echt eten Archives - Pagina 71 van 75

14/02/2015

Cooking vibes op zaterdag

foto: witloof van bij ons

Het is zaterdag en Valentijnsdag. Over die laatste dag wil ik het helemaal niet uitgebreid hebben. Dat zou geen recht doen aan de mooie legende over een dappere man uit Terni (Umbrië), die in het geheim koppels huwde van verschillende religies. Strikt verboden in de derde eeuw door keizer Claudius en 18 eeuwen later nog steeds binnen sommige gelederen. Valentijn werd onthoofd omdat hij (heimelijke) liefde boven de wet stelde. Zijn legende heeft dus niets met de hedendaagse commerciële en plastic kermis te maken. Liefde vier je elke dag en is niet afhankelijk van één speciale dag per jaar. En een heimelijke liefde verras je met een teken in de vorm van een gedicht of brief zonder afzender.

Dit gezegd hebbende (dominee Gereon) ga ik verder met de orde van de dag. Cooking vibes op zaterdag. In Gereons Keuken Thuis gonst het van de activiteit. Koken voor mijn geliefde partner, tussentijds foto’s maken voor de blog en nadenken wat er wel en niet in mijn nieuwe kook- en leesboek terecht komt. Oorspronkelijk had ik hiervoor de titel Gereons keuken en Route bedacht, maar het zou best wel eens kunnen, dat het Gereons cooking vibes gaat heten, Wie weet? Cooking vibes in de stad, op het platteland en aan zee. Ik zie het zo voor me.

Een boek met stevige zuurkool in bier, hertenbiefstukjes, zalm met zoethoutschuim en kipvleugeltjes met wasabislagroom. Alles wordt nog eens uitgeprobeerd de komende tijd in Gereons Keuken Thuis.

Maar vandaag eerst cooking vibes op zaterdag met witloof van bij ons. Een simpel gerecht, waarmee ik recht naar het hart van mijn lief ga. Toch een beetje Valentijnsdag. Ware het niet dat wij het op donderdagavond al hebben verorberd Ach, de 12e februari. is ook een mooie dag.

We drinken bij dit gerecht een frisse pinot grigio uit de Veneto. Tegenhanger van het bittertje in de loof en bechamelsaus.

Nodig voor 2 personen:

4 stronkjes witlof

100 g oude kaas geraspt

4 plakken ham

50 g boter

50 g bloem

4 dl melk (of iets meer)

nootmuskaat

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Snijd de onderkant van de witlof af, en blancheer de groente kort in wat water. Verwarm de oven voor op 180 graden. Laat de witlof uitlekken en leg deze in een ovenschaal. Maak ondertussen een bechamelsaus door de boter te verhitten en de bloem kort aan te bakken. Voeg de melk toe en maak er een gladde wit saus van. Maak de bechamelsaus op smaak met zout en peper. Voeg de nootmuskaat toe en de gehakte peterselie. Als laatste wat oude kaas. leg de plakken ham over de witlof in de schaal en bestrooi met de rest van de oude kaas. Giet de bechamelsaus eroverheen en bak het geheel af in de oven (25 minuten) totdat er een mooi korstje op komt.

01/02/2015

Cooking vibes in Gereons keuken thuis.

foto: meloencarpaccio

Het is februari. In mijn hoofd knettert het van de indrukken, gedachten, ideeën en vibraties. Laat ik het cooking vibes noemen. Ik ben toe aan iets nieuws of iets anders. Cooking vibes in Gereons Keuken Thuis Het zal het geluid van de nakende lente wel zijn. Of de brainstorm over nieuwe wijnproeverijen. Nieuwe wijnsmaken combineren met lekkere hapjes. Of kwam het door de meloen carpaccio van Jonathan Karpathios, bij de presentatie van zijn nieuwe boek deze week. Hij voegt echt een nieuwe dimensie toe aan Frans koken met verse producten. De passie, waar hij dat mee doet.

foto; ieder zijn passie (Flo)

Passie is een belangrijk ingrediënt bij het koken. Ik ruik een gerecht vaak al voor er één handeling is verricht in mijn keuken. Visualiseer dan al wat ik wil maken. Droogkoken heet dat. Ieder heeft zo zijn eigen passie. (of merkwaardigheid?) Daarvoor moet je andere dingen laten. In januari nam ik me voor te stoppen met inzendingen voor het foodblogevent. De laatste over verbinding stuurde ik onlangs in. Ook Talk and Table staat op een laag pitje na de laatste keer met Martin Morales. Wat er voor terug komt is nog niet geheel duidelijk, maar het zal vol cooking vibes zijn.

foto: karbonaadje in een korstje

Cooking vibes. Het is heerlijk om elke maandag of dinsdag wat groente te halen op de Ten Kate markt te halen. Koffietje in de Foodhallen West en via de slager terug. Dan begint het grote puzzelen in Gereons Keuken Thuis. Wat ga ik maken? Varkensvlees met jenever van bij ons? Een kippetje met wat leftover groente in een cazuela. Of toch maar weer eens karbonades in een korstje met een sausje of gremolata? Flesje Beaujolais erbij? Er is nog zoveel te ontdekken.

foto; ragout in het pannetje

Cooking vibes in een ragoutje van de kip van de dag ervoor. Een salade met wat stukjes kip. Het thema #nowaste heeft een vast plekje gekregen in mijn keuken. Ik merk dat dit een leuke lente gaat worden, vol nieuwe recepten, maar ook verhalen. Verhalen over eten, drinken en nog veel meer. Verhalen voor mijn nieuwe boek en Route. In die zin ben ik wel literair, ik bedoel culinair. Zo zie je meer wat er gebeurt als het knettert in je hoofd op deze zondagmorgen. Cooking vibes.

29/01/2015

Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk

foto: Echt Eten 2

Een mooie laatste dinsdag van januari. Gereons Keuken Thuis vertrok naar het Haarlemmermeerse bos, waar in een plas als een UFO het restaurant Vork& Mes ligt. Het Utopia van Jonathan Karpathios, bevlogen kok en man, die graag met zijn handen in de aarde wroet. Want dat is zijn passie, koken met mooie producten, al dan niet zelf geteeld met respect voor de arde. Een schone en gezonde aarde waar zijn kinderen en zelfs kleinkinderen nog de vruchten van zullen plukken. Over deze passie schreef Jonathan al Echt Eten, koken met de groenten van Jon.

De tafels in Vork&Mes waren in landelijke stijl gedekt voor deze bijzondere middag. De verzamelde gasten schoven aan voor de lancering van Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk.

Jonathan reisde als kind met zijn oom en tante mee langs talloze toprestaurants. Hij begreep niet waarom zij zolang aan tafel zaten. Het was een ware kwelling. Maar tijden veranderden en hij maakte opnieuw kennis met het land. Jaarlijks gaat hij bij zijn vrienden Sandra en Santi vakantie vieren op hun glamping in Zuidwest Frankrijk. Deze vrienden zijn naast gastheer ook bevlogen agrariërs. Zij telen alles volgens het permacultuur principe. Niets gaat verloren en alles wordt teruggegeven aan de aarde. Dus een reden te meer voor Jonathan om er te verblijven. En te koken, de hele vakantie lang voor zijn familie, Sandra en Santi en gasten.

Nu spreekt hij beter Grieks dan Frans, maar dat weerhoudt Jonathan er niet van om de Franse markten af te struinen naar voedsel. Er is zoveel moois te krijgen dat hij er hebberig van wordt. Een groot kind in een snoepwinkel vol verse waar. De cornucopia van deze streek.

Het idee voor Echt Eten 2, als Jon Frankrijk was geboren. een boek vol heerlijkheden à la Française. Gekookt met de beste wat het land voortbrengt of wat je zelf verbouwt, al is dat op de vierkante meter van je stadsbalkon.

Het boek begint met je eerste stappen naar echt eten. Zelf een mini moestuin aanleggen, met een zaaiplan, want voor Jonathan begint alles bij aarde in al zijn verscheidenheid. Hoofdstuk 1 start met basisrecepten voor lekkere dingen door het hele jaar heen. Homemade en makkelijk te maken, zoals beurre noisette, tapenades, een spannende gedroogde ham (stoer) en rozenbottelsiroop. En ik moet vooral de hartige madeleines niet vergeten. Ik weet nu al dat die een hit gaan worden in Gereons Keuken Thuis.

Daarna gaat het boek verder op het ritme van het platteland, het ritme van de seizoenen. Lente, de boerenmarkt, slakken, gefrituurde courgettebloemen, producten van de geitenboer en verse doperwten. recepten voor puur lente-eten.

De zomer brengt, stilte, een verhaal over waterbesparing door greppels te graven, want in permacultuur wordt niets verspild. er gaan verse paprika’s op de barbecue, een koude lasagne van groenten, perzik met spek, de wijnen van de biodynamische wijnboer. Er lijkt geen einde aan te komen zo’n zomer. Jonathan blijft zijn 80/20 principe trouw.

De herfst brengt noten, appels, kweeperen en vijgen. Het seizoen om mooie dingen met al deze oogst te maken. Een vijgenbrioche met portsiroop, aardappelsoep met truffel (hoe kan het ook anders in de Sud Ouest?) De ultieme paté onder leiding van madame Guery, die de kok aanspoort lekker veel te maken, want de winter komt weldra. Eendenpaté, vegetarische paté, kikkererwtenkoekjes met kruidenhangop. De slacht van een eend voor een cassoulet. gelakte eend à la Santi, voor de oosterse touch. Het wordt allemaal verwoord in duidelijke en makkelijke recepten.

Het vijfde hoofdstuk gaat over de winter, met gegratineerde groene kool met beurre café de Paris, een klassiek aardappelgratin met knoflook, huisgemaakte varkensworst en ravioli’s gevuld met kastanjepuree. Alles is even smakelijk.

Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk is een vrolijk boek. Je proeft de gerechten. Je ervaart de passie en liefde, waarmee Jonathan zijn producten verzamelt, ermee kookt en ervan geniet met zijn dierbaren. Het boek is ook helemaal in de stijl van Jonathan, volgens de seizoenen, met uitleg over de producten en niet gerangschikt op zoet of zout, maar gewoon lekker door elkaar. Chapeau. Een boek waar je je meteen bij thuisvoelt. Het zelfde gevoel als je aanschuift bij Vork&Mes op zo’n januari dinsdag in Hoofddorp. Dit inspirerende boek krijgt een mooie plaats in Gereons Keuken Thuis.

foto: sfeer bij Vork&Mes

Echt Eten 2. als Jon in Frankrijk (ISBN 978904520418-5) is een uitgave van Karakter Uitgevers, www.karakteruitgevers.nl en kost € 29,95

26/01/201508/11/2021

Varkenshaas met jeneversaus

foto: Hooghoudt No 67

Het is er echt zo’n maandag voor. Grisaille buiten, druilerig weer. Een maandag die vraagt om stevige smaken van bij ons. Ik trof in mijn ijskast nog een flesje jenever van Hooghoudt aan, no.67 uit het #allyouneedisfoodpakket van Kroon op het Werk. Nu ben ik meer een wijn-dan een jenever drinker. Dus lonkte het flesje naar me: “Kook met mij!” dat is niet tegen dovemansoren gezegd..

Geïnspireerd door het wonderschone stadje Lier, dat ik vorige week bezocht, bedacht ik ineens een leuk gerecht met Belgische trekjes. Varkenshaas met jeneversaus en room. Een saus met stevige smaken van jeneverbes uit de Kempen, een schep mosterd en wat champignons. Wat fritten erbij en deze maandag kan niet meer stuk. We drinken er een glas Kempisch bier bij, Corsendonk.

Nodig 4 personen:

2 varkenshazen in stukjes.

1 el jeneverbessen

1 el zwarte peperkorrels

2 el bloem

1 glas jenever

1/2 bakje champignons

1 el Dijon mosterd

boter

peper en zout

gehakte bieslook

5 el crème fraîche

Bereiding:

Doe de jeneverbessen en peperkorrels in een vijzel en wrijf ze fijn. Meng 1 el van dit mengsel en een snuifje zout door 2 eetlepels bloem en wentel de varkenshaas stukjes er doorheen. Verhit een flinke klont boter in de pan en bak het vlees aan. Haal het vlees eruit en zet afgedekt weg. Snijd de champignons in plakjes en bak deze kort in het hete braadvet. Blus af met een glas jenever en laat kort sudderen. Voeg de crème fraîche toe, nog wat van het peper/jeneverbes mengsel en een lepel mosterd. Laat kort doorwarmen. Leg het vlees terug in de saus en warm nog even mee. Maak op smaak met wat zout. Serveer de varkenshaas met wat saus op een bord. Bestrooi voor de kleur met wat gehakte bieslook.

19/01/201519/01/2015

Verband, verbond, verbinding

foto: zeeschuim

Verband, verbond, verbinding. L’union fait la force. Liaisons. Allemaal woorden, die door mijn hoofd spoken bij het thema van het #foodblogevent van deze maand. Ik verbreek een voornemen, ach het is al week vier! Who cares? Sophie Wijnen, etenmaken.blogspot.com daagde mij uit. Nog één keer dan. In mijn hoofd galmt de 90ties hit Encore une fois. Een tantaliserend thema, verbindingen. Je ziet het verband met fijne familiediners. Het verbond dat een mooie tafel smeedt. De verbinding tussen smaken. De verbinding tussen de gegeten gerechten en de wijn. Voor deze editie van het foodblogevent zie ik een liaison dangereuse. Smaken en texturen. Van vis, oesters en zoethout. Ziltige kraal erbij.

Spannend schuim vult je mond, de zoete smaak van drop, zilte krokante zeekraal. Afgesloten met een oester…. Eigenlijk zou je zo’n gerecht moeten eten of beter gezegd proeven in het schemer of nog spannender geblinddoekt. Dat je niet ziet wat je eet, maar proeft. De belletjes in het glas crémant de Bourgogne maken het af. Helaas… c’était un rêve. De wekker op deze blauwe maandag is de realiteit. Maar een mooie droom was het. Een moleculair gerecht van zalm en zoethout. Smaken die elkaar versterken. langzaam gegaard op 100 graden. Schuim van visfond en zoethout. Als Noordzeeschuim. Met als finishing touch een zilte oester. Een liaison dangereuse. Ik kan deze maandag wel aan.

Nodig 4 personen:

4 oesters

4 kleine zalmmoten

klontjes boter

2 dl visfond

8 stokjes zoethout

100 g zeekraal

zout en peper

3 g lecithine

Bereiding:

Was de zeekraal en giet er kokend water op. Laat twee minuten staan. Spoel de zeekraal af met koud water en zet apart. Het mag niet verder garen. Open de oesters. Verwarm de oven voor op 100 graden. Bestrooi de zalm met peper en zout en leg op plaat met bakpapier. Gaar de zalm 12 tot 15 minuten afhankelijk van de dikte van de moot. De vis mag niet geheel gaar worden. Breng het zoethout aan de kook in de visfond. Laat het geheel 20 minuten trekken op laagvuur. Zeef de fond en doe in een hoge beker. Voeg de lecithine toe en maak er met de staafmixer zeeschuim van. (door boven in op hoge snelheid de lecithine mee te kloppen) De lecithine maakt een verbinding van lucht en de fond.

Leg een oester, de warme zalmmoot en de zeekraal op het bord en lepel het zoethoutschuim over de vis.

19/01/201518/01/2025

Blue Monday

Het is vandaag de derde maandag van januari. Blue Monday in de volksmond. Een depressieve dag waarop de THT datum van alle goede voornemens een feit is. Een enkeling houdt het sporten, het detoxen, het afvallen en niet roken nog vol. Maar het gros van de voornemens sneuvelt op deze maandag. Er gaat weer een extra schep suiker in de caffé latte, Het fruit in de smoothie wordt vervangen door wat extra vette yoghurt en sommigen gaan weer roken. Geeft allemaal niets, want voornemens hebben de neiging hun glans te verliezen zodra ze tot de routine gaan behoren. Na alle droge bessen, quinoa korrels en grassappen zijn we toe aan substantieel eten. Snert, stamppot en winterse kost. Zelfs de TV kokkin, die op zondagmiddag met de producten van een Duitse discounter kookt is om. Zij maakte gisteren soep, erwtensoep. Ze besmeerde zelfs het roggebrood met wat boter, voordat ze het belegde met katenspek. Dat gebeurt zelfs in Gereons Keuken Thuis niet. Zo zie je maar alles heeft zijn THT. Ook de gezonde voornemens. Ik lach dan altijd in mijn vuistje, omdat ik deze gezonde voornemens nooit maak. Gewoon stevig doorstappen in de duinen en weg is de blues. Of in de morgen 1500 meter flink door zwemmen. Energie gegarandeerd. Maar dat heb ik al vaker verteld. In mijn keuken ook geen pleziertjes, die schuldgevoel opwekken. Geen langzame sapcentrifuges. (gewoon een plastic dingetje om in de morgen een citroen mee uit te persen) Geen droge bessen om op te kauwen. Niets nada van dat alles. Gewoon eten en dat elke dag. Bijvoorbeeld blote billetjes in het gras, of een liaison dangereuse op je bord. Wat het laatste is vertel ik in mijn inzending voor het #foodblogevent van deze maand. Over het thema verbinding wordt nog hard nagedacht. Omdat het vandaag Blue Monday is een receptje uit mijn kook- en leesboekje. Een gerecht van mijn Betuwse grootmoeder. Hete bliksem met verse worst. Of voor de liefhebber bloedworst. Lekker stevig eten met een extra klontje boter.. We drinken er een stevig glas amberbier bij, zoals een De Koninck.

Nodig 4 personen:

1,5 kg kruimige aardappels

3 zure appels

3 zoete appels

1 potje witte bonen uitgelekt

nootmuskaat

1 klontje roomboter

50 g roomboter/ 1 el olie

1 dl warme melk

750 g verse worst

peper en zout

Bereiding:

Schil de aardappels en breng ze aan de kook met wat zout. Laat ongeveer in 20 minuten gaar worden. Bak ondertussen de verse worst in de roomboter/el olie en blus af met wat lauw water. Schil de appels en laat deze de laatste vijf minuten meekoken met de aardappels. Maak de appels niet te gaar, anders ben je de bite kwijt.Schep de appels uit de pan en houd ze even apart. Giet de aardappels af en maak er met de stamper puree van. Voeg de lauwe melk, boter toe en breng op smaak met wat nootmuskaat. Voeg daarna de nog warme appels toe en meng deze door de puree. Voeg als laatste de witte bonen toe. Serveer de hete bliksem met de worst en jus.

12/01/2015

Arroz con pollo y verduras.

foto: gepoetste gevels 1e Atjehstraat

Zomaar een zondagmiddag in mijn oude buurtje. De buurt waar mijn lief en ik woonden eind jaren tachtig. De Indische Buurt, oude huizen, eens een Amsterdamse volksbuurt. De wijk veranderde, er werd gesloopt en de boel verkrotte. Het was een levendige buurt, met kleine winkeliers. Brood haalde je bij de bakker in de Sumatrastraat, kaas en vleeswaren bij de dames aan de overkant van het Atjehpleintje. Bier (wijn dronk ik nog niet) bij de slijter in de Javastraat, vlees bij Pepping en voor luxere waar ging je naar Berkhout comestibles. Met de uitstroom van de Amsterdammers naar de satelliet oorden als Almere en Purmerend, kwamen nieuwe bewoners in de wijk, uit Suriname, uit de Maghreb en Turkije, in de oude huizen wonen. Zij brachten hun winkels en eethuisjes mee. Turkse döner, groentezaken. halal slagerijen en allerlei exotische waar verscheen in de Javastraat.

Nog steeds een geweldige straat om groenten, vlees en spannende producten aan te schaffen. Zoals Turkse koffie voor in mijn briki, fruit om in de pot te hakken en rijst, Spaanse rondkorrelrijst. Voor een arroz con pollo y verduras.

Maar nu 25 jaar later is het tij weer gekeerd. De monocultuur is niet meer in de Indische Buurt. De wijk is afgestoft. Koffie, design en hipsters zijn neergestreken in de Javastraat. Op het Javaplein vind je een trendy ruig restaurant gebroederlijk naast een oud bruin café. De gentrification zet ook door in de huizenprijzen. De Balistraat is opgepoetst. De roze bril op het Atjehpleintje is vervangen voor groen en een kinderspeelplaatsje. Er staan veel bakfietsen voor de oude huizen. En lunchen kun je op zijn Australisch bij een filiaal van Drover’s Dog. Het blijft gewoon leuk om die golfbewegingen te zien. dat maakt een stad dynamisch. De Indische Buurt blijft een leuke wijk, waar op foodgebied veel valt te beleven. Ik blijf er graag komen.

Vandaag een makkelijk recept voor arroz con pollo y verduras. Rondkorrelrijst uit Spanje gegaard met kippenbouillon en groente. We drinken er een frisse witte Rueda bij.

Nodig:

300 g Spaanse paellarijst

1 ui

3 stengels bleekselderij

1 winterwortel

1 rode paprika

100 g knalgroene diepvrieserwten

2 kippenpoten

1/2 chorizo

1 doosje kerstomaatjes

3 tenen knoflook

1 tl pimentón dulce

olie

boter

peper en zout

gehakte peterselie

1 citroen in parten

1 groente bouillonblokje

water

Bereiding:

Doe de kippenpoten in een pan water met wat zout, peper en een bouillonblokje. Breng het geheel aan de kook en laat 45 minuten rustig trekken. Snijd de bleekselderij, wortel, ui en paprika in fijne stukjes. Snijd de chorizo in blokjes. Verhit de olie en bak de chorizo en groente kort aan. Pers de tenen knoflook uit en bak mee. Voeg de rijst en pimentón toe. Bak de rijst kort mee en voeg daarna beetje bij beetje de bouillon toe tot het geheel onderstaat. Dek af met een deksel of bord en laat het geheel 25 stomen. Controleer tussentijds of er nog wat vocht nodig is. Haal het vlees van de gare kippenpoten en zet even apart. Was en halveer de kerstomaatjes, Snijd de citroen in parten.

Als de rijst volledig gaar is voeg je het kippenvlees, de tomaatjes en een klontje boter toe. Serveer de arroz direct met de citroenparten en wat gehakte peterselie.

02/01/201506/01/2016

Detox, ontgiften en afslanken

foto: Scaloppine light

We leven inmiddels al weer twee dagen in 2015. Op Nieuwjaarsdag is nog net die laatste oliebol weggewerkt. Die kon er nog net bij. Dan begint het te knagen. De broek of rok zit te strak. Als kometen vliegen de woorden detox, ontgiften en afslanken voorbij. Want dit jaar gaan we het anders doen. Veel water drinken, detoxsappen slurpen en kauwen op droge bessen, Aan de slag met ons collectieve schuldgevoel. Weg met die pondjes als gevolg van dat copieuze diner op derde Kerstdag. (Kerstmis zelf laat ik even buiten beschouwing) Ik zie de ene blog na de andere de revue passeren met sappen, met voornemens en met gezonde tips. Ik vraag me dan af of het allemaal wel helpt? Zelfs het winkelblad van de grote blauwe grootgrutter doet er aan mee. Met een recept voor mannen, die wat kilootjes kwijt willen. Al doen die dat schijnbaar op een andere manier dan het vrouwelijke deel der natie. Daar geen sappen en superfoods, maar stoer eten. Voor echte kerels met baarden.

Al deze voornemens hebben een THT datum. Dit jaar is dat 19 januari, de derde maandag in de maand. Dan heeft iedereen genoeg van detox, ontgiften en afslanken. En beginnen de hersenen zachtjes te kreunen naar guilty pleasures, naar suiker, naar gluten en vet. Als sneeuw voor de zon verdwijnen alle goede voornemens. En het cirkeltje begint weer van voor af aan.

In Gereons Keuken Thuis dus geen detox, ontgiften of afslanken in deze eerste maand van het jaar. Maar het hele jaar op je voeding letten en vooral veel bewegen. Dat is mijn methode. Ik raakte er in één jaar zo’n 15 kilo’s en mijn steeds dikker wordende buik mee kwijt. In de ochtend 50 sit ups voor je buikspieren. Een glas citroensap om wakker te worden. Daarna ontbijten met een warme kom havermout of een bakje yoghurt met muesli. Twee à drie keer in de week een stevig uurtje zwemmen. Uitgebreid lunchen, de ene keer met iets warms, de andere keer met broodjes. Fruit toe. Zo veel mogelijk de auto laten staan.

’s Middags een stevige wandeling langs het strand, in de duinen of naar de Dam en terug.

Geen gesnack tussendoor, niet lopend eten. Consumeren met aandacht. Een avondje in de week yoga voor wat rek en strekoefeningen. En ’s avonds een lekkere maaltijd met wijn. (Tja dat hoort erbij in Gereons Keuken Thuis) Zo nu en dan een of twee lekkere taartjes van Kuyt. Deze methode kost mij geen moeite en is zelfs tijdens feestdagen vol te houden. Scheelt je ook de frustratie als het in januari allemaal niet lukt. Ik miste met Kerst de stol niet eens.

Een ayatollah van gezond leven ben ik niet, noch de prediker van gebalanceerde dieten. Ik ben en blijf een Bourgondisch type. En guilty pleasures ken ik niet. Plezier in eten en drinken wel, want daar gaat het om. Voel ik me niet schuldig over. Met deze mindset is al het gedetox helemaal niet nodig. Dat is mijn overtuiging.

Vandaag een recept uit mij kook- en leesboek, dat ik op Tweede Kerstdag maakte. Een beetje zon op je bord, Scaloppine al limone. Deze keer met kalkoenfilets. Wat pasta erbij en een goed glas witte wijn. Pronto, We zijn helemaal klaar voor de start van dit jaar.

Nodig 4 personen:

4 kalkoenfilets, overdwars doorgesneden en plat geslagen tussen folie.

1 citroen

gehakte peterselie

glas witte wijn

peper

zout

basilicum

1 teen knoflook fijn gehakt

80 g boter

5 el bloem

olijfolie

Bereiding:

Was de citroen goed schoon en rasp van de schil ongeveer 1 el zest af. Pers het sap uit. Je hebt ongeveer 3 el nodig. Sla de kalkoenfilets met een pan plat tussen plastic folie. Wentel de stukjes vlees door de bloem, gemend met peper en zout. Verhit de olie met een klein klontje boter. Bak de schnitzels kort aan en zet even apart onder folie of in lauwe oven. Fruit snel de knoflook in de pan en blus af met glas wijn. Voeg de citroenrasp en het sap toe en laat kort sudderen. Voeg de peterselie toe. leg het vlees terug in de pan. Verspreid de rest van de boter in kleine klontje en laat smelten. Serveer de scaloppine met saus erover. Bestrooi met basilicumblaadjes. Eventueel nog wat peper uit de molen. Erbij gekookte spaghetti.

22/12/201408/12/2021

De laatste loodjes voor Kerstmis.

foto: Euzones in Athene

Er wordt gezweefd in Gereons Keuken Thuis, er wordt gezwalkt. De laatste loodjes voor Kerstmis. Mijn bureau ligt vol lijstjes en kattebelletjes. Van een buffet à la Bourguignonne, zoals in de kerstspecial op lekkertafelen.nl naar een Easy Greek Christmas. Ik ben er nog niet uit, maar het begint te dagen. Vannacht zongen de kerstengelen me toe. In het Grieks wel te verstaan. Het kan dus verkeren. Lekkere simpele gerechten, snel klaar tegelijkertijd op tafel. Een beetje zon in deze donkere dagen. Een (buik) dansje bij de boom. Al dan niet met stukgeslagen borden. Hoppa. Een schaal met mezedes, zoals hummus, tzatziki, Gereons BBQ kaas, geroosterde groente en spinazieflapjes. Daarna een stevige kop groentensoep als velouté geserveerd. Dan keftedakia in stevige tomatensaus, brood en een boerensalade. Het dessert gekookte peren met noten honing en ijs. En een sterke koffie uit de briki toe. Als wijne een witte sauvignon blanc uit Nieuw Zeeland bij de mezedes, een rode Roussillon bij de keftedakia. Kannen ijswater.Dat lijkt me wel wat. Maar het is vandaag stormachtig weer en het kan verkeren. Ga er nog over slapen of beter gezegd dromen…

Om in Griekse sferen te komen een receptje voor lamskeftedakia.

Nodig voor 4 personen:

500 g lamsgehakt

1 ui gepeld en gesnipperd

2 aubergines

2 citroenen

4 knoflooktenen

5 takjes rozemarijn

5 takjes platte peterselie

1/2 tl paprikapoeder

1/2 tl komijnpoeder

1/2 tl gemberpoeder

5 el olijf olie

zout, peper

saté prikkers

Bereiding:

Week de saté prikkers in water. Rits de blaadjes van de rozemarijn en peterselie. Hak deze kruiden fijn. Bewaar wat kruiden voor garnering. Hak 2 tenen knoflook en een ui fijn. Meng in een grote kom het gehakt, de ui, de knoflook, de groene kruiden en de specerijen (komijn, gember en paprika) met een eetlepel olie goed door elkaar. Voeg ook wat peper en zout toe. Kneed het mengel om de saté prikkers, twee per persoon. Laat wat ruimte over om op de grill te kunnen draaien.

Pel en kneus de andere twee knoflooktenen. Meng deze met 4 el olie. was de aubergines en snijd deze in lange plakken. Bestrijk de plakken licht voor het grillen met de knoflook olie.

Steek de grill aan of je houtskoolbarbecue. Grill eerst de plakken aubergine 10 minuten per kant. Houd daarna lauwwarm onder aluminiumfolie. Daarna gaan de stokjes met de keftedakia op de grill. Totale baktijd is 12 minuten. Keer ze om tussendoor.

Serveer de stokjes met de aubergine op een mooie schaal. Knip er wat platte peterselie overheen en garneer met citroen parten.

* recept afkomstig uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, nog als E-book verkrijgbaar.

18/12/2014

The roast of Edward Mayes

It is five PM. The December evening falls over Amsterdam. The Sun sets and leaves it’s final gloom over the city. On my stove thick Dutch pea soup simmers. It is December under the low and grey skies of Holland. I alway like to make hearty dishes like this pea soup and roasts and stews in my oven or in my Le Creuset casserole. Immediately your home smells welcoming. Winter stays outside. Instant nourishment of all your senses. But I have to be patient, winter asks for traditional slow food. With a good glas of warming red wine. Like the roast of Edward Mayes. A porkloin filled with herbs, wine, grated Parmesan cheese and bread crumbs. Roasted in the oven and then thinly sliced on your plate. Instant Tuscan Sun at your table. Just a little touch of warmth on a winters night.

The recipe for this wonderful roast comes from The Tuscan Sun Cookbook (ISBN 978-0-307-88528-9) So if you crave for more Tuscan delicacies by Frances and Edward Mayes, this wonderful cookbook is available at Scheltema on the Koningsplein.

Ingredients:

1 boneless porkloin, about 3 lbs/1,3 kg
1 onion, minced
1 cup/ 60 g of fresh bread crumbs, crisped in 2 tbs extra virgin olive oil
1/2 cup/ 60 g of grated Parmesan cheese.
7 tbs extra virgin olive oil
1/4 cup/ 60 ml of red wine
a handful of torned basil leaves
a handful of flat leaf parsley, minced
2 tbs of fresh thyme
3 tbs minced rosemary leaves
3 tbs of fennel seeds
3 garlic cloves minces
zest of 1 lemon
1 ts salt
1/2 ts pepper

Preparation:

With a sharp knife cut a pocket in the porkloin so you can stuff the meat. Preheat the oven at 350° Fahrenheit or 180° Celsius.
When you are ready to cook the meat, combine in a medium bowl the onion, the bread crumbs, Parmesan cheese, 5 tablespoons of oil, the wine, the herbs, fennel seeds, lemon zest, salt and pepper. Stuff half of the mixture in the pocket you have sliced and tie the loin with kitchen twine in four or five places. Over medium heat, in a heavy 8-quart Dutch oven of le Creuset casserole, heat the rest of the oil and sauté the pork for 4 minutes on each side. Until browned. Top the meat with the rest of the stuffing mixture. Roast in the oven for 55 to 65 minutes. The internal temperature should be 150° F or 66° C and the stuffing on top should be crispy brown. When the meat is done, allow the roast to rest for 15 minutes before carving.