Vegetalia. Italo Antwerpse Luna Trapani kreeg in het restaurant van haar ouders Gallo Nero de Italiaanse keuken met de paplepel ingegoten. Zij werkte vaak mee en zo ontstond haar passie voor koken en eten. Uiteindelijk leidde dat ertoe, dat zij zelf ook de keuken in ging om achter het fornuis te staan. In 2018 ruilde zij haar bestaan als onmivoor in voor een plantbased dieet en opende Spritz in Antwerpen, een vegan Italiaans restaurant. Hiervoor ging zij op zoek naar plantaardige alternatieven voor Italiaanse klassiekers uit haar jeugd. Trapani ging aan de slag met de regionale keukens en bundelde 100 recepten in dit nieuwe boek Vegetalia. Een geheel andere kijk op Italiaans eten. Een vooraankondiging op Facebook van deze recensie kwam Gereons Keuken Thuis op zowel vragen als commentaar te staan. Italiaans eten zonder vlees? Gerechten zonder kaas? Alleen maar groente? Dat hoort toch niet zo? Ja het kan allemaal wel en Luna Trapani is living proof. Zelf zegt de schrijfster, dat het motto in Spritz, maar ook in haar boeken simpel en lekker is.
foto: Arancini alla Norma.
Andiamo! Vegetalia start, bijna zoals elk kookboek, met de basis. Trapani voegt hieraan alternatieven toe voor kaas en vlees. Producten, waar zij graag mee werkt. Ik heb het idee, dat je ook voor andere vervangers kunt kiezen. Denk aan de vegan producten van Euro Company. La base is een hoofdstuk vol basissauzen. Een mooie aftrap om je vegan keuken wat body te geven. Gereons Keuken Thuis vind de Sugo al Marsala een mooie vondst, een rijke bruine saus vol smaak. Vegan koken vraagt namelijk vaak om dat extra scheutje umami. Na smaakmakers, brood en verse pasta komen de antipasti op tafel, risottoballetjes alla Norma, een bloemkool sformato en carciofi met een sjalottenvinaigrette. Rijst voor diverse risotto’s en aardappel voor gnocchischotels volgen plus een onnavolgbare timballo di riso. De nationale primo piatto pasta ontbreekt ook niet in de vorm van een linzen bolognese of spaghetti con scarola, met andijvie.
foto: vegan tagliatelle alla Bolognese.
De secondi in Vegetalia laten zien , dat Trapani overal heeft gezocht naar originele vertalingen van klassieke gerechten, bijvoorbeeld een cotoletta Milanese van bloemkool. Deze komt zeker eens op tafel in Gereons Keuken Thuis, omdat ik benieuwd ben naar de structuur. Heel bijzonder vind ik het stoofpotje van eekhoorntjesbrood. Een fijn herfstgerecht. Via de cotorni belanden we uiteindelijk bij de finish, de zoetigheden, dolci op vegan basis.
foto: Bloemkoolkotelet op Milanese wijze.
Vegetalia is een kookboek geschreven voor mensen, die er een vegan leeftsijl op nahouden en ook willen genieten van de Italiaanse keuken. Maar het boek is ook een welkome aanvulling voor degenen, die thuis hun Italiaanse repertoire willen uitbreiden met een plantbased versie. Met veel creativiteit verzamelde en bewerkte Luna Trapani Italiaanse klassiekers voor haar restaurant en boek. Gereons Keuken Thuis vindt Vegetalia een uitdaging. Dat is de Italiaanse keuken alla vegan, #trueitaliantaste. Dit vormt direct mijn antwoord op de eerder genoemde vragen op Facebook.
foto: cover Vegetalia.
Vegetalia, 100 recepten uit de Italiaanse vegan keuken. Luna Trapani (ISBN 9789089898692) uitgave van Terra en is te koop voor € 26,99
SPRITZ is gevestigd aan de Oude Koornmarkt 11, 2000 Antwerpen
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Ikaria, een blauwe zone. Ικαρία is een groen eiland zo’n 19 kilometer ten westen van Samos. Het eiland dankt zijn naam aan Ikaros, die samen met zijn vader trachtte te ontsnappen van Kreta. Vader Daidalos was de architect van het labyrinth, dat koning Minos liet bouwen voor zijn zoon/monster de Minotaurus, half mens, half stier. Minos hield vader en zoon gevangen, om te voorkomen, dat het raadsel van het labyritnth bekend zou worden. Om te vluchten hadden Daidalos en Ikoaros zelfgemaakte vleugels omgebonden, gemaakt van was en veren. Daidalos vermaande zijn zoon niet te dicht bij het water, noch te dicht bij de zon te vliegen. Want het water maakt de veren zwaar en de zon doet de was smelten. En dat laatste gebeurde, want in zijn jeugdige onbezonnenheid vloog Ikaros te hoog richting de warme zon. De was smolt en de jongen stortte in zee en verdronk. Nog steeds draagt de zee tussen Kreta zijn naam, Ikarische Zee. Ikaros werd begraven op het eiland en sindsdien draagt Doliche (Δολίχη) de naam Ikaria. Een bijzonder eiland.
foto: Daidalos en Ikaros door Charles-Paul Landon (1799)
Tot zover de mythologie voor vandaag, want ook heden ten dage is Ikaria een bijzondere plek. Een zogenaamde blauwe zone, met een opmerkelijk hoog aantal gezonde honderdjarigen. Eén op de drie inwoners wordt zelfs ouder dan 90. Een bijzonder fenomeen, dat wordt toegeschreven aan gezonde plant based voeding, peulvruchten & bonen, dagelijkse fysieke beweging, middagdutjes en heel belangrijk sociale cohesie. Dan Buettner onderzocht Ikaria en andere blue zones en schreef er een mooi kookboek over. Ik besprak dit boek vorig jaar op Gereons Keuken Thuis.
De keuken van Ikaria wordt getypeerd door de klassieke Griekse drie-eenheid van citroen, olijfolie en zelf geplukte kruiden uit het struweel van het eiland. Buettner ging op pad met de 103 jarige Eleni, een kwieke vrouw. De blauwe zone Ikaria kent vele topingrediënten: Bonen & peulvruchten, venkel (vers en zaad0, wilde groente, citroenen vol sap, heldergroene olijfolie van eigen bomen, verse oregano (wat zou de Griekse keuken zijn zonder), honing, rozemarijn en tot slot salie. Van dit laatste kruid maakt men de plaatselijke thee, die naar zeggen de reden is voor het niet dementeren van de ouderen op Ikaria.
foto: kikkererwtensoep uit het Blue Zones kookboek.
Uit het Blue Zones kookboek een klassiek gerecht dat bijna in alle tavernas van het eiland op de kaart staat. Kikkererwtensoep met citroen en kruiden. Een fijn gerecht voor herfstige dage, zoals vandaag hier aan zee. Je kunt dit basisgerecht van Dan Buettner maken met gedroogde kikkererwten of kikkererwten uit blik. En er dan zelf met andere peulvruchten en kruiden een draai aan geven.
Nodig:
450 g gedroogde kikkererwten, een nacht geweekt
of 4 blikken/potten kikkererwten, uitgelekt
1 middelgrote ui, grof gehakt
2 tenen knoflook (door mij toegevoegd, ontbreekt in het boek)
1 laurierblaadje
100 ml extra vergine olijfolie en wat extra om erbij te serveren
peper en zout
sap van 3 citroenen
verse tijm, oregano en rozemarijn en wat rucola (toevoeging van Gereons Keuken Thuis)
Bereiding:
Doe de kikkererwten in een grote pan, giet er zoveel water bij, dat ze er net mee worden bedekt en breng het geheel aan de kook. Haal de pan van het vuur. Laat de kikkererwten uitlekken, spoel ze af en doe ze in een schone pan. Voeg de ui, knoflook (deze ontbreekt in de ingrediëntenlijst in het boek), laurierblaadje en olijfolie toe. Giet er zoveel water bij dat het geheel onder komt te staan. Breng aan de kook en laat ze twee uur zachtjes doorkoken, totdat de kikkererwten gaar zijn. (Bij blikerwten heb je slechts een half uur nodig). Haal de pan van het vuur, verwijder het laurierblaadje en maak de soep op smaak met peper en zout. Voeg bij het serveren het citroensap toen een scheut olijfolie naar smaak.
Garneer de soep met wat kruiden of een handje rucola. Kαλή όρεξη!
foto: cover Blue zones kookboek.
Over Ikaria: Eiland in de diepblauwe Egeïsche Zee. De meltemi wind verkoelt op hete zomerse dagen. Kikkererwten worden bereid op diverse manieren. Dille, munt en andere vers geplukte kruiden vormen samen met citroen en knoflook het smaakpalet. Citroen in de tomaat en orzosoep, venkelpastei en gevulde wijnbladeren ontbreken niet. Met avgolemono saus. Bonensalades. En voor de wintervoorraad. wordt alles gedroogd in de Helleense zon.
Blue Zones kookboek, 100 recepten om 100 mee te worden, Dan Buettner (ISBN 9789000371556) is een uitgave van Spectrum Lifestyle en is te koop voor € 25,00
Dan Buettner is ontdekkingsreiziger, fellow van National Geographic, prijswinnend journalist en auteur van meerdere New York Times-bestsellers. Zijn artikelen over de blue zones in The New York Times en National Geographicworden enorm goed gelezen. Inmiddels werkt hij met gemeentelijke organisaties en grote bedrijven in de VS om blue zones-projecten te initiëren, projecten met aandacht voor zowel een gezonde leefstijl als voeding. Hij was te gast bij The Today Show, Oprah, NBC Nightly News en Good Morning America, en keynote spreker bij TEDMED, Bill Clinton’s Health Matters Initiative en Google Zeitgeist. Zijn toespraak op het World Economic Forum in Davos in 2018 werd gekozen als ‘een van de beste van Davos’.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Zomerstop 2021 in Gereons Keuken Thuis. In de aanloop naar de volgende editie van Gereons Mag bespreek ik wat leuke dingen, die bleven liggen tijdens mijn lange zomerstop. De Franse weken gingen natuurlijk onverdroten voort. Volgende week met een heuse foodbloggersparade à la Française. Door afwezigheid van enthousiaste bijdragen aan de al fresco zomerreeks, is deze voortijdig gestopt. Komt in 2022 ook niet meer terug. Maar terug naar mijn zomerstop 2021. Die bevalt goed. Wat langer nadenken, wat je met al die producten kan doen of juist niet? Of wat ga ik schrijven over dat incidentele evenement? Wat hebben deze twee potjes met een boomstekje te maken met dat limoncelloflesje? Hoe snijd je een ragfijne tomaat voor de insalata caprese? Latalis heeft het antwoord. Gereons Keuken Thuis ging wandelen door mooi Amsterdam en smulde van heerlijke Italiaanse gerechten in het kader van true Italian table. Toen nog met het obligate mondkapje. En er werd wat afgeborrelplankt (hoge Scrabble woordwaarde) en GO Now gemberthee gemaakt in SeaSpot. Summertime and the livin is easy. Een fijne zomerstop 2021.
foto: fraaie herfstluchten domineren het zwerk.
foto’s: gembersap van GO NOW
Go Now gemberthee en -frisdrank. Boost je immuunsysteem staat er op de flesjes van dit biologische gember- of kurkumaconcentraat. En dat hebben we laatste 18 maanden verrekte vaak nodig gehad. Want weerstand beschermt je tegen virussen. GO Now is makkelijk in gebruik. Gewoon een scheutje in een glas, afvullen met bruiswater en je hebt een instant frisdrank. Of thee in de avond, in plaats van handgesneden gember een dash puur gembersap met heet water. Gereons Keuken Thuis verrijkte met een gembershot zijn matinale smoothie.
foto’s: Latalis pro serie messen.
Latalis Pro serie santoku koksmes. Ragfijn dingen snijden, tomaten voor je insalata caprese, Fijngesneden ham voor bij de melone. Het gaat allemaal pico bello met het Pro serie santoku koksmes, dat Gereons Keuken Thuis kreeg opgestuurd van Latalis koksmessen, een webshop voor keukenmessen en aanverwante artikelen. Messen gemaakt van hoogwaardig roestvrij staal, die goed in de hand liggen. Een vlijmscherp lemmer van 20 cm doet de rest. En een mooi design. Gereons Keuken Thuis heeft er kort mee gewerkt en is er verguld mee. Het krijgt een heerlijk plaatsje in de SeaSpot keuken. Volgende etappe is een carpaccio of nog fijner gesneden groente voor mijn huisgemaakte tsukémono.
foto: Italiaans eetwandelen in Amsterdam (dank aan Cora Meijer)
Italiaans eetwandelen in Amsterdam. Het was alweer een tijdje geleden, dat Gereons Keuken Thuis op pad was met culi-collega’s, om op uitnodiging van de Italiaanse Kamer van Koophandel te proeven van het moois, dat Italiaanse restaurants bieden in onze hoofdstad. Al lopend langs de gevels en grachten van Amsterdam ontdekten wij fijne wijn- en spijscombinaties, met liefde bereid door geselecteerde ondernemers. Het weer deed ook een duit in het zakje, want het was goed proeven onder het Mokumse of moet ik zeggen Italiaanse zonnetje.
foto: haltenummer één: Segugio
De true Italian table tour 2021 werd afgetrapt bij Segugio aan de Utrechtsestraat. Gereons Keuken Thuis werd verrast met, hoe zal ik het noemen, een Romeins kroketje van rijst, vleessaus, pecorino Romano en mozzarella. Suppli worden deze hapjes genoemd. Het woord is afkomstig van het Franse surprise. Als verrassing was er ook nog een vega lasagne, gevuld met biologische courgette en diverse Toscaanse sauzen. Het geheel werd vergezeld door een witte Verdicchio riserva.
foto’s: gerechtjes bij Al Bàcaro.
Tweede halte was de Vijzelstraat, waar hard wordt gewerkt aan de rode loper. Desalniettemin had de eigenaar van Al Bàcaro zijn terras buiten staan en verblijdde de deelnemers met cicchetti, typisch Venetiaanse hapjes. Een peterseliebroodje met geklopte gezouten kabeljauw en baby octopus en een moderne versie van aardappelen, rijst en mosselen, dat oorspronkelijk gegeten werd in Bari. De wijnen waren een Malvasia en Piccola Nera.
foto: Eatmosfera
Op naar de Korte Reguliersdwarsstraat, bekend van Broodjessalon Van Dobben en café Bolle Jan. Het ging deze keer niet om deze gelegenheden, maar we proefden van de lekkere gerechtjes van het tegenover gelegen Eatmosfera, biologisch Italiaans eten optima forma. De kok had twee zuurdesem pizza’s gebakken. Eentje met mortadella, gesauteerde venkel en stracciatella en een hele basic met tomaaten, gezouten kappertjes en EV olijfolie. Erbij een witte frizzante van Casa Belfi, biowijn.
foto: de eigenaars van Pianeta Terra
Verder via de Herengracht en Koningsplein naar Pianeta Terra in de Beulingstraat. Een bekend Slow Food adres. Dit restaurant bestaat al heel lang en serveert hele originele gerechten en eigen import wijnen. We werden getrakteerd op een rode bieten tortelli gevuld met buffelmelk ricotta en Bronte pistachenoten. Erbij een witte Siciliaan, Longarico Nostrale.
foto: Quattro Gatti.
Als afsluiter van de culinaire wandeling, zoet uit Piëmonte. Een selectie van mignon Torinese bij patisserie Quattro Gatti. Gereons Keuken Thuis had dit adres nog nooit bezocht. De bakker serveerde zijn zoete gerechtjes van natuurlijk Turijnse hazelnoten en chocolade samen met een dessertwijn van Piasa Raschei. In Gereons Mag van half september vertel ik meer over deze wijn.
Dank aan Nicoletta Brondi voor de ontvangst!
foto: de bonen van HAK en Boon.
Bonenrecept van Joke. Ding dong, de bel. De postbezorger staat voor de deur met een pakketje van HAK met erbij twee leuke BBQ & bonen recepten van #bonendiva Joke Boon. Geen onbekende op mijn blog. Onderstaand een eerder gepubliceerd recept uit haar kookboek De Vega Optie. Boon Appétit!
foto: vega burger uit De Vega Optie.
Saté-burger uit de Vega Optie. Onderstaand recept is verrassend makkelijk en illustreert hoe je met bijvoorbeeld bonen een heerlijke vegetarische hamburger maakt voor op de BBQ of in je pannetje. Morgen ben ik jarig en staan er steevast satéballen op het menu. Deze editie dus een keer als Vega Optie! Glas koude rosé erbij en laat de zomer maar komen.
Ingrediënten voor 4 stuks:
75 gr gekookte kidneybonen, uitgelekt 1 ui, in stukken 1 teen knoflook, gepeld 150 gr gezouten pinda’s 15 gr havermout 1 ei 1/2 el sambal badjak (10 gr) 1/4 tl chilipoeder 1 tl gemalen komijn 1 tl gemalen koriander 1/2 tl vijfkruidenpoeder 1/2 tl gemberpoeder olie om in te bakken
Bereiding:
Als je kidneybonen uit pot of blik gebruikt, doe ze dan in een bolzeef, spoel af onder de kraan en laat goed uitlekken. Doe ui, knoflook, pinda’s, bonen, havermout, ei, sambal en alle specerijen in de keukenmachine en draai tot een samenhangende massa. Vorm 4 burgers van het mengsel. Laat 15-30 minuten opstijven in de koelkast. je kunt ze hierna meteen bakken of tot gebruik bewaren in de koelkast. Invriezen kan ook. verhit 2-3 eetlepels olie in een koekenpan en bak de burgers in 5-7 minuten rondom bruin en krokant.
De Vega Optie, 50 homemade vleesvervangers, Joke Boon (ISBN 9789046824825) is een uitgave van NW_Adam en is on- en offline te koop voor € 20,99
foto: een incidentele zonsondergang.
De zomerstop 2021 gaat verder…….
foto: limoncello en mijn citroenboomstekjes.
Limone d’oro In de foodybox zomereditie trof ik twee koddige flesjes, rood en geel aan. Het ene gevuld met traditionele limoncello en een variant frambocello. Van Amsterdamse bodem. Gereons Keuken Thuis is er nog niet mee aan de slag gegaan, maar dat gaat zeker goed komen in Gereons Mag de nazomereditie. Overigens kun je met deze likeurtjes van Limone d’oro ook een prima zomerstop cocktails maken. Rood en geel voor tijdens de F1.
Limoncello tonic Vul een cocktailglas met veel ijs, 15 ml limoncello, 15 ml gin en vul aan met neutrale tonic. Garneer met een schijfje citroen.
Frambocello martini Vul een shaker met ijs, een deel frambocello, een deel wodka en sap van een halve limoen. Goed shaken en serveren in een martini cocktailglas.
foto’s: easy does it borrelplank.
Borrelplanken. Het weer is ballen deze zomer. Wisselvalligheid troef. Voor Gereons Keuken Thuis een mooie reden om in plaats van picknicks borrelplanken te assembleren. Eigenlijk heel retro, want in de seventies bestond bij mijn ouders het avondeten op zaterdag uit een borrelplank, Onlangs kwamen er vrienden uit Amsterdam op eetbezoek en kon ik mijn hernieuwde kunsten aan hen serveren in de vorm van een buffetje. Apéro at the beach. Ideaal, snel voor te bereiden en je staat zelf niet tijdens het bezoek in de keuken. Met borrelplanken knutsel je meteen je avondmaal in elkaar, om van die spaarzame avondzonmomentjes te genieten. Kommetje bouillabaisse van de markt in Zandvoort vooraf en smikkelen maar.
foto: Apéro at the beach.
Fijne zomerstop en tot de volgende editie van Gereons Mag half september.
Video: summertime van Ella Fitzgerald.
NB: Deze zomerstop 2021 blog werd mede mogelijk gemaakt door De Kroon op het Werk, Italiaanse kamer van koophandel, Joke Boon, Latalis messen, Limone d’oro, Segugio, Al Bacaro, Eatmosfera, Pianeta Terra, Quattro Gatti, HAK, NW_Adam, Nicoletta Brondi en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening.Lees ook de disclaimer
Lekker Wads. Terwijl er een heleboel boeken bestaan over Nederlandse streekgerechten, van Zuid Limburg tot aan de Kop van Noord Holland, bleef de culinaire geschiedenis van de Waddeneilanden altijd een beetje onderbelicht. Veenbessen en Texels lamsvlees. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat Gereons Keuken Thuis vaak ook niet verder kwam. Daarin brengen Lodewijk Dros en Annette van Ruitenburg verandering met hun mooie kook- en leesboek (of andersom) Lekker Wads, Ingegeven door door de vraag wat hun grootouders aten, maakten zij een reis door de geschiedenis van de keukens en het leven op deze eilanden. Van Texel tot Fanø.
Lekker Wads staat vol smakelijke verhalen over de Waddeneilanden en hun bewoners. Vissers, boeren en aangespoelde lieden. Hoewel er boeken vol zijn geschreven over de ecologie, geschiedenis en cultuur, bleef de eetcultuur van de Wadden altijd een stiefkindje. Het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn, dat er helemaal geen eigen cuisine bestaat. Een mooie uitdaging voor de schrijvers, om dat te onderzoeken en er recepten bij te vinden. In het boek vind je naast de smakelijke verhalen van Dros, recepten van de hand van Van Ruitenburg in moderne interpretatie.
Lekker Wads start met befaamde Hugh Jans, die in 1982 de opdracht kreeg om de Texelse keuken op de kaart te zetten. Hij was er weg van. De toon was gezet om meer aandacht et besteden aan de keuken van de Waddeneilanden. De schrijvers leggen hierbij uit, welke een Salade Nebukadnezar hierbij speelt. In het volgende hoofdstuk legt Dros een verband tussen het Troje van Schliemann en Texel. Als daar niet ene Maartje was geweest. Annette vergezelt het verhaal met een griesmeelpudding met amandelmelk en duindoorn. Worst en pap komen aan bod. Ook Dirk Daalders heerlijkheden. Daarbij horen gerechten met klinkende namen als broeder met zeekraal en schapenkaas of ôrte uut het zakkie. En waarom is het voor zeelui van de Wadden niet gezond om ijsbeer te eten? De schrijvers besteden een hoofdstuk aan vergeten Wads eten, de geneeskracht van de natuur en belanden uiteindelijk in Deense invloedssferen.
Kort gezegd Lekker Wads is als een staycation op de Waddeneilanden, een lekker stuk Nederlands terroir om over te lezen en van te genieten. Lekker Wads hoort in de tas van elke reiziger, die op het veer naar één van deze eilanden stapt. Proeven maar!
Lekker Wads, Lodewijk Dros en Annette van Ruitenburg (ISBN 9789024434169) is een uitgave van BOOM uitgevers en is te koop voor € 27,50
Over de Smaak van Texel van Annette van Ruitenburg schreef Gereons Keuken Thuis:
“En dan weet je wat je kunt verwachten, een boek bomvol natuur, zee, zilte smaken en terroir. Want het eiland Texel is één bonk terroir, zilte natuur en trotse bewoners, die met liefde hun producten koesteren. Een boek over ondernemende, creatieve en innovatieve mensen, die dit eiland tot een plek maken, waar het goed toeven is.”
Binnenkort lees je een lekker recept uit Lekker Wads op Gereons Keuken Thuis.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: Gertrude Stein & Alice B Toklas met hun poedel.
Frans koken met Alice B. Toklas. (1954) In de jaren twintig verzamelde zich rond de Parijse tafel van Gertrude Stein en Alice B. Toklas een bont gezelschap van schrijver, schilders en bohémiens. Het Parijs van vlak na de Grande Guerre en de Spaanse Griep pandemie. Parijs was een toevluchtsoord geworden voor jonge mensen en creatieve geesten en de eetkamer van dit stel was vaak het toneel van interessante gesprekken en het eten, dat Alice bereidde. Gertrude Stein had in de oorlog leren autorijden. Recht vooruit, achteruit was niet haar ding. Met hun auto genaamd La Pauline trokken zij in de oorlog door heel Frankrijk, om hulp te verlenen. Een reis vol ontmoetingen, maar ook heerlijk eten. In 1954 schreef Alice B. Toklas er een kookboek over, vol recepten uit haar kleurrijke leven. De later klassieke demi deuil kip van mère Fillioux uit Lyon ontbreekt niet, net zo min als een picknick lunch, baars op de wijze van Picasso of aubergine à la Provençale.
foto: cover Alice B. Toklas kookboek.
De dames Stein en Toklas aten zich dwars door de Hexagone heen. Alice B. Toklas is een boek, dat ik kreeg van Raya Lichansky en ik lees er elke keer met genoegen uit. Want naast kok was Alice ook een humoristisch verteller en wordt elk recept verdiept met een verhaal. La Pauline bracht de dames tot aan Perpignan, waar zij een oude feestzaal inrichten als depot voor medische spullen. Onderwijl genoten ze van de Catalaanse cuisine van deze stad. Van lokale kreeftjes tot illegaal geschoten zwijn. Alice B. Toklas noteerde het recept voor een millason, een dessert uit deze streek. (Andere bronnen noemen millason een Gascoons nagerecht.) Het deed haar gek genoeg denken aan Southern fried corn bread. De schrijfster is niet heel nauwkeurig in haar ingrediëntendeclaraties, dus waar nodig heeft Gereons Keuken Thuis de recept-tekst iets aangepast.
Nodig:
1/2 l kokende melk
175 g maismeel
200 g suiker
2 eieren
snufje zout
4 el boter
1 el oranjebloesemwater
frituurolie
poedersuiker
Bereiding:
Roer de kokende melk, het maismeel en suiker goed door elkaar. Zorg ervoor dat er geen klontjes ontstaan. Het mengsel moet goed glad zijn. Kook het mengsel gedurende 20 minuten, blijf roeren, tot het redelijk stijf is. Laat iets afkoelen en roer er twee losgeklopte eieren doorheen, 4 eetlepels boter en een eetlepel oranjebloesemwater. Giet dit beslag op een platte schaal, laat verder stollen en vorm er koekjes van, die je later frituurt in hete olie. Laat uitlekken en bestrooi met wat poedersuiker.
ELLE Cuisine. Alles, wat de Franse huisvrouw dient te weten over eten. Uit 1957, dus bijkans 65 jaar oud. Ik tikte dit boekje eens tussen andere rommel op de kop. Het is een geschreven door Mapie de Toulouse-Lautrec, inderdaad familie van de schilder en chroniqueur van het Parijse leven. Mapie was een bekende foodjournaliste en schreef diverse kookboeken. Zo ook dit werkje uit 1957, ELLE Cuisine. Het leert de Franse vrouwen te presteren voor verschillende momenten in het leven van de familie. Hoe voed je het kroost, wat belieft de mari en wat te doen als de patron komt eten? De Toulouse-Lautrec doet het allemaal uit de doeken. En met verbluffend resultaat. Te meer, omdat dit boek van voor naar achter klassiekers uit de Franse keuken voorschotelt, zonder de tegenwoordig alom aanwezige plaatjes. En een extraatje is dat elk hoofdstuk wordt ingeleid met een kort gedicht. Wat een vrolijkheid. Dat vindt Gereons Keuken Thuis zo leuk aan dit boekje. Het doet een beroep op je eigen voorstellingsvermogen.
foto: Mapie de Toulouse Lautrec. (van babelio.com)
Mapie de Toulouse-Lautrec geeft aan het begin van dit boek wijntips, want een goede gastvrouw weet ook de juiste combinatie tussen wijn en spijs te maken. Het bevat een lijst met oogstjaren. Want naast de maaltijd is ook conversatie een must. Hierna begint het koken, zij het seule pour déjeuner, wanneer de mari au bureau is, of als er een goede vriendin komt eten. Een diner tête à tête met de echtgenoot. Kant en klaar voor als de mari seul is. Imprévus, onvoorziene gasten. Je leest het: de Franse domestic goddess uit ELLE Cuisine was van alle markten thuis. Daarnaast was zij ook heel praktisch, want één van de recepten luidt: “Draai twee blikken cassoulet de Toulouse om, meng deze met wat extra tomatenpuree bedek met paneermeel & klontjes boter en zet ongeveer 15 minuten in een hete oven.” Zo verrekte simpel kon het leven zijn in 1957.
foto; Le Grand TRALALA.
Tijdens de Franse weken wil ik jullie een recept uit ELLE Cuisine niet onthouden. Het komt uit het hoofdstuk Le Grand TRALALA en is een recept voor Canard MontMorency. Of dit gerecht iets te maken heeft met de in 1570, in opdracht van Filips II, onthoofde graaf van Horne wordt er niet bij vermeld. Dat moet Gereons Keuken Thuis eens uitzoeken. Het is recept voor eend in een kersensaus. We drinken er een fruitig glas Fleurie bij.
Nodig voor 6 personen:
1 mooie grote geplukte eend.
60 g boter
1 pond kersen ontpit
1 glas rode wijn
zout & peper
Bereiding:
De eend is schoon van binnen en drooggedept. Smeer de vogel in met boter en rijg hem aan een spit (met lekbak eronder) of doe hem in een schaal. Plaats de eend in een hete oven en rooster de eend gedurende 25 minuten. Let erop het vlees telkens te bedruipen met wat warm water. Zout het vlees niet. Kook de kersen kort in de rode wijn. Vang de braadjus, op smaak gemaakt met peper en zout op en meng deze met de rode wijn en kersen. Bedruip de eend nog eenmaal met deze saus. Doe de gebraden eend op een schaal en drapeer de gekookte kersen eromheen. Serveer de jus apart. Een tip van Mapie is om met cocktailprikkers wat warme kersen in de eend te prikken ter verhoging van de feestvreugde. Oh la la.
Volgende keer vind je op Gereons Keuken Thuis een recept van Alice B. Toklas, die de sterren van de hemel kookte in de roaring 20ties.
De mosselen van Dominique. Vorige week besprak ik op Gereons Keuken Thuis het fijne nieuwe boek van Onno Kleyn, Mijn Frankrijk, vol recepten en verhalen uit de Hexagone. Voor deze 14e juli, Quatorze Juillet, koos ik een recept voor mosselen met pastis. Het mosselseizoen -hang- en bodemcultuur- is tenslotte weer begonnen.
foto: Bassin du Thau (office de tourisme Sète)
Tijdens één van zijn reizen door la douce France at Onno Kleyn de mosselen van Dominique in de Languedoc. De moed van de huizenjacht was het stel was in de schoenen gezakt en gelukkigerwijs waren daar de Franse vrienden van Nederlanders. Dominique en Marielle, die een DIY diner à la Française serveerden, inclusief plastic borden en bekers, paella van de traiteur en k&k sangria. Zonder enige culinaire geldingsdrang. Behalve het aperitief. Enorme mosselen uit Bouzigues, vlakbij Sète, werden pardoes aan een ijzeren haak in het hete vuur gehangen en geserveerd met een saus, die Dominique enige faam had bezorgd in de gehele omtrek. In Mijn Frankrijk is het recept door Onno Kleyn wat aangepast, om te maken in een wok. De meesten onder ons zullen niet de juiste smid kennen en aan een batch wijnrankhout kunnen komen.
Moules de Bouzigues zijn ook het hoofdingrediënt van moules à la Sètoise. Je vindt deze specialiteit overal aan de kust van de Languedoc. Vers of in potten, om mee naar Nederland terug te nemen. Met een gehaktmengsel en kruim gevulde mosselen in een tomatensaus.
foto: Moules de Bouzigues (escapadesir.com)
We drinken er, hoe kan het ook anders, een witte frisse picpoul de pinet bij. Van de wijnranken met les pieds dans le sable aan de boorden van het Bassin du Thau.
Nodig:
2 kilo grote mosselen
100 ml witte wijn
1 laurierblaadje
3 el pastis
1 dikke el scherpe mosterd
200 ml olijfolie
1 el herbes de Provence
zwarte peper uit de molen
Bereiding:
Controleer de mosselen, spoel ze even onder de koude kraan en gooi de exemplaren weg, die niet dicht zijn of sluiten. Doe de witte wijn in de pan met de mosselen en de laurier. Dek af en zet op een hoog vuur. Stoom de mosselen open in een minuut of 4. Schud af en toe de pan. Giet dan het mosselvocht af in een kom.
Klop alle resterende ingrediënten samen met 100 ml mosselvocht tot een saus. Doe dit in een steelpan en kook even hevig in, zeg tot de helft. Voeg de saus bij de mosselen en meng het geheel grondig.
Tip van Gereons Keuken Thuis: Overal in Zuid Frankrijk vind je verwilderde venkel langs de weg. Pluk wat takjes, was deze en garneer de mosselschotel hiermee.
foto; cover Mijn Frankrijk.
Mijn Frankrijk, verhalen en recepten. Onno Kleyn. (ISBN 9789038809915) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 29,99
Mijn Frankrijk van Onno Kleyn. De favoriete hangout van routiers, werklieden en verkopers onderweg is een café, zoals Onno Kleyn dat kent in de buurt van zijn Bourgondische huis. Een etablissement, waar patron Mémé kookt comme d’habitude. Zijn café is net opgekalefaterd, maar de bunnieskalender pronkt alweer achter de bar. Geen menu, maar paté en croûte, stoofvlees op Bourgondische wijze, een doppenfles wijn op tafel, kaas en een dessert. De lunch wordt afgesloten met een ferm stuk taart en een petit café. France profonde heet dat. De ziel van het Franse bestaan. Eén bonk terroir op je plattelandsbord. Zelfs de meest verstokte Parisien verlangt ernaar en route. Even weg van de “brouhaha”.
foto: de mooie rode ode van Onno Kleyn.
Mijn Frankrijk, verhalen en recepten is een ode aan dit eigenzinnige land, De inwoners, die lijken te figureren op dit Frans schouwtoneel. Rare jongens toch, die Galliërs. Of juist niet? Een coup de foudre van verteller Onno Kleyn. Over zijn ontdekkingen op jonge leeftijd in de Auvergne, een zelfgemaakt konijn in een Parijse studio of stapels galettes vlakbij Saint Malo. De voordelen van tussen de Fransen te wonen en werken in plaats van een passant et zijn. Observeren. De mémoires en recepten van Onno zijn, net als eerder in zijn Mijn Italië gebundeld in dit rode boek. Behalve zijn persoonlijke wederwaardigheden houdt Onno ook een pleidooi voor echt eten, al dan niet carnivorisch. In Nederland hebben wij zo langzamerhand elke eigenheid van een product weggemoffeld en ingepakt. Zo niet in de Hexagone, waar rustig op de zondagsmarkt van Chablis een dame als echte standwerker haar bloedworsten aanprijst. Live terroir zou je het kunnen noemen. Of wat te denken van de steak tartare van paardenvlees. De Nederlandse VWA zou een toeval krijgen. Maar dit is Frankrijk. En dat maakt waarom Gereons Keuken Thuis, net als Onno Kleyn zo dol is op dit land. Een eigenzinnig land, waar het goed eten en drinken is. Waar je niet over uitgepraat en -geschreven raakt. En, net als Onno, heb ik haast nooit onaardige mensen ontmoet. In ieder geval niet meer of minder dan in onze polder.
In Mijn Frankrijk reist de schrijver kris kras door France métropolitaine, Van Eguisheim tot Bayonne en van de berg Canigou tot aan Normandië. Een tour door de grote voorraadkast, die Frankrijk heet. Onno Kleyn verzamelde weetjes over de Franse keuken, doorspekte dat met zijn persoonlijke verhalen. Dit laatste is waarom ik de boeken van deze kenner en verhalenverteller altijd zo leuk vind. Al lezend maak je samen met hem een reis door dit heerlijke land, het eten en niet te vergeten de recepten en wijntips van Onno Kleyn. Mijn Frankrijk is voor Gereons Keuken Thuis een mooie voorbereiding voor de grand tour, die ik ga maken aankomende herfst. Maar daarover later meer. Op Quatorze Juillet plaats ik -het zijn tenslotte in juli en augustus de #franseweken- een fijn recept uit dit boek op Gereons Keuken Thuis.. De rest van deze dag ben ik weer op reis door Mijn Frankrijk.
Mijn Frankrijk, verhalen en recepten. Onno Kleyn. (ISBN 9789038809915) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 29,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Wereldse Smaakmakers. Het nieuwe boek van créateur Pascal Jalhay. Créateur, waarom niet gewoon chef kok? Dat zal ik uitleggen. Pascal Jalhay weet heel goed hoe hij gerechten defragmenteert en dan in een nieuwe versie neerzet. Zo proefde Gereons Keuken Thuis eens van zijn hand uit elkaar geplozen gado gado en ontleedde hij de Indonesische keuken van zijn vader in Baru Belanda. Wat een creaties kan deze man maken. En sinds kort kun je de fijne kneepjes van hem leren in zijn kookstudio in Laren. Maar het werk van Jalhay bestaat niet alleen uit ontleden. In zijn nieuwe kookboek Wereldse Smaakmakers gaat het juist om assembleren. Pascal verzamelde ruim 75 recepten uit de gehele wereld voor sauzen, boemboes, kruidenmixen, marinades en chutneys. Hij trof al deze recepten aan op zijn reizen. Een boek vol basics kende ik nog niet en ik was aangenaam verrast door de suggesties in Wereldse Smaakmakers. Vaak worden dit soort basisrecepten aan het einde van een kookboek weggemoffeld. Jalhay geeft ze een hoofdrol.
Wereldse Smaakmakers is een kookboek vol smaken, die Pascal Jalhay ontdekte en ontwikkelde. Het is een boek dat je keuken zal veranderen, want zo gauw je de kneepjes in de vingers hebt, kun je niet meer koken zonder zijn basissmaakmakers en condimenten. En voor ieder is er wat wils. Of je nu van Aziatische smaken houdt of zoals ik opperde, eens zelf rouille wil maken voor in de SeaSpot vissoep. Jalhay neemt je aan de hand. Vertelt je over zijn voorraadkast. Over basissmaken, voor bijvoorbeeld je bulgogi marinade. Laat het nu net BBQ seizoen zijn. Maar ook een mirepoix, hierin zie je Pacal’s klassieke scholing, ontbreekt niet. Wat ik leuk vond, om te lezen, is dat rommelkruid ook een plaats inneemt. Een smaak, die ik ken uit de keuken van mijn oma.
Het derde deel van Wereldse Smaakmakers gaat over de gerechten. Want je gaat natuurlijk ook met je basissmaakmakers mooi eten maken, zoals Koreaanse kipnuggets met kimchimayonaise, bouillabaisse met rouille of een ceviche van kabeljauw, met eigengemaakte leche de tigre. Tot slot verklapt de schrijver zijn favoriete adresjes in en rondom Amsterdam. Daarbij ontbreekt zijn eigen Kookstudio bij de Molen in Laren natuurlijk niet.
Wereldse Smaakmakers is een kookboek geheel in de stijl van Jalhay, met duidelijke recepten en foto’s om van te watertanden. En zeg nou zelf, de kneepjes van smaakmakers van deze maestro onder de knie krijgen is toch helemaal da bomb!
foto: cover Wereldse Smaakmakers.
Wereldse Smaakmakers. Pascal Jalhay (ISBN 9789464040067) is een uitgave van Fontaine en is on- en offline te koop voor € 32,00
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Dag van de pastasalade 2021. A.s. donderdag 1 juli vindt alweer de zevende editie van deze nationale happening plaats. Een zomerfestijn. Want zeg nu zelf wie lust er nu geen pastasalade? Bij de BBQ, als lunch of in de picknickdoos achterop je, al dan niet elektronisch aangedreven, fiets. Dus snel de keuken in en assembleren maar. Daarna kun je in je nieuwe afritsbroek de paden op, de lanen in. Want pastasalade eten kun je overal. Er bestaan zelfs speciale pastasoorten van een grote producent voor het maken van pastasalade. Toevalligerwijs staat er een zak van dit goedje in Gereons keuken. Mooie reden, om deze pasta voor deze speciale dag eens te verwerken tot een vrolijke pastasalade met geroosterde paprika en kikkererwten. Zo begint je zomervakantie direct zonnig. Viva de dag van de pastasalade 2021!
Nodig:
250 g pasta, gekookt en afgekoeld.
3 geroosterde paprika’s, uitgelekt uit pot
zongedroogde tomaatjes, goed geweekt
4 tenen knoflook geperst
1 pot kikkererwten uitgelekt
kappertjes of augurkjes
1 tl chilipoeder
2 tl oregano
sap van halve citroen
olijfolie
gehakte peterselie
peper en zout
Bereiding:
Kook de pasta voor pastasalade volgens de gebruiksaanwijzing op de verpakking. Spoel af met koud water en laat de pasta goed afkoelen. Verhit de oven voor op 180 graden en doe de uitgelekte kikkererwten met wat zout, twee fijngehakte tenen knoflook en 1 tl chilipoeder op een beklede bakplaat. Laat de kikkererwten een half uur roosteren. Snijd de augurkjes fijn of laat de kappertjes goed uitlekken op keukenpapier. Wel de zongedroogde tomaatjes in warm water en snijd in reepjes. Snijd ook de geroosterde paprika’s in dunne reepjes. Maak een dressing van citroensap, twee geperste tenen knoflook.olijfolie en oregano. Laat de kikkererwten goed afkoelen en meng deze door de pasta. Voeg de paprika, kappertjes/augurkjes en tomaatjes toe. Schenk de dressing erdoor. Meng goed en bestrooi met gehakte peterselie. Maak het geheel op smaak met peper en zout. Serveer de pastasalade goed koud uit de ijskast.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
