pasta Archives - Pagina 3 van 5 - Gereons Keuken Thuis

22/01/201822/01/2018

Koken op maandag, basissaus.

foto: art & food uit Iran. (gezien op First Art Fair)

Koken op maandag, basissaus. Een nieuwe week staat voor de deur, nieuwe kansen. Het leven van een foody is vaak een gepuzzel, want wat te eten en wat te maken? En als je jezelf dan ook nog eens tot doel stelt #nowaste en #antipakjesenzakjes te koken, vergt dat enige planning vooraf. Ik vind eten weggooien altijd zonde. Mijn voorraadkast staat vaak vol met allerlei producten, al dan niet als #culipost tot mij gekomen. Sommige staan er al een tijdje anderen zijn in een mum van tijd opgepeuzeld. Op een wat grijze maandag als deze verleiden deze producten mij niet iets nieuws te doen. Integendeel, ik ga voor basic! Gereons Keuken Thuis las onlangs over een onderzoek, dat aan het licht bracht, dat veel mensen gedurende een bepaalde periode 10 gerechten hebben, die zij frequent maken. Totdat het seizoen verandert of hun mood. Ik kan dat alleen maar beamen. In september ga ik los met fruit om in potten te stoppen, oktober en november staat er vaak wild op het menu. En na het feestgedruis van december ga ik in januari vaak voor basic. Dat is overigens niet hetzelfde als detoxen, lijnen en gezondheidsplannen etc. In deze tijd van het jaar is mijn basissaus een ideaal recept. Geschikt voor pasta, lasagne of een andere schotel. Ik maak meestal een pan vol, zodat ik altijd een portie in de vriezer heb voor een snelle maaltijd op doordeweekse dagen.

Nodig:

500 g rundergehakt

1 winterwortel

2 stengels bleekselderij

2 tenen knoflook

1 rode ui

2 blikken gepelde tomaten

1 glas rode wijn

suiker (facultatief)

olijfolie

zout en peper

tijm

rozemarijn

oregano

1 laurier blad

Bereiding:

Snijd de wortel, bleekselderij, ui en knoflook heel fijn. Verhit de olie in een pan en fruit de gesneden groenten aan. Voeg het gehakt toe en bak dit snel aan. Blus af met wat rode wijn. Voeg de blikken tomaat toe, eventueel een klein schepje suiker. Voeg de kruiden en laurier toe. Laat het geheel zeker anderhalf uur pruttelen. Maak op smaak met wat peper en zout. Eventueel kun je een lepeltje Umami 5 pasta toevoegen.

17/12/2017

De laatste bochten in de kerstrally.

foto: mijn foute kersttrui ligt klaar!

De laatste bochten in de kerstrally van dit jaar. De finish is in zicht. Volgende week maandag kun je de vruchten plukken van al je receptgepuzzel, je #kerststress, de boodschappenkwelling en het koken zelf. Want één keer per jaar moeten de remmen los en stormt de hele kerstrally op het doel af. De hele familie en alle andere gasten zullen weten, dat jij bent behept met kerstkoken zonder stress. Applaus, je strijkt je jurkje glad of je foute kerststrui en treedt aan op de bühne van het kerstgedruis. We hebben het maar weer gedaan dit jaar, om meteen na deze dagen te verzuchten, dat je blij bent, dat je het weer hebt gehad. Een soort mille miglia getriggerd door clubbladen de supermarkten, alle fijne waar on display en de vrolijke lichtjes in de stad. We zijn er allemaal gevoelig voor. In Gereons Keuken Thuis is dat niet anders. Het is in december een ongoing process.

Maar zoals in de eerdere afleveringen over #kerststress, kun je het jezelf ook makkelijk maken. Gereons Keuken Thuis gaat op Eerste Kerstdag voor een easy lasagne met extra romige bechamel en een wilde touch door gebruik van umami 5 van Laura Santtini. Een salade erbij. Het kerstontbijt is ook een makkie, want dat is gewoon een Engels ontbijt met bonen, spek, eieren en toast. Voor de vegans onder ons staat er een leuk alternatief in het kookboek van de jongens van Happy Pear Eventueel schuif ik tussendoor nog een snee kerststol naar binnen met een lik zoute boter. En dan het kerstdessert, la pièce de résistance. Voor mij voldoet als dessert meestal een stukje kaas met wat noten.

foto: buon Natale van Marlene®

Toch een zoet dessert? Het appelmerk Marlene® was zo charmant mij een gezellig kerstpakket vol heerlijke appels te sturen. Buon Natale uit Süd Tirol. De bergen en de Mediterrane zon staan garant voor de lekkerste appels. Eet ze, gewoon uit het vuistje, in een tarte aux pommes pur beurre of in een chocolade dessert. (recept onder aan deze post) Of… ik sla het dessert over en ga me vast verdiepen in mijn kookboeken top 15 van 2017, een parade van al die verrassende titels (een dikke 100 dit jaar), die op de mat ploften in Gereons Keuken Thuis. Mijn top 15 staat 30 december op mijn blog. Allemaal de laatste bochten van de kerstrally van 2017.

foto: kerstleesvoer

Mijn kerstleesvoer ligt klaar, de boel is minimaal versierd en mijn kersttrui ligt klaar. De laatste etappe in mijn kerstrally. Gereons Keuken Thuis gaat luieren en plannen beramen voor 2018. FIJNE KERSTDAGEN!

foto: dessert van Marlene®

Ingrediënten:

400 g pure chocolade met 75% cacao

200 g boter

4 eieren

50 g cacao

120 g suiker

2 Red Delicious Marlene® appels

Voor de karamel:

100 g suiker

30 ml water

Bereiding:

Klop de eieren en de suiker met een mixer op tot een schuimende en compacte massa.
Smelt de boter samen met de chocolade in een pan of magnetron. Laat het mengsel niet aan de kook komen. Laat het geheel afkoelen tot kamertemperatuur. Voeg nu de cacao toe. Meng alles goed en laat geen klontjes ontstaan. Doe het mengsel dan langzaam bij de opgeklopte eieren en roer alles voorzichtig om. Beboter 8 à 10 bakvormpjes met boter en bestrooi ze licht met meel.
Schil 1 de Red Delicious Marlene® appel en snij deze in kleine blokjes. De andere appel niet schillen en in schijfjes snijden.Voeg de appelblokjes aan het chocolademengsel toe en zorg dat alles goed gemengd is. Verdeel het mengsel over de bakvompjes. Bak de taartjes ongeveer 30 minuten in een op 160°C voorverwarmde oven. Controleer met een prikker of ze gaar zijn voordat u ze uit de oven haalt. Meng 100 g suiker met 30 ml water in een pan. Breng al roerend aan de kook, tot er een amberkleurige karamel ontstaat. Dompel de appelschijfjes onder in de karamel en haal ze eruit zodra zich een dun laagje suiker op het schijfje heeft afgezet. Laat de appelschijfjes afkoelen op wat ovenpapier. Steek de gekaramelliseerde appels als decoratie in de afgekoelde taartjes.

Noot: deze appels werden mij als #sample opgestuurd door een PR vertegenwoordiger. Ik word hier niet voor betaald. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

22/08/2017

Puur pasta van Laura Santtini.

foto: cover Puur pasta.

Puur pasta. Het leven is een combinatie van tovenarij en pasta, volgens il maestro Federico Fellini. Deze slogan gaat zeker op voor restaurateur en culinair schrijfster Laura Santtini. Haar leven is doordrenkt van pasta, thuis en in haar professionele leven. Pasta is snel, makkelijk en basisvoedsel, waarmee je op elk niveau aan de slag kunt. Van tarwe, andere granen of tegenwoordig op plantaardige basis, zoals pasta van courgette. Het is voor Laura de som der delen. De gerechten zijn traditionals, zoals haar ouders in het restaurant in de Londense wijk Belgravia serveerden en meer hippe variaties zoals spaghetti gesneden van boterpompoen. (butternut squash in het Engels wordt vertaald als flespompoen, maar dat terzijde)

Puur pasta begint met een overzicht aan pastasoorten, gemaakt van granen, bonen, knollen en groente. Hierna besteedt de schrijfster aandacht aan het maken van klassiek deeg voor pasta en gnocchi. Een variant voor zoet pastadeeg voor koekjes, zoals die worden geserveerd in haar restaurant. De voorraadkast verdient aandacht, met een boodschappenlijst. Overigens is dit iets wat je de laatste tijd vaker in kookboeken ziet. En wat tips voor kruidenmengsels.

Puur pasta onthult hierna de pastageheimen, zoals nummer 1 de opbouw van een smakelijk pastagerecht. Geheim twee is het pasta koken als een Italiaan. En drie voor mij de leukste om te lezen is het mantecare, het mengen van de saus en de pasta. Emulgeren van zetmeelrijk water, vetten en zuren uit de rode saus.

Sauzen komen ook ruimschoots aan bod, voor beginners, klassieke rode saus, crudaiola (koude tomatensaus), pesto, romesco. Alles komt aan bod. Olie en botersauzen. Gebruinde boter met umami ontbreekt niet. Laura Santtini mag met recht een umami expert genoemd worden, als créateur van Taste #5 Umamipasta, dat volgens haar in geen enkele keuken mag ontbreken. Misosmaken, truffel, knoflook en olie of bottargasaus. De keuze is uitgebreid.

Puur pasta gaat verder met snel&simpel, want dat is nu één van de geweldige eigenschappen aan pasta. je hebt zo een voedzame maaltijd op tafel. Lekker basic met munt en kappertjes, cacio e pepe of de all time favourite van Gereons Keuken Thuis: carbonara, waar Santtini later nog wat varianten op geeft. Of wat te denken van eiernoedels met kimchi en bacon? Snel&simpel bevat veel originele combinaties. Als laatste recept ontbreekt haar variatie van penne alla vodka niet.

In een boek van een umami adept mogen funghi, de Italiaanse term voor champignons natuurlijk niet ontbreken, voor romige paddenstoelen, een paddenstoelenlasagne met truffelolie of een mac ‘n cheese met truffelolie. Met verse truffel lijkt de laatste nog meer da bomb.

Via groenten belanden we bij de zee-afdeling. Vis en schaaldieren, vongole, puttanesca, pasta met garnalen en chorizo en rots spleet pasta. Scoglio. Die moet Gereons Keuken Thuis eens maken met een kilootje bijvangst uit IJmuiden. Het boek besluit met een aantal pasta en vleescombinaties, de klassiekers bolognese en amatriciana. Of een juicy en knapperige spaghetti met een kippetje er bovenop.

Puur pasta is een heerlijk boek vol originele recepten op pastagebied. Terroir met een twist. Ik vind dat wel leuk, lekker experimenteren met smaken en traditionele gerechten. En tevens met andere smaken en texturen. Puur pasta is geen boek voor de niet rekkelijke Italië adept, omdat het een hoog fusiongehalte heeft. Heel Londens zou ik zeggen en een beetje tovenarij.

Puur pasta, 70 overheerlijke, weldadige en originele recepten. Laura Santtini. (ISBN 9789492500298) is een uitgave van Edicola en is te koop in en buiten de boekhandel voor € 25,00

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

29/05/201729/05/2017

Lazy Monday, pasta met garnalen.

foto: lazy Monday.

Lazy Monday, tijd voor een luie pasta met garnalen. Sun galore op je bord! Het was een heerlijk warm Hemelvaartweekend. Wat fleurt de Noordzeekust dan op. Zonnetje op je bolletje, op het strand liggen als een hagedis.(een mooi Frans woord hiervoor is se lézarder) Naar Bloemendaal wandelen, om naar de jeunesse dorée te kijken. Met je voeten in de branding. IJsje erbij. Al fresco dining aan het Hollandse strand. Gereons Keuken Thuis is er dol op. Maar nu is het weer maandag, is de mierenhoop verdwenen en valt er weer een wat gezapige en door het onweer van vannacht vochtige rust over strand en dorp. Een echt luie maandag. Zo’n dag vraagt om weinig inspanning. Zeker in de keuken van Gereons SeaSpot. Een luie pasta met garnalen vol pit, die ik voor de Caraïbische touch flambeer met de reserva rum van Don Q, premium van Puerto Rico, basis van de eerste piña colada en nog duurzaam ook. Maar daarover binnenkort meer op mijn blog. Het is tenslotte lazy Monday. Ik geniet er nog even van.

Nodig:

300 g gepelde rauwe gamba’s

300 g spaghetti

2 tl chili vlokken

sap en zest van limoen

2 tenen knoflook gehakt.

gehakte koriander

grof zeezout

5 ml Don Q rum

olie

Bereiding:

Maak de garnalen goed schoon en verwijder het darmkanaal. Dep ze droog. Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op het pak en giet af. Pers de limoen uit en maak wat zest van de schil. Verhit olie in de pan en fruit de knoflook. (let op dat deze niet verbrandt) voeg de garnalen, chili vlokken, wat zeezout toe en bak kort aan. Voeg de rum toe en flambeer kort. Blus af met limoensap en zest. Voeg de spaghetti toe en hussel door elkaar. Serveer de pasta direct gegarneerd met gehakte verse koriander.

24/03/201724/03/2017

Verrukkelijk Rome.

foto: cover Verrukkelijk Rome.

Verrukkelijk Rome, een kookboek vol dolce vita. Eten is een taal, die net als elke andere taal moet worden ontcijferd en geleerd. Foodwriter en -blogger Eleonora Galasso neemt je mee op pad over de sanpietrini (kinderkopjes) van de Eeuwige Stad. Want voor deze schrijver is Rome haar favoriete plek om lang te tafelen met vrienden en familie en en passant de wereld te verbeteren. E pronto a tavola!, de Romeinse tafel van Eleonora, haar dolce vita in een kookboek. Het start met de Romeinse voorraadkast, want when in Rome do as the Romans do! Olijfolie, pasta, rijst, homemade bouillon, ricotta van schapenmelk en in september ingemaakte potten tomaten en saus. Tevens geeft ze tips hoe de heilige graal van de Romeinse keuken, de purperen artisjok, klaar te maken, zonder te blijven zitten met zwarte handen.

Het genot van het ontwaken in de stad en haar kleine straatjes en lome stilte.We starten de tour met een ontbijtje. Dit verkleinwoord is al te groot voor ontbijt, omdat in Rome de dag wordt gestart met een kop caffé en een cornetto. De mogelijkheden voor deze kleine zoetigheden zijn eindeloos, naturel, met chocolade, jam of room. Zoete broodjes, briochevlecht met chocolade, koekjes om te soppen. Allerlei traktaties trekken voorbij. Wat het oer Britse granola ertussen doet begrijp ik niet helemaal, vind ik niet zo Romeins. De bigné di San Giuseppe daarentegen wel.

Merende, kleine snack tussen de maaltijd door, snoepen vlak voor de lunch of avondeten. Pretzels met wijn, trio van bruschette, minipizza’s met tomatensaus. Even de trek stillen voordat de echte maaltijd begint. Op doordeweekse dagen hebben de alimentari het druk. Ondanks hun lange pauze gaan veel Romeinen voor een lunch onderweg. Bouwvakkers, oude dametjes en bankiers. Ze proberen allemaal voor te dringen om hun broodje te bemachtigen. Galasso geeft in dit hoofdstuk recepten voor broodjes, sandwiches, een spaghetti-omelet en zelfs savooiekoolpakketjes met kalfsgehakt. Je zou het zo allemaal oppeuzelen in het park van de Villa Borghese.

A tavola, zondag met de famiglia. er wordt uitgepakt, iedereen is uitgenodigd, zolang we maar niet met 13 man aan tafel zitten, indachtig het laatste avondmaal. Veel bijgeloof, maar ook conversaties en iedereen eet en doet mee. Met griesmeelgnocchi met varkensvlees in saus op Romeinse wijze, zalmfilet met een mousse van tuinbonen en pecorino, de emblematische carbonara en tot slot de gehaktballen van de oma van Eleonora.

Het fenomeen aperitivo komt aan bod. Een drankje en een hapje na het werk. Gereons Keuken Thuis kent dit van de bezoeken aan de evenementen van de Italiaanse Kamer van Koophandel. Romeins fingerfood, zoals mozzarella in carrozza, de beroemde olive all’ascolana of citroen gevuld met tonijncrème. De schrijfster geeft er een leuke moderne twist aan.

Galasso houdt van romantiek, dus een hoofdstuk over romantische dinertjes kan niet ontbreken. Lippenstift op en met haar Roman lover lang tafelen. Con amore. Bucatini alle vongole of ravioli op Romeinse wijze onder de sterrenhemel. Glas koele witte Frascati erbij. Diners! Veel mensen zien Italië als luilekkerland, een plek van overvloed en voldoening. geloof het maar vertelt de schrijfster, doe je ogen dicht en droom verder. Een hoofdstuk met feestgerechten volgt, want in de Bel Paese is er altijd wel een aanleiding voor een klein of groot festa. In Rome is dat niet anders. Van Driekoningen tot Maria Hemelvaart op 15 augustus. Iedereen doet een duit in het zakje. Mimosataart voor 8 maart, paasbrood of gepocheerde perziken.

Het boek besluit met een hoofdstuk, waarin Eleonora tips voor je voorraadkast geeft. Pruttelende geluiden uit de keukens, waar vrouwen de oogst verwerken tot voorraad voor de winter, zoals, daar zijn ze weer, artisjokken op olie, tomatensaus, harde Toscaanse koekjes, grissini en rode uienconfituur. Dit spreekt Gereons Keuken Thuis aan.

Verrukkelijk Rome is een heerlijk boek om te lezen en de fotografie van David Loftus is prachtig. Het neemt je mee door deze stad en haar gerechten. Galasso is niet bang om een moderne twist te geven aan klassieke gerechten, als zullen Italo puristen hiervan gruwelen. Ik vind dat wel leuk, want ook de Eeuwige Stad staat niet stil. Wat mij minder aanspreekt zijn de gestileerde foto’s van Eleonora Galasso als model op hakken en couture, maar ja ik heb ook niet de vrouwelijke dolce vita fantasieën van rode lippenstift en kokette dameskleding. Maar voor een ander hoort dat bij het plaatje van Rome. En dat het niet alleen om beeld gaat laat de schrijfster zien in haar verhalen en recepten. Ze is geslaagd in haar rondleiding door Verrukkelijk Rome! Gereons Keuken en Route zou zo met haar mee gaan over de kasseien.

Verrukkelijk Rome, authentieke en hedendaagse gerechten. Eleonora Galasso. (ISBN 9789461431639) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 24,95

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

19/08/201619/08/2016

Spaghetti alla carbonara.

foto: spaghetti alla carbonara

Spaghetti alla carbonara. Op de wijze van de houtskoolstoker. De eerste keer dat ik dit gerecht at was bij Vesuvio in Cannes in 1981. Nu 35 jaar later kun je me er nog voor wakker maken. En is onze relatie nog steeds springlevend. Ik eet dit gerecht direct warm geserveerd met een extra eidooier of het restje koud direct uit de de ijskast. Ik maakte spaghetti alla carbonara vaak klaar in ons studentenhuis. In die tijd kende men alleen de pasta’s met rode sauzen het liefst uit een zakje van een Zaanse fabrikant. Spaghetti gemaakt van zachte estivum tarwe. En de saus was standaard bolognese. Andere bereidingen kende men niet. Grote ogen zette ik op toen huisgenoot B. naar de ijskast liep en de ketchupfles pakte. Full force ging deze over de carbonara. Heiligschennis!!! Maar ja het waren de eighties. De hogere pastakunde was nog niet uitgevonden.

Spaghetti alla carbonara, een klassieker, die volgens de mare is uitgevonden in het na-oorlogse Rome. Om de Amerikaanse soldaten hun scrambled eggs en bacon te serveren. Of dat zo is, weet ik niet maar het is een mooi verhaal.

Een ander heikel onderwerp is of carbonara met of zonder room, met of zonder champignons ( getuige het nieuwe product van een multinational, carbonara in 20 minuten) wordt gemaakt. Het antwoord hierop is driewerf NEE!

Spaghetti carbonara is een gerecht van spek ei en schapenkaas, eventueel een teentje knoflook en wat peterselie als garnering. Voor mij is het als niet ei liefhebber een van de enige gerechten waar er niet genoeg eidooier in kan zitten. dat maakt de pasta zo onctueux om maar eens een Franse term te nomen. Romig, gebonden…. Ik houd erover op, want het water loopt mij al in de mond. Spaghetti alla carbonara met een fris glas wit uit de Castelli Romani. En wat de twist betreft: natuurlijk bij puristen niet toegestaan. Ik voeg soms een dash cayennepeper en wat citroen rasp toe. (niet verder vertellen)

Nodig:

400 g biologische spaghetti

6 eieren

200 g kinnebakspek of anders gerookt spek.

100 g geraspte oude pecorino

olijfolie

peper en zout

3 gehakte tenen knoflook

gehakte peterselie

voor de twist:

een snuif cayennepeper

wat citroenrasp

Bereiding:

Snijd het spek in kleine blokjes en bak het uit in wat olie. Fruit de gehakte knoflook kort mee. Scheid de eieren en bewaar 4 dopjes voor de garnering. Kook in heet water de spaghetti gaar volgens gebruiksaanwijzing. Voeg wat kookvocht, peterselie en peper en zout toe aan de gebakken spek. Roer de afgegoten spaghetti erdoor. Daarna de geraspte kaas. Als laatste twee eidooiers, nadat de pasta iets is afgekoeld. Je wilt immers geen roerei. Serveer de spaghetti alla carbonara direct met voor ieder een dopje met eigeel erboven op.

15/08/2016

Spaghetti met tonijn en kerstomaatjes.

foto: spaghetti met tonijn en kerstomaatjes

Lunchpasta, spaghetti met tonijn en kerstomaatjes. Het is maandag, nog steeds zomer en het strand lonkt. Sinds de fusie van twee niet nader te noemen supermarktketens. (Ja, die blauwe en die met die leeuw) is het assortiment danig uitgebreid. Ineens stonden er hier in de schappen blikken met echte Italiaanse tomaten, van zongerijpt Italiaans, via gehalveerde Romatomaat, hele kerstomaatjes op sap tot datterini, dadeltomaatjes. Wat een feest vergeleken met die blikken tomaat, die we jaren voorgeschoteld kregen. En die smaak. Zo’n blik is instant feest, Butta la pasta zou ik zeggen. Fruit wat knoflook, een scheut olijfolie, rasp wat Parmezaan en klaar is Gereon. Houd ik in ieder geval tijd over om het strand te verkennen. Een als je er dan zo’n heerlijk blik tonijn bij doet en wat basilicum van het balkon is je maaltijd compleet in nog geen kwartier. Zomer op je bord. Zonnebommetjes in je mond. Vandaag een spaghetti met tonijn en kerstomaatjes. Ik guts er dan voor de pit nog een scheut je piri piri over.

Nodig (4 personen):

1 pak biologische spaghetti

1 blik tonijn op water of olie

1 blik Mutti kerstomaatjes op sap

sap van een halve citroen

4 tenen knoflook gehakt.

basilicumblaadjes

1 tl oregano

peper en zout

1/2 tl chilipoeder

geraspte Parmezaanse kaas

olijfolie

Bereiding:

Kook de biologische spaghetti volgens de aanwijzingen op het pak. Verhit in een pan wat olie en fruit hierin kort de knoflook en chilipoeder aan. Voeg het blik tomaatjes toe en breng het geheel aan de kook. Voeg het citroensap, oregano en basilicum toe. laat kort sudderen. Voeg naar smaak wat peper en zout toe. Giet de spaghetti af en bewaar wat vocht. Laat het blik tonijn uitlekken. ( indien op olie wat visolie bewaren) Meng de spaghetti met de saus en schud om en om tot het geheel goed is gemend. Voeg eventueel wat visolie of kookvocht toe. Garneer de spaghetti met de uitgelekte tonijn en serveer direct. Met of zonder geraspte Parmezaanse kaas. ( of een dash piri piri)

01/07/201601/07/2016

Pastasalade met pit.

foto: pastasalade met pit

Pastasalade met pit. Speciaal voor de nationale dag van de #pastasalade. Een speciale dag, die vorig jaar werd gelanceerd met zeer zomerse temperaturen. Een dag in het teken van een frisse salade voor binnen en buiten. Voor bij de picknick, op het strand, bij de BBQ of als maaltijdsalade.

Een tijdje terug organiseerde ik een beachday in Gereons Seaspot. Een lekkere wandeling op het strand en daarna een zomers buffetje met hoemmoes, teriyaki kip, salade Baltique en een pastasalade met pit. Met pit ja, niet de pitten van de olijven maar pit uit het Portugese flesje piri piri. Ontdekt tijdens een weekje Lissabon. Een pastasalade in de kleuren van de Portugese vlag, rood van de chorizo en zongedroogde tomaatjes, groen van de olijven, augrukjes en peterselie. Een het geel van de mais en durum tarwe van de pasta. Het concept was ontstaan. Een pastasalade met een Portugese touch. Pastasalade met pit! We drinken er een stevige rode wijn uit de Alentejo bij. Ook zo’n ontdekking uit het land van de zeevaarders, die de pittigheid van de peper meebrachten van hun reizen.

foto: de Portugese vlag

Nodig:

400 penne of andere buispasta

1/2 potje groene olijven uitgelekt

3 tenen knoflook

1/2 potje zongedroogde tomaat op olie uitgelekt

1/ chorizo in blokjes

1/2 blik maiskorrels

bosje peterselie

1 tl pimentón de la Vera

1/2 potje zure augurkjes

olijfolie

1 el piri piri

1 citroen

Bereiding:

Kook de penne of buispasta beetgaar en laat deze snel afkoelen. Snijd de chorizo in blokjes, Snijd de uitgelekte zongedroogde tomaatjes in stukjes. Hak de tenen knoflook fijn. Hak de peterselie fijn. Snijd de kleine augurkjes in stukjes. Meng de olijven, augurkjes, tomaatjes,mais, chorizoblokjes, knoflook en afgekoelde penne door elkaar in een diepe schaal. Maak de pastasalade op smaak met wat zout en peper. Maak een dressing van 4 el olijfolie, een uitgeperste citroen, 1 tl pimentón en 1 el piri piri. Meng de dressing door de salade en garneer het geheel met de gehakte peterselie. Zet het flesje piri piri ernaast voor de fans van extra pit.

foto: beachday @Gereons Seaspot

Tip: mocht zoals ik wat van deze pastasalade overhouden. Hij is prima op te bakken, zoals ook mijn tante Canasta zou doen. #nowaste

Ik ben natuurlijk niet de enige, die de nationale dag van de #pastasalade viert op 1 juli.

Miss Foodie maakte een pastasalade met zalm

Eten maken gaat voor een lunchsalade met pasta, andijvie en zoete aardappel

En…. wat plaatsen jullie vandaag op Facebook?

23/04/201623/04/2016

Pasta di Janny.

foto: Pasta di Janny (cover)

Het is een mooie zaterdagochtend in Gereons Keuken Thuis. Het zonlicht valt binnen. Lente. Naast mij op tafel ligt Pasta di Janny. Het nieuwe boek van culinaire duizendpoot Janny van der Heijden.

Zij schreef al eens eerder een boek over pasta, opgedragen aan haar zoon. (nu zo’n 35 jaar geleden) Nu doet ze het opnieuw maar dan voor haar kleindochter, die nu ongeveer dezelfde leeftijd heeft als haar zoon destijds. Want Janny houdt van tradities, van doorgeven van kennis. Dat wil ze bereiken met dit boek. Dat ambacht niet verloren gaat.

Pasta di Janny is een compact boek, waarin de immer goedlachse schrijfster haar fijne kneepjes deelt met de lezer. De passie van Janny voor Italiaans eten is ooit wakker geschud door La Loren. Wie kent dat fenomeen niet? Ik ontdekte de keuken en boeken van deze diva op bankstage in Rome. Maar dat terzijde.

Koken en liefde voor eten doorgeven, Is er iets mooier. Dit is het vertrekpunt van pasta di Janny. Het boek begint met een stukje geschiedenis, van de Talmoed via de zijderoute en Arabieren, die het deegwaar op Sicilië introduceerden. of waren het toch de Etrusken? Pasta is omgeven met anekdotes en verhalen. Overigens bestaat de verzamelnaam pasta pas sinds de 20e eeuw. Inmiddels bestaan er enkele honderden soorten van. Van lange dunne slierten tot buizen en platte handgemaakte vormen.

Na de geschiedenis volgt het pasta ABC. Janny laat de soorten en vormen zien, zoals agnolini, bleki, ciriole en ziti. Elke letter van het alfabet kent wel een (gedroogde) pastasoort. Veel ruimte maakt de schrijfster voor tools om pasta te maken. Van pastamachines, via deegschrapers, een chitara tot een corzettistempel. Er komt heel wat bij kijken. En heel wat spullekes.

De crux van het pasta maken is natuurlijk het deeg. De meelsoorten. Dit is de basis. Stap voor stap doet Janny uit de doeken welk deeg je maakt en voor welke pastasoort je het gebruikt. Gekleurd of met kruiden. Stapsgewijs worden ook de vormen uitgelegd. De oricchiette, gestreepte pasta of priesterwurgers. (strozzapreti)

Pasta di Janny gaat natuurlijk niet alleen over het productieproces. Er moet ook gekookt en gegeten worden. De schrijfster geeft kooktips en vervolgens recepten voor een mooie basic pasta e olio, voor je tomatensaus (koud of warm), de klassiek ragu uit Bologna, pesto in alle soorten en maten. Ik kan er lang over doorgaan. Verder gaat het boek met handgevormde pasta, recepten voor fusilli met noten of de oricchiette uit Puglia. Lange pasta, met inktvispasta met zalmeitjes of trenette puttanesca. De gevulde pasta ontbreekt ook niet. Janny onthult alle geheimen voor een geslaagde ravioli.

Pasta di Janny eindigt met ovenpasta, waaronder de zuurkoolpasta uit Alto Adige. Nooit gemaakt maar toch eens proberen op een winteravond. Voor de dessertminnaars en zoetekauwen zijn er als klap op de vuurpijl nog wat zoete pastagerechten.

In Pasta di Janny is veel kennis gestopt in een redelijk compact boek. Het is vrolijk vormgegeven en praktisch. Met duidelijke aanwijzingen en mooie foto’s. Pasta di Janny bijt op mooie wijze het spits af voor het komende al fresco seizoen in Gereons Keuken Thuis. Laat de zomer maar komen.

foto: tijdens de presentatie van Pasta di Janny.

Pasta di Janny, Janny van der Heijden (ISBN 9789461431189) is een uitgave van GoodCook en kost € 19,99

Extra: Op donderdag 28 april is er een Eat & Read met Janny van der Heijden bij Staal in Haarlem. Meer details vind je op De Vries Boeken

13/04/201617/04/2016

SeaSpot food op woensdag.

foto: de avond valt @ SeaSpot

Geteisterd door verbouwende of moet ik zeggen slopende bovenburen zoekt Gereons Keuken Thuis zijn heil deze week in SeaSpot. Inspirerende plek, waar je kunt turen over de Noordzee. Waar op dit moment een zandsuppletie schip af en aan vaart om het strand te verbreden. Het seizoen staat voor de deur. De temperaturen stijgen en er is weer reuring op het strand. Zoals een nieuw paviljoen (las ik in een blog van one hand in my pocket) direct voor de deur, Captain Cod, met vers sea food om te delen. Zo mag ik het horen. Ga het zeker eens proberen. Maar sea food op eigen balkon is ook nooit mis. Zeker als de weergoden hun best doen om je in de avond te trakteren op een kleurenschouwspel, waarbij de molens op zee verbleken. Glas wijn erbij en genieten van de zonsondergang.

In de ochtend wakker worden met het geronk van de kotters, op zoek naar kokkels en garnalen. Voor op je toast of in je pasta. Dat roept om een SeaSpot gerecht. Een volkorenpasta met venusschelpen of kokkels, wat knoflook, zest en peterselie. We drinken er een glas Mâcon-Chardonnay bij van de Caves de Lugny. (die had ik nog liggen van de Zand Tropez wijnwandeling)

foto: enkele minuten later.

Nodig:

400 g volkoren spaghetti

1 zakje kokkels of venusschelpen van 500 g

2 tenen knoflook fijngehakt

1 glas witte wijn

4 el olijfolie

gehakte peterselie

rasp van 1 citroen

peper en zout

Bereiding:

Laat de kokkels of venusschelpen een halve dag in vers water staan. Om te ontzanden. ververs het regelmatig. Fruit de knoflook aan in wat hete olie. Laat niet verbranden. Voeg het glas witte wijn toe. Breng aan de kook en voeg de schelpen toe. Kook de schelpen onder een deksel in 7 minuten gaar. Kook de spaghetti gaar volgens de aanwijzingen op het pak. Giet af en bewaar wat kookvocht. Meng de pasta door de schelpen en voeg wat kookvocht toe. Maak op smaak met wat peper en zout. Doe de spaghetti in een grote schaal en bestrooi met wat citroenrasp en peterselie. Eenmaal op het bord kun je naar smaak een scheut EV olijfolie toevoegen.