California Dreamin’. Onlangs plofte dit zonnige kookboek op mijn deurmat en in mijn directe enthousiasme deelde ik een foto op social media. Er werd direct op gereageerd door culi radiomaakster Sara de Leeuw (geen familie) uit LA met de vraag: “Wat is dat, de Californische keuken?” Ik moest haar het antwoord schuldig blijven. Maar nu heeft Gereons Keuken Thuis California Dreamin’ op de keukentafel liggen en terwijl ik uitkijk over een door de ochtendzon beschenen Noordzee, met in de branding een matineuze surfista, bekruipt mij dat Californische gevoel. Toegegeven, clichés buitelen in deze frontierstaat over elkaar heen, maar dat maakt Amerika juist zo authentiek. Net als de Californische keuken, een melting pot van culturen, de bakermat in de seventies van local produce (dank aan Alice Waters), zonovergoten wijngaarden en leisure. Want van het leven genieten hoort bij Californië. Net als fitness en health. California Dreamin’ is geschreven door receptenontwikkelaar en foodstylist Vivian Lui. Opgegroeid in Californië en schrijver voor de NY Times en foodmagazines. Een expert op het gebied van al het moois dat deze grote staat biedt.
foto: surf’s up.
In California Dreamin’ heeft Lui het over het paradijs, besneeuwde bergtoppen, goudgele stranden, zinderende steden, uitgestrekte wijngaarden, moderne technologie en vooral de gastronomie. Dankzij de vele zonuren, de vruchtbare grond en inventiviteit van de inwoners is een heerlijk zomerse keuken ontstaan. De nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen speelt daarbij een voorname rol. Net als de foodtrucks en biomarkten, die eerder regel dan uitzondering zijn. Zo deed elke immigratiegolf een duit in het zakje. En dan de POTUS maar muren willen bouwen. De kracht van de Californische keuken zit hem in de diversiteit en dingen net iets anders doen dan anders.
California Dreamin’ start met ontbijt en een niet onbelangrijk en hip ingrediënt is natuurlijk de avocado voor toast. Ook taco’s ontbreken niet als ontbijt of een echt surfersontbijt, om krachten op te doen voor riding the waves. Drankjes nemen een bijzonder kleurvolle plaats in, in de vorm van shakes, ijsthee en lattes. De wijnen ontbreken, maar wie weet kan Lui daar nog een ander boek over schrijven.
foto: Californische saladbowl met tonijn.
Lunchen is in Californië een feest, met salades, nu in het seizoen in Gereons Keuken Thuis, maar ook bowls, slawraps en een BLT sandwich. Inpakken die hap en meenemen naar het strand. Californiërs zijn graag on the road, dus dit kookboek besteedt aandacht aan gerechten om mee te nemen. Repen voor de sportschool of een frisse meloen-komkommersalade. Van de laatste weet ik nu al dat deze een hit gaat worden bij de BBQ hier in SeaSpot. De zon gaat onder in de Pacific en het wordt tijd voor dinner. In de Golden State doen ze dat met een carbonarasaus met voorjaarsgroenten, een bowl met gebraden pompoen of runderribben van de barbecue.
Ik word er op deze ochtend gewoon vrolijk van. Al die zonnige ingrediënten verpakt in heerlijke gerechten. California Dreamin’ is een kookboek, dat de zomer inluidt en waar ik in SeaSpot met zicht op de (kite) surfers heel wat uit ga eten. En voor Sara: “Het blijft niet bij dreaming, de Californische kitchen is the real thing”
California Dreamin’, culinair Californië. Vivian Lui (ISBN 9789461432292) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95
Toegift: The Mamas and the Papas.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Super supermarkt wijnen 2020. De Grote Hamersma is in een nieuw jasje gestoken. Al jarenlang is de DGH een begrip voor wijnliefhebbers. Je vindt er in één oogopslag 800 wijnen, die elk jaar door Harold Hamersma en Esmee Langereis geproefd en geclassificeerd. Gereons Keuken Thuis schreef er al eerder over. Voor mij is de DGH een heerlijk naslagwerk als ik wijnproeverijen voorbereid. Natuurlijk zijn er ook allerlei apps en is er op het web veel te vinden, maar call me old fashioned, ik vind zo een bundel wel handig om binnen handbereik te hebben.
Nu is er de Super supermarkt wijnen 2020 editie, want 90% van de in Nederland gekochte wijn wordt bij de grote retailers aangeschaft. Dus van Appie tot Dirk met een rondje door Gall. Een reis van de ze twee wijnkenners en _schrijvers langs de schappen van de grootgrutters. Het blijft altijd lastig kiezen. Want waar let je op? Op de prijs, we blijven natuurlijk Hollanders? Of de smaak? Er zijn talloze variabelen bij het kiezen van wijn. Dat maakt het voor wijndrinkers wel wat moeilijk. Ondanks het feit, dat supermarkten tegenwoordig hun wijnschap zo overzichtelijk mogelijk maken. Van speels wit tot donker eiken rood, glinsterende rosé en dansende bubbels. Hamersma en Langereis geven punten, en via pictogrammen kom je per wijn andere karaktertrekken zoals biologisch of natuurwijn tegen. Gereons Keuken Thuis merkte vorige week bij de blauwe grootgrutter, dat zij de DGH serieus nemen en voor den klant een selectie maakten en dan nog in de bonus ook. Daar gaat je hart toch sneller van kloppen. Tenminste, dat van mij wel. Net zoals dit boek mij op leuke nieuwe trouvailles wijst bij andere adressen. Gereons Keuken Thuis zou zeggen: schaf Super supermarkt wijnen 2020 aan en ga, nu we toch niet bij dat leuke boertje in la douce France kunnen shoppen, eens op een wijnreis door supermarktland. Santé.
Super supermarkt wijnen 2020, Harold Hamersma & Esmee Langereis (ISBN 9789059562356) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 19,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
P.S. In de komende al fresco editie van Gereons Mag in juni bespreek ik een aantal rosé’s uit Super supermarkt wijnen 2020.
foto: uit Bish Bash BOSH, Texaanse aardappelsalade.
Texaanse aardappelsalade. Vorige week dook ik opnieuw in het boek van BOSH boys Henry Firth en Ian Theasby, de vegan artiesten uit de UK. Uit hun tweede kookboek Bish Bash Bosh kwam een plantbased Ibiza sunset burger met rode uien-relish en de succesvolle saus van deze twee lads. Bij zo’n burger uit de oven past, tenminste dat vindt Gereons Keuken Thuis, een Texaanse aardappelsalade met veel groene kruiden, vegan mayo en nieuwe aardappelen. Oorspronkelijk een bijgerecht, dat werd bedacht bij hun Wild West wings, die ze maken van seitan of paddenstoelen. Ik gebruikte voor de Texaanse aardappelsalade kleine krieltjes in de schil. Aardappelsalade vegan of niet is een prima gerecht om te maken met deze zonnige dagen of wanneer je zoals ik bezig bent met verhuisbewegingen. Deze vegan variant kan overal bij, ja ook bij vlees of om het echt Texaans te houden een tomahawksteak van de BBQ. De Texaanse aardappelsalade gaf ik een lichte twist door het gebruik van kleine Amsterdamse uitjes in plaats van kappertjes en een schepje Ton’s truffelmayo (niet vegan), die ik ontving van Kroon op het Werk. We drinken er een glas koud tripelbier bij. Bijvoorbeeld die van de Koninck, triple d’Anvers.
Texaanse aardappelsalade.
Nodig:
900 g nieuwe aardappelen of kriel.
2 stengels bleekselderij
1 rode paprika
8 lente-uitjes
8 kleine augurkjes
4 el kappertjes (ik gebruikte 16 gehalveerde kleine Amsterdamse uitjes)
1 citroen
10 g verse dille
10 g verse peterselie
10 g verse munt
10 g verse koriander
125 g vegan mayonaise (ik gebruikte 100 g gewone mayonaise en 1 el truffelmayo)
snufje zout en wat zwarte peper uit de molen
Bereiding:
Doe de aardappelen of kriel in een pan, vul hem met water en voeg een flinke snuif zout toe. Zet de pan op hoog vuur en breng aan de kook. Kook de aardappelen in 15 tot 20 minuten gaar en zacht. Snijd de bleekselderij in dunne plakjes. Snijd de paprika doormidden, verwijder de zaadjes en snijd deze in kleine blokjes. Maak de lente-uitjes schoon en snijd deze in klein ringetjes. Snijd de augurkjes in plakjes. Halveer de Amsterdamse uitjes. Hak de kruiden fijn en rasp wat citroenschil. Meng alles door elkaar in een kom en knijp de citroen erboven uit. (Vang eventuele pitten op in de hand) Giet de aardappels af en laat ze onder koud stromend water afkoelen. Snijd ze in blokjes. Meng de aardappels door de gehakte kruiden en groente met de al dan niet vegan mayonaise. De Texaanse salade is klaar om te serveren. YEE HA!
video: meer sexy aardappelgerechten van BOSH
Noot: Gereons Keuken Thuis is wederom enthousiast dit boek van deze vegan heren, die laten zien, hoe je een plantaardig dieet makkelijk en zonder gezeur kunt implementeren. Ik begrijp dat contract voor 4 boeken wel, want deze twee hebben een duidelijke missie en zijn nog lang niet uitgekookt. BISH, BASH, BOSH.
foto: cover Bish, Bash, BOSH.
Bish, Bash, BOSH, jouw favorieten geheel plantaardig, Henry Firth & Ian Theasby (ISBN 9789059569973) is een uitgave van Fontaine en kost € 27,00.
Volgende week een vegan tip van de Happy Pears uit Ierland, stay tuned!
Ibiza sunset burger. To be vegan or not? That’s the question, Eet je geheel plantbased, half of geheel niet. Gereons Keuken Thuis flirt graag met veganisme. Niet vanwege hogere ethische motieven of doelen, maar omdat het ontdekken van nieuwe kooktechnieken en smaken mij het meest interesseert. Dat heb ik ook met vegan eten. Ik volgde eens een vegan masterclass van Eke Mariën en Joris Schildknecht, die nu vanwege de ophokplicht virtueel te volgen is. Het moeilijke aan veel plantbased koken vind ik wel, dat de kwaliteit van processed vegan food bij de supermarkten niet zo heel bijzonder is, want uiteindelijk koop je dan toch vaak een bak additieven, suikers en smaakvervangers. Het is veel fijner om zelf je vleesvervangers te maken. Een uitstekend boek daarvoor is De Vega Optie van schrijfster Joke Boon. Zij laat zien, hoe je in een handomdraai heerlijke homemade vleesvervangers maakt. Geen enkele moeite! Uit dit boek maakte ik eens de satéburger. Kwam dat even goed uit, want op mijn verjaardag 23 mei, de dag waarop De Vega Optie vorig jaar verscheen, ontbreken nooit satéballen en nu dus ook in een vegan hamburger versie.
foto : cover De Vega optie, uitgave van Nw_ADAM.
Nu even terug naar de funky vegan Ibiza sunset burger. Ik vond deze vrolijke snack in het tweede boek van de BOSH boys, Henry Firth en Ian Theasby. Deze twee mannen zijn een hit in Blighty met hun zelfbedachte vegan gerechten en foodkanaal op Youtube. Niet tuttig, geen gefröbel met eten, maar gewoon lad food. In BISH BASH BOSH doen ze een leuke variant van hun vega burger aan de hand. Zelf kwalificeren ze deze hamburger als briljant.( je kunt ook overdrijven) Geïnspireerd op hun trip naar Ibiza, isla blanca. Het is heel eenvoudig je maakt de basisburger uit hun eerste boek BOSH! (p. 119) of koopt een goed vegan merk kant en klaar in de supermarkt. De kneep zit hem in de balsamico-uienrelish en de BOSH burgersaus, waar je in deze blog het recept van vindt. Een fijn idee, om toch dat stukje funky Ibiza in huis te halen tijdens deze tijden van ophok.
foto: cover Bish Bash BOSH! uitgave van Fontaine.
IBIZA SUNSET BURGER, 2 personen.
Nodig:
2 vegan hamburgers kant & klaar of homemade
2 grote augurken
1 kleine little gem
2 hamburgerbroodjes
additioneel 2 plakken (vegan) kaas
1 grote rode ui in dunne ringetjes
1 el olijfolie
2 tl lichte basterdsuiker
2 tl balsamico azijn
(Gereons Keuken Thuis voegt ook nog twee kruinagels toe)
voor de saus:
50 g (vegan) mayonaise
1 el augurkenvocht
1/2 tl ahornsiroop of andere stroop
1/2 tl azijn
witte peper
1/2 tl Dijon mosterd
uienpoeder en knoflookpoeder met mate
wat pimentón de la Vera
(Gereons Keuken Thuis voegt ook nog wat gehakte bieslook toe)
Bereiding:
Pel de rode ui en snijd deze in dunne ringen. Verhit in een pan de olijfolie op laag vuur en bak de ui langzaam gaar in een minuut of twaalf, terwijl je roert. Voeg de suiker, kruidnagel en balsamico toe en laat kort meebakken tot een mooie textuur en kleur ontstaat. Laat deze relish afkoelen. Verhit de oven voor op 180 graden Celsius. Bekleed een bakplaat met papier en bereid de burgers volgens de verpakking of volgens het recept uit BOSH!. Vijf minuten voor de burgers klaar zijn voeg je de plakken kaas toe. Dek het geheel af, want vegan kaas droogt snel uit. Laat de burgers rusten.
Maak intussen van alle ingrediënten de BOSH! saus, snijd de little gem sla en de augurkjes fijn. Rooster de hamburgerbroodjes kort per kant. Het assembleren kan beginnen. Bestrijk de onderste zijde van de broodjes met de saus, leg hierop de Ibiza sunset burger, bedek met sla en augurkt en voeg tot slot een schep balsamico ui toe. (let op dat je even de kruidnagels eruit hebt gevist) Leg het kapje erboven op en serveer direct. Natuurlijk met een koude San Miguel of een glas witte wijn. Buen provecho!
Video: Burgers with a twist van Bosh!
Volgende week reis ik naar Texas voor een vegan Texan aardappelsalade… YEEHA!
Het Bourgondische bitterballenboek. Ik leerde Tilburgse Ilona de Wit kennen tijdens een kookworkshop in Amsterdam. Ik kende haar virtueel al wat langer door haar blog worstenbrood & wijn. Een mooie combinatie. Maar op deze Koningsdag wil ik het hebben over haar nieuwe kookboek gewijd aan den bitterbal. Want naast worstenbroodadept is deze culischrijfster verzot op bitterballen. Het begon als een coup de foudre, maar je kunt inmiddels Ilona de koningin van de bitterbal noemen. Deze passie is begonnen, doordat Ilona genoeg had van de laffe kroegbitterbal, waarin een stukkie vlees met een loep moet worden ontdekt. De schrijfster van het Bourgondische bitterballenboek is van de goed gevulde bitterbal met vlees-, vis- of vegavulling. Dan heb je wat in de hand en in de mond. Kijk wel uit dat je je tong niet brandt, want dat overkomt Gereons Keuken Thuis weleens. Maar dat terzijde op deze uitgeklede Koningsdag.
Dertig recepten staan er in Het Bourgondische bitterballenboek, dat begint met de basis van deze delicatesse. De ingrediënten, bouillon, boter, eiwit, bloem, gelatine en paneermeel zijn essentieel voor deze kleinere broer van de kroket. Via duidelijke foto’s laat Ilona zien hoe je de salpicon maakt. Daarna voeg je de vulling toe van vlees, vis of groenten en kan het koelproces beginnen. Het rollen en paneren. In een handomdraai zijn je bitterballen klaar voor den frituur of moderner airfryer. Let hierbij op want het frituren is geen sinecure, ondervond Ilona. je wilt namelijk geen leeggelopen bitterbal. Zonde van de vulling.
Hierna gaat het verder met de recepten. De basis rundvlees bitterbal, eentje met chorizoen paprika of hoe toepasselijk in dit seizoen de aspergebitterbal met ham, ei en peterselie. Rechtstreeks van de Zuiderse zandgronden. Voor de Tilburgse mocht natuurlijk niet de La Trappe bitterbal ontbreken met stoof van hert en bier van de Koningshoeve abdij. Het idee ontstond tijdens een stilte retraite in dit klooster. Verder gaat het met kip en gevogelte. De kippenlever bitterbal van Edwin Kats, met truffelmayo. Of, dat lijkt me heel lekker, de confit bitterbal. Onder het kopje vis vind je de hoerenballen, alla puttanesca en Baskische bacalao bitterballen. Het vierde hoofdstuk is likkebaardend lekker vegetarisch, niet per se vegan met o.a. tomaat, parmezaan en burrata bitterballen. Het Bourgondische bitterballenboek sluit af met tips, dips en niet geheel onbelangrijk borreltips voor bij den bitterbal. Prima combinaties voor deze feestelijke verjaardag van onze koning, de nazaat van Tilburgse koning Willem II. Ilona de Wit, die ik eerst alleen worstenbrood en wijn toedichtte toont zich met Het Bourgondische bitterballenboek een ware bitterballen koningin. Driewerf hoezee!
Het Bourgondische bitterballenboek, Ilona de Wit. (ISBN 978942723857) is in eigen beheer uitgegeven en voor € 22,50 te koop bij bol.com en op de site van Ilona.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De Wereld Thuis. Een mooiere titel had je in deze tijd van ophokplicht niet kunnen bedenken. Als je de wereld niet in kunt, haal je hem met alle riemen, die je hebt in huis. In hun nieuwe kookboek doen Ronald Giphart en Mascha Lammes dat con brio. Van Griekenland tot Japan, van Donostia tot Tel Aviv. Doorspekt met verhalen en route. In binnen- en buitenland. Zo beleven beide auteurs de keukens, die op hun pad kwamen, nadat ze in 1995 vals waren gestart met ongekookte boerenkool met scherpe randjes. Maar al gaandeweg ontdekten zij De Wereld Thuis met geneugten uit alle windstreken. En de lol is, dat je daar tegenwoordig helegaar niet voor hoeft te reizen. Je vindt alle ingrediënten om de hoek, te beginnen bij de supermarkt, Indische en Aziatische smaken bij de toko en Polska sklep bij de Pool. Wat een keuze en dat maakt het leven zo fijn, aldus Ronald en Mascha.
Helaas kon Gereons Keuken Thuis 4 maart jl niet aanschuiven bij het stel, om te proeven van hun gerechten, maar ik begreep van collega culischrijvers, dat het een feest was. De gerechten en de natuurwijnen. Vandaag doe ik het dus met een korte tour door het boek, dat naast recepten ook leuke anekdotische verhalen bevat. Zoals gezegd begon de reis om de wereld van de twee vrij blanco. Zij konden namelijk niet koken. Mascha maakte nog wel eens een mosselschotel en Ronald een lasagne uit een pakje, waarbij hij rode wijn extra toevoegde. Inmiddels is het stel 25 jaar verder en is er veel veranderd.
Het eerste deel van De Wereld Thuis staat in het teken van ontdekken. Door op pad te gaan, te reizen, toko’s en markten te bezoeken breid je je repertoire uit. Met bijvoorbeeld pintxos met ham en huisgemaakte aioli, sperziebonen op zijn Telavivaans met za’atar of pulled chicken à la Jigal Krant. Azië wordt ook niet overgeslagen in de vorm van Koreaanse bibimbap en feestelijke Chinese eend. In de tijd, waarin we nu verkeren hebben mensen richtingpalen nodig. Thuis zitten in social distance is geen makkie. Mascha en Ronald vertellen in hun boek dat naast ontdekken, ook de ontmoetingen van anderen een grote rol speelden in hun kookavonturen. Samen eten met inspirerende mensen. Dat is op dit moment wel hetgeen Gereons Keuken Thuis het meest mist. Mensen, die je inwijden in de culinaire wereld, chefs, lekkerbekken en andere culi-schrijvers. Het leverde het stel de curry van Mamasan uit India op, de kunsten van meneer Adrià uit Roses of Mexicaanse carne quisada van Britse Rick Stein.
Onthouden is ook belangrijk, want geur en smaak brengen je terug naar herinneringen, het maakt endorfines aan. Een rijpe perzik zegt je op het eerste oog niets, het is de geur en smaak, die je herinnering voedt. Zacusca van de Balkan of Zweedse köttbullar, nee niet die van de meubelgigant, maar homemade. Pierogi uit Polen en oeufs en cocotte à la Française. Ontsnappen, reizen, een manier om je leven te herijken. Dat missen we momenteel, maar zo gauw de wereld weer open is, is het heerlijk om nieuwe paden te betreden. De Wereld Thuis sluit af met ontzettend lekker, noem het de showstoppers van dit werk. Want het moge duidelijk zijn: De Wereld Thuis is een 25 jarige queeste naar recepten van all over de world, gelardeerd met fijne anekdotes en verhalen. Heerlijk lees- en kookboek om mee op reis te gaan en eten te maken tijdens de ophok. Laat ik het “onthokken” noemen.
De Wereld Thuis, Mascha Lammes & Ronald Giphart (ISBN 9789400405806) is een uitgave van Thomas Rap en is off- en online te koop voor € 24,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Een jaar in de moestuin, groente en fruit uit eigen tuin. Hoe simpel kan het leven zijn. Het is begin april en we zitten allemaal thuis, met of zonder kinderen en tijd over. Dan komt een boek als Een jaar in de moestuin van deskundige Lucy Chamberlain als geroepen. “Maar ik heb helegaar geen grote tuin!”, zullen velen nu direct roepen. Helemaal niet nodig, want de schrijfster legt het zo uit, dat je ook op de kleinste postzegel de lekkerste groenten en fruit kunt telen. Of je gaat de hoogte in. Balkontuinieren zoals ik al jaren met plezier doe op mijn balkon in Amsterdam. Het is voor iedereen weggelegd met dit leuke boek. Zelf voedsel verbouwen heeft in deze barre tijd iets magisch gekregen net als brood bakken of boter maken. Dat vind Gereons Keuken Thuis een echte uitdaging. Bovendien is eigen geteelde groente vers en gezond. En je draagt een steentje bij aan de bijenstand en het milieu. Lijkt me logisch, ik ga nu niet nog meer reclame maken voor (moes)tuinieren.
Een jaar in de moestuin start met het inrichten van je eigen stek, kies een zonnige plek op je balkon of in je patio. Maak een raster waartegen je tomaten kunt leiden. wees creatief in het gebruiken van je ruimte. Met het plaatsen van potten en bakken. Ook je vensterbank is een prima teeltplek voor kruiden en snijgroenten. Chamberlain denkt aan je rug met verhoogde bakken. Gaat in op handzaam gereedschap en helpt je de juiste gewassen en plek te kiezen. De bodem en grond komt aan bod en het uiteindelijke zaaien en planten. Hierna doet ze deze stappen nog eens dunnetjes over voor mensen die in een tuin meer vierkante meters hebben, in de vorm van een gemaks-, gezins- of zelfs foodietuin.
Het volgende deel gaat over het telen van groenten en fruit, stap voor stap per soort, van tomaten tot vijgen. Alles rijkelijk geïllustreerd met duidelijke foto’s. Tot slot bespreekt ze veel voorkomende problemen, zoals insectenplagen, die je bestrijdt met een biologische aanpak. Het voorkomen van onkruid en wiedtips. Lucy Chamberlain bespreekt ziektes, meeldauw, rupsen en, zoals in mijn geval, ander ongedierte, dat zich eens tijdens een nachtelijke grande bouffe tegoed deed aan mijn net geplante kruiden en sla.
Een jaar in de moestuin is een aanrader voor iedereen, die graag met de handen in de grond zit en wil genieten van al het vers uit eigen tuin of van eigen balkon. Aan de slag zou ik zeggen, al zit dat er deze lente vanwege mijn vergevorderde verhuisbewegingen niet in. Maar mijn groene vingers kennende, weet ik zeker, dat die ook op mijn nieuwe stek aan zee gaan jeuken. De bakken zijn al verhuisd.
Een jaar in de moestuin. Lucy Chamberlain (ISBN 9789461432285) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Simpel leven. Als iets een uitdagend en actueel onderwerp is geworden in voorjaar 2020 is het simpel leven, met minder spullen en minder verkwisting. Dat was al een trend, maar ook de nu heftige corona crisis laat zien, dat het allemaal wel een tandje minder kan. De globale “plastic fantastic bestel maar raak cultuur” heeft een keerzijde. Vuilnis, plastic, rommel en wegwerp. In Gereons Keuken Thuis is dit al een tijdje een dingetje. Ik denk daarbij dan vaak aan mijn Betuwse grootmoeder, die van alles re- en upcyclede. Broodzakken werden bewaard, elastiekjes hergebruikt, sokken gestopt en van lakens werden zakdoeken gemaakt. Een beeld, dat velen van ons niet (her)kennen. Julia Watkins schrijfster van Simpel leven, een gids voor een low waste huishouden, gaat ervoor! Creatief met je resources omgaan voor een duurzaam en zo veel mogelijk afvalvrij leven. Behalve dat je ermee bespaart, is het in deze dagen van ophokplicht ook nog eens leuk om te doen. Zo zie ik dat, niets kant en klaar, knutselen maar. Zo komen we deze moeilijke periode te boven en zijn we heel wat vaardigheden rijker en afval armer.
Het boek start met de afvalzuinige keuken, Watkins zet schematisch uiteen, wat je kunt vervangen, van plastic vuilnisemmerzakjes via plastic bestek tot wegwerpespressocapsules. Ze geeft tips voor het bewaren en als je een beetje creatief bent ziet het er ook leuk uit. Zelf bewaar ik alle pasta, rijst en gedroogde producten al sinds mijn studietijd in oude Franse weckpotten, tweedehands blikken of potten van de vissoepboer uit le Touquet. Eigenlijk charmanter dan al dat plastic. Na de eerste uiteenzetting gaan we echt deplastificeren, met vervangende bijenwasdoeken of herbruikbare stoffen doekjes.
Eten verspillen komt ook niet voor in het Simpel leven. Watkins doet uit de doeken hoe je voedselafval kunt verminderen door slim met je bronnen en eten om te gaan. Zelf voedsel te conserveren. En… bijvoorbeeld bouillon te maken voor afsnijdsels. Dat is iets, wat al jaren gebeurt in Gereons Keuken Thuis, bijvoorbeeld voor risotto. Je kunt ook mosselkookvocht zeven om er later vissoep mee te maken. Maar dat terzijde. Koken maakt de keuken vuil , dus Watkins voorziet de lezer in leuke zelfgemaakte schoonmaakmiddelen. Wie heeft er nu niet zoals ik een aanrechtkastje vol met allerlei middelen staan? En telkens koop je er weer producten bij. Maak het eens zelf.
Natuurlijk gezond blijven met simpele middelen vormt een uiterst actueel hoofdstuk, net als natural beauty producten. Tot slot valt er veel te leren uit Simpel leven over praktische tuin- en keukendingen. Zelf je eigen oogst binnenhalen en verwerken. Dat noem ik in de pot hakken. Simpel leven geeft niet alle antwoorden, maar is in deze dagen van veel thuiszitten een leuke afleiding en eyecatcher. Bedenken, wat jij kunt doen om het leven simpeler en natuurlijker te maken. Tijdens en na corona.
Simpel leven, de gids voor een low waste huishouden, Julia Watkins. (ISBN 9789059562127) verscheen, hoe toepasselijk op 16 maart 2020, bij Fontaine en kost € 26,00. Doe je lokale boekhandel een lol en bestel of koop het daar!
foto: pearmania, hak eens wat peren in de pot.
RECEPT voor peren in Spätlese van Gereons Keuken Thuis.
Nodig:
2 kg grote handperen
1 vanillestokje
8 el suiker
2 tl kaneel
1 citroen schil
1 fles Spätlese (Pfalz)
Bereiding:
Schil de peren en snijd ze in stukjes. Steriliseer de potten met soda en kokend water. Zet op hun kop weg op schone theedoek. Schraap het merg uit het vanille stokje. Boen de citroen en haal met een dunschiller de schil er af. Snijd in kleine stukjes. Doe peren, suiker, wijn , kaneel en citroen in een pan en breng aan de kook. Laat ongeveer een half uur op laag vuur doorkoken. Vul de potten met stukjes peer en giet het kookvocht tot aan de rand erop. Draai deksel er stevig op en zet de potten een tijdje op hun kop.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het Fuck it Dieet. Diëten volgen werkt niet, de meeste mensen, die een tijdje aan de lijn doen, komen weer net zo hard aan als ze stoppen met het dieet. Het zogenaamde jojo effect, waar velen zich dan weer schuldig over voelen. Schrijfster Caroline Dooner volgde ze allemaal, van Atkins tot Montignac, van keto tot paleo, Miami SoBe of het Franse vrouwen worden nooit dik. Allemaal tijdelijke diëten, die gewichtsverlies opleveren, maar niets doen voor je metabolisme. Want daarna eet je jezelf weer vol. Gereons keuken Thuis kent het verschijnsel, ik deed in mijn jeugd vaak aan de lijn. Overigens mijn beste dieet was roken. Maar dat is nog ongezonder. Toen ik met die fijne gewoonte stopte kwamen er ineens 15 kilo’s schoon aan de haak bij. Niet per se vanwege snoepen en snaaien, maar vanwege verbeterde smaakpapillen. Tot zover mijn relaas. Laten we eens kijken, wat Dooner allemaal te berde brengt over diëten.
Het is een boek voor mensen, die chronisch aan de lijn doen en willen weten, waarom het telkens niet werkt. Vooral vrouwen volgens de schrijfster, die zich daar dan weer schuldig over voelen. Je moet je eigen balans vinden, daar heb je geen goeroe of mindfulnesstraining voor nodig. Gewoon doen wat zij deed: ETEN. Dooner legt vanuit een aantal wetenschappelijk experimenten uit, waarom we honger hebben en wat je lichaam en geest ervaren bij te veel of juist te weinig eten. Hoe komen we aan die eet-obsessie? En de afval obsessie daarnaast? Interessante theorieën. De woorden zoals obese of dik zijn niet vrijblijvend. Dik wil namelijk niemand zijn en werken daardoor versterkend op je schuldgevoelens.
Maar wat ga je eraan doen? Caroline Dooner zegt dat je weer normaal moet gaan eten, je relatie met eten en voedselaanbod moet herstellen in 4 fases: de fysieke, emotionele, mentale on uit te komen in je bloeifase. Vind ik zelf een beetje Oprah. Snap je dit? Dan kun je aan de slag met de tools, hoe je meer gaat eten. Doorspekt met wat oneliners, zoals suiker is verslavender dan cocaïne. Zout wordt gepropageerd. Water drinken niet. Geef jezelf toestemming om eens niet sporten. Leuk voor mensen, die geen mate kunnen houden, maar of dit echt zoden aan de dijk zet? Na alle fysieke verhalen gaan we verder met de emotionele kant. Vreetbuien door je emoties. Persoonlijk ken ik die niet, maar er zullen zeker mensen zijn, die hun verdriet opeten. Acceptatie is het toverwoord. Laat het erin en eruit. Ga om met je schuldgevoelens. Hierna volgt de mentale fase, onderzoek je weerstand en je angsten. wat belet je normaal te eten? Verlos je van je beperkende overtuigingen.
En dan komt het eindresultaat. Je gaat groeien en bloeien. Je stapt uit de survivalstand en komt in de bloeimodus. Een fase van emotionele en existentiële rust. KLAAR ben je, voor een nieuw leven, nieuwe balans met het Fuck it Dieet. Een aardig boek voor lezers, die tobben met mate houden, om inzicht te krijgen in je drijfveren. Gereons Keuken Thuis vond het allemaal iets te belerend en te veel op vrouwen gericht. Dat Het Fuck it Dieet aanslaat geloof ik zeker, zolang ik nog velen de kriebelige term guilty pleasure hoor gebruiken, als zij over hun relatie met eten spreken. Voor deze groepen is het een geschikt boek.
Het Fuck it Dieet, eten zou makkelijk moeten zijn. Caroline Dooner. (ISBN 9789046826416) is een uitgave van Nw_A’DAM. Het is off-, maar in deze bange dagen, ook online te koop voor €20,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Talk & table, Peter van Berckel. Ik leerde Peter van Berckel kennen tijdens het foodiefestival van Bijzondere collecties UVA in 2018. Hij had net een boek geschreven over een voor mij totaal onbekend fenomeen. Tsukémono, makkelijke Japanse groentenpickles. Gereon Keuken Thuis ging met de picklepers en het boek aan de slag en nu zo’n jaar verder staan deze gezonde groenten vaak op tafel. Ontzettend leuk om te doen. Behalve picklemeester is Peter een veelzijdige man. Geïnteresseerd in allerlei zaken, van tsukémono, biodynamiek tot tao en tantra. Hoe doet hij dat? Ik laat hem zelf aan het woord in en nieuwe aflevering van talk & table. Als #wintergast. Ik wil alles van hem weten en beloon deze leuke kok dan met een speciaal recept voor haar met een bijpassende wijntip.
Wie is Peter van Berckel. Vertel eens iets over jezelf? Bredanaar, geboren in 1963. Deel nu bijna 30 jaar mijn leven met mijn vriend Stef en we wonen in Amersfoort. De rode draad in mijn leven is natuurvoeding, daar ben ik nu ook dezelfde 30 jaar professioneel mee bezig. De grootste zegen was om op een gegeven moment volledig zelfstandig te gaan werken en mijn eigen koers uit te kunnen zetten. Andere interesses zijn archeologie, spiritualiteit en ik ga vaak naar het filmhuis.
Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig, naast je kookboek? Ik heb nogal wat verschillende dingen gedaan in mijn leven. Mijn skills zijn op dit moment: fermentatie-expert, natuurvoedingskundige, kok, docent, auteur en tantra-masseur. Een mooie verzameling van ambachten. Ik geef vooral les. Heerlijk om met (groepen) mensen aan de slag te gaan, de interactie; ze dingen te leren, je kennis to mogen delen en te entertainen. Ik geef veel workshops met diverse onderwerpen over het fermenteren. Van tsukémono pickles tot miso, tempeh en natto maken. Samen met Marion Pluimes van vega restaurant Loff in Breda runnen we kookschool voor natuurvoeding ‘de Groene Kookacademie’. We geven daar een jaaropleiding evenwichtig koken zonder vlees of vis. Verder geef ik les op de Kraaybeekerhof Academie in Driebergen en daar wordt natuurvoeding vanuit de antroposofische visie belicht.
Vertel eens iets over je interesse in pickles? Hoe is die ontstaan? De tsukémono pickles ken ik al heel lang. In mijn middelbare schooltijd kwam ik eens op een werkweek in een macrobiotisch centrum in Amsterdam terecht. Dat was als puber wel een schok voor me. Ik maakte kennis met Japanse producten als shoyu, miso, umeboshi, natto, zeewier en een keukenapparaatje wat een pickle-pers heet. Nooit kunnen bevroeden natuurlijk dat die pers veertig jaar later de hoofdrol in mijn leven zou gaan spelen.
Als kok ben ik zeer gecharmeerd door de culinaire aspecten: de verandering van de groenten en de enorme knapperigheid die bij veel tsukémono ontstaat. Als natuurvoedingskundige vind ik het positieve probiotische aspect van pickles en andere niet verhitte gefermenteerde producten op het functioneren van het darmsysteem en spijsvertering, en daarmee je gehele weerstand een enorme pré. Fermenteren is alchemie.
foto: cover Tskukémono.
Hoe ben je als kok in de culischrijverij terecht gekomen? Ik heb altijd geantwoord als mensen er naar vroegen: ‘Ik ga pas een boek schrijven als ik echt wat nieuws te melden heb en dat is nu niet het geval.’ Met mijn enorme interesse in fermenteren de laatste jaren, had ik een workshop ontwikkeld over tsukémono met de pickle-pers en daar begeleidend lesmateriaal voor geschreven. Op een gegeven moment vond ik aanvullende informatie en had het plan om een soort ‘tweede druk’ van de hand-out bij de workshop te schrijven. En toen kreeg ik een ingeving, ik kan me het moment exact herinneren, ik stond in mijn keuken en donderde bijna om: ‘ik ga een boek schrijven’. Dan volgt het spelletje met jezelf: dat kan ik niet, wie heeft er nu interesse, wie zit daar op te wachten? Het voelde echter zo sterk dat ik maar gewoon begonnen ben. En zowaar ontstond er -geheel in eigen beheer- een super gaaf en uniek boek. Het was wel een intensief en heftig proces.
Wat zou je doen als je één keuze had tussen kok en een ander beroep? Wat was je dan geworden? Geen compromis mogelijk. Egyptoloog
Je bent echt een man met een mission. Ik zag dat zelfs Alain Caron wat van je leerde. Hoe doe je dat? Ik weet het niet. Nu is de pickle-pers en tsukémono voor veel mensen wel een nieuw verschijnsel. Met mijn enthousiasme over een onderwerp kan ik wel mensen echt aanraken.
Wat was minst aantrekkelijke kant van het schrijven van een kookboek voor jou? Het op een gegeven moment 24/7 met het boek bezig te zijn. Midden in de nacht steeds wakker worden, lampjes, briefjes en computer bij het bed, het ging maar door. Ik vond het erg moeilijk om zelf (kostbare) beslissingen te nemen over bijvoorbeeld fotografie. Een eerste boek in eigen beheer creëren was achteraf gezien misschien wat naïef. Maar het heeft er wel toe geleid dat ik de volledige vrijheid had om te doen wat ik wilde doen.
En wat is de meest aantrekkelijke kant van het schrijven van een kookboek voor jou? De enorme stuwende, voedende en creatieve energiestroom die ik in het schrijfproces heb ervaren. Vertrouwen voelen in het proces, dat het juist is wat je aan het doen bent. Op het goede moment de mensen te ontmoeten zonder wie het tot stand komen van het boek onmogelijk was, zoals een vormgeefster en styliste, een fotografe en illustrator. Het boek is geheel in het moment ontstaan. En het is fijn om je kennis en je zijn met anderen te delen in een esthetische vorm die niet vluchtig is.
Japan is toch wel een grote liefde van jou, hoe is dat gekomen?Qua voeding is dat in de basis mijn kennismaking met de macrobiotiek, als stroming binnen de natuurvoeding. Die vreemde producten maakten diepe indruk op me en dan wordt het een hele kunst en tijdsspanne om ze te begrijpen en te leren wat je er in de keuken mee kunt doen. Dat komt en dat gaat. Met mijn interesse voor fermenteren kwamen deze producten weer terug in mijn leven. Pas twee jaar geleden daarentegen, heb ik het land voor het eerst bezocht. Dat was een onthutsend bijzondere ervaring. Afgelopen najaar een hele fermentatie tour door Japan gemaakt. Wat een land, wat een cultuur, wat een respect.
foto: samen chemisch aan de slag met chocolademousse.
Staan er nog andere projecten op stapel dit jaar? Ik ben nog steeds erg gefocust op het Tsukémono boek, omdat ik zelf ook alle PR en promotie doe. Dat zijn nieuwe taken en ervaringen voor me. Er komt natuurlijk een moment dat ik boek los ga laten en moet vertrouwen dat het zelf als jonge volwassene zijn weg in de wereld verder gaat vinden. Ook vraagt mijn webwinkel met pickle-persen, boek en andere Japanse kookbenodigdheden veel aandacht. Als project zou ik wel heel graag een Engelse vertaling van Tsukémono willen realiseren. Dat is voor mij nog een diep zwart gat hoe ik dat aan moet pakken. Daar heb ik ook echt hulp voor nodig: kom maar op!
Je hebt je behalve in tsukémono ook verdiept in andere Aziatische leefstijlen zoals tao en tantra. Kun je daar kort iets over vertellen? Spiritualiteit en vitaliteit is zijn thema’s die steeds mijn interesse hebben. Vitaliteit vind ik in natuurvoeding met ingrediënten van bij voorkeur biologisch-dynamische kwaliteit. Begin dit jaar ga ik een korte kookopleiding volgen met als thema ‘levenskrachten in de keuken’. Hoe breng je de energie van licht en warmte in je maaltijd, voeding als gevende kwaliteit. Dat is voor mij ook dat begrip van ‘son-mat’, waar ik in mijn boek over schrijf. Gefermenteerde voeding vind ik nog vitaler: levende voeding die je gestel en weerstand versterkt. Vitaliteit vind ik terug in tao en tantra. Het activeren van levensenergie, het vergaren van prana met bewuste ademhalingstechnieken.
Wat vind jij een goddelijke maaltijd? Een diner met heel veel verschillende gerechtjes, verschillende texturen, veel kleur, opgediend in aardewerk. Een rijke tafel als de hoorn des overvloeds. De groentekeuken leent zich daar goed voor. Ben ook een liefhebber van wat uit de zee eetbaar is. Vlees eet ik zeer beperkt en zou ik zo van mijn menukaart kunnen schrappen. Ik ben gek op krakend, krokant eten (chips als tijdloze klassieker, hihi).
foto: de Hi Pet heeft een vaste plaats in mijn keukentje.
Je doet heel veel dingen, bent best vaak op pad, hoe combineer je dat privéleven? Privéleven, wat is dat??? Ik heb de laatste decennia steeds meer op mijn gevoel durven vertrouwen. Mijn hart gevolgd en een aantal keren in het diepe gesprongen. Dat heeft er toe geleid dat ik onafhankelijk ben en doe wat ik wil doen. De valkuil is wel dat ik altijd met mijn werk bezig ben en ook veel uit ons huis werk. Werk en privé is niet meer te scheiden, wat is werk en wat is privé?
En natuurlijk wat je graag drinkt, ik weet dat één keuze niet mogelijk is? Ik kan genieten van een glas wijn bij het eten, of een whisky later in de avond. Ik ben wel een barbaar qua kennis. Saké komt ook meer in beeld en in Japan heb ik kennisgemaakt met shochu. Frisdrank drink ik niet, wel veel water. Koffie en kruidenthee.
Wat lust je echt niet en waarom niet? Orgaanvlees is griezelig.
Waarheen ga je het liefst naar op reis? Mexico, Japan en Egypte. Landen met duizenden jaren oude culturen.
En…. Kunnen we van jou nog een opvolger van je boek Tsukemono verwachten? Nu nog niet. Ik vertelde het al eerder: het huidige Tsukémono boek vraagt nog heel veel van mijn aandacht. Een tweede boek wil ik niet doen omdat er zo nodig een vervolg moet komen. Ik wacht gewoon -net als de eerste keer- op die innerlijke vonk en impuls. Het moet ècht van binnenuit komen.
Wil je nog iets anders vertellen….delen? Ik heb zo wel genoeg gedeeld. Ik dank je voor je uitnodiging voor deze talk & table. En ik vind het supergaaf dat jij tsukémono pickles helemaal in je kookstijl geïntegreerd hebt. Pickle het voort!
foto: de wijnkeuze.
Dank je wel Peter voor een kijkje in jouw domaine van de pickle en spirituele leven. Een onderwerp merk ik, waar jij niet zo snel over bent uitgepraat. Net zoals al je andere liefhebberijen. Ik heb getracht op basis van je antwoorden een menuutje te maken met diverse technieken. Zonder vlees, want daar ben jij niet zo van. Ik heb geblenderd, gepickeld en gebakken. Allemaal verschillende manieren om eten te transformeren. Jij bent daar een kei in, ik slechts een homemade bro. Voor jou een menuutje van crème du Barry, sodabrood en een salade tiède. Met wijn van Domaine Saint Hilaire, vermentino 2016. Wijngaarden bij een klooster. Geen onbekend domein voor Gereons Keuken Thuis. Ik gebruikte al regelmatig hun cépage chardonnay tijdens wijnproeverijen. De vermentino druif groeit op kalk zandsteen en klei. Na de pluk volgt een korte maceratie op lage temperatuur. De fermentatie vindt gecontroleerd plaats op RVS. Een witte frisse, wat stuivende witte wijn met een neus van limoen, abrikoos en iets tintelends, iets peperigs. Friszure smaak met een lange afdronk. Enjoy! en fijn dat je mijn gast was!
video: soep van Mme du Barry voor Peter.
Het menu voor Peter…..
Easy does it crème du Barry met courgette.
Nodig:
1/2 bloemkool
1 courgette
stuk knolselderij
2 kleine aardappeltjes
1 groentebouillon blokje of als je energie hebt homemade bouillon van groente.
heet water
olijfolie
zout & peper
crème fraîche
gehakte peterselie
2 tenen knoflook
1 tl pimentón de la Vera
Bereiding:
Snijd en was de groenten. dat hoeft helemaal niet secuur, maar houd voor de garing gelijke stukken aan. Verhit wat olie in een soeppan en bak de groente, knoflook en pimentón de la Vera kort aan. Giet er koken water op en voeg het bouillonblokje je toe. Laat het geheel een 20 minuten koken. zet het vuur uit en laat iets afkoelen. Maak de velouté fijn met de staafmixer en veog desgewenst wat zout en oh la la een kneepje citroen toe. Serveer de soep met een flinke klodder crème fraîche en gehakte peterselie.
Het brood……
foto: ook zo’n proces sodabrood.
Sodabrood met gehakte kruiden.
Nodig:
250 g volkorenmeel
1 tl bicarbonaat
1/2 tl zout
200 ml yoghurt
gehakte rozemarijn
afgeritste tijmblaadjes
oregano gedroogd
Bereiding:
Doe alle ingrediënten in een kom en roer goed door tot er een wat kleverige bal ontstaat. Bestrooi het aanrecht met wat bloem en kneed het geheel. Niet te lang, anders verstoor je het proces van yoghurt en bicarbonaat. Maak er een leuke vorm van en bestrooi het met wat meel. Bak het brood in 45 minuten gaar in een oven van 180 graden, totdat de korst mooi hard is.
variatie: gehakte zongedroogde (en geweekte) tomaatjes in stukjes.
foto: tsukémono in de maak.
Tot slot mijn eigen draai van een recept van Joshua McFadden.
Zeebanket salade van venkelknol, met radijs, spitskool-pickles en crème fraiche.
Nodig:
1 grote venkelknol
300 g gesneden spitskool
6 g zout
1 bosjes radijsjes plus groen
1 gehalveerde citroen
1/2 tl chilivlokken
3 el creme fraiche
gehakte peterselie
bieslook
gemengde zeevruchten, zoals krab, inktvis en schaaldieren
pimentón de la Vera
zout en peper
Bereiding:
Snijd de spitskool fijn en was deze. Voeg 2% per gewicht kool aan koosjer zout toe en kneed de kool. Doe de spitskool met chili vlokken en eventueel gember in de picklepers en laat fermenteren. Was de radijsjes en snijd deze in dunne plakjes. Bewaar wat blad. Snijd de venkelknol in zo dun mogelijke plakken. Verhit een grillpan en rooster de venkel heel kort om en om. laat afkoelen en leg op een schaal. Bak de (diepvries) zeevruchten kort in wat olijfolie met pimentón en zout. Maak een dressing van de kruiden,citroen en crème fraîche. Maak de borden direct op met de gegrilde venkel, een flinke dot tsukémono van spitskool en de nog lauwe zeevruchten. Schep er een eetlepel dressing over en garneer met de radijs en wat radijsblad.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
