Gereons Keuken Thuis

23/06/201708/07/2022

De Zilveren Lepel, Napels.

foto: cover Napels.

De Zilveren Lepel, Napels en de Amalfikust. Dat het goed toeven was op de hellingen van de machtige Vesuvius en aan de azuurblauwe wateren van Capri en Ischia wisten de keizers en nobilitas van Rome al voor onze jaartelling. Campania Felix was een geliefd vakantieoord om de volle stad Rome in de zomer te ontvluchten. Er waren villa’s, er was vruchtbare grond, lokale wijn en verse vis uit de Thyrreense Zee. Zo was het en zo is het gebleven. Campania, de streek rond koninklijke stad Napels, een geliefd oord voor jonge schrijvers op hun “Sehnsucht” tours in de achttiende eeuw. Eerst Napels zien en dan sterven. Zo’n mooi schilderij troffen Goethe en consorten aan. En nog steeds vormen Napels en de Amalfikust een mooi decor voor de geneugten des levens. Eten is daar één van. het nieuwste deel uit de reeks De Zilveren Lepel neemt je mee op pad langs al het lekkers, dat de provincies Napoli, Caserta, Salerno, Avellino en Benevento je hebben te bieden. Vruchtbare vulkanische bodem, mooie vergezichten, knalgele citroenen uit Sorrento, de bekende mozzarella van buffelmelk en de enige echte pizza Napoletana. Zal ik nog even doorgaan?

foto: in de straten van Napels.

De tour start in koninklijke stad Napels, waar allerlei culturen hun sporen achterlieten. Onder de rook van de vulkaan. Grieken, Byzantijnen, Spanjaarden en Fransen deden een duit in het culinaire zakje van deze zinderende stad. De eerder genoemde pizza Napoletana, de oer-pastasaus salsa Genovese, een timbaal van rigatoni (bekend geworden door chefkok Don Alfonso als een Vesuvio van rigatoni), de gefrituurde pizza, de sartù di riso, een adellijk gerecht uit de Franse keukens van de Bourbons, dat ik ooit nog ga assembleren en Baba au rhum. Napels is van alle smaken thuis. Ook met onvergetelijke koffie!

We verlaten de stad en gaan de streek rond koninklijke stad Caserta aan de voet van de Apennijnen in. Een stad van ambachtslieden. De streek is de bakermat van de mozzarella da buffala, artisjokken en wild. De mozzarella doet het uitstekend in een caprese. Lasagne van artisjokken, gestoofd varkensvlees van Casertano varken. Stevige bergbewonerskost.

foto: Salerno.

We rijden langs de Amalfikust, alwaar naast de alle citrusbomen, de turkooizen Thyrreense Zee lonkt met vis- en zeevruchtengerechten, zoals cozze gratinate of inktvis alla Sorrentina. Kastanjesoep, colatura di alici of een heuse citroensalade. De zomerse sfeer spat ervan af. De maaltijd sluit je af met een glaasje homemade limoncello.

We gaan weer het binnenland in naar de steden Avellino en Benevento, de laatstgenoemde liggend in een groene vallei, die van oudsher diende als vestingstad van de Romeinen. Overal zijn hiervan nog de sporen te vinden. Avellino ligt ook in een groene streek, met als bijnaam “het groene Irpinia“. Avellino is een populaire vakantiebestemming. De keukens van beide streken zijn geënt op lams– en varkensvlees. Er is sinds de oudheid veel landbouw. Ook vind je nog steeds Griekse invloeden in het dagelijkse menu. Mooi basic eten zoals de zuppa Santé, tortelloni in brodo, aardappeltaart of andijviepizza. Prima boerenkost.

De Zilveren Lepel Napels en Amalfikust leest weg als een full colour reisbrochure, met watertandend lekkere recepten, gedegen productinformatie en dito fotografie. Gereons Keuken krijgt direct zin om en route te gaan of #alfresco thuis te genieten wat dit kookboek allemaal biedt.

De Zilveren Lepel, Napels en Amalfikust. (ISBN 9789000355679) is een uitgave van Unieboek/HetSpectrum en is te koop voor € 35,00.

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

21/06/2017

Zomers eten, ras al hanout burgers.

foto: summervibes.

Zomers eten, ras al hanout burgers. Soms weet je ’s ochtends al waar je trek in hebt. Ik althans wel! Kwam op een idee tijdens mijn matineuze wandeling over de boulevard. Het is zomer. Bij de rode discounter nam ik het supermarktblaadje mee, dat in het teken staat deze maand van Arabische BBQ. Niet verwonderlijk, als je weet dat het komend weekend Suikerfeest is. Een blaadje vol mezze, kebabs, geroosterde kikkererwten, fatoush en ander Midden Oosters eten. Helemaal in de mode. Denk eens aan het mooie kookboek Souq, tafels vol mezze van Merijn Tol en Nadia Zerouali. Maar dat terzijde. Vandaag is het de langste dag van het jaar, de bedden staan uitnodigend klaar op het strand en als het zonnetje schijnt lijkt iedereen er zin in te hebben. Ik word daar vrolijk van.

Hopperdepop naar het strand, al dan niet met je picknickmand, de wegwerp BBQ of gewoon gezellig een visje prikken bij Captain Cod, beneden op het strand @GereonsSeaspot. Laten we het summervibes noemen. Anyway, vandaag dus een Midden Oosters getint recept voor ras al hanout burgers, die ik voor de gelegenheid vul met feta. Met gegrilde puntpaprika op met knoflookolie ingesmeerde kaiserbrötchen (die zijn gezien de vele Duitse badgasten in het dorp ruim verkrijgbaar), wat veldsla en een lik pure Griekse yoghurt. Fris en pittig tegelijk. We drinken er een zwoele Catalaanse bio witte wijn bij, gemaakt van muscat, gewürztraminer en sauvignon blanc, met de mooie naam Gessami van wijnhuis – artesans del temps- Gramona uit Sant Sadurní.

foto: zwoel wit uit Catalunya.

Nodig:

350 g biologisch rundergehakt

stukje feta van 100 g

2 el ras al hanout (Volkskruidentuin)

4 tenen knoflook

4 kaiserbrötchen

veldsla

2 puntpaprika’s

zout en peper

olijfolie

1 el bloem

Bereiding:

Meng 1 el ras al hanout, 2 geperste tenen knoflook en peper en zout door het gehakt. Maak er vier burgers van. Druk een kuiltje in het midden en leg hierin een blokje feta. Vouw de hamburgers goed dicht. Meng 1 el bloem met 1 el ras al hanout op een bord. Wentel de burgers er doorheen. Was en snijd de puntpaprika’s in stukken. Snijd de broodjes doormidden en smeer ze in met wat olie en geperste knoflook. Verhit een grillpan en rooster de broodjes, paprika’s en burgers. Natuurlijk kan dit ook buiten op de barbecue. Serveer de ras al hanout burgers direct op een broodje met wat veldsla, de gegrilde puntpaprika en een dot Griekse yoghurt.

20/06/2017

OOGST, eten en koken met de seizoenen.

foto: cover OOGST.

OOGST, eten en koken met de seizoenen. Onder de rook van Utrecht ligt een klein paradijs. Tussen de uitdijende stad ontgon Marleen van Es de woestenij, wiedde het onkruid, schoffelde en zaaide. Het werd haar eigen idylle, haar moestuin. De fotografe en vormgever begon het blog etenuitdevolkstuin om over haar avonturen te verhalen, in tekst, beeld en gerecht. Gereons Keuken Thuis bracht op een hete zomerdag, gewapend met een pan Griekse balletjes in tomatensaus, een bezoek aan dit Arcadië. Het werd een gezellige avond tussen het groen. Een kookboek kon niet uitblijven en in april 2015 verscheen Eten uit de volkstuin Een mooi en vrolijk boek over tuinieren, zaaien en koken, met al het moois dat je zelf kweekt. Marleen heeft het talent om van haar bijzondere gewassen feestelijk ogende en smakende gerecht te maken en vertrouwde me eens toe dat zij daar de nodige capriolen voor uithaalt.

Een vervolg kon natuurlijk niet uitblijven. Nu is er haar tweede boek OOGST, waarin de schrijfster je mee op pad neemt door haar tuin en de seizoenen. Want zeg nu eerlijk, niets is leuker om je eigen oogst per seizoen te verwerken en Marleen zegt hierover: “er waren nog zoveel groenten om te beschrijven en recepten om te bedenken” Basis voor dit boek is de verwondering en kennis, die zij wil delen. Over alles wat er groeit en bloeit nadat je in het prille voorjaar de eerste zaadjes in de grond hebt gestopt. Ze is graag buiten en beleeft alle wisselingen intens. De beloning is dan ook groot. Bijna jaarrond kan Marleen oogsten en koken uit haar tuin. Het nieuwe boek OOGST staat dan ook vol met recepten om de cornucopia van haar moestuin te verwerken. Een boek vol groenten, die zij meestal op de dag zelf plukt, om daarna te verwerken. Want groente is zo veelzijdig!

Het boek start in de lente, met leuke kleine ontbijtgerechtjes, zoals een eiersalade van de eitjes van de eigen kippen, lunch in de vorm van brandnetelhummus of rabarbersoep. Zelfgemaakte walnotenlikeur als drankje. Om vervolgens verder te gaan met het diner met als starter een radijsbladsoep, steaks van kool met peccannoten en geitenkaas en vlierbloesem tiramisu na. Vergeet ik bijna de gepofte tuinbonen! Genieten van de eerste buitentafel, betekent voor haar het definitieve einde van de winter.

De zomer is een tijd van overvloed, ook in OOGST. Wat een verwennerij om frambozencakejes als ontbijt te eten, slasoep met pecorino croutons als lunch, als aperitief vlierbloesemsangria. Picknicktips en een heus zomermenu van tabouleh met bessen, gegrilde aubergines met tomatenchutney en rozemarijn-citroenijs. Op deze heerlijke avonden wil je gewoon niet meer naar binnen. Het hoofdstuk zomer sluit net als alle andere seizoenen af met leuke basics voor jams, chutneys, olieën, siropen en thee.

De herfst brengt weer andere geneugten. (al wil ik daar nu op dit matineuze uur aan zee nog niet aan denken) Pompoenen, noten, koolrabi, paddenstoelen en bieten verwerkt Marleen in oogstrelende gerechten. Veggie bourguignon met brood en tagliatelle gaat Gereons Keuken Thuis eens na de zomer proberen. Of een heus herfstmenu met dito wijnen?

Het jaar loopt ten einde, de tuin wordt opgeruimd. De winter staat voor de deur met linzensoep, glühwein met blauwe bessen, pasta met palmkoolpesto en een groentepotje voor kerst. De winter is de tijd om te genieten wat je in het jaar ervoor hebt gezaaid, gekoesterd en geoogst.

OOGST is een oogstrelend vormgegeven boek vol praktische tips, originele groentegerechten en stunning fotografie. Als geen ander weet Marleen al haar talenten te gebruiken in tekst, beeld en gerecht. In één woord een idylle!

OOGST, eten en koken met de seizoenen, Marleen van Es (ISBN 9789046822050) is een uitgave van NwADAM en is te koop voor € 34,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

17/06/2017

De zomerweken staan voor de deur.

foto: ham met meloen als appetizer

De zomerweken staan voor de deur. Dat betekent dat het in Gereons Keuken Thuis gaat gonzen van de activiteit. Zowel binnen als #alfresco, in de stad en aan zee. Een soort bijenkorf waarin alles wordt verzameld wat dit fijne seizoen heeft te bieden. Want het duurt maar weer even. Dat zomerse gevoel.

De lange avonden buiten met een glas wit of rosé. Lekker tussen de planten of met de tenen in het zand. Ik ben gek op de zomer. De tijd om te barbecueën, picknicken, spelevaren en zwemmen.

De meteorologische zomer startte al eind mei. Dan gaat de #alfresco actie van start, een zomer lang buiten koken, eten en drinken. En om zomerse recepten te delen. Jody van ongewoon lekker en Hanneke van culinea deden al een duit in het zakje. Nu jullie nog. Op 15 september verloot ik onder de inzenders 2 zomerse kookboeken.

foto: 1 juli dag van de pastasalade.

Naast de start van de Tour de France op 1 juli, is het deze zaterdag wederom de dag van de #pastasalade. Op de speciale Facebook pagina kun je je recepten voor deze salades kwijt. Ik hoop dat het net zo’n succes wordt als voorgaande edities.

foto: OOGST

Zomerse kookboeken te over, OOGST van Marleen van Es, die in haar paradijsje onder de rook van Utrecht de mooiste groenten teelt. Zij verwerkt die dan in creatieve recepten. Het vakantiekookboek Frankrijk van Onno Kleyn, die laat zien dat Frans koken op de camping en in je huurhuisje prima te doen is. Doen de Fransen zelf ook. Een uitstapje met de zilveren lepel naar Campania. Het lang verwachte nieuwe kookboek van mijn vriendin Susan Herrmann Loomis. En wat er nog meer aan leuke nieuwe zomerse boeken ter keukentafel komt.

foto: Montélimar

De Franse zomerweken ontbreken niet. Net als in de vorige jaren maak ik weer een ronde door de zeshoek met makkelijke recepten per regio. Net als de wielrenners, die door dit land razen, snel ik me door de Franse cuisine. Oude en nieuwe recepten van mijn blog. En vanzelfsprekend ontbreken de wijnen niet. Op het programma staat ook een etappe naar Barcelona, waar dit jaar 25 jaar Olympische Spelen wordt herdacht. Bonte zomerweken dus, met veel uitstapjes en ideeën. Laat die rentree nog maar even ver weg blijven.

foto: pastasalade met pit.

We trappen de zomerweken af met een recept voor pittige pastasalade, die ik altijd maak voor de jaarlijkse beachday @GereonsSeaspot.

Nodig:

400 penne of andere buispasta

1/2 potje groene olijven uitgelekt

3 tenen knoflook

1/2 potje zongedroogde tomaat op olie uitgelekt

1/ chorizo in blokjes

1/2 blik maiskorrels

bosje peterselie

1 tl pimentón de la Vera

1/2 potje zure augurkjes

olijfolie

1 el piri piri

1 citroen

Bereiding:

Kook de penne of buispasta beetgaar en laat deze snel afkoelen. Snijd de chorizo in blokjes, Snijd de uitgelekte zongedroogde tomaatjes in stukjes. Hak de tenen knoflook fijn. Hak de peterselie fijn. Snijd de kleine augurkjes in stukjes. Meng de olijven, augurkjes, tomaatjes,mais, chorizoblokjes, knoflook en afgekoelde penne door elkaar in een diepe schaal. Maak de pastasalade op smaak met wat zout en peper. Maak een dressing van 4 el olijfolie, een uitgeperste citroen, 1 tl pimentón en 1 el piri piri. Meng de dressing door de salade en garneer het geheel met de gehakte peterselie. Zet het flesje piri piri ernaast voor de fans van extra pit.

15/06/201716/06/2017

Saint Tropez cooking, een voorproefje.

foto: kleuren van St. Tropez

Saint Tropez cooking, een voorproefje. Ik weet niet of zoiets bestaat, maar ken wel het gevoel. De radiant blauwe lucht boven je, de azuren zee en de koperen ploert hoog aan de hemel. Tijd voor: -dan gebruik ik maar de Italiaanse term- “dolce far niente” Lekker buiten onder de pergola van het huurhuisje of op één van de campings in de baai van St. Tropez. Dat vraagt om vindingrijk vakantiekoken. In 1996 schreef Onno Kleyn hier al drie gidsjes over. Gereons Keuken Thuis ontving vorige week de editie Frankrijk 2.0, aangepast naar het jaar 2017! Onno Kleyn laat hierin zien, hoe makkelijk je met beperkte middelen gerechten uit de keuken van je vakantieland kunt bereiden. Over dit boekje later meer tijdens de Franse weken op mijn blog. Maar nu even terug naar dat Saint Tropez koken. Zo gauw het weer het toelaat ben ik te vinden op mijn Amsterdamse balkon. De grill kan aan, de aioli staat geklopt in de ijskast. De groenten zijn alvast voorgesneden voor de apéro. Eventueel al wat socca’s voorbereid en het diner al fresco kan beginnen. Een grote inspiratiebron is hierbij het kookboek van Nina Parker, waarin zij alle hoeken en gat waarin zij alle hoeken en gaten op culinair gebied van het schiereiland van Saint Tropez laat zien.

Je zou zo in je 2CV springen om over de weggetjes tussen de wijngarden te gaan racen. Maar nu het eten van vanavond op mijn Amsterdamse balkon. Gegrilde kipdijen in een marinade, van te voren een panier des légumes (een mandje vol groente) met aioli à la Club 55 de emblematische strandclub. Caviar d’aubergine, socca in plaats van brood en een frisse salade. Wat is het leven toch fijn als de zon schijnt. Een kloek glas rosé van Minuty uit Gassin erbij. Een mediterraan voorproefje van de Franse zomerweken, die op maandag 26 juni beginnen op Gereons Keuken Thuis.

foto: knal-paarse aubergines

Caviar d’aubergine

Nodig:

2 flinke aubergines

6 teentjes knoflook

2 takjes rozemarijn

2 el olijfolie

1 uitje gesnipperd

zeezout en zwarte peper

dressing van 1 el rode wijnazijn, 3 el olijfolie, peper en zout.

2 tl Provençaalse kruiden

1/2 pakje boter

bieslook

zwarte olijven zonder pit

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aubergines in de lengte doormidden. Bestrooi de delen met wat zeezout. Laat de aubergines een kwartiertje staan. dep ze daarna droog met papier. Maak een ruitpatroon in het vruchtvlees. Snijd de teentjes knoflook in stukjes en doe deze tussen de inkepingen. Doe hetzelfde met de naalden van de rozemarijn. Voeg zout en peper toe en schenk er wat olijfolie overheen. Wikkel de aubergines in aluminiumfolie en bak ze 45 tot 50 minuten in de oven tot het vruchtvlees helemaal zacht is.

Haal de pakketjes uit de oven en laat iets afkoelen. Hak het vruchtvlees van de aubergines, de knoflooktenen en rozemarijn fijn en doe in een kom. Laat de caviar d’aubergine afkoelen in de ijskast. Snipper een uitje en meng dit door de caviar d’aubergine, Maak een dressing van azijn, olijfolie, peper en zout en roer deze door de pasta. Hak de bieslook fijn en roer deze samen met een el grof zeezout door een half pakje zachte boter. Serveer de caviar d’aubergine op vers stokbrood met de boter en olijven.

12/06/201715/06/2017

De keuken in met whisky.

foto: cover De keuken in met whisky

De keuken in met whisky. Met wijn- en spijscombinaties is Gereons Keuken Thuis wel behept, maar dat je ook een heel diner kunt componeren rond het destillaat whisky wist ik niet. Eigenlijk nog niet eens zo gek. Want net als bij wijn kent een whisky een caleidoscopisch palet aan nuances, waarbij je de mooiste gerechten kunt creëren. Whisky in de keuken heeft een enorme vlucht genomen. Kenner Hans Offringa ging aan de slag samen met Jonnie en Thérèse Boer, het gastronomisch duo van de Librije in Zwolle. En zo ontstond het idee voor dit nieuwe kookboek. De keuken in met whisky. Offringa is schrijver en fotograaf met een indrukwekkende staat van dienst all over the world. Hij schreef 50 boeken, waarvan er 20 over zijn passie, whisky, gaan. Deze man ademt whisky in al zijn publicaties.

Voor dit boek selecteerden “the whisky couple” Hans en Becky Offringa ruim twintig excellente whisky’s. Ze daagden het “gastronomy couple” Jonnie en Thérèse Boer uit hierbij evenveel passende gerechten te verzinnen/vinden. Het resultaat mag er zijn. Eens een keer iets anders dan wine and food pairing. Een uitdagend boek voor de whiskyliefhebber en gevorderde thuiskok met een voorwoord van Felix Wilbrink, die verhaalt over zijn eerste whiskydiner, met als resultaat een houten hoofd. Hij leerde wel dat lopende brie een goede match is met Cutty Sark.

Nu is het tijd voor whisky in de keuken 2.0. Sinds jaren ontbreekt op geen enkel whiskyfestival een whisky diner. Een goede malt whisky laat zich pellen als een ui. Steeds nieuwe lagen komen naar boven. De primaire smaken als zoet, zuur, zout bitter en umami. Het mondgevoel, coating, verwarmend, strak, dun vet en droog. En het olfactorische effect zoals prikkelend, scherp verwarmend of droog. Vanuit deze basis kun je aan de hand van specifieke kenmerken een hele waaier opzetten aan smaken en combinatiemogelijkheden. Offringa legt het allemaal uit. Daarna geeft hij wat basisregels voor verschillende voedingsmiddelen en whisky. Welke kaas, chocolade, welk vlees of vis past bij whisky? En welke vega gerechten?

Genoeg theorie, aan de slag! Er wordt bij elke whisky een proefnotitie gegeven en een suggestie voor een gerecht van de Librije. De whisky’s Octomore Edition 06.1 en Bowmore 18 year old vechten en vrijen met een Zeeuwse platte. De eerste geeft een beestachtig luctor&emergo feeling door zijn rokerigheid. De zachte fruitige Bowmore gaat voor de verleiding van de oester. Wat een idee om een verse oester te dopen in een whisky. Na elke creatie van de Librije volgt tekst en uitleg over het whiskyhuis.

Vetzoet, een pairing van soepel aromatische Dalwhinnie 15 jaar oud met heide en turfrook. Drink deze bij rivierkreeftjes met ganzenlever en blauwe bes. wat een combinatie. En wat te denken van een oerhollandse langoustine met kombucha en gerookte ui? Voor bij een Dewar’s 18 year old blended whisky? Zoet en soepel met honing, toffee, butterscotch en amandel. Geparfumeerd. En zo gaat het door, wat niet zo verwonderlijk is als je een topkok en whiskyspecialist aan het werk zet. Alles voorzien van mooie receptuur en dito fotografie. Gereons Keuken Thuis had er wel bij willen zijn om als dit schoons te proeven. Ook desserts kun je pairen met whiskey. onder het kopje: “Beter dan de finale van 74” creëren de twee duo’s ijskoffie met kardemom (en dan gaat het niet om een kopje koffie) voor bij een 21 jaar oude Glennfiddich. een vleugje rook, eikenhout, limoen en gember. Tot slot wordt er nagetafeld met een kloeke sigaar en een geselecteerde whisky. Het diner is compleet.

De keuken in met whisky is een boek voor de whiskyliefhebber, die van koken houdt en de thuischef, die graag whisky drinkt. Het koppelt smaken aan gerechten en dat vind ik heel inspirerend. Recepten en combinaties om eens te proberen. Er is in het boek goed nagedacht over bereiding en presentatie. Een fijn geschenk voor aanstaande Vaderdag of gewoon voor jezelf als whisky afficionado.

De keuken in met whiskey, Hans Offringa in samenwerking met de Librije (ISBN 9789045214320) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

09/06/201709/06/2017

Koken bij Podere del Buongustaio

foto: Umbrische truffels.

Koken bij Podere del Buongustaio, de boerderij van de goede smaak. Gelegen in het groene hart van Italië, Umbrië, het iets minder bekende zusje van Toscane, met haar heuvels, het Trasimeense meer, de chocolade van Perugia, vleeswaren van Norcia, de de rode wijnen van Montefalco, saffraan en natuurlijk truffels. In dit heerlijke vakantiegebied in de plaats Montegiove (berg van Jupiter) runt Adje Middelbeek haar B&B, of moet ik het agriturismo noemen. Ze schreef er onlangs een column over op franska.nl Behalve heerlijk verblijven is het tijdens haar najaars wine- en foodreis van 22 t/m 28 oktober ook smikkelen en smullen op de Podere. De nazomers zijn prachtig in de Umbrische heuvels. Met alle geuren en kleuren van de nakende herfst. Oogsttijd van olijven, truffeljacht, paddenstoelen rapen en saffraan plukken. En dan aan de slag in de keuken onder de bezielende leiding van Joop Zwiep.

foto: saffraanoogst

Eind oktober is in Umbrië de tijd van saffraanoogst. Op de dag van aankomst bij Podere del Buongustaio gaan we direct naar de Zafferiamo, het saffraanfeest in Citta della Pieve. hier wordt een grote saffraanmarkt gehouden. Daarna gaan we een stukje eten, een pizza met truffel en paddenstoelen bij La Tana del Gufo in Monteleone d’Orvieto. De volgende dag is het tijd om een saffraanlaboratorium te bezoeken, waar alle ins en outs worden verteld over deze gele draadjes. we gaan proeven en een gele risotto koken. Tijdens de wine- en foodreis gaan we ook op truffeljacht en brengen we een bezoek aan Moretti, Voglie di Bosco, een winkel in streekproducten. Gereons Keuken thuis maakte al eens kennis met hun producten tijdens de Bella Vita beurs in de RAI. Zelfs good old George Clooney is fan van de truffelproducten. (What else?) Na de truffels gaan we wijn proeven bij Tenuta Vitalunga.

foto: koken met Joop Zwiep

Adje Middelbeek organiseert deze wine & food reis in de herfst, omdat het dan heerlijk toeven is in Podere de Buongustaio. Het heerlijke nazomerweer, het verzamelen van en kennis maken met alle mooie streekproducten, koken onder leiding van Joop Zwiep en elke avond #alfresco eten en genieten van het uitzicht over het dal. Een heerlijk aantal dagen, waar alle zintuigen worden geprikkeld in de Bel Paese. Wil je mee op pad met Adje Middelbeek om de schatten van Umbrië te delven en lekker koken met Joop? Er is vast nog wel plek. Neem contact op via Podere del Buongustaio voor de details en kosten.

foto: rissotto met saffraan

Geïnspireerd door het verhaal van Adje, vandaag een recept voor risotto alla Milanese van mijn blog Gereons Keuken Thuis, al dan niet met bladgoud, gele gloed als in de herfst. Geen (of niet te veel) kaas, maar een extra klont gele boter, die de smaak van de saffraan direct omhoog haalt. We drinken er een boterige, houtgelagerde chardonnay bij.

Nodig:

300 g Arborio rijst

1 ½ liter kippenbouillon

1 glas witte wijn

1 tl saffraandraadjes opgelost in bouillon

2 sjalotjes

100 g boter

75 g Parmezaanse kaas (optioneel)

peper en zout

Bereiding:

Snipper de sjalotjes fijn. Smelt de helft van de boter in een pan. Fruit de sjalotjes aan. Voeg de rijst toe en laat licht kleuren. Blus af met de witte wijn. Zet in een kommetje de saffraan draadjes met een beetje bouillon apart. Voeg nu beetje bij beetje de warme kippenbouillon toe en roer goed. Ongeveer na tien minuten kan de opgeloste saffraan worden toegevoegd. Ga daarna verder met het bouillon in de pan scheppen en roeren totdat de rijst alle vocht heeft op genomen. Na 20 minuten is de rijst beetgaar, voeg de rest van de boter en Parmezaanse kaas toe. Maak op smaak met peper en zout. Serveer direct.

06/06/201706/06/2017

Zin en onzin in de supermarkt.

foto: cover Zin en onzin in de supermarkt.

Zin en onzin in de supermarkt, een boek over kopen en eten. Want dat doet iedere Nederlander zijn of haar voedsel bij elkaar scharrelen bij de blauwe grootgrutter, de rode knaller of de gele discounter. Loethe Olthuis ging op pad en ontrafelde de zin en onzin van alle producten, die wij in deze retail-paleizen aantreffen. De vele keuzemomenten waar de hedendaagse consument voor staat. Wat is gezond, wat is beter en wat het gezondst? Veel supermarkten verkopen voedsel naar aanleiding van de vraag van de consument of de aangeprate behoefte. Denk aan bijvoorbeeld het boek Broodbuik van William Davis, waarin de laatstgenoemde slim inspeelt op allerlei gezondheidsangsten en frustraties over uiterlijk. Skip het brood en je leeft nog lang en gelukkig. Olthuis beweert het tegendeel. Een gewone Hollandse boterham met kaas, daar is nog nooit iemand slechter van geworden. Brood levert je vitamines en jodium.

We kennen Loet Olthuis allemaal van haar stukken in de Volkskrant en haar onderzoek en schrijverij voor Radar+. Loethe weet zoveel over voedsel te vertellen. Ze ging aan de slag nadat Willemijn Visser van uitgeverij NwAdam haar overtuigd had deze kennis te delen. In boekvorm, drie jaar werk met hulp van voedingsdeskundige Sytske de Waart als kennischecker. Het aanbod van voedsel in de supermarkt wijzigt steeds. Pakweg twintig jaar geleden had je nog geen Griekse yoghurt in de schappen, laat staan Skyr uit IJsland. Van superfoods had nog nooit iemand gehoord. Tel daarbij de vele kant- en klaarproducten en je hebt een woud aan keuzes, gezond of niet. Zin en onzin in de supermarkt is geen pleidooi tegen het bezoeken van deze winkels. Het is een boek dat je ogen wil openen en vragen stelt. Het is ook niet geheel objectief, meldt Loethe Olthuis, want zij is geen fan van instant eten en vindt dat alles wat op pootjes loopt ook een dierwaardig leven dient te hebben, alvorens het in onze keukens verdwijnt.

Het boek begint met vlees en vleesvervangers. Zij behandelt hierin vele kanten van vlees, het leven van dieren, antibiotica, het vermijden van kiloknallervlees, besteedt aandacht aan bijvoorbeeld knakworstjes en AH rookworst, als voorbeeld van #nowaste separatorvlees. Hierna volgt een hoofdstuk over vis, de vraag wat beter of gezonder is, kweek of wilde vis? Een blok met goede vis in Nederland. Allemaal mooie vragen om na te slaan of terug te lezen. Groente mag niet ontbreken en de schrijfster duikt in de claims van supermarkten, die zeggen dat zij de beste groenteleverancier zijn. De vraag of groenten vroeger gezonder waren? Brood, granen, pasta en rijst komen aan bod, duidelijk uitgelegd aan de hand van vragen. Je kunt veel over voedsel leren door de etiketten goed te lezen.

Hoofdstuk 5 gaat over olie, margarine en boter. Ook zo’n wirwar van feiten en meningen. Over dik worden van vet, cholesterol en toegevoegde vitamine D. Zuivel mag niet ontbreken, daar de meeste zuivel via de supermarkt wordt verkocht. Is zuivel diervriendelijk? Een bijproduct van de gigantische zuivelindustrie levert ook veel kalfjes, geitenbokjes en mannelijke kuikentjes op. In die zin werkt paradoxaal genoeg een vegetarisch dieet mee aan een vleesoverschot. Dan zouden we allemaal puur vegan moeten gaan eten. Zuivel wordt gevolgd door kaas, waar de schappen mee vol liggen. En eieren… In deze korte bespreking van dit boek vol kennis kan ik niet op alle details in gaan, zoveel kennis staat er per hoofdstuk in.

De categorieën, vol suikers, van broodbeleg, snoep en tussendoortjes ontsnapten ook niet aan de aandacht van Loethe. Juist bij dit soort kant- en klaarproducten loont het om goed op de declaraties te kijken. Vruchtenrepen bomvol suikers, chips light of snacks met varkenspoeder i.p.v. E621, glutamaat Het hoofdstuk besluit met wat tips voor gezonde tussendoortjes.

Dranken mogen niet ontbreken. Bestaat er gezonde koffie? Ja koffie staat gewoon in de schijf van vijf. Is kruidenthee gezonder dan gewone thee? En vruchtensap? Of vitaminewater, wat door Olthuis wordt beschreven als onzinproduct. Ook wijn, duur of goedkoop en bier passeren de revue. Tot slot besteedt de schrijfster nog hoofdstukken aan smaakstoffen, keurmerken en oh oh heel heikel de gevreesde E nummers.

Zin en onzin in de supermarkt is een gedegen onderzocht en geschreven boek, dat je veel handvatten aanreikt en je bewuster door de gangpaden met verlokkingen van de supermarkt leidt. Het is meer een naslagwerk van een dikke 430 pagina’s, dat je per onderwerp ter hand neemt. En je bewust maakt van wat je elke dag koopt, kookt en eet. Zeker als je zoals Gereons Keuken Thuis kookt en blogt en net iets dieper op een onderwerp in wilt gaan. Voor dat soort gevallen grijp ik dan voortaan naar dit boek. Of ik ga gewoon boodschappen doen à la Loethe.

Zin en onzin in de supermarkt, Loethe Olthuis (ISBN 9789046822487) is een uitgave van NwAdam en is te koop voor € 24,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

05/06/2017

Romeins aanliggen…..het diner van Trimalchio

foto: cover Het diner van Trimalchio.

Romeins aanliggen….. het diner van Trimalchio. De enige plek waar je in Amsterdam kunt aanliggen voor het diner is op het Singel, want daar huist in het voormalige pand van Odeon de Supperclub. Hip en trendy. Maar aanliggen voor het diner is als uitvinding van eerdere tijden. De Romeinen deden het graag, aanliggen aan tafel, waar de meest exotische gerechten werden geserveerd en men zich vermaakte met zang en dans. In Gereons Keuken Thuis ligt de beschrijving van zo’n diner, geschreven door Gaius Petronius Arbiter, een onderdeel uit zijn grotere werk Satyrica. Na zijn consulschap trad Petronius toe als lid van de hofhouding rond keizer Nero. Hij werd ceremoniemeester aan het keizerlijk hof. Petronius werd beschouwd als meester van de goede smaak, arbiter elegantiae en wist van alles over luxe en mooie producten. Volgens Tacitus had hij niet alleen een verfijnde smaak, maar was ook een volleerd wellusteling. In de nacht wijdde hij zich aan studeren en schrijven. Het liep uiteindelijk slecht af met Petronius. Wie hoog vliegt kan hard vallen net als Ikaros. Hij viel uit de gratie bij Nero en moest de dood kiezen door zelfmoord.

Maar nu het befaamde diner van Trimalchio, een onderdeel van het nooit geheel teruggevonden boek Satyrica en dit jaar opnieuw vertaald door latinist Vincent Hunink. In tegenstelling tot wat wij denken was het in de Romeinse literatuur niet zo’n decadente en dolle boel. Romeinen waren serieuze heersers en veel Latijnse teksten zijn serieus en ingetogen. Op dit werk van Petronius en de keizerbiografieën van Suetonius na. De laatste schrijver lazen wij voor het eindexamen Latijn. De verhalen van keizerin Messalina, die in de avond het keizerlijk hof verliet om aan het werk te gaan in de krochten en bordelen van Rome. Satyrica is net zo’n schelmenverhaal. Satyrica gaat over de schrijver Encolpius, de zwaargeschapen Ascyltos en het knaapje Giton. Deze heren schuimen Zuid Italië af en verkeren in vreemde gezelschappen, kroegen en badhuizen, waar zij allerlei avonturen beleven. Fellini heeft het boek Satyrica in 1969 verfilmd. Het grootste gedeelte van Satyrica is gewijd aan het diner van vrijgelatene Trimalchio, parvenu en organisator van een diner dat zijn weerga niet kent. Niets is voor deze patser te gek en Petronius beschrijft het in geuren en kleuren. Het wordt een wilde nacht en geeft een vermakelijk beeld van de zeden en hoe de elite neerkeek op het gewone volk. Het diner van Trimalchio is een smakelijk boek om je voor te stellen hoe het er aan toeging. Of dat zo ook in de Nederlanden was, weten we niet we moeten het doen met de beschrijving van Petronius. In ieder geval smaakt dit deeltje naar meer en als echte Romeinse tijd-adept ga ik meer lezen uit de Satyrica.

Het diner van Trimalchio, Gaius Petronius Arbiter, vertaald door Vincent Hunink (ISBN 9789025307233) is een uitgave van Athenaeum en is te koop voor € 9,99

03/06/201705/06/2017

Vegan for friends van Alexander Gershberg.

foto: cover Vegan for friends.

Vegan for friends. verrassende recepten met een verhaal. Zomaar een woensdagmiddag eind mei, Ajax moest voetballen, het was mooi weer en Gereons Keuken Thuis ging op pad naar de Gerard Doustraat, naar de kookboekenwinkel van mevrouw Hamersma. Voor de presentatie van een vegan kookboek. Jij vegan, Gereon? Ja inderdaad, ik was benieuwd naar de kookkunsten van Alexander Gershberg, de schrijver van Vegan for friends. In het dagelijks leven heb ik niet zo veel met veganistisch koken, zeker niet als het op een dogmatische en drammerige manier wordt gepresenteerd. Laten we zeggen à la de #greenhappiness girls. Maar de presentatie van deze jonge Russisch Israëlische danser was een eye catcher. Hij had een mooi verhaal achter zijn manier van vegan koken.

Alexander Gershberg woont nu al 10 jaar in Nederland. Hij is geboren in Rusland, opgegroeid in Israël en kwam voor een dansopleiding naar ons land. Tijdens zijn bachelor moderne dans kreeg hij last van een bepaalde huidaandoening. Niets vormde er een remedie tegen, behalve het volgen van een macrobiotisch dieet. Dat bood soelaas. De interesse voor voedsel en de krachten ervan was gewekt en Gershberg verdiepte zich in de filosofie van de macrobiotiek. In zijn voorwoord legt hij dit allemaal terdege uit. De kredietcrisis en bezuinigen op de kunstsector dienden zich aan en Alexander maakte een switch van de dans naar de keuken.(niet helemaal want tijdens de presentatie danste hij achter de counter) De vegan keuken werd het. Hij startte Vegan Sundays Als cateraar, pop up restaurateur en op festivals. Want zoals hij het zelf zegt plant based koken is goed voor jezelf en de wereld. Hij wil koken voor vrienden en zo ontstond het boek.

Vegan for friends is een boek vol verhalen, met voorbeeldmenu’s, niet dogmatisch bedoeld. want eten moet leuk zijn, geen straf. Dat is de basis van de kookkunst van deze jongeman. Natuurlijk met veel trial and error ontstaan, zoals hij zelf beschreef tijdens de presentatie.

video: Alexander legt uit.

Want wat Gershberg doet in zijn boek is een eclectische mix van Joodse, Russische en Midden Oosterse gerechten, met daarbij een Japanse touch. Geen fancy gerechten, maar traditionals, die altijd aan de basis hebben gestaan van de plant based keuken. In vroeger tijden uit armoede of omdat er geen duur vlees voor handen was. Gerechten zo oud als Methusalem. Tegenwoordig uit respect voor je eigen lijf en de wereld om je heen. Daar gelooft de schrijver heilig in.

Maar nu de gerechten uit Vegan for friends. Na wat technische tips start het boek in Israël met Joods comfortfood van zijn grootmoeder. Coleslaw (van oorsprong een Nederlands gerecht), caviar d’aubergines en latkes ontbreken niet. Alexander kookt graag voor vrienden, partyfood. zijn emblematische verbrande bananencake, de anekdotes over zijn moeder, die als een orkaan door de keuken raasde. Feesteten zoals een wortel-lenteui–gembertempura. Makkelijk met veel effect. wat daikon erbij. En dan Bureka’s in een vegan jasje. Ga ik in Gereons keuken Thuis eens proberen.

Moedertje Rusland. In tegenstelling tot wat je zou denken kent de traditionele Russische keuken veel groentegerechten. Borsjtsj, de bietensoep voorop, maar ook piroshki, Koreaanse wortelsalade (meegebracht door de Koreaanse arbeiders die kwamen werken in Siberië) of ingelegde komkommers. Geen Rus kan zonder.

Een bijzonder hoofdstuk is koken met hetgeen je in huis hebt, met kikkererwten-groentesoep en zoete aardappelfrieten. Anyway, gebruik je creativiteit. dat doet deze vegan chef ook graag. Via Midden Oosters koken, koken voor de baas en zijn kroost, voor de dames van modewinkel Exota en zijn maffe muziekvrienden belandt het boek uiteindelijk bij het laatste hoofdstuk, de keuken van zijn nieuwe vaderland. De Hollandse keuken, want het mag worden gezegd, vegan koken met de keur aan producten is een feest. Spannende spliterwtensoep, gesauteerde zeesla en peren in warme chocolade. Gershberg schuwt het experiment niet. Dat vind ik het leuke aan dit boek met zijn mooie foto’s en recepten. Het wordt nooit dogmatisch. En op mijn vraag aan de schrijver of er aan zijn miso soep ook garnalen konden worden toegevoegd, kreeg ik een volmondig: “Why not?” Kijk, now we’re talking,! Dat maakt Gereons Keuken Thuis nu blij. Vegan for friends, plant based cooking, het was de trip waard!

Vegan for friends, Alexander Gershberg (ISBN 9789045215617) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 24,99