Ik zwalk, ik zweef, ik zwenk. Mijn gedachten springen van de domineestoon naar de laissez faire reactie. Zal ik er een kritische beschouwing aan wijden of trek ik mijn schouders op. Ik lees recepten op internet overgoten met een Italiaanse (marketing) saus. Denk aan naanpizza’s, risotto’s van andere graansoorten dan rijst, allerlei soorten omeletten, sorry, ik bedoel frittata’s. Ja, ik vernam zelfs nieuws over een bolognesesaus zonder vlees. Een saus, die in Italië gewoon ragu heet. Bolognaise is de Franse term.
Eén ding is duidelijk. Italians do it better. Men neme een willekeurig gerecht, doet er een snufje Italiaans gevoel bij en hoppa, klaar is je gerecht. En de grap ervan is, dat, ik steek nu hand in eigen boezem, ikzelf ook een fancy granita instuurde voor het foodblogevent deze maand. Dus niets menselijks is mij vreemd.
Uiteindelijk zijn we allemaal marketing slachtoffers. Ach, geeft allemaal niets. Bloggen gaat over hoe jij de wereld ziet. En je kunt die wereld overgieten met een sausje. Het liefst een sausje, dat goed bekt.
Ben zo langzamerhand benieuwd, wat de volgende trend gaat worden. Ik ga ze in ieder geval nu niet verzinnen.
Ik doe nog eenmaal een duit in het zakje met een recept voor een volkoren tramezzino al formaggio del prato. Deze sandwich kan koud gegeten worden of eventueel warm. Dan heet het gewoon een tosti.
Nodig:
8 sneden volkorenbrood zonder korst.
8 plakken jonge graskaas
boter
Bereiding:
Snijd de korsten van het brood. Besmeer de sneetjes met wat boter en beleg royaal met kaas. Snijd de boterhammen overdwars door en serveer koud of warm uit het tosti-ijzer.
Ach ja… What’s in a name zeg Ik altijd….:) En een tosti gaat er altijd in!