moetuinieren Archives - Gereons Keuken Thuis

06/02/202307/02/2023

Trudy, de fazant. Een gastblog van Rinze de Vries.

Trudy de fazant. Onlangs plaatste ik op Facebook een oproep voor leuke verhalen voor de groene editie van Gereons Mag, die rond 22 februari verschijnt. Gastblogger Rinze de Vries stuurde mij een verhaal uit zijn Amsterdamse tuin. Over Trudy, een tuinbewoonster, waarvan Rinze eerst dacht, dat zij een fazant was.

Trudy, de fazant. In mei 2002 woonde ik in een huis met een grote achtertuin in Amsterdam. Het stel dat er voor ons woonde was al oud en had lang niets meer aan de tuin gedaan. Die verwilderde tuin trok, tot onze verrassing, veel vogels, kikkers en op een middag zelfs een konijn. In het najaar zag ik een grote vogel hoog in één van de bomen zitten. Het leek wel een fazant. Grappig vond ik het wel. In Amsterdam zoveel natuur. Later zaten we aan de koffie en bleek die fazant een kip te zijn. Tevreden scharrelde zij door de tuin. Ik heb haar een bruine boterham gegeven en die hapte ze zacht tokkend weg. Echt dichtbij kwam ze niet, maar dat had ik ook niet verwacht. Na de boodschappen (het was op een zaterdag) was ze er nog steeds. Ze zat in een groenblijvende boom op een lage tak. Tja wat te doen? Maar weer een boterham onder de boom gegooid en ook die hapte ze tevreden tokkend weg. Toen het donker werd dacht ik, dat ze was vertrokken. Na nog eens goed te hebben gekeken bleek ze veel hoger in de boom te zitten. Klaar voor de nacht.

’s Ochtends scharrelde ze weer door de tuin en de hele zondag bleef ze dat doen. Maandag heb ik bij de dierenwinkel gemengd graan aangeschaft. Dit ging er vlot in en zodra ze me zag kwam ze al voorzichtig aanscharrelen die week. Een tijd lang ging dit zo door. Wij vonden het wel gezellig. Zelfs toen ze op een zaterdagochtend om acht uur luid onder ons slaapkamerraam zat te tokken. Een bakje voer en stil was onze Trudy weer. Via via hoorden we dat Tru thuishoorde op de school om de hoek. De conciërge kwam haar halen toen ik aan het werk was, want ik wilde het niet zien. Erg tam was ze nog steeds niet en ik zag al wilde taferelen van een angstige kip voor me, die met grof geweld door een nare man werd meegesleept. Dit was eind november 2002. Het kippenvoer heb ik op 30 december maar in de tuin gegooid voor de andere vogels. Mijn stille hoop, dat ze terug zou komen, had ik laten varen.

Echter het jaar 2003 had niet beter kunnen beginnen want op 3 januari scharrelde ze weer tevreden door onze tuin. Trudy was terug en voorgoed hoopte ik. De tuin werd haar domein. Ik snoeide en haalde onkruid weg. Ze stond zowat op mijn tenen te trappelen om te kijken of er beestjes omhoog kwamen als ik iets ging planten. Kleine plantjes kregen geen kans, want nijver als ze was, groef ze alles op. Op een dag merkte ik dat ze uit de tuin van buren kwam. Eieren had ik nog nooit gezien. Ook niet echt meer aan gedacht, maar ineens ontdekte ik een nest met meerdere eieren achter de omheining. En het was niet eens Pasen.

In de achtertuin is het bij een beetje snoeien en het planten van wat bessenstruiken gebleven. En een nachthok voor de kippen want ik haalde er nog twee Orpingtons bij. Trudy bleek een Assendelfter raskip. Ze had een grappig rozetje op haar hoofd. Jaren scharrelden ze door de tuin. Nijver krabbend trokken ze rond op zoek naar pieren. In de avond gingen ze in het nachthok en gelukkig legden ze daar ook eitjes. Nu 20 jaar later tuinier ik op een dakterras vol met grote potten. Ik kan vanaf het dak de tuin bijna zien. Op het dak groeien frambozen, zwarte bessen, aalbessen en bramen. Er staan kersenbomen, een perzik, pruimenbomen, nectarines en vijgen. In het seizoen verbouw ik sla, spinazie en snijbiet in potten. De groene parkieten hebben de kersenbomen al ontdekt. Ik vind het wel grappig, maar nog leuker had ik het gevonden als Trudy in weer in een boom had gezeten. Ze heeft 10 jaar bij ons gewoond en telkens als ik weer iets verplant denk ik dat ik haar zachtjes hoor tokken.

foto: Gereons oeufs en meurette in Libelle.

Dank je wel Rinze voor deze leuke gastblog. Speciaal voor jou een Bourgondisch eierrecept uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis: “Oeufs en meurette”, een Bourgondische klassieker van eieren gepocheerd in rode wijn met een rode wijnsaus. Deze saus is een combinatie van wijn, spek en uien. Lang inkoken maakt de saus dikker en stroperiger.

Nodig:

1 fles rode Bourgogne wijn

100 g spek in blokjes

6 sjalotjes

100 g boter

250 ml runderbouillon

8 sneden brood

2 tenen knoflook

50 ml wijnazijn

8 verse eieren

zout, peper

gehakte peterselie/bieslook

1 l heet water

Bereiding:

Snijd het spek in heel fijne kleine blokjes. Hak de sjalotjes fijn. Verhit ongeveer 20 g boter en bak de spekblokjes en sjalotjes kort aan tot bruin. Giet er 500 ml rode wijn bij en de bouillon. Bewaar de rest van de wijn voor het pocheren. Kook dit onder telkens roeren voor de helft in zodat een dikke saus ontstaat. Rooster het brood en wrijf in met de knoflooktenen. Giet in een pan de overige wijn, water en azijn en breng aan de kook. Let op dat het niet kookt maar borrelt. Breek de eieren één voor één in een kopje. Zet het vuur laag en roer het water kokende water zo dat er een kolk ontstaat. Voeg het ei toe en laat het 3 minuten pocheren. Schep eruit met schuimspaan. Doe dit ook met de andere eieren. Houd ze warm in een schaal met warm water. Snijd eventueel de randjes van de eieren bij. Als de saus goed is ingekookt, voeg dan peper en zout toe en de rest van de boter in blokjes om te binden. Niet meer verwarmen. Leg het geroosterde brood op een schaal, en leg op elke snee een gepocheerd ei. Giet de saus erover en bestrooi met wat bieslook en peterselie.

01/03/202201/03/2022

ZILT.

ZILT. Een kookboek, dat voortkomt uit de Texelse samenwerking van Waddengastronomie-expert Annette van Ruitenburg, groenteteler Ellen van Straten en eilandcateraar Sabien Bosman, gelardeerd met fotografie van Ruth de Ruwe. Is ZILT nu hartig, zout, fris , zoet of vissig? Dat is de hamvraag als je zilte groenten in je keuken gaat gebruiken. Zilte smaken geven een oppepper aan je salades, soepen en gerechten. Zilte groenten doen dat ook, zegt ervaringsdeskundige en culinair schrijver Annette van Ruitenberg. Zij gaat voor het experiment met zilte groenten en wil samen met het hele team de bereikbaarheid voor het grote publiek vergroten. In ZILT tref je 75 heerlijke recepten aan met zilte groenten, die je zomaar op Texel kunt plukken of zelf kunt telen. Hierover vertelt Ellen van Straten meer in dit zilte boek.

ZILT start met een verhaal over de verzilting van onze bodem. Die is in de Nederlandse kustgebieden al een tijdje aan de gang. Dat heeft nadelen voor de teelt van traditionele gewassen, maar biedt ook kansen voor zilte zeegroente, een nieuwe variatie op ons dagelijks menu en om in de woorden van Annette haar andere boek te blijven: Lekker lokaal! Tips om zelf zilte groente te telen, met uitleg over het zaaien en oogsten. Een een zaaikalender. Zilte grond kan namelijk hele mooie producten voortbrengen. In de omgeving van SeaSpot worden van oudsher aan het Duinpieperpad bijzondere aardappels geteeld. Een ware delicatesse.

Na de oogst van zilte groente, volgen de lekkere recepten, gekookt door Sabien Bosman. Eén ding moet me van het hart, dan zwijg ik erover: de fotografie van de gerechten had beter gekund. Bij de mooie natuurfoto’s steken deze wat flets af. Dan de recepten: wat te denken van een fijne zilte aardappelsalade, een vrolijke tomatentaart, dips of chocoladetaart met peer en zeekraal.? Van Ruitenburg zegt dat zilte smaken de chocoladesmaak dieper maken. Ook het pekelen van een watermeloen tot hammetje is een voorbeeld van een mooi experiment. Of wat te denken van de duindoorn-maanzaadcake. Allemaal mooie gerechten met voor het grote publiek onbekende zilte groenten.

ZILT is een mooi geschreven boek met prachtige natuurfoto’s van het Waddeneiland Texel In de groene intermezzo’s wordt veel aandacht besteed aan de diversiteit van zilte groenten en zeewieren en het gebruik in de keuken. Wie weet een idee om eens deze zomer mijn zeebalkon te gaan beplanten met zilt groen? Ik houd jullie in de Noordzee-editie van Gereons Mag op de hoogte van de voortgang. Net als in haar andere kookboeken tekent Annette van Ruitenburg voor een mooi terroirverhaal en dito recepten. ZILT is een mooie samenwerking van diverse disciplines en maakt een sterk pleidooi voor mooi lokale producten.

ZILT. Annette van Ruitenburg, Ellen van Straten & Sabien Bosman, fotografie van Ruth de Ruwe (ISBN 9789464040906) is en uitgave van Fontaine en is te koop voor € 29,99

_{Over de schrijvers:
ANNETTE VAN RUITENBURG is specialist in waddengastronomie. ‘Zoals een schilder de kleuren bij elkaar zoekt, zo heb ik dat met smaken.’ Maakte samen met Ruth de Ruwe, vormgever en fotograaf diverse boeken over natuur, cultuur en culinaire onderwerpen waaronder het prijswinnende boek ‘Liever Lokaal’.
ELLEN VAN STRATEN is een professionele groenteteler, voor zowel de biologische landbouw als zilte teelt, zij bezit een mooie moestuin achter de waddendijk.
SABIEN BOSMAN woont op Texel vanaf 2018 als ervaren cateraar en wildplukker organiseert zij wad excursies, is altijd op zoek naar bijzondere smaakcombinaties van Texelse en zilte producten.}

_{Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer}

26/05/202126/05/2021

Rabarberrecept uit De meisjes van de moestuin.

Rabarberrecept uit de meisjes van de moestuin. Vorige week besprak ik het leuke boek De meisjes van de moestuin, geschreven door Amber Carchedi en Reny Muller.

De meisjes van de moestuin. Gereons Keuken Thuis kent deze dames en hun blog al wat langer dan vandaag en ontmoet de kokkin van de twee regelmatig op events. In hun paradijs ben ik nog nooit geweest. Geeft helemaal niets, want nu nemen de twee je in hun kakelnieuwe boek mee op pad in hun moestuin en keuken. Kweken, oogsten, koken en eten. Vier activiteiten, waarmee Reny Muller en Amber Carchedi zijn behept. Eigen verbouwde groente smaakt nu eenmaal beter. Dat hebben heel veel mensen in de nu al meer dan een jaar durende pandemie ervaren. Moestuinieren op welke schaal dan ook is razend populair. Net als vissen trouwens, want vanuit mijn raam zie ik steeds meer vissers op het strand hun kostje bij elkaar hengelen. Zo zal het ook wel zijn in een moestuin. Ik herinner me de moestuin van mijn grootouders, die altijd leken te planten voor een heel weeshuis. Dat leverede een explosie aan snij- en sperziebonen op. Of kilo’s aardbeien en in het seizoen perziken. Te veel om om te eten. De twee moestuinmeisjes pakken het anders aan en telen graag bijzondere dingen. En dat willen ze laten zien in hun boek De Meisjes van de Moestuin. Regel nummer één: Houd het simpel en maak keuzes!

Het is voorjaar en rabarbertijd, dus maken de dames een lekkere rabarber & gembercoulis voor over roomijs. Ik bedacht er wat vers pistache-ijs bij van Luciano uit Overveen en wat zoute pistachenootjes. Zoet, zout en rins.

Roomijs met rabarber-gembersaus.

Nodig voor 250 ml saus:

350 gr rabarber

6 bolletjes stemgember

2 el siroop, uit de pot stemgember

2 el kristalsuiker

500 ml roomijs of pistache-ijs van Luciano.

2 el gehakte (licht gezouten) pistachenoten
Bereiding:

Was de rabarber en snijd deze in kleine stukken. Doe in een pan samen met de stemgember, siroop, suiker en 1 el water. Laat de rabarber en gember op een lage stand aan de kook komen. Laat 12 minuten koken en haal deze van de warmtebron wanneer de rabarber zacht is. Laat afkoelen en pureer met een staafmixer, of in de keukenmachine of blender tot een dikke saus. Proef even maar bedenk dat het ijs al vrij zoet is en dat deze frisse, zure smaak een mooie tegenhanger is!Haal het ijs 10 minuten voordat je het wilt serveren uit de vriezer. Schep in een kommetje en verdeel de rabarber-gembersaus erover. Garneer met gehakte pistachenoten.

Lees meer: http://gereonskeukenthuis.nl/blog/de-meisjes-van-de-moestuin/

De meisjes van de moestuin, Amber Carchedi en Reny Muller (ISBN 9789089898562) is een mooie groene uitgave van Terra en is te koop voor € 26,99 bij je kookboekenvakhandel.

_{Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer}

19/05/202119/05/2021

De meisjes van de moestuin.

De meisjes van de moestuin. Gereons Keuken Thuis kent deze dames en hun blog al wat langer dan vandaag en ontmoette de kokkin van de twee regelmatig op (Italiaanse) events. In hun Haarlemse paradijs ben ik nog nooit geweest. Geeft helemaal niets, want nu nemen de twee je in hun kakelnieuwe boek mee op pad in hun moestuin en keuken. Kweken, oogsten, koken en eten. Vier activiteiten, waarmee Reny Muller en Amber Carchedi zijn behept. Eigen verbouwde groente smaakt nu eenmaal beter. Dat hebben heel veel mensen in de nu al meer dan een jaar durende pandemie ervaren. Moestuinieren op welke schaal dan ook is razend populair. Net als vissen trouwens, want vanuit mijn raam zie ik steeds meer vissers op het strand hun kostje bij elkaar hengelen. Zo zal het ook wel zijn in een moestuin. Ik herinner me de moestuin van mijn grootouders, die altijd leken te planten voor een heel weeshuis. Dat leverde een explosie aan snij- en sperziebonen op. Of kilo’s aardbeien en in het zomerseizoen perziken. Te veel om om te eten. De twee moestuinmeisjes pakken het anders aan en telen graag bijzondere dingen. En dat willen ze laten zien in hun boek De Meisjes van de Moestuin. Regel nummer één: Houd het simpel en maak keuzes!

Chefkok en culi-collega Alain Caron ging op bezoek bij studiegenoten noemt Amber en Reny ene bijzonder moestuinduo, vriendelijk, serieus en enthousiast. Hij was onder de indruk van hun verveinecake met zwarte bessen. Deze staat in het boek en Alain at zijn buikje vol. Reny plant en Amber kookt. Zij schrijven hierover op hun blog. En… wat Alain nooit zal vergeten zijn hun heerlijke fruitlikeuren. Dus direct na de tuin de keuken in te gaan met al dat moois, kon hij na hun ontmoeting, niet doen!

De meisjes van de moestuin start met de basics, zaaien, gereedschap, de inrichting van je moestuin en specifieke eisen van de bodem. Als alle elementen meewerken heb je een mooie oogst. Gebruik ook bloemen, vult Amber aan voor een extra mooi gerecht. En daar staat dit heerlijke tuin- en kookboek vol mee. Aalbessenijs voor in de zomer. Ingemaakte aardperen voor op je voorraadplank. Of wat te denken van gekaramelliseerde knoflook. Het al fresco seizoen en BBQ zit eraan te komen, dus aan de slag. Salie citroenboter, klassiek voor bij je entrecote. En tot slot sperzieboontjes met warme knoflooksaus. Ik noem deze gerechten van de 80 recepten puur at random. Want de verhalen ebij zijn heerlijk net als de smakelijke foto’s van moestuindiva en fotografe Marleen van Es.

Moet ik op deze woensdag nog meer vertellen over het tuin- en kookboek de Meisjes van de moestuin? Welnee, ga direct aan de slag, met dit boek in de hand. En als de oogst klaar is en de tuin gedaan, neem je het mee je keuken in, om de makkelijk en smakelijke gerechten op je zomerse tafel te toveren. En de likeuren te maken!

Volgende week als afsluiting van de groene weken op Gereons Keuken Thuis een recept van de meisjes van de moestuin.

De meisjes van de moestuin, Amber Carchedi en Reny Muller (ISBN 9789089898562) is een mooie groene uitgave van Terra en is te koop voor € 26,99 bij je kookboekenvakhandel.

_{Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer}

29/04/202129/04/2021

Eetbare Natuur van Michiel Korthals.

Eetbare Natuur, Michiel Korthals. Een boek over de essentie van landbouw en voeding. Want in tegenstelling tot wat er in de media wordt bericht is landbouw niet een eenzijdig proces. Het gaat verder dan alleen maar reguleren. Dat maakte de stikstofcrisis wel duidelijk. Er zijn verscheidene aspecten aan landbouw, allereerst de samenwerking van alle elementen en organismen om het product te laten groeien. De samenwerking vindt daar plaats volgens de schrijver. Onder de grond. Dat is een gegeven. Wij als mensen mogen bovengronds meedoen en zijn zodoende in dienst van deze natuurlijke processen. Maar de mens heeft de drang om te reguleren en zodoende kennen wij tegenwoordig een systeem van efficiënte landbouw met als doel optimalisatie van het produceren en uiteindelijk exporteren van al dan niet halfproducten. Met alle gevolgen voor het milieu, de boer en het landschap. En heel belangrijk smaak van het eten. Want de wereldwijde landbouw wordt gedomineerd door de vraag naar ingrediënten door grote speler als Cargill, Unilever en McDonalds. Een ontwikkeling, die Korthals aanzag en wilde beschrijven. Hij ging op onderzoek uit.

Hoe te produceren? Na een beschrijving van landbouw in het algemeen gaat Michiel Korthals dieper in op de materie. Hij maakt een onderscheid tussen efficiënte en robuuste landbouw. Hij geeft daarbij voorbeelden van de geoliede landbouwmachine, die niet produceert voor de lokale behoefte, ten opzichte van de boeren, die de lokale voedselproductie ter hand namen. Overigens vindt niet iedereen, dat getuige het voorbeeld van mevr. Louise Fresco, die juist zegt dat lokale en biologische landbouw niet haalbaar is. Voor Korthals is dat juist wel een streven.

De filosofie achter de verandering. Het tweede hoofdstuk van Eetbare Natuur is wat filosofischer van aard en gaat over de samenwerking tussen natuur en landbouw. De mens is een vreemd wezen, onderdeel van de natuur, maar met allerlei andere componenten, die hem daarbuiten plaatsen. Maar een mens moet ook eten, dus zal moeten samenwerken met de natuur. Hierna bespreekt de schrijver allerlei elementen, die hierbij komen kijken. in het volgende hoofdstuk bespreekt hij hoe te komen tot robuuste landbouw. Gesteund op voedselvaardigheden en een eerlijke verdeling van voedselresources. Voedselvervreemding komt veel voor, volgens Korthals is hier nog heel wat te winnen, door mensen bewust et maken van wat ze eten en vooral waar het vandaan komt. Denk eens aan eetbare natuur in de stad. Of zoals Gereons Keuken Thuis vaak doet: wildpluk. Een fijne groene manier om kennis te maken met waar je eten vandaan komt. Of in je keuken moestuinieren. En dat gebeurt heus niet alleen in de hippe steden, maar overal in Nederland. De schrijver maakt een rondgang door de veranderende wereld van de landbouw in Nederland en beschrijft twee directe ervaringen.

De essentie van landbouw en voeding. Ik vind het voorgaand beschrevene een interessante materie en in zijn boek Eetbare Natuur neemt Michiel Korthals je met zijn gedegen onderzoek aan de hand langs aansprekende filosofische vraagstukken omtrent voeding en natuur. Zijn ideeën kunnen nog wel eens een grote gaan spelen in hoe wij eten en landschap gaan beleven in de komende decennia. Maar vooralsnog is het heerlijk om dit boek te lezen en vooral erover na te denken.

Eetbare Natuur, de essentie van landbouw en voeding. Michiel Korthals. (ISBN 9789056157487) is een uitgave van Noordboek en kost € 14,90.

_{Bio: Michiel Korthals is een Nederlandse filosoof, die tot 214 doceerde aan o.a. De Wageningen Universiteit en de Vrij Universiteit. Hij gaf vooral les in toegepaste filosofie, gericht op diverse aspercten van levenswetenschappen. Tegenwoordig is hij docent aan de University of Gastronomic Sciences in Noord Italië. Het onderwerp milieu, landbouw en slow food ia al jaren een geliefd onderwerp voor Korthals. Hij is voorzitter van de Foundation for the Restoration of European Ecosystems en actief in diverse slow food groepen. Hij schreef al eerder het boek Goed Eten. Korthals houdt lezingen bij boeren en op andere plaatsen, om te komen tot een andere vorm van produceren en consumeren. Dat is goed voor de natuur en uiteindelijk voor de mens. Tot slot boert hij graag zelf op kleine schaal.}

27/04/202127/04/2021

Groene weken.

Ik noem het groene weken. Nee, dat groen heeft niets met CO2 uitstoot, windmolens of meer van dit soort klimaatproblematiek te maken. Het zijn groene weken op micro niveau. Tot en met de IJsheiligen van mei. Hoe je je leefomgeving vergroent, lekker in de keuken aan de slag gaat met groenten en je moestuin een boost geeft. Of guerrilla-tuinieren met de zaden, die ik ophaalde bij het Zandvoorts Museum. Dat bedoelt Gereons Keuken Thuis met groene weken. Zelf ga ik aan de slag met mijn moestuintjes van de blauwe grootgrutter en een plan maken voor wat balkonbeplanting voor mijn balkon aan zee. Want dat vergt nog wat aanpassing in verband met wind en zilte lucht.

Groene weken. Het is lente, weliswaar een wat frisse, maar overal om je heen gonst het in de natuur van de activiteit. Gereons Keuken Thuis ontving van diverse uitgevers leuke boeken over Eten uit de Natuur. Michiel Korthals schrijft over landbouw in transitie. De meisjes van de moestuin over koken met je eigen productie. Daar zijn de moestuinmeisjes Amber en Reny wel mee behept. Of het altijd sfeervolle en daarmee ook groene nieuwe boek van Deense vorser Mikkel Karstad, Nordic family kitchen. Gezond, natuurlijk en eenvoudig. Inspiratie genoeg zou ik zo zeggen op deze Koningsdag.

foto: mijn daslook plukplek in de duinen.

Aan de slag dus, de paden op om wild te plukken het is tenslotte daslookseizoen enhet verzorgen van de spruitjes, die hun best doen in de keuken van SeaSpot. De zonnebloemen en courgettes zien er al veelbelovend uit. En recepten maken met vers geplukt groen of verse groente. Gisteren stond er een pasta met daslook en artisjokharten op het menu. Erbij artisanale worstjes met truffel, die ik vond bij trattoria FAAM in de Jan Evertsenstraat. Vandaag op Koningsdag maak ik een verse tomatensalade met burrata van hetzelfde adres.

Recept: groene asperges gratin uit Sale e Pepe.Nodig:

800 g groene asperges
30 g bloem
40 g boter
3 dl melk
100 g gruyère geraspt
50 g Parmezaan
1 dl room
nootmuskaat
zout
peper

Bereiding:

Smelt 30 gram boter op een laag vuur en voeg de bloem toe. Roer met een pollepel tot het één geheel is geworden. Voeg de melk toe en klop rustig met een garde. Laat zachtjes al roerende een minuut of zeven koken. Voeg nu de room toe, de gruyère en de helft van de Parmezaan. Haal de pan van het vuur. Maak de bechamelsaus op smaak met wat nootmuskaat, peper en zout.
Snijd de harde stukken van de groene asperges. Kook ze in ongeveer 6 minuten beetgaar. Beboter een ovenschaal en leg hierin de asperges. Giet de kaassaus erover en bestrooi met de rest van de Parmezaan. Gratineer het gerecht 20 minuten in de oven op 220 graden.

foto: cover Eetbare Natuur van Michiel Korthals.

Groene weken, Gereons Keuken Thuis is benieuwd, hoe groen de keuken van andere foodbloggers is? Heb je een leuk verhaal of spannend recept? Reageer dan onder deze post. Green happiness noem ik het!

foto: pasta met daslook en artisjokharten.

02/04/202102/04/2021

Tuinieren doe je zo.

Tuinieren doe je zo! Een nieuwe lente een nieuwe loot aan de serie van RHS, Royal Horticultural Society. Momenteel heeft Gereons Keuken Thuis wat minder tuin en/of balkon vierkante meters. Maar daar gaat op termijn wel weer verandering in komen. In ieder geval sta ik nu voor de uitdaging, na een renovatie van 5 maanden, om het balkon aan zee weer in groene vreugdestand te brengen. En dan zijn die mooie boeken van de RHS verrekte “handy”.Eerder besprak ik op Gereons Keuken Thuis al Een jaar in de moestuin en vlak voor Pasen 2019 Een jaar in de tuin. Nu is bij uitgeverij GoodCook Tuinieren doe je zo verschenen. Voor beginners en gevorderden. Dus op twee manieren voor mij als tuinadept. Als startend zeetuinman en bedreven balkonier in Mokum. Van klimplant tot roos en van gras tot handig gereedschap, alles komt aan bod. En nu we toch door Covid-19 tot eind april of nog langer opgehokt zijn, wat let je? Aan de slag!

Tuinieren doe je zo! is een echt handboek, dat je van A tot Z aan de hand neemt in de aanleg van je tuin. Het begint met een kennismaking met je tuin, de grondsoort, het (micro) klimaat en de keuzes waar je voor staat. (In mijn geval is een grote uitdaging de wind.) Want niet één tuin is hetzelfde noch de wensen van de tuinier. Hoe beter je je tuin kent en hoe beter de voorbereiding, te meer zal je genieten van je tuin. Is je plan klaar? Dan kun je direct aan de slag met de verbetering van de grond, het beplanten en waar het uiteindelijk om draait: het genieten van al het groen om je heen. Het hele jaar door. Met veel handige tips.

foto: Stap voor stap aan de slag in je tuin.

Hierna begint de daadwerkelijke aanleg, met kleurenschema’s voor je bloemenborder, een mooi groen (blijvend) geraamte, speelruimte voor de kinderen, de BBQ en gras of juist niet. Ook besteedt het boek aandacht aan je moestuin, want dat is natuurlijk een lekkere bijkomstigheid. Gezonde groente uit eigen tuin. Het boek is zo volledig, dat ik niet alle aspecten kan benoemen, maar de bottom line is dat de schrijvers met Tuinieren doe je zo, net als in andere boeken van de RHS, het inzichtelijk maken en voor iedereen is te volgen. Er staat ook een jaarplanner in, makkelijk om na te gaan, wanneer je welke handeling gaat uitvoeren in je groene paradijs.

foto: een lekker hoekje voor je Paasontbijtje.

Wat rest is, dat je aan de slag gaat, want oefening baart kunst. Tuinieren doe je zo. Registers met planten, uitleg en duidelijke foto’s zullen snel een volleerd tuinier van je maken. Ik kan in ieder geval niet wachten tot na Pasen, om mijn balkon vue sur mer eens in orde te gaan maken. Mijn groene vingers jeuken….Ik wens iedereen Vrolijk Pasen en een heel fijn tuinseizoen!

Tuinieren doe je zo. RHS. ( ISBN: 9789461432513) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 30,95 bij je tuinboekenvakhandel of online.

Filmpje:

_{Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer}

23/02/202123/02/2021

EEN KOOKBOEK. Seppe Nobels.

foto; EEN KOOKBOEK in de keuken van SeaSpot.

EEN KOOKBOEK. 450 recepten van Seppe Nobels. Dinsdagavond in Zandvoort. Aan welk recept begin je, als er, plof op je deurmat, een kookboek met wel 450 recepten ligt, die allemaal thuis heel makkelijk zijn te maken? Ik heb het over het vuistdikke EEN KOOKBOEK van chef Seppe Nobels, die de scepter of beter gezegd de pollepel zwaait in de mooie groentekeuken van Graanmarkt 13 in Antwerpen. Zucht, was corona maar voorbij, om daar eens te gaan kijken, ik bedoel eten. Het restaurant staat door Nobels en zijn team in de top tien van de beste groenterestaurants ter wereld.

Maar nu eerst over de chef…. Nobels werd in 1982 geboren in Bonheiden als zoon van een binnenhuisarchitect en actrice. Vanaf zijn jeugd wilde Seppe boer of kok worden. Dat was niet tegen dovenmansoren gezegd, want zijn ouders namen hem mee op tour langs alle opleidingen op beide gebieden in heel België. Het werd tenslotte Hotelschool Ter Duinen in Koksijde. (ook Jeroen Meus was hier leerling) Na zijn opleiding startte hij bij Maison du Cygne in Brussel, Folliez in Mechelen en Absoluut Zweeds in Antwerpen. Buitenlandse ervaring deed hij op in St. Tropez en Siena. In 2010 opende Graanmarkt 13 zijn deuren, het vaste honk van Nobels tot nu toe. Hij ontpopte zich tot stadslandbouw pionier en heuse groentekok. De San Pellegrino-gids noemde hem in 2015 de beste jonge chef en Gault Milau verschafte hem de titel chef van het beste groenterestaurant van Vlaanderen. Tegenwoordig staat Graanmarkt 13 ook in de top tien van de beste groenterestaurants ter wereld.

Tot zover Seppe Nobels…. EEN KOOKBOEK is een ode aan groente en de recepten van de kok in het restaurant en thuis. Het kookboek staat vol heerlijk eten van bij ons. (daarmee bedoel ik België) Klassiek, maar met die Antwerpse moderne twist. Laat dat maar aan Seppe Nobels over. De indeling van dit kookboek is klassiek van opzet met soepen, groenten, schaal- en schelpdieren, vis, vlees & wild & gevogelte en desserts. Tot slot zijn er de basisbereidingen voor iedereen van de hand van Seppe.

Laat ons eens kijken! Soep in alle gedaantes. In Gereons Keuken Thuis komen er vaak soepen op tafel bij de lunch. Vandaag nog een #nowaste courgettesoepje. Via de recepten van Nobels kan ik nu mijn repertoire danig uitbreiden met witlofsoep met Noordzeegarnalen, voor de lente een verse erwtjes gazpacho of een uiencappuccino met witbier. Ik stel het me het hier aan zee al voor op tafel met een ferm glas Tripel d’Ánvers.

De groenten, vormen een groot deel van EEN KOOKBOEK en de kwintessens van de keuken van Seppe Nobels. Wortelen in een zoutkorst, waarbij het zout een oranje gloed lijkt te krijgen. Chili zonder vlees. Geroosterde en gelakte slaharten, een zomerse tip voor de BBQ. En een onvolprezen Mechelse waterzooi. Natuurlijk van de moestuinen in de streek rond deze stad. Heel speciaal vind ik zijn Belgische kimchi variaties. Ga ik in Gereons Keuken Thuis eens uitvoeren met mijn hi pet pers.

We trekken naar de kust. Want zeg nu eerlijk, wat is een Belgische kok zonder zeevruchten? Stoofpot van Oosterscheldekreeft. (binnenkort weer in het seizoen) of scheermessen uit de Noordzee met komkommer, koolrabi en basilicum. (moet hier toch eens gaan rapen voor de deur) Vis: paling in het groen met waterkerssalade, hoe klassiek wil je het hebben? Rogvleugel, een favoriet stuk vis van Gereons Keuken Thuis komt voorbij en niet te missen Oostendse waterzooi..

In het hoofdstuk VLEES vind je ook allerlei moois. Mechelse coq-oek au vin, gemaakt van dit beroemde Mechelse ras. Patrijs à la Brabançonne. Hiertegen kan een Brabantse uitwijkeling als ik geen weerstand bieden. En …,één van de leukste gerechten: varkensribben met kersen. Glas gueuze erbij. Smullen maar!

EEN KOOKBOEK sluit af met desserts, zoals een chocolademousse met olijfolie en zout. Met het aanstaande rabarberseizoen op het oog vind ik het recept voor rabarber met een granité van Granny Smith en spinazie een mooie vondst. Rins en lenteachtig. Na de desserts is het tijd voor Seppe Nobels om zijn basisbereidingen uit de doeken te doen. Hij laat hierbij zien, dat hij klassiek is geschoold, maar ook het hedendaagse niet schuwt.

Wat nog meer te zeggen over EEN KOOKBOEK? Niets en beleef het zelf. Gereons Keuken Thuis kan voorlopig weer uit de voeten. Wat een blok inspiratie voor thuis, met recepten binnen ieders handbereik. En… ik kan niet wachten tot de wereld weer open is, om eens aan te schuiven bij Graanmarkt 13.

EEN KOOKBOEK, 450 klassiekers van Seppe Nobels. (ISBN 9789481474830) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 45,00

Binnenkort een klein menuutje uit dit mooie boek incl. wijntips.

_{Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer}

07/04/202007/04/2020

Gereons Mag voorjaar.

Gereons Mag voorjaar. Het is lente 2020, een voorjaar, dat we niet snel zullen vergeten door een wereldwijd rondwarend virus, dat het leven van alledag en iedereen op zijn kop zet. Maar lente betekent ook een nieuw begin. Gereons Keuken Thuis gaat Mokum verruilen voor Zandvoort aan Zee. Niet stoppen met bloggen, daar blijf ik jullie mee tergen. Deze nieuwe editie van Gereons Mag staat in het teken van green happiness, relaxen op je balkon, tuinieren en alvast wegdromen, waar te logeren, als de wereld weer open gaat. En ik hoop, dat dat weer snel het geval is. Maar voor nu geldt de paden op en de lanen in met anderhalve meter afstand en niet allemaal tegelijk! Fijne Paasdagen!

foto: My Happy Seat, een lekkere buitenstoel.

My Happy Seat. Al een tijdje ligt er in Zandvoort een My Happy Seat te wachten op gebruik aan het strand. Een prima outdoor stoel, die je makkelijk meeneemt naar het strand, de camping, je favoriete visstek of festivals. Deze stoel is in Nederland gemaakt van hoogwaardige materialen en leverbaar in leuke kleuren. Gereons Keuken Thuis koos voor de groene variant. Een verademing voor mijn rug als ik aan het einde van een beach office dag even in mijn voortuin (het strand) een glaasje wil doen of tijdens een uitje. De stoelen van My Happy Seat zijn duurzaam, gemaakt, zelfs op de fiets mee te nemen en in 40 standen verstelbaar.

foto: Emmi Fondü easy does it met Zwitserse kaas.

Emmi Fondü. Ik geef het toe, Gereons Keuken Thuis heeft zo zijn luie buien en zeker in deze tijd van verhuisbewegingen schiet koken er weleens bij in. Gelukkig was er nog een pak Fondü van Emmi in huis en flink wat restjes kaas in de ijskast. Een makkelijke basis uit de foodybox van Kroon op het Werk, deze Zwiterse kaasfondue. Witte wijn erbij, een teentje knoflook, restjes kaas en een snuifje komijn. Zelf gebakken sodabrood met kruiden erbij en je hebt een snel en doeltreffend avondmaal.

Simpel leven. Als iets een uitdagend en actueel onderwerp is geworden in 2020 is het simpel leven, met minder spullen en minder verkwisting. Dat was al een trend, maar ook de nu heftige corona crisis laat zien, dat het allemaal wel een tandje minder kan. De globale “plastic fantastic bestel maar raak cultuur” heeft een keerzijde. Vuilnis, plastic, rommel en wegwerp. In Gereons Keuken Thuis is dit al een tijdje een dingetje. Ik denk daarbij dan vaak aan mijn Betuwse grootmoeder, die vanalles re- en upcyclede. Broodzakken werden bewaard, elastiekjes hergebruikt, sokken gestopt en van lakens werden zakdoeken gemaakt. Een beeld, dat velen van ons niet (her)kennen. Lees meer.

foto: een mooie groene hangstoel van Tropilex.

Hangstoel van Tropilex. Relaxen met een goed gevoel, dat doe je in een hangstoel of hangmat van Tropilex , die in Nederland te koop zijn bij de hangmatgigant.nl. Gereons Keuken Thuis hing er tijdens deze dagen van veel thuisblijven eentje op, om zo de naderende lente en zomer te vieren met de in Zuid Amerika met liefde gemaakte hangstoel Belize. Fair trade Tropilex producten, van mooie duurzame stoffen. Handgeweven met een stang van puur Scandinavisch hout Hangmatten en hangstoelen om een stukje tropisch paradijs te creëren op je stadsbalkon of hangend aan de boom. Luieren maar tijdens deze tijden van ophokplicht. En wat ook leuk is, is dat 1% van de jaarlijkse omzet wordt gedoneerd aan non profit milieuorganisaties. Een fijn groene gedachte, echt relaxen met een goed en groen gevoel.

Ginnegapper bier. Met gin geïnfuseerd blond Belgisch speciaalbier, dat is Ginnegapper van de Scheldebrouwerij. Alweer voor de zesde keer brengt deze brouwerij een limited editie op de markt, deze keer in samenwerking met CATZ gin destilleerders. Harmonisch een beetje hoppig blond bier met citrus-, jeneverbes- en kruidentonen. Een straf bierke met 8,7 % vol. Maar de lol is dat je dit bier niet alleen puur drinkt, maar ook gebruikt in je beertails, zoals onderstaand Gebbetje. De bieren van Scheldebrouwerij zijn verkrijgbaar bij deze Nederlandse verkooppunten.

Recept voor een beertail.

Gebbetje (0,33):
0,15 l Ginnegapper
0,15 l gemberbier (bijv Old Jamaican)
gesneden gember (2 plakjes) kwart rood pepertje (in ringetjes gesneden)
5 druppeltjes Angostura bitter
ijs
takje basilicum als garnering

foto’S: het lieflijke Maison Mazillé in de zuidelijke Bourgogne.

Maison Mazillé. Maison Mazillé is de chambres d’hôtes van wijnkoper Christopher Engel en zijn vrouw, de Israëlische Avital. Zij verruilden het suburbane Almere voor de rust en kalmte van -het Gereons Keuken Thuis zo bekende- Bourgogne du Sud. Weg van het drukke leven in Nederland. Naar de streek rond Cluny, waar het in elk seizoen heerlijk toeven is. Half juli 2019 ging hun chambres d’hôtes open. Het paar had de B&B net online gezet en de eerste gast meldde zich al voor dezelfde dag. Als de wiedeweeerga moest Christopher zijn vrouw, die op dat moment bij IKEA was appen, dat ze snel moest terugkeren met het benodigde beddengoed. Deze winter heeft het stel weer drie kamers gereedgemaakt en gestyled. En het laatste nieuws is dat inmiddels Maison Mazillé beschikt over een heerlijk zwembad. Goed toeven dus daar in Saône et Loire met allerlei leuke plaatsen in de regio om te bezoeken, zoals Mâcon, de roche van Solutré, de wijngaarden van de Beaujolais en Pouilly en het kasteel van Pierreclos. Gereons Keuken Thuis moet er snel eens gaan kijken.

Het moestuin seizoen gaat weer beginnen. Hoe simpel kan het leven zijn. Het is begin april en we zitten allemaal thuis, met of zonder kinderen en tijd over. Dan komt een boek als Een jaar in de moestuin van deskundige Lucy Chamberlain als geroepen. “Maar ik heb helegaar geen grote tuin!”, zullen velen nu direct roepen. Helemaal niet nodig, want de schrijfster legt het zo uit, dat je ook op de kleinste postzegel de lekkerste groenten en fruit kunt telen. Lees meer.

foto: cover van Een jaar in de moestuin.

Gereons Mag recept. Pasen zijn mooie dagen om te reflecteren, op te ruimen en opnieuw te starten. Want dat is voor mij de echte geest van Pasen. Daar horen groene of witte asperges bij, lentegroente pur sang.

In een gratin met groene asperges. We drinken er een witte sappige licht tintelende pinot grigio uit de Veneto bij.

Nodig:

800 g groene asperges
30 g bloem
40 g boter
3 dl melk
100 g gruyère geraspt
50 g Parmezaanse kaas
1 dl room
nootmuskaat
zout
peper

Bereiding:

Smelt 30 gram boter op een laag vuur en voeg de bloem toe. Roer met een pollepel tot het één geheel is geworden. Voeg de melk toe en klop rustig met een garde. Laat zachtjes al roerende een minuut of zeven koken. Voeg nu de room toe, de gruyère en de helft van de Parmezaan. Haal de pan van het vuur. Maak de bechamelsaus op smaak met wat nootmuskaat, peper en zout.
Snijd de harde stukken van de groene asperges. Kook ze in ongeveer 6 minuten beetgaar. Beboter een ovenschaal en leg hierin de asperges. Giet de kaassaus erover en bestrooi met de rest van de Parmezaan. Gratineer het gerecht 20 minuten in de oven op 200 graden. Bon appétit.

foto: #momentje met Mikkel tijdens de presentatie van Evergreen.

Evergreen van Mikkel Karstad. Dit jongensboek vol nordisk mad. Het wakkert in mij een groot de paden op, de lanen in gevoel aan. Gelukkig staat het voorjaar voor de deur en gaat Gereons Keuken Thuis binnenkort op een fijn plekje in het duin daslook verzamelen. Dat kan volgens mij goed gebruikt worden bij de heerlijke groentegerechten uit de Scandinavische keuken van Mikkel Karstad. Evergreen trapt de lente af en is, zoals het met elke tophit hoort, here to stay. Lees meer

video: ik zal deze groene oase nog gaan missen.

Let op: de volgende editie van Gereons Mag staat gepland voor begin juni en heeft zoals gewoonlijk het thema #alfresco

Noot: de producten en boeken werden mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverijen en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

02/04/202002/04/2020

Een jaar in de moestuin.

Een jaar in de moestuin, groente en fruit uit eigen tuin. Hoe simpel kan het leven zijn. Het is begin april en we zitten allemaal thuis, met of zonder kinderen en tijd over. Dan komt een boek als Een jaar in de moestuin van deskundige Lucy Chamberlain als geroepen. “Maar ik heb helegaar geen grote tuin!”, zullen velen nu direct roepen. Helemaal niet nodig, want de schrijfster legt het zo uit, dat je ook op de kleinste postzegel de lekkerste groenten en fruit kunt telen. Of je gaat de hoogte in. Balkontuinieren zoals ik al jaren met plezier doe op mijn balkon in Amsterdam. Het is voor iedereen weggelegd met dit leuke boek. Zelf voedsel verbouwen heeft in deze barre tijd iets magisch gekregen net als brood bakken of boter maken. Dat vind Gereons Keuken Thuis een echte uitdaging. Bovendien is eigen geteelde groente vers en gezond. En je draagt een steentje bij aan de bijenstand en het milieu. Lijkt me logisch, ik ga nu niet nog meer reclame maken voor (moes)tuinieren.

Een jaar in de moestuin start met het inrichten van je eigen stek, kies een zonnige plek op je balkon of in je patio. Maak een raster waartegen je tomaten kunt leiden. wees creatief in het gebruiken van je ruimte. Met het plaatsen van potten en bakken. Ook je vensterbank is een prima teeltplek voor kruiden en snijgroenten. Chamberlain denkt aan je rug met verhoogde bakken. Gaat in op handzaam gereedschap en helpt je de juiste gewassen en plek te kiezen. De bodem en grond komt aan bod en het uiteindelijke zaaien en planten. Hierna doet ze deze stappen nog eens dunnetjes over voor mensen die in een tuin meer vierkante meters hebben, in de vorm van een gemaks-, gezins- of zelfs foodietuin.

Het volgende deel gaat over het telen van groenten en fruit, stap voor stap per soort, van tomaten tot vijgen. Alles rijkelijk geïllustreerd met duidelijke foto’s. Tot slot bespreekt ze veel voorkomende problemen, zoals insectenplagen, die je bestrijdt met een biologische aanpak. Het voorkomen van onkruid en wiedtips. Lucy Chamberlain bespreekt ziektes, meeldauw, rupsen en, zoals in mijn geval, ander ongedierte, dat zich eens tijdens een nachtelijke grande bouffe tegoed deed aan mijn net geplante kruiden en sla.

Een jaar in de moestuin is een aanrader voor iedereen, die graag met de handen in de grond zit en wil genieten van al het vers uit eigen tuin of van eigen balkon. Aan de slag zou ik zeggen, al zit dat er deze lente vanwege mijn vergevorderde verhuisbewegingen niet in. Maar mijn groene vingers kennende, weet ik zeker, dat die ook op mijn nieuwe stek aan zee gaan jeuken. De bakken zijn al verhuisd.

Een jaar in de moestuin. Lucy Chamberlain (ISBN 9789461432285) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95.

Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer