Dutch food Archives - Pagina 10 van 14

07/12/201505/08/2022

Bonen! van Joke Boon.

foto: Bonen!

Een aptoniem, van het Latijnse aptus (geschikt) en het Griekse onuma (naam), is het verschijnsel, waarbij de drager van een naam zich bezighoudt met het onderwerp van de naam. Beter kan het niet in het geval van Joke Boon, die een kookboek schreef over Bonen! Een jaar lang peulvruchten in diverse recepten.

Boon stelde zich tot doel elke dag iets met bonen te eten. In haar geval geen straf, want Joke is dol op bonen. Altijd al geweest. Hierin schuilt een soort “nomen est omen”. Dat geldt niet voor alle Nederlanders. De peulvrucht is een beetje in het verdomhoekje geraakt door de jaren heen. Maar als gevolg van kennismaking met andere culturen zit de boon weer in de lift. En Joke draagt hier haar steentje aan bij met het boek Bonen! Elke maand 12 verrassende recepten met bonen.

Let’s make a quick tour door Bonenland. Joke ging de uitdaging aan om een jaar lang elke dag iets met peulvruchten te eten en daarin zo veel mogelijk te variëren. Nu is dat niet zo moeilijk als je weet, dat er wereldwijd 18.000 verschillende bonenrassen zijn.

Bonen! zijn gezond, bevatten veel eiwitten en langzame koolhydraten. Zijn goede vleesvervangers. Joke Boon voegt hieraan toe, dat als je meer bonen eet, je geen kiloknallervlees meer hoeft te eten, maar juist geld overhoudt voor mooi en eerlijk vlees. Bonen zijn namelijk gezond en goedkoop. Gedroogd, in pot, blik of vers uit je tuin.

In januari maakt Joke pindakaas met pit, linzentruffels of haar moeders bruine bonensoep. Februari geeft een sperziebonenstamppot, een broodje taugé of een heerlijk captain’s dinner. Maart een recept voor chutney van bonen, een magische chocolade pudding of een speciale chili con carne.Tussen de maanden door geeft Boon allerlei praktische informatie over peulvruchten. Het weken, het kweken, de gezondheidsfactor….

April met groene soep met Hollandse garnalen, dadel/linzenpannenkoekjes of humoes bi tahin. Mei met historische tuinbonen, een gast recept van foodhistorica Lizet Kruijff. En wat te denken van rats, kuch & bonen? Juni met gevulde peultjes en een soep van witte bonen, prei en spek. Juli verleidt met een romige smoothie van gele linzen. Dat moet ik eens uitproberen in Gereons Keuken Thuis. Boon ging op pad naar Schermerhorn en laat zien dat zelfs de grauwe erwt niets saais heeft.

Augustus lonkt met een zoete after eight mousse en een klassieke Indiase dal. Joke verhaalt over lupine als eiwitbron.De herfst nadert , september met sushi van gemengde linzenkiemen of de ovenschotel filosoof met zwarte oogbonen. Oktober, pindakoekjes van kikkererwtenmeel of baked beans. November met kroketten van flageoletbonen, een heerlijke bonenburger of cassoulet. Voor het laatste gerecht kun je mij wakker maken!

Het jaar loopt af met december. Maar niet geheel. 2016 is namelijk uitgeroepen toto internationaal jaar van de peulvrucht. Dat belooft nog wat. De feestmaand in Bonen! sluit af een paté voor favabonen, belugakaviaar van zwarte linzen, bonenblini’s en hoe kan het ook anders Hollandse erwtensoep.

Bonen! is een aanrader. Een kookboek met heerlijke gerechten en smakelijke fotografie. een schat aan kennis. Boon heeft koste nog moeite gespaard om vele toepassingen te vinden en te maken met bonen. Schatplichtig aan haar aptoniem. What else?

Bonen! door Joke Boon (ISBN 9789048829606) is een uitgave van Carrera en kost € 29,99

NB: Wie de bonendiva Joke wil ontmoeten kan a.s. zaterdag 12 december terecht bij Boekhandel de Vries in Haarlem. Vanaf 14.00 uur.

01/12/2015

December start.

foto: het duin in Overveen.

De maand december start vandaag. Voor velen de tijd van het jaar om eens helemaal los te gaan op creatief en culinair gebied. Nu doet Gereons Keuken Thuis dat al het hele jaar. Op dat gebied dus niets nieuws onder de zon. Wat ik wel leuk vind in december is het cocoonen. Rommelen in de keuken, plannetjes maken voor de Kerstdagen en die dan de volgende dag weer bijstellen. Tja zo gaat dat in Gereons Keuken Thuis. Door de jaren heen heeft het thuisfront al heel wat thema’s voor bij zien rollen gedurende de feestdagen. BBQ à la Louisiane in de vliegende storm, een Bouirgondisch thema, vorig jaar mezedes, eten uit de Bel Paese, konijnenbout met tuttifrutti,en kerst met paella.

De maand is nog lang, dus ik kan zwalken en zwenken, December start. Een maand lang mijmeren en twijfelen over die twee dagen, wat te koken. Met als resultaat een easy buffetje of menuutje. Ach, maakt ook niet uit. Ik heb nog 363 dagen over om wel met hoogstandjes te komen. Dat wildpannetje kan ook op 17 januari, detoxen kan ook op 25 december. Why not? In ieder geval geht es los heute. Met een gouwe ouwe in mijn keukentje. Met een ouderwets stukje vlees, de doorregen speklap. Met een bitterzoete jus van abrikozen en een beetje sinaasappel. Erbij serveren we een stamppotje met spruitjes en en snufje nootmuskaat. En om het herfstige gevoel vast te houden drinken we er een bokbiertje bij.

Nodig:

500 g speklapjes

150 g gedroogde abrikozen

1 glas medium sherry

2 kruidnagels

1 tl kaneel

rasp van sinaasappel

peper en zout

boter

1 kg aardappels

500 g spruitjes

1/2 dl warme melk

nootmuskaat

Bereiding:

Wrijf de speklapjes in met peper, zout en wat kaneel. Verhit de boter en braad de lapjes aan. Snijd de gedroogde abrikozen in kleine stukjes en laat even wellen in de sherry. Haal de speklapjes uit de pan en blus de jus met wat water. Voeg de abrikozen, sherry, kruidnagel en sinaasapplerasp toe en laat even sudderen. Doe de speklapjes terug in de pan. Voeg eventueel nog wat boter toe. Schoon de spruitjes en snijd ze doormidden. Blancheer ze kort in heet water. Kook de aardappels. Als deze gaar zijn, voeg dan wat boter en warme melk toe en maak er een puree van. Voeg een snuifje nootmuskaat toe. Meng de puree met de spruitjes en maak een stamppotje. Serveer de speklapjes met wat abrikozenjus en stamppot op een bord.

28/10/2015

Less is More, Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma

foto: cover Less is More

Fris, Zilt, Aards, Mals, Zoet….. Zomaar wat smakelijke woorden. Samen vormen zij Less is More, alweer het derde kookboek van Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma. De fotografe en kok gooiden het deze keer over een andere boeg. Koken met de riemen, die je hebt. Gerechten van maximaal acht ingrediënten, waarmee je thuis de mooiste gerechten kunt klaarmaken. Die er dan mooi op je bord bijliggen. Want voor Sacha gespecialiseerd in foodfotografie, moet de foto een uitnodiging zijn voor je smaakpapillen. Voeg daarbij de creatieve esprit van de drie sterrenkok en een geweldig format is geboren. Voor je ogen, neus en mond. En van koken op sterrenniveau in je eigen keuken krijg je nooit genoeg.

Het kookboek start met een gebruiksaanwijzing. Less is More kun op verschillende wijzen uitleggen. De schrijvers willen ermee zeggen, dat eenvoud beter kan zijn dan overdaad. Soms ook wat meer groenten in plaats van vlees. Maar vooral dat je voor smakelijke gerechten geen heuvels boodschappen hoeft te doen. Het hele idee is dat je goed uit de voeten kunt met slechts 8 ingrediënten. De rest, de basis staat al in je keukenkast aan basics, specerijen en smaakmakers. net zoals handige keukenbenodigdheden. Aan de slag dus!

We beginnen met FRIS, een hoofdstuk vol snelle en verrassende salades. Van Hollandse doperwten, van koolraap. Een veggiecarpaccio. Het ziet er allemaal uit om rauw in te bijten.

ZILT, hoe kan het ook anders, gaat over vis. Dat zouden we in Nederland eens meer moeten eten. Over kabeljauw met een kruidenkorst of schol met spitskoolsalade. Allemaal uit onze eigen Noordzee. De foto’s doen de rest.

We belanden bij AARDS, vrolijke gerechten van wat de Aarde ons biedt. Hierover schreven Sacha en Jacob-Jan ook al in hun boek Back to Basics Alles vers van het land, goddelijke spinazie, pastinaaksoep met hazelnoten of een wilde rijstrisotto. Je proeft de liefde van de teler.

MALS gaat over vlees, een gehaktbrood met specerijen, biefstuk met Oosterse groenten, kalfsvlees met paksoi. Allemaal mooie gerechten en makkelijk te maken.
Less is More eindigt met ZOET. Een hoofdstuk vol desserts. Wat te denken van gepofte banaan met inderdaad Nutella saus? Of ananas uit de oven met agavesiroop. Lekkere zoet gerechten ma non troppo, want ook hier geldt Less is More!

Ik vind dat dit derde boek van Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma erg geslaagd is. Allereerst de prachtige fotografie. Ten tweede de makkelijke receptuur en tips. En ten derde vind ik het een genot om te zien, dat een sterrenchef niet schroom om ook eens iets uit een potje te gebruiken. Dat maakt het toegankelijk. De twee Rammen zijn ondanks hun beider eigenzinnigheid weer in staat gebleken een mooi resultaat af te leveren. Less is More.

Less is More, bekijk ook de trailer.

Less is More, door Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma. (ISBN 978 90 003 4819 0) is een uitgave van Unieboek/Het Spectrum unieboekspectrum.nl en kost € 29,99

26/09/2015

Risotto met pompoen.

foto: mijn Stadstuin voor groenten en bloemen.

Het herfstlicht schijnt over de tuinen van West. De bomen koesteren zich in het gele licht. Dit geheel nieuwe complex, waar van alles te doen en te krijgen is. Het is oogsttijd en dat maakt de hamster of moet ik zeggen eekhoorn in mij los. Verzamelen en plukken. Appels in de pot hakken, #appelmania. Of peren in riesling. De buurvrouw doet er nog een schepje bovenop en brengt Franse appels mee. Dat is het begin van de herfst. Knal oranje pompoenen op een kar, blozende rode Elstar appels aan een boom. Ik snap wel waar dat eekhoorn gevoel vandaan komt.

foto: appeltaart van tante Fanny

De deurbel gaat en ik tref de #foodybox aan van Kroon op het Werk, vol nieuwe producten. De herfsteditie. Met deeg van tante Fanny voor een appeltaart, die in een handomdraai was gemaakt. Met toevoeging van boter, blozende appels en knaloranje abrikozenjam van de buurvrouw. Ik trof in de box een fles goudgele olie aan. Puur Hollands product, geel als de velden in de lente. (kijk voor ideeën eens op hollandsgoud-koolzaadolie.nl) Ik kan daar in Frankrijk zo van genieten, de gele koolzaadvelden op de flanken van de heuvels. leverancier van deze olie.

foto: Koolzaadolie uit de #foodybox

Maar ik dwaal af in mijn ode op dit oogstseizoen. Ik ga een risotto met pompoen en pinot noir maken. Herfstsmaken en rode wijn. We drinken er een pinot noir van domaine Petitot uit Corgoloin (boven Beaune) bij. De herfst kan beginnen.

Nodig:

400 g risotto rijst

800 ml funghi porcini bouillon (van blokje of vers)

1 bakje kastanje champignons

1 kleine pompoen

roomboter

1 sjalotjes

peterselie gehakt

peper en zout

1 glas rode wijn (pinot noir)

3 el koolzaadolie

Bereiding:

Schil en snijd de kleine oranje pompoen in blokjes. Doe deze met een dash koolzaad olie in een ovenschaal en laat ze gedurende 20 minuten bakken op 180 graden. Borstel de champignons goed schoon. Snijd in dunne plakjes en kook de steeltje mee met de bouillon voor extra smaak. Snipper het sjalotje fijn. Verhit in een pan de olie en fruit de sjalot. Voeg de rijst toe en bak deze mee totdat de rijst kleurt. Blus af met de rode wijn. Voeg beetje bij beetje de warme bouillon toe en blijf roeren totdat de rijst alles opneemt. Voeg de blokjes gare pompoen toe en laat deze nog even mee garen. Bak in andere pan in een klont boter champignons aan met wat peper en zout. Blijf de rijst tussentijd roeren. Na twintig minuten is de rijst klaar. Roer de champignons er doorheen. Maak de risotto af met wat boter, peterselie, peper en zout.

NB: deze blog kan onderdelen van gesponsorde aard bevatten!

09/09/2015

Als een vis in het water, vis en Rueda.

foto: vis uit de Noordzee

Als een vis in het water, vis moet zwemmen. Je kon deze kreten bijna letterlijk nemen op deze vrijdagmiddag op het Bacchus wijnfestival in het Amsterdamse Bos. De weergoden hadden besloten wat water bij de wijn te doen en trakteerden de early birds op het wijnfestival met flinke buien. Alras stonden de bezoekers, ook Gereons Keuken Thuis, tot aan de enkels in het water. Maar dat mocht de pret niet drukken. In één van de tenten werden we aan mooi gedekte tafel verwelkomd voor een vis- en wijnproeverij.

Een proeverij van verse Noordzeevis in combinatie met de speciale witte wijnen uit de Rueda, een streek in het noordwesten van Castillië. Wijn gemaakt van de sauvignon blanc en nog belangrijker de verdejo druif.

foto: de uitnodigend gedekte tafel in de tent.

Namens het Nederlands Visbureau trapte Peter Koelewijn af. Hij is een visman in hart en nieren en vertelde uitgebreid over de rijkdom die de Noordzee aan vis biedt. Over de opmerkelijk lage visconsumptie in Nederland. Over het MSC keurmerk*. De naar links gedraaide tarbot en griet en de rechts gedraaide schol. (ik maak geen grapje) Hij fileerde een schol en legde uit hoe mooie kabeljauw filets te maken.

Niek Beute, ex sommelier van restaurant Vermeer, vermaakte de gasten met een presentatie van witte wijnen uit de Rueda. Zijn liefde voor dit gebied. En zijn slogan, dat wijn ook iets onaangenaams mag hebben, waar door je de smaak blijft herinneren. Niek houdt wel van wat straffigheid, een soort 50 tinten verdejo. Over appelpitten bitter en koele vinificatie. Rueda wijnen zijn voornamelijk wit. En smaakten uitstekend bij het menu van de middag. Vis en Rueda een mooi stel.

foto: parade van Rueda’s

Comfortabel schuilend voor de regen, startte het menu met een klassieke garnalencocktail. Hollandse garnalen, zo van de kust. Vol smaak. Er wordt hard aan gewerkt om een MSC keurmerk te koppelen aan de Hollandse garnaal. De cocktail werd begeleid door twee sauvignon blancs uit de Rueda. Ik vond het niet de beste combinatie, gezien het sterke kruid, dat in de salade bij de garnalen was verwerkt.

Het tweede gerecht was een ceviche van schol met een gazpacho van paprika. De schol had iets dunner en gaarder gemogen, maar de koks lieten zien dat er hele mooie en hippe bereidingen mogelijk zijn met deze platvis. Nederlanders eten vis aan de kraam, gebakken in olie of in een restaurant. De koks deze middag lieten zien dat je in een handomdraai een leuk gerecht maakt. Bij de ceviche dronken we twee witte Rueda’s, van de verdejodruif, waarvan de Castelo de Medina uit 2014 de beste keus was. Wederom het bitter van de appelpit tegenover het zuur in de ceviche. Misschien is dat wel de reden waarom Rueda zo populair aan het worden is. Het Spaanse zomergevoel in je glas.

Een bouillabaisse volgde. Deze keer met Noordzeevis. De soep warmde de aanwezigen op, want Neptunus en de zijnen hadden er nog steeds lol in om bakken vol hemelwater op het tentdoek te laten neerkomen.

foto: gerecht van kabeljauw.

Het maal werd besloten met een kabeljauwfilet met wat pastinaakpuree, snijboon, gele biet en gomazio, een mélange van zout en zwarte sesam. Een mooi gerecht met spannende smaken. Hierbij werd wat mij betreft de topper van de verdejo’s geschonken, een houtgelagerde Macén Barrel fermented.

En zo kwam er een einde aan een middag, waar Gereons Keuken Thuis zich als een vis in het water voelde. De gedegen viskennis van Peter Koelewijn en de enthousiaste presentatie van Niek Beute. Ik wil hem een wijnverteller noemen. Na het afscheid en met een hoofd vol inspiratie waadde ik naar de inmiddels verdronken auto.

Op de site van het Nederlands Visbureau vind je heerlijke recepten met Noordzeevis of neem hun Visculinair magazine mee bij je visman. visrecepten.nl Wil je ook meer over wijn of specifiek Rueda weten bezoek dan eens de site van Niek vinoniek.nl

* Alles over het MSC, duurzame visserij keurmerk vind je op de site van het Nederlands Visbureau visbureau.nl

04/09/201504/09/2015

Zonnebloemen en aardappeleters.

foto: Een Provençaals veld….

Een dinsdagochtend op het Museumplein. Het gonst van de activiteit. Het geweld van de Uitmarkt is net geluwd. En er wordt al weer iets opgebouwd. Een veld van zonnebloemen. 125.000 stuks in dit van Gogh jaar. Zij vormen een labyrint van bloemen, vol verrassingen. Om het publiek te laten zien hoe het Van Gogh Museum de twee gebouwen aan elkaar heeft gesmeed. Een nieuwe entree, gericht op de toekomst. Bijna geheel van glas, vol nieuwe technieken, onder de lage Hollandse luchten op deze septemberdag. Een blije directeur Axel Rüger vertelt dat dit huzarenstukje in 16 maanden werd voltooid. En nu is het zover. Vanaf 5 september a.s. worden alle bewonderaars van Van Gogh verwelkomd in dit nieuwe gebouw. Ik ga snel weer eens kijken. Zonnebloemen en aardappeleters.

foto: onder de lage luchten.
Een nieuw gebouw vraagt ook om een modernere styling, nieuwe producten. Noem het maar Van Gogh souvenirs 2.0 met een knipoog naar Dutch design, een hoger segment. Helemaal voor de 21e eeuw. Gereons Keuken en Route ontwaarde zelfs mooie blauwe Provençaalse potten, aardappeleters op borden en wijn. Wat wil een mens nog meer? Zomerse kleuren onder de grijze luchten. Er waren zelfs chips voor de aardappeleter of moet ik zeggen coach potato van deze tijd.

foto: zomerse tinten

In ieder geval Het Van Gogh Museum is er klaar voor en voor de gelegenheid vandaag een, hoe kan het ook anders, aardappelgerecht. Een gratin, die ook in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis staat. Er bij een glas witte viognier uit de Rhône.

foto: een gratin op deze borden?

Nodig:

1 kg vastkokende aardappelen

2 tenen knoflook

50 g boter

Zout en peper

½ tl nootmuskaat

slagroom (hoeveelheid hangt van de ovenschaal af)

geraspte Gruyère

Bereiding:

Schil de aardappels, was ze en snijd in dunne plakken. Vet de ovenschaal in met wat boter. Leg de aardappels dakpansgewijs in de schaal. Bestrooi met wat zout, peper en nootmuskaat. Verdeel de rest van de boter en gehakte knoflook tenen over de aardappels. Giet de room erover en plaats de schaal in oven op 150 graden. Laat de aardappels circa 1 uur garen in de oven. Voeg als laatste de geraspte kaas toe en zet de oven op 180 graden. Laat de kaas even smelten.

04/08/2015

Foodparade, eten in de 17e Eeuw

Edelman van Goya #retratos.

Ik dwaal graag door musea met 17e Eeuwse schilderijen. De Eregalerij van het Rijksmuseum, de gildezaal in het Frans Halsmuseum of in het Amsterdam Museum. De gezichten van de gildemeesters of schouten bij nacht, die je aan kijken. Ik noem het selfies avant la lettre. Het was de beeldtaal van de Republiek. En nergens hadden mensen zoveel schilderijen in huis als in Amsterdam, constateerde een Franse reiziger al in het Amsterdam van de Gouden Eeuw. Op portretten worden hele verhalen verteld, over de mensen en hun leven. De blozende Hollandse koppen. De hipster, Hercules van Goltzius die ik fotografeerde in Haarlem of de edelman van Goya in het Rijksmuseum. Zij zijn soms de sterren van mijn serie #retratos op Facebook.

hipster Hercules van Goltzius

Ik fotografeer ook graag schilderijen met tafeltaferelen. Om te ontdekken, wat en hoe men at in de rijke Republiek. Vis, citroenen, maatjes peper, gerookte makreel, kreeft, Hollandse kazen en oesters. deze laatste als symbool van de zinnelijkheid of ondeugd in het land van Calvijn. Vandaag een foodparade, eten in de 17e eeuw. Nu doen we het met onze mobiel, destijds werden foodplaatjes geschoten met het penseel. Er is nog niet zoveel veranderd.

De tafel in de gilde zaal van het Frans Halsmuseum in Haarlem. De heren zaten aan aan wel gevulde schalen vol lekkernijen.

Een bacchanaal voor de god van de wijn. In het Nederland van de 18e eeuw dronk men graag wijn en zong daar “stoute liedjes” bij

Kaas, er was al zuivel in overvloed.

De heilige Laurens, patroon van de koks, die vraagt om gekeerd te worden op de grill, want zijn ene zijde is al gaar.

Een cornucopia van luxe en weelde op dit schilderij.

Citrusfruit, het zuur van het vlees en het pittige van de schil.

Krab uit de zee.

Nog meer moois uit de zee, gerookt of rauw, met hagelwit brood erbij.

27/06/201527/06/2015

De Wilde Kalender, Elsje Bruijnestein.

foto: De Wilde Kalender

Elsje Bruijnesteijn brengt veel tijd door in haar moestuin. Niet zomaar een moestuin, maar eentje op het mooi gelegen landgoed Groeneveld. op de Utrechtse Heuvelrug. Een domein waar het goed toeven en goed foerageren is. Dat weet Elsje niet alleen. Dat wisten de Utrechtse keukenmeiden uit de 18e eeuw ook al. Lekkere en bijzondere smaken uit streek en seizoen. Volgens het Slow Food concept. De schrijfster van het boek De Wilde Kalender dook in alle bronnen en documenten over wild plukken om dit huzarenstuk op te leveren over eten rechtstreeks uit de natuur. Niets invliegen, koken met bescheiden middelen en volgens de kalender. wat is wanneer beschikbaar?

Het boek start met een aantal tips en trucs, weetjes over boodschappen, over pakjes en zakjes (helemaal niet nodig), je voorraadkast, een moestuin zonder kopzorgen, wild plukken anders en goedkoper koken, gezond koken en wat doe je met je kinderen.

Daarna volgt de kalender, beginnend met de Lente, Bloesems, bloemen, boomblaadjes, zuivel en vis. Ach de lente heeft al zoveel moois te bieden voor in je maaltijden. Elsje deelt dit hoofdstuk in verschillende categorieën, voorzien van de vindplaats en smaak. Zo gaat het boek ook door in de hoofdstukken Zomer, Herfst en Winter. Bladzijden vol eetbare dingen in De Wilde Kalender. Zaken, waarvan Gereons Keuken Thuis niet wist dat je ze kon eten en gebruiken. Zoals kibbeling van vissenwangetjes. Of onkruiden in je salade. Het komt gewoon aanwaaien in je tuin. Een echte puzzel, waarbij de schrijfster de stukjes aan elkaar rijgt. Tot slot is er de verantwoording, want er zijn verschillende factoren waar je rekening mee moet houden, zoals de beschikbaarheid, het al dan niet giftig zijn van geplukte waar, de wispelturigheid van de natuur en specifieke waarschuwingen per product. Want wildplukken is leuk en heeft veel smaak. De Wilde Kalender is een handig naslagwerk voor de wildplukker (in spe) Geïllustreerd door Martien Yland en onder auspiciën van Slow Food Nederland. Ik ga mijn ogen open houden voortaan in berm en tuin, langs wad en duin. Daar is dit handige boek een mooie leidraad voor.

De Wilde Kalender, bijzondere smaken uit streek en seizoen (ISBN 9789059565982) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 16,95

Tot slot kijk ook eens op de site van Elsje Bruijnesteijn, elsjebruijnesteijn.com of zoek haar eens op in de moestuin van Kasteel Groeneveld in Baarn.

19/01/201522/01/2015

Blue Monday

foto: duinen Overveen

Het is vandaag de derde maandag van januari. Blue Monday in de volksmond. Een depressieve dag waarop de THT datum van alle goede voornemens een feit is. Een enkeling houdt het sporten, het detoxen, het afvallen en niet roken nog vol. Maar het gros van de voornemens sneuvelt op deze maandag. Er gaat weer een extra schep suiker in de caffé latte, Het fruit in de smoothie wordt vervangen door wat extra vette yoghurt en sommigen gaan weer roken. Geeft allemaal niets, want voornemens hebben de neiging hun glans te verliezen zodra ze tot de routine gaan behoren. Na alle droge bessen, quinoa korrels en grassappen zijn we toe aan substantieel eten. Snert, stamppot en winterse kost. Zelfs de TV kokkin, die op zondagmiddag met de producten van een Duitse discounter kookt is om. Zij maakte gisteren soep, erwtensoep. Ze besmeerde zelfs het roggebrood met wat boter, voordat ze het belegde met katenspek. Dat gebeurt zelfs in Gereons Keuken Thuis niet. Zo zie je maar alles heeft zijn THT. Ook de gezonde voornemens. Ik lach dan altijd in mijn vuistje, omdat ik deze gezonde voornemens nooit maak. Gewoon stevig doorstappen in de duinen en weg is de blues. Of in de morgen 1500 meter flink door zwemmen. Energie gegarandeerd. Maar dat heb ik al vaker verteld. In mijn keuken ook geen pleziertjes, die schuldgevoel opwekken. Geen langzame sapcentrifuges. (gewoon een plastic dingetje om in de morgen een citroen mee uit te persen) Geen droge bessen om op te kauwen. Niets nada van dat alles. Gewoon eten en dat elke dag. Bijvoorbeeld blote billetjes in het gras, of een liaison dangereuse op je bord. Wat het laatste is vertel ik in mijn inzending voor het #foodblogevent van deze maand. Over het thema verbinding wordt nog hard nagedacht. Omdat het vandaag Blue Monday is een receptje uit mijn kook- en leesboekje. Een gerecht van mijn Betuwse grootmoeder. Hete bliksem met verse worst. Of voor de liefhebber bloedworst. Lekker stevig eten met een extra klontje boter.. We drinken er een stevig glas amberbier bij, zoals een De Koninck.

Nodig 4 personen:

1,5 kg kruimige aardappels

3 zure appels

3 zoete appels

1 potje witte bonen uitgelekt

nootmuskaat

1 klontje roomboter

50 g roomboter/ 1 el olie

1 dl warme melk

750 g verse worst

peper en zout

Bereiding:

Schil de aardappels en breng ze aan de kook met wat zout. Laat ongeveer in 20 minuten gaar worden. Bak ondertussen de verse worst in de roomboter/el olie en blus af met wat lauw water. Schil de appels en laat deze de laatste vijf minuten meekoken met de aardappels. Maak de appels niet te gaar, anders ben je de bite kwijt.Schep de appels uit de pan en houd ze even apart. Giet de aardappels af en maak er met de stamper puree van. Voeg de lauwe melk, boter toe en breng op smaak met wat nootmuskaat. Voeg daarna de nog warme appels toe en meng deze door de puree. Voeg als laatste de witte bonen toe. Serveer de hete bliksem met de worst en jus.

03/01/201505/01/2015

Visculinair kookboek

foto: een fris en praktisch boek

Een boek, dat je niet koopt in de boekhandel of via het web. Het ligt in de vishandel, de nieuwste loot van Visculinair magazine. Gereons Keuken Thuis trof het aan in de #allyouneedisfood box, die hij kreeg van De Kroon op Het Werk.

Het Nederlands Visbureau startte in 2013 met het kwartaalmagazine Visculinair. Ik neem het regelmatig mee bij de vis handel. Boordevol recepten met vis. Achter elke vissoort schuilt een verhaal. Een verhaal, dat ondanks dat ons kikkerlandje aan zee ligt, vaak weinig bekend is bij veel mensen. je zou toch verwachten, dat wij Hollanders veel meer vis zouden eten en veel meer van vis zouden weten. Er is nog veel werk te doen.

En dat werk doet dit nieuwe boek “Visculinair kookboek“. Het start met een verhaal over vis en onze visserij. Geeft tips voor basisbereidingen, het kopen, bewaren en fileren van vis. Ook komt vis en gezondheid aan bod. Vis is een echte Omega 3 bom. Dus goed voor lijf en leden.

Hoofdstuk 2 bespreekt de platvis, een oude bekende uit de Noordzee. Sliptong, scharretjes, schol en tarbot. Zo van de zanderige bodem van onze zee, verwerkt in leuke moderne recepten.

Daarna gaan we in hoofdstuk drie aan de rondvis. Ik zie vaak vissers op de pier van IJmuiden harder en makrelen vangen. Ben altijd benieuwd wat zij er mee koken.In dit hoofdstuk komen de schelvis, kibbeling, haring en makreel aan bod. Ook is er een rol voor kabeljauw en schelvis.

Het volgende hoofdstuk gaat over andere soorten vis. De rog, forel, pijlinktvis en paling. In dit hoofdstuk wordt ook de grijze garnaal besproken, technisch gezien geen vis. Ik maakte met garnalen in 2014 al toast Le Zoute.http://gereonskeukenthuis.nl/blog/toast-met-noordzee-garnalen-le-zoute/ En rogvleugel is een favoriet van Gereons Keuken Thuis.

Het boek besluit met een overzicht van bereidingstijden. Handig voor de minder ervaren kok of de foody die eens aan de vis wil. Ik weet dat ik voorlopig aan de vis blijf. Het boekje heeft een mooie plaats gekregen in de keuken van Gereons Sea Spot. Kunnen mijn gasten er ook mee aan de slag.

Het Visculinair kookboek is een uitgave van het Nederlands Visbureau. Voor meer informatie kun je op hun site kijken www.visrecepten.nl

Dit leuke en informatieve boek is te koop bij viswinkels en -kramen voor € 8,95.