Wijnkenner word je zo.

 foto: c’est pas sorcier

Op tien december a.s gaat Gereons Keuken Thuis op pad naar Zaandam. Naar De Kroon op het Werk. Om de daar aanwezige foodbloggers het één en ander wijs te maken over wijn. Wijs maken? Ja want wijnkenner word je zo. Daar hoeven we helemaal niet moeilijk over te doen, het is allemaal niet zo zwaar. Des te vreemder is het dat ik bij veel foodbloggers nooit eens een wijnweetje tegenkom. Gemiste kans. Op de deurmat trof ik het boek Wijnkenner word je zo aan. Geschreven door wijnblogster Ophélie Neiman, beter bekend als Parisienne, die wijn drinkt @missglouglou op Twitter. Een stevig boek, dat ingaat op alle praktische aspecten van wijn drinken, proeven, produceren, wijngaarden bezoeken en natuurlijk wijn kopen. Zonder te vervallen in middelbare mannentaal. Wijn 2.0 voor beginners en gevorderden met leuke tekeningen van illustrator Yannis Varoutsikos.

In het boek spelen vijf vrienden de hoofdrol, Julia geeft een feestje, Pascal leert wijn proeven, Tom gaat helpen bij de oogst, Emma gaat op reis en bezoekt de wijngaarden en Paul vertelt over de ins en outs van wijn kopen. In het voorwoord doet Thérèse Boer, zelf vinoloog, uit de doeken waarom wijn zo leuk is. Het is geen wiskunde, vin c’est pas sorcier (geen tovenarij, de Franse titel van het boek) Natuurlijk is wijn een veelomvattend iets met veel aspecten, maar van wijn moet je vooral genieten. Of de wijn een jonkie is of een bedaagde weggelegde fles van 20 jaar oud. Thérèse vindt dat Ophélie je daarin goed de weg wijst.

Maar zoals gezegd vijf vrienden gaan op zoek. Julia wil een feestje geven. In het eerste hoofdstuk vind je tips voor glazen en kurkentrekkers. Welke wijnen passen bij je feestje?  Snel koelen. Wijn spijs combinaties. Dodelijke combinaties. Hoe bewaar je restjes? Wat als er een ongelukje gebeurd met kleding? En tenslotte, de behandeling van een kater.

In hoofdstuk twee neemt Pascal je mee op reis langs de kleuren, de aroma’s en geuren van de wijn. Wat er gebeurt in je  mond. Hoe vind je de wijn van je dromen? Kleur en intensiteit, leren kijken. Aromagroepen in dit hoofdstuk voorzien van duidelijke tekeningen van Yannis. tegenslagen bij het proeven, de wijn stinkt of je bent verkouden. De smaken, Een kijkje in je mond-, keel- en neusholte. Na de uitleg van Pascal ben je op gebied van wijn goed organoleptisch uitgerust.

Daarna komt de productie van wijn, Tom helpt bij het oogsten. hij laat alles zien over de druiven, de rassen. Blauw of wit. Het leven van de wijnstok. De term terroir. Wanneer te oogsten? Het productieproces komt aan bod en de opvoeding van wijn. Want wijnen worden naast  gemaakt ook opgevoed, net kinderen. Het is en blijft mensenwerk.

Emma gaat in het vierde hoofdstuk in op het terroir. Ze gaat op reis langs de wijn streken van Frankrijk. Ze bespreekt de gaarden van Bourgondië, de witte wijnen van de Elzas en de vallei van de Rhône. Veel aandacht voor Frankrijk. Logisch het is in eerste instantie een Frans boek. En in Frankrijk staan de wijnschappen toch vol met Franse wijnen. In Nederland zijn we inmiddels veel mondiale gebruikers geworden. Toch komen de andere Europese wijnen aan bod en de Nieuwe Wereld.

Als laatste geeft Paul tips over de aankoop van wijn. In het restaurant. Op internet, bij de boer of de supermarkt. Wat zegt het etiket? Paul rekent af met speciale benamingen zoals tête de cuvée en Grand vin de. Hij leert de lezer de juiste kwalificaties. Hij gaat in op de flessen en hun design. En tenslotte het aanleggen van een collectie in misschien wel je eigen kelder? Het boek sluit af met spiekbriefjes. Makkelijk als je vertwijfeld voor het schap staat of op pad gaat, de wijngaarden in.

Wijnkenner word je zo is een luchtig boek, een mini wijncursus voor iedereen, die wat meer wil weten van wijn. Het is duidelijk, zonder brouhaha, zoals de Fransen dat zeggen. en daar draait het om  bij wijn, het is een alledaags artikel om dagelijks van te genieten. Een must voor foodbloggers, die eens wat wijnkennis naast al hun kookboeken in de kast willen hebben. Ik ga het boek zeker gebruiken op 10 december.

Wijnkenner word je zo (ISBN 9789461431080) is een uitgave van GoodCook uit Hilversum, www.goodcook.nl en kost € 22,50

Easy rillettes van tonijn en sardines.

 foto: kaasjes walhalla

Rillettes kent vele gedaantes. In populaire Franse foodbladen zie je regelmatig varianten op deze klassieker tegenkomen. Met vis of kip of groenten. Zonder eenden- of ganzenvet met kaas of boter. Met fromage blanc of petits-suisses. Vandaag een makkelijke rillettes met zachte fromage blanc, gewoon van de voorraadplank. Faisselles is een klein kaasje uit Frankrijk, dat zijn naam dankt aan de vorm. Het is een zachte witte kaas. Minder zuur en mager dan de Nederlandse kwark. Mascarpone is een goede vervanger, zij het iets vetter.  Deze kaas leent zich goed om een easy rillettes van tonijn en sardines uit een blikje te maken. Zo heb je in no time een lekker hapje voor bij de vrijdagmiddag apéro. Het is herfst.  Gereons Keuken Thuis kiest vandaag voor een zwoele viognier. Voor bij de romige smaken van deze rillettes.

Nodig:

1 blikje tonijn in olie

1 blikje sardines

sap van 1 citroen

100 g mascarpone/ 2 kleine faisselles

1 sjalotje

4 takjes bieslook gehakt

1 tl pimentón

zout en peper

Bereiding:

Laat beide blikjes vis uitlekken. Vang een beetje van de olie uit het blik op. Maak de vis met een vork fijn. Roer de olie uit het blik, de pimentón en het citroensap door de vis. Hak de bieslook fijn, snipper het sjalotje fijn en roer deze erdoor. Voeg de mascarpone of faisselles toe. Maak het geheel op smaak met wat peper en zout. Zet de easy rillettes van tonijn en sardines een paar uur in de ijskast. Serveer met vers stokbrood.

 

Funky bruine bonensoep.

 foto: funky pepers

Soms ben ik letterlijk en figuurlijk uitgekookt. Weer die potten en pannen, denk ik dan, als ik de vijf vierkante meter kookplezier binnenstap, die Gereons Keuken Thuis heet. Weer op pad om te foerageren. Een soort continu proces. Zuchtend voor de ijskast staan. Geen inspiratie. Ik roep wel eens voor de grap: “Voortaan maak ik alleen nog aardappelpuree uit een pakje, knakworst uit blik en appelmoes uit een potje Mmmm lekker!” Geen inspiratie, maar wel veel voorraad en restjes in huis. Een stuk selderij over wat paprika, een blik of wat bruine bonen, wat spekjes en knoflook. Eureka. Een pan funky bruine bonensoep is geboren. De laatste lavas van mijn balkon erin, de laatste peterselie erop. Op de achtergrond de muziek uit Winfrieds woonkamer op radio 6, soul en jazz. Warm novembereten met een dik met boter besmeerde bruine boterham. Erbij een stevig glas bokbier.

Nodig:
2 blikken bruine bonen
1 grote wortel
1/2 knolselderij
1 prei
1 Spaans pepertje
2 tenen knoflook
50 g spekjes
1 blik tomatenblokjes
1 bouillonblokje
2 takken lavas
gehakte peterselie
peper en zout
1 l water
olijfolie
1 tl pimentón de la Vera
Bereiding:
Was en snijd de selderij en wortel in blokjes in, de paprika in dunne reepjes en de prei in ringetjes. Verhit een el olie in een soeppan en bak de spekjes uit. Schep de spekjes op een bord en laat uitlekken op keukenpapier. Snijd de Spaanse peper in dunne ringetjes. Hak de knoflook fijn. Fruit de Spaanse peper en knoflook kort aan en voeg dan de groente toe. Laat kort bakken. Hak de lavas fijn en voeg toe, Voeg het blik tomatenblokjes toe en verwarm ze mee. Blus af met een liter water en breng het geheel met een bouillonblokje aan de kook. Laat een half uurtje sudderen. Voeg dan de uitgelekte bruine bonen en een tl pimentón toe. Maak op smaak wet wat extra peper en zout. Serveer deze funky bruine bonensoep in kommen, gegarneerd met de spekjes en gehakte peterselie.

Het Wilde Eten van Jacques Hermus.

 foto: Het Wilde Eten in mijn zeekeukentje.

Een woensdagmiddag, bij boekhandel de Vries aan de Oude Gedempte Gracht in Haarlem. Het boek Het Wilde Eten ziet het levenslicht. En wat voor een boek. Jacques Hermus groeide op in de Noordoostpolder, op een boerderij. Een plek van vele herinneringen. Aan een donzig en mank eendenkuiken, dat later geslacht door vader, als Brabants gerecht in de pan belandde. Herinneringen van een boerenzoon in de houten boerderij. Het pionieren van zijn ouders. mooie verhalen. Jacques als boer.

In hoofdstuk 1 gaat het over het heden. de blije moestuin, waar het goed toeven is in de pipowagen en daarbuiten tussen de ingezaaide bedden. Jacques, als boer, geeft praktische tips vanaf domein Vrijheid blijheid. En dat stralen de foto’s ook uit. De schrijver geeft tips over de aanleg van een kleine moestuin, of een moesbalkon? want zelf je groenten en fruit kweken kan overal. Hij kookt ook uit de moestuin met venkel in deeg en een spannend gerecht met het paarse hooi van een artisjok. Aangestoken door zijn enthousiasme ben ik al aan het plannen voor volgend jaar. Zou best graag een kijkje willen nemen in zijn moestuin.

Jacques vertelt uitgebreid over het houden van kippen. Dat kan Gereons Keuken Thuis niet op zijn Amsterdamse balkonnetje. Dankbare dieren. Hij geeft een lekker recept voor bierkip. Na uitleg over eieren volgt het vee van de boer, het rund, het varken en het lam. De hele veestapel komt voorbij met lekkere recepten en uitleg. En Jacques vertelt waarom je vlees niet vers moet zijn.Van de akker is ook een mooi onderdeel in dit eerste hoofdstuk. Het verhaal van de kleigrond, de aardappel. Een recept voor aligot. Heftige kaaspuree uit de Auvergne. De uien, het graan van de weidse akkers. Met de klei er nog aan. Hierna verlaat de schrijver het erf en gaat foerageren. Scharrelen rondom de boerderij. Noten, zuring, thee uit de natuur, vlierbes. Op de heide, in de bossen en langs de akkers. Overal is wel iets eetbaars te vinden.

Na een eerste hoofdstuk volgt meestal een tweede. En dat gaat over de man als visser. Jacques Hermus als zoetwatervisser, met een jeugdherinnering aan zijn trofee waterbewoner de paling. Hij geeft een recept voor gerookte paling met linzen. Hij vertelt over de ins en outs van het hengelen. Hij trekt naar de kust, voor schelpen,  Oesters, pêche à pied, krabben en kreeft en hoe Hollands de grijze garnaal. En passant vertelt hij over spannende zeegroenten.Hierna vaart hij uit met zijn hengel de zee op. Of met zijn hengel aan de kust. Gebakken harder of makreel op het strand. Niets is te gek voor deze visser. in dit korte bestek zijn alle tips gewoon te veel om op te noemen. Er wordt gerookt onder het genot van een glas whisky. En dan bedoel ik geen tabak.

In het derde en laatste deel van het boek gaat Jacques jagen. De jager wordt in hem wakker. Het wilde eten. Het waarom van de jacht. Het hoe te jagen. De bereiding van wild eten. Het leest als een jongensboek. wat te denken van gebraden reekoteletten met eekhoorntjesbrood. juist ja ook al vers geplukt.

Het Wilde Eten van Jacques Hermus is een prachtig geschreven en vormgegeven (kook)boek. De schrijver verhaalt, neemt je mee op avontuur. A la recheche du goût perdu zal ik maar zeggen. Het doet mij allemaal denken aan de verhalen van een goede schoolvriend, die op een Brabantse boerderij opgroeide en later zelf schrijver werd. Maar nog steeds met zijn poten in de klei staat en op pad gaat in het bos. Zo leest het boek of beter gezegd voelt het boek. Ik weet zeker dat de #wildeweken nog niet voorbij zijn in Gereons Keuken Thuis, aan zee of in de stad. Het Wilde Eten is een aanwinst. Er valt voor mij weer heel wat de te doe het zelven. Mooi gedaan Jacques!

Het Wilde Eten (ISBN 9789059564824) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 29,95

Tagliata van hertenbiefstuk

De wilde weken ijlen nog wat na. Het zondag aan zee in Gereons Sea Spot. Ik lees met plezier in het nieuwe boek van Jacques Hermus Het wilde eten. (daarover meer in mijn recensie komende week)  Achter de kust in de Amsterdamse waterleidingduinen wemelt het van de herten. Met andere woorden de biefstukken huppelen er vrolijk op los in het gebied. Je wordt gewaarschuwd door borden dat ze zomaar kunnen oversteken. Er is zelfs een speciaal nog niet in gebruik zijnd ecoduct voor het oversteken aangelegd. Maar dat allemaal terzijde. Ik eet graag een hertenbiefstukje, met rode uien en homemade appelgelei. Of met rommelkruid. Of geïnspireerd op een Italiaans gerecht eens een tagliata van hertenbiefstuk. Met kastanje champignons en een lauwe dressing. We drinken er een fijne rode Lagrein bij. De druif van de hellingen van Zuid Tirol. Mond vullend met tonen van pruimen en kersen, wat aarde of een chocolade hint. Nooit te zwaar in de tannines.

Nodig:

4 kleine hertenbiefstukjes

1 bakje kastanjechampignons

2 tenen knoflook

2 el appelgelei

3 el ciderazijn

1 takje rozemarijn

olijfolie

peper en zout

75 g rucola

Bereiding:

Verhit wat olie in een pan. Bestrooi de hertenbiefstukjes met peper en zout en bak ze om en om kort aan. (3 a 4 minuten per kant afhankelijk van de dikte) Haal het vlees uit de pan en laat onder aluminium folie rusten. Snijd de champignons fijn en bak deze kort in het braadvet mee. Schep uit de pan en houd warm onder aluminiumfolie. Dep de pan schoon, verhit opnieuw wat olie en fruit daarin de hele knoflooktenen en tak rozemarijn. Blus af met de ciderazijn. Voeg een lepel appelgelei toe. Maak op smaak met wat peper en zout.Verdeel de rucola over vier borden, Schep eerst de champignons er door. Snijd de herten biefstuk in hele dunne plakjes en verdeel over de borden. Schep de dressing uit de pan over de tagliata.

 

Franse keuken klassiekers

 foto: la bonne vie.

Frankrijk en klassiek koken. Het blijft de beproefde formule. Want nouvelle cuisine, moleculaire fratsen of andere moderniteiten kregen de klassieke keuken niet klein. De basis ligt bij de Franse maman op het platteland, die haar mari en de kinderen degelijke warme kost voorzet. Zo hoort het. Drie gangen als middagmaal, een stevige soep of cassoulet in de avond. Met vers brood om je bord schoon te maken en de laatste smakelijke druppel saus op te eten.

In Franse keuken klassiekers, editie 2014, nemen kok Manfred Meeuwig,  styliste Marjolein Vonk en fotograaf Sigurd Kranendonk de lezer mee op reis door de Hexagone. Aan de hand van een oud schriftje, waarin zo’n Franse maman haar recepten optekende. Nu verwoord in een stijlvol boek, dat Frankrijk uitademt. Niet vreemd, dat er een tweede druk is gekomen, gezien de huidige bistrotrend  en de hoofdrol die het ambachtelijke product weer speelt. En welke keuken is daarvoor het meest geschikt? Gereons Keuken Thuis gaat deze retorische vraag niet beantwoorden. Lees hiervoor dit sfeervolle boek. Het drietal reisde af naar la douce France en fotografeerde, kookte, styleerde en schreef.

Het boek is ingedeeld in 5 hoofdstukken, Voorgerechten koud en warm, hoofdgerechten vis en vlees en desserts. Het heeft een Franstalige en Nederlandse receptenlijst. Leuk voor als je de menukaarten wilt schrijven voor een zondagse lunch of een feestelijke soirée.

In het eerste hoofdstuk over koude voorgerechten ontbreken de terrine de campagne, de rillettes en de prei met vinaigrette niet. Manfred Meeuwig herinnert zich zijn eerste boontjes in het land. Niet grauw gekookt, maar met boter en knoflook gesmoord. De warme voorgerechten stelen de show met mosselen au gratin, risolles en oeufs en meurette.

Bij de hoofdgerechten start het kookboek met alles wat in het water leeft en zwemt, forel à la meunière, de emblematische quenelles van snoek met de mysterieuze saus Nantua. (Mag ook financière zijn) en kabeljauw met Antiboise. Zulke herkenbare gerechten en smaken. Daar kunnen heel wat bloggers nog wat van opsteken. Daarna gaan we aan het vlees, de pot au feu, de gevulde kool, blanquette, de hachis parmentier. Allemaal klassiekers uit de cuisine bourgeoise van dit grote land.

Als laatste hoofdstuk de desserts, een perentaart, de sneeuweieren en mijn favoriete tarte au citron.

Ik vind Franse keuken klassiekers een vlot geschreven boek, mooi gestyled en met sfeervolle foto’s. Het is een leuk boek om te lezen en om mee weg te dromen over alle lekkere dingen, die deze maman in 1870 noteerde. De recepten zijn zoals gezegd klassiek, dus niet echt spannend of vernieuwend. Daarvoor zijn andere Franse kookboeken. Bij sommige recepten wordt een wijntip gegeven, bij andere weer niet. Dat vind ik jammer. Franse keuken klassiekers is een leuk boek om opnieuw kennis te maken met de kunde van de Franse maman en zal zeker goed staan in de keuken van elke Frankrijk liefhebber.

Franse keuken klassiekers (ISBN 9789089896254is een uitgave van Terra Lannoo http://www.terralannoo.nl/ en is te koop voor € 24,99

 

Het verhaal van de mossel

 foto: dampende mosselen

Op een mooie woensdagmiddag eind oktober stapte Gereons Keuken Thuis op de fiets naar de Elandsstraat, Het adres van kookschool Keizer Culinair. Want daar ging het gebeuren, het mosselevent, Georganiseerd door Robert Kroon van Kroon Op Het Werk en het Nederlands Mosselbureau.

Het verhaal van de mossel. Als gasten een mix van bloggers en volgers van vlogster Frances van Foodgloss, die al geruime tijd populaire mosselrecepten verspreidt. Voor oud en jong!

Mosselen kunnen altijd, in elke situatie als snack, als klassieke maaltijd met frieten en een amberbierke. Gebakken, gekookt, als spiesje met Zeeuws spek. Glas witte wijn erbij en je hebt een gezellige maaltijd.

En mosselen staan in een handomdraai op tafel. Zijn een bron van eiwit. En wat Gereons Keuken Thuis zo mooi aan mosselen vindt, een stuk traditie en terroir. Daar moeten we trots op zijn.

Het werd een gezellige middag aan de kookblokken van Keizer Culinair en het gemaakte eten werd aan een lange tafel geproefd.

Op deze donderdag een recept voor mosselen in amberbier met groente. Vergeet niet het kookvocht op te vangen, want dat is, gezeefd, een heerlijke basis voor een soep. We drinken er vandaag voor de verandering een bolleke bij. (Antwerps voor een glas De Koninck)

Nodig 4 personen:

2 kg mosselen

1 flesje amberbier (de Koninck of Palm)

2 stengels bleekselderij

1 winterwortel

1 ui

2 takjes lavas

2 tenen knoflook

boter

zout en peper

gehakte peterselie

water

Bereiding:

Snijd de groente in stukken. Pel de ui en knoflook en hak deze fijn. Verwarm wat boter in de mosselpan en bak de groente kort aan. Blus af met het bier en water. Voeg de lavas toe en peper en zout.  Spoel de mosselen en verwijder de kapotte exemplaren. Controleer met een tikje op de schelp de geopende mosselen . Degenen, die niet sluiten, gooi je weg.

Doe de mosselen in de pan en laats ze een minuut of 6 koken. Schud ze om in de pan en laat nog even staan. Schep de mosselen op een schaal en garneer met de gehakte peterselie Serveer direct met brood of frieten.

Meer informatie over mosselen, over Keizer Culinair en over Kroon Op Het Werk vindt je op onderstaande links:

www.mosselen.nl

www.keizerculinair.nl

www.dekroonophetwerk.nl

 

Nathan Outlaws Vis Keuken

 foto: het visboek op mijn tafel

Op mijn tafel ligt het kookboek Nathan Outlaws Vis Keuken. Een kookboek, dat, zoals de titel al zegt over vis gaat. Vis in je keuken. Nathan bestiert een visrestaurant in Cornwall, het enige ter wereld met twee Michelinsterren. Nathan is altijd op zoek naar mooie producten uit de zee. Zijn inzet daarbij is vergaand, aldus Heston Blumenthal, die zijn bewondering voor deze kok niet onder stoelen of banken steekt in het voorwoord.

Daarna is het woord aan Nathan zelf. Veel mensen zijn vaak bang om vis te bereiden. Vinden het moeilijk recepten te verzinnen. Hij verzint graag nieuwe creaties en het moeten dingen zijn, die Nathan ook graag thuis zou koken. Dat is de basis van zijn cuisine. Gebruik daarbij vis van goede kwaliteit en je steelt de show. Moeilijker wordt het niet.

In Nathan Outlaws Vis Keuken staan zeventig mooie recepten met vis en schaaldieren. Ingedeeld volgens hun bereidingsmethode. Dat maakt het voor novices op visgebied makkelijker. Nathan legt duidelijk elke techniek en de achtergrond uit. Daarna kun je aan de slag met de recepten, die mooi op de gevoelige plaat zijn gezet.

Het boek start met rauw bereiden, jakobsschelpen tartare, rauwe oesters met komkommergelei en griet met raapolie sinaasappel en dragon. het knalt qua kleur van de foto’s af.

In het tweede hoofdstuk komt het zouten aan bod. Bijvoorbeeld een recept voor in whisky ingelegd zalm of gepekelde zeeforel in zeewier en cider.

Inleggen en inmaken, ook een methode, steelt de show in het derde hoofdstuk. Zure haring, sardines en wat te denken van ingelegde oesters.

Het boek gaat verder net roken, een beproefde methode om vis klaar te maken.

Stomen wordt ook niet vergeten. Gestoomde tongschar, zeebaars. een mooie methode om licht te koken en de smaken van de vis te vangen.

Het volgende hoofdstuk gaat over pocheren. Veel thuiskoks vinden dat moeilijk om te doen. Nathan laat zien dat het meevalt. hij geeft ook in de inleiding aan welke soorten vis je bij deze techniek het beste gebruikt. dat doet hij bij alle technieken. Ik heb bijvoorbeeld nooit beseft dat je ook in olie kunt pocheren.

Daarna volgt het koken en stoven van vis. Kreeftensoep, in rode wijn gestoofde sepia. het water loopt je in de mond.

Grillen van vis is de volgende stap in het boek. Gegrilde jakobsschelpen met hazelnootboter, langoustines en zonnevis. Allemaal voorzien van lekkere tips voor garnituren en sauzen. Dat maakt dit boek zo compleet.

Nathan gaat ook barbecueën. Rode mul, visburgers en chili inktvis. Gevolgd door bereidingen uit de oven, zoals in bacon gewikkelde forel. Ik weet zeker dat dit gerecht een hit wordt in Gereons Seaspot.

De laatste twee hoofdstukken besteden aandacht aan bakken in de pan en hoe Brits, het frituren van vis, zoals krokante schol en koolvis.

In het laatste deel besteedt Nathan aandacht aan basistechnieken zoals het schoonmaken van vis en schaaldieren. Begeleid door foto’s zie je stap voor stap hoe dit te doen. Dat moet zeker de schroom om vis te bereiden wegnemen.

Nathan Outlaws Vis Keuken is een kookboek dat recht doet aan alle bereidingen van verse vis. Duidelijk uitgelegd en makkelijk te maken. Het krijgt een prominente plaats in mijn zeekeukentje en ik hoop dat mijn gasten er ook eens mee aan de slag gaan. Ik krijg in ieder geval de kriebels om direct naar IJmuiden te rijden.

Nathan Outlaws Vis Keuken (ISBN 978 90 452 0676 9) is een uitgave van Karakter Uitgevers http://www.karakteruitgevers.nl/ en is te koop voor € 29,95

 

Foodblogevent oktober 2014, een Gallo Romeins gerecht

058 foto: breaking news

Het thema van het foodblogevent oktober 2014 was: “Maak een een leuk Gallo Romeins gerecht”  Laat je inspireren door Galliërs zoals Asterix en Obelix. Neem een kijkje in de keuken van de Romeinen van het nabij gelegen kamp. Of door de huidige moderne wilden met baard en knot. Wat koken deze hipsters op hun stadsvuurtjes? Of laat je inspireren door de aardse kok en bevlogen boer Jonathan Karpathios of door de Gebroeders de Wolf met hun jacht op ganzen en de verwerking ervan?  Of ga wild fourageren! Het waren spannende tijden in het oude Gallië en elk avontuur eindigde met banket aan de tafel. Natuurlijk drinken we bij Gallo Romeinse gerechten een kloeke wijn. Hoe verzorg jij zo’n banket?  Dat is het thema voor het foodblogevent oktober 2014. In mijn samenvatting neem ik alle drie de elementen mee, je Gallo Romeinse gerecht, de wijn en de vormgeving van het banket. 

De creatieve remmen werden losgegooid door maar liefst zes inzenders. Zij zijn met recht de dappersten aller Galliërs te noemen. Ligt dit lage aantal aan het thema of aan het feit dat bloggers niet meer zo graag meedoen aan het #foodblogevent? Teveel werk of andere drogredenen? Persoonlijk vind ik dat jammer, omdat het een manier is om je culinaire en vineuze kunnen te presenteren en je schrijftalent te laten zien. En dat lieten de inzenders zien.

Het thema van deze maand levert mooie en spannende gerechten op. Uit alle windstreken. De deelnemers hebben zich verdiept in de Gallo Romeinse cuisine met hun recepten. Veel vlees. Overigens is er geen recept voor vis ingezonden. Dat terwijl er in Gallië rivieren vol vis waren en ook het fenomeen visboer al bekend was. Denk aan Kostunrix.  De wijn komt er ietwat bekaaid af. Er worden vaak voorstellen voor andere dranken gedaan. Teken dat Gereons Eatery&Winery nog veel moet schrijven over de wijnen van Gallische bodem.


Een korte palmarès:


Bourgondische Sonja uit Luxemburg stuurde een recept in voor een heerlijke hertenstoverij, Een warm wildgerecht met een garnituur van aardappelcroquetjes en in de oven gegaarde pastinaak. Bij deze stoverij wordt oh la la een Margaux uit 2011 gedronken.
 http://onaponakookt.wordpress.com/2014/10/07/foodblogeventhertenstoverij/

Zeeuwse Christien zond een recept in voor varkensmedaillons in kriekensaus. Je weet door dit gerecht meteen waarom de Belgen de dapperste Galliërs zijn. Er wordt Italiaanse wijn gedronken in het gezelschap van bard AssurancetourixHij mag van haar een mooi lied ten gehore brengen.                                                                                            http://oesters-en-uien.blogspot.nl/2014/10/varkenshaasmedaillons-met-krieksaus.html

De Japanse Selene deed een duit in het zakje met een Hunebedburger, vergezeld van thee. http://selenejapan.wordpress.com/2014/10/24/asterix-en-de-hunebedburger-%E3%83%AC%E3%82%B7%E3%83%94%EF%BC%8Frecept-recipe/


Marion uit de Morvan ging te rade bij de oude Kelten in de Bourgondische heuvelen. Zij kwam met een spannend gerecht voor peren in het vet terug. Gekruid met spannende mengsels. Er wordt een mythische drank bij gedronken. Zythos, gerstebier. http://cuisinedamis.blogspot.fr/2014/10/la-cuisine-gauloise.html


Grachtenatelier collega en bierbrouwster Anouk maakte een rollade om samen met Esmée Scholte op te peuzelen. We drinken er natuurlijk bier bij hoe kan het ook anders, http://foodiesign.nl/recept-rollade-biermarinade/

En schrijver René, van http://hetetenisklaar.com/2014/10/29/807/ Hij maakte een ragout van wild zwijn, drinkt er een Chileense wijn bij, zijn huiswijn Santa Alicia (Sic! zou een Romein zeggen) Hij gaat het discours aan met zijn gasten de jagers aan tafel en schrijft er beeldend over.

En allen aan de ronde tafel in het Gallische dorpje zijn nu nieuwsgierig. Wie o wie is de winnaar en de host voor de komende maand?

Alea iacta est. Les jeux sont faits! Het is geworden René met zijn discours over het wilde zwijn. Bien fait et bonne chance en novembre!

Alle deelnemers dank voor jullie bijdrage!

De nomadische keuken van Raïnaraï

 foto: Raïnaraï

Natuur, warmte, traditie, avontuur, geloof, muziek en plezier. De zeven elementen waarop Laurent Med Khellout zich baseert in zijn kookkunsten. Niet geheel toevallig is zeven een magisch getal en het geluksnummer van de schrijver. De nomadische keuken van Raïnaraï, een cornucopia van vis- en groentegerechten. Gebaseerd op de tradities van de Algerijnse nomaden. Met verse en simpele ingrediënten maakt hij de mooiste gerechten. De koninklijke tomaat naast de aubergine met prinsessenstatus. Verse vis onder de nomadentent. Buiten koken midden in hartje Amsterdam. Het straalt allemaal plezier uit. Als cateraar of restaurateur tovert hij met de smaken van de Maghreb de mooiste nomadische gerechten tevoorschijn. Ook in zijn inmiddels tweede boek De Nomadische Keuken van Raïnaraï gaat het om de betovering van de Algerijnse keuken. Gelardeerd met persoonlijke verhalen van het spannende leven, dat Laurent leidt.

Het boek begint met Natuur waaraan al het eten ontspruit. Gevulde avocado, salade van tarwekorrels en gevuld artisjok met tomaat, canellinibonen en tomberry’s Alles vers gegeven door de Natuur.

Laurent vertelt verder in het hoofdstuk Warmte. Warmte kun je ondergaan, voelen, maar ook geven. Laurent kookt graag buiten op open vuur vanwege de warmte die het geeft. Het symboliseert voor hem koken met je hart. Buiten kookt hij mooie soepen met gember en zoete aardappel of auberginesoep. Het lijkt in het boek of je zo kunt aanschuiven.

Traditie het derde element vormde deze kok. De tradities van nomaden, het reizen door Europa met als als inmiddels tien jaar Raïnaraï. Wat te denken van een tajine van tarbot of een taboulehcouscous met pompoen. Warme traditionele recepten met een moderne touch.

Avontuur is het vierde element. Daar houdt Laurent van. Erop uittrekken, dingen bedenken voor zijn keuken. Het niet stilstaan. Hij gaat elke dag op avontuur in  zijn keuken.

Geloof het vijfde hoofdstuk gaat over het geloof dat je in je naaste hebt. het vertrouwen in anderen. de schrijver gelooft in de symboliek van het getal zeven. daar put hij kracht uit. in dit hoofdstuk vindt je serene vegetarische gerechten, zoals jonge tuinbonen in de peul met spinazie, taugé en geitenkaas, gecaramelliseerd witlof met honing. Basic maar vol smaak.

Muziek neemt je mee naar zijn verleden. En het heden. Laurent kan niet zonder muziek Het zet hem aan tot koken.

En als laatste Plezier. Met plezier bereik je veel. Het geeft dingen een belangrijke plek in je leven. Koken is plezier, de natuur en alles wat je met passie doet vormen de basis voor een hoofdstuk vol zoetigheden, filodeeg met amandelen en honing en een Raï cocktail.

De Nomadische keuken is een mooi vormgegeven boek vol kleur, couleur locale en makkelijke recepten. Het leest als een sprookjesboek. dat komt door de persoonlijke hint die eraan is gegeven. De herinneringen en verhalen van Laurent. Het is een boek om lekker mee te gaan zitten en je te laten meevoeren in zijn wereld. Dat vind ik het leukste aan het boek. Een aanrader nu de dagen korter worden. Het contrasteert wel een beetje met de easy recepten. En koken op vuur, helaas mag dat niet op het Amsterdamse balkonnetje van Gereons Eatery. Maar met een elektrisch pitje kom je ook een heel eind. Ik ga het zeker allemaal proberen.

De Nomadische keuken van Raïnaraï (ISBN 978 90 5956 584 1)is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl en Raïnaraï www.rainarai.nl en kost € 24,95

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten