Middellandse zeekost Archives - Pagina 11 van 15

25/06/2014

De fusilli salade al fresco van Wilma.

foto: de salade van Wilma

Wilma, la pazza della cucina. Zij is gek op koken en dan vooral gerechten uit de Italiaanse keuken. Alle gerechten op haar leuke blog http://kookgekwilma.wordpress.com/ hebben een rood, wit en groen tintje. La bella Italia, de grote liefde na haar man. Elke dag laat Wilma weten welke heerlijke hapjes uit haar keuken komen. Welke mooie broden ze bakt. Wilma houdt van verwennen. Mangia bene stare bene. Binnen of buiten. Met een lekker aperitivo zoals de Spritz, een Hugo of een lekker glas wijn. En dan a tavola, antipasti, primi, salades, secondi. Wilma draait haar hand er niet voor om. Ik zou zo bij haar al fresco willen aanschuiven. Voor Gereons Keuken stuurde zij haar fusilli salade in. Heerlijk om al fresco van te genieten. We drinken er een koele pinot grigio bij uit de omgeving van het Gardameer, een plekje waar Wilma haar hart aan heeft verpand.

Nodig

4 tomaten, ontveld, zaadjes verwijderd en in blokjes.
16 blaadjes basilicum
1 teentje knoflook
olijfolie om te besprenkelen
350 gr fusilli
1 blikje tonijn op olie, uitgelekt en losgehaald
12 zwarte olijven, ontpit en gehalveerd
120 g mozzarella, in blokjes
zout

Bereiding:

Doe de tomaten, het basilicum en de knoflook in een slakom, besprenkel met olijfolie en breng op smaak met zout.

Kook de pasta 8-10 minuten in ruim kokend water met zout. Giet de pasta af zodra deze al dente , oftewel beetgaar is, en voeg toe aan de slakom met het tomatenmengsel. Laat afkoelen en voeg dan de tonijn, olijven en mozzarella toe. Hussel goed door elkaar en verwijder voor het serveren de knoflookteen.

20/06/201413/08/2014

Easy Friday, tomatensaus

foto: de tomatensaus

Morgen begint de zomer. Tomaten zijn dan te kust en te keur te koop. Van de gewone Hollandse tomaat, coeur de boeuf tot de San Marzano. Deze van oorsprong Midden Amerikaanse vrucht is gewoon niet meer weg te denken uit het culinair repertoire. In deze tijd van het jaar kan ik er niet genoeg van kopen. Op de Ten Katemarkt aan het eidne van de dag of bij de grootgrutter in de aanbieding. Tomaten voor een snelle salade Caprese met basilicum van mijn eigen balkon. Of een salade van wilde tomaten met ansjovis en kappertjes. Tomaten voor een gazpacho, koel met wat amandel erin. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Vandaag mijn recept voor een tomatensaus in potten. Een saus die je in de herfst zal doen denken aan de voorbije zomer. Saus als basis voor je pasta, in de lasagne of bij mijn keftedakia. Bij een tomatensaus is een rode wijn zoals een Barbera d’ Asti een mooie keuze, omdat de zuurtjes in deze jonge wijn mooi matchen met het zuurtje van de tomaten.

Nodig:

Schone potten

2,5 kg tomaten

4 tenen knoflook

2 rode paprika’s

2 rode uien

paar takken basilicum

2 el suiker

2 tl gedroogde oregano

250 ml rode wijn

olijfolie

2 tl paprikapoeder

peper en zout

Bereiding:

Steriliseer de potten in kokend water of in de oven op 150 graden. zet ze omgekeerd op een schone theedoek. Snipper de ui, hak de knoflook in stukjes. Was de paprika en snijd in stukken. Snijd de tomaten in parten. Verhit in een grote pan wat olijfolie. Fruit hierin de ui en de knoflook. Voeg hierna wat paprika poeder toe. Fruit even mee. Voeg de paprika toe en bak kort aan. Doe daarna de tomaten erbij en de rode wijn en laat smoren. Voeg de oregano, basilicum, de suiker toe. Laat het geheel sudderen tot alle ingrediënten zacht zijn. Indien de saus te dun is kun je hem iets in laten koken op laag vuur. Haal de pan van het vuur en pureer de saus met de staafmixer. Breng de saus op smaak met zout en peper.

Vul de schone potten met de saus tot aan de rand. Sluit de potten en keer eenmaal om. Zet de potten in een pan met kokend water. (1 cm onder rand van de pot) en laat zachtjes een kwartier koken. de saus is daarna een jaar houdbaar.

27/05/2014

Spaghetti met citroen

foto: de Amalfikust

Campania, streek rond de machtige Vesuvius. Vruchtbare grond, de sappigste tomaten, druiven en citroenen. Overal staan bomen vol citroenen langs de Amalfikust. Verser kan niet je plukt er één, twee of drie. Om sap van te maken voor een dressing. Voor bij de geroosterde vis. Of knalgele limoncello. Of om de schil te gebruiken in een gremolata. Zo veelzijdig is deze gele rakker. In Gereons Keuken al fresco wordt veel citroen gebruikt. ’s Ochtends als wake up drankje een geperste citroen. Door mayonaise en dressings, bij de barbecue. In de saus voor de porc à la Dijonnaise of voor de scaloppine al limone. Of de schillen voor mijn huisgemaakte wodka limoncello. Citroen, ik zou er een lofzang op kunnen schrijven. Maar even terug naar af. Het is vandaag vochtig en broeierig. Dan gaat een bord spaghetti met een frisse hint van citroen er wel in. Erbij een fris glas Frascati. Gemaakt van malvasia- en trebbianodruiven. Dat is eten al fresco.

Nodig:

500 g spaghetti
25 g boter
2 tenen knoflook
zest van 2 citroenen
zout
zwarte peper uit de molen
1 dl slagroom
Parmezaanse kaas

Bereiding:

Boen de citroenen goed schoon. Rasp de schil eraf. Kook de spaghetti volgens aanwijzingen op pak al dente. Smelt de boter. Fruit hierin de geperste knoflook en citroenrasp. Voeg de room toe en verwarm zachtjes. Maak af met zout en wat zwarte peper. Voeg de gekookte spaghetti toe. Meng goed en serveer de pasta direct. Eventueel met wat Parmezaanse kaas. (Ik doe dat niet, omdat ik de smaak van citroen wil behouden.)

07/05/2014

Sal de Ibiza, het witte goud

foto: Ibiza stad in sepia

De bus vertrekt uit Ibiza stad richting het zuidwestelijke puntje van het eiland. Volgeladen met een bont gezelschap van nachtvlinders, rustzoekers, oude hippies, gays en hun vrienden. Op naar Sa Canal, de eindhalte. Allemaal komen ze voor de stranden. Las Salinas of Es Cavallet. Om de dag door te brengen, te zwemmen te dansen in de branding. Gewoon relaxt zoals het witte eiland is. Ibiza, een eiland met voor ieder wat wils. Of iets wilds.
Wild is zeker het landschap waardoor de bus rijdt het nationale park van de zoutvelden van dit eiland. De meren die glinsteren onder felle zon. Omzoomd door groene kruiden, zoals rozemarijn en verwilderde tijm. De zoute lucht vermengt zich met hun geur. Enkele roze flamingo’s doen hun maal in het ondiepe water. Aan weerszijden van de weg piramides van het witte goud. Grote bergen met fijn zout gewonnen uit deze zoutpannen. De Romeinen kenden het zout van dit eiland al. Zij betaalden hun legioenen hun salaris in zout. Rechtstreeks van deze witte bergen.

foto: recuerdos de Ibiza

Sal de Ibiza, een topproduct, al eeuwen gewonnen uit deze zoutpannen. Met de hand. Via kleine kanaaltjes laten het verse water erin gelaten. En de mediterrane zon en wind doen hun werk. Resultaat fijn zout voor op tafel en in je gerechten. Verpakt in mooie turkooizen doosjes met de gouden zon van het eiland. Sal de Ibiza is verkrijgbaar in vele varianten via de charmante importeurs van www.bommelsconserven.nl Zij stuurden mij Sal de Ibiza met sesamzaadjes. Heerlijk voor op de hoemmoes en een zout met hibiscus, lekker bij vis of als randje zout en kleur aan je margarita cocktail.
Kijk een op hun website voor alle varianten van Sal de Ibiza. Ambachtelijk zout in spannende combinaties. Leuk modern verpakt. Ook in een keramisch potje met lepeltje. Een aanwinst in Gereons Keuken Thuis qua smaak en design. Brengt me meteen terug naar het witte eiland. Ik zie het voor me kijkend naar de ondergaande zon bij de Jockey Club, een laatste drankje, de golven breken op het rif, de muziek is easy, zwoel is de zoute lucht, Sal en sol de Ibiza.

foto: memorias de Ibiza

NB: Bommels conserven biedt nog veel meer moois, ik schreef al eerder over hun visconserven, punch créole en mosterd. Voor ieder wat wils. Bezoek hun schatkamer eens op www.bommelsconserven.nl

24/04/201424/04/2014

Koken bij Winfrieds woonkamer, pittig varkensvlees.

foto: Gereons BBQ cheese

Op deze warme woensdagavond in april sloeg ik mijn wekelijkse yogales van YogaSofie over. Doel was Hilversum, op bezoek bij het radioprogramma Winfrieds Woonkamer. Te beluisteren op http://www.radio6.nl/programma/360/winfrieds-woonkamer Gezellig koken , bijpraten en swingende Soul en Jazz gedraaid door Winfried Baijens de gastheer.
Met een mandje vol lekkernijen vertrok Gereons Keuken en Route naar Radio 6. Met pittig varkensvlees, door Winfried omgedoopt in Spaanse pork chops. Een pot Gereons BBQ kaas, homemade hoemmoes als late night snack. Het dessert was simpel doch doeltreffend, peertjes gekookt in spätlese met gorgonzola. Donnerwetter, die combinatie.
Zoals gezegd werd er gekookt en bijgepraat. Over eten, de foodbloggerstrend. Winfried deed een duit in het zakje. Hij voorzag een komende Furby trend. ik zie de blogs al voor me. We aten, dronken een glas tempranillo uit La Mancha. De luisteraars maakten kennis met het fenomeen droogkoken, hetgeen een inbellende meekoker, ook zo’n mooie term, direct beaamde.
De ACBM kwam ter sprake. Winfried vertrouwde me toe, dat hij als schooljongen ook altijd anticlubjes oprichte. Ik ben dat blijven doen en verklaarde het het verschijnsel cupcake behaviour.
Na een korte uitstap na het steriliseren van inmaakpotten Na een kort verhaal over de wieg van de echte pimentón de la Vera, was het tijd om afscheid te nemen. Phil Horneman stond voor de deur om zijn selectie te gaan draaien. Ik hoop dat de kaas en hoemmoes hebben gesmaakt.
Ik kom zeker nog eens langs bij Winfried en zijn kornuiten. Wat ik dan maak? Who knows?
In ieder geval vandaag het recept voor pittig varkensvlees, een ouwetje uit mijn boekje Gereons Keuken Thuis. Ik varieerde met wat blokjes chorizo en wat pimentón de la Vera. En de tempranillo? Deze rode wijn smaakte er prima bij.

Nodig 4 personen:

800 g niet te mager varkensvlees.
1/2 chorizoworstje in blokjes
2 rode paprika’s
2 uien
1 Spaans pepertje
2 el tomatenpuree
2 tenen knoflook
1 tl tijm
6 ontvelde tomaten zonder pitjes
olijf olie
klontje boter
1 glas rode wijn
1 laurierblad
2 el bloem
2 tl paprika poeder of pimentón de la Vera
2 tl suiker
peper en zout

Bereiding:

Snijd de paprika in ringen, snipper de uien en snijd het Spaanse pepertje in ringetjes. Snijd het varkensvlees in blokjes. Bestrooi het vlees met zout, peper. paprikapoeder en wat bloem. Meng goed door. Verhit de boter en olie in een pan en bak het vlees aan. Voeg de gesneden ui, paprika en Spaanse peper toe en fruit even mee. Voeg de tomaten puree toe. Bak alles nog kort en blus af met de rode wijn. Voeg gehakte knoflook, laurier en tijm toe. En als laatste de ontvelde tomaten en de suiker. Laat het geheel anderhalf uur sudderen. Voeg eventueel wat water toe om aan branden te voorkomen. Serveer deze stoofschotel met wat tuinbonen met roomboter en bieslook.

07/04/201404/09/2020

Lente, pissaladière met vijgen en ansjovis

Foto zonnebloemen

De dagen worden weer langer, het zonlicht feller. Lente! Het is weer tijd om te genieten van de warme zonnestralen. Het is ook de tijd om te zaaien en de buitenboel weer op orde te maken. Plantaardig aan de slag, laat dat nu het thema zijn van het foodblogevent van deze aprilmaand. Ik zag deze week in de buurt iemand een vijg planten. tegen een warme, op het zuidwesten gerichte muur. Ik vind deze plant zo mooi en de vruchten ervan. De sappige verse paarse vijgen, die uit elkaar spatten in je mond van smaak. In combinatie met iets hartigs een mooie combinatie. Vandaag een makkelijke pissaladière van vijgen, ansjovis en rode ui. Pissaladière is van oorsprong een uientaart met ansjovis uit Nice. Wij maken hem nu van bladerdeeg belegd met vijgen en ansjovis. We drinken er koele rosé uit de Provence bij. Eentje uit de buurt van Aix. Verheug je je meteen op de komende zomer.

Nodig 4 personen:

4 plakken bladerdeeg
4 verse vijgen
3 rode uien in ringen
8 ansjovisfilets
3 el olijfolie
1 el balsamico azijn
peper
tijmblaadjes
1 tl suiker

Bereiding:

Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten.op 180 graden. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met balsamico en voeg de suiker toe.Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk.
Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.

09/03/201424/04/2016

Tapas op zondag, gazpacho blanco

foto: detail schilderij van Joaquin Sorolla

Het is een lentezondag, de zon schijnt op het lege strand. Alle wandelaars moeten nog komen. Ik geniet van de witte schuimkoppen op de blauwgrijze zee. Dit brengt mij op het idee om een gazpacho blanco te maken uit Gereons Keuken Thuis. Lekker fris. Witte gazpacho is de tegenhanger van de alom bekende Andalusische gazpacho. De basis van deze koude soep zijn amandelen. En wat smaakt daar nu beter bij dan een witte Bourgogne met een vleugje geroosterde notensmaak.
Nodig (4 pers.)

250 g pitloze witte druiven
100 g amandelpoeder (of in processor fijngemalen amandelen)
250 g wit broodkruim
2 knoflooktenen
4 el extra vièrge olijfolie
2 el sherry azijn
60 cl ijswater
zout en peper

Bereiding:

Laat 15 minuten tevoren het brood even weken in lauw water. Pel de knoflooktenen. Rits de druiven van steeltjes. Knijp het brood na het weken goed uit. Doe het brood in een food processor samen met de knoflook en de olijfolie. Peper en zout toevoegen. maak van dit alles een puree. Voeg de azijn toe en de amandelpoeder. Naar behoefte een beetje van het ijswater toevoegen om een romige melange te krijgen. Daarna voeg je de rest van het ijswater toe, terwijl de foodprocessor doormixt. Proef even of er genoeg peper en zout in zit. Zet deze soep twee uur weg in koeling.
Giet de soep in leuke glazen, en voeg de witte druiven toe. Eventueel garneren met geroosterd amandelschaafsel.

18/02/201421/02/2014

Tortas de espinacas y patatas, tapas inspiratie uit Las Palmas

foto vissersboten op de Canteras

Een van mijn favoriete stranden is het Canteras strand van Las Palmas op het eiland Gran Canaria. Te midden van de hustle and bustle van het drukke stadsleven ligt er een mooi zandstrand, beschermd tegen de golven door een 3 kilometer lang rif. Het is aangenaam verpozen, zowel in het zand als wandelend over de lange boulevard. Deze paseo strektt zich kilometers uit van de Plaza de la Puntilla tot aan het Auditorio Alfredo Kraus. Tijdens dit soort wandelingen mag de inwendige mens ook niet worden vergeten. Gereons Keuken Thuis strijkt dan altijd graag neer op het terras van Hotel Reina Isabel voor een ración (portie) de gambas al ajillo of een verse gegrilde tong. De vis wordt hier dagelijks door de vissers aangevoerd. Het blijft altijd een feest. Dit jaar heb ik mezelf als doel gesteld de tapa nuevo weer eens op te poetsen. Ik verzamel dus driftig allerlei tijdschriften, lees de kranten en proef. Benieuwd als ik ben naar leuke nieuwe hapjes of recepten. Onderstaande suggestie las ik in bijlage van de lokale krant Canarias Siete. Drie in de pan van aardappel en spinazie. Mijn variant hieronder komt zeker in Gereons Keuken en Route.

Nodig:

400 g diepvriesspinazie

300 g kruimige aardappels

2 tenen knoflook geperst

3 eieren

klontje roomboter

80 g bloem

extra vergine olijfolie

gehakte peterselie

nootmuskaat

peper en zout

Bereiding:

Schil de aardappels, breng ze aan de kook. Als ze na 20 minuten gaar zijn, afgieten en met een vork verkruimelen tot een puree. Roer er wat boter en nootmuskaat door. Zet de aardappels apart. Laat de spinazie ontdooien en kook de blokjes 15 minuten op laag vuur. Verhit drie eetlepels olie in een koekenpan en fruit de knoflook. Voeg de uitgelekte spinazie toe en bak deze drie minuten mee. Meng de aardappels, de spinazie, eieren, meel, peper en zout, nootmuskaat en gehakte peterselie door elkaar. Maak er balletjes van en druk deze plat, als een soort hamburger. Verhit wat olie in een pan en gril de spinazietaartjes aan beide zijden tot ze bruin zijn. Serveer dit gerecht naast een stevige moot vis. Wat te denken van gegrilde murene?

Buen provecho!

31/01/201431/01/2014

Lasagne op vrijdag

foto: pruttelende ragu

Uit allerlei hoeken en gaten komen de laatste tijd de meest geweldige lasagne varianten voorbij. Lasagne di mama, het ovengerecht, gemaakt met pompoen en appel of wat te denken van lasagne met twee soorten zalm. En op deze zonnige morgen in januari de nieuwste loot aan de stam “lasagne cupcakes” Mijn hart ging sneller kloppen, niet van vreugde, maar van schrik. Eerst verzinnen we een zoete lasagne en daarna, het was te raden, komen de cupcakes. Tijd voor ACBM spoed overleg. Wat moet Gereons Keuken Thuis op dit soort trends antwoorden? Wat gaat mijn blog er van vinden?

Het antwoord op deze lasagne variatie overkill moge duidelijk zijn. Met dit soort fratsen behoor ik niet tot de rekkelijken. De enige echte lasagne is die met ragu, kaas en bechamelsaus. In de oven gegaard. Dit is mijn uitspraak en daar moet u het mee doen. Ik lijk wel de rijdende rechter. Lasagne dus op deze vrijdag. Met er bij een mooi ronde Chianti classico van Fattoria la Vialla.

Nodig:

250 g lasagne

500 g rundergehakt

1 winterwortel

2 stengels bleekselderij

2 tenen knoflook

1 rode ui

2 blikken gepelde tomaten

1 glas rode wijn

suiker

olijfolie

zout en peper

tijm

rozemarijn

oregano

1 laurier blad

40 g boter

40 g bloem

4 dl lauwe melk

120 g geraspte Parmezaan

Bereiding:

Snijd de wortel, bleekselderij, ui en knoflook heel fijn. Verhit de olie in een pan en fruit de gesneden groenten aan. Voeg het gehakt toe en bak dit snel aan. Blus af met rode wijn. Voeg de blikken tomaat toe, een klein schepje suiker. Voeg de kruiden en laurier toe. Laat het geheel zeker een uur pruttelen. Maak de ragu op smaak met wat peper en zout. Ma non troppo!. Er komt nog kaas bij. Verhit de boter in een pan, voeg de bloem toe en laat kort aan bakken. Voeg beetje bij beetje de lauwe melk toe. Breng aan de kook. Klop tot een mooie bechamelsaus. Meng wat Parmezaan door de bechamelsaus. Nu kan de lasagne laagje voor laagje opgebouwd worden in een ingevette ovenschaal. Schep de ragu in de schaal dan wat lasagne, dan wat kaas dan weer ragu etc.. Dicht het geheel af met wat kaas en de bechamelsaus. Zet de schaal in een oven van 180 graden. Na een half uur is de lasagne klaar. Laat iets afkoelen voor het serveren.

03/01/201417/08/2015

Wat staat er op het menu? Farfalle.

foto: beeld op Art Zuid

Ik lees vaak op allerlei fora de vraag: “Wat staat er op het menu deze week?” Meestal ben ik nooit zo van de menu’s. Moet daarom het antwoord op deze vraag vaak schuldig blijven. Eén uitzondering daargelaten, het begin van het nieuwe jaar. Dan stel ik een menuutje samen vol plannen, ideeën, projecten en wensen. Het vlindert dan in mijn hoofd. Zullen we dit jaar de ACBMversterken of op een laag pitje zetten? Ga ik door met mijn gasten in Talk and Table? Wat is nieuw en wat blijft op mijn blog? De eerste dagen denderen deze vragen door mijn bolletje. En dan ineens, op een mooie winterse morgen aan zee weet je de grote lijn, je vertrekpunt. Ik kan het nu al opsommen.
In januari komt de digitale versie van Gereons Keuken Thuis uit.* Ben benieuwd wat lezers van dit E book gaan vinden? In 2014 blijf ik gasten uitnodigen voor Talk and Table, waaronder een creatieve onderneemster en een culinair meisje uit de grote stad. Nieuw dit jaar is dat hun verhalen ook op mijn nieuwe Engelstalige blog www.gereonscityflavours.blogspot.com zullen verschijnen. Een blog vol smaken uit de stad voor city dwellers. Ondernemers in Amsterdam vraag ik zich te komen voorstellen.

Een enkel hapje ACBM als de gelegenheid zich voordoet. Met inzendingen voor het #foodblogevent stop ik na twee jaar. Thuisafgehaald doe ik als de tijd er voor is. Met meer simpele gerechten voor buurtbewoners. Wijnen en vragen over wijn van lezers blijven in ieder geval op de agenda staan, evenals de recensies van nieuwe kookboeken of spannende events. En ik blijf in 2014 wandelen door stad, koken aan de kust of culinaire ontdekkingen doen op het land. Allemaal input voor mijn tweede boek “Gereons Keuken en Route” Ik ben hier al hard mee aan de slag.
Maar je hebt ook energie nodig. De vlinders in mijn hoofd maken mij hongerig. Vandaag een gerecht, dat smaakt naar de zee, farfalle met mosselen.Snel klaar, ik heb nog veel te doen vandaag. we drinken bij deze pasta een mollige witte wijn uit Apulië, gemaakt van de bombino druif.Nodig:

500 g mosselvlees
500 g farfalle
rasp van 1/2 citroen
3 tenen knoflook
2 glazen witte wijn
2 visbouillonblokjes
gehakte peterselie
2 el bloem
1 tl chilipoeder
olijfolie
peper en zout

Bereiding:

Bestrooi de mosselen met wat peper en bloem. Meng goed door elkaar. Snijd de knoflook fijn. Boen een citroen goed schoon en rasp de schil. Zet een pan water op met ruim water en 1 visbouillonblokje. Breng aan de kook. Verhit olie in een pan en bak de mosselen kort aan. Voeg de citroenrasp, 1 tl chilipoeder en knoflook toe. Bak kort mee. Verbrokkel het andere bouillonblokje. Blus het geheel af met de wijn en laat sudderen. Kook de farfalle beetgaar. Schep de pasta door de vissaus en proef. Voeg eventueel nog wat zout of pasta kookwater toe. Meng gehakte peterselie door het gerecht.

* Kijk op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/boek-van-gereon/ hoe je het E book kunt bestellen.