Oesters en wilde etenswaar.

 foto: oesters met limoen.

Gisteren zag ik op Facebook het bericht, dat het nieuwe boek van mijn vriend Jeffrey Greene uit Parijs binnenkort gaat verschijnen. Meteen moest ik denken aan het gesprek dat ik had met hem in de serie Talk and Table op dit blog. Zijn beloningsrecept werd een tagliatelle met allerlei verzameld eten uit de natuur. Jeffrey reisde stad en land af, kocht zelfs een boot in Amsterdam om op zoek te gaan naar zijn “wild edibles” En nu is het zover, na zijn poëzieboeken, zijn roman over de Bourgogne en een mooi boek over everzwijnen verschijnt binnenkort “In pursuit of wild edibles, a forager’s tour

 foto: Wild Edibles.

Een boek vol avonturen, anekdotes. want deze schrijver gaat nooit over één nacht ijs, gelardeerd met recepten, waarvan eentje uit Gereons Keuken Thuis. Nu begrijpen jullie waarom ik op deze maandag zo blij ben. Kan gewoon niet wachten het te lezen. Maar Jeffrey en ik deelden andere dingen voor een artikel over oesters zocht hij mij in 2013 op. Hij wilde alles weten over de betekenis van de oester in de 17e eeuwse schilderkunst en deed onderzoek in het Rijksmuseum. Ik vertelde hem het verhaal, wat daarna in de Amerikaanse pers verscheen.:

Jeffrey Greene from Paris:  “I wrote to my Dutch friend Gereon de Leeuw, a food writer and chef, asking what the oyster represented to his country’s Golden Age still-life painters. He said that people believed oysters possessed aphrodisiac powers, and symbolically represented fertility and prosperity. “Rendering oysters was a bit naughty,” he added, “since they stood for sexual freedom in a time when Calvinism swept the Netherlands.”  (Wild Oysters)

 foto; oesters in het Rijks.

Over oesters gaat het dus op deze maandag. Meteen uit het vuistje met een glaasje Priorat Cava zoals gisteren op een feestje in het Grachtenatelier of gegratineerd. Wat is seafood toch lekker. Je proeft de zee. Ik kwam meteen weer terug bij het recept voor oesters zoals staat in  Gereons Keuken Thuis, mijn kook- en leesboek. Nu nog inspiratie op doen uit het nieuwe boek van Jeffrey Greene.

Gevulde oesters uit de oven. We drinken er een witte Mâconnais bij what else?

Nodig 4 personen:

1 dozijn oesters
3 sjalotjes
bosje peterselie fijngehakt
100 g boter
peper
zout
1/2 Spaans pepertje
2 el paneermeel

Bereiding:

Snipper de sjalotjes fijn. Snijd het Spaanse pepertje in hele kleine stukjes. Meng de peterselie, Spaanse peper en sjalot door de boter. Voeg weinig peper en zout toe. Leg de oesters op een met aluminium folie bedekte bakplaat. Verwarm de oven op 180 graden en zet de plaat erin. Haal de oesters eruit als ze open zijn en haal de bovenste schelp eraf. Kijk hierbij uit dat je jezelf niet brandt !!
Vul de schelpen met het botermengsel en strooi er wat paneermeel over. Zet hierna nog enkele minuten onder hete grill. Serveer daarna direct.

Hertenbiefstuk aan zee.

foto: een leeg winterstrand.

Het is een maandag in februari. Een druilerige dag. De zee kolkt nog na van de harde wind van gister. Vlagen, die de zee opstuwden tot het duin. Dat terwijl de strandpachters al helemaal klaar voor de start zijn. Lente, nieuw seizoen, gezellig op het Zandvoortse strand. Kom maar op badgasten! Maar zover is het nog niet. Het is een gewone maandag, een druilerige zoals gezegd. Een werkdag zoals alle anderen, maar dan met uitzicht op de Noordzee en sinds kort een windmolenpark. Nu ben ik aan het uitzicht overdag al aan gewend, maar ’s avonds als het feest losbarst, went het niet. Dan is het een lunapark van rode lichtjes. Aan, uit, aan, uit, waar voorheen een mooi sereen zwart gat was. Een weinig voorkomend iets in ons kleine land. Gelukkig kan er na gedane arbeid worden gewandeld op het strand of in de prachtige duinen, met dartele herten en ander gespuis. Ik geniet nog elke keer van de ruisende zeedennen en de frisse lucht in één van de mooiste stiltegebieden van ons land. De Amsterdamse waterleiding duinen. Als het aan de opzichters ligt binnenkort de grootste schiettent van ons land. Er is een ecoduct aangelegd tussen Zandvoort en Bentveld om de populatie van herten te verspreiden. Maar helaas mochten de dieren niet oversteken van gezagsdragers achter hun burelen. Te duurzaam. De herten struinen nu regelmatig door het dorp en worden door een zogenaamde hertenfluisteraar weer terug de duinen in geleid. Afschieten is de nieuwe remedie.. Wat een gemiste kans en zonde van de kogels. Het intrigeert me mateloos wat er gaat gebeuren met het vlees van de afgeschoten gezonde dieren. Ik mag toch aannemen dat het ter consumptie wordt aangeboden en niet naar een destructiebedrijf wordt gebracht. Want dat vind ik de minst duurzame oplossing. #nowaste.

Ik zie het al helemaal voor me. De strandpaviljoens serveren hertenbiefstuk aan zee in plaats van de gewone runderbiefstuk. Dat zou nog eens een leuke nieuwe attractie zijn. Natuurlijk naast de knipperende molens en de schiettent in het duingebied.. Kermis all over the place.

Op deze maandag een gerecht, dat al vele malen de revue passeerde in Gereons Keuken Thuis en in Gereons Seaspot. Gebakken hertenbiefstukjes met een selderijpureetje. We drinken er op deze maandag een volle rode Rhône bij.

 video: het mooie lege winterstrand.

Nodig 4 personen:

4 hertenbiefstukjes van 125 g

1 rode zoet ui

1 teen knoflook

1 el appelstroop

1 tl balsamico azijn

2 portobello champignons

peper en zout

klontje boter

olijfolie

1 groot glas glas rode wijn

750 g kruimige aardappels

1/2 selderijknol

30 g boter

warme melk

zout

nootmuskaat

bieslook

Bereiding:

Schil de aardappels en selderij en snijd in stukken. Breng aan de kook met wat water en zout. Zet het vuur laag en laat garen. Als de aardappels en selderij gaar zijn, giet af en stamp ze fijn (niet te) Voeg wat lauwwarme melk en de boter toe. Maak de puree af met wat nootmuskaat en de gehakte bieslook.

Snijd de portobello champignons in smalle reepjes, snijd de ui in dunne ringetjes. Bestrooi de hertenbiefstukjes met peper en zout. Verhit de boter en olie in een pan en bak de biefstukjes aan per kant ongeveer 2 minuten. (let hierbij op de dikte) haal het vlees uit de pan en zet weg onder aluminiumfolie.

Doe wat extra boter in de pan en bak de champignons aan. Daarna de ui en uitgeperste knoflook. Voeg een lepel appelstroop toe, een tl balsamico en blus af met de wijn. Laat de saus even rustig sudderen en indikken. Leg de biefstukjes nog even in de saus om mee te warmen.  Giet de vlees sappen terug in de saus. Serveer de biefstukjes op een bord met wat saus. Maak met een ring een mooi rondje van de puree. Garneer de puree met één of twee takjes bieslook. (en voor de liefhebbers een druppel truffel olie)

Taste of Holland 2016, winactie

Het Hollandse landschap wordt steeds mooier. Culinair gezien dan. En Taste of Holland draagt daar van 12 tot en met 14 februari een aardig steentje aan bij. Drie dagen lang genieten van al het moois dat de Dutch cuisine te bieden heeft. Een vol programma! De jaarbeurs in Utrecht wordt een culinaire hemel voor Hollandse heerlijkheden. Naast vertegenwoordigde restaurants en foodtrucks vind je op deze beurs bierbrouwers, wijnboeren en allerlei andere kleine producenten.. Lekker rondlopen tussen al het moois, wat ons land op foodgebied heeft te bieden.

Ga naar het Taste Theater! Een mooi programma met Janny van der Heijden. Zij bijt het spits af op vrijdag. Ramon Beuk,en Alain Caron presenteren het geheel. Masterchef kandidaten zullen hun kunsten vertonen. Gaat het bekijken. Er is veel te zien, proeven en beleven op Taste of  Holland. Op de website staan de lekkerste recepten

Gereons Keuken Thuis zou zeggen: Ga erheen met je Valentijn. En om het nog leuker te maken geef ik drie maal twee vrijkaarten weg. het enige wat je hoeft te doen is onder deze blog te reageren met je favoriete Hollandse product. De eerste drie inzenders krijgen dan een code waarmee ze gratis naar deze experience kunnen. Dat wordt proeven van al het moois dat de deelnemers te bieden hebben tijdens Taste of Holland 2016.

Blog 500, de stad van Bosch

 foto: het wakende oog in de kathedraal.

Blog 500!  Na vierenhalf jaar bloggen is het zover. Op Facebook plaatste Gereons Keuken Thuis een oproep: wat willen jullie lezen in blog 500? Rijntje Biljardt stelde voor een willekeurige kookencyclopedie open te slaan op pagina 500 en dat recept te maken. Anderen stelden de knalblauwe cupcakes van de foto of gefillter fisch.voor, die ik in het bericht noemde. Sophie van Wijnen ging voor een Bourgondisch familiemenu. Miss Foodie zag het wel zitten, dat ik 500 rode wijnen ging bebloggen. Monnikenwerk. Er was een voorstel voor zalm met asperges, een ander wilde weer iets met zuurkool. Jacqueline Backers stelde wintersportgerechten voor. Claudia Reina zag het wel zitten als Gereons Keuken Thuis ging schrijven over zijn favoriete etenswaren. Allemaal leuke ideeën, waarmee ik zeker het komende jaar iets kan doen op mijn blog. Hartelijk dank voor het inzenden!.

Eén inzending prikkelde mijn fantasie voor Blog 500. Yvet van Hilten kwam met het idee voor een recept van 500 jaar geleden met een anekdote à la Gereon. Dat wordt het. Ik kwam direct uit op de stad waarin ik opgroeide. De stad van Bosch.

We gaan dus 500 jaar terug in de tijd, naar de markt van de stad ‘s-Hertogenbosch, één van de vier kwartiersteden van het machtige hertogdom Brabant. Een vinexplaats avant la lettre, want deze stad was gegroeid als kool in de 15e eeuw.. En had aantrekkingskracht op velen, die zich er vestigden. Adel, burgers en heel veel geestelijken. Er kwam een grote kathedraal op de plek, waar voorheen een Romaanse parochiekerk stond. De Sint Janskathedraal, een waardig onderkomen voor het mirakelbeeld van Onze Lieve Vrouw. Kosten noch moeite werden gespaard. Het was me allemaal wat. Niet zonder slag of stoot. Denk aan het verhaal van de erwtenman, die als beeldhouwer werkte aan deze kathedraal. Elke dag bracht zijn vrouw hem een pannentje grauwe erwten. Hij vond dat geen maal voor een hardwerkende man en schopte de pan erwten naar benee. Sindsdien zit hij versteend boven de ingang van de Onze Lieve Vrouwekapel. Ga eens kijken of je hem kunt ontdekken.

Op de markt werd Jheronimus van Aken geboren. (zijn standbeeld staat voor het pand met de groene gevel). Hij werd een bekende kunstschilder onder de naam Jeroen Bosch. Want zo kennen wij hem. Ik probeer me regelmatig voor te stellen waardoor deze man zich liet inspireren. Waren het de spugers op de bogen van de kathedraal, de Middeleeuwse koppen van de bevolking in de straten van deze drukke marktplaats of ontsproot alles aan zijn eigen fantasie? Door zijn allegorische figuren werd Bosch ook wel de schilder van de duivel genoemd.

Jheronimus Bosch trad toe tot het Illustere Onze Lieve Vrouwe broederschap, een club, die in 1318 werd opgericht ter verering van de Zoete Moeder. Het was een gilde van clerici en leken. De broederschap kwam regelmatig bij elkaar en genoot dan van een geschonken zwaan als maaltijd. De schenker, meestal van adel, kreeg door zijn gift de naam zwanenbroeder. Zo heet in de volksmond het gilde nog steeds het Zwanenbroedersgilde. Hun onderkomen aan de Hinthamerstraat is nog steeds te bezoeken en het gilde bestaat nog steeds.

Tot zover de anekdote, nu nog het gerecht van 500 jaar oud. Het wordt geen zwaan kan ik verzekeren, want dat eten we niet meer. Maar in Den Bosch wordt tot op heden beuling gegeten. Bossche beuling voor deze blog 500. Nog steeds te verkrijgen bij enkele slagers, waarvan er één op de Pensmarkt huist. Een gerecht, dat de zwanenbroeders niet zouden versmaden, Jheronimus Bosch incluis.

De basis voor Bossche beuling bestaat uit zacht gegaard varkensvlees, boekweitmeel en rugspek. Het mengsel hiervan wordt in een kromme runderdarm gestopt met geheime kruiden, die per slager verschillen. Daarna wordt het geheel gegaard in bouillon tot een kerntemperatuur van 78 graden. Beuling wordt gebakken en gegeten met brood, net als balkenbrij.(bron: streekproducten/ Zuid Nederland)

Omdat de receptuur voor Bossche beuling per bron verschilt geef ik in deze blog 500 een recept voor mijn eigen homemade zure zult, ook zo’n oude Brabantse klassieker. Eet smakelijk Yvet van Hilten!

Zult kan worden gemaakt van kalfs-, varkens- of rundvlees. Restvlees dat lang word gegaard. Wordt zult gemaakt van een de kop, dan heet het hoofdkaas. Denk aan tête de veau. Als je veel botten en kraakbeen houdende vleesresten (zoals oor) mee kookt gaat er al een gelerende werking vanuit. Mocht het vocht te dun blijven kun je altijd wat gelatine toevoegen. Ik maak de zult met wat witte wijnazijn. Zult doet het ook goed als borrelhap bij een koud glas bier…., want 500 jaar geleden dronk men (in ieder geval) geen water. That’s sure.

Nodig:

1 kg schouderkarbonades

500 g krabbetjes

zout en peper

150 ml witte wijn azijn

zure augurkjes

nootmuskaat

3 kruidnagels

3 laurierbladeren

2 takjes tijm

gehakte peterselie

Bereiding:

Zet al het vlees net onder water in een pan. Maak een bouquet garni van de laurier en tijm. Voeg zout, peper, kruidnagels, nootmuskaat en de witte wijn azijn toe. Breng het geheel aan de kook, schuim eventueel af. Laat het vlees 2 à 3 uur trekken op laag vuur. Haal het vlees uit de pan en snijd heel fijn. Haal de harde stukjes eruit. Haal ook het vlees van de krabbetjes. Zeef de bouillon en laat afkoelen. Schep het vet eraf. Als het vocht is afgekoeld en het is niet dik genoeg, kun je het inkoken. Of wat gelatine toevoegen. Meng het vlees, gehakte zure augurkjes en de gehakte peterselie door de stollende bouillon. Giet het in een vorm en laat opstijven in de ijskast.

NB in het kader van de 500ste sterfdag van Jeroen Bosch gonst het van de activiteiten in het bruisende Den Bosch. Kijk op  Bosch 500 voor alle info!

Afslanken

 foto: cover van een supermarktblad

Het nieuwe jaar is al weer bijna een week oud. En om me heen zingt het rond. Op de radio, tv, op de covers van bladen en via de sociale media. Goede voornemens, stoppen met roken, minder drinken, detoxen en aan kop afslanken. Want in die laatste dagen van december konden we ons niet beheersen en zitten dus nu te strak in het pak. Dat schuurt. Het is een soort eb en vloed. Elk jaar weer opnieuw. Schransen en afslanken. De voorgangers van de gezondheidskerk en de goeroes van de afslankreligies bestoken Gereons Keuken Thuis met mails vol redenen en aanmoedigingen om af te slanken. Dat doe ik lekker niet. Zal ik eens iets verklappen Ik ben daar het hele jaar mee bezig, al noem ik het niet afslanken. En in twintig 16 ga ik er nog meer aan doen. Want ik voel me er lekker en gezond bij.

In 2013 was ik te dik en bond de strijd aan met de kilo’s. Mijn fysiotherapeut suggereerde dat ik zou kunnen gaan hardlopen. Gelukkig heb ik daar geen gehoor aan gegeven. Anders had de stad dezelfde gescheurde gevels gehad als op het Groningse platteland, als ik net was langs gedenderd. Hardlopen past gewoon niet bij mijn motoriek en postuur. Ik verloor 15 kilo aan buikvet en kweekte in plaats daarvan buikspieren. Hoe?  Door veel te bewegen en te gaan zwemmen.

Kieskeurig als ik ben geworden de laatste jaren kijk ik altijd wat er op voedseldeclaraties staat. Zit er in een product toegevoegde suiker, hoeveel calorieën telt het product en heel belangrijk stilt het je honger. Ik weet van mezelf al jaren, dat een menu van een niet nader te noemen fastfoodgigant mij niet de juiste voedingswaarde biedt voor mijn metabolisme op een dag. Met andere woorden voor mij is dat geen echt eten.

Een dag, die er eet-technisch gesproken als volgt uitziet. Ik start de dag met een glas citroensap met lauw water. Wakkert de organen aan hun werk te gaan doen. Daarna doe ik 75 sit ups en wat andere lichte oefeningen. Dan is het tijd voor ontbijt. Een kom pap of wat knäckebröd met beleg. Een mok met zwarte koffie en de dag gaat van start. Twee à drie keer in de week met een stevige sessie in het zwembad van tussen de 1250 en 1500 meter. (mijn voornemen is om in 2016 mijn techniek te gaan verbeteren) Tijdens de lunch is het tijd voor een kom soep, wat broodjes en fruit. In de middag maak ik dan vaak een fikse wandeling. Naar de markt of de stad in en uit. Dan heb je zo heel wat stappen in de benen zitten. Daar heb ik geen stappentelapp of mevrouw Bakker voor nodig. Gewoon common sense. Geen gesnack tussendoor, soms een taartje. Ik heb het geluk dat ik niet zo’n zoetekauw ben. Het avondeten is een verse warme maaltijd met wijn. Geen verboden vrucht in Gereons Keuken Thuis. En vooral eten met aandacht. En zo is de dag rond.

In twintig 16 neem ik ook wat lessen mee, die ik het afgelopen jaar leerde uit diverse kookboeken en van bevlogen foodies.. Ik ga minder vlees eten, aangespoord door de heerlijke linzenburgers tijdens de vega wijnwandeling in oktober. Frisdrank dronk ik al niet, maar in 2015 werd gearomatiseerd water een hit in Gereons Keuken Thuis. Het is goedkoop en bevat nagenoeg geen calorieen. En bonen prijken sinds kort op het menu. In allerlei vormen en kleuren. Een bron van vezels, eiwit en langzame koolhydraten waar je dag goed mee doorkomt. Twintig 16 belooft een fijn jaar te worden en dat afslanken comes naturally.

Het nieuwe proefboek.

 

 foto: cover het nieuwe proefboek

Het nieuwe jaar begint goed in Gereons Keuken Thuis. We gaan leren proeven. Twintig 16 gaat mede bepaald worden door het nieuwe proefboek van gastronoom Peter Klosse en meesterkok Angélique Schmeinck. Zij schreven dit lijvige boek over wat we eten en drinken. En dat is meer dan zomaar wat in je mond stoppen. Een 3D beleving zoals Thérèse en Jonnie Boer het noemen in de inleiding. De omgeving, het gerecht, de bediening en de wijn-spijscombinatie. Alles draagt bij aan hoe we smaken beleven. Albert Kooij vindt dit boek onmisbaar voor de ontwikkeling van de Dutch Cuisine. Want na alle Nordische keukens is nu de Nederlandse keuken en vogue. Net als de wijn, maar daar meld ik wat meer over tijdens een speciale wijnweek later deze maand.

Terug naar het nieuwe proefboek. De inleiding start met wat basis over smaken, de nieuwe voedselwereld, de verwondering over de vele mogelijkheden van smaak, echt koken, keep it simple en de gastronomie als wetenschap. Klosse laat zijn kunde zien.

Het eerste deel gaat over de smaak van gerechten, de samenstelling, de basis van ons voedsel, het benoemen van smaken, keuzes voor bereidingen en kooktechnieken en tenslotte smaakcomposities in de praktijk. Meteen besloten met inspiratie en flavour graphics. Elk hoofdstuk in dit deel wordt aan het einde samengevat. Met duidelijke illustraties bijvoorbeeld over de umami smaken en wat daaronder valt. Of een schema met smaaktype groenten. Ik vind dat interessant omdat het erg aansluit op hetgeen ik vaak vertel tijdens wijnproeverijen of kookworkshops. de schrijvers laten zien hoe je smaak kunt ontleden. Want dat is wat het nieuwe proefboek doet.

In het laatste hoofdstuk van het deel wordt veel aandacht besteed aan culinaire inspiratie door middel van flavour graphics. Nu eens geen kant en klaar recept maar een staalkaart van smaakbelevingen. het gaat om flavour design. Een combi van tomaat en Hollandse garnaal. Hoe verhouden smaak en textuur zich? Angélique Schmeinck laat dit duidelijk zien. Met asperges en ansjovis, rode biet en makreel of geitenlam in het groen. Naast elke foto staat een duidelijk omschrijving van de compositie en smaaktonen. Experimenteren dus.

Deel twee gaat over de smaak van dranken. De samenstelling ervan. Denk aan thee, koffie, bier en natuurlijk wijn. Het nieuwe proefboek behandelt alle aspecten van wijn  van productie tot distributie. Aan het einde vat Peter Klosse de verschillen tussen wijn en bier nog eens samen.

Deel drie gaat over drank en spijs, het terrein van Gereons Keuken Thuis. Hoe combineer je gerechten en dranken, welke overwegingen maak je. Een stukje kennis, dat elke hobbykok of foodblogger zou moeten beheersen. In deze zin is het een interessant boek.

Het boek besluit met verdieping, achtergrondinformatie. Over mondgevoel, olfactorische aspecten (wat ruik je?). Wat doen je hersenen met al die smaakinformatie? Een wetenschap op zich. Uiteindelijk resulteert dit alles in een gedragsmodel van en voor je voedselkeuze. Meer ga ik er niet over zeggen in deze recensie, maar interessante materie is het. En leergierig als ik ben.

Het nieuwe proefboek is een aanrader voor degenen, die smaken willen ontrafelen, Zich willen verdiepen in de essentie van gerechten en hun beleving. Daarin is het boek geslaagd. Het vormt een mooie aanvulling op al eerder opgedane kennis. En zoals gezegd een must voor elke hobbykok of foodblogger, die wil gaan creëren in plaats van koken. Dit complete en leerzame werk zal in Gereons Keuken Thuis nog heel wat keren gebruikt gaan worden.

Het nieuwe proefboek, Peter Klosse en Angélique Schmeinck (ISBN 9789059566408) is een uitgave van Fontaine Uitgevers en is te koop voor € 39,95

Gereons Kerstkeuken Thuis

 foto:  Gereons Kerstkeuken

Gereons Kerstkeuken Thuis  De laatste twee weken kwamen er negen menu’samuses, de spinaziesoep van Paul en tips voor gourmetpret voorbij. Ineens realiseerde ik me dat er in mijn kook- en leesboekje Gereons Keuken Thuis ook de nodige kerstpret valt te beleven. Je kunt het nog steeds scoren als Ebook zo vlak voor de kerstdagen. Een boekje met vlees, met vis, wat zoets of hartigs. Een cake van de monniken uit de Bourgogne, een amuse van twee haksels, stoofpotten met pittige boerenkool of gewoon confit in de choucroute Landaise. Ik snuffelde en snoof door de recepten in mijn boekske. Gereons Kerstkeuken Thuis is er nu klaar voor. Een menuutje voor de Kerst. Met wat wijnideetjes.

* Amuse van Noordzeeforel       met een Crémant de Bourgogne

Slaatje van peerkes en abdijkaas  met de witte Mâconnais

* Brabants reestoofpotje met hete bliksem met een rode Bourgogne passetoutgrain

Kleine Mont Blancs met een rode Banyuls

 foto: Van Gogh landschap.

Brabants reestoofpotje


Een stoofpot van het ree. Deze wordt gemaakt van een uitgebeende en in blokjes gesneden reebout. (Vraag dit aan je poelier, als je de reebout niet zelf achter in je keuken hebt afgehangen)  Homemade perenstroop is één van de geheime ingrediënten.

We drinken er een Caves de Mancey Passetoutgrain bij. Dat is in tegenstelling tot andere Bourgogne wijnen, een blend, namelijk van de pinot noir- en gamay druif.

Nodig:

1 kg uitgebeend en in blokjes gesneden reevlees

1 grote witte ui

1 middelgrote winterpeen

1 teen knoflook

250 gram witte champignons

3 sneetjes peperkoek

Ongeveer een halve liter rode wijn

perenstroop

Bereiding:

De ui en de wortel in ringen snijden, de champignons grof snijden, de knoflook persen. De wijn op een middel laag vuur warm laten worden. De reeblokjes aanbraden in boter, aan het eind bestuiven met een beetje bloem en door elkaar roeren tot ook de bloem bruin is.Ondertussen de uien, wortel en knoflook op een laag vuur ongeveer 8 minuten laten stoven tot de uien glazig zijn. Het vlees en de groenten in de rode wijn doen, het vlees moet onder staan. Ongeveer twee uur laten pruttelen, let op dat het vlees niet uit elkaar valt.

De champignons voorzichtig aanbakken, niet te lang. Het laatste kwartier, twee/ drie sneetjes peperkoek mee laten sudderen en afhankelijk van de smaak appel of perenstroop toevoegen. Als laatste de champignons 5 minuutjes mee laten sudderen.

 foto: de lage zon…van december.

Gereons Kerstkeuken Thuis wenst allen een mooi Kerstfeest! Geniet ervan.

Bonen! van Joke Boon.

 foto: Bonen!

Een aptoniem, van het Latijnse aptus (geschikt) en het Griekse onuma (naam), is het verschijnsel, waarbij de drager van een naam zich bezighoudt met het onderwerp van de naam. Beter kan het niet in het geval van Joke Boon, die een kookboek schreef over Bonen! Een jaar lang peulvruchten in diverse recepten.

Boon stelde zich tot doel elke dag iets met bonen te eten. In haar geval geen straf, want Joke is dol op bonen. Altijd al geweest. Hierin schuilt een soort “nomen est omen”. Dat geldt niet voor alle Nederlanders. De peulvrucht is een beetje in het verdomhoekje geraakt door de jaren heen. Maar als gevolg van kennismaking met andere culturen zit de boon weer in de lift. En Joke draagt hier haar steentje aan bij met het boek Bonen! Elke maand 12 verrassende recepten met bonen.

Let’s make a quick tour door Bonenland. Joke ging de uitdaging aan om een jaar lang elke dag iets met peulvruchten te eten en daarin zo veel mogelijk te variëren. Nu is dat niet zo moeilijk als je weet, dat er wereldwijd 18.000 verschillende bonenrassen zijn.

Bonen! zijn gezond, bevatten veel eiwitten en langzame koolhydraten. Zijn goede vleesvervangers. Joke Boon voegt hieraan toe, dat als je meer bonen eet, je geen kiloknallervlees meer hoeft te eten, maar juist geld overhoudt voor mooi en eerlijk vlees. Bonen zijn namelijk gezond en goedkoop. Gedroogd, in pot, blik of vers uit je tuin.

In januari maakt Joke pindakaas met pit, linzentruffels of haar moeders bruine bonensoep. Februari geeft een sperziebonenstamppot, een broodje taugé of een heerlijk captain’s dinner. Maart een recept voor chutney van bonen, een magische chocolade pudding of een speciale chili con carne.Tussen de maanden door geeft Boon allerlei praktische informatie over peulvruchten. Het weken, het kweken, de gezondheidsfactor….

April met groene soep met Hollandse garnalen, dadel/linzenpannenkoekjes of humoes bi tahin. Mei met historische tuinbonen, een gast recept van foodhistorica Lizet Kruijff. En wat te denken van rats, kuch & bonen? Juni met gevulde peultjes en een soep van witte bonen, prei en spek. Juli verleidt met een romige smoothie van gele linzen. Dat moet ik eens uitproberen in Gereons Keuken Thuis. Boon ging op pad naar Schermerhorn en laat zien dat zelfs de grauwe erwt niets saais heeft.

Augustus lonkt  met een zoete after eight mousse en een klassieke Indiase dal. Joke verhaalt over lupine als eiwitbron.De herfst nadert , september met sushi van gemengde linzenkiemen of de ovenschotel filosoof met zwarte oogbonen. Oktober, pindakoekjes van kikkererwtenmeel of baked beans. November met kroketten van flageoletbonen, een heerlijke bonenburger of cassoulet. Voor het laatste gerecht kun je mij wakker maken!

Het jaar loopt af met december. Maar niet geheel. 2016 is namelijk uitgeroepen toto internationaal jaar van de peulvrucht. Dat belooft nog wat. De feestmaand in Bonen! sluit af een paté voor favabonen, belugakaviaar van zwarte linzen, bonenblini’s en hoe kan het ook anders Hollandse erwtensoep.

Bonen! is een aanrader. Een kookboek met heerlijke gerechten en smakelijke fotografie. een schat aan kennis. Boon heeft koste nog moeite gespaard om vele toepassingen te vinden en te maken met bonen. Schatplichtig aan haar aptoniem. What else?

Bonen! door Joke Boon (ISBN 9789048829606) is een uitgave van Carrera en kost € 29,99

NB: Wie de bonendiva Joke wil ontmoeten kan a.s. zaterdag 12 december terecht bij Boekhandel de Vries in Haarlem. Vanaf 14.00 uur.

Het Suiker Boek.

 foto: Het Suiker Boek

Dagelijks worden we overspoeld met adviezen, tips, boeken, artikelen en blogs over “gezonde” voeding. Zij het uit ervaring, zij het wetenschappelijk onderbouwd. En zeg nu eerlijk, wie is daar nu niet gevoelig voor? Gereons Keuken Thuis wel. Ik maakte deze week de fout door bij een fastfoodketen een broodje te gaan eten. Gewoon uit gemak. Was er 10 jaar niet geweest. (ik zal er de komende tien jaar ook weer niet komen) Daar wringt vaak de schoen. Het probleem is dat alle voedingsadviezen ten spijt, het moeilijk is om een gezonde levenswijze handen en voeten te geven. We consumeren dagelijks grote hoeveelheden suiker. Bewust of onbewust.  Zo ook  Damon Gameau,  Australische acteur en schrijver van Het Suiker Boek. Hij stopte enkele jaren geleden met de inname van geraffineerde suiker en voelde zich direct een ander en gelukkiger mens. Slank, gezond en zonder dips.

Damon ging voor Het Suiker Boek een uitdaging aan. Hij wilde een film maken, over wat er met hem gebeurde als hij weer de hoeveelheid suiker zou gaan eten, die de gemiddelde Australiër elke dag binnenkrijgt….. Veertig theelepels. Veel? Ja als je het zo leest wel. Twee maanden lang at Gameau deze hoeveelheid suiker. Niet door snoep of zoete dingen te eten, maar verantwoorde en “gezonde” producten. Hij kwam 9 kilo aan, ontwikkelde een buikje.(wat hem niet misstond, maar dat terzijde) En zijn lever vervette.

In het boek vergelijkt Damon zijn dieet zonder suiker met een dieet vol met “sluip”suiker. Hij doet op een vrolijke manier kond van zijn ervaringen, geïllustreerd met foto’s en ander beeld. Dat maakt het een vrolijk en leesbaar boek.

De schrijver verhaalt over de Aboriginals, die hun kleine kinderen rustig cola voeren. Hij verkent het suikerlandschap van de VS. Allemaal te zien in zijn film, die begin 2016 in Nederland te zien zal zijn. Enigszins ontluisterend, omdat Gameau aantoont hoe de wereldwijde suikerindustrie ons en onze gezondheid in zijn greep heeft. Wat het met je lichaam en geest doet. Hoe je afkickt van deze suikerverslaving.

Interessante kost allemaal, voor lezers, die graag wat meer achtergrond willen weten over voeding en de effecten ervan. Maar verderop in het boek gaat het mis. De queeste van Damon Gameau krijgt dan in mijn ogen iets van een preek. Nu ligt dat niet direct aan het onderwerp zelf, maar aan het feit dat boeken, die een bepaald voedingsmiddel tot boosdoener bestempelen, soms doorschieten.

Gelukkig maakt Gameau dit op een creatieve wijze goed door achter in het boek lekkere suikerloze recepten te geven. Zo krijgt het toch nog handen en voeten.

Het Suiker Boek is een leuk en luchtig geschreven boek, dat veel onthult. Je wordt je bewust van de sluipsuikers in je voeding. Daar kan je op letten. Het Suiker Boek is kost voor sacharofoben en elke andere lezer, die meer wil weten over de invloed van suiker en er iets mee wil doen. Ik blijf in ieder geval wel mijn incidentele taartjes verorberen.

Het Suiker Boek van Damon Gameau (ISBN 9789401429603) is een uitgave van uitgeverij Lannoo en kost € 22,99

 

Friuli Venezia Giulia

Een tamelijk onbekende streek voor de Nederlanders. De Noordoosthoek van Italië. Friuli Venezia Giulia mag in deze Italiaanse Week niet ontbreken. Daarom stak Gereons Keuken en Route zijn licht op tijdens een bijeenkomst georganiseerd door de Italiaanse Kamer van Koophandel. De Alpen en de Adriatische Zee bakenen het territoir af.  Het is een veelzijdige streek met hoge bergen, kunststedem en mooie stranden. Je kunt er vele kanten op. Hiken, fietsen, skien voor de sportievelingen,zoals in de Tarvisiano

 

Wijn en delicatessen proeven op Ein Prosit. Het festival dat dit jaar van 15 tot 18 oktober plaatsvond. met wijnen, delicatessen en kunsten van Michelin chefs.

Logeren in een origineel Alpenhuis in de gemeente Sauris of Zahre, een plaats met leuke gewoonten, een spannend Carnaval en heerlijke prodotti. Gewoon bij de mensen thuis.

Strandvertier aan het 9 kilometer lange Adriatische strand van Lignano Sabbiadoro. Ik kende deze badplaats van de webcams, die de VRT uitzendt in de rustige ochtenduren.

San Daniele ham, grappa van Nonino en witte wijnen uit Friuli Venezia Giulia. Bekende producten uit deze streek.

 

Sophie van Wijnen, de kok en schrijfster van het blog etenmaken geeft in de Italiaanse week een recept voor spitskoolsalade met karwijzaad vanuit de Zuidelijke Alpen. Nodeloos te zeggen dat we een mooie witte wijn uit Friuli er prima bij gaat, net als een dunne plak San Daniele ham. Buon appetito!

Met deze laatste blogpost komt er een einde aan de Italiaanse week op Gereons Keuken Thuis, maar niet voor lang. Het volgende Italiaanse event ligt al in het vizier. Op 17 november a.s.ga ik beleven, wat de regione Campania allemaal voor een lekkers in petto heeft. Maar daarover later meer.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten