Kitchen Table Food.

 foto: cover Kitchen Table Food

A tale of two cities, laat ik het zo noemen. Beide steden zijn een federale hoofdstad. Beiden liggen aan een rivier. Allebei hebben een eigen (eet) cultuur. Ze liggen 4000 mijl van elkaar vandaan en er is zes uur verschil in tijd. Ik heb het over Berlijn en Washington DC. Twee aparte entiteiten op verschillende continenten. Met een aparte status in het land waar ze de hoofdstad van zijn. Berlijn is een apart Bundesland, Washington geen staat maar een district.

In deze steden wonen Tal Maes (Washington) en Petra den Hamer (Berlijn) Samen schrijven zij het blog kitchentablefood.com Een blog vol verhalen, recepten, maaltijden en genieten aan hun keukentafels. Ondanks de afstand. De dames bedachten Kitchen Table Food, het boek met 140 recepten, dat op deze grauwe dag klaarligt op de keukentafel in Gereons SeaSpot. Een boek vol verhalen en recepten over de eetcultuur van beide steden. Dat is lekker wakker worden met een flinke mok zwarte koffie. Sinds Tal Maes en Petra de Hamer verhuisden naar Berlijn en Washington, zijn ze steeds op zoek geweest naar lekkere lokale gerechten. Amerikaans en Duits.

Het begint met ontbijt. In Washington DC een zeer matineus en snel gebeuren, behalve in het weekend. In Berlijn de hele dag door mogelijk. Huevos rancheros, Eier im Glas, Hoppelpoppel of American pancakes. Allemaal vlotte recepten om de dag mee te starten.

Het kookboek vervolgt met salades en sandwiches. Tal Maes vertelt over het feit dat Amerikanen ons bammetje kaas maar iets karigs vinden. Op een sandwich gaat de Amerikaan los, er kan van alles op. Het populairste broodje in Berlijn is de hamburger in allerlei gedaanten en op allerlei plekken verkrijgbaar. Bijvoorbeeld Mustafa’s Gemüsekebab, een BLT met avocado- en knoflookmayonaise, de whole grain hype of dikke belegde sandwiches.

Beide eetculturen hebben gemeen, dat ze niet aan “settle for less” of “eine halbe Maßnahme” doen. Porties in de VS en Duitsland zijn groot, zeer groot. Dat was wennen voor beide dames. In Kitchen Table Food besteden ze aandacht aan kleine gerechten voor elk moment van de dag. Snelle mini-melanzane, artisjokken uit de oven, Thaise groene papajasalade en pink deviled eggs.

We gaan verder met bowls, met easy comfortfood. De bowl of Eintopf, Veel groenten. Een Oost Europese soljanka, knolselderijsoep, penne alla vodka met bacon & spinazie. (een favoriet van Gereons Keuken Thuis) en Käsespätzle. En als klap op de vuurpijl grits uit het Zuiden met garnalen.

Het einde van de dag nadert, dat betekent borrelen of buitenshuis of aan de keukentafel. Kitchen Table Food geeft recepten voor drankjes, hush puppies (geen schoenen) of oesters voor de Oscars. En pretzels kennen ze natuurlijk in beide steden.

We gaan feesten, Thanksgiving en Advent. Twee traditionele feesten met bijbehorende lekkernijen. Pecan pie of Kerststol?

In beide steden barst het van de bakkers en zoete lekkernijen. De dames wijden een hoofdstuk aan zoet. Kalter Hund, mulled apple cider, cowboy chocolade of Streuselkuchen. Een lekker moment voor bij de middagkoffie. Kitchen Table Food sluit af met basics.

Kitchen Table Food is een kookboek, dat mij erg aanspreekt door alle verhalen over deze twee ogenschijnlijk zeer verschillende keukens. Ik ben altijd fan van Duitse en Amerikaanse keuken geweest. Maak mij maar wakker voor schnitzels of jambalaya. De schrijfsters hebben vanaf hun keukentafels een mooie bloemlezing van deze twee keukens gemaakt. En zij verhalen erover. Het is niet een lijstje recepten. Maar een echt kook- en leesboek. met mooie sfeerfoto’s Gereons Keuken Thuis zou wel eens een keer willen aanschuiven bij de dames in deze twee steden. En nu…. is het tijd for breakfast oder Frühstück.

 foto: tale of two cities.

Kitchen Table Food van Tal Maes en Petra de Hamer (ISBN 9789059566446) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 24,95

 

Lifestyle Lab wintereditie.

Een mooie donderdagmiddag in oktober. Op het Westergasfabriekterrein, waar Gereons Keuken en Route een bezoek bracht aan de wintereditie van Lifestyle Lab, een terugkerend evenement georganiseerd door Miss Publicity en WePR. Deze keer waren zij met hun brands neergestreken in Amsterdam Flavours, Pazzanistraat 7, een plek waar food en furniture samenkomen. Een mooie locatie om kennis te maken en te genieten van allerlei producten op food– en lifestylegebied.

Bij binnenkomst werd ik getrakteerd op een Kwekkeboom bitterbal, zomaar uit de oven. Lekker krokant. Via heerlijk stuk citroentaart van Dudok Patisserie belandde ik op de bovenverdieping waar een mooie rode en muzikale hond, een ontwerp van synthesizer virtuoos Jean Michel Jarre mij  welkom heette.

 Een fris en hip glas homemade limonade ingeschonken en kort even snuffelen in de design ideeën hoek van Woonexpress. Wat mij aansprak is dat zij hun stijlgroepen duidelijk presenteerden. En de crea bea’s onder de bezoekers konden zelf een plantenhanger in elkaar knutselen.

Een mooi staaltje van nieuwe en urban styling.

De Lifestyle Lab reis ging verder, via de rauwe chocolade van Lovechock, gemaakt op een mooie manier. Door fermentatie in plaats van het branden van de cacaoboon. Choco vol liefde. Ik proefde hun zoute en crispy variant.

Ik beleefde een kort shampooadvies voor winterse haarconditie van Guhl. Ik kreeg een lekkere fles roze shampoo tegen droog haar aangeboden. Helaas kon ik deze niet sur place consumeren. Een een kort stop over bij de prachtige collectie wijnglazen van Royal Leerdam. Ontworpen door vinologe Barbara Verbeek eigenaresse van een wijnbar in Zandvoort. Shockproef en voor elke wijnsmaak een apart glas. Het nieuwtje is dat voor bubbels de coupe terug is.

 

 

 

Afsluitend belandde Gereons Keuken en Route bij de presentatie van de nieuwe chardonnay varietal van het wijnhuis Barefoot. Niet te veel hout en rond in de mond. Een wijn die ik met een aantal foodykornuiten ga proeven op de vega wijn- en wandelmiddag in november. (verslag volgt)

Het was dus weer een middag vol zintuiglijke en smakelijke waarnemingen op het Lifestyle Lab. Gelaafd met ideeën en een goodiebag in de hand sprong Gereons Keuken en Route op zijn fiets naar Amsterdam West. In mijn keukentje kon het “unbagging”  beginnen.

P.S. meer informatie over de genoemde producten in deze blog vind je op de volgende websites:

barefoot.com

guhl.nl

Jarre.com

kwekkeboom.nl

lovechock.com

royalleerdam.nl

woonexpress.nl

Een kleine waarschuwing, deze blogpost zou gesponsorde content kunnen bevatten.

 

Kerstmis met Rudolph van Veen.

 

 foto: Kerstmis met Rudolph van Veen.

Kerstmis. Ik ben er voor mijn doen vroeg bij dit jaar. Over 10 weken is het alweer Kerst. De favoriete feestdagen van Rudolph van Veen. De kok van 24Kitchen kan altijd intens genieten van dit feest en besloot zo’n anderhalf jaar geleden de daad bij het woord te voegen. Met als resultaat, alweer zijn elfde kookboek. Rudolph’s Christmas. Een boek vol recepten, tips en ideeën voor de leukste tijd van het jaar, aldus Rudolph van Veen. Hij geniet elk jaar weer met volle teugen van de voorbereidingen en het feest zelf. En…, needless to say, Rudolph heeft zijn naam mee, als het op Kerstmis aankomt. Anderhalf jaar werken levert een kookboek vol gezelligheid en voorpret op. Met recepten voor de dagen zelf, maar gerechten die ook een langere doorlooptijd hebben.

Rudolph’s Christmas start met een hoofdstuk over winterse kost om bij op te warmen, zoals een jachtschotel of hazenpeper. Aan mij wel besteed, lekkere winterkost. Voor de kantoorborrel schreef Rudolph een handig tweede hoofdstuk. Over hapjes bij de kerstborrel. Vaak worden last minute dit soort hapjes belegd bij deze of gene, die dan als de donder aan de slag moet. Rudolph helpt ze door de kerstborrelstress heen met Engelse meatpies en een kaas-druivenboom. Easy does it.

Rudolph van Veen bakt graag. Een hoofdstuk vol zoetigheden mocht daarom niet ontbreken. Kerstkransjes, Rudolph’s rendierkoeken en een traditionele Engelse Christmas cake. (ik mocht deze taart al proeven in september in de Rotterdamse Markthal) Oh,  en dan de kerstviering op de school van de kinderen. Ik zelf ken dit fenomeen niet, maar Rudolph loodst de ouders in hoofdstuk 4 er doorheen met bijvoorbeeld kiptoffees. Hoofdstuk 5 gaat over versieren. Het maken van bijvoorbeeld een gemberkoekhuisje, een snoeperij voor een groot gezelschap. Bijna zonde om op te eten, maar dat is wel de bedoeling. Net zoals die heerlijke chocoladesalami. Een leuk presentje overigens.

De kerstdagen zijn begonnen. we starten met het traditioneel kerstontbijt. Iedereen heeft daar wel herinneringen aan. Ontbijt met crumpets, kerststol en wentelteefjes.Hoofdstuk 7 geeft tips voor kerstdrankjes, voor een frambozenspoom of Zweedse Glühwein  Ik ga deze winter zeker eens zo’n gløgg maken. Jammer vind ik dat er geen aandacht aan wijn wordt besteed in het boek.

Het boek gaat verder met Classic Christmas. Alle registers worden opengetrokken. Kerstetiquette komt aan  bod. Heerlijke voor-, hoofd- en nagerechten voor de kerstdis. Zoals kalkoenkroketjes, mozzarellasoep, geglaceerde kastanjes, rodekoolcrumble, Beef Wellington en trifle. Mijn kerstmenu voor dit jaar staat al op het netvlies. Ik ga er in december over bloggen.

Gourmetten. Daar houdt Rudolph van Veen van. Ik weet dat veel culiscribenten dat maar niets vinden, maar het is toch een van de favorieten van de Nederlander tijdens de eindejaarsfeesten.. Daarnaast kun je met gourmetten veel kanten op. Kaasvinkjes, aspergepakketjes, capresemedaillons en falafelburgertjes kunnen zo het pannetje in.

Aan de vegetariërs onder ons wordt ook gedacht met een menu een paddenstoelenpaté, kerstster met caprese of quinoa-pompoenmedaillons. Rudolph van Veen besteedt in de laatste hoofdstukken nog aandacht aan de makkelijke kerst en gerechten voor Oudejaarsavond.

Een compleet feestboek dus, Rudolph’s Christmas, vol makkelijk te bereiden recepten, zodat je zelf ook kunt aanschuiven tijdens de feestdagen. want daar gaat het om. Kerstmis beleven. In een beetje Angelsaksische stijl. Daarin is het boek geslaagd. Zelfs voor mij als niet-kerstadept. Rudolph’s Christmas leest als een klok. Ook belangrijk is de voorpret, die je beleeft. Jammer dat Rudolph van Veen geen wijntips geeft. Dat had het feest compleet gemaakt. Rudolph’s Christmas is een leuk cadeau voor onder de boom of beter nog in de schoen op 5 december. Kun je nog op tijd aan de slag.

Rudolph’s Christmas, door Rudolph van Veen (ISBN 9789045210810) is een uitgave van Karakter Uitgevers. karakteruitgevers.nl en kost € 29,99

Naast het Kerstkookboek maakt Rudolph van Veen een tour door theaters in heel het land. Tijdens zijn show bereidt hij gerechten uit Rudolph’s Christmas. Gaat dat zien!

Meer info op rudolphschristmas.nl

 

Dag van de pompoensoep.

 foto: pompoensoep

Als ik iets over soep, velouté, potage of bouillon wil weten, ga ik altijd te rade bij mijn tante Doubs. Zij kan toveren met haar soepen en is voor mij als blogger een goede raadgeefster op dit gebied.

Zo ook voor deze eerste dag van oktober, dag van de #pompoensoep. Je raadt het al, op deze dag draait alles om pompoenen. Nou ja in de soep dan. Een korte coup de fil met mijn tante in de rokerige heuvels van de Morvan was snel gepleegd. En het wachten begon. Tante Doubs stuurt haar recepten namelijk niet per mail nog gewoon per post. Maar ruim op tijd lag haar brief met het recept voor een rokerige smoky pompoensoep op de deurmat. Aan de slag dus, voor de dag van de #pompoensoep. Pompoen halen in de tuinen van West. naar mijn favoriete groenteman op de Ten Katemarkt voor de garnituur. Een verse rookworst gehaald bij de slager. Klaar voor de start. Een smoky pompoensoep, met rookworst en pimentón de la Vera. (het gerookte paprikapoeder uit Spanje)

 foto: in de tuinen van West

Dat wordt het op deze 1 oktober, dag van de pompoensoep. En het  belooft een mooie dag te worden! Te meer, omdat ik niet alleen een pompoensoep bereid, maar ook mijn medebloggers en kornuiten, Antoinette, Marianne, Marleen, Sophie en Wendy. Dus ketels op het vuur en pompoensoep maken. We drinken er een lekker glas bokbier bij. Laat nu de herfst maar komen.

Meer pompoensoepen vind je vandaag bij:

Sophie van Eten maken, http://etenmaken.blogspot.nl/2015/09/dagvandepompoensoep.html

Marleen van Eten uit de Volkstuin, http://etenuitdevolkstuin.nl/2015/10/01/pompoensoep-met-kokosmelk/

Wendy van Foodiemoods, http://foodiemoods.nl/geroosterde-pompoensoep-met-dukkah/

Marianne van Home cooking dept, http://www.homecookingdept.com/herfstige-wortel-pompoensoep-met-geitenkaascreme-voor-luie-hobbykoks/

Antoinette van Italiaans koken met…, www.italiaanskokenmetantoinette.nl/2015/10/luie-pompoensoep-met-sumak-en-crackers.html

En natuurlijk op de speciale Facebookpagina: “Dag van de Pompoensoep” https://www.facebook.com/dagvandepompoensoep?fref=ts

 foto: easy ingrediënten

Nodig:

1 flessenhals pompoen

1 kleine oranje pompoen

2 zoete aardappelen

1 puntpaprika

worteltjes

citroensap

1 rode ui

1 el pimentón de la Vera

3 el ketchup

1,5 l runderbouillon (vers of van blokje)

1 rookworst

zout en peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Was (indien nodig) en schil alle groente. Snijd de pompoenen, paprika, wortel, zoete aardappel in kleine stukken. Snijd de rode ui fijn. Verhit een eetlepel olie en fruit de ui kort aan. Voeg de groente toe en bak deze kort mee. Voeg de pimentón de la Vera toe en bak kort mee. Giet de warme runderbouillon erbij en de 3 eetlepels ketchup en breng het geheel aan de kook. Laat 40 minuten zacht sudderen. Wel in de tussentijd de rookworst in heet, maar niet kokend water. Als de groente zacht is gekookt pureer de soep dan met de staafmixer. Snijd de worst in plakjes en voeg deze toe. Maak het geheel op smaak met peper. zout en wat citroensap. Roer de gehakte peterselie er door.

Mamoesjka, Olia Hercules.

 foto: Mamoesjka

Ik herinner me nog de lange betonnen denderbaan, die leidde van het vliegveld Boryspil naar Kiev. Een filmdecor voor een Bondfilm uit de sixties. De agenten met grote petten. Cliché allemaal. Beantwoordend aan het beeld, dat ik destijds had van een ex Sovjet republiek. Hetzelfde gold voor het eten dat werd geserveerd tijdens mijn bezoek aan Kiev. Grauw en doorgekookt, om direct weg te spoelen met de vele glazen wodka, die bij elke toast van de gastheer weer werden volgeschonken. Maar dat is lang geleden. Dat was Kiev toen.

In Gereons Keuken Thuis ligt nu het boek Mamoesjka, dat een heel andere kijk geeft op dit land en keuken. Niets grauws aan. Blozende mamoesjka’s, die hun kroost het lekkerste voorzetten uit Oekraïne, Moldavië, Rusland en de Kaukasus. Olia Hercules, de schrijfster, werd geboren in het zuiden van Oekraïne. In een streek bij de Krim, met zachte winters en mooie lange en warme zomers. Niets grauws aan. Zij heeft er goede herinneringen aan. Net als aan de keukens van haar grootmoeder Lusia en tante Zhenia. Deze mamoesjka’s verwenden iedereen met de heerlijkste seizoensgerechten.

Pas jaren later, toen de conflicten in dit land losbarsten, besefte Olia, dat het tijd was alle recepten vast te leggen. Aanvankelijk als een soort reisgids naar een onbekend culinair gebied. Maar toen het eenmaal af was, lag er een veel breder kookboek. Een vrij kookboek, want geen van de recepten is bindend, volgens Olia. Het gaat erom plezier te beleven aan het koken. De sfeer te proeven. Alle culturele achtergronden van Olia, van Joods tot Armeens, van Moldavisch tot Oekraïens zijn verwerkt in de recepten. Daar is de schrijfster in geslaagd. Met likkebaardend lekkere fotografie.

Het boek start, hoe kan het ook anders, met soepen en bouillons. Krachtige smaken, zoals de zuringbouillon of een deftige soep voor de tsaren, met verse rivierkreeftjes. Of een spannende Armeense yoghurtsoep.

Brood en deeg is het tweede hoofdstuk, met een pampoesjka, een Oekraïens knoflookbrood, dat doet denken aan een gezellige dikke vrouw. Althans in de volksmond. Of…,wat te denken van flapjes met tartaar van lamsvlees, een gerecht van de Krim Tataren?

Olia gaat verder met salades en groente zoals een Georgische bonensalade of gevulde koolbladeren. Oost-Europeser bestaat bijna niet zou je zeggen.

Olia besteedt aandacht aan noedelgerechten, zoals in een gerecht van krabbetjes met knoedels. Hierin komt de Bessarabische achtergrond van de schrijfster naar voren. Of wat te denken van noedels met gans of syr, de kaas die in vele huishoudens wordt gemaakt. Oekraïners eten syr overal bij, dus ook bij noedels. Hercules sluit dit hoofdstuk af met Moldavische polenta.

Vlees en vis staan ook op het menu. Kip van de barbecue met het in de Oekraïne veel gebruikte kefir, een yoghurtdrank. Ze wijdt de lezer in in het wel en wee van de “Oekraïense drug” salo, gepekelde varkensbuik. Die ga ik zeker snel eens maken. dat lijkt mij heerlijk bij zuurkool. Of haar recept voor rivierkreeften.

Een boek als Mamoesjka is natuurlijk niet compleet zonder een hoofdstuk over gefermenteerde en ingelegde groente. Volgens mij hebben de mamoesjka’s daar patent op. Zure augurken, gefermenteerde tomaten, jams en ingemaakte vruchten. Zij pronken allen in de voorraadkast.

Het volgende hoofdstuk gaat over gebak, over taartjes. een kaascake met wederom de homemade syr. Pompoenbroodjes en drenkelingendeeg. De schrijfster weet er mooi over te verhalen.

Het boek sluit af met dranken. Dat vind ik leuk, omdat er in veel kookboeken niet vaak wordt verteld over de huisgemaakte en -gestookte drankjes. In het land van Olia nog steeds een gewoonte.

Mamoesjka is één woord een ode aan het Wilde Oosten. Een boek over een totaal onverwachte keuken. Warm, landelijk en eenvoudig. Geen poespas. Allen aan tafel en de glunderende mamoesjka schept op. Het wordt een gezellige herfst in Gereons Keuken Thuis. Za vashe zdorovya! Op je gezondheid.

Mamoesjka van Olia Hercules. (ISBN9789045211527) is een uitgave van Karakter Uitgevers, karakteruitgevers.nl en is te koop voor € 24,95

Tequila & Mezcal, de complete gids.

 foto: Tequila & Mezcal

De staat Jalisco, de baai van Banderas. Uitzicht op de hoge golven van de Stille Oceaan. Einde van de dag De zon gaat onder. Warm zand aan de voeten en een koele Margarita in de hand. Wat is Mexico toch een paradijs. Zou er zo weer eens heen willen. E viva Mexico. Land van zon, kleuren, heerlijk eten, vrolijke mensen. Komt dat door de mezcal of tequila? Wie zal het zeggen, maar beide dranken zijn gedestilleerd zonnelicht in een fles. Van de agave, die je overal in Mexico aantreft.

Om dit zonnige gevoel te versterken ligt er in Gereons Keuken Thuis de complete gids Tequila & Mezcal. Move over gin & tonic. Er komt een nieuwe drank aan voor je cocktail.

Tequila & Mezcal is geschreven door gin adept Isabel Boons, freelance foodwriter en Kobe Desmet, de eerste West Europese tequila maestro.

De schrijvers hebben met Tequila & Mezcal een complete gids geschreven. Ze nemen je mee op reis langs de agave velden, de geschiedenis van deze Mexicaanse dranken. Vertellen het verhaal over de adelaar op de cactus. Deze plant als troost voor de ziel. Ze leggen uit dat tequila een mezcal is. Daarentegen is mezcal geen tequila. Ben ik nog te volgen? En de worm komt aan de orde.

Het boek gaat verder met het productieproces. De reglementeringen. De types tequila en mezcal. Daarna volgen twee hoofdstukken over tequila- en mezcal merken.

Na deze parade gaan we over op de praktijk. Hoe drink je tequila, puur of als cocktail? Of in een sangrita. Kobe Desmet en Isabel Boons geven leuke recepten voor cocktails. Met mooie namen als Reconquistador of The Mexican Espresso.Natuurlijk ontbreekt de Margarita niet.

De inwendige mens wordt ook niet vergeten. De schrijvers geven een aantal heerlijke recepten.

Het boek besluit met een lijst van tequila bars around the world. In Amsterdam is dat Los Pilones in de Kerkstraat.

Tequila & Mezcal is een leuk boek voor lezers die wat meer willen weten over dit klassieke product. Of eens iets anders willen dan gin and tonic. Het is een handzame en complete gids om mee op reis te gaan door de wondere wereld van deze Mexicaanse drank. En gezien het weer van deze mooie kletsnatte donderdag in september het zonnetje in Gereons Keuken Thuis. Mexico lindo…..

Tequila & Mezcal, de complete gids, door Isabel Boons en Kobe Desmet (ISBN 9789401426954) is een uitgave van Terra Lannoohttp://terralannoo.nl/tequila-mezcal en kost € 24,99

PS. Als je hongerig wordt van deze tequila verhalen is er altijd het lekkere recept  voor Mexicaanse pulled pork.van Miss Foodiehttp://foodiemoods.nl/pulledpork-op-znmexicaans/

Delicious, proef de wereld!

 foto: Proef de wereld!

Het septemberzonnetje schijnt op het Amsterdamse balkon van Gereons Keuken Thuis. Ik ga op reis. Op mijn buitentafel ligt het nieuwe kookboek van Delicious, proef de wereld! De schrijfster, Valli Little, van dit boek, nummer 5 al weer uit de Delicious serie, neemt de lezer en kok mee op een wereldreis van gemakkelijke en heerlijke gerechten.

Valli Little groeide op in Groot Brittannië in een milieu van restaurateurs en culi’s. Ze volgde een opleiding aan de wereldvermaarde kookschool Cordon Bleu. Alles aan haar ademt een passie voor eten. Voor lekker eten. De schrijfster is inmiddels 14 jaar food director van het Australische zusje van Delicious, waar zij tal van recepten voor schreef. Daarnaast is ze een geziene radiogast en auteur van talrijke kookboeken. Valli woont in Sydney en als het even kan kookt ze de sterren van de hemel voor haar man en inmiddels volwassen zoons, die graag een vorkje mee komen  prikken,

En wat voor een vorkje. In Proef de wereld laat Valli Little ons kennismaken met 120 recepten uit verschillende keukens. Makkelijk te bereiden voor de kok, die in het weekend aan de slag wil.

Het boek start in de Bel Paese met een keur aan Italiaanse regionale recepten in een modern jasje, zoals Piëmonte paprika’s, die Valli haar cursisten laat maken tijden haar kooklessen in Piëmonte.

Een echt weekendgerecht als Romeinse kip met een romige polenta. Om te besluiten met minimisus (kleine tiramisus) met zoete Marsala.

We gaan naar Spanje, dat volgens Valli een rijk verleden weerspiegelt. Ham, saffraan, pimentón, groente en fruit uit de Vega. Kroketjes met ham en manchegokaas, natuurlijk paella en een crema Catalana.

We gaan naar Down Under. Een smeltkroes van smaken. En verschillende klimaten, die zorgen voor een verrassende uitgebreide keuze aan ingrediënten. En spannende nieuwe gerechten als broodjes worst van de bbq met bier-uienmarmelade, oven gebakken zeebaars en mini pavlova’s. Modern eten, fusion.

Valli Little reist verder naar het kleurrijke India. Tandoori zwaardvis met pilaf, garnalen als in Kasjmir en een curry van kokos en rundvlees ontbreken niet in dit hoofdstuk.

We gaan naar het land van Uncle Sam, waar een aantal verrassingen op het menu staan. De emblematische Maryland crabcakes, een Sloppy Joe. Gefrituurde kip uit het Zuiden en de Mississippi mud pie. Lekkere Amerikaans, vol met smaken.

Het volgende hoofdstuk behandelt Azië, in een nutshell.  Tom yam gebakken rijst, gesmoorde varkensbuik met zwarte azijn en chiliperen. Dit hoofdstuk is niet het meest uitgebreide ten opzichte van de andere werelddelen.

Volgende halte is Latijns Amerika, van Patagonië tot Mexico met empanada’s, ceviche met kokos en mango. Een matambre met chimichurri van de pampa’s. Om te eindigen met feestelijke Mexicaanse ijslolly’s, natuurlijk met tequila.

La France, het volgende land, hierin verraadt de schrijfster haar opleiding. Klassiek in een nieuw jasje. Warme geitenkaas fondue met primeurs, een tarte tatin van tomaten, gekonfijte eend met aardappels op de wijze van Sarlat. Als dessert crêpes Suzette.

Het op één na laatste hoofdstuk gaat over de keuken van Little’s moederland. Brits eten. Rarebit met ei. Vis in bierbeslag en bubble& squeak. Of wat te denken van een banoffee taart voor bij je kop thee. Alles Britser dan Brits in dit hoofdstuk.

Het boek besluit met wat gerechten uit het Midden Oosten, wat wederom vrij breed is. Van kofta op de wijze van Ottolenghi tot pavlova met Truks fruit.

Delicious, proef de wereld leest als een magazine.De snelle overgang van het ene naar het andere continent, de prachtige foto’s. Je merkt duidelijk de tijdschrift achtergrond van de schrijfster. Proeft haar voorliefde voor de Europees getinte keuken. De keukens van Azië, Latijns Amerika en Midden Oosten staan wat minder in de picture. Misschien ook wel niet de bedoeling van dit boek.

Proef de wereld is een boek van deze tijd voor beginnende koks, die graag wat mee willen pikken vanuit allerlei culturen zonder te veel moeite. Daarin is het boek geslaagd te noemen, ook in de productinformatie, die Valli Little per recept geeft.

Minder geslaagd vind ik dat de schrijfster bij sommige onderdelen van de  recepten verwijst naar een website. Niet echt handig als je in de keuken staat. Ik had dan het basisrecept ook opgenomen.

Maar op de keper beschouwd is dit vijfde boek van Delicious een mooi boek voor de beginnende weekendkok of foodblogger. Vol inspiratie vanuit alle hoeken van de wereld. Delicious, proef de wereld! Daarmee eindigt de reis.

Delicious, Proef de wereld! door Valli Little (ISBN 9789059566170) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 27,95

 

Als een vis in het water, vis en Rueda.

 foto: vis uit de Noordzee

 

Als een vis in het water, vis moet zwemmen. Je kon deze kreten bijna letterlijk nemen op deze vrijdagmiddag op het Bacchus wijnfestival in het Amsterdamse Bos. De weergoden hadden besloten wat water bij de wijn te doen en trakteerden de early birds op het wijnfestival met flinke buien. Alras stonden de bezoekers, ook Gereons Keuken Thuis, tot aan de enkels in het water. Maar dat mocht de pret niet drukken. In één van de tenten werden we aan mooi gedekte tafel verwelkomd voor een vis- en wijnproeverij.

Een proeverij van verse Noordzeevis in combinatie met de speciale witte wijnen uit de Rueda, een streek in het noordwesten van Castillië. Wijn gemaakt van de sauvignon blanc en nog belangrijker de verdejo druif.

 foto: de uitnodigend gedekte tafel in de tent.

Namens het Nederlands Visbureau trapte Peter Koelewijn af. Hij is een visman in hart en nieren en vertelde uitgebreid over de rijkdom die de Noordzee aan vis biedt. Over de opmerkelijk lage visconsumptie in Nederland. Over het MSC keurmerk*. De naar links gedraaide tarbot en griet en de rechts gedraaide schol. (ik maak geen grapje) Hij fileerde een schol en legde uit hoe mooie kabeljauw filets te maken.

Niek Beute, ex sommelier van restaurant Vermeer, vermaakte de gasten met een presentatie van witte wijnen uit de Rueda. Zijn liefde voor dit gebied. En zijn slogan, dat wijn ook iets onaangenaams mag hebben, waar door je de smaak blijft herinneren. Niek houdt wel van wat straffigheid, een soort 50 tinten verdejo. Over appelpitten bitter en koele vinificatie. Rueda wijnen zijn voornamelijk wit. En smaakten uitstekend bij het menu van de middag. Vis en Rueda een mooi stel.

 foto: parade van Rueda’s

Comfortabel schuilend voor de regen, startte het menu met een klassieke garnalencocktail. Hollandse garnalen, zo van de kust. Vol smaak. Er wordt hard aan gewerkt om een MSC keurmerk te koppelen aan de Hollandse garnaal. De cocktail werd begeleid door twee sauvignon blancs uit de Rueda. Ik vond het niet de beste combinatie, gezien het sterke kruid, dat in de salade bij de garnalen was verwerkt.

Het tweede gerecht was een ceviche van schol met een gazpacho van paprika. De schol had iets dunner en gaarder gemogen, maar de koks lieten zien dat er hele mooie en hippe bereidingen mogelijk zijn met deze platvis.  Nederlanders eten vis aan de kraam, gebakken in olie of in een restaurant. De koks deze middag lieten zien dat je in een handomdraai een leuk gerecht maakt. Bij de ceviche dronken we twee witte Rueda’s, van de verdejodruif, waarvan de Castelo de Medina uit 2014 de beste keus was. Wederom het bitter van de appelpit tegenover het zuur in de ceviche. Misschien is dat wel de reden waarom Rueda zo populair aan het worden is. Het Spaanse zomergevoel in je glas.

Een bouillabaisse volgde. Deze keer met Noordzeevis. De soep warmde de aanwezigen op, want Neptunus en de zijnen hadden er nog steeds lol in om bakken vol hemelwater op het tentdoek te laten neerkomen.

 foto: gerecht van kabeljauw.

Het maal werd besloten met een kabeljauwfilet met wat pastinaakpuree, snijboon, gele biet en gomazio, een mélange van zout en zwarte sesam. Een mooi gerecht met spannende smaken. Hierbij werd wat mij betreft de topper van de verdejo’s geschonken, een houtgelagerde Macén Barrel fermented.

En zo kwam er een einde aan een middag, waar Gereons Keuken Thuis zich als een vis in het water voelde. De gedegen viskennis van Peter Koelewijn en de enthousiaste presentatie van Niek Beute. Ik wil hem een wijnverteller noemen. Na het afscheid en met een hoofd vol inspiratie waadde ik naar de inmiddels verdronken auto.

Op de site van het Nederlands Visbureau vind je heerlijke recepten met Noordzeevis of neem hun Visculinair magazine mee bij je visman. visrecepten.nl Wil je ook meer over wijn of specifiek Rueda weten bezoek dan eens de site van Niek vinoniek.nl

* Alles over het MSC, duurzame visserij keurmerk vind je op de site van het Nederlands Visbureau visbureau.nl

Spelt pasta op de wijze van Canasta.

 foto: spelt pasta al fresco.

De voordeurbel gaat en van de goedlachse pakketjesjongen ontvang ik een doosje. #Culipost. Een doosje waarin ik twee pastavarianten aantref. Gemaakt van spelt door Grand Italia. Een spaghetti en een zak penne. Spelt pasta met dezelfde kookeigenschappen en een lichte notensmaak. Stevig. Meer en meer kom je pastavarianten tegen, die niet van de bekende durum tarwe worden gemaakt, maar van iets anders. Zelfs quinoa en andere exotische granen zag ik onlangs in een artikel voorbij fietsen. Maar nu op deze augustusdag dus een spelt pasta en waarom da niet eens op de wijze van mijn tante Canasta. Zij tovert met restjes van wat ze ook maar ze in de ijskast vindt zo een grote schaal pasta op tafel om de hongerige buikjes te vullen. Ik weet zeker dat tante Canasta zou glunderen als ze gevraagd werd te koken op één van de tallships dezer dagen tijdens SAIL Amsterdam. De scheepskornuiten zouden hun buikjes rond eten. Eens iets anders dan scheepsbeschuit. De spelt pasta op de wijze van Canasta is snel klaar. Zeker handig dit weekend als je een ferme wandeling door de feestelijke haven van de stad achter de rug hebt. We drinken bij de pasta een verkoelend glas witte pinot grigio bij uit de Veneto.

Tip: koop eens spek aan het stuk op de markt of bij een goede slager. Veel meer smaak dan die kant en klare sliertjes spek van de grootgrutters. En minder vocht bij het uitbakken.

foto: zomaar wat ingrediënten bij elkaar gescharreld.

Nodig 4 personen:

1 pak spelt spaghetti van Grand Italia

1 pak biologische spinazie

rasp van 1/2 citroen

1 rode paprika

4 tenen knoflook

2 takjes basilicum

1/2 bosje platte peterselie

350 gram gerookt spek aan het stuk

1 tl pimentón de la Vera

1 tl chilipoeder

zout en peper

olijfolie

Bereiding:

Snijd het spek in grote blokjes. Verhit een pan en bak het spek uit. Haal eventueel overtollig vet uit de pan. Voeg een lepel olie toe en fruit de pimentón de la Vera kort met het spek mee. Snijd de paprika in blokjes en voeg deze toe. Laat het geheel kort meebakken. Breng water aan de kook. Voeg zout toe en kook de pasta al dente. Verwarm intussen de spinazie. Hak de basilicum en peterselie fijn. Als de spelt pasta gaar is giet, deze af. Meng de pasta, spek paprika en spinazie door elkaar. Roer de basilicum, peterselie en citroenrasp er door. Doe het geheel in een mooie schaal en giet er nog wat extra vergine olijfolie over.  (Denk eens aan de mooie EVOO van Bramasole)

 foto: de gremolata.

NB: deze blogpost staat bol van gesponsorde onderdelen!

 

Foodparade, l’heure de l’apéro.

 foto: een aperitief paradijs op een Franse markt.

Zet een bankje of wat stoelen buiten, nodig je buren eens uit voor een borrel op straat. Je leert elkaar kennen en daar kunnen mooie dingen uit voortkomen. Dit stond in het krantje van de gemeente Amsterdam. Gezamenlijk een aperitief drinken verhoogt de sociale cohesie. Er bestaan al heel wat van deze clubjes en initiatieven in de stad. In Frankrijk kennen ze dit  fenomeen al wat langer, er is zelfs een speciale dag aan gewijd. Le jour de l’apéro, Een evenement à la Burendag in Nederland. Maar dan wat Bourgondischer. Met een hapje en een drankje in plaats van alleen een kopje troost uit Joure. Getriggerd door de #culipost, die ik ontving van Bommels Conserven, vandaag een foodparade, l’heure de l’apéro. In het teken van hapjes bij je borrel. Wat te denken van little gem blaadjes met wat tabouleh of een gezellig bord met verse Canteloup  meloen, jambon de Bayonne en basilicum of kiovleugeltjes met wasabi room. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/kipvleugeltjes-met-wasabislagroom/  Naast een glas rosé. Want rosé mag weer voor mannen. Move over IPA bieren en gin tonic.

 Je kunt je apéro opluisteren met de lekkere producten van Bommels Conserven. http://www.bommelsconserven.nl/ Marc en Dineke van Bommel zijn echte levensgenieters en zij importeren de lekkerste en mooiste dingen. Ik schreef al eerder over hun blikjes van La Belle Iloise, hun punch créole en het zout van de salines van Ibiza. Deze twee ondernemers hebben een neus voor lekker trouvailles. Te koop in hun webshop of bij geselecteerde delicatessenwinkels.

Maak een een taboulé van Jean Martin en serveer deze op een blaadjes little gem sla.

 Of serveer bij een glas witte San Gimignano van fattoria la Vialla  bij de meloen met jambon de Bayonne.

Brosé met uitzicht op zee, fin de la journée. Dat rijmt.

 Anchoïade van Jean Martin. Vive la Provence!

 Crudités op een zonnige namiddag.

Een glas cabernet van  Wild Pig wineries.

 Rillettes daar doe je Gereons Keuken Thuis een plezier mee, Zoals deze 01 rillettés met sel de Guérande van Bommels Conserven. Warm stukje stokbrood erbij voor naast je glas Westmalle of la Trappe trappistenbier. Ik schreef onlangs nog over deze tien speciale bieren. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/trappist-de-tien-heerlijke-bieren/

En voor de liefhebber van een cocktail tijdens de apéro is er spekkoek likeur van Sayah. www.sayah.nl Twee ondernemers maakten vonden een recept voor deze likeur in een oud notitieboekje van hun grootmoeder. Zij perfectioneerden de likeur. In plaats van troebele spekkoek likeur bedachten zij een methode om deze helder te  krijgen. Ze wonnen er zelfs een internationale prijs mee. Een tempo doeloe drankje of misschien juist voor in je hippe lounge cocktail. Een ticket to Bali cocktail, http://sayah.nl/serving-tips/ticket-2-bali-cocktail Zo duurt de zomer wat langer.

Een foodparade, l’heure de l’apéro En die zon hier zie ik aan het eind van de dag wel terug keren. Met hoop ik zicht op de tall ships voor de rede op weg naar SAIL 2015.

NB: er kunnen gesponsorde onderdelen in deze blogpost zitten..

 

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten