Foodblogevent januari 2017: trends

 foto: de Kanarie Club

Het foodblogevent januari 2017: trends. Wat een leuk onderwerp om het jaar mee te starten. Ondanks dat we nu al halverwege zijn. Blue Monday, overigens nog letterlijk ook, want de goudgele bol scheen aan het blauwe zwerk, dat het een lust was. Maar vandaag hebben we het noch over Blue Monday noch over het weer. Serieuze kost deze reis. Trends! Wat wordt dit jaar de grote foodtrend en wat niet? Een mooi thema voor het foodblogevent januari. Dank aan diva van Villa vinissima Ingrid Larmoyeur.

Mijn hersenen kraakten, ik bezocht twee dagen de Horecava op jacht naar nieuwe trends of trouvailles. Met het volgende relaas: wat in ieder geval niet meer kan in 2017 zijn #greenhappiness (alleen als het om tuinieren gaat), foodtrucks (misschien dan nog wel degenen zonder AH logo), hamburgertenten op elke straathoek, foodhallen (in elk gehucht), ceviche en nonsens. De lol hiervan is dat ik dit allemaal gewoon uit mijn duim zuig, behalve dan die foodtrucks, want het is toch jammer dat grootgrutters nu ook mobiel gaan. Had dat aan de hipsters met hun baard en knot gelaten.

Wat wordt in Gereons Keuken Thuis dan trend in 2017? In mijn keuken eerlijk gezegd niets, maar als ik mijn neus achterna loop voorzie ik een terugkeer van Japans eten (geen sushi), de opmars van de tosti, de nieuwe hangout Kanarie Club, taco’s en dan met name die van Corria Houthuizen en haar man (hoewel er al meerdere adressen in West openden in een kort tijdsbestek), seventies lounge met zacht fluweel en gewoonweg basic. Niet meer en niet minder.

Een heerlijk jaar dus met, oh la la, de terugkeer van  de tosti, mijn inzending voor het foodblogevent januari 2017. Een recept voor een volkoren tramezzino al al formaggio dal prato, met andere woorden een lekkere volkorentosti met graskaas. Nu nog zo’n Sponge Bob tosti-ijzer scoren, dat ik voorbij zag fietsen op Facebook.

Nodig:

8 sneden volkorenbrood zonder korst.

8 plakken jonge graskaas

boter

Bereiding:

Snijd de korsten van het brood. Besmeer de sneetjes met wat boter en beleg royaal met kaas. Snijd de boterhammen overdwars door en serveer koud of warm uit het tosti-ijzer. Variatietip: doe er een plak ananas uit blik tussen. Dan heet het ding ineens een tosti Hawaii.

De kop is er weer af!

 foto: virtueel wijnproeven

De kop is er weer af! Blue Monday dient zich weer aan. De fameuze derde maandag in januari, waarop alle voornemens verdampt zijn tot nul, de weegschaal nog steeds hetzelfde getal aangeeft en er toch weer een sigaretje wordt opgestoken. Ach who cares, je kunt het alsnog proberen! Er blijven nog 349 dagen over om opnieuw te starten, met voornemens of daden. En afslanken kan ook nog wanneer de strandtemperaturen wat beter worden. Eigenlijk zou je dat ieder jaar moeten doen. En alleen genieten van het nieuws dat 2017 de eerste weken te bieden heeft. Zo ging Gereons Keuken Thuis deze week op pad naar de Horecava, die dit jaar in het teken stond van 4 steekwoorden: Food, duurzaamheid, innovatie en beleving. Mooie woorden zo aan het begin van het jaar, maar waar zag ik ze voorbijkomen? Maandag stond in het teken van innovatie. Pitch PR nam Gereons Keuken Thuis en enkele anderen mee op een rondje langs innovatieve stands. Zoals de ovens van Levens. Entertainer Guy Weyts legde uit wat deze oven 2.0 allemaal kan en welke voordelen Wifi heeft voor de programmering, onderhoud en  het schoonmaken. Vergeet ik nog bijna te zeggen dat er ook recepten mee kunnen worden opgeslagen. Thuis vanuit je luie stoel. De Leventi oven doet alleen de (af) was nog niet. “Complete control at your fingertips” noemen ze het. Via keukenhelden en een zelftappende bierinstallatie kwamen we aan bij een virtuele wijnproeverij van wijnen uit de Communitat Valenciana. Hier is behalve innovatie een stuk beleving te beleven via een virtuele bril. De wijnboer neemt je mee op pad de heren schenken je de bijpassende wijn in. Proeven maar.

 foto: gepassioneerd over de  2.0. oven, Guy Weyts

De maandag eindigde op het huiswijnpaviljoen van Pitch PR waar onder het genot van geselecteerde wijnen van diverse aanbieders werd nagepraat over de toekomst. Met een rol voor innovatie. En een stuk beleving.

Gisteren op woensdag ging ik zelf struinen door de hallen van de RAI. Kijken wat de Horecava 2017 nog meer had te bieden. Hierbij kwamen vooral Food en duurzaamheid aan bod. De dames en heren van In Stock cooking stonden met hun truck en een nieuw bier, genaamd pieperbier. In een kas stond Larisse van der Haar-Buijze bijzondere groenten te verwerken tot heerlijke hapjes. Groente mag meer op het menu, ook op de Horecava, vertelde Maurice Wubben van het Versplein. De tosti wordt het helemaal in 2017. Move over burgers, hier is de Happy tosti. En dan ook nog gemaakt vanuit maatschappelijk oogpunt. Van bron tot bord, een mooi paviljoen vol terroir producten,  met bekenden als landgoed Mariënwaerdt en minder bekenden zoals de dame uit  Drenthe en haar 300 waterbuffels. Voor de kaas en mozzarella productie in eigen land.

Ik eindigde bij de stand van Ouwe Taart, appeltaart op grootmoeders wijze met een maatschappelijk oogpunt. Voorkoming van eenzaamheid onder ouderen.

 foto: kookdiva Larisse

Een rondje design en inrichting maakte ik als laatste en het is leuk te ontdekken, dat het hipster ruige design weer plaats maakt voor zachtere vormen en stoffen. Seventies design met fluweel, leer op de wand. Iets meer glamour. De grote commerciële organisaties hebben zich gestort op het fenomeen foodtrucks. Zoals de AH foodtruck. Tja, wat moet je er van vinden? Hiermee is deze trend nu echt voorbij. Of misschien juist niet in een ander jasje. Uitdaging dus voor de foodtruckers van het eerste uur.

Het waren twee leuke en leerzame dagen, waarin ik veel gezien heb. Ik verwacht dan ook voor 2017, dat er een symbiose gaat ontstaan tussen technische mogelijkheden en het kop tot kont duurzame principe. Het cirkeltje is rond. Techno meets terroir. Een foodtruck met instock duurzaam eten en een zelfdenkende oven. Je programmeert alles vanuit je luie stoel en rijdt de volgende ochtend vrolijk naar de plek waar je staat. Of ben ik nu te optimistisch? De kop is er weer af!

De Grote Kleyn, een culinair compendium.

 foto: cover De Grote Kleyn

De Grote Kleyn, een culinair compendium. Daar ligt het lichtblauwe gevaarte dan. Ruim twee kilo in gewicht en duizend bladzijden dik. Vol met de kennis, die Onno Kleyn in zijn achtentwintig jaar als culinair schrijver vergaarde. Geen encyclopedie van culinaire termen, maar een werk, waarvan je moet proeven. Waarin je telkens moet ontdekken. Grasduinen, nog een keer lezen. Want, zo schreef hij voorin het boek voor Gereons Keuken Thuis: “Door kennis meer genoegen” En dat is nu precies, wat dit boek zo bijzonder maakt. Culinaire feiten in een context. Daar is Onno Kleyn een meester in. Dat doet hij al jaren in de Volkskeuken en de veertig boeken, die al op zijn naam staan. Niet zomaar een recept of wat kletsen over eten, maar de kennis overdragen en het verhaal. Storytelling dus. Na gedegen uitpluizen. En daar ben ik nu eenmaal dol op. Een boek als De Grote Kleyn is spek voor mijn bekkie. Al die kennis, daar word ik hebberig van. Zo vernam ik van de schrijver, dat Galicië behalve een gebied in Noordwest Spanje ook een koninkrijk was, dat behoorde tot de Donaumonarchie en als zodanig de keuken van Hongarije beïnvloedde. Weer wat geleerd. Kleyn weet zijn kennis met leermeesterschap te combineren. Hij wilde dit overdragen en ging twee jaar geleden aan de slag. Het had een decennium kunnen duren, totdat hij er bij neer was gevallen of gek geworden. Maar nee, na twee jaar noeste arbeid is De Grote Kleyn een feit.

De indeling is simpel, drie delen: ingrediënten, technieken en overwegingen en tot slot de keukens van de landen van Europa. Maar… dan komen de inhoud en de verschillende lagen. Van A tot Z bij de ingrediënten, soms bijgestaan door mensen, die hem de kennis verschaften. Op het gebied van groenten, vlees, wijn, thee. Zal ik nog even doorgaan? Gelardeerd met recepten. En bij Onno Kleyn ook heel belangrijk, de wijntip onder het recept. In vino veritas zullen we maar zeggen.

Hoe ontstaat spruitjeslucht? Moet je zuurkool wel of niet afspoelen? Een recept voor potaje de berros, een Canarische soep. De knolselderij op bladzijde 113, een groente waar Kleyn iets mee kan. Via de noten en zaden, paddenstoelen en truffels, fruit, graan en banket beland ik bij vlees en vis, een dikke 130 pagina’s vol met kennis over deze ingrediënten. Maar dan zijn we er nog niet. Kleyn etaleert ook zijn kunde over smaakmakers, kaas, koffie, chocola en natuurlijk wijn! Dit deel sluit af met vreemd voer, zoals het broodje aapverhaal, dat in Azië de hersens van levende apen worden genuttigd. Of heel triviaal, het eten van hond. En waarom eet een mens slakken?

De Grote Kleyn gaat verder met technieken en overwegingen. Trucs en handigheden in de keuken. Blancheren, pocheren (met een Bourgondisch recept voor oeufs en meurette, uiteraard met een pinot noir uit deze streek), marineren, een perfecte zabaglione, flamberen. Kleyn beschrijft al deze technieken. Een kopje kookapparatuur, van open vuur, via oven, de Dutch oven naar geuroffers. “Gaat het lezen!”, zou ik zeggen. Ik maak even een sprong naar de overwegingen, waarin Onno Kleyn stilstaat bij gastronomische kennis. Wat betekent onderzoek van de smaak en eten voor de mens in de breedste zin? Wat is de hogeschool van het koken? Eeuwenlang tuimelden allerlei experts over elkaar heen. De opkomst van de restaurants. De kennis van BrillatSavarin via het instituut Michelin tot het hedendaagse IENS, waar iedereen zijn ei kwijt kan.

Een hoofdstuk, waar ik als foodblogger erg veel plezier aan beleef, gaat over recepten, over de geschiedenis en authenticiteit. In zijn mini college zette Kleyn fijntjes uiteen dat het allemaal quatsch is. Niets is authentiek. Het sleutelen aan klassieke gerechten onder het kopje “Malle Italianen”  Onno legt uit en fileert. Food voor foodbloggers (in spe) Lees hierover vooral het hoofdstuk authenticiteit. Dan kunnen we voortaan in  Facebook foodbloggersgroepen de “jat” discussie ook achterwege laten. De Grote Kleyn besluit met verhalen over de keukens van Europa.

Ik vind De Grote Kleyn een aanwinst voor Gereons Keuken Thuis.Ten eerste omdat ik een feitjesverzamelaar ben. (Ik heb niet voor niets dikke mappen en schriften vol uitgeknipte recepten of verhalen over keukens), een anekdotejager en een niet te stuiten honger naar meer kennis heb. Dat beleef ik met de Grote Kleyn. Ten tweede, omdat het een waarachtig opus magnum is, dat gezien zijn lagen kennis en verscheidenheid moeilijk een “te gebruiken voor” datum valt te geven. Tot slot bevat het essentiële kennis voor alle kokers, eters en koks in Nederland en ver daarbuiten. Zo zwaar, als het boek is, zo licht is zijn schrijfstijl. Veel dingen uit De Grote Kleyn zullen hun beslag krijgen in mijn toekomstige blogs. De donkere dagen staan voor de deur en ik ga verder…. met leren en lezen. Waarvan akte.

De Grote Kleyn, Onno Kleyn (ISBN 9789038803470) is een uitgave van Nijgh & Van Ditmar en is te koop voor € 45,00

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Groen geluk.

 foto: groen geluk.

Groen geluk, een kreet die je in zijn Engelse vertaling veel hoorde de laatste dagen. Gebezigd door twee Amsterdamse dames, die de wereld willen verbeteren door geen eieren, geen zuivel, geen vlees en vis meer te eten. Maar wel veel groente, avocado, olijfolie en noten. Ma non troppo, want anders ontstaat er file in je lichaam. Ik vraag me dan direct af of dat allemaal zo is? Ik kan me voorstellen, dat er een file in je lichaam ontstaat als je je volpropt met kant en klaar voedsel vol suikers en transvetten. Of voedsel dat vol ve-tsin of andere additieven zit. Allemaal dingen, die tot de dagelijkse verleidingen behoren..Veel belangrijker is, dat -denk ik- veel volgers van dit soort dieetadviezen een permanente file in hun hoofd hebben. Ze hebben een heul druk bestaan. Moeten op hun Babboe bakfiets door de stad crossen van de lactose-, gluten- en suikervrije crêche, naar het kantoor, dan lunchen met die gezellige collega’s, kroost ophalen, eten naar binnen proppen en dan Bikram yoga. Ik zie de opstoppingen in de hersenpan van deze doelgroep. (meestal jonge vrouwen). Het is een niets ontziend dagritme.

Een het antwoord daarop is Green Happiness. Want als je eenmaal al de tips en trucs van de oprichters van deze movement onder de knie hebt, heb je nooit meer last van hoofdpijn, obstipatie of een te strakke broekband. Een geweldige vorm van escapisme. Je hoeft namelijk niets aan de file in je hoofd te doen. Waar toeterend alle aandachtspunten, van werk, kinderen, relaties, liefde, familie, seks, uiterlijke onzekerheden tot image achter elkaar in de file staan. Groen geluk is hiervoor het tovermiddel. Gereons Keuken Thuis is voor deze movement niet in de wieg gelegd. Ik ben niet van het compensatie eten of de guilty pleasures, die daags daarna een penitentie verdienen. Gewoon genieten van wat je eet, hoe je dingen klaarmaakt volstaat. Voeding is namelijk geen wedstrijd. Alhoewel het er steeds meer op gaat lijken.Internet als een tempel vol hogepriesteressen van het gezonde eten. En de gelovigen, die het als een waar Lourdes aanschouwen.

Maar nu genoeg over dit onderwerp. Ik wil het vandaag hebben over groen geluk. Dat is voor mij in de ochtend wakker worden met een kop koffie tussen de planten op mijn balkon. De hommels zien vliegen van bloem naar bloem. De konijnen in het gras. De warme ochtendzon op mijn huid voelen. Dan ontbijt, een stevig uurtje zwemmen en aan de bak. Lunchen met wat brood, beleg en een smoothie. Dan weer aan de bak. In de middag met de handen in de aarde of een stevige wandeling door het groene park naar de markt, alwaar ik groente en vlees haal voor het avondmaal. Incidenteel een taartje bij een patissier. Inderdaad met suiker. De dag wordt besloten met een glas wijn en een lekkere maaltijd al fresco of aan tafel binnen. Dat noem ik groen geluk. En er ontstaat geen file in mijn lichaam, noch in mijn hoofd.

Vandaag een recept voor een groene en gelukkige soep vol groente en spekjes. (dank aan ds. Gremdaat), want die horen erbij. Erbij een fris glas vinho verde.

Nodig:

150 g spekblokjes

1,5 l kippenbouillon (vers of een blokje)

2 courgettes

2 sjalotjes

1 bosje peterselie

2 zakken spinazie (350 g)

1 tl pimentón de la Vera

2 tenen knoflook

3 el crème fraîche

zout en peper

olijfolie

Bereiding:

Bak de blokjes spek met wat pimentón de la Vera uit en laat deze uitlekken op wat keukenpapier. Snipper de sjalotjes. Snijd de courgette in stukjes. Was de spinazie en peterselie goed. Fruit de sjalotjes aan in wat olie en voeg de courgette roe. Voeg hierna de kippenbouillon toe. Breng het geheel aan de kook. Voeg de spinazie en peterselie toe en laat het geheel tien minuten doorkoken. Pureer de soep met de staafmixer. Maak op smaak met wat zout of peper. Voeg als laatste de crème fraîche toe. Serveer de groene soep in een kom met wat uitgebakken spekjes.

Puur Pascale.

 foto: Puur Pascale cover.

Puur Pascale, beter eten is beter leven. Een waarheid als een koe. In Gereons Keuken Thuis ligt het nieuwe en inmiddels zevende boek van schrijfster, voedingsconsulente keramiste, publiciste en vedette Pascale Naessens. Een pleidooi om calorieën tellen te vergeten, vooral niet te diëten en zodoende meer balans in je leven te verkrijgen met beter eten. Want volgens de filosofie van Pascale Naessens volgt het één vanzelfsprekend uit het ander. Puur dus, geef Pascale maar echte voeding. Dat kan ik geheel onderschrijven, want vers onbewerkt voedsel daar raak je aan gewend. Dat wordt een onderdeel van je leven. (weet ik uit ervaring) Nadrukkelijk wijst Pascale erop dat je voor een normaal en natuurlijk leven moet gaan. Zij is geen gezondheidsschrijfster. Dat vind ik interessant, want in de golf van alle goedbedoelde “gezondheids” kookboeken en -blogs vind ik dat een verademing. Niet dweperig bezig zijn met een gezond leven, maar gewoon beter eten voor een beter leven. Hoe #LUBM is dat te noemen. In een openhartig en eerlijk relaas vertelt Naessens over haar problematische relatie met voedsel. Haar eetbuien. Ze schrapte een aantal voedingsmiddelen zoals snelle kookhydraten en verdiepte zich in moderne voedingsleer. Gevolg was dat ze zich beter ging voelen, op gewicht bleef en heel belangrijk gelukkiger was. Haar missie was geboren. Verlost van haar eetprobleem ging ze kookboeken schrijven en startte zelfs een site pure Pascale, waarop ze haar levenswijze deelt.

Puur Pascale kun je in dit licht het wat deftiger zusje noemen van de eerder boeken van Pascale Naessens het is gedrukt op glanzend papier en de fotografie van de gerechten is stunning te noemen.

 foto: verse rauwe makreel

De schrijfster neemt je aan de hand van mooie producten mee in haar wereld. Avocado voor een chocoladetaart. Onctueux zou je dit in het Frans noemen, maar dan zonder zwaar op de maag te liggen. Geitenkaas, gebakken met noten en rode biet. Wakker worden met een heerlijke ontbijtcake. Vis in de vorm van rauwe makreel met granaatappel en geroosterde sesamzaadjes. Savooikool voor een heerlijke lasagne. Wilde eend en een pleidooi om meer schorseneren te eten. Tot slot bijbelse vruchten, de linzen. Deze opsomming is geenszins compleet, maar de 75 recepten van Pascale mogen er zijn in al hun eenvoud. Ik zou zo aan willen schuiven aan de feestelijke dis, die zij buiten heeft opgetast. De schrijfster laat met Puur Pascale zien dat koken gelukkig maakt en dat het met beter eten een beter leven is. En zo is het maar net. Gereons Keuken Thuis heeft weer een stukje inspiratie opgedaan.

Puur Pascale, Pascale Naessens (ISBN 9789401435932) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Gezondigen.

 foto: cover Gezondigen

Gezondigen, wat een mooie naam voor een movement. Een echt statement. Het rekent af met het zondebesef. Want juist geen lekkere dingen eten zoals truffel mayonaise, boter of chocolade. Dat is pas zondig! Maar zorg dat je basis gezond is. Het zou bijna mijn eigen credo kunnen zijn.

Sinds food de rol van religie heeft aangenomen, is het het nieuwe opium voor het volk geworden. Met foodpausen als stuurmannen aan het roer. Weinig humor, weinig relativeringsvermogen. En alle foody bisschoppen deinen graag mee over de woelige baren van de foodzee.” Bovenstaande hartenkreet plaatste ik op een zondagochtend vorige zomer op mijn Facebook tijdlijn. En niet zomaar. Het was het begin van de #LUBM 

En nu ligt er in Gereons Keuken Thuis het kookboek Gezondigen, geschreven door Kim Waninge, Rianne van Vulpen en Judith van der Rijt. Deze dames vinden dat het leven te kort is om geen desserts te eten. Uitgangspunt is een levenswijze waarbij een gezonde basis het uitgangspunt is en kan worden aangevuld met “zondig” voedsel. De schrijfsters vinden dat de health trend ons veel goeds heeft gebracht, maar ook is doorgeschoten. Schuldgevoel drijft ons kasten vol raw- en superfoods te kopen. Of een fitgirl te worden met alle uitwassen van dien. De dames vonden dat het tijd werd voor een movement, niet een dieetboek met strenge regels. Ik kan mij hier helemaal in vinden. De LUBM ook trouwens. Het concept is te genieten van het beste van beide werelden in 40 gezonde en spannende recepten en 30 verwenrecepten.

“Chocolate, coffee, men. Some things are better rich” vormt de openingszin voor een rijke ochtendshake, of een espresso martini cocktail en de klassieker van rosbief in een koffiekorst. Verder gaat het met froot loops en cheerios (never heard of), een soort cereals in allerlei kleurtjes. Je kunt er macarons mee maken en desserts. Gezond afgewisseld met haverflensjes en granola. Dan volgt er een heftige Tsjechische taart, een medovnik. Een fruit ontbijt uit de oven, een Grouster ovenschotel, stevige Friese kost. Uit Italië een panzanella, voor de zoetekauwen een bananen pannenkoek of brood. Ik kan nog wel even doorgaan. Een snelle paella, Griekse avgolemonosoep of fish&chips. Het staat allemaal kris kras door elkaar. Aan de ene kant is dat speels, aan de ander kant soms wat verwarrend. Gezondigen is een boek dat is geschreven voor vrouwen. Dat merk je aan de recepten en de teksten. En het aantal recepten voor zoetigheden en taarten. (ik ben van huis uit geen zoetekauw) Voor vrouwen, die zich niet meer de les willen laten lezen door foodgoeroes en dieetboeken. Alles wordt vers bereid, geen pakjes en zakjes. En je hebt geen dure superfoods nodig. De quotes, zoals “Everything you see, I owe to spaghetti”, geven het extra schwung. Net als de frisse en stijlvolle fotografie. Kortom deze movement is niet zondig, maar fris en verukkelijk. The unbearable lightness of being! Eigenlijk heel LUBM, dat #gezondigen.

Gezondigen, Kim Waninge, Rianne van Vulpen & Judith van der Rijt (ISBN 9789045209074) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 17,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Foodblogevent augustus, het ultieme vakantiegevoel.

 foto: rode mul op spek met limoen.

Het ultieme vakantiegevoel, Wat is dat? Hoe beleef je dat? Daar moet een vreselijk niet vakantiegevoel tegen overstaan dus. Ik ken dit soort scherpe demarkeringslijnen niet. Gelukkig hoef ik niet bij de pontifex maximus in Rome te rade te gaan om voor mij het verschil tussen ultiem vakantiegevoel en ….  je ne sais quoi te beschrijven. Maar dat terzijde. Wat is voor Gereons Keuken Thuis het ultieme vakantiegevoel? Dat is #LUBM, elke dag een moment inbouwen van vreugde.

Heel makkelijk. Dit jaar bestond het  vakantiegevoel uit een heerlijke trip naar Lissabon en twee weken in Gereons SeaSpot, mijn lekkere hide away aan de mooie Nederlandse Noordzeekust. Vis halen in IJmuiden en koken maar. Een rogvleugel met room en zelf gepelde garnalen, schol, rode mul en zeebaars met spek. Dat was het try out koken deze zomer.

Maar nog even terug naar ultiem vakantiegevoel?  Dat heb ik het hele jaar door. Herinneringen aan margaritas op een Mexicaans strand, eten bij hotel du Parc in Dijon, vis op het strand van Roses, Grieks op de markt van Athene, biefstuk Esterhazy met ganzenlever in Boedapest, boquerones in Andalusië….. Ik ga niet verder. Ieder eetmoment, zowel op vakantie als in hometown Amsterdam is speciaal te noemen. Gereons Keuken Thuis heerst elke dag wel een ultiem vakantie gevoel. Want koken is mijn manier van ontspannen en de dag evalueren. Om daarna te genieten van je maaltijd en wat je erbij drinkt. Want dat is het echte gevoel, hoef je helemaal niet voor op reis.

Mijn bijdrage voor het foodblogevent augustus met als thema het ultieme vakantiegevoel is rode mul op spek met limoen en chilipoeder. We dronken er een heerlijke witte Bergerac bij.

 foto: vrolijke rode mul

Nodig:

4x rode mul schoongemaakt.

1 limoen

1 tl chilipoeder

2 el bloem

8 plakjes ontbijtspek

boter

zout en peper

Bereiding:

Knip de vinnen van de mul af. Maak op een bord een mengsel van bloem chilipoeder en zout en wentel de vissen er doorheen. Bak de spek uit. Laat spek uitlekken op wat keukenpapier. Verhit wat boter in een pan en bak de mul om en om (4 minuten per kant) Leg de uitgebakken spek op een bord en daarop de mul. Serveer direct. Met een maiskolf uit de oven of knoflookspaghetti.

Pastasalade met pit.

 foto: pastasalade met pit

Pastasalade met pit. Speciaal voor de nationale dag van de #pastasalade. Een speciale dag, die vorig jaar werd gelanceerd met zeer zomerse temperaturen. Een dag in het teken van een frisse salade voor binnen en buiten. Voor bij de picknick, op het strand, bij de BBQ of als maaltijdsalade.

Een tijdje terug organiseerde ik een beachday in Gereons Seaspot. Een lekkere wandeling op het strand en daarna een zomers buffetje met hoemmoes,  teriyaki kip, salade Baltique en een pastasalade met pit. Met pit ja, niet de pitten van de olijven maar pit uit het Portugese flesje piri piri. Ontdekt tijdens een weekje Lissabon. Een pastasalade in de kleuren van de Portugese vlag, rood van de chorizo en zongedroogde tomaatjes, groen van de olijven, augrukjes en peterselie. Een het geel van de mais en durum tarwe van de pasta. Het concept was ontstaan. Een pastasalade met een Portugese touch. Pastasalade met pit! We drinken er een stevige rode wijn uit de Alentejo bij. Ook zo’n ontdekking uit het land van de zeevaarders, die de pittigheid van de peper meebrachten van hun reizen.

 foto: de Portugese vlag

Nodig:

400 penne of andere buispasta

1/2 potje groene olijven uitgelekt

3 tenen knoflook

1/2 potje zongedroogde tomaat op olie uitgelekt

1/ chorizo in blokjes

1/2 blik maiskorrels

bosje peterselie

1 tl pimentón de la Vera

1/2 potje zure augurkjes

olijfolie

1 el piri piri

1 citroen

Bereiding:

Kook de penne of buispasta beetgaar en laat deze snel afkoelen. Snijd de chorizo in blokjes, Snijd de uitgelekte zongedroogde tomaatjes in stukjes. Hak de tenen knoflook fijn. Hak de peterselie fijn. Snijd de kleine augurkjes in stukjes. Meng de olijven, augurkjes, tomaatjes,mais, chorizoblokjes, knoflook en afgekoelde penne door elkaar in een diepe schaal. Maak de pastasalade op smaak met wat zout en peper.  Maak een dressing van 4 el olijfolie, een uitgeperste citroen, 1 tl pimentón en 1 el piri piri. Meng de dressing door de salade en garneer het geheel met de gehakte peterselie. Zet het flesje piri piri ernaast voor de fans van extra pit.

 foto: beachday @Gereons Seaspot

Tip: mocht zoals ik wat van deze pastasalade overhouden. Hij is prima op te bakken, zoals ook mijn tante Canasta zou doen. #nowaste

Ik ben natuurlijk niet de enige, die de nationale dag van de #pastasalade viert op 1 juli.

Miss Foodie maakte een pastasalade met zalm

Eten maken gaat voor een lunchsalade met pasta, andijvie en zoete aardappel

En…. wat plaatsen jullie vandaag op Facebook?

Zomerparade!

Zomerparade! in Gereons Keuken Thuis. Sinds half mei wordt er steevast #alfresco gekookt op mijn Amsterdamse balkon. Tenminste als de hemelsuizen dicht zijn. Want regen hebben we nu wel voldoende gehad. Ik ga voor een droge en warme tweede helft. Lekker buiten aan de slag. Knutselen met food met in het knuistje een lekker drankje. Lees er alles over in mijn  #alfresco blog.

Zomerparade, ik wilde het over trendy blauwe chardonnay hebben, maar die heeft het niet gehaald. Hebben ook veel anderen al hun mening over gegeven. ben nog wel van plan hem te proeven. De heerlijke Arab foodlovers box, samengesteld door  Nadia Zeouali wel, Vol heerlijke smaakmakers, dadels, rozenwater, couscous en nog veel meer. laat nu de zwoele Levantijnse avonden #alfresco maar komen. Bovendien is het binnenkort suikerfeest. En zeg nu eens eerlijk nodigt het gerecht met kip op de foto niet uit tot delen?

Over delen gesproken? Op zaterdag 25 juni opent in Utrecht het restaurant SYR, een project van het Rotterdamse biorestaurant Gys. In dit restaurant koken 20 vluchtelingen Syrisch eten met een Dutch twist. Tabouleh met rabarber, doperwtenfalafel en mosselen met kurkumasaus, eten en drinken bij Syr is altijd onalledaags! De gerechten zijn gemaakt om met elkaar te delen en worden bereid met zo veel mogelijk lokale, duurzame en biologische producten.

 Bij het zomerse leven hoort Smokey Goodness,  het ultieme BBQ boek van grillmasters jurylid en wereldkampioen barbecueën Jord Althuizen. Hij wijdt je in in de geheimen van de firestarter,  BBQ jargon, de basics, de smaakmakers, de BBQ regio’s, snacks, rund, varken en nog veel meer dingen. Althuizen heeft een echt jongensboek geschreven. Dus achter de grill en aan de slag. Nu eens niet met van alles en nog wat, maar eens met een mooi stuk vlees. Langzaam gegaard. Smokey Goodness werkt verslavend ook in Gereons Keuken #alfresco.

Smokey Goodness van Jord Althuizen (ISBN 9789021562292) is een uitgave van Kosmos Uitgevers en kost € 24,99

Haarlem verkennen op zomerse zaterdagen met Anne Ruth Dekker, beter bekend als kookmeisje. De fijnste brocante op de Dreef, de leukste adressen van deze stad en lekkere hapjes onderweg. Er is nog plek op 2 en 16 juli, 6 augustus, 3 en 17 september.

Een zomers buffetje @Gereons SeaSpot met een salade Baltique, hoemmoes, watermeloen en pastasalade. Want 1 juli is wederom de nationale dag van de #pastasalade. En hoe zomers is dat?

Griekse pastitsio, kan altijd in de zomer. Restje pastasaus, lange makarones, pastasaus en veel kaas. ik dek de pastisio de ene keer af met bladerdeeg en de andere keer met een romige bechamelsaus. #nowaste

Vanaf 27 juni gaat het bij Keizer Culinair een zomer lang over poffertjes. Een leuk uitje tijdens een dagje Amsterdam. Of gewoon zomaar op een zomerse middag. In hun sfeervolle pand aan de Keizersgracht maak je zelf je poffertjes, Om onder het genot van een lekker drankje direct op te eten met erbij een lekkere bol stroopwafelijs.

De buitenbar van Gereons Keuken Thuis is de hele zomer open voor de apéro. Deze zomer naast wijn ook de range van Hooghoudt cocktails. Letterlijk ontstaan aan de bar. recepten bedacht door Lennart Dedddens. In het Amerika van de 19e eeuw gebruikten bartenders al Holland Gin of te wel jenever. De meester destilleerder Frank Leystra van Hooghoudt maakte deze zomerse cocktails onder de naam Bartender’s Choice  Onder andere verkrijgbaar (deze week in de bonus) bij de blauwe grootgrutter.

13434687_513212325546140_8642425518479105947_n

Elke zomer wordt er heel wat fruit in de pot gehakt in Gereons Keuken Thuis. Of tot ijs verwerkt. Rijp zomerfruit. Vier de zomer met Janneke Philippi 50 recepten met zoet en sappig zomerfruit. Een charmante uitgave van Karakter en kost slechts € 7,99

Laat de zomer maar komen. Zomerparade!

Noot: Het product en boek werden mij opgestuurd door verschillende partijen. De bespreking hier is mijn eigen mening. Ik word hier niet voor betaald.  Lees ook de disclaimer

Keltisch zeezout.

 foto: kookboek over Keltisch zeezout

Keltisch zeezout, ik had tot voor kort nooit van deze benaming gehoord. Totdat ik Jacques Lardenoy van Selnature enthousiast zijn verhaal hoorde vertellen bij NH helpt. Zout mag weer. Ondanks alle horror verhalen en ongezondheidsclaims kan zout ook bijdragen aan een gezonde levensstijl. Jacques als voedselexpert en zoutkenner bij praktijk Nieuwe Tijd weet daar van alles van. Hij verdiepte zich in het Keltisch zeezout en kwam erachter dat de elementen, die het bevat goed voor je zijn. Enfin, Selnature was geboren.

In het Bretonse Guérande liggen nog steeds de in de Oudheid aangelegde zoutpannen. Uit deze salins wordt het mooie grijze sel de Guérande gewonnen. Het zeewater van de Atlantische wordt erin gelaten en via verschillende kanalen verdeeld. De zon en wind doen het overige werk. Het zout verkrijgt zijn grijze kleur door de kleibodem van de zoutpannen. Handmatig schraapt de saunier, de zoutzieder, het van de bodem. Een artisanaal product. Het grijze natuurlijke zout, dat ik al jaren in Gereons Keuken Thuis gebruik. Ik had tot nu toe nooit de link gelegd naar ander soort gebruik. Jacques Lardenoy informeerde mij hierover. Het Keltisch zeezout is een fijne smaakmaker voor je gerechten. Samen met voedingsdeskundige en blogster Monique van der Vloed maakte Lardenoy een vrolijk boekje vol lekkere recepten met het Keltisch zeezout. Meukvrij met Monique is de ondertitel. Pure en natuurzuivere gerechten voor alledag. Van Keltische boterkoek, via bietenchips tot uiencompote.

Een speciaal iets wat je met Keltisch zeezout kunt doen wil ik jullie in deze blogpost niet onthouden. een zogenaamde “sole” een zelfgemaakt drankje op basis van Keltisch zeezout, waarmee je je lichaam een evenwichtig menu van mineralen en sporenelementen in een glas water geeft. Eens weer wat anders dan mijn obligate glas citroensap elke ochtend. Of dit gecombineerd kan worden weet ik niet. Daar zal Jacques mij nog uitsluitsel over moeten geven. Hieronder vind je het “recept” (groot woord)

Nodig:

Keltisch zeezout

(bron) water

1 potje

Bereiding:

Vul het kleine potje voor  1/3 met Keltisch zeezout en 2/3 water. Zet het weg op een koele donkere plaats. Neem elke dag een theelepel van het mengsel aangelengd met water Het geeft je een natuurlijke boost en gedronken voor je ontbijt helpt het je spijsvertering. Gereons Keuken thuis gaat het eens uit proberen.

Net zoals de vele thalasso mogelijkheden van Keltisch zeezout. Leuk om eens te doen Gereons Seaspot. een flinke hand zeezout in het bad aldaar. Selnature heeft een brede range aan wellness producten en ideeën. Zo veelzijdig is Keltisch zeezout. Need I say more? Probeer het eens gewoon!

Meer info vind je op selnature.com en moniquevandervloed.nl

Noot: het product en boek werden mij opgestuurd door Selnature. De bespreking hier is mijn eigen mening. Ik word hier niet voor betaald.  Lees ook de disclaimer

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten