Wijn en spijs in de Grachtengalerie

 foto: wijnen in het gelid tussen kunst

 

Wijnproeven tussen puur natuur kunst, in de Grachtengalerie. Het was gisteren alweer de laatste editie van de wijn- en spijscyclus bij het Grachtenatelier. We hadden afgesproken in de Galerie van de zussen. Een mooi tafel gedekt voor deze laatste avond met wijnen en bites gemaakt door de keukenploeg. Nieuwe wereldwijnen, nieuwe smaken.
Met een Hugo in de hand trapte Jacqueline de avond af door wat te vertellen over de Grachtengalerie en de expositie Puur Natuur. Heel diverse werken met als thema natuur. Een eyecatcher was het fotografische werk van Caroline Mulders, dat binnenkort wordt getoond in het Haagse Gemeente Museum. Meer over de  leuke expositie en de Grachtengalerie vind je op http://www.grachtengalerie.nl/exposities/puur-natuur
Na deze inleiding ging Gereons Keuken en Route direct aan de slag met het overhoren van de gasten. Zaten de druiven er nog goed in? Wat was malolactische gisting? Wie kan een methode voor dessertwijn vertellen? Ga zo maar door.
De eerste wijn, die we proefden was een Australische chardonnay, Nugan Estate third generation, veel fruit, wel wat hoog in de alcohol. De surimirolletjes met wat chilisaus konden er goed bij. Voor de tweede wijn reisden we af naar de Kaap, Zuid Afrika. Een Secateurs dröe steen, fruit en een bundeltje stro voor bij een broodje met soetegeit, een mix van geitenkaas en een zoetje.
De derde witte wijn van de avond was een Chileense, wederom een chardonnay, van het huis la Palma, maar nu met een hint hout. Een mond vol. De stevige rooksmaak van de makreelsoep contrasteerde mooi met deze wijn.
Op naar het rood, te beginnen in Zuid Afrika, rubberbanden sigarenblad. Beyerskloof pinotage, stevig rood voor bij een rolletje van gegrilde aubergine gevuld met hoemoes.
Door naar de pampa’s, naar de grill. De emblematische Argentijnse malbec. Van wijnbouwer Argento uit Mendoza. Rood, lichte tannines voor bij de stukjes biefstuk met chimichuri. Pit en kracht.
De laatste wijn was een Ironstone old vines Zinfandel uit Californië. Voor de gelegenheid geserveerd met een stuk pecannotentaart. Zowel de wijn als de taart waren delicious. Goed gebakken en mooi gemaakt, maar helaas geen match  made in heaven. Ach dat komt ook wel eens voor.
Het was weer een gedenkwaardige en smaakvolle avond, zeker voor herhaling vatbaar. En dat gaat denk ik ook wel komen. Kun je niet wachten om eens alle heerlijkheden te proeven of één van de leuke workshops te volgen, die het Grachtenatelier in petto heeft ? Kijk dan eens op www.grachtenatelier.nl Of bezoek deze zomer eens hun zomerrestaurant aan de Oudegracht. Een try out is te bezoeken op 24 en 25 april aanstaande.

 foto: de creamy pecannotentaart.

 

Een witte Rueda met pikante mosselen

 foto: geen straf die XP sherry

Wijn proeven, smaken ontdekken. Dat stond op deze laatste dag van maart op het programma. In de sfeervolle kelder van het Grachtenatelier in Utrecht. We maakten een reisje door Europa met de wijnen van Karakter Wijnimport.
Het startpunt lag in de Marken, de wijn een verdicchio uit Castelli dei Jesi. Fris met een bittertje. De keukenploeg maakte er een prikker met de ingrediënten van de insalata caprese bij. Een frisse start.
We gingen verder naar Noord Spanje, een kakel knisperende Rueda, van de verdejo druif, pittige gemarineerde mosselen erbij. (zie recept)
We staken door naar Duitsland, naar Rheinhessen, waar de familie Raddeck een spätburgunder maakt, op biologische wijze. Lichte kleur rood, fruit uit de lente, een hint van het woud. Gedronken bij een kleine bite van van champignons, krokante rauwe ham op een bedje van zuurkool. Alle aardse smaken bij elkaar.
Over de Alpen gingen we verder naar Asti in Piëmonte, een rode Barbera voor bij de pasta alla puttanesca. De lichte zuren van de Barbera druif gecombineerd de kittige pasta.
Even tot rust komen met een Morellino di Sacnsano. Een wijn uit de Maremma, het Wilde Westen van Toscane. Stevig in smaak met een koele panzanella, Toscaanse broodsalade.
We vertrokken westwaarts richting de Douro in Noord Portugal. Een wijn van de lokale trincadeira druif. Een stevige donkerrode wijn vol pruimen voor bij de amuse van in de oven gegrilde vijgen met ham, honing en balsamico.
Het sluitstuk, de finish van deze tour lag in Andalusië. We proefden een donkerbruine, geconcentreerde XP sherry. Fluweel voor bij het timbaaltje van ananas met donkere chocolade. Wederom geen straf voor Gereons Keuken Thuis, geoordeeld naar de foto bij deze blogpost.
Op 14 april a.s. gaat de reis verder, langs Nieuwe Wereldwijnen met spannende hapjes. Je kunt nog deelnemen. Kijk voor meer informatie op http://www.grachtenatelier.nl/workshops/inloopagenda/wijn-en-spijs-cursus

Nodig:

1 kg mosselen
2 tenen knoflook
1 sjalot
1 Spaanse peper
1 glas witte wijn
1 el witte wijnazijn
gehakte peterselie
zout en peper

Bereiding:

Was de mosselen goed schoon en gooi de kapotte of dichte exemplaren weg. Verhit twee eetlepels olie in een wok en voeg de mosselen toe. Laat de mosselen onder een deksel circa 8 minuten stomen tot ze open en gaar zijn.
Schep de mosselen uit de pan en verwijder de bovenste schelp. Verhit opnieuw wat olie in de wok en fruit hierin het sjalotje, de knoflook en Spaanse peper. Blus af met de witte wijn. Laat het geheel iets inkoken en voeg de witte wijnazijn, peterselie, peper en zout toe. Schep de dressing meteen in de geopende mosselen en serveer op een grote schaal.

Delicious, Het Vleesboek!

 Foto: Hét Vleesboek

Vlees, wild, gevogelte. Gereons Keuken Thuis zou niet zonder kunnen. Een lekkere steak, boeuf Bourguignon, konijn en niet te vergeten gehaktballen. Het leek wel of Delicious het aanvoelde. Hun vijfde kookboek alweer, Hét Vleesboek. Van gehaktbal tot slow roast.
Daar gaat mijn hart sneller van kloppen. “Als ik dit boek zie ben ik zo blij dat ik van mezelf vlees mag eten.”, zegt Makkie Mulder in het voorwoord. En gelijk heeft ze. Om er aan toe te voegen, dat het wel eerlijk vlees moet zijn. Gelukkig is dat meer en meer verkrijgbaar. Delicious laat met dit boek zien dat er een renaissance van vleesbereiding staat aan te komen.
Het eerste hoofdstuk van het boek behandelt vleessoorten, basistechnieken en geeft een overzicht van tools, die je kunt gebruiken bij het bereiden van een lekker vleesgerecht.
Hierna komen de verschillende soorten vlees aan bod, Rund/ kalf, Varken, Lam, Gevogelte en Wild. Allemaal hoofdstukken met recepten voor vlees, waar ik direct van ga watertanden. Klassiekers zoals een in Nederland redelijk onbekende bavette met salade met blauwe kaasdressing of gehaktballen in Belgische biersaus. Een spannend nieuwe vondst is de runder- en haringtartaar. Surf en turf in een nieuw jasje. De rillettes van varkensschouder ontbreken niet, alsmede zelfgemaakte rookworst. Dat ga ik eens proberen op mijn Amsterdamse balkonnetje. In het hoofdstuk Lam las ik een recept voor Grieks lamsvlees. Daar kan ik thuis altijd mee aankomen. Of wat te denken van een eendenbouillon met steranijs of een paté van konijn en pistachenoten.
Bij vlees horen ook bijgerechten en sauzen. Hét Vleesboek van Delicious geeft in de laatste twee hoofdstukken allerlei suggesties en spoort de lezers aan om zelf aan de slag te gaan met inmaken. Bijvoorbeeld een lavendelgelei op basis van zure appelen. Ik weet zeker dat dit een heerlijke frisse hint bij de barbecue zal zijn. De Nederlandse gewoonte om eerst de groente te noemen op de vraag: “Wat eet je vanavond?”, zou zomaar eens kunnen verdwijnen. Vlees eerst voortaan en dan pas de garnituur.Hét Vleesboek bevat duidelijk beschrijven en de fotografie is uitnodigend.

Delicious Hét Vleesboek 100x rund, varken, lam, gevogelte & wild

(ISBN 978 90 5956 513 5) is een uitgave van www.fontaineuitgevers.nl
Het is te koop voor € 17,95.

Foodblogevent maart, Greek style kipfilet met yoghurt.

 foto: Plaka

Zomaar een plaatje van een straatje in Athene. Op een rustige dag. De foto genomen van een ansichtkaart. Waarom komt Athene op mijn netvlies als het om het thema van het foodblogevent gaat? Het thema, bedacht door http://oesters-en-uien.blogspot.nl/ is deze maand YOGHURT.  En yoghurt en Griekenland vormen in mijn ogen een natuurlijke eenheid. Ik ga me niet storten in de discussie of yoghurt Bulgaars, Turks of Grieks is. Het zuivelproduct wordt in ieder geval veel gebruikt in de keuken deze landen. Voor dips, zoals tzatziki, in salades, als ontbijt met honing en in vleesgerechten.
In eerste instantie had Gereons Keuken Thuis besloten niet meer mee te doen aan het foodblogevent. Ik had zo langzamerhand zo mijn twijfels over de themata en het aantal inzendingen. Maar niemand is zo veranderlijk als blogger Gereon.  Ik besloot deze maand maart toch niet voorbij te laten gaan zonder een recept in te sturen voor het event. Ik vind dat deze competitie aan de hand van recepten van bloggers wel wat meer aandacht kan gebruiken. Dat is meteen mijn oproep. “Bloggers aller lande verenigt u en zend eens een recept in!”
Mijn bijdrage is een Greek style kipgerecht met prei, paprika en yoghurt. Een glas koude retsina erbij! Kali Orexi!

Nodig 4 personen:

4 kipfilets
80 g feta
4 tenen knoflook
2 el bloem
2 eieren
1 prei in dunne ringetjes
1 rode paprika in blokjes
500 ml Griekse yoghurt
sap van halve citroen
2 el oregano
snuifje nootmuskaat
gehakte peterselie
peper en zout
olie

Bereiding:

Bestrooi de kipfilets met peper en zout. Bak ze kort aan in een koekenpan. Leg de gebruinde kipfilets in een ovenschaal. Fruit de gehakte knoflook aan in de pan, voeg de preiringen en blokjes paprika toe en zet deze kort aan. Voeg de prei en paprika toe aan de kip in de ovenschaal. Maak een mengsel van de yoghurt, verkruimelde fetakaas, citroensap, eieren en bloem. Voeg de oregano, een snuifje nootmuskaat, peper en zout toe. Stort dit mengsel over de kipfilet en groente. Zet de ovenschaal 40 minuten in een oven op 180 graden. Serveer dit gerecht  bestrooid met wat gehakte peterselie als garnering.

Easy Monday gehaktballetjes in tomatensaus van Sacla

 foto: gehaktballetjes in tomaat/knoflooksaus

Het is al weer enige tijd geleden, dat wij bloggers vertoefden op het event van Kroon op het Werkin Koog aan de Zaan. Een mooie doos vol producten om te proberen viel ons ten deel. In de doos trof Gereons Keuken Thuis ook een potje Sugo pommodori al aglio arrostito aan.  Zo’n product verdwijnt vaak op de plank in mijn keuken, omdat ik meestal mijn tomatensauzen zelf maak. Dat vindt het thuisfront lekkerder dan saus uit de fabriek. Maar de luiheid overwon het deze keer. En Sacla overtrof mijn verwachtingen. De smaak was goed en er zaten stukjes tomaat in. En die sterke knoflookhint. Ik had nog rundergehakt in huis, maakte balletjes voor bij de saus. Wat zilvervliesrijst erbij en geroosterde courgette met Parmezaanse kaas. We dronken er een Barbera d Asti bij.  Een snel gerecht op Easy Monday, als je in de startblokken staat voor een wijnworkshop.

Nodig:

500 g rundergehakt
2 tl oregano
1 tl rozemarijn
snuifje nootmuskaat
peper en zout
2 el olijfolie

Bereiding:

Maak het rundergehakt op smaak met de kruiden, nootmuskaat, peper en zout. Draai er kleine balletjes van. Verhit de olie in een pan en bak de balletjes rondom bruin. Voeg het potje saus toe en laat het geheel 15 minuten sudderen. Serveer de balletjes met wat rijst en gegrilde groenten, zoals courgette.

Meer informatie vind je op www.sacla.nl

 

Guilty pleasures? Spaghetti met kaas, room spek en eidooiers

 foto wakende moeder in Menton

Het thema van het food blogevent juni is guilty pleasures!  Pleziertjes zijn wel aan mij besteed, maar me daar schuldig over voelen of buikpijn van krijgen, nou liever niet!  Dat laat ik graag aan andere calvinisten over. Ik heb een gerecht nog stammend uit mijn studietijd, waar ik ’s nachts voor kan worden gewekt. Dat is mijn favoriete spaghetti met kaas, spek, room en eidooiers. Kan zowel warm als later koud gegeten worden. Nu zullen sommigen zeggen, dat is carbonara. Nee dat is het niet, want in een spaghetti alla carbonara wordt geen room gebruikt en geen Hollandse belegen kaas. Mijn pleasure zit hem vooral in de eidooiers, als bindmiddel en smaakmaker. Eigenlijk best vreemd voor iemand die gruwelt van een gebakken of gekookt ei. Laten we dat dan maar het guilty onderdeel noemen van mijn pleziertje. Erbij drinken we natuurlijk een mollige chardonnay varietal uit Australië.

Nodig 4 personen:

500 g spaghetti
250 g gerookte spekblokjes
300 g geraspte belegen kaas
2 tenen knoflook
250 ml slagroom
1 tl chilipoeder
peper en zout
olijfolie
6 eidooiers
peterselie gehakt

Bereiding:

Verhit de olie en bak hierin de spekblokjes aan. Haal ze uit het vet en laat uitlekken. Giet wat spekvet uit de pan en in een fruit in een klein restje de gehakte tenen knoflook en de chilipoeder. Giet room in pan en verwarm op laag vuur. Kook ondertussen de spaghetti al dente. Voeg de kaas toe en spekje en laat smelten in de room. Scheid de eieren, bewaar vier eierschalen en doe daar een eidooiers in. Giet de spaghetti af en roer deze door de saus. Voeg direct de andere twee eidooiers toe, haal pan van het vuur en laat even staan. Schep op vier borden de spaghetti en zet bovenop een dopje met eigeel. Maal er wat zwarte peper overheen. Giet het eigeel uit de dop over de spaghetti.
Mocht erover blijven van deze spaghetti, zet hem dan in de koelkast. Ideaal om ’s avonds laat koud en gestold op te eten, maar dat is juist mijn pleasure. En guilty, wat is dat?

Gesprekken en gerechten, Smoked cod for Jeff Minnich

This is the first in my new series of interviews and recipes. I start my sequel with Jeff Minnich from Arlington, USA. I happened to meet him through the blog of American writer Frances Mayes. We are both ardent readers of her books and blog. I invited him to join my series of “gesprekken en gerechten” Jeff is a garden designer and a poetical blogwriter. He has many talents. But, who am I to tell his story?  Thus, I sent him through mail some questions, which he gladly answered. Ofcourse my part of the deal is creating a recipe. As Jeff is living in the Mid Atlantic, I suggest a smoked cod, Dutch stirfried vegetables and a sauce hollandaise. The fun of this recipe is that it can be made at home or as in Jeffs case “al fresco”. My wine suggestion is a crisp white chardonnay wine from Burgundy, Mâcon region.

 foto: Jeff Minnich

Who is Jeff Minnich? Tell me some more.
I am landscape designer, horticulturist, gardener, reader, writer, cook, veterans advocate, partnered. I dabble in interior design; I don’t have any formal interior design training, but I love experimenting and learning. One thing I’ve come to know is that design is design—in other words, the principles are the same, no matter what kind of art you do.
I have a Bachelor of Science degree in Horticulture from Virginia Tech in Blacksburg, VA, here in the U.S. I specialized in landscape design and nursery management. I have minors in English and business, also. I use every bit of what I’ve learned, and I’m still learning, every day. I have my own landscape design/build business in Arlington, VA, which is in the Washington, DC, metropolitan area. Most of my work is in the immediate Washington area, though I do some work outside the area from time to time.
My partner, Steve, is a fireman in Wilmington, North Carolina, which is on the Atlantic coast in the far, southeast corner of North Carolina, almost to the South Carolina border. It’s very mild there. Palm trees and Live Oaks, draped in Spanish moss, grow all over there. The Live Oak is a beautiful, evergreen Oak that grows twice as wide as tall—very majestic. Spanish moss is an epiphyte—it lives on its own, yet uses the oak (and other trees) for support. It is gray and hangs off the trees in long strands–very mysterious and beautiful. The warmer climate allows me to grow lots of subtropical plants I can’t grow in Arlington which is fun for both of us. One of the many things Steve and I have in common is our love of gardening, which we do together, often. We have a special place in our hearts for military veterans, also, and especially for those who were injured in combat physically and/or mentally. We try to help where we can.
In Arlington, I live in a little cottage (which is called Woodland Cottage) built on a hillside, surrounded by old trees. It’s magical. My garden is a place for good, hard, physical work, beauty, relaxation and spiritual uplifting. I love to share it with all who want to visit.
I write a fair amount—mostly newspaper and magazine articles. I have a blog, also, and I try to write in it once a week or so. It’s been fun and I’ve met many new friends. As I get older, and the physical work becomes more difficult (it isn’t so much yet), I’d like to do more and more writing and less of the landscape design/installation work. This Winter and throughout the coming year, for instance, I’ve agreed to write several articles for a newspaper and magazine here in Wilmington. It’s good Winter work and keeps my mind nice and sharp.
Steve and I love Savannah, Georgia, and travel there several times a year. The climate is wonderful. We’ve thought we might want to retire down that way sometime in the not-too-distant future, buy a bit of land and start a little Palm nursery, grow our own vegetables, get back to the land. I think we’d be very content with that set-up.
When did your attraction to gardening start?
I’ve wanted to garden for as long as I can remember. I grew up in Alexandria, Virginia (right outside Washington, DC, also). We had an elderly neighbor who was an old family friend—in fact, our families go back together many years. They are really like family. Anyway, this neighbor, Marguerite, was a wonderful gardener and decided to help me plant my first, little garden on the back of our property. I grew vegetables, mainly, and a few flowers. Gradually, I took over the maintenance of the entire yard at our house (about ¾ of an acre), though I did share the grass cutting with my younger brother. Additionally, my maternal grandparents and my paternal grandfather were great gardeners, and I worked and learned from them, as well. They were “old school” gardeners and gardened by wisdom passed down through the generations—using few chemicals, planting/harvesting by the moon, keen observance of the seasons. Actually, all of this “old school” gardening is coming back into fashion now, as we all look for ways to preserve our environment.
I’ve had many other wonderful teachers throughout my life and I’ve learned much from them.
Currently you are a garden designer and owner of a garden design company. When did you start these activities?
I started my company, Jeff Minnich Garden Design, Inc., in 1997. Here’s a link to the website:www.minnichgardendesign.com It’s been an incredible amount of work, yet extremely rewarding. I absolutely love making order out of chaos, and that’s my job. I try to get inside my clients’ heads and figure out the best type of garden for each of them. It’s so interesting to see how many people evolve through the process. At the beginning, they say what they think they want in a garden…many times, after careful consideration, they find out what they actually want is much different. Fascinating, this metamorphosis. Many become wonderful gardeners, when previously they were not gardeners, and I think they are more surprised that I am.
Prior to 1997, I worked for 15 years as a landscape designer at a large landscape company/nursery/garden center in Northern Virginia. I’ve worked in florists, greenhouses (both retail and wholesale), nurseries…come to think of it, I’ve worked my tail off most of my working life! And loved almost every minute of it. Working with plants is the only work I’ve ever had, and I’ve been doing it since I was 5 years old, and professionally for over 30 years now.
What is your favorite type of garden?
My favorite type of garden is an eclectic one–evergreen (mostly broadleaf), textured, layered, very green, very dense; simple from a distance and more complex close-up. I love a garden that is private. A garden that appeals to all the senses. I would say a woodland, shady garden is my favorite—they are much more subtle, softer, with an emphasis on the textures and colors of the foliage versus the flowers.
Which plant do you like the most and which one do you dislike?
I love Palms, specifically the hardier species. When I look at them, I feel warm, even if the air is cold (as you may have discerned, I am not a lover of cold weather!!).
I really do love all plants, so it is hard for me to pick one I dislike. I would have to say I am not a big fan of Barberries (Berberis is the genus), specifically the deciduous types. While they have many wonderful attributes, particularly for Northern climates, I find them difficult to work around because of the monstrous amount of thorns.
You’ve travelled a lot to see gardens in the U.S. and worldwide—tell me about your favorite garden.
I find it hard to choose one, but since I must, I’d say Dumbarton Oaks in Washington, DC. It was designed by Beatrix Farrand, a niece of the writer Edith Wharton, and the first woman in the world to become a landscape architect. Dumbarton’s garden is a series of very different garden rooms and each provokes a different mood. I particularly love to sit on a beautiful bench in a very, very simple garden “room” surrounded by clipped Yews. It’s quiet and peaceful.
I’ve admired many, many other gardens around the world, but these stand out without thinking about it too much: the Oak allee at Oak Alley in Louisiana; a magnificent, Bougainvillea-covered, modern arbor in a park along the river in Brisbane, Australia (it seemed to go on forever); the botanical garden in the same city which had a tree called a Sausage Tree—maybe the most bizarre plant I’ve ever seen; and Hayman Island in the Great Barrier Reef in Australia was incredibly beautiful, too. Come to think of it, at the Sydney, Australia, botanical garden, the Ficus trees were huge, but the amazing part was the flying foxes which roosted in the trees and ate the fruit at night. Those bats are giant!! And Muir Woods in California—those giant Redwoods—awe-inspiring.
I’ve loved so many gardens around the world, for so many different reasons.
Are there differences between American and other gardens?
Oh, absolutely. Our diverse climates make for the necessity of very different gardens across the U.S., based on the local climate. I will say that within these climates we’ve adopted the gardens from other countries that match that particular climate. For instance, California has a very Mediterranean climate, so the gardens there have many attributes that resemble Italy, Spain, and Mexico. The English settled in Virginia early on, so many of the Virginia gardens have a truly English feel to them, not to mention English boxwoods so suit the Virginia climate. They look right there. Further South, in South Florida, tropical plants from around the world have been brought in to create a beautiful, lush feel. It suits the climate.
And because America is such a melting pot of people from other countries and cultures, those influences have affected how our gardens have evolved, as well.
I would say the most uniquely “American” gardens might be those of the grasslands of the Midwest and Plains, and the deserts of the Southwest. In my own travels, I haven’t seen those represented as much outside the U.S.
What garden would you never design?
I would have to say a desert garden because I don’t know the plant material as well. I come from a lush place of humidity and rain. That’s what I know. As I mentioned earlier, design principles are design principles—the same around the world—but then, to make a healthy garden, you’ve got to know the best plants for a particular environment.
And for whom would you like to design a garden and why?
I love to design gardens for people who open their minds to the possibilities. Those gardens always turn out the best because they evolve with the collaboration. Oh, it’s fun, and we become wonderful friends during the process, too, nine times out of ten.
So many people come to the table with an absolute idea of what [they think] they want in their garden, and often, in my opinion, the kind of garden they think they want is not the garden for them, at all. Yet, stubbornly, they persist. If they would just open their minds to the possibilities, let go, and let the garden evolve as it will, they would have a garden much more tailored to their lifestyle and who they really are—not who they think they would like to be. I know that sounds harsh, yet in so many cases it is so true.
I once read an article about the movie star, Brad Pitt’s, garden. He collaborated with a very headstrong designer and Mr. Pitt is very headstrong, too, according to the article. There was a lot of head-banging and arguing, I understand! And yet, the garden they created together, their collaboration, is just astoundingly creative, beautiful and lush. I would love to visit there sometime, if Mr. Pitt still owns it, because I know he keeps it maintained as he likes it. What a talented garden designer he has…the guy is to-the-moon creative, in my opinion.
On food, do you think food and gardens can be complimentary?
Oh, absolutely. It’s the big trend now here in the U.S. Unfortunately, where I garden and do most of my design work, there is too much shade to include vegetables, fruit and herbs. But we do try where we can. In Wilmington, we have sandy soil and lots of sunshine, plus a long, long growing season. You can grow many seasons of different crops here. We put the Tomatoes in with the Zinnias, the Marigolds with the shrubs…we mix it all up. It really pulls in the bees, and the crop yields are really good (given a year of good climate). The birds come in…oh, it’s glorious. Birds and bees bouncing, flying and playing; singing and buzzing…the scents, the sounds…it’s so entertaining. And there is NOTHING like a fresh Tomato—the store-bought Tomatoes here in the U.S. are dreadful.
What wine do you like?
I have a limited wine palate—sorry, I do! I wish I knew more about wines! But I do know that I love the Cabernets, Merlots and Shiraz for the cold months; and chilled Chardonnays, sweeter whites, roses for the warmer months. I do not like dry, bitter wines—I always go for the sweeter. Champagne is lovely, but it gives me a terrific headache, so I don’t indulge often, unfortunately. As far as specific wines…I leave the brand names to the experts. I am probably kind of trashy when it comes to wine selection, but I do know what I like when I taste it!!
What else do you want to tell?
I’m very private, very simple. I decorate my own house and garden to satisfy me, not anyone else. To me, our houses and gardens in Arlington and Wilmington are beautiful, each very different, yes—but we’ve done them for our pleasure, not to show off or keep up with others. That turns me off. That said, others can do whatever they want with what they have. Who am I to judge? Have at it—whatever makes you happy.
I like nice things, yet I am not materialistic. I love to travel, yet I don’t have to stay in the Taj Mahal, either. I love simple dinners with close friends, our gardens, hanging out with my partner and family in our cherished spare time.
I love people. That’s a big part of my work, getting to know people so I can help them with their yards. The resulting friendships are a nice bonus. I know lots and lots of people, it’s true, yet I have very few “best” friends—those with whom I spend a lot of time. I can count those special people on one hand. And my family, of course. I do love my family and Steve’s family, our family. As much as I love people, I need my time alone—to read, write, cook, garden, sit and meditate, recharge. My work is very demanding, so I need this time to recharge so I don’t burn out.
                                                                                                                                                                                                                  foto: bronze eelsmoker in Monnickendam harbour
The recipe:
Ingredients 4 persons:
for the smoked cod:
1 ½ lb of fresh cod or pollock
2 tbs olive oil
salt and peper
lemon juice
4 tbs smoking ground
for the vegetables:
1 big carrot in dices
½ lb of Brussels sprouts, halved
1 leek in slices
1 turnip in dices
olive oil
peper, salt and ground nutmeg
for the sauce hollandaise:
3 egg yolks
2 tbs water
6 oz unsalted butter, cut into tiny cubes, not too cold
2 tbs white wine vinegar
salt and ground white pepper
chopped parsley
the smoked cod:
You can either use an outside smoker, or a steam pan from a well known Swedish furniture supplier. You fill the device with special smoking woodpieces, like small pieces of oak, birch etc. or smoking ground. If not, an alternative way, is to use and old pan, with a thin bottom. You cover the whole inside of the pan with some aluminium foil, shiny side up. On top of the foil you put 4 tbs of special smoking ground.
Meanwhile you cure the fresh cod in olive oil, salt, pepper and some lemon juice and leave it to rest for 20 minutes. After that, you cut the fish in  medium thin slices.
Cover the smoking ground with some alu foil, pierce it with a fork and put a plate on it. Put some pebbles under the plate to help smoke/air circulation. Put a small grill on top of the plate.
Put the pan on a high fire and when the ground starts smoking, put the cod on the grill. Cover up with foil and a lid an let the fish smoke for about 10 minutes.
the vegetables:
Rinse and peel the vegetables. Put some oil in a stir frying pan and fry them until “al dente” Let them simmer for a while and add some ground nutmeg. Keep warm until the fish is done.
the sauce:
Melt the butter in a pan, that is in another pan with boiling water. See that the bottom is not in direct contact with the boiling water. (au bain marie method) In a small bowl, whisk the egg yolks with some vinegar and a dash of lemon juice, salt, and pepper. Bit by bit beat in the melted butter, then add some water water. Return this into pan and beat over very low heat until mixture is slightly thickened. Leave to rest. Add some chopped fresh parsley before serving.
Serve the pieces of fish on a bed of the stir fried vegetables and add the sauce.
Note: Special thanks to Keizer Culinair for teaching me how to smoke cod in a pan.

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten