International Sherry Week.

 foto: International Sherryweek

Vandaag start de International Sherry Week. (van 2 t/m 8 november) Een week over de wijnen uit de mooie en zonnige driehoek aan de westkant van Andalusië. Met als hoofdplaats Jerez, want dat is de Spaanse naam van deze wijn. Een versterkte wijn, variërend van beendroog tot mierzoet. Van een ziltige manzanilla, via een fino, een oloroso naar een donkerbruine PX. Versterkte wijnen, met of zonder flor. Van de palomino of Pedro Jimenez druif. Of als blend volgens het solera systeem in de bodega’s. Bezoek www.sherry.org en vind van alles over de wijn, het organiseren van een eigen sherryproeverij of wat erbij te eten? In het kader van de sherryweek worden er veel events georganiseerd. Of wat te denken van deze sfeerimpressie?  Kijk op de kaart voor een sherry event bij jou in de buurt. In Gereons Keuken Thuis wordt in ieder geval vandaag een druiven schuim met sherry geserveerd. Vergezeld door een glaasje donkere sherry. What else?

Nodig voor 4 glazen

1 dl witte wijn

1 dl zoete sherry

75 g suiker

4 eidooiers

1 heel ei

1/2 vanillestokje

2 tl citroenrasp

200 g zoete blauwe druiven

1 grote meringue (eiwitschuim)

Bereiding:

Snijd de druiven door de helft en zet met wat druppels citroensap en een schepje suiker apart. Verkruimel de meringue in niet te kleine stukjes. Breng in een grote pan water aan de kook. Breng in een andere pan de suiker, wijn, sherry en wat vanille merg aan de kook en kook iets in. Laat het wijn- en suikermengel iets afkoelen. Klop in een hittebestendige kom de eidooiers, het ei en de citroenrasp los en luchtig. Zet de kom in de pan met kokend water, maar zorg dat het eimengsel het kokende water niet raakt. Voeg nu, beetje bij beetje, al kloppend het wijn, sherry en suikermengsel toe. Klop het dessert op een laag vuur nog 5 minuten schuimig. Zet de kom daarna 2 minuten in bak met koud water.  Vul de glazen met de druiven, daarna wat kruim van de meringue en schep het de lobbige crème erover heen.

Foodparade oktober

 De vlinderkas van de Hortus.

De maand oktober is al weer bijna voorbij. Een maand, die begon met de dag van de pompoensoep, Het schemert op deze maandag namiddag. Gereons Keuken Thuis is de laatste weken veel en Route geweest. Naar boekpresentaties en het Lifestyle lab. Tijd voor een foodparade. Maar ook op een heuse rijstsafari in de oudste Hortus Botanicus van Europa. Een middag vol uitleg over de rijstplant en een lekkere lunch met de basmati rijst van Tilda. Het zonnetje scheen op de victoria regia (waterlelie) en alle aanwezigen genoten van de rijst en het gezelschap. Een spontaan receptje kwam naar boven. Lekkere amuselepels met Tilda’s limoen/chili basmatirijst en een krokante garnaal. Heel makkelijk een quennelle voorgestoomde rijst, een krokante garnaal erop en een takje bieslook. Voor bij een voluptueuze viognier. Hoe je de krokante garnaal maakt kon je eerder lezen in mijn recept voor gazpacho-helado-con-gambas-picantes Ik ga mijn gasten ermee verwennen in november.

Fotomomentjes waren er ook op de boekpresentatie van Less is More van Sacha de Boer en Jacob Jan Boerma. In de Wintertuin van het vernieuwde Krasnapolsky vond dit heuglijke feit plaats. Het derde boek alweer van deze twee Rammen. Makkelijk te maken en stunning gefotografeerd.

Er kwam wijn binnen uit de Languedoc, van Fat Bastard, een merlot en een chardonnay. Easy wijnen, zoals ze het zelf noemen met een fun factor. (dat hoeft van mij niet zo nodig) Door te kiezen voor de cépage wijnen van Fat Bastard steun je ook het dwergnijlpaard in Ivoorkust. Het diertje op het etiket symboliseert een dikke vriend en een goede lobbes. Want dat is wat deze wijnen willen zijn. Populair in 20 landen en 2,5 miljoen flessen per jaar. Het nijlpaardje zet zich nu in voor zijn soortgenootjes. Lees meer op het halslabel op de flessen Chardonnay en Merlot.

Als culipost kwamen er spannende titels binnen, een prachtig boek over koken aan de keukentafel in twee federale hoofdsteden, kitchen-table-food van Tal Maes en Petra de Hamer.Een spannend kookboek over de dreven van Manhattan door Russel Norman, Spuntino.

 En op mijn leeslijst staan er nog wat titels ter recensie. Spiralize, Peru van Gaston Aucurio,  het Suikerboek van Damon Gameau. Hierover later meer.  De Italiaanse keuken in Pizza het rode deeltje uit de zilveren lepel kookschool reeks, Het boek Pasta, gnocchi en risotto van Janneke Philippi. Deze boeken zullen gaan schitteren in de Italiaanse week van 9 tot 16 november op Gereons Keuken Thuis. Natuurlijk naast die andere culinaire sterren als Antoinette Coopsen en Frances Mayes. In ieder geval ga ik a.s. woensdag spotten wat de regio rond Udine in Noordoost Italië voor een moois te bieden heeft. Al wat inspiratie vind je op foodparade italië. Never a dull moment.

Nog zo’n fotomomentje was er zaterdag jl, tijdens de gezellige vernissage van het kookboek De Vrolijke Tafel in het pand van mevrouw Hamersma in de Pijp. Tijdens dit festijn proostten de aanwezigen op alweer het tiende boek van Karin Luiten. Zij heeft het over een andere boeg gegooid en geeft een kijkje in de wereld van Karin. Meer verklap ik nog niet, want de recensie volgt nog. De pompoensoep was lekker. Dank aan Mariëlla Erkens. (keukenfenomeen)

Het blijven al met al wilde weken in Gereons Keuken Thuis. Voor november heb ik ook al de nodige ideeën, zoals de vega wijnwandeling, een productie met vegakok Sofoula Schalkwijk. Daar lezen jullie alles over in een volgende foodparade.

 

 

 

Een kleine waarschuwing achteraf, deze bloppost kan gesponsorde onderdelen (lijken te) bevatten

Spuntino, Russell Norman

 foto: Spuntino

Iedereen die voor de eerste keer in Manhattan aankomt overkomt datzelfde gevoel. Van vreemd en herkenning, alsof je een film binnenstapt. Ik ken dat gevoel, Russell Norman ook. Toen hij in 1999 New York voor het eerst bezocht werd hij gegrepen door de dynamiek van de stad, het verticale en de filmische elementen. Andere bezoeken volgden en zijn view werd horizontaler, weg van de high rise buildings naar het niveau van de straat. Daar is zoveel te ontdekken. Op elke hoek wacht je een volgende verrassing. Voor Russell met name onder 14th Street, waar het rechte grid patroon van Manhattan plaatsmaakt voor wat bochtiger straten. The Village, Lower East Side en Meatpacking District.

Spuntino werd geboren!  Eerst in het hoofd van de schrijver en vanaf 2011 als restaurant in Soho, niet SOHO. Russell Norman wilde met Spuntino een stuk authentieke  NY beleving neerzetten in de frivole uitgaanswijk van Westminster. En dat is gelukt. Spuntino, hapje of bite in het Italiaans, is een New York style restaurant in het hart van de uitgaanswijk van Londen. In Gereons Keuken Thuis ligt nu Normans tweede Boek, SPUNTINO, een avontuurlijke culinaire tocht door de straten van Manhattan en Williamsburg.

Het boek start met brunch, een Engelse term uit 1859. Een mengeling van breakfast en lunch. Je hebt in ieder geval een excuus om een Bloody Mary tegen de kater van de nacht ervoor weg te tikken. En omdat de Big Apple nooit slaapt is brunchen elk moment van de dag mogelijk. Met in de hoofdrol eiergerechten, gezoet spek (niets voor de health freaks), eiertoast met truffel of de stevige Mac & Cheese, ontstaan in 1802 in het Witte Huis. ( president Thomas Jefferson wist wel van wanten)

Het volgende hoofdstuk, Spuntini , gaat over hapjes, barsnacks, ideaal om op te knabbelen of een maaltijd to go mee samen te stellen. Toast met bakkeljauw, gefrituurde olijven of crostini met cavolo nero, een boerenkoolvariant, die nu ook in Nederland furore maakt.

We gaan verder met de pizzette.  Er zijn ongeveer 2000 pizzatenten in New York. Er zijn zelfs New Yorkers, die menen dat de pizza in Litte Italy is uitgevonden door de familie Lombardi. (laat ze dat in Napoli maar niet lezen) In ieder geval is NY een pizzastad in vele gedaanten.  Russell Norman geeft in dit hoofdstuk naast de basis een keur aan recepten voor pizette. Met bloemkool en scamorza, met aardappel/ansjovis/brandnetel, met wilde paddenstoelen of met knoflook en geitenkwark. Eat your heart out, bedrijf van pizzakoeriers, dat de naam van deze stad voert. Dit is het echte werk.

Wat zou Amerika zijn zonder salades. alle varianten zijn mogelijk en komen ruimschoots aan bod in Spuntino. Gehakte salade, salade van eendenham, pecorino en munt, slaw of een salade van courgette, paardenbloem en lavas. Norman geeft ook de nodige dressings erbij. Echt heel New Yorks, waar de keuze eindeloos is, in ingrediënten, toppings en dressings.

De sliders, een soort mini hamburger, die voor het eerst in de jaren twintig furore maakte, toen een fastfoodrestaurant een simpele vierkante versie van de hamburger presenteerde. Al dan niet op een briochebroodje. Wat te denken van een slider met lamsgehaktballen? Of één met gepekeld rundvlees, dat je in elke deli van Manhattan vindt? Of een slider met gestoofde runderwang, knolselderij en chipotlpeper?

De Big Apple ligt aan zee en tot voor kort kwam een keur van vis binnen op Fulton Street, waar de Fish Market van New York zat. In Spuntino vind je een recept voor Soho chowder, soft-shell crab met tabasco mayo, zeebrasem met koolrabi en pijnboompitten. Of gewoon een Franse tong met kappertjes en bruine boter. In New York komen alle smaken van de wereld samen.

In de negentiende eeuw waren er op Manhattan ongeveer 250 slachterijen en vleesverwerkingsfabrieken, vooral tussen 14th Street en Gansevoort St. In de zeventiger jaren verdween deze handel van Manhattan. Tegenwoordig is het Meatpacking District een vrolijke woonwijk met designboetieks en restaurants. Het hoofdstuk Vleesgerechten in Spuntino gaat over gebakken kippenvleugels, kip met cornflakes, strozzapreti (priesterwurgers) en pittige worst, runderwang en ossenstaart met cavolo nero. Likkebaardend lekker allemaal.

Na al dit heerlijke eten geeft de schrijver toe dat ze bij SPUNTINO niet van plan waren een uitgebreide dessertkaart te maken. Het eten uit Spuntino is vooral hartig. Toch leverden enkele researchreisjes toch wat zoetigheden op voor het hoofdstuk desserts. Bijvoorbeeld Bourbonbrownies, een Dutch Baby of een, Amerikaanser kan haast niet, peanut butter & jelly sandwich. Het zijn allemaal “mannelijke” stevige toetjes.

Het boek sluit af met drankjes. Hoe kan het ook anders. Want het borreluur, soms compleet met sing a longs bij de piano in de Village, is een instituut in New York. Doe Gereons Keuken Thuis maar een perfecte Manhattan. Lekkere afsluiter na een dag rondstruinen over Manhattan, waar de schrijver verschillende wandelingen voor geeft.

Spuntino is een heerlijk down to earth boek, mannelijk met stevige gerechten in een modern jasje. Russell Norman neemt je mee op pad door de stad, die nooit slaapt. Langs heerlijke originele gerechten. Een heerlijk culinair avontuur door de straten van New York. What’s more to say?

Spuntino, een culinair avontuur door de straten van New York, door Russell Norman (ISBN 9789045211619) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 29,95

Kitchen Table Food.

 foto: cover Kitchen Table Food

A tale of two cities, laat ik het zo noemen. Beide steden zijn een federale hoofdstad. Beiden liggen aan een rivier. Allebei hebben een eigen (eet) cultuur. Ze liggen 4000 mijl van elkaar vandaan en er is zes uur verschil in tijd. Ik heb het over Berlijn en Washington DC. Twee aparte entiteiten op verschillende continenten. Met een aparte status in het land waar ze de hoofdstad van zijn. Berlijn is een apart Bundesland, Washington geen staat maar een district.

In deze steden wonen Tal Maes (Washington) en Petra den Hamer (Berlijn) Samen schrijven zij het blog kitchentablefood.com Een blog vol verhalen, recepten, maaltijden en genieten aan hun keukentafels. Ondanks de afstand. De dames bedachten Kitchen Table Food, het boek met 140 recepten, dat op deze grauwe dag klaarligt op de keukentafel in Gereons SeaSpot. Een boek vol verhalen en recepten over de eetcultuur van beide steden. Dat is lekker wakker worden met een flinke mok zwarte koffie. Sinds Tal Maes en Petra de Hamer verhuisden naar Berlijn en Washington, zijn ze steeds op zoek geweest naar lekkere lokale gerechten. Amerikaans en Duits.

Het begint met ontbijt. In Washington DC een zeer matineus en snel gebeuren, behalve in het weekend. In Berlijn de hele dag door mogelijk. Huevos rancheros, Eier im Glas, Hoppelpoppel of American pancakes. Allemaal vlotte recepten om de dag mee te starten.

Het kookboek vervolgt met salades en sandwiches. Tal Maes vertelt over het feit dat Amerikanen ons bammetje kaas maar iets karigs vinden. Op een sandwich gaat de Amerikaan los, er kan van alles op. Het populairste broodje in Berlijn is de hamburger in allerlei gedaanten en op allerlei plekken verkrijgbaar. Bijvoorbeeld Mustafa’s Gemüsekebab, een BLT met avocado- en knoflookmayonaise, de whole grain hype of dikke belegde sandwiches.

Beide eetculturen hebben gemeen, dat ze niet aan “settle for less” of “eine halbe Maßnahme” doen. Porties in de VS en Duitsland zijn groot, zeer groot. Dat was wennen voor beide dames. In Kitchen Table Food besteden ze aandacht aan kleine gerechten voor elk moment van de dag. Snelle mini-melanzane, artisjokken uit de oven, Thaise groene papajasalade en pink deviled eggs.

We gaan verder met bowls, met easy comfortfood. De bowl of Eintopf, Veel groenten. Een Oost Europese soljanka, knolselderijsoep, penne alla vodka met bacon & spinazie. (een favoriet van Gereons Keuken Thuis) en Käsespätzle. En als klap op de vuurpijl grits uit het Zuiden met garnalen.

Het einde van de dag nadert, dat betekent borrelen of buitenshuis of aan de keukentafel. Kitchen Table Food geeft recepten voor drankjes, hush puppies (geen schoenen) of oesters voor de Oscars. En pretzels kennen ze natuurlijk in beide steden.

We gaan feesten, Thanksgiving en Advent. Twee traditionele feesten met bijbehorende lekkernijen. Pecan pie of Kerststol?

In beide steden barst het van de bakkers en zoete lekkernijen. De dames wijden een hoofdstuk aan zoet. Kalter Hund, mulled apple cider, cowboy chocolade of Streuselkuchen. Een lekker moment voor bij de middagkoffie. Kitchen Table Food sluit af met basics.

Kitchen Table Food is een kookboek, dat mij erg aanspreekt door alle verhalen over deze twee ogenschijnlijk zeer verschillende keukens. Ik ben altijd fan van Duitse en Amerikaanse keuken geweest. Maak mij maar wakker voor schnitzels of jambalaya. De schrijfsters hebben vanaf hun keukentafels een mooie bloemlezing van deze twee keukens gemaakt. En zij verhalen erover. Het is niet een lijstje recepten. Maar een echt kook- en leesboek. met mooie sfeerfoto’s Gereons Keuken Thuis zou wel eens een keer willen aanschuiven bij de dames in deze twee steden. En nu…. is het tijd for breakfast oder Frühstück.

 foto: tale of two cities.

Kitchen Table Food van Tal Maes en Petra de Hamer (ISBN 9789059566446) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 24,95

 

Lifestyle Lab wintereditie.

Een mooie donderdagmiddag in oktober. Op het Westergasfabriekterrein, waar Gereons Keuken en Route een bezoek bracht aan de wintereditie van Lifestyle Lab, een terugkerend evenement georganiseerd door Miss Publicity en WePR. Deze keer waren zij met hun brands neergestreken in Amsterdam Flavours, Pazzanistraat 7, een plek waar food en furniture samenkomen. Een mooie locatie om kennis te maken en te genieten van allerlei producten op food– en lifestylegebied.

Bij binnenkomst werd ik getrakteerd op een Kwekkeboom bitterbal, zomaar uit de oven. Lekker krokant. Via heerlijk stuk citroentaart van Dudok Patisserie belandde ik op de bovenverdieping waar een mooie rode en muzikale hond, een ontwerp van synthesizer virtuoos Jean Michel Jarre mij  welkom heette.

 Een fris en hip glas homemade limonade ingeschonken en kort even snuffelen in de design ideeën hoek van Woonexpress. Wat mij aansprak is dat zij hun stijlgroepen duidelijk presenteerden. En de crea bea’s onder de bezoekers konden zelf een plantenhanger in elkaar knutselen.

Een mooi staaltje van nieuwe en urban styling.

De Lifestyle Lab reis ging verder, via de rauwe chocolade van Lovechock, gemaakt op een mooie manier. Door fermentatie in plaats van het branden van de cacaoboon. Choco vol liefde. Ik proefde hun zoute en crispy variant.

Ik beleefde een kort shampooadvies voor winterse haarconditie van Guhl. Ik kreeg een lekkere fles roze shampoo tegen droog haar aangeboden. Helaas kon ik deze niet sur place consumeren. Een een kort stop over bij de prachtige collectie wijnglazen van Royal Leerdam. Ontworpen door vinologe Barbara Verbeek eigenaresse van een wijnbar in Zandvoort. Shockproef en voor elke wijnsmaak een apart glas. Het nieuwtje is dat voor bubbels de coupe terug is.

 

 

 

Afsluitend belandde Gereons Keuken en Route bij de presentatie van de nieuwe chardonnay varietal van het wijnhuis Barefoot. Niet te veel hout en rond in de mond. Een wijn die ik met een aantal foodykornuiten ga proeven op de vega wijn- en wandelmiddag in november. (verslag volgt)

Het was dus weer een middag vol zintuiglijke en smakelijke waarnemingen op het Lifestyle Lab. Gelaafd met ideeën en een goodiebag in de hand sprong Gereons Keuken en Route op zijn fiets naar Amsterdam West. In mijn keukentje kon het “unbagging”  beginnen.

P.S. meer informatie over de genoemde producten in deze blog vind je op de volgende websites:

barefoot.com

guhl.nl

Jarre.com

kwekkeboom.nl

lovechock.com

royalleerdam.nl

woonexpress.nl

Een kleine waarschuwing, deze blogpost zou gesponsorde content kunnen bevatten.

 

NOPI

 foto: NOPI

In februari 2011 opende de brasserie NOPI in het Londense Soho, vlakbij de Westend theaters. Een langgekoesterde wens van Yotam Ottolenghi. Een geheel andere stijl van zaak dan de vermaarde Ottolenghi deli in Islington. In NOPI kun je formeel dineren alvorens naar een theater te gaan, maar aanschuiven voor lunch of aan de kachel kan ook. Het eten is ook anders, door de invloed van Ramael Scully, die in 2005 toetrad in het team van Ottolenghi.

Inmiddels ligt al weer het vijfde boek van de hand van Yotam Ottolenghi in mijn keuken, NOPI, geschreven samen met Scully zoals Ramael in de keuken wordt genoemd. Een geheel andere stijl van koken dan wij gewend zijn van Yotam. In Ottolenghi, het kookboek ging hij samen met Sami Tamimi de keuken in om de smaken van Oost en West Jeruzalem te combineren tot een fusion keuken. Instant succes, net als de bijbehorende deli. En de rest is geschiedenis. Deze moderne Midden Oosterse keuken veroverde Londen en de rest van de wereld.

Nu is er weer een kookboek als gevolg van een samensmelting van culturen en smaken. Ramael Scully, Australiër bracht smaken uit Zuidoost Azië mee. In het begin iets te heftig, vond Ottolenghi maar gaandeweg veroverden deze smaken een plaats in de gerechten van NOPI. En met succes, want wat je in het kookboek leest en ziet spoort aan tot meer. In het kookboek proef je de synthese van  twee denkpatronen, twee totaal andere wereldvisies. de visie van Sami en Yotam was altijd geweest om dingen zonder veel moeite op tafel te toveren. Scully als dare devil voegde daar dynamiek aan toe of royale hoeveelheden boter. In de jaren die volgenden onderhandelden de twee heel wat af en nu ligt daar het resultaat: NOPI. In tegenstelling tot de eerdere kookboeken een wat ingewikkelder boek, niet vanuit de thuiskookgedachte. NOPI is een kookboek voor de foody of hobbykok, die het restaurant eten van de heren wil proeven en maken. Met een beetje goede wil en fantasie zijn de recepten te behappen.

Het boek start met voorgerechten, gebakken mini artisjokken en aioli met roze peperkorrels, geblakerde bosuidip met boerenkool of paarse broccoleti me Griekse skordalia. En dan vergeet ik nog de polentafrites met truffel te noemen, een verrassing.

NOPI gaat verder met salades, een kenmerk van Ottolenghi. De bekende watermeloensalade, die vaak in Gereons Keuken Thuis op tafel staat. Maar nu met ingelegde citroen. Of wat te denken van tomaten met wasabi mascarpone en pijnboompitten.

Dan volgen de bijgerechten. Smeltendzachte koolraapgratin. Rijst met kardemon en kruidnagel. En paprikafrites uit de oven. De smaken knallen van de mooie foto’s af.

Vis neemt een hoofdstuk in beslag. Met een salade van kreeft, venkel en gegrilde druiven. Gestoomde schelvis met een gewaagde sesam bagna cauda. En ohlala, tarbot met oestermayonaise. Wat een combinaties. Ik moet nog heel wat oefenen.

Vlees is ook een uitdaging in NOPI. Gerookte lamskoteletjes of een hertenfilet met dadel labneh, bramen en pindacrumble. Ik verzin het niet. wat een smaakexplosies. En de prachtige geroosterde varkensbuik met geprakte flespompoen. Alle gerechten voorzien van duidelijke uitleg en de ontstaansgeschiedenis.

NOPI besteedt een hoofdstuk aan groenten. Pittige kikkererwtenburgers met kokos en kerrieblad. Hier zie je echt de fusie van smaken. Risotto van parelgort met waterkers. Groent kan mooi zijn en de heren laten dat zien.

Alvorens naar de desserts te gaan besteedt het boek aandacht aan de brunch, want dat kan ook bij NOPI.  Gegrilde grapefruit met steranijssuiker of courgettebeignets met manouri. Spannend om eens op een lazy Sunday te nuttigen.

Dan  komt er een kleine parade van desserts langs. Tapioca met kokosjam en gekaramelliseerde rumbananen. Financiers met pecan-koffiecrème. Aardbeienmengelmoes, waar je de Eton Mess in herkent.

Het boek geeft afsluitend nog wat cocktail recepten, ook belangrijk en basisideeën voor condimenten. De laatsten zijn natuurlijk belangrijk in het combineren van de wereldvisies van Scully en Ottolenghi en geven die daring touch aan de gerechten.

In dit korte bestek is het moeilijk alle details, alle zintuiglijke prikkelingen te beschrijven, die NOPI biedt. Het boek is prachtig vormgegeven en ik heb gesmuld van de foto’s. Het is voor mij meer een inspiratie- dan een kookboek. Zo’n boek dat je erbij pakt, als je een kook- of blogdip hebt.  Ik denk dat NOPI een klassieker gaat worden. En daarnaast veel kookplezier gaat geven aan de foody en hobbykok.

Ervaar het zelf, want dat is dit boek vooral. NOPI is een experience.

NOPI, van Yotam Ottolenghi en Ramael Scully (ISBN 9789059566149) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 34,95

NOPI is gevestigd op 21-22 Warwick Street W1B  5NE  London.

http://www.ottolenghi.co.uk/locations

Dag van de pompoensoep.

 foto: pompoensoep

Als ik iets over soep, velouté, potage of bouillon wil weten, ga ik altijd te rade bij mijn tante Doubs. Zij kan toveren met haar soepen en is voor mij als blogger een goede raadgeefster op dit gebied.

Zo ook voor deze eerste dag van oktober, dag van de #pompoensoep. Je raadt het al, op deze dag draait alles om pompoenen. Nou ja in de soep dan. Een korte coup de fil met mijn tante in de rokerige heuvels van de Morvan was snel gepleegd. En het wachten begon. Tante Doubs stuurt haar recepten namelijk niet per mail nog gewoon per post. Maar ruim op tijd lag haar brief met het recept voor een rokerige smoky pompoensoep op de deurmat. Aan de slag dus, voor de dag van de #pompoensoep. Pompoen halen in de tuinen van West. naar mijn favoriete groenteman op de Ten Katemarkt voor de garnituur. Een verse rookworst gehaald bij de slager. Klaar voor de start. Een smoky pompoensoep, met rookworst en pimentón de la Vera. (het gerookte paprikapoeder uit Spanje)

 foto: in de tuinen van West

Dat wordt het op deze 1 oktober, dag van de pompoensoep. En het  belooft een mooie dag te worden! Te meer, omdat ik niet alleen een pompoensoep bereid, maar ook mijn medebloggers en kornuiten, Antoinette, Marianne, Marleen, Sophie en Wendy. Dus ketels op het vuur en pompoensoep maken. We drinken er een lekker glas bokbier bij. Laat nu de herfst maar komen.

Meer pompoensoepen vind je vandaag bij:

Sophie van Eten maken, http://etenmaken.blogspot.nl/2015/09/dagvandepompoensoep.html

Marleen van Eten uit de Volkstuin, http://etenuitdevolkstuin.nl/2015/10/01/pompoensoep-met-kokosmelk/

Wendy van Foodiemoods, http://foodiemoods.nl/geroosterde-pompoensoep-met-dukkah/

Marianne van Home cooking dept, http://www.homecookingdept.com/herfstige-wortel-pompoensoep-met-geitenkaascreme-voor-luie-hobbykoks/

Antoinette van Italiaans koken met…, www.italiaanskokenmetantoinette.nl/2015/10/luie-pompoensoep-met-sumak-en-crackers.html

En natuurlijk op de speciale Facebookpagina: “Dag van de Pompoensoep” https://www.facebook.com/dagvandepompoensoep?fref=ts

 foto: easy ingrediënten

Nodig:

1 flessenhals pompoen

1 kleine oranje pompoen

2 zoete aardappelen

1 puntpaprika

worteltjes

citroensap

1 rode ui

1 el pimentón de la Vera

3 el ketchup

1,5 l runderbouillon (vers of van blokje)

1 rookworst

zout en peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Was (indien nodig) en schil alle groente. Snijd de pompoenen, paprika, wortel, zoete aardappel in kleine stukken. Snijd de rode ui fijn. Verhit een eetlepel olie en fruit de ui kort aan. Voeg de groente toe en bak deze kort mee. Voeg de pimentón de la Vera toe en bak kort mee. Giet de warme runderbouillon erbij en de 3 eetlepels ketchup en breng het geheel aan de kook. Laat 40 minuten zacht sudderen. Wel in de tussentijd de rookworst in heet, maar niet kokend water. Als de groente zacht is gekookt pureer de soep dan met de staafmixer. Snijd de worst in plakjes en voeg deze toe. Maak het geheel op smaak met peper. zout en wat citroensap. Roer de gehakte peterselie er door.

Mamoesjka, Olia Hercules.

 foto: Mamoesjka

Ik herinner me nog de lange betonnen denderbaan, die leidde van het vliegveld Boryspil naar Kiev. Een filmdecor voor een Bondfilm uit de sixties. De agenten met grote petten. Cliché allemaal. Beantwoordend aan het beeld, dat ik destijds had van een ex Sovjet republiek. Hetzelfde gold voor het eten dat werd geserveerd tijdens mijn bezoek aan Kiev. Grauw en doorgekookt, om direct weg te spoelen met de vele glazen wodka, die bij elke toast van de gastheer weer werden volgeschonken. Maar dat is lang geleden. Dat was Kiev toen.

In Gereons Keuken Thuis ligt nu het boek Mamoesjka, dat een heel andere kijk geeft op dit land en keuken. Niets grauws aan. Blozende mamoesjka’s, die hun kroost het lekkerste voorzetten uit Oekraïne, Moldavië, Rusland en de Kaukasus. Olia Hercules, de schrijfster, werd geboren in het zuiden van Oekraïne. In een streek bij de Krim, met zachte winters en mooie lange en warme zomers. Niets grauws aan. Zij heeft er goede herinneringen aan. Net als aan de keukens van haar grootmoeder Lusia en tante Zhenia. Deze mamoesjka’s verwenden iedereen met de heerlijkste seizoensgerechten.

Pas jaren later, toen de conflicten in dit land losbarsten, besefte Olia, dat het tijd was alle recepten vast te leggen. Aanvankelijk als een soort reisgids naar een onbekend culinair gebied. Maar toen het eenmaal af was, lag er een veel breder kookboek. Een vrij kookboek, want geen van de recepten is bindend, volgens Olia. Het gaat erom plezier te beleven aan het koken. De sfeer te proeven. Alle culturele achtergronden van Olia, van Joods tot Armeens, van Moldavisch tot Oekraïens zijn verwerkt in de recepten. Daar is de schrijfster in geslaagd. Met likkebaardend lekkere fotografie.

Het boek start, hoe kan het ook anders, met soepen en bouillons. Krachtige smaken, zoals de zuringbouillon of een deftige soep voor de tsaren, met verse rivierkreeftjes. Of een spannende Armeense yoghurtsoep.

Brood en deeg is het tweede hoofdstuk, met een pampoesjka, een Oekraïens knoflookbrood, dat doet denken aan een gezellige dikke vrouw. Althans in de volksmond. Of…,wat te denken van flapjes met tartaar van lamsvlees, een gerecht van de Krim Tataren?

Olia gaat verder met salades en groente zoals een Georgische bonensalade of gevulde koolbladeren. Oost-Europeser bestaat bijna niet zou je zeggen.

Olia besteedt aandacht aan noedelgerechten, zoals in een gerecht van krabbetjes met knoedels. Hierin komt de Bessarabische achtergrond van de schrijfster naar voren. Of wat te denken van noedels met gans of syr, de kaas die in vele huishoudens wordt gemaakt. Oekraïners eten syr overal bij, dus ook bij noedels. Hercules sluit dit hoofdstuk af met Moldavische polenta.

Vlees en vis staan ook op het menu. Kip van de barbecue met het in de Oekraïne veel gebruikte kefir, een yoghurtdrank. Ze wijdt de lezer in in het wel en wee van de “Oekraïense drug” salo, gepekelde varkensbuik. Die ga ik zeker snel eens maken. dat lijkt mij heerlijk bij zuurkool. Of haar recept voor rivierkreeften.

Een boek als Mamoesjka is natuurlijk niet compleet zonder een hoofdstuk over gefermenteerde en ingelegde groente. Volgens mij hebben de mamoesjka’s daar patent op. Zure augurken, gefermenteerde tomaten, jams en ingemaakte vruchten. Zij pronken allen in de voorraadkast.

Het volgende hoofdstuk gaat over gebak, over taartjes. een kaascake met wederom de homemade syr. Pompoenbroodjes en drenkelingendeeg. De schrijfster weet er mooi over te verhalen.

Het boek sluit af met dranken. Dat vind ik leuk, omdat er in veel kookboeken niet vaak wordt verteld over de huisgemaakte en -gestookte drankjes. In het land van Olia nog steeds een gewoonte.

Mamoesjka is één woord een ode aan het Wilde Oosten. Een boek over een totaal onverwachte keuken. Warm, landelijk en eenvoudig. Geen poespas. Allen aan tafel en de glunderende mamoesjka schept op. Het wordt een gezellige herfst in Gereons Keuken Thuis. Za vashe zdorovya! Op je gezondheid.

Mamoesjka van Olia Hercules. (ISBN9789045211527) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 24,95

Tequila & Mezcal, de complete gids.

 foto: Tequila & Mezcal

De staat Jalisco, de baai van Banderas. Uitzicht op de hoge golven van de Stille Oceaan. Einde van de dag De zon gaat onder. Warm zand aan de voeten en een koele Margarita in de hand. Wat is Mexico toch een paradijs. Zou er zo weer eens heen willen. E viva Mexico. Land van zon, kleuren, heerlijk eten, vrolijke mensen. Komt dat door de mezcal of tequila? Wie zal het zeggen, maar beide dranken zijn gedestilleerd zonnelicht in een fles. Van de agave, die je overal in Mexico aantreft.

Om dit zonnige gevoel te versterken ligt er in Gereons Keuken Thuis de complete gids Tequila & Mezcal. Move over gin & tonic. Er komt een nieuwe drank aan voor je cocktail.

Tequila & Mezcal is geschreven door gin adept Isabel Boons, freelance foodwriter en Kobe Desmet, de eerste West Europese tequila maestro.

De schrijvers hebben met Tequila & Mezcal een complete gids geschreven. Ze nemen je mee op reis langs de agave velden, de geschiedenis van deze Mexicaanse dranken. Vertellen het verhaal over de adelaar op de cactus. Deze plant als troost voor de ziel. Ze leggen uit dat tequila een mezcal is. Daarentegen is mezcal geen tequila. Ben ik nog te volgen? En de worm komt aan de orde.

Het boek gaat verder met het productieproces. De reglementeringen. De types tequila en mezcal. Daarna volgen twee hoofdstukken over tequila- en mezcal merken.

Na deze parade gaan we over op de praktijk. Hoe drink je tequila, puur of als cocktail? Of in een sangrita. Kobe Desmet en Isabel Boons geven leuke recepten voor cocktails. Met mooie namen als Reconquistador of The Mexican Espresso.Natuurlijk ontbreekt de Margarita niet.

De inwendige mens wordt ook niet vergeten. De schrijvers geven een aantal heerlijke recepten.

Het boek besluit met een lijst van tequila bars around the world. In Amsterdam is dat Los Pilones in de Kerkstraat.

Tequila & Mezcal is een leuk boek voor lezers die wat meer willen weten over dit klassieke product. Of eens iets anders willen dan gin and tonic. Het is een handzame en complete gids om mee op reis te gaan door de wondere wereld van deze Mexicaanse drank. En gezien het weer van deze mooie kletsnatte donderdag in september het zonnetje in Gereons Keuken Thuis. Mexico lindo…..

Tequila & Mezcal, de complete gids, door Isabel Boons en Kobe Desmet (ISBN 9789401426954) is een uitgave van Terra Lannoohttp://terralannoo.nl/tequila-mezcal en kost € 24,99

PS. Als je hongerig wordt van deze tequila verhalen is er altijd het lekkere recept  voor Mexicaanse pulled pork.van Miss Foodiehttp://foodiemoods.nl/pulledpork-op-znmexicaans/

Al fresco zomer, round up.

De tweede al fresco zomer is alweer voorbij. Een grillige zomer, want de weergoden toonden zich wispelturig. Er kon vaak buiten worden gegeten. Maar vaak ook niet. Voor buiten koken gold hetzelfde. Harde vlagen wind rond mijn BBQ en elektrisch pitje. Dus dan naar maar weer binnen om het avondmaal op te eten. Er was wat ruis over wat in te zenden. veel bloggers koken niet buiten. Geeft niks. Het thema is heel ruim. Buiten koken, buiten eten. Of wat eet je op de boot of camping? Vijf lezers/bloggers namen de moeite om in te zenden. Hieronder hun creaties.

 foto: spiedini van Rick uit NY.

De eerste inzending ontving via Facebook. De spiedeni van Rick Amatuli uit New York http://gereonskeukenthuis.nl/blog/al-fresco-2015-spiedini-van-rick/ Een familierecept van zijn Italiaanse/ Siciliaanse tante voor op de grill buiten.

 foto: de zomerse salade van Johanneke.

Johanneke de Roon verblijdde mij met een lauwwarme salade met chorizo en kikkererwten. Makkelijk voor buiten of op de camping en natuurlijk bijna net zo lekker als thuis. http://bijnanetzolekkeralsthuis.blogspot.nl/2015/07/lauwwarme-kikkererwten-salade-chorizo-paprika-ui-rucola.html

De derde inzending kwam uit Ecuador.Tessa Couperus met ceviche. Een verhaal uit Puerto Lopez waar de vissers direct hun ceviche maken op het strand. Met een pindadressinghttp://gereonskeukenthuis.nl/blog/ceviche-uit-puertolopez/

 foto: ceviche uit Ecuador.

Sophie van Wijnen bleef niet achter en stuurde haar spitskoolsalade in uit de bergen van Alto Adige of moet ik zeggen Süd Tirolhttp://etenmaken.blogspot.nl/2015/08/spitskoolsalade-met-karwijzaad.html

foto: krautsalat van Sophie

 De vijfde inzender was Ageeth Bos. Zij stuurde een ratatouille met knoflooktoast en mozzarella in. dat zal zeker hebben gesmaakt voor de almhütte.

 foto: eten in de almhütte

http://ageetheetenkookt.blogspot.nl/2013/07/weekje-oostenrijk.html

Ik wil deze 5 inzenders hartelijk bedanken voor hun  al fresco zomer inzendingen. Aanstaande vrijdag klokslag 12 verloot ik het nieuwe boek van Valli Little voor Delicious. Proef de Wereld! Een dat kan binnen of buien. Stay tuned!

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten