Middellandse zeekost Archives - Pagina 11 van 16

06/07/201406/07/2014

Le temps des tomates, tomatensalade met chorizo en serranoham.

foto: le temps de tomates

Nodig 4 personen:

1 kg grote tomaten

1 bosje peterselie

1 groene paprika

1 chorizo picante

2 rode uien

2 tenen knoflook gehakt

3 sneden oud brood zonder korst in blokjes

olijfolie

rode wijnazijn

peper en zout

8 plakken serranoham

Bereiding:

Was en snijd de tomaten in grove stukken. Was de groene paprika en snijd deze in dunne reepjes. Hak de knoflook fijn. Snijd de rode uien in ringen. Hak de peterselie grof. Meng alles met wat olijfolie en rode wijnazijn in een kom door elkaar. Leg de serranoham op bakpapier in de oven. Laat op 180 graden knapperig worden. Controleer tussendoor of de ham niet verbrandt. Verhit wat olie in een pan en bak hierin de plakjes chorizo knapperig. Schep de chorizo op wat keuken papier. Giet het overtollige vet af. Bewaar wat bakvet om de blokjes brood kort in aan te bakken. Meng de gebakken chorizo door de salade. Verdeel de tomatensalade over vier borden. Voeg eventueel nog wat zout en peper toe. Garneer met de gedroogde serranoham en de croutons.

29/06/201430/06/2014

De easy Vegeterranean.

foto: cover De easy Vegeterranean

Gereons Keuken Thuis verzorgt al jaren kookworkshops overal in Nederland. Het valt me vaak op dat binnen de menu’s en workshops vegetariërs er bekaaid vanaf komen. Zeker als van te voren niet bekend, is, dat een gast geen vlees eet. Er moet dan worden geïmproviseerd. Het resultaat is dan matig te noemen. Obligate courgette, kaas en noten. Eventueel wat tomaat. Dat is jammer, zeker in een tijd, waarin steeds mensen ervoor kiezen wat minder vlees te eten. En er genoeg nieuwe granen en groentes zijn te ontdekken.

Maar er is meer. Inspiratie uit het mooie kookboek De easy Vegeterranean. Geschreven door Albert Musacchio en Malu Simões. Het easy zusje van het in 2008 verschenen werk The Vegeterranean. Albert en Malu runnen een guesthouse in de Umbrische heuvels. County House Montali, gelegen bij het Trasimeense meer. Het bijzondere aan hun 9 kamers tellende resort is dat de gasten geen vlees geserveerd krijgen. Alles is vegetarisch en wordt tot in de puntjes verzorgd. Dat resulteerde in hun eerste boek The Vegeterranean (2008). Voor de leek een mooi, maar niet praktisch boek. Een uitdaging werd geboren.. De gerechten van Malu en Alberto moesten geschikt worden gemaakt voor de kok, die na een drukke werkdag iets lekkers op tafel wil zetten. In de zomer van 2013 schreven zij De easy Vegeterranean, terwijl de keukenbrigade de schouders eronder zette om de gasten te blijven verwennen.

Het boek gunt ons een kijkje in het leven van County house Montali. Het bevat mooie foto’s van mensen, die bevlogen met vegetarisch koken bezig zijn. het vertelt het verhaal over service, over het personeel, het eten, de tradities en Italië. Het voorwoord en enkele bijdragen in de Nederlandse versie zijn geschreven door Antoinette Hertsenberg. Als gast raakte zij betoverd door de keuken van Malu en Alberto. Dat wilde ze thuis ook kunnen maken.

Want oogstrelend zijn de gerechten in dit kind van dit Italiaans Braziliaanse koppel. Dapper om juist in Italië een fusion keuken te ontwikkelen en dan ook nog zonder vlees. Antipasti zoals suppli di riso, rijstkroketjes of een sinaasappel gazpacho. Er wordt gebroken met de traditie. Dit zijn nieuwe gerechten. bij de primi vind je een klassiekers als risotto met radicchio of de Toscaanse ribollita. Ook de caldo verde ontbreekt niet. Verder gaat het met de hoofdgerechten zoals knoedels, canederli van de tante van Alberto. of een kaastaart. Alle recepten stralen je tegemoet door de prachtige fotografie. Ik zit hier op deze zomerse zondag ochtend te watertanden. En dan de desserts, daarvoor moet je in Brazilie zijn. De Portugezen brachten de mooiste pasteis mee naar dit land. De quindim, Portugese flan of tapioca al vino. Wat een plaatjes.

Ik ben op slag verliefd. (woorden uit de mond van een verstokte carnivoor) Verleid door de gerechten uit dit mooie kookboek. De easy Vegeterranean laat zien dat je ook zonder vlees met mooie producten spectaculaire gerechten kunt maken. Geschikt voor elke dag of in Gereons Keuken al fresco. Ik ben een keukenterm rijker “vegeterraan koken”. Het zou verplicht studiemateriaal moeten zijn voor iedereen, die kook workshops ontwikkelt en geeft. Fatto bene, bem acabado Malu en Alberto!

De easy Vegeterranean (ISBN 9789045205052) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 24,95.

Meer kook- en ook andere boeken vind je op www.karakteruitgevers.nl

25/06/2014

De fusilli salade al fresco van Wilma.

foto: de salade van Wilma

Wilma, la pazza della cucina. Zij is gek op koken en dan vooral gerechten uit de Italiaanse keuken. Alle gerechten op haar leuke blog http://kookgekwilma.wordpress.com/ hebben een rood, wit en groen tintje. La bella Italia, de grote liefde na haar man. Elke dag laat Wilma weten welke heerlijke hapjes uit haar keuken komen. Welke mooie broden ze bakt. Wilma houdt van verwennen. Mangia bene stare bene. Binnen of buiten. Met een lekker aperitivo zoals de Spritz, een Hugo of een lekker glas wijn. En dan a tavola, antipasti, primi, salades, secondi. Wilma draait haar hand er niet voor om. Ik zou zo bij haar al fresco willen aanschuiven. Voor Gereons Keuken stuurde zij haar fusilli salade in. Heerlijk om al fresco van te genieten. We drinken er een koele pinot grigio bij uit de omgeving van het Gardameer, een plekje waar Wilma haar hart aan heeft verpand.

Nodig

4 tomaten, ontveld, zaadjes verwijderd en in blokjes.
16 blaadjes basilicum
1 teentje knoflook
olijfolie om te besprenkelen
350 gr fusilli
1 blikje tonijn op olie, uitgelekt en losgehaald
12 zwarte olijven, ontpit en gehalveerd
120 g mozzarella, in blokjes
zout

Bereiding:

Doe de tomaten, het basilicum en de knoflook in een slakom, besprenkel met olijfolie en breng op smaak met zout.

Kook de pasta 8-10 minuten in ruim kokend water met zout. Giet de pasta af zodra deze al dente , oftewel beetgaar is, en voeg toe aan de slakom met het tomatenmengsel. Laat afkoelen en voeg dan de tonijn, olijven en mozzarella toe. Hussel goed door elkaar en verwijder voor het serveren de knoflookteen.

20/06/201413/08/2014

Easy Friday, tomatensaus

foto: de tomatensaus

Morgen begint de zomer. Tomaten zijn dan te kust en te keur te koop. Van de gewone Hollandse tomaat, coeur de boeuf tot de San Marzano. Deze van oorsprong Midden Amerikaanse vrucht is gewoon niet meer weg te denken uit het culinair repertoire. In deze tijd van het jaar kan ik er niet genoeg van kopen. Op de Ten Katemarkt aan het eidne van de dag of bij de grootgrutter in de aanbieding. Tomaten voor een snelle salade Caprese met basilicum van mijn eigen balkon. Of een salade van wilde tomaten met ansjovis en kappertjes. Tomaten voor een gazpacho, koel met wat amandel erin. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Vandaag mijn recept voor een tomatensaus in potten. Een saus die je in de herfst zal doen denken aan de voorbije zomer. Saus als basis voor je pasta, in de lasagne of bij mijn keftedakia. Bij een tomatensaus is een rode wijn zoals een Barbera d’ Asti een mooie keuze, omdat de zuurtjes in deze jonge wijn mooi matchen met het zuurtje van de tomaten.

Nodig:

Schone potten

2,5 kg tomaten

4 tenen knoflook

2 rode paprika’s

2 rode uien

paar takken basilicum

2 el suiker

2 tl gedroogde oregano

250 ml rode wijn

olijfolie

2 tl paprikapoeder

peper en zout

Bereiding:

Steriliseer de potten in kokend water of in de oven op 150 graden. zet ze omgekeerd op een schone theedoek. Snipper de ui, hak de knoflook in stukjes. Was de paprika en snijd in stukken. Snijd de tomaten in parten. Verhit in een grote pan wat olijfolie. Fruit hierin de ui en de knoflook. Voeg hierna wat paprika poeder toe. Fruit even mee. Voeg de paprika toe en bak kort aan. Doe daarna de tomaten erbij en de rode wijn en laat smoren. Voeg de oregano, basilicum, de suiker toe. Laat het geheel sudderen tot alle ingrediënten zacht zijn. Indien de saus te dun is kun je hem iets in laten koken op laag vuur. Haal de pan van het vuur en pureer de saus met de staafmixer. Breng de saus op smaak met zout en peper.

Vul de schone potten met de saus tot aan de rand. Sluit de potten en keer eenmaal om. Zet de potten in een pan met kokend water. (1 cm onder rand van de pot) en laat zachtjes een kwartier koken. de saus is daarna een jaar houdbaar.

27/05/2014

Spaghetti met citroen

foto: de Amalfikust

Campania, streek rond de machtige Vesuvius. Vruchtbare grond, de sappigste tomaten, druiven en citroenen. Overal staan bomen vol citroenen langs de Amalfikust. Verser kan niet je plukt er één, twee of drie. Om sap van te maken voor een dressing. Voor bij de geroosterde vis. Of knalgele limoncello. Of om de schil te gebruiken in een gremolata. Zo veelzijdig is deze gele rakker. In Gereons Keuken al fresco wordt veel citroen gebruikt. ’s Ochtends als wake up drankje een geperste citroen. Door mayonaise en dressings, bij de barbecue. In de saus voor de porc à la Dijonnaise of voor de scaloppine al limone. Of de schillen voor mijn huisgemaakte wodka limoncello. Citroen, ik zou er een lofzang op kunnen schrijven. Maar even terug naar af. Het is vandaag vochtig en broeierig. Dan gaat een bord spaghetti met een frisse hint van citroen er wel in. Erbij een fris glas Frascati. Gemaakt van malvasia- en trebbianodruiven. Dat is eten al fresco.

Nodig:

500 g spaghetti
25 g boter
2 tenen knoflook
zest van 2 citroenen
zout
zwarte peper uit de molen
1 dl slagroom
Parmezaanse kaas

Bereiding:

Boen de citroenen goed schoon. Rasp de schil eraf. Kook de spaghetti volgens aanwijzingen op pak al dente. Smelt de boter. Fruit hierin de geperste knoflook en citroenrasp. Voeg de room toe en verwarm zachtjes. Maak af met zout en wat zwarte peper. Voeg de gekookte spaghetti toe. Meng goed en serveer de pasta direct. Eventueel met wat Parmezaanse kaas. (Ik doe dat niet, omdat ik de smaak van citroen wil behouden.)

07/05/2014

Sal de Ibiza, het witte goud

foto: Ibiza stad in sepia

De bus vertrekt uit Ibiza stad richting het zuidwestelijke puntje van het eiland. Volgeladen met een bont gezelschap van nachtvlinders, rustzoekers, oude hippies, gays en hun vrienden. Op naar Sa Canal, de eindhalte. Allemaal komen ze voor de stranden. Las Salinas of Es Cavallet. Om de dag door te brengen, te zwemmen te dansen in de branding. Gewoon relaxt zoals het witte eiland is. Ibiza, een eiland met voor ieder wat wils. Of iets wilds.
Wild is zeker het landschap waardoor de bus rijdt het nationale park van de zoutvelden van dit eiland. De meren die glinsteren onder felle zon. Omzoomd door groene kruiden, zoals rozemarijn en verwilderde tijm. De zoute lucht vermengt zich met hun geur. Enkele roze flamingo’s doen hun maal in het ondiepe water. Aan weerszijden van de weg piramides van het witte goud. Grote bergen met fijn zout gewonnen uit deze zoutpannen. De Romeinen kenden het zout van dit eiland al. Zij betaalden hun legioenen hun salaris in zout. Rechtstreeks van deze witte bergen.

foto: recuerdos de Ibiza

Sal de Ibiza, een topproduct, al eeuwen gewonnen uit deze zoutpannen. Met de hand. Via kleine kanaaltjes laten het verse water erin gelaten. En de mediterrane zon en wind doen hun werk. Resultaat fijn zout voor op tafel en in je gerechten. Verpakt in mooie turkooizen doosjes met de gouden zon van het eiland. Sal de Ibiza is verkrijgbaar in vele varianten via de charmante importeurs van www.bommelsconserven.nl Zij stuurden mij Sal de Ibiza met sesamzaadjes. Heerlijk voor op de hoemmoes en een zout met hibiscus, lekker bij vis of als randje zout en kleur aan je margarita cocktail.
Kijk een op hun website voor alle varianten van Sal de Ibiza. Ambachtelijk zout in spannende combinaties. Leuk modern verpakt. Ook in een keramisch potje met lepeltje. Een aanwinst in Gereons Keuken Thuis qua smaak en design. Brengt me meteen terug naar het witte eiland. Ik zie het voor me kijkend naar de ondergaande zon bij de Jockey Club, een laatste drankje, de golven breken op het rif, de muziek is easy, zwoel is de zoute lucht, Sal en sol de Ibiza.

foto: memorias de Ibiza

NB: Bommels conserven biedt nog veel meer moois, ik schreef al eerder over hun visconserven, punch créole en mosterd. Voor ieder wat wils. Bezoek hun schatkamer eens op www.bommelsconserven.nl

24/04/201424/04/2014

Koken bij Winfrieds woonkamer, pittig varkensvlees.

foto: Gereons BBQ cheese

Op deze warme woensdagavond in april sloeg ik mijn wekelijkse yogales van YogaSofie over. Doel was Hilversum, op bezoek bij het radioprogramma Winfrieds Woonkamer. Te beluisteren op http://www.radio6.nl/programma/360/winfrieds-woonkamer Gezellig koken , bijpraten en swingende Soul en Jazz gedraaid door Winfried Baijens de gastheer.
Met een mandje vol lekkernijen vertrok Gereons Keuken en Route naar Radio 6. Met pittig varkensvlees, door Winfried omgedoopt in Spaanse pork chops. Een pot Gereons BBQ kaas, homemade hoemmoes als late night snack. Het dessert was simpel doch doeltreffend, peertjes gekookt in spätlese met gorgonzola. Donnerwetter, die combinatie.
Zoals gezegd werd er gekookt en bijgepraat. Over eten, de foodbloggerstrend. Winfried deed een duit in het zakje. Hij voorzag een komende Furby trend. ik zie de blogs al voor me. We aten, dronken een glas tempranillo uit La Mancha. De luisteraars maakten kennis met het fenomeen droogkoken, hetgeen een inbellende meekoker, ook zo’n mooie term, direct beaamde.
De ACBM kwam ter sprake. Winfried vertrouwde me toe, dat hij als schooljongen ook altijd anticlubjes oprichte. Ik ben dat blijven doen en verklaarde het het verschijnsel cupcake behaviour.
Na een korte uitstap na het steriliseren van inmaakpotten Na een kort verhaal over de wieg van de echte pimentón de la Vera, was het tijd om afscheid te nemen. Phil Horneman stond voor de deur om zijn selectie te gaan draaien. Ik hoop dat de kaas en hoemmoes hebben gesmaakt.
Ik kom zeker nog eens langs bij Winfried en zijn kornuiten. Wat ik dan maak? Who knows?
In ieder geval vandaag het recept voor pittig varkensvlees, een ouwetje uit mijn boekje Gereons Keuken Thuis. Ik varieerde met wat blokjes chorizo en wat pimentón de la Vera. En de tempranillo? Deze rode wijn smaakte er prima bij.

Nodig 4 personen:

800 g niet te mager varkensvlees.
1/2 chorizoworstje in blokjes
2 rode paprika’s
2 uien
1 Spaans pepertje
2 el tomatenpuree
2 tenen knoflook
1 tl tijm
6 ontvelde tomaten zonder pitjes
olijf olie
klontje boter
1 glas rode wijn
1 laurierblad
2 el bloem
2 tl paprika poeder of pimentón de la Vera
2 tl suiker
peper en zout

Bereiding:

Snijd de paprika in ringen, snipper de uien en snijd het Spaanse pepertje in ringetjes. Snijd het varkensvlees in blokjes. Bestrooi het vlees met zout, peper. paprikapoeder en wat bloem. Meng goed door. Verhit de boter en olie in een pan en bak het vlees aan. Voeg de gesneden ui, paprika en Spaanse peper toe en fruit even mee. Voeg de tomaten puree toe. Bak alles nog kort en blus af met de rode wijn. Voeg gehakte knoflook, laurier en tijm toe. En als laatste de ontvelde tomaten en de suiker. Laat het geheel anderhalf uur sudderen. Voeg eventueel wat water toe om aan branden te voorkomen. Serveer deze stoofschotel met wat tuinbonen met roomboter en bieslook.

07/04/201404/09/2020

Lente, pissaladière met vijgen en ansjovis

Foto zonnebloemen

De dagen worden weer langer, het zonlicht feller. Lente! Het is weer tijd om te genieten van de warme zonnestralen. Het is ook de tijd om te zaaien en de buitenboel weer op orde te maken. Plantaardig aan de slag, laat dat nu het thema zijn van het foodblogevent van deze aprilmaand. Ik zag deze week in de buurt iemand een vijg planten. tegen een warme, op het zuidwesten gerichte muur. Ik vind deze plant zo mooi en de vruchten ervan. De sappige verse paarse vijgen, die uit elkaar spatten in je mond van smaak. In combinatie met iets hartigs een mooie combinatie. Vandaag een makkelijke pissaladière van vijgen, ansjovis en rode ui. Pissaladière is van oorsprong een uientaart met ansjovis uit Nice. Wij maken hem nu van bladerdeeg belegd met vijgen en ansjovis. We drinken er koele rosé uit de Provence bij. Eentje uit de buurt van Aix. Verheug je je meteen op de komende zomer.

Nodig 4 personen:

4 plakken bladerdeeg
4 verse vijgen
3 rode uien in ringen
8 ansjovisfilets
3 el olijfolie
1 el balsamico azijn
peper
tijmblaadjes
1 tl suiker

Bereiding:

Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten.op 180 graden. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met balsamico en voeg de suiker toe.Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk.
Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.

09/03/201424/04/2016

Tapas op zondag, gazpacho blanco

foto: detail schilderij van Joaquin Sorolla

Het is een lentezondag, de zon schijnt op het lege strand. Alle wandelaars moeten nog komen. Ik geniet van de witte schuimkoppen op de blauwgrijze zee. Dit brengt mij op het idee om een gazpacho blanco te maken uit Gereons Keuken Thuis. Lekker fris. Witte gazpacho is de tegenhanger van de alom bekende Andalusische gazpacho. De basis van deze koude soep zijn amandelen. En wat smaakt daar nu beter bij dan een witte Bourgogne met een vleugje geroosterde notensmaak.
Nodig (4 pers.)

250 g pitloze witte druiven
100 g amandelpoeder (of in processor fijngemalen amandelen)
250 g wit broodkruim
2 knoflooktenen
4 el extra vièrge olijfolie
2 el sherry azijn
60 cl ijswater
zout en peper

Bereiding:

Laat 15 minuten tevoren het brood even weken in lauw water. Pel de knoflooktenen. Rits de druiven van steeltjes. Knijp het brood na het weken goed uit. Doe het brood in een food processor samen met de knoflook en de olijfolie. Peper en zout toevoegen. maak van dit alles een puree. Voeg de azijn toe en de amandelpoeder. Naar behoefte een beetje van het ijswater toevoegen om een romige melange te krijgen. Daarna voeg je de rest van het ijswater toe, terwijl de foodprocessor doormixt. Proef even of er genoeg peper en zout in zit. Zet deze soep twee uur weg in koeling.
Giet de soep in leuke glazen, en voeg de witte druiven toe. Eventueel garneren met geroosterd amandelschaafsel.

18/02/201421/02/2014

Tortas de espinacas y patatas, tapas inspiratie uit Las Palmas

foto vissersboten op de Canteras

Een van mijn favoriete stranden is het Canteras strand van Las Palmas op het eiland Gran Canaria. Te midden van de hustle and bustle van het drukke stadsleven ligt er een mooi zandstrand, beschermd tegen de golven door een 3 kilometer lang rif. Het is aangenaam verpozen, zowel in het zand als wandelend over de lange boulevard. Deze paseo strektt zich kilometers uit van de Plaza de la Puntilla tot aan het Auditorio Alfredo Kraus. Tijdens dit soort wandelingen mag de inwendige mens ook niet worden vergeten. Gereons Keuken Thuis strijkt dan altijd graag neer op het terras van Hotel Reina Isabel voor een ración (portie) de gambas al ajillo of een verse gegrilde tong. De vis wordt hier dagelijks door de vissers aangevoerd. Het blijft altijd een feest. Dit jaar heb ik mezelf als doel gesteld de tapa nuevo weer eens op te poetsen. Ik verzamel dus driftig allerlei tijdschriften, lees de kranten en proef. Benieuwd als ik ben naar leuke nieuwe hapjes of recepten. Onderstaande suggestie las ik in bijlage van de lokale krant Canarias Siete. Drie in de pan van aardappel en spinazie. Mijn variant hieronder komt zeker in Gereons Keuken en Route.

Nodig:

400 g diepvriesspinazie

300 g kruimige aardappels

2 tenen knoflook geperst

3 eieren

klontje roomboter

80 g bloem

extra vergine olijfolie

gehakte peterselie

nootmuskaat

peper en zout

Bereiding:

Schil de aardappels, breng ze aan de kook. Als ze na 20 minuten gaar zijn, afgieten en met een vork verkruimelen tot een puree. Roer er wat boter en nootmuskaat door. Zet de aardappels apart. Laat de spinazie ontdooien en kook de blokjes 15 minuten op laag vuur. Verhit drie eetlepels olie in een koekenpan en fruit de knoflook. Voeg de uitgelekte spinazie toe en bak deze drie minuten mee. Meng de aardappels, de spinazie, eieren, meel, peper en zout, nootmuskaat en gehakte peterselie door elkaar. Maak er balletjes van en druk deze plat, als een soort hamburger. Verhit wat olie in een pan en gril de spinazietaartjes aan beide zijden tot ze bruin zijn. Serveer dit gerecht naast een stevige moot vis. Wat te denken van gegrilde murene?

Buen provecho!