Franse uiensoep op maandag.

Het is maandag, een gewone herfstmaandag. Het nu al bleker wordende zonnetje schijnt in het huis en verwarmt mijn rug, terwijl ik dit schrijf. Buiten lunchen kan nog net. Eventjes nog Gereons Keuken al fresco. De tafel buiten gedekt. Broodjes, vleeswaar, kaas en een grote kom pittige Franse uiensoep. Klassiek en verwarmend om daarna op pad te gaan of aan het werk.

Nodig:

1 kg uien

50 g boter

2 el olijfolie

2 takjes tijm

1 takje rozemarijn

1 el mosterd

1 liter runderbouillon (vers of van blokje)

1 glas rode wijn

1 laurierblaadje

stokbrood

geraspte oude kaas of Gruyère

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Pel de uien en snijd ze in grove stukken. Verhit de boter en olie in een diepe pan. Voeg de uien toe en laat op laag vuur in een kwartier glazig worden. Zet het vuur hoger en bak de uien in circa 10 minuten bruin. Blus af met een glas rode wijn. Voeg de mosterd, tijm en rozemarijn toe. Als laatste de warme runderbouillon. Laat het geheel nog zeker een half uur pruttelen. Voeg naar smaak nog wat peper en zout toe. Snijd plakken van het stokbrood en leg deze bestrooid met de kaas kort onder de grill. Serveer de Franse uiensoep in diepe kommen. Leg het met kaas gegratineerd stokbrood erin. Strooi er wat fijngehakte peterselie overheen.

 

Lifestyle Lab in Amsterdam

foto: fruits de mer

Als uit de aarde ontsproten stonden daar alle producten op de Lifestyle Lab aan de Prinsengracht. We PR en MissPublicity organiseerden op deze donderdag in september wederom dit laboratorium van noviteiten. Gereons Keuken Thuis nam een kijkje op dit leuk vormgegeven evenement. Ik sprak met de eigenaresse van Kookpunt, die de mooie gietijzeren pannen van het Amerikaanse merk Lodge presenteerde. Onverwoestbaar en value for money begreep ik. Daarna was het de beurt aan de dames van restaurant Toujours met hun smakelijke plateaus van zeevruchten en vleeswaar, of moet ik zeggen fruits de mer et charcuterie. Ik ga dit restaurant in Haarlem snel eens bezoeken. Ik proefde een stukje rundvlees van Koop een Koe. Leuk initiatief, om samen met anderen een koe te kopen en het vlees te delen. Er was chocola. Er stond een bed opgemaakt van het Bilderberg Parkhotel, uitnodigend om eens in Rotterdam te gaan logeren. Kun je meteen door naar de tentoonstelling 1001 Invention in het oude postkantoor. Want Rotterdam heeft tegenwoordig veel te bieden. En passant maakte ik, hoe ontzettend on ACBM een zeepje, geholpen door de dames van de tentoonstelling. Ik bewonderde de flessen wodka van New Amsterdam en zag uit de zakken aarde de flessen Canei groeien. Nieuwe teelt zal ik maar zeggen. Nieuwe smaken, want daar gaat het om. Denk aan de wijnen van Barefoot. Ik proefde hun pinot grigio ter plekke en nam bij afscheid een fles merlot mee. Hierover eens meer op Gereons Keuken Thuis. Vol nieuwe indrukken stapte ik op mijn fiets richting de wijnproeverij, met mij als gastheer. Het was weer een mooie donderdagmiddag in oktober. Dank aan We PR en MissPublicity.

foto: koop eens een koe

In de keuken van…. Gebroeders de Wolf

 foto: de Gebroeders de Wolf

Een nieuwe serie staat voor de deur op mijn blog. Gereons Keuken Thuis neemt een kijkje in keukens van anderen. Een keuken waarin iets speciaals wordt gedaan of geproduceerd. Of een keuken met een bijzonder verhaal of inrichting.Het wemelt in de stad van koks, die bijzondere dingen doen.

Vlakbij Gereons Keuken Thuis in Nieuw West, onder de platanen van de Schipluidenlaan bevindt zich een bijzondere charcuterie. De Gebroeders de Wolf, Tom en Martijn jagen op wilde ganzen en houden ervan te weten wat er op hun bord ligt. Hun charcuterie was geboren. In een oude schoolkeuken maken zij van wilde ganzen allerlei spannende producten. Confits van ganzenbout, rillettes voor het restaurant Le Garage, gedroogde worsten en speciaal voor een filmfestival in Noord, zoervleisj van gans. Klinkt dit allemaal niet verrukkelijk? Met een vintage kookboek over de gans onder de arm nam ik een kijkje in de keuken.  Deze twee heren gaan staan met passie achter de grote kookpotten. Op ambachtelijke wijze introduceren zij een stuk vlees, dat in Nederland nooit zo hoog in de hitparade heeft gestaan. De wilde gans. Deze vogels worden wel geschoten, maar nooit ter consumptie. En dat, zo vertelde Martijn mij, vindt hij zonde van een mooi stuk vlees. De Gebroeders de Wolf twijfelden niet en gingen aan de slag. Zij verkopen hun waar zelf op de Indie brands markt in de Hallen van West, op de Pure Markt en ook buiten Amsterdam. De heren leveren ook aan Le Garage, restaurant Wilde Zwijnen en staan op het menu van de Gebr. Hartering.  Bezige baasjes dus. Ik weet zeker dat Amsterdam hier nog veel van gaat horen of beter nog proeven. Volg deze culinaire helden op www.gebroedersdewolf.nl Speciaal voor Martijn en Tom bedacht ik een salade van flespompoen en hun eigen gerookte ganzenborst. We drinken er een gulle rode Morgon bij.

 foto: ganzenvlees

Nodig:

1 fles pompoen in stukken

1 gerookte ganzenborst in plakjes

75 g rucola

2 el glühweinstroop of andere homemade stroop

2 el ciderazijn

3 el notenolie

1 tl tijm

twee tenen knoflook

olie

peper en zout

Bereiding:

Schil en snijd de flespompoen in stukken. Verwarm de oven op 180 graden. Doe de pompoen en gehakte knoflook in een ovenschaal en bestrooi met wat zout en peper. Strooi de gedroogde tijm over de pompoen. Besprenkel met wat olie. Gaar de pompoen in ongeveer 30 minuten. Laat hierna rustig afkoelen. was de rucola en verdeel over en schaal. Snijd de mooie ganzenborst van Gebroeders de Wolf in plakjes. Maakt van 2 el ciderazijn, 3 el notenolie, stroop, peper en zout een dressing. Leg de pompoen en ganzenborst op de rucola en overgiet het geheel met de dressing. Serveer de salade direct met wat in ganzenvet gebakken krieltjes.

 

Foodblogevent, een Gallo Romeins gerecht.

018 foto: mijn eigen Gallië

 

Op deze oktober morgen vernam ik dat de host van september, Anke van www.donnacaramella.blogspot.be mij had geselecteerd als de volgende host voor het foodblogevent van de maand oktober 2014. dank je wel voor de eer Anke!

Ik neem het stokje deze maand over. Met het thema “Maak een een leuk Gallo Romeins gerecht”  Laat je inspireren door Galliërs zoals Asterix en Obelix. Neem een kijkje in de keuken van de Romeinen van het nabij gelegen kamp. Of door de huidige moderne wilden met baard en knot. Wat koken deze hipsters op hun stadsvuurtjes? Of laat je inspireren door de aardse kok en bevlogen boer Jonathan Karpathios of door de Gebroeders de Wolf met hun jacht op ganzen en de verwerking ervan. Of ga wild fourageren! Het waren spannende tijden in het oude Gallië en elk avontuur eindigde met banket aan de tafel. Natuurlijk drinken we bij Gallo Romeinse gerechten een kloeke wijn. Hoe verzorg jij zo’n banket.  Dat is het thema voor het foodblogevent oktober 2014. In mijn samenvatting neem ik alle drie de elementen mee, je Gallo Romeinse gerecht, de wijn en de vormgeving van het banket. Gooi alle creatieve remmen los en maak er iets moois van.

Zo kun je mee doen:

Beschrijf wie je zou uitnodigen voor een maaltijd, waarbij jullie een gezamenlijk thema bespreken. Mag een bekende of fictieve figuur zijn. Koppel jullie uitkomst aan een menu of gerecht.

 

Beschrijf het thema waar jullie over gaan praten, het bijpassende gerecht en de wijn op je eigen blog en vermeld daarbij dat het voor het Foodblogevent oktober 2014 is,


Plaats een berichtje onder dit artikel met de mededeling dat je meedoet aan het foodblogevent met een link naar het recept op je blog.

 

Je kunt ook een tweet sturen naar @gereon_DL met het bericht dat je meedoet aan het foodblogevent met de link naar het recept op je blog.

 

Heb je geen weblog en wil je toch meedoen? Mail mij dan je recept (bij voorkeur met foto) dan plaats ik het op mijn weblog bij de round-up. Mijn mail is vinsdegereon@hotmail.com

 

Zegt het voort, maak reclame voor dit event, op welke wijze dan ook.

 

Je kunt je recept insturen tot en met vrijdag 31 oktober 2014. De samenvatting van alle inzendingen is op maandag 3 november. Ik zal dan ook bekendmaken wie ik kies als de host van het foodblogevent voor deze maand.

Stevige kost van bij ons, Luikse balletjes.

Meteen onder de grens bij Eijsden verandert de wereld. Je ziet bij Visé de eerste rots van graniet. De bebouwing verandert. Langs de weg de brouwerij van Jupiler en van die typische zuiderse reclameborden. In de verte dagen de contouren van de Ardennen. Je merkt dat je de grens tussen Germaans en Romaans Europa bent overgestoken. Je rijdt langs de Maas richting Luik. De meest Franse stad van België. Niet de mooiste, maar ik vind het iets hebben. Er wordt wel eens gezegd dat de Luikenaren liever 14 juli vieren dan 21 juli, de nationale feestdag van het land. Of dit waar is? Ik weet het niet. In ieder geval geeft de stad Luik je meteen dat zuidelijke gevoel. De rommeligheid, de café’s, de staminets met boerengerechten. Zoals de potée liègeoise, Luikse salade met sperziebonen, aardappel en spekvet..En natuurlijk de fameuze markt op zondag, La Batte, met groente, fruit, kazen, levende have. Je kijkt je ogen uit. Op deze oudste markt van België is van alles te koop. Foodbloggers in Nederland schreeuwen om dit soort markt. Ik zou zeggen: Stap in je auto en rijdt eens naar Luik. Ganzen, gebroederlijk naast couscous uit de Maghreb, rommedoe naast paddenstoelen voor de risotto en Luikse balletjes naast een kraam met verse paella. Je reukorgaan maakt overuren.

Vandaag een recept voor stevige kost. Luikse balletjes. Zoals ik ze maak. Een hartverwarmend herfstgerecht met appelstroop. We leven tenslotte in een week vol #applemania. Wie weet zet ik het binnenkort eens als maaltijd op www.thuisafgehaald.nl. We drinken een glas Orval trappist bij, klein bittertje tegen de zoete jus.

Nodig:

600 g rundergehakt

1 ei

paneermeel

50 g gerookte spekblokjes

1 winterwortel

3 sjalotjes

5 el appel- of perenstroop

2 kruidnagels

wat jeneverbessen

boter

1 glas donker bier

1 teentje knoflook

zout en peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Meng het gehakt goed met het ei, peper, zout en wat paneermeel. Draai er balletjes van. Verhit in een stoofpan de boter en bak de balletjes rondom bruin. Snijd de wortel in kleine blokjes Hak sjalotten en knoflook fijn. Schep de balletjes uit de pan en laat ze even rusten. Bak de spekjes, wortel en ui kort in het vet en blus af met het bier. Voeg de kruidnagels, jeneverbessen en de stroop toe. Doe de balletjes terug in de pan en laat ongeveer 45 minuten sudderen. Voeg eventueel wat water toe. Serveer de balletje in een diepe schaal. Garneer met wat gehakte peterselie. Geef frieten of stevig brood bij de balletjes.

Ceviche, de keuken van Peru.

 foto: Ceviche, de keuken van Peru.

Kleurrijk en fantasievol eten uit Peru. Geuren en smaken verenigd. Al millennia lang. Van de kust van de Stille Oceaan, in de straten van Lima, in het hooggebergte van de Andes en de wouden van de Amazone. Dat is de rijke keuken van Peru. De Inca’s aten al quinoa, physalis (goudbes) en een vorm van de emblematische ceviche. Grootmoeders in de bergen hielden cavia’s in hun keuken. De conquistadores brachten knoflook, citrusvruchten en gember mee. De Afrikanen hun voedsel, zoals de spiesjes van runderhart. Veel gegeten streetfood in Lima. De Italianen kwamen met pasta en wijn. De Chinese arbeiders leerden Peru wokken. En de Japanners vervolmaakten de bereidingen van vis in de Peruaanse keuken. Ik kan er nog heel veel meer over vertellen.

Maar nog beter kun je Martin Morales, veelzijdige man, laten praten over zijn passie. De keuken van zijn geboorteland. En praten kan hij over food. Niet vreemd als je bedenkt, dat de vorige carrière van deze man in de entertainment business lag. Maar zijn Peruaanse bloed kroop waar het niet gaan kon. Al sinds zijn elfde. Hij startte een restaurant met de klassieker van dit mooie land. Ceviche. In dit restaurant kookt Martin Morales puur soulfood, natuurlijk gebruik makend van de rijkdommen van Peru.

Deze kok heeft een missie, het delen van zijn passie en koken con cariño, met zorgzaamheid. Na een pisco sour cocktail van de maestro lonkten de tafels.We mochten het allemaal proeven onder de warme luchten van Amsterdam. Martin Morales kwam zijn kunsten vertonen en zijn boek Ceviche presenteren in het Rijk van de Keizer. Verse zeebaars verwerkte hij live tot Don ceviche. Het zuur van de limoen en pepers garen de vis. Hij serveerde een timbaaltje van quinoa en verscheidene groenten met een mangodressing. Daarna een escabeche van makreel. Dat is een soort zoet zure vis. Die kun je warm, lauw of koud serveren. Wat een smaken.

 foto: timbaaltjes van quinoa

Het diner eindigde met een meringue van port op een Peruaanse dulce de leche, vergezeld van een homemade likeur. Met goudbes? Dit mooie zoete nagerecht wordt de zucht van de vrouw uit Lima genoemd. Hoe dichterlijk kan je een dessert vernoemen?

Martin Morales bundelde al deze mooie gerechten in het boek Ceviche, de keuken van Peru. Het staat vol met heerlijkheden en achtergronden van deze verfijnde keuken. Van ceviches, via straatvoedsel, vis uit de Stille Oceaan, vlees (nee geen cavia), vegetarisch, salades en desserts. Alle componenten van deze boeiende keuken komen aan bod. Ten slotte besteedt de schrijver ook nog aandacht aan de Peruaanse voorraadkast.

Ik ben betoverd, door deze entertainer, door de keuken van zijn geboorteland en zijn prachtig vormgegeven kookboek. In Gereons Keuken Thuis gaat dit zeker navolging vinden. Ik heb Martin Morales al uitgenodigd voor gesprekken en gerechten. Hij beantwoordt mijn vragen en krijgt zijn reward dish. Dat wordt dus oefenen uit Ceviche.

Ceviche de keuken van Peru (ISBN 978 90 7790 213 4)  is een uitgave van Fontaine uitgevers, http://www.fontaineuitgevers.nl/ en is te koop voor € 29,95

Weg van de supermarkt

Nederlanders zijn dol op (weg van) de supermarkt. Hun dagelijkse voedsel komt hier vandaan. Supermarkten beheersen de smaakpapillen van ons land. Ik ben een bevoorrechte man, ontdekte ik, tijdens het lezen van Weg van de supermarkt. Vanuit Gereons Keuken Thuis is het drie minuten lopen naar de straat, alwaar zich een blauwe grootgrutter en gele Duitse discounter tegenover elkaar bevinden. Om de hoek zit in een stal een goede visman. Op vier fietsminuten afstand kan ik mijn hart ophalen bij een filiaal van een Turkse supermarktketen, diverse groenteboeren, Marokkaanse slagerijen, Bulgaarse kruideniers en Indiase groothandels. In mijn buurt is elke woensdag markt en de andere Amsterdamse dagmarkten liggen op een steenworp afstand. Moet ik nog even doorgaan?

Hoe anders is het in Almere, waar culinair schrijver Gerrit Jan Groothedde zich tot doel stelde om zes maanden supermarktloos te eten. Door de grote invloed van de supermarkt is Nederland vergeten, hoe dingen kunnen smaken, stelt hij.  Een interessant project, een half jaar geen supermarkteten. Zijn queeste faalt regelmatig, bijvoorbeeld door tijdgebrek en de afstand, die je moet afleggen om verse zuivel te kopen. Daarop lijken de grote retailers monopolie te hebben, de zuiveldistributie. Ook hoor je de geïnterviewden in het boek zeggen, dat zij niet zonder de supermarkt kunnen. De supermarkt is gemak en tijdswinst. G.J. Groothedde betwijfelt dat in zijn boek. Hij stelt, dat Nederlanders wel twee uur per dag op het internet zitten. Een uurtje extra boodschappen doen kan er dan toch wel van af.

In Weg van de supermarkt doet de schrijver het systeem van de drie grote spelers in Nederland uit de doeken. Hun distributiemethode, hun assortiment. Hij maakt een vergelijking met het buitenland. met de fraaie hypermarchés in Frankrijk, waar plaats is voor lokaal product. Met het fenomeen farmers market in de Verenigde Staten, de bakermat van de supermarkt. Alhoewel ik vrij bekend ben met de werkwijzen van de grote retailers, vat de Gerrit Jan Groothedde het in het boek mooi samen. De eetschrijver, www.eetschrijver.nl verhaalt vervolgens over initiatieven in Nederland, over boerenmarkten en over coöperatieve inkoopmethoden. Allemaal alternatieven om weg van de supermarkt te blijven.In dit lijvige boek staan veel leuke voorbeelden hoe het anders kan. Moet vind ik een te groot woord. Maar als de lezer er een beetje oog voor heeft is het mogelijk om dol op en weg van de supermarkt te blijven. Ook buiten de grote steden. In die zin vind ik Weg van de supermarkt verplichte kost voor mensen, die met eten bezig zijn, aspirant bloggers en de klagers, die vaak zeggen dat ze niets kunnen krijgen in hun woonstede. Het boek geeft vele handvatten. Verhaalt over producten en hun makers. Te veel om in deze korte blog te vertellen. Lees het zelf.

En de supermarkt? Ja die blijft een onderdeel van het dagelijks bestaan in Gereons Keuken Thuis. Ik vind namelijk niets leuker dan alles bij de diverse retailers te vergelijken. En ik ben dol op commercie. In die zin ben ik weg van de supermarkt.

Weg van de supermarkt (ISBN 978 90 00 34093 4) is een uitgave van Unieboek/ Het Spectrum, www.unieboekspectrum.nl en kost € 17,99

Applemania, kipdijtjes met appel en calvados.

 foto: blozende appeltjes

 
 

Applemania. Al enkele dagen bestook ik mijn volgers op Facebook met allerlei appelige berichten. Misschien is het ter voorbereiding van de verwerking van een batch appelen volgende week. Of kwam het door de 15 liter appelsap, die door een schoolvriendin aan mij werd aangeboden. Of de kist appels, die ik maandag ga afhalen in de Watergraafsmeer. In ieder geval: volgende week ga ik appels tot moes hakken,  tot stroop koken, of verwerken in appelgelei met boerenjongens. Zelfs mijn vriendinnen in het zwembad lusten er wel pap mee. Lekker zoet allemaal. Maar van appels kun je nog meer maken. Meneer Wateetons, zo las ik, ging cider brouwen. Sandra Ysbrandy wijdt er zelfs een heel boek aan, dat ze morgen signeert. Ik kan niet anders concluderen dat appels van eigen boom of bodem hot zijn. Applemania. Dat is in Normandië altijd zo geweest. Boomgaarden vol. Appels in de taart, appels voor de calvados en appels voor bij de kip. Applemania, kipfilet met appels en een beetje calvados. Dat is het appelrecept voor vandaag. Met wat in eendenvet gebakken aardappels. We drinken er cider bij en ter afsluiting een trou Normand, klein glaasje calvados. Als toegift een stukje Livarot en je bent een content mens.

Nodig 4 personen:
8 kipdijen
3 zoete appels
1 bosje bieslook
2 tenen knoflook
50 g boter
olie
1 potje crème fraîche
glaasje calvados.
peper en zout
Bereiding:
 Was de appels en snijdt ze in vieren. Haal het klokhuis eruit. Snijd de parten in dunne schijfjes. was de bieslook en hak deze fijn. Hak de knoflooktenen fijn.  Bestrooi de kipdijen met peper en zout. Verhit de boter en wat olie en fruit daarin de knoflook. Bak de kipdijen aan beide zijden bruin. Als de kip bruin is voeg je de appel toe en bak die dan 1 minuut mee. Giet het glas Calvados erbij en als deze warm is flambeer je het geheel kort. Laat de kip en de appel nog een half uur sudderen op laag vuur. Voeg eventueel wat water toe. Als het gerecht gaar, leg dan de kip op een schaal samen  met de appel. Verhit de jus en voeg al roerend de crème fraîche toe. Giet de saus over de kip en bestrooi met wat bieslook.

Gereons Keuken al fresco, round up.

001 - kopie foto: het BBQ Boek

Het is vandaag 15 september. Vier maanden al fresco zijn voorbij. En in Gereons Keuken Thuis is wat buiten gekookt, gegrild en gebakken. Tja, augustus viel wat tegen, maar elke keer als het mogelijk was en is, zoals vandaag, wordt er buiten gekookt en gegeten. Al fresco. Binnen zitten is gereserveerd voor de seizoenen, die komen gaan. Daarvoor ligt er al een nieuwe actie op de plank. “Boeken en wijn” Wie weet wat daar allemaal voor een moois uit komt?  De lezers van mijn blog deelden het enthousiasme voor het buiten koken en eten. Wendy van  http://foodiemoods.nl/ stuurde een recept in voor spannende kippendijen met saffraan en couscoussalade. Kookdiva Antoinette uit Verona, http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl gaf mij een recept voor polenta, gegrild met lardo, speck of salami. Als extraatje kreeg ik een mooie zak polenta van haar, omdat ze vond dat ik nog wel wat spierballen kon kweken. (niks geen instant polenta)  Culioot Rienk ging voor een maaltijdsalade van zalm met quinoa en avocado. Pazza di cucina Wilma, http://kookgekwilma.wordpress.com maakt een zomerse fusillisalade voor op mijn balcone. Bezige bij Maria vertelde mij de geheime van een goede appel- of perenstroop recht uit haar boomgaard. De Zeeuwse Christien, http://oesters-en-uien.blogspot.nl/2013/06/sardines-van-de-barbecue-met-gegrilde.html had vis in petto. Zij stuurde een recept in voor sardines op de barbecue met gegrilde citroen en geblakerde peper. Tenslotte kwam Johanneke, http://www.bijnanetzolekkeralsthuis.blogspot.nl haar belofte op de haringparty na. Een heerlijk Aziatische mango salade met koriander en garnalen viel Gereons Keuken al fresco ten deel. Bedankt allemaal lieve en begeesterde foodies! Maar nu komt mijn deel van het gebeuren. Tombola al fresco! Ik maak lootjes met namen en woensdag 17 september maak ik bekend wie het leuke boek van Paul Svensson,  Het BBQ Boek, heeft gewonnen. Deze Zweedse kok laat zien dat barbecueën niet alleen grillen is maar veel meer mogelijkheden biedt. Van brood bakken, rubs, groentegerechten tot desserts. Noem het maar op. De winnaar plaats ik op Facebook!  Ik stuur hem of haar meteen dit boek. De weersomstandigheden blijven nog gunstig.

 

 

Foodblogevent september, zarzuela.

Zijn het de heerlijke taartjes bij Gerbeaud in Boedapest? Of de margaritas en snacks op een Mexicaans strand? De eendenborst als waaier in Dijon?  Butternut squash in Londen? De geweldige pasta met langoesten in Rome? Ik heb zoveel herinneringen aan eten op reis. Zou me niet meer kunnen heugen wat het lekkerste was. Is dat belangrijk? Welnee. Die boquerones van de grill in Zuid Spanje? De schnitzels met gefrituurde peterselie in een hotel in Frankfurt? De Griekse lunches op het strand van Rethymno? Het à la minute gerookte rendiervlees in Helsinki? Allemaal herinneringen aan eten, zowel tijdens vakantie als voor het werk.

De rogvleugel in Normandië, was dat het? Of de cassoulet in Toulouse? Of dichter bij huis toast met kipkap in Hasselt? Of een frietje zoervleis bij Reitz in Maastricht?

Alles is een deel van mijn eetherinneringen. En die zijn onuitputtelijk. Een eenduidig antwoord kan ik niet geven op het thema van het foodblogevent van september. Beschrijf je lievelingsoord en dito eten tijdens de zomervakantie.

Ik moet bekennen dat ik nooit met zomervakantie ga. Te druk met mijn gasten aan zee en het genieten van de stad. Misschien doe ik daar wel de mooiste vakantiegerechten op. Een lekkere friandise van Kuyt, weggesmikkeld met een kookdiva uit Verona. Een lekkere Arabische lunch in Bazar met de echtgenoot, kop muntthee erbij. Een bakje frambozen van de markt opsnoepen. Een haring uit het vuistje. Een lekkere burger van blonde d’Aquitainevlees tegenover Artis. Allemaal mooie eetmomenten in de zomerse stad Amsterdam. Misschien vormen dat soort genoegens wel mijn mooiste vakantie herinneringen. Een boottripje door het Waterland met gegrilde kip, een makreelsandwich en genieten van de blauwe hemel en zon. Je zelfgemaakte broodjes op de pont naar Noord. Eens ijsje al wandelend de stad in. Roken en grillen op mijn stadsbalkon. Allemaal mooie (zomervakantie) eetherinneringen.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik geen specifieke vakantie herinnering heb. Ik herinner me alles wat ik eet, vakantie of niet. Lekker eten is elke dag een beetje vakantie. En als ik dan iets uit moet zoeken voor het foodblogevent september is het toch wel zarzuela, een Spaans visgerecht, waarover ik eerder schreef in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Zowel binnen als op een pitje buiten te fabriceren. Instant zomergevoel. Vis in een pan met saus om je brood in te dopen. We drinken er een witte verdejo uit de Rueda bij.

Nodig (4 personen):

6 el olijfolie
1 grote ui gesnipperd
3  tenen knoflook in stukjes
1 laurierblad
4 draadjes saffraan
1 tl paprikapoeder pittig
1 Spaans pepertje in kleine ringetjes (let op zonder zaadjes)
2 el tomatenpuree
4 tomaten
250 ml witte wijn
1 visbouillonblokje
500 g zeevruchten gemengd
500 g visfilet bijvoorbeeld kabeljauw in stukken
10 grote gamba’s (garnering)
peterselie gehakt
peper, zout
citroen

Bereiding:

Verwarm de olie in een pan en fruit zachtjes de ui aan. Voeg het laurierblad, de knoflook, saffraandraadjes, paprikapoeder en Spaanse peper toe en laat dit kort fruiten, zodat de aroma’s vrij komen. Bak dan even de 2 el tomatenpuree mee. En voeg daarna de tomaten toe. Laat alles even sudderen.
Doe de witte wijn en het visbouillonblokje erbij en kook alles even door. Voeg de kabeljauw en zeevruchten toe. Doe een deksel op de pan en laat nog 15 minuten doorsudderen.
Garneer daarna de Zarzuela met partjes citroen, wat gehakte peterselie en de verwarmde gamba’s.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten