Risotto alla Milanese

 

 foto: Duomo van Milaan

Een gerecht, goudgeel, romig smeltend op de tong. Risotto alla Milanese. Een restaurateur in Milaan voegt er zelfs bladgoud aan toe. Een simpel maar toch zo edel gerecht. Voedsel voor een koningin. De rijst, geteeld in de Po vlakte, aan de voet van de hoge toppen van de Alpen. Rijst waar we vandaag risotto alla Milanese mee maken. Structuur en romigheid treffen elkaar. Net als in de stad Milaan, waar de werklust van het Noorden de zwier van het Zuiden treft. Geen of niet te veel kaas, maar wat extra boter, die de smaak van de saffraan omhoog haalt. We drinken er een boterige, houtgelagerde chardonnay bij.

Nodig:

300 g Arborio rijst
1,5 liter kippenbouillon
1 glas witte wijn
1 tl saffraandraadjes opgelost in bouillon
2 sjalotjes
100 g boter
75 g Parmezaan
peper en zout

extra: bladgoud (velletje)

Bereiding:

Snipper de sjalotjes fijn. Smelt de helft van de boter in een pan. Fruit de sjalotjes aan. Voeg de rijst toe en laat licht kleuren. Blus af met de  witte wijn.  Zet in een kommetje de saffraan draadjes met een beetje bouillon apart. Voeg nu beetje bij beetje de warme kippenbouillon toe en roer goed. Ongeveer na tien minuten kan de opgeloste saffraan worden toegevoegd. Ga daarna verder met het bouillon in de pan scheppen en roeren totdat de rijst alle vocht heeft op genomen. Na 20 minuten is de rijst beetgaar, voeg de rest van de boter en Parmezaanse kaas toe. Maak op smaak met peper en zout. Serveer direct. Eventueel met wat dunne flinters bladgoud.

Voor de picknick: easy rillettes van vis en garnaaltjes

 foto: lente in Amsterdam

Ik zag deze week een reportage op televisie over dartele geiten, die zo blij zijn dat ze weer naar buiten kunnen. Dat gevoel heb ik nu ook in de lente. Zon op je bolletje, erop uit naar buiten. Veel frisse lucht. Dunnere kleding. Voor mij altijd een ritueel. De eerste picknick onderweg, smakelijke sandwiches, fruitsalade, sap. Ik zou er bijna van gaan springen, zoals die dartele geiten.

Enfin, wat smeer je nu op zo een sandwich? Rillettes natuurlijk. gemaakt van vet en mager varkensvlees, gans of kip. Langzaam gesmoord in eigen vet. Maar ik ga deze lente voor een easy rillettes, van vis met Noordzeegarnalen. Lekker op een volkoren sandwich of als hapje bij de borrel. We drinken bij de rillettes een  koude witte wijn van de viognierdruif, met de geur van abrikozen, bloesems en een vleugje perzik.

Nodig:

200 g  verse zalmfilet
100 g gerookte forelfilet
100 g gerookte zalm
75 g gepelde Noordzeegarnalen
75 g zachte boter
3 el  olijfolie
3 el citroen sap
zwarte peper
peterselie extra fijn gehakt.
snufje zout

Bereiding:

Verhit 1 el olijfolie in een pan. Bestrooi de zalmfilet aan beide zijden met wat zout en zwarte peper uit de molen. Bak de filet afhankelijk van de dikte in een minuut of tien gaar. Laat de zalmfilet daarna afkoelen.
Snijd de gerookte forel- en zalmfilet in hele dunne reepjes.
Meng de zachte boter, 2 el olijfolie en citroensap tot een smeuïge massa. Voeg de reepjes vis toe. Voeg hierna de gebakken zalm fijngehakt toe. Maak van het geheel een mooie massa. Voeg als laatste de peterselie en Noordzee garnalen toe. Zet het geheel minimaal drie uur in de ijskast.
Serveer de rillettes op geroosterde sneetjes volkorenbrood zonder korst.

Talk and table: free range cook Annabel Langbein

  picture: Annabel Langbein (internet)

 

 In February I met free ranger Annabel Langbein from New Zealand on a lunch, held in a restaurant that cooks with it’s own vegetables and other selected produce from nearby. Lunch was served and all gathered around the table to talk about cooking free range style with local or homegrown produce. Annabel told about her way of  life and her style of cooking. She had a lot to tell on food and the enjoyment you can get cooking and producing. More people should do that. It was a very inspiring afternoon and I wanted more. Suddenly I got the idea to invite Annabel for my series “gesprekken en gerechten” (talk and table) Based on the answers she gives I am going to conceive a recipe, that will please her and ofcourse my readers. I think that in her recipe New Zealand free range cooking will get a Dutch touch.

 

Who is Annabel Langbein and what would you like to share with us?

 I’ve been involved with food all my life and writing and publishing cookbooks for the past 20 years. I live in New Zealand and grow most of my family’s fresh food in organic vegetable gardens and orchards at our home in Auckland and our holiday cabin on the shores of Lake Wanaka in the South Island. In my television series Annabel Langbein The Free Range Cook [http://www.24kitchen.nl/programma-free-range-cook ] and books [http://www.bol.com/nl/p/de-free-range-cook] I love showing people how easy it is to bring fresh, seasonal food into today’s fast-paced world. You can find out more about me and try lots of my recipes on my website at annabel-langbein.com

 You come from New Zealand, can you give a description of this country and what is so special over there?

 When you live in New Zealand you feel really connected to nature – it is so beautiful here and so easy to access the outdoors. We only have four and a half million people so there isn’t any population pressure. It’s also unique in covering a long latitude, so in the far north the climate is almost subtropical while in the south you get cold winters and snow. That means you can drive through the landscape and encounter so many different environments and things growing. In the north we grow avocadoes and citrus and subtropical fruits and in the south we grow cherries and almonds and berries. As a culture we spend a lot of time outdoors – hiking and picnicking and at the beach.

 You invested a lot of energy in restoring your house and starting a vegetable garden? In another life, would you do it again? Or would it be somewhere or something else?

 At our family cabin in Wanaka we started from scratch with nothing, just wilderness, and then started to build the cabin in 2000 and plant trees and create a garden. I don’t regret a minute. It’s the most beautiful place in the world, and as we have a natural water supply from springs it makes it a gardener’s paradise.

 Your style of cooking and recipes speak to the imagination, it is all so laid back and easy, certainly with me. How do you do that?

It’s kind of a joke really as I come from a long line of engineers. I never got the gene for being good at maths or physics, but I do know how to engineer a good recipe. I think of a recipe as like a road map. I am a kinesthetic learner so if I cant understand a recipe then I don’t expect my audience to!

 My parents were/are very French oriented. De last two decades there has been a shift from French to Italian cuisine, certainly in my generation. Do you notice that in New Zealand  too?

 Maybe here it’s more of an Asian shift. We have a lot of immigration from Asia and that exposes us to the flavours of ginger and chilli and lemongrass and fish sauce – fresh, clean, light tastes that people seem to love. They make it easy to start with a simple, fresh ingredient and create something really delicious. These days going to the supermarket is like stepping into a global pantry – you can buy Japanese vinegar and soba noodles and wasabi, Thai sauces and Moroccan couscous and spice pastes, Iranian saffron, Greek olives, Dutch chocolate. It makes it so easy to cook everyday food that tastes interesting.

 What do you miss the most  from New Zealand, when you are abroad?

My bed! And my friends. And I miss my garden – I love to live in a natural environment and feel connected to the rhythms of nature.

 I recently hosted the Dutch foodblogger’s event. My question was: ”who would you invite to your table, what would you cook, which wine is served and what do you talk about?”Many bloggers send in an item. What would your post be? 

 My favourite thing in life is gathering people together around the table over fresh, simple food and some nice wines – the food and wine are the conduit to a good conversation. I don’t have many fantasies about my ultimate dinner party guest, but someone from back in history like Catherine de Medici would be pretty interesting – she was the one who really put French food on the map. I would want her to bring her entourage of cooks and for them to cook what they cooked then, and I would probably cook a piece of fresh fish and some vegetables from my garden.

 Culinary speaking, you are very experienced in free range  cooking now with local produce, which one is your favorite recipe? And naturally which wine?

 My goodness – it’s hard to pick ONE favourite recipe. I am very much the kind of cook who always loves inventing something new, and cooking according to the harvests of the season and the weather… Right now I am really enjoying roasted salmon with cherry tomatoes and a fresh basil pesto. It’s so easy you don’t really need a recipe – just slather salmon fillets with pesto and sprinkle over a little olive oil, salt and pepper and a grating of lemon zest. Scatter cherry tomatoes around the tray (and if you want some thin slices of zucchini or some olives) and roast for about 8 minutes at 250˚C. It’s as simple as that and it just tastes so good! Serve it up with couscous or new potatoes and some lightly cooked greens. So easy and so fresh and vibrant.

 If you were to start a cooking school in the Netherlands, what would you want to teach us? I know this is a though question.

 I love teaching so it’s not such a tough question really. As I never learnt to cook professionally I like to show people how easy it is to get to a great result, and not always have to be a slave to the recipe. Once you know a method, like the roasted salmon above, then you can change out the flavours. That salmon is equally as good with a teriyaki glaze on top, or you can take both those ideas and apply them to chicken – it will take longer to cook but the flavours will work really well together. I like to start with whatever is in season and is really fresh and then build my menus around that, so you learn to cook resourcefully, and get the best flavours without waste. I often think that learning to cook is a bit like learning to play music. You need to know the notes and the tones and then you learn a few chords of what goes together and then build out from there. Most of all I like to show people how much fun they can have, and how cooking brings people together and is such a simple way to build a good life.

 Last but not least, do you want to share anything else in my blog? Please be welcome

 I love the idea of sharing recipes – they are like gifts handed down from family to family and friend to friend. Simple things like this give texture and fabric to our lives. In the recall of where the recipe came from or where you ate it there are memories to cherish, as well as new memories to create when you serve that dish to someone you love. I’ve just created a new section on my website where people can upload their recipes and share them with my online community of foodies. I’d love for any of your readers to contribute a recipe. Join up at – http://www.annabel-langbein.com – we’ve got quite a few Dutch friends already!

 

picture: Annabels newest book

 

 

The recipe

I have conceived a  recipe for Annabel, that has a feel of autumn. The colors of  fall. Inspired by the paintings of  the 17th century, the Dutch touch is in the use of orange zest, cinnamon and nutmeg. And needless to say, the mashed potato stew. We eat a lot of this so called ‘stamppotje” in the Netherlands. To add some bitterness to the sweetness of the gravy I suggest a stew with Brussels sprouts. Bitter and sweet. And topped with a salty grated cheese round. When I think of a wine, I think of a young Burgundy pinot noir. But I know New Zealand has a lot of good wines to offer form this grape. Or you might want to combine this dish with a dark beer.

 Ingredients 4 people:

4 pork chops

150 g/ 5 oz dried apricots 

1 glass medium sherry 

2 cloves 

1 tsp cinnamon 

2 tbs zest of orange 

pepper and salt

butter 1 kg potatoes 

500 g/ 1lb 2 oz Brussels sprouts 

warm milk 

nutmeg 

chopped chives

grated old Dutch cheese.

 Preparation: 

 Grate the old Dutch cheese on a baking tray covered with baking paper. Make small flat rounds from the grated cheese. Like crisps. Bake them briefly under a hot grill and leave to cool. Rub the pork chops with pepper, salt and cinnamon. Heat the butter and fry them. Cut the dried apricots into small pieces and let them soak in the sherry. Remove te chops form the pan and keep them warm under some aluminium foil. Pour some warm water in the pan to make a gravy. Add the apricots, sherry, cloves and orange zest and allow to simmer. Put the pork chops  back into the pan. Add a little extra butter. Clean the sprouts and cut them in halves. Cook them briefly in hot water. Boil the potatoes. When they are cooked, add some butter and warm milk and make a mash. Add a pinch of nutmeg. Mix the mashed potatoes with the sprouts and stir in the chives. Serve the pork chops with some apricot gravyy and the mashed potato stew dish on a plate. Put the crisp cheese rounds on top

Terrine de campagne

 

 

Deeg maken, vleesdeeg voor een terrine. Voor een echte terrine de campagne. Geen paté, want dat is smeuïger.  Het speelde al een tijdje in mijn hoofd. Lekker rustiek aan de slag  met je handen, het vlees mengen. Dan in potten in laten koken. Ach, het zijn allemaal maar fantasieën. Ik zie het al voor me. Op mijn balkonnetje varkensvlees uitbenen en dan zoals in de Auvergne verwerken tot terrines, worstjes en hammen. Het is gewoon een stoere mannendroom. Als een echte Galliër bij het buitenvuur. Ik houd het vandaag gewoon simpeler en maak een varkensvlees terrine in mijn keuken. Met pruimen geweekt in sherry.

We drinken er een stevige wijn bij.  Een malbec uit Argentinië. Gisteren was het de dag van de malbec druif. Van het huis Gouguenheim, gouguenheim.com.ar ,what’s in a name? Zij houden van kunst, de “arte” van het wijn maken. Ook al zo’n stoere bezigheid daar hoog in de Andes, maar dat is weer een ander verhaal.

Nodig:

250 g schouderkarbonade zonder bot

500 g half om half gehakt

12 gedroogde pruimen

5 sneden oud brood zonder korst

2 tenen knoflook

1 glas cream sherry

1 dl slagroom

50 gram gepelde walnoten

200 g ontbijtspek

1 tl gedroogde tijm

2 eieren

1 tl chilipoeder

zout en peper

Bereiding:

Snijd het vlees van de schouderkarbonade zo fijn mogelijk. Snijd de korstjes van het oude brood en week deze in een mengsel van room en eieren.  Voeg de tijm, chilipoeder. peper en zout toe aan het brood/roommengsel. Doe het vlees en gehakt erbij en meng goed door elkaar. Week de gedroogde pruimen in de sherry. Snijd ze daarna in stukjes. Hak de walnoten (niet te) fijn. Meng de pruimen en walnoten door het vleesmengsel.

Bekleed een vorm of patéschaal met de spek en laat deze iets over de rand hangen. Vul de vorm met het vleesmengsel en druk goed aan. Schud goed met de vorm om  luchtgaten in de terrine te voorkomen. Dek af met het overhangende spek.

Verwarm de oven op 180 graden. Vul de grote ovenschaal met heet water. Zet daarin de terrine. Bak het geheel in 50 minuten gaar. Haal op het einde het overtollige vet van de terrine. Laat de terrine afkoelen.

Serveer in dikke plakken met bijvoorbeeld wat gebakken appels.

002 (17)

 

Zondag aan zee met zarzuela

foto Collioure
Zarzuela. Een Spaanse visschotel, die toen ik een jaar of negen was altijd werd gemaakt door een buurvrouw. Zij maakte deze schotel met allerlei soorten vis o.a. makreel. Dit gerecht zit vol smaken van de Middellandse zee. Een heerlijk gerecht dus voor een luie zondag aan zee. We doen de zomer nog eens dunnetjes over. En heb je een kookplaatje buiten? Dan is dat natuurlijk helemaal top. Erbij drinken we natuurlijk koude Spaanse rosé van de Garnacha druif.
Nodig (4 personen):
6 el olijfolie
1 grote ui gesnipperd
3  tenen knoflook in stukjes
1 laurierblad
4 draadjes saffraan
1 tl paprikapoeder pittig
1 Spaans pepertje in kleine ringetjes (let op zonder zaadjes)
2 el tomatenpuree
4 tomaten
250 ml witte wijn
1 visbouillonblokje
500 g zeevruchten gemengd
500 g visfilet bijvoorbeeld kabeljauw in stukken
10 grote gamba’s (garnering)
peterselie gehakt
peper, zout
citroen
Bereiding:

Verwarm de olie in een pan en fruit zachtjes de ui aan. Voeg het laurierblad, de knoflook, saffraandraadjes, paprikapoeder en Spaanse peper toe en laat dit kort fruiten, zodat de aroma’s vrij komen. Bak dan even de 2 el tomatenpuree mee. En voeg daarna de tomaten toe. Laat alles even sudderen.Doe de witte wijn en het visbouillonblokje erbij en kook alles even door. Voeg de kabeljauw en zeevruchten toe. Doe een deksel op de pan en laat nog 15 minuten doorsudderen.  Garneer daarna de zarzuela met partjes citroen, wat gehakte peterselie en de verwarmde gamba’s.

Organiseer eens een kleine wijnproeverij

Tijdens de wijncursussen die ik op zondagavonden geef, word ik bestookt met allerhande vragen. Eén van die vragen is, waarom het zo moeilijk is om de smaken die je op de cursus leert thuis terug te herkennen. Mijn antwoord was hierop: “Organiseer een kleine wijnproeverij thuis. Dan kun je samen met familie of vrienden de smaken ontdekken.”
Veel moeite is het niet. Dek een tafel met een wit laken, zorg voor schone wijnglazen 2 per persoon, waterglazen en karaffen water en een bak om wijn in te spugen. Zorg ook voor wat brood en crackers. “Tja maar welke wijnen kies je dan?” Dat was ook een goede vraag. Je kunt beginnen met cépage wijnen, het liefst uit één  land of regio. Cépage wijnen zijn gemaakt van een druivensoort. Dan kun je de smaken van de diverse druiven herkennen en vergelijken. Zorg voor een proeflijst en pennen, zodat iedereen zijn bevindingen kan noteren. Een proeverij zou er ongeveer zo uit kunnen zien:Wit:
Sauvignon blanc, vin Pays d’Oc, bijvoorbeeld  Arrogant Frog. (G&G)

Chardonnay, vin Pays d’Oc, bijvoorbeeld  Wild Pig (AH)

Rood:
Merlot, bijvoorbeeld Tulipe de la Garde (Ilja Gort)

Cabernet Sauvignon, bijvoorbeeld Castell (AH)

Bovenstaande wijnen zijn allen vrij basic en in dit geval uit Frankrijk. Zoals je ziet te koop bij de grote ketens. Je kunt deze wijnen natuurlijk combineren met wat hapjes om je gasten te verwennen. Hieonder vier kleine hapjes:

– Geitenkaasje op bedje van rucola, bij de Sauvignon

– Amandel mini gazpacho bij de Chardonnay.

– Hamrolletjes, seccata bij de Merlot.

– Pittige worst en Hollandse oude kaas bij de Cabernet Sauvignon.

De recepten voor de hamrolletjes en gazpacho vind je in eerdere blogs. Ze zijn makkelijk te maken.Veel plezier met het proeven en vergelijken.

Gevulde mosselen op de wijze van Sète

In Frankrijk zijn ze overal te koop. Grote potten met gevulde mosselen in tomatensaus. Dit beroemde gerecht komt uit het stadje Sète aan het bassin van Thau (Languedoc), waarin de mosselen en oesters worden gekweekt. Deze gevulde mosselen zijn makkelijk te maken. Erbij kun je de lokale witte wijn drinken, Picpoul de Pinet.

 

Nodig 4 personen:

20 grote schone mosselen
400 g half om half gehakt
peterselie fijngehakt
zout en peper
2 tenen knoflook
1 ei
1 blik gepelde tomaten
1 blikje tomatenpuree
3 dl witte wijn
2 dl water
citroenrasp

Bereiding:

Open de mosselen met een mes en geef een tegengestelde draai aan de sluitspier, zodat de mosselen tijdens het koken niet meer open gaan. Maak het gehakt aan met ei, zout, geperste knoflook en peterselie.
Vul de mosselen met gehakt en druk schelpen op elkaar. Leg de mosselen in een pan.
Verwarm in een pan de tomaten, tomatenpuree, de wijn en het water. Als de saus kookt, giet hem dan over de mosselen in de pan en laat dit 20 minuten sudderen totdat mossel en gehakt gaar zijn. Voeg eventueel nog wat vocht toe. Maak de saus af met wat citroenrasp, peper en zout.

Serveer de mosselen met wat spaghetti.

Retro dessert Fontainebleau met lavendel

 

 foto: Fontainebleau (internet)

 

Ik blijf nog even inspiratie zoeken in de achttiende eeuw. Even ten zuidwesten van Parijs ligt de speeltuin van de aristocratie. Fontainebleau, 232 hectare landgoed en jachtgronden. Als de dames en heren edellieden het riekende Parijs wilden ontvluchten, verpoosden ze op dit domein. Het was een waar lusthof. Er werd gegeten, gedronken, gekaart, gedanst en…  In het naburige stadje bedacht de lokale crémier, wiens naam we niet meer weten, een dessert. Geklopt, wit en onctueux, zoals ze dat zo mooi zeggen in het Frans.

In de  Anjou kende men dit geklopte nagerecht al eerder op basis van verse roomkaas en eiwitten. Maar de crémier uit Fontainebleau gaf er een romige touch aan door slagroom te gaan gebruiken.

Het is een heel simpel dessert, op basis van suiker, room en verse roomkaas. Hard geklopt tot een luchtige substantie. Lekker met fruit, of zoals ik het presenteer met wat honing en lavendel. We drinken er uiteraard een glaasje (rosé) champagne bij. Laat het bal beginnen.

Nodig 4 tot 6 personen:

250 g verse roomkaas

1/4 l slagroom

25 g suiker

1 el lavendelblaadjes

honing

Bereiding:

Doe de kaas, slagroom en suiker in een grote kom en klop tot een mooie luchtige substantie. Verdeel deze mousse over 4 glazen, garneer met een drup honing en de lavendelblaadjes.

Rood, roder en nog meer rood…. jullie wijnvragen????

 

 foto: de véraison van de gamay druif

Scharlaken, violet, paars, bruin, robijn, karmozijn, er zijn vele tinten rood. En dan bedoel ik geen verftinten. Ik bedoel het rode tinten, die de druivenschil van de gamay, pinot noir, sangiovese, tempranillo of cabenet franc afgeeft aan het vocht dat wij wijn noemen. Vele lagen rood. In dat opzicht verschilt het maken van rode wijn van witte wijn. Het is een wijn die weekt, borrelt en fermenteert. Langzaam wordt in de cuve kleur onttrokken aan de schil. Kleur die als gevolg van de zonnestralen in de schil terecht is gekomen. De véraison zoals dat in mooi Frans heet. Eind juli, begin augustus (op het Zuidelijk halfrond natuurlijk eind januari, begin februari) begint de verkleuring van de dan nog groene druif naar zijn rode tint. Het sap blijft in de meeste gevallen wit. Na de pluk worden de druiven ontsteelt en gekneusd en het proces van rode wijn maken kan beginnen. De most borrelt en bubbelt, de suikers worden alcohol, koolzuur ontsnapt. En als de alcoholische gisting stopt, laat de wijnmaker de wijn afvloeien. Met een grote brandslang naar de volgende fase. De wijn wordt soms vermengd met nog wat uitgeperst druivensap. En dan begint de opvoeding. Op houten vaten of juist niet. De keuze is aan hem.

Je opent thuis het eindprodcuct. Schenkt een glas in. Je houdt de wijn tegen het licht houden en kijkt welk stadium van het spectrum je ziet. een jonge bijna purperen wijn of een bedaagde bijna bruinrode wijn? Dan proef je fruit, kruiden, leer of juist hout. Of alleen maar tannine? Allemaal vragen die bij mij opkwamen voor het nieuwe thema op mijn blog. Rood, roder, roodst. Wie wil er meer over weten? Vanaf vandaag ga ik regelmatig voor de lezers van mijn blog vragen beantwoorden over rode wijn. Dat kan gaan over de herkomst, over de houdbaarheid, over welk gerecht erbij of welke vraag dan ook. Dus post je vraag als reactie op deze blog of via mail aan vinsdegereon@hotmail.com. Ik sta in de startblokken om op zoektocht uit te gaan. Mocht je vragen hebben over een bepaalde wijn, voeg dan eventueel een fotootje toe van de fles of etiket.

Madame du Barry en haar saus

 

foto: Comtesse du Barry (internet)

 

Ze was een deksels mooie meid, die Marie Jeanne Bécu. Geboren in een eenvoudige familie, maar met een ambitieuze moeder, die haar een goede opvoeding en opleidingen gaf. Ze werd een echte social climber. In de salons van het Parijs van de 18e eeuw leerde ze de edelman Du Barry kennen. Ze werd zijn maîtresse. Later maakte ze promotie en werd na het overlijden van madame de Pompadour, het liefje van koning Lodewijk XV. Om aan het hof te komen, had je een adellijke titel nodig. Marie Jeanne werd de gravin Du Barry. Net als voor haar voorgangster bouwde de koning een mooi stulpje voor zijn maîtresse. Daar vonden hun rendez vous plaats. Vele avonden zullen ze daar genoten hebben van het voedsel, de wijnen en elkaar. De mare ging dat Marie Jeanne de koning vervreemdde van zijn familie en het hof. Maar dat kan ook roddel en achterklap in de gangen en zalen van Versailles zijn geweest
Modieus en goed opgevoed zette zij zich invoor goede doelen, ze had invloed op de koning. maar in de aanloop van de Revolutie kreeg zij ook steeds meer kritiek. Na de dood van Lodewijk XV in 1774, trok de flamboyante gravin zich terug in een klooster in Meaux, waar brie en mosterd vandaan komt.
Madame Du Barry wordt vooral geassocieerd met een crème of saus gebaseerd op bloemkool en aardappel. Of deze bloemkool connotatie te maken heeft met haar voluptueuze kapsels is niet bekend. In de Franse keuken worden veel bloemkool bereidingen nog steeds du barry genoemd. De saus kan worden gegeten bij wit vlees of groenten. Het zou me niet verbazen als er aan het hof ook een mooie Montagny werd gedronken, wit en rond uit de Chalonnais.
Voor het foodblogevent van april is mijn inzending dan een Du Barry saus. Ter variatie doe ik er wat kappertjes bij.

Nodig:

250 g aardappels
500 g bloemkoolroosjes
4 dl melk
1 l water
nootmuskaat
zwarte peper
zout
2 el kappers
30 g boter
1 eidooier

Bereiding:

Kook de bloemkool en aardappels gaar in een liter heet water. Laat het geheel dertig minuten doorkoken. Giet af maar bewaar wat kookvocht. Pureer de bloemkool en aardappels met een staafmixer. Breng op smaak met peper en zout. Doe de crème terug in een pan en voeg de melk toe. Breng op nieuw aan de kook. Voeg de boter in blokjes en verse nootmuskaat toe. Als de saus te dik wordt kun je nog wat kookvocht toevoegen.Laat de kappers uitlekken op papier. Laat de saus iets afkoelen en klop de eidooier erdoor. Meng de kappers als laatste erdoor.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten