Tour du terroir, Champagne-Ardenne.

 foto: de Franse slager.

Als je de regio Champagne Ardenne bezoekt stap je full force de Franse geschiedenis binnen. Deze Tour du terroir begint voor de imposante façade van de kathedraal van Reims. De kerk waar de eerste koning van alle Franken, Clovis werd gekroond. Vele volgden tot 1789. Als een kroon rondom Reims liggen de middeleeuwse steden en versterkte dorpen, zoals Sedan, Langres en Troyes. Ook is deze regio de meest bloemrijke van Frankrijk.

Allereerst de godendrank die wordt gemaakt in deze streek met haar glooiende wijngaarden. kilometers door de Romeinen uitgehouwen kelders vol wijn, een koninklijke wijn. Een abt van een klooster, Dom Pérignon wordt beschouwd als de uitvinder van de Champagne, feestdrank bij uitstek. Van stille wijnen uit deze streek worden na een tweede gisting, de méthode champenoise, de champagnes gemaakt. De rémueur draait ze nog eens, de wijn wordt gebotteld en gaat op transport naar alle hoeken van de wereld. Van de rode loper in LA tot op de glimmende jachten van de Côte d’Azur

Een ander product zijn de roze biscuits van Reims, gekleurd met karmozijn, Koekjes voor bij de champagne, gemaakt volgens een speciaal procedé. Sinds 1691 koken de bakkers het speciale deeg voordat ze het in de oven laten drogen. Maison Fossier maakte er een groot succes van. Je ziet in Reims geen bakker zonder deze roze biscuit.

Al laatste emblematisch product kan ik de andouillette de Troyes niet onbesproken laten. Andouillette is een witte worstsoort gemaakt van varkensingewanden. De andouillette van Troyes is de meest beroemde en heeft zelfs een AOP.  Veel buitenlanders denken met worst te doen van hebben, maar de smaak en bite is geheel anders. Het is een verworven smaak. Ik ben er niet dol op, maar de Fransen des te meer. Er worden door de andouillette associatie zelfs predicaten uitgereikt al naar gelang de kwaliteit. Dus iets bijzonders is het wel.

Vandaag een receptje voor andouillette en crôute. Ik vervang de worst met zijn typische smaak voor gekruide worstjes. Maar de dare devil, die het eens wil proberen  raad ik aan goede andouillettes te kopen. Vraag er eens naar bij de Franse slager Alain Bernard op de Albert Cuyp.

Nodig:

4 andouillettes de Troyes of varkensworstjes.

4 plakjes bladerdeeg

2 pittige rode uien

1 eigeel

2 el rode wijnazijn

1 el suiker

boter

olie

peper en zout

Bereiding:

Pel en snipper de uien. Verhit wat boter en bak de uien kort. Voeg de azijn en een lepel suiker toe en laat de uien zacht nog een kwartiertje sudderen. Verwarm de oven op 180 graden. Verhit wat olie in een pan en bak de andouillettes of worstjes kort aan. Rol de bladerdeeg plakken dun uit. leg op elk vel een schep van het uienmengsel en een worst. Vouw het deeg dicht. Betsrijk het deeg met wat eigeel en plaats in de oven. Bak het geheel in 20 minuten af tot het goudbruin is. Serveer de rolletjes met wat veldsla.

Volgende keer gaat Tour du terroir naar het Oosten, Lotharingen en de Elzas.

 

Eten met zondebesef.

 foto: kathedraal Fréjus

Gezond, maar toch lekker, guilty pleasures, het is wel wat slikken, maar…, elk pondje gaat door het mondje. Zomaar wat termen, die ik regelmatig lees in artikelen en blogs. Een soort ambivalente houding tegenover hetgeen de persoon in zijn of haar mond stopt. Want je mag niet rücksichtlos maar alles eten. Je kunt er dik van worden of nog erger ziektes van krijgen. Dus we eten met zondebesef. Aangewakkerd door rages uit het beloofde land aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, waar alles bigger and better is. Dus ook je zondebesef als je uit de bocht vliegt en een guilty pleasure begaat. Ach dan doe je toch een extra workout?
Iedereen zal zich na deze alinea inmiddels afvragen waar ik naar toe wil. Heel simpel, ik wil af van termen als guilty pleasures of healthy. Wat is de meerwaarde daarvan?  Je kiest zelf voor een plezierige mondervaring. Om daarna meteen te biecht te gaan is helemaal niet nodig. Net als overal het predicaat healthy op plakken. Ook niet nodig. Al het eten, waar jij je lekker bij voelt en in goede dosering is gezond. Daar zijn geen droge bessen, allerlei tarwevlokken en rauwe stengels voor nodig.
Het thema van  het foodblogevent is deze maand #guiltypleaures. Ik zie er vanaf om hieraan mee te doen, omdat ik bovenstaande gedachten krijg bij dit onderwerp. En geen recept kan bedenken, dat beide componenten verenigt. Dat is niet de eerste keer. Eerder heb ik het al eens op mijn blog gehad over suikertaks, over goede voornemens. een extra klont boter en inderdaad over guilty pleasures. Geniet toch alstublieft van wat je in je mond stopt en als je daar achteraf spijt van krijgt houd dat dan voor jezelf. Het heeft namelijk geen zin, want het zit er al in, aan of op.
Want als je niet met plezier wilt eten, waarom schakelen we dan niet massaal over op sonde- of astronautenvoedsel. Makkelijk, geen rommelige keuken en niet gezellig. En nu kom ik dicht bij wat ik eigenlijk wil zeggen. Eten is behalve een energieleverancier ook iets wat je deelt. Wat je met liefde voor een ander bereidt. Daar hoort geen zondebesef bij. Fijne vrijdag.

Uitgekookt of afgeblogd?

Is het nu uitgeblogd of afgeblogd? Zomaar een vraag op deze woensdagmorgen. Uitgekookt is duidelijk. Op welke manier laat ik aan de fantasie van de lezer over. Maar soms overvalt het elke culinaire en vineuze schrijver. Uitgeblogd zijn. Natuurlijk waren er nog wat thema’s rond, zoals Tour de Terroir, een aantal kijkjes in de keukens van en wat boekrecensies. Maar op een één of nadere manier is het elan ver te zoeken in Gereons Keuken Thuis, op wat cooking vibes na. Er heerst in mij keukentje af- en uitstel gedrag. Ik ben gewoon uitgekookt en afgeblogd. Overigens is dat nu wel weer fijn aan het bloggen niets moet en je bent zelf degene, die de pollepel in handen heeft. Daar moet je je dan ook maar eens aan overgeven.

Dit gezegd hebbende gloort er ook hoop aan de einder. Gisteren ontving ik een heel mooi boek van Karakter Uitgevers, NINA Saint Tropez. Summer galore, vrolijke plaatjes, herkenbare plekken, zoals de rotonde met de hyper erop. Dan ben je er bijna rechtsaf via de D98A. Jeugdsentiment, ook voor deze schrijfster. Ik waag er snel een recensie aan op mijn blog.

De lente staat voor de deur. Dan gaat het bij dit lentekind kriebelen, weg al dat spinnenrag uit het hoofd, weg met de zware winterse kost. Reis plannen naar Frankrijk, inspiratie opdoen aldaar. In mei gaat vrolijk Gereons Keuken al fresco weer van start. Ik ben al aan het denken wel boek dit jaar verloot gaat worden. Maar vooralsnog ben ik even uitgekookt en afgeblogd. Of was het afgekookt en uitgeblogd. Ach, het is om het even. Ik ga nu naar buiten. Als recept een oudje, dat ik eens voor mijn vriendin Susan Herrmann Loomis kookte. Navarin printanier, lamsschouder met groenten. Als dat geen lente gevoel geeft. De wijn erbij is een rode Bandol uit de Provence.stoofpot

Nodig 4 personen:

1 kg lamsvlees (van de schouder)

4 middelgrote tomaten

150 g sperziebonen

4 wortelen

6 lente-uitjes

3 stengels bleekselderij

1 bosje dunne groene asperges

1 rode ui

3 teentjes knoflook

250 ml kippenbouillon

6 el olijfolie

250 ml droge witte wijn

1 el bloem

zout en versgemalen zwarte peper

vers gemalen nootmuskaat

Bereiding:

Spoel het lamsvlees af en dep het met wat keukenpapier. Snijd het vlees in blokjes van circa 5 cm. Bestrooi het vlees met zout en vers gemalen zwarte peper. Verwijder de huid van tomaten op de klassieke manier, met behulp van warm en dan koud water. Snijd de tomaten in vier parten, verwijder de zaadjes en hak in blokjes. Schrap de wortelen en snijd deze niet te kleine reepjes. Was de sperziebonen, snijd de uiteinden eraf. Snijd de lente-uitjes in kleine ringetjes, snijd de selderij in stukjes. Was de asperges en snijd de houtige eindjes eraf. Hak de knoflook en de ui fijn.

Verwarm de helft van de olie in een pan. Bak het vlees in ongeveer 10 minuten bruin. Voeg de bloem toe, de gehakte knoflook en ui. Bak dit 2 minuten mee. Giet de witte wijn erbij en voeg de tomaatblokjes toe. Breng aan de kook en laat met deksel erop gedurende 45 minuten sudderen.

Verwarm de rest van de olie in een pan. Roerbak de wortelen en lente-uitjes, blijf voortdurend roeren. Voeg de sperziebonen en selderij toe en bak deze nog eens 2 minuten. Giet de kippenbouillon erbij en laat de groenten ongeveer 10 minuten sudderen. Kook in een andere pan de asperges ongeveer 8 minuten tot ze beetgaar zijn. Haal de asperges uit de pan en leg ze apart op een schaaltje. Voeg wat vers gemalen nootmuskaat toe. Haal alle groenten uit te pan en leg ze op een ovenschaal. Houd alles warm in de oven.

Giet de helft van de bouillon in de vleespan en laat het geheel nog 5 minuten sudderen. Haal het lamsvlees eruit en leg het op dezelfde schaal als de groenten.

De saus voor de helft inkoken, proeven en, indien nodig, wat extra zout en peper toevoegen. Giet de saus over het vlees en de groenten. Serveer het gerecht direct. Geef bij dit gerecht knapperig brood en rijke romige Normandische boter.

Cooking vibes op zaterdag

 foto: witloof van bij ons

Het is zaterdag en Valentijnsdag. Over die laatste dag wil ik het helemaal niet uitgebreid hebben. Dat zou geen recht doen aan de mooie legende over een dappere man uit Terni (Umbrië), die in het geheim koppels huwde van verschillende religies. Strikt verboden in de derde eeuw door keizer Claudius en 18 eeuwen later nog steeds binnen sommige gelederen. Valentijn werd onthoofd omdat hij (heimelijke) liefde boven de wet stelde. Zijn legende heeft dus niets met de hedendaagse commerciële en plastic kermis te maken. Liefde vier je elke dag en is niet afhankelijk van één speciale dag per jaar. En een heimelijke liefde verras je met een teken in de vorm van een gedicht of brief zonder afzender.

Dit gezegd hebbende (dominee Gereon) ga ik verder met de orde van de dag. Cooking vibes op zaterdag. In Gereons Keuken Thuis gonst het van de activiteit. Koken voor mijn geliefde partner, tussentijds foto’s maken voor de blog en nadenken wat er wel en niet in mijn nieuwe kook- en leesboek terecht komt. Oorspronkelijk had ik hiervoor de titel Gereons keuken en Route bedacht, maar het zou best wel eens kunnen, dat het  Gereons cooking vibes gaat heten, Wie weet? Cooking vibes in de stad, op het platteland en aan zee. Ik zie het zo voor me.

Een boek met stevige zuurkool in bier, hertenbiefstukjes, zalm met zoethoutschuim en kipvleugeltjes met wasabislagroom. Alles wordt nog eens uitgeprobeerd de komende tijd in Gereons Keuken Thuis.

Maar vandaag eerst cooking vibes op zaterdag met witloof van bij ons. Een simpel gerecht, waarmee ik recht naar het hart van mijn lief ga. Toch een beetje Valentijnsdag. Ware het niet dat wij het op donderdagavond al hebben verorberd  Ach, de 12e februari. is ook een mooie dag.

We drinken bij dit gerecht een frisse pinot grigio uit de Veneto. Tegenhanger van het bittertje in de loof en bechamelsaus.

Nodig voor 2 personen:

4 stronkjes witlof

100 g oude kaas geraspt

4 plakken ham

50 g boter

50 g bloem

4 dl melk (of iets meer)

nootmuskaat

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Snijd de onderkant van de witlof af, en blancheer de groente kort in wat water. Verwarm de oven voor op 180 graden. Laat de witlof uitlekken en leg deze in een ovenschaal. Maak ondertussen een bechamelsaus door de boter te verhitten en de bloem kort aan te bakken. Voeg de melk toe en maak er een gladde wit saus van. Maak de bechamelsaus op smaak met zout en peper. Voeg de nootmuskaat toe en de gehakte peterselie. Als laatste wat oude kaas. leg de plakken ham over de witlof in de schaal en bestrooi met de rest van de oude kaas. Giet de bechamelsaus eroverheen en bak het geheel af in de oven (25 minuten) totdat er een mooi korstje op komt.

 

Tour du terroir

 foto: kaas in de Rue Mouffetard

Het is tijd voor een nieuwe serie blogs. Een serie, die start in het hart van de zeshoek, Parijs en omgeving. L’île de France. Mijn nieuwe serie heet Tour du terroir en gaat over van die typisch Franse streekproducten, zoals kazen, groenten, wijnen en meer… Ontsproten aan de aarde, le terroir zoals de Fransen dat zo mooi noemen. Met de opkomst van alle foodmarkten is er in Nederland ook steeds meer aandacht voor streekgebonden productie. Frankrijk loopt daarin voor, omdat van oudsher de producent zelf zijn waar op de markt verkoopt.

L’île de France met zijn hagelwitte champignons de Paris, oorspronkelijk geteeld in oude steengroeven op paardenmest. Tegenwoordig in kassen maar nog gebruikmakend van de mest. Champignons met hun humustonen gaan goed samen met wit vlees,  zijn lekker in een kalfsragout of in een omelet.

Jambon de Paris een tweede product is een superieure gekookte ham. De ham wordt gemaakt van het bovenste stuk van de ham van een varken. In de Eerste Wereldoorlog werd er een extra belasting geheven op deze hammen. De producenten staakten en zodoende werd jambon de Paris een zeldzaam en gewild product.

Het derde product is een kaas, uit Melun en Meaux. Een ronde kaas met een witschimmel korst en een zachte binnenkant. Een rauwmelkse kaas, de brie. Met zijn fruitige tonen. Een kaas van ongeveer 36 centimeter in doorsnee. Met een eigen AOP wordt deze kaas behalve in Melun en Meaux, ook gemaakt in de streek tussen de Seine, Marne en Maas.

Het recept bij deze Tour du terroir is een makkelijke vandaag, toast met gebakken ham en champignons, een beetje persillade en gegratineerd met een plak volromige brie. We drinken er een glas witte Bourgogne bij.

Nodig 4 personen:

4 sneden boerenbrood

1 bakje witte champignons

2 teentjes knoflook

peterselie

dikke plak gekookte ham

punt brie

klontje boter

peper en zout

Bereiding:

Rooster de boterhammen. Maak de champignons schoon met en een borsteltje. Haal de steeltjes eraf en snijd de champignons in dunne plakjes. Hak de knoflooktenen en peterselie heel fijn. Snijd de plak ham in dunne reepjes. Verhit de boter en bak de champignons kort aan, voeg de ham toe en bak deze kort mee. Voeg als laatste de persillade toe. Maak het geheel op smaak met iets zout en flinke snuif zwarte peper. Beleg het brood met het ham/champignon mengsel. Leg op elke boterham een dikke plak brie. Gratineer de boterhammen onder een hete grill.

 

Wijnproeverij Gereons Eatery and Winery

Wijnproeverij organiseren aan huis of in uw bedrijf?

004

Ook zin in een middag of avondje wijnproeven met vrienden, familie of collega’s?
Dan moet u zeker eens een wijnproeverij van Gereons Eatery and Winery organiseren! Wat hebt u nodig? Een goed humeur en een aantal andere wijnliefhebbers. Gereons Eatery and Winery neemt alles mee, niet alleen de wijnen maar desgewenst ook bijpassende hapjes. Geef ons door waar en wanneer u uw proeverij wilt organiseren en wij verzorgen deze.

Hoe organiseert u een wijnproeverij?

U hebt minimaal 10 personen van 18 jaar en ouder nodig. In bezit van een grote tafel? Dan kunnen we direct aan de slag en zorgen wij voor de rest!  Een staande proeverij kan natuurlijk ook!  Ik neem de wijnen, wijnglazen, proefformulieren, pennen en eventueel de hapjes mee.
U leert in informele sfeer proeven en beoordelen, hoe wijn en spijs te combineren en nog veel meer!  De gastheer/vrouw ontvangt van ons een lekkere fles wijn.
Een proeverij duurt ongeveer 2- 2,5 uur.

Prijzen vanaf € 35,- per persoon.

Wilt u ook eens een Gereons Eatery and Winery wijnproeverij organiseren?

Neem dan contact met ons op via  mail gereonseateryandwinery@gmail.com

of  bel  06 21 88 33 84

Cooking vibes in Gereons keuken thuis.

 foto: meloencarpaccio

 

Het is februari. In mijn hoofd knettert het van de indrukken, gedachten, ideeën en vibraties. Laat ik het cooking vibes noemen. Ik ben toe aan iets nieuws of iets anders. Cooking vibes in Gereons Keuken Thuis Het zal het geluid van de nakende lente wel zijn. Of de brainstorm over nieuwe wijnproeverijen. Nieuwe wijnsmaken combineren met lekkere hapjes. Of kwam het door de meloen carpaccio van Jonathan Karpathios, bij de presentatie van zijn nieuwe boek deze week. Hij voegt echt een nieuwe dimensie toe aan Frans koken met verse producten. De passie, waar hij dat mee doet.

 foto; ieder zijn passie (Flo)

Passie is een belangrijk ingrediënt bij het koken. Ik ruik een gerecht vaak al voor er één handeling is verricht in mijn keuken. Visualiseer dan al wat ik wil maken. Droogkoken heet dat. Ieder heeft zo zijn eigen passie. (of merkwaardigheid?) Daarvoor moet je andere dingen laten. In januari nam ik me voor te stoppen met inzendingen voor het foodblogevent. De laatste over verbinding stuurde ik onlangs in. Ook Talk and Table staat op een laag pitje na de laatste keer met Martin Morales. Wat er voor terug komt is nog niet geheel duidelijk, maar het zal vol cooking vibes zijn.

 foto: karbonaadje in een korstje

Cooking vibes. Het is heerlijk om elke maandag of dinsdag wat groente te halen op de Ten Kate markt te halen. Koffietje in de Foodhallen West en via de slager terug. Dan begint het grote puzzelen in Gereons Keuken Thuis. Wat ga ik maken? Varkensvlees met jenever van bij ons? Een kippetje met wat leftover groente in een cazuela. Of toch maar weer eens karbonades in een korstje met een sausje of gremolata? Flesje Beaujolais erbij? Er is nog zoveel te ontdekken.

 foto; ragout in het pannetje

Cooking vibes in een ragoutje van de kip van de dag ervoor. Een salade met wat stukjes kip. Het thema  #nowaste heeft een vast plekje gekregen in mijn keuken. Ik merk dat dit een leuke lente gaat worden, vol nieuwe recepten, maar ook verhalen. Verhalen over eten, drinken en nog veel meer. Verhalen voor mijn nieuwe boek en Route. In die zin ben ik wel literair, ik bedoel culinair. Zo zie je meer wat er gebeurt als het knettert in je hoofd op deze zondagmorgen. Cooking vibes.

 

Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk

 foto: Echt Eten 2

Een mooie laatste dinsdag van januari. Gereons Keuken Thuis vertrok naar het Haarlemmermeerse bos, waar in een plas als een UFO het restaurant Vork& Mes ligt. Het Utopia van Jonathan Karpathios, bevlogen kok en man, die graag met zijn handen in de aarde wroet. Want dat is zijn passie, koken met mooie producten, al dan niet zelf geteeld met respect voor de arde. Een schone en gezonde aarde waar zijn kinderen en zelfs kleinkinderen nog de vruchten van zullen plukken. Over deze passie schreef Jonathan al Echt Eten, koken met de groenten van Jon.

De tafels in Vork&Mes waren in landelijke stijl gedekt voor deze bijzondere middag. De verzamelde gasten schoven aan voor de lancering van Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk.  

Jonathan reisde als kind met zijn oom en tante mee langs talloze toprestaurants. Hij begreep niet waarom zij zolang aan tafel zaten. Het was een ware kwelling. Maar tijden veranderden en hij maakte opnieuw kennis met het land. Jaarlijks gaat hij bij zijn vrienden Sandra en Santi vakantie vieren op hun glamping in Zuidwest Frankrijk. Deze vrienden zijn naast gastheer ook bevlogen agrariërs. Zij telen alles volgens het permacultuur principe. Niets gaat verloren en alles wordt teruggegeven aan de aarde. Dus een reden te meer voor Jonathan om er te verblijven. En te koken, de hele vakantie lang voor zijn familie, Sandra en Santi en gasten.

Nu spreekt hij beter Grieks dan Frans, maar dat weerhoudt Jonathan er niet van om de Franse markten af te struinen naar voedsel. Er is zoveel moois te krijgen dat hij er hebberig van wordt. Een groot kind in een snoepwinkel vol verse waar. De cornucopia van deze streek.

Het idee voor Echt Eten 2, als Jon Frankrijk was geboren. een boek vol heerlijkheden à la Française. Gekookt met de beste wat het land voortbrengt of wat je zelf verbouwt, al is dat op de vierkante meter van je stadsbalkon.

Het boek begint met je eerste stappen naar echt eten. Zelf een mini moestuin aanleggen, met een zaaiplan, want voor Jonathan begint alles bij aarde in al zijn verscheidenheid. Hoofdstuk 1 start met basisrecepten voor lekkere dingen door het hele jaar heen. Homemade en makkelijk te maken, zoals beurre noisette, tapenades, een spannende gedroogde ham (stoer) en rozenbottelsiroop. En ik moet vooral de hartige madeleines niet vergeten. Ik weet nu al dat die een hit gaan worden in Gereons Keuken Thuis.

Daarna gaat het boek verder op het ritme van het platteland, het ritme van de seizoenen. Lente, de boerenmarkt, slakken, gefrituurde courgettebloemen, producten van de geitenboer en verse doperwten. recepten voor puur lente-eten.

De zomer brengt, stilte, een verhaal over waterbesparing door greppels te graven, want in permacultuur wordt niets verspild. er gaan verse paprika’s op de barbecue, een koude lasagne van groenten, perzik met spek, de wijnen van de biodynamische wijnboer. Er lijkt geen einde aan te komen zo’n zomer. Jonathan blijft zijn 80/20 principe trouw.

De herfst brengt noten, appels, kweeperen en vijgen. Het seizoen om mooie dingen met al deze oogst te maken. Een vijgenbrioche met portsiroop, aardappelsoep met truffel (hoe kan het ook anders in de Sud Ouest?) De ultieme paté onder leiding van madame Guery, die de kok aanspoort lekker veel te maken, want de winter komt weldra. Eendenpaté, vegetarische paté, kikkererwtenkoekjes met kruidenhangop. De slacht van een eend voor een cassoulet. gelakte eend à la Santi, voor de oosterse touch. Het wordt allemaal verwoord in duidelijke en makkelijke recepten.

Het vijfde hoofdstuk gaat over de winter, met gegratineerde groene kool met beurre café de Paris, een klassiek aardappelgratin met knoflook, huisgemaakte varkensworst en ravioli’s gevuld met kastanjepuree. Alles is even smakelijk.

Echt Eten 2, als Jon in Frankrijk is een vrolijk boek. Je proeft de gerechten. Je ervaart de passie en liefde, waarmee Jonathan zijn producten verzamelt, ermee kookt en ervan geniet met zijn dierbaren. Het boek is ook helemaal in de stijl van Jonathan, volgens de seizoenen, met uitleg over de producten en niet gerangschikt op zoet of zout, maar gewoon lekker door elkaar. Chapeau. Een boek waar je je meteen bij thuisvoelt. Het zelfde gevoel als je aanschuift bij Vork&Mes op zo’n januari dinsdag in Hoofddorp. Dit inspirerende boek  krijgt een mooie plaats in Gereons Keuken Thuis.

 foto: sfeer bij Vork&Mes

Echt Eten 2. als Jon in Frankrijk (ISBN 978904520418-5) is een uitgave van Karakter Uitgevers, www.karakteruitgevers.nl en kost € 29,95

 

Varkenshaas met jeneversaus

 foto: Hooghoudt No 67

Het is er echt zo’n maandag voor. Grisaille buiten, druilerig weer. Een maandag die vraagt om stevige smaken van bij ons. Ik trof in mijn ijskast nog een flesje jenever van Hooghoudt aan, no.67 uit het #allyouneedisfoodpakket van Kroon op het Werk. Nu ben ik meer een wijn-dan een jenever drinker. Dus lonkte het flesje naar me: “Kook met mij!”  dat is niet tegen dovemansoren gezegd..

Geïnspireerd door het wonderschone stadje Lier, dat ik vorige week bezocht, bedacht ik ineens een leuk gerecht met Belgische trekjes. Varkenshaas met jeneversaus en room. Een saus met stevige smaken van jeneverbes uit de Kempen, een schep mosterd en wat champignons. Wat fritten erbij en deze maandag kan niet meer stuk. We drinken er een glas Kempisch bier bij, Corsendonk.

Nodig 4 personen:

2 varkenshazen in stukjes.

1 el jeneverbessen

1 el zwarte peperkorrels

2 el bloem

1 glas jenever

1/2 bakje champignons

1 el Dijon mosterd

boter

peper en zout

gehakte bieslook

5 el crème fraîche

Bereiding:

Doe de jeneverbessen en peperkorrels in een vijzel en wrijf ze fijn. Meng 1 el van dit mengsel en een snuifje zout door 2 eetlepels bloem en wentel de varkenshaas stukjes er doorheen. Verhit een flinke klont boter in de pan en bak het vlees aan. Haal het vlees eruit en zet afgedekt weg. Snijd de champignons in plakjes en bak deze kort in het hete braadvet. Blus af met een glas jenever en laat kort sudderen. Voeg de crème fraîche toe, nog wat van het peper/jeneverbes mengsel en een lepel mosterd. Laat kort doorwarmen. Leg het vlees terug in de saus en warm nog even mee. Maak op smaak met wat zout.  Serveer de varkenshaas met wat saus op een bord. Bestrooi voor de kleur met wat gehakte bieslook.

Beaujolais

 foto: Juliénas vieille vignes

Op naar hotel Casa400, in het alsmaar veranderende Amsterdam Oost. Stek waar ik in mijn studententijd woonde. Nu het podium voor een groot aantal Franse wijnproducenten, die samen met Sopexa hun waar etaleerden. Deze editie van France-Vins stond in het teken van de Beaujolais. Extra aandacht voor de wijnen en producenten van deze regio. De Beaujolais, een door mij vaak bezochte streek tussen Mâcon en Lyon. De glooiende heuvels tussen de uitlopers van het Centraal Massief en de Saône vlakte. In de verte doemen de toppen de Alpen op.  Een slordige 18000 hectare gamay druiven (de helft van het wereldtotaal aangeplante gamay druiven) voor de fruitige en robuuste rode wijnen uit deze streek, voor de appelations en crus. 105 miljoen flessen wijn jaarlijks, waarvan 40% naar het buitenland gaat. De Nouveau voorop. Japanners zijn er dol op. maar er is veel meer dan de primeur. Nederlanders gaan vooral voor de Beaujolais Villages en de 10 crus uit het noorden van de streek.

De druiven in de Beaujolais worden met de hand geplukt, waarna ze ongekneusd in de cuve terechtkomen om te gisten. Dit is een methode, specifiek voor de Beaujolais.  De spreker van Inter Beaujolais verzekerde het publiek, dat 2014 een mooi jaar zal worden, met geraffineerde wijnen en zijdeachtige tannines. Dat belooft nog wat.

Vervolgens kwamen de tien crus van de Beaujolais aan bod. De zachte en subtiele wijnen uit Régnié, Brouilly en Chiroubles. De aromatische en ronde smaken van de Côte Brouilly, Fleurie, Saint Amour en Juliénas. De laatst genoemde wijn is een blijvertje in Gereons Keuken Thuis. Ik koop deze vaak bij domaine la Rizolière in Veauxrenard. En ten slotte de crus met body en kracht, Chénas, Moulin à Vent en Morgon.

Na de interessante lezing was het proeven geblazen op de vloer. Ik proefde een Juliénas van domaine Bertrand, domainebertrand.fr gemaakt van vieilles vignes. Stevige structuren. Bij Marc Theissen van Château de Durette, chateaudedurette.eu proefde ik een vrolijke Fleurie, le petit Cuberdon. Vernoemd inderdaad naar de neusjes uit Gent. En de twee maal Moulin à Vent. Met en zonder hout. Beide producenten zijn nog op zoek naar een impoerteur voor Nederland. Wie o wie?

Nieuw in de Beaujolais zijn de wijnen van de gamaret druif. Ik kwam ze meerdere malen tegen en moet zeggen, dat ik er niet zo enthousiast over ben. Ach, wie weet moet deze Zwitserse druif zich nog bewijzen. Net zoals de gamay druif dat al heel lang doet voor deze streek. Dat de Beaujolais meer is dan de nouveaux werd weer eens duidelijk bij France-Vins. Er valt nog heel wat te ontdekken.

Een salade Beaujolaise hoort gewoon bij deze wijnen. Stevige salade voor hongerige werkers in de wijngaarden. Om geklieder te voorkomen met een gepocheerd ei, maak ik er een oeuf croustillant bij.

Nodig voor 4 personen:

1 krop frisée sla

1 krop eikenblad sla

250 g gerookte spekjes

3 sneden oud witbrood

4 eieren

olijfolie

2 tenen knoflook

1 el mosterd

rode wijnazijn

1 tl dragon

bloem

peper en zout

Bereiding:

Bak de spekjes uit en laat uitlekken op een stuk keuken papier. Pluk en was de salade. Snijd het witbrood in blokjes en bak er krokante croutons van met wat uitgeperste knoflook. Maak van de olie, azijn mosterd en dragon een dressing.

Verhit een ruime hoeveelheid  olie in een diepe pan.  Breek de eieren één voor één in het vet. Bestrooi de boven kant met wat bloem en draai het ei om. Bestrooi ook de andere kant met wat bloem en draai nog eens om tot er een mooi krokant ei ontstaat. Laat de eieren uitlekken op papier en bestrooi met zout en peper.

Doe de sla op 4 borden en schep de dressing erover. Daarna de spekjes en croutons. Erboven op komt het krokante ei.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten