kleur Archives - Pagina 4 van 4 - Gereons Keuken Thuis

16/09/201816/09/2018

De zindering van de zee.

foto: De zindering van de zee.

De zindering van de zee. Stel je voor een mooie nazomerdag in september, Blauw zwerk en een warm zonnetje. Een prima dag voor strand en zee. Lekker pootje baden, voor de zomer echt voorbij is. Maar op deze donderdag toog Gereons Keuken en Route van de hoofdstad naar de hofstad voor een preview van de nieuwe tentoonstelling De zindering van de Zee, die vanaf 14 september is te zien bij De Mesdag Collectie aan de statige Haagse Laan van Meerdervoort. Hendrik Willem Mesdag was in de 19e eeuw een bekende schilder van zeegezichten. Hij hield van de zee. Hij bouwde een huis, toen aan de rand van duinen en was dagelijks aan de kust te vinden. Nam dan in trek in een pension in Scheveningen en schilderde erop los. Zijn meest vermaarde kunstwerk is iets om de hoek van zijn huis te bewonderen, Panorama Mesdag uit 1880. Gezicht op Scheveningen vanaf het Seinpost duin. Met zicht op de bomschuiten, want een haven was er nog niet.

foto’s: zeegezichten.

Tot zover Mesdag, waarvan de verzameling van eigen schilderijen, verzameld werk van andere kunstenaars en zijn andere verzamelingen nog steeds bij elkaar te zien zijn in deze mooie villa. Een bij uitstek geschikte locatie om deze tentoonstelling te houden met hedendaagse kunst tussen al het werk uit de 19e eeuw. Samenstellers Joanna de Vos en Edwin Becker willen met deze tentoonstelling een hommage neerzetten aan Bas Jan Ader, Nederlandse kunstenaar, die in 1975 tijdens een oversteek met zijn kleine zeilboot, vermist raakte op de Atlantische Oceaan. Zijn boot werd terug gevonden, Ader zelf niet. Hij vormt sindsdien een inspiratiebron voor vele kunstenaars en verpersoonlijkt het adagium van de zee geeft en neemt. Aantrekkingskracht en gevaar. De uitgangspunten van deze tentoonstelling. Inspiratiebron voor vele kunstenaars onder het motto in search of miraculous.

foto’s: de aantrekkingskracht van zee.

De Vos en Becker laten bestaande en nieuwe werken van verschillende internationale kunstenaars uit vele genres zien tussen in de negentiende-eeuwse setting van de villa van Mesdag, onder wie Bill Viola, Nan Golding, Enrique Marty, Yves Velter en Jan Fabre. Een spannende uitdaging voor de twee om hedendaage kunst mengen met de collectie. En geslaagd, omdat het lijkt alsof het moderne werk er altijd heeft gehangen en tegelijkertijd de vaste collectie een boost krijgt.

foto’s: wisselwerking twee tijdsgewrichten.

Na hun rondleiding kan ik niets anders zeggen, dat De zindering van de zee een must see is, omdat je kennis maakt met de zee in de kunst vanuit twee tijdsgewrichten. Ik ben daar wel gevoelig voor, de zee is in Gereons SeaSpot ook altijd een bron van inspiratie, zitten op de bank wanneer de dreigende herfstluchten en regenschermen van ver over de Noordzee aan komen waaien. Een universeel beeld en gevoel, net zoals de gehele Mesdag Collectie.

foto: mythisch zeefiguur.

Het recept

Bij de zindering van de zee hoort een eigentijdse versie van een recept voor het klassieke aumônières de la mer, buideltjes van koolblad gekookt in zeevocht. Het blad beschermt de ragout van vis en mosselen. Voor het nazomer gevoel drinken we er een Muscadet sur Lie bij, fris en met een zuurtje. Of een droge appelcider voor de liefhebber.

Nodig 4 personen:

1 kg mosselen

200 g zalm

200 g witvis

200 g grijze garnaaltjes

4 el crème fraîche

3 draadjes saffraan

1 bosje peterselie

1 tl Maïzena

peper en zout

4 grote koolbladeren

1 kop diepvrieserwtjes

water

bindtouw

Bereiding:

Was de mosselen goed. Verwarm in een grote pan een kop water met wat zout. Doe de mosselen in de pan en laat ze in ongeveer vijf minuten openen. Haal de mosselen uit de pan en laat ze iets afkoelen. Haal het mosselvlees uit de schelpen en zet apart. Zeef het kookvocht. Snijd de zalm en witvis in kleine stukjes.

Meng de crème fraîche met saffraan, peper, zout en gehakte peterselie. Los de Maïzena op in het mosselkookvocht en meng dit door de crème fraîche. Breng het mengsel aan de kook in een pan en voeg de stukken vis en erwtjes toe. Als het te dik wordt kan er wat kookvocht bij. Als laatste voeg je de mosselen en garnaaltjes toe. Was de groene kool bladeren en kook ze ongeveer 10 minuten. Leg op elk koolblad een flinke schep van de visragout en bind de bladeren dicht met wat keukendraad. Doe de buidel terug in de pan met het water van kool en kook nog ongeveer 10 minuten.

Serveer de buideltjes op een bord met boerenbrood en gezouten Normandische boter.

foto: Sea you at zindering….

De Zindering van de zee, eerbetoon aan Bas Jan Ader, van 14 sepetmber 2018 t/m 6 januari 2019 in De Mesdag Collectie Den Haag, Laan van Meerdervoort 7F.

11/09/2018

Onder de Mediterrane Zon.

foto: cover Onder de Mediterrane Zon.

Onder de Mediterrane zon. Warm en mediterraan was het deze zomer wel, heerlijk #alfresco eten op mijn Amsterdamse balkon. Je hoefde er echt niet voor op reis naar zuiderse oorden deze zomer. Gewoon lekker Mediterranéetje spelen onder de Amsterdamse zon. En nu is de nazomer in volle gang, waarbij je zo lang mogelijk, althans ik, dat je ne sais quoi zomergevoel wilt vasthouden. Het leek alsof de goden van de Middellandse Zee mijn wens gehoord hadden. Onlangs plofte Onder de Mediterrane Zon, met de lekkerste recepten van keukenprinsessen Merijn Tol en Nadia Zerouali op de deurmat van Gereons Keuken Thuis. De dames reisden van Spanje en Zuid Italië naar Marokko en Tunesië, om via Libië uiteindelijk in Libanon te belanden. Een snuifje Israël en Palestina en wat Turkse ingrediënten en hun odyssee, met als souvenirs recepten, door de Middellandse Zee was compleet. En als je Nadia en Merijn een beetje kent weet je dat zij niet met lege handen zijn terug gekomen.

Grote tafels vol smakelijk eten, gemaakt door mama’s in de keuken, vol smaken van specerijen en kruiden. En de ongelofelijke gastvrijheid die de dames ervoeren op hun reizen. Dat is tegenwoordig wat minder, omdat bezochte landen als Algerije, Libië en Syrië niet de meest vrolijke landen zijn om te verblijven. Dat belet je niet om met dit boek te gaan reizen en hun verhalen te lezen.

Onder de Mediterrane Zon. (bij de titel moet ik een beetje aan mijn vriendin Frances Mayes denken, maar dat terzijde) begint met de keukenkast van Merijn en Nadia. De smaken van Noord Afrika, uit de souq en van de Mediterranée en ik kan je verzekeren. De schrijfsters zijn ervaringsdeskundigen.

Hun reis begint in Marokko, gekonfijte citroenkip met ras al hanout, Marokkaanse salades en sardinetosti’s met chermoula. We bezoeken de elegante stad Tunis, drinken muntthee en koffie en genieten van verse ricotta met gemarineerde venkel en kappertjes.

De dames doorkruisten Algerije en Libië, de Sahara verwachtte hen. En Libische pasta met lamsvlees en pepers. De Levant en Midden Oosten lonken. Hierover schreven Merijn en Nadia vorig jaar in Souq, tafels vol mezze. Hun emblematische labne ontbreekt dan ook niet in dit kookboek. Noch de aardappelkibbeh met sinaasappel & citroenschil. Glas arak erbij of lekkere limonade en het feest is compleet. Falafel uit Israël, de enige echte voordat we oversteken naar Turkije met zijn caleidoscopische smaken. Bulghurpilav.

We trekken verder langs de grote Italiaanse eilanden Sicilië en Sardinië, die vele invloeden kennen uit de mediterraans/arabische keuken. Zoals de frisse amandelgranita. Gefinisht wordt er op het Iberisch schiereiland, waarin vele sporen van de keukens van Nadia en Merijn zijn te vinden. Natuurlijk gazpacho, ik zie het gewoon voor me in de tuinen van het Generalife. En wat te denken van saffraanijs. Wat een fiësta. Yalla! zouden de dames eraan toevoegen.

Daarmee is de reis rond en trek ik me terug in een zonnig hoekje op mijn Amsterdamse balkon, om alle reis- en kookavonturen te lezen en beleven. Maar vooral koken en proeven. Onder de Mediterrane Zon is een topper!

Onder de Mediterrane Zon, Merijn Tol en Nadia Zerouali (ISBN 9789038805559) is een uitgave van Nijgh Cuisine en kost in de boekhandel € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

10/09/2018

Andina, Martin Morales.

foto: cover Andina.

ANDINA, recepten en verhalen uit de Andes. Het is alweer een tijdje geleden, dat Gereons Keuken Thuis op een zwoele nazomeravond bij het Rijk van de Keizer in Amsterdam West aanschoof om te genieten van de kookkunsten van veelzijdige Martin Morales, Londense chef, DJ en wat niet. Lees over hem in het #talkandtable gesprek dat ik had met deze duizendpoot. Deze avond was ter ere van het verschijnen van zijn eersteling Ceviche. Dat er een vervolg aan zou komen over zijn roots moge duidelijk zijn. Andina heeft een drieledige betekenis als bijvoeglijk naamwoord, vrouw , gerecht of ingrediënt uit de Andes. Hiermee komt voor Morales alles samen. Zijn oudtantes uit de Andes, de ingrediënten, die zij naar Lima stuurden en de gerechten die zijn moeder, ook een Andina, ermee kookte. Het hart en de ziel van de Peruaanse keuken. Een oude keuken, want in dit hooggebergte wordt al duizenden jaren gekookt met dezelfde ingrediënten, vers van het land en biologisch avant la lettre. Andere zaken werden door immigranten meegebracht en zo ontstond de typische keuken van de Andes.

foto: pikant ontbijt met eieren.

Martin Morales neemt de lezer mee op pad langs zijn roots en door zijn Londense keukens, want de Andes keuken is de basis van zijn menu’s. In de bergen kan het op grote hoogte koud zijn, dus een warm en stevig desayuno gaat er altijd in met picanto de huevos, mais tamales of bloedworst met kwarteleitjes. Peru en de Andes staan bekend om piqueos, kleine snacks. Peruanen snacken graag, gefrituurde aubergines met een dipsaus. bombas van gele pepertjes, amarillos, die Morales ook gebruikt voor zijn leche de tigre. Of wat te denken van maca kroketjes. Het spannende aan de keuken van de Andes zijn toch wel de ingrediënten, inheems en vaak bij ons niet bekend.

foto: piqueo de berenjenas.

Het hoofdstuk ensaladas volgt, kleurrijk en van kop tot staart, want alles wordt gebruikt. Zoals testikels voor een sarza de criadillas, wel wat werk om te bereiden, maar de beloning is mals en pittig vlees. Voor degenen, die dit een brug te ver vinden, zijn er ook mooie andere kleurrijke salades.

Ceviches ontbreken niet in Andina, van zeebaars. deze maakte de kok bij de presentatie van zijn eerste boek. Of van forel uit de bergen. Maar ook ceviches van groenten en artisjok.

Fritos & al vapor. Gebakken en gestoomd, een hoofdstuk vol vleesgerechten, met buikspek en peulvruchten, krokante cavia ( in NL konijn) volgens een oud recept uit de Andes. het zijn immers andere, maar niet mindere duurzame ingrediënten. Ook geeft dit hoofdstuk groentebereidingen, zoals een op smaak gebrachte aubergine, een spannend gerecht dat niet alleen is voorbehouden aan de Levantijnse, Griekse of Italiaanse keuken.

foto: sarza de criadillas.

Via de parrilla, el horno en asados maken we een sprong naar de stevige soepen in Andina. Goed gevuld voor het harde leven in het hooggebergte. met peulvruchten en eekhoorntjesbrood. Caldo verde of garnalensoep. De herfst komt eraan, dus deze gerechten zullen niet misstaan in mijn keuken. Andina sluit af met dulces en bebidas. Zoetigheden en drankjes.

Als toegift zijn er de verhalen, relatos, uit de Andes, over het leven, de plaatsen en mensen van dit immense gebergte. Het hart en ziel van de Peruaanse keuken. Wat een spannend eten. Andina is een mooie aanvulling op wat Gereons Keuken Thuis leerde uit het eerdere boek Ceviche. Wederom slaagt Martin Morales deze wereldse keuken te openen voor de lezer en thuischef.

foto: peulvruchten en eekhoorntjesbrood in de chupa.

Andina, het hart en ziel van de Peruaanse keuken. Martin Morales (ISBN 97890595684333) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 24,99.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

07/07/2018

De keukens van de Middellandse Zee.

foto: cover keukens van de Middellandse Zee.

De keukens van de Middellandse Zee. Gisteren sprak ik over dit kookboek bij June tot 12 op NH Radio. Geschreven door Lucio Galletto en David Dale, die een reis maakten langs de kusten van het westelijk Middellandse Zeegebied. Op zoek naar zonnige recepten uit Ligurië, de Provence en Catalaanse kustgebieden. Van Bocca di Magra, de geboorteplaats van Galletto tot aan Valencia. Je zou kunnen zeggen een boek dat je voert langs de voormalige Romeinse handelswegen.

Maar de keukens van deze streken ontstonden dankzij de Griekse kolonisten in 600 voor Christus. Zij brachten naast de olijfboom en olijven, emporia, ook de kakavi mee, een kookpot op een driepoot, waarin werd gekookt. Zuppa di pesce, bouillabaisse en sarsuela zijn hier directe afstammelingen van. De Grieken maakten ook garum van visresten, de later zo populaire saus bij Romeinen. De laatsten breidden hun rijk uit met olijfgaarden, cultiveerden de citroenen en het Iberisch schiereiland werd een exporteur van kikkererwten. Er ontstond een levendige handel.

foto’s: tapes & crostini

De Arabieren brachten deze gebieden saffraan, sinaasappels, specerijen en rijst. Wellicht ook pasta, maar daar durven de heren hun hand niet voor in het vuur te steken. De Nieuwe Wereld tenslotte bracht de keukens van de Middellandse Zee tomaten, pepers en aubergines. Allemaal mooie ingrediënten voor de diverse keukens van dit gebied, die ook veel gemeen hebben. Sowieso de olijfolie. Waar Noordwest Europa boterland genoemd kan worden, Midden Europa zich bedient met reuzel, is dit gebied doordrenkt van de groengele olijfolie. Als een rivier loopt deze over de grenzen heen. De basis van het mediterrane dieet.

Maar wat ontdekten deze twee Australische culischrijvers behalve de veel voorkomende ingrediënten? In ieder geval sauzen en dips. Al sinds de Oudheid worden er in vijzels sauzen gemaakt. Terug naar de maalsteen. Pestare betekent malen in het Latijn, een scheut olie bij de kruiden en je hebt pesto, pistou of pisto (Catalaans) voor op de pasta, in de soupe of in stoofschotels. Ook rouille, romesco, tapenade en sofregit (soffrito) komen in dit eerste hoofdstuk aan bod. Heel speciaal is xató uit Sitges!

foto’s: paella de marisc & romescada.

De keukens van de Middellandse Zee betekent ook antipasti, hors d’oeuvres en tapes. De schrijvers kiezen bewust voor het Catalaanse woord, omdat ze de namen mooier vinden klinken in de streektalen. Hetzelfde doen ze met Ligurisch, de moedertaal van Galletto en Provençaals. Kleine hapjes dus voor aan het einde van de dag of bij een drankje. De klassieke pan amb tomaquet, petits farcis uit Nizza en een cavalcade van crostini uit Ligurië. Keuze zat. De voorliefde van de Catalanen om berg en zee te combineren, crostini met prosciutto of olijven.

Via de mediterrane markten belanden we bij de salades, een belangrijk onderdeel van deze keukens. Koel fris en lekker. De Niçoise mag niet ontbreken, een spectaculaire cappon magro, vissalade, uit Cinque Terre of een salpicon de mariscos van de Costa Brava. Lekkere zomerse recepten voor #alfresco etentjes of tijdens de lunch.

foto: runderdaube met ravioli uit Nice.

Een hoofdstuk over rijst en pasta volgt, hoe kan het ook anders met gerechten voor elke dag. Zoals gezegd is pasta niet geheel Italiaans, de doorbraak in productie hebben we te danken aan de Arabieren in de 10e eeuw. Het levert in ieder geval mooie gerechten op, zwarte fideua uit Tarragona, de beroemde paella Valenciana, geroosterde pasta uit Camogli of macaronade uit Sète. De schrijvers vermelden bij elk recept de plaats van herkomst, zoals runderstoof met gevulde raviolis uit Nice. Heel apart vind ik de Barbajuan, gefrituurde ravioli met vulling van snijbiet of pompoen, verplichte kost in Monaco op de nationale feestdag.

foto: het dagelijkse brood.

Het dagelijks brood komt aan bod, bloem, water en hitte. Want om deze uitvinding van zo’n 10.000 jaar geleden draait het in de keukens van de Middellandse zee, farinata, socca, pizze, fougasses. Gevolgd door soepen en stoofschotels, geef de oude Grieken met hun kakavia maar de schuld. De basis van bouillabaisse uit Marseille of het Ligurische Camogli, suquet de peix uit BCN of romescada uit Tarragona. Ik zie deze soepen zo voor me, net als de soep van de vissers uit Cassis, die hun verse vis direct koken met een schep zeewater uit de calanques.

Het boek besluit met nog wat simpele genoegens en desserts. alsmede beschrijvingen van de bezochte plaatsen. De keukens van de Middellandse Zee besluit met een nawoord van Lucio Galletto, waarin hij verzucht dat hij eerst zestig moest worden om als Liguriër de keukens van de buren Provence en Catalonië te ontdekken en hoeveel deze gemeen hebben. Dat is namelijk het onderwerp van dit mooie boek, een reis langs de dreven, de historie en keukens van de Middellandse Zee. Instant vakantiegevoel op mijn eigen balkon in Amsterdam. Ik at er gisteren een bordje tagliatelle met homemade pesto uit dit boek bij. #mediterranezomer

De keukens van de Middellandse Zee, David Dale & Lucio Galletto (ISBN 9789000358779) is een uitgave van Het Spectrum en is te koop voor € 35,00.

foto: mijn lunch van tagliatelle en pesto, die ik maakte voor de uitzending op NH Radio.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

06/04/201806/04/2018

Foodparade lente 2018.

Het is lente! Het zonnetje belooft er komend weekend door te piepen. De temperatuur gaat stijgen. We kunnen ons weer gaan verheugen op al fresco eten en drinken. En een nieuwe lente belooft altijd een nieuw geluid. De wintergerechten kunnen worden opgeborgen en alle frisse en lente-groene waar kan weer worden verorberd. In alle geuren en kleuren. Van roze kippensoep uit Koken met Kleur, die ik vanmiddag at bij Joke Boon tot asperges. Wijnen van Neleman en lekkere vega gerechten bij Esther’s Cookery in de Gerard Doustraat. Tijd voor de foodparade lente 2018.

foto: roze kippensoep uit Koken met Kleur.

De biologische wijnen van Neleman hebben sinds kort een eigen magazine, met naast hun hele assortiment ook leuke recepten, verhalen over o.a. rijst en Spaanse olijfolie. Kijk eens op hun site voor een heerlijk polenta recept met rode tempranillo monastrell blend.

foto: cover Neleman magazine.

foto: spannend gerecht uit TLV.

Esther’s cookery in de Amsterdamse Pijp was het toneel van een workshop door Jigal Krant, schrijver van het leuke kookboek TLV. Op 12 april kun je aanschuiven in het speciale pop up restaurant. Koken en genieten van en uit Tel Aviv.

foto’s: de eerste kreeft.

Het is weer tijd voor kreeft uit de Oosterschelde. Op 29 maart jl. startte het kreeftenseizoen met de vangst van de eerste kreeft. De veiling bracht € 22.500,00 op voor de stichting War Child. De jaarlijkse verkiezing en inauguratie van de kreeftenkoningin vond plaats en de kreeftenwijn met speciaal ontworpen etiket zag het licht. Een mooie frisse chardonnay. Kreeftenvisser van de Hoek en CDK van provincie Zeeland visten samen de 1,3 kg wegende kreeft uit het water. Jannis Brevet van Inter Scaldes weet wel raad met deze Zeeuwse delicatesse. Hij raadt aan de kreeft op 80 graden in bouillon te koken en te serveren met sinaasappelazijn en witte wijn. Combineren met asperge kan natuurlijk ook. Meer recepten en speciale Zeeuwse menu’s vind je op Oosterscheldekreeft.

foto’s: aspergetijd

Het aspergeseizoen is weer begonnen. In Rotterdam liet het Aspergecentrum zien, dat het een easy groente is, die je snel bereidt. Asperges krijgen een nieuw en jonger imago. Voor bij kreeft of ham. Op klassieke wijze of in tal van andere bereidingen. Op 11 mei a.s. is het Dag van de Asperge. Op deze dag wordt ook de winnaar van de 15 minuten challenge bekend gemaakt. Doe mee van 29 maart tot 11 mij aan deze kookchallenge. Ook is er nog steeds niets mis met asperges in een klassieke setting. Met ham, ei, krieltjes en hollandaisesaus.

foto: mooie flessen gin tijdens proefparade.

Op de proefparade van Mr. Goodiebag in Kimpton DeWitt maakte ik kennis Bobby’s dry gin Een oer Hollands product uit Schiedam. Een droge gin uit de jeneverstad met een Oosterse twist. Naamgever Bobby dronk graag jenever maar miste de Oosterse twist van zijn geboorte-eiland Ambon. Kleinzoon Sebastiaan raakte geïnspireerd door dit verhaal en stookt sinds 2012 samen met de zevende generatie van stokerij Hansen sinds 1777 deze fijne gin.

foto: umeboshi met sake, wat mij betreft een match.

Japanse producten van Terra Sana. Smaken uit de moderne Japanse keuken. Spannende smaken van gefermenteerde umeboshi. Het is geen pruim, noch een abrikoos en aan de smaak moet je even wennen, maar met een kopje bio sake is het een mooie combi. Probeer het eens. Net als een bezoek aan de Japanse wereld, die Vincent van Gogh creëerde in Zuid Frankrijk. van 23 maart tot en met 24 juni is de tentoonstelling Van Gogh&Japan te zien in het Van Gogh museum.

foto: lentejam.

Een laatste product in deze foodparade lente 2018 is de lentejam van Potverdorie, een Amsterdams #nowaste initiatief. Van overgebleven fruit en groenten maken deze producenten de lekkerste jams en chutneys.

foto: homemade limoncello

Tot slot een receptje voor limoncello. Ik sprak er vanochtend over bij June tot 12 op NH radio. Als je er nu mee begint, is dit drankje op tijd klaar voor het al fresco seizoen. Dat begint traditiegetrouw 15 mei a.s. op Gereons Keuken Thuis. Stay tuned!!! Foodparade lente 2018.

Nodig:

1 fles wodka

5 biologische citroenen

250 g suiker

250 ml water

Bereiding:

Boen de citroenen goed schoon en schil ze. Doe de schillen in een schone goed afsluitbare pot en got de fles wodka erbij. Laat zeker 4 weken op donkere plek staan. Schud regelmatig. Gebruik de rest van je citoen voor ochtendsapjes of dressings. #nowaste. Maak van het water en suiker een siroop door de suiker op te lossen in water en kort in te koken. Laat deze afkoelen en giet bij het wodka citroenmengsel. Laat de limoncello nog een week staan. Zeef het drankje door kaasdoek of koffiefilter en bottel de limoncello in gesteriliseerde flesjes van 1/3 liter. Leuk cadeau of zo uit de vriezer na de zomerse al fresco maaltijd.

foto: Mount Fuji.

Heb je na het lezen ook een leuke tip voor de foodparade lente 2018? Laat je hint dan achter in een reactie onder deze post.

24/03/2018

Koken met Kleur, Joke Boon.

foto: cover Koken met Kleur.

Het is de eerste zaterdag van de lente! We gaan koken met kleur, tenminste als het aan mijn vriendin en Bonen! diva Joke ligt. Een regenboog, een heus palet, Pantone is er niets bij, aan kleuren en smaken. Dat stond Joke Boon voor ogen toen ze aan haar nieuwe boek begon. Koken met Kleur, 100 recepten aan de hand van een kleurenschema. Want kleurrijke voedselproducten kunnen een grote rol spelen voor je gezondheid. In landen waar mensen heel oud worden vind je in het dieet opmerkelijk veel kleurrijk voedsel. Joke bedoelt dan niet de kunstmatig roze gekleurde frambozenvla of extra geel gemaakte bananensnoepjes. Nee, koken met kleur gaat over het inzetten van de eigenschappen van de specifieke kleur van ingrediënten, die ieder zo hun eigen hoeveelheid ziektewerende eigenschappen hebben. Voor Joke al jaren een groot aandachtsveld. Uit haar inleiding blijkt dat ze niet over één nacht ijs is gegaan. Joke Boon vertelde mij eens tijdens een talk&table lunch over haar werkwijze. Zij zorgt ervoor dat ze altijd extra ingrediënten in huis heeft. Want als zij ’s nachts wakker wordt met een idee voor een gerecht of recept, springt zij uit de echtelijke sponde en gaat aan de slag. Ik zie helemaal voor me hoe Koken met Kleur beetje bij beetje vorm kreeg.

foto: een regenboog aan smaken en kleur.

We gaan koken. Het boek is ingedeeld op en dat is heel logisch kleur. Rood, de kleur van de hartstocht, stimuleert de bloedsomloop en je afweersysteem. Eigenschappen, die joke vertaalt in een langzame rode uiensoep met supersnelle kaastoast. Niet vreemd als je weet dat deze schrijfster een tosti-fan is. Of linke soep met duivelse aardbeien. Vrolijk word je ervan. Oranje is een levenskrachtige kleur vol energie, die ook nog zorgt voor onze behoefte aan bètacaroteen. En oranje voedingstoffen zijn goed voor je ogen. Doe Gereons Keuken Thuis maar een beschuitje met papaja-ananasjam of als bijgerecht geroosterde wortel met vadouvan.

Ik maak een stap via geel en groen naar paars en blauw. Paarse voedingsmiddelen suggereren spiritualiteit, mentale kracht en adeldom en bevatten veel vitaminen, vezels en mineralen. Joke Boon verwerkt ze in een auberginesalade met szechuanpeper. En ze geeft een recept voor een cheffy gerecht van Nout Schram, werkzaam bij Jonnie Boer. Zij ontmoette Nout op Cyprus. Om het zicht te beschermen tegen de zonlichtweerkaatsing op smartphone lieten de twee elkaar hun foto’s van eten zien onder hun badlakens. Een vriendschap was geboren.

Via regenboogeten gaan we naar GOUD, de kleur van verlangen. Joke verwerkt deze kleur in vruchtenreepjes van zoete socca. Roze is een matigende kleur, het gaat agressie tegen. Joke vertelt dat het een mengkleur is, die zij te mooi vond om niet op te nemen in Koken met Kleur. Haar recept voor roze kippensoep, voor mij dan zonder de eiermimosa, vind ik een trouvaille. Via bruin, natuurlijk met veel chocolade, zwart, dat voor Japanners een heilige kleur is belanden we bij WIT, eigenlijk geen kleur, maar o zo geschikt voor prachtige gerechten. En zo zijn we door het hele vrolijke nieuwe boek van bonendiva en nu ook kleurenkook”ster” Joke gestruind. Dwars door de regenboog, waar aan het einde een pot vol goud, ik bedoel gezondheid staat.

Wat ik geweldig vind aan Koken met Kleur zijn het empirisch onderzoek en de verhaallijn. Joke, je weet dat ik daar van houd, geen recept zonder achterliggend verhaal! De indeling in kleuren vind ik een vondst. En tenslotte heb je net als in Bonen! een onderwerp aangeboord, dat je van alpha tot omega doorzet. Heerlijk!

Koken met Kleur, Joke Boon (ISBN 9789046823590) is een uitgave van NwADAM en is liever lokaal te koop voor €24,99

foto: #momentje met Joke, onze pasatiempo.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer