Merlot van Barefoot

 foto: merlot van Barefoot

Een instapmodelletje rood, de merlot van Barefoot. Rood vol sap van kersen en pruimedanten. Een hintje chocola en milde tannines. Californische smaken, een dosis zon voor elk moment van de dag. Bij veel gerechten of zomaar als glas wijn to go. Tijden het Lifstyle Lab van 9 oktober jl. aan de Prinsengracht proefde ik de pinot grigio van deze wijnmakers. Licht en knisperend. Appel en peer, florale hints. Laid back wit op zijn Californisch. Geniet van het moment, voor ieder wat wils. Dat is ook de filosofie van Barefoot wines. Blootsvoets in het leven staan. Gericht op de startende wijndrinker. Op festivals, in de LGBT scene. Daar zijn de wijnen van Barefoot te vinden. Be yourself and discover your own taste. En dat kan met hun grote gamma aan wijnen.

Barefoot is daarnaast ook begaan met het milieu. Je wilt toch graag met je blote voeten de mooie stranden verkennen. Barefoot wijnmaakster Jennifer Wall maakte in 2012 samen met Surfrider 45 kilometer Hollandse kust schoon. Om weer blootsvoets te kunnen genieten. De dag werd feestelijk afgesloten met een glas wijn. What else?

Maar even terug naar de merlot van dit merk. Gereons Keuken Thuis schonk een glas in, proefde de kersentonen, de pruimen en de Californische zon. Een echte merlot. Voor vele doeleinden inzetbaar. Licht te koelen.Ik denk dat ook dat hintje chocolade aan zal slaan bij jongeren, vrolijk op hun festival of in de branding van het Bloemendaalse strand. Of voor hipsters tijdens hun barbecue in het park en dat kan ook in de winter tegenwoordig. Of tijdens Gay Pride. Een regenboog aan kleuren en smaken, die Barefoot biedt. Daar lijkt deze wijn van de merlotdruif voor gemaakt. Persoonlijk vind ik deze merlot iets te fruitig, dat terzijde. Barefoot, http://barefootwine.com/ heeft nog genoeg nadere varietals in hun collectie. Allemaal instapmodellen. De wijnen van Barefoot zijn te koop bij geselecteerde supermarkten en slijters.

 

Lifestyle Lab in Amsterdam

foto: fruits de mer

Als uit de aarde ontsproten stonden daar alle producten op de Lifestyle Lab aan de Prinsengracht. We PR en MissPublicity organiseerden op deze donderdag in september wederom dit laboratorium van noviteiten. Gereons Keuken Thuis nam een kijkje op dit leuk vormgegeven evenement. Ik sprak met de eigenaresse van Kookpunt, die de mooie gietijzeren pannen van het Amerikaanse merk Lodge presenteerde. Onverwoestbaar en value for money begreep ik. Daarna was het de beurt aan de dames van restaurant Toujours met hun smakelijke plateaus van zeevruchten en vleeswaar, of moet ik zeggen fruits de mer et charcuterie. Ik ga dit restaurant in Haarlem snel eens bezoeken. Ik proefde een stukje rundvlees van Koop een Koe. Leuk initiatief, om samen met anderen een koe te kopen en het vlees te delen. Er was chocola. Er stond een bed opgemaakt van het Bilderberg Parkhotel, uitnodigend om eens in Rotterdam te gaan logeren. Kun je meteen door naar de tentoonstelling 1001 Invention in het oude postkantoor. Want Rotterdam heeft tegenwoordig veel te bieden. En passant maakte ik, hoe ontzettend on ACBM een zeepje, geholpen door de dames van de tentoonstelling. Ik bewonderde de flessen wodka van New Amsterdam en zag uit de zakken aarde de flessen Canei groeien. Nieuwe teelt zal ik maar zeggen. Nieuwe smaken, want daar gaat het om. Denk aan de wijnen van Barefoot. Ik proefde hun pinot grigio ter plekke en nam bij afscheid een fles merlot mee. Hierover eens meer op Gereons Keuken Thuis. Vol nieuwe indrukken stapte ik op mijn fiets richting de wijnproeverij, met mij als gastheer. Het was weer een mooie donderdagmiddag in oktober. Dank aan We PR en MissPublicity.

foto: koop eens een koe

In de keuken van…. Gebroeders de Wolf

 foto: de Gebroeders de Wolf

Een nieuwe serie staat voor de deur op mijn blog. Gereons Keuken Thuis neemt een kijkje in keukens van anderen. Een keuken waarin iets speciaals wordt gedaan of geproduceerd. Of een keuken met een bijzonder verhaal of inrichting.Het wemelt in de stad van koks, die bijzondere dingen doen.

Vlakbij Gereons Keuken Thuis in Nieuw West, onder de platanen van de Schipluidenlaan bevindt zich een bijzondere charcuterie. De Gebroeders de Wolf, Tom en Martijn jagen op wilde ganzen en houden ervan te weten wat er op hun bord ligt. Hun charcuterie was geboren. In een oude schoolkeuken maken zij van wilde ganzen allerlei spannende producten. Confits van ganzenbout, rillettes voor het restaurant Le Garage, gedroogde worsten en speciaal voor een filmfestival in Noord, zoervleisj van gans. Klinkt dit allemaal niet verrukkelijk? Met een vintage kookboek over de gans onder de arm nam ik een kijkje in de keuken.  Deze twee heren gaan staan met passie achter de grote kookpotten. Op ambachtelijke wijze introduceren zij een stuk vlees, dat in Nederland nooit zo hoog in de hitparade heeft gestaan. De wilde gans. Deze vogels worden wel geschoten, maar nooit ter consumptie. En dat, zo vertelde Martijn mij, vindt hij zonde van een mooi stuk vlees. De Gebroeders de Wolf twijfelden niet en gingen aan de slag. Zij verkopen hun waar zelf op de Indie brands markt in de Hallen van West, op de Pure Markt en ook buiten Amsterdam. De heren leveren ook aan Le Garage, restaurant Wilde Zwijnen en staan op het menu van de Gebr. Hartering.  Bezige baasjes dus. Ik weet zeker dat Amsterdam hier nog veel van gaat horen of beter nog proeven. Volg deze culinaire helden op www.gebroedersdewolf.nl Speciaal voor Martijn en Tom bedacht ik een salade van flespompoen en hun eigen gerookte ganzenborst. We drinken er een gulle rode Morgon bij.

 foto: ganzenvlees

Nodig:

1 fles pompoen in stukken

1 gerookte ganzenborst in plakjes

75 g rucola

2 el glühweinstroop of andere homemade stroop

2 el ciderazijn

3 el notenolie

1 tl tijm

twee tenen knoflook

olie

peper en zout

Bereiding:

Schil en snijd de flespompoen in stukken. Verwarm de oven op 180 graden. Doe de pompoen en gehakte knoflook in een ovenschaal en bestrooi met wat zout en peper. Strooi de gedroogde tijm over de pompoen. Besprenkel met wat olie. Gaar de pompoen in ongeveer 30 minuten. Laat hierna rustig afkoelen. was de rucola en verdeel over en schaal. Snijd de mooie ganzenborst van Gebroeders de Wolf in plakjes. Maakt van 2 el ciderazijn, 3 el notenolie, stroop, peper en zout een dressing. Leg de pompoen en ganzenborst op de rucola en overgiet het geheel met de dressing. Serveer de salade direct met wat in ganzenvet gebakken krieltjes.

 

Weg van de supermarkt

Nederlanders zijn dol op (weg van) de supermarkt. Hun dagelijkse voedsel komt hier vandaan. Supermarkten beheersen de smaakpapillen van ons land. Ik ben een bevoorrechte man, ontdekte ik, tijdens het lezen van Weg van de supermarkt. Vanuit Gereons Keuken Thuis is het drie minuten lopen naar de straat, alwaar zich een blauwe grootgrutter en gele Duitse discounter tegenover elkaar bevinden. Om de hoek zit in een stal een goede visman. Op vier fietsminuten afstand kan ik mijn hart ophalen bij een filiaal van een Turkse supermarktketen, diverse groenteboeren, Marokkaanse slagerijen, Bulgaarse kruideniers en Indiase groothandels. In mijn buurt is elke woensdag markt en de andere Amsterdamse dagmarkten liggen op een steenworp afstand. Moet ik nog even doorgaan?

Hoe anders is het in Almere, waar culinair schrijver Gerrit Jan Groothedde zich tot doel stelde om zes maanden supermarktloos te eten. Door de grote invloed van de supermarkt is Nederland vergeten, hoe dingen kunnen smaken, stelt hij.  Een interessant project, een half jaar geen supermarkteten. Zijn queeste faalt regelmatig, bijvoorbeeld door tijdgebrek en de afstand, die je moet afleggen om verse zuivel te kopen. Daarop lijken de grote retailers monopolie te hebben, de zuiveldistributie. Ook hoor je de geïnterviewden in het boek zeggen, dat zij niet zonder de supermarkt kunnen. De supermarkt is gemak en tijdswinst. G.J. Groothedde betwijfelt dat in zijn boek. Hij stelt, dat Nederlanders wel twee uur per dag op het internet zitten. Een uurtje extra boodschappen doen kan er dan toch wel van af.

In Weg van de supermarkt doet de schrijver het systeem van de drie grote spelers in Nederland uit de doeken. Hun distributiemethode, hun assortiment. Hij maakt een vergelijking met het buitenland. met de fraaie hypermarchés in Frankrijk, waar plaats is voor lokaal product. Met het fenomeen farmers market in de Verenigde Staten, de bakermat van de supermarkt. Alhoewel ik vrij bekend ben met de werkwijzen van de grote retailers, vat de Gerrit Jan Groothedde het in het boek mooi samen. De eetschrijver, www.eetschrijver.nl verhaalt vervolgens over initiatieven in Nederland, over boerenmarkten en over coöperatieve inkoopmethoden. Allemaal alternatieven om weg van de supermarkt te blijven.In dit lijvige boek staan veel leuke voorbeelden hoe het anders kan. Moet vind ik een te groot woord. Maar als de lezer er een beetje oog voor heeft is het mogelijk om dol op en weg van de supermarkt te blijven. Ook buiten de grote steden. In die zin vind ik Weg van de supermarkt verplichte kost voor mensen, die met eten bezig zijn, aspirant bloggers en de klagers, die vaak zeggen dat ze niets kunnen krijgen in hun woonstede. Het boek geeft vele handvatten. Verhaalt over producten en hun makers. Te veel om in deze korte blog te vertellen. Lees het zelf.

En de supermarkt? Ja die blijft een onderdeel van het dagelijks bestaan in Gereons Keuken Thuis. Ik vind namelijk niets leuker dan alles bij de diverse retailers te vergelijken. En ik ben dol op commercie. In die zin ben ik weg van de supermarkt.

Weg van de supermarkt (ISBN 978 90 00 34093 4) is een uitgave van Unieboek/ Het Spectrum, www.unieboekspectrum.nl en kost € 17,99

Tabouleh van volkoren bulgur

 foto: Artisan grains bulgur

Volkoren bulgur, ik wist niet dat zoiets bestond. Gereons Keuken Thuis maakt gebruik weinig van dit soort granen. Niet omdat bulgur niet lekker is, maar ik denk er nooit aan. Soms koop ik een pak couscous en dan staat dat maanden/jaren op de plank. Vreemd eigenlijk, omdat deze graansoorten in een handomdraai zijn om te toveren tot een lekkere warme maaltijdcomponent of een koude zomerse tabouleh.

Hoe krijg je Gereon aan de granen, moeten de makers van Artisan grains, www.artisangrains.nl  hebben gedacht. Via de post stuurden zij een vijftal doosjes met artisanale granen, voor elk moment van de dag, warm of koud te gebruiken. Een pakje met volkoren bulgur, tomaat quinoa, bulgur & quinoa, 4 granen couscous en de nieuwe rijzende ster in de graanparade freekeh. (misschien kan Nile Rodgers er een beat onder zetten, freekeh c’est chiqueh)

Artisan grains vertelt dat hun volkoren bulgur hoge voedingswaarde heeft. Dat weten ze in het Midden Oosten al sinds graan daar werd ontdekt. (Ik geloof 12.000 jaar geleden) Bulgur wordt gemaakt van granen, die worden gekookt en gedroogd en vervolgens gebroken. De bulgur van dit merk is minder bewerkt dan couscous.

Aan de slag dus met die granen. Ik maak een tabouleh van volkoren bulgur, passend binnen mijn al fresco thema deze zomer. Een wilde tabouleh vol met smaken van selderij, peper, hazelnoot, rozijnen, munt en wilde tomaatjes. Een gerecht om mee op pad te gaan of voor op il balcone. Met de bulgur als voedzame en crunchy component. En geheel tegen mijn normaliter Gallische voorkeuren een gerecht zonder vlees. Artisan grains vormen een mooie flexitariër component.

Wijn drinken we er natuurlijk wel bij bij mijn tabouleh. Ik drink graag een frisse en koele verdicchio uit de Marken bij dit gerecht.

Nodig voor 4 kleine bakjes tabouleh

1 pak Artisan grains volkoren bulgur

100 g hazelnoten

1 tl pimentón de la Vera

1 bakje wilde tomaatjes

1 Spaanse peper

2 selderijstengels

1 hand rozijnen

1 rode ui

2 tenen knoflook

peper en zout

olijfolie

gehakte peterselie

1/2 citroen in 4 partjes

Bereiding:

Doe 200 g bulgur in een kom en schenk er 3 dl kokend water op. Laat 20 minuten wellen. Roer tussendoor de bulgur door. Laat de bulgur afkoelen. Wel de rozijnen in wat koud water. Laat ze daarna uitlekken. Snipper de ui, hak de knoflooktenen fijn. Halveer de tomaatjes. Snijd het Spaanse pepertje in heel dunne ringetjes. Hak de peterselie fijn. Meng alles door de afgekoelde bulgur. Verhit wat olie in een koeken pan en bak de hazelnoten kort. Bestrooi met pimentón. meng de noten door de tabouleh. Voeg een flinke scheut olijfolie aan het gerecht toe. Maak het geheel op smaak met peper en zout. Serveer de tabouleh in kommetjes met een partje citroen.

 

Tartelette met gekonfijte honingtomaten.

003 foto: de mooie smakelijke honingtomaten

Vorige week ontving Gereons Keuken Thuis een mysterieuze doos, goud met een voile zwarte strik. Bonbons, chocola? Welnee, heerlijke honingtomaatjes, zoet en weelderig. een mooi product van teler Looije uit Naaldwijk. www.looijetomaten.nl

Bij deze kweker staat een passie voor smaak voorop en dat proef je. Echte gouden appeltjes, pommodori. Honingzoet. Heerlijk uit het vuistje of om mee te koken.

Dit deed mij denken aan een recept uit mijn kook- en leesboek. een zomers recept voor taartjes met gekonfijte tomaat. Want daar zijn deze rakkers geschikt voor. het is nu niet een le temps des cérises, maar le  temps des tomates. Zomer op je bord.

Ik schreef destijds:

“Het is hartje zomer. Tijd voor een cornucopia van vruchten, kruiden en groenten.  Ook zijn er volop tomaten te krijgen. Niet voor niets slaan ze in veel plattelands plaatsen in Italië de handen ineen om deze tomaten te verwerken tot de bekende sugo.” 

Met deze honingtomaten maak in een tartelette met gekonfijte tomaten. Daarbij drinken we een Côtes du Rhône Villages.

Nodig voor 6 personen:

6 plakjes bladerdeeg

600 g honingtomaten

4 tenen knoflook

6 takjes verse tijm

4 el olijfolie

2 tl suiker

zeezout grof

peper

4 el zwarte olijventapenade

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 120 graden. Leg de tomaatjes op een bakplaat en besprenkel met de olijfolie, bestrooi licht met zout en suiker. Rits de tijm af en strooi deze erover. Doe het zelfde met de gehakte tenen knoflook. Laat de tomaatjes 45 minuten garen in de oven. Keer ze soms voorzichtig om zodat ze heel blijven. Haal de tomaten uit de oven. Laat ze rusten. Verwarm de oven tot ongeveer 200 graden. Maak van de plakken bladerdeeg mooie rondjes en plaats deze op een vel bakpapier in de oven om af te bakken. Om een wat dieper taartje te krijgen kan het bladerdeeg ook in een vormpje gedaan worden. Smeer de zwarte olijventapenade op de rondjes van bladerdeeg. Erbovenop komen de tomaatjes. Besprenkel de taartjes met het sap van het konfijten en strooi er nog wat tijm over.Deze taartjes kunnen zowel warm als lauw worden gegeten.

Honingtomaten van Looije zijn te koop bij de groentespecialist en gesorteerde supermarkt.  

Soep, soepfabriek, SoepBoek.

 foto: de cover van het SOEPBOEK

We kenden al de kleinste soepfabriek van Michel Jansen. Ambachtelijke soep van het Groningse land.   Potjes vol soep in allerlei smaken. Maar nu gaat Michel Jansen global! Samen met Irma Puma (tekst) en Anne Reinke (fotografie) kwam het kookboek SOEPBOEK van de Kleinste Soepfabriek tot stand. Een mooi vormgegeven boek met als thema soep. Uitgegeven door Fontaine Uitgevers, www.fontaineuitgevers.nl

Soepen van over de hele wereld. Michel Jansen maakt graag soep van lokale ingrediënten. Hij experimenteert graag met smaken en texturen. Dit levert voor het boek een schaar aan authentieke soepen op. Voor elke dag. Via de Arabische Wereld, Frankrijk, Italië en tripjes verder weg maak je in dit boek kennis met vele soep varianten. Onder andere een krabfumet, klassieke uiensoep, boeren knoflook slakken soep en crème Dubarry. De laatste een favoriet in Gereons Keuken Thuis, waar vers gemaakte soep een groot onderdeel van het dagelijkse menu vormt. Nieks uit pakjes en zakjes.

In het boek staan naast de mooie recepten ook foto’s om van te watertanden. Anne Reinke lardeerde het geheel met sfeervolle foto’s en portretten. Zoals gezegd gebruikt Michel Jansen graag lokale producten. Er is in het boek veel ruimte voor de producenten. Zo maak je in het boek kennis met een krabbenvisser, een bakker van dagelijks brood, een speltheld, een veeteler en een slakkenkweekster. Deze bijzondere Groningers maken met hun ambacht en kwalitatieve producten de soepen nog beter. En daar houdt Michel van. samen werken aan een product door mooie lokale ingrediënten te gebruiken. Daarmee is het cirkeltje rond. Het SOEPBOEK van de Kleinste Soepfabriek combineert lokaal product met spannende wereldse smaken. De ondertitel meer dan soep klopt als een bus! Voor de echte soepaddict een must om te hebben, dit kookboek.  En mocht je zelf eens geen tijd hebben om soep te maken, onder andere bij Marqt zijn de potjes soep van de Kleinste Soepfabriek te vinden.

SOEPBOEK van de Kleinste Soepfabriek (ISBN 9789059565166) is een uitgave van Fontaine Uitgevers en kost € 24,95

Summer red van Gallo

 foto: Oh summer wines!

Het is mooi weer vandaag. Gereons Keuken al Fresco draait inmiddels op volle toeren. Buiten grillen, frisse salades, hoemmoes. Al twee leuke recepten binnen van trouwe lezers. De warme zon op mijn hoofd tegenhoudend met een hoed van stro. Passend zomergevoel krijg ik daarvan. Californian dreaming. Ik had al een tijdje een fles Summer Red staan van het Californische huis Gallo.www.gallofamily.nl  Sinds kort brengen zij een lijn met frisse en fruitige wijnen op de markt. Hun summer red, white en sinds kort rosé. De witte en rosé variant worden gemaakt van aromatische druiven, ik vermoed grenache en pinot grigio. Helaas vermeldt hun site dat niet. Deze druiven worden geoogst, under the Californian sun, in Central Valley, waar de Gallo’s in 1933 neerstreken. Via een speciaal procedé wordt het alcoholpercentage na gisting verlaagd. Kan fijn zijn op warme dagen, als je toch trek hebt in een glas wijn. De witte en rosé hebben iets weg van blush wines, maar dan met 5,5 % alcohol.
Dan de summer red. Daar werd ik blijer van. Fruitig, framboos, zoetje, koud te drinken. 10,5% alcohol. Echt een zomer wijn voor bij de barbecue of een feestje. Passend in de trend van lichtere wijnen, om zo te drinken of bij funky gerechten. Gemaakt van de zinfandel druif? Of een blend?
Al met al leuke wijnen voor een dag in het park, aan het strand of als je op pad bent. Niet vergeten zondag 25 mei a.s. is het de Dag van het Park. Handig voor bij een picknick als je nog wat kilometers op de fiets te gaan hebt. Of geheel in stijl in je convertible. Het belooft een mooie zomer te worden.

Sandwich met makreel, émietté de maquereau.

Het is vrijdag en het is mei. Dat betekent dat het buitenbad van het zwembad, waar ik minstens 2 keer per week kom, al weer open is. Het belooft een mooie dag te worden dus ga ik het  proberen. Is het niet te koud? We gaan het beleven. Zwemmen en buitenlucht maken hongerig, dus een sandwich met makreel gaat er wel in.
Met de kwaliteitsconserven van http://www.bommelsconserven.nl/ kun je snel een lekker picknickgerecht maken. Vandaag probeer ik eens hun émietté de maquereau op bruin geroosterd brood en met wat gewürztraminer aspic en veldsla.

Nodig voor 2 personen:

4 sneden volkorenbrood geroosterd.

1 blikje émietté a la bière blanche

boter

handje veldsla

peper en zout

aspic van gewürztraminer (recept in blog september 2011)

Bereiding:
Rooster de sneden brood en besmeer met wat roomboter. Leg de sla erop. Daarna de émietté. Afmaken met één eetlepel aspic van gewürztraminer. Leg de sneden brood op elkaar en snijd schuin door.

Sal de Ibiza, het witte goud

 foto: Ibiza stad in sepia
 

De bus vertrekt uit Ibiza stad richting het zuidwestelijke puntje van het eiland. Volgeladen met een bont gezelschap van nachtvlinders, rustzoekers, oude hippies, gays en hun vrienden. Op naar Sa Canal, de eindhalte. Allemaal komen ze voor de stranden. Las Salinas of Es Cavallet. Om de dag door te  brengen, te zwemmen te dansen in de branding. Gewoon relaxt zoals het witte eiland is. Ibiza, een eiland met voor ieder wat wils. Of iets wilds.
Wild is zeker het landschap waardoor de bus rijdt het nationale park van de zoutvelden van dit eiland. De meren die glinsteren onder felle zon. Omzoomd door groene kruiden, zoals rozemarijn en verwilderde tijm. De zoute lucht vermengt zich met hun geur. Enkele roze flamingo’s doen hun maal in het ondiepe water. Aan weerszijden van de weg piramides van het witte goud. Grote bergen met fijn zout gewonnen uit deze zoutpannen. De Romeinen kenden het zout van dit eiland al. Zij betaalden hun legioenen hun salaris in zout. Rechtstreeks van deze witte bergen.

foto: recuerdos de Ibiza

Sal de Ibiza, een topproduct, al eeuwen gewonnen uit deze zoutpannen. Met de hand. Via kleine kanaaltjes laten het verse water erin gelaten. En de mediterrane zon en wind doen hun werk. Resultaat fijn zout voor op tafel en in je gerechten. Verpakt in mooie turkooizen doosjes met de gouden zon van het eiland. Sal de Ibiza is verkrijgbaar in vele varianten via de charmante importeurs van www.bommelsconserven.nl  Zij stuurden mij Sal de Ibiza met sesamzaadjes. Heerlijk voor op de hoemmoes en een zout met hibiscus, lekker bij vis of als randje zout en kleur aan je margarita cocktail.
Kijk een op hun website voor alle varianten van Sal de Ibiza. Ambachtelijk zout in spannende combinaties. Leuk modern verpakt. Ook in een keramisch potje met lepeltje. Een aanwinst in Gereons Keuken Thuis qua smaak en design. Brengt me meteen terug naar het witte eiland.  Ik zie het voor me kijkend naar de ondergaande zon bij de Jockey Club, een laatste drankje, de golven breken op het rif, de muziek is easy, zwoel is de zoute lucht, Sal en sol de Ibiza.

005 foto: memorias de Ibiza

NB: Bommels conserven biedt nog veel meer moois, ik schreef al eerder over hun visconserven, punch créole en mosterd. Voor ieder wat wils. Bezoek hun schatkamer eens op www.bommelsconserven.nl

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten