Talk & table, Mariëlla Erkens.

Talk & table, Mariëlla Erkens. In november 2019 verscheen het mooie boek THEE, de nuchtere neef van wijn. Gemaakt door theesommelier Mariëlla Erkens. Een vrolijke en spontane vrouw, die al haar kunnen op dit gebied nu heeft gebundeld in een prachtig boek. Ze crowdfundde het boek helemaal zelf..Gereons Keuken Thuis vindt dat een uitgever een mooie kans heeft laten liggen. Behalve theesommelier is Mariëlla ook actief als kunstenaar. Ik zie vaak haar foto’s van de kunst, die op straat ligt voorbijkomen op social media. Ik laat haar zelf aan het woord in en nieuwe aflevering van talk & table. Als #wintergast. Ik wil alles van haar weten en beloon deze lieve vrouw dan met een speciaal recept voor haar met een bijpassende dranktip. In haar geval thee.

foto: de vrolijke en extraverte Mariëlla

Wie is Mariëlla Erkens. Vertel eens iets over jezelf? Ik ben nieuwsgierig, leergierig, avontuurlijk, recht voor zijn raap, verre van diplomatiek, ongeduldig, impulsief, spontaan, extravert en nog veel meer. Dat is trouwens allemaal goed terug te zien in mijn levensloop. Ik heb een carrière als een flipperkast. Opgegroeid in Haarlem, dat toen nog dodelijk saai was, waardoor ik vanaf mijn 17e zoveel mogelijk bij mijn Amsterdamse vriendje zat. Vanaf mijn 19e woonde ik op mezelf in Amsterdam, mijn favoriete stad ooit. (En ik heb heel wat steden gezien.) Na het Atheneum richting de Rietveld, kunstacademie te Amsterdam, waar ik het na drie jaar voor gezien hield omdat ik het niet eens was met de geestdodende manier van lesgeven van de leraren. Na weer een jaar hard werken, drie baantjes tegelijk, ging ik voor een jaar naar Australië. Alleen. Gouden tijd gehad, was er graag gebleven. Maar dat mocht niet, ik kreeg geen verblijfsvergunning, want ik sprak geen Chinees. (!! In 1983 was China dus al expansie-gericht. Tja, ze hebben natuurlijk ook vrijwel geen ruimte zelf…) Terug in Amsterdam hing ik een jaartje de kunstenaar uit, alle dagen schilderen op 1 hoog achter, maar dat maakte me zwaar depressief. Ik miste mensen. Daarom maar de reclame in gerold, eerst als receptioniste, toen als secretaresse, vervolgens als junior art director bij Ogilvy & Mather. Ik stortte me dusdanig in het vak dat ik alleen nog maar leefde voor mijn werk. Daar wordt een mens niet leuker van, kan ik je vertellen. Dus na drie jaar het roer maar weer eens omgegooid: ik werd parttime stewardess bij KLM en part time illustrator-schilder. Dat beviel een stuk beter: ik heb het 10 jaar volgehouden.

Maar ja, ik was inmiddels 38 en zag me dit toch niet tot mijn 65e doen. Tijd voor reflectie. Ik gaf het grootste deel van mijn spullen weg, verkocht mijn appartement, investeerde de overwaarde in aandelen en obligatiefondsen (waar ik de ballen verstand van had overigens), kocht een rugzak en vertrok voor onbepaalde tijd naar Midden Amerika. Die vrijheid was fantastisch en mijn fondsen deden het bijzonder goed, want het was hoog conjunctuur. (1998 – 2000). Ik trok van land naar land, van werelddeel naar werelddeel en had de tijd van mijn leven. In 2000 zette ik, (dankzij een bankier die ik toevallig tegenkwam en mij waarschuwde dat er een krach op komst was), net op tijd al mijn aandelen en obligaties om naar een spaarrekening, waardoor ik geen geld meer maakte, maar gelukkig ook niet verloor. Na 5 jaar Swiebertje spelen kwam de bodem van mijn schatkist in zicht. Wat te doen? Doorgaan tot het laatste duppie of het laatste beetje investeren in vastgoed? Het werd het laatste: ik kocht een krot op een beeldschone plek op het strand van Itacaré, een vissersdorp ontdekt door surfers in het Noord Oosten van Brazilië. Ik was toen erg van het surfen, dus daar wilde ik wel een gokje wagen. Met mijn laatste geld liet ik het krot vervangen door een mooie houten cabana, trouwde mijn Braziliaanse lover (anders kreeg ik geen verblijfsvergunning) begon er een restaurant (vis en vegetarisch) en heb helaas nooit meer gesurfd. Ik had het vak van restaurateur behoorlijk onderschat, bleek. Het strand zag ik alleen nog vanuit mijn keukenraam en live op zondagmiddag, want dan was het restaurant dicht en deed ik ’s ochtends de administratie. De echtgenoot ging gelukkig op de grote vaart werken, want die liep in het restaurant alleen maar in de weg en zoop al mijn voorraad op. Later bleek hij ook nog eens een gay-in-de-kast. Dat schiet dus niet op, zo’n man als echtgenoot. Hij kon wel erg goed dansen, dat was dan wel weer fijn.

Het was een geweldige ervaring, maar na 5 jaar jungle (ook in figuurlijke zin: de maffia zat me constant op de huid en ik gaf geen strobreed toe. Ben zelfs een rechtszaak tegen ze begonnen) had ik het er wel gezien. Geen spatje sociaal leven meer en ondanks heel goede recensies, ook in internationale reisgidsen en in nationale tijdschriften en kranten, was het toch stevig sappelen daar, aan de rand van het oerwoud. Het restaurant verkopen bleek moeilijk, dus vroeg ik begin 2008 een scheiding aan, verhuurde de tent, pakte mijn koffertje (de rugzak was allang gestolen) en ging terug naar Amsterdam. Gelukkig had ik daar vrij snel een baan te pakken (receptioniste bij Christie’s) en kon ik het huis huren van een vriendin die bij haar vriend was ingetrokken. Na een jaar aanpoten had ik de boel weer op de rails, het restaurant inmiddels voor goed geld verkocht aan een Duitse en had ik mijn eigen flatje gekocht in Amsterdam West. Ik nam ontslag bij Christie’s en begon voor mezelf als freelance kokkie,volgde chocoladecursussen en andere culinaire workshops, gaf al snel bonbonworkshops en kookworkshops en kwam in 2010 tijdens een workshop bij De Kweker Groothandel in aanraking met de veelzijdige wereld van thee, en hoe goed dat gaat bij het eten. De rest lees je in de inleiding in mijn boek. In 2012 kwam ik Willem tegen, mijn huidige echtgenoot.

Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig, naast je nieuwe kookboek? Professioneel koken is inmiddels zo goed als verleden tijd, dat doe ik alleen nog voor onszelf, familie, en vrienden. En heel soms als een bepaalde opdracht daar om vraagt, bijvoorbeeld een tea & foodpairing workshop. Ik geef advies op het gebied van thee aan thee-gerelateerde bedrijven, geef cursussen en trainingen over thee en tea & foodpairing en word soms ingehuurd door particuliere groepen  of bedrijven voor theeproeverijen, al dan niet samen met hapjes, chocola of kaas. En ik wil me weer gaan bezighouden met kunst.

foto: visburger met groen matcha uit het boek THEE.

Vertel eens iets over je interesse in thee? Hoe is die ontstaan?  Hoe ben je in de thee terecht gekomen? Ik dronk altijd al thee. In de jaren 70 kwamen smaakjestheeën in de mode: mangothee enzo. Ik was een puber en had een hele collectie van die thee, in kleine Chinese blikjes. Dat was helemaal de bom, toen. Ik had natuurlijk geen idee van goed theezetten, maar bij smaakjesthee geeft dat niet. Tot een jaar of zes geleden dronk ik nooit koffie, dat vond ik ronduit smerig. Pas toen ik koffie te drinken kreeg die goed gezet was, van goede kwaliteit, handmatig gezette filterkoffie, was ik om. Nu drink ik dagelijks koffie. Hoe ik in de thee terecht ben gekomen staat uitgebreid vermeld in het voorwoord van mijn boek.

Wat zou je doen als je één keuze had tussen theesommelier en een ander beroep? Wat was je dan geworden? Geen compromis mogelijk. Theesommelier.

Thee is voor mij een onontgonnen gebied. Ik ga dit voorjaar proberen mijn kennis wat te vergroten. Hoe doe je dat? Begin met het juiste water. Welke thee je drinkt maakt niet uit, als je die maar goed zet. En goed zetten begint met het juiste water, want thee is water. Dus: vers water, wat niet al eens heeft gekookt, dat zo zacht mogelijk is, bij voorkeur omgekeerd osmosewater, maar Spa Blauw of Mont Calm mag ook (geen andere merken, want die zijn hard, alleen Spa Blauw en Mont Calm zijn zacht genoeg voor thee). Ga vervolgens experimenteren: met zakjes, losse thee (nooit in een thee-ei, altijd los in de pot of anders in een heel groot filter, maar liever los) met soorten thee, trektijden, temperaturen. Jij bent degene die de thee gaat drinken, dus zet het zoals jij het lekker vindt. Als dat betekent dat je het maar 30 seconden laat trekken, of juist 5 minuten: prima, als dat jouw smaak is. De rest lees je in mijn boek.

foto: cover van THEE, de nuchtere neef van wijn.

Wat was de minst aantrekkelijke kant van het schrijven van dit boek voor jou? Het eindeloos corrigeren, schrappen, toevoegen, opnieuw lezen, en weer en weer. De eindfase dus.

En wat is de meest aantrekkelijke kant van het schrijven van een boek voor jou? Het schrijven zelf, dat vind ik heerlijk, en het maakproces: recepten bedenken, overleggen over de vormgeving, infographics bedenken, de fotografiesessies, en natuurlijk het delen van mijn kennis.

Staan er nog andere projecten op stapel dit jaar? Ja, ik ben nu bezig met de Engelse vertaling en ik wil me weer gaan bezighouden met mijn KunstLigtOpStraat-project. Dat is er helaas finaal bij ingeschoten de laatste twee jaar.

Kun je wat meer vertellen over de kunst, die jij maakt? Het gaat me om onopvallende beelden, die spontaan in mijn blikveld komen, een soort muurbloempjes, die eigenlijk beeldschoon zijn, als je er maar even bij stilstaat. Ik ga er niet bewust naar op zoek. Terwijl ik wandel, of fiets, kijk ik rond, maar niet zoekend, wel bewust. Ik zie dan heel veel mooie dingen, bloemen, bomen, afval, schroot, straatmeubilair, details en soms levert dat een erg mooie foto op. Vaak ook meteen al de titel. Die foto’s ga ik thuis bewerken: uitsnijden, kleuren afvlakken of juist intensiveren, meer/minder contrast geven, meer/minder licht etc. Heerlijk om te doen, ik ga er helemaal in op, net als vroeger met schilderen.

Wat vind jij een goddelijke maaltijd?
Alles wat met liefde, vakmanschap en aandacht is gemaakt, mooi van kleur en compositie, verfijnd. Daar hoeven geen dure ingrediënten voor aan te pas te komen. Een goed gemaakt gerecht van biet en aardpeer als hoofdbestanddeel kan volkomen goddelijk zijn.

En natuurlijk wat je graag drinkt, behalve thee, ik weet dat één keuze niet mogelijk is? Ik vind wijn heerlijk, maar ik kan er helaas niet meer tegen. Hetzelfde geldt voor speciaalbier. Dus nu hou ik het bij eraan ruiken en af en toe een klein slokje.

Wat lust je echt niet en waarom niet? Gekookte witlof. Jeugdtrauma. Maar gekaramelliseerd kan nu wel weer.

Waarheen ga je het liefst naar op reis? Taiwan en Japan

Ik heb erg veel bewondering voor de wijze waarop jij je boek hebt gecrowdfund, heb jij tips voor mensen, die jouw voorbeeld willen volgen? Standvastig blijven en je niet laten ompraten tot compromissen. Er al je tijd, geld en energie insteken en vooral: je donateurs overal in betrekken. Neem ze mee in de ontwikkeling van het boek of het project.

En…. kunnen we van jou ooit nog een theeroman in de trant van Chocolat of Rode rozen & tortilla’s verwachten? Zeg nooit nooit.

Wil je nog iets anders vertellen….delen? Aan iedereen die zijn neus ophaalt voor thee: zet het nu eens niet weg als suffig mutsendrankje, maar geef het een kans. Stap over je vooroordelen heen. Zet het voor de verandering echt goed, niet met kraanwater (want nee, in Nederland hebben we geen goed water, voor bier en koffie moet het ook worden gefilterd, dus waarom zou dat voor niet hoeven?), maar met zacht water, bij voorkeur omgekeerd osmose water, maar anders met Spa blauw of Mont Roucous. Zet tegelijkertijd thee zoals je het gewend bent, met kraanwater. Ruik aan beide theeën, kijk ernaar, proef het met aandacht. Proef het verschil. Bevalt je de goed gezette thee? Proef ook eens andere theesoorten. Als je niet van zwarte thee houdt: probeer eens wit, of een licht geoxideerde oolong, of een zachte groene.

Dan dit nog: smaakjesthee is uitgevonden om de slechte smaak van de thee te maskeren. En dan met name de slechte smaak die wordt veroorzaakt door het water. Al is de thee die voor smaakjesthee gebruikt wordt als basis, uiteraard van lage kwaliteit. Daar ga je geen hoge kwaliteit thee mee verknoeien. Je drinkt per slot van rekening ook geen VSQP met cola. Of Barolo in de sangria.

video: Mariëlla legt alles uit bij RTLZ.

Het recept:

Het is geweldig te lezen, dat na de rollercoaster van baantjes, beroepen, reizen, experimenteren, Mariëlla zich als een vlinder ontpopte in de wereld van de thee. Aan Gereons Keuken Thuis de taak om daar een spannend gerecht bij te verzinnen. Japans en Aziatisch zijn haar voorkeur, maar al verder denkende kwam ik uit bij Jambalaya. Een easy does it recept uit het boek van een andere #talkandtable gast Bill Smith. Stevige cajun smaken en pit. Wijn drinkt Mariëlla met mate, dus moest ik opsnorren welke thee bij deze creoolse dish kan worden geschonken. Dank Mariëlla voor je mooie verhaal. Wat een avonturen!

Jambalaya is rijstgerecht uit de Mississippi delta.Van oorsprong ging er van alles in dit rijst gerecht. Alles wat men in de bayou kon vangen. Van konijn via alligator tot kikker. Mijn eenvoudige spicy versie gaat uit van rijst, garnalen en wat zeevruchten. Maar variëren kun je eindeloos. Als wijntip zou je aan een ferme viognier uit de Languedoc of een stevige chenin uit Zuid Afrika, zoals l’Avenir kunnen denken, maar voor Mariëlla denk ik aan een witte moonlight thee uit China of een Oolong ding dong uit Taiwan.

Nodig voor 4 personen:

1 rode ui

1 wortel

1 prei in ringen

3 stengels bleekselderij

8 grote rauwe garnalen

bakje rivierkreeftjes

zakje kokkels of scheermessen

1 tl cayennepeper

1 groene paprika

1 Spaans pepertje

3 tenen knoflook

blik gepelde tomaten

tijm

peper en zout

1 liter groente- of visbouillon

300 g  langkorrel rijst

arachideolie

koriander

tabasco

Bereiding:

Verhit de olie in een grote pan en voeg de ui, knoflook, wortel in blokjes , preiringen, bleekselderij, paprika en Spaanse peper toe en bak kort aan. Blus alles af met de helft van de bouillon, voeg het blik gepelde tomaten toe en laat een kwartier op laag vuur sudderen. Voeg de tijm en cayennepeper toe. Voeg de rijst toe en wat bouillon en breng op nieuw aan de kook. (het gerecht dient onder te staan) Laat ongeveer 15 minuten sudderen. Roer tussentijds en als de rijst te droog is kan wat water of bouillon worden toegevoegd. Bak in een andere pan snel de garnalen, kokkels of scheermessen en rivierkreeftjes aan en voeg deze toe aan het gerecht. Laat de zeevruchten nog 3 minuten mee garen. Maak op smaak met peper, zout en what else tabasco? Serveer de jambalaya op een grote schaal met wat gehakte koriander.

THEE, de nuchtere neef van wijn, Mariëlla Erkens (ISBN 9789090322308) is voor € 35,00 te bestellen op www.theesommelier.me

Volgende keer in mijn serie Talk & table: Tsukémono Peter van Berckel.

Tulpendag op de Dam 2020.

foto: tulpen op de Dam.

Tulpendag op de Dam 2020. “Als de lente komt, dan stuur ik jou tulpen uit Amsterdam ….” luidt de titel van een populair liedje. In Mokum zelf doen ze dat anders, want elk jaar op de derde zaterdag van januari worden er 200.000 tulpen speciaal geplant op het centrale plein van de stad, de Dam. De start van het snijtulpenseizoen. Nederlandse tulpenbollenkwekers zijn trots op hun waar en willen zo hun visitekaartje aan de wereld afgeven. Een leuke geste in de toch wat saaie januarimaand. Een stukje lente, vormgegeven in een artistieke tuin voor het paleis. En plukken mag! Dan zie je locals en toeristen blij met bossen tulpen in de tram en op de fiets. Als dat nu geen leuke promotie is voor ons land en de bollensector.

foto: cover Eet smakelijke tulp.

Aan tulpen en vooral bollen kleven ook andere herinneringen. Oorlogsvoedsel in de barre hongerwinter. Een nare herinnering. Maar… Gereons Keuken Thuis ontving van uitgeverij Poiesz in het najaar een boekje Eet smakelijke tulp over het eten van tulpenbollen en -bloemen. Geschreven door Johanna Huiberts-van den Berg en Reineke Tol. Biologische tulpenbollen wel te verstaan, want andere soorten zijn niet eetbaar. In het naar mijn mening visueel niet zo mooi uitgevoerde kookboek -fotografie van de gerechten is niet echt smakelijk. Dat is jammer.- staan originele recepten en verhalen over de geschiedenis van deze bloem, die oorspronkelijk uit Klein Azië komt. Apicius kende al de geneugten van de tulpenbol. Of dit waar is betwijfelen de schrijfsters. In de 17e eeuw ontstaat een regelrechte bubbel van tulpen en bollen. Er worden vermogens aan uitgegeven en verloren zeker na het rampjaar 1672, toen de economie van de Republiek ging haperen. Tegenwoordig is de bio tulpenbol te beschouwen als delicatesse.

Na een korte geschiedenis volgen recepten voor broodjes tulp, voorafjes en tulpenhapjes. Sauzen met in de hoofdrol tulp. De eerder genoemde tulpensalade van Apicius uit de negende eeuw, hoofdgerechten met tulp, zoete baksels en culinaire traktaties. Heel origineel, om deze bloem en bol eens vanuit een andere optiek te bekijken. Maar nogmaals eet alleen biologische bollen. Ze zijn te krijgen via de site Eet smakelijke tulp Een mooie voorbode van de aankomende lente en lokaal geproduceerd.

foto: tulpen plukken op de Dam.

Terug naar Tulpendag op de Dam 2020. Om 13.00 uur gaat de tuin open en kun je aansluiten om je eigen bosje Neerlands trots te plukken. Meer informatie vind je op de site het is weer tijd voor tulpen Veel plezier, want als de lente komt…. dan stuur ik jou…. tulpen uit Amsterdam.

foto: tulpen in geuren en alle kleuren.

Eet smakelijke tulp, Johanna Huiberts-van den Berg en Reineke Tol (ISBN 9789491549977) is een uitgave van Poiesz uitgevers en kost € 18,50

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

De Joodse Keuken, Claudia Roden.

foto: cover De Joodse Keuken van Claudia Roden.

De Joodse Keuken van grande dame Claudia Roden. Ik sprak deze wereldberoemde culinair schrijfster kort tijdens de Hilton haringparty in juni en ging naar haar lezing over de Joodse keuken in Allard Pierson tijdens het Foodiefestival, alwaar zij vertelde over de Sefardische en Asjkenazische keukens, die op wonderbaarlijke manier mengden in het Mokum van de afgelopen eeuwen. Roden had tot deze ontdekking altijd gedacht dat de Joodse keuken van Amsterdam en Nederland wel in de pas zou lopen met haar eerdere observaties van de Joodse keuken in het Middellandse Zeegebied en Oost Europa. Niets is minder waar. Door de diaspora is de Joods Keuken met recht een wereldkeuken te noemen. Op elke halte, waar Joodse migranten neerstreken, ontstond een mix met de lokale keuken. Zij het, dat wel de Joodse spijswetten werden gerespecteerd. Zo zie je veel gerechten telkens in een andere vorm terug. Ik begrijp dat wel, want veel Joden assimileerden zich en het was niet altijd makkelijk je eigen riten en gebruiken te blijven volgen, door sociale druk, vervolging of puur vanwege de handel. Dat was ook zo in de zeventiende eeuw. Gereons Keuken Thuis vindt deze materie zo interessant, omdat ik uit een Amsterdamse familie de Leeuw (Asjkenazische naam) stam, die in de tweede helft van de negentiende eeuw belandde in de Betuwe. En op religieus vlak van kleur verschoot. Dat was in de 16e en 17e eeuw niet anders, want veel Portugese Joden arriveerden in de Lage Landen als marranos, christelijk geworden Joden, omdat anders het leven te moeilijk werd op het Iberisch schiereiland. En bereikten hiermee een behoorlijke welstand in hun rol als intermediair. Denk aan het mooie boek The Spanish Doctor van Canadese historicus Matt Cohen, over de lotgevallen van een geconverteerde arts uit Toledo.

In de negentiende eeuw kwamen daar in Amsterdam nog de Asjkenaziem bij uit Litouwen, Polen en Duitsland. Zij waren veelal kooplieden, straatventers en zuurverkopers. Denk aan het zuurmerk De Leeuw, dat nog steeds aan de Vrijheidslaan zit. Maar ook de broodjes van Sal Meijer. Zo belandde de familie van Claudia Roden vanuit Spanje via Aleppo in Caïro, waar het goed toeven was tot aan de Suez crisis in 1956. Die crisis deed de familie vertrekken naar Engeland. Joodse migranten assimileerden makkelijk, een gewoonte, die je overal op de wereld aantreft. Maar dat is de religieuze kant van het verhaal. De Joodse Keuken is er wel eentje, die bindt. Denk aan het oliegebruik bij het braden van vlees i.p.v. boter, dat je wel in koekjes gebruikt. De sedertafel tijdens Pesach. Voeg daarbij de vele gerechten, die Joodse migranten meebrachten. Claudia Roden wist er een dikke 600 bladzijden over vol te schrijven en nog steeds ontdekt zij dagelijks nieuwe dingen. Een historisch document dat verhaalt over de geschiedenis van een volk in gerechten met 800 opgetekende recepten. De Joodse Keuken. Ga er maar aan staan. Gereons Keuken Thuis had de ambitie om het boek uit te lezen tijdens de laatste weken van het jaar. Ik kan je verzekeren, dat het niet gelukt is, want elke bladzijde opent een nieuwe laag. Moet ik er nog meer over vertellen? Nee in het komende jaar verwerk ik zelf telkens een stukje in mijn zoektocht naar mijn roots in Amsterdam, want duidelijk moge zijn, dat via de culinaire weg heel wat sporen te vinden zijn en deuren openzwaaien. 

De Joodse Keuken, 800  authentieke recepten uit de diaspora, uitgebreid met een hoofdstuk over de Lage Landen is nu opnieuw uitgegeven door Fontaine uitgevers. Net als de complete werken Arabesque, De smaken van Italië en De smaken van Spanje. Spekkie voor Gereons bekkie, echter varkensvlees eten Joodse mensen niet.

De Joodse Keuken, Claudia Roden (ISBN 9789059569256) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor 34,99

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

BEIROET, Merijn Tol.

foto: cover Beiroet, verhalen en recepten uit een mediterrane stad.

BEIROET, verhalen en recepten uit een mediterrane stad. Gereons Keuken Thuis start het nieuwe decennium in, of beter gezegd, met Beiroet. Eten en drinken onder de mediterrane zon. Het nieuwe kookboek vol verhalen en recepten van Merijn Tol, die we kennen als afficionado van de mediterraan/arabische keuken.  En in welke stad tref je die cuisine nu in optima forma aan? Juist in de hoofdstad van Libanon. Van kinds af aan was Tol begeesterd door deze stad, nadat haar grootvader haar het verhaal vertelde over de ceder op de Libanese vlag. Libanon vervulde Merijn met dromen. Zij moest en zou er eens naartoe. Ze reide er naartoe. Ging er wonen. Inmiddels is Merijn Tol al vele malen in Beiroet (terug) geweest. Ze schreef vele boeken over de Levantijnse kookkunsten en beschouwt deze stad als haar tweede thuis. Dat een kookboek over Beiroet er moest komen was derhalve geen of, maar meer een wanneer.

Van oudsher hebben Libanon en Beiroet een sterke culinaire cultuur. La mama, de moeders, net als in Italië zwaait de scepter in de keuken. Tel hierbij de tomeloze gastvrijheid van de Libanezen op en voor je het weet zit je aan een rijk gevulde tafel vol mezze al dan niet met een glas thee of arak. Het leven in Beiroet moet worden gevierd, ondanks de weerbarstige politieke en oorlogsgeschiedenis van het land. En hoe het Beiroet van vandaag het leven savoureert laat Tol per wijk zien. Yalaaaaa! voegt zij er aan toe. Ontmoet Beiroet, na enkele algemene kenmerken van de Libanese keuken en de ingrediënten volgt een stuk geschiedenis van deze wat schizofrene stad, die gek, chaotisch en onmogelijk is, maar ook warm, gastvrij en kleurrijk. Contrasten, ook in het eten. Een melting pot van Oost en West, waarin elke passant een duit in het zakje deed. Labneh, de romigheid van het Libanese menu ontbreekt niet. Fattoush, de salade, waarmee de mezzetafel start. Niet te vergeten tabouleh! Kibbeh van Georgina el Bayeh, die Merijn als eerste de fijne kneepjes van de Beiroeti cuisine bijbracht.

BEIROET. We struinen verder met Tol naar de wijk Ashrafieh, het bourgeois hart van de stad. De schrijfster laat deze wijk zien door de ogen van twee creatieve vrouwen en vertelt over de bijzondere eet- en drinkadressen. Elders in het boek tref je die ook per wijk aan. Gevulde wijnbladeren komen aan bod en zoete dadelvla van Huda’s moeder. Ik hoop dat je de smaak al wat te pakken hebt op deze donderdag. Beiroet is inmiddels, hoe kan het ook anders, verhipsterd. Koffietentjes en streetfood galore. Easy does it, zoals een sandwich met geroosterde bloemkool. Armeens eten speelt een belangrijke rol in de stad. Armeense vriendin Tamar laat de invloed van deze “Indo’s” van Libanon op het eten zien. Denk aan Armeense auberginestoof of heel Kaukasisch walnoot & paprikadip. Via downtown met het leven van de souks en andere wijken belandt Merijn op de Corniche, waar, zo citeert zij, de geur van de zon, zee, rook en citroenen laten weten dat je in BEIROET bent beland. Met zicht op de blauwe Mediterrannée. Een heerlijke stadstrip met kleurrijke gerechten. Een heerlijk kook- en leesboek op deze grijze januaridag. Gereons Keuken Thuis dompelt zich nog even onder. Yalaaaa!

BEIROET, verhalen en recepten uit een mediterrane stad. Merijn Tol (ISBN 9789038806969) is een uitgave van Nijgh Cuisine en is te koop voor € 34,99.

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Op naar het nieuwe jaar!.

foto: de laatste zonnestralen van 2019.

Op naar het nieuwe jaar! Een nieuw decennium staat eraan te komen. Op deze laatste maandag tuur ik over de Noordzee, een mooie manier om terug en vooruit te kijken. De laatste zonnestralen van 2019. Een mooie dag om goede voornemens te maken en snode plannen te smeden. Met inbegrip van de bagage, die ik meeneem uit het jaar ervoor. Zo ga ik op Gereons Keuken Thuis onverdroten -helaas haakten sommigen af dit jaar- verder met #talkandtable.  In 2020 wederom gevuld met leuke gasten, zoals theesommelier Mariëlla, reislustige Laura, pickles Peter en anderen.  Wil je ook je bijzondere verhaal vertellen op mijn blog en beloond worden met een lekker gerecht en wijntip? Meld je dan aan!

De maand januari trapt af met gastblogger en kok René, voor de recensie van Sous Vide, het nieuwe boek van Bas Robben. Zelf ga ik aanstaande vrijdag aan de slag met Beiroet van Merijn Tol. Terroir blijft een grote rol spelen in mijn blogposts en Gereons Keuken Thuis wordt kritischer op processed  food. Net als mijn suikerconsumptie. Ik merk na al het kerstvoer van de laatste weken, dat ik er niet meer aan gewend ben, eten met teveel onnodige toevoegingen. Tulpen staan ook in januari op het menu. 

Op naar het nieuwe jaar! Culinaire kennis en kunde is in 2019 een beetje een ondergeschoven kindje geworden op mijn blog. Geïnspireerd door o.a. het mooie kookboek Keukenlab en de werken van Claudia Roden ga ik kijken wat er beter kan in keuken en op mijn blog. Ik vind een groot nadeel van veel culinaire sites, dat ik er vaak dertien  in een dozijn recepten met supermarktingrediënten aantref. En niet geplaatst in een mooie context. Mindfood. Gereons Keuken Thuis gaat zich weer meer richten op smaak en schwung in de cuisine. Dat geldt ook voor wijn. Want daar begon het tenslotte allemaal mee, zo’n 14 jaar geleden. Werk aan de winkel dus!

Op naar het nieuwe jaar! Minder vlees, meer groente en vegan koken staan op de agenda. Net als een nieuwe  #fitforfun serie in februari, want in 2019 sloeg de waan van de dag vaak toe en werd mijn dagelijkse sportritme danig gefrustreerd. Gelukkig kan ik op 8 januari. a.s. al inspiratie opdoen met Marlene en Leontien tijdens een fitte appellunch. In 2020 vormt Gereons Keuken Thuis weer een canvas voor kookboekrecensies, productreviews en eventverslaggeving. Durf je het aan om je boek te laten recenseren, wil je je unieke product door mij laten testen of mij iets laten schrijven over je evenement? Be my guest!  Gereons Keuken Thuis is altijd op zoek naar nieuwe input. Ik meld er wel bij dat ik dit jaar strenger zal zijn in mijn keuzes en aandachtspunten. Maar dat maakt het spannend!

Een heel nieuw decennium gloort voor Gereons Keuken Thuis aan de einder. Nu eerst nog een dag of wat lanterfanten en dan op naar het nieuwe jaar! Een heel mooi en geïnspireerd 2020 gewenst.

Koken doe je zo!

foto: cover van Koken doe je zo!

Koken doe je zo! Het vrolijke nieuwe boek van Fransman Arthur le Caisne. Eerder dit jaar schreef Gereons Keuken Thuis al over een ander boek van deze getalenteerde schrijver, illustrator en ontwerper le Caisne. Dat ging over vlees en hoe je een perfecte thuisslager kunt worden. Dit najaar verscheen in Frankrijk het boek “Pourquoi les spaghettis bolognaises n’existent pas” in het Nederlands vertaald met Koken doe je zo!

Koken doe je zo! is zo’n typisch Frans boek met illustraties i.p.v. foto’s en het woord mjam bij lekkere recepten. In beetje in de stijl van Stéphane Reynaud en François Régis Gaudry. La  cuisine is een serieuze aangelegenheid, mais pas trop bij deze schrijvers.  Inmiddels is het ook in de Hexagone zo, dat veel Fransen niet meer zijn behept met hun eigen cuisine of hoe het nu eigenlijk heurt. Ik denk, dat dat het succes is van le Caisne en zijn handboeken voor de thuiskok. 

Wat valt er zoal te beleven? In bijna kinderlijke vragen vraagt le Caisne zich van allerlei dingen af. Zoals: waarom geven bolletjeskloppers zulke goede emulsies? Waarom kun je messen op meerdere manier slijpen? Het in-braden van gietijzeren pannen. Fijn om te lezen, omdat mijn pannen vaak snel roesten. Omgaan met zout. Het juist wel of niet voor-zouten van vlees? Van de keukenhulpmiddelen maakt Arthur le Caisne een stap naar ingrediënten. Olie en andere vetten, eieren, azijn en vlees. Elk lemma heeft zo zijn eigen weetjes. Gebracht op luchtige wijze, comme un souffle de vent. Zachte kruiden frituren. Aioli in twee vragen. Pasta koken. wat eigenlijk niet. Gereons Keuken Thuis gaat in de komende kerstvakantie dit boek savoureren. Vooruit nog een quizvraag dan op deze zaterdag. Wat is het verschil tussen terrine en paté?

Koken doe je zo! is heerlijk leesvoer voor het einde van het jaar en een boek, dat antwoord geeft op al je culi-vragen. Gereons Keuken Thuis houdt daar wel van, een boek vol trivia in de keuken. Ook om in quizverband mee te verpozen tijdens lange avonden of saaie kerstdiners. Du magique dans ta cuisine! Dus uit die smartphone en hopperdepop nog snel naar je kookboekenvakhandel en de feestdagen worden uiterst conviviales.

Koken doe je zo, Arthur le Caisne (ISBN 9789461432247) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Ribera del Duero, kerstwijn.

foto: een gezellige pop up wijnbar.

Ribera del Duero, kerstwijn. Begin november werd er aan de Nieuwezijds Kolk in Amsterdam een heuse Ribera del Duero pop up wijnbar geopend. Twee weken lang proeven en ontdekken, wat deze dynamische Spaanse wijnstreek heeft te bieden en dat is heel wat, kwam Gereons Keuken Thuis te weten. Rood roder, roodst van de tempranillo druif, als joven, en roble, crianza en (gran) reservas. Sinds dit jaar kent  de Ribera del Duero naast rood (sinds 1980) ook een witte DO (denominación de origen). De oevers van de rivier Duero zijn vooral beplant met tempranillo en wat import Franse druivensoorten, om mee te blenden. De wijnen uit Ribera del Duero kenmerken zich door geconcentreerde zwarte bessen- en pruimentonen en een flinke dot eikenhout. Olé!   Het geeft de rode wijnen die vanille-achtige aan de wijnen. De aanduidingen van het rijpen zijn hetzelfde als in de Rioja. Rode wijnen uit Ribera del Duero kunnen goed rijpen en daarom vond Gereons Keuken Thuis het tijd om twee rode kerstwijnen te tippen tijdens mijn #kerstrally2019. Te drinken bij je wild gerecht of bij één van de lamsvlees gerechten, die vaak in Léon en Castilië op het menu staan.

foto: kerstwijn Monteabellón.

Monteabellón roble, cinco meses en barrica 2018.

Kersenrood van kleur met zoetige houtaroma’s (vanille en laurier) Veel fruittonen, kruidigheid en iets van specerij. Deze wijn rijpt 5 maanden op zowel Frans als Amerikaans eiken. Deze kerstwijn is o.a. te koop bij Henri Bloem.

foto: Viña Mayor crianza voor kerst.

Viña Mayor, crianza 2015.

Een krachtige, geconcentreerde  rode crianza uit Ribera del Duero. Volle smaken van geconcentreerd en zwart fruit en op hout gerijpt. Doet het prima bij lamskoteletten. Te koop bij o.a. Gall&Gall.

foto: chuletas con allioli de membrillo.

Chuletas de cordero con allioli de membrillo. Recept uit het kookboek De keuken van Noord Spanje door Jenny Chandler. We drinken er Ribera del Duero bij, kerstwijn.

Nodig:

12 bijgesneden lanskoteletjes

2 el olijfolie

1 el fijngehakte kruiden zoals tijm, rozemarijn en oregano

zout & peper

2 appels, peren of kweeperen

4 teentjes knoflook, gepeld

1/2 tl zout

1 dl olijfolie

citroensap en honing naar smaak

3 el water

Bereiding:

Allioli: Schil het fruit en verwijder de klokhuizen. Snijd in grove stukken. Doe in een pannetje met wat water, dek af en laat het fruit sudderen, totdat het zacht is. Bij appels en peren duurt dat ongeveer 15 minuten, bij kweeperen twee keer zo lang. Laat hierna het fruit uitlekken. Maak van het zout en de knoflook in een vijzel of met de blender een pasta. Voeg het zachte en afgekoelde fruit toe en pureer het geheel. Druppel beetje bij beetje de olie erbij tot een mooie emulsie is ontstaan. Voeg naar smaak, iets zuurder of zoeter honing of citroensap toe.

Chuletas de cordero: Verhit de grillplaat op de hoogste stand. Bestrijk de koteletjes met olijfolie en bestrooi ze met zout, peper en de gehakte kruiden. Leg het vlees op de grill en gril het 2 à 3 minuten per kant voor roze vlees. wil je meer doorbakken, dan kun je rekenen op 2 minuten per kant extra. Serveer de chuletas met de zelfgemaakte allioli.

FELIZ NAVIDAD met kerstwijn uit Ribera del Duero.

video: met dank aan Foodtube.

Noot: deze wijnen werden werden mij als samples gestuurd door Pitch PR. Gereons Keuken Thuis krijgt voor deze blog niet betaald. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Foodparade winter.

foto: de lage winterzon.

Foodparade winter.  De tijd tikt in Gereons Keuken Thuis altijd hard door de laatste weken van december. Natuurlijk door de #kerstrally, maar ook met al het leuks dat op mijn bord, ik bedoel op mijn mat ploft. Nu eens geen kookboeken, maar allerlei leuke foodproducten, last minute cadeautjes, wijn of gezellige evenementen voor tijdens en na de feestdagen. En als je de winter wilt ontvluchten kun je altijd gaan yoga-en op Ibiza. Vandaag mijn laatste foodparade van 2019. De eerstvolgende valt weer te verwachten in de lente, maar die laat nog even op zich wachten.

Foodparade winter, let’s go!

foto: de wijnmaakset van Hema voor de foodparade winter.

Je eigen wijn maken met de Wine Kit van HEMA. Is dat geen origineel cadeau voor de feestdagen of voor jezelf? Zelf vigneron spelen in je keuken. Met de nieuwe Make your own Wine box van de HEMA knutsel je zelf  rood of wit in elkaar. Een product, dat uitgebreid is getest door onder andere Master of Wine Cees van Casteren. En hij was tevreden, want zeg nu zelf het is toch hartstikke leuk om de wijn te drinken die je zelf hebt gemaakt? Met deze kit kun je binnen twee weken een eigen wijn op tafel hebben, precies voor Oudejaarsavond. Verras je familie en vrienden als een echte vigneron. Het pakket is te koop bij de HEMA. Een origineel kerstcadeau.

foto: zout van Selanture.

Zout van Selnature.  Dit najaar 2019 presenteerde Selnature een compleet nieuwe range wereldse zoutproducten met de naam Jacques Favorites.  Ecologische en duurzame verpakkingen gevuld  met de meest bijzondere en smaakvolle zouten die Moeder Natuur te bieden heeft. Gereons Keuken Thuis wil daar wel meer van weten. Kala namak, vegan zout uit India is de eerste uit de serie favorieten van Jacques Lardenoy. Het is een bijzonder zout, dat een ei smaak heeft en daardoor bij vegans zeer in trek is. Tijdens mijn #fitforfun weken in februari ga ik lekker experimenteren met dit zout.

Jacques stuurde mij ook rookzout. Nu ben ik daar normaliter niet zo’n fan van, omdat het nogal een synthetisch product is, maat het puur natuurlijke gerookte Viking-zout, dat uit Denemarken komt is een leuke aanvulling op winterse kost. Ik maakte al rookzoute gehaktballen voor bij de stamppot en kruidde er worstjes voor in de pasta mee af. En vergeet vooral het Keltisch zeezout niet! De basis van Selnature.

foto: Kerst of niet bij LELY kun je altijd terecht.

Kerstavond, dare to be chique bij LELY. Het belooft een mooie kerstavond te worden bij LELY, waarop ze willen laten zien, dat hun hart ook een plekje heeft gereserveerd voor het hogere segment horeca. We kenden LELY al van hun no nonsense aanpak, maar op 24 december laten enkele medewerkers van dit restaurant zien, wat zij op culinair gebied in de vingers hebben. Onder het mom van “dare to be chique” openen op 24 december de deuren van LELY om 18.00 uur voor een mooie 5 à 6 gangen diner inclusief amuse en aperitief. (€ 47,50, indien gewenst met bijpassend wijnarrangement)  In de huiselijke sfeer, waar LELY voor staat. Begin je kerstdagen op chique bij LELY.

Party time zonder alcohol met Hooghoudt. Een bijzondere smaak, dacht Gereons Keuken Thuis toen hij deze zero zero alcohol No 24 van destillateur Hooghoudt proefde, maar dit voor in je Gin&Tonic is het een heerlijk alternatief op alcoholloze dagen. Hooghoudt ziet ook de ontwikkeling in de markt en maatschappij naar minder alcoholhoudende en ontwikkelde Zero Zero 24. Met noten van jeneverbes, lavendel en citrus. Gereons Keuken Thuis is er erg enthousiast over, omdat ik geen fan ben van 0,0% bier of nog erger alcoholvrije wijn. (alleen te drinken met een dash koolzuurhoudend bronwater)  Dus een Zero 2 tonic is een welkome alcoholvrije suggestie voor tijdens de feestdagen of erna.

ZERO 2 Tonic: Schenk 50 ml Hooghoudt Zero Zero 24 in een longdrinkglas gevuld met ijs. Voeg vervolgens 150 ml tonic light toe en het sap van een kwart grapefruit. Garneer met een schijfje grapefruit.

foto: Nutcracker afternoon tea.

Hilton Amsterdam, Nutcracker afternoon tea en andere december events. De decembermaand in Hilton Amsterdam is altijd bijzonder sfeervol te noemen. Het ontsteken van de grote boom in de hal met warme chocolade. De fijne masterdasses van Franz Condé, chef van Roberto’s restaurant. Dit alles in de magische sfeer van Tsjaikovski’s Notenkraker suite. Een betoverend kerstsprookje, verbeeld in fijne afternoon tea met heerlijke sandwiches en zoetigheden. Voor na het winkelen in Oud Zuid of zomaar, just for fun. Laat je verwennen. Voor meer leuke events kijk je op Xmas at the Hilton

foto: X mas cookies bakken met DaPeppa!

DaPeppa kerstmix. De keuken van SeaSpot ruikt helemaal naar X-mas cookies. Mijn vrolijke huisdier DaPeppa liet er geen gras over groeien en sloeg aan het bakken met de heerlijke mix, die zowel on- als offline te koop is. Geen stress tijdens de kerst, bak koekjes. Goed gedaan DaPeppa!

foto: DaPeppa en zijn Griekse vriendje OINK in de avondzon at SeaSpot.

Verder met de foodparade winter……..

foto: retro Eivissa

Winter op Ibiza. Drie versnellingen terugschakelen. Dat kan van oktober tot april op la Isla Blanca, Eivissa. De partygangers zijn verdwenen, de grote clubs gesloten en de stranden leeg. Wat rest is het Ibiza van de locals en als je er aan toe bent: jijzelf. Heerlijk je hoofd leegmaken, geen gekibbel onder de kerstboom of gezever  van die tante, maar lekker bijtanken met bijvoorbeeld een yoga retraite van Can Lluc in San Rafael, tussen de amandelbomen. Tijdens het winterarrangement verblijf je in een mooie suite met tuin, eet je heerlijke vegetarische gerechten en zijn er elke dag yogalessen. Gereons Keuken Thuis voelt er wel wat voor, weg met de kerst. En mocht je erop uit willen, kun je altijd het eiland verkennen, Dalt Vila van Ibiza stad bezoeken, de hippiemarkt Las Dalias of eten bij geselecteerde restaurants.

foto: Rode Cahors 3 liter bij Le Bon BIB.

Cahors bij Le bon BIB. Een fijne rode biologische Cahors wijn van chateau Lacapelle Cabanac in het assortiment bij Le bon BIB Zeer geschikt voor de komende winterperiode. Rood gemaakt van 80% malbec en 20% merlot. Aangename warmte in de kenmerkende BIB van 3 liter. Zo kom je de winter wel door. De rode Cahors heeft een volle, licht kruidige smaak en een lange afdronk. Daarom is dit een heerlijke wijn voor bij de stevige maaltijd zoals cassoulet of chili con carne. Maar vergeet hem ook niet te schenken bij de kaas; Cantal, Chaumes, Rocamadour en oude Hollandse kaas natuurlijk.

foto: filorol met rode biet van Cora.

Cora van foodblog Cultfood stuurde voor deze winterse foodparade een recept in voor filorol met biet  In de Kauaeranga Valley in Nieuw Zeeland aten we na een vermoeiende wandeltocht een heerlijke ‘beetroot balsamico feta roll’. Die inspireerde mij om thuis aan de slag te gaan met bosbieten, vruchtenazijn en Blue Stilton. Een lekker hapje of voorgerecht voor de feestdagen.

Tot slot in deze foodparade winter een recept uit Gereons Keuken Thuis, mijn vrolijke kook- en leesboek, dat nog steeds als E book te verkrijgen is.

foto: cover Gereons Keuken Thuis


RECEPT: hete bliksem met verse worst.

“Gekookte aardappels, knakworsten en pot appelmoes, dat ga ik jullie voorzetten in het nieuwe. Geen gekook meer en geen recepten” , antwoordde ik op Oudejaarsavond op de vraag naar mijn goede voornemens. Resultaat hiervan gefronste wenkbrauwen bij de toehoorders. Overigens was dit voornemen niet uit de lucht komen vallen. Enkele dagen ervoor had ik op TV gezien hoe een huisvader zijn vrouw en kinderen glunderend een schaal gekookte aardappels met stukken knakworst erdoor voorzette. Vrouwlief zette nog vlug een pot appelmoes op tafel. Dit kan anders dacht ik op dat moment. Dus vandaag een favoriet gerecht van mij, dat we altijd bij mijn Betuwse grootmoeder aten. Hete bliksem met verse worst. Geen wijn erbij, maar een lekker glas De Koninck Tripel d’Anvers.

Nodig:

1,5 kg kruimige aardappels

3 zure appels

3 zoete appels

1 potje witte bonen uitgelekt

nootmuskaat

1 klontje roomboter

50 g roomboter/ 1 el olie

1 dl warme melk

750 g verse worst

peper en zout

Bereiding:

Schil de aardappels en breng ze aan de kook met wat zout. Laat ongeveer in 20 minuten gaar worden. Bak ondertussen de verse worst in de roomboter/el olie en blus af met wat lauw water. Schil de appels en laat deze de laatste vijf minuten meekoken met de aardappels. Maak de appels niet te gaar, anders ben je de bite kwijt. Schep de appels uit de pan en houd ze even apart. Giet de aardappels af en maak er met de stamper puree van. Voeg de lauwe melk, boter toe en breng op smaak met wat nootmuskaat. Voeg daarna de nog warme appels toe en meng deze door de puree. Voeg als laatste de witte bonen toe. Serveer de hete bliksem met de worst en jus. Naast verse worst kun je ook gebakken bloedworst serveren, al zal dat niet snel de smaak van iedereen zijn.

foto: een kloek glas Tripel d’Anvers.

Noot: deze producten voor de foodparade winter werden mij als samples gestuurd door de producenten. Gereons Keuken Thuis krijgt voor deze blogpost niet betaald. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Leesvoer voor het einde van het jaar.

foto: lekker stapeltje december leesvoer.

Leesvoer voor het einde van het jaar. Laat ik het deze reis, maar zo noemen. Bloggen is keuzes maken, dus Gereons Keuken Thuis had besloten, op een kleine uitzondering na, in december geen recensies meer te schrijven. Basta, finito, pronto! Dat heeft enerzijds te maken met de drukte in deze maand, o.a. mijn kerstrally 2019, veel wijnproeverijen hosten, een foodparade winter en de allerbelangrijkste: ik wil de recensies van deze boeken niet afraffelen. Vandaar op deze 5 december een shortlist. Want er kwam eind november nog heel wat moois binnen. Snelle Sinten kunnen vandaag nog met gezwinde spoed naar hun kookboekenvakhandel. Lukt dat niet meer? Dan zijn onderstaande boeken prachtige cadeaus met kerst en heerlijk leesvoer voor het einde van het jaar.  Boeken, die niet meer konden worden meegenomen in mijn tien kerstmenu’s. Zij staan wel in de voorhoede van januari op Gereons Keuken Thuis, dan volgen de recensies. Weten jullie tenminste direct wat ik zoal doe tijdens de feestdagen, behalve eten!

foto: cover Sous-vide van Bas Robben

Sous-vide van Bas Robben. Na VET en zijn debuut ZUUR, schreef deze jeune premier van het Nederlandse kookboekenland een boek over sous-vide techniek. Het in een warm waterbad garen van ingrediënten, hetgeen de smaak intenser maakt en waardoor textuur mooi blijft behouden. 85 recepten om te oefenen en daarna van te smullen. Zeker met de kerstdagen. Bijvoorbeeld met zalm (onderstaand recept), een vissoort die zich geweldig leent voor het sous vide bereiden.

foto: zalm sous vide à la Robben.

Dillezalm met citroensaus uit Sous vide.

Hoofdgerecht 4 personen, bereiding 35 min. + 15-25 min. wachten + evt. 1 nacht pekelen + opwarmen waterbad.

Nodig: 

4 dikke zalmfilets met huid (à 150-200 g)
fijn zout
fijne suiker
4 takjes dille
2 el dillezaad
enkele schermen dillebloemen
handvol shisoblad
2 el olijfolie
2 el sesamzaad

citroensaus
1 kleine onbespoten citroen
1 sjalot, grof gesneden
2 tl honing
1 tl geroosterde sesamolie

ook nodig:
1 sous-videzak, hakbakje

Optioneel: Bestrooi de zalm de avond van tevoren met een mengsel van gelijke delen fijn zout en fijne suiker. Laat afgedekt in de koelkast een nacht marineren. Spoel daarna de zalmfilets schoon en dep ze droog.

Bereiding: 

Verwarm het waterbad voor op 46 °C. Leg de zalmfilets in een enkele laag in een sous-videzak en stop er de dilletakjes, het dillezaad, de dillebloemen en het shisoblad bij. Trek de zak vacuüm. Gaar de zalm 30 minuten (maximaal 40 minuten) in het waterbad. Maak intussen de citroensaus. Zet de citroen rechtop op je werkblad en snijd er zo vier plakken af; zoals je een appel van het klokhuis af zou snijden. Je wil de kern waar de zaden zitten vermijden. Snijd de afgesneden stukken grof en doe ze in een hakbakje. Knijp de kern uit boven het hakbakje zodat je het sap niet verspilt. Voeg de overige ingrediënten – sjalot, honing en geroosterde sesamolie – toe en maal tot een grove, homogene saus. Breng de saus op smaak met een beetje zout. Rooster het sesamzaad enkele minuten in een droge koekenpan. Schud in een kommetje en zet apart. Neem de sous-videzak uit het waterbad en haal de zalmfilets voorzichtig uit de zak. Dep de huid van de zalmfilets droog. Verhit de olijfolie in een middelgrote koekenpan op hoog vuur. Bak de zalm op de huidkant 2 minuten tot een krokante korst ontstaat. Serveer de zalm met de citroensaus en garneer met het sesamzaad.

Sous-vide, Bas Robben (ISBN 9789461432230) is een uitgave van GoodCook en te koop voor € 30,95

foto: cover Beiroet van Merijn Tol.

BEIROET van Merijn Tol. De Libanese hoofdstad is een coup de foudre van deze schrijfster. Jarenlang bracht ze veel van haar tijd door in deze mediterraan-arabische en zinderende stad aan zee. Ze genoot en geniet nog steeds van al het feestelijke eten en drinken. En niet te vergeten de gastvrijheid van de Libanese bevolking. Dat kon je al lezen in eerdere boeken van Merijn, maar nu is er die speciale ode aan Beiroet, verhalen en recepten uit een mediterrane stad. Gereons Keuken Thuis ruimt voor dit leesvoer voor het einde van het jaar een wintermiddag in. Al bladerend door de souk van deze stad….

BEIROET, verhalen en recepten uit een mediterrane stad, Merijn Tol (ISBN 9789038806969) is een mooie uitgave van Nijgh Cuisine en kost € 34,95

foto: De Joodse Keuken van Claudia Roden.

De Joodse Keuken van grande dame Claudia Roden. Ik sprak deze wereldberoemde schrijfster kort tijdens de Hilton haringparty dit jaar en ging naar haar lezing over de Joodse keuken in Allard Pierson, alwaar zij vertelde over de Sefardische en Asjkenazische keukens, die op wonderbaarlijke manier mengden in het Mokum van de afgelopen eeuwen. Roden had tot deze ontdekking altijd gedacht dat de Joodse keuken van Amsterdam en Nederland wel in de pas zou open met haar eerdere observaties van de Joodse keuken. Niets is minder waar, De Joodse Keuken, uitgebreid met een hoofdstuk over de Lage Landen is nu opnieuw uitgegeven door Fontaine. Net als de complete werken Arabesque, De smaken van Italië en De smaken van Spanje. Spekkie voor Gereons bekkie, maar dat soort vlees eten Joodse mensen niet.

De Joodse Keuken, Claudia Roden (ISBN 9789059569256) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor 34,99

foto: cover Koken doe je zo!

Koken doe je zo!, het leuke boek van Fransman Arthur le Caisne. Eerder dit jaar schreef Gereons Keuken Thuis al over een ander boek van deze getalenteerde schrijver, illustrator en ontwerper le Caisne. Dat ging over vlees en hoe je een perfecte thuisslager kunt worden. Dit jaar verscheen in Frankrijk het boek “Pourquoi les spaghettis bolognaises n’existent pas” in het Nederlands vertaald met Koken doe je zo! Heerlijk leesvoer voor het einde van het jaar en een boek, dat antwoord geeft op al je culi-vragen. Gereons Keuken Thuis houdt daar wel van, een boek vol trivia in de keuken.  Ook om in quizverband mee te verpozen tijdens lange avonden of de zit van het kerstdiner. Du magique dans ta cuisine!

Koken doe je zo!, Arthur le Caisne (ISBN 9789461432247) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95

Tot slot een boek van geheel andere orde als leesvoer voor het einde van het jaar:

foto: lekker energiek met Alexander Gershberg.

Energy & Vegan van Alexander Gershberg. Enige jaren geleden schreef Gershberg al Vegan for Friends, waarin hij zijn favoriete recepten deelde uit de Joodse, Russische en Nederlandse keuken. Alles plant-based wel te verstaan, want deze balletdanser veranderde zijn eetpatroon drastisch toen hij een pregnante huidziekte kreeg. En het hielp. In Energy & Vegan gaat Alexander een stapje verder en combineert hij de benefits van plant-based eten met inzichten over je humeur en geestelijke toestand. Nu is dat op zich niets nieuws, maar Gereons Keuken Thuis is erg benieuwd wat aan te treffen en gaat met dit boek na het feestgedruis van 2019 aan de slag. Mooie opsteker tijdens mijn jaarlijkse #fitforfun weken in februari.

Energy & Vegan, Alexander Gershberg. (ISBN 9789045217963) is een uitgave van Karakter en is te koop voor iedereen met goede voornemens voor €29,99

Welnu, Gereons Keuken Thuis staakt zijn wild geraas en gaat vol verwachting deze mooie boeken lezen. Leesvoer voor het einde van het jaar.

Noot: deze boeken werden mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverijen. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Tafels vol liefde.

foto: cover Tafels vol liefde.

Tafels vol liefde. Zo vlak voor deze vijfde december plofte er bijzondere #culipost op de mat in Gereons Keuken Thuis. Het kookboek van Thuis in Oss, een groep, die sociale coherentie tussen Ossenaren en nieuwkomers wil bewerkstelligen. Schrijvers Manjo van Boxtel  en Kitty Schaap zetten zich daar graag voor in. Want zeg nu zelf, de herkomst en achtergrond van vele nieuwkomers mag dan wat verder weg gelegen zijn, maar Oss met zijn industrie heeft altijd nieuwkomers gekend. Van Scheveningen tot Angola en van Friesland tot Suriname. En wat verbindt deze mensen het meest? Juist samen aan tafel met elkaar, eten. Niets nieuws volgens de burgemeester van Oss, die zegt dat juist aan tafel riten ontstaan, ongeacht je religieuze of andersoortige afkomst. Zo was de burendag in ons Amsterdamse gebouw dit jaar  een groot succes mede door de inbreng van allerlei nieuwe exotische gerechten van alle expats. Deze gedachte gaf voor Manjo en Kitty de doorslag om aan de slag te gaan met dit boek vol verhalen en recepten van over de hele wereld. En verdient vandaag, ondanks mijn kookboekenreviewreces aandacht.

Tafels vol liefde, de reden dat ik er tijdens mijn kerstrally over begin is, dat het een echt kerstboek is. Net zoals in veel plaatsen in Nederland leidt de globalisering van de wereld, al dan niet in positieve zin, van expat millennials tot oorlogsvluchteling tot een zekere weerstand. Dat is zeker zo als de lokale inwoners het als een bedreiging zien. Niets nieuws onder de zon, dat was in deze periode van het jaar iets meer dan 2000 geleden hetzelfde -toen koning Herodes een volkstelling uitschreef- en is een menselijke reactie op het onbekende. Onbekend kan onbemind maken. Tafels vol liefde wil het omgekeerde bewerkstelligen, daarmee sluit dominee Gereon vandaag zijn preek af: vrede begint aan tafel en begrip met een volle maag. Let’s eat!

Manjo van Boxtel en Kitty Schaap gingen niet over één nacht ijs. Beide dames zijn journalisten met een passie voor koken en helpen vanaf het eerste moment  onbezoldigd mee aan de projecten van Thuis in Oss. En met succes, want het bleek een leuke wijze om elkaar te leren kennen en samen te zijn. De gastvrijheid van andere culturen speelt daarbij, naast lekker eten, een grote rol. Maar ook de recepten, ik noem Marokkaanse bisarra, Scheveningse scharrolletjes, Amerikaanse chicken pot pie of Sallandse kniepertjes. Vergeet ik nog de Griekse pastitsio, die gisteren op tafel stond in Gereons Keuken Thuis. Hartverwarmende winterkost. Ik heb genoten van de liefde, waarmee dit boek is geschreven, bij elkaar gekookt en op de gevoelige plaat is gezet. Een treffer voor de komende kerstdagen. Act global!

Gereons Keuken Thuis hoopt dat de Sint vandaag nog gezwind langsdraaft bij boekhandel Derijks in Oss of op de site van Thuis in Oss. Tafels vol liefde is een boek, waarmee je thuis kunt komen en niet alleen in het Osse. Ik wens allen een fijne pakjesavond.

Tafels vol liefde, kookboek van Thuis in Oss. Manjo van Boxtel en Kitty Schaap (ISBN 9789090320175) is een uitgave van Thuis in Oss en voor € 14,95 te koop bij boekhandel Derijks in Oss.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten