Ketokuur 2 van Pascale Naessens.

Ketokuur 2. Ik denk, dat ik kookboekschrijfster, keramiste en multi getalenteerde Pascale Naessens niet hoef voor te stellen, want al meer dan 10 jaar maakt zij stijlvolle kookboeken rond het thema gezond eten zonder koolhydraten. Op Gereons Keuken Thuis recenseerde ik heel wat boeken van haar en zij was een keer zomergast in mijn serie #talkandtable. De boeken van Pascal zijn altijd mooi gestyled en vol met heerlijke recepten. Koken met Pascale is een feestje, diëten geen straf. Je doet het per slot van rekening allemaal voor jezelf.

foto: Asian style vis in een pindakorstje.

Onlangs ontving een nieuwe loot aan de stam van Pascale, Ketokuur 2, een nieuw leven in 14 dagen. Wederom duikt zij in de keto methode -Ketokuur 1 was het best verkochte boek van 2020 in België- en verschaft samen met William Cortvriendt en Hanno Pijl inzicht in, het hoe en wat bij keto. Voor dit tweede deel bundelde Pascale 75 recepten, waarvan 50 nieuwe en ze geeft de lezer een 14 daags schema. prima te doen zo vlak na de laatste lockdown, waar bij velen de koolhydraatzucht zorgden voor wat coronakilo’s. Maar er is meer dan afvallen, samen met de eerder genoemde heren krijg je ook een beeld van de voordelen voor je cholesterolgehalte en suikerspiegel. Door een ketokuur van 14 dagen te doen kun je deze weer in balans brengen. Erbij wat sporten en je bent zo fit als een hoen voor het aankomende strandseizoen.

Ketokuur 2 start met de theorie. Het hoe en waarom van ketonisch eten. Pascale onderbouwt dit met wetenschappers, zoals Pijl, die vertelt over intermittent fasting. Dit is voor Gereons keuken Thuis een mooie methode om dips in de suikerspiegel te voorkomen. Ik snaai ’s avonds laat nogal graag en eet dan meer koekjes en snacks dan mij lief is. Een dagritme met een 16 uur durende vastperiode, waarin je niet eet ga ik eens proberen gedurende een tijdje. Baat het niet dan schaadt het niet.

foto: chocolademousse van avocado

Na alle theorie volgt het 14 dagen schema met een menu per dag. Pascale heeft een divers programma samengesteld, dat je kunt invoegen in je drukke bestaan. Er is zelfs ruimte voor zuurkool met spek en worst. Maar ook voor grote garnalen met ras el hanout en groenten. Of vis in een pindakorstje. Tot slot mag je heus wel eens een toetje. In de #alfresco editie van Gereons Mag van 21 juni a.s. vind je een recept voor chocolademousse van avocado

Op je gezondheid letten met Pascale Naessens is geen straf. Dat wist ik al uit andere boeken. Ketokuur 2 is daar geen uitzondering op en een uitdaging voor iedereen, die fit fot fun op pad wil deze zomer. Dus haal je twee prikken en doe het het 14 daagse schema en voor je het weet sta je te shinen in je bikini of zwembroek op een Mediterraan strand. 

foto: cover Ketokuur 2

Ketokuur 2, Pascale Naessens i.s.m. William Cortvriendt en Hanno Pijl (ISBN9789401476713) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 25,99 

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Wijntour 2021.

foto: cover The wines of Gala.

Wijntour 2021. In Gereons Kookboekhoek staat The Wines of Gala. Een bijzonder wijnboek. De echtgenote van de Catalaanse schilder Salvador Dalí was een wijnkenner en -drinker. Zij verzamelde wijnen en schonk deze tijdens haar befaamde “Diners” Dat waren niet zomaar etentjes, getuige het andere kookboek Les diners de Gala. Echtgenoot Salvador deed de illustraties. Wat heeft dit boek nu te maken met mijn Wijntour 2021? Helemaal niets! Het zette mij aan tot het maken van foto’s van de wijnen, die ik tijdens de laatste lockdown periode dronk. Ik publiceer de foto’s hier, zonder commentaartekst. Laten we met de tour in de vorm van een beeldblog beginnen. 


Wijntour 2021 

foto:: Adega de Pegóes, Alentejo, Portugal. Rood.
foto: Albada macabeo viñas viejas uit DO Catalayud, Spanje. Wit

foto: Cave de Pazac, le Pigeonnier, Costières de Nîmes, Frankrijk. Rood.
foto: Domaine de la Rizolière, Beaujolais blanc, Frankrijk. Wit
foto: Liatiko, Rethumno Kreta, Griekenland Rood.
foto: Montlobre, réserve de la Chapelle, Languedoc, Frankrijk Rood.
foto: Mucho más, Castilia La Mancha, Spanje Wit.
foto: Neleman organic, Ctat Valenciana, Spanje. Wit
foto: Riporta Primitivo, Puglia, Italië. Rood
foto: Alta Signatura, Albariño, Rias Baixas, Spanje. Wit
foto: Le Nice, Cöteaux d’Aix, Provence, Frankrijk. Rosé
foto: Viña Albali, verdejo seleccion. Rueda, Spanje. Wit
foto; Vignerons des grandes vignes, Bourgogne Saint Véran. Frankrijk. Wit
foto: Kesselring grauburgunder, Pfalz, Duitsland. Wit.
foto: Vis à vis, chardonnay chenin blanc & viognier blend. Suid Afrika. Wit

Gereons Keuken Thuis gaat de komende tijd onverdroten verder met de Wijntour 2021. Wat is jullie trouvaille? Stuur me via Facebook of in een reactie hieronder jullie favoriet!

Het Kikkererwten kookboek.

foto: garbanzos a la Madrileña.

Het Kikkererwten kookboek. De moeder van aller peulvruchten, de keker of kikkererwt, in veertig verschillende soorten en, want de kikkererwt is een zij, een wereldspeelster van formaat. Lucrees van Groningen en Marietje Bosma, moeder en dochter zijn dol op deze grande dame en vereerden de duizenden jaren oude peulvrucht met een kikkererwtwaardig kookboek. Want, om het maar eens in Olympische  termen te zeggen, deze proteïneverschaffer is een gedoodverfde gouden plakwinnaar en prolifereerde zichzelf wereldwijd. Dat wist senator Cicero ook al. Deze Romeinse politicus dankte zijn naam aan de “cicer” en er is een brief op zijn naam, waarin hij aan zijn vrouw verzoekt om een kikkererwtenboek te maken, om onder het genot van deze gerechten hun huwelijksstatus of -problemen te bespreken. Of mevrouw Tullius Cicero deze handschoen heeft opgepakt weet ik niet. In ieder geval hebben de twee dames dit wel gedaan met als resultaat dit boek vol recepten van over de gehele wereld. Starring de kikkererwt.

foto: zoetzure kikkererwtenspread.

Het Kikkererwten kookboek begint met allerlei weetjes, zoals de etymologie van de naam (kikus zou kracht betekenen in het Grieks), de teelt en de soorten.  Het fijne van deze peulvrucht is dat er vele bereidingswijzen zijn, van vers tot gedroogd, in een pot of als kikkererwtenmeel. Het laatste gebruikt Gereons Keuken Thuis vaak voor de socca op de wijze van Nice. Daarna gaan de schrijfsters koken met verrassend eenvoudige internationale recepten, zoals bij de borrel een Spaanse zoetzure kikkererwtenpuree. Of moet ik zeggen garbanzos agridulce. Soepen komen aan bod, zoals Genuese minestrone, want in Ligurië is de keker ook volksvoedsel. Denk aan farinata, de Italiaanse evenknie van socca.

Voor deze recensie sla ik bewust de Levantijnse en Midden Oosterse recepten, zoals hummus, uit het boek over, want dat is ieders eerste associatie met de kikkererwt. Maar al in de Romeinse tijd was heel het Iberisch schiereiland beplant met deze peulvrucht om de honger van de legionairs te stillen. Bij de hoofdgerechten laten de schrijfsters zien, dat ook in het Westelijke bassin van de Middellandse Zee heel wat afgekookt wordt met kikkererwten. Om in Spaanse sferen et blijven noem ik de Madrileense kikkererwten met chorizo. Een prima gerecht voor de aankomende #alfresco weken. Later daarover meer met een recept. Maar ook een gerecht met koolvis komt aan bod. Zou je niet direct verwachten.

foto: minestrone uit Genova

Via de bijgerechten uit alle hoeken van de aarde komen we bij de deeggerechten, zoals pasta van kikkererwtenmeel. Komt dat goed uit ik heb nog een zak meel staan van de Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. En om nu de hele zomer stapels socca te blijven eten is ook zo’n dingetje. Over socca gesproken, een recept hiervoor ontbreekt niet in Het Kikkererwten kookboek.

foto: Socca op zijn Nizzaans.

Wat mij betreft kan op 21 juni de #alfresco zomer op Gereons Keuken Thuis beginnen, na dit heerlijke Kikkererwten kookboek van Lucrees Van Groningen en Marietje Bosma te hebben gelezen. Vol leuke zomerse trouvailles en met liefde bereid. Wat een moeite hebben deze koks en schrijvers zich getroost in hun ode aan de keker. Ik vind het een kookboek, waarin deze dames hun passie voor de kikkererwt in woord en beeld gestand hebben gedaan. Chapeau!

foto: Het Kikkererwten kookboek.

Het Kikkererwten kookboek. Lucrees van Groningen en Marietje Bosma. (ISBN 9789090344423) is een eigen uitgave van deze dames. Het kookboek is on- en offline te koop voor € 24.95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over de schrijfsters: Lucrees van Groningen en Marietje Bosma, moeder en dochter, hebben vele uren samen kokend doorgebracht. Van dagelijkse kost tot het koken voor grote gezelschappen hebben ze zich ontwikkeld tot uitstekende koks met een breed repertoire. Meer lees je op: https://kikkererwten.nl/

Koken als Carlo Cracco.

Koken als Carlo Cracco. Op 17 mei volgde Gereons Keuken Thuis een webinar met Italiaanse chefkok Carlo Cracco, georganiseerd door de 3 Italiaanse kamers van koophandel in de Benelux. Doel van de webinar is om mensen kennis te laten maken met true Italian taste. “Want”, zo vertelde Cracco tijdens zijn verhaal, ” er is wat nep Italiaans voer te vinden op deze aardkloot.” “Kook daar nooit mee”, waarschuwde hij, “het gaat ten koste van je gerecht en de smaak.” Drie ambassadeurs zetten zijn woorden kracht bij door te verhalen over de geneugten van de keuken van de Bel Paese en hoe diplomatie kan worden bedreven tijdens een fijne en mooie maaltijd. Carlo Cracco is geen onbekende in Italië, opgeleid door Gualtiero Marchesi in Milaan en Alain Ducasse in Frankrijk, ontwikkelde hij zijn eigen stijl. Cracco houdt van simpel en één van zijn favoriete producten is rijst. “De vlag van Italië”, voegde Roberto Payer hieraan toe, wiens lievelingskostje risi e bisi is. Uit de Veneto.


RIsotto. Voorheen was de basis van risotto en risi e bisi een soort soep, waarin de rondkorrelige rijst van de Po vlakte goed gedijde. Zeker als je lokale producten gebruikt. In de Veneto is dat de ronde rijst Vialone Nano en in Lombardije: Arborio of Carneroli, met een stevige korrel. Cracco maakte voor de webinar met Vialone Nano rijst een dessert, gearomatiseerd met witte koffie. (recept volgt in de volgende editie van Gereons Mag) Als primo of hoofdgerecht maakte hij een risotto met erwtjes, gele tomatensaus uit Campanië en garnalen uit Ligurië. Cracco houdt van het combineren van al het moois en vers uit de Laars. Hij produceert tegenwoordig zelf de fijnste producten voor zijn keukens, zoals olijven, wijnen, olie en de beste groente en fruit. Moet ik nog meer vertellen op deze donderdag? Welnee, gebruik voortaan het beste dat je kan vinden, met een true Italian taste, en je kunt koken als Carlo Cracco.  

Carnaroli rijst met gele tomaat, erwtjes, paarse garnalen uit Santa Margherita Ligure en munt.

Nodig: 

320 g Carnaroli rijst

150 g gele tomatensaus of 1 blikje gepelde gele tomaten 

100 g boter 

50 g Parmezaanse kaas 

150 g verse doperwtjes 

12 paarse garnalen uit Sta. Margherita, vervang deze door makkelijker verkrijgbare scampi.

1 sjalotje

 extra vergine olijfolie 

muntblaadjes 

1/2 glas witte wijn 

citroenrasp 

kokend water

Bereiding:

Breng in een steelpan water aan de kook en houd het aan de kook. Verhit in een koekenpan met dikke bodem een beetje extra vergine olijfolie van eerste persing en boter. Fruit de fijngehakte sjalot op laag vuur zonder bruin te worden. Voeg de rijst toe en bak hem mee op een matig vuur onder voortdurend roeren met een houten lepel. Blus af met witte wijn. Wanneer de wijn is verdampt, de tomatensaus en het zout toevoegen (ongeveer een mespunt zout per persoon). Voeg het kokende water pollepel voor pollepel toe tot de vloeistof perfect is opgenomen. Voeg halverwege de kooktijd de erwten toe. Maak intussen de garnalen schoon, verwijder de schalen en de ingewanden en snijd ze in 3 of 4 stukken. Zout de garnalen lichtjes en breng ze op smaak met citroenzeste en een beetje olijfolie. Zet opzij.

Zodra de rijst gaar is, van het vuur halen en overgaan tot de «mantecatura». Dit is een technische procedure die erin bestaat de rijst te binden. Voeg hiervoor de vers geraspte Parmezaan in één keer toe met de extra olijfolie van eerste persing, de rest van de boter en de fijngehakte munt en roer voortdurend om een romige risotto te verkrijgen. Breng op smaak met zout en een snufje witte peper. Leg de risotto op een bord en schik de garnalen er in het midden op. 

Drink er een vrolijk glas witte wijn bij uit de Veneto.

Groene weken foodbloggersparade.

foto: groene daslook in de duinen.

Groene weken foodbloggersparade. Een heuse foodbloggersparade mag op deze mooie zondag niet ontbreken. De zes groene weken lopen ten einde. Gereons Keuken sluit af met groene recepten. Ik vroeg een aantal vooraanstaande foodbloggers om hun ultieme groene recept. Zij stuurden mij dat recept van harte toe. Dank voor jullie moeite, dames!

foto: de rucola/amandelpesto van Esmée.

Als het om originele en mooi gefotografeerde recepten gaat moet je bij Esmée van EsFactory zijn. Zij stuurde haar recept voor rucolapesto met amandelen. Een mooie variatie op al het potjesspul uit de supers. Lees meer: rucolapesto

foto: koude komkommersoep van Anne-Marie.

My happy kitchen van Anne-Marie staat garant voor dit zomerse koele recept. Komkommersoep uit haar cocon. Wist je dat Anne-Marie binnenkort in Gereons Mag van alles vertelt over foodbloggen?  Lees meer; komkommersoep

foto: Cora gaat zoor zilte oogboontjes.

Cora van Cultfood mag natuurlijk niet ontbreken in deze groene weken foodbloggersparade. Zij stuurde dit recept in met hetzelfde enthousiasme, waarmee ze regelmatig gastblogt op Gereons Keuken Thuis. Lees meer: zilte oogboontjes.

foto: groene smoothiebowl.

Judith shakes things up tijdens de #groeneweken Alles in één bowl. Zo maak je direct een groene start. Lees meer: smoothiebowl.

foto: gestoofde pittige snijbonen van Sabine.

Sabine de Gaspari houdt van pittig zoals deze snijbonen met chilipepers. Lees meer: gestoofde snijbonen.

foto: cocktailtime met Jody.

 Een cocktail, zo groen als gras hoort erbij, moet Jody Mijts van Ongewoon Lekker hebben gedacht. Zij maakte met Rutte (nee, niet de premier) een baby yoda cocktail. Zomerfun gegarandeerd! Lees meer: cocktail

foto: ricottataart van Anke Morreel.

Anke uit Andalucia, aka Doña Caramella, kookte groen, groener groenst  à la Rudolph van Veen met een recept voor een hartige ricotta taart. Lees meer: ricottataart.

foto: de groene gnocchi van Ingrid.

Ingrid Vinissima Larmoyeur staat altijd garant voor originele gerechten, zoals deze gnocchi met groene matcha. En zij doet er direct een scheutje wijn in het glas erbij als wijnkenner. Lees meer: matcha gnocchi

NB: Raakte je nu ook geïnspireerd door de recepten van deze bloggers in de groene weken foodbloggersparade? Doe dan eens gek deze zomer en meld je aan als #zomergast of #gastblogger op Gereons Keuken Thuis. Ik ben benieuwd naar jullie verhalen.

Rabarberrecept uit De meisjes van de moestuin.

Rabarberrecept uit de meisjes van de moestuin. Vorige week besprak ik het leuke boek De meisjes van de moestuin, geschreven door Amber Carchedi en Reny Muller.

De meisjes van de moestuin. Gereons Keuken Thuis kent deze dames en hun blog al wat langer dan vandaag en ontmoet de kokkin van de twee regelmatig op events. In hun paradijs ben ik nog nooit geweest. Geeft helemaal niets, want nu nemen de twee je in hun kakelnieuwe boek mee op pad in hun moestuin en keuken. Kweken, oogsten, koken en eten. Vier activiteiten, waarmee Reny Muller en Amber Carchedi zijn behept. Eigen verbouwde groente smaakt nu eenmaal beter. Dat hebben heel veel mensen in de nu al meer dan een jaar durende pandemie ervaren. Moestuinieren op welke schaal dan ook is razend populair. Net als vissen trouwens, want vanuit mijn raam zie ik steeds meer vissers op het strand hun kostje bij elkaar hengelen. Zo zal het ook wel zijn in een moestuin. Ik herinner me de moestuin van mijn grootouders, die altijd leken te planten voor een heel weeshuis. Dat leverede een explosie aan snij- en sperziebonen op. Of kilo’s aardbeien en in het seizoen perziken. Te veel om om te eten. De twee moestuinmeisjes pakken het anders aan en telen graag bijzondere dingen. En dat willen ze laten zien in hun boek De Meisjes van de Moestuin. Regel nummer één: Houd het simpel en maak keuzes!

Het is voorjaar en rabarbertijd, dus maken de dames een lekkere rabarber & gembercoulis voor over roomijs. Ik bedacht er wat vers pistache-ijs bij van Luciano uit Overveen en wat zoute pistachenootjes. Zoet, zout en rins. 

Roomijs met rabarber-gembersaus.

Nodig voor 250 ml saus:

350 gr rabarber

6 bolletjes stemgember

2 el siroop, uit de pot stemgember

2 el kristalsuiker

500 ml roomijs of pistache-ijs van Luciano.

2 el gehakte (licht gezouten) pistachenoten
Bereiding:

Was de rabarber en snijd deze in kleine stukken. Doe in een pan samen met de stemgember, siroop, suiker en 1 el water. Laat de rabarber en gember op een lage stand aan de kook komen. Laat 12 minuten koken en haal deze van de warmtebron wanneer de rabarber zacht is. Laat afkoelen en pureer met een staafmixer, of in de keukenmachine of blender tot een dikke saus. Proef even maar bedenk dat het ijs al vrij zoet is en dat deze frisse, zure smaak een mooie tegenhanger is!Haal het ijs 10 minuten voordat je het wilt serveren uit de vriezer. Schep in een kommetje en verdeel de rabarber-gembersaus erover. Garneer met gehakte pistachenoten.


Lees meer: http://gereonskeukenthuis.nl/blog/de-meisjes-van-de-moestuin/

De meisjes van de moestuin, Amber Carchedi en Reny Muller (ISBN 9789089898562) is een mooie groene uitgave van Terra en is te koop voor € 26,99 bij je kookboekenvakhandel.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Roootin’s Iranian Kitchen.

foto: feestelijke Perzische rijstcake met saffraan


Roootin’s Iranian Kitchen. De eerste keer, dat Gereons Keuken Thuis Iraans of moet ik zeggen Perzisch at, was ter gelegenheid van Iraans Nieuwjaar in Cannes in april 1981. Ik weet het nog precies, omdat ik zo onder de indruk was van alle gerechten, die bij de gastheer en -vrouw op tafel kwamen. En de enorm feestelijke setting. Dat is heel lang geleden en ik zou een lang verhaal nu kunnen gaan schrijven over mat mij nog meer fascineerde aan deze mensen in die tijd. Maar laten we de 21e eeuw instappen. Met het kookboek van Solmaz Esmailzadeh en haar bakkende moeder, genezeres Bulbul. Deze twee Iraanse dames baatten een bijzonder adres uit aan de Linnaeusstraat, Roootin. Zij kookten daar de sterren van de Iraanse hemel. In Roootin’s Iranian Kitchen nemen ze je mee op pad door hun eigen Iraanse fusion-keuken. Een mix van gerechten uit hun vaderland en de Westerse keuken. Een culinaire reis, geworteld in oude tradities. En met een bijzonder derde aspect, want de schrijfsters geloven heilig in het verband tussen mentale en fysieke gezondheid door goed te eten. Moeder Bulbul Esmailzadeh  leerde van haar Iraanse moeder de fijne kneepjes van het koken en wat het kan doen voor je welzijn. Eenmaal gevestigd in Amsterdam vond zij, dat ze daar iets mee moest doen. Laten we het een soort “spread the word” noemen. Naast hun etablissement lag dit kookboek dus voor de hand. Een reis door Iran en de Midden Oosterse keuken met al haar verscheidenheid.

“The love and energy you put into preparing a meal, will be absorbed in the food and the one eating it will simply feel that love and energy.” 

foto: kruiden in Tabriz.

Roootin’s Iranian Kitchen start met een tripje door de keuken van moeder en dochter, over voedsel als medicijn, helend, de keuken als baken om je gelukkig te voelen en de ingrediënten, die daarvoor nodig zijn. Zoals granen, gemalen specerijen in overvloed, kruidenmengsels, gedroogde kruiden van het veld, noten, zuivel uit de hoge bergen, zaden en extracten. Wat een schatkamer uit duizend en één nacht komt voorbij. Overigens zijn veel van deze producten via hun site nog steeds te koop.

foto: Perzisch goud uit de bergen

Cooking from scratch. Laten we het de basis noemen, met goede yoghurt en labneh, geeh (Indiase invloed) of granaatappelmelasse. Ga eens naar de Volkskruidentuin in de Kinkerstraat, mijn favoriete Iraanse adres, voor al deze mooie ingrediënten en kruiden. Brood bakken hoort bij het traditionele leven, zoals een Koerdische kada of platbrood uit een koekenpan. Het begin van je Iraanse maaltijd. Ik sla de hipster avocado en de pannenkoeken uit het boek maar even over en beland bij de eiergerechten, zoals een dadel & walnootomelet. of  het heel bijzondere eiergerecht met kardemom en rozenblaadjes. Het favoriete gerecht van de oma van Solmaz. Mezzes komen aan bod, met de bekende dips als hummus, muhammara en dolmas. Eten om te delen onder de spreekwoordelijk granaatappelbomen op een warme dag. Een kuku sabzi, Perzische kruidenomelet, mag niet ontbreken. We belanden bij saffraan. In mijn beleving  het meest Iraanse ingrediënt. Het goud uit de bergen van de crocus sativus. Te gebruiken in de feestelijke Iraanse rijstcake. Die herinner ik me nog van 40 jaar geleden. En zo gaat de reis van de dames verder langs Perzische en Amsterdamse dreven.

foto: omelet met kardemom en rozenblaadjes

Roootin’s Iranian Kitchen is een caleidoscopisch boek, om in een moderne setting opnieuw kennis te maken met de keuken en filosofie van deze begeesterde moeder en dochter. Een mix van traditie, gezondheid, verhalen en modernere fratsen. De laatste is wat minder aan mij besteed, maar dat terzijde. Het kookboek nodigt uit om direct aan de slag te gaan en je even te wanen op een zomerse dag in hun land van herkomst.

foto: cover Roootin’s Iranian Kitchen.

Roootin’s Iranian Kitchen. Solmaz & Bulbul Esmailzadeh, Engelstalig (ISBN 978941562807) is een uitgave van Bertram & de Leeuw en is te koop voor € 29,95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over de schrijfster: Solmaz was intrigued by anything mystical from a very early age. She watched over her mother and grandmother’s shoulder in the kitchen throughout her whole childhood. Later in life she became an engineer and entered the corporate world only to realize that her heart and passion realy lie very close to her roots. Together with her mother Bulbul she decided to share their roots and the ancient knowledge they had brought with them from their home country, through food and community. Their family lunch room in Amsterdam stood for connection and ‘food as medicine’: colourful plates with exciting flavours that nourish both body and spirit. 

De meisjes van de moestuin.

foto: gekaramelliseerde knoflook.

De meisjes van de moestuin. Gereons Keuken Thuis kent deze dames en hun blog al wat langer dan vandaag en ontmoette de kokkin van de twee regelmatig op (Italiaanse) events. In hun Haarlemse paradijs ben ik nog nooit geweest. Geeft helemaal niets, want nu nemen de twee je in hun kakelnieuwe boek mee op pad in hun moestuin en keuken. Kweken, oogsten, koken en eten. Vier activiteiten, waarmee Reny Muller en Amber Carchedi zijn behept. Eigen verbouwde groente smaakt nu eenmaal beter. Dat hebben heel veel mensen in de nu al meer dan een jaar durende pandemie ervaren. Moestuinieren op welke schaal dan ook is razend populair. Net als vissen trouwens, want vanuit mijn raam zie ik steeds meer vissers op het strand hun kostje bij elkaar hengelen. Zo zal het ook wel zijn in een moestuin. Ik herinner me de moestuin van mijn grootouders, die altijd leken te planten voor een heel weeshuis. Dat leverde een explosie aan snij- en sperziebonen op. Of kilo’s aardbeien en in het zomerseizoen perziken. Te veel om om te eten. De twee moestuinmeisjes pakken het anders aan en telen graag bijzondere dingen. En dat willen ze laten zien in hun boek De Meisjes van de Moestuin. Regel nummer één: Houd het simpel en maak keuzes!

foto: zomers aalbessenijs.

Chefkok en culi-collega Alain Caron ging op bezoek bij studiegenoten noemt Amber en Reny ene bijzonder moestuinduo, vriendelijk, serieus en enthousiast. Hij was onder de indruk van hun verveinecake met zwarte bessen. Deze staat in het boek en Alain at zijn buikje vol. Reny plant en Amber kookt. Zij schrijven hierover op hun blog. En… wat Alain nooit zal vergeten zijn hun heerlijke fruitlikeuren. Dus direct na de tuin de keuken in te gaan met al dat moois, kon hij na hun ontmoeting, niet doen!

De meisjes van de moestuin start met de basics, zaaien, gereedschap, de inrichting van je moestuin en specifieke eisen van de bodem. Als alle elementen meewerken heb je een mooie oogst. Gebruik ook bloemen, vult Amber aan voor een extra mooi gerecht. En daar staat dit heerlijke tuin- en kookboek vol mee. Aalbessenijs voor in de zomer. Ingemaakte aardperen voor op je voorraadplank. Of wat te denken van gekaramelliseerde knoflook. Het al fresco seizoen en BBQ zit eraan te komen, dus aan de slag. Salie citroenboter, klassiek voor bij je entrecote. En tot slot sperzieboontjes met warme knoflooksaus. Ik noem deze gerechten van de 80 recepten puur at random. Want de verhalen ebij zijn heerlijk net als de smakelijke foto’s van moestuindiva en fotografe Marleen van Es.

foto: ingemaakte aardperen.

Moet ik op deze woensdag nog meer vertellen over het tuin- en kookboek de Meisjes van de moestuin? Welnee, ga direct aan de slag, met dit boek in de hand. En als de oogst klaar is en de tuin gedaan, neem je het mee je keuken in, om de makkelijk en smakelijke gerechten op je zomerse tafel te toveren. En de likeuren te maken!

Volgende week als afsluiting van de groene weken op Gereons Keuken Thuis een recept van de meisjes van de moestuin.

foto: cover De meisjes van de moestuin.

De meisjes van de moestuin, Amber Carchedi en Reny Muller (ISBN 9789089898562) is een mooie groene uitgave van Terra en is te koop voor € 26,99 bij je kookboekenvakhandel.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Fermentino en duurzaamheid.

foto: de kaasjes van Eurocompany.


Fermentino en duurzaamheid.
 Onlangs plofte er een pakket op de mat in SeaSpot, waarin behalve de smakelijke vegan kaasjes van Eurocompany ook een lijvig rapport zat over hun ideeën voor 2023. Met beiden ging Gereons Keuken Thuis aan slag. Past heel goed in het #groeneweken thema. Veranderende landbouw. Green up your life! De kaasjes werden verorberd met gepickelde radijsjes à la Peter van Berckel en het sustainability report gelezen. Op mijn blog schreef ik al vaker over dit alternatief voor kaas gemaakt van zuivel. Eurocompany is van origine een noten- en gedroogde zuidvruchtenproducent, die telen met aandacht voor mens, milieu en natuur. Dat doen ze al jaren samen met hun medewerkers onder het Italiaanse zonnetje. 

foto: plukken en selecteren van de beste noten.

Ze noemen het food for change. Speciaal voor Eurocompany ontwikkelde chefkok Daniela Ciccione een reeks heerlijk vegan kaasjes, die zijn gemaakt van cashewnoten. Ik schreef al eens eerder over de techniek van Fermentino. En de verdere ontwikkeling staat niet stil, zowel de kaas als verpakking worden door dit bedrijf constant onder de loep gehouden. No waste en zo min mogelijk vervuilende sporen achterlaten. Dat is het credo en iedereen binnen het bedrijf werkt mee aan deze boodschap, van notenplukker tot marketeer. Eurocompany werkt samen met het mooie tijdschrift Ossigeno en geeft zuurstof terug aan de zee tijdens hun opruimacties, onder de noemer “pearls of ossigeno”. Heel wat nog te doen in het kader van fermentino en duurzaamheid tot 2030 en daarna. Het was een boeiend verslag.

foto: het sustainability report 2020.

Fermentino is in een aantal gedaanten te koop, als Fermé, harde & smeerkaas, al dan niet met kruiden, als Camelia, een witschimmel kaasje voor op je borrelplank of als Grattino, strooikaas voor op je pasta. Nu weet ik dat er die hards zijn, die dit allemaal onzin vinden. Vegan kaas mag geen kaas worden genoemd. Maar ik vind het een leuk te proberen alternatief voor een dagje zonder zuivel, ongeacht de terminologie. En je kunt ermee koken, dat is te lezen in Ossigeno, waar hele spannende designrecepten staan. Maar het kan ook eenvoudiger, bij de borrel, op brood of in je vegan lasagne

foto: recept voor boekweit taco’s met fermentino.

RECEPT. 

Vandaag het recept voor een volkoren taco met Cicconi fermentino, pestada, mango/watermuntsaus en gerookte cashews.


Nodig:

400 g boekweitmeel
water
zout
pestada, een gefermenteerd kruidenmengsel uit Midden Italië
druivenpitolie

een handje gedroogde mango’s
20 verse muntblaadjes
een snufje zout
4 el EV olijfolie

een handje cashewnoten
wat houtmot
dennenappels

 2 stuks Cicioni fermentino kaas

20 g schone muur- of hoornbloem

evt. wat geraspte gerookte geitenkaas. (niet vegan dus)

Bereiding:

Meng het zout en de pestada door het boekweitmeel met een beetje olie en voeg zoveel water toe, als nodig is om een mooi elastisch deeg te maken, dat kneedbaar is. Meng alles door elkaar tot een homogene substantie. Verdeel in kleine deegballetjes om taco’s van te maken. Rol de deegballetjes tussen twee velletjes folie en leg apart. Verhit een licht ingevette pan en bak de taco’s om en om.

Maak een saus door in de blender de in heet water geweekte mango, olijfolie, zout en munt te mixen. zet ter afkoeling in de ijskast. Breek de Cicioni kazen in kleine stukjes en zet koel weg. Rook de gehakte cashewnoten op wat jeneverbes en dennenappel mot of gebruik houtmot in een rookpan. was het hoornbloemblad, of waterkers en zet apart.

Leg een taco op het bord, vul deze met de koude kaas, hoornbloemblad of waterkers, mango/muntsaus en bestrooi met gerookte cashewnoten. Ter decoratie kun je nog wat gerookte geitenkaas toevoegen.

Buon Appetito!

foto: schone stranden, pearls of ossigeno.

Noot: dit rapport en bijbehorende producten werden mij als samples gestuurd door de producent. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

De Smaak van Italië meinummer.

foto: de mooiste dorpen in het Noorden.

De Smaak van Italië meinummer. Zonnige vooruitzichten aan zee. Dat is vandaag at SeaSpot ook het geval. Maar we willen gaan reizen. Was het maar weer codice giallo. Dan konden we op pad naar de Bel Paese. Hoofdredacteur van de Smaak van Italië Esther Sikkink kan ook niet wachten. Gelukkig kunnen zij, de redactie en schrijvers voor de Smaak ook met de pen vooruitreizen. En dat is dan weer heel fijn voor de lezer. Alvast ideeën opdoen voor de aanstormende zomer. Plannen maken en kijken wat voor leuke plekjes De Smaak nu weer in spe heeft. Hoe gaat de wereld eruit zien? Gaan we aan de slow travel? Deze keer is het thema zee. Daar heb je voldoende van in Italië.  Het magazine maakt een rondje.

foto: het speciale Livorno.

Het mei/juninummer start in het Livorno, het Napoli van Toscane. Het magazine laat de bewoners van deze Stad aan het woord over de mooiste plekjes, over de band met de zee, de markt en de joviale Livornesi. Een andere Toscaanse stad komt aan bod: Florence, maar dan vanuit hipster optiek. Want zeg nu zelf: al die Renaissance dingen zijn  mooi, maar in Oltrarno vind je ook het hedendaagse Firenze. 

foto: Florentijnse hipperds.

CAPRI, het eiland in de golf van Napels. Ik schrijf het in hoofdletters, omdat alles aan dit eiland bijzonder is. Al vanaf de Romeinse tijd brengt de happy few zijn vrije tijd door op deze idylle in zee. Met de hoogste celeb-dichtheid ter wereld.

foto: Capri nel blu.

We gaan naar het noorden. De Smaak van Italië selecteerde de 22 borghi piú belli, die de moeite waard zijn van Val d’Aosta tot Friuli. De mooiste dorpen, met voor iedere reiziger wat unieks. Onno Kleyn schrijft over water en Italianen. Een mooi stel. We dalen af naar de Abruzzo, ongerepte bergen vlak bij zee. Wolven, wild life en een prachtige scenery. Een streek waar het leven lijkt stil te staan.

foto: de stille Abruzzo.

En ook in dit meinummer is er food. Thuis lentepasta’s koken met een New Yorkse journaliste en variaties op de torta della nonna. De klassieker, die oma zo tijdens de pranzo op zondag zou serveren. Tot slot ontrafelt De Smaak van Italië de geheimen van de Dom van Milano.

Veel reisplezier deze keer en laten we hopen, dat we het snel weer zelf kunnen gaan ervaren. Voor nu is het vast vooruit genieten van de zee. Ga ik hier vandaag ook weer doen. Arrivederci! 

foto: de azuren cover van De Smaak van Italië.

De Smaak van Italië neemt je mee op pad. De Smaak van Italië is on- en offline te koop voor € 6,99

foto: ricotta met espresso.

RECEPT.

Ricotta al caffè. Een eenvoudig dessert geïnspireerd op een lief, klein recept uit Italiaans eten van Elizabeth David uit 1954.

Nodig:

250 g riccota

80 g witte basterdsuiker

2 tl sterke espresso

klein scheutje rum

100 g zachte eenvoudige biscuits

100 ml room, geklopt

20 g pure chocolade, geraspt.

Bereiding

Klop de ricotta met een garde ( als je liever alle karakteristieke klontjes van de ricotta wilt verwijderen, kun je hem perfect glad maken door hem met een siliconen spatel door een zeef te halen) Voeg de espresso, rum en suiker toe en klop het geheel tot een gladde massa. Verkruimel de koekjes en verdeel de helft van deze crumble over 4 glazen. Verdeel de helft van het ricottamengsel erover. Voeg opnieuw een laagje verkruimelde koekjes toe en de rest van het ricottamengsel. Laat de glazen een uur afkoelen in de ijskast. Schep er voor het serveren een dot slagroom op en garneer met geraspte chocolade.

Dit recept vind je in Torta della nonna van Emiko Davies, een uitgave van Hardie Grant Books.

Noot: dit magazine werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten