barbecue Archives - Pagina 6 van 10

03/07/201526/09/2018

Socca à la Niçoise

foto: vieux Nice

Socca op deze lekker warme vrijdag. De makkelijke pannenkoek van kikkererwtenmeel à la Niçoise. In het Italiaans farinata geheten. (Overigens kenden de Romeinen ook al brood van kikkererwtenmeel) In Vieux Nice zie je socca overal in verschillende varianten. Belegd of onbelegd. Glutenvrij, dat zeker, maar daar gaat het mij niet om. Niet voor niets is er sinds kort de #LUBM. Ik donder de socca gewoon op de BBQ. Of maak er een wrap van met dat restje Provençaalse kip of koude ratatouille. Flinke dot aioli erbij. Socca, ook Nina Parker uit St. Tropez heeft het in haar boek staan. Met allerlei smaakjes. Ik gebruik gewoon alleen wat zout en een dosis komijn door het beslag. Ga het vandaag eens uitproberen met wat ras al hanout. Smaakte ook prima in de funky #pastasalade op de Dag van de Pastasalade. Ras al hanout koop ik altijd bij De Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. Een paradijs vol geuren en kleuren. Daar haalde ik ook het kikkerwtenmeel.

Ik grill de socca na op mijn BBQ, beleg ze met wat rauwe groente, En zoals gezegd een lekkere dot aioli. En glas frisse rosé erbij en je komt de canicules, hondsdagen wel door. Santé!

Nodig (10 stuks):

300 g kikkererwtenmeel

2 tl zout

3 tl ras al hanout

500 ml water

olie om in te bakken

Bereiding:

Doe het meel, het zout en de ras al hanout in een kom en voeg beetje bij beetje het lauwe water toe. maak er een mooi beslag. Zet het beslag zeker 2 uur in de ijskast. Er kunnen klontjes in ontstaan, maar die verdwijnen tijdens de rusttijd.

Verhit wat olie in een koekenpan en doe een schep beslag in de hete olie. Bak de socca om en om en zet apart onder folie. Eet direct op of laat afkoelen.Je kunt de socca dan ’s avonds gebruiken bij de BBQ.

01/07/201509/01/2020

Funky pastasalade

foto: funky pastasalade

In mijn hoofd klinkt een heel oud nummer, begin jaren tachtig “Want you take me to funky town” van LIPPS Inc. Ik heb de 12 inch versie nog ergens in een doos liggen. Disco op zijn best. Niet op CD noch virtueel, maar op vinyl. Overigens weer helemaal funky hoor dat vinyl. Je kunt tegenwoordig op de Overtoom je gedownloade muziek weer gewoon laten persen. Tijdens een kopje hipster koffie. Wat een funky idee. Maar ik dwaal af, want vandaag is het 1 juli, dag van de pastasalade. In de tachtiger jaren aten we geen pastasalade. Dat was nog niet uitgevonden. En door wie pastasalade is uitgevonden, weet ik ook niet. Is ook niet meer te traceren. In ieder geval is het een mooie wijze om aan restverwerking te doen. Koude pasta assembleren met allerlei andere ingrediënten. Groente of vlees. Ik kies voor een gele ietwat funky pastasalade met mais, gele paprika en met honing/ras al hanout gemarineerde speklapjes. Want geel is het nieuwe roze, als ik tenminste sommige trendgoeroes moet geloven. Maar ik dwaal alweer af. Het gaat op deze eerste julidag om de pastasalade. En niet alleen die pastasalade van mij, maar van vele deelnemers aan deze bijzondere dag. Hun links vind je onderaan deze blog. (er is zelfs een hele Facebook pagina te bewonderen over het fenomeen) Funky pastasalade. Een gerecht dat echt in het zonnetje gezet dient te worden. Vandaar dat geel, van de zon en de zomer. Ik word er vrolijk van zo’n pastasalade. Lekker koel op je bord, voor de picknick of op het strand. We drinken er een glas lichtgele viognier bij. Van Wild Pig Wineries.

Nodig:

300 g gekookte en afgekoelde penne.

1 gele paprika

1 sjalotje

1 citroen

3 speklapjes

1 el ras al hanout

1 el vloeibare honing

1 el gehakte bieslook

1 blikje mais

peper en zout

3 el olijfolie

Bereiding:

Maak van 1 el olie, 1 el honing en 1 el ras al hanout een marinade. Smeer de speklapjes hiermee in. laat de marinade 15 minuten intrekken. Verhit de grillpan en bak de lapjes tot ze krokant zijn. Zet het vlees apart onder wat folie.Was en snijd de paprika, laat de mais uitlekken en snipper het sjalotje. Hak de bieslook fijn. Meng alles door de afgekoelde penne en maak op smaak met flink wat peper en zout. Liefhebbers van pit kunnen een tl harissa pasta uit Tunesië toevoegen.Maak van 2 el olijfolie, wat citroensap en wat rasp van de schil een dressing en meng deze door de salade. Snijd hierna de speklapjes fijn en voeg deze toe aan de pastasalade. Serveer direct. Of neem mee als je de funky stad in gaat.

A propos: de links naar andere spannende pastasalades op deze zonnige eerste juli, dag van de pastasalade.

Echt eten maken etenmaken.blogspot.nl/2015/07/pastasalade-zomerfeest.html

Eten uit de Volkstuin etenuitdevolkstuin.nl/2015/07/01/koude-pastasalade-met-erwtenscheuten-en-citroen

Homecooking dept. homecookingdept.com/koude-pastasalade/

Italiaans koken met Antoinette italiaanskokenmetantoinette.nl/2015/07/lauwwarme-pastasalade-pesto-trapanese.html

Miss Foodiemoods foodiemoods.nl/pastasalade-met-tonijn/

Voor meer pastasalade volg je de Facebookgroep: 1 juli dag van de pastasalade.

19/06/201519/06/2015

Hete Vuren, Jeroen Hazebroek en Leonard Elenbaas.

foto: Hete Vuren.

De vaders van Jeroen Hazenbroek en Leonard Elenbaas zijn de schuldigen te noemen aan het boek, dat hier voor me ligt. Hun vaders waren van die types, die bij de eerste mooie dag hun barbecue uit de schuur opvisten en aan de slag gingen. Niet op hoog niveau, maar zoals dat in de jaren zeventig en tachtig ging, met verkoold vlees, dat nog rauw van binnen bleek te zijn. Maar tijden veranderden. Nu is er Hete Vuren, een leuk basisboek over grillen en koken op houtskool en briketten. Een leuk en leerzaam vaderdaggeschenk met het oog op a.s. zondag 21 juni. Barbecue 2.0 en niet alleen als zomerse besteding. Maar jaar rond gedegen aan de slag met vuur en het koken erop.

De beide schrijvers besteden in de eerste hoofdstukken veel aandacht aan de (recente) geschiedenis van het grillen en koken op vuur. Interessant om te lezen hoe met golfbewegingen het koken op houtskool en briketten à la mode was en dan weer niet. Ze gaan in op de verschillen met onze Zuiderburen.

Daarna behandelen Jeroen en Leonard de hardware, de barbecues, de spitten, roosters en alle andere accessoires.

Het volgende hoofdstuk gaat over brandstoffen en aanmaakmaterialen. Soorten hout en hun eigenschappen. De achtergronden van houtskool en briketten. Het fikkie stoken, uit laten gloeien en blussen. (ook een belangrijk iets) komt in het vijfde hoofdstuk aan bod.

Dan kunnen we eindelijk gaan grillen, de technieken, een beetje natuurkunde. Kijken of het vlees gaar is, het niet laten verbranden.

De beide koks verhalen over bereidingen, over langzaam garen, over vissen in de klem, groenten in de as. Tijd voor recepten, zoals een gegrilde ribeye, de mateloos populaire runderhamburger, stap voor stap. Roze peper laurier worst. Saté mag niet ontbreken! En pindasaus. Gegrilde tonijn met paksoi. De heren laten zien dat er van alles mogelijk is op je perfecte vuurtje. Brood bakken en wafels als dessert. Het boek besluit met wat garnituren en een verklarende woordenlijst.

Hete Vuren is een boek geschreven door twee culinaire professionals, met veel informatie over barbecueën, de vuistregels en gelardeerd met duidelijke illustraties. Deze barbecue experts nemen de lezer aan de hand, net zoals zij in hun workshops doen. Dat is de kracht van dit boek, makkelijke recepten en een handig naslagwerk voor bbq’ers in spe en natuurlijk herscholing voor hun vaders.

Hete Vuren, grillen en koken op houtskool en briketten. (ISBN 978 9059565975) is een rijk geïllustreerde uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 24,95

17/06/201517/06/2015

Al fresco 2015, spiedini van Rick

foto: Ricks spiedini

Hij is binnen, de eerste inzending voor Gereons Keuken al fresco 2015. All the way from the States! Rick Amatulli uit Massapequa Park, Long Island (NY) zond zijn recept voor spiedini in. Zijn zomerse maaltijd. Het is een recept uit de Siciliaanse tak van zijn familie. Van zijn zia Nina. Zij is behalve een gracieuze Italiaanse verschijning ook een spectaculaire kok. Spiedini kun je ruim te voren maken, zodat ze daarna snel buiten op de grill kunnen worden bereid. Rick maakt ze van bavette. (steak van de vangen/flanken van het rund) Maar spiedini kunnen van elk soort vlees worden gemaakt. Een snel en makkelijk recept met dank aan deze Italië adept. We drinken er een fles rode sangiovese bij. Tondo Tondo uit de Tuscan Sun Wines collectie van onze wederzijdse vriendin Frances Mayes.

Nodig (6 spiezen):

700 g bavette (flanksteak)

150 ml olijfolie

3 sneden oud brood verkruimeld

1 tl oregano

2 tenen knoflook

50 g Parmezaanse kaas geraspt

2 grote uien

12 jonge laurierblaadjes

peper en zout

Bereiding:

Snijd het bavette vlees in blokjes. Bestrooi met wat peper en zout. Doe het vlees in een kom en giet de olijfolie erbij. Maak kruim van het oude brood, voeg de knoflook, oregano, peper, zout en Parmezaanse kaas toe. Meng dit goed door het vlees. laat de smaken even intrekken.

Snijd de uien in “blaadjes”. Rijg eerst een jong laurierblaadje daarna om en om vlees en uiblaadje aan een spies. Sluit af met een laurierblaadje Grill de spiezen op de barbecue 2 à 3 minuten totdat ze medium zijn. Serveer direct.

Rick Amatulli serveert deze spiedini met gevulde artisjokken en een lichte zomerse salade. Buon appetito.

29/05/201529/05/2015

Wilde pluk met Wild Pig.

foto: de wijnen van Wild Pig.

Hoe wild en terroir wil je het hebben? Een beetje druilerige ochtend in hartje Arnhem, park Sonsbeek, waar Gereons Keuken en Route naartoe toog voor een heuse wild pick. Na een kop koffie of thee van op berken parasiterende paddenstoelen (geen hallucinerende) gingen we en petite comité het bos verkennen. Op zoek naar eetbare dingen. Net zoals wilde zwijnen of varkens doen, vertelde Edwin Florès, wildplukker. Varkens eten van alles. Waar hun neus hen naartoe leidt. Beukennootjes, een bron van proteïne en zetmeel. En beuken staan er volop in Sonsbeek. Al honderden jaren. Witte klaver, die we direct plukten. Een klaversoort met een licht zurige smaak, die doet denken aan sauvignon blanc. Met noten van granny smith. Zevenblad. Een flinke bos waterkers langs de rand van een beekje. Edwin liet het allemaal zien. Vol verve en in touch met het terroir, want naast wildplukker is hij ook een gepassioneerd verhalenverteller. Dat doet hij ook in de workshops die hij geeft en de boeken, die hij schreef over wilde pluk. Kijk eens op casaforesta.nl/workshops Het is leerzaam en inspirerend.

foto: wildplukker Edwin in actie.

Na de wandeling werden we ontvangen in Ressen op het, als ik het zo mag noemen, domaine van Edwin. Een paradijs in de Over Betuwe met een wildpluktuin, een moestuin en natuurlijk de varkens. De soep en quiches van raapsteel en erwtjes stonden uitnodigend klaar. Hier ontmoetten we Véronique Torcolacci, wijnmaakster uit de Languedoc. Verbonden met het terroir is zij de producente van Wild Pig wijnen. De wijnen stonden in gelid klaar om te worden geproefd, nadat de vigneronne het verhaal van Greta had verteld. Net als op de Veluwe komen er in de Languedoc veel everzwijnen voor. En zoals we die ochtend al hadden begrepen hebben varkens een neus voor lekkere dingen. Zo ook Greta, die gulzig snoepte van een perceel chardonnay. Totdat ze op een dag door Véronique gewond werd aangetroffen tussen de ranken. De zeug werd verzorgd en uiteindelijk op 16 november, Sint Margaretha vrijgelaten. Een naam was geboren. De wijnen heetten voortaan Wild Pig, met als handelskenmerk een afbeelding van Greta. Een zomerse range vol smaak.

foto: soep van Casa Foresta

Wild Pig Winery, wildpigwines.com betrekt zijn druiven van een veertigtal wijnboeren in de regio. Van Limoux op de hellingen tot de kust. Er zit soms wel vier weken tijd tussen de eerste en laatste pluk. Er wordt begonnen aan de Mediterrane kust, waar de zon intenser is en langzaam daarna worden de hoger gelegen percelen geoogst. Van de druiven maakt Véronique mono cépage wijnen. Chardonnay, Sauvignon Blanc en Viognier tekenen voor wit. Syrah met nachtelijke pluk en een inweek van slechts 4 uur levert de rosé. En natuurlijk een peperig rood!. Daarnaast is er rode Merlot en Cabernet Sauvignon. Allemaal vrolijke fruitige wijnen voor de borrel of misschien wel voor bij Gereons Keuken al fresco deze zomer. (ik kom er op terug)

foto: vigneronne Fanny maakt worstjes.

Maar er moest nog gewerkt worden. Want zo’n wilde pluk met Wild Pig maakt hongerig. Er werd worst gemaakt. Met kruiden uit het bos en van de grond van Casa Foresta. Fanny Spironelli, wijnvrouw uit Gigondas ging samen met Véronique en andere aanwezigen aan de slag. Er werden twee soorten worst gemaakt, een met venkelzaad en zout en één met kruiden. Edwin deed vakkundig voor hoe hij zijn varkensvlees verwerkte. Deze week schreef ik nog over de worstjes van de wijnvrouw. (een gouwe ouwe uit mijn boekje) Nu zag ik eens een andere letterlijke versie hiervan. Fanny maakte worstjes alsof ze nooit anders had gedaan.

foto: de biggetjes

Het druilerige van de ochtend maakte plaats voor het lentezonnetje en onder het genot van de wijnen van Wild Pig, de verhalen van Véronique en Edwin, werden we getrakteerd op gegrilde worst. met uitzicht op de worstjes to be. Zij struinden dartel door de wei. Dat dan weer wel. Ik heb genoten van het terroir, de wilde pluk met Wild Pig.

foto: de jonge cépages van Wild Pig

Naschrift: De 7 variaties wijnen van Wild Pig worden in Nederland verkocht bij de blauwe grootgrutter in fles (0.75 l) en een pouch (1.5 l) #spon

26/05/2015

Gereons kookboekenhoek.

foto: kookboekenhoek

Het begon allemaal met een klein rijtje boeken in mijn keukenkast. De kookboeken, die ik het meest gebruikte, hadden daar hun plekje. Lekker snel bij de hand in Gereons Keuken Thuis. Andere kookboeken bevonden zich her en der verspreid in mijn flat en elders. In kisten, onder het bed of in een kast. Andere boeken verhuisden naar Gereons Sea Spot. Vanaf het moment dat ik begon te schrijven over eten en wijn groeide het aantal kookboeken gestaag. Recensie-exemplaren, vintage kookboeken, Franse kookboekjes en route, wat ik zelf her en der aanschaf, het thuisafgehaald kookboek en mijn eigen kook- en leesboek. Wat ontstond was chronisch ruimte gebrek op de keukenplank. Bovendien is dat de plek om te koken, niet om te lezen. Het was allemaal niet praktisch. Nu had ik nog een klein hoekje in mijn flat over. (Nee, niet het balkon, daar staat al een plantenverzameling) In de hal waar ook mijn bureautje staat. Met wat passen en meten was er precies plaats voor een instapmodel boekenkast van een Zweeds woonwarenhuis. Gereons kookboekenhoek was een feit. Daar staat nu mijn hele culinaire bibliotheek te pronken. (Op de boeken die aan zee zijn na) Alle titels op een rij, gerangschikt op land, thema of favoriete schrijver. Aangevuld met boeken, die over eten verhalen. Een speciale plank vol wijnboeken. Ik ben een gelukkig mens. Zoveel culinaire wijsheid en zoveel mooie verhalen op de plank. Een bron van inspiratie voor mijn blogs en voor mijn kookworkshops. Input voor mijn wijnproeverijen. En een stok achter de deur om Gereons Keuken en Route te voltooien. Verhalen uit de stad, vanaf de campagne en aan de kust, gelardeerd met recepten.

Vandaag een variatie op een oud recept, dat eerder in mijn boekje Gereons Keuken Thuis stond. De worstjes van de wijnboer.”Salsicce arrostite con uve al vinaio“. Deze keer gaan ze niet in de oven, maar gewoon met de gekruide olie op de barbecue. Prima voor een al fresco avondmaal onder de pergola. Een stevig glas Chianti erbij.

Nodig (voor 6 pers.)

150 ml olijfolie

2 el verse rozemarijnblaadjes gehakt

2 tl anijszaad

2 tl venkelzaad

gemalen peper

1 kg varkensworstjes

800 g druiven wit en blauw gemengd

peterselie

Bereiding:

Verwarm de olie in een steelpan op laag vuur. Voeg hieraan de rozemarijn, de anijs- en venkelzaden toe. Een flinke hoeveelheid gemalen peper. doe een deksel op pan en laat 15 minuten trekken. Je krijgt zo een aromatische olie. Prik met vork de varkensworstjes in en wel deze 5 minuten in niet kokend water.

Steek de barbecue aan of de elektrische grill. Leg de worstjes op het rooster en bestrijk deze met de aromatische olie. Rooster de worstjes tot ze gaar zijn. Pak de druiven in in aluminium folie en leg deze op de barbecue. Laat de druiven warm worden tot ze open gebarsten zijn.

Serveer de worstjes in een schaal met de druiven en wat gehakte peterselie. Geef bij dit gerecht een geroosterde sneden boerenbrood.

19/05/201519/05/2015

Foodblogevent mei, kruiden.

Het al fresco seizoen is nu al een dag of 10 geopend in Gereons Keuken Thuis. Alleen werken de weergoden niet echt mee. In ieder geval geeft dat wat extra tijd om eens na te denken over kruiden, het thema van het foodblogevent van deze meimaand. Ik had net een nieuwe batch kruiden geplant op mijn balkon. Ze worden nu geteisterd door valwinden. maar dat mag de pret niet drukken. Na regen komt zonneschijn.

Kruiden dus in een stevige saus met een bite, chimichurri, een al time favorite voor in de zomer. Voor op de BBQ. Dat wordt mijn inzending deze maand. Hij stond al eens eerder in mijn kook- en leesboek. Een makkelijk te maken salsa met de staafmixer. En voor de host van deze maand Oesters en Uien, het smaakt ook heerlijk op een rauwe oester. Verandering van spijs doet eten.

Chimichurri. Een pittige saus waar je je steak mee insmeert, je brood. En dan roosteren maar! Lekker sterk. De tranen in je ogen. Een stevige rode wijn van de malbec druif erbij en je Argentijnse asado is een fiesta. Denk eens aan een mooi glas rood van Bodegas ougenheim. http://gouguenheim.com.ar/

Nodig:
100 g gehakte peterselie

2 tl gedroogde oregano

4 tenen knoflook

2 el rode wijnazijn

1/2 el grof zeezout

peper

2 rode Spaanse peper in ringetjes

5 el olijfolie

Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een kom en maal deze met de staafmixer niet te fijn. Voeg de olie en azijn toe om er een mooie emulsie van te maken

01/05/201501/05/2015

Gereons Keuken al fresco

foto: sinaasappel en route

Het is vandaag 1 mei, dag van de Arbeid, maar daar wil ik het helemaal niet over hebben. Inmiddels is Gereons Keuken thuis al danig in de al fresco stand geraakt. Door de blauwe zee, door de nog blauwere luchten en de warm gele bol die alle kleuren hier in Zuid Frankrijk radiant maakt. Al fresco eten als het ’s avonds wat koeler wordt, picknick op het strand met de zelfgemaakte tabouleh en broodjes of ergens met uitzicht op de Méditerrannée. Groenten van de Italiaanse markt, een mooie eendenborst, nog wat rawit pepertjes uit de foodybox van Kroon op het Werk en zelfgeplukte sinaasappel uit Hyères. Wat een feestmaaltijd levert dat op onder de Provençaalse luchten. Gereons Keuken al fresco.

Deze staat van zwelgen is niet eeuwigdurend. Ons kleine kikkerland lonkt over een paar dagen. Het zal wennen zijn, maar met een beetje redelijk weer en wat goede moed start ik het al fresco seizoen vanaf eind volgende week. De grill weer naar buiten, olie maken in de door mij verzamelde flessen. kruidenpotten planten op het balkon. En koken maar in de buitenlucht. In ieder geval tot half september of half oktober. (Wie weet krijgen we weer een mooie Indian Summer)

Het al fresco seizoen kan mij niet lang genoeg duren. Dit jaar nodig ik jullie allen opnieuw uit jullie trouvailles op mijn blog te delen. Jullie favoriete buitengerecht voor zomerse lunches, barbecues of picknicks. het kan niet gek genoeg. Ik plaats deze op mijn blog en op 15 september maak ik de winnaar van een leuk kookboek bekend. Ga er snel naar speuren bij mijn rentrée in Nederland.Vandaag een recept voor hamburgers à la provençale met koude ratatouille. ( ik ga hierbij vanuit dat je nog een restje ratatouille in de ijskast hebt staan) We drinken er een koude Costières de Nîmes rosé bij.

Nodig:

500 g rundergehakt

2 el paneermeel

1 tl komijn

1 tl paprikapoeder

2 tl provençaalse kruiden

1 sjalotje zeer fijn gesnipperd

3 tenen (verse) knoflook

peper en zout

olie

restje ratatouille,

veldsla

citroenmayonaise

4 dikke sneden boerenbrood

Bereiding:

Meng door het gehakt de paneermeel, de geperste knoflook, sjalot, de kruiden, specerijen, peper en zout goed door elkaar. Maak er 4 hamburgers van. Bestrijk de burgers met wat olie en strooi er nog wat provençaalse kruiden over heen. Rooster de burgers tot ze gaar zijn. Snijd de ratatouille fijn (als dit al niet het geval is. Rooster op de grill de met wat olijfolie bestreken sneden boerenbrood, beleg deze met de sla en leg hierop de burger. Garneer het geheel met een schep ratatouille en een flinke klodder mayo!

Bon appétit en niet vergeten jouw heerlijke recept in te zenden voor Gereons Keuken al fresco!

27/02/2015

Vintage kookboek, Elle Cuisine

foto: vintage kookboek

Je gaat op een willekeurige middag even snel de deur uit om een vergeten boodschap te halen. Je fietst naar de supermarkt, maar onderweg lonkt de kringloopwinkel. En dan specifiek de boekenafdeling van de kringloopwinkel. Nog specifieker de kookboekenafdeling van de kringloopwinkel. Gereons Keuken Thuis kan daar namelijk niet genoeg van krijgen. Snuffelen tussen de boeken, tussen de bladzijden, vaak beschreven door de vorige eigenaar of met een boodschappenlijstje ertussen. Zo heb ik al heel wat leuks voor een prikkie gekocht. Zoals een wijnboerenkookboek, een kookboek van het vermaarde Hongaarse restaurant Gündel en een werkje over mosselen.

Deze week was het weer raak, In het schap stond Elle Cuisine, menus et recettes, geschreven door Mapie de Toulouse-Lautrec (inderdaad familie van), ergens in de jaren 50 van de vorige eeuw. Een vintage kookboek, dat je inzicht geeft in de Franse keuken van de fifties. Het kookboekje staat in schril contrast met een Nederlandstalig boekje, dat ik heb uit dezelfde periode. De Nederlandse versie is veel kariger dan de Franse.

Het boekje behandelt allerlei situaties, waarin de moderne Franse huisvrouw of -man kan belanden. Het vintage kookboek start met, hoe Frans, de keuze van de wijn. Logisch, want in de jaren 50 was wijn nog volksdrank numéro un.

Daarna gaat het verder met het hoofdstuk “Seule pour déjeuner” lichte lunchmenu’s, zoals een croque-monsieur, gevolgd door een salade à la Constance en als dessert een crème au Cointreau. Of wat te denken van makreel uit de oven, pilavrijst met saffraan en een Vlaamse fruitsalade. Allemaal licht verteerbaar, want de dame des huizes denkt ook aan haar silhouette.

In het volgende hoofdstuk komt een jeugdvriendin voor het diner. Dat is smullen van hamcroquetjes, gegrilde tong met riz créole en sinaasappels uit de oven.

Een ander hoofdstuk is ingeruimd voor een diner en tête à tête met de echtgenoot. Hij wordt na een drukke dag verwend met kleine quiches Lorraines, koolvis op de wijze van Nice met een salade en een witte wijn crème.

Hierna breidt het gezelschap zich uit, man neemt zijn kameraden mee, de kinderen hebben honger, de hele famille schuift aan voor de zondagse lunch. Mevrouw organiseert een soirée dansante met dito koud buffet. Er wordt gepicknickt in het park. Gebarbecued, cuisine en plein air En als laatste hoofdstuk is er de goûter (thee) voor het kinderfeestje.

Wat een plezier straalt dit boekje uit. Huppakee alles in een handomdraai, geïllustreerd met vrolijke tekeningen. Het werkt aanstekelijk. Laat het nu goed uitkomen, want volgende week organiseer ik een kleine wijnproeverij. Ik ga eens kijken hoe de dame uit dit boekje dat aanpakt. Wordt vervolgd….

24/10/201424/10/2014

Merlot van Barefoot

foto: merlot van Barefoot

Een instapmodelletje rood, de merlot van Barefoot. Rood vol sap van kersen en pruimedanten. Een hintje chocola en milde tannines. Californische smaken, een dosis zon voor elk moment van de dag. Bij veel gerechten of zomaar als glas wijn to go. Tijden het Lifstyle Lab van 9 oktober jl. aan de Prinsengracht proefde ik de pinot grigio van deze wijnmakers. Licht en knisperend. Appel en peer, florale hints. Laid back wit op zijn Californisch. Geniet van het moment, voor ieder wat wils. Dat is ook de filosofie van Barefoot wines. Blootsvoets in het leven staan. Gericht op de startende wijndrinker. Op festivals, in de LGBT scene. Daar zijn de wijnen van Barefoot te vinden. Be yourself and discover your own taste. En dat kan met hun grote gamma aan wijnen.

Barefoot is daarnaast ook begaan met het milieu. Je wilt toch graag met je blote voeten de mooie stranden verkennen. Barefoot wijnmaakster Jennifer Wall maakte in 2012 samen met Surfrider 45 kilometer Hollandse kust schoon. Om weer blootsvoets te kunnen genieten. De dag werd feestelijk afgesloten met een glas wijn. What else?

Maar even terug naar de merlot van dit merk. Gereons Keuken Thuis schonk een glas in, proefde de kersentonen, de pruimen en de Californische zon. Een echte merlot. Voor vele doeleinden inzetbaar. Licht te koelen.Ik denk dat ook dat hintje chocolade aan zal slaan bij jongeren, vrolijk op hun festival of in de branding van het Bloemendaalse strand. Of voor hipsters tijdens hun barbecue in het park en dat kan ook in de winter tegenwoordig. Of tijdens Gay Pride. Een regenboog aan kleuren en smaken, die Barefoot biedt. Daar lijkt deze wijn van de merlotdruif voor gemaakt. Persoonlijk vind ik deze merlot iets te fruitig, dat terzijde. Barefoot, http://barefootwine.com/ heeft nog genoeg nadere varietals in hun collectie. Allemaal instapmodellen. De wijnen van Barefoot zijn te koop bij geselecteerde supermarkten en slijters.