Gereons keuken en Route

SAM_4416 foto: Gereons Keuken en Route

Het is zomer, tijd voor Gereons Keuken en Route.Ik wandel graag door de stad met alle kleuren, geuren en smaken, die je tegenkomt. Een fietsrit naar de markt voor je groenten en vis. Ik geniet dagelijks wat de stad Amsterdam mij biedt. Origineel Hollandse waar zoals ossenworst en haring. Kaas op de Albert Cuyp. Amsterdamse uien en zuur. Ik kan wel doorgaan. Maar de stad is voor mij ook de synthese van alle smaken uit vele landen. De smaken van de Turkse groenteman. Het winkeltje in de Kinkerstraat dat wel lijkt op een Napolitaanse frutte  e verdure.

044 foto: China op de Zeedijk.
De Franse slager met zijn rillettes. De Griekse olijven en tarama van de stal op de Ten Kate markt. Kruiden als bedoeld voor een sultan bij een Perzische handelaar. Chinese waar op de Zeedijk. En dan vergeet ik nog de wijnhandelaren, de foodmarkten in parken en bakkers. De Foodhallen West waar hipsters met baarden hun kunsten tonen. Smaken, geuren, kleuren dans la ville. Een hoofdstuk vol internationale gerechten, kris kras door elkaar, salades, een kleine risotto of een toetje. De wereld aan je voeten.

IMG_20150313_142430 foto: wereldse smaken op de Ten Katemarkt
En dan thuiskomen op mijn Amsterdamse balkon, waar ik in de zomer zoveel mogelijk buiten kook en eet. Gereons Keuken al fresco, zoals met deze biefstuksalade. Met een glas rode Chianti erbij kom je de zomerse avond wel door.

Nodig 4 personen:

2 grote biefstukken à 150 g

1 geitenkaasje

1 kop gepelde walnoten

200 g rucola

2 sjalotjes

peper en zout

zwarte peper uit de molen

olijfolie

rode wijnazijn

Bereiding:

Maal op een bord een flinke hoeveelheid zwarte peper en wentel de biefstukken erdoor. Verhit in een pan de olie met een klont boter. Als het vet bruin is, bak dan de beide biefstukken om en om in enkele minuten mooi bruin en krokant. Haal het vlees uit de pan. Snipper de sjalotjes. Fruit kort de sjalotten aan, schep uit het vet en zet apart. Rooster in een droge koekenpan de noten. Maak de rucola aan met wat olie en rode wijn azijn. Verkruimel de geitenkaas erdoor. Voeg de geroosterde walnoot toe Bestrooi de biefstukken met wat zout en snijd in hele dunne plakjes. Verdeel de salade over de borden, leg de dunne plakjes vlees erop. Garneer met de gefruite sjalotjes. Serveer direct.

Sea Spot food, aspergesoep.

 foto: Sea Spot aspergesoep.

De zomer heeft zijn intrede gedaan althans voor zo lang het duurt op deze vrijdag. Mensen staan rij aan rij in de file naar zee, meldt het nieuws. Wat hebben we in mei hier lang op moeten wachten. Een beetje knap weer. Dinsdag stormde het nog op het strand. Maar de zomer is in het land en dat betekent al fresco eten en koken. (à propos vergeet niet je al fresco recept in te zenden op mijn blog) Buiten barbecueën op mijn Amsterdamse balkon. Tot laat in de avond over de zee turen met een lekkere maaltijd en glas rosé of rood bij de hand. Sea Spot Fun zo noem ik het maar. Fun is ook de aspergesoep, die ik in elkaar knutselde deze week. Lekker roeien met de riemen die je hebt. En hij werd rustiek, want een staafmixer had Gereons Keuken en route niet bij de hand. (terwijl ik het ding wel helemaal meesleepte naar de Côte d’Azur) het werd een geplette soep met de pureestamper. De smaak was er niet minder om. Door de touch van pimentón en het koele glas viognier werd het maaltijd als vanouds in Gereons Sea Spot. Lang leve de zomer en aspergesoep.

Nodig 4 personen:

750 g asperges

2 sjalotjes

1 teen knoflook

2 kruimige aardappels (1 als het een grote is)

1 tl pimentón de la Vera

2 bouillonblokjes

1 liter water

2 el olie

3 el crème fraîche

zwarte peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Schil de asperges met de dunschiller en snijd de houtachtige delen weg. Snipper de sjalotjes en hak de look fijn. verhit olie in de pan en fruit de sjalotjes, knoflook en pimentón kort aan. Voeg 1 liter water en de bouillonblokjes toe. Doe de schillen in de pan. Breng aan de kook en laat zeker een half uur trekken. Schil de aardappel en snijd deze in kleine blokjes. Snijd de geschilde asperges in korte stukjes. Hak de peterselie. Als de bouillon getrokken is, verwijder je de schillen. Voeg de aardappel en asperges toen en laat nog 15 minuten koken.Als alles gaar is, kun je de helft van de asperges stukjes er uithalen. Pureer de rest met de staafmixer tot een gladde soep. (in mijn geval gebruikte ik de pureestamper en werd het geheel wat rustieker). Voeg als laatste de stukjes asperge, de peterselie en crème fraîche toe. Serveer direct.

 foto: cabernet sunset.

 

Trappist, de tien heerlijke bieren.

 foto: trappist, de tien heerlijke bieren.

Trappist, wie is er niet groot mee geworden, schreef ik een week of twee geleden op Facebook. De reden hiervoor is het mooie boek, Trappist, de tien heerlijke bieren van Jef van den Steen, dat ik in de post aantrof. Ik herinner me meteen dat ik, 17 of 18 jaar oud, naar Oirschot fietste en daar op terras voor het eerst een glas trappistenbier dronk, met een scheutje grenadine. Sindsdien heb ik menigmaal een kelk  met dit bruine bier gedronken. Uit Westmalle, Westvleteren, Chimay, Rochefort, La Trappe enzovoorts.

Trappist, bier dat je niet moet verwarren met abdijbier, want wereldwijd zijn er tien kloosters, die dit predicaat mogen voeren. Net als de tien crus uit de Beaujolais. En over dit fenomeen schreef Jef van den Steen een lijvig boek.

De orde der Cisterciënzers of trappisten is een oude kloosterorde, die leeft volgens het adagium van de heilige Benedictus “ora et labora“. Bid en werk. Sinds hun oprichting in 1098 hebben de trappisten altijd producten gemaakt, om in hun levensonderhoud te voorzien. Brood, kaas, wijn (Bourgogne) en natuurlijk bier. Trappistenbier, gul en donker in je glas.

Dit bier verwierf door de eeuwen heen internationale faam en vanuit alle tien kloosters wordt dit bier nog steeds verhandeld. Met groot succes.

Het boek start met een algemene inleiding over de trappisten orde, het bier en de herkomstbenaming. De schrijver besteedt aandacht aan de criteria  van het zogenaamde ATP, een authentic trappist product. Hieraan voldoen de tien bieren, die trappist heten.

Hierna wordt het maken van het bier besproken, de hoge gisting, de hergisting op fles, het brouwen en de eerbied voor de natuur. Dit geeft trappistenbier zijn smaak, naam en faam.

Daarna gaat Jef van den Steen op reis. Naar Westmalle met zijn bruine dubbel- en blonde tripeltrappist. Naar Westvleteren met zijn vijf soorten bier. Via Chimay in het hart van een mijngebied met zijn sterke bieren naar Mont des Cats in Frans Vlaanderen (zonder ATP).  De volgende stop is Rochefort, waar kloosterzusters in eerste instantie het bier brouwden. We naderen Nederland, de schaapskooi, beter bekend als La Trappe met een groot bestand aan trappistenbieren. Je moet ze allen eens gaan proeven daar in Berkel Enschot. Volgende halte Orval genoemd naar de vallei van het Keltische riviertje de Aura. Zij maken ook kaas. En natuurlijk hun bier in de kenmerkende bolle flesjes.

De Achelse Kluis, ik ben er meerdere malen geweest op de grens van Nederland en België. Fiets er eens naartoe, een mooie tocht door dit Kempisch paradijs en laaf je met hun trappist.

We gaan naar Neder-Oostenrijk, Engelszell. De trappisten maken honing en natuurlijk bier, Gregorius genaamd.

Het volgende klooster uit deze top tien is Zundert, land van Vincent van Gogh, bloementelers en de trappist van het klooster Maria Toevlucht.

Het boek besluit met het Canadese verhaal van Spencer, Our Lady of the Valley, gelegen vlak bij Montréal en het enige klooster buiten Europa. De monniken produceren hier confituur en bier, zoals de Spencer Trappist Ale.

Trappist, die tien heerlijke bieren is een mooi geschreven en volledig boek. De schrijver heeft kosten noch moeite gespaard zich te verdiepen in de geschiedenis en het leven van de bier brouwende monniken. En de plekken waar zij dat doen. Jan Crab, fotograaf illustreert de verhalen met ingetogen foto’s. zoals het leven van de Cisterciënzer orde is. In het korte bestek van deze blogpost is het moeilijk om alle facetten te belichten. Dat doet de schrijver wel.  Een boek vol terroir en mooie verhalen voor de bierliefhebber. Ik vind de opzet geslaagd. Dit boek is uiterst geschikt om telkens weer te lezen onder het genot van tja, natuurlijk een mooie kelk trappist.

Trappist, de tien heerlijke bieren,  Jef van den Steen (ISBN 9789059086135) is een uitgave van

Davidsfonds Uitgeverij, davidfondsuitgeverij.be en kost € 34,50

Pasta van tante Canasta.

 foto: pasta van tante Canasta

Regelmatig plaatst Gereons Keuken Thuis recepten als “soep van mijn tante Doubs” of “pasta van mijn tante Canasta”op Twitter en Facebook. Natuurlijk zijn deze tantes fictieve dames. Ontsproten aan het proces, dat tijdens het koken ontstaat. In de keuken kan ik namelijk dromen, verhalen verzinnen of liedjes. Ja  liedjes, want ik zing en neurie heel wat af tijdens het kookproces. (zachtjes dan)

Zoals sommigen weten leiden deze dromerijen tot een keur aan sprookjesfiguren. Pelle, maître Ronsard, Knøbbig, Madeleine, meneer Zimbo, Brodgøde en Luigi Spirali. Zij beleven allemaal spannende avonturen op gereonsverhalen.blogspot.nl  En vaak geven ze een naam aan een gerecht zoals pasta van tante Canasta. Een easy tante, die Canasta Spirali, die altijd makkelijke gerechtjes maakt om de maagjes te vullen in Gereons Keuken Thuis.

Tante Canasta heeft altijd wat in huis, een restje spek, zongedroogde tomaatjes, wat uien, een zakje spinazie of veldsla. En pasta. In een handomdraai tovert Canasta daarmee een schotel op tafel. Althans zo verbeeld ik me dat als ik in mijn eigen ijskast tuur.

Vandaag dus een restjes recept, want #nowaste blijft nog steeds belangrijk in Gereons Keuken Thuis. Macaroni met geblancheerde spinazie, spekblokjes, paprika en tomaat. Een flinke snuif peper en Provençaalse kruiden en een dash Ligurische olie van de markt in Ventimiglia. (daar komt de familie Spirali vandaan)  En pronto is de pasta van tante Canasta. Mangia bene stare bene! Een glas syrah rosé erbij van Wild Pig wineries.

Nodig:

1 blok gerookt spek van 250 g

1 paprika

200 g spinazie

12 zongedroogde tomaatjes

2 takjes basilicum

400 g macaroni

1 ui

4 tenen knoflook

extra vergine olijfolie

1 el provençaalse kruiden

zout en zwarte peper uit de molen.

Bereiding:

Wel de zongedroogde tomaatjes in wat warm water (1/2 uur). Snijd de ui, rode paprika in blokjes. Hak de tenen  knoflook fijn. Snijd de spek in grote blokjes. Breng water aan de kook en blancheer de spinazie kort. Giet af en laat de spinazie uitlekken. Bak de spek uit en laat deze op vel keukenrol uitlekken. Bewaar wat van het spekvet. Doe een eetlepel olie in de pan en fruit de ui, paprika en knoflook kort aan. Voeg de spek weer toe. Kook intussen de macaroni beetgaar, giet af en voeg toe aan de spek, paprika en ui. Doe de spinazie erbij en de gescheurde basilicum blaadjes. Maak het geheel op smaak met de provençaalse kruiden, zout en flinke draai zwarte peper. Roer een flinke scheut extra vergine olie door het gerecht. Serveer de pasta in een schaal.

 

Wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de wijnen van Wild Pig.

Hoe wild en terroir wil je het hebben? Een beetje druilerige ochtend in hartje Arnhem, park Sonsbeek, waar Gereons Keuken en Route naartoe toog voor een heuse wild pick. Na een kop koffie of thee van op berken parasiterende paddenstoelen (geen hallucinerende) gingen we en petite comité het bos verkennen. Op zoek naar eetbare dingen. Net zoals wilde zwijnen of varkens doen, vertelde Edwin Florès, wildplukker. Varkens eten van alles. Waar hun neus hen naartoe leidt. Beukennootjes, een bron van proteïne en zetmeel. En beuken staan er volop in Sonsbeek. Al honderden jaren. Witte klaver, die we direct plukten. Een klaversoort met een licht zurige smaak, die doet denken aan sauvignon blanc. Met noten van granny smith. Zevenblad. Een flinke bos waterkers langs de rand van een beekje. Edwin liet het allemaal zien. Vol verve en in touch met het terroir, want naast wildplukker is hij ook een gepassioneerd verhalenverteller. Dat doet hij ook in de workshops die hij geeft en de boeken, die hij schreef over wilde pluk. Kijk eens op casaforesta.nl/workshops Het is leerzaam en inspirerend.

 foto: wildplukker Edwin in actie.

Na de wandeling werden we ontvangen in Ressen op het, als ik het zo mag noemen, domaine van Edwin. Een paradijs in de Over Betuwe met een wildpluktuin, een moestuin en natuurlijk de varkens. De soep en quiches van raapsteel en erwtjes stonden uitnodigend klaar.  Hier ontmoetten we Véronique Torcolacci, wijnmaakster uit de Languedoc. Verbonden met het terroir is zij de producente van Wild Pig wijnen. De wijnen stonden in gelid klaar om te worden geproefd, nadat de vigneronne het verhaal van Greta had verteld. Net als op de Veluwe komen er in de Languedoc veel everzwijnen voor. En zoals we die ochtend al hadden begrepen hebben varkens een neus voor lekkere dingen. Zo ook Greta, die gulzig snoepte van een perceel chardonnay. Totdat ze op een dag door Véronique gewond werd aangetroffen tussen de ranken. De zeug werd verzorgd en uiteindelijk op 16 november, Sint Margaretha vrijgelaten. Een naam was geboren. De wijnen heetten voortaan Wild Pig, met als handelskenmerk een afbeelding van Greta. Een zomerse range vol smaak.

 foto: soep van Casa Foresta

Wild Pig Winery,  wildpigwines.com betrekt zijn druiven van een veertigtal wijnboeren in de regio. Van Limoux op de hellingen tot de kust. Er zit soms wel vier weken tijd tussen de eerste en laatste pluk. Er wordt begonnen aan de Mediterrane kust, waar de zon intenser is en langzaam daarna worden de hoger gelegen percelen geoogst. Van de druiven maakt Véronique mono cépage wijnen. Chardonnay, Sauvignon Blanc en Viognier tekenen voor wit. Syrah met nachtelijke pluk en een inweek van slechts 4 uur levert de rosé. En natuurlijk een peperig rood!. Daarnaast is er rode Merlot en Cabernet Sauvignon. Allemaal vrolijke fruitige wijnen voor de borrel of misschien wel voor bij Gereons Keuken al fresco deze zomer. (ik kom er op terug)

 foto: vigneronne Fanny maakt worstjes.

Maar er moest nog gewerkt worden. Want zo’n wilde pluk met Wild Pig maakt hongerig. Er werd worst gemaakt. Met kruiden uit het bos en van de grond van Casa Foresta. Fanny Spironelli, wijnvrouw uit Gigondas ging samen met Véronique en andere aanwezigen aan de slag. Er werden twee soorten worst gemaakt, een met venkelzaad en zout en één met kruiden. Edwin deed vakkundig voor hoe hij zijn varkensvlees verwerkte. Deze week schreef ik nog over de worstjes van de wijnvrouw. (een gouwe ouwe uit mijn boekje) Nu zag ik eens een andere letterlijke versie hiervan. Fanny maakte worstjes alsof ze nooit anders had gedaan.

 foto: de biggetjes

Het druilerige van de ochtend maakte plaats voor het lentezonnetje en onder het genot van de wijnen van Wild Pig, de verhalen van Véronique en Edwin, werden we getrakteerd op gegrilde worst. met uitzicht op de worstjes to be. Zij struinden dartel door de wei. Dat dan weer wel. Ik heb genoten van het terroir, de wilde pluk met Wild Pig.

 foto: de jonge cépages van Wild Pig

Naschrift: De 7 variaties wijnen van Wild Pig worden in Nederland verkocht bij de blauwe grootgrutter in fles (0.75 l) en een pouch (1.5 l)  #spon

Gereons kookboekenhoek.

foto: kookboekenhoek

Het begon allemaal met een klein rijtje boeken in mijn keukenkast. De kookboeken, die ik het meest gebruikte, hadden daar hun plekje. Lekker snel bij de hand in Gereons Keuken Thuis. Andere kookboeken bevonden zich her en der verspreid in mijn flat en elders. In kisten, onder het bed of in een kast. Andere boeken verhuisden naar Gereons Sea Spot. Vanaf het moment dat ik begon te schrijven over eten en wijn groeide het aantal kookboeken gestaag. Recensie-exemplaren, vintage kookboeken, Franse kookboekjes en route, wat ik zelf her en der aanschaf, het thuisafgehaald kookboek en mijn eigen kook- en leesboek. Wat ontstond was chronisch ruimte gebrek op de keukenplank. Bovendien is dat de plek om te koken, niet om te lezen. Het was allemaal niet praktisch. Nu had ik nog een klein hoekje in mijn flat over. (Nee, niet het balkon, daar staat al een plantenverzameling) In de hal waar ook mijn bureautje staat. Met wat passen en meten was er precies plaats voor een instapmodel boekenkast van een Zweeds woonwarenhuis. Gereons kookboekenhoek was een feit. Daar staat nu mijn hele culinaire bibliotheek te pronken. (Op de boeken die aan zee zijn na)  Alle titels op een rij, gerangschikt op land, thema of favoriete schrijver. Aangevuld met boeken, die over eten verhalen. Een speciale plank vol wijnboeken. Ik ben een gelukkig mens. Zoveel culinaire wijsheid en zoveel mooie verhalen op de plank. Een bron van inspiratie voor mijn blogs en voor mijn kookworkshops. Input voor mijn wijnproeverijen. En een stok achter de deur om Gereons Keuken en Route te voltooien. Verhalen uit de stad, vanaf de campagne en aan de kust, gelardeerd met recepten.

Vandaag een variatie op een oud recept, dat eerder in mijn boekje Gereons Keuken Thuis stond. De worstjes van de wijnboer.”Salsicce arrostite con uve al vinaio“.  Deze keer gaan ze niet in de oven, maar gewoon met de gekruide olie op de barbecue.  Prima voor een al fresco avondmaal onder de pergola. Een stevig glas Chianti erbij.

Nodig (voor 6 pers.)

150 ml olijfolie

2 el verse rozemarijnblaadjes gehakt

2 tl anijszaad

2 tl venkelzaad

gemalen peper

1 kg varkensworstjes

800 g druiven wit en blauw gemengd

peterselie

Bereiding:

Verwarm de olie in een steelpan op laag vuur. Voeg hieraan de rozemarijn, de anijs- en venkelzaden toe. Een flinke hoeveelheid gemalen peper. doe een deksel op pan en laat 15 minuten trekken. Je krijgt zo een aromatische olie. Prik met vork de varkensworstjes in en wel deze 5 minuten in niet kokend water.

Steek de barbecue aan of de elektrische grill. Leg de worstjes op het rooster en bestrijk deze met de aromatische olie. Rooster de worstjes tot ze gaar zijn. Pak de druiven in in aluminium folie en leg deze op de barbecue. Laat de druiven warm worden tot ze open gebarsten zijn.

Serveer de worstjes in een schaal met de druiven en wat gehakte peterselie. Geef bij dit gerecht een geroosterde sneden boerenbrood.

 

Herman over bonen.

 foto: Herman over bonen.

Een groot deel van de Nederlandse bruine bonenteelt vindt plaats in Zeeuws Vlaanderen. Door Bartje, die niet bad voor bruine bonen dacht ik altijd aan Drenthe bij deze vergeten groente. Want dat vindt Herman de Blijker het. Een vergeten groente, waar hij nu samen met Jaap van Rijn een kookboek aan waagt. Herman over bonen. Er worden boeken vol over paddenstoelen, wild en asperges geschreven. Maar een duidelijk verhaal over bonen is er niet. Terwijl bonen een grote bijdrage aan de Nederlandse keuken hebben geleverd. Denk aan kapucijners, veldertjes, raasdonders en bruine bonen, die oorspronkelijk uit de Nieuwe Wereld kwamen.

Net boek start met de geschiedenis van de boon. De ontdekking van de bruine boon als voedsel. Hoe hele volksstammen bonen aten, totdat de aardappel en vlees deze rol overnam. In de bladzijden erop wijdt Herman den Blijker een aantal woorden aan de bruine boon, de drogers uit Biervliet, het weken en het wecken en een overzicht van bonensoorten. Dit maakt het eerste deel van Herman over bonen erg interessant. Ik heb er nooit bij stilgestaan, dat er over bonen zo veel viel te melden. En dan ook nog eens de voedingswaarde, want een boon is proteïne en zetmeel tegelijk. Vlees, groente en aardappelen. De boon past uitstekend in de trend van superfoods, alleen dan vele malen goedkoper. En van eigen bodem.

We gaan koken, uit pot, blik, vers of gedroogd. In bonen op brood, het eerste receptenhoofdstuk kunnen we genieten van een haringsalade met witte bonen, kikkererwten met knoflookpuree.en veldertjes met bloemkoolroosjes.

Hierna gaat Herman over bonen verder met soepen, koude Spaanse soep met ham en bonen. (leuk om eens tijdens een kookworkshop te doen. Een courgette-venkelsoep met witte bonen. Of wat te denken van een Indische bruine bonensoep?

Hierna reizen de schrijvers af naar Zeeuws Vlaanderen, koken in de bonenbelt. Met anekdotes van de inwoners uit het bonenland over bonen en heerlijke recepten Vlaamse bruine bonen van Karin. De bruine bonensoepen van Celina en Nellie.

Het kookboek gaat verder met salades met bonen, gevolgd door hoofdgerechten met de boon in de hoofdrol. Smakelijk gefotografeerd. Eendenbout met flageolets En wat te denken van kalfsrollade met geglaceerde wortel en veldertjes. Zo  veelzijdig zijn bonen dus,  Voor in een salade, als soep, als heerlijke landelijk maaltijd en in culinaire hoogstandjes.

Herman over bonen is een praktisch en leuk geschreven boek, met verhalen over de boon. Het geeft je nieuwe ideeën voor recepten. Ik heb het met plezier gelezen. Ik ga er eens mee aan de slag in Gereons Keuken Thuis.

Herman over bonen, door Herman den Blijker en Jaap van Rijn (ISBN 9789059566354) is een uitgave van Fontaine uitgevers, fontaineuitgevers.nl   Het is te koop voor € 16,95.

Kalfsstoof met olijven.

 foto: Gereons Sea Spot

Het is lente, de zon, mijn balkon en de blauwe luchten nodigen uit tot het betere buitenleven. Licht en luchtig. Eten al fresco in Gereons Keuken Thuis. Ik kan daar niet genoeg van krijgen. Dromerij, want vandaag kwamen nieuwe gasten aan in Gereons Sea Spot. Dan wil ik op een vrijdag als deze niet nog uren in de keuken staan, maar meteen iets warms en zuidelijks proeven, zoals deze Corsicaanse kalfsstoof met olijven. Zacht kalfsvlees van de schouder met zwarte en groene olijven. Geen omkijken naar en met een salade in een handomdraai op de balkontafel gezet. Een lekker glas rosé van de Ile de Beauté erbij. En het Pinksterweekend kan beginnen.

Nodig:

800 g kalfsvlees in blokjes (schouder)

2 wortels

2 uien

2 takjes tijm, 2 laurierbladeren en 1 takje rozemarijn (bouquet garni)

2 tenen knoflook

1 el bloem

2 el olie

zout en peper

1 dl runderbouillon

1 glas witte wijn

50 g zwarte en 50 g groene olijven

Bereiding:

Snijd de wortels in stukjes, snijd de uien in dunne ringen. Pel de knoflooktenen en snijd ze fijn. Verhit een el olie en fruit de wortel, ui en look kort aan. Verhit in een stoofpan nog wat olie. Snijd het kalfsvlees in blokjes en bestuif met wat bloem. Bak het vlees rondom bruin. Voeg de ui en wortel toe en blus af met bouillon en wijn. Hang het bouquet garni in de pan en laat het geheel een uur stoven. Verwijder het bouquet garni. Voeg de zwarte en groene olijven toe en verwarm deze nog enkele minuten mee. Voeg als laatste peper en zout toe. Serveer dit gerecht met een lekker stevig brood en salade.

 

Foodblogevent mei, kruiden.

Het al fresco seizoen is nu al een dag of 10 geopend in Gereons Keuken Thuis. Alleen werken de weergoden niet echt mee. In ieder geval geeft dat wat extra tijd om eens na te denken over kruiden, het thema van het foodblogevent van deze meimaand. Ik had net een nieuwe batch kruiden geplant op mijn balkon. Ze worden nu geteisterd door valwinden. maar dat mag de pret niet drukken. Na regen komt zonneschijn.

Kruiden dus in een stevige saus met een bite, chimichurri, een al time favorite voor in de zomer. Voor op de BBQ.  Dat wordt mijn inzending deze maand. Hij stond al eens eerder in mijn kook- en leesboek. Een  makkelijk te maken salsa met de staafmixer. En voor de host van deze maand Oesters en Uien, het smaakt ook heerlijk op een rauwe oester. Verandering van spijs doet eten.

Chimichurri. Een pittige saus waar je je steak mee insmeert, je brood. En dan roosteren maar! Lekker sterk. De tranen in je ogen.  Een stevige  rode wijn van de malbec druif erbij en je Argentijnse asado is een fiesta. Denk eens aan een mooi glas rood van Bodegas ougenheim. http://gouguenheim.com.ar/

Nodig:
100 g gehakte peterselie

2 tl gedroogde oregano

4 tenen knoflook

2 el rode wijnazijn

1/2 el grof zeezout

peper

2 rode Spaanse peper in ringetjes 

5 el olijfolie


Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een kom en maal deze met de staafmixer niet te fijn.  Voeg de olie en azijn toe om er een mooie emulsie  van te maken

Uitgekookt of overkookt?

foto: lazy dog

Ik weet eigenlijk niet wat vandaag mijn bui is. Ben ik uitgekookt of overkookt? Of doorgekookt? In ieder geval is Gereons Keuken Thuis vandaag niet op zijn creatiefst. Vreemd na een reis vol Franse indrukken. Of is het een te veel aan inspiratie? Maar ik geef er eens aan toe. Lekker de lazy dog uithangen, zoals dit exemplaar in Saint Raphaël Nada cookingvibes. Niente recepten. Niksie recensie. Gewoon wat food plaatjes uit het Franse land in deze blog plakken. #kookstaking Eigenlijk wel lekker, zo’n woensdag met een bammetje met een restje hummus als lunch en vanavond afhaal Chinees. Geen kookgeluiden worden er waargenomen.

  foto: sardientjes in Ventimiglia

 foto: kaas van Alain Hess in Beaune

 foto: french #cookingvibes eend met geroosterde sinaasappel

Tot later….. het buitenleven lonkt!

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten