Masters of Tonewood. Jeffrey Greene.

Masters of Tonewood, Ik ben een heel bijzonder boek aan het lezen, geschreven door Jeffrey Greene , poëet en vorser tegelijkertijd. Ik leerde de boeken van Greene kennen, doordat ik in Mancey (Saône et Loire) zijn liefdesverklaring las aan een oude pastorie in Bourgogne. Een maison d’esprit vol verhalen en lagen. Juist daarin is Greene meester. Hij schreef een boek, The Wild Boar, over everzwijnen, gewoon omdat deze dieren hem aanspraken. Zo toog deze professor naar Amsterdam om een bootje te kopen de kick off van een tour door de wereld voor het boek Wild Edibles. Gereons Keuken Thuis werkte graag aan dit laatste boek mee. Jeffrey gaat in zijn nieuwe boreling op pad door de zeven bossen, waar het mooiste hout groeit voor snaarinstrumenten. Waarom slechts in deze zeven streken? En wat is het mooiste klankhout? Een nieuwe reis van deze originele schrijver, die nooit terugdeinst voor een nieuwe queeste. 


Masters of Tonewood. Het hout, dat meester instrumentbouwers gebruiken om de mooiste snaarinstrumenten te maken vind je op een zevental mythische plekken in Europa. In zijn boek neemt Green je mee door deze bijzonder bossen en naar verloren gewaande werkplekken van snaarinstrumentmakers. Dit alles om et alten zien, dat het naast mooi en beroemde instrumenten ook kunstwerken an sich zijn. Van een bijzondere fa- of herkomst. Masters of Tonewood gaat dieper in op het verborgen leven van het snaarinstrument. Te beginnen met het unieke hout, dat wordt gebruikt voor klankkasten. Dit wordt op zeer precieze wijze geselecteerd in de eerder genoemde bossen. Hout, dat elk instrument zijn eigen klankkleur geeft. Jeffrey Greene reisde hiervoor door Italië. Frakrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Roemenië, Polen en Tsjechië. Het dennenhout van Stradivarius komt aan bod en wat doet esdoornhout min het proces van het maken van een hoog kwalitatief snaarinstrument?  Greene bezocht ateliers van Spanje tot in de VS. Hij absorbeerde en vertelt in het boek de ervaringen van alle mensen, die werkzaam zijn in de snaarinstrumentindustrie. Van houtvester, instrumentmaker tot uiteindelijke bespeler. Ook stipt hij  de zorgen aan van deze industrie, die wordt bedreigd door milieuproblemen. Zeker in een ambacht, dat afhankelijk is van het mooiste hout uit de schoonste bossen.


Masters of Tonewood  is een ode aan een ambacht, de natuur en de klanken, die de uiteindelijke bespeler eruit haalt. En wie kan dat beter vertellen dan Jeffrey Greene?Heerlijk zomers leesvoer.


RECEPT

 Om toch in de houtsfeer te blijven een recept voor gerookte zalmforel.

Houtmot om mee te roken. Zelf zalmforel roken. Hiervoor heb ik zelf een rookstation geassembleerd. Van een oude vleespan met een stoomrooster van een groot Zweeds meubelhuis. Geeft meteen dat vrije Nordische easy does it gevoel. Een lekker voorgerecht voor de schrijver en fourageur Greene. Erbij een witte wijn uit de Châlonnais op hout gelagerd natuurlijk. Ma non troppo! (om in muzieksferen te blijven)


Nodig:

4 dikke zalmforel filets
1/2 citroen
2 tl zout
3 el houtmot
olijfolie
peper
1 teen knoflook
takje rozemarijn

Bereiding:

Bekleed de bodem van de pan met aluminium folie en schep hierop 3 el houtmot. Zet het stoomrekje erop. leg de zalmfilets op een bord, voeg een takje rozemarijn en wat gehakte knoflook toe. Bestrooi met zout. Voeg wat citroensap toe en zet 10 minuten in ijskast. 
Haal de zalmforelfilet uit de ijskast. Verwarm de pan op een elektrische kookplaat buiten totdat het gaat roken. Rook de filets ongeveer 10 à 12 minuten met het deksel op de pan. Laat hierna afkoelen. Serveer met partje citroen.

Masters of Tonewood, Jeffrey Greene ( ISBN 9780813947464) is een uitgave van University of Virginia Press en is te koop voor ongeveer € 30,00 via bol.com 

Meer over Jeffrey Greene: lees zijn relaas in mijn talk&table gesprek.

Italiaanse weken: de wijnen van Alto Adige.

foto: besneeuwde toppen, 300 dagen zon.

Italiaanse weken: de wijnen van Alto Adige. De finish van de Italiaanse weken op GKT vindt plaats in Süd Tirol of Alto Adige in het Italiaans. Op 7 juni jl werden tijdens een wijndocenten-proeverij de aanwezigen bijgepraat over het reilen en zeilen van de wijnbouw in deze regio. Een kleine regio, want maar 1% van het totale areaal in Italië. Small and beautiful zou je het kunnen noemen. Twaalf coöperaties vormen 70% van de productie aan wijn hier en hebben een kwaliteitssprong gemaakt. Italiaanse Schwung gecombineerd met Oostenrijkse Gründlichkeit. 5000 wijnboeren, 5600 hectare gaarden en 275 wijnbedrijven. Belangrijk zijn de 300 dagen zon per jaar en de beschutting van de Alpen. De productie bestaat voor 64% uit witte en voor 36% uit rode wijnen. Door de jaren heen zijn vanwege de klimaatverandering de wijngaarden gaan “klimmen” Een veel voorkomend fenomeen in Europa. De trend in Alto Adige is van rood  naar wit. Cees van Casteren, bedenker van de Karaat methode legde het allemaal duidelijk uit. In deze streek voeren voor rood, schiava, lagrein en pinot noir de hoofdtoon. En voor wit pinot grigio, pinot bianco, sauvignon en chardonnay. Heel bijzonder waren de witte wijnen, gemaakt van de kruising kerner (vernatsch maal riesling) en de niet te missen gewürztraminer. Een leerzame ochtend bij Hofstede Meerzigt in Zoetermeer.

foto: alle kleuren en smaken van Süd Tirol.

Wijnlijst Alto Adige, we beginnen met de witte wijnen:

Pinot bianco Vorberg riserva 2019. Producent is Terlano. Handmatige oogst, zachte persing en langzame fermentatie. 12 maanden “sur lie”op traditionele houten vaten. Zuivere geur, vlierbloesem, hoog alcoholgehalte van 14% en zuren. Te koop bij Henri Bloem.

Pinot grigio Punggl 2020. Van Kellerei Nals Magreid. Handgeplukt, direct geperst, 3 weken fermentatie in houten vaten. Daarna opvoeding  “sur lie” Rijp en fris, mooie neus. wederom hoog alcoholisch, maar toch met zuren. Geïmporteerd door J. Bart.

DOC Aristos Kerner 2020. Valle Isarco. Zachte persing en korte schilinwerking. Gecontroleerde vergisting op staal. Geen malolactische gisting. Meer doen met Kerner is het devies, een kruising van vernatsch en riesling uit Baden Wütttemberg (1929) Grapefruit en vlierbloesem overheersen. Te koop bij Enoteca Sprezzatura.

DOC Kofl Sauvignon 2020. Producent Kurtatsch. Koude inweking gedurende 3 uur. Daarna temperatuur gecontroleerde vergisting. 12 maanden “sur lie” op grote eikenhouten vaten. Friesgroen neus, tomatenblad/groene tomaten. Een grassige en frisse wijn. Van Henri Bloem.

DOC Gewürztraminer Von Lehm 2021. Gemaakt door Catselfeder. Handgeplukte druiven, zachte persing, fermentatie op roestvrijstalen vaten en opvoeding gedurende 6 maanden “sur lie”. Een parfum van lychees vult je neus, een echte Süd Tirol wijn. Rijk mondgevoel en toch met zuren. Een aanrader bij het gerecht van pastaschelpen met pompoen en truffelworst van Vinissima. Wie kent haar wijn/spijscombinaties niet? Deze wijn is te koop en te proef bij Wijn aan Zee op het station van Zandvoort.

foto: rondje rood tijdens de proeverij.

Wijnlijst gaat verder met een rondje rood:

DOC Santa Maddalena 2021.  Gemaakt door Pfannenstielhof. Blend van Schiava en Lagrein. Vinificatie  en opvoeding op staal en met malolactische vergisting. Veel fruit, lichte kleur, niets mis mee, maar de prijs? Import van Verkerk Wijnimport.

DOC Pinot Nero 2019. Franz Haas maakte deze wijn. Gefermenteerd in open roestvrijstalen cuves, met regelmatige pigage. Hierna oudert de wijn voor een jaar op barrique en en paar maanden op fles. Fruitige neus, zuren en iets te scherp voor een pinot noir. Een wijn waar je toch iets bij moet eten. Te koop bij l’Exeption.

DOC Ris Abtei Lagrein 2017. Producent is Muri-Gries. Temperatuur gereguleerde vergisting op roestvrijstalen vatten, malo erna en 14 tot 16 maanden op kleine houten vaten. Heeft lucht nodig. De eerste indruk is scherp en tannineus Te koop bij Rejoice wijn.

Oordeel: Voor Gereons Keuken Thuis is het duidelijk dat de keuze in Alto Adige voor productie van meer witte wijnen geen slechte keuze is. De witte wijnen, met name de gewürtraminer vielen bij mij op deze wijndocentenochtend het meest in de smaak. Wel zijn ze behoorlijk aan de prijs. Maar probeer deze wijnen een keer, zou ik zeggen, want je ontdekt een nieuw gebied.

video: de line up van wijnen uit Alto Adige.

RECEPT 

GKT sluit de Italiaanse weken af met een zomerse salade uit Alto Adige.

Nodig:

6 artisjokken

wat takjes basilicum

1 citroen

1 sinaasappel

2 peren 

snufje gemalen saffraan

120 g oude pecorino kaas

60 gemengde jonge bladsla

EV olijfolie

zout en peper

Bereiding:

Schil de peren en haal het klokhuis eruit. Snijd de peren in parten en kook ze 5 minuten in wat water en de gemalen saffraan. Snijd de schil van de sinaasappel in hele dunne reepjes en blancheer deze 1 minuut in kokend water. Bereid de artisjokken en snijd deze in parten.  Voeg basilicum toe en besprenkel daarna met olijfolie, zout peper en het sap van een halve citroen en sinaasappel. Maak de borden op met wat jonge bladsla, leg hierop de peer en artisjokparten. Garneer met pecorino-krullen en geblancheerde sinaasappelschil

Wijntip: DOC Gewürztraminer Von Lehm 2021.

foto: een groene zee van wijngaarden.

Tip voor het najaar: wijnreis door Süd Tirol met Els Groot. Zij neemt je mee op pad door dit fascinerende wijngebied in Noord Italië, met nadruk  op biologische en biodynamische wijnbouw. Daarnaast heerlijke wandelingen door de bergen, wijngaarden en langs het Caldaro meer. Lees meer op Vinaventura.

foto: amuses van Hofstede Meerzigt

Tot slot dank aan Ghislaine Melman voor de gastvrije ontvangst, Hofstede Meerzigt voor de amuses en Cees van Casteren voor zijn uitleg. Kijk ook eens op Vini Alto Adige.

Pappa al pomodoro. Italiaanse weken op GKT.

Pappa al pomodoro. Een hoogzomergerecht tijdens de Italiaanse weken op GKT uit het Tuscan Sun Cookbook van schrijfster en vriendin Frances Mayes. Een simpele soep voor de tijd van het jaar, dat de tomatenplanten vol hangen met deze rode vrucht, die bij ons de status van groente verkreeg.



Op 19 juli schreef Frances hierover:

” Een vrucht die zich verkleedt als groente. Volgens mij heb ik de les Latijn gemist, waarin de fruitsoorten werden besproken. Dan had ik geweten dat het woord pomum de Italianen een deel van de naam voor tomaat heeft gegeven: pomodoro, letterlijk betekent dat “gouden appel” Ik heb nooit de Nahuatl taal bestudeerd, maar had ik dat wel, dan had ik hun woord “tomatl” direct herkend als voorvader van het Spaanse tomate. Afhankelijk van de taal, waarin je eet, zeg je tomaat, of pummerola, of tomata, of pomid, of zwycajny of domates. Een reeks waarmee ik eindeloos door kan gaan. Maar noem de tomaat nooit bij zijn botanische naam: solanum hycpersicum, want dat kan je op een gefronste blik komen staan. Wanneer het leven je, laten we het tomaten noemen, geeft, maak dan het onderstaande recept, zoals ik gisteren deed. Beter nog de volgende dag en de dag erop.”






PAPPA al POMODORO*

“De meest simpele soep, die ik ken en toch meer dan de optelsom van alle delen. Ik bestelde eens in een restaurant een kop van de ze soep en daarna nog ééntje. De rest van de maaltijd sloeg ik over.”

Nodig:

2 witte uien in fijngesnipperd.

1 selderijstengel en wat blad, gehakt

1 wortel in blokjes

3 el extra vergine oijfolie

8 sneetjes oud boerenbrood

3/4 l groentebouillon

8 tot 10 tomaten zonder zaadlijst en in parten

15 basilicumblaadjes gescheurd.

zout en peper

Bereiding:

Zet de uien, selderijstengel- en wortelblokjes aan in wat olijfolie in een pan op een middelhoog vuur. Wanneer het geheel iets gefruit is leg de sneetjes brood (zonder korstjes) er bovenop. Voeg één derde van de bouillon toe en prak met een vork het brood fijn. Laat sudderen tot het brood alle vocht heeft opgenomen. Voeg de rest van de bouillon toe, de tomaten, basilicum, zout en peper en laat het geheel een kwartier sudderen, tot de soep dik en fluwelig is. Serveer direct.

Let op: in oktober start de 2022 oogst van olijven op Bramasole. Deze worden geperst tot een heerlijke olijfolie, Bramasole Olive Oil. De verzending begint in november, drie en een halve maand voordat je hem kunt gaan gebruiken! De 2021 oogst olijfolie, die een gouden medaille won op de NY international olive oil competition is nog beschikbaar, maar zal vanaf augustus niet meer te koop zijn.




* recept uit The Tuscan Sun Cookbook – Frances Mayes, Edward Mayes & Steven Rothfeld. (ISBN 9780307885289) is nog te koop bij bol.com.





Klein Korea.

foto: Koreaans straatbeeld.

Klein Korea. In de Amsterdamse Kinkerstraat zit een Koreaanse take away, Seoul. Een toonbank vol exotische gerechten, kleur en geur. Verder gaat mij kennis niet van deze grote Aziatische keuken. Wel ooit geproefd door Gereons Keuken Thuis en uitgeprobeerd thuis met home made kim chi en bulgogi varkensvlees. Maar verder gaat mijn kunde niet. Dat gold ook voor Billy Law, schrijver van het kookboek Klein Korea. Hij werd gevangen door de smaken en sensatie van Koreaans eten toen hij voor de eerste keer in een BBQ restaurant aan de slag ging. Hij was direct verkocht. Met tien personen rond de BBQ, een uitgebreide keuze aan vlees en groenten. En dan die bijgerechten. Het kon niet op. Zijn vuurdoop in de Koreaanse was een waar eetfestijn. 

foto: geroosterd rundvlees, bulgogi.

De Koreaanse keuken is grotendeels gebaseerd op de drie-eenheid vlees, rijst en groenten. Daarnaast is het de traditie om bij elke maaltijd een reeks aan bijgerechten te servereen. Banchan heten deze. De bekendste hiervan bij ons is natuurlijk kim chi, pittige en zure gerfermenteerde groenten. Een methode, die door de Koreanen is geperfectioneerd om voedsel langer te bewaren. Bovendien is kimchi heel gezond. Overigens geldt hetzelfde voor Japanse tsukémono, dat regelmatig in GKT op tafel komt.

foto: kim chi van lente-ui
foto: stapsgewijs kim chi maken.

Klein Korea bevat 70 iconische recepten en start hoe kan het ook anders met kim chi, zuur voor aan tafel. Stap voor stap doet Law uit de doeken, hoe je deze zuren maakt. Ik vind de kim chi van lente-ui heel apart. Binnenkort eens in mijn pickle-pers maken. Hierna volgen de bijgerechten (banchan), een essentieel onderdeel van de Koreaanse maaltijd, als dan niet gestoomd, gewokt, gemarineerd of gebakken in een pan. Een feestelijke Koreaanse maaltijd kent wel 12 banchan. Pannenkoeken, gevuld met van alles en beignets, denk aan tempura ontbreken niet. Gemaakt met typische Koreaanse pannenkoekenmix. er is ruimte voor vlees, zoals vurige kip met kaas. Koreanen houden wel van een paar calorieën meer! En natuurlijk bulgogi, geroosterd rundvlees. Want er wordt wat “af gebarbecued” binnen- en buitenshuis in Korea.

foto: bibimbap, #nowaste rijstgerecht.

Rijst en noedels mogen natuurlijk niet ontbreken in Klein Korea. Zoals de bibimbap, gemengde rijst. Een mooi methode van #nowaste restverwerking in een bowl. Er wordt gestoofd, gesmoord en gestoomd. Tot slot zijn er desserts, alhoewel die traditioneel nooit op het Koreaanse menu stonden. Het kookboek besluit met de smaakmakers, die essentieel zijn voor de smaakexplosies van de Koreaanse keuken. Ik moet zeggen, dat dat mijn meevalt. Want normaliter deinst GKT een beetje terug voor de ellenlange ingrediëntenlijsten bij Oosterse gerechten. Klein Korea houdt het simpel. Buikspekje voor mijn bekje.

foto: de rijke keuze aan banchan.

Klein Korea van Billy Law is een vrolijk kookboek, dat novices inwijdt in de keuken van een voor GKT wat onbekendere, maar niet minder beminde keuken. Alleen al het kijken naar de foto’s zou je verslaafd kunnen maken aan Koreaans eten. Het gaat een mooi plekje vinden in de Aziatische sectie van Gereons kookboekenhoek.

Klein Korea. meer dan 70 iconische recepten. Billy Law (ISBN 9789461432797) is een uitgave van Good Cook en is te koop voor € 22.50

foto: cover Klein Korea.

Over Billy Law: de schrijver van Klein Korea is een Australisch-Maleisische foodblogger, fotograaf en voormalig Masterchef Australia deelnemer. Op zijn foodblog A Table For Two geeft hij de lekkerste adressen in Sydney en van overal op deze planeet. Likkebaardend lekkere foodfotografie is zijn handelsmerk.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Foodbloggersparade Italië 2022.

Foodbloggersparade Italië 2022. Het kon niet uitblijven als onderdeel van de #italiaanseweken op GKT. Italiaanse gerechten van leden van de Facebookgroep Foodbloggers Benelux. Af te trappen met Ingrid Larmoyeur, die mij tijdens een Alto Adige wijnproeverij vertelde over haar succesgerecht  van reuzeschelpen met truffelworst & pompoen. Natuurlijk met wijntip. Culinea gaat voor zeebaarsfilet op een bedje van zwarte risotto. Shyama ging koken en dineren in Neck. En…. Anke ontdekte de keuken van Calabria.

foto: spannende smaken bij Vinissima.


Ingrid “Vinissima” Larmoyeur: “Een recept voor conchiglioni (pastaschelpen) met pompoen, truffelworst en truffeltaleggio. Het trefwoord was truffel. Ik kon natuurlijk risotto met paddenstoelen en truffel maken. Makkelijk, altijd lekker. Maar ik besloot om wat anders te maken. Ik stuitte op een heerlijk Italiaans gerecht: gevulde conchiglioni.” Recept vind je hier

Wijntip: Uiteraard koos ik voor een Italiaanse wijn. Ik zat zelf te denken aan een Lugana met een beetje houtrijping. Het advies van de wijnhandelaar was echter de 2019 Südtirol / Alto Adige, gewürztraminer van Cantina Tramin. Deze prachtige wijn van de in 1889 opgerichte coöperatie was even verrassend als mooi. Gewürztraminer had ik nooit gekozen, maar deze wijn paste echt perfect.

foto: zwarte risotto met zeebaarsfilet van Culinea.


Culinea: “De revanche op een oud recept. Ik wilde toen zwarte risotto maken, maar had te weinig inktvisinkt gekocht. Dit omdat mijn visboer mij verzekerde dat twee zakjes genoeg zou zijn om de risotto zwart te krijgen. Die twee kleine zakjes kostte ook nog eens € 4,95! En het resultaat was een grijze risotto. Het resultaat was wel lekker, maar grijze risotto was niet wat ik van plan was te maken. Enfin toen ik bij een horecagroothandel was, zag ik op de visafdeling zakjes inktvisinkt liggen, en wat denk je ….. die waren dus helemaal niet zo duur.” Lees meer 

foto: fine dining alla Italaiana met Shyama culinair.



Shyama culinair ging eind mei fijn dineren in Neck. Bij het vermaarde restaurant Mario. Een klassieker, waar voor de gelegenheid door een aantal koks en de aanwezigen fijn werd gekookt. Fine dining alla Italiana. De recepten lees je op haar site.

foto: rosé en tonno een mooie combi.

Rosé en spijs van Vinissima. Gereons Keuken Thuis wil jullie de leuke wijntips van Ingrid niet onthouden in deze foodbloggersparade. Kijk eens op haar site voor de combimogelijkheden. Hoewel we in Nederland rosé meestal als aperitief op het terras of in de tuin drinken, heb je bij rosé ook tal van mogelijkheden voor lekkere bijpassende gerechten. Ik noem er een paar, zonder uitputtend te zijn:

  • Een zomerse salade, bijvoorbeeld Niçoise, kipsalade of een salade met eendenborst en frambozen. Salade met gerookten eendenborst, vijgen en geitenkaas. Of een watermeloensalade. Of panzanella met tomaat, parmaham en burrata. Panzanella met watermeloen, munt en feta.
  • Geitenkaas (jong) .
  • Hummus en platbrood.
  • Spiesje meloen en prosciutto. Parmaham.
  • Tapas met vis, garnalen, tomaat of ham (b.v. serranoham). Serranoham met geitenkaas. Fuet.
  • Pizza met groenten of vis.
  • Gegrilde groenten, raratouille of tian, gegrilde aubergines met granaatappelpitjes en (rozen)harissayoghurt, of groentenspiezen van de BBQ. Tarte tatin met tomaat en geitenkaas.
  • Quiche met feta en spinazie of groene asperges.
  • Rijstgerechten zoals paëlla.
  • Kruidige gerechten, zoals curries, Libanese gerechten of Marokkaanse tajines.
  • Gerechten met zalm, kreeft, langoustines, krab, gambas/tijgergarnalen, Hollandse garnaaltjes, maar ook verse tonijn, pasta met tonijn (uit blik) en tomaten, bouillabaise, ceviche met granaatappelpitjes, en ansjovis(dressing).
  • Gerechten met lamsfilet met Provençaalse kruiden, eendenborst, kalkoen, kwartel met roze peper, gegrilde kip. Gegrilde (merguez-)worstjes van de BBQ. Varkenshaas met kersensaus.
  • Verse aardbeien. Roze druiven.
  • Lekker bij de picknick aan het strand met druiven, ham en watermeloen.

Recept voor tonijn op Siciliaanse wijze.

foto: pepers op een truck in Calabria.

Calabria heeft echt enorm veel te bieden op culinair gebied. Door zijn ligging, bodemstructuur, en klimaat heeft het alle troeven in handen om goede en lekker producten te leveren. Jammer genoeg waren de gerechten die we in ons hotel kregen hiervan geen weerspiegeling. Anke donna Caramella Morreel ging op onderzoek uit.

foto: vismarkt in Napels.

Tot slot de bijdrage van Gereons Keuken Thuis aan de foodbloggersparade Italië 2022:

Wat is puur en wat is Italiaans? Daar kun je een behoorlijk epistel over schrijven. Ga ik overigens niet doen. Zijn de pasta slurpende oude mannetjes en vrouwtjes uit een Toscaanse Unilever reclame, een fashionista uit Milano met één blaadje sla op het bord of de net aangespoelde gasten op Lampedusa puur Italiaans? Wie het weet mag het zeggen. Dan heb ik het nog niet eens over de verschillen van de regio’s onderling. Ik wil het niet op mijn geweten hebben een culinaire (burger) oorlog te zijn gestart.
Omdat deze gedachten mij niet verder brengen, ben ik per product gaan wikken en wegen wat nu puur Italiaans is. Blijkt dat veel dingen die wij als puur Italiaans zien, toch ook een import artikel te zijn in Italië. Tomaten komen uit Latijns Amerika, koffie uit Ethiopië, de Arabieren brachten de citroen mee en Marco Polo de pasta. Daarmee komen we dus ook niet verder.
Waarschijnlijk is het dan het gevoel van puur Italiaans: het eten aan lange tafels, met vele gasten en dan uren lang. in de keuken staat de mama potten pasta te koken, involtini te maken en elke gang wordt met applaus verwelkomd. Zoiets dus… Maar dat vind ik ook een beetje cliché. 

Mijn recept: worstjes van de wijnboer. Dank aan schrijfster Marlena da Blasi. Een gerecht dat smaken combineert voor de hongerige druivenplukkers, universeel is en mensen verbroedert, zoals ik op onze laatste Nederlandse buurtfeest zag!  Dus maak deze stoofpot en butta la pasta…. We drinken er een rode Morellino di Scansano bij. Uit de Maremma.

Buone Vacanze!

Zomers leesvoer: Eetgenot.

foto: cover Eetgenot van Jacques Meerman.

Eetgenot. Over voedselproductie en lekker eten. Het lijkt wel of in deze tijd er niet meer mag worden genoten van eten. Politici, medici, vegans, slameisjes, health-goeroes, de voedselindustrie proberen telkens weer genot te bagatelliseren of zelfs uit te schakelen. Terwijl het daar volgens schrijver Jacques Meerman allemaal om draait. Genot is diep verankerd in onze hersenen en cultuur. Terwijl het daar volgens schrijver Jacques Meerman allemaal om draait. Hij gaat zelfs een stapje verder en durft te beweren dat genot nodig is om toekomstige foodproblematiek als gevolg van klimaatverandering te lijf te gaan. Eten is behalve brandstof een emotie. Al doen we graag of dat niet zo is. Je wordt geacht al hetgeen je in je mond stopt zo objectief mogelijk te beschrijven. Iets lekker noemen is niet voldoende. Dat vindt de schrijver niet: eetgenot kan een basis vormen voor verandering. Hij staaft dat met voorbeelden uit de geschiedenis en fijne verhalen. Meerman hervond de Nederlandse smaken doordat hij een lange periode Andalusisch eten at. Hij herinnert zich de eerste slok melk uit de koe als achtjarige en de gevoelens, die dat bij hem losmaakte. Iets wat hem altijd zal bijblijven. Daarna gaat hij vertellen. Over hoe sinaasappels boycotten een statement tegen Apartheid werd. Over de genderstrijd tijdens het koken. Het knutselen achter gesloten deuren van wereldwijde voedselproducenten. Honger als gevolg van oorlog. En de oermens, die in eerste instantie hartstikke vegetarisch at. Maar bovenal staat lekker eten voorop in dit fijne boek, waarvan het met een verhaaltje/hoofdstuk per dag goed de zomer doorkomen is.

Eetgenot. Over voedselproductie en lekker eten. Jacques Meerman  (ISBN 9789056158989) is een uitgave van Noordboek en is te koop voor € 22,50

Over de schrijver: Jacques Meerman schrijft, blogt en vertaalt over eten in het algemeen en over de geschiedenis ervan. Hij schreef eerder de boeken Kleine geschiedenis van de Nederlandse keuken en Mediterraneo

Over Mediterraneo, een culinaire reisgids door het Middellandse Zeegebied van de 12 eeuw. Een Franse monnik, een rabbi uit Noordwest Spanje, een islamitische ambtenaar uit Granada en een geograaf uit Marokko zijn de reisgezellen van Jacques Meerman, die in dit mooie boek op zoek gaat naar wat de keukens rond de Middellandse zee hebben voortgebracht. Dingen, die wij heden ten dage nog steeds eten. Want in tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht zijn die Middeleeuwen helemaal niet zo duister, ook niet op culinair gebied. Lees hier de recensie

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Dit delen:

Italiaanse weken: tortelli met konijn.

foto: tortelli met konijn, met dank aan Shyama Culinair

Italiaanse weken: tortelli met konijn. Eind mei moest ik helaas verstek laten gaan bij het True Italian Taste evenement bij Mario in Neck. Onder leiding van een aantal koks kon je kennis maken met authentieke Italiaanse recepten en ze natuurlijk proeven. Deze middag had als doel de smaak van de Bel Paese te promoten en al het moois te laten zien wat er van de akker, de wijngaard en natuurlijk uit de keuken komt. Want misschien is de Italiaanse keuken tegenwoordig wel de meest gekopieerde, met namaakproducten, die niets van doen hebben met de “true Italian taste”. Nicoletta Brondi brengt namens de Italiaanse KVK in Nederland elk jaar een groep geïnteresseerden in de Italiaanse cucina bij elkaar. Om te proeven, te praten en genieten van al die mooie prodotti uit de laars. 

Vandaag op GKT een recept voor tortelli met konijn, crème van pecorino geserveerd met tuinbonen (al dan niet dubbel gedopt) en kinnebakspek  van Monique Posset, chef bij restaurant Schatull in Vaals. Een gerecht, geïnspireerd op traditionele gerechten uit de Mezzogiorno: ragu di coniglio e fave, een boerengerecht uit Sicilië: en pasta met fave, guanciale en pecorino uit Lazio,  Monique Posset maakt hiervan een gerecht gerecht, waarbij de ragout van  konijn als vulling dient voor de tortelli van durum tarwe. De fave en guanciale (kinnebakspek) als begeleiders en de pecorino als onderdeel van een crème, die alles verbindt. 

Nodig voor de pasta:

400 g semola di grano duro

3 hele eieren

3 eidooiers

scheut EV olijfolie

zout

deegroller/ pastamachine en ronde uitsteek vormen.

Bereiding:

Maak een kuiltje in de meel maken en doe hierin de eieren zout en olie. Meng in het kommetjes de hele eieren en dooiers met de olie. Al draaiend neem je steeds meer mee. Dan kneden met de handpalm tot een homogene massa ontstaat. Laat dit op een koele plek minstens een half uur en maximaal 24 uur rusten, bedekt met folie. Let op: de maat van de eieren is belangrijk voor het goed slagen van de “impasto”. Bij te kleine eieren is het bijzonder moeilijk om naderhand ( halverwege ) nog een ei toe te voegen. Dan is het beter om aan het begin een ei meer te breken. Het is altijd gemakkelijker om meel toe te voegen dan een vloeibaar ingrediënt. Noot van Monique: Ik heb geen aantal personen aangegeven omdat deze hoeveelheid ( 400 gr. meel ) voor mij altijd werkt, de pasta klopt precies en als ik teveel heb kan ik hem invriezen. Buiten dat is de maat van de pasta altijd anders, groter, kleiner, dikker, dunner…..en afhankelijk van de saus of vulling. 

Nodig voor  de vulling:

konijnenbout, 

kruidenmengsel van laurier

pimenton, en peperkorrels

Tropea ui I.G.P

Wijn ca. 150 ml (rood – effect meer bitter, wit meer friszuur)

zoveel water als nodig voor de snelkookpan. 

peper en zout naar smaak 

citroenrasp

Bereiding: 

Ui, (cipolla di Tropea, altijd verkocht in bundel, gevlochten, rode schil) zacht garen in een koekenpan met olijfolie en daarna fijn hakken. De konijnenbout op een rooster leggen van de snelkookpan met eronder het kruidenmengsel, de wijn en water. Als de pan begint te “fluiten” ca. 30 minuten koken. Het vocht opvangen en nog laten trekken met de botten van de geplukte konijnenbouten voor de bouillon. Het konijn plukken als “pulled porc” (het mes niet teveel gebruiken) en mengen met de gegaarde Tropea ui, zout, peper en citroenrasp naar smaak. Het eerder gemaakte deeg vullen met de konijnragu en tortelli goed sluiten.

Aantekening: de bouten kunnen natuurlijk ook sous-vide gegaard dan wel in de oven of de koekenpan, sudderpan. Ieder zijn eigen keus. 

Nodig garnituur: 

tuinbonen

guanciale Amatriciano I.G.P

Bereiding: Tuinbonen doppen, blancheren en direct nogmaals doppen, zodat ze niet drogen (dan gaat de dubbele dop moeizaam tot niet). Guanciale in dunne plakjes snijden, uitbakken in koekenpan op laag vuur en deppen met keukenrol. De boontjes in het uitgebakken vet van de wangspek fruiten.

Nodig voor de crema / fonduta: 

bouillon van het konijn

pecorino Romano D.O.P.

room en peper

Bereiding: 

Verwarm 150 ml konijnbouillon, scheutje room, peper en meng met vers geraspte pecorino kaas. Laat inkoken tot de gewenste consistentie en smaak. 

Eindbereiding: Tortelli koken in de konijnen bouillon met een beetje zout. Daarna kun je het gerecht gaan opmaken: onderin het bord een spiegel van kaassaus, hierop eerst de gekookte tortelli, decoreren met de dubbel gedopte tuinbonen en het uitgebakken wangspek er bovenop. Hierover nog wat pecorino raspen en direct serveren.

The True Italian Taste project is promoted and financed by the Italian Ministry of Foreign Affairs and International cooperation and implemented by Assocamerestero in collaboration with the Italian Chambers of Commerce abroad to enhance and support the authentic Italian food productions. #TrueItalianTaste is part of the program “The Extraordinary Italian Taste”

Met dank aan Frank en Shyama Hopman voor de mooie foto, https://www.shyamaculinair.nl/restaurants/fine-dining-allitaliana-ristorante-mario-shyama-culinair/.

Recepten uit de foodybox zomer.

foto; summer in the city bij het Hallen hotel.

Recepten uit de foodybox zomer. Een week of drie geleden plofte de foodybox #zomereditie van Kroon op het Werk weer op de mat. Een box vol zomers genot. Voor een Griekse bonensalade, een gezellige Pride fiësta met aardbei-gin uit Sevilla of Italiaanse limoncello. Kaas uit de Alpen. Guacamole als dip voor bij je nachos. Barbecue-marinades zonder suiker, waar één van mijn special reporters erg blij mee was. Sapjes en slurpjes. Opruimen en schoonmaken van je buitenkeuken moet ook gebeuren: dus de HG barbecuespray was meer dan welkom. Laat de al fresco zomer maar beginnen met al het lekkers uit de box.

foto: easy does it courgettes.

Een easy does it courgetterecept met de speciale courgettes van CRÜ, een mooi nieuw seizoensproduct. De  CRÜ courgette is een aparte tante binnen de courgettefamilie. Gestreept, knapperig en mild van smaak. Deze courgette kan ook rauw wordt gegeten. Maak er eens groen Griekse salade mee, met bonen en feta.

Nodig:

2 CRÜ courgettes in hele dunne plakjes
1 potje tuinbonen, uitgelekt
500 g gekookte en afgekoelde sperziebonen
2 tl oregano
1 stengel bleekselderij, in fijne stukjes
1 rode ui, in ringen
1 groene paprika, in ringen
1 citroen
peper en zout
olijfolie
feta, ingemaakt in blokjes (zie recept voor Gereons BBQ kaas)
Kalamata olijven ontpit
Turks brood
Griekse yoghurt

Bereiding:

Kook de sperziebonen kort beetgaar. Laat ze afkoelen. Meng alle ingrediënten, bonen, courgetteplakjes, bleekselderij, paprika, olijven, oregano en rode ui door elkaar en besprenkel met sap van een halve citroen en olijfolie. Voeg naar smaak peper en zout toe. Garneer op grote schaal met de gemarineerde fetablokjes.
Om deze maaltijd compleet te maken kun je Turks brood roosteren, besmeren met Griekse yoghurt en er wat peper uit de molen over draaien.

foto: Gereons BBQ kaas, een zomerklassieker.

Tip: Je kunt naast de tuin- en sperziebonen ook mooie Griekse witte reuzenbonen gebruiken.

foto: holy moly dips.

Holy moly dips. Makkelijke salsa en guacamole voor bij je warne nachos, geroosterde mais van de BBQ. Geheel plantaardig en zonder additieven. Holy moly is een makkelijk product om in huis te hebben voor je apéro of bij de strandpicknick.

Tip: serveer de Holy Moly tomaten & mangosalsa bij pittige Indiase kipspiesjes.

foto: roze huivarken Jeff en de gin van Puerto de Indias

Puerto de Indias. Sevilla, de stad van waaruit de Spanjaarden de Nieuwe Wereld ontdekten.De haven van India. Dat dacht men namelijk in 1492 ontdekt te hebben. De brug naar Amerika. Een gouden toren houdt al eeuwen de wacht over deze zinderende stad. En vormt een Sevillaans embleem op de fles met van de speciale met wilde aardbeiden gemaakte gin uit deze stad. In de foodybox trof GKT een fles aan van deze grondleggers van flavoured gin.

Met deze gin dacht ik eerst mijn succesrecept voor gazpacho helado con gambas piquantes af te stoffen, maar het werd een pink Pride sangria met rosado, sandia (watermeloen), uvas (druiven) en fresas.

Pink sangria à la Jeff.

Nodig: 

een flinke scheut  Las Indias strawberry gin
fles Spaanse rosé
bronwater
gehalveerde pitloze rode druiven
gehalveerde aardbeien
blokjes watermeloen ingevroren
klein kneepje limoen

Bereiding:

Doe alle gewassen fruit in een kan, schenk er een flinke scheut gin op en daarna de rosé en wat bronwater. Roeren en je Pride fiësta kan beginnen.

foto: een van de affineurs van Kaltbach.

KALTBACH. Kaas, die rijpt in Zwitserse grotten, half hard en romig. Geaffineerd door grotmeesters, die kneepjes van het vak kennen. Kennis die van Kaltbach grotmeester op grotmeester wordt overgedragen. Door de toegevoegde room smelt deze kaas op je tong. Bij Kaltbach kaas serveer je een glas witte chasselas van de steile Rhône hellingen.

foto: limoncello al fresco

Pallini limoncello. Sun galore all the way from Italy. Deze gele fles. Zelf is GKT niet zo’n fan van zoete drankjes, maar één van reporters hier in Zandvoort des te meer. Tijdens de #italiaanseweken op Gereons Keuken Thuis komen de citroensmaken goed aan bod. Wist je dat je limoncello ook goed kunt gebruiken om een plak cake in te drenken? Of doe eens Napolitaans en maak van cakejes, een beetje honing, citroenrasp en limoncello “babas al limone”. Een prima zuiders nagerecht.

Nodig:

2 eieren

150 g suiker

50 g boter

300 g bloem

scheutje melk

1 zakje bakpoeder

1/2 fles Pallini limoncello

200 g suiker en 4 el honing

1/2 l water

1 citroen voor zeste en decoratie.

grote schone pot

Bereiding:

Klop de eieren met de suiker schuimig. Voeg de melk bloem en bakpoeder toe en maak er een mooi glad beslag van. Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet de cakejes- of madeleinevorm in met boter en vul de vorm met het beslag. Bak de cakjes in 20 minuten af. Controleer met een satéprikker of ze gaar zijn. Laat de cakejes afkoelen. Voor de siroop doe je de suiker en een halve liter water in een steelpan en breng het aan de kook totdat alle suiker gesmolten is. Laat even afkoelen. Voeg honing toe, citroenzeste en de limoncello. Roer goed door.  Doe de cakejes in een schone pot en giet de siroop erover totdat ze geheel doordrenkt zijn. Ter decoratie kun je nog wat citroenpartjes toevoegen. En om het makkelijk te houden: kom je iets aan vocht te kort kun je nog wat limoncello in de pot gieten. Sluit de pot goed af. Laat de pot minstens 24 uur in de ijskast staan.

foto: Remia American BBQ saus

Alle producten werden mij als samples gestuurd door pr bureau Kroon op het werk. De bespreking hier is mijn eigen mening.  Lees ook de disclaimer

Baci di dama.

foto: baci di dama van De Smaak van Italië.

Baci di dama, dameszoenen komen uit de Italiaanse regio Piëmonte.  Een zoetigheid voor bij de koffie of een glaasje zoete rode ricioto uit de Veneto. Ze werden voor het eerst gebakken in de negentiende eeuw, naar verluidt speciaal voor de Italiaanse koninklijke familie. 

Zo maak je deze beroemde zoete koekjes.

Nodig:

70 g amandelen
2½ el fijne kristalsuiker
100 g zachte boter, plus extra om in te vetten
100 g bloem
80 g aardappelmeel
70 g poedersuiker
1 ei
1 ei chocolade-hazelnootpasta (gianduja), voor de vulling

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 160 graden. Vet twee of drie bakplaten in met wat olie of boter. Maal de amandelen en suiker fijn in een keukenmachine. Doe de zachte boter in een kom en meg er langzaam de bloem en aardappelmeel doorheen. Voeg de poedersuiker, amandelsuikermengsel en een ei toe en maak het geheel tot een mooi glad deeg. Maak hiervan 30 tot 50 kleine bolletjes ter grootte van een walnoot. Druk elk bolletje iets plat. Laat 2 uur opstijven, leg de koekjes op de bakplaat en bak daarna in 18 tot 20 minuten af. Laat de koekjes afkoelen en plak er twee aan elkaar met wat chocolade-hazelnootpasta.

Noot: het originele recept staat in de Zilveren Lepel Classic.

Kook! Maarten van den Biggelaar.

foto: Kook! in de keuken van SeaSpot.


Kook! Maarten van den Biggelaar. Een kook- en leesboek, dat als geroepen komt in Gereons Keuken Thuis in tijden van “uitgekookt en afgeblogd” zijn. Een dikke rode pil over koken. Met als ondertitel: Rust in je hoofd reuring aan tafel. We leven in een tijd, waarin alles steeds efficiënter moet en basic dingen zoals zelf koken het eerste sneuvelen. We bestellen ons het rambam. Waar pakweg 120 jaar geleden nog zes uur per dag aan het kopen en bereiden van een maaltijd werd besteed is dat nu nog minder dan een half uur. En dat vinden velen nog te veel. Maarten van den Biggelaar wil het tij keren. Want in zijn visie is niets zo heerlijk als zelf je boodschappen doen op de markt, voelen en ruiken aan de verse waar en dan als helend moment van de dag daarmee aan de slag in je keuken. Leren koken met vallen en opstaan. Je wordt er een vrolijker mens van. Doel: elke dag een heerlijke 3 gangen maaltijd om van te genieten met je gezin of vrienden. Lange leerzame gesprekken aan tafel. Dus niet hap, schrok weg en weer achter het aanlokkelijke scherm van de smartphone, om daar de kunsten van een virtuele kok te bekijken. 

We kopen veel kookboeken, maken daar slechts twee recepten uit en het liefst in een zo kort mogelijke tijd. Zonde! Lekker koken met al je zintuigen kan een moment van ontspanning zijn. Zeker als je de weg volgt, die van den Biggelaar je aanreikt. Met twaalf smaken, goed gereedschap en vooral passie voor eten. Zo ontleedde Gereons Keuken Thuis deze week een currypakket en ontdekte, dat het makkelijk te doen is met zelf gekochte ingrediënten op de markt of in een winkel. Maar daarover later meer op GKT. Natuurlijk hoef je geen sterrenkok thuis te worden, dat is helemaal niet het pleidooi van de schrijver. Maar bewust bezig zijn met je dagelijkse maaltijd is naast zen, ook heel lonend voor je gezondheid. Want koken met verse ingrediënten bespaart je alle additieven, die door de wereldwijde voedselindustrie in producten worden gestoken. Want uiteindelijk blijft een mens een aapachtige, die verleid kan worden met zout, vet en suiker. Een leuk kleurstofje erbij en het feest is compleet. 

Kook! is een vooral een boek vol aanstekelijke verhalen. Lekkere recepten uit de keuken van Maarten van den Biggelaar. De oprichter van Dansen bij Jansen (waar ik in mijn jeugd heel wat uurtjes heb doorgebracht) schreef met Kook! een pleidooi voor zelf koken met mooie producten. Waarom moet het zo snel allemaal? Wel een uur yoga in de ochtend, maar koken mag geen tijd kosten. Draai het eens om! Voor Gereons Keuken Thuis een heerlijk boek ter inspiratie deze zomer, want in de laatste turbulente jaren hebben de zen-momenten in mijn keukentje regelmatig onder druk gestaan. Tijd voor een revival. Kook!

Kook! Rust in je hoofd, reuring aan tafel. Maarten van den Biggelaar. (ISBN 9789463811347) is een uitgave van PODIUM en is te koop voor € 29,99.

P.S. Binnenkort tref je op GKT een leuk verhaal en recept aan uit Kook!

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten