Het is stil buiten en in de woonkamer. De lentezon piept door de half openstaande lamellen. Een enkele vogel maakt zijn aanwezigheid bekend. Verder is het stil. Het is Stille Zaterdag. De dag waarop in Frankrijk de klokken niet luiden. De reden hiervoor, zo wordt vaak aan kinderen verteld, is dat de klokken op bezoek zijn in Rome bij de Paus. Ze zullen terugkomen op Paaszondag met lekkernijen.
Ik geniet van vroege zaterdagochtenden als deze, zeker nu het Paasgedruis weer voor de deur staat. En Gereons Keuken en Route een turbulente week achter de rug heeft.
Op maandag de laatste wijnworkshop bij het Grachtenatelier in Utrecht. Thema: de Nieuwe Wereld met spannende wijn/spijscombinaties. Zeker voor herhaling vatbaar.
Gasten arriveerden en vertrokken deze week bij Gereons Sea Spot. Voldaan door de lekkere dagen aan zee. Woensdag is mijn yoga avond, bij mijn vriendin van Yoga Sofie in Haarlem.
Op donderdag ging bezocht Gereons Keuken Thuis de lancering van de Royal Dutch Oven in het Andaz Hotel. Een wonderbaarlijk verhaal van Nederlandse pannenproductie gekoppeld aan Chinese symboliek. Ik weet nu wat een yuan bao is, waarom er een Delftsblauwe deksel op zit. En zag een film met het voor mij nostalgische proces het gieten van pannen. Later ga ik er meer over vertellen op mijn Cityflavours blog.
Thuis aangekomen trof ik in de keuken de foodiebox van Kroon op het Werk aan. Met verscheidene verrassingen zoals heerlijke grijze Noordzeegarnalen. Instant inspiratie voor garnalen Le Zoute. Wat dat is kom je nog te weten op deze blog. Vrijdag brainstormen voor de uitzending van Winfrieds Woonkamer. Ik ga voor hem koken. En nu is het Stille Zaterdag, een mooie dag om te reflecteren, op te ruimen en opnieuw te starten. Want dat is voor mij de echte geest van Pasen.
Asperges idem, vandaag een gratin met groene asperges. We drinken er een witte sappige licht tintelende Pinot Grigio uit de Veneto bij.
Vrolijk Pasen.
Nodig 4 personen:
800 g groene asperges
30 g bloem
40 g boter
3 dl melk
100 g gruyère geraspt
50 g Parmezaan
1 dl room
nootmuskaat
zout
peper
Bereiding:
Smelt 30 gram boter op een laag vuur en voeg de bloem toe. Roer met een pollepel tot het één geheel is geworden. Voeg de melk toe en klop rustig met een garde. Laat zachtjes al roerende een minuut of zeven koken. Voeg nu de room toe, de gruyère en de helft van de Parmezaan. Haal de pan van het vuur. Maak de bechamelsaus op smaak met wat nootmuskaat, peper en zout.
Snijd de harde stukken van de groene asperges. Kook ze in ongeveer 6 minuten beetgaar. Beboter een ovenschaal en leg hierin de asperges. Giet de kaassaus erover en bestrooi met de rest van de Parmezaan. Plaats het gerecht 20 minuten in de oven op 220 graden tot het gaar is en een mooie korst heeft.
Wijn en spijs in de Grachtengalerie
Wijnproeven tussen puur natuur kunst, in de Grachtengalerie. Het was gisteren alweer de laatste editie van de wijn- en spijscyclus bij het Grachtenatelier. We hadden afgesproken in de Galerie van de zussen. Een mooi tafel gedekt voor deze laatste avond met wijnen en bites gemaakt door de keukenploeg. Nieuwe wereldwijnen, nieuwe smaken.
Met een Hugo in de hand trapte Jacqueline de avond af door wat te vertellen over de Grachtengalerie en de expositie Puur Natuur. Heel diverse werken met als thema natuur. Een eyecatcher was het fotografische werk van Caroline Mulders, dat binnenkort wordt getoond in het Haagse Gemeente Museum. Meer over de leuke expositie en de Grachtengalerie vind je op http://www.grachtengalerie.nl/exposities/puur-natuur
Na deze inleiding ging Gereons Keuken en Route direct aan de slag met het overhoren van de gasten. Zaten de druiven er nog goed in? Wat was malolactische gisting? Wie kan een methode voor dessertwijn vertellen? Ga zo maar door.
De eerste wijn, die we proefden was een Australische chardonnay, Nugan Estate third generation, veel fruit, wel wat hoog in de alcohol. De surimirolletjes met wat chilisaus konden er goed bij. Voor de tweede wijn reisden we af naar de Kaap, Zuid Afrika. Een Secateurs dröe steen, fruit en een bundeltje stro voor bij een broodje met soetegeit, een mix van geitenkaas en een zoetje.
De derde witte wijn van de avond was een Chileense, wederom een chardonnay, van het huis la Palma, maar nu met een hint hout. Een mond vol. De stevige rooksmaak van de makreelsoep contrasteerde mooi met deze wijn.
Op naar het rood, te beginnen in Zuid Afrika, rubberbanden sigarenblad. Beyerskloof pinotage, stevig rood voor bij een rolletje van gegrilde aubergine gevuld met hoemoes.
Door naar de pampa’s, naar de grill. De emblematische Argentijnse malbec. Van wijnbouwer Argento uit Mendoza. Rood, lichte tannines voor bij de stukjes biefstuk met chimichuri. Pit en kracht.
De laatste wijn was een Ironstone old vines Zinfandel uit Californië. Voor de gelegenheid geserveerd met een stuk pecannotentaart. Zowel de wijn als de taart waren delicious. Goed gebakken en mooi gemaakt, maar helaas geen match made in heaven. Ach dat komt ook wel eens voor.
Het was weer een gedenkwaardige en smaakvolle avond, zeker voor herhaling vatbaar. En dat gaat denk ik ook wel komen. Kun je niet wachten om eens alle heerlijkheden te proeven of één van de leuke workshops te volgen, die het Grachtenatelier in petto heeft ? Kijk dan eens op www.grachtenatelier.nl Of bezoek deze zomer eens hun zomerrestaurant aan de Oudegracht. Een try out is te bezoeken op 24 en 25 april aanstaande.
Lifestyle Lab
Op donderdagmiddag toog ik naar de Prinsengracht 528. We PR en MissPublicity waren speciaal uit, het voor 2014 door de NY Times hip verklaarde, Rotterdam naar de hoofdstad gekomen om te laten zien, wat hun huwelijk teweeg heeft gebracht. Een Lifestyle Lab. Ik werd ontvangen door dames en een heer, die gekleed in een passende witte laboratorium jas, mij een reageerbuis metPinkyrose limonade aanboden. Limonade volgens een geheim recept met een hint van gember.
Ik liep de door MADDNESS als laboratorium gestylde ruimte in. Zij maken kunst en design met een flinke dosis humor, zoals grote anatomische mannen en producten onder stolpen. De flesjes Underberg met een anatomisch model om de werking op je binnenste te illustreren. In één woord, hun lab stond er.
We PR en MissPublicity vertegenwoordigen een keur aan merken en producten in vele branches. Er was shampoo, er waren tassen en chicklit. Maar daar kwam Gereons Keuken Thuis niet voor. Het Lifestyle Lab stond in het teken van food en geanimeerde gesprekken.
Een soepje van wortel en koriander werd mij aangeboden door de dames van Kromkommer. want, zo vertelden de dames: Het is namelijk zonde om groenten die niet door de beautytest komen zomaar weg te gooien. Krom is het nieuwe recht. Ik ga hun activiteiten en productlijn zeker in de gaten houden.
Er stonden alambieken met chipotlpepers, als showcase voor de nieuwe Tabasco variant voor de BBQ.
François Geurds had in de ochtend een caramelbonbon bereid met bladgoud, als proeve van zijn FG Foodlabs. Gesproken heb ik hem niet, maar ze zilte caramel smaakte best en het goud plakte aan mijn lippen.
Ik ontmoette Anne Lieke van de blog www.juniperberry.nl. Het is altijd leuk om elkaar op dit soort evenementen bij te praten Andere bloggers maakten hun opwachting, waaronder zandloper kookboek schrijfster Pauline van www.uitpaulineskeuken.nl/ Gereons Keuken en Route gaat haar toch nog eens een keer aan de tand voelen.
De middag vloog om tussen de sushi en de tequila. Onder stolpen lonkten de wijnen van Gallo. Real summer wines met weinig alcohol. Kirsten, ook in witte laboratoriumjas, gaf mij ter proef de rode en witte wijn mee.
Met de witte goodiebag verliet ik het pand. Hup op de fiets naar Amsterdam West. Om thuis na te genieten van een salade met de in de goodiebag aangetroffen Rio Mare tonijn. (zie foto)
Stéphane Reynaud, pastei en paté
Een stevige wildpastei, een stuk paté en crôute, een viscreatie in deeg. Het Gallische hart van Gereons Keuken Thuis gaat harder slaan van dit soort aardse zaken. Stevige kost van het Franse platteland, een goede salade erbij en natuurlijk een mooie wijn. Dit zijn nu van die essentiële of moet ik zeggen existentiële dingen in het leven. En veel Fransen begrijpen dat. Zo ook Stéphane Reynaud, oorspronkelijk uit de Ardèche en nu kok in Montreuil. Hij schreef al eerder over varkensvlees en stevige bistrokost. Nu is er zijn nieuwe boek Pastei en Paté, recepten van het Franse platteland. Een boek om niet te versmaden, maar dat hoef ik als ras campagnofiel natuurlijk niet uit te leggen.
Het boek lijkt op een catalogus van alles wat de perfecte zeshoek biedt. Het lijkt wel een opsomming van alle ingrediënten voor het goede Franse landleven. Reynaud start met de basisprincipes van deeg, deegsoorten en geeft hier duidelijke instructies voor.
Het volgende hoofdstuk gaat over groente en paddenstoelen. Stéphane Reynaud neemt ons mee langs mooie pasteien en paté’s met groenten, zoals paté met snijbiet, een variant met noten en een pompoenpastei.
Daarna volgt het iets steviger werk. Paté’s van gevogelte en konijn. Aardse smaken, zoals een kippenpastei met dertig knoflooktenen, een pastei met eendenconfit en sinaasappel en een tourte met konijn en prei.
In het hoofdstuk vlees zie je de achtergrond van slagerszoon Reynaud. Hij schuwt het gebruik van veel vlees niet en gaat nog regelmatig terug naar zijn roots in de Ardèche voor de jaarlijkse slacht. Een stevige paté uit Pézénas, de klassieke paté en crôute en voor deze tijd van het jaar een Paaspaté. Ik kan nog wel even verder gaan, wat te denken van Cervélas en crôute of een pastei van runderwang. De fotografie erbij maakt het nog smakelijker. Een mooi geheel op een plank in een robuuste setting, daar houd ik van.
Het vismenu van Reynaud start meteen met tielles, vistaartjes uit Sète, glas picpoul de pinet erbij en klaar is je maaltijd.
Of een palingtaart met venkel. Alles wordt uit de kast getrokken.
Geheel volgens de Franse traditie mag een hoofdstuk over kaas ook niet ontbreken en daarna wat zoet en fruit om de maaltijd af te sluiten.
Het boek Pastei en Paté is een aanrader. Ik ga er nog veel uit lezen en natuurlijk namaken. Het enige gemis van het boek is, vind ik, dat er bij de gerechten weinig verteld wordt over de herkomst, de streek, de gewoontes. Het Franse platteland komt niet echt naar voren. Voor een doorgewinterde francofiel als Gereons Keuken Thuis is dat niet zo een probleem. Voor degenen, die niet de geografie, het terroir en gewoonten van Frankrijk op het netvlies hebben, is het dan een beetje raden. Maar de heerlijke recepten maken dit ruimschoots goed.
Pastei en paté (ISBN 978 90 5956 509 8) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl
De prijs van dit smakelijke kookboek is € 27,95
Lente, pissaladière met vijgen en ansjovis
De dagen worden weer langer, het zonlicht feller. Lente! Het is weer tijd om te genieten van de warme zonnestralen. Het is ook de tijd om te zaaien en de buitenboel weer op orde te maken. Plantaardig aan de slag, laat dat nu het thema zijn van het foodblogevent van deze aprilmaand. Ik zag deze week in de buurt iemand een vijg planten. tegen een warme, op het zuidwesten gerichte muur. Ik vind deze plant zo mooi en de vruchten ervan. De sappige verse paarse vijgen, die uit elkaar spatten in je mond van smaak. In combinatie met iets hartigs een mooie combinatie. Vandaag een makkelijke pissaladière van vijgen, ansjovis en rode ui. Pissaladière is van oorsprong een uientaart met ansjovis uit Nice. Wij maken hem nu van bladerdeeg belegd met vijgen en ansjovis. We drinken er koele rosé uit de Provence bij. Eentje uit de buurt van Aix. Verheug je je meteen op de komende zomer.
Nodig 4 personen:
4 plakken bladerdeeg
4 verse vijgen
3 rode uien in ringen
8 ansjovisfilets
3 el olijfolie
1 el balsamico azijn
peper
tijmblaadjes
1 tl suiker
Bereiding:
Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten.op 180 graden. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met balsamico en voeg de suiker toe.Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk.
Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.
In de Tournugeois, een tian van zalm
Voorbij het stadje Tournus voel je altijd het Zuiden, te zien aan een verandering in bouwstijl. Vind je in Châlon sur Saône nog vakwerk en daken van leisteen, twintig kilometer zuidelijker overheerst de Romaanse ronde dakpan. De bouw doet kleuriger aan. Boerderijen van grove steen gebouwd liggen tussen de golvende wijngaarden van de Mâconnais. De witte Charolais runderen bevolken de groene weilanden. Dit is de streek van de Romaanse bouwkunst, van de grote abdijen, de natuurstenen huizen en wasplaatsen. De kleinere dorpen hebben vaak mooie Romaanse kerkjes, zoals in Chapaize. In 910 na Chr. werd in Cluny een benedictijner abdij gesticht met vestigingen in heel Europa. Hier werd in de 11e eeuw de tot dan toe grootste kerk ter wereld gebouwd. Nog maar een fractie van dit complex staat er nog in dit zuidelijk aandoende stadje, met gekleurde gevels. Tournus kent de beroemde Philibert abdij. Altijd al te zien vanaf de tolweg A6 en het hart van dit stadje. In de kerk zijn onder andere Middeleeuwse mozaïeken van de tekens van de dierenriem te bekijken. Al deze Romaanse kerken waren van binnen kleurig beschilderd met vele fresco’s In sommige kerkjes kun je deze fresco’s nog bewonderen, zoals in Uchizy.
De streek tussen Tournus en Mâcon is een streek met veel land- en wijnbouw. De vlakte van de Saône met graan- en zonnebloemvelden, de heuvels beplant met de Bourgondische druiven chardonnay en pinot noir. In de dorpen verbreekt de agrarische activiteit de stilte. Totdat om 12 uur de klokt luidt, teken dat er moet worden gegeten. Tournus heeft een culinaire reputatie hoog te houden. De zaterdagmarkt met alle verse producten van het land eromheen, de hoge Michelinsterren dichtheid. Zeker een ‘bedevaart’ waard. Geïnspireerd op de caleidoscoop van deze streek een recept voor “tian de saumon bouguignon” Een tian is een van oorsprong Provençaalse aardewerk pot waarin een gerecht in laagjes werd bereid en gekookt. Vandaag maken we een tian variant in een glaasje met laagjes koude zalm, prei en avocado. Makkelijk mee te nemen voor bij een pick nick aan de rivier. We drinken er een witte Beaujolais van domaine la Rizolière bij. Een frisse wijn van Didier en Marieke Canard uit Veauxrenard.
Nodig 4 personen:
400 g verse zalmfilet
3 jonge preien
bekertje crème fraiche
2 rijpe avocado’s
3 citroenen geperst
4 takjes dille voor de garnering
2 tomaten ontveld en ontpit in kleine blokjes
olijfolie
3 el gehakte peterselie
2 el gehakte bieslook
zout en zwarte peper uit de molen
Bereiding:
Hak de zalm in heel fijne stukjes. Voeg ruim citroensap, 1 el olijfolie, de gehakte kruiden, peper en zout toe. Laat even staan. Snijd de prei in heel fijne ringetjes. Verhit wat olijfolie en smoor de prei gedurende 10 minuten. Voeg twee eetlepels crème fraiche toe. Laat afkoelen. Pureer de avocado’s met de staafmixer, voeg wat citroensap toe, peper en zout en 3 eetlepels crème fraiche. Vul de glazen eerst met een laagje prei, dan de uitgelekte zalm en strijk het geheel af met de avocado mousse. Garneer de tian met wat blokjes tomaat en een klein takje dille.
Een witte Rueda met pikante mosselen
Wijn proeven, smaken ontdekken. Dat stond op deze laatste dag van maart op het programma. In de sfeervolle kelder van het Grachtenatelier in Utrecht. We maakten een reisje door Europa met de wijnen van Karakter Wijnimport.
Het startpunt lag in de Marken, de wijn een verdicchio uit Castelli dei Jesi. Fris met een bittertje. De keukenploeg maakte er een prikker met de ingrediënten van de insalata caprese bij. Een frisse start.
We gingen verder naar Noord Spanje, een kakel knisperende Rueda, van de verdejo druif, pittige gemarineerde mosselen erbij. (zie recept)
We staken door naar Duitsland, naar Rheinhessen, waar de familie Raddeck een spätburgunder maakt, op biologische wijze. Lichte kleur rood, fruit uit de lente, een hint van het woud. Gedronken bij een kleine bite van van champignons, krokante rauwe ham op een bedje van zuurkool. Alle aardse smaken bij elkaar.
Over de Alpen gingen we verder naar Asti in Piëmonte, een rode Barbera voor bij de pasta alla puttanesca. De lichte zuren van de Barbera druif gecombineerd de kittige pasta.
Even tot rust komen met een Morellino di Sacnsano. Een wijn uit de Maremma, het Wilde Westen van Toscane. Stevig in smaak met een koele panzanella, Toscaanse broodsalade.
We vertrokken westwaarts richting de Douro in Noord Portugal. Een wijn van de lokale trincadeira druif. Een stevige donkerrode wijn vol pruimen voor bij de amuse van in de oven gegrilde vijgen met ham, honing en balsamico.
Het sluitstuk, de finish van deze tour lag in Andalusië. We proefden een donkerbruine, geconcentreerde XP sherry. Fluweel voor bij het timbaaltje van ananas met donkere chocolade. Wederom geen straf voor Gereons Keuken Thuis, geoordeeld naar de foto bij deze blogpost.
Op 14 april a.s. gaat de reis verder, langs Nieuwe Wereldwijnen met spannende hapjes. Je kunt nog deelnemen. Kijk voor meer informatie op http://www.grachtenatelier.nl/workshops/inloopagenda/wijn-en-spijs-cursus
Nodig:
1 kg mosselen
2 tenen knoflook
1 sjalot
1 Spaanse peper
1 glas witte wijn
1 el witte wijnazijn
gehakte peterselie
zout en peper
Bereiding:
Was de mosselen goed schoon en gooi de kapotte of dichte exemplaren weg. Verhit twee eetlepels olie in een wok en voeg de mosselen toe. Laat de mosselen onder een deksel circa 8 minuten stomen tot ze open en gaar zijn.
Schep de mosselen uit de pan en verwijder de bovenste schelp. Verhit opnieuw wat olie in de wok en fruit hierin het sjalotje, de knoflook en Spaanse peper. Blus af met de witte wijn. Laat het geheel iets inkoken en voeg de witte wijnazijn, peterselie, peper en zout toe. Schep de dressing meteen in de geopende mosselen en serveer op een grote schaal.
1 April, poisson d’avril
Het is 1 april. Kikker in je bil. Alva verliest zijn bril. Of was het Den Briel. In ieder geval, 1 april heeft een magische uitwerking op lolbroeken en grapjassen, zoals ik. “Hé kijk daar nu eens roze olifanten!” of “Ik heb nu zo’n rare rekening binnen gekregen, we moet snel bedrag A betalen, want anders….” Ga maar door, ik trap er zelf ook vaak in.
In Frankrijk is 1 april gekoppeld aan vissen, waarom weet ik niet. De traditie zegt vissen op de rug van een omstander te plakken en dan had en schaterend te roepen: “Poisson d’Avril!” Ach, laten we het Gallische humor noemen. De vissen van Kostunrix werden ook altijd ingezet voor een stevig robbertje visvechten.
Voor deze mooie eerste lentedag van de maand april een recept dat werd gestyled door Yvette van Boven. het is mijn klassieke makreel met citroen en dragon en te bewonderen in de Libelle van deze week. We drinken er voor de verandering eens een witte Rueda van de verdejo druif bij.
Nodig 4 personen:
4 middelgrote makrelen (schoongemaakt)
2 ingemaakte citroenen (Marokkaanse winkel)
paar takjes dragon
500 g kerstomaatjes
2 el olijfolie
peper
zout
kleine prikkers
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 210 graden of stand 7. Maak 8 filets van de makrelen of vraag de visman dit te doen. Snijd de gekonfijte citroenen in blokjes en rits de dragonblaadjes van de takjes.
Leg 4 makreelfilets in een ovenschaal en bedek deze met de citroen en dragon. Bestrooi met peper en zout. Leg de andere filets erbovenop zoals bij een sandwich. Steek er een prikker doorheen. Besprenkel de vis met olijfolie. Leg de tomaatjes er om heen en plaats de schotel 10 minuten in de oven.
Delicious, Het Vleesboek!
Vlees, wild, gevogelte. Gereons Keuken Thuis zou niet zonder kunnen. Een lekkere steak, boeuf Bourguignon, konijn en niet te vergeten gehaktballen. Het leek wel of Delicious het aanvoelde. Hun vijfde kookboek alweer, Hét Vleesboek. Van gehaktbal tot slow roast.
Daar gaat mijn hart sneller van kloppen. “Als ik dit boek zie ben ik zo blij dat ik van mezelf vlees mag eten.”, zegt Makkie Mulder in het voorwoord. En gelijk heeft ze. Om er aan toe te voegen, dat het wel eerlijk vlees moet zijn. Gelukkig is dat meer en meer verkrijgbaar. Delicious laat met dit boek zien dat er een renaissance van vleesbereiding staat aan te komen.
Het eerste hoofdstuk van het boek behandelt vleessoorten, basistechnieken en geeft een overzicht van tools, die je kunt gebruiken bij het bereiden van een lekker vleesgerecht.
Hierna komen de verschillende soorten vlees aan bod, Rund/ kalf, Varken, Lam, Gevogelte en Wild. Allemaal hoofdstukken met recepten voor vlees, waar ik direct van ga watertanden. Klassiekers zoals een in Nederland redelijk onbekende bavette met salade met blauwe kaasdressing of gehaktballen in Belgische biersaus. Een spannend nieuwe vondst is de runder- en haringtartaar. Surf en turf in een nieuw jasje. De rillettes van varkensschouder ontbreken niet, alsmede zelfgemaakte rookworst. Dat ga ik eens proberen op mijn Amsterdamse balkonnetje. In het hoofdstuk Lam las ik een recept voor Grieks lamsvlees. Daar kan ik thuis altijd mee aankomen. Of wat te denken van een eendenbouillon met steranijs of een paté van konijn en pistachenoten.
Bij vlees horen ook bijgerechten en sauzen. Hét Vleesboek van Delicious geeft in de laatste twee hoofdstukken allerlei suggesties en spoort de lezers aan om zelf aan de slag te gaan met inmaken. Bijvoorbeeld een lavendelgelei op basis van zure appelen. Ik weet zeker dat dit een heerlijke frisse hint bij de barbecue zal zijn. De Nederlandse gewoonte om eerst de groente te noemen op de vraag: “Wat eet je vanavond?”, zou zomaar eens kunnen verdwijnen. Vlees eerst voortaan en dan pas de garnituur.Hét Vleesboek bevat duidelijk beschrijven en de fotografie is uitnodigend.
Delicious Hét Vleesboek 100x rund, varken, lam, gevogelte & wild
Foodblogevent maart, Greek style kipfilet met yoghurt.
Zomaar een plaatje van een straatje in Athene. Op een rustige dag. De foto genomen van een ansichtkaart. Waarom komt Athene op mijn netvlies als het om het thema van het foodblogevent gaat? Het thema, bedacht door http://oesters-en-uien.blogspot.nl/ is deze maand YOGHURT. En yoghurt en Griekenland vormen in mijn ogen een natuurlijke eenheid. Ik ga me niet storten in de discussie of yoghurt Bulgaars, Turks of Grieks is. Het zuivelproduct wordt in ieder geval veel gebruikt in de keuken deze landen. Voor dips, zoals tzatziki, in salades, als ontbijt met honing en in vleesgerechten.
In eerste instantie had Gereons Keuken Thuis besloten niet meer mee te doen aan het foodblogevent. Ik had zo langzamerhand zo mijn twijfels over de themata en het aantal inzendingen. Maar niemand is zo veranderlijk als blogger Gereon. Ik besloot deze maand maart toch niet voorbij te laten gaan zonder een recept in te sturen voor het event. Ik vind dat deze competitie aan de hand van recepten van bloggers wel wat meer aandacht kan gebruiken. Dat is meteen mijn oproep. “Bloggers aller lande verenigt u en zend eens een recept in!”
Mijn bijdrage is een Greek style kipgerecht met prei, paprika en yoghurt. Een glas koude retsina erbij! Kali Orexi!
Nodig 4 personen:
4 kipfilets
80 g feta
4 tenen knoflook
2 el bloem
2 eieren
1 prei in dunne ringetjes
1 rode paprika in blokjes
500 ml Griekse yoghurt
sap van halve citroen
2 el oregano
snuifje nootmuskaat
gehakte peterselie
peper en zout
olie
Bereiding:
Bestrooi de kipfilets met peper en zout. Bak ze kort aan in een koekenpan. Leg de gebruinde kipfilets in een ovenschaal. Fruit de gehakte knoflook aan in de pan, voeg de preiringen en blokjes paprika toe en zet deze kort aan. Voeg de prei en paprika toe aan de kip in de ovenschaal. Maak een mengsel van de yoghurt, verkruimelde fetakaas, citroensap, eieren en bloem. Voeg de oregano, een snuifje nootmuskaat, peper en zout toe. Stort dit mengsel over de kipfilet en groente. Zet de ovenschaal 40 minuten in een oven op 180 graden. Serveer dit gerecht bestrooid met wat gehakte peterselie als garnering.