Wijn en spijsmiddagen najaar 2013

 foto: de wijnmakers in Mâcon

Het gonst van de activiteit in het keukentje van Gereon. Niet letterlijk, maar het gonst van de ideeën. De zomer is halverwege. Potten met tomatensaus staan al in de kast. Het fruit hangt aan de bomen en gaat snel rijpen. De druiven bij de wijnboer ook. En voor je het weet is het weer tijd voor de wijnoogst. De druiven worden nadat ze de véraison (de fase van groei naar rijping) hebben doorlopen, geplukt, naar de kelder gebracht en verwerkt tot wit of rood. En rosé! De vaten worden gevuld en de wijn gaat rustig de herfst in tot de botteling in het voorjaar.Voorgaand geschetste brengt mij op idee nummer één voor de komende nazomer en herfst. In mijn blog ga ik weer eens wat aandacht besteden aan de wijnen bij de recepten. Wijn is een onderwerp, dat ik vaak mis in veel foodblogs. En als je dan de vraag stelt waarom, is het antwoord vaak geen zin, geen interesse of geen kennis. Daar wil ik iets aan gaan doen. Niet alleen via mijn blogs, maar ook in real life. Terug naar mijn wortels. Deze herfst start ik met wijn/spijsmiddagen voor de beginnende en ervaren wijndrinker. In een kleine groep gaan we een zestal wijnen proeven, met kleine hapjes erbij. Tegen een schappelijke vergoeding. Deze middagen hebben een afgerond thema en zijn afzonderlijk te volgen.Zo komen als eerste klassieke wijnlanden Frankrijk, Spanje en Italië aan bod. We gaan, spannend, een aantal onbekende landen ontdekken en vergelijken. Maken een uitstapje naar de Nieuwe Wereld. Het worden in ieder geval zeer leerzame en gezellige middagen. En wie weet word je net zo’n wijnadept als ik.

Houd in ieder geval op Facebook Gereons Eatery and Winery in de gaten voor alle informatie. Wie weet zitten we snel aan tafel met elkaar. Ik heb er in ieder geval al zin in.

Boeken en wijnen, lezen en drinken!

foto: er valt veel te vertellen

Boeken en wijnen. Lezen en drinken. Twee passies van mij. Momenteel ben ik over verschillende aan het lezen. Een wilde historische roman over Parijs, een boek over India en een kookboek met gehaktballen. Geïnspireerd door een webpost van schrijfster Frances Mayes over haar boeken- en wijnkamer bedacht ik een nieuwe actie voor het komende najaar. Ik start met een serie over boeken en wijnen. Mijn bloglezers sturen mij de titel van een boek dat zij aan het lezen zijn, waar het over gaat, wat zij ervan vinden. Ik kies er dan (wekelijks) één inzending uit zal dan bedenken welke wijn en welk klein hapje erbij kan. Dat kan leuke en/of spannende combinaties gaan opleveren. Kijk nu al uit naar de reacties. Reageren kan via Twitter, FB of mail vinsdegereon@hotmail.com

Tinto de verano met rood fruit

 foto: summerfeeling

Het thema van het foodblogevent van deze maand is fruit. Fruit in al haar hoedanigheden. Al jaren wordt gepropageerd twee stuks fruit te eten per dag. dat red ik nooit. Ik eet wel fruit maar op wisselende tijden. En graag onverwerkt. Vorige week las ik het verhaal dat geperste fruitsappen helemaal niet zo goed zijn voor de mens als we denken. Ja de vitamines zijn hetzelfde, maar de calorische waarde en vezelinhoud niet. De mens is namelijk het enige zoogdier dat vloeibaar blijft nuttigen na de speenperiode. Dank aan Micheal Pollan voor deze weetjes.
Fruit kan dus het best in stukken worden gegeten. Wat vocht erbij kan geen kwaad. Dus maak ik voor het foodblogevent een tinto de verano, zonder zoete limonade zoals ze in Andalusië doen, maar met bruisend bronwater en rood fruit.

Nodig:

1 fles jonge rode Spaanse wijn (tempranillo)
1/2 fles bruisend bronwater
ijsblokjes
200 g gehalveerde aardbeien
1 stuk watermeloen
100 g frambozen
100 blauwe bessen
paar takjes basilicum
1 el balsamico azijn

Bereiding:

Was de aardbeien, maak ze schoon en snijd in halven. Was de frambozen en blauwe bessen voorzichtig. Snijd de watermeloen in kleine blokjes. Kies bij voorkeur voor een pitloze. Doe alle fruit in een kom en schep de balsamico azijn erdoor. Laat kort trekken. Vul een kan met bronwater wijn en ijsklontjes. Voeg daar aan het fruit toe en roer. Laat de smaken even wennen aan elkaar.
Schenk de tinto de verano in glazen en garneer met wat basilicumblad.

Foodbloggerswap juli 2013, préparer une moutarde

Mijn coeur bourguignon klopte iets harder. Op de site www.blijzondersuiker.nl vond ik een recept om zelf mosterd te maken. In de Bourgogne kun je mosterd allerlei soorten en maten kopen. Mijn favoriete is van Edmond Fallot uit Beaune. Wendy, de creatrice van deze blog maakt het liefst dagelijkse dingen zonder suikers en lactose en tarwe. Zij wil graag clean eten. Opposites attract zullen we maar zeggen, want ik kook vaak zonder suiker, omdat ik geen zoetekauw ben. Echter, ik eet vreselijk graag en veel roomboter en op tarwegebied natuurlijk pasta. Afzien van deze gewoontes, daar zal de blog van de dame me niet toe verleiden. Maar de recepten en de originaliteit zijn de moeite waard. Het recept en verhaal van Wendy wil ik jullie niet onthouden. Zelf mosterd maken. Leuk om te doen. Lees haar relaas hieronder:

Ingrediënten

100 gram geel mosterdzaad
25 gram zwart mosterdzaad
200 ml wittewijnazijn
1 tl kurkuma (voor de gele kleur)
zout en peper naar smaak
optioneel: 25 gram palmsuiker
Bereidingswijze
1. Meng het mosterdzaad met de witte wijnazijn en laat een dag rusten.
2. Doe alle ingrediënten in de keukenmachine en laat die zijn werk doen. Ik had ongeveer 5 minuten nodig met mijn Braun MR570 (ontzettend fijn apparaat en nee, ik wordt niet gesponsord ;) ). Als je een gladdere mosterd wilt, mix het dan wat langer.
3. Schep de mosterd in een pot (die goed gewassen is in kokend water) en sluit af. Zet dit in de koelkast en laat het 2 weken met rust.

Ze geeft een hele belangrijke tip:

Als je de mosterd net hebt gemaakt, dan is hij nog extreem scherp. Zet de pot meteen in de koelkast en laat ongeveer twee weken op smaak komen. Zo zal de scherpte af nemen en krijgt het een vollere en rondere smaak. Door de zuurtegraad van de azijn is de mosterd lang houdbaar in de koelkast.

Ik heb de mosterd iets aangepast en maakte une moutarde Beaujolaise door het gebruik van 100 witte wijnazijn, 50 ml frambozen azijn, 50 ml rode Beaujolais. De kurkuma heb ik weg gelaten. Wel heb ik wat cassisbessen  mee gepureerd. Krijg je een mooie paarse kleur. Bramen kunnen trouwens ook.

De “Tuscan Sun” wijnen van Frances Mayes

foto: de wijn van Facebook

Toen Frances Mayes Bramasole kocht vond ze in de verwaarloosde villa bergen wijnflessen. Dronken die mensen zoveel? Ze had samen met Ed gehoopt enkele tesori aan te treffen, maar niets van dat alles. Bergen kranten en lege wijnflessen waren haar deel. Drie jaar later maakten ze hun eerste wijn, een wijn van het platteland.

Frances schrijft hierover in “Toscane in huis”:

“Toen we een paar maanden later weer in Bramasole kwamen, stonden er twaalf flessen met onze eigen wijn in de keuken op ons te wachten. We waren in alle staten van opwinding. Ik vond dat er een etiket moest komen. we nodigden vier goede vrienden uit om de wijn feestelijk in te wijden; Ed en ik hebben de hele dag in de keuken gestaan. …. “

Verder op de bladzijde vervolgt ze:

“Ed opende de wijn en vulde onze gigantische Brunello-glazen. We proostten. Op de wijngoden. In vino veritas. Op het leven. Salute. we proefden. Carlo trok zijn wenkbrauwen op tot aan zijn haargrens. De wijn was… De wijn was -o, nee hè- de slechtste, die ik ooit heb geproefd.”

Maar Frances kennende zat ze niet stil. Vele jaren later kwam er de serie Toscaanse wijnen, door haar geselecteerd. Met mooi gestyleerde etitketten. Naast de boeken, de olijfolie en haar interieurideeëen, zijn  er nu de wijnen. Open je huis, kook en haal de wijnen in huis. Geniet van de Toscaanse zon in je glas

De namen van de wijnen lezen als een gedicht. Niet vreemd als je weet dat Frances als dichteres begon. Ze hebben prachtige namen, als Auguri, wensen. Sentiero alla casa, het pad naar huis. Toccare le stelle, de sterren aanraken. De etiketten vormen een bloemlezing van de wijnen.

De wijnen reflecteren het Italiaanse leven, de cultuur, het eten en vooral het samenzijn. Je gaat op een ontdekking door het Toscaanse land, maar ook langs de verhalen.

Vier wijnen, allen Toscaan strekken in slagorde voorbij:

Auguri, al het beste gewenst.

Auguri, de beste wensen betekent elkaar geluk toewensen, elkaar alle mooie dingen beloven, het glas heffen op meer voorspoed. dat kan bij feesten, plechtigheden, maar ook aan tafel of wie weet elke dag.
Deze rode wijn, een IGT Toscana rosso 2009 is gemaakt van 80% sangiovese, 10% cabernet sauvignon en 10% merlot. Het is een robijnrode blend met hints van granaat. Een stevige aardse wijn met de smaak van rijp fruit, viooltjes en.specerijen.

Sentiero alla casa, het pad naar huis.

Alles is tijdloos te noemen in Toscane, het land van kunst, vineuze en culinaire traditie, de mensen en het landschap. In willekeurige volgorde. Frances Mayes houdt ervan te dwalen, ze gaat het pad op, kijkt wel waar het naartoe leidt en volgt alle indrukken op haar pad. Thuis kom je toch wel in Toscane, in je eigen huis of…
Sentiero alla casa, een IGT Toscana Rosso 2012. Een rode wijn, gemaakt van 60% sangiovese, 20% montepulciano en 20% ciliegiolo. Allemaal inheemse druiven. Een robijnrode wijn waarvan de granaatkleur toeneemt bij rijping. Deze wijn is vol fruit, wijnachtig, droog, doet aangenaam aan en heeft lichte tannines.

Abbraccio, ik omhels je.

Onder de Toscaanse zon zijn de mensen spontaan, naar buiten gericht en uitbundig. Een omarming hier, een bacio daar, een verhaaltje of een praatje op het plein. Wie weet zijn de wijnen daarom ook zo! Zoals de sprankelende witte in het gamma.
Abbraccio, een IGT Toscana Bianco 2012, gemaakt van 45% trebbiano, 35% chardonnay en 20% grechetto. Een strogele blend, met frisse hints, een elegant bouquet en mooi afdronk. Een wijn om te onthouden, een aanwezige wijn.

Tondo, tondo, precies goed.

Tondo, tondo is een uitdrukking uit het Toscaanse dialect. Het betekent zoiets als prima geslaagd, precies goed. Het gevoel dat je na een copieuze maaltijd en geslaagde avond kan hebben. Achterover leunend in je stoel.
Deze wijn is een cépage wijn. Een Toscana DOC 2011, gemaakt van 100% sangiovese. De wijn  heeft een helrode kleur. De wijn is rijk in zijn fruittonen, de smaak van rijpe bessen, kersen en florale hints. Een wijn om samen, al dan niet aan tafel te delen.

Op 4 juli 2013 zien deze wijnen in het bijzijn van Frances en haar man Ed het licht. Dare alla luce zoals dat in mooi Italiaans heet.  Midden op de piazza, de woonkamer van deze Italiaanse stad. Dat zal wat reuring geven. Una festa. Voorlopig zijn de wijnen alleen te verkrijgen in de Verenigde Staten en Toscane. Maar als je toch in Toscane bent, kun je net zo goed een flesje of meer naar huis nemen. Breng je direct Toscane in huis….

* meer info over de Tuscan Wines vind je op www.tuscansunwines.com Ik dank Danny Keefe en Alex Schott hartelijk voor hun input.
* de citaten komen uit het boek “Toscane in huis” ISBN 9789044607710

Talk and table: free range cook Annabel Langbein

  picture: Annabel Langbein (internet)

 

 In February I met free ranger Annabel Langbein from New Zealand on a lunch, held in a restaurant that cooks with it’s own vegetables and other selected produce from nearby. Lunch was served and all gathered around the table to talk about cooking free range style with local or homegrown produce. Annabel told about her way of  life and her style of cooking. She had a lot to tell on food and the enjoyment you can get cooking and producing. More people should do that. It was a very inspiring afternoon and I wanted more. Suddenly I got the idea to invite Annabel for my series “gesprekken en gerechten” (talk and table) Based on the answers she gives I am going to conceive a recipe, that will please her and ofcourse my readers. I think that in her recipe New Zealand free range cooking will get a Dutch touch.

 

Who is Annabel Langbein and what would you like to share with us?

 I’ve been involved with food all my life and writing and publishing cookbooks for the past 20 years. I live in New Zealand and grow most of my family’s fresh food in organic vegetable gardens and orchards at our home in Auckland and our holiday cabin on the shores of Lake Wanaka in the South Island. In my television series Annabel Langbein The Free Range Cook [http://www.24kitchen.nl/programma-free-range-cook ] and books [http://www.bol.com/nl/p/de-free-range-cook] I love showing people how easy it is to bring fresh, seasonal food into today’s fast-paced world. You can find out more about me and try lots of my recipes on my website at annabel-langbein.com

 You come from New Zealand, can you give a description of this country and what is so special over there?

 When you live in New Zealand you feel really connected to nature – it is so beautiful here and so easy to access the outdoors. We only have four and a half million people so there isn’t any population pressure. It’s also unique in covering a long latitude, so in the far north the climate is almost subtropical while in the south you get cold winters and snow. That means you can drive through the landscape and encounter so many different environments and things growing. In the north we grow avocadoes and citrus and subtropical fruits and in the south we grow cherries and almonds and berries. As a culture we spend a lot of time outdoors – hiking and picnicking and at the beach.

 You invested a lot of energy in restoring your house and starting a vegetable garden? In another life, would you do it again? Or would it be somewhere or something else?

 At our family cabin in Wanaka we started from scratch with nothing, just wilderness, and then started to build the cabin in 2000 and plant trees and create a garden. I don’t regret a minute. It’s the most beautiful place in the world, and as we have a natural water supply from springs it makes it a gardener’s paradise.

 Your style of cooking and recipes speak to the imagination, it is all so laid back and easy, certainly with me. How do you do that?

It’s kind of a joke really as I come from a long line of engineers. I never got the gene for being good at maths or physics, but I do know how to engineer a good recipe. I think of a recipe as like a road map. I am a kinesthetic learner so if I cant understand a recipe then I don’t expect my audience to!

 My parents were/are very French oriented. De last two decades there has been a shift from French to Italian cuisine, certainly in my generation. Do you notice that in New Zealand  too?

 Maybe here it’s more of an Asian shift. We have a lot of immigration from Asia and that exposes us to the flavours of ginger and chilli and lemongrass and fish sauce – fresh, clean, light tastes that people seem to love. They make it easy to start with a simple, fresh ingredient and create something really delicious. These days going to the supermarket is like stepping into a global pantry – you can buy Japanese vinegar and soba noodles and wasabi, Thai sauces and Moroccan couscous and spice pastes, Iranian saffron, Greek olives, Dutch chocolate. It makes it so easy to cook everyday food that tastes interesting.

 What do you miss the most  from New Zealand, when you are abroad?

My bed! And my friends. And I miss my garden – I love to live in a natural environment and feel connected to the rhythms of nature.

 I recently hosted the Dutch foodblogger’s event. My question was: ”who would you invite to your table, what would you cook, which wine is served and what do you talk about?”Many bloggers send in an item. What would your post be? 

 My favourite thing in life is gathering people together around the table over fresh, simple food and some nice wines – the food and wine are the conduit to a good conversation. I don’t have many fantasies about my ultimate dinner party guest, but someone from back in history like Catherine de Medici would be pretty interesting – she was the one who really put French food on the map. I would want her to bring her entourage of cooks and for them to cook what they cooked then, and I would probably cook a piece of fresh fish and some vegetables from my garden.

 Culinary speaking, you are very experienced in free range  cooking now with local produce, which one is your favorite recipe? And naturally which wine?

 My goodness – it’s hard to pick ONE favourite recipe. I am very much the kind of cook who always loves inventing something new, and cooking according to the harvests of the season and the weather… Right now I am really enjoying roasted salmon with cherry tomatoes and a fresh basil pesto. It’s so easy you don’t really need a recipe – just slather salmon fillets with pesto and sprinkle over a little olive oil, salt and pepper and a grating of lemon zest. Scatter cherry tomatoes around the tray (and if you want some thin slices of zucchini or some olives) and roast for about 8 minutes at 250˚C. It’s as simple as that and it just tastes so good! Serve it up with couscous or new potatoes and some lightly cooked greens. So easy and so fresh and vibrant.

 If you were to start a cooking school in the Netherlands, what would you want to teach us? I know this is a though question.

 I love teaching so it’s not such a tough question really. As I never learnt to cook professionally I like to show people how easy it is to get to a great result, and not always have to be a slave to the recipe. Once you know a method, like the roasted salmon above, then you can change out the flavours. That salmon is equally as good with a teriyaki glaze on top, or you can take both those ideas and apply them to chicken – it will take longer to cook but the flavours will work really well together. I like to start with whatever is in season and is really fresh and then build my menus around that, so you learn to cook resourcefully, and get the best flavours without waste. I often think that learning to cook is a bit like learning to play music. You need to know the notes and the tones and then you learn a few chords of what goes together and then build out from there. Most of all I like to show people how much fun they can have, and how cooking brings people together and is such a simple way to build a good life.

 Last but not least, do you want to share anything else in my blog? Please be welcome

 I love the idea of sharing recipes – they are like gifts handed down from family to family and friend to friend. Simple things like this give texture and fabric to our lives. In the recall of where the recipe came from or where you ate it there are memories to cherish, as well as new memories to create when you serve that dish to someone you love. I’ve just created a new section on my website where people can upload their recipes and share them with my online community of foodies. I’d love for any of your readers to contribute a recipe. Join up at – http://www.annabel-langbein.com – we’ve got quite a few Dutch friends already!

 

picture: Annabels newest book

 

 

The recipe

I have conceived a  recipe for Annabel, that has a feel of autumn. The colors of  fall. Inspired by the paintings of  the 17th century, the Dutch touch is in the use of orange zest, cinnamon and nutmeg. And needless to say, the mashed potato stew. We eat a lot of this so called ‘stamppotje” in the Netherlands. To add some bitterness to the sweetness of the gravy I suggest a stew with Brussels sprouts. Bitter and sweet. And topped with a salty grated cheese round. When I think of a wine, I think of a young Burgundy pinot noir. But I know New Zealand has a lot of good wines to offer form this grape. Or you might want to combine this dish with a dark beer.

 Ingredients 4 people:

4 pork chops

150 g/ 5 oz dried apricots 

1 glass medium sherry 

2 cloves 

1 tsp cinnamon 

2 tbs zest of orange 

pepper and salt

butter 1 kg potatoes 

500 g/ 1lb 2 oz Brussels sprouts 

warm milk 

nutmeg 

chopped chives

grated old Dutch cheese.

 Preparation: 

 Grate the old Dutch cheese on a baking tray covered with baking paper. Make small flat rounds from the grated cheese. Like crisps. Bake them briefly under a hot grill and leave to cool. Rub the pork chops with pepper, salt and cinnamon. Heat the butter and fry them. Cut the dried apricots into small pieces and let them soak in the sherry. Remove te chops form the pan and keep them warm under some aluminium foil. Pour some warm water in the pan to make a gravy. Add the apricots, sherry, cloves and orange zest and allow to simmer. Put the pork chops  back into the pan. Add a little extra butter. Clean the sprouts and cut them in halves. Cook them briefly in hot water. Boil the potatoes. When they are cooked, add some butter and warm milk and make a mash. Add a pinch of nutmeg. Mix the mashed potatoes with the sprouts and stir in the chives. Serve the pork chops with some apricot gravyy and the mashed potato stew dish on a plate. Put the crisp cheese rounds on top

Terrine de campagne

 

 

Deeg maken, vleesdeeg voor een terrine. Voor een echte terrine de campagne. Geen paté, want dat is smeuïger.  Het speelde al een tijdje in mijn hoofd. Lekker rustiek aan de slag  met je handen, het vlees mengen. Dan in potten in laten koken. Ach, het zijn allemaal maar fantasieën. Ik zie het al voor me. Op mijn balkonnetje varkensvlees uitbenen en dan zoals in de Auvergne verwerken tot terrines, worstjes en hammen. Het is gewoon een stoere mannendroom. Als een echte Galliër bij het buitenvuur. Ik houd het vandaag gewoon simpeler en maak een varkensvlees terrine in mijn keuken. Met pruimen geweekt in sherry.

We drinken er een stevige wijn bij.  Een malbec uit Argentinië. Gisteren was het de dag van de malbec druif. Van het huis Gouguenheim, gouguenheim.com.ar ,what’s in a name? Zij houden van kunst, de “arte” van het wijn maken. Ook al zo’n stoere bezigheid daar hoog in de Andes, maar dat is weer een ander verhaal.

Nodig:

250 g schouderkarbonade zonder bot

500 g half om half gehakt

12 gedroogde pruimen

5 sneden oud brood zonder korst

2 tenen knoflook

1 glas cream sherry

1 dl slagroom

50 gram gepelde walnoten

200 g ontbijtspek

1 tl gedroogde tijm

2 eieren

1 tl chilipoeder

zout en peper

Bereiding:

Snijd het vlees van de schouderkarbonade zo fijn mogelijk. Snijd de korstjes van het oude brood en week deze in een mengsel van room en eieren.  Voeg de tijm, chilipoeder. peper en zout toe aan het brood/roommengsel. Doe het vlees en gehakt erbij en meng goed door elkaar. Week de gedroogde pruimen in de sherry. Snijd ze daarna in stukjes. Hak de walnoten (niet te) fijn. Meng de pruimen en walnoten door het vleesmengsel.

Bekleed een vorm of patéschaal met de spek en laat deze iets over de rand hangen. Vul de vorm met het vleesmengsel en druk goed aan. Schud goed met de vorm om  luchtgaten in de terrine te voorkomen. Dek af met het overhangende spek.

Verwarm de oven op 180 graden. Vul de grote ovenschaal met heet water. Zet daarin de terrine. Bak het geheel in 50 minuten gaar. Haal op het einde het overtollige vet van de terrine. Laat de terrine afkoelen.

Serveer in dikke plakken met bijvoorbeeld wat gebakken appels.

002 (17)

 

Rood, roder en nog meer rood…. jullie wijnvragen????

 

 foto: de véraison van de gamay druif

Scharlaken, violet, paars, bruin, robijn, karmozijn, er zijn vele tinten rood. En dan bedoel ik geen verftinten. Ik bedoel het rode tinten, die de druivenschil van de gamay, pinot noir, sangiovese, tempranillo of cabenet franc afgeeft aan het vocht dat wij wijn noemen. Vele lagen rood. In dat opzicht verschilt het maken van rode wijn van witte wijn. Het is een wijn die weekt, borrelt en fermenteert. Langzaam wordt in de cuve kleur onttrokken aan de schil. Kleur die als gevolg van de zonnestralen in de schil terecht is gekomen. De véraison zoals dat in mooi Frans heet. Eind juli, begin augustus (op het Zuidelijk halfrond natuurlijk eind januari, begin februari) begint de verkleuring van de dan nog groene druif naar zijn rode tint. Het sap blijft in de meeste gevallen wit. Na de pluk worden de druiven ontsteelt en gekneusd en het proces van rode wijn maken kan beginnen. De most borrelt en bubbelt, de suikers worden alcohol, koolzuur ontsnapt. En als de alcoholische gisting stopt, laat de wijnmaker de wijn afvloeien. Met een grote brandslang naar de volgende fase. De wijn wordt soms vermengd met nog wat uitgeperst druivensap. En dan begint de opvoeding. Op houten vaten of juist niet. De keuze is aan hem.

Je opent thuis het eindprodcuct. Schenkt een glas in. Je houdt de wijn tegen het licht houden en kijkt welk stadium van het spectrum je ziet. een jonge bijna purperen wijn of een bedaagde bijna bruinrode wijn? Dan proef je fruit, kruiden, leer of juist hout. Of alleen maar tannine? Allemaal vragen die bij mij opkwamen voor het nieuwe thema op mijn blog. Rood, roder, roodst. Wie wil er meer over weten? Vanaf vandaag ga ik regelmatig voor de lezers van mijn blog vragen beantwoorden over rode wijn. Dat kan gaan over de herkomst, over de houdbaarheid, over welk gerecht erbij of welke vraag dan ook. Dus post je vraag als reactie op deze blog of via mail aan vinsdegereon@hotmail.com. Ik sta in de startblokken om op zoektocht uit te gaan. Mocht je vragen hebben over een bepaalde wijn, voeg dan eventueel een fotootje toe van de fles of etiket.

Côteaux d’ Ancenis Malvoisie met Bourgondische kaashapjes

foto: wijnbouwer Pierre Guindon

Vandaag wil ik het hebben over een speciale wijn van een bijzondere wijnbouwer uit Saint Géréon. (what’s in a name?) In 2006 las ik in een Frans wijntijdschrift een kort bericht over meneer Pierre Guindon, die een hele mooie Muscadet prestige maakte. Nieuwsgierig naar zijn product heb ik contact met hem gezocht. Onze eerste ontmoeting vond plaats op een parking in Turnhout. Hij had van zijn wijnen een hele range meegebracht, waaronder de wijn van vandaag de Malvoisie. Vele andere ontmoetingen volgden.

Malvoisie, een witte wijn, wordt gemaakt in kleine oplage van de pinot gris druif, die in de Loirestreek malvoisie wordt genoemd. De pluk is een zogenaamde vendange tardive, de druiven worden laat geplukt en met de hand. Daarna worden ze geperst en vindt er een fermentatie van 3 weken plaats. Dit levert een vin moelleux op. De Malvoisie kenmerkt zich door lichte en volle smaak, die doet denken aan rijpe appels en peren. Malvoisie smaakt zeer goed bij ganzenlever, patés, zoete fruittaarten en waarom ook niet bij een lekker kaashapje.

Erbij serveer ik Bourgondische kaashapjes, gougères.

Nodig voor 25 kleine gougères

1 dl water
50 g boter
100 g bloem
3 à 4 eieren (afhankelijk van de grootte)
50 g geraspte gruyère
1 snufje zout

Bereiding:

Verwarm in een pan het water met de boter en het zout. Breng aan de kook.
Haal als de boter gesmolten is de pan van het vuur. Voeg de bloem in één keer toe. Roer goed om met een pollepel. Zet de pan weer op het vuur en roer totdat het deeg een bal vormt en loslaat van de bodem. Haal de pan van het vuur en voeg één voor één de eieren toe.  Het deeg is goed als het aan je vinger blijft plakken. Voeg dan de kaas toe. Maak kleine balletjes op een bakplaat. Bak deze 15 minuten tot dat ze goudbruin zijn.

Binnenkort meer over de andere mooie wijnen van Domaine Guindon

Pittig varkensvlees.

foto drukte rond de pier

 

In de vakantie ga ik weleens de zuidpier van IJmuiden op. Moet het weer wel meewerken, anders mag je er niet eens op. Dit is één van de leukere attracties aan zee. Ik vind het al;tijd een heerlijke wandeling tot het eind en dan de grote schepen binnen te zien komen of uit zien te varen. Of om een verdwaalde zeehond te spotten. En bij helder weer zie je de hele Hollandse kust. Ook spreken de vissers mij tot de verbeelding. Uren staan zij op de pier om makrelen, wijting en andere vis te vangen. Ik vraag me altijd af , wat ze er uiteindelijk mee doen. Ik neem aan dat zij de vis niet terugzetten.

Zo’n wandeling maakt hongerig en eenmaal thuisgekomen bedacht ik een pittige stoofschotel van doorregen varkensvlees met paprika, Spaanse peper en rode wijn. Erbij past een Spaanse wijn van de tempranillo druif uit  La Mancha.

 

Nodig 4 personen:

800 g niet te mager varkensvlees

2 rode paprika’s

2 uien

1 Spaans pepertje

2 el tomatenpuree

2 tenen knoflook

tijm

6 ontvelde tomaten zonder pitjes

olijfolie

klontje boter

1 glas rode wijn

1 laurierblad

2 el bloem

2 tl paprika poeder

2 tl suiker

peper en zout

 

Bereiding:

Snijd de paprika in ringen, snipper de uien en snijd het Spaanse pepertje in ringetjes. Snijd het varkensvlees in blokjes. Bestrooi het vlees met zout, peper. paprikapoeder en wat bloem. Meng goed door. Verhit de boter en olie in een pan en bak het vlees aan. Voeg de gesneden ui, paprika en Spaanse peper toe en fruit even mee. Voeg de tomaten puree toe. Bak alles nog kort en blus af met de rode wijn. Voeg gehakte knoflook, laurier en tijm toe. En als laatste de ontvelde tomaten en de suiker. Laat het geheel anderhalf uur sudderen. Voeg eventueel wat water toe om aan branden te voorkomen. Serveer deze stoofschotel met wat tuinbonen met roomboter en bieslook.

 

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten