Gereons Mag nazomereditie 2021.

foto: Grieks nazomeren.

Gereons Mag nazomereditie 2021. Het zit er weer op de zomer! Hij begon maar niet sinds mei. In tegenstelling tot de hit van Gerard Cox. Wisselvalligheid was het toverwoord van de weergoden. Met op de ene dag een verrukkelijk zonnige stranddag, direct gevolgd door een dag, die in de herfstvakantie niet zou hebben misstaan. Dat was het weer. Inmiddels is het half september en kunnen we als we de regering mogen geloven een versoepelde herfst tegemoet zien. We gaan het meemaken! De herfst van Gereons Keuken Thuis staat in het teken van een “grand tour” aankomend najaar, maar daarover lezen jullie later meer. Nu eerst de nazomereditie van Gereons Mag met een leuke selectie voor de hopelijk mooie dagen die nog gaan volgen in september. Hamburgers van erwten uit het nieuwe boek van Pascale Naessens, het woon & werknummer van De Smaak van Italië, komkommerpickles van Peter van Berckel, een nieuwe mooie tentoonstelling in het Amsterdamse Van Gogh Museum, wijn, een banaan-batido uit de foodybox, fris scheren van lijf en leden en bloemen van de Utrechtse Heuvelrug en tot slot patisserie van de Nieuwendijk.

foto: cover Ik eet zo graag.

Ik eet zo graag. Het nieuwe kookboek van Pascale Naessens. Lekker, eenvoudig en gezond. Vorige week at Gereons Keuken Thuis onderweg een aantal keren buiten de deur. Hetgeen mij regelmatig niet goed bekomt. Want veel dingen, die je eet in sommige restaurants zijn vaak sous vide, processed food en staan bol van de suikers en vetten. En in mijn geval MSG. Misschien ben ik wel een oude zeur en vind ik dingen vaak niet lekker, misschien is dat het? Waar ligt dat toch aan? Ben ik door de jaren heen, met het koken met verse producten en bezig zijn met een gezond dieet zelf veranderd? Welnee!, luidt het antwoord van Pascale Naessens in haar nieuwe boek. Het heeft te maken met een equilibrium in je voedingspatroon. Zo kwam Pascale geen gram aan tijdens de corona pandemie. Ik zelf trouwens ook niet. Terwijl ze niet minder at of dronk. Lees meer.

foto: hamburger van erwten uit Ik eet zo graag.

RECEPT: Hamburger van doperwten en feta, met een salade.

Nodig:

2 grote eieren

300 g doperwten (vers of diepvries)

100 g feta

2 knoflookteentjes

2 eetlepels amandelmeel

10 g krulpeterselie

rode biet

rode scheuten van radijs of biet

rucola

mayonaise

peper & zout

kokosvet of boter

olijfolie (salade)

Bereiding:

Kook de verse doperwten 3 minuten of ontdooi de diepvrieserwten en giet het water weg. Leg de heft van de feta en 100 gram van de doperwten opzij. Doe de rest van de feta en de doperwten samen met de knoflook, het amandelmeel, de krulpeterselie, de eieren, peper en zout in een hakmolentje en mix tot een dikke massa. Plet de overgebleven erwten met een vork, verbrokkel de overige feta en meng met een lepel door de brij. Verhit kokosvet of boter in een pan. Vorm tussen je handpalmen een hamburger (toegegeven, dat is niet zo eenvoudig, want het is een plakkerig mengsel) en leg die in het hete vet. Leg er twee per keer in en doe het deksel op de pan. Laat 2 tot 3 minuten garen en draai voorzichtig om met een spatel. Bak de andere kant ook een paar minuten.

Maak de salade. Trek slierten van rode biet met een dunschiller met tandjes. Leg deze in een kom. Doe er de scheuten en rucola bij. Meng met olijfolie. Leg de salade op de borden en schik de hamburgers erop. Serveer eventueel met mayonaise, waardoor wat fijngesneden krulpeterselie is gemengd.

foto: de gezichten van de Aardappeleters


De Aardappeleters: misser of meesterwerk? Vanaf 8 oktober a.s. is er een nieuwe tentoonstelling te zien in het Amsterdamse Van Gogh Museum, gewijd aan het schilderij De Aardappeleters. Vincent van Gogh schilderde het in 1881 in het Brabantse Nuenen. De tentoonstelling staat geheel in het teken van het ontstaan van dit wereldberoemde schilderij. Een voorbeeld van Vincents toewijding en doorzettingsvermogen. Het schilderij had een grote betekenis voor Van Gogh, maar oogstte destijds ook veel kritiek. Het Van Gogh Museum vertelt nu het verhaal van De Aardappeleters aan de hand van een selectie schilderijen, tekeningen, schetsen en brieven van Van Gogh. Ook zijn er werken van tijdgenoten te zien zoals Jozef Israëls en Anthon van Rappard. In het speciale Aardappeleters-atelier kan de bezoeker nog dichter bij het schilderij komen. In een levensgrote maquette van de boerenwoning van de op De Aardappeleters afgebeelde familie De Groot-van Rooij worden een aantal workshops gegeven. Zo kan de bezoeker zich een eigen beeld vormen over wat Van Gogh zag, toen hij het doek schilderde. Een bezoek aan deze mooie tentoonstelling boek je hier.

foto: cover Smaak van Italië

De Smaak van Italië wonen & werken. De vakanties zijn voorbij en velen hebben rondgetoerd door de Laars met hun ingevulde coronaformulieren en QR code als toegangsbewijs. Eenmaal thuis blijft er iets knagen, want wat zou het niet heerlijk zijn, om je voorgoed in de Bel Paese te vestigen en daar je brood te verdienen. Noem het een sogno, droom, van velen. Echter niet de droom van Gereons Keuken Thuis, maar ja ik heb ooit eens stage gelopen bij de Banca d’Italia, maar dat terzijde. Lees meer

Of je nu voor leisure of werk gaat, Italië heeft dromers van alles te bieden. Dat lees je in deze Smaak van Italië wonen & werken. Haal dit magazine snel in huis of neem eens een abonnement, want eenmaal op de mat heb je weer heel wat uren lees- en droomplezier. En wie weet volgt dat werken en wonen in een later stadium.

foto: recept uit de Smaak van Italië.

RECEPT: Pasta met schelpdieren, Italiaanse worstjes en walnoten. Een recept in iets makkelijker versie dan uit het kookboek. Lekker Thuis van Alison Roman, columnist bij de NY Times.

Nodig: 

grof zeezout
50 g walnoten
30 g verse platte peterselie, alleen de blaadjes, gehakt
6 tenen knoflook, fijngehakt
1 citroen
versgemalen zwarte peper
350 g linguine, fettuccine of spaghetti
2 el olijfolie
2 kruidige Italiaanse worstjes
675 g schelpdieren, zoals kokkels, tapijtschelpen of venusschelpen, schoongemaakt en afgespoeld

Bereiding:

Verwarm je oven voor op 180 graden. Zet een pan water met zout op en breng aan de kook voor pasta. Rooster de walnoten in de oven geurig en bruin en hak ze fijn. Roer de gehakte walnoten, peterselie en een mespunt knoflook door elkaar in een kommetje, met wat olie Rasp de citroen, snijd in vieren en bewaar de parten. Voeg nog wat zout en peper toe aan het mengsel. Zet apart. Kook de pasta beetgaar. Verhit wat olie in een koekenpan. Bak de worstjes in 5 minuten gaar, voeg de knoflook toe en bak mee. Snijd de worstjes in plakjes. Voeg hierna de schelpdieren toe en schud regelmatig. Doe een deksel op de pan en laat de schelpen snel garen. Giet de pasta af en bewaar het kookvocht. Voeg een flinke scheut pastawater toe en de pasta. Roer alles goed door. Serveer de pasta in diepe borden met de eerder gemaakte walnoten gremolata en een partje citroen.

foto: de nieuwe range van Neleman wines.

Neleman wijnen. Onlangs was Gereons Keuken Thuis nog in Zutphen en was eigenlijk van plan eindelijk de mooie wijnwinkel van Neleman te bezoeken. Ik ken Neleman al van de tijd, dat ik nog wijnstukjes schreef voor de pagina van By the Grape. Ware het niet dat de ambiance in het plaatsje er niet naar was, omdat er op het plein, waar deze wijnwinkel is gevestigd, een schreeuwerige kermis gaande was. Wegwezen dus. Volgende keer dan maar. Regelmatig drinken wij in SeaSpot de wijnen van Dirk Neleman, duurzaam en biologisch wit en rood uit de Comunitat Valenciana. Een coöperatie met inmiddels 2600 leden. Gewoon te koop bij de Zandvoortse HEMA. Fijne wijn. Maar nu is er speciaal voor Jumbo een nieuwe lijn, specifiek met deze Spaanse wijnen, etiket met twee grafische poppetjes, die staan voor samenwerken en vriendschap. Het gaat om wijn drinken en de wereld mooier maken.

De nieuwe serie Neleman wijnen bij Jumbo bestaat uit de volgende varietals:

Verdejo (wit)
Macabeo Chardonnay (wit)
Tempranillo rosado (rosé)
Cava brut (Spaanse mousserende wijn)
Tempranillo (rood)
Garnacha (rood)

Neleman voegt toe: “Jumbo heeft bovendien een primeur met onze wijn: op deze serie van Neleman staat als eerste onze climate footprint vermeld.  Met hulp van CarbonCloud brengen we onze CO2-uitstoot in het complete productieproces in kaart. Zo monitoren we waar we nog stappen kunnen zetten. Van compenseren – wat we nog steeds blijven doen door bomen te planten – naar reduceren, en op termijn zelfs CO2-positief worden, dat is onze uitdaging” 

Gereons Keuken Thuis gaat deze wijnrange snel eens proberen.

foto: santoku mes van Latalis.

Latalis Pro serie santoku koksmes. Ragfijn dingen snijden, biefstuk voor je steak tartare of carpaccio, Fijngesneden ham voor bij de nazomerse vijgen en stroop. Het gaat allemaal pico bello met het Pro serie santoku koksmes, dat Gereons Keuken Thuis kreeg opgestuurd van Latalis, een webshop voor keukenmessen en aanverwante artikelen. Messen gemaakt van hoogwaardig staal, die goed in de hand liggen. Een vlijmscherp lemmet van 20 cm doet de rest. En een mooi design. Gereons Keuken Thuis heeft er mee gewerkt en is er verguld mee. Het krijgt een heerlijk plaatsje in de SeaSpot keuken.

foto: GENTL intimate care.

Gentl man care. Ondanks de vele baarden en knotten, die je in het straatbeeld ziet, wordt er wat af getrimd en -geschoren. Uit een onderzoek van een Amerikaans scheermessenmerk uit 2018 blijkt, dat 62% van alle mannen hun schaamstreek, oksels en lichaamsbeharing trimt of scheert. Veel mannen ervaren na zo’n scheerbeurt ongemak als jeuk en rode bultjes met name op plekken waar de huid dun is en gevoelig voor wrijving, Bijvoorbeeld tijdens het sporten of op warme dagen. Gentl man, intimate care verzorgt en herstelt als aftershave na het ontharen of scheren. Het trekt snel in en verzacht en verkoelt de huid. Voorkomt ingegroeide haren en je houdt de hele dag een fris verzorgd gevoel. Ideaal voor sporters.

foto: cover Vegetalia.

Vegetalia van Luna Trapani. Italo Antwerpse Luna Trapani kreeg in het restaurant van haar ouders Gallo Nero de Italiaanse keuken met de paplepel ingegoten. Zij werkte vaak mee en zo ontstond haar passie voor koken en eten, Uiteindelijk leidde dat ertoe, dat zij zelf ook de keuken in ging om achter het fornuis te staan. In 2018 ruilde zij haar bestaan als onmivoor in voor een plantbased dieet en opende Spritz in Antwerpen, een vegan Italiaans restaurant. Hiervoor ging zij op zoek naar plantaardige alternatieven voor Italiaanse klassiekers uit haar jeugd. Trapani ging aan de slag met de regionale keukens en bundelde 100 recepten in dit nieuwe boek Vegetalia. Een geheel andere kijk op Italiaans eten. Lees meer

foto: herfst pickles van Peter.

RECEPT: Komkommer-pickle van Peter van Berckel

Weet je de definitie nog? ‘Tsukémono: iets ingewreven met zout of ondergedompeld in een zoute vloeistof?’ In dit recept van Peter van Berckel dompel je de komkommer onder in een gearomatiseerde sojasaus: zo wordt het een shoyu-zuke. Alle ingrediënten zijn verkrijgbaar bij de natuurvoedingswinkel. 

Nodig:

600 g komkommer

5 eetlepels shoyu

3 eetlepels mirin kookrijstwijn

1 eetlepel genmai-su rijstazijn

1 eetlepel gerstemoutstroop of andere zoetstof

paar centimeter verse gember 

chilipeper naar smaak

Bereiding

Breng in een ruime pan water aan de kook, doe de komkommers er in en kook 4 minuten.
Haal ze uit de pan en koel ze terug in koud water. Maak de marinade. Rasp de gember Verwijder de zaadlijsten van de chilipeper en snijd het vruchtvlees fijn. Doe alle ingrediënten van de marinade in een pannetje, breng aan de kook en laat afkoelen. Snijd de komkommers (met een groentemandoline) in dunne plakken. Spreid ze uit op de helft van een grote schone katoenen doek en vouw de doek dicht. Klap nog een keer om en leg er een half uur een zware snijplank op. Meng de uitgeknepen plakjes door de marinade. De tsukémono is direct eetbaar. Je kunt de pickle wel verder laten rijpen in een glazen pot in de koelkast. Peter doet dat onder vacuüm. Dan trekt de marinadesmaak nog meer in de komkommers. 

foto; tijdens het picklen draag je toch deze kekke schort?

No time to die, wear a maekake! Als Peter van Berckel aan de slag gaat met tsukemono, draagt hij vaak een trendy Japans keukenschort, gemaakt van canvas. Zo’n schort heet een maekake en was in de Edo-periode de standaard dracht van ambachtslieden. De maekake maakt nu kans op een cultastatus, omdat Q deze draagt in de nieuwe Bond film No time to die. Een schort met de Mount Fuji erop!  Peter kreeg zijn eerste schort cadeau in Japan, tijdens een bezoek aan een tamari brouwerij. Lees meer

foto: Shakshuka op de camping.

De Israëlische keuken is een combinatie van de Midden-Oosterse keuken en verschillende etnische keukens van over de hele wereld die een afspiegeling vormen van de gevarieerde bevolking van dit land. Gebruik van verse producten die zo van het land of uit de zee komen. Een melting pot van gerechten uit verschillende eeuwenoude culturen en tradities vormen een uniek geheel. Niet voor niets schieten Israëlische restaurants wereldwijd als paddenstoelen uit de grond en zijn de kookboeken van bekende Israëlische chefs zoals Ottolenghi in menig keuken in Nederland te vinden. Of lees het mooie boek TLV van Jigal Krant. (Tip lees ook eens zijn Tel Aviv culinaire gids) Ga mee op een culinaire ontdekkingsreis door Israël.

Momenteel blijft het nog bij virtueel reizen en zit er niks anders op dan Israël naar ons toe te halen en wel met dit recept voor shakshuka. Het recept is meer dan 50 jaar geleden in Israël geintroceert en heeft sindsdien ontwikkeld tot een emblematisch Israëlisch gerecht met vele verschillende variaties.

Shakshuka

Nodig:

1 grote gesneden ui

4 eetlepels olijfolie

30 gram boter

5 gesneden knoflook tenen

gesneden rode paprika

gesneden hete chili peper

1 eetlepel paprikapoeder

1 eetlepel zout

een snufje zwarte peper

een snufje gemalen komijn

1 eetlepel tomatenpasta

2 grote gesneden tomaten

120 ml water

8 gram gesneden koriander/peterselie

1 theelepeltje suiker

zoveel eieren als je wil

Bereiding:

Verwarm de olijfolie en boter in een grote koekenpan op een medium vuurtje. Voeg de gesneden paprika en ui toe en fruit het geheel 5 minuten. Voeg de knoflook en kruiden toe en laat een minuut sudderen. Voeg de tomatenpasta toe, roer door, voeg de tomaten toe, roer door, voeg het water toe, roer nogmaals door en voeg tenslotte de suiker toe. Maak met een grote lepel kleine kuiltjes in de saus en breek in elk kuiltje een ei. Doe de deksel op de pan en laat 5-8 minuten doorkoken of totdat de eieren gekookt zijn zoals jij ze het liefste eet. Gebruik de koriander en/of peterselie als garnering.

foto: een mooi natuurlijk boeket de Utrechtse Heuvelrug.

Puur Heuvelrug boeket. Dat fleurt je vaas op. Jennita Jansen van het plukatelier in Doorn teelt op natuurlijke en duurzame wijze bloemen. Deze teler wil laten zien dat dit anders kan en is daarom haar eigen natuurvriendelijke bloemenkwekerij begonnen op de Utrechtse Heuvelrug. Zij wil de biodiversiteit in haar tuin op de Utrechtse Heuvelrug stimuleren. Voor het National Park Utrechtse Heuvelrug stelde Jennita een mooi veldboeket samen van de mooiste bloemen, die op dat moment bloeien. Een mooi voorbeeld van een streekproduct uit de reeks producten, die het Nationaal Park selecteerde en waar een percentage van de opbrengst wordt gebruikt voor natuurbeheer. Bloemen vrij van gif, bestrijdingsmiddelen en kunstmest. Heuvelrug Veldboeket op jouw keukentafel? Wil jij zo’n prachtig boeket op jouw keukentafel hebben staan? Je kunt de bloemen bestellen via de webshop van het Plukatelier. Je kunt het boeket dan zelf ophalen bij de kwekerij in Leersum (Zandweg 15) of in het centrum van Doorn (Kampdwarsweg 16).

foto: bananenshake met Beleaf uit de foodybox.

Batido de platanos y albaricoque. Vegan milkshake van banaan en abrikoos. Ik maakte deze met de Beleaf amandel barista editie voor een extra creamy effect.

Nodig:

2 bananen

10 gedroogde en gewelde abrikozen

2 bollen vanille-ijs

1/2 liter amandelmelk barista

snuifje kaneel

geroosterd amandelschaafsel ter garnering

Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een blender en mix erop los! Giet in glazen en garneer met wat geroosterd amandelschaafsel.

foto: vers van het strand

Vis rechtstreeks uit zee. Het is al een nationale sport geworden tijdens de diverse lockdowns. Vissen! Meer en meer zie ik buurmannen met hun hengels in de branding staan en allerlei lekker vers gevangen vis uit de Noordzee hengelen. Het fijne is dat Gereons keuken Thuis dan wordt verrast met wat botjes, een zeebaars of ander gespuis uit het zilte nat, dat in SeaSpot direct wordt gebakken en verorberd.

foto: cover Patisserie van de bakker.

Patisserie van de Nieuwendijk. Je kon erop wachten. Het nieuwe boek van Issa Niemeijer-Brown is verschenen als opvolger van Een boek over Brood. De creaties van deze bakker en schrijver mogen zich rekenen tot de beste van Amsterdam. Ga eens kijken op de Nieuwendijk bij Gebroeders Niemeijer. Dit boek is uitgegeven door Brandt. Recensie binnenkort op Gereons Keuken Thuis.

De volgende editie van Gereons Mag, wilde herfst, verschijnt rond 20 november!

video: het is weer voorbij….

NB: Deze nazomereditie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door DSV Media, De Kroon op het Werk, Terra Publishing, Van Gogh Museum, Uitgeverij Brandt, PitchPR, Israël Tourism, Peter van Berckel, , Pascale Naessens,, Lannoo, Neleman Wines,, Beleaf, Issa Niemeijer,, Jennita Jansen, Puur Heuvelrug, Latalis, Gentl, en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Vrouwe van het palazzo.

foto: cover Vrouwe van het palazzo.

Vrouwe van het palazzo. Marlena de Blasi. Een bijzonder kook- en leesboek over wonen en koken in Umbrië. Marlena is een bijzondere kok. Zij runde een kleine bistro in Kansas, maar werd verliefd op een Italiaanse bankier uit Venetië. Ze verkocht de boel en trok de Atlantische Oceaan over en vestigde zich vlak buiten Venetië op een eilandje in de lagune. Hierna vestigde het koppel zich in Toscane, in een oud huis. Uit het boek 1000 dagen in Toscane komt de inspiratie voor mijn recept voor worstjes van de wijnboer.

De Blasi trok verder en belandde in Orvieto, bisschopsstad in Umbrië, waar het stel een heus krakend palazzo betrok en wederom de sterren van de hemel kookte. Daarna wordt het stil rond deze schrijfster en heeft Gereons Keuken Thuis geen boeken van haar hand meer gelezen. misschien de draad binnenkort weer eens oppakken en kijken waar Marlena nu vertoeft.

Vandaag in de serie recepten uit niet alledaagse kookboeken een dessert voor maar liefst 12 personen. Ruimte zat in de balzaal van het palazzo zal de schrijfster gedacht hebben. Mocht je dit teveel vinden, vries dan de rest van het bruine basterdsuiker gelato dan gewoon in.

Nodig voor 12 personen:

10 grote eidooiers

150 g bruine basterdsuiker

8 hele kruidnagels, licht gekneusd

475 ml slagroom

475 ml volle melk

100 ml EV olijfolie

Bereiding:

Klop de eidooiers en de suiker in een grote kom door elkaar. Meng de  kruidnagels, slagroom en melk in een pan door elkaar en breng op een middelhoog vuur aan de kook. Laat kort sudderen. Zeef het mengsel en voeg het in een dun straaltje toe aan het eidooier- en suikermengsel. Klop goed door. Breng het geheel opnieuw aan kook in een pan en laat achtminuten koken totdat er een mooie custard ontstaat. Giet in een kom en laat deze custard afkoelen. Roer hierna de olijfolie erdoor en klop goed. Doe de custard in een bakken en vries deze in. Haal de bakken om de 15 minuten uit de vriezer en roer met een vork goed door. (met een ijsmachine gaat dit natuurlijk sneller)  Zet terug in de vriezer en herhaal dit proces een keer of 4, totdat een mooie ijsstructuur ontstaat. Na deze vier keer zal de custard licht bevroren zijn. Wil je steviger ijs herhaal dan het proces nog een keer of twee. Serveer dit ijs bij de gekaramelliseerde bloedsinaasappels uit Vrouwe van het palazzo. Deze maak je makkelijk zelf door sinaasappelschijven met suiker en een dot boter te karamelliseren. (ik zou er zelf ook nog een scheutje vin santo aan toevoegen)

Volgende week in de serie niet alledaagse kookboeken, de Hongaarse keuken van Gundel, een culinaire tempel in Boedapest.

Natascha bakt zonder suiker en tarwe.

Natascha bakt zonder suiker en tarwe. Op 17 mei jl ging Gereons Keuken Thuis met de metro naar de Boekhandel van Noord, om de boekpresentatie van het nieuwe bakboek van Natascha van der Stelt bij te wonen. Niet een gewoon bakboek, maar net als haar eerdere boreling Bakken met Haver, een boek waarin deze kleindochter van een bakker op zoek gaat naar alternatieven voor suiker en tarwe. Want daar voelt deze schrijfster zich gezonder bij. Door trial en error wist zij heel veel recepten om te zetten naar baksels zonder suiker en tarwe. Vooral suiker is een dingetje, want veel mensen denken dat je alleen witte geraffineerde bietensuiker moet vervangen. Maar helaas, helaas honig, agavesiroop, dadels en andere suikers zijn net zo hard suiker. Dat heeft gevolgen voor de techniek van het bakken en je keuzes. Dat maakt Natascha zo’n originele schrijfster en receptenbedenker. Deze uitdaging blijkt haar wel toevertrouwd.

Twee weken later zag ik Natascha weer, nu achter haar kraam met op de Pure Markt in Frankendael met haar boeken en bijzondere bakproducten. Want zij is een actieve vogel, gaat graag op pad om haar vondsten te tonen en delen. Zo is dit boek Natascha bakt zonder suiker en tarwe,al dan niet met een beetje styling hulp, een soloproductie. Recepten bedenken, testen, schrijven en fotografie. Natascha doet alles zelf. Gereons Keuken thuis weet hoeveel werk dat is. Maar ze is erin geslaagd. Want precies bakken is één ding, maar om zonder gebruik van de bouwstenen suiker en tarwemeel een mooi product neer te zetten is een tweede. Dat vraagt om kennis en doorzettingsvermogen. Het levert een eindresultaat op van minder zoete, edoch smakelijke baksels. Ik vind dat wel fijn, omdat ik niet zo een zoetekauw ben. Anderen zullen er misschien wat meer aan moeten wennen. Maar…vergis je niet… zoete smaak en suikerconsumptie is aangeleerd.

Nu heeft dominee Gereon genoeg georeerd. Wat maakt Natascha zoal zonder suiker en tarwe? Het boek start met veel gestelde vragen, alvorens met het eerste hoofdstuk KOEK te beginnen. Amerikaanse dubbele chocoladekoekjes, cantuccini voor in je zwarte koffie of glaasje vin santo, stroopwafels en de Fryske dûmkes ontbreken niet.

GEBAK mag er ook wezen in de vorm van appelbollen, brownies met hazelnoot (erg lekker, Gereons keuken Thuis vindt brownies vaak te zoet) en een heuse Groninger poffert. CAKE is een echte uitdaging, want je moet toch die luchtigheid zien te maken. Let wel Natascha bakt is geen vegan boek, dus eieren en boter behoren gewoon tot haar repertoire. Via TAART kom ik bij BROOD. De kleine chique haverbroodjes, zoute boter, Epoisses en glas pinot noir erbij maken mij heel gelukkig. Tot slot  FEEST, hierin behandelt zij feestelijke baksels, een heus Paasbrood, taai taai en voor oud jaar oliekoecken.

En zo is dit tweede bakboek van Natascha van der Stelt weer een mooi persoonlijk document geworden. Natascha bakt zonder suiker en tarwe is een technisch goed geschreven boek, voor degenen, die willen bakken zonder suiker en tarwe, of dat nu uit noodzaak is of uit nieuwsgierigheid. Gewoon eens proberen!


Natascha bakt zonder suiker en tarwe, Natascha van der Stelt (ISBN 9789492086990) is een uitgave van Orlando en is te koop voor € 22,50.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

La douce Paris, met Janny langs de lekkerste bakkers van Parijs.

foto: wat een heerlijke réligieuse.

La douce Paris, een woordspeling op la douce France, land van het zoete verrukkelijke leven. En dan la capitale Parijs, ville lumière, stad van knisperende baguettes, boterige croissants, smeltende pains au chocolat en taartjes. Want à Paris on prend la mésure en de grande dame, die je in dit boek langs al dat lekkers loodst, is niemand minder dan Janny van der Heijden. Als een volleerd randonneuse verkende zij de arrondissements, op zoek naar de lekkerste dingen van patissiers. En route dus met Janny.

La douce Paris is een ode van Janny aan deze stad, de elegantie, die zich ook laat zien in alle patisseriecreaties, sommige bijna te mooi op te eten. De schrijfster is dol op Parijs en bezoekt graag de bakkers, die bijna 24 op 24 Parijs bedienen van het heerlijkste op brood- , maar ook op patisseriegebied. Dat 24/24 is niet helemaal waar, want tussen 10 en 4 is het verboden te bakken. Maar tijdens de andere uren worden de heerlijkste broden en zoetigheden vervaardigd. Je kunt er een tour van maken. En dat is nu precies het leuke aan La douce Paris. Janny neemt je mee langs haar favoriete adressen.

We beginnen in de buurt van les Halles, tot 1962 Rungis het overnam, het culinaire hart van Parijs. Deze buurt werd getransformeerd tot cultureel centrum van de stad, maar raakte in de jaren negentig in verval. Nu is mede door ingrijpen met nieuwe Hallen de buurt weer sterk in opmars. Wat echter altijd bleef waren de gerenommeerde adressen, zoals Stohrer met zijn puits d’amour of maison Kayser met baguette mongue, vernoemd naar de eerste bakkerij. Janny verklapt hierna het recept om de heerlijke tarte au caramel van het laatste huis zelf te maken.

foto: cover La douce Paris

We belanden in de Rue Saint Honoré, een chique straat met bodyguards voor de merkwinkels. Een vriendin uit mijn studietijd woont daar en schreef over deze buurt een mooi boek. Der Himmel neben dem Louvre. Over haar leven in Parijs en in de salons du thé. Want dat kenmerkt deze buurt tussen Louvre en Place Vêndome, met de grote hotels en joailliers.  Je drinkt hier geen koffie, maar vlijt je neer voor een kop of kannetje thee. Ook vind je hier de grote huizen als Ladurée met de beruchte macarons, het chocolat chaud adres Angelina en le patisserie du Meurice, waar vrais objets d’art worden gemaakt. Te mooi om op te eten. Als je dat doet, doe zoals Janny en peuzel je taartje op in de fijne tuin van het Palais Royal. Een van de favoriete plekjes van Gereons Keuken Thuis in Parijs, ver van de stad, maar er ook middenin. La douce Paris gaat verder langs de bakkers en patissiers van de buurt rond boulevard Haussmann en Opéra. Daar zitten enkele pareltjes en favorieten van Janny, ook Japanse. Lunchen doe je bij  Galéries Lafayette of op het dak van Printemps. Montmartre en Pigalle, ontbreken niet aan de voet van de bute met de suikerzoete roomsoezenkerk, de Sacré Coeur. Een levendige buurt, met wederom een mooie route. De Marais, Rue des Rosiers, het hart van Joods Parijs, waar ze in de rij staan voor de falafel. Het leuke aan deze buurt is dat alles nog kleinschalig is rond de Place des Vosges. En wat te denken van de pretzels en apfelstrudel van Asjkenazische en koosjere bakkerij van Florence Kahn?

foto: stap in de Russische 19e eeuw bij Pouchkine.

Ik verlaat de rive droite, want aan de andere kant van de Seine ontdekte Janny ook veel moois. Studentenbuurt Quartier Latin. Vergeet niet bij Berthillon op Ile St. Louis een ijsje te eten, alvorens je tour te starten op de Place Saint Michel. Bezoek eens de Tunesische bakkerij in de Rue de la Harpe, score een boek, net als Alice B. Toklas of  Hemingway bij de Shakespeare Company en peuzel je zoete waar al lezend op in de tuinen van het Luxembourg. Of in de tuinen rond de Romeinse opgravingen in deze buurt. Terwijl ik nu zit te typen zie ik het allemaal voor me. Last but not least, gaan we BCBG naar Saint Germain des Prés, wieg van het rive gauche gevoel, met warenhuis Au Bon Marché en befaamde brasserieën. Ik ben door dit boek er wel achter dat taartjes ook iets existentialistisch hebben. Klassieke patisserie in optima forma, zoals de meesterlijke macarons van Pierre Hermé.

Inmiddels is het een wat lange recensie geworden en dan ben ik nog niet eens op de helft. La douce Paris is een smul- droom- en reisboek ineen. Zelfs op deze vrijdagochtend aan zee waan ik me even ailleurs. Volgende keer live op pad met dit heerlijke boek onder de arm. Want, als je in Frankrijk of Parijs bent verdien je elke dag een taartje, een stukje joie de vivre.  Chapeau Janny!

La douce Paris, Janny van der Heijden (ISBN 9789018045166) is een uitgave van ANWB boeken en te koop voor € 23,95 (leden) of € 24,95 (niet leden)

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

SWEET, Yotam Ottolenghi & Helen Goh.

 foto: cover SWEET.

SWEET, de nieuwe loot aan de stam van alle Ottolenghi boeken. Met dit boek gaat de succesvolle horeca entrepreneur en kok Yotam samen met patissière Helen Goh op ontdekkingsreis langs zoete smaken, taartjes, koekjes, cakes en desserts. En hij gaat terug naar de tijd, dat zijn werk bestond uit het luchtig kloppen van eiwitten. Nog steeds zijn in Londen grote meringues  onlosmakelijk verbonden met Ottolenghi. Het handelsmerk van zijn deli in Islington. Net als de gewoonte van deze man een verbond te sluiten met een ander, waardoor er mooie boeken ontstaan, zoals Plenty, Jerusalem en NOPI.

Drie jaar lang hebben Goh en Ottolenghi gewerkt aan dit boek, dat ze in eerste aanleg SUIKER wilden noemen, omdat je nu eenmaal bij gebak niet ontkomt aan suiker. Alle modes ten spijt.  De schrijvers vinden dat suiker er nu eenmaal bij hoort. Het hoort bij de overvloedige stijl van Ottolenghi’s kookkunst. SWEET vervult beiden met vreugde. Aan de slag dus bakkers. Nu is Gereon Keuken Thuis meer van de consumptie dan het bakken, maar dat neemt niet weg dat ik SWEET een heel inspirerend boek vind. Anders dan bij koken is bakken een veel technischer iets. De hoeveelheden en processen moeten kloppen. Hier ontstond de grote vriendschap van Helen en Yotam. Ontstaan rond een stuk taart. Helen, eigenlijk psychotherapeute uit Australië kwam rechtstreeks van de boot in Ottolenghi’s zaak terecht en is nooit meer verdwenen uit de patisserie. Samen bakten, proefden en bedachten ze creaties voor SWEET. Doordat ze inmiddels beiden een gezin hebben zijn deze sessies wat schaarser geworden, maar als ze elkaar treffen is het gespreksonderwerp direct gevonden.

SWEET is geen bakboek, maar meer. Het is het resultaat van kennis bundelen. Het boek start met biscuits en koekjes, makkelijk en snel te maken, weinig keukengerei, weinig gedoe en de kinderhand is direct gevuld. Met bijvoorbeeld pindakaaskoekjes, amandelwafeltjes en kattentongen. Ja zelfs Hollands gevuld speculaas, dat Yotam leerde kennen via Amsterdamse patissier Cees Holtkamp. Tot slotte noem ik de Garibaldi’s, die wij sultana’s noemen.

Minicakes, daar zijn Goh en Ottolenghi dol op. Een traktatie waar je iedereen blij mee maakt. Het vergt iets meer keukengerei, vormpjes en bakplaten. Mooie creaties zoals Perzische liefdescakes. De beroemde madeleines met saffraan, honing en sinaasappel. Cupcakes, waarvoor zelfs de #ACBM een uitzondering maakt! Door het gebruik van halva en tahin zie je ook de Levantijnse achtergrond van Ottolenghi terug. Tot slot wil ik de Guinnesscakejes met chocola en Baileys noemen. Dit lijkt wel een Iers gedicht.

Het grote werk in SWEET, cakes en taarten. Het valt me op dat de schrijvers veel werken met likeuren, rum of andere destillaten. Heb je kinderen of wil je geen alcohol? Laat je het weg. Ondanks dat de recepten uitgebreid beschreven worden is het natuurlijk altijd mogelijk je eigen draai te geven aan je taart. Ik las over een taart van rode biet met gember en zure room. Ik als niet super zoetekauw zou deze smaken wel kunnen waarderen. Druiven- of Cleopatrataart, dat klinkt adellijk. Of wat te denken van de fruitcake met grappa?

Ik maak een sprong naar kwarktaarten. Nergens is het ontleden van recepten zo belangrijk als bij deze taarten, die zowel warm als koud worden “gebakken”. Passievruchtenkwarktaart met gekruide ananas, wat exotisch.

SWEET vervolgt met platte taarten, van klassieke open vruchtentaarten tot kleine tartelettes met vijgen, rijst of een pistache-frangipane. Hier lijkt het een beetje op de klassieke Franse patisserie. Maar anything goes voegt de charmante Ottolenghi eraan toe. In dit hoofdstuk ontbreken de Mont Blancs met kastanjecrème ook niet. (en die vind ik lekker)

Is er nog ruimte voor een toetje? Desserts spelen een grote rol in de keukens van Ottolenghi. Heel wat desserts zijn er voorgeschoteld aan de gasten. Wat te denken van ricottaflensjes met vijgen, honing en pistachenoten? Of een frisse yoghurt pannacotta met basilicum en gehakte aardbeien? Fris en sweet. Als laatste noem ik de grapefruitsorbet met campari. Dat noem ik geen dessert maar een cocktail. Tot slot geeft het tweetal nog wat recepten voor snoeperijen, gevolgd door wat algemene productkennis.

SWEET is een boek om door te lezen, het proces te doorgronden en over na te denken. Dat vind ik zo knap aan deze twee schrijvers. Starten met ontleden en dan weer opbouwen. Heel precies. Anders dan de felle cover doet vermoeden is het geen boek vol hedendaags visueel geweld. Daar houd ik van. In mijn optiek draait het om de uitleg.  SWEET is waardige nieuwe loot aan de Ottolenghi boom. Ik moet maar snel eens een bakcursus gaan volgen, misschien wel bij dit duo!


SWEET, Yotam Ottolenghi en Helen Goh (ISBN 9789059567580) is een uitgave van Fontaine en is on- en offline te koop voor € 29,95.

Noot: dit boek werd mij als recensie exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten