De keuken van France profonde. Het is zondagochtend en nevelig in de Quercy, de streek rond de stad Cahors, Steile kliffen aan de rivier de Lot, Eikenbossen, waarin wordt gejaagd met beagles en gezocht naar paddenstoelen en natuurlijk truffels. Het is herfst en de houtkachels snorren erop los. Die typische Franse lucht van rook in de ochtendmist. Huizen van gestapelde stenen. Gereons Keuken Thuis kan intens genieten van Asterix & Obelixland. Eendenvet om mee te braden, het angelus in een dorp, dat je aan de tafel maant. France profonde. Bestaat het nog wel of alleen in mijn fantasie? Ach, wat doet dat ertoe. Een week hier in Cahors is een eetfeest. Stevige kost, gekonfijte eendenbouten, al dan niet met truffel of een saus van ganzenlever. Gelukkig beweeg ik genoeg, want alleen maar eten zou je aanstonds kunnen veranderen in een Holle Bolle Gijs, niet alleen vanwege het stevige eten, maar ook de niet te versmaden taartjes en desserts.
video: markt voor de kathedraal
Cahors is op het eerste gezicht een beetje een gesloten stad. Wie weet komt dat door de ligging in een dal als een soort schiereiland in de rivier. Een plaatje van een stad met Middeleeuwse huizen, een fijne markt en vriendelijke, wat verlegen, bewoners. Landelijk. De omgeving van deze stad is om van te smullen. De eindeloze bossen in “Indian summer” gewaad. De lege kronkelende wegen door nog legere dorpjes. Waar het lijkt lijkt alsof er helemaal geen Fransen bestaan. Iets wat mij elke keer verbaast in landelijke streken. Je ziet uren niemand en dan ineens, alsof ze het hebben afgesproken, zijn ze er allemaal tegelijkertijd: Fransen in hun autootjes en allemaal op weg. Daarna valt het leven weer stil achter de gesloten luikjes in France profonde.
foto: als een miraculeus fata morgana ontluikt Rocamadour na 13 kilometer slingeren over leg wegen.
De keuken van France profonde, stevige gerechten, om je maag goed te vullen na een dag op het land of in de wijngaard. Zoals la treuffe, een stevige Bourgondische aardappelkoek, pommes Sarladaises, een stevige pan stoofvlees, cassoulet, niet te vergeten en natuurlijk eend in al haar hoedanigheden. Vandaag een bewerking van een recept dat ik al 8 jaar geleden schreef in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis, een pastagerecht met eendenworstjes. Deze zijn hier in Cahors gewoon in de automatiek te koop. Omdat we in de Quercy zijn: voeg er wat pruimen, of als je in een chique bui bent, truffel aan toe.
foto: jardin secret in Cahors
foto: de automatiek van de boucher.
Penne met eendenworstjes uit de automaat.
Nodig:
8 eendenworstjes 400 g biologische penne bakje paddenstoelen van de markt 1 rode ui in dunne ringen 2 tenen knoflook 4 el eendenvet olijfolie peterselie 2 el balsamico azijn peper en zout gehakte peterselie
Additioneel gewelde pruimen uit Agen of truffel.
Bereiding:
Verhit in een pan wat olijf olie en de helft van het eendenvet. Bak hierin kort de worstjes aan. Haal de worstjes uit de pan en zet ze opzij onder aluminiumfolie. Kook in een pan met ruim water de penne al dente. Bak de paddenstoelen kort aan in het bakvocht. Voeg daarna de rode ui in ringen roe en geperste knoflook. Snijd de worstjes in plakken en voeg toe. Blus het geheel af met balsamico. Maak op smaak met wat peper en zout. Voeg als laatste de rest van het eendenvet, de gewelde pruimen en de penne toe. Serveer in grote schaal bestrooid met wat gehakte peterselie.
foto: paddenstolen op de markt.
We drinken bij dit gerecht een kloeke donkere Cahors, gemaakt van de lokale malbec druif.
Wijntour 2021, deel drie. Vanuit Tournus, Bourgondië een selectie van foto’s van wijnen, die Gereons Keuken Thuis , bij producenten zelf en in de wijnwinkel tegenkwam. En vanzelfsprekend dronk. Wit en rood uit de Bourgogne en Beaujolais met een uitstapje naar de wijnen uit de petites récoltes serie van Nicolas. Wijnen, die de moeite waard zijn om eens te proberen.
foto: Coriscaanse chardonnay/vermentinu blend uit de petites récoltes serie van Nicolas.
foto: Bourgogne blanc, vieilles vignes van Cordier.
foto: Mâcon chardonny van Talmard uit Uchizy.
foto: Juliénas van domaine de la Rizolière in Veauxrenard.
video: op bezoek bij Didier en Marieke.foto: Mâcon Mancey blanc uit de essentiels serie van Vignerons de Mancey.
foto: rood van gamy en pinotnoir uit Mancey.
foto: marsanne/chardonnay belnd uit Coteaux de Peyrac, uit de petites récoltes serie van Nicolas.
video: de wijngaarden bij Nuits St Georges.
RECEPT
Je merkt, dat er in de wereld van wijn ook door producenten telkens opnieuw wordt gezocht naar nieuwe wegen, al zijn sommige zo oud als de Romeinse weg die ooit van Parijs naar Lyon liep dwars door dit gebied. Blijft dat ik de Beaujolais een heerlijke streek vind, om in rond te toeren en er voor ieder een wijnstijl te vinden is. En natuurlijk eten. Bijvoorbeeld de beroemde Salade Beaujolaise van Café des Sports in Fleurie. ’s Middags schuift iedereen er voor aan. Ik maak hem thuis wel eens, maar om geklieder te voorkomen met een gepocheerd ei, maak ik er een oeuf croustillant bij. Het is natuurlijk overbodig te zeggen dat deze salade het goed doet bij een goed glas Fleurie.
Nodig voor 4 personen:
1 krop frisée sla 1 krop eikenblad sla 250 g gerookte spekjes 3 sneden oud witbrood 4 eieren olijfolie 2 tenen knoflook 1 el mosterd rode wijnazijn 1 tl dragon bloem peper en zout
Bereiding:
Bak de spekjes uit en laat uitlekken op een stuk keuken papier. Pluk en was de salade. Snijd het witbrood in blokjes en bak er krokante croutons van met wat uitgeperste knoflook. Maak van de olie, azijn mosterd en dragon een dressing. Verhit een ruime hoeveelheid olie in een diepe pan. Breek de eieren één voor één in het vet. Bestrooi de boven kant met wat bloem en draai het ei om. Bestrooi ook de andere kant met wat bloem en draai nog eens om tot er een mooi krokant ei ontstaat. Laat de eieren uitlekken op papier en bestrooi met zout en peper. Doe de sla op 4 borden en schep de dressing erover. Daarna de spekjes en croutons. Erboven op komt het krokante ei.
Zomerstop 2021 in Gereons Keuken Thuis. In de aanloop naar de volgende editie van Gereons Mag bespreek ik wat leuke dingen, die bleven liggen tijdens mijn lange zomerstop. De Franse weken gingen natuurlijk onverdroten voort. Volgende week met een heuse foodbloggersparade à la Française. Door afwezigheid van enthousiaste bijdragen aan de al fresco zomerreeks, is deze voortijdig gestopt. Komt in 2022 ook niet meer terug. Maar terug naar mijn zomerstop 2021. Die bevalt goed. Wat langer nadenken, wat je met al die producten kan doen of juist niet? Of wat ga ik schrijven over dat incidentele evenement? Wat hebben deze twee potjes met een boomstekje te maken met dat limoncelloflesje? Hoe snijd je een ragfijne tomaat voor de insalata caprese? Latalis heeft het antwoord. Gereons Keuken Thuis ging wandelen door mooi Amsterdam en smulde van heerlijke Italiaanse gerechten in het kader van true Italian table. Toen nog met het obligate mondkapje. En er werd wat afgeborrelplankt (hoge Scrabble woordwaarde) en GO Now gemberthee gemaakt in SeaSpot. Summertime and the livin is easy. Een fijne zomerstop 2021.
foto: fraaie herfstluchten domineren het zwerk.
foto’s: gembersap van GO NOW
Go Now gemberthee en -frisdrank. Boost je immuunsysteem staat er op de flesjes van dit biologische gember- of kurkumaconcentraat. En dat hebben we laatste 18 maanden verrekte vaak nodig gehad. Want weerstand beschermt je tegen virussen. GO Now is makkelijk in gebruik. Gewoon een scheutje in een glas, afvullen met bruiswater en je hebt een instant frisdrank. Of thee in de avond, in plaats van handgesneden gember een dash puur gembersap met heet water. Gereons Keuken Thuis verrijkte met een gembershot zijn matinale smoothie.
foto’s: Latalis pro serie messen.
Latalis Pro serie santoku koksmes. Ragfijn dingen snijden, tomaten voor je insalata caprese, Fijngesneden ham voor bij de melone. Het gaat allemaal pico bello met het Pro serie santoku koksmes, dat Gereons Keuken Thuis kreeg opgestuurd van Latalis koksmessen, een webshop voor keukenmessen en aanverwante artikelen. Messen gemaakt van hoogwaardig roestvrij staal, die goed in de hand liggen. Een vlijmscherp lemmer van 20 cm doet de rest. En een mooi design. Gereons Keuken Thuis heeft er kort mee gewerkt en is er verguld mee. Het krijgt een heerlijk plaatsje in de SeaSpot keuken. Volgende etappe is een carpaccio of nog fijner gesneden groente voor mijn huisgemaakte tsukémono.
foto: Italiaans eetwandelen in Amsterdam (dank aan Cora Meijer)
Italiaans eetwandelen in Amsterdam. Het was alweer een tijdje geleden, dat Gereons Keuken Thuis op pad was met culi-collega’s, om op uitnodiging van de Italiaanse Kamer van Koophandel te proeven van het moois, dat Italiaanse restaurants bieden in onze hoofdstad. Al lopend langs de gevels en grachten van Amsterdam ontdekten wij fijne wijn- en spijscombinaties, met liefde bereid door geselecteerde ondernemers. Het weer deed ook een duit in het zakje, want het was goed proeven onder het Mokumse of moet ik zeggen Italiaanse zonnetje.
foto: haltenummer één: Segugio
De true Italian table tour 2021 werd afgetrapt bij Segugio aan de Utrechtsestraat. Gereons Keuken Thuis werd verrast met, hoe zal ik het noemen, een Romeins kroketje van rijst, vleessaus, pecorino Romano en mozzarella. Suppli worden deze hapjes genoemd. Het woord is afkomstig van het Franse surprise. Als verrassing was er ook nog een vega lasagne, gevuld met biologische courgette en diverse Toscaanse sauzen. Het geheel werd vergezeld door een witte Verdicchio riserva.
foto’s: gerechtjes bij Al Bàcaro.
Tweede halte was de Vijzelstraat, waar hard wordt gewerkt aan de rode loper. Desalniettemin had de eigenaar van Al Bàcaro zijn terras buiten staan en verblijdde de deelnemers met cicchetti, typisch Venetiaanse hapjes. Een peterseliebroodje met geklopte gezouten kabeljauw en baby octopus en een moderne versie van aardappelen, rijst en mosselen, dat oorspronkelijk gegeten werd in Bari. De wijnen waren een Malvasia en Piccola Nera.
foto: Eatmosfera
Op naar de Korte Reguliersdwarsstraat, bekend van Broodjessalon Van Dobben en café Bolle Jan. Het ging deze keer niet om deze gelegenheden, maar we proefden van de lekkere gerechtjes van het tegenover gelegen Eatmosfera, biologisch Italiaans eten optima forma. De kok had twee zuurdesem pizza’s gebakken. Eentje met mortadella, gesauteerde venkel en stracciatella en een hele basic met tomaaten, gezouten kappertjes en EV olijfolie. Erbij een witte frizzante van Casa Belfi, biowijn.
foto: de eigenaars van Pianeta Terra
Verder via de Herengracht en Koningsplein naar Pianeta Terra in de Beulingstraat. Een bekend Slow Food adres. Dit restaurant bestaat al heel lang en serveert hele originele gerechten en eigen import wijnen. We werden getrakteerd op een rode bieten tortelli gevuld met buffelmelk ricotta en Bronte pistachenoten. Erbij een witte Siciliaan, Longarico Nostrale.
foto: Quattro Gatti.
Als afsluiter van de culinaire wandeling, zoet uit Piëmonte. Een selectie van mignon Torinese bij patisserie Quattro Gatti. Gereons Keuken Thuis had dit adres nog nooit bezocht. De bakker serveerde zijn zoete gerechtjes van natuurlijk Turijnse hazelnoten en chocolade samen met een dessertwijn van Piasa Raschei. In Gereons Mag van half september vertel ik meer over deze wijn.
Dank aan Nicoletta Brondi voor de ontvangst!
foto: de bonen van HAK en Boon.
Bonenrecept van Joke. Ding dong, de bel. De postbezorger staat voor de deur met een pakketje van HAK met erbij twee leuke BBQ & bonen recepten van #bonendiva Joke Boon. Geen onbekende op mijn blog. Onderstaand een eerder gepubliceerd recept uit haar kookboek De Vega Optie. Boon Appétit!
foto: vega burger uit De Vega Optie.
Saté-burger uit de Vega Optie. Onderstaand recept is verrassend makkelijk en illustreert hoe je met bijvoorbeeld bonen een heerlijke vegetarische hamburger maakt voor op de BBQ of in je pannetje. Morgen ben ik jarig en staan er steevast satéballen op het menu. Deze editie dus een keer als Vega Optie! Glas koude rosé erbij en laat de zomer maar komen.
Ingrediënten voor 4 stuks:
75 gr gekookte kidneybonen, uitgelekt 1 ui, in stukken 1 teen knoflook, gepeld 150 gr gezouten pinda’s 15 gr havermout 1 ei 1/2 el sambal badjak (10 gr) 1/4 tl chilipoeder 1 tl gemalen komijn 1 tl gemalen koriander 1/2 tl vijfkruidenpoeder 1/2 tl gemberpoeder olie om in te bakken
Bereiding:
Als je kidneybonen uit pot of blik gebruikt, doe ze dan in een bolzeef, spoel af onder de kraan en laat goed uitlekken. Doe ui, knoflook, pinda’s, bonen, havermout, ei, sambal en alle specerijen in de keukenmachine en draai tot een samenhangende massa. Vorm 4 burgers van het mengsel. Laat 15-30 minuten opstijven in de koelkast. je kunt ze hierna meteen bakken of tot gebruik bewaren in de koelkast. Invriezen kan ook. verhit 2-3 eetlepels olie in een koekenpan en bak de burgers in 5-7 minuten rondom bruin en krokant.
De Vega Optie, 50 homemade vleesvervangers, Joke Boon (ISBN 9789046824825) is een uitgave van NW_Adam en is on- en offline te koop voor € 20,99
foto: een incidentele zonsondergang.
De zomerstop 2021 gaat verder…….
foto: limoncello en mijn citroenboomstekjes.
Limone d’oro In de foodybox zomereditie trof ik twee koddige flesjes, rood en geel aan. Het ene gevuld met traditionele limoncello en een variant frambocello. Van Amsterdamse bodem. Gereons Keuken Thuis is er nog niet mee aan de slag gegaan, maar dat gaat zeker goed komen in Gereons Mag de nazomereditie. Overigens kun je met deze likeurtjes van Limone d’oro ook een prima zomerstop cocktails maken. Rood en geel voor tijdens de F1.
Limoncello tonic Vul een cocktailglas met veel ijs, 15 ml limoncello, 15 ml gin en vul aan met neutrale tonic. Garneer met een schijfje citroen.
Frambocello martini Vul een shaker met ijs, een deel frambocello, een deel wodka en sap van een halve limoen. Goed shaken en serveren in een martini cocktailglas.
foto’s: easy does it borrelplank.
Borrelplanken. Het weer is ballen deze zomer. Wisselvalligheid troef. Voor Gereons Keuken Thuis een mooie reden om in plaats van picknicks borrelplanken te assembleren. Eigenlijk heel retro, want in de seventies bestond bij mijn ouders het avondeten op zaterdag uit een borrelplank, Onlangs kwamen er vrienden uit Amsterdam op eetbezoek en kon ik mijn hernieuwde kunsten aan hen serveren in de vorm van een buffetje. Apéro at the beach. Ideaal, snel voor te bereiden en je staat zelf niet tijdens het bezoek in de keuken. Met borrelplanken knutsel je meteen je avondmaal in elkaar, om van die spaarzame avondzonmomentjes te genieten. Kommetje bouillabaisse van de markt in Zandvoort vooraf en smikkelen maar.
foto: Apéro at the beach.
Fijne zomerstop en tot de volgende editie van Gereons Mag half september.
Video: summertime van Ella Fitzgerald.
NB: Deze zomerstop 2021 blog werd mede mogelijk gemaakt door De Kroon op het Werk, Italiaanse kamer van koophandel, Joke Boon, Latalis messen, Limone d’oro, Segugio, Al Bacaro, Eatmosfera, Pianeta Terra, Quattro Gatti, HAK, NW_Adam, Nicoletta Brondi en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening.Lees ook de disclaimer
Mijn Frankrijk van Onno Kleyn. De favoriete hangout van routiers, werklieden en verkopers onderweg is een café, zoals Onno Kleyn dat kent in de buurt van zijn Bourgondische huis. Een etablissement, waar patron Mémé kookt comme d’habitude. Zijn café is net opgekalefaterd, maar de bunnieskalender pronkt alweer achter de bar. Geen menu, maar paté en croûte, stoofvlees op Bourgondische wijze, een doppenfles wijn op tafel, kaas en een dessert. De lunch wordt afgesloten met een ferm stuk taart en een petit café. France profonde heet dat. De ziel van het Franse bestaan. Eén bonk terroir op je plattelandsbord. Zelfs de meest verstokte Parisien verlangt ernaar en route. Even weg van de “brouhaha”.
foto: de mooie rode ode van Onno Kleyn.
Mijn Frankrijk, verhalen en recepten is een ode aan dit eigenzinnige land, De inwoners, die lijken te figureren op dit Frans schouwtoneel. Rare jongens toch, die Galliërs. Of juist niet? Een coup de foudre van verteller Onno Kleyn. Over zijn ontdekkingen op jonge leeftijd in de Auvergne, een zelfgemaakt konijn in een Parijse studio of stapels galettes vlakbij Saint Malo. De voordelen van tussen de Fransen te wonen en werken in plaats van een passant et zijn. Observeren. De mémoires en recepten van Onno zijn, net als eerder in zijn Mijn Italië gebundeld in dit rode boek. Behalve zijn persoonlijke wederwaardigheden houdt Onno ook een pleidooi voor echt eten, al dan niet carnivorisch. In Nederland hebben wij zo langzamerhand elke eigenheid van een product weggemoffeld en ingepakt. Zo niet in de Hexagone, waar rustig op de zondagsmarkt van Chablis een dame als echte standwerker haar bloedworsten aanprijst. Live terroir zou je het kunnen noemen. Of wat te denken van de steak tartare van paardenvlees. De Nederlandse VWA zou een toeval krijgen. Maar dit is Frankrijk. En dat maakt waarom Gereons Keuken Thuis, net als Onno Kleyn zo dol is op dit land. Een eigenzinnig land, waar het goed eten en drinken is. Waar je niet over uitgepraat en -geschreven raakt. En, net als Onno, heb ik haast nooit onaardige mensen ontmoet. In ieder geval niet meer of minder dan in onze polder.
In Mijn Frankrijk reist de schrijver kris kras door France métropolitaine, Van Eguisheim tot Bayonne en van de berg Canigou tot aan Normandië. Een tour door de grote voorraadkast, die Frankrijk heet. Onno Kleyn verzamelde weetjes over de Franse keuken, doorspekte dat met zijn persoonlijke verhalen. Dit laatste is waarom ik de boeken van deze kenner en verhalenverteller altijd zo leuk vind. Al lezend maak je samen met hem een reis door dit heerlijke land, het eten en niet te vergeten de recepten en wijntips van Onno Kleyn. Mijn Frankrijk is voor Gereons Keuken Thuis een mooie voorbereiding voor de grand tour, die ik ga maken aankomende herfst. Maar daarover later meer. Op Quatorze Juillet plaats ik -het zijn tenslotte in juli en augustus de #franseweken- een fijn recept uit dit boek op Gereons Keuken Thuis.. De rest van deze dag ben ik weer op reis door Mijn Frankrijk.
Mijn Frankrijk, verhalen en recepten. Onno Kleyn. (ISBN 9789038809915) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 29,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Franse zomerweken 2021. Jaarlijks rond half juni starten op Gereons Keuken Thuis de Franse zomerweken. 2021 vormt hierop geen uitzondering. Na anderhalf jaar reisbeperkingen door Covid-19 ziet het er dit jaar naar uit, dat de Hexagone weer kan worden doorkruist, mits je geprikt of getest bent. Van Basse Normandië tot aan Collioure, van Straatsburg tot Baskenland. Het is goed toeven in France métropolitaine. Zuidelijke lavendelvelden, wijngaarden te kust en te keur, vide-greniers en natuurlijk het eten. Want daarvoor gaat Gereons Keuken Thuis graag op pad door dit land. Van hypermarché tot bioboer, van de slager naar de markt. Overal de lekkerste dingen om je kostje bij elkaar te scharrelen. en dan daarover te bloggen. Dat staat voor de maanden juni en juli op mijn agenda. Lekkere recepten uit mijn favoriete boeken, van mijn blog of wellicht wel uit het nieuwe Frankrijkboek van Onno Kleyn, dat half juni verschijnt. Een hele zomer lang oh la la koken. Ik heb nu al zin in de Franse zomerweken.
foto: Antoine Auguste Parmentier. (internet postcard)
Vandaag trap ik af met een recept voor parmentier met confit de canard.
Parmentier au confit de canard, een variatie op andere ovenschotels met aardappels. Ik at het een keer in een aardige bistro in Nancy. Het was Antoine Augustin Parmentier, apotheker in het leger en agronoom, die de Fransen leerde, dat de aardappel prima gegeten kon worden. Tijdens zijn krijgsgevangenschap in Pruisen ontdekte Parmentier, dat geen van de soldaten enig negatief effect ervoer van het eten van aardappels. Prima te eten dus. Je ging er niet dood aan.
foto: parmentier
Nodig (2 à 3 personen)
2 eendenbouten uit blik, gebakken in de oven. 1 prei 2 wortels 1 sjalotje 200 g doperwtjes (vriezer) 2 tenen knoflook peterselie selderijblad peper en zout 1 kg aardappels scheut lauwe melk klontje boter 3 el crème fraiche 4 el eendenvet uit het blik peper uit molen zout snuifje nootmuskaat
Bereiding:
Zet de eendenbouten met aanhangend vet in een oven van 180 graden en warm ze in 15 minuten op. Snijd de gewassen prei in ringen, de wortel in blokjes snipper het sjalotje en hak de tenen knoflook fijn. Verwarm twee lepels eendenvet in een pan, fruit de sjalot, voeg de groente toe en laat kort smoren. Voeg de knoflook, erwtjes en gehakte peterselie en selderij toe en laat nog even kort garen. Schil de aardappels en kook ze gaar. Giet af en maak er met de stamper een mooie puree van. Voeg zout, een klontje boter, een scheutje melk,wat zout, een draai peper, een snuif nootmuskaat toe. Roer al laatste de creme fraiche erdoor. Het assembleren van de parmentier kan beginnen. Schep de groenten in een ovenschaal. Haal het eendenvlees van het bot en verdeel over de schaal. Voeg eventueel nog wat warm eendenvet toe. bedek alles met de puree. Zet de parmentier gedurende een half uur in een oven van 180 graden. Op het laatst kort de bovengrill aan voor een mooi korstje.
PS: houden jullie mij ook op de hoogte van jullie Franse zomeravonturen?
foto: creatie van asperge en daslook door Guillaume de Beer (BREDA)
Het is weer aspergetijd! Elk jaar kijk ik ernaar uit, de asperges van het nieuwe seizoen. Meestal werden deze al op de verjaardag van mijn vader gegeten, eind maart. Makkelijk te doen, want tegenover het ouderlijk Brabants huis zat een aspergeteler. Dus zo gauw de witpaarse kopjes boven de zandgrond uitstaken wisten wij hoe laat het was. Het toeval wilde, dat mijn vader voor zijn verjaardag altijd een nieuw setje kippen kreeg van een andere buurman. Er hoefde in Liempde alleen nog goede ham bij de slager te worden gekocht en het lentefeestmaal was compleet. Tot zover het verleden op deze zondag in april.
foto: dank aan Het Nederlands Aspergecentrum voor het witte goud.
Het is weer aspergetijd! Ook in SeaSpot is het goed asperges eten. Gereons Keuken Thuis werd donderdag blij verrast door Het Nederlands Aspergecentrum en Kroon op het werk met een lekkere weekendbox vol Limburgs goud. Ik eet asperges graag op klassieke wijze, met boter, ham en een aardappeltje. Geen ei, want dat lust ik niet. Maar je kunt ook creatief aan de kook met asperges. En met daslook, dat ik normaliter in de duinen pluk en deze week op mijn zeebalkon plantte. Voor recepten met asperges ging ik ten rade in mijn blogarchief en in het leuke EEN KOOKBOEK van Seppe Nobels. Zo vond ik bij deze chefkok een heerlijk recept voor een lauwwarme Mechelse andijviesalade met asperges, daslook en buffelmozzarella. Toevalligerwijs had ik deze ingrediënten in huis, behalve de andijvie, in huis. Maar wel pluksla, dus ik kan aan de slag. In mijn blogarchief vond ik ook een heerlijk aspergegerecht, dat Guillaume Beer van BREDA eens maakte voor bij de niet te versmaden witte Lugana wijn. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Onderaan deze blogpost vind je wat links met recepten.
foto: zomaar een recept uit EEN KOOKBOEK.
RECEPT Seppe Nobels: Gestoofde andijvie met asperges, lente-uien en buffelmozzarella.
Nodig voor 4 personen:
1 bussel Mechelse asperges, mogen natuurlijk ook uit Limburg komen.
1 bussel lente-uien
25 ml lokale honing, bijv. van Kees van de Laar uit Liempde
1 struik andijvie
1 lange sjalot, fijngesnipperd
2 el daslookolie
10 gram verse daslook
1 rode ui
peper & zout
2 bollen buffelmozzarella
1 bakje tuinkers
Bereiding:
Schil de asperges en verwijder het vezelige uiteinde. Kook ze in 3 minuten beetgaar in gezouten water. Maak de lente-uien schoon en blancheer deze 2 minuten in kokend water. Snijd ze overlangs in tweeën en gril ze zonder vetstof in een pan met antiaanbaklaag. Besprenkel met de honing. Was de andijvie en verwijder de buitenste bladeren. Stoof de sjalot kort in de daslookolie Doe er de gesneden andijvie en resterende daslook bij. Breng op smaak met peper en zout.
Snijd de rode ui in halvemaantjes. Leg de gestoofde andijvie in een schaal met de asperges, de lente-uien, de rode ui, gescheurde buffelmozzarella en de tuinkers. Werk af met wat daslookolie en breng op smaak met versgemalen peper en zout.
foto: Wat hebben asperges, Flora en Barefoot gemeen?
Het is weer aspergetijd! werd mede mogelijk gemaakt door Het Nederlands Aspergecentrum, De Kroon op het Werk, Barefoot winery, Flora vegan boters, Van Pol creatieve geschenken, Uitgeverij Lannoo, Terra Publishing, Seppe Nobels, Guillaume de Beer en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Sluperkens uit Puntneuzen en kersenpitten. Een bijzonder boek, niet alledaags uit Gereons kookboekenhoek. Ik groeide in Den Bosch op, Een historische stad met zuiderse flair. Ik duik regelmatig in de culinaire geschiedenis van deze stad. Het kookboek Puntneuzen en kersenpitten staat prominent tussen de kookboeken ‘s-Hertogenbosch Kookt en het Bossche Bollenboek in.
Puntneuzen en kersenpitten, verhalen en recepten uit de keuken van Jeroen Bosch. ‘s-Hertogenbosch, stad van deze schilder en in de 15e eeuw een hub van activiteit en voorspoed. Als kind dacht ik vaak als ik bij de put op de markt op mijn moeder stond te wachten, hoe het zou zijn om laat Middeleeuws Den Bosch te bezoeken. Bijvoorbeeld met de teletijdmachine van professor Barabas. (Hij stuurde ook Suske en Wiske overal heen) Om te kijken, hoe de mensen leefden, wat ze deden en om de kathedralenbouwers aan het werk te zien. Want veel meer dan het verhaal van de erwtenman had ik op de lagere school niet meegekregen. En het blije lied, dat ik als kind leerde over de incomste van de hertog. ( refrein: Harba lorifa zong den hertog…harba lorifa…. na zevenhonderd jaren in dit edel Brabants land) Den Bosch in de 15e en 16e eeuw dus. Een handelsstad, de vierde stad van het Brabantse hertogdom, gelegen aan de grens. Later gezien de toevloed van de vele clerici klein Rome genoemd. Jeroen Thijssen en Lizet Kruyff doken onder in het wel en wee van deze booming stad. In verhalen en recepten. Mariëlla Beukers verzorgde de wijn. De gerechten werden gefotografeerd op aardewerk uit de tijd van Bosch, dat is te zien in het Groot Tuighuis. Een soort teletijdmachine dus, zij het in boekvorm.
RECEPT. Sluperkens uit Puntneuzen en kersenpitten.
Nodig:
4 à 6 mergpijpen
1 el suiker
1/2 tl kaneel
1/2 tl gemberpoeder
1/2 tl kruidnagelpoeder
zout naar smaak
300 g korstdeeg
2 eidooiers
ter variatie: 1 appel geraspt.
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 200 graden °C. Kook de mergpijpen een kwartiertje in wat water en laat ze afkoelen. Schraap het merg eruit en doe dat in een kom. Voeg de suiker en specerijen toe. Proef en doe er wat zout bij. Meng ter variatie wat geraspte appel door het mergmengsel. Rol het deeg uit en snijd het in driehoeken met zijden van ongeveer 10 cm. Leg een lepel vulling in het midden van de driehoeken en vouw er nette beursjes van. Kwast er eidooier over en bak ongeveer 20 minuten in de oven.
Volgende keer in mijn serie over niet alledaagse kookboeken een recept uit Vrouwe van het palazzo van Marlena de Blasi
Iedereen kan Proeven als een Pro. Begin november verscheen het nieuwe boek van Master of Wine Cees van Casteren. Hierin neemt hij de beginnende en meer ervaren neus aan de hand in een wijnproefmethode, waarmee hij zelf de uitzonderlijke titel master of wine verwierf. De KARAAT methode. Want oefening en inzicht baart kunst. De heilige graal van het proeven van wijn. Gereons Keuken Thuis heeft als doel zijn wijnproefkunsten ook weer op te vijzelen. Bijna negen maanden zonder zelf wijnproeverijen hosten doet wel wat met je kennis. Het is iets wat je moet onderhouden en daarbij komt dit mooi vormgegeven boek zeer van pas deze winter.
De KARAAT methode is een ezelsbruggetje en staat voor KLEUR, AROMA, RESTSUIKERS, ACIDITEIT, ALCOHOL en tot slot TANNINE. Deze elementen bepalen hoe jij een wijn ervaart en nog mooier, hoe je een wijn met ogen, neus en mond kunt ontleden. Even wat stevige theorie om doorheen te bijten, maar als je dit genoeg in je opneemt, kom je een heel eind. Van Casteren neemt je in dit eerste deel aan de hand met diverse voorbeeldwijnen.
Het volgende deel van Iedereen kan Proeven als een Pro begint met te zeggen, dat kennis het enige is, wat je nodig hebt. Ik raad wijnproevers altijd aan voor zichzelf een register van geproefde wijnen en smaken aan te leggen en zodoende een basislijst te gaan maken. In dit deel legt de master of wine alles uit vanaf de oogst, het terroir en klimaat tot de keuzes van de wijnmaker. Hoe maak je bijvoorbeeld wit en wat doe je bij rood met duidelijke uitleg en tekeningen. Wijn maken is vaak keuzes maken. Het bewaren of juist direct opdrinken komt aan bod. Een kennismaking met het karakter van een wijn volgt. Bij voorbeeld het karakter van een instapmodel wit. Een cornucopia aan bruikbare kennis wordt uit de de doeken gedaan in dit boek. Het is tijd voor oefening, we gaan aan de slag met de G20, zoals Van Casteren ze noemt. De meest voorkomende druivenrassen. De schrijver heeft hierbij een aantal modelwijnen geselecteerd. het enige, dat je zelf hoeft te doen is oefenen. Dat moge in deze tijden van ophok geen probleem zijn. Let wel op, dat je de benodigde wijnen voor acht ’s avonds in huis hebt. Anders kun je niet oefenen. Gereons Keuken Thuis vind dit deel een bron van plezier, omdat Iedereen kan Proeven als een Pro alle variaties heel duidelijk en schematisch aangeeft.
Tot slot gaat deze wijn Phileas Fogg in 80 wijnen en druivenrassen om de wereld. Erg leuk, omdat er ook voor mij nog heel wat onontgonnen wijndruiven, gebieden zijn te ontdekken voor mij. Prima lesstof voor Gereons Keuken Thuis. Iedereen kan Proeven als een Pro. Mocht je professional zijn niet ambiëren, is dit toch een boek vol kennis en kunde, geschreven in de eerste lockdown, om de donkere dagen mee door te komen. Dank aan Cees voor deze pil vol nieuwe uitdagingen.
foto: cover Iedereen kan proeven als een pro..
Iedereen kan Proeven als een Pro, Master of Wine Cees van Casteren (ISBN 9789083097602) is een uitgave van Tree Books en is te koop voor € 29,95
Over Cees van Casteren MW: Cees van Casteren is Master of Wine, Vinoloog van het Jaar, WSET® Educator, winnaar van diverse wijnproefwedstrijden, jurylid van internationale competities en voorzitter van de Verenigde Vinologen. Cees heeft meer dan 10 boeken over wijn op zijn naam. Zijn laatste boek, De Wijngids, verscheen in oktober 2019.
Niet te missen tijdens de aanstaande Kerstrally vind je op Gereons Keuken Thuis weer een heuse kerstwijnparade met IGP wijnen uit Pays d’Oc.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Gereons Mag komt er weer aan. De decembereditie 2020 in dit bijzondere jaar begint al aardig vorm te krijgen. Het prachtige cadeauboek The Amsterdam Canals laat een verstild Amsterdam zien. (uitgave van Terra), Amsterdamse gebbetjes, Den Haag heeft hopjes, Mokum tegenwoordig gebbetjes als snoepje, kwam Gereons Keuken Thuis achter op 28 september bij de CPL 2020. wat je niet mag missen is het mooie feestnummer van Elle à Table, hiermee kan je echt shinen tijdens de feestdagen. Vegan chocolade ijs van Montgomery’s als dessert of tussendoor.
Gereons Mag komt er weer aan. Proosten op 20 jaar Kroon op het werk met bier van Zaanse brouwerij De Hoop. Een recept voor likeur uit mijn SeaSpot keuken. Ik ga dit jaar voor een Danske kerst. Geluk kan ik ook wel gebruiken na dit annus horribilis 2020, dus een daruma van Peter van Berckel kan geen kwaad. Lekker warme wintervoeten met de sokken van Hemd voor hem. Recepten. En vegan nieuwe stijl met à la Damira, let’s go Lebanon. Tot slot werd mij hele bijzondere olie gestuurd, een #nowast samenwerking. Olijfolie met paling of makreelsmaak, als fisnishing touch op je amuse mousse.
Denk je nu je dit leest, verhipperdepip mijn product of verhaal ontbreekt? Schroom dan niet contact met mij op te nemen. Gereons Mag decembereditie 2020 verschijnt op 4 december daags voor pakjesavond! Inzenden kan tot en met 1 december.
Foodbloggersparade, wild à la Méditerranéenne. Het zijn nog steeds de wilde weken op Gereons Keuken Thuis. Bij veel foodbloggers en schrijvers is de mediterrane keuken vaak gelijk aan een zomerkeuken. Gereons Keuken Thuis viel het op, dat er weinig mediterrane wildrecepten worden gepubliceerd. Dat terwijl er in het Middellandse Zee bekken in deze tijd van het jaar heel wat afgeknald wordt. Ik was eens getuige in Roquebrune sur Argens van een pick up truck vol wild. Mannen, die uit de heuvels van de Estérel kwamen. La chasse était finie, dus tijd voor een biertje of twee bij het pompstation. Daarom deze “wilde weken” foodparade van foodbloggers, die op mediterrane wijze aan de slag gingen met wild. Het is tenslotte herfst.
foto: parelhoen van Ingrid.
Vinissima, wie kent haar niet van haar dagelijkse wijn- en spijscombinaties. Van haar hand een recept voor parelhoen met artisjok. Ben benieuwd welke wijn ze erbij schenkt?
foto: pappardelle met ragu di lepre.
Ministerie van Eten en Drinken serveert in de herfst een wildragout van haas, een gerecht, dat je vaak ziet in de Toscaanse Maremma. “In zijn kookboek Antonio Carluccio goes wild geeft hij een beschrijving van het recept. Sugo di lepre betekent zoveel als saus van hazenvlees. En pappardelle is de naam van de pasta, dat spreekt voor zich.“ Glas rode Morellino di Scansano erbij smaakt best.
foto: Napolitaanse duifjes van Lizet.
Lizet Kruyff weet veel van historische gerechten en stuurde deze Napolitaanse duifjes in. De Napolitaanse adellijke keuken is veelal geïnspireerd op de Franse keuken, doordat de nobili en de heersende Boubons veelal een Franse kok hadden. Dit in tegenstelling tot de straatkeuken van deze oude stad. Zullen we bij dit lichte gerecht een Greco di Tufo schenken?
foto: rustieke gnocchi van Ea.
En daar is Esmée van Es Factory met gnocchi en ragu van wilde eend. Mooi op de gevoelige plaat gezet, rustiek, passend bij de herfst. Stevig rood uit de Rhône vallei als wijn.
foto: een mediterrane salade met ganzenborst uit Zeeland.
Oesters en Uien zond een salade in van gerookte ganzenborst met vijgen en sinaasappeldressing. Mediterrane smaken. Ik ga voor een witte viognier uit Pays d’Oc.
foto: duivenborst met zwarte knoflookjus.
Hanneke Culinea de Jonge maakte een mooi hoofdgerecht van duivenborst met zwarte knoflookjus. Het lijkt mij heerlijk om hier rood uit Catalonië bij te schenken.
foto: stoof van Susan Aretz.
Susan Aretz, schrijver van Borreltijd, weet dat het goed eten is nadat de borrelplank is verorberd. Zo’n wildstoofschotel gaat er in het weekend wel in. Een kloek glas Faugères uit de Languedoc doet de rest.
foto: de wilde gnocchi van My Happy Kitchen.
Opvallend is dat bij wild à la Méditerranéenne veel Italiaanse recepten werden ingezonden. Zo ook door Anne-Marie van My Happy Kitchen. Zij maakte een ragout van wild zwijn, die zij serveert met gnocchi di patate. Een glas sangiovese erbij.
foto: cuisine du marché.
Mijn bijdrage op deze vrijdag is een recept voor konijn met herfstgroente. A la provençale. De charme van het najaar. Met een glas Côtes du Rhône Villages.
Nodig:
4 tamme konijnenbouten 1/2 potje zilveruitjes uitgelekt 2 sjalotjes gesnipperd 2 knoflook tenen tijm gedroogd 2 laurierblaadjes 250 ml witte wijn 250 ml groentebouillon 75 g gerookte spekblokjes bloem boter peper en zout
2 winterwortels in stukken 2 zoete uien in kwarten gesneden 2 pastinaken in stukken 1/2 pompoen in stukken olijfolie zeezout grof zwarte peper 2 tenen knoflook rozemarijn naalden en gedroogde Provençaalse kruiden.
Bereiding:
Verhit de roomboter in een pan met een klein scheutje olie. Dep de konijnenbouten droog en bestrooi met wat zout en peper. Bak de bouten om en om bruin en haal uit de pan. Voeg de spekblokjes toe, daarna de sjalotjes. Bak deze mooi bruin en blus af met de witte wijn. Breng aan de kook en voeg daarna de warme groentebouillon toe. Laat de konijnenbouten 1 uur stoven. Bak intussen de zilveruitjes in een klontje boter mooi bruin en zet apart. Schil en snijd alle groenten en leg deze op de ovenschaal, strooi zout en peper erover en besprenkel met wat olijfolie. Verwarm de oven op 200 graden en laat de groenten een half uur garen in de oven. Prik er even in of ze mooi gaar zijn. Rol wat stukjes roomboter door de bloem en zet apart. Je gebruikt daarbij gelijke hoeveelheid boter en bloem. Dus op 25 g boter 25 g bloem. Dit heet beurre manié. Als het konijnenvlees gaar is, kan de saus worden gemonteerd. Haal de bouten uit de saus en voeg één voor één de klontjes boter met bloem toe. Roer langzaam door de saus. Dit doe je vlak voor het opdienen. Leg de groenten op een schaal, ertussen de konijnenbouten en schep wat saus erover. Garneer de schotel met de gebakken zilveruitjes. bestrooi met at extra gedroogde Provençaalse kruiden. Doe de rest van de saus in een kom. Serveer er in olijfolie gebakken aardappeltjes met wat persillade bij.
Dank aan alle foodbloggers, die meededen aan deze wild à la Méditerranéenne parade.
Volgende week in het kader van de wilde weken een mooi verhaal van gastblogger Cora Meijer, die in Gereons kookboekenhoek dook!
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
