ambachtelijk Archives - Pagina 28 van 55

24/01/201814/03/2019

Griekse keftedes, geen kofta.

foto: keftedes in tomatensaus.

Griekse keftedes, geen kofta, zijn gehaktballetjes in tomatensaus, die in Gereons Keuken Thuis vaak op het menu staan in allerlei variaties. Kofta is een woord, dat wordt gebruikt door een pakjes- en zakjesproducent, die dit aanbiedt als zijnde een authentiek wereldgerecht. Voor mij is het maken van keftedes een mooie manier om #nowaste te koken. Keftedes zijn heel makkelijk te maken. Zoals gisteren. Ik had nog twee stelen selderij, wat tomaten, een paprika en wat uien. Hoppa! Kofta maak je uit een pakje, keftedes niet. Laten we dat eens afspreken voor 2018. En voor de kritikasters onder ons, een blik gepelde tomaten mag altijd. In de groentela vond ik ook nog wat pastinaak, die ik grilde in de oven. Prima te doen voor bij de balletjes en basmatirijst.

Nodig:

500 g half om half gehakt.

1 ei

wat paneermeel

1 tl knoflookpoeder

2 tl oregano gedroogd

1 tl rozemarijn

2 tl paprikapoeder

een snuifje nootmuskaat

2 tl kaneel

wat bloem

zout en peper

olie om te bakken

2 rode uien gesnipperd

1 rode paprika

3 tenen knoflook gehakt

1 blik tomaten blokjes

1 glas rode wijn

1 tl rozemarijn

2 tl kaneel

2 tl oregano

2 tl paprikapoeder

1 el geconcentreerde tomatenpuree uit tube.

zout en peper

scheutje olijfolie

gewelde krenten

Bereiding:

Maak eerst de saus. Fruit de gesnipperde rode uien aan in hete olie, voeg de paprika in blokjes toe en bak het geheel kort aan. Voeg hierna de gehakte knoflook toe. Voeg de geconcentreerde tomatenpuree toe en bluf af met de rode wijn. Giet hierna het blik tomatenblokjes in de pan. Voeg alle kruiden en specerijen toe en laat het geheel een minuut of 20 sudderen. Maak de saus hierna op smaak met wat peper en zout en voeg de gewelde krenten toe.

Meng het gehakt met het ei, paneermeel, kruiden en specerijen. Kneed goed door en maak er kleine balletjes van. Rol deze door wat bloem. verhit olie in een pan en bak de balletjes rondom bruin. Doe de keftedes bij de hete saus en laat nog even doorgaren.

Serveer de keftedes met rijst of en een Griekse bonensalade .

22/01/201822/01/2018

Koken op maandag, basissaus.

foto: art & food uit Iran. (gezien op First Art Fair)

Koken op maandag, basissaus. Een nieuwe week staat voor de deur, nieuwe kansen. Het leven van een foody is vaak een gepuzzel, want wat te eten en wat te maken? En als je jezelf dan ook nog eens tot doel stelt #nowaste en #antipakjesenzakjes te koken, vergt dat enige planning vooraf. Ik vind eten weggooien altijd zonde. Mijn voorraadkast staat vaak vol met allerlei producten, al dan niet als #culipost tot mij gekomen. Sommige staan er al een tijdje anderen zijn in een mum van tijd opgepeuzeld. Op een wat grijze maandag als deze verleiden deze producten mij niet iets nieuws te doen. Integendeel, ik ga voor basic! Gereons Keuken Thuis las onlangs over een onderzoek, dat aan het licht bracht, dat veel mensen gedurende een bepaalde periode 10 gerechten hebben, die zij frequent maken. Totdat het seizoen verandert of hun mood. Ik kan dat alleen maar beamen. In september ga ik los met fruit om in potten te stoppen, oktober en november staat er vaak wild op het menu. En na het feestgedruis van december ga ik in januari vaak voor basic. Dat is overigens niet hetzelfde als detoxen, lijnen en gezondheidsplannen etc. In deze tijd van het jaar is mijn basissaus een ideaal recept. Geschikt voor pasta, lasagne of een andere schotel. Ik maak meestal een pan vol, zodat ik altijd een portie in de vriezer heb voor een snelle maaltijd op doordeweekse dagen.

Nodig:

500 g rundergehakt

1 winterwortel

2 stengels bleekselderij

2 tenen knoflook

1 rode ui

2 blikken gepelde tomaten

1 glas rode wijn

suiker (facultatief)

olijfolie

zout en peper

tijm

rozemarijn

oregano

1 laurier blad

Bereiding:

Snijd de wortel, bleekselderij, ui en knoflook heel fijn. Verhit de olie in een pan en fruit de gesneden groenten aan. Voeg het gehakt toe en bak dit snel aan. Blus af met wat rode wijn. Voeg de blikken tomaat toe, eventueel een klein schepje suiker. Voeg de kruiden en laurier toe. Laat het geheel zeker anderhalf uur pruttelen. Maak op smaak met wat peper en zout. Eventueel kun je een lepeltje Umami 5 pasta toevoegen.

18/01/2018

Terroirkoken, sans boîtes et sachets.

foto: de hoeve van Madeleine

Terroirkoken, sans boîtes et sachets. Het mag geen geheim zijn, dat Gereons Keuken Thuis verzot is op de zeshoek, die Frankrijk heet. De steden, de natuur, maar vooral de campagne heeft mijn hart gestolen. Op mijn blog schrijf ik daar vaak over en ook in twintig 18 gaat dat niet veranderen. Ik noem het Gereons Terroir Keuken, #terroirdegereon op de social media. Een nieuwe uitdaging was geboren, een verzameling terroirgerechten beschrijven, zonder #pakjesenzakjes en #nowaste. (mijn tante Doubs uit de Morvan weet daar wel wanten van met haar velouté) Want daar zijn de boerenfamilies op het Franse platteland goed in. Bourgondische buurvrouw Madeleine pakte elk kakelvers geraapt ei voor ons in in een velletje van een postorder-catalogus, een echt snoepje per ei. Die eieren gaf ze dan mee op de terugreis naar Amsterdam “pour faire une omelette” Niets meer en niets minder. Ze voegde er wel aan toe voorzichtig te rijden: “Car… ils sont fous les Français en route” En zo reed je dan terug met 16 kakelverse eieren. Dat terwijl uw schrijver van dit blog gruwt van de gedachte van een gebakken of gekookt ei. Mayonaise en omeletreepjes in de nasi goreng, tja dat kan nog wel. Of pannenkoeken van bloem, ei, zout en melk. Prima! Maar goed, ik ben een apart geval. Vandaar dat ik best begrijp dat de gemiddelde inwoner van onze stads-staat graag naar recepten grijpt, die staan op oranje of gele doosjes. Er is zelfs, zo meldde culi collègue Koken met Karin deze week een gezin met drie bloedjes van kinderen, dat er een uitdaging in ziet om een heel jaar met pakjes van producent Honig te koken. Als zij dat willen moeten ze dat vooral doen. Gemak dient den mensch tenslotte. En het is niet per se ongezond. Alleen wat zouter en met wat additieven. In Gereons Keuken Thuis, ik zal het eerlijk bekennen, verdwijnt ook de krulvermicelli of wat allesbinder van deze producent in de soep of saus. Niets mis mee, net als een additioneel bouillonblokje of tomatenpuree. Kruiden daarentegen komen of vers in bosjes van de markt of gedroogd van de speciaalzaak aan de Kinkerstraat. Zo doe ik dat. Maar 365 dagen alleen met pakjes koken lijkt mij geen uitdaging, maar een vervlakking van je smaak en die van je kinderen. Het is veel spannender om jezelf en kroost te leren ontdekken en combineren. Ik hoop dat eerder genoemde blogger-vader dat inzicht gedurende het proces van een jaar krijgt. Dan ben je in mijn ogen een echte super daddy.

Vandaag plaats ik een makkelijk recept voor pannenkoeken “pur oeuf” zoals ik ze heb gedoopt. Gewoon zelf een beslag maken, klont boter in de pan en bakken maar. Dat is mijn culi-collega recept. Zijn ze dun en zoet belegd heten deze pannenkoeken crêpes, zout belegd heten ze galettes. In Bretagne dan. Tip: vervang de bloem eens voor boekweitmeel, deed mijn Betuwse grootmoeder ook al voor “drie in de pan”. Bon courage met deze uitdaging sans boîtes et sachets.

foto: pur oeuf

Nodig:

400 g bloem (of boekweitmeel)

5 eieren

melk

snuf zout

Bereiding:

Breek de eieren boven een kom en voeg de melk, bloem en een snuf zout toe. Klop het geheel goed door met een garde. (goed voor je spierballen) Bepaal zelf of je het beslag te dun of te dik vindt en voeg eventueel nog wat melk of meel toe. Laat het beslag een tijdje staan.Verhit een klont boter en wat olie in een koekenpan. (die heet niet voor niets zo) en bak de koeken bruin totdat alle beslag op is.

foto: culi-collega kookt volgens #terroir

Heb je na dit recept nog niet genoeg. Meer suggesties vind je op de Facebookpagina 365 dagen zonder pakjes en zakjes.

16/01/2018

Ode aan Joop Braakhekke.

foto: cover Ode aan Joop Braakhekke.

Ode aan Joop Braakhekke, het beste van Kookschrift van een Kookgek. Gereons Keuken Thuis ziet ze nog vaak staan als hij op zoek is naar vintage kookboeken. De destijds razend populaire kookschriften van culinaire duizendpoot en entertainer Joop Braakhekke. Inmiddels is deze getalenteerde man iets meer dan een jaar geleden overleden en vonden de makers van dit boek het tijd een ode aan hem te brengen, in recepten, foto’s en verhalen. Joop Braakhekke was geboren voor de bühne, maar leerde het vak van kok. Hij werd uiteindelijk gastheer pur sang. Hij werkte in vele zaken, waaronder de Kersentuin. Joop startte Le Garage, een met theaterlampjes en rood pluche ingericht clubhonk voor BN’ers en verdwaalde buitenlandse artiesten. Een culitheater met mooi eten, lekkere wijnen en Joop Braakhekke als spreekstalmeester van de avond. Puur entertainment. Dat zie je ook aan alle privéfoto’s in Ode aan Joop Braakhekke. Een dagelijks feest. Ook op televisie liet Joop Braakhekke van zich horen (en zien). Vijf jaar lang presenteerde hij con brio het programma Kookgek en schreef kookschriften. Joop Braakhekke gaf een hele andere dimensie aan wat de kijker tot dan toe verwachtte van een televisiekok. Hij maakte kook-infotainment. Iedereen smulde ervan.

Ode aan Joop Braakhekke is een verzameling menu’s uit de kookschriften van Joop, geannoteerd met persoonlijke verhalen en foto’s uit zijn flamboyante carrière. Het boek start met een gedicht opgedragen aan zijn moeder, daarna gaat hij aan de slag met de menu’s. Een menuutje van spruitjesmousse, wijting à la Lorgnette en de sherrytrifle van Jean Beddington. Of wat te denken van biefstukjes in zijden hemdjes? Ook onderdeel van een menu. Ik vind de namen het leuke aan deze gerechten, maar ook de retro-touch. Wat in de jaren negentig van de vorige eeuw heel apart en nieuw was, zul je nu niet snel meer zien. Joop Braakhekke voegde een eigen stijl toe aan de Hollandse cuisine van weleer. Zijn versie van hete bliksem, zijn favoriet de tarte tatin. Allemaal nieuwe dingen in de nineties. Foodies, bloggers en social media domineerden nog niet. Laten we zijn kookschriften een blog avant la lettre noemen. Dat maakt het zo leuk om dit boek door te bladeren. Een intermezzo over de Italiaanse keuken, een foto van een jonge Braakhekke in Saint Tropez of garnalenkroketjes à la Belge. Klassiek en in een modern jasje. Bij het lezen van Ode aan Joop Braakhekke toveren de menu’s direct een glimlach en een blik van herkenning op je gezicht. There’s no business like… En daar wist deze Kookgek alles van.

Ode aan Joop Braakhekke, het beste van Kookschrift van een Kookgek. (ISBN 9789021567457) is een uitgave van Kosmos en is te koop voor € 17,50

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

12/01/201815/01/2018

De kop is er weer af!

foto: tafeltrends

De kop is er weer af! De eerste twee weken van het nieuwe jaar zijn weer eens omgevlogen. Niet met aan de lijn doen, stoppen met roken of andere “goede” voornemens, want aankomen doe ik sowieso niet in december en roken deed ik al niet. Begin januari betekent voor Gereons Keuken Thuis aan de slag gaan om nieuwe mensen te spreken en nieuwe dingen te spotten. Want dat is meestal de spirit waarin ik verkeer, als het laatste rotje is uit geknald en het feestgedruis van december is verstomd. Ik val beslist niet in een post festieve depressie. (ik wilde eigenlijk Natale zeggen) Goedgemutst en opgeruimd aan de bak. En tegen de befaamde Blauwe Maandag zie ik nooit op.

foto: risotto Umami 5 voor Joke.

De kop is er weer af met een risottolunch voor mijn lieve culischrijf-collega, bonendiva en vriendin Joke. Zij bijt het spits af in een nieuw seizoen Talk&table, dat ik voor het nieuwe jaar heb afgestoft en opgepoetst. In maart verschijnt haar nieuwe kookboek, Koken met kleur. Tijd dus om bij te spreken.Ik hoop dat dit jaar vele mooie verhalen en dito food & wine de revue gaan passeren.

Hollandse klassiekers Anno nu nu van chef Tjitze van der Dam was mijn eerste kookboekenrecensie van 2018. Leuk om het nieuwe jaar starten met je moers keuken in een nieuw jasje. want die Nederlandse cuisine staat er goed op.

De tweede week van het nieuwe jaar staat in het teken van Horecava bezoek voor Gereons Keuken Thuis. Dit jaar was deze altijd drukke en gezellige beurs gecombineerd met Bellavita Expo, een hal vol Italiaanse waar. Alhoewel de laatstgenoemde een beetje wegvalt ten opzichte van grote broer Horecava, altijd te moeite waard om te bezoeken voor noviteiten uit de Bel Paese. Tussen de vele wijn- tomatensaus-, olijfolie- en salumiproducenten, trof ik een kaasproducent, die afgestapt is van kaas van zuivel, maar een goed te verwerken vegan of noem het plantbased kaas maakt. Daniela Cicioni maakt van gefermenteerde noten een lekkere kaas. Multi inzetbaar. Zo zie je maar dat vegan ook voet aan de grond heeft gekregen in Italië. Gereons keuken Thuis gaat met deze kaas zeker experimenteren in 2018.

foto: Italiaanse retrolimonades.

Op de Bellavita werd mijn oog ook getrokken door leuke retro flesjes met Italiaanse ambachtelijke limonades, die eigenlijk zonde zijn om te openen. Maar ja de inhoud is ook niet te versmaden.

foto: de stand van Instock vol #nowaste.

De kop is er weer af, op naar het Horecava paviljoen vol noviteiten, zoals Hagelswag, een chocolade hipster broodversiering. Zij hebben sinds kort ook een fysiek adres in de Amsterdamse Heisteeg.

foto: urban farming

Urban farming is hot zag ik, met als voorbeelden HRBS en GrowX, die midden in de stad kruiden en bladgroenten telen. Deze manier van verticale tuinbouw is nog lang niet uitgekristalliseerd. Instock , het #nowaste restaurant uit de Czaar Peterstraat ontbrak niet met hun pieperbier en nieuwe ideeën om te koken en genieten van overgebleven waar. Een nieuwtje zijn hun menu’s, waarbij de gast de bereidingswijze kiest. Ik blijf ze volgen.

foto: Jean bakt ze bruin, de hamburgers.

Op naar de hal vol food, van Aziatisch tot kookwedstrijd. Ik trof Jean Beddington aan, die mij een heerlijke GRO blended burger serveerde, gemaakt van 50% oesterzwammen en 50% Hollands melkrundvlees, Gemaakt in een circulair proces, “een sappige burger met een veggie twist”, aldus de culinair expert en topchef, Haar pittige topping van gember rabarberketchup was een vondst. Iets verderop sprak ik met Het Betuws Wijndomein, 7 hectare wijnbouw in Rivierenland. Wit, rood en bubbels. Een bezoek waard in 2018. Kookwedstrijden waren er, gesponsord door een bekende groothandelaar. Van Gouden Koksmuts voor de chefs tot Zilveren Mes voor aanstormend talent.

foto: creaties van aanstormend talent.

Hierna verblijdden de jongens van Mossel & Gin foodbar mij met een lekkere tube gin mayo. Deze smaakte na het beursbezoek prima bij de pittige kipdijtjes.

foto: pittige cayennedijtjes met gin mayo.

Een geheel ander concept trof ik aan bij de winnaar van de Horecava restaurant pitch 2018, Bar O, dat voor de gelegenheid van de beurs een restaurant annex hippe cocktailbar had opgezet. Timo Stemerdink en Tom de Rooij kregen de kans om hun concept van cocktails en smaakbeleving te tonen tijdens de beurs. De Rooij, nu nog bedrijfsleider van restaurant C, vertelde mij dat hij hoopt zoiets op te kunnen zetten in de Amsterdamse Pijp. ben benieuwd hoe het er uit gaat zien, want de styling van de ambiance vond ik nogal duizend in een hipster dozijn.

foto: duurzaam gekweekte vis.

Een bijzonder verhaal gaat over de duurzaam in Oosterscheldewater gekweekte vis uit Zeeland. De prijswinnaar in de categorie productinnovatie op de Horecava. Landbased fishery, het kweken van pure Pacific yellowtail, zonder schade voor het milieu. Daar zijn ze bij Kingfish Zeeland goed in geslaagd. De Dutch yellowtail. Ik proefde deze delicatesse rauw, koud- en warmgerookt. Mooi product.

video: alles over wijn in de tastingroom van Pitch PR.

Mijn tour door de RAI besloot ik bij het wijnspektakeltheater, dat Pitch PR neerzette, vol wijnen per slok, half of heel glas. En of dat nog niet genoeg was, konden de bezoekers proeven in de speciaal opgezette darkroom of meedoen aan de wijnproeverijen met hapjes van de lopende sushiband.

De kop is er weer af! Er is nog veel te proeven en te beleven in 2018.

09/01/201811/01/2018

Op safari in de Javastraat met Tilda rijst.

foto: kick off in Bar Botanique

Op pad in de Javastraat met Tilda rijst. Een middag in november, verzamelden we met een gezellige club van foodbloggers, kookboekenschrijvers en andere foodies om de immer hipper wordende Javastraat te verkennen. We startten met een mint en gember mocktail in Bar Botanique, een plek, waarvan de naam doet vermoeden, dat er veel groen is. Ik kende het etablissement als de Ponteneur, maar ja dat is wel heel lang geleden, toen ik zelf nog in de Indische Buurt resideerde. Het winkelbestand was er destijds één van de de lokale Amsterdamse bakker Oostveen, een IJmuider vishandel, slagerij Pepping en slijterij Hamers. De enige wat exotische winkel was de delicatessenzaak Berkhout met zelfgebakken pizza’s, truffelworst en Franse kaasjes. Ook boden zij kant en klare Italiaanse maaltijden aan. Ik spreek over dertig jaar geleden. Veel dingen die wij nu dagelijks eten waren nog helemaal niet in zwang.

foto: Pakistaans bij Saeed.

De Indische buurt veranderde, de traditionele zaken in de Javastraat sloten. De dierenwinkel is er na dertig jaar echter nog steeds! Buitenlandse gezinnen streken neer in de verpauperde grote oude huizen en het publiek veranderde. Marrokkaanse slagers openden, Surinaamse haarproductwinkels en andere nieuwkomers startten hun business. Inmiddels heeft de Indische Buurt weer een transitie ondergaan en is verworden tot een hipsterbuurt.

foto: panden in de Eerste Atjehstraat.

Hoger opgeleide provincials zijn neergestreken in de opgeknapte negentiende-eeuwse huizen en de eerste koffietentjes openden. Gevolgd door design winkeltjes en restaurants. De gevels van de winkels zijn opgeknapt. Gentrification heet dat met een mooi woord. Met dien verstande dat er in de Indische Buurt nu een leuke stadse mix is ontstaan van nieuwkomers van nu en buurtbewoners, die neerstreken uit andere landen eind jaren 80 van de vorige eeuw. Gereons Keuken Thuis gaat er graag inkopen doen op zondag. En werpt dan altijd een blik naar binnen bij de Ghanese dienst in de Elthetokerk.

foto: geel gekleurde rijst bij Ricardo’s

Een mooie plek dus om samen met Tilda rijst op safari te gaan. Foodblogger van het jaar 2016 Jonneke de Zeeuw van Mooncake liet op verschillende adressen zien hoe Tilda rijst combineert o.a. met een Pakistaanse curry van Saeed’s Curry House, de Creools Surinaamse gerechten van Ricardo’s en de Irakese keuken van Nour. Het liet doeltreffend de multiculti kant van deze buurt zien.

foto’s: Nour restaurant

Een gemiste kans vond ik tijdens de middag dat de rijst niet werd gepresenteerd met wat modernere gerechten uit fusion keukens of als begeleider van klassieke gerechten. Want mijn ervaring is dat de basmatirijst van Tilda een prima basis is voor bij Gereons goulash of mijn restjes-ragout. Een lekkere ratatouille past er natuurlijk ook bij. Of gebruik de kant en klare rijst met diverse smaken, chili-kokos-lime of koriander eens als basis voor je zomerse rijstsalade met vis of schaaldieren. Keuze te over. Net als tijdens de safari in de Javastraat met Tilda rijst. Eenmaal terug op basis in Amsterdam West ging ik aan de slag met restjes groente, wat kruiden en de rijst. Altijd makkelijk en #nowaste. (zou mijn tante Canasta toevoegen)

foto: #nowaste groentepannetje.

Noot: De rijst werd mij als #sample beschikbaar gesteld door een food PR bureau. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

02/01/201802/01/2018

Hollandse klassiekers ANNO NU.

foto: cover Hollandse klassiekers.

Hollandse klassiekers ANNO NU. Van appeltaart tot zuurvlees. Tjitze van der Dam is een Friese bakkerskleinzoon. Zijn liefde voor dit vak ontstond al op jonge leeftijd tussen de oranjekoeken, het suikerbrood en de dúmkes. Hij ontdekte dat zijn hart in de keuken lag en volgde een opleiding tot kok. Om zijn vakkennis te verbreden verruilde hij het Fryske Gea voor Amsterdam. Hij trad in dienst bij verschillende chefs en werd uiteindelijk chef van het restaurant Pressroom in het INK Hotel aan de Nieuwezijds. Van der Dam organiseerde veel evenementen waaronder tweetjams over producten en een 24 uurs kookmarathon. Niets was te gek. Hij brengt graag mensen en smaken samen. Tegenwoordig werkt hij voor het meest duurzame hotel van Europa, het QO hotel. Met de groenten uit eigen circulaire kas op 70 meter hoogte.

Tjitze wil met Hollandse klassiekers anno nu een eerbetoon brengen aan de Nederlandse keuken. Ons land heeft zo veel meer te bieden dan stamppot alleen. Met drie bevriende chefs nam hij de klassieke gerechten onder handen met als resultaat een boek vol Hollandse gerechten met een moderne twist. Het kookboek start met hartige hapjes en voorafjes. Een salade met gerookte makreel. ( een recept voor 2 personen terwijl hij in de rest van het boek uitgaat van 4 personen), boerenkoolchips met rookworstdip of bitterballen van hete bliksem. Haring ontbreekt niet noch een overheerlijk worstenbroodje met paling.

Van der Dam gaat verder met Hollandse kost, snert van doperwt met krabbetjes, balkenbrij met pastinaak en gepofte boekweit of mosselen met jenever. Hij weet alle gerechten op een spontane wijze uit elkaar te halen en opnieuw te assembleren en dat is leuk. Zoetigheden ontbreken niet in het boek. Friese dúmkes, een appeltaartje met VOC specerijen en dat is retro arretjescake met witte chocolade en bitterkoekjes.

Wat in het vat zit, verzuurt niet, dacht Van der Dam en hij voegde een hoofdstuk toe over wecken, roken, pekelen en drogen. Dat zie je tegenwoordig vaker bij Nederlandse restaurants, homemade kruidenmengsels en ingemaakte groente en fruit. In de voorraadkast vind je eigengemaakte pindakaas, hagelslag en de eerder genoemde VOC specerijenmix.

Hollandse klassiekers ANNO NU is een vrolijk boek met een nuchtere kijk op de Nederlandse keuken en de mogelijkheden om iets te maken met al het moois, dat ons land aan producten biedt. Helemaal de trend in 2018. Eten van herkomst. #terroir En er is meer onder de zon dan stamppot, zoals Van der Dam laat zien. Makkelijke recepten, mooi op de gevoelige plaat vastgelegd. Dat smaakt naar meer. Een uitnodiging voor de thuiskok of foody om aan Hollandse klassiekers een moderne twist te geven. Een mooi voornemen om er in 2018 mee aan de slag te gaan in Gereons Keuken Thuis.

Hollandse klassiekers ANNO NU, Tjitze van der Dam (ISBN 9789463190473) is een uitgave van Scriptum en is te koop voor € 24,95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

01/01/2018

Een nieuw jaar vol nieuwe plannen!

foto: aan zee opent het wolkendek.

Een nieuw jaar vol nieuwe plannen. Het voelt altijd pril aan die eerste en nieuwe ochtend van het nieuwe jaar aan zee. De kruitdampen zijn opgetrokken en door de wolken piepen de eerste zonnestralen van 2018. De eerste januari is voor Gereons Keuken Thuis een mooie dag om goede voornemens te maken en snode plannen te smeden. Met inbegrip van de bagage, die ik meeneem uit het jaar ervoor. Zo ga ik op mijn blog onverdroten verder met gesprekken en gerechten. Talk & table. Aanstaande donderdag interview ik hiervoor de eerste gast van 2018. Wil je ook je bijzondere verhaal vertellen op mijn blog en beloond worden met een lekker gerecht en wijntip. Meld je dan aan!

Nog steeds ben ik op zoek naar (mannelijke) gastbloggers, voor boekreviews of voor een leuk recept. Binnenkort trapt Cora Meijer af met haar recensie van het (vegetarische) kookboek van het jaar 2017.

Terroir gaat een grote rol spelen in mijn blogposts en onder de hashtag #terroirdegereon ga ik aan een nieuw project beginnen. Stay tuned! Wat blijft is de wekelijkse tweet up op #foodbloggers donderdag. Wil je ook eens in de wekelijkse Twitter top 5 genoemd worden? Schroom niet en laat het me weten.

Een nieuw jaar vol nieuwe plannen! Culinaire kennis en kunde is in 2017 een beetje een ondergeschoven kindje geworden op mijn blog. Geïnspireerd door Joris Bijdendijk en Angélique Schmeinck ga ik kijken wat er beter kan in mijn gerechten. Ik vind een groot nadeel van de bloggerswereld, dat er vaak 1000 in een dozijn recepten met supermarktingrediënten worden geschreven. Gereons Keuken Thuis gaat zich weer meer richten op smaak en schwung in de cuisine. Dat geldt ook voor wijnen. Want daar begon het tenslotte allemaal mee.

#Nowaste, minder vlees, meer groente staan ook hoog op de agenda. Net als een nieuw sport projectje, want in 2017 sloeg de waan van de dag toe en werd mijn day to day sport- en voedingsregime danig op de proef gesteld.

Things will get edgier. In 2018 staat Gereons Keuken Thuis weer open voor kookboekrecensies, productreviews en event verslaggeving. Durf je het aan om je boek te laten recenseren, wil je je unieke product door mij laten testen of mij iets laten schrijven over je evenement? Be my guest. Gereons Keuken Thuis is altijd op zoek naar nieuwe input. Ik vermeld er wel bij dat ik dit jaar strenger ben in mijn selecties en vooronderzoek.

Een spannend en uitdagend jaar ligt er dus voor Gereons Keuken Thuis in het verschiet. Een nieuw jaar vol nieuwe plannen! Nu eerst nog een dagje uitbrakken.

Een heel mooi en bruisend 2018 gewenst.

28/12/201729/12/2017

Kookboeken top15 van 2017.

Kookboeken top15 van het jaar 2017. Mijn persoonlijke keuze uit Gereons kookboekenhoek. En er ploften wat kookboeken op de mat dit jaar. Eind december geeft de teller bijna honderd recensies aan op mijn blog. Ga er dan maar aanstaan, welke te kiezen voor deze top 15. Ik bladerde, zuchtte, legde wat weg en pakte het weer op. Steunde en kreunde. Mijn doel was, om net als vorig jaar een selectie van kookboeken te maken, die mij het meest zijn bijgebleven. Overigens is deze opsomming niet limitatief, noch gebaseerd op serieus onderzoek, want onderaan heb ik nog wat runners up. Keuzestress galore. Anyway, dit is mijn kookboeken top15 in alfabetische volgorde:

Amsterdam Kookboek Het debuut van Laura de Grave, die de culinaire specialiteiten en specialisten van Mokum in kaart bracht simpelweg door er te gaan werken en te leren over hun product.

foto: cover Bijdenbijk

Bijdendijk Het eerste kookboek van Joris Bijdendijk, met een keuken voor de Lage Landen, dat is zijn queeste. Wat een mooi boek en wat een gerechten. Gereons Keuken Thuis moet nog heel wat oefenen.

Bretagne à la carte Ik kende Joris en Anouck DeLanghe van een BRT reisprogramma. In de tien jaar, dat zij hun chambres d’hôtes in Bretagne, la maison blanche au volets bleus, bestieren koken zij de Bretonse sterren van de hemel voor hun gasten.

foto: gegratineerde oester van Joris DeLanghe.

Corsica De keuken van Corsica van Nicolas Stromboni is meer een ode aan het bijzondere eiland dan een alledaags te gebruiken kookboek. Het is één bonk terroir!

Dagelijkse kost 2 Ik kijk wekelijks naar Dagelijkse Kost van Jeroen Meus, een kok met schwung in zijn Leuvense keuken. Een boek vol heerlijk Vlaams Bourgoundisch (lees) voer! Vol dagelijks eten.

foto: een soepke van Jeroen Meus.

Gathe r van Gill Meller is een grote verzameling van avontuur, buiten en in de keuken. Wat een kookboek vol smakelijk verzameld eten van land, zee, akker en heide. Om samen te delen.

Hartwood Een avontuur van Eric Werner en Mya Henry, ver van hun citydwellers bestaan in de Big Apple. Hard werken maar met veel voldoening onder de Mayaanse zonne- en sterrenhemel. Gereons Keuken en Route zou direct zijn koffers pakken om het allemaal eens te gaan aanschouwen. Yucátan here I come!

Kracht van kruiden Aan de Amstel net onder Ouderkerk ligt het terroir van Peter Lute. Hij kan zich verwonderen over de rijkdom van geuren, die hij ontwaart als hij zijn hand door de planten in de berm haalt. Hij kan zich verwonderen over een nieuwe muntsoort uit de Ardèche. Zonder een kruidenmessias te willen zijn.

foto: cover Leafs.

Leafs van Carola de Kanter. Laat ik het een extra aansporing noemen om echt aan de slag te gaan met alles wat ik zelf teel op mijn balkonnetje en vanuit het oogpunt om minder vlees te gaan eten.

OOGST Het tweede en wederom oogstrelende kookboek van vriendin Marleen van Es, die kookt met, schrijft over en foto’s maakt van wat zij teelt in haar mooie moestuin.

Smaak van Sicilië Eén en al Siciliaans festa is dit boek van Ursula Ferrigno. Zomers eten, je buikje vol en daarna je laven in zachte sogni (dromen) over dit zoete eiland.

Smaakvrienden van Angélique Schmeinck is geen boek voor doetjes. Het neemt je mee op reis door smaak- en inspiratiebelevingen. Ik had al het goede voornemen voor 2018 om mijn recepten te verbeteren en mijn kennis van smaak, naast die van wijnsmaken, te verdiepen.

foto: met de dames van SOUQ.

Souq van Merijn Tol en Nadia Zerouali. Tafels vol mezze. Stel je voor een zondagmiddag in een klein stadje in de Bekaavallei in Libanon. Streek van het goede leven en de fonkelrode wijnen van Chateau Musar. En….. mezze!

Van kop tot kont chef van Nel Schellekens, die kookte volgens haar principe van 0% waste en 100% taste. Met groente, fruit, van pit tot schil, vlees, natuur en zoals de titel al zegt van kop tot kont. Niets gaat verloren. Wat een mooi streven en wat is deze methode ver van ons af komen staan.

Zot van de Noordzee van Jan Kegels, aka Jean sur Mer. Wat een bikkel, deze vis afficionado, die zelf op pad ging om al het moois uit de 11 provincie van België te ontdekken en bereiden.

foto: cover Zot van de Noordzee.

Dit was mijn kookboeken top15 van 2017. Maar er zijn ook nog wat runners up dit jaar: SWEET van Ottolenghi, Altijd Feest van Janneke Vreugdenhil, Happy Pear van de tweelinbroers Flynn, Vegan for friends van Alexander Gershberg en tot slot Het Wild kookboek van Jacques Hermus.

foto: daily work out at Happy Pear.

Gereons Keuken Thuis is benieuwd wat er in 2018 op de mat ploft aan kookboeken.

Happy New Year!

14/12/201714/12/2017

Kerstwijnen uit Pays d’Oc.

foto: kerstwijnen uit Pays d’Oc.

Kerstwijnen uit Pays d’Oc. Organiseer eens in de aanloop naar je kerstdiner een kleine wijnproeverij thuis, met de IGP wijnen uit de Languedoc. Onlangs werd Gereons Keuken Thuis verblijd met een selectie van rood en wit uit deze regio in Frankrijk. Een prima excuus om eens te gaan voorproeven. Want zeg nu zelf dat is toch het allerleukste van de aanloop naar de kerstdagen? Selecteren, proeven, menu’s bedenken en matchen. Een homemade proeverijtje is hierbij een prima hulpmiddel. En nog gezellig ook! Je hebt alleen wat glazen nodig, eventueel een crachoir of in retro Nederlands kwispedoor (ik vind spuugbakje zo ongezellig klinken), een kurkentrekker en wijn. En natuurlijk wat proefkonijnen.

foto: IGP kurkentrekker.

Cépagewijnen, daar draait het om in de Languedoc. Van de druiven Big Five, maar tegenwoordig ook als IGP (Indication Géographique Protégée) onder de naam Vins de Pays d’Oc.

WIT

foto’s: de witte wijnkeuze.

Calmel & Joseph, Villa Blanche chardonnay 2016. De druiven voor deze witte wijn worden verbouwd op vulkanische grond en in twee fases geplukt. Tijdens een early harvest en twee weken later als het suikergehalte hoger is. Dit om de frisheid te behouden. Een maceratie (weken van de druif en schil) gedurende 4 dagen op een temperatuur van 5 graden Celsius volgt, daarna persen en fermentatie op gecontroleerde temperatuur van 15 graden. Hierna wordt de witte wijn 3 maanden op eiken gelagerd.

Villa Blanche chardonnay heeft een heldere licht groen/gele kleur, een neus van abrikoos en perzik. De smaak is fris en fruitig met hints van mineralen. Maar de frisheid blijft. Drink deze wijn als aperitief of bij gevogelte in roomsaus. Of, heel klassiek, bij de rogvleugel van Jean sur Mer uit mijn kerstparade. Calmel & Joseph is te koop bij wijnvoornu.

Domaine la Fadèze, Terret 2016 uit Marseillan vlakbij de étangs, waar de moules de Bouzigues worden gekweekt. Een heerlijk stuk Zuid Frankrijk. De terret gris is een lokale druif, die goed gedijt op klei en kalkzandsteen. De druif levert frisse elegante wijnen op. Gerijpt op stalen tank. De kleur is bleek geel met een neus van citroengras, mango en ananas. Drink deze wijn bij bouillabaisse of hoe kan het ook anders oesters! Denk eens aan de drie oesterbereidingen uit Bretagne à la carte. Verkrijgbaar via Wierdense wijnhandel

Domaine Saint Hilaire, vermentino 2016. Wijngaarden bij een klooster. Geen onbekend domein voor Gereons Keuken Thuis. Ik gebruikte al regelmatig hun cépage chardonnay tijdens wijnproeverijen. De vermentino druif groeit op kalk zandsteen en klei. Na de pluk volgt een korte maceratie op lage temperatuur. De fermentatie vindt gecontroleerd plaats op RVS. Een witte frisse, wat stuivende witte wijn met een neus van limoen, abrikoos en iets tintelends, iets peperigs. Friszure smaak met een lange afdronk. Heerlijk als aperitief of bij de aardpeer met cavolo nero chips uit Leafs (zie kerstparade) Deze wijn wordt geïmporteerd door Karakter wijnen uit Amsterdam.

ROOD

foto: keuze uit 3 rood.

Gérard Bertrand, bio merlot, réserve spéciale 2014. Een cépage wijn van dit bekende huis, met passie voor mediterrane smaken. Na pluk weken de ontsteelde druiven tussen de 12 en 20 dagen. Daarna volgt persing en fermentatie op gecontroleerde temperatuur. Dit levert een wijn op met rijpe fruittonen en zijdeachtige tanninestructuur. De kleur van deze wijn is donker robijnrood. De geur bevat naast geuren van kers, bes, pruimen en kruiden, leer en truffel als aardse tonen. Een volle wijn voor bij stevige kazen en gegrild (lams)vlees. Deze wijn is te koop bij Sligro.

Les Jamelles mourvèdre, cépage rare 2015. Een rode IGP, die Gereons Keuken Thuis al proefde in de #tastepaysdoc pop up winebar in november. De mourvèdre druif groeit op gemiddeld 100 meter hoogte op kalkzandsteenbodems aan de kust van de Languedoc. De maceratie duurt 3 weken tot het einde van de fermentatie. Geen gescheiden proces. Een intens rode kleur, een neus van aardbei, persik en krent. Een hint van de garrigue, zo typisch voor deze streek. Lange afdronk, gebalanceerde tannies en karaktertje. Heerlijk bij wild of de Hachis met konijn en witloof van Jeroen Meus. (zie wederom mijn kerstparade) Les Jamelles is verkrijgbaar via gastrovino.

Domaine Reine Juliette, carignan 2016. Een jonge rode wijn vol karakter. Na 15 tot 20 dagen inweken volgt een fermentatie op een gecontroleerde temperatuur van 26-28 graden Celcius. Hierna volgt de malolactische gisting op RVS tanks. Deze carignan heeft een elegante rode kleur, een neus van rijp fruit en specerijen. De wijn voelt zacht aan op je verhemelte, met tonen van rijpe pruimen en ander donker fruit. Proef ook de lichte vanille touch. Een welkome begeleider van tapas, charcuterie en wie weet bij de Bijbelse rode linzensoep van Alexander Gershberg. Domaine Reine Juliette is te koop bij Hart’s wijnhandel aan de Vijzelgracht.

Kerstwijnen uit Pays d’Oc, proef en schenk ze tijdens de feestdagen. Mocht je nog wijnvragen hebben? Schroom dan niet om onder deze blogpost een reactie te plaatsen! Dat kan nog tot en met 22 december!

Noot: deze wijnen werden mij als #sample opgestuurd door een PR vertegenwoordiger. Ik word hier niet voor betaald. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer