cooking vibes Archives - Pagina 55 van 79

15/06/201716/06/2017

Saint Tropez cooking, een voorproefje.

foto: kleuren van St. Tropez

Saint Tropez cooking, een voorproefje. Ik weet niet of zoiets bestaat, maar ken wel het gevoel. De radiant blauwe lucht boven je, de azuren zee en de koperen ploert hoog aan de hemel. Tijd voor: -dan gebruik ik maar de Italiaanse term- “dolce far niente” Lekker buiten onder de pergola van het huurhuisje of op één van de campings in de baai van St. Tropez. Dat vraagt om vindingrijk vakantiekoken. In 1996 schreef Onno Kleyn hier al drie gidsjes over. Gereons Keuken Thuis ontving vorige week de editie Frankrijk 2.0, aangepast naar het jaar 2017! Onno Kleyn laat hierin zien, hoe makkelijk je met beperkte middelen gerechten uit de keuken van je vakantieland kunt bereiden. Over dit boekje later meer tijdens de Franse weken op mijn blog. Maar nu even terug naar dat Saint Tropez koken. Zo gauw het weer het toelaat ben ik te vinden op mijn Amsterdamse balkon. De grill kan aan, de aioli staat geklopt in de ijskast. De groenten zijn alvast voorgesneden voor de apéro. Eventueel al wat socca’s voorbereid en het diner al fresco kan beginnen. Een grote inspiratiebron is hierbij het kookboek van Nina Parker, waarin zij alle hoeken en gat waarin zij alle hoeken en gaten op culinair gebied van het schiereiland van Saint Tropez laat zien.

Je zou zo in je 2CV springen om over de weggetjes tussen de wijngarden te gaan racen. Maar nu het eten van vanavond op mijn Amsterdamse balkon. Gegrilde kipdijen in een marinade, van te voren een panier des légumes (een mandje vol groente) met aioli à la Club 55 de emblematische strandclub. Caviar d’aubergine, socca in plaats van brood en een frisse salade. Wat is het leven toch fijn als de zon schijnt. Een kloek glas rosé van Minuty uit Gassin erbij. Een mediterraan voorproefje van de Franse zomerweken, die op maandag 26 juni beginnen op Gereons Keuken Thuis.

foto: knal-paarse aubergines

Caviar d’aubergine

Nodig:

2 flinke aubergines

6 teentjes knoflook

2 takjes rozemarijn

2 el olijfolie

1 uitje gesnipperd

zeezout en zwarte peper

dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout.

2 tl Provençaalse kruiden

1/2 pakje boter

bieslook

zwarte olijven zonder pit

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.

Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, peper en zout en roer deze door de pasta. Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.

12/06/201715/06/2017

De keuken in met whisky.

foto: cover De keuken in met whisky

De keuken in met whisky. Met wijn- en spijscombinaties is Gereons Keuken Thuis wel behept, maar dat je ook een heel diner kunt componeren rond het destillaat whisky wist ik niet. Eigenlijk nog niet eens zo gek. Want net als bij wijn kent een whisky een caleidoscopisch palet aan nuances, waarbij je de mooiste gerechten kunt creëren. Whisky in de keuken heeft een enorme vlucht genomen. Kenner Hans Offringa ging aan de slag samen met Jonnie en Thérèse Boer, het gastronomisch duo van de Librije in Zwolle. En zo ontstond het idee voor dit nieuwe kookboek. De keuken in met whisky. Offringa is schrijver en fotograaf met een indrukwekkende staat van dienst all over the world. Hij schreef 50 boeken, waarvan er 20 over zijn passie, whisky, gaan. Deze man ademt whisky in al zijn publicaties.

Voor dit boek selecteerden “the whisky couple” Hans en Becky Offringa ruim twintig excellente whisky’s. Ze daagden het “gastronomy couple” Jonnie en Thérèse Boer uit hierbij evenveel passende gerechten te verzinnen/vinden. Het resultaat mag er zijn. Eens een keer iets anders dan wine and food pairing. Een uitdagend boek voor de whiskyliefhebber en gevorderde thuiskok met een voorwoord van Felix Wilbrink, die verhaalt over zijn eerste whiskydiner, met als resultaat een houten hoofd. Hij leerde wel dat lopende brie een goede match is met Cutty Sark.

Nu is het tijd voor whisky in de keuken 2.0. Sinds jaren ontbreekt op geen enkel whiskyfestival een whisky diner. Een goede malt whisky laat zich pellen als een ui. Steeds nieuwe lagen komen naar boven. De primaire smaken als zoet, zuur, zout bitter en umami. Het mondgevoel, coating, verwarmend, strak, dun vet en droog. En het olfactorische effect zoals prikkelend, scherp verwarmend of droog. Vanuit deze basis kun je aan de hand van specifieke kenmerken een hele waaier opzetten aan smaken en combinatiemogelijkheden. Offringa legt het allemaal uit. Daarna geeft hij wat basisregels voor verschillende voedingsmiddelen en whisky. Welke kaas, chocolade, welk vlees of vis past bij whisky? En welke vega gerechten?

Genoeg theorie, aan de slag! Er wordt bij elke whisky een proefnotitie gegeven en een suggestie voor een gerecht van de Librije. De whisky’s Octomore Edition 06.1 en Bowmore 18 year old vechten en vrijen met een Zeeuwse platte. De eerste geeft een beestachtig luctor&emergo feeling door zijn rokerigheid. De zachte fruitige Bowmore gaat voor de verleiding van de oester. Wat een idee om een verse oester te dopen in een whisky. Na elke creatie van de Librije volgt tekst en uitleg over het whiskyhuis.

Vetzoet, een pairing van soepel aromatische Dalwhinnie 15 jaar oud met heide en turfrook. Drink deze bij rivierkreeftjes met ganzenlever en blauwe bes. wat een combinatie. En wat te denken van een oerhollandse langoustine met kombucha en gerookte ui? Voor bij een Dewar’s 18 year old blended whisky? Zoet en soepel met honing, toffee, butterscotch en amandel. Geparfumeerd. En zo gaat het door, wat niet zo verwonderlijk is als je een topkok en whiskyspecialist aan het werk zet. Alles voorzien van mooie receptuur en dito fotografie. Gereons Keuken Thuis had er wel bij willen zijn om als dit schoons te proeven. Ook desserts kun je pairen met whiskey. onder het kopje: “Beter dan de finale van 74” creëren de twee duo’s ijskoffie met kardemom (en dan gaat het niet om een kopje koffie) voor bij een 21 jaar oude Glennfiddich. een vleugje rook, eikenhout, limoen en gember. Tot slot wordt er nagetafeld met een kloeke sigaar en een geselecteerde whisky. Het diner is compleet.

De keuken in met whisky is een boek voor de whiskyliefhebber, die van koken houdt en de thuischef, die graag whisky drinkt. Het koppelt smaken aan gerechten en dat vind ik heel inspirerend. Recepten en combinaties om eens te proberen. Er is in het boek goed nagedacht over bereiding en presentatie. Een fijn geschenk voor aanstaande Vaderdag of gewoon voor jezelf als whisky afficionado.

De keuken in met whiskey, Hans Offringa in samenwerking met de Librije (ISBN 9789045214320) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

09/06/201709/06/2017

Koken bij Podere del Buongustaio

foto: Umbrische truffels.

Koken bij Podere del Buongustaio, de boerderij van de goede smaak. Gelegen in het groene hart van Italië, Umbrië, het iets minder bekende zusje van Toscane, met haar heuvels, het Trasimeense meer, de chocolade van Perugia, vleeswaren van Norcia, de de rode wijnen van Montefalco, saffraan en natuurlijk truffels. In dit heerlijke vakantiegebied in de plaats Montegiove (berg van Jupiter) runt Adje Middelbeek haar B&B, of moet ik het agriturismo noemen. Ze schreef er onlangs een column over op franska.nl Behalve heerlijk verblijven is het tijdens haar najaars wine- en foodreis van 22 t/m 28 oktober ook smikkelen en smullen op de Podere. De nazomers zijn prachtig in de Umbrische heuvels. Met alle geuren en kleuren van de nakende herfst. Oogsttijd van olijven, truffeljacht, paddenstoelen rapen en saffraan plukken. En dan aan de slag in de keuken onder de bezielende leiding van Joop Zwiep.

foto: saffraanoogst

Eind oktober is in Umbrië de tijd van saffraanoogst. Op de dag van aankomst bij Podere del Buongustaio gaan we direct naar de Zafferiamo, het saffraanfeest in Citta della Pieve. hier wordt een grote saffraanmarkt gehouden. Daarna gaan we een stukje eten, een pizza met truffel en paddenstoelen bij La Tana del Gufo in Monteleone d’Orvieto. De volgende dag is het tijd om een saffraanlaboratorium te bezoeken, waar alle ins en outs worden verteld over deze gele draadjes. we gaan proeven en een gele risotto koken. Tijdens de wine- en foodreis gaan we ook op truffeljacht en brengen we een bezoek aan Moretti, Voglie di Bosco, een winkel in streekproducten. Gereons Keuken thuis maakte al eens kennis met hun producten tijdens de Bella Vita beurs in de RAI. Zelfs good old George Clooney is fan van de truffelproducten. (What else?) Na de truffels gaan we wijn proeven bij Tenuta Vitalunga.

foto: koken met Joop Zwiep

Adje Middelbeek organiseert deze wine & food reis in de herfst, omdat het dan heerlijk toeven is in Podere de Buongustaio. Het heerlijke nazomerweer, het verzamelen van en kennis maken met alle mooie streekproducten, koken onder leiding van Joop Zwiep en elke avond #alfresco eten en genieten van het uitzicht over het dal. Een heerlijk aantal dagen, waar alle zintuigen worden geprikkeld in de Bel Paese. Wil je mee op pad met Adje Middelbeek om de schatten van Umbrië te delven en lekker koken met Joop? Er is vast nog wel plek. Neem contact op via Podere del Buongustaio voor de details en kosten.

foto: rissotto met saffraan

Geïnspireerd door het verhaal van Adje, vandaag een recept voor risotto alla Milanese van mijn blog Gereons Keuken Thuis, al dan niet met bladgoud, gele gloed als in de herfst. Geen (of niet te veel) kaas, maar een extra klont gele boter, die de smaak van de saffraan direct omhoog haalt. We drinken er een boterige, houtgelagerde chardonnay bij.

Nodig:

300 g Arborio rijst

1 ½ liter kippenbouillon

1 glas witte wijn

1 tl saffraandraadjes opgelost in bouillon

2 sjalotjes

100 g boter

75 g Parmezaanse kaas (optioneel)

peper en zout

Bereiding:

Snipper de sjalotjes fijn. Smelt de helft van de boter in een pan. Fruit de sjalotjes aan. Voeg de rijst toe en laat licht kleuren. Blus af met de witte wijn. Zet in een kommetje de saffraan draadjes met een beetje bouillon apart. Voeg nu beetje bij beetje de warme kippenbouillon toe en roer goed. Ongeveer na tien minuten kan de opgeloste saffraan worden toegevoegd. Ga daarna verder met het bouillon in de pan scheppen en roeren totdat de rijst alle vocht heeft op genomen. Na 20 minuten is de rijst beetgaar, voeg de rest van de boter en Parmezaanse kaas toe. Maak op smaak met peper en zout. Serveer direct.

06/06/201706/06/2017

Zin en onzin in de supermarkt.

foto: cover Zin en onzin in de supermarkt.

Zin en onzin in de supermarkt, een boek over kopen en eten. Want dat doet iedere Nederlander zijn of haar voedsel bij elkaar scharrelen bij de blauwe grootgrutter, de rode knaller of de gele discounter. Loethe Olthuis ging op pad en ontrafelde de zin en onzin van alle producten, die wij in deze retail-paleizen aantreffen. De vele keuzemomenten waar de hedendaagse consument voor staat. Wat is gezond, wat is beter en wat het gezondst? Veel supermarkten verkopen voedsel naar aanleiding van de vraag van de consument of de aangeprate behoefte. Denk aan bijvoorbeeld het boek Broodbuik van William Davis, waarin de laatstgenoemde slim inspeelt op allerlei gezondheidsangsten en frustraties over uiterlijk. Skip het brood en je leeft nog lang en gelukkig. Olthuis beweert het tegendeel. Een gewone Hollandse boterham met kaas, daar is nog nooit iemand slechter van geworden. Brood levert je vitamines en jodium.

We kennen Loet Olthuis allemaal van haar stukken in de Volkskrant en haar onderzoek en schrijverij voor Radar+. Loethe weet zoveel over voedsel te vertellen. Ze ging aan de slag nadat Willemijn Visser van uitgeverij NwAdam haar overtuigd had deze kennis te delen. In boekvorm, drie jaar werk met hulp van voedingsdeskundige Sytske de Waart als kennischecker. Het aanbod van voedsel in de supermarkt wijzigt steeds. Pakweg twintig jaar geleden had je nog geen Griekse yoghurt in de schappen, laat staan Skyr uit IJsland. Van superfoods had nog nooit iemand gehoord. Tel daarbij de vele kant- en klaarproducten en je hebt een woud aan keuzes, gezond of niet. Zin en onzin in de supermarkt is geen pleidooi tegen het bezoeken van deze winkels. Het is een boek dat je ogen wil openen en vragen stelt. Het is ook niet geheel objectief, meldt Loethe Olthuis, want zij is geen fan van instant eten en vindt dat alles wat op pootjes loopt ook een dierwaardig leven dient te hebben, alvorens het in onze keukens verdwijnt.

Het boek begint met vlees en vleesvervangers. Zij behandelt hierin vele kanten van vlees, het leven van dieren, antibiotica, het vermijden van kiloknallervlees, besteedt aandacht aan bijvoorbeeld knakworstjes en AH rookworst, als voorbeeld van #nowaste separatorvlees. Hierna volgt een hoofdstuk over vis, de vraag wat beter of gezonder is, kweek of wilde vis? Een blok met goede vis in Nederland. Allemaal mooie vragen om na te slaan of terug te lezen. Groente mag niet ontbreken en de schrijfster duikt in de claims van supermarkten, die zeggen dat zij de beste groenteleverancier zijn. De vraag of groenten vroeger gezonder waren? Brood, granen, pasta en rijst komen aan bod, duidelijk uitgelegd aan de hand van vragen. Je kunt veel over voedsel leren door de etiketten goed te lezen.

Hoofdstuk 5 gaat over olie, margarine en boter. Ook zo’n wirwar van feiten en meningen. Over dik worden van vet, cholesterol en toegevoegde vitamine D. Zuivel mag niet ontbreken, daar de meeste zuivel via de supermarkt wordt verkocht. Is zuivel diervriendelijk? Een bijproduct van de gigantische zuivelindustrie levert ook veel kalfjes, geitenbokjes en mannelijke kuikentjes op. In die zin werkt paradoxaal genoeg een vegetarisch dieet mee aan een vleesoverschot. Dan zouden we allemaal puur vegan moeten gaan eten. Zuivel wordt gevolgd door kaas, waar de schappen mee vol liggen. En eieren… In deze korte bespreking van dit boek vol kennis kan ik niet op alle details in gaan, zoveel kennis staat er per hoofdstuk in.

De categorieën, vol suikers, van broodbeleg, snoep en tussendoortjes ontsnapten ook niet aan de aandacht van Loethe. Juist bij dit soort kant- en klaarproducten loont het om goed op de declaraties te kijken. Vruchtenrepen bomvol suikers, chips light of snacks met varkenspoeder i.p.v. E621, glutamaat Het hoofdstuk besluit met wat tips voor gezonde tussendoortjes.

Dranken mogen niet ontbreken. Bestaat er gezonde koffie? Ja koffie staat gewoon in de schijf van vijf. Is kruidenthee gezonder dan gewone thee? En vruchtensap? Of vitaminewater, wat door Olthuis wordt beschreven als onzinproduct. Ook wijn, duur of goedkoop en bier passeren de revue. Tot slot besteedt de schrijfster nog hoofdstukken aan smaakstoffen, keurmerken en oh oh heel heikel de gevreesde E nummers.

Zin en onzin in de supermarkt is een gedegen onderzocht en geschreven boek, dat je veel handvatten aanreikt en je bewuster door de gangpaden met verlokkingen van de supermarkt leidt. Het is meer een naslagwerk van een dikke 430 pagina’s, dat je per onderwerp ter hand neemt. En je bewust maakt van wat je elke dag koopt, kookt en eet. Zeker als je zoals Gereons Keuken Thuis kookt en blogt en net iets dieper op een onderwerp in wilt gaan. Voor dat soort gevallen grijp ik dan voortaan naar dit boek. Of ik ga gewoon boodschappen doen à la Loethe.

Zin en onzin in de supermarkt, Loethe Olthuis (ISBN 9789046822487) is een uitgave van NwAdam en is te koop voor € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

03/06/201705/06/2017

Vegan for friends van Alexander Gershberg.

foto: cover Vegan for friends.

Vegan for friends. verrassende recepten met een verhaal. Zomaar een woensdagmiddag eind mei, Ajax moest voetballen, het was mooi weer en Gereons Keuken Thuis ging op pad naar de Gerard Doustraat, naar de kookboekenwinkel van mevrouw Hamersma. Voor de presentatie van een vegan kookboek. Jij vegan, Gereon? Ja inderdaad, ik was benieuwd naar de kookkunsten van Alexander Gershberg, de schrijver van Vegan for friends. In het dagelijks leven heb ik niet zo veel met veganistisch koken, zeker niet als het op een dogmatische en drammerige manier wordt gepresenteerd. Laten we zeggen à la de #greenhappiness girls. Maar de presentatie van deze jonge Russisch Israëlische danser was een eye catcher. Hij had een mooi verhaal achter zijn manier van vegan koken.

Alexander Gershberg woont nu al 10 jaar in Nederland. Hij is geboren in Rusland, opgegroeid in Israël en kwam voor een dansopleiding naar ons land. Tijdens zijn bachelor moderne dans kreeg hij last van een bepaalde huidaandoening. Niets vormde er een remedie tegen, behalve het volgen van een macrobiotisch dieet. Dat bood soelaas. De interesse voor voedsel en de krachten ervan was gewekt en Gershberg verdiepte zich in de filosofie van de macrobiotiek. In zijn voorwoord legt hij dit allemaal terdege uit. De kredietcrisis en bezuinigen op de kunstsector dienden zich aan en Alexander maakte een switch van de dans naar de keuken.(niet helemaal want tijdens de presentatie danste hij achter de counter) De vegan keuken werd het. Hij startte Vegan Sundays Als cateraar, pop up restaurateur en op festivals. Want zoals hij het zelf zegt plant based koken is goed voor jezelf en de wereld. Hij wil koken voor vrienden en zo ontstond het boek.

Vegan for friends is een boek vol verhalen, met voorbeeldmenu’s, niet dogmatisch bedoeld. want eten moet leuk zijn, geen straf. Dat is de basis van de kookkunst van deze jongeman. Natuurlijk met veel trial and error ontstaan, zoals hij zelf beschreef tijdens de presentatie.

video: Alexander legt uit.

Want wat Gershberg doet in zijn boek is een eclectische mix van Joodse, Russische en Midden Oosterse gerechten, met daarbij een Japanse touch. Geen fancy gerechten, maar traditionals, die altijd aan de basis hebben gestaan van de plant based keuken. In vroeger tijden uit armoede of omdat er geen duur vlees voor handen was. Gerechten zo oud als Methusalem. Tegenwoordig uit respect voor je eigen lijf en de wereld om je heen. Daar gelooft de schrijver heilig in.

Maar nu de gerechten uit Vegan for friends. Na wat technische tips start het boek in Israël met Joods comfortfood van zijn grootmoeder. Coleslaw (van oorsprong een Nederlands gerecht), caviar d’aubergines en latkes ontbreken niet. Alexander kookt graag voor vrienden, partyfood. zijn emblematische verbrande bananencake, de anekdotes over zijn moeder, die als een orkaan door de keuken raasde. Feesteten zoals een wortel-lenteui–gembertempura. Makkelijk met veel effect. wat daikon erbij. En dan Bureka’s in een vegan jasje. Ga ik in Gereons keuken Thuis eens proberen.

Moedertje Rusland. In tegenstelling tot wat je zou denken kent de traditionele Russische keuken veel groentegerechten. Borsjtsj, de bietensoep voorop, maar ook piroshki, Koreaanse wortelsalade (meegebracht door de Koreaanse arbeiders die kwamen werken in Siberië) of ingelegde komkommers. Geen Rus kan zonder.

Een bijzonder hoofdstuk is koken met hetgeen je in huis hebt, met kikkererwten-groentesoep en zoete aardappelfrieten. Anyway, gebruik je creativiteit. dat doet deze vegan chef ook graag. Via Midden Oosters koken, koken voor de baas en zijn kroost, voor de dames van modewinkel Exota en zijn maffe muziekvrienden belandt het boek uiteindelijk bij het laatste hoofdstuk, de keuken van zijn nieuwe vaderland. De Hollandse keuken, want het mag worden gezegd, vegan koken met de keur aan producten is een feest. Spannende spliterwtensoep, gesauteerde zeesla en peren in warme chocolade. Gershberg schuwt het experiment niet. Dat vind ik het leuke aan dit boek met zijn mooie foto’s en recepten. Het wordt nooit dogmatisch. En op mijn vraag aan de schrijver of er aan zijn miso soep ook garnalen konden worden toegevoegd, kreeg ik een volmondig: “Why not?” Kijk, now we’re talking,! Dat maakt Gereons Keuken Thuis nu blij. Vegan for friends, plant based cooking, het was de trip waard!

Vegan for friends, Alexander Gershberg (ISBN 9789045215617) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 24,99

03/06/201703/06/2017

Een krat vol recepten.

foto: cover een krat vol recepten.

Een krat vol recepten. Inspiratie voor 4 seizoenen met meer dan 40 groenten in meer dan 400 recepten. Als je dan geen keuze kunt maken? In 2010 begon Eefje Brugman gepassioneerd aan De Krat, houten kratjes met mooie producten, in eerste instantie op kleine schaal thuisbezorgd. Het was de eerste foodbox van Nederland. De schrijfster van dit kookboek werkte daarvoor met jongeren in het inmiddels gesloten restaurant Fifteen. Sommige jongeren daar hadden geen enkel idee, waar de producten vandaan kwamen waarmee ze leerden werken. Ze beseften vaak niet eens dat melk echt uit een koe komt. Op pad dus met deze jongeren langs producenten, lokale boeren en andere leveranciers. Door deze uitstapjes ontdekte Eefje, wat er rond Amsterdam aan moois werd gemaakt door lokale producenten. Het idee voor De Krat was geboren, producten vers van het land, vis, mooi stukkie vlees en dat zonder airmiles. Want veel eten wordt van verre ingevlogen. Een maaltijd box met recepten, bereidingswijzen en smaken. De Krat groeide en Eefje ging niet meer solitair aan de slag, maar met een team mensen net gepassioneerd als zij. Tot zover de krat vol producten.

We gaan naar het boek, een krat vol recepten. Een lang gekoesterde wens. Voor degene, die wel eens iets anders met broccoli wil maken of überhaupt niet weet wat te doen met een vergeten groente. Recepten voor drukke werkdagen of uitgebreider.Een boek vol evergreens.

We starten in de lente, Brugman somt telkens aan het begin een lijst van groenten op, die dan in het seizoen zijn. De lente biedt ons raapsteeltjes, waterkers, natuurlijk asperges (nog t/m 24 juni) en rabarber. Deze worden verwekt in een frittata met raapstelen, een adukibonensoep met waterkerspesto, klassieke asperges met ei boter en ham en een rabarberchutney. Ik ben dan natuurlijk niet volledig, want het hele boek telt meer dan 400 recepten, dus je kunt eindeloos variëren.

De zomer volgt, de tijd waarin van alles volop te krijgen is. Van tomaat tot verse boontjes, van komkommer tot zomerfruit. Voor een tarte tatin van tomaat en rode ui, (leuk voor als je gaat spelevaren in Waterland) Indiase komkommer, gado gado met sperziebonen of een aardbeiencranachan. Wat een zomerse gerechten.

De herfst komt eraan. Traditioneel met pompoen, venkel, knolselderij en appels. Het hoofdstuk geeft een suggestie voor pompoengnocchi met salieboter, pappardelle met kalfsworst en venkel, knolselderijsoep en een keur aan appelbereidingen. In Gereons Keuken Thuis start traditiegetrouw in september altijd de #applemania. Het is handig dat in dit boek de recepten per groente- of fruitsoort gesorteerd zijn. Je hebt dan in één oogopslag alle mogelijkheden bij elkaar.

Winter is de tijd van koolsoorten, witlof, aardpeer en winterpeen. Bijvoorbeeld voor gekaramelliseerde witlof met walnoten en roquefort, verse gnocchi met romige boerenkool, stamppotten, een recept voor homemade zuurkool of een pikante soep van aardpeer. verwarmende gerechten. Wat je met wortels allemaal kunt doen lees je in dit winterse hoofdstuk.

En zo is het jaar in Een krat vol recepten rond. Een dik boek vol op groente gebaseerde gerechten, niet per se vegetarisch, voor elke dag. Niet vol met foto’s maar met kennis en suggesties. Dat vind ik ook eens fijn. Een krat vol recepten is zo’n kookboek, dat je in de keuken neerzet en bij twijfel of onvoldoende inspiratie direct openslaat, als er een krat met vers lokaal product op het aanrecht staat.

Een krat vol recepten, Eefje Brugman (ISBN 9789038803685) is een uitgave van Nijgh & van Ditmar en is te koop on- en offline voor € 28,50

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

29/05/201729/05/2017

Lazy Monday, pasta met garnalen.

foto: lazy Monday.

Lazy Monday, tijd voor een luie pasta met garnalen. Sun galore op je bord! Het was een heerlijk warm Hemelvaartweekend. Wat fleurt de Noordzeekust dan op. Zonnetje op je bolletje, op het strand liggen als een hagedis.(een mooi Frans woord hiervoor is se lézarder) Naar Bloemendaal wandelen, om naar de jeunesse dorée te kijken. Met je voeten in de branding. IJsje erbij. Al fresco dining aan het Hollandse strand. Gereons Keuken Thuis is er dol op. Maar nu is het weer maandag, is de mierenhoop verdwenen en valt er weer een wat gezapige en door het onweer van vannacht vochtige rust over strand en dorp. Een echt luie maandag. Zo’n dag vraagt om weinig inspanning. Zeker in de keuken van Gereons SeaSpot. Een luie pasta met garnalen vol pit, die ik voor de Caraïbische touch flambeer met de reserva rum van Don Q, premium van Puerto Rico, basis van de eerste piña colada en nog duurzaam ook. Maar daarover binnenkort meer op mijn blog. Het is tenslotte lazy Monday. Ik geniet er nog even van.

Nodig:

300 g gepelde rauwe gamba’s

300 g spaghetti

2 tl chili vlokken

sap en zest van limoen

2 tenen knoflook gehakt.

gehakte koriander

grof zeezout

5 ml Don Q rum

olie

Bereiding:

Maak de garnalen goed schoon en verwijder het darmkanaal. Dep ze droog. Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op het pak en giet af. Pers de limoen uit en maak wat zest van de schil. Verhit olie in de pan en fruit de knoflook. (let op dat deze niet verbrandt) voeg de garnalen, chili vlokken, wat zeezout toe en bak kort aan. Voeg de rum toe en flambeer kort. Blus af met limoensap en zest. Voeg de spaghetti toe en hussel door elkaar. Serveer de pasta direct gegarneerd met gehakte verse koriander.

24/05/2017

Fidan’s family food.

foto: cover met moeder en dochter.

Fidan’s family food, genieten van het lekkerste uit de Turkse keuken. Ik had nog nooit van Fidan Ekiz, journaliste en programmamaakster gehoord (misschien te lang onder een steen gelegen), totdat uitgeefster Suzan Schapendonk mij in februari vertelde dat dit kookboek eraan zat te komen. Mijn interesse was gewekt en werd versterkt door de brief van deze vrouw die viral ging op social media, daags na de Turkse demonstraties in Rotterdam. Ik ging op onderzoek uit en mijn aanvankelijke onbekendheid verdween als sneeuw voor de zon. Wat een oeuvre en CV heeft zij op haar naam staan. Ik ga het allemaal niet opsommen, maar Fidan Ekiz was onder andere correspondent voor RTL 4, maakte een documentaire over haar Turkse familie, Veerboot naar Holland en schuift regelmatig aan bij DWDD.

Even terug naar Fidan’s family food, haar eerste kookboek. Het moest behalve een kookboek ook een voorstelling worden, want de familie Ekiz houdt behalve van eten ook van films. Fidan groeide op in een gezin waar veel en lekker werd gekookt door moeder Muazzez Ekiz. Niet altijd tot volle tevredenheid van vader Yüksel Ekiz, die soms vond dat het wel een pondje minder kon, financieel gezien dan. Als een film loopt in dit boek de familiegeschiedenis tussen de recepten voor heerlijk Turks eten door. Alle familieleden spelen een rolletje en alle gerechten zijn gekoppeld aan het thema van een film. Want daar weten alle leden van de familie Ekiz veel vanaf. Zelfs in de citaten uit films, die als metafoor voor bepaalde situaties worden gebruikt door alle gezinsleden. Deze staan tussen de verhalen en recepten in. Een punt van kritiek is wel dat ze niet geheel zijn te lezen door de vormgeving over twee pagina’s.

Maar nu het eten. We beginnen met “Breakfast at Ekiz“. Daarin mogen de simit (Turkse bagel), tapenade van walnoten en tomatenpuree en feestelijke courgettekoekjes niet ontbreken. Van “Dusk till dawn“, de volgende rolprent, vol met mezze en hapjes, die je op elk moment van de dag kunt eten. De bekende Turkse gevulde paprika’s, pilav, herderssalade en bulgur köfte. Prima te doen met een glas raki erbij.

Vlees speelt een belangrijke rol in Fidan’s family food. Want Turken zijn grote vleeseters. Het resulteerde in een culi film “The silence of the lambs or chicken or beef” Adana kebab, sarma (gevulde wijnbladeren) en Turkse gevulde ravioli. Wat een aparte vermelding verdient is dat al deze gerechten in een moordend tempo werden gekookt en geredigeerd door niemand minder dan Esmée Scholte, de keukendiva en blog “ster” van Es factory. Fidan schrijft dat ze er nu nog steeds van onder de indruk is. We gaan naar de volgende voorstelling. “Once upon a time on the West Coast” De ouders van Fidan komen uit Samsun, het wilde westen van Turkije aan de Zwarte Zee. Fidan verhaalt onder andere over het doorzettingsvermogen van haar vader op reis naar deze geboorte streek. een hoofdstuk met sigara börek, rolletjes gefrituurd bladerdeeg met kaas, een bekende Levantijnse snack. Gevulde aubergines met gehakt, waarvan de vegetarische versie imam bayildi heet. Of ansjovis uit de oven.

“The hangover” is de volgende poster. Easy food voor op de divan. Yoghurt soep en ekmek pizza. Snacks voor bij de film. het boek eindigt, hoe kan het ook anders met “Les fabuleux desserts de Fidan Ekiz” Want wie zoet krijgt lekkers en een advies gelezen in de drab van de koffie. Een hoofdstuk vol zoetigheid, met profiterolles aan kop, want daar begon dit project mee. Soesjes met chocolade, die de zwager van Fidan bakte voor een radio uitzending.

Daarmee is de voorstelling over. In Fidan’s family food geeft Ekiz een persoonlijk portret van haar familieleven, deelt zij hun passies en worden dagelijkse Turkse recepten beschreven. Geen culinaire hoogstandjes als voor een sultan, maar plain homecooking. Makkelijk te maken, niets meer en niets minder. Dat past goed bij haar charmante verhalen. THE END.

Fidan’s family food, Fidan Ekiz (ISBN 9789000352982) is een uitgave van Spectrum en is in de boekhandel of online te koop voor € 22,50

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

22/05/2017

De Franse wereldkeuken.

foto: cover Franse wereldkeuken.

De Franse wereldkeuken, van de Provence tot Pondicherry. Als een echte Jules Verne maakte schrijfster Tessa Kiros een reis door de perfecte zeshoek en haar overzeese gebiedsdelen. Want overal waar de Fransen neerstreken lieten ze een stukje gastronomie achter, dat later werd aangevuld door de lokale bevolking met eigen trouvailles. De reis van Kiros start in de Provence, van waar vele schepen naar de Oriënt voeren om met de mooiste specerijen en kleurrijke stoffen terug te komen. Nog steeds te zien in de mooie, door Lodewijk XIV verboden, Provençaalse patronen, die zijn gebaseerd op Indiase stoffen. De Provence, voor Kiros om de hoek, betekent voor haar bouillabaisse, socca en vele andere gerechten, die perfect bij elkaar passen. Je zou ze geblinddoekt kunnen uitkiezen. Kruiden als basis, rozemarijn, die je gewoon langs de weg plukt. De geuren en kleuren van deze zonnige streek. Pistou, pan bagnat, tapenade, aioli en tot slot daubes. Op deze zonnige ochtend in mei krijg ik instant zin in dit soort eten.

Maar we moeten verder naar het eiland Guadeloupe, West Indië, een eiland vol suiker, rum, bananen en bloemen. Eén van de subtropische departementen in de Caraïbische Zee. Fruit in overvloed, waar veel mee wordt gekookt, zoals acras de morue, beignets van kabeljauw een echte delicatesse. Langoesten geflambeerd, in hoe kan het ook anders, rum. Kiros leerde van madame Clotilde een visbouillon maken. De basis van het eten op Guadeloupe. Creools eten dus op dit zonovergoten eiland. Rataouille créole, een gerecht net als de eilandbewoners, vol geur en kleur.

We maken een tijdreis en belanden in Vietnam, Indochina. Een kolonie vol rijst, koffie, thee, vissaus, peper en tropische vruchten. De Fransen legden in dit land plantages aan, mijnen en lieten een bepaalde stijl achter. Deze stijl is terug te zien in de gerechten. Het geeft een zekere elegantie aan de Vietnamese cuisine. Zoals geroosterde gemarineerde kwartel. Nems, de Vietnamese loempia´s, Bo sot vang, rundvlees in rode wijn gegaard of kippenleverpaté, in dit land geserveerd met daikon. En vooral niet te missen, in Vietnam weten ze alles van baguettes en hoe deze te vullen.

Volgende halte in de Franse wereldkeuken is Pondicherry, zuidoost India, een havenstad waar je de intensiteit van dit land met al je zintuigen ervaart. In een schaakbord patroon ontworpen in de 18e eeuw. Verdeeld in een Frans en een Tamil deel. Nu een hectische Indiase stad vol geur en kleur. Van sari´s en eten. Vadavam, wij kennen het als vadouvan, de bekende smaakmaker in de gerechten uit Pondicherry. Raita met een Franse twist, mosselen met masala, spinaziecurry of aardappel dosa.

We steken de Indische Oceaan over naar vanille eiland Bourbon, dat na de revolutie Réunion werd gedoopt. Een vulkaan, een melting pot, bevolkt door Indiërs, Fransen, Arabieren en Chinezen. Bekend geworden doordat de Fransen hier de door hen in Mexico ontdekte en fel begeerde vanille cultiveerden. Wat zou Franse patisserie zijn zonder. De keuken van Réunion is ook een smeltkroes van samosa´s, zoet chilisaus, tamarinde chutney en vele bonengerechten. Of wat te denken van aardappelpuree met vanille. Laten we zeggen dat alles kan op dit eiland.

We varen om de Kaap terug naar Frankrijk en belanden in Normandië, thuishaven van vele Franse zeevaarders. Zij vertrokken vanuit hier naar Lousiana, Canada en Saint Pierre en Miquelon. Dit laatste departement had Tessa Kiros nog best toe mogen voegen, net als Tahiti. Dan was de wereldreis echt compleet geweest. Wie weet moet ze er nog eens naar toe? Enfin, de Franse wereldkeuken eindigt hier in het groene land aan het Kanaal. Land van koeien met bril, cider van appels en alles wat de zee geeft. Een vrolijke en rijke keuken. Gebakken Jakobsschelpen, tong van Dieppe en de poulet Vallée d’Auge, met veel room natuurlijk.

Hier eindigt de reis langs Franse gerechten, overal ter wereld gemaakt met bijzondere lokale producten. Tessa verzamelde voor de Franse wereldkeuken recepten uit alle hoeken en gaten en geeft deze een touch, die we kennen uit haar eerdere boeken. Prachtig gefotografeerd en voorzien van achtergronden. Je krijgt instant zin om op pad te gaan. Bijvoorbeeld naar Normandië of laat ik beginnen in Parijs, waar al deze smaken ook zijn te beleven.

De Franse wereldkeuken, Tessa Kiros (ISBN 9789089897282) is een uitgave van Terra en is on- en offline te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

17/05/201721/05/2017

Uitgeblogd en afgekookt.

foto: keftedes met gegrilde venkel.

Uitgeblogd en afgekookt voel ik me op deze woensdagmorgen. Gereons Keuken Thuis overweegt een heuse blogstaking. Weg ermee, wij eisen nieuwe condities schreeuwen de letters mij van het scherm toe. Al die recepten, boeken en verhaaltjes! Tja, het komt ook bij bloggers voor, een soort writer’s block. Waar gaan we het over hebben, wat ga ik maken, lezen de unieke bezoekers het allemaal wel en wanneer ga ik iets doen met al die projecten, die ik in een vlaag van ambitie had gedefinieerd? Niets dus vandaag, een heuse blogstaking zou wel eens het antwoord kunnen zijn. Of op een langzaamaanactie? Een stiptheidsactie, waarbij je alleen nog een blog schrijft na de commitment van een quorum aan unieke bezoekers per dag. Het zou het leven in Gereons Keuken Thuis een stuk makkelijker maken. Want dan bepalen parameters, quota en anderen hoe jouw verhaal eruit ziet?

Wat een heerlijke gedachte. Maar niet heus. Bloggen is iets, dat ik doe omdat ik schrijven, koken en eten fijn vind. In mijn genen zit verankerd, dat ik niet alleen graag achter het fornuis sta, maar ook graag deel, wat ik daar doe. Bij tijd en wijle met iets minder enthousiasme, maar meestal full force. Uitgeblogd en afgekookt zijn hoort er soms bij en is een prima modus om opnieuw te beginnen. Opruimen, die hap! Kijken welke thema’s nog leuk zijn? De #ACBM afstoffen? Pagina 53 koken? Mijn #alfresco actie uitbreiden? Of toch wat scherper bloggen? In ieder geval kriebelt het, naast dat ik uitgeblogd en afgestoft, ik bedoel afgekookt ben..

Het fijne aan blogger zijn is dat je dat alles mogelijk is, dat je zelf schrijft waarover je wilt schrijven, besef ik ineens. Daarvoor heb je bovengenoemde commitment helegaar niet nodig. Mijn andere blog over de avonturen van Pelle, Knøbbig, Madeleine en hun kornuiten vormt hiervoor een heerlijke retraite. Ik duik in hun wereldje. Zingen met Yinda, koken met Knøbbig en denken als Bart. Daar krijg ik inspiratie van en dat is precies wat ik ga doen vandaag. Aan de inwendige mens moet natuurlijk ook worden gedacht. Laat ik dat vandaag eens doen met één van de eerste recepten, waarover ik blogde. Lamskeftedakia van de grill buiten. Gegrilde venkel als groente. Glas koude retsina erbij. En voor je het weet ben je weer aangeblogd en opgekookt. Fijne dag!

Nodig:

500 g lamsgehakt

1 ui gepeld en gesnipperd

2 citroenen

4 knoflooktenen

5 takjes rozemarijn

5 takjes platte peterselie

1 tl paprikapoeder

1 tl komijnpoeder

1 tl gemberpoeder

5 el olijf olie

zout, peper

saté prikkers

Bereiding:

Week de saté prikkers in wat water. Rits de naalden van de rozemarijn en peterselie. Hak deze kruiden fijn. Bewaar wat kruiden voor garnering. Hak 2 tenen knoflook en een ui fijn. Meng in een grote kom het gehakt, de ui, de knoflook, de groene kruiden en de specerijen (komijn, gember en paprika) met een eetlepel olie goed door elkaar. Voeg ook wat peper en zout toe. Kneed het mengel om de saté prikkers, twee per persoon. Laat wat ruimte over om op de grill te kunnen draaien.