Pesto van radijsloof. Dit vrolijke en makkelijke recept komt uit het boek Zero Waste, dat ik vorige week recenseerde. De apéro is een belangrijk onderdeel van het dagelijkse régime in Gereons Keuken Thuis. Ook aan zee. Dat verandert niet na de verhuizing. En dan is het lekker dippen bij je glas rosé van deze pittige pesto, gemaakt van radijsloof, dat je normaliter afknipt en weg mikt. De schrijvers van Zero Waste vinden het een heerlijk hapje voor brunch of aperitief. Een no waste idee, om eindeloos mee te variëren. De voorgestelde foodpairing is een bubbel van het Belgische domein Les Agaises, de Ruffus ultra brut. Dat maakt het feest compleet.
Nodig:
2 bosjes radijzen
1,2 dl olijfolie
100 g ricotta
80 g pistachenoten
1 teen knoflook
sap van 1/2 citroen
snuf zout
Bereiding:
Snijd het loof van de radijzen en was het loof en de radijzen apart. Giet olijfolie in een blender, voeg het loof, de ricotta, de pistachenoten, de teen knoflook en citroensap toe. Mix enkel seconden tot een homogene massa, maar niet zo lang, dat de pesto geen textuur meer heeft. Schep de pesto in een kommetje. serveer bij het aperitief samen met de radijzen om te dippen.
Zero Waste, lekkere recepten zonder verspilling. Jeroen De Pauw en het Zero Waste team (ISBN 9789463883863) is een uitgave van Pepeat en te koop voor € 29,95
California Dreamin’. Onlangs plofte dit zonnige kookboek op mijn deurmat en in mijn directe enthousiasme deelde ik een foto op social media. Er werd direct op gereageerd door culi radiomaakster Sara de Leeuw (geen familie) uit LA met de vraag: “Wat is dat, de Californische keuken?” Ik moest haar het antwoord schuldig blijven. Maar nu heeft Gereons Keuken Thuis California Dreamin’ op de keukentafel liggen en terwijl ik uitkijk over een door de ochtendzon beschenen Noordzee, met in de branding een matineuze surfista, bekruipt mij dat Californische gevoel. Toegegeven, clichés buitelen in deze frontierstaat over elkaar heen, maar dat maakt Amerika juist zo authentiek. Net als de Californische keuken, een melting pot van culturen, de bakermat in de seventies van local produce (dank aan Alice Waters), zonovergoten wijngaarden en leisure. Want van het leven genieten hoort bij Californië. Net als fitness en health. California Dreamin’ is geschreven door receptenontwikkelaar en foodstylist Vivian Lui. Opgegroeid in Californië en schrijver voor de NY Times en foodmagazines. Een expert op het gebied van al het moois dat deze grote staat biedt.
foto: surf’s up.
In California Dreamin’ heeft Lui het over het paradijs, besneeuwde bergtoppen, goudgele stranden, zinderende steden, uitgestrekte wijngaarden, moderne technologie en vooral de gastronomie. Dankzij de vele zonuren, de vruchtbare grond en inventiviteit van de inwoners is een heerlijk zomerse keuken ontstaan. De nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen speelt daarbij een voorname rol. Net als de foodtrucks en biomarkten, die eerder regel dan uitzondering zijn. Zo deed elke immigratiegolf een duit in het zakje. En dan de POTUS maar muren willen bouwen. De kracht van de Californische keuken zit hem in de diversiteit en dingen net iets anders doen dan anders.
California Dreamin’ start met ontbijt en een niet onbelangrijk en hip ingrediënt is natuurlijk de avocado voor toast. Ook taco’s ontbreken niet als ontbijt of een echt surfersontbijt, om krachten op te doen voor riding the waves. Drankjes nemen een bijzonder kleurvolle plaats in, in de vorm van shakes, ijsthee en lattes. De wijnen ontbreken, maar wie weet kan Lui daar nog een ander boek over schrijven.
foto: Californische saladbowl met tonijn.
Lunchen is in Californië een feest, met salades, nu in het seizoen in Gereons Keuken Thuis, maar ook bowls, slawraps en een BLT sandwich. Inpakken die hap en meenemen naar het strand. Californiërs zijn graag on the road, dus dit kookboek besteedt aandacht aan gerechten om mee te nemen. Repen voor de sportschool of een frisse meloen-komkommersalade. Van de laatste weet ik nu al dat deze een hit gaat worden bij de BBQ hier in SeaSpot. De zon gaat onder in de Pacific en het wordt tijd voor dinner. In de Golden State doen ze dat met een carbonarasaus met voorjaarsgroenten, een bowl met gebraden pompoen of runderribben van de barbecue.
Ik word er op deze ochtend gewoon vrolijk van. Al die zonnige ingrediënten verpakt in heerlijke gerechten. California Dreamin’ is een kookboek, dat de zomer inluidt en waar ik in SeaSpot met zicht op de (kite) surfers heel wat uit ga eten. En voor Sara: “Het blijft niet bij dreaming, de Californische kitchen is the real thing”
California Dreamin’, culinair Californië. Vivian Lui (ISBN 9789461432292) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95
Toegift: The Mamas and the Papas.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Super supermarkt wijnen 2020. De Grote Hamersma is in een nieuw jasje gestoken. Al jarenlang is de DGH een begrip voor wijnliefhebbers. Je vindt er in één oogopslag 800 wijnen, die elk jaar door Harold Hamersma en Esmee Langereis geproefd en geclassificeerd. Gereons Keuken Thuis schreef er al eerder over. Voor mij is de DGH een heerlijk naslagwerk als ik wijnproeverijen voorbereid. Natuurlijk zijn er ook allerlei apps en is er op het web veel te vinden, maar call me old fashioned, ik vind zo een bundel wel handig om binnen handbereik te hebben.
Nu is er de Super supermarkt wijnen 2020 editie, want 90% van de in Nederland gekochte wijn wordt bij de grote retailers aangeschaft. Dus van Appie tot Dirk met een rondje door Gall. Een reis van de ze twee wijnkenners en _schrijvers langs de schappen van de grootgrutters. Het blijft altijd lastig kiezen. Want waar let je op? Op de prijs, we blijven natuurlijk Hollanders? Of de smaak? Er zijn talloze variabelen bij het kiezen van wijn. Dat maakt het voor wijndrinkers wel wat moeilijk. Ondanks het feit, dat supermarkten tegenwoordig hun wijnschap zo overzichtelijk mogelijk maken. Van speels wit tot donker eiken rood, glinsterende rosé en dansende bubbels. Hamersma en Langereis geven punten, en via pictogrammen kom je per wijn andere karaktertrekken zoals biologisch of natuurwijn tegen. Gereons Keuken Thuis merkte vorige week bij de blauwe grootgrutter, dat zij de DGH serieus nemen en voor den klant een selectie maakten en dan nog in de bonus ook. Daar gaat je hart toch sneller van kloppen. Tenminste, dat van mij wel. Net zoals dit boek mij op leuke nieuwe trouvailles wijst bij andere adressen. Gereons Keuken Thuis zou zeggen: schaf Super supermarkt wijnen 2020 aan en ga, nu we toch niet bij dat leuke boertje in la douce France kunnen shoppen, eens op een wijnreis door supermarktland. Santé.
Super supermarkt wijnen 2020, Harold Hamersma & Esmee Langereis (ISBN 9789059562356) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 19,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
P.S. In de komende al fresco editie van Gereons Mag in juni bespreek ik een aantal rosé’s uit Super supermarkt wijnen 2020.
foto: uit Bish Bash BOSH, Texaanse aardappelsalade.
Texaanse aardappelsalade. Vorige week dook ik opnieuw in het boek van BOSH boys Henry Firth en Ian Theasby, de vegan artiesten uit de UK. Uit hun tweede kookboek Bish Bash Bosh kwam een plantbased Ibiza sunset burger met rode uien-relish en de succesvolle saus van deze twee lads. Bij zo’n burger uit de oven past, tenminste dat vindt Gereons Keuken Thuis, een Texaanse aardappelsalade met veel groene kruiden, vegan mayo en nieuwe aardappelen. Oorspronkelijk een bijgerecht, dat werd bedacht bij hun Wild West wings, die ze maken van seitan of paddenstoelen. Ik gebruikte voor de Texaanse aardappelsalade kleine krieltjes in de schil. Aardappelsalade vegan of niet is een prima gerecht om te maken met deze zonnige dagen of wanneer je zoals ik bezig bent met verhuisbewegingen. Deze vegan variant kan overal bij, ja ook bij vlees of om het echt Texaans te houden een tomahawksteak van de BBQ. De Texaanse aardappelsalade gaf ik een lichte twist door het gebruik van kleine Amsterdamse uitjes in plaats van kappertjes en een schepje Ton’s truffelmayo (niet vegan), die ik ontving van Kroon op het Werk. We drinken er een glas koud tripelbier bij. Bijvoorbeeld die van de Koninck, triple d’Anvers.
Texaanse aardappelsalade.
Nodig:
900 g nieuwe aardappelen of kriel.
2 stengels bleekselderij
1 rode paprika
8 lente-uitjes
8 kleine augurkjes
4 el kappertjes (ik gebruikte 16 gehalveerde kleine Amsterdamse uitjes)
1 citroen
10 g verse dille
10 g verse peterselie
10 g verse munt
10 g verse koriander
125 g vegan mayonaise (ik gebruikte 100 g gewone mayonaise en 1 el truffelmayo)
snufje zout en wat zwarte peper uit de molen
Bereiding:
Doe de aardappelen of kriel in een pan, vul hem met water en voeg een flinke snuif zout toe. Zet de pan op hoog vuur en breng aan de kook. Kook de aardappelen in 15 tot 20 minuten gaar en zacht. Snijd de bleekselderij in dunne plakjes. Snijd de paprika doormidden, verwijder de zaadjes en snijd deze in kleine blokjes. Maak de lente-uitjes schoon en snijd deze in klein ringetjes. Snijd de augurkjes in plakjes. Halveer de Amsterdamse uitjes. Hak de kruiden fijn en rasp wat citroenschil. Meng alles door elkaar in een kom en knijp de citroen erboven uit. (Vang eventuele pitten op in de hand) Giet de aardappels af en laat ze onder koud stromend water afkoelen. Snijd ze in blokjes. Meng de aardappels door de gehakte kruiden en groente met de al dan niet vegan mayonaise. De Texaanse salade is klaar om te serveren. YEE HA!
video: meer sexy aardappelgerechten van BOSH
Noot: Gereons Keuken Thuis is wederom enthousiast dit boek van deze vegan heren, die laten zien, hoe je een plantaardig dieet makkelijk en zonder gezeur kunt implementeren. Ik begrijp dat contract voor 4 boeken wel, want deze twee hebben een duidelijke missie en zijn nog lang niet uitgekookt. BISH, BASH, BOSH.
foto: cover Bish, Bash, BOSH.
Bish, Bash, BOSH, jouw favorieten geheel plantaardig, Henry Firth & Ian Theasby (ISBN 9789059569973) is een uitgave van Fontaine en kost € 27,00.
Volgende week een vegan tip van de Happy Pears uit Ierland, stay tuned!
Ibiza sunset burger. To be vegan or not? That’s the question, Eet je geheel plantbased, half of geheel niet. Gereons Keuken Thuis flirt graag met veganisme. Niet vanwege hogere ethische motieven of doelen, maar omdat het ontdekken van nieuwe kooktechnieken en smaken mij het meest interesseert. Dat heb ik ook met vegan eten. Ik volgde eens een vegan masterclass van Eke Mariën en Joris Schildknecht, die nu vanwege de ophokplicht virtueel te volgen is. Het moeilijke aan veel plantbased koken vind ik wel, dat de kwaliteit van processed vegan food bij de supermarkten niet zo heel bijzonder is, want uiteindelijk koop je dan toch vaak een bak additieven, suikers en smaakvervangers. Het is veel fijner om zelf je vleesvervangers te maken. Een uitstekend boek daarvoor is De Vega Optie van schrijfster Joke Boon. Zij laat zien, hoe je in een handomdraai heerlijke homemade vleesvervangers maakt. Geen enkele moeite! Uit dit boek maakte ik eens de satéburger. Kwam dat even goed uit, want op mijn verjaardag 23 mei, de dag waarop De Vega Optie vorig jaar verscheen, ontbreken nooit satéballen en nu dus ook in een vegan hamburger versie.
foto : cover De Vega optie, uitgave van Nw_ADAM.
Nu even terug naar de funky vegan Ibiza sunset burger. Ik vond deze vrolijke snack in het tweede boek van de BOSH boys, Henry Firth en Ian Theasby. Deze twee mannen zijn een hit in Blighty met hun zelfbedachte vegan gerechten en foodkanaal op Youtube. Niet tuttig, geen gefröbel met eten, maar gewoon lad food. In BISH BASH BOSH doen ze een leuke variant van hun vega burger aan de hand. Zelf kwalificeren ze deze hamburger als briljant.( je kunt ook overdrijven) Geïnspireerd op hun trip naar Ibiza, isla blanca. Het is heel eenvoudig je maakt de basisburger uit hun eerste boek BOSH! (p. 119) of koopt een goed vegan merk kant en klaar in de supermarkt. De kneep zit hem in de balsamico-uienrelish en de BOSH burgersaus, waar je in deze blog het recept van vindt. Een fijn idee, om toch dat stukje funky Ibiza in huis te halen tijdens deze tijden van ophok.
foto: cover Bish Bash BOSH! uitgave van Fontaine.
IBIZA SUNSET BURGER, 2 personen.
Nodig:
2 vegan hamburgers kant & klaar of homemade
2 grote augurken
1 kleine little gem
2 hamburgerbroodjes
additioneel 2 plakken (vegan) kaas
1 grote rode ui in dunne ringetjes
1 el olijfolie
2 tl lichte basterdsuiker
2 tl balsamico azijn
(Gereons Keuken Thuis voegt ook nog twee kruinagels toe)
voor de saus:
50 g (vegan) mayonaise
1 el augurkenvocht
1/2 tl ahornsiroop of andere stroop
1/2 tl azijn
witte peper
1/2 tl Dijon mosterd
uienpoeder en knoflookpoeder met mate
wat pimentón de la Vera
(Gereons Keuken Thuis voegt ook nog wat gehakte bieslook toe)
Bereiding:
Pel de rode ui en snijd deze in dunne ringen. Verhit in een pan de olijfolie op laag vuur en bak de ui langzaam gaar in een minuut of twaalf, terwijl je roert. Voeg de suiker, kruidnagel en balsamico toe en laat kort meebakken tot een mooie textuur en kleur ontstaat. Laat deze relish afkoelen. Verhit de oven voor op 180 graden Celsius. Bekleed een bakplaat met papier en bereid de burgers volgens de verpakking of volgens het recept uit BOSH!. Vijf minuten voor de burgers klaar zijn voeg je de plakken kaas toe. Dek het geheel af, want vegan kaas droogt snel uit. Laat de burgers rusten.
Maak intussen van alle ingrediënten de BOSH! saus, snijd de little gem sla en de augurkjes fijn. Rooster de hamburgerbroodjes kort per kant. Het assembleren kan beginnen. Bestrijk de onderste zijde van de broodjes met de saus, leg hierop de Ibiza sunset burger, bedek met sla en augurkt en voeg tot slot een schep balsamico ui toe. (let op dat je even de kruidnagels eruit hebt gevist) Leg het kapje erboven op en serveer direct. Natuurlijk met een koude San Miguel of een glas witte wijn. Buen provecho!
Video: Burgers with a twist van Bosh!
Volgende week reis ik naar Texas voor een vegan Texan aardappelsalade… YEEHA!
Het Bourgondische bitterballenboek. Ik leerde Tilburgse Ilona de Wit kennen tijdens een kookworkshop in Amsterdam. Ik kende haar virtueel al wat langer door haar blog worstenbrood & wijn. Een mooie combinatie. Maar op deze Koningsdag wil ik het hebben over haar nieuwe kookboek gewijd aan den bitterbal. Want naast worstenbroodadept is deze culischrijfster verzot op bitterballen. Het begon als een coup de foudre, maar je kunt inmiddels Ilona de koningin van de bitterbal noemen. Deze passie is begonnen, doordat Ilona genoeg had van de laffe kroegbitterbal, waarin een stukkie vlees met een loep moet worden ontdekt. De schrijfster van het Bourgondische bitterballenboek is van de goed gevulde bitterbal met vlees-, vis- of vegavulling. Dan heb je wat in de hand en in de mond. Kijk wel uit dat je je tong niet brandt, want dat overkomt Gereons Keuken Thuis weleens. Maar dat terzijde op deze uitgeklede Koningsdag.
Dertig recepten staan er in Het Bourgondische bitterballenboek, dat begint met de basis van deze delicatesse. De ingrediënten, bouillon, boter, eiwit, bloem, gelatine en paneermeel zijn essentieel voor deze kleinere broer van de kroket. Via duidelijke foto’s laat Ilona zien hoe je de salpicon maakt. Daarna voeg je de vulling toe van vlees, vis of groenten en kan het koelproces beginnen. Het rollen en paneren. In een handomdraai zijn je bitterballen klaar voor den frituur of moderner airfryer. Let hierbij op want het frituren is geen sinecure, ondervond Ilona. je wilt namelijk geen leeggelopen bitterbal. Zonde van de vulling.
Hierna gaat het verder met de recepten. De basis rundvlees bitterbal, eentje met chorizoen paprika of hoe toepasselijk in dit seizoen de aspergebitterbal met ham, ei en peterselie. Rechtstreeks van de Zuiderse zandgronden. Voor de Tilburgse mocht natuurlijk niet de La Trappe bitterbal ontbreken met stoof van hert en bier van de Koningshoeve abdij. Het idee ontstond tijdens een stilte retraite in dit klooster. Verder gaat het met kip en gevogelte. De kippenlever bitterbal van Edwin Kats, met truffelmayo. Of, dat lijkt me heel lekker, de confit bitterbal. Onder het kopje vis vind je de hoerenballen, alla puttanesca en Baskische bacalao bitterballen. Het vierde hoofdstuk is likkebaardend lekker vegetarisch, niet per se vegan met o.a. tomaat, parmezaan en burrata bitterballen. Het Bourgondische bitterballenboek sluit af met tips, dips en niet geheel onbelangrijk borreltips voor bij den bitterbal. Prima combinaties voor deze feestelijke verjaardag van onze koning, de nazaat van Tilburgse koning Willem II. Ilona de Wit, die ik eerst alleen worstenbrood en wijn toedichtte toont zich met Het Bourgondische bitterballenboek een ware bitterballen koningin. Driewerf hoezee!
Het Bourgondische bitterballenboek, Ilona de Wit. (ISBN 978942723857) is in eigen beheer uitgegeven en voor € 22,50 te koop bij bol.com en op de site van Ilona.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
De Wereld Thuis. Een mooiere titel had je in deze tijd van ophokplicht niet kunnen bedenken. Als je de wereld niet in kunt, haal je hem met alle riemen, die je hebt in huis. In hun nieuwe kookboek doen Ronald Giphart en Mascha Lammes dat con brio. Van Griekenland tot Japan, van Donostia tot Tel Aviv. Doorspekt met verhalen en route. In binnen- en buitenland. Zo beleven beide auteurs de keukens, die op hun pad kwamen, nadat ze in 1995 vals waren gestart met ongekookte boerenkool met scherpe randjes. Maar al gaandeweg ontdekten zij De Wereld Thuis met geneugten uit alle windstreken. En de lol is, dat je daar tegenwoordig helegaar niet voor hoeft te reizen. Je vindt alle ingrediënten om de hoek, te beginnen bij de supermarkt, Indische en Aziatische smaken bij de toko en Polska sklep bij de Pool. Wat een keuze en dat maakt het leven zo fijn, aldus Ronald en Mascha.
Helaas kon Gereons Keuken Thuis 4 maart jl niet aanschuiven bij het stel, om te proeven van hun gerechten, maar ik begreep van collega culischrijvers, dat het een feest was. De gerechten en de natuurwijnen. Vandaag doe ik het dus met een korte tour door het boek, dat naast recepten ook leuke anekdotische verhalen bevat. Zoals gezegd begon de reis om de wereld van de twee vrij blanco. Zij konden namelijk niet koken. Mascha maakte nog wel eens een mosselschotel en Ronald een lasagne uit een pakje, waarbij hij rode wijn extra toevoegde. Inmiddels is het stel 25 jaar verder en is er veel veranderd.
Het eerste deel van De Wereld Thuis staat in het teken van ontdekken. Door op pad te gaan, te reizen, toko’s en markten te bezoeken breid je je repertoire uit. Met bijvoorbeeld pintxos met ham en huisgemaakte aioli, sperziebonen op zijn Telavivaans met za’atar of pulled chicken à la Jigal Krant. Azië wordt ook niet overgeslagen in de vorm van Koreaanse bibimbap en feestelijke Chinese eend. In de tijd, waarin we nu verkeren hebben mensen richtingpalen nodig. Thuis zitten in social distance is geen makkie. Mascha en Ronald vertellen in hun boek dat naast ontdekken, ook de ontmoetingen van anderen een grote rol speelden in hun kookavonturen. Samen eten met inspirerende mensen. Dat is op dit moment wel hetgeen Gereons Keuken Thuis het meest mist. Mensen, die je inwijden in de culinaire wereld, chefs, lekkerbekken en andere culi-schrijvers. Het leverde het stel de curry van Mamasan uit India op, de kunsten van meneer Adrià uit Roses of Mexicaanse carne quisada van Britse Rick Stein.
Onthouden is ook belangrijk, want geur en smaak brengen je terug naar herinneringen, het maakt endorfines aan. Een rijpe perzik zegt je op het eerste oog niets, het is de geur en smaak, die je herinnering voedt. Zacusca van de Balkan of Zweedse köttbullar, nee niet die van de meubelgigant, maar homemade. Pierogi uit Polen en oeufs en cocotte à la Française. Ontsnappen, reizen, een manier om je leven te herijken. Dat missen we momenteel, maar zo gauw de wereld weer open is, is het heerlijk om nieuwe paden te betreden. De Wereld Thuis sluit af met ontzettend lekker, noem het de showstoppers van dit werk. Want het moge duidelijk zijn: De Wereld Thuis is een 25 jarige queeste naar recepten van all over de world, gelardeerd met fijne anekdotes en verhalen. Heerlijk lees- en kookboek om mee op reis te gaan en eten te maken tijdens de ophok. Laat ik het “onthokken” noemen.
De Wereld Thuis, Mascha Lammes & Ronald Giphart (ISBN 9789400405806) is een uitgave van Thomas Rap en is off- en online te koop voor € 24,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Een jaar in de moestuin, groente en fruit uit eigen tuin. Hoe simpel kan het leven zijn. Het is begin april en we zitten allemaal thuis, met of zonder kinderen en tijd over. Dan komt een boek als Een jaar in de moestuin van deskundige Lucy Chamberlain als geroepen. “Maar ik heb helegaar geen grote tuin!”, zullen velen nu direct roepen. Helemaal niet nodig, want de schrijfster legt het zo uit, dat je ook op de kleinste postzegel de lekkerste groenten en fruit kunt telen. Of je gaat de hoogte in. Balkontuinieren zoals ik al jaren met plezier doe op mijn balkon in Amsterdam. Het is voor iedereen weggelegd met dit leuke boek. Zelf voedsel verbouwen heeft in deze barre tijd iets magisch gekregen net als brood bakken of boter maken. Dat vind Gereons Keuken Thuis een echte uitdaging. Bovendien is eigen geteelde groente vers en gezond. En je draagt een steentje bij aan de bijenstand en het milieu. Lijkt me logisch, ik ga nu niet nog meer reclame maken voor (moes)tuinieren.
Een jaar in de moestuin start met het inrichten van je eigen stek, kies een zonnige plek op je balkon of in je patio. Maak een raster waartegen je tomaten kunt leiden. wees creatief in het gebruiken van je ruimte. Met het plaatsen van potten en bakken. Ook je vensterbank is een prima teeltplek voor kruiden en snijgroenten. Chamberlain denkt aan je rug met verhoogde bakken. Gaat in op handzaam gereedschap en helpt je de juiste gewassen en plek te kiezen. De bodem en grond komt aan bod en het uiteindelijke zaaien en planten. Hierna doet ze deze stappen nog eens dunnetjes over voor mensen die in een tuin meer vierkante meters hebben, in de vorm van een gemaks-, gezins- of zelfs foodietuin.
Het volgende deel gaat over het telen van groenten en fruit, stap voor stap per soort, van tomaten tot vijgen. Alles rijkelijk geïllustreerd met duidelijke foto’s. Tot slot bespreekt ze veel voorkomende problemen, zoals insectenplagen, die je bestrijdt met een biologische aanpak. Het voorkomen van onkruid en wiedtips. Lucy Chamberlain bespreekt ziektes, meeldauw, rupsen en, zoals in mijn geval, ander ongedierte, dat zich eens tijdens een nachtelijke grande bouffe tegoed deed aan mijn net geplante kruiden en sla.
Een jaar in de moestuin is een aanrader voor iedereen, die graag met de handen in de grond zit en wil genieten van al het vers uit eigen tuin of van eigen balkon. Aan de slag zou ik zeggen, al zit dat er deze lente vanwege mijn vergevorderde verhuisbewegingen niet in. Maar mijn groene vingers kennende, weet ik zeker, dat die ook op mijn nieuwe stek aan zee gaan jeuken. De bakken zijn al verhuisd.
Een jaar in de moestuin. Lucy Chamberlain (ISBN 9789461432285) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Simpel leven. Als iets een uitdagend en actueel onderwerp is geworden in voorjaar 2020 is het simpel leven, met minder spullen en minder verkwisting. Dat was al een trend, maar ook de nu heftige corona crisis laat zien, dat het allemaal wel een tandje minder kan. De globale “plastic fantastic bestel maar raak cultuur” heeft een keerzijde. Vuilnis, plastic, rommel en wegwerp. In Gereons Keuken Thuis is dit al een tijdje een dingetje. Ik denk daarbij dan vaak aan mijn Betuwse grootmoeder, die van alles re- en upcyclede. Broodzakken werden bewaard, elastiekjes hergebruikt, sokken gestopt en van lakens werden zakdoeken gemaakt. Een beeld, dat velen van ons niet (her)kennen. Julia Watkins schrijfster van Simpel leven, een gids voor een low waste huishouden, gaat ervoor! Creatief met je resources omgaan voor een duurzaam en zo veel mogelijk afvalvrij leven. Behalve dat je ermee bespaart, is het in deze dagen van ophokplicht ook nog eens leuk om te doen. Zo zie ik dat, niets kant en klaar, knutselen maar. Zo komen we deze moeilijke periode te boven en zijn we heel wat vaardigheden rijker en afval armer.
Het boek start met de afvalzuinige keuken, Watkins zet schematisch uiteen, wat je kunt vervangen, van plastic vuilnisemmerzakjes via plastic bestek tot wegwerpespressocapsules. Ze geeft tips voor het bewaren en als je een beetje creatief bent ziet het er ook leuk uit. Zelf bewaar ik alle pasta, rijst en gedroogde producten al sinds mijn studietijd in oude Franse weckpotten, tweedehands blikken of potten van de vissoepboer uit le Touquet. Eigenlijk charmanter dan al dat plastic. Na de eerste uiteenzetting gaan we echt deplastificeren, met vervangende bijenwasdoeken of herbruikbare stoffen doekjes.
Eten verspillen komt ook niet voor in het Simpel leven. Watkins doet uit de doeken hoe je voedselafval kunt verminderen door slim met je bronnen en eten om te gaan. Zelf voedsel te conserveren. En… bijvoorbeeld bouillon te maken voor afsnijdsels. Dat is iets, wat al jaren gebeurt in Gereons Keuken Thuis, bijvoorbeeld voor risotto. Je kunt ook mosselkookvocht zeven om er later vissoep mee te maken. Maar dat terzijde. Koken maakt de keuken vuil , dus Watkins voorziet de lezer in leuke zelfgemaakte schoonmaakmiddelen. Wie heeft er nu niet zoals ik een aanrechtkastje vol met allerlei middelen staan? En telkens koop je er weer producten bij. Maak het eens zelf.
Natuurlijk gezond blijven met simpele middelen vormt een uiterst actueel hoofdstuk, net als natural beauty producten. Tot slot valt er veel te leren uit Simpel leven over praktische tuin- en keukendingen. Zelf je eigen oogst binnenhalen en verwerken. Dat noem ik in de pot hakken. Simpel leven geeft niet alle antwoorden, maar is in deze dagen van veel thuiszitten een leuke afleiding en eyecatcher. Bedenken, wat jij kunt doen om het leven simpeler en natuurlijker te maken. Tijdens en na corona.
Simpel leven, de gids voor een low waste huishouden, Julia Watkins. (ISBN 9789059562127) verscheen, hoe toepasselijk op 16 maart 2020, bij Fontaine en kost € 26,00. Doe je lokale boekhandel een lol en bestel of koop het daar!
foto: pearmania, hak eens wat peren in de pot.
RECEPT voor peren in Spätlese van Gereons Keuken Thuis.
Nodig:
2 kg grote handperen
1 vanillestokje
8 el suiker
2 tl kaneel
1 citroen schil
1 fles Spätlese (Pfalz)
Bereiding:
Schil de peren en snijd ze in stukjes. Steriliseer de potten met soda en kokend water. Zet op hun kop weg op schone theedoek. Schraap het merg uit het vanille stokje. Boen de citroen en haal met een dunschiller de schil er af. Snijd in kleine stukjes. Doe peren, suiker, wijn , kaneel en citroen in een pan en breng aan de kook. Laat ongeveer een half uur op laag vuur doorkoken. Vul de potten met stukjes peer en giet het kookvocht tot aan de rand erop. Draai deksel er stevig op en zet de potten een tijdje op hun kop.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het Fuck it Dieet. Diëten volgen werkt niet, de meeste mensen, die een tijdje aan de lijn doen, komen weer net zo hard aan als ze stoppen met het dieet. Het zogenaamde jojo effect, waar velen zich dan weer schuldig over voelen. Schrijfster Caroline Dooner volgde ze allemaal, van Atkins tot Montignac, van keto tot paleo, Miami SoBe of het Franse vrouwen worden nooit dik. Allemaal tijdelijke diëten, die gewichtsverlies opleveren, maar niets doen voor je metabolisme. Want daarna eet je jezelf weer vol. Gereons keuken Thuis kent het verschijnsel, ik deed in mijn jeugd vaak aan de lijn. Overigens mijn beste dieet was roken. Maar dat is nog ongezonder. Toen ik met die fijne gewoonte stopte kwamen er ineens 15 kilo’s schoon aan de haak bij. Niet per se vanwege snoepen en snaaien, maar vanwege verbeterde smaakpapillen. Tot zover mijn relaas. Laten we eens kijken, wat Dooner allemaal te berde brengt over diëten.
Het is een boek voor mensen, die chronisch aan de lijn doen en willen weten, waarom het telkens niet werkt. Vooral vrouwen volgens de schrijfster, die zich daar dan weer schuldig over voelen. Je moet je eigen balans vinden, daar heb je geen goeroe of mindfulnesstraining voor nodig. Gewoon doen wat zij deed: ETEN. Dooner legt vanuit een aantal wetenschappelijk experimenten uit, waarom we honger hebben en wat je lichaam en geest ervaren bij te veel of juist te weinig eten. Hoe komen we aan die eet-obsessie? En de afval obsessie daarnaast? Interessante theorieën. De woorden zoals obese of dik zijn niet vrijblijvend. Dik wil namelijk niemand zijn en werken daardoor versterkend op je schuldgevoelens.
Maar wat ga je eraan doen? Caroline Dooner zegt dat je weer normaal moet gaan eten, je relatie met eten en voedselaanbod moet herstellen in 4 fases: de fysieke, emotionele, mentale on uit te komen in je bloeifase. Vind ik zelf een beetje Oprah. Snap je dit? Dan kun je aan de slag met de tools, hoe je meer gaat eten. Doorspekt met wat oneliners, zoals suiker is verslavender dan cocaïne. Zout wordt gepropageerd. Water drinken niet. Geef jezelf toestemming om eens niet sporten. Leuk voor mensen, die geen mate kunnen houden, maar of dit echt zoden aan de dijk zet? Na alle fysieke verhalen gaan we verder met de emotionele kant. Vreetbuien door je emoties. Persoonlijk ken ik die niet, maar er zullen zeker mensen zijn, die hun verdriet opeten. Acceptatie is het toverwoord. Laat het erin en eruit. Ga om met je schuldgevoelens. Hierna volgt de mentale fase, onderzoek je weerstand en je angsten. wat belet je normaal te eten? Verlos je van je beperkende overtuigingen.
En dan komt het eindresultaat. Je gaat groeien en bloeien. Je stapt uit de survivalstand en komt in de bloeimodus. Een fase van emotionele en existentiële rust. KLAAR ben je, voor een nieuw leven, nieuwe balans met het Fuck it Dieet. Een aardig boek voor lezers, die tobben met mate houden, om inzicht te krijgen in je drijfveren. Gereons Keuken Thuis vond het allemaal iets te belerend en te veel op vrouwen gericht. Dat Het Fuck it Dieet aanslaat geloof ik zeker, zolang ik nog velen de kriebelige term guilty pleasure hoor gebruiken, als zij over hun relatie met eten spreken. Voor deze groepen is het een geschikt boek.
Het Fuck it Dieet, eten zou makkelijk moeten zijn. Caroline Dooner. (ISBN 9789046826416) is een uitgave van Nw_A’DAM. Het is off-, maar in deze bange dagen, ook online te koop voor €20,99
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
