foto: de vier hoofdrolspelers in de Van Gogh collectie.
Kiezen voor Vincent. Het Amsterdamse Van Gogh Museum bestaat dit jaar 50 jaar. Dat is niet in de laatste plaats te danken aan de familie van Vincent van Gogh, die met hun collectie aan de wieg stonden van dit unieke museum. Op 10 februari opent de tentoonstelling Kiezen voor Vincent, een portret van een familiegeschiedenis. Het persoonlijke verhaal van allen rond Vincent van Gogh. Een verhaal van twijfel tegenslag, trots en uiteindelijk triomf. Met grote dilemma’s, die worden gezien door de ogen van de schilder Vincent, zijn broer kunsthandelaar Theo, de vrouw van Theo: Jo en hun zoon Vincent, die was vernoemd naar zijn beroemde oom. Een tentoonstelling, waarin je de familie van Vincent van Gogh leert kennen. Hoe? Door te kijken, te luisteren en te doen!
foto: keuzes maken, hoe doe jij dat?
Toen in 1891 Theo van Gogh een half jaar na de dood van Vincent van Gogh overleed, erfden zijn jonge vrouw Jo van Gogh-Bongers en zoontje Vincent een enorme kunstverzameling. Dankzij Theo had de jonge Vincent zich kunnen ontwikkelen tot een vooraanstaand en vernieuwend kunstenaar. Theo zorgde voor het levensonderhoud en kwam in ruil daarvoor in het bezit van de meesterwerken van Vincent. Zonder kunsthandelaar Theo en zijn vrouw Jo en neefje, later ir. Vincent van Gogh, had het hedendaagse Van Gogh Museum nooit tot stand gekomen. Jo van Gogh-Bongers besloot dat de gehele collectie schilderijen, brieven en andere verzamelingen intact bleef en verhuisde naar Bussum, waar alles een plek kreeg. Een belangrijke beslissing. Want, wat als zij deze keuze niet had gemaakt? Op deze vraag is deze jubileumtentoonstelling geschoeid: “Wat had jij gedaan als jij in de schoenen van de hoofdrolspelers stond?” Beleef dit tijdens deze interactieve tentoonstelling.
foto: ga tijdens de tentoonstelling interactief aan de slag met licht en achtergrond.
Door de bijzondere beslissing van Jo’s zoon Vincent, om de schilderijen minus de eerder verkochte werken in een stichting onder te brengen en hiervoor een speciaal museum te bouwen, kunnen duizenden bezoekers nog altijd genieten van de werken van Vincent van Gogh. Geen sinecure, als je bedenkt, dat kunsthandelaar/broer en beste vriend van Vincent, Theo ook kunst verzamelde van andere tijdgenoten. De basis van dit mooie museum in Amsterdam, sinds 1973. Ook tegenwoordig zijn familieleden nog betrokken bij het museum en de stichting, die deze bijzondere collectie en het verhaal van doorzetters beheert.
foto: de eerste Van Gogh tentoonstelling
De tentoonstelling Kiezen voor Vincent is de aftrap van een jaar vol feestelijkheden en is te zien van 10 februari tot en met 10 april 2023. Met louter werken uit de familiecollectie. En zoals het een echte grande dame betaamt, is haar 50 jarige jubileum ook een mooie aftrap voor een cosmetische operatie, die het museum klaarstoomt voor de volgende halve eeuw.
foto: de enige foto’s van Vincent en zijn jongere broer Theo.
video: kijk mee hoe de de familie van Gogh keuzes maakte.
RECEPT.
Treuffe is een aardappelgerecht uit Bourgondië. Een lekker hartverwarmende aardappelkoek. Zeker na het werk in de wijngaard gaat dat er wel in.
Nodig:
500 g aardappels 3 grote eieren 2 el bloem 500 witte verse kaas, bijv.. ricotta 2 el crème fraîche olie om te bakken
Bereiding:
Schil en kook de aardappels. Laat ze iets afkoelen verbrokkel ze in een kom. Breek de eieren en klop deze door de aardappel. Voeg 2 el bloem, de crème fraiche, peper, zout ende ricotta toe. Roer de massa tot een beslag. Verhit in een pan wat olie en giet het mengsel erin. Bak kort op hoog vuur en laat de koek daarna 15 minuten rustig garen onder een deksel. Keer met behulp van een groot bord de aardappelkoek om en bak de andere kant in korte tijd krokant. Serveer de treuffe met een salade van veldsla en gebakken hazelnoten.
Trudy de fazant. Onlangs plaatste ik op Facebook een oproep voor leuke verhalen voor de groene editie van Gereons Mag, die rond 22 februari verschijnt. Gastblogger Rinze de Vries stuurde mij een verhaal uit zijn Amsterdamse tuin. Over Trudy, een tuinbewoonster, waarvan Rinze eerst dacht, dat zij een fazant was.
foto: Trudy en de twee andere kippen.
Trudy, de fazant. In mei 2002 woonde ik in een huis met een grote achtertuin in Amsterdam. Het stel dat er voor ons woonde was al oud en had lang niets meer aan de tuin gedaan. Die verwilderde tuin trok, tot onze verrassing, veel vogels, kikkers en op een middag zelfs een konijn. In het najaar zag ik een grote vogel hoog in één van de bomen zitten. Het leek wel een fazant. Grappig vond ik het wel. In Amsterdam zoveel natuur. Later zaten we aan de koffie en bleek die fazant een kip te zijn. Tevreden scharrelde zij door de tuin. Ik heb haar een bruine boterham gegeven en die hapte ze zacht tokkend weg. Echt dichtbij kwam ze niet, maar dat had ik ook niet verwacht. Na de boodschappen (het was op een zaterdag) was ze er nog steeds. Ze zat in een groenblijvende boom op een lage tak. Tja wat te doen? Maar weer een boterham onder de boom gegooid en ook die hapte ze tevreden tokkend weg. Toen het donker werd dacht ik, dat ze was vertrokken. Na nog eens goed te hebben gekeken bleek ze veel hoger in de boom te zitten. Klaar voor de nacht.
’s Ochtends scharrelde ze weer door de tuin en de hele zondag bleef ze dat doen. Maandag heb ik bij de dierenwinkel gemengd graan aangeschaft. Dit ging er vlot in en zodra ze me zag kwam ze al voorzichtig aanscharrelen die week. Een tijd lang ging dit zo door. Wij vonden het wel gezellig. Zelfs toen ze op een zaterdagochtend om acht uur luid onder ons slaapkamerraam zat te tokken. Een bakje voer en stil was onze Trudy weer. Via via hoorden we dat Tru thuishoorde op de school om de hoek. De conciërge kwam haar halen toen ik aan het werk was, want ik wilde het niet zien. Erg tam was ze nog steeds niet en ik zag al wilde taferelen van een angstige kip voor me, die met grof geweld door een nare man werd meegesleept. Dit was eind november 2002. Het kippenvoer heb ik op 30 december maar in de tuin gegooid voor de andere vogels. Mijn stille hoop, dat ze terug zou komen, had ik laten varen.
Echter het jaar 2003 had niet beter kunnen beginnen want op 3 januari scharrelde ze weer tevreden door onze tuin. Trudy was terug en voorgoed hoopte ik. De tuin werd haar domein. Ik snoeide en haalde onkruid weg. Ze stond zowat op mijn tenen te trappelen om te kijken of er beestjes omhoog kwamen als ik iets ging planten. Kleine plantjes kregen geen kans, want nijver als ze was, groef ze alles op. Op een dag merkte ik dat ze uit de tuin van buren kwam. Eieren had ik nog nooit gezien. Ook niet echt meer aan gedacht, maar ineens ontdekte ik een nest met meerdere eieren achter de omheining. En het was niet eens Pasen.
In de achtertuin is het bij een beetje snoeien en het planten van wat bessenstruiken gebleven. En een nachthok voor de kippen want ik haalde er nog twee Orpingtons bij. Trudy bleek een Assendelfter raskip. Ze had een grappig rozetje op haar hoofd. Jaren scharrelden ze door de tuin. Nijver krabbend trokken ze rond op zoek naar pieren. In de avond gingen ze in het nachthok en gelukkig legden ze daar ook eitjes. Nu 20 jaar later tuinier ik op een dakterras vol met grote potten. Ik kan vanaf het dak de tuin bijna zien. Op het dak groeien frambozen, zwarte bessen, aalbessen en bramen. Er staan kersenbomen, een perzik, pruimenbomen, nectarines en vijgen. In het seizoen verbouw ik sla, spinazie en snijbiet in potten. De groene parkieten hebben de kersenbomen al ontdekt. Ik vind het wel grappig, maar nog leuker had ik het gevonden als Trudy in weer in een boom had gezeten. Ze heeft 10 jaar bij ons gewoond en telkens als ik weer iets verplant denk ik dat ik haar zachtjes hoor tokken.
foto: Gereons oeufs en meurette in Libelle.
Dank je wel Rinze voor deze leuke gastblog. Speciaal voor jou een Bourgondisch eierrecept uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis: “Oeufs en meurette”, een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. Deze saus is een combinatie van wijn, spek en uien. Lang inkoken maakt de saus dikker en stroperiger.
Nodig:
1 fles rode Bourgogne wijn
100 g spek in blokjes
6 sjalotjes
100 g boter
250 ml runderbouillon
8 sneden brood
2 tenen knoflook
50 ml wijnazijn
8 verse eieren
zout, peper
gehakte peterselie/bieslook
1 l heet water
Bereiding:
Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen. Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen. Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.
Vega(n) kookboeken in februari. Laten we deze maand eens vega(n) aftrappen met twee kookboeken, die al een tijdje op de rol stonden en waar GKT maar niet aan toekwam. De groene weken dienen zich aan op GKT. De lente staat voor de deur. Wat minder vlees en wat meer groenvoer eten kan geen kwaad. Tenminste, dat vind ik. Het is geen credo. Daarover kun je mijn LUBM blogpost nalezen!
foto: Paul Florizoone en cover No Meat no nonsense.
No meat no nonsense. Plantaardig eten hoeft helemaal niet moeilijk te zijn is het betoog van Greenway oprichter Paul Florizoone in zijn nieuwe boek No meat non nonsense. Op één van zijn reizen was de schrijver verstoken van vlees en dat vond hij uiteindelijk helemaal niet erg. Integendeel zelfs: zijn passie voor vegetarisch eten en plantbased koken werd aangewakkerd. Het leidde tot de oprichting van zijn bedrijf Greenway, dat in België plantbased food produceert. GKT kent de producten nog niet en is erg benieuwd naar de kwaliteit van zijn waar. (Ga er dit voorjaar eens naar op zoek) En heel belangrijk voor GKT: het aantal toegevoegde hulpstoffen. Want dat blijft toch een dingetje bij vleesvervangers uit de supermarkt. Maar voor nu wat voorbeelden uit dit vrolijke kookboek van Paul Florizoone. Köfte van jana met mojo verde, lekker pittig fingerfood. Beet balls met tzatziki. Vietnamese Banh mi. In de zomereditie van Gereons Mag eind juni keert een recept van Florizoone terug. Makkelijke en maakbare recepten voor iedereen, die eens een keer of altijd zonder vlees wil eten. Ik denk, dat het ook zo bedoeld is, want kant & klaar plantbased producten hebben niet als doelgroep de doorgewinterde culinaire vegan kok, maar de doorsnee supermarktklant. Geen vlees, gene zever!
Vega Blauw. Bij mij om de hoek in Amsterdam. (gek dat je dat na meer dan twee jaar nog steeds zegt) zit het Indonesische restaurant Blauw. Een fijne plek om te genieten van al het moois, dat de Gordel van Smaragd heeft te bieden. Blauw is bekend van wege de gerechten, die de chefs bereiden met originele Indonesische kruiden, kleuren en smaken. Maar daar stopt het niet bij, want ook de keuken van Blauw is continu in beweging. Een vega versie van het eerder verschenen kookboek moest derhalve niet ontbreken Zeventig originele plantbased recepten van de koks van Blauw, aan het papier toevertrouwd door vriendin en culinair schrijfster Joke Boon. Zij wist de vega gerechten uit de keuken te vertalen in leesbare receptuur. Tussen de recepten door wordt het team van Blauw voorgesteld, want zij zijn de koks, die alles maken. Vega gerechten uit de hele archipel van het Westen van Sumatra tot aan Timor, van Sulawesi tot het populaire Bali. Zoals Sop sayur santan, Terong kecap. Vega rendang. En… bami timun jepang, waarvan ik in de volgende editie van Gereons Mag het recept geef. Vega Blauw: nu ook om zelf thuis mee aan de slag te gaan. Kook eens op zijn Indonesisch 2.0!
Vega Blauw is een uitgave van Terra en is te koop voor. € 29,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Het plezier van echt goed koken. Wat is dat? Bij tijd en wijle verdwijnt het plezier in koken in GKT. Ik noem dat uitgekookt zijn of afgeblogd. Wat volgt is een tijdelijke ongeïnspireerde kookstaking. Op zulke momenten zijn boeken als het werk van Alice Zaslavsky meer dan welkom. Zij schreef een kookboek voor de enthousiaste thuiskok. Zaslavsky vraagt zich in haar inleiding af wat het betekent een “goede” kok te zijn. Is dat de juiste polsbeweging, waarmee je een snuif van dat en snufje van dit toevoegt? Zijn het je vlieguren in de keuken? Of ben je net als zij een ex deelnemer van Masterchef Australië? Zaslavsky bracht veel tijd met haar grootmoeder door, die haar de fijne keukenkneepjes leerde, daarna volgde een levenslange reis door smaak en koken. Keuzes maken en leren. In de ijskast kijken en ’s ochtends al bezig zijn met het diner van de avond. Allemaal elementen, die haar leven als keukenprinses beïnvloedden. Maar maakt dat haar een goede kok? In ieder geval een goede schrijfster van recepten en kookboeken. Zaslavsky probeert de blije thuiskok de 21e-eeuwse cuisine in te loodsen. Daarbij hoort flexibel zijn, georiënteerd zijn op groenten, oog hebben voor het milieu, maximale inspanning en een hoge opbrengst. Naast elk recept verwent de schrijfster je ook met extra’s in de vorm van tips, vervangers, variaties, no waste, gadgets in de schijnwerper en de categorie de moeite waard. Een hele berg aan informatie en vaardigheden staan in dit kookboek.
foto: cassoulet met broccoli.
Laten we gaan koken thuiskok! Het eerste deel heet uit de losse pols. Van alles en nog wat bij elkaar gegooid. GKT noemt dat normaliter assembleren. In het plezier van echt goed koken resulteert dit in o.a. een salade van venkel en citrus of een gerecht van druiven, feta en pasta uit de oven. Koken voor weekdagen komt voorbij, met zoals Alice zegt geweldige recepten voor doordeweeks. En dat zonder te hoeven nadenken. Ik vind het recept voor cassoulet met broccoli een vondst. Misschien eens op Occitaanse grond uitproberen? No waste koken speelt ook een grote rol in dit kookboek in de vorm van overschotten, meevallers en make-overs van restjes. Zaslavsky wijdt er een heel hoofdstuk aan. Dat levert leuke trouvailles op. Zoals een ajo blanco met bloemkool en amandelen. Een hoofdstuk wordt besteed aan weekend-koken, lekker aanrommelen en gasten ontvangen. Wat GKT betreft mag dat ook doordeweeks. Tot slot serieuze zalige zoetigheden, waarbij ik de Napoleon taart en bûche de Noël met kersen niet onvermeld wil laten.
foto: nowaste ajo blanco met bloemkool.
Het plezier spat eraf in dit boek van Alice Zaslavsky. Echt een kookboek om op een druilerige Hollandse winterdag in te gaan lezen en je blues als sneeuw voor de zon zien verdwijnen. Is het de Australische zon, die aanstekelijk werkt? Anyway, met dit vrolijke kookboek Het plezier van echt goed koken lokt Alice Zaslavsky Gereons Keuken Thuis direct de keuken weer in. Want uitgekookt of afgeblogd zijn is met dit boek verleden tijd.
BONUS recept: Pan confit tomate. Als bonus tref je een lekker zuiders recept aan voor brood met gekonfijte tomaat. Dit gerecht wordt geheid een hit in mijn Occitaanse keuken.
foto: pan confit tomate.
Nodig:
250 g verse, rauwe chorizo 125 ml olijfolie 1 rode ui, in ringen 400 ml droge appelcider snuf suiker 500 g cherrytomaten snuf zeezoutvlokken snuf versgemalen zwarte peper 430 g Turkse pide (of een ander langwerpig brood), in de lengte gehalveerd 1 – 2 tenen knoflook, gehalveerd 100 g manchego, of een andere stevige schapenkaas handvol fijngesneden bladpeterselie citroenpartjes, voor erbij
Bereiding:
Verwarm de oven voor tot 180 °C. Verwijder het vel van de chorizo, breek hem in stukken boven een grote koekenpan met dikke bodem en schenk een eetlepel olijfolie in de pan. Bak op laag vuur ongeveer een minuut, tot het vlammend rode vet uit de worst komt. Voeg de rode ui toe en fruit hem 6 tot 8 minuten tot hij zacht is. Schenk de appelcider erbij, strooi de suiker erover en hussel de tomaten erdoor. Breng de vloeistof aan de kook, draai het vuur laag tot de vloeistof pruttelt. Laat het tomaten-worstmengsel 25 tot 30 minuten pruttelen, tot het er stroperig uitziet en de olie bovenop drijft. Breng het tomaten-worstmengsel op smaak met zeezoutvlokken en versgemalen zwarte peper. Leg ondertussen de plakken brood op een bakplaat, leg een andere bakplaat op het brood om het plat te maken en te voorkomen dat de plakken brood omkrullen tot halvemanen. Rooster het brood 25 tot 30 minuten tot het brood goudbruin en zeer knapperig is. Check het brood regelmatig om te zorgen dat het niet te donker wordt. Wrijf de verse knoflook over de snijvlakken van het brood, leg het brood op een schaal en schenk het tomatenmengsel over het brood. Schaaf de manchego over het tomatenmengsel. Strooi de bladpeterselie en extra zeezoutvlokken en versgemalen zwarte peper erover. Besprenkel het tomatenmengsel met de overige olijfolie en serveer de pan confit tomate met de citroenpartjes ernaast.
foto: cover Het plezier van echt goede koken.
Het plezier van écht goed koken. Alice Zaslavsky (ISBN 9789461432841) is een kleurrijke uitgave van GoodCook en is te koop voor €35,00
Over de schrijver: Alice Zaslavsky is een nieuwe frisse wind in het culinair landschap. Als all time favorite Master Chef-winnaar in Australië, werd zij in 2021 wereldwijd bekend met Een ode aan groenten. Zaslavsky is culinair correspondent van ABC News Breakfast en ABC Radio en bedenker van Phenomenon, een gratis digitale toolbox voor scholen om dagelijks gezonde maaltijden te ontwikkelen voor leerlingen.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Fit op 50. Gezond eten en bewegen voor de bewuste man. Gereons Keuken Thuis is daar al heel wat jaren mee bezig. Dat was door de jaren heen vaker te lezen tijdens de #fitforfun weken op GKT. De coronapandemie deed ook een duit in het zakje en voedde mijn overtuiging dat veel bewegen en gezond eten de sleutel is tot meer weerstand. Alhoewel niet altijd, want ook ik werd in november geveld door griep. Was mij in 15 jaar tijd niet overkomen.
foto: Bewegen is een succesfactor.
Januari is begonnen dus gaan we weer met ons allen diëten, geen of minder alcohol drinken en stoppen met roken. Tijdens de kerstdagen heeft GKT zich verdiept in Fit op 50, het relaas van topdokter en androloog Guy T’Sjoen, die zich op vliegveld Zaventem realiseerde, dat hij graag zo wilde worden als de onberispelijke en fitte zakenman, die hij in de lounge zag zitten.. Rug echt, een gezonde uitstraling en fit. Want de dagelijkse praktijk van deze arts laat vaak anders zien. Dat zag hij aan zijn eigen houding achter zijn bureau op foto’s. Maar ook aan de mannen met obesitas, diabetes 2 en hartproblemen, die zijn spreekuur bezoeken. T’Sjoen schreef een leuk fitnessboek voor de bewuste man van boven de 50. Met veel motivatoren om je leefstijl te veranderen. GKT vindt het medische betoog en fitnessgedeelte heel interessant. En de laagdrempeligheid van Fit op 50 maakt dat dit programma voor iedere man te volgen is.
foto: eet lekker gevarieerd en gezond, elke dag.
Topdokter Guy T’Sjoen, in België bekender dan in Nederland (maar dat gaat veranderen) is hoogleraar aan de universiteit van Gent en verbonden als androloog (mannenarts) aan UZ Gent. Hij verkreeg bekendheid in Vlaanderen door de televisieseries Topdokter en Vrede op Aarde. De schrijver start zijn boek met de constatering dat de gemiddelde levensverwachting van mannen nog altijd achter loopt op vrouwen. Hij geeft hiervoor een aantal verklaringen, waaronder hormonen, “risico” gedrag, sociale verschillen, overgewicht en chromosomen. Ook speelt voeding een rol. Regelmatig ziet hij mannen in zijn praktijk, die met een kleine set aan hulpmiddelen groot resultaat boeken. Van onfit en oud, naar lichtgewicht en vitaal. De kern is motivatie en plezier. Niet per se wilskracht.
foto: train met weerstandsbanden, lekker in de buitenlucht.
In Fit op 50 gaat T’Sjoen in op het plannen van sporten en bewegen. Maak hier tijd voor! Het creatief omgaan en in balans brengen van je voeding. In het boek vind je een lekker menuplan voor 4 weken en makkelijke gezonde recepten. Daarnaast vertelt de schrijver over een work out met weerstandsbanden. Voor iedereen te doen. Binnen of buiten. Tot slot je slaapritme, want meer en meer ligt de kern van fit ouder worden in goed slapen, zodat je lichaam kan recupereren van alle actie op de dag. Hij sluit zijn betoog af met 10 waardevolle tips. Hierna kun je zelf aan de slag, al dan niet met de muziek-playlist, die je via een QR code in het boek kunt downloaden.
Fit op 50 biedt je een mooie set aan uitgangspunten, waarmee je elke dag kunt werken aan je conditie. Word een fitte vijftiger! Zeg nou zelf is dat niet leuk, als je man van boven de 50 bent, om resultaat te zien van je inspanningen? Gereons Keuken Thuis vindt van wel, zeker nu ik in 2023 de 57 ga aantikken. Dit fijne lifestyle boek voor dagelijks gebruik krijgt een prominente plek in mijn mini-gym.
foto: cover Fit op 50.
Fit op 50. Guy T’Sjoen (ISBN 9789401486941) is een uitgave van Lannoo en te koop voor € 26,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Eindejaarsrally 2022.De kerstdagen zitten er weer op, de buikjes rond gegeten en we worden hier aan de Noordzee zee getrakteerd op een fijne eindejaarsstorm. Prima dag om bij te lezen en snode plannen te smeden voor het nieuwe jaar. Laat die zee buiten maar tekeer gaan. 2022 was een bijzonder jaar, met veel ups and downs. De derde lockdown eindigde in februari en op ons continent begon een oorlog, die iedereen nog steeds in meer of mindere mate raakt. We beleefden een mooie zomer en GKT maakte mooie reizen in het voor- en najaar. Lees meer.
Nu is de koek al weer bijna op voor 2022. Tijd om vooruit te kijken.
foto: cover De Druif
Er ligt sinds 10 december een mooi boek in GKT, de Druif, te wachten op bespreking, van de hand van Gianluca di Taranto, sommelier van The Jane in Antwerpen en Osteria Francescana in Modena. Een schrijver, die je aan de hand van verschillende druivensoorten van albariño tot zinfandel meeneemt in geur, kleur en smaak. Met de nodige anekdotes en humor.
foto: cover Fit op 50.
Januari komt eraan, dus gaan we weer met ons allen diëten, geen alcohol drinken en stoppen met roken. Tijdens de kerstdagen heb ik me verdiept in Fit op 50, het relaas van topdokter en androloog Guy T’Sjoen, die zich op Zaventem realiseerde, dat hij graag zo wilde worden als de onberispelijke en fitte zakenman, dei hij in de lounge zag zitten. Rug recht, een gezonde uitstraling en fit. Een uitdaging voor hemzelf en anderen,, want de dagelijkse praktijk van deze arts laat vaak anders zien. Mannen met obesitas, diabetes 2 en hartproblemen. T’Sjoen schreef een leuk fitnessboek voor de bewuste man van boven de 50. Met veel motivatoren om je leefstijl te veranderen. GKT vindt het medische betoog en fitnessgedeelte heel interessant, om te lezen. Een boek, waar je wat van opsteekt.
foto: tielles in Sète
Professeur Anatole Circonflexe, ja die van het carnet culinaire op Facebook gaat verhuizen, letterlijk en virtueel. In 2023 strijkt de professeur neer in Occitanië en virtueel verhuizen zijn postings naar GKT. Een hele verandering, maar in de loop van 2023 lezen jullie daar meer over. 2023 wordt ook een jaar, waarin ik andere foodies en bloggers van harte uitnodig eens een gastblog op GKT te schrijven. Of nog leuker zelf eens gast te zijn in mijn serie talk & table.
We gaan vegan koken, op zijn Indonesisch met het kakelnieuwe vegan kookboek van Blauw aan de Amstelveenseweg. En No Meat, no nonsense van Paul Florizoone Het format heb ik nog niet af maar het wordt een blog tijdens de groene weken van februari. Geen vlees, gene zever, heet dat.
foto: wijn van Vincente Gandia.
De wijntour komt in het voorjaar ook terug zij het in een ander jasje en een andere setting. We gaan bistro-koken met de Franse kok en schrijver Stéphane Reynaud. Tot slot verschijnt eind februari de vroege groene voorjaarseditie van Gereons Mag. Mocht je denken: ik wil ook een duit in het zakje doen? Dan ben je van harte welkom met je verhaal, product of iets, dat je bezighoudt.
video: throw back duik in de Noordzee.
Ik wens jullie allen een voorspoedige duik het nieuwe jaar in.
Gereons Mag de decembereditie 2022. Een aflevering in een iets ander jasje deze keer. GKT ging op zoek naar leuke dingen, om je deze wintermaand mee te verpozen. De echte kerstgerechten houden jullie nog tegoed tijdens de kerstrally 2022. Meerdere malen keek het doosje van The Glenlivet vol verwachting uit de foodybox herfst. Ik opende de spannende potjes met whisky. Van een Beekvlietgenoot ontving ik een kleurrijk boek. Het gaat over PIcardië, waarvan hij nu al heel wat jaren geleden zijn woonstee van maakte. Voor de donkere dagen van december is Lekker een aanrader, het boek waarin Bruno Vanspauwen je meeneemt in de tocht naar culinair hedonisme van vier vrienden. GKT verheugt zich al op 2023, want dan viert het Amsterdamse Van Gogh Museum zijn 50 jarig bestaan. Wat als… weduwe Jo Van Gogh-Bonger niet met de kunst van haar zwager aan de slag was gegaan? Parijs, dan denk ik vanaf nu Mara Grimm. Zij schreef Bon Appétit Paris. Met Mara in de hand struin je de ville lumière af langs alle culi adressen. Tot slot wat tips voor je apéro van Martini en Sergio Herman. Laat de donkere decembermaand maar beginnen.
foto: Full Scottish.
The Glenlivet. In de herfsteditie van de foodybox van Kroon op het werk zat een alleraardigst doosje met twee whisky capsules en een lepeltje. Laten we het een try out noemen van wat The Glenlivet hoopt te bereiken. Whisky is volgens hen niet alleen voor oude mannen in corduroy in rokerige ruimtes. Mix ermee is het credo. Zelfs Douwe Bob ontbreekt niet in de nieuwe campagne. So far so good. GKT struinde hun site af en vond deze Full Scottish cocktail. Een mooie rode cocktail voor onder de kerstboom en bij de haard. Al dan niet in kilt, waar overigens ook hele hippe modellen van bestaan. Eén opmerking: GKT vond het een beetje slordig op de pagina, dat de introductie van hun campagne in het Nederlands is en de recepten en rest van de informatie ineens in het Engels. Onderstaand mijn vertaling.
Nodig:
50 ml The Glenlivet van 15 jaar oud.
20 ml vers citroensap
15 ml ruby Port
5 ml suikersiroop
15 ml bittere sinaasappel marmelade.
Bereiding:
Doe alle ingrediënten in een cocktailshaker, ook de wat stevige marmelade. Schud de boel hard en schenk door een zeef uit in een tumbler met ijs. Garneer met dunne reepjes sinaasappelschil.
Nog meer winterse cocktails vind je in het rode boekje van Jassy Davis. Waarom zouden cocktails onlosmakelijk verbonden moeten zijn met zon, zee, strand en wuivende palmbomen? Een cocktailtje weghappen voor de brandende haard kan ook. Davis neemt je aan de hand vanaf de basis tot aan het eindresultaat in 60 recepten met klinkende namen als Falling leaves of Tokyo toddy. De schrijfster maakt alles zelf, basislikeuren en rode bietensap. Prima te doen voor op koude dagen. Zo vind ik de butternut bacon Bourbon wel een uitdaging voor de komende feestdagen. Lees meer. Uitgave van GoodCook.
foto: Kleurrijke zeehuizen in Picardië.
Het kleurrijke Picardië van Paul en Sabine. Onlangs plofte in GKT het kleurrijke reisboek van Paul en Sabine Janssen op de mat. Ik ken Paul van Beekvliet en was een paar jaar geleden aangenaam verrast, dat hij was neergestreken in deze bij Nederlanders wat minder bekende, maar niet minder aantrekkelijk streek. Paul en Sabine runnen een gite en chambres d’hote in dit stukje ruraal Frankrijk. Met veel geschiedenis en terroir. Wat te denken van de Baie de la Somme, maroilles kaas, de versterkte kerken van de Thiérache en champagne. In hun Kleurrijk PIcardië nemen de schrijvers je mee door alle vier de departementen van deze streek. En dat is een leuke reis kan GKT je nu al vertellen.
Kleurrijk Picardië, Paul & Sabine Janssen (ISBN 9789493259195) is een uitgave van Edicola en is te koop voor € 22.50
foto: cover Lekker van Bruno Vanspauwen.
Lekker. Lekker, het nieuwe aanstekelijke boek van culinair journalist Bruno Vanspauwen. Een fijn geschenk voor elke foodie voor de Kerst.
“Vier vrienden besluiten rond de eeuwwisseling om het geld dat ze in hun leven verdiend hebben, te verbrassen aan de meest exquise spijzen en dranken. Ze vertrekken op een ‘nooit eindigende queeste naar nieuwe smaaksensaties’. Net op dat ogenblik wordt de almacht van de Franse gastronomie doorbroken door een opeenvolging van nieuwe culinaire hypes en trends. Ze reizen door twee decennia van culinaire geschiedenis, waarin ze de meest kleurrijke personages ontmoeten, eindeloos mijmeren over de juiste cuisson en ideale combinatie, en obsessief op zoek gaan naar de nieuwste culinaire kick. Lekker beschrijft op amusante wijze de opkomst van een foodcultus waarbij eten niet meer dient om ons te voeden, maar ons te entertainen. En passant schotelt Vanspauwen de lezer smakelijke wetenswaardigheden voor over ingrediënten, gerechten, koks, wijnen en tafelmanieren.”
Lekker. Bruno Vanspauwen is een uitgave van Uitgeverij Ertsberg en kost € 22,95
foto: kalfskoteletjes à la George Sand
Het recept voor Mara Grimm. Voor Mara koos ik een recept voor kalfskoteletjes met een farce van kip en Parijse champignons. Erbij een rode Morgon uit de Beaujolais. Onlangs was Mara te gast in mijn serie Talk & table, om te vertellen over haar gedeelde leven tussen Amsterdam en Parijs. Ze schreef over de laatste stad het smakelijke boek Bon Appétit Paris.
Nodig:
4 kalfskoteletjes
400 g kipfilet in fijne reepjes
100 champignons de Paris
2 eieren
50 g boter
50 g gehakte peterselie
100 g paneermeel
zout & peper
takjes rozemarijn
bakpapier
Bereiding:
Maak eerst een farce. Doe blokje kipfilet, de champignons in kwarten, peterselie en een ei in een kom van een mixer. Voeg zout en peper toe. Mix het geheel op gemiddelde snelheid, zodat er wel enige structuur overblijft. George Sand noemt dat “coupé au couteau” Niet te fijn, niet te grof. Besmeer de koteletjes aan beide kanten met deze farce, klop de farce goed aan, zodat het stevig blijft zitten. Klop een ei los en haal de kalfskoteletjes erdoor. Doe daarna hetzelfde met de het paneermeel. Laat het geheel een uur in de ijskast rusten.
Verhit de boter en bak het vlees om en om aan. Verwarm de oven voor op 180 graden. Smeer vier velletjes bakpapier in met wat boter, Pak de kalfskoteletjes in met erop een takje rozemarijn. Draai het papier in één beweging dicht.. Leg de pakketjes op een ovenplaat en bak het geheel af in 20 minuten. Serveer op een bord verpakt in papier. Erbij een frisse salade van jonge bladsla met een kleine dash vinaigrette.
Denk je nu na het lezen van het interview met Mara Grimm: Dat wil ik ook!. Vertel me je bijzondere verhaal en GKT gaat aan de slag met een speciaal recept en wijn.
foto: sudderen in de tuinen van le Palais Royal.
NEW MAP Frankrijk. Zoek je nog een leuk decembercadeau? New Map Frankrijk. Van Herbert Ypma. Verborgen parels en onvergetelijke ervaringen. De zeshoek is bij uitstek het land, waarin je kunt rondzwerven en elke keer weer nieuwe plekken kunt ontdekken. Dat weet francofiele Gereons Keuken Thuis al heel lang. Of het nu om Normandië gaat, Lyon, de Camargue of Parijs? Frankrijk is gewoon een fotogeniek land. Dat maakt Ypma in dit boek wel duidelijk. Lees meer. Uitgave van Terra.
foto: mijn Gallische terrine.
We blijven in Gallische sferen. Deeg maken, vleesdeeg voor een terrine. Voor een echte terrine de campagne. Geen paté, want dat is smeuïger. Leuk karweitje voor de donkere decemberdagen. Lekker rustiek aan de slag met je handen, het vlees mengen. Dan in potten in laten koken. Ach, het zijn allemaal maar fantasieën. Ik zie het al voor me. Op mijn balkonnetje varkensvlees uitbenen en dan, zoals in de Auvergne verwerken tot terrines, worstjes en hammen. Het is gewoon een stoere mannendroom. Als een echte Galliër bij het buitenvuur.. Ik houd het gewoon simpel en maak een varkensvlees terrine in mijn oven.
We drinken er een stevige wijn bij. Een malbec uit Argentinië. Van het huis Gouguenheim, what’s in a name? Zij houden van kunst, de “arte” van het wijn maken. High altitude vineyards. Ook al zo’n stoere bezigheid daar hoog in de Andes, maar dat is weer een ander verhaal.
Nodig:
250 g schouderkarbonade zonder bot 500 g half om half gehakt 12 gedroogde pruimen 5 sneden oud brood zonder korst 2 tenen knoflook 1 glas cream sherry 1 dl slagroom 50 gram gepelde walnoten 200 g ontbijtspek 1 tl gedroogde tijm 2 eieren 1 tl chilipoeder zout en peper
Bereiding:
Snijd het vlees van de schouderkarbonade zo fijn mogelijk. Snijd de korstjes van het oude brood en week deze in een mengsel van room en eieren. Voeg de tijm, chilipoeder. peper en zout toe aan het brood/roommengsel. Doe het vlees en gehakt erbij en meng goed door elkaar. Week de gedroogde pruimen in de sherry. Snijd ze daarna in stukjes. Hak de walnoten (niet te) fijn. Meng de pruimen en walnoten door het vleesmengsel. Bekleed een vorm of patéschaal met de spek en laat deze iets over de rand hangen. Vul de vorm met het vleesmengsel en druk goed aan. Schud goed met de vorm om luchtgaten in de terrine te voorkomen. Dek af met de spek. Verwarm de oven op 180 graden. Vul de grote ovenschaal met heet water. Zet daarin de terrine. Bak het geheel in 50 minuten gaar. Haal op het einde het overtollige vet van de terrine. Laat de terrine afkoelen. Serveer in dikke plakken met bijvoorbeeld wat gebakken appels.
foto: een portret van de Van Goghs.
50 jaar Van Gogh Museum. 2023 wordt een feestelijk jaar in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Het bestaat dan een halve eeuw. Het museum viert dat met een eerbetoon aan de familie van Vincent van Gogh. Zonder hun onvoorwaardelijke steun en inzet zou het museum niet hebben bestaan. Het jaar wordt ingeluid met de tentoonstelling Kiezen voor Vincent, portret van een familiegeschiedenis. Het vertelt het tot nu toe onderbelichte verhaal van de hele familie Van Gogh. Een leven vol ups en downs, succes en falen. Aan hand van topstukken en minder bekende parels is vanaf 10 februari te zien, hoe een familieverzameling uitgroeide tot een museum van wereldformaat. Je kunt je de vraag stellen: wat als Jo van Gogh-Bonger……? In februari lees je meer op GKT over 50 jaar Van Gogh Museum.
Nog tot en met 8 januari te zien in het Van Gogh Museum: Golden Boy Klimt.
foto: Glace à la Marie-Antoinette.
RECEPT IJS voor Marie Antoinette. Een dessert tussendoor uit het mooie Kunst en Koken, het mooie boek van Keramiekmuseum Princessehof. Heel feestelijk vindt GKT het recept voor glace à la Marie Antoinette, van de hand van Oekraïense beeldend kunstenaar Ola Lanko. Dit ijs wordt in het boek gepresenteerd op Loosdrechts porselein.
Glace à la Marie- Antoinette
Nodig:
300 ml volle melk
10 g vlindererwtbloemen, Clittoria ternetea, gedroogd.
5 g Earl Grey thee
4 eidooiers
100 g kristalsuiker
150 ml slagroom
100 ml kokosroom
2 citroenen, biologisch, zowel sap als rasp.
25 g gedroogde korenbloemen
25 g kristalsuiker
Bereiding:
Verwarm de melk in een kleine pan op halfhoog vuur en voeg de gedroogde vlindererwtbloemen en de theeblaadjes toe. Laat het geheel niet koken. Haal van het vuur als de melk begint te borrelen en laat afkoelen. Doe de eidooiers met de suiker in een steelpan en klop dit met een gaarde goed door tot een lichtgeel mengsel. Verwarm het melkmensgel opnieuw op halfhoog vuur en geit dit beetje bij beetje bij het eidooier-suikermengsel. Verwarm het geheel al roeren tot ongeveer 75 graden en haal van het vuur Laats de custard in een kom in de ijskast afkoelen.
Maak nu het ijs. Voeg de slagroom en de kokosroom toe aan de afgekoelde custard en zet het geheel een nacht in de ijskast om op smaak te komen. Giet het ijsmengsel de volgende ochtend door een zeef om aal thee en bloemblaadjes te verwijderen. Meng de citroenrasp door het mengsel en maak er in de ijsmachine ijs mee. Giet als het ijs bijna klaar is langzaam het citroensap erbij en laat nog 1 minuut draaien. Schep het ijs over in een vriesdoos en zet tot gebruik in de vriezer.
Doe de gedroogde korenbloemen met de suiker in een vijzel en stamp fijn tot de suiker blauw kleurt.. Dit kan ook op de manier waarop je lavendelzout maakt met de staafmixer (GKT) Haal het ijs 20 minuten voor serveren uit de vriezer en zet in de ijskast. Maak op elk antiek Loosdrechts bord twee quenelles met warme lepels en bestrooi met de koerenbloemsuiker.
Kunst en Koken, kookboek Keramiekmuseum Princessehof. (ISBN 9789056159603) is een uitgave van Noordboek HL en is te koop voor € 49.95
foto: Herman aan het werk voor de apéro van Martini.
Apéro met Martini & Sergio Herman. Tot slot in deze editie van Gereons Mag een prêt à porter cocktail, die sterrenchef Sergio Herman bedacht voor Martini & Rossi. Je weet wel zij van de vermout uit Turijn. Zijn idee was een drankje te maken voor je aperitivo. Spritzante is een cocktail voor die momenten waarbij, geheel op zijn Italiaans, vriendschap en de geneugten van het leven de boventoon voeren. Dat kan natuurlijk niet zonder lekkere antipasti van de hand van Herman, waarvan GKT hieronder een recept presenteert.
Nodig:
3 halve uitgeholde middendoor gesneden mini courgettes
1 el foreleitjes
2 el hamachi in fijne blokjes gesneden
1 tl gepekelde jalapeno
rasp van 1/6 limoen
sushiazijn
chardonnay azijn
olijfolie
kleine stukjes gebakken met olijfolie pana carasau
zwarte peper
fijn zeezout
fleur de sel
zure room
takjes citrus afrikaantje
enkele blaadjes goudsbloem
Bereiding:
Maak de hamachi aan in een mengkom -met sushiazijn, chardonnayazijn en olijfolie. -voeg de foreleitjes en de gepekelde jalapeno toe. – breng op smaak met zwarte peper, fijn zeezout en rasp van limoen. -marineer de mini courgettes met zwarte peper, fleur de sel, olijfolie en sushiazijn. -Verdeel de hamachi in de uitgeholde courgettes. Afwerking Werk de courgettes af met de stukjes pana carasua, de takjes citrus afrikaan en de goudsbloemblaadjes.
Maak er een feestelijke decembermaand van!
De volgende editie van Gereons Mag verschijnt eind februari 2023 met als thema: Spring is in the air!
Noot: De decembereditie 2022 van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door Terra Publishing,, Lannoo,, Van Gogh Museum Amsterdam, The Glenlivet, Kroon op het Werk, Paul & Sabine Janssen, Bruno Vanspauwen, Ertsberg, Edidola, Mara Grimm, Keramiekmuseum Princessehof, Herbert Ypma, GoodCook, Martini&Rossi, Sergio Herman, gereonskeukenthuis-archief en Gereons E&W.. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto; Hoe Parijs kun je het hebben, au bord de la Seine?
Talk & table 2022 met Mara Grimm. Ik lees elke week met veel plezier de restaurantreviews in Het Parool van Mara Grimm. Deze journaliste houdt in het hoofdstedelijke restaurantwezen de vinger aan de pols. Mara Grimm is een culischrijver, die al heel wat werken op haar naam heeft staan. Tijdens de Covid pandemie ging ze niet bij de pakken neerzitten, maar publiceerde ze in eigen beheer twee boeken: Crisiskoken en Eetiquette. Maar Mara is niet alleen actief op het Amsterdamse toneel. Zo gauw zij kan reist zij naar haar tweede woonplaats Parijs, om daar te genieten van de ontdekkingen, die zij doet op culinair gebied. Je raadt het al, een verslag in de vorm van haar nieuwe boek kon natuurlijk niet uitblijven. Eind november verscheen Bon Appétit Paris. Een boek vol Parijs en eten. Tijd dus om Mara uit te nodigen als #herfstgast. Ik wil alles van haar en haar projecten weten en beloon haar met een speciaal recept en bijpassende wijntip.
foto: Bon Appétit, à Paris on prend la mésure.
Wie is Mara Grimm? Vertel eens iets over jezelf en je interesse in eten en drinken? Er bestaat voor een schrijver geen beter onderwerp dan eten. Het is zoveel meer dan iets in je mond stoppen: eten is liefde, politiek, cultuur, mode, verlangen, alles. Van het recenseren van restaurants voor Het Parool tot het maken van culinaire reisreportages voor VOGUE… ik vind het allemaal even leuk. Het is bovendien een onderwerp dat met je meegroeit. In de jaren dat ik extreem veel reisde interviewde ik bijvoorbeeld de beste chefs ter wereld, toen mijn zoon een jaar of vijf was deed ik er een kinderkookrubriek bij, tijdens de corona-crisis maakte ik een boek over koken in lockdown. En in Parijs focus ik me meer op mode en eten… het houdt nooit op.
Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig, naast jedagelijkse leven in Parijs en Amsterdam? Vandaag ben ik hard aan het werk voor Het Parool. Naast mijn wekelijkse restaurantrecensie bereid ik een groot overzicht van de food trends van 2023 voor. Daar ben ik een paar jaar geleden mee begonnen en sindsdien is het een van mijn favoriete klussen van het jaar. Verder ga ik dit weekend vieren dat mijn nieuwe boek af is. In Parijs, dat spreekt.
Vertel eens iets over je interesse in Parijs? Hoe is die ontstaan? In Parijs ben ik op mijn plek, dat gevoel heb ik altijd gehad. Toen ik klein was nam mijn moeder me twee keer per jaar mee om me alle musea en restaurants te laten zien, me onder te dompelen in het Parijse leven. Toen wist ik al: ooit woon ik hier. Sinds een jaar of vijf verdeel ik mijn tijd over twee plekken: de ene week ben ik in Amsterdam, de andere week in Parijs.
foto: Mara aan de schrijf in haar Parijse habitat.
Wat zou je doen als je één keuze had tussen Amsterdam en Parijs? Een leuke vergelijking, die krom is. Wat was het dan geworden? Geen compromis mogelijk. Het idee van op één plek leven benauwd me, dus ik denk dat ik gek zou worden. Toch zou ik kiezen voor Amsterdam, want hier is mijn zoon geboren en woont onze familie. Bovendien heb ik hier mijn droombaan: restaurants recenseren voor Het Parool. Toen ik net begon met schrijven over eten droomde ik ervan ooit Johannes van Dam op te volgen, dus het voelt alsof de cirkel rond is. Proefwerk is een extreem goed gelezen rubriek en daarom een grote verantwoordelijkheid, maar het is vooral zo ongelooflijk leuk dat er weinig tegenop kan – zelfs Parijs niet.
Je hebt al aan heel wat kookboeken meegewerkt, o.a. voor Sergio Herman Kun je hierover wat meer vertellen? Met Sergio heb ik inderdaad veel gewerkt. We hebben exact dezelfde smaak, niet alleen qua eten en wijn, maar ook qua vormgeving. Een van de eerste boeken die we samen maakten was een verslag van zijn laatste jaar bij driesterrenrestaurant Oud Sluis. In die tijd leerde ik denken zoals hij, leefde ik in zijn hoofd. Die periode is me nog steeds zeer dierbaar. Ook daarna hebben we nog veel boeken gemaakt, dat vind ik nu eenmaal een van de leukste dingen die er zijn. Daarom geef ik sinds een paar jaar mijn eigen boeken uit. Ik hou van papier, van typografie, van beeld. Als ik niet was gaan schrijven, was ik vormgever of fotograaf geworden. Tijdens het maken van boeken komt het voor mij allemaal samen.
Wat is minst aantrekkelijke kant van leven in Parijs voor jou? Er wordt in Frankrijk volop gestreden voor het behoud van de eetcultuur. Dat is fantastisch, maar het heeft ook een zwarte kant. Rechtse politici vinden halalvlees bijvoorbeeld een bedreiging voor de landbouwtraditie. Sommige scholen weigeren varkensvleesvrije menu’s te serveren. En worst en rode wijn zijn populistische symbolen van het pure Frankrijk geworden. Afschuwelijk.
foto: uit het boek de iconische Isphahan van Pierre Hermé
En wat is de meest aantrekkelijke kant van wonen in Parijs voor jou? De eindeloze schoonheid; Parijs stopt nooit met mooi zijn. En de restaurants natuurlijk; uit eten gaan is in Parijs een essentieel onderdeel van het dagelijks leven. Ik leef in Parijs ook anders dan in Amsterdam. Hier is mijn agenda elke dag bomvol; in Parijs neem ik veel meer de tijd om te léven.
En hoe staat het met Amsterdam, dezelfde vragen? Amsterdamse chefs zijn vrijer dan hun Parijse collega’s, zitten minder in een keurslijf. Dat levert vaak een creatievere keuken op. Recenseren is hier daarom veel leuker dan het in Parijs zou zijn. Verder hou ik van het dorpse van Amsterdam – al is dat meteen ook het nadeel: ik wil me soms kunnen verliezen in een stad.
Ik ben benieuwd hoe jij te werk gaat voor proefwerk, want inmiddels zullen veel restaurateurs je wel kennen? Als ik voor de krant ga eten reserveer ik altijd onder een andere naam. Bij binnenkomst word ik inderdaad regelmatig herkend. Niet erg: ik weet dondersgoed wanneer ik een voorkeursbehandeling krijg en let uiteraard ook op wat er aan de tafels om me heen gebeurt.
Staan er nog andere spannende projecten op stapel dit jaar? Een ander boek? Er komt áltijd een nieuw boek, want boeken maken is een verslaving geworden. Zeker nu ik zelf uitgever ben. Mijn volgende onderwerp? Dat houd ik nog even voor me, maar een tweede Parijs-boek sluit ik niet uit.
foto: wat zou Parijs zijn zonder croissants?
foto: Mara en fruits de mers, match made in heaven.
Wat vind jij een goddelijke maaltijd? Voor schaal- en schelpdieren mag je me altijd bellen. Van pasta vongole tot chili crab en van oesters op de markt tot een enorm plateau fruits de mer in een grote brasserie… ik krijg er nooit genoeg van.
En natuurlijk welke wijn(en), ik weet dat één keuze niet mogelijk is? Ik heb ooit een dag mogen helpen met de oogst bij Romanée-Conti, een onvergetelijke ervaring. Hun Montrachet is de mooiste wijn die ik ooit heb gedronken. Sowieso heb ik een groot zwak voor bourgognes. Nog een grote liefde: champagne. De Roses de Jeanne van Cedric Bouchard is mijn alltime favourite. Maar goed, dat zijn allemaal geen wijnen voor elke dag. Thuis drink ik graag Brouilly van Lapalu.
Wat lust je echt niet en waarom niet? In principe eet ik alles, maar ik ben geen fan van zoetwatervis.
Wat is jouw favoriete plek in Parijs? Ik zal je verklappen, dat mijn favoriete plek de tuin van Palais Royal is.De tuin van Palais Royal is inderdaad prachtig. Ik heb sowieso een groot zwak voor Parijse tuinen. In die van het Musée de la Vie Romantique kom ik graag om te schrijven als het binnen te warm is. Ook een aanrader: de tuin van het huis van Balzac in het zestiende.
Wil je nog iets anders vertellen….delen? Ga naar Parijs! Dat is altijd het beste idee.
foto: gevulde kalfskoteletjes à la George Sand.
Het recept. Côtelettes de veau en papillottes.
Voor het recept voor Mara ging GKT te rade bij George Sand. Deze schrijfster organiseerde op haar buiten Nohant, maar ook in Parijs geweldige soirées met eten en drinken. Dat kwam haar uiteindelijk duur te staan, want tot haar dood moest ze in opdracht blijven schrijven om al dat lekkers te bekostigen. Als romantische ziel en épicurienne schreef zij ook alle gerechten op in schriften. Wat is er verandert in de tijd? Ttegenwoordig bloggen we, Deze recepten zijn bewaard door nazaat Christianne Sand en bewerkt naar de huidige tijd. Ik tikte het boek Les carnets de cuisine de George Sand op de kop in Châlon sur Saône. Een kook- en leesboek, dat je meevoert naar de tijd van de romantiek. Doordat Mara vertelde, dat zij regelmatig werkt in het Musée de la Vie Romantique was de keuze voor een recept op GKT zo gemaakt. En in zekere zin hebben Sand en Grimm wat gemeen. De romantiek van het wonen in Parijs, hun indépendance, het schrijven en het ETEN! Voor Mara koos ik een recept Kalfskoteletjes met een farce van kip en Parijse champignons. Erbij een rode Morgon uit de Beaujolais.
Nodig:
4 kalfskoteletjes
400 g kipfilet in fijne reepjes
100 champignons de Paris
2 eieren
50 g boter
50 g gehakte peterselie
100 g paneermeel
zout & peper
takjes rozemarijn
bakpapier
Bereiding:
Maak eerst een farce. Doe de blokjes kipfilet, de champignons in kwarten, peterselie en een ei in een kom van een mixer. Voeg zout en peper toe. Mix het geheel op gemiddelde snelheid, zodat er wel enige structuur overblijft. George Sand noemt dat “coupé au couteau” Niet te fijn, niet te grof. Besmeer de koteletjes aan beide kanten met deze farce. Klop de farce goed aan, zodat het stevig blijft zitten. Klop een ei los en haal de kalfskoteletjes erdoor. Doe daarna hetzelfde met de het paneermeel. Laat het geheel een uur in de ijskast rusten. Verhit de boter en bak het vlees om en om aan. Verwarm de oven voor op 180 graden. Smeer vier velletjes bakpapier in met wat boter, Pak de kalfskoteletjes in met erop een takje rozemarijn. Draai het papier in één beweging dicht.. Leg de pakketjes op een ovenplaat en bak het geheel af in 20 minuten. Serveer op een bord verpakt in papier. Erbij een frisse salade van jonge bladsla met een kleine dash vinaigrette.
foto: rood uit de Beaujolais, Morgon 2017
Erbij drinken we een Morgon uit 2017 van domaine de la Rizolière. Een robijnrode fonkelende gamay uit de Beaujolais, gemaakt door Didier en Marieke Canard, Drink deze iets koeler.
foto: cover Bon Appétit Paris.
Over Bon Appétit Paris: Waar koop je de beste croissants van Parijs? Wat is het verschil tussen een bistro en een brasserie? Hoe ga je om met Franse obers? Welk servies mag niet in je kast ontbreken? Hoe bemachtig je de meest gewilde tafels van de stad? Wat trek je aan naar een restaurant? En op welk moment van de dag eet je macarons? Kortom:
HOE EET JE ALS EEN PARIJZENAAR?
In deze culinaire stijlgids zoekt Mara Grimm het voor je uit. Ze woont al vijf jaar deels in Parijs, niet geheel toevallig om de hoek bij de beste bakker van de stad. In die vijf jaar verzamelde ze behalve eindeloos veel servies ook talloze verhalen over eten én de beste adressen. Mara vertelt je alles over het kontje van de baguette, het belang van boter, de heilige lunchcultuur en sporten met een glas wijn. Ook leert ze je hoe je thuis het perfecte Parijse diner geeft – en nee, daar hoef je absoluut niet goed voor te kunnen koken.
PAN 2022. Het is bijna zover. Van 20 t/m 27 november vindt in de Amsterdamse RAI de jubileumeditie van PAN plaats. 35 jaar PAN. Een week vol kunst, antiek en design, gepresenteerd door 125 kunsthandelaars, antiquairs en galeriehouders. Bekende verkopers en nieuwe enthousiastelingen staan garant voor een breed spectrum aan kunst. Van oude meesters, die zijn te zien bij buitenlandse tophandelaren tot hedendaags Dutch design. Een aanbod van antiek tot juwelen, maar ook Pop Art. Er is zoveel te beleven op PAN 2022. Bezoek het nieuwkomerspaviljoen met fotografie. Met een uitgebreide programmering van allerlei randactiviteiten. Een spannend vooruitzicht na een afwezigheid van twee jaar. De 35e verjaardag wordt weer een heus spektakel.
foto: Art City. Alles is kunst. Winny Maas voor PAN 2022.
Wie zijn er? PAN 2022 toont de bezoeker een breed en gevarieerd kunstaanbod met oudere bekenden en nieuwkomers op deze beurs. Maak kennis met oude meesters, die zijn te zien bij buitenlandse tophandelaren Rafaël Valls Gallery en Weiss Gallery (Londen) of Koetser Gallery (Zürich) Er is hedendaags design van Piet Hein Eek. Topantiek van Limburg Antiquairs en art deco zilver bij Rondom 1920 Hoogwaardige juwelen bij Epoque Fine Jewels. POP-Art, NUL & Nouveau Realisme bij Borzo Gallery en The Mayor Gallery. In het speciale nieuwkomerspaviljoen Walls & Cabinets staan onder meer Martin van Zomeren, Kersgallery en The Ravenstijn Gallery met hedendaagse fotografie. Het PAN Podium biedt dagelijks lezingen van o.a. designer Richard Hutten over zijn werk. Kunstenaar Jan Dirk van den Burg geeft een performance. Tot slot staan porselein, musea en duurzaam design in de schijnwerper. Al met al een vol programma.
foto: kleurrijk werk van Gaby Zwaan, niet te zien op PAN 2022.
RECEPT*
Van alle kunst krijgt GKT trek Tijd om een”city style” burger maken, waar verschillende smaken uit verschillende culturen samenkomen. Ik dacht aan een New Yorkse sesam bagel met daarop een zalmburger, veldsla, geroosterde pijnboompitten en Griekse tzatziki. Voor de kleur grill ik er nog wat gele paprika bij. Voor de wijnliefhebbers raad ik een sauvignon blanc aan uit Nieuw Zeeland. Lekker crisp bij de zalm en yoghurt.
Nodig vier personen:
4 bagels met sesam, geroosterd 500 g zalmfilet fijngehakt 2 sneetjes wit brood verkruimeld 1 ei 1 tl koriander poeder 1 tl chilipoeder zout en peper olie om te bakken 1/2 komkommer 2 tl gedroogde munt 2 tenen knoflook 2 bekertjes Griekse yoghurt (Fage) 1 gele paprika olijfolie veldsla
Bereiding:
Snijd de komkommer overdwars door en verwijder de zaadlijsten. Hak de komkommer in kleine blokjes en bestrooi met wat zout. Laat ongeveer 20 minuten uitlekken. Dep daarna droog. Meng 2 geperste tenen knoflook, olijfolie, munt. peterselie, peper en wat zout door yoghurt. voeg de uitgelekte komkommer toe en roer tot saus. Houd de gele paprika boven een gas pit tot geblakerd.. Doe de paprika in een plastic zak en laat iets afkoelen. Daarna kun je de paprika ontvellen en in fijne reepjes snijden. Verkruimel de sneetjes brood met de keuken machine. Hak de zalmfilet heel fijn met de keuken machine. Let op, niet te fijn er moet nog wat textuur overblijven. Meng het zalm gehakt, de chili- en korianderpoeder, het broodkruim, ei en wat zout door elkaar. Maak er vier burgers van. Bak de zalmburgers aan iedere kant vier minuten. Laat daarna onder aluminium folie even rusten. Bak in een droge pan wat pijnboompitten. Rooster de bagels. Beleg de bagel met wat veldsla, leg de burger erop. Een flinke schep Griekse tzatziki en garneer met wat reepjes gele paprika en de geroosterde pijnboompitten. Serveer direct.
Noot: Campagnebeeld 2022 van Winy Maas: ‘ArtCity. Alles is kunst’Winy Maas, architect en mede-oprichter van MVRDV, ontwikkelde het campagnebeeld van PAN Amsterdam 2022: “ArtCity. Alles is kunst” en liet zich daarbij inspireren door de stad als kunstobject. “Of het nou gaat om een brug, een gebouw, een park, of een stoepkrijttekening van een klein kind: alles heeft artistieke waarde.” Bij het ontwerpen beeldt Winy zich een stad in waar iedere hoek opeen is gestapeld met artistieke uitlatingen: “Ruimtes waar iedereen welkom is én waar ruimte is voor kritiek. Een inclusieve stad vol met kunst.”
* recept uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Het getoonde schilderij NYC in Vegas van Nederlandse pop art kunstenaar Gaby Zwaan vormde de basis voor dit gerecht.
Raad de cépages van IGP d’OC! De Occitaanse weken waren maar net voorbij en Gereons Keuken Thuis werd verblijd met post van Pays d’Óc IGP. Een coffret met de vijf basissmaken van de Languedoc Roussillon met zijn uitgestrekte wijngaarden. Natuurlijk zijn er meerdere soorten toegestaan en kun je eindeloos blenden, maar deze big five vormen 80 procent van het aangeplante areaal in de departementen Aude, Gard, Hérault en Pyrenées Orientales. Zij vormen de basis van de IGP’s uit Pays d’Oc.
Om de bekendheid van de OC wijnen kracht bij te zetten organiseren ze vanaf de 11de van de 11de (heeft overigens niets te maken met die andere OC*, die ook op 11/11 een feestje houdt in Oeteldonk) een heuse speed-date avond in het poolgedeelte van de Kanarie Club in West. Leer elkaar en de wijnen van OC kennen. Denk je nu: ik blijf liever thuis, ik hoef geen speed-date. Dat kan natuurlijk ook, want Pays d’Oc heeft net als vorig jaar een mooi doosje met 5 buisjes samengesteld. Met mono-cépagewijnen van verschillende druivensoorten. Raad het ras! Het lijkt wel een quiz, maar dan met uitleg van wijnpro Kirsten van Harten. Zij maakt na november bekend wie de wijnen goed raadde en wie er gaat smullen met natuurlijk wijnen uit de Oc bij Alain Caron et fils! Gereons Keuken Thuis hoeft niet bang te zijn, dat hij deze wijnen versmaadt, want in de nabije toekomst zullen nog veel wijnen de revue passeren vanuit Occitanië.
foto: Pays d’Oc logo
Raad de cépages van IGP d’OC! Bestel hier je testkit en doe mee! Je kunt meedoen tot en met 30 november a.s.
video: wijn maken in Cazouls lès Béziers.
* Oeteldonksche Club van 1882.
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
