gereon de leeuw, auteur op Gereons Keuken Thuis

10/07/201316/03/2016

Talk and table, Kiran Jethwa

picture: Kiran in his kitchen

For some time now, I watch the TV series ”Tales from the bush larder” on 24 Kitchen. Starring Kiran Jethwa.. He is a third generation Kenyan, a talented cook in Nairobi and a real adventurer. Cooking with all the lovely produce this amazing country has to offer. His mother is English and his father comes from India. These two influences and the use of African produce contribute to all the taste that he shows us.

Kiran is also a big traveler, From the USA to Italy, from France to South East Asia, From Central America to India. All kind of flavors you will find on his menu! Intriguing!

Let’s see if I can conceive a dish for this multitalented guy, from the answers he provides to my questions. Needless to say, this willl be an international dish travel and foreign exciting ingredients to be in it. And I hope to venture something Dutch in it.

Who is Kiran Jethwa? Tell me some more.

I, Kiran Jethwa am a colorful and ambitious 3^rd generation Kenyan born in Nairobi. I have an English mother and an Indian father and the influence of the 2 cultures in his life can be clearly seen in my cooking style. Having completed a BSC in hospitality management in Manchester, I then traveled all over the world, from the US, to Italy, France, South Africa, South East Asia, South & Central America and Australia to mould my professional abilities and broaden my palate. In 2010 I opened my first restaurant Seven Seafood & Grill which has been a huge success in Nairobi, Three months ago I opened a second restaurant, a bespoke Steak House- Seven Lounge & Grill.

How did your attraction for cooking start?

Growing up in a house, where food was the most important occasion and coming from a family (Originally from Goa) who created fantastic dishes at simple mealtime, have all contributed to my comprehensive knowledge and interest of the culinary world. From a very young age I have been cooking, but begun my formal training in a Hilton in Florida in 1996.

What is your favorite country? To travel to and to stay

It’s difficult to have a a favorite as every country offers so much. If I had to pick my top 3 for food and travel combined would be India, Thailand and Mexico.

Which means of Kenyan produce do you like the most and which one you dislike? I am very curious about that.

I don’t think I dislike any produce. Every food has its place in the culinary world. My approach is to take all food and get the best out of it in any dish you are creating. My favorite Kenyan produce has to be the Seafood from this country. We have incredible variety and quality here

Are there differences between African and European cooks?

There are differences and similarities. It is a bit difficult to generalize, but I would say the biggest difference in that African Chefs as a whole do not have the exposure to as much variety of ingredients. This is like only allowing an artist to use certain colours as opposed to all the colours of the world. The pictures ultimately will all have the same tone.

You talk a lot on finding local produce. What do like like the most about it?

This for me is very exciting. We use food every day but often have no idea where it comes from, or how it comes to be. The hard work and love. that farmers go through to give us the quality of food we desire in humbling and really makes you appreciate food more.

With whom would you like to cook one time and why?

Heston Blumenthal- quite simply as he is genius and he approaches food in away that is inspiring.

I once did a cooking workshop once for several guys from Eastern Africa. I remember that night very well. Because the perception of cooking was so different between us. I learned a lot.“We men never cook” said one to me. They also didn’t understand the fun/leisure part of the cooking workshop. Can you tell me some more about the attitude of African men towards cooking?

Generally African men DO NOT cook. This is the womens job. I have just returned from Ethiopia filming series 2 of Bush Larder. This was very apparent there. I think its about tradition and chauvinism, but this is changing as Africa modernises.

On food, which food do you like and which you would never eat?

I am a great lover of ALL seafood, especially Oysters, There are so many different varieties and I love to try them. I dont think there is any food I would NEVER eat. Being a chef, it is your job to eat and understand all food. Some things you won’t like and some will allow you to discover new and incredible eating experiences.

Which wines do you like?

I LOVE WINE. In my restuarants I have a selection of over 150 at any time, and it always changes. I create the wine lists myself. At the moment I am really loving the red wine from Sicily. I have a good selection of different grapes. There is a particular Nero-d’Avola which I love. I am also really enjoying various New Zealand Sauvignon Blancs and an Albariño from Spain. My taste changes all the time- I think wine is fascinating.

Can you tell me something about your “foodprint.” Are you a conscious cook?

I am a very concious cook. We are very lucky in Kenya as most of our produce is organic. This comes by virtue simply of the fact that farmers don’t have access to methods that make food “un-organic”. My beef all comes from one farm that practice fantastic beef rearing techinques.Completely organically fed and treated. My seafood I only source from sustainable sources. I try very hard to be concious of where my food is coming from.

What else do you want to tell us? Do not be shy

Besides being a chef I am a lover of sport and adventure. I have played professional rugby in my life, and represented Kenya many time at international rugby. I love motorsport and rallying which I do as a hobby and any chance I get to travel and explore, or go on adventures and fish I will take. These days with my workload I don’t get enough time for this- but I guess that is life.

fishing for mackerel just outside of Amsterdam

The recipe

Kiran has given me a lot of hints for a recipe. What comes in mind is seafood ofcourse. In the Netherlands, as a small country we are never far away from the sea. Since Kiran is an explorer, I am too in a more modest way, I will make him my balcony smoked mackerel served on a flour tortilla with grilled vegetables, a Mexican salsa. Easy to take with you on a trip. Or as a snack, while watching the adventures of Kiran on TV. The wine I suggest is a white Rueda wine from Northern Spain made from the verdejo grape. Crisp and fresh to pair the smoked fish an spicy salsa

Ingredients:

4 flour tortillas

2 tbs of sour cream

the fish:

600 g of mackerel filet

wood ground

pepper

salt

1 lemon for curing

the salsa:

6 tomatoes

2 red onions

1 clove of garlic

1 red spanish pepper

chives

parsley

salt

lemon juice

olive oil

1 ts cane sugar.

vegetables:

1 courgette

1 red bellpepper

Preparation:

You can either use an outside smoker or pan. You fill the smoker with special smoking wood ground, Like small pieces of oak, birch etcetera or smoking ground. An alternative way, is to use and old pan, with a thin bottom. You cover the whole inside of the pan with some aluminium foil, shiny side up. On top of the foil you put 4 tbs of special smoking ground. That is what I sometimes do on my balcony.

Meanwhile you cure the fresh mackerel filets in olive oil, salt, ground black pepper and some lemon juice and leave it to rest for 20 minutes. After that, you cut the fish in medium thin slices.

Cover the smoking ground with some alu foil, pierce it with a fork and put a plate on it. Put some pebbles under the plate to help smoke/air circulation. Put a small grill on top of the plate.

Put the pan on a high fire and when the ground starts smoking, put the cod on the grill. Cover up with foil and a lid. Smoke for about 10 minutes.Peel the tomatoes, get the seeds out and chop in fine pieces. Chop the onion, garlic, Spanish pepper, chives and parsley very finely. Mix everything in a bowl to get a salsa. Add some lemon juice and olive oil. Season with som salt and a treaspoon of sugar.Cut the courgette and bellpepper in pieces and grill them gently until al dente.

Spread some sour cream on each tortilla. Put some of vegetables and smoked mackerel on the tortilla. Top the whole with some salsa and fold them.

08/07/201316/03/2016

Talk and table Summer guest: Kathryn Schipper

Talk and table, a recipe for Kathryn Schipper

picture: Kathryn Schipper

Spring 2013 I posted an interview with Judith Works on my blog. I had invited Judith to participate in “geprekken en gerechten” (baptized talk and table by my friend Frances Mayes) Judith was so thrilled by the recipe she got rewarded, that she suggested me to invite Kathryn Schipper. Kathryn is one of the travel belles and a writer. She will fit in. Maybe she can tell about her travels. Let’s see if we can conceive a dish for Kathryn from the answers she gives to my virtual questions.Needless to say that this willl be an dish full of travel and anecdotes.

Who is Kathryn? Tell me some more

I am a third-generation Northwesterner and grew up fishing, camping, sailing and hiking in our beautiful region. My family’s roots in western North America go back a couple of additional generations; My great-grandmother used to tell me stories about being a telephone operator in the Klondike during the 1898 Gold Rush, and my grandmother on the other side came from a family that founded one of the first businesses in Vancouver, B. C., also in the 1890s.

How did your attraction for travel start?

It’s probably genetic! I have an ancestor who was a sailor on a Chilean windjammer, another who was bored living in the Midwest and went off alone to the Klondike as I mentioned. My parents took me places from the time I was very young. I remember waking up on a train in Mexico when I was six years old and seeing a woman at the station selling bananas.

You are a writer. Can you tell something about it?

I’ve always enjoyed writing but didn’t do it much until I went to work for Boeing as a technical writer when I was in my 20s. Many of my co-workers were former journalists and I found I really liked working with them, learning from them and the process of writing regularly. As an attorney (I’m licensed but was never interested in practicing law) I was accustomed to writing on short deadlines and in well-defined formats, so that carried over easily into technical writing, and into the blogging and tweeting I do now. I love the challenge of being simultaneously creative and succinct!

You live in the North West of the USA, can you tell us about this region?

It’s spectacularly beautiful, reminiscent of New Zealand or Norway. It’s famous for being rainy, although it’s constant light mist rather than tropical downpours. In the summer it’s dry and endlessly sunny, with pleasant temperatures, little humidity and lingering daylight due to the northerly location: The sun rises at about 5:00 AM and sets after 9:00 PM. Winter, on the other hand, is beyond dreary: The sun rises at 8:00AM and sets at 4:30 PM, but that’s only if you can see it! It’s never bitterly cold like Chicago, but it’s perpetual overcast and drizzle. People here are noted for technical and engineering expertise (Boeing, Microsoft and Amazon were all founded in Seattle) and many attribute that to the long, dark winters when it’s difficult to do much outdoors. It certainly gives me time to write!

What is your favorite type of country?

Perhaps because of winters here, I’m drawn to places that are warm and sunny! But I don’t like to lie on the beach doing nothing: I like places with interesting scenery and cultural/intellectual life. I’m especially fond of Italy, Spain, France (particularly Provence), Hong Kong and Bali.

Which landscape do you like the most and which one you dislike? I am very curious about that.

I’ve seen few places more beautiful than the Northwest (and nearby regions such as British Columbia and southern Alaska): Jagged green mountains plunging into an intricate network of waterways. I was surprised at how much Hong Kong and the surrounding islands resembled my home except of course the mountains there aren’t snowy. Having lived all my life in mountainous terrain I feel uncomfortable in places that are flat. I once went bird watching in Texas and couldn’t understand why I felt uneasy; I finally realized that I was disoriented because there was nothing on the horizon. I’ve also been boating all my life and love the sea; I dislike being far from it. I live on an island now and commute to work by ferry.

I understand you travel a lot, what was your most striking moment?

If I could live any 24-hour period other than my wedding day over again it would be the day in Tahiti that my husband and I went snorkeling in the morning through a rainbow canyon of coral and swirling tropical fish, in absolutely transparent bath-warm water. We then were served a banquet of luscious tropical fruit and fish, including my favorite dish in the world, poisson cru. Late that night as our cruise ship was moving to another island, I sat alone on the deck looking at the stars of the Southern Hemisphere, something I’d dreamed of doing since I was a child. It was as though everything I loved was rolled up together, and how I imagine Heaven must feel.

What are the biggest challenges for you to overcome during your travels?

I’m a bit shy and sometimes nervous to talk to local people, especially when there’s a language barrier. I don’t sleep well and suffer badly from jet lag; I hate losing travel days to feeling tired. I’m also frustrated because I’m a great nature lover and badly want to visit Madagascar, Borneo and New Guinea. Malaria is present in all of those places and I am afraid of taking antimalarial medication because I’ve heard awful stories about the side effects. I’ll eventually get my courage up, though!

On food, which food do you like and which you would never eat?

I adore all kinds of fruit, especially tropical, and virtually anything that comes from the sea. There’s a large Asian population in the Northwest and like most people here I eat a lot of sushi, Vietnamese and Thai food.I also have a sweet tooth, especially for ice cream! There aren’t many things I’d say I would never eat. Certainly never anything endangered like turtle. I loathe very idea of organ meats like sweetbreads, and liver, with the exception of pâté, I suppose because in that dish the texture and flavor are disguised by the grinding and the spices.

Which wines do you like?

Champagne!!!! I love the crisp, mineral taste and the fact that it goes well with seafood. I also like Viognier and Sancerre. On the red side, I don’t believe in doing anything by halves; the richer and heavier the better. I like Bordeaux, the Syrahs grown here in the Northwest, and Brunello de Montipulciano.

Can you tell me something about your “foodprint” A lot of food is wasted in the Western world?

Couldn’t agree more. We’re lucky enough to have access to excellent farmers’ markets here in the summer, with locally grown berries, other fruits and vegetables. We try to get all of our produce there during the season. Unfortunately, due to our climate if you tried to eat exclusively local produce in the winter you’d be gnawing on pine needles, so we do buy produce from California at that time of year. I also have to admit that by late winter when I’m about to go mad from the dreary weather and can’t bear to look at another elderly apple, I’ll indulge in “summer” fruits flown up from Chile. But I try to keep that to a minimum. On the protein side, my husband and I are by no means vegetarians but we don’t eat much red meat, partly because of the abysmal farming practices of American agribusiness. Again, we’re fortunate because our island has several farmers raising beef and pork sustainably and making their own cheese – we try to buy from them. Locally-caught salmon and halibut are available year-round here and we get ours from an island fishmonger.

What else do you want to tell?

Come visit the Northwest, it’s beautiful!

In a glance, just by reading Kathryn’s answers and her love of seafood and spices, I knew that it was going to be “boemboe Bali ikan” Spicy fish from Bali, as my mother used to make it. How to incorporate the Dutch touch? Not. This dish is Dutch enough. Served with French haricot beans and rice. To pair a Viognier wine. Maybe one from the North West, the region she likes so much.

Ingredients:

2 lbs mackerel or other fish
3 red onions
3 garl;ic cloves
2 red Spanisch peppers
1 tsp shrimp paste (trassie)
1 tsp tamarind paste (asem)
1/2 tsp laos (thai ginger powder)
3 bay leaves
1 stem of lemon grass
1 short piece of ginger
lemon juice
oil
1 tbs cane sugar
salt and pepper
1/2 tin tomato paste
water

Preparation:

Preheat the oil. Fry the fish for a short time. Leave to rest on a plate. In a mortar crunch the garlic, finely chopped Spanish pepper, shrimp paste, tamarind paste, ginger into a blend, called a boemboe.. Chop the onions fine. In the heated oil fry the onions, put in the paste from the mortar, add the tomato paste, lemon juice, lemon grass, bay leaves, cane sugar and laos. Bring to a boil . Add the water and fried fish. Leave to simmer for another ten minutes. be cautious not to stir too much, to prevent the fish from falling apart. Season with some salt and pepper. Cook some rice and fresh haricot beans to pair the dish.

05/07/201317/03/2016

Foodblogevent juli: spread of love.

Smeren is nodig, in de zon, tegen verbranden. Het zonnetje staat hoog aan de hemel vandaag. Kans dus op rode neusjes en wangetjes. Of andere plekjes. Zou het toch een summer of love worden? Vol zon, op naar zee, erop uit, lazy beach nights en liefde. Ik mag het hopen, strandtas mee, je pareo, je zonnebarndcrème, een hoed en natuurlijk je picknick. Lekker hangen au bord de la mer.
Sonja van onaponakookt.wordpress.com is deze maand de organisator van het foodblog event. Haar thema “spread of love” Ja dat heeft de wereld nodig. Liefde. “What the world needs now is love sweet love…” Dit liedje gonsde direct door mijn hoofd. Liefde verspreiden.
Maar Sonja heeft ook andere gedachten bij haar thema, een spread voor op een broodje. Niet uit een potje van die fabrikant uit Nijmegen. Maar een spread, waarmee je mee thuis kunt komen. Of juist op pad kunt gaan. Brood of toast erbij en je middag of avond is gevuld. Zoet dan wel hartig. Dat ik geen zoetmans ben, weten alle lezertjes zo onder hand wel. Dus wordt het een koele zalmspread voor op brood. Erbij drinken we een koele witte Lugny uit de Mâconnais.

Nodig:

200 g gerookte zalmfilet
1 grote verse zalmfilet van 200 g
sap van halve citroen
3 el sour cream
gehakte bieslook
peper
zout

Bereiding:

Hak de gerookte zalm heel fijn met een mes. Verhit een lepel olie in een pan en bak de verse zalm om en om. Laat afkoelen en hak fijn, Doe de zalm in een kom met het sap van de citroen en zet in de ijskast.
Laat goed afkoelen. maak de zalm op smaak met peper, zout en de gehakte bieslook. Roer de sour cream erdoor. Deze spread is heerlijk op een verse focaccia. Laat ik die nu zojuist uit de oven halen.

03/07/201329/07/2014

Wat neem ik mee op vakantie? Aardappelen

Het stond er echt. Vanmorgen vroeg in het gratis krantje, dat je op alle stations vindt. Eén van de lezers van deze krant kan niet op vakantie naar Frankrijk zonder aardappelen mee te nemen. Heb je dan geen aardappelen in dat land? Welnee, het antwoord was, dat Hollandse aardappelen toch het lekkerst zijn. En dan twee weken zonder te moeten. de gedachte alleen al. Nee, ook op vakantie is het piepers, groente en vlees, wat de klok slaat. En die klok heit exact om half zes. Etenstijd. Nog lekker in de warme namiddagzon voor je tentje of caravan je bintjes prakken en dan wat jus erover. Al dan niet uit een ook meegebracht pakje of zakje.
Maar alle gekheid op een stokje. Iedere reiziger moet vooral doen waar hij of zij zich senang bij voelt. Dat je dan de geneugten van de pieper Française mist. Ja dat is een bijkomstigheid. Ach, pommes duchesse of gratin dauphinois kon je toch al niet maken op de camping, want je hebt geen oven bij de hand.
Dan maar aan de aardappelsalade, met boontjes en gebakken spekjes. Zo klaar en ideaal voor je kampeervakantie. Glas koele witte wijn erbij. Bijvoorbeeld een witte Loire van de chenin blanc.

Nodig:

750 g krieltjes
500 g boontjes
2 rode uien
2 tenen knoflook
150 g gerookt spek
4 el rode wijn azijn
gehakte peterselie
peper en zout
olie

Bereiding:

Was de krieltjes grondig en kook ze met wat zout gaar. Maak de sperzieboontjes schoon en kook ze in korte tijd gaar. Meng de krieltjes en bonen en laat iets afkoelen. Snijd de rode uien in mooie ringen. Verhit de olie en bak de spekblokjes uit. Voeg de gehakte knoflook toe. Blus het geheel af met de rode wijn azijn. Giet het nog hete spekvet/azijn mengel mengsel en de spekjes door de salade. Maak op smaak met wat peper en zout. Garneer met gehakte peterselie. Direct serveren.

01/07/201307/05/2015

Easy Monday, ensalada Ibiza

foto: ensalada Ibiza

Deze week is het thema van een groot weekblad Ibiza. Hoe kan het ook anders. Ibiza is een magisch begrip. Een eiland, dat in zijn bestaan van alles en iedereen voorbij zag komen, van de steentijd tot nu. Zo kwamen de Carthagers langs, daarna de Romeinen voor het zout. De Arabieren vertoefden er. En veel later maakten hordes hippies het eiland tot hun bastion.
Maar dat is allemaal geschiedenis. Ook nu nog gaat er een zekere lokroep van dit witte eiland uit. Borrelen en eten in de stad. Je kunt er dansen tot het ochtendgloren. Of je kunt relaxen op één van de paradijselijke stranden. Je hoort alleen de zee ruisen. Je zwemt in het kristalheldere water. De salinas spiegelen. Alles wordt licht. En dan weet je waarom dit kleine eiland zo veel aantrekkingskracht heeft.
En je bladert verder, je leest over de verscholen plekjes, waar mensen hun huis geheel Ibiza style hebben ingericht. met spulletjes van de hippiemarkt. Of een nieuw bestaan opbouwden door 2CV’s te verhuren. Het draagt allemaal dat instant zomergevoel. Bij mij ook.
Nu naar de realiteit van de dag, Uitkijkend over een blauwgrijze Noordzee, waar de kitesurfers dartelen op de vlagen wind. Sommige helden zich in zee wagen. De zon komt door en ik geniet van de zomer. Daarbij hoort een salade, een salade Ibiza, met gerookte kip, tonijn en veel verse kruiden. Heel easy. Even waan ik me op dat witte eiland. We schenken er een koele rosé bij. Een Torres de Casta. Fruit gebotteld met die intens roze kleur. Het lijkt zomaar la vie en rose. WAKKER worden!!! Het is gewoon maandag.

Nodig:

1 krop koude ijsbergsla
1 komkommer
1 blikje tonijn
2 tenen knoflook
2 el kappertjes
basilicumblaadjes
1 takje tijm
peterselie
1 gerookte kipfilet
1 citroen
olijfolie
peper en zout

Bereiding:

Snijd de ijsbergsla in reepjes en was de sla. Laat uitlekken. Snijd de komkommer in repen en haal de zaadjes eruit. Snijd in blokjes. Rits de tijm, scheur de basilicum. hak de knoflook heel fijn. Laat de kappertjes uitlekken op wat papier. Doe de sla, komkommer, knoflook en kruiden in een kom. Meng citroensap, olijfolie en wat peper en zout tot een dressing. Giet deze over de salade. Snijd de gerookte kipfilet in stukjes. Laat de tonijn uitlekken. Garneer de salade met tonijn en kip. Serveer de salade Ibiza met geroosterd volkorenbrood.

29/06/201316/03/2016

De “Tuscan Sun” wijnen van Frances Mayes

foto: de wijn van Facebook

Toen Frances Mayes Bramasole kocht vond ze in de verwaarloosde villa bergen wijnflessen. Dronken die mensen zoveel? Ze had samen met Ed gehoopt enkele tesori aan te treffen, maar niets van dat alles. Bergen kranten en lege wijnflessen waren haar deel. Drie jaar later maakten ze hun eerste wijn, een wijn van het platteland.

Frances schrijft hierover in “Toscane in huis”:

“Toen we een paar maanden later weer in Bramasole kwamen, stonden er twaalf flessen met onze eigen wijn in de keuken op ons te wachten. We waren in alle staten van opwinding. Ik vond dat er een etiket moest komen. we nodigden vier goede vrienden uit om de wijn feestelijk in te wijden; Ed en ik hebben de hele dag in de keuken gestaan. …. “

Verder op de bladzijde vervolgt ze:

“Ed opende de wijn en vulde onze gigantische Brunello-glazen. We proostten. Op de wijngoden. In vino veritas. Op het leven. Salute. we proefden. Carlo trok zijn wenkbrauwen op tot aan zijn haargrens. De wijn was… De wijn was -o, nee hè- de slechtste, die ik ooit heb geproefd.”

Maar Frances kennende zat ze niet stil. Vele jaren later kwam er de serie Toscaanse wijnen, door haar geselecteerd. Met mooi gestyleerde etitketten. Naast de boeken, de olijfolie en haar interieurideeëen, zijn er nu de wijnen. Open je huis, kook en haal de wijnen in huis. Geniet van de Toscaanse zon in je glas

De namen van de wijnen lezen als een gedicht. Niet vreemd als je weet dat Frances als dichteres begon. Ze hebben prachtige namen, als Auguri, wensen. Sentiero alla casa, het pad naar huis. Toccare le stelle, de sterren aanraken. De etiketten vormen een bloemlezing van de wijnen.

De wijnen reflecteren het Italiaanse leven, de cultuur, het eten en vooral het samenzijn. Je gaat op een ontdekking door het Toscaanse land, maar ook langs de verhalen.

Vier wijnen, allen Toscaan strekken in slagorde voorbij:

Auguri, al het beste gewenst.

Auguri, de beste wensen betekent elkaar geluk toewensen, elkaar alle mooie dingen beloven, het glas heffen op meer voorspoed. dat kan bij feesten, plechtigheden, maar ook aan tafel of wie weet elke dag.
Deze rode wijn, een IGT Toscana rosso 2009 is gemaakt van 80% sangiovese, 10% cabernet sauvignon en 10% merlot. Het is een robijnrode blend met hints van granaat. Een stevige aardse wijn met de smaak van rijp fruit, viooltjes en.specerijen.

Sentiero alla casa, het pad naar huis.

Alles is tijdloos te noemen in Toscane, het land van kunst, vineuze en culinaire traditie, de mensen en het landschap. In willekeurige volgorde. Frances Mayes houdt ervan te dwalen, ze gaat het pad op, kijkt wel waar het naartoe leidt en volgt alle indrukken op haar pad. Thuis kom je toch wel in Toscane, in je eigen huis of…
Sentiero alla casa, een IGT Toscana Rosso 2012. Een rode wijn, gemaakt van 60% sangiovese, 20% montepulciano en 20% ciliegiolo. Allemaal inheemse druiven. Een robijnrode wijn waarvan de granaatkleur toeneemt bij rijping. Deze wijn is vol fruit, wijnachtig, droog, doet aangenaam aan en heeft lichte tannines.

Abbraccio, ik omhels je.

Onder de Toscaanse zon zijn de mensen spontaan, naar buiten gericht en uitbundig. Een omarming hier, een bacio daar, een verhaaltje of een praatje op het plein. Wie weet zijn de wijnen daarom ook zo! Zoals de sprankelende witte in het gamma.
Abbraccio, een IGT Toscana Bianco 2012, gemaakt van 45% trebbiano, 35% chardonnay en 20% grechetto. Een strogele blend, met frisse hints, een elegant bouquet en mooi afdronk. Een wijn om te onthouden, een aanwezige wijn.

Tondo, tondo, precies goed.

Tondo, tondo is een uitdrukking uit het Toscaanse dialect. Het betekent zoiets als prima geslaagd, precies goed. Het gevoel dat je na een copieuze maaltijd en geslaagde avond kan hebben. Achterover leunend in je stoel.
Deze wijn is een cépage wijn. Een Toscana DOC 2011, gemaakt van 100% sangiovese. De wijn heeft een helrode kleur. De wijn is rijk in zijn fruittonen, de smaak van rijpe bessen, kersen en florale hints. Een wijn om samen, al dan niet aan tafel te delen.

Op 4 juli 2013 zien deze wijnen in het bijzijn van Frances en haar man Ed het licht. Dare alla luce zoals dat in mooi Italiaans heet. Midden op de piazza, de woonkamer van deze Italiaanse stad. Dat zal wat reuring geven. Una festa. Voorlopig zijn de wijnen alleen te verkrijgen in de Verenigde Staten en Toscane. Maar als je toch in Toscane bent, kun je net zo goed een flesje of meer naar huis nemen. Breng je direct Toscane in huis….

* meer info over de Tuscan Wines vind je op www.tuscansunwines.com Ik dank Danny Keefe en Alex Schott hartelijk voor hun input.
* de citaten komen uit het boek “Toscane in huis” ISBN 9789044607710

27/06/201321/10/2019

Eendenrillettes met amberbier.

foto: Monnickendamse gevel

Het is een doordeweekse dag. Een langzame dag. Een dag waarop je aan de slag kunt gaan met het maken van rillettes. Ja rillettes, daar kun je mij voor wakker maken. Varkensrillettes uit Le Mans, eendenrillettes uit de Sud Ouest, kippenrillettes uit de Bresse, ga zo maar door. Ik weet het, het zit vol verzadigde vetzuren. Maar het is altijd spekkie voor mijn bekkie. Het gegaarde vlees, het ganzenvet. De kruiding.
Smeuig op een geroosterde boterham, of als hapje bij de borrel. Vandaag een eendenrillettes met amber bier, zoals een Palm of De Koninck. Mijn suggestie erbij is hetzelfde bier. Je kunt er ook een rode jonge wijn bij drinken, zoals de Gamay van domaine Guindon uit Ancénis (Loire Atlantique)

Nodig:

4 stevige eendenbouten.
50 g boter
100 g ganzenvet
1 flesje de Koninck of Palm
2 rode uien
2 kruidnagels
2 laurierblaadjes
1 takje tijm
1 takje rozemarijn
1 teen knoflook
1 dl bouillon
peper en zout

Bereiding:

Snijd de uien in stukjes, plet de teen knoflook. Verhit in de pan de boter en braad de eendenbouten aan. Blus af met het bier en voeg de bouillon toe. Maak van de laurier, tijm en rozemarijn een bouquet garni. Voeg de kruidnagels toe. Laat het vlees zeker een uur sudderen, totdat het van de botjes valt.
Haal het vlees uit de pan en laat kort afkoelen. Haal de bouquet garni uit de pan en zeef het vocht. Zet apart voor de verdere bereiding. Pluk de botjes kaal. Let op dat er geen stukje bot mee gaan. Doe het vlees in een kom, voeg 75 g ganzenvet toe en maak fijn met staafmixer. Als de rillettes te droog wordt, voeg je telkens wat lepels van het kook vocht toe. Maak de rillettes op smaak met peper en zout. Doe de rillettes in een terrine en dek af met een laag ganzenvet. De rillettes moet een paar uur afkoelen in de ijskast. Serveer de rillettes als hapje of op een stevige boterham. eventueel met wat vruchten gelei.

25/06/201317/03/2016

Nederlanders verkopen Nederland: provincie Gelderland

foto: Potten gevuld.

De grootste provincie van ons land. Met de Romeinse stad Nijmegen, de mooie bossen van de Hoge Veluwe, de Hanzesteden aan de IJssel. Arnhemse mode, paleis het Loo. De Achterhoek met zijn wild en wijngaarden. Het Montferland. De stadjes aan de voormalige Zuiderzee. De trage rivieren Rijn en Waal. Ik heb het over Gelderland. De Betuwe, waar ik geboren ben. Misschien hak ik daarom graag fruit in de pot. Peren in Beaujolais, gewürztraminergelei of hete cranberry jelly. Het is kersentijd, dus maak ik Betuwse kersenjam met een vleug citroenrasp.

Nodig:

1 kg kersen ontpit
1 kg suiker
1 citroen

Bereiding:

Ontpit de kersen en maak ze fijn met de staafmixer. Was de citroen grondig en rasp wat van de schil af. Pers de citroen uit. Doe de suiker, citroensap en kersen in een pan en breng aan de kook. Laat al roerend 5 minuten doorkoken. Voeg de citroenrasp toe. Vul schone potten met de jam en zet de potten op hun kop. Laat de jam zo 10 minuten staan. Keer de potten om en laat afkoelen.

24/06/201321/11/2019

Volkoren tramezzino al formaggio del prato

foto: Trams in Milaan

Ik zwalk, ik zweef, ik zwenk. Mijn gedachten springen van de domineestoon naar de laissez faire reactie. Zal ik er een kritische beschouwing aan wijden of trek ik mijn schouders op. Ik lees recepten op internet overgoten met een Italiaanse (marketing) saus. Denk aan naanpizza’s, risotto’s van andere graansoorten dan rijst, allerlei soorten omeletten, sorry, ik bedoel frittata’s. Ja, ik vernam zelfs nieuws over een bolognesesaus zonder vlees. Een saus, die in Italië gewoon ragu heet. Bolognaise is de Franse term.
Eén ding is duidelijk. Italians do it better. Men neme een willekeurig gerecht, doet er een snufje Italiaans gevoel bij en hoppa, klaar is je gerecht. En de grap ervan is, dat, ik steek nu hand in eigen boezem, ikzelf ook een fancy granita instuurde voor het foodblogevent deze maand. Dus niets menselijks is mij vreemd.
Uiteindelijk zijn we allemaal marketing slachtoffers. Ach, geeft allemaal niets. Bloggen gaat over hoe jij de wereld ziet. En je kunt die wereld overgieten met een sausje. Het liefst een sausje, dat goed bekt.
Ben zo langzamerhand benieuwd, wat de volgende trend gaat worden. Ik ga ze in ieder geval nu niet verzinnen.
Ik doe nog eenmaal een duit in het zakje met een recept voor een volkoren tramezzino al formaggio del prato. Deze sandwich kan koud gegeten worden of eventueel warm. Dan heet het gewoon een tosti.

Nodig:

8 sneden volkorenbrood zonder korst.
8 plakken jonge graskaas
boter

Bereiding:

Snijd de korsten van het brood. Besmeer de sneetjes met wat boter en beleg royaal met kaas. Snijd de boterhammen overdwars door en serveer koud of warm uit het tosti-ijzer.

22/06/201308/05/2018

Provençaalse vissoep

foto: zeilscheepjes in St Tropez

Ik zag eens een reportage over vissers in de calanques rond Marseille. Zij maakten voor zichzelf een heel basic maal, een vissoep. Hup een schep zeewater, pan op het houtvuurtje. Wat kruiden uit het struweel, venkel, tijm en oregano. Een flinke scheut wijn erbij. Vis in de pan en koken maar. Ik zie het op deze zaterdag ochtend nog zo voor me. De tevreden koppen van de vissers, die smikkelden van deze soep.
Eigenlijk is niets zo makkelijk buiten te maken als een soep. Echt een uitdaging, een éénpansgerecht voor in de zomer, op de camping of je balkonnetje. En dan maar hopen, dat je buren ook van vis houden. (dan toch maar binnen koken?) Haal de Provence in huis met deze vissoep. Erbij een rosé uit de Var. Fris en fruitig. Laat de zomer maar beginnen.

Nodig:

750 g zeevis, zoals poon, mul, wijting, pieterman
300 g garnalen en andere zeevruchten
3 rode uien
2 preien
6 tomaten
4 tenen knoflook
1 fles witte wijn
olijfolie
bouquet garni van peterselie, tijm oregano en laurier
1 glaasje pastis
1 visbouillonblokje of 1 l verse bouillon van viskoppen
peper en zout

Bereiding:

Maak de vis en zeevruchten goed schoon. Snijd de preien en uien in kleine stukjes. Pel de knoflook en hak fijn. Ontvel de tomaten, haal de zaadjes eruit en snijd in blokjes. Breng 1 liter water aan de kook en los daarin de visbouillon tablet op.
Verhit in een pan de olijfolie en fruit daarin de ui, prei en knoflook. Voeg de tomaten toe. Daarna de vis en zeevruchten in stukken. Blus het geheel af met de witte wijn. Hang het bouquet garni in de soep en breng aan de kook. Giet beetje bij beetje de warme visbouillon erbij en laat het een half uur pruttelen.
Haal het kruidentuiltje uit de soep. Pureer de soep met de staafmixer. Giet als laatste een glaasje pastis door de soep. Maak op smaak met peper en zout.