My New Roots, Sarah Britton.

 foto: My New Roots

De zon staat hoog boven Frankendael in de Watergraafsmeer op deze woensdagmiddag in juni.. In dit mooie stadspark ligt restaurant De Kas, waar het restaurant in kassen hun eigen groente kweken. Voor op de menukaart,

Op deze mooie locatie schoof Gereons Keuken Thuis aan voor een bijzonder middag. De presentatie van een bijzonder boek door een stralende schrijfster. My New Roots van Sarah Britton, Canadese met een blog, http://mynewroots.org/site/ waar vele blogschrijvers van dromen. Niet alleen in styling, recepten, maar ook in aantallen volgers. Sarah volgde een opleiding aan het Instituut voor Holistische Voeding. Ik ga niet uitleggen wat dat is, dat valt buiten deze recensie. In ieder geval was de schrijfster van dit kookboek er zo vol van dat zij tegen haar toenmalige partner niet uitgepraat raakte over deze manier van voedingsleer. Hij stelde voor, dat ze er over ging bloggen en de rest is history, net als deze relatie.

Nogmaals gooide de dame het roer om en belandde in Kopenhagen, stad midden in de natuur. Zij ging werken in een vegetarisch restaurant, waar ze heel wat mooie kneepjes van het vak leerde. Zoals iets zuurs toevoegen aan een soep. Sarah Britton beschrijft dit als de heilige drie eenheid in haar recepten.

Duidelijk werd dat er een boek moest komen, geïnspireerd op haar vegan lifestyle, maar zonder het gezondheids wijsvingertje, dat je tegenwoordig veel hoort en leest. En ze is daar in geslaagd. Meer nog tijdens deze presentatie op deze mooie zomermiddag in Amsterdam.

Als een stralend zonnetje nam Sarah het woord en vertelde over haar ervaringen met plantaardig eten, haar alternatieven, want daar staat het boek vol mee. Sarah is een kunstenares in smaken. En een ontdekkingsreizigster. Ze ontleedt wat de natuur per seizoen brengt en maakt er mooie gerechten mee, zowel op het plaatje maar ook in de smaak. Bijvoorbeeld haar avocado ijs deze middag met rauwe chocola. Puur, eenvoudig en vol smaak.

My New Roots start met essentiële technieken, zoals peulvruchten en granen koken. Zelf ghee, geklaarde boter maken. Noten- en zadenmelk, pasta, kiemen. Alles wordt duidelijk uitgelegd met verklarende tekens voor vegetarisch en vegan.

Dan komt de LENTE, met freekehburgers met snijbiet,  lentekoolbladeren met couscous en ingemaakte meiraap.  Elk recept wordt ingeleid met een korte uitleg,

We gaan naar het tweede en derde seizoen. Vroege en late ZOMER. Hierbij legde Sarah aan de aanwezigen uit dat deze tweedeling van belang is gezien de totaal verschillende producten uit de natuur aan het begin en einde van dit seizoen. Een pecannoten-crunch met bruine rijstsuikersiroop. Zuring-hoemmoes, die we proefden tijdens de bijeenkomst. Wat heerlijk zuring en overal wild te plukken. Speltpizza’s.

De later ZOMER breng andere smaken. De zomerzon heeft zijn best gedaan op fruit, dat volop te verkrijgen is. Voor kokosmelkpudding met blauwe bessen. Explosief courgette-maisbrood. En de uitvinding van Sarah: een BLT sandwich met homemade kokosspek. Zij noemt het letterlijk spekkie voor je bekkie!

De HERFST heeft andere kleuren en geuren, zoals pain bagnat met een vega-tonijnsalade. De vanille roos appelcider, die we proefden. Fris en niet zoet!  En wat te denken van een chocolade chili met tien specerijen.

Het jaar is rond met WINTER, gegrilde grapefruit, cranberry wortelcake en coquilles van prei. Wat een trukendoos vol natuur in gerechten.

Sarah Britton sluit het boek af met tips voor je voorraadkast.

My New Roots is een avontuurlijk boek over koken met producten, die de natuur je biedt. Zonder ergens wijsvingerig te worden over gezondheid etc. Want daaraan heeft Gereons Keuken Thuis een broertje dood. Sarah Britton is een creatieve en onderzoekende kok. Dit komt in alles naar voren in het boek. Zij schuwt het experiment niet. Gaat voor smaak. Allemaal punten, die dit boek met kop en schouders boven andere vegan/vegetarische kookboeken laat uitsteken. Well done! En in Gereons Keuken Thuis staat er nu weer een werk waar ik behoorlijk wat keukenvlijt en ideeën uit kan putten. (misschien wel met toevoeging van wat vlees of een dash tequila in het avocado-ijs maar dat terzijde)

My New Roots van Sarah Britton (ISBN 9789045211718) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl  en is te koop voor € 24,99

A propos: Wil je Sarah Britton zelf ontmoeten, ga dan zaterdag 13 juni naar Haarlem, @boekhandel de Vries, waar zij van 12.00 tot 14.00 uur haar boek signeert.

 

Sea Spot food, aspergesoep.

 foto: Sea Spot aspergesoep.

De zomer heeft zijn intrede gedaan althans voor zo lang het duurt op deze vrijdag. Mensen staan rij aan rij in de file naar zee, meldt het nieuws. Wat hebben we in mei hier lang op moeten wachten. Een beetje knap weer. Dinsdag stormde het nog op het strand. Maar de zomer is in het land en dat betekent al fresco eten en koken. (à propos vergeet niet je al fresco recept in te zenden op mijn blog) Buiten barbecueën op mijn Amsterdamse balkon. Tot laat in de avond over de zee turen met een lekkere maaltijd en glas rosé of rood bij de hand. Sea Spot Fun zo noem ik het maar. Fun is ook de aspergesoep, die ik in elkaar knutselde deze week. Lekker roeien met de riemen die je hebt. En hij werd rustiek, want een staafmixer had Gereons Keuken en route niet bij de hand. (terwijl ik het ding wel helemaal meesleepte naar de Côte d’Azur) het werd een geplette soep met de pureestamper. De smaak was er niet minder om. Door de touch van pimentón en het koele glas viognier werd het maaltijd als vanouds in Gereons Sea Spot. Lang leve de zomer en aspergesoep.

Nodig 4 personen:

750 g asperges

2 sjalotjes

1 teen knoflook

2 kruimige aardappels (1 als het een grote is)

1 tl pimentón de la Vera

2 bouillonblokjes

1 liter water

2 el olie

3 el crème fraîche

zwarte peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Schil de asperges met de dunschiller en snijd de houtachtige delen weg. Snipper de sjalotjes en hak de look fijn. verhit olie in de pan en fruit de sjalotjes, knoflook en pimentón kort aan. Voeg 1 liter water en de bouillonblokjes toe. Doe de schillen in de pan. Breng aan de kook en laat zeker een half uur trekken. Schil de aardappel en snijd deze in kleine blokjes. Snijd de geschilde asperges in korte stukjes. Hak de peterselie. Als de bouillon getrokken is, verwijder je de schillen. Voeg de aardappel en asperges toen en laat nog 15 minuten koken.Als alles gaar is, kun je de helft van de asperges stukjes er uithalen. Pureer de rest met de staafmixer tot een gladde soep. (in mijn geval gebruikte ik de pureestamper en werd het geheel wat rustieker). Voeg als laatste de stukjes asperge, de peterselie en crème fraîche toe. Serveer direct.

 foto: cabernet sunset.

 

Trappist, de tien heerlijke bieren.

 foto: trappist, de tien heerlijke bieren.

Trappist, wie is er niet groot mee geworden, schreef ik een week of twee geleden op Facebook. De reden hiervoor is het mooie boek, Trappist, de tien heerlijke bieren van Jef van den Steen, dat ik in de post aantrof. Ik herinner me meteen dat ik, 17 of 18 jaar oud, naar Oirschot fietste en daar op terras voor het eerst een glas trappistenbier dronk, met een scheutje grenadine. Sindsdien heb ik menigmaal een kelk  met dit bruine bier gedronken. Uit Westmalle, Westvleteren, Chimay, Rochefort, La Trappe enzovoorts.

Trappist, bier dat je niet moet verwarren met abdijbier, want wereldwijd zijn er tien kloosters, die dit predicaat mogen voeren. Net als de tien crus uit de Beaujolais. En over dit fenomeen schreef Jef van den Steen een lijvig boek.

De orde der Cisterciënzers of trappisten is een oude kloosterorde, die leeft volgens het adagium van de heilige Benedictus “ora et labora“. Bid en werk. Sinds hun oprichting in 1098 hebben de trappisten altijd producten gemaakt, om in hun levensonderhoud te voorzien. Brood, kaas, wijn (Bourgogne) en natuurlijk bier. Trappistenbier, gul en donker in je glas.

Dit bier verwierf door de eeuwen heen internationale faam en vanuit alle tien kloosters wordt dit bier nog steeds verhandeld. Met groot succes.

Het boek start met een algemene inleiding over de trappisten orde, het bier en de herkomstbenaming. De schrijver besteedt aandacht aan de criteria  van het zogenaamde ATP, een authentic trappist product. Hieraan voldoen de tien bieren, die trappist heten.

Hierna wordt het maken van het bier besproken, de hoge gisting, de hergisting op fles, het brouwen en de eerbied voor de natuur. Dit geeft trappistenbier zijn smaak, naam en faam.

Daarna gaat Jef van den Steen op reis. Naar Westmalle met zijn bruine dubbel- en blonde tripeltrappist. Naar Westvleteren met zijn vijf soorten bier. Via Chimay in het hart van een mijngebied met zijn sterke bieren naar Mont des Cats in Frans Vlaanderen (zonder ATP).  De volgende stop is Rochefort, waar kloosterzusters in eerste instantie het bier brouwden. We naderen Nederland, de schaapskooi, beter bekend als La Trappe met een groot bestand aan trappistenbieren. Je moet ze allen eens gaan proeven daar in Berkel Enschot. Volgende halte Orval genoemd naar de vallei van het Keltische riviertje de Aura. Zij maken ook kaas. En natuurlijk hun bier in de kenmerkende bolle flesjes.

De Achelse Kluis, ik ben er meerdere malen geweest op de grens van Nederland en België. Fiets er eens naartoe, een mooie tocht door dit Kempisch paradijs en laaf je met hun trappist.

We gaan naar Neder-Oostenrijk, Engelszell. De trappisten maken honing en natuurlijk bier, Gregorius genaamd.

Het volgende klooster uit deze top tien is Zundert, land van Vincent van Gogh, bloementelers en de trappist van het klooster Maria Toevlucht.

Het boek besluit met het Canadese verhaal van Spencer, Our Lady of the Valley, gelegen vlak bij Montréal en het enige klooster buiten Europa. De monniken produceren hier confituur en bier, zoals de Spencer Trappist Ale.

Trappist, die tien heerlijke bieren is een mooi geschreven en volledig boek. De schrijver heeft kosten noch moeite gespaard zich te verdiepen in de geschiedenis en het leven van de bier brouwende monniken. En de plekken waar zij dat doen. Jan Crab, fotograaf illustreert de verhalen met ingetogen foto’s. zoals het leven van de Cisterciënzer orde is. In het korte bestek van deze blogpost is het moeilijk om alle facetten te belichten. Dat doet de schrijver wel.  Een boek vol terroir en mooie verhalen voor de bierliefhebber. Ik vind de opzet geslaagd. Dit boek is uiterst geschikt om telkens weer te lezen onder het genot van tja, natuurlijk een mooie kelk trappist.

Trappist, de tien heerlijke bieren,  Jef van den Steen (ISBN 9789059086135) is een uitgave van

Davidsfonds Uitgeverij, davidfondsuitgeverij.be en kost € 34,50

Wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de wijnen van Wild Pig.

Hoe wild en terroir wil je het hebben? Een beetje druilerige ochtend in hartje Arnhem, park Sonsbeek, waar Gereons Keuken en Route naartoe toog voor een heuse wild pick. Na een kop koffie of thee van op berken parasiterende paddenstoelen (geen hallucinerende) gingen we en petite comité het bos verkennen. Op zoek naar eetbare dingen. Net zoals wilde zwijnen of varkens doen, vertelde Edwin Florès, wildplukker. Varkens eten van alles. Waar hun neus hen naartoe leidt. Beukennootjes, een bron van proteïne en zetmeel. En beuken staan er volop in Sonsbeek. Al honderden jaren. Witte klaver, die we direct plukten. Een klaversoort met een licht zurige smaak, die doet denken aan sauvignon blanc. Met noten van granny smith. Zevenblad. Een flinke bos waterkers langs de rand van een beekje. Edwin liet het allemaal zien. Vol verve en in touch met het terroir, want naast wildplukker is hij ook een gepassioneerd verhalenverteller. Dat doet hij ook in de workshops die hij geeft en de boeken, die hij schreef over wilde pluk. Kijk eens op casaforesta.nl/workshops Het is leerzaam en inspirerend.

 foto: wildplukker Edwin in actie.

Na de wandeling werden we ontvangen in Ressen op het, als ik het zo mag noemen, domaine van Edwin. Een paradijs in de Over Betuwe met een wildpluktuin, een moestuin en natuurlijk de varkens. De soep en quiches van raapsteel en erwtjes stonden uitnodigend klaar.  Hier ontmoetten we Véronique Torcolacci, wijnmaakster uit de Languedoc. Verbonden met het terroir is zij de producente van Wild Pig wijnen. De wijnen stonden in gelid klaar om te worden geproefd, nadat de vigneronne het verhaal van Greta had verteld. Net als op de Veluwe komen er in de Languedoc veel everzwijnen voor. En zoals we die ochtend al hadden begrepen hebben varkens een neus voor lekkere dingen. Zo ook Greta, die gulzig snoepte van een perceel chardonnay. Totdat ze op een dag door Véronique gewond werd aangetroffen tussen de ranken. De zeug werd verzorgd en uiteindelijk op 16 november, Sint Margaretha vrijgelaten. Een naam was geboren. De wijnen heetten voortaan Wild Pig, met als handelskenmerk een afbeelding van Greta. Een zomerse range vol smaak.

 foto: soep van Casa Foresta

Wild Pig Winery,  wildpigwines.com betrekt zijn druiven van een veertigtal wijnboeren in de regio. Van Limoux op de hellingen tot de kust. Er zit soms wel vier weken tijd tussen de eerste en laatste pluk. Er wordt begonnen aan de Mediterrane kust, waar de zon intenser is en langzaam daarna worden de hoger gelegen percelen geoogst. Van de druiven maakt Véronique mono cépage wijnen. Chardonnay, Sauvignon Blanc en Viognier tekenen voor wit. Syrah met nachtelijke pluk en een inweek van slechts 4 uur levert de rosé. En natuurlijk een peperig rood!. Daarnaast is er rode Merlot en Cabernet Sauvignon. Allemaal vrolijke fruitige wijnen voor de borrel of misschien wel voor bij Gereons Keuken al fresco deze zomer. (ik kom er op terug)

 foto: vigneronne Fanny maakt worstjes.

Maar er moest nog gewerkt worden. Want zo’n wilde pluk met Wild Pig maakt hongerig. Er werd worst gemaakt. Met kruiden uit het bos en van de grond van Casa Foresta. Fanny Spironelli, wijnvrouw uit Gigondas ging samen met Véronique en andere aanwezigen aan de slag. Er werden twee soorten worst gemaakt, een met venkelzaad en zout en één met kruiden. Edwin deed vakkundig voor hoe hij zijn varkensvlees verwerkte. Deze week schreef ik nog over de worstjes van de wijnvrouw. (een gouwe ouwe uit mijn boekje) Nu zag ik eens een andere letterlijke versie hiervan. Fanny maakte worstjes alsof ze nooit anders had gedaan.

 foto: de biggetjes

Het druilerige van de ochtend maakte plaats voor het lentezonnetje en onder het genot van de wijnen van Wild Pig, de verhalen van Véronique en Edwin, werden we getrakteerd op gegrilde worst. met uitzicht op de worstjes to be. Zij struinden dartel door de wei. Dat dan weer wel. Ik heb genoten van het terroir, de wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de jonge cépages van Wild Pig

Naschrift: De 7 variaties wijnen van Wild Pig worden in Nederland verkocht bij de blauwe grootgrutter in fles (0.75 l) en een pouch (1.5 l)  #spon

Gereons kookboekenhoek.

foto: kookboekenhoek

Het begon allemaal met een klein rijtje boeken in mijn keukenkast. De kookboeken, die ik het meest gebruikte, hadden daar hun plekje. Lekker snel bij de hand in Gereons Keuken Thuis. Andere kookboeken bevonden zich her en der verspreid in mijn flat en elders. In kisten, onder het bed of in een kast. Andere boeken verhuisden naar Gereons Sea Spot. Vanaf het moment dat ik begon te schrijven over eten en wijn groeide het aantal kookboeken gestaag. Recensie-exemplaren, vintage kookboeken, Franse kookboekjes en route, wat ik zelf her en der aanschaf, het thuisafgehaald kookboek en mijn eigen kook- en leesboek. Wat ontstond was chronisch ruimte gebrek op de keukenplank. Bovendien is dat de plek om te koken, niet om te lezen. Het was allemaal niet praktisch. Nu had ik nog een klein hoekje in mijn flat over. (Nee, niet het balkon, daar staat al een plantenverzameling) In de hal waar ook mijn bureautje staat. Met wat passen en meten was er precies plaats voor een instapmodel boekenkast van een Zweeds woonwarenhuis. Gereons kookboekenhoek was een feit. Daar staat nu mijn hele culinaire bibliotheek te pronken. (Op de boeken die aan zee zijn na)  Alle titels op een rij, gerangschikt op land, thema of favoriete schrijver. Aangevuld met boeken, die over eten verhalen. Een speciale plank vol wijnboeken. Ik ben een gelukkig mens. Zoveel culinaire wijsheid en zoveel mooie verhalen op de plank. Een bron van inspiratie voor mijn blogs en voor mijn kookworkshops. Input voor mijn wijnproeverijen. En een stok achter de deur om Gereons Keuken en Route te voltooien. Verhalen uit de stad, vanaf de campagne en aan de kust, gelardeerd met recepten.

Vandaag een variatie op een oud recept, dat eerder in mijn boekje Gereons Keuken Thuis stond. De worstjes van de wijnboer.”Salsicce arrostite con uve al vinaio“.  Deze keer gaan ze niet in de oven, maar gewoon met de gekruide olie op de barbecue.  Prima voor een al fresco avondmaal onder de pergola. Een stevig glas Chianti erbij.

Nodig (voor 6 pers.)

150 ml olijfolie

2 el verse rozemarijnblaadjes gehakt

2 tl anijszaad

2 tl venkelzaad

gemalen peper

1 kg varkensworstjes

800 g druiven wit en blauw gemengd

peterselie

Bereiding:

Verwarm de olie in een steelpan op laag vuur. Voeg hieraan de rozemarijn, de anijs- en venkelzaden toe. Een flinke hoeveelheid gemalen peper. doe een deksel op pan en laat 15 minuten trekken. Je krijgt zo een aromatische olie. Prik met vork de varkensworstjes in en wel deze 5 minuten in niet kokend water.

Steek de barbecue aan of de elektrische grill. Leg de worstjes op het rooster en bestrijk deze met de aromatische olie. Rooster de worstjes tot ze gaar zijn. Pak de druiven in in aluminium folie en leg deze op de barbecue. Laat de druiven warm worden tot ze open gebarsten zijn.

Serveer de worstjes in een schaal met de druiven en wat gehakte peterselie. Geef bij dit gerecht een geroosterde sneden boerenbrood.

 

Herman over bonen.

 foto: Herman over bonen.

Een groot deel van de Nederlandse bruine bonenteelt vindt plaats in Zeeuws Vlaanderen. Door Bartje, die niet bad voor bruine bonen dacht ik altijd aan Drenthe bij deze vergeten groente. Want dat vindt Herman de Blijker het. Een vergeten groente, waar hij nu samen met Jaap van Rijn een kookboek aan waagt. Herman over bonen. Er worden boeken vol over paddenstoelen, wild en asperges geschreven. Maar een duidelijk verhaal over bonen is er niet. Terwijl bonen een grote bijdrage aan de Nederlandse keuken hebben geleverd. Denk aan kapucijners, veldertjes, raasdonders en bruine bonen, die oorspronkelijk uit de Nieuwe Wereld kwamen.

Net boek start met de geschiedenis van de boon. De ontdekking van de bruine boon als voedsel. Hoe hele volksstammen bonen aten, totdat de aardappel en vlees deze rol overnam. In de bladzijden erop wijdt Herman den Blijker een aantal woorden aan de bruine boon, de drogers uit Biervliet, het weken en het wecken en een overzicht van bonensoorten. Dit maakt het eerste deel van Herman over bonen erg interessant. Ik heb er nooit bij stilgestaan, dat er over bonen zo veel viel te melden. En dan ook nog eens de voedingswaarde, want een boon is proteïne en zetmeel tegelijk. Vlees, groente en aardappelen. De boon past uitstekend in de trend van superfoods, alleen dan vele malen goedkoper. En van eigen bodem.

We gaan koken, uit pot, blik, vers of gedroogd. In bonen op brood, het eerste receptenhoofdstuk kunnen we genieten van een haringsalade met witte bonen, kikkererwten met knoflookpuree.en veldertjes met bloemkoolroosjes.

Hierna gaat Herman over bonen verder met soepen, koude Spaanse soep met ham en bonen. (leuk om eens tijdens een kookworkshop te doen. Een courgette-venkelsoep met witte bonen. Of wat te denken van een Indische bruine bonensoep?

Hierna reizen de schrijvers af naar Zeeuws Vlaanderen, koken in de bonenbelt. Met anekdotes van de inwoners uit het bonenland over bonen en heerlijke recepten Vlaamse bruine bonen van Karin. De bruine bonensoepen van Celina en Nellie.

Het kookboek gaat verder met salades met bonen, gevolgd door hoofdgerechten met de boon in de hoofdrol. Smakelijk gefotografeerd. Eendenbout met flageolets En wat te denken van kalfsrollade met geglaceerde wortel en veldertjes. Zo  veelzijdig zijn bonen dus,  Voor in een salade, als soep, als heerlijke landelijk maaltijd en in culinaire hoogstandjes.

Herman over bonen is een praktisch en leuk geschreven boek, met verhalen over de boon. Het geeft je nieuwe ideeën voor recepten. Ik heb het met plezier gelezen. Ik ga er eens mee aan de slag in Gereons Keuken Thuis.

Herman over bonen, door Herman den Blijker en Jaap van Rijn (ISBN 9789059566354) is een uitgave van Fontaine uitgevers, fontaineuitgevers.nl   Het is te koop voor € 16,95.

Foodblogevent mei, kruiden.

Het al fresco seizoen is nu al een dag of 10 geopend in Gereons Keuken Thuis. Alleen werken de weergoden niet echt mee. In ieder geval geeft dat wat extra tijd om eens na te denken over kruiden, het thema van het foodblogevent van deze meimaand. Ik had net een nieuwe batch kruiden geplant op mijn balkon. Ze worden nu geteisterd door valwinden. maar dat mag de pret niet drukken. Na regen komt zonneschijn.

Kruiden dus in een stevige saus met een bite, chimichurri, een al time favorite voor in de zomer. Voor op de BBQ.  Dat wordt mijn inzending deze maand. Hij stond al eens eerder in mijn kook- en leesboek. Een  makkelijk te maken salsa met de staafmixer. En voor de host van deze maand Oesters en Uien, het smaakt ook heerlijk op een rauwe oester. Verandering van spijs doet eten.

Chimichurri. Een pittige saus waar je je steak mee insmeert, je brood. En dan roosteren maar! Lekker sterk. De tranen in je ogen.  Een stevige  rode wijn van de malbec druif erbij en je Argentijnse asado is een fiesta. Denk eens aan een mooi glas rood van Bodegas ougenheim. http://gouguenheim.com.ar/

Nodig:
100 g gehakte peterselie

2 tl gedroogde oregano

4 tenen knoflook

2 el rode wijnazijn

1/2 el grof zeezout

peper

2 rode Spaanse peper in ringetjes 

5 el olijfolie


Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een kom en maal deze met de staafmixer niet te fijn.  Voeg de olie en azijn toe om er een mooie emulsie  van te maken

Sterren van de hemel, Larisse van der Haar-Buijze

 foto; Sterren van de hemel.

De wens van haar zoontje Daan werd de missie van Larisse van der Haar-Buijze. Want hoe klein deze jongen ook was, Daan wilde dat iedereen iets lekkers kan eten, zelfs als je het niet mag. Een mooie wens en een mooie missie. Larisse voegde de daad bij het woord en schreef Sterren van de hemel, koken voor iedereen, met weglaten of alternatieven van/voor veel voorkomende allergenen. Een bijzonder boek, te meer omdat ik weinig kennis heb van allergenen. En ik het vaak lastig vind als ik kookworkshops geef. Wat zet je iemand die geen noten mag voor? Een bijzonder boek, omdat het uitgaat van lekker koken zonder vermanend vingertje Want dat is het beeld wat ik vaak heb als er over allergenen wordt gerept. Dat het iets zeurderigs heeft. Larisse opent je ogen in dit boek. Niets zeurderigs, gezellig eten ook als je iets niet mag. We maken er een uitdaging van. En daar houdt Gereons Keuken Thuis van.

Het boek start met algemene tips, alvorens aan de slag te gaan. een kruidenspieklijstje, ovenbereidingen, Larisse’s glutenvrije taartmix. Daarna besteedt de schrijfster aandacht aan onmisbare dingen in de keuken, sauzen, bouillon, kruidenmixen dressings en tafelzuren. Het volgende hoofdstuk heet een goed begin. en dat is het, vol basisrecepten voor allerlei eetmomenten.

Gevolgd door altijd lekker. Als je een druk bestaan hebt is er altijd nog een gaatje te vinden voor een lekkere snelle maaltijd. Supersoepen, zoals luilekkersoep uit de Römertopf, een favoriet van Larisse.

We gaan naar buiten in het hoofstuk erop. Koken in en uit de tuin. Zelf kruidenmengels vijzelen. Zelfs in de winter buiten koken met een warme muts en wanten. En dan die Rumtopf, ik proef de Betuwse smaken al. (zei deze blogger, die zelf is geboren in Tiel tussen het fruit, maar dat terzijde)

Verwenmomenten, Larisse is niet zo’n snoeperd, maar herinnert zich wel degelijk de roze Barbapapa taart. Een feest is niet compleet zonder taart. Net zo min als het Sinterklaasfeest dat is zonder kruidnoten. Er is veel aandacht voor allerlei feestelijke momenten, zoals de borreltijd, ook een favoriet moment van Gereons Keuken Thuis.

In het laatste hoofdstuk gaat Larisse richtig los! Echt cheffen, feestelijk eten, koken op hout. Een lust voor het oog en de smaak papillen. Fluweelzachte bietensoep, aspergerisotto (nu in het seizoen) en hachee van hert. Wow! Nog een dessertje van slimme wafels met warme bramensaus. Je avond kan niet stuk.

Iedereen moet kunnen genieten van lekker eten, zelfs als ze “niets”mogen. een mooie uitdaging, mooi geschreven, deze missie. Sterren van de hemel is een leerzaam boek, voor thuis, maar ook voor profs. Met aandacht voor de mensen. En als je het samen doet en samen van de maaltijd geniet is je missie voltooid. Daan had gelijk. Ik ga er mee aan de slag. Sterren van de hemel.

Meer info over Larisse, haar activiteiten en producten vind je op larisse.nl

Sterren van de hemel (ISBN 9789081764865) door Larisse van  der Haar-Buijze is een uitgave van uitgeverij Loopvis, loopvis.nl en kost € 29,95

Mijn Keuken, Mimi Thorisson.

 foto: Mijn Keuken

Gereons Keuken Thuis houdt van la France profonde. Dat mag inmiddels wel bekend zijn. Ik ben gek op de keuken van de perfecte zeshoek en heb daar al heel wat blogs aan gewijd. Nu ligt er een boek voor me, dat één en al France profonde uitademt. Mijn Keuken van Mimi Thorisson. In tegenstelling tot wat ik in mijn vorige blog meldde, maak ik vandaag toch een kleine tour du terroir.

Mimi groeide op in Hong Kong, alwaar haar Engelse vader haar ’s avonds  mee aan de arm nam om te gaan snacken van alle dingen die op straat werden verkocht. Door haar Franse moeder bracht Mimi heel wat vakanties door in Frankrijk, waar zag hoe haar grootmoeder als een echte voedselfilosofe elke artisjok behandelde als een schat. Haar tante Francine, ook een begenadigde kok, was de hoofduitvoerder van vele maaltijden. De schrijfster zal nooit de tuinbonensoep vergeten.

Mimi Thorisson ging studeren in Engeland en Frankrijk en belandde in Parijs. Samen met haar man Oddur schreef ze culinaire gidsen.

Op een dag bevonden Mini, haar man en 5 kinderen zich op de pont van Royan naar het schiereiland Médoc in de Bordelais. Een vrij ongerept stuk Frankrijk, bekend om zijn wijnen. Niet in de eerste plaats om de bossen, het wild, de campagne en de zee. Beiden zochten meer ruimte. Voor de kinderen en de honden. In tegenstelling tot het haute de gamme appartement in het 7e arrondissement kozen Mimi en haar man een boerenwoning. Ze werden campagnards. Mimi ging bloggen op haar blog http://mimithorisson.com/  In Parijs had ze nooit veel gekookt, maar hier in de Médoc maakte ze alles goed. Zo ontstond het idee voor  Mijn Keuken, vier seizoenen koken met oogstrelende foto’s van haar man Oddur.

Mimi is een aanhanger van de kreet van Alain Passard: “Tomaten in december, dat is niet normaal” en probeert te koken met wat er per seizoen voorhanden is. Uit haar tuin of op de markt. Bij de slager of vishandelaar.

Het voorjaar start met de tuinbonensoep van tante Francine, eendenconfit parmentier en bugnes. Stevige kost met de lichtheid van de lente.

In de zomer speelt ze vaak het spelletje eten met beroemdheden. Ze stelt zich dan voor wat ze la Loren voor zou zetten of Woody Allen. Deze sterren worden getrakteerd op soep met pistou, langoustines met Armagnac en kersenclafoutis. Ik hoop dat ik eens mag aanschuiven. (maar ik ben niet beroemd)

De herfst, wijnoogst, cèpes, terrines en vijgen. De oogst is binnen en op tafel tovert Mimi met deze producten. Oogstsoep, een gegrilde entrecôte à la bordelaise en peren zoals in de Médoc. De laatste moet ik als Beaujolais adept eens proberen.

Winter, het schiereiland komt tot rust. Er wordt gejaagd. Mimi krijgt allerlei schepsels uit het bos. Daar moet mee worden gekookt. Gougères met roquefort, garbure en Sarah Bernard koekjes. In  het gezin van Mimi wordt stevig gesmikkeld en gesmuld.

Ondanks dat haar leven in Hong Kong ver achter haar ligt, viert Mimi nog altijd Chinees Nieuwjaar. Zo krijgen haar Franse kinderen een stukje Oosten mee. In Mijn Keuken vind je als toegift wat recepten voor dit speciale feest. Wonton soep, thee-eieren en mangopudding.

En zo is het jaar rond in Mijn Keuken. Een jaar op het Franse platteland. Mijn Keuken is een boek voor de liefhebber van de Franse plattelandskeuken. Het nodigt uit zelf een maaltijd aan te richten, zelfs als je in de stad woont zoals Gereons Keuken Thuis. Ik ga zeker deze zomer al fresco koken uit dit boek.

Mijn Keuken, een jaar koken op het Franse platteland. (ISBN 97890595655944) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en kost € 29,95

Easy does it, salade campagnarde.

 foto: la campagne

Wat heerlijk de campagne in de lente. De zon komt op en groet het verse groen op heuvels van de Vogezen, de ooievaars hebben hun nest opgeruimd. Zij zijn weer klaar voor een nieuw seizoen. Koolzaad kleurt de flanken geel. Het platteland ontwaakt. Een stevige wandeling door de natuur en de lunch lonkt. Een stevige salade met spek en een gepocheerd ei. Dat ei geef ik altijd aan een tafelgenoot, maar dat is een detail. Drink bij deze salade campagnarde met een jonge pinot noir uit Bourgondië. Easy does it.

Nodig:

200 g gerookt spek in grove blokjes

1 grote krop bindsla

1 rode ui fijngehakt

4 eieren

3 sneden oud brood

2 tenen knoflook

1 el Dijon mosterd

gehakte bieslook

gehakte peterselie

6 el olijfolie

2 el rode wijn azijn

zout en peper

Bereiding:

Snijd de bindsla in grote stukken, was de sla en laat uitlekken. Snijd  het gerookte spek in grote blokjes en bak deze krokant. Schep het spek uit het vet en laat uitlekken. Voeg wat olie toe en fruit de gehakte knoflook kort aan. Bak hierna het oude brood in blokjes mee tot ze krokant zijn. Scheur vier velletjes folie af en doe deze in een kopje. Bestrijk de binnenkant  met olie. Breek in elk kopje een vers ei en bind de folie dicht met een draadje. Breng een pan water aan de kook en pocheer de eitjes 3 à 4 minuten. Maak van de olie, azijn en mosterd een vinaigrette. Maak deze op smaak met wat peper en zout. meng deze door de sla. Hussel de spekjes, croutons, peterselie en bieslook door de sla. Verdeel de salade over 4 borden en leg het uitgepakte gepocheerde ei erbovenop.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten