van de vorige eeuw. Een vintage kookboek, dat je inzicht geeft in de Franse keuken van de fifties. Het kookboekje staat in schril contrast met een Nederlandstalig boekje, dat ik heb uit dezelfde periode. De Nederlandse versie is veel kariger dan de Franse.

Het boekje behandelt allerlei situaties, waarin de moderne Franse huisvrouw of -man kan belanden. Het vintage kookboek start met, hoe Frans, de keuze van de wijn. Logisch, want in de jaren 50 was wijn nog volksdrank numéro un.

Daarna gaat het verder met het hoofdstuk “Seule pour déjeuner” lichte lunchmenu’s, zoals een croque-monsieur, gevolgd door een salade à la Constance en als dessert een crème au Cointreau. Of wat te denken van makreel uit de oven, pilavrijst met saffraan en een Vlaamse fruitsalade. Allemaal licht verteerbaar, want de dame des huizes denkt ook aan haar silhouette.

In het volgende hoofdstuk komt een jeugdvriendin voor het diner. Dat is smullen van hamcroquetjes, gegrilde tong met riz créole en sinaasappels uit de oven.

Een ander hoofdstuk is ingeruimd voor een diner en tête à tête met de echtgenoot. Hij wordt na een drukke dag verwend met kleine quiches Lorraines, koolvis op de wijze van Nice met een salade en een witte wijn crème.

Hierna breidt het gezelschap zich uit, man neemt zijn kameraden mee, de kinderen hebben honger, de hele famille schuift aan voor de zondagse lunch. Mevrouw organiseert een soirée dansante met dito koud buffet. Er wordt gepicknickt in het park. Gebarbecued, cuisine en plein air En als laatste hoofdstuk is er de goûter (thee) voor het kinderfeestje.

Wat een plezier straalt dit boekje uit. Huppakee alles in een handomdraai, geïllustreerd met vrolijke tekeningen. Het werkt aanstekelijk. Laat het nu goed uitkomen, want volgende week organiseer ik een kleine wijnproeverij. Ik ga eens kijken hoe de dame uit dit boekje dat aanpakt. Wordt vervolgd….

Wijnproeverij Gereons Eatery and Winery

Wijnproeverij organiseren aan huis of in uw bedrijf?

004

Ook zin in een middag of avondje wijnproeven met vrienden, familie of collega’s?
Dan moet u zeker eens een wijnproeverij van Gereons Eatery and Winery organiseren! Wat hebt u nodig? Een goed humeur en een aantal andere wijnliefhebbers. Gereons Eatery and Winery neemt alles mee, niet alleen de wijnen maar desgewenst ook bijpassende hapjes. Geef ons door waar en wanneer u uw proeverij wilt organiseren en wij verzorgen deze.

Hoe organiseert u een wijnproeverij?

U hebt minimaal 10 personen van 18 jaar en ouder nodig. In bezit van een grote tafel? Dan kunnen we direct aan de slag en zorgen wij voor de rest!  Een staande proeverij kan natuurlijk ook!  Ik neem de wijnen, wijnglazen, proefformulieren, pennen en eventueel de hapjes mee.
U leert in informele sfeer proeven en beoordelen, hoe wijn en spijs te combineren en nog veel meer!  De gastheer/vrouw ontvangt van ons een lekkere fles wijn.
Een proeverij duurt ongeveer 2- 2,5 uur.

Prijzen vanaf € 35,- per persoon.

Wilt u ook eens een Gereons Eatery and Winery wijnproeverij organiseren?

Neem dan contact met ons op via  mail gereonseateryandwinery@gmail.com

of  bel  06 21 88 33 84

Verband, verbond, verbinding

 foto: zeeschuim

 

Verband, verbond, verbinding. L’union fait la force. Liaisons. Allemaal woorden, die door mijn hoofd spoken bij het thema van het #foodblogevent van deze maand. Ik verbreek een voornemen, ach het is al week vier! Who cares? Sophie Wijnen, etenmaken.blogspot.com daagde mij uit. Nog één keer dan. In mijn hoofd galmt de 90ties hit Encore une fois. Een tantaliserend thema, verbindingen. Je ziet het verband met fijne familiediners. Het verbond dat een mooie tafel smeedt. De verbinding tussen smaken. De verbinding tussen de gegeten gerechten en de wijn. Voor deze editie van het foodblogevent zie ik een liaison dangereuse. Smaken en texturen. Van vis, oesters en zoethout. Ziltige kraal erbij.

Spannend schuim vult je mond, de zoete smaak van drop, zilte krokante zeekraal. Afgesloten met een oester…. Eigenlijk zou je zo’n gerecht moeten eten of beter gezegd proeven in het schemer of nog spannender geblinddoekt. Dat je niet ziet wat je eet, maar proeft. De belletjes in het glas crémant de Bourgogne maken het af. Helaas… c’était un rêve. De wekker op deze blauwe maandag is de realiteit. Maar een mooie droom was het. Een moleculair gerecht van zalm en zoethout. Smaken die elkaar versterken. langzaam gegaard op 100 graden. Schuim van visfond en zoethout. Als Noordzeeschuim. Met als finishing touch een zilte oester. Een liaison dangereuse. Ik kan deze maandag wel aan.

Nodig 4 personen:

4 oesters

4 kleine zalmmoten

klontjes boter

2 dl visfond

8 stokjes zoethout

100 g zeekraal

zout en peper

3 g lecithine

Bereiding:

Was de zeekraal en giet er kokend water op. Laat twee minuten staan. Spoel de zeekraal af met koud water en zet apart. Het mag niet verder garen. Open de oesters. Verwarm de oven voor op 100 graden. Bestrooi de zalm met peper en zout en leg op plaat met bakpapier.  Gaar de zalm 12 tot 15 minuten afhankelijk van de dikte van de moot. De vis mag niet geheel gaar worden. Breng het zoethout aan de kook in de visfond. Laat het geheel 20 minuten trekken op laagvuur. Zeef de fond en doe in een hoge beker. Voeg de lecithine toe en maak er met de staafmixer zeeschuim van. (door boven in op hoge snelheid de lecithine mee te kloppen) De lecithine maakt een verbinding van lucht en de fond.

Leg een oester, de warme zalmmoot en de zeekraal op het bord en lepel het zoethoutschuim over de vis.

 

Laatste zondag van 2014.

 foto: collectie Sanders in Stedelijk.

Het is een prachtige winterzondag, De laatste zondag van 2014. Weer een jaar om bedacht ik op weg naar het zwembad door het koude park. Ik ga nu niet zeuren, dat het snel is gegaan, maar terugblikken en vooruit kijken. Het jaar begon met het event van Robert Kroon in Zaandam, met vele andere foodbloggers. Ik bezocht de top wijnproducenten uit de Veneto in het Hilton. Het voorjaar stond in het teken van wijn en spijs bij het Grachtenatelier. Proeven op zondagen van fijne wijnen met dito hapjes. Ik kookte pittig varkensvlees voor Winfried Baijens in zijn woonkamer op 23 april. De zomer brak aan in Scheveningen met het eerste vaatje haring. Het thema Gereons Keuken al fresco leverde vele mooie verhalen en recepten op. Rienk Andriessen won het BBQ boek van Paul Svensson. We brachten een warme en lome middag door in de groententuin van Marleen van Es. We proefden van de heerlijke meegebrachte gerechten. Ik voorspelde een nieuwe trend met keukenrolgerechten. Gasten kwamen en gingen in Gereons Sea Spot aan het strand deze warme zomer. Nieuwe en mooie boeken van Fontaine Uitgevers en Koken met Karakter belandden in Gereons Keuken Thuis ter recensie. Er is weer heel wat moois verschenen in 2014. De weekendochtenden brak ik mijn hoofd over de avonturen van mijn sprookjesfiguren. In het najaar schoof ik aan bij Martin Morales, voor een Peruaans diner onder de warme lage luchten van Amsterdam West. Er werd gekookt, gegeten, gedronken in het najaar. Ik besloot mezelve geen foodblogger meer te noemen na het Hema foodbloggersevent. Ik gebruik mijn blog nog wel om te schrijven. Zie het als pen en papier. In 2014 kwam regelmatig de foodbloggersdiscussie voorbij op verschillende fora. Wat zijn zij en wat is hun status?  Waarom nemen zij zomaar producten aan? Het blijft een terugkerend topic.

Ik verzorgde wijnproeverijen bij vrienden thuis en kookte een private dinner in Woerden. Mensen verwennen, daar is het me om te doen. Gereons Eatery haakte aan bij Lekker Tafelen. December stond in het teken van Dali. Hij ontdooide zowaar in de Piloersemaborg en Dick Soek fêteerde de gasten op een lunch in de stijl van Gala. Een gezellig jaar was 2014, met veel nieuwe indrukken en kennismakingen. Het was een contactrijk gebeuren. Dat ga ik zeker voortzetten.

Vooruit kijkend gaan er ook wat dingen sneuvelen in 2015. Mijn trouwe deelname aan het foodblogevent zet ik stop. Het aantal inzendingen is laag en de thema’s zijn niet altijd even prikkelend. Ach, alles heeft zo zijn tijd. De ACBM liet het laatste jaar weinig van zich oren en dat blijft zo in 2015. We lijken de ergste roze cupcakegolf te hebben gehad. Maar reanimatie van de ACBM blijft altijd mogelijk. Talk and table wordt vervangen door een nieuwe serie “In de keuken van…” Ik heb al een aantal leuke culinaire en creatieve personen op het oog. Pelle, Knøbbig, Madeleine, Luigi, Brodgøde en Bart gaan samen met meneer Zimbo weer de nodige avonturen beleven. In 2015 komen zij regelmatig langs op Facebook en mijn sprookjesblog. Mijn tweede kookboek Gereons keuken en Route staat al stevig in de steigers. Nu nog een uitgever zien te vinden. Het borrelt en bruist dus in Gereons Keuken Thuis. In januari meteen aan de slag met een private dinner, thema pittig en spannend. In het voorjaar lonkt de foodbloggers wijnwandeling. Kunst gaat een grotere rol spelen op mijn blog.  En tenslotte foodbloggersdiscussie of niet. Deze culineuze en vinaire scribent blijft producten aannemen en er bij vlagen over schrijven,  #spon of niet…..

Op deze laatste zondag van 2014 wens ik allen alvast een sprankelend en fortuinlijk 2015.

De laatste loodjes voor Kerstmis.

 foto: Euzones in Athene

Er wordt gezweefd in Gereons Keuken Thuis, er wordt gezwalkt. De laatste loodjes voor Kerstmis. Mijn bureau ligt vol lijstjes en kattebelletjes. Van een buffet à la Bourguignonne, zoals in de kerstspecial op lekkertafelen.nl naar een Easy Greek Christmas. Ik ben er nog niet uit, maar het begint te dagen. Vannacht zongen de kerstengelen me toe. In het Grieks wel te verstaan. Het kan dus verkeren. Lekkere simpele gerechten, snel klaar tegelijkertijd op tafel. Een beetje zon in deze donkere dagen. Een (buik) dansje bij de boom. Al dan niet met stukgeslagen borden. Hoppa. Een schaal met mezedes, zoals hummus, tzatziki, Gereons BBQ kaas, geroosterde groente en spinazieflapjes. Daarna een stevige kop groentensoep als velouté geserveerd. Dan keftedakia in stevige tomatensaus, brood en een boerensalade. Het dessert gekookte peren met noten honing en ijs. En een sterke koffie uit de briki toe. Als wijne een witte sauvignon blanc uit Nieuw Zeeland bij de mezedes, een rode Roussillon bij de keftedakia. Kannen ijswater.Dat lijkt me wel wat. Maar het is vandaag stormachtig weer en het kan verkeren. Ga er nog over slapen of beter gezegd dromen…

Om in Griekse sferen te komen een receptje voor lamskeftedakia.

Nodig voor 4 personen:

500 g lamsgehakt

1 ui gepeld en gesnipperd

2 aubergines

2 citroenen

4 knoflooktenen

5 takjes rozemarijn

5 takjes platte peterselie

1/2 tl paprikapoeder

1/2 tl komijnpoeder

1/2 tl gemberpoeder

5 el olijf olie

zout, peper

saté prikkers

Bereiding:

Week de saté prikkers in water. Rits de blaadjes van de rozemarijn en peterselie. Hak deze kruiden fijn. Bewaar wat kruiden voor garnering. Hak 2 tenen knoflook en een ui fijn. Meng in een grote kom het gehakt, de ui, de knoflook, de groene kruiden en de specerijen (komijn, gember en paprika) met een eetlepel olie goed door elkaar. Voeg ook wat peper en zout toe. Kneed het mengel om de saté prikkers, twee per persoon. Laat wat ruimte over om op de grill te kunnen draaien.

Pel en kneus de andere twee knoflooktenen. Meng deze met 4 el olie. was de aubergines en snijd deze in lange plakken. Bestrijk de plakken licht voor het grillen met de knoflook olie.

Steek de grill aan of je houtskoolbarbecue. Grill eerst de plakken aubergine 10 minuten per kant. Houd daarna lauwwarm onder aluminiumfolie. Daarna gaan de stokjes met de keftedakia op de grill. Totale baktijd is 12 minuten. Keer ze om tussendoor.

Serveer de stokjes met de aubergine op een mooie schaal. Knip er wat platte peterselie overheen en garneer met citroen parten.

* recept afkomstig uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, nog als E-book verkrijgbaar.

Les diners de Gala

foto: de Piloersemaborg.

Een waddenoester op schuim van aardpeer, zilt en aards. Een groentemousse met spelt, een krokant balletje van kabeljauw, een amuse van kippenlever. Dat waren nog maar de amuses voorafgaand aan de de lunch van Gala. Gereons Keuken Thuis was te gast bij de Piloersmaborg http://www.piloersema.nl/ in Den Ham, gelegen in de fraaie Groningse ommelanden, Op deze zondagmiddag zou de kunstenaar Dali herleven en kookte Dick Soek uit het kookboek “Les diners de Gala”.

foto: een Waddenoester met schuim.

We werden ontvangen in de borg door een charmante gids, die zoals later bleek onderdeel van het toneelstuk was. Zij vertelde ronduit over de borg en de mensen, die er woonden. In de keuken werd ondertussen hard gewerkt. Na de bezichtiging begon het spektakel. In een zaal stond een grote vrieskist, waarin zich het lichaam van Salvador Dali bevond. Door wat miscommunicatie en de eerder genoemde gids en een personeelslid van het restaurant ging de kist open en herrees de grote kunstenaar. Zomaar in een zaaltje in een borg op het Groningse platte land. De gids bleek niet alleen een kenner van de borg. Zij bleek ook nog een grote fan van de kunstenaar en nam in het toneelstuk het leven van hem door in beelden, tekst en muziek. Een aanrader deze voorstelling Zie Dali. Kijk voor meer speeldata op bijzondere plekken op http://astridwarntjes.wix.com/stichtingmetafora

foto: het kookboek van Gala.

Na het stuk was het tijd voor een stukje eten. Gereons keuken Thuis had aan de patron twee boeken geleend, waaruit hij een lunch had samengesteld. Les diners de Gala. Een lunch gebaseerd op de gerechten en wijn van de grote liefde van Dali Gala. we namen plaats aan één van de tafels, die her en der in de mooie borg stonden op gesteld en de lunch kon beginnen. het ijs met de andere disgenoten was snel gebroken. De tafelgenoten hadden elkaar veel te vertellen, verrassende verhalen.

foto: taart van langoustines.

Na de eerder genoemde amuses was het tijd voor de mousse van langoustines met een saus Nantua. De langoustines komen van de UK158 en waren verwerkt in een heerlijk taart. Bedoeld als foodsharing om een lekker bordje van op te scheppen. De kop was er af, Als wijn was er gekozen voor een witte albariño van Fulget uit de rias Baixas in Noordwest Spanje

foto: hotdog van varkenspoot.

Het hoofdgerecht bestond uit een luxe hotdog gemaakt van varkenspoot en ham, geserveerd met wintertruffel en een roos van bloemkool in een zachte roqufortsaus. wat een spannend gerecht. Erbij een rode merlot van Chateau Musset uit Lalande de Pomerol.  Als bijgerecht een verse salade volgens Alexrande Dumas, met een bijzondere saus van kabeljauwlever, ansjovis, eieren en sojasaus. Deze saus ga ik nog eens een keer maken in Gereons Keuken Thuis voor bij de crudités.

De kaasgang bestond uit de favoriete kaas van de kunstenaar, camembert  met warme appel en een glas appelcider uit Normandië van Ferme de la Sapinière, het lievelingsdrankje van Dick Soek.

foto: de boezemvan Venus, dessert.

.

De lunch werd afgesloten met de boezem van Venus, romige borstjes van Génoise cake en perenijs. De middag was om, Het begon te schemeren in de ommelanden. Verzadigd door de indrukken van de borg, het toneelspel, de copieuze lunch en de gesprekken aan tafel, keerden we westwaarts in de laatste streepjes zonlicht.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten