Het Syrië van Imad.

foto: zelg gegaarde lamsschenkel, tabakh roho.

Het Syrië van Imad. Een culinaire liefdesbrief aan een stad, die hij verliet en nu niet meer zou herkennen. GKT las het verhaal van deze restaurateur uit Damascus, die zijn gezin en stad node verliet als vluchteling. Zijn leven was niet meer mogelijk en veilig in deze stad vol oppressie en geweld. Beschuldigd van anti Assad regime activiteiten en daarvoor gearresteerd en op voorspraak van een buurman weer vrijgelaten, zat er niets anders op dan met pijn in zijn hart te vluchten. Het werd via een lange reis uiteindelijk Londen, waar de schrijver van dit kookboek via allerlei baantjes en een dosis geluk weer terecht kwam in zijn oorspronkelijke métier: koken voor mensen. Hij opende een restaurant en zijn gezin voegde zich na jaren bij hem.

foto: Sahan khundra, het Syrische kruidentuiltje.

De Syrische keuken. Wetende , dat hij Damascus nooit meer terug zal zien, schreef Imad een liefdesverklaring. Niet in zoetgevooisde woorden, maar in zijn favoriete smaken en recepten. Imad leerde, zo zegt hij zelf, de Syrische zomer pas te waarderen, toen hij deze niet meer aan den lijve ondervond in 2015. Nadat hij in het Verenigd Koninkrijk aankwam via vele omzwervingen, waaronder de jungle van Calais, waardeerde hij zijn achtergrond des te meer. Wat hij in zijn hoofd en hart meenam waren de Syrische ingrediënten, smaken en de manier van eten.

foto: Syrische fish & chips uit het kookboek.

Het kookboek start met smaakmakers en basisbereidingen. Bij smaken denk je aan bijvoorbeeld baharat, dat ook in het keukenkastje van GKT staat, weliswaar van Jonnie Boer, maar door het recept van Imad weet ik nu ook hoe makkelijk het zelf is te maken. Van de smaakmakers gaan we verder naar de basisbereidingen. Sahan khundra, je zou dit een Syrisch bouquet garni kunnen noemen ter opvrolijking van veel gerechten. Heel bijzonder vindt GKT de gekonfijte knoflookolie. Ideaal voor in een zoutarm dieet. Op naar de mezze, een tafel vol kleine gerechten, die je overal tegenkomt in de Levant. Hoemmoes, tabbouleh, baba ganoush en falafel. Hoemmoes komt vaak op tafel in GKT, dus de variaties van deze schrijver zullen ook wel hun plekje veroverren. Ook ontbreekt de Syrische dip muhammara niet. De hoofdgerechten bestaan uit een bijzondere Syrische fish & chips, met tahinsaus, mujadara en tabakh roho, zelfgegaarde lamsschenkels. Tot slot ontbreken kibbeh niet. Het kookboek sluit, hoe Midden Oosters af met zoete desserts.

foto: spannende hoemmoes.

GKT denkt, dat het bijzondere aan dit boek niet per se de gerechten en de recepten zijn, maar de context. Natuurlijk zijn de recepten heel smakelijk en bruikbaar als variatie op het Middern Oosterse repertoire, dat GKT al kende en maakte. De portée van dit boek zit hem in het verhaal en de veerkracht van deze kok en schrijver, die door middel van de smaken uit Damascus zijn nieuwe woonomgeving beetje bij beetje de zijne maakte. Al kokend uit zijn hart. Eten deel je samen! De Syrische keuken van Imad is daarmee een fijn kook- en leesboek.

foto: cover De Syrische keuken van IMAD.

De Syrische Keuken van IMAD. Imad Alarnab (ISBN 9789461433190) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 29,95

‘Het is een enorm eerbetoon aan de auteur, die, ondanks al zijn openhartige opgewektheid, zoveel heeft moeten doorstaan om hier te kunnen zijn. Als Syrische vluchteling die bijna alles verloor – zijn huis, zijn restaurants, zijn land – kwam hij in 2015 met niets naar Groot- Brittannië, en sindsdien heeft hij zijn gezin in veiligheid gebracht en zich hier gevestigd met een restaurant. Hij beweert dat hij geluk heeft dat hij hier is, maar ik heb eerder het gevoel dat wij de gelukkigen zijn.’  Nigella Lawson (6 juli 2023)

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

OTK Shelf Love.

OTK Shelf Love. Een nieuwe Ottolenghi met simpele recepten voor elke dag. Het is het eerste deel van de serie OTK, Ottolenghi Test Kitchen en volgens de kok ook meteen een doeltreffende. Want hebben we niet allemaal een voorraadkast, vriezer of ijskast, die uitpuilen van de potten, blokken en bakjes met je ne sais quoi? Gereons Keuken Thuis wel. En mijn intentie in het nieuwe jaar is wat meer gebruik te maken van deze resources. De coronacrisis heeft me dat wel geleerd. Je eet vaker thuis en wilt er dan wat van maken. En dan is Shelf Love een mooie manier van de boel aanpakken. Dat laatste deden schrijvers Noor Murad en Yotam Ottolenghi ook met dit rozerode boek. Zij zochten op die ene plank achter in de voorraadkast, gingen aan de slag met de groentebox. Een belangrijke vraag in de dagelijkse keuken: Wie doet de afwas? Op strooptocht door je ijskast. Vaak eindigt deze tocht bij mij met een #nowaste soep van mijn tante Doubs uit de Morvan. Tot slot een hernieuwde kennismaking met uw vriend de diepvriezer.

foto: Shelf love bag and book.

Allemaal leuke thema’s, die door het tweetal zijn uitgewerkt met leuke recepten voor alledag. Polenta met kaas en tomatensaus. Laat ik nu nog heel wat zakjes van dit goedje hebben staan. Sodabrood met vijgen, steranijs en sinaasappel. Veel bonengerechten, veelal ook vegan te maken. Uit de groentebox een “easy does it” bagna cauda met groene kruiden. Geblakerde de aubergine, tomaat en tahin. Ottolenghi verloochent nog steeds zijn Midden Oosterse roots niet. Echter het zoveelste shakshuka recept had van mij niet in dit boek hoeven te worden geplaatst. 

Wie doet de afwas vormt een herkenbaar fenomeen. Het gaat niet om de afwas an sich, maar om behept te geraken met wat ik hier in SeaSpot “afwasbesparend” koken noem. Eén pan. Eén bakplaat. Hergebruik van pollepels en messen. Opdat na het dagelijkse koken je keuken er niet als een ontplofte fabriek uitziet. Een hoofdstuk vol praktisch kookgenot, zoals orzo puttanesca uit de oven of cacio e pepe van kikkererwten. Bruikbare recepten met een kanttekening mijnerzijds, zoals bij de vindaloo van geplukte? pittig varkensvlees. Misschien iets te snel vertaald? Dit terzijde.

OTK Shelf Love is een leuk boek voor mannen en vrouwen, die naast dat ze Ottolenghi adept zijn, ook vaak met hun handen in het haar voor de voorraadplank staan en de ijskast in turen. Smakelijke recepten, met soms wat lange declaratielijsten à la Ottolenghi. Prima te doen voor beginner en de inspiratieloze. Een mooie aanwinst voor je keuken nu, zeker in deze lockdown en passend in het tijdsgewricht. Daarin is het OTK team geslaagd.

OTK Shelf Love, Noor Murad & Yotam Ottolenghi. (ISBN 9789464040883) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 24,99

Over de schrijvers: 

Yotam Ottolenghi is de restaurateur en chef-kok van de vier in Londen gevestigde Ottolenghi-deli’s, evenals de NOPI- en ROVI-restaurants. Hij is de auteur van acht bestsellers en meermaals bekroonde kookboeken. Yotam is al meer dan dertien jaar een wekelijkse columnist voor de Saturday Guardian en levert regelmatig bijdragen aan de New York Times. Zijn toewijding aan het promoten van groenten, evenals ingrediënten die ooit als ‘exotisch’ werden beschouwd, heeft geleid tot wat sommigen ‘het Ottolenghi-effect’ noemen. Dit is een afkorting voor het creëren van een maaltijd vol kleur, smaak, overvloed en zonneschijn. Yotam woont met zijn gezin in Londen. 

Noor Muradis een in Bahrein geboren chef-kok wiens internationale werkervaring haar uiteindelijk in 2016 naar de Ottolenghi-keuken bracht. Sindsdien heeft ze recepten ontwikkeld voor de boeken Falastin en Flavour, en andere online Ottolenghi-publicaties. Haar Bahreinse roots hebben een sterke invloed op haar kookkunsten, waarbij Arabische, Perzische en Indiase smaken prominent aanwezig zijn in haar recepten. Noor leidt samen met Yotam het Ottolenghi Test Kitchen-team in Londen. 

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Ikaria.

Ikaria, een blauwe zone. Ικαρία is  een groen eiland zo’n 19 kilometer ten westen van Samos. Het eiland dankt zijn naam aan Ikaros, die samen met zijn vader trachtte te ontsnappen van Kreta. Vader Daidalos was de architect van het labyrinth, dat koning Minos liet bouwen voor zijn zoon/monster de Minotaurus, half mens, half stier. Minos hield vader en zoon gevangen, om te voorkomen, dat het raadsel van het labyritnth bekend zou worden. Om te vluchten hadden Daidalos en Ikoaros zelfgemaakte vleugels omgebonden, gemaakt van was en veren. Daidalos vermaande zijn zoon niet te dicht bij het water, noch te dicht bij de zon te vliegen. Want het water maakt de veren zwaar en de zon doet de was smelten. En dat laatste gebeurde, want in zijn jeugdige onbezonnenheid vloog Ikaros te hoog richting de warme zon. De was smolt en de jongen stortte in zee en verdronk. Nog steeds draagt de zee tussen Kreta zijn naam, Ikarische Zee. Ikaros werd begraven op het eiland en sindsdien draagt Doliche (Δολίχη) de naam Ikaria. Een bijzonder eiland.

foto: Daidalos en Ikaros door Charles-Paul Landon (1799)

Tot zover de mythologie voor vandaag, want ook heden ten dage is Ikaria een bijzondere plek. Een zogenaamde blauwe zone, met een opmerkelijk hoog aantal gezonde honderdjarigen. Eén op de drie inwoners wordt zelfs ouder dan 90. Een bijzonder fenomeen, dat wordt toegeschreven aan gezonde plant based voeding, peulvruchten & bonen, dagelijkse fysieke beweging, middagdutjes en heel belangrijk sociale cohesie. Dan Buettner onderzocht Ikaria en andere blue zones en schreef er een mooi kookboek over. Ik besprak dit boek vorig jaar op Gereons Keuken Thuis.

De keuken van Ikaria wordt getypeerd door de klassieke Griekse drie-eenheid van citroen, olijfolie en zelf geplukte kruiden uit het struweel van het eiland. Buettner ging op pad met de 103 jarige Eleni, een kwieke vrouw. De blauwe zone Ikaria kent vele topingrediënten: Bonen & peulvruchten, venkel (vers en zaad0, wilde groente, citroenen vol sap, heldergroene olijfolie van eigen bomen, verse oregano (wat zou de Griekse keuken zijn zonder), honing, rozemarijn en tot slot salie. Van dit laatste kruid maakt men de plaatselijke thee, die naar zeggen de reden is voor het niet dementeren van de ouderen op Ikaria.

foto: kikkererwtensoep uit het Blue Zones kookboek.

Uit het Blue Zones kookboek een klassiek gerecht dat bijna in alle tavernas van het eiland op de kaart staat. Kikkererwtensoep met citroen en kruiden. Een fijn gerecht voor herfstige dage, zoals vandaag hier aan zee. Je kunt dit basisgerecht van Dan Buettner maken met gedroogde kikkererwten of kikkererwten uit blik. En er dan zelf met andere peulvruchten en kruiden een draai aan geven.

Nodig:

450 g gedroogde kikkererwten, een nacht geweekt

of 4 blikken/potten kikkererwten, uitgelekt

1 middelgrote ui, grof gehakt

2 tenen knoflook (door mij toegevoegd, ontbreekt in het boek)

1 laurierblaadje

100 ml extra vergine olijfolie en wat extra om erbij te serveren

peper en zout

sap van 3 citroenen

verse tijm, oregano en rozemarijn en wat rucola (toevoeging van Gereons Keuken Thuis)

Bereiding:

Doe de kikkererwten in een grote pan, giet er zoveel water bij, dat ze er net mee worden bedekt en breng het geheel aan de kook. Haal de pan van het vuur. Laat de kikkererwten uitlekken, spoel ze af en doe ze in een schone pan. Voeg de ui, knoflook (deze ontbreekt in de ingrediëntenlijst in het boek), laurierblaadje en olijfolie toe. Giet er zoveel water bij dat het geheel onder komt te staan. Breng aan de kook en laat ze twee uur zachtjes doorkoken, totdat de kikkererwten gaar zijn. (Bij blikerwten heb je slechts een half uur nodig). Haal de pan van het vuur, verwijder het laurierblaadje en maak de soep op smaak met peper en zout. Voeg bij het serveren het citroensap toen een scheut olijfolie naar smaak.

Garneer de soep met wat kruiden of een handje rucola. Kαλή όρεξη!

foto: cover Blue zones kookboek.

Over Ikaria: Eiland in de diepblauwe Egeïsche Zee. De meltemi wind verkoelt op hete zomerse dagen. Kikkererwten worden bereid op diverse manieren. Dille, munt en andere vers geplukte kruiden vormen samen met citroen en knoflook het smaakpalet. Citroen in de tomaat en orzosoep, venkelpastei  en gevulde wijnbladeren ontbreken niet. Met avgolemono saus.  Bonensalades.  En voor de wintervoorraad. wordt alles gedroogd in de Helleense zon.

Blue Zones kookboek, 100 recepten om 100 mee te worden, Dan Buettner (ISBN 9789000371556) is een uitgave van Spectrum Lifestyle en is te koop voor € 25,00

Dan Buettner is ontdekkingsreiziger, fellow van National Geographic, prijswinnend journalist en auteur van meerdere New York Times-bestsellers. Zijn artikelen over de blue zones in The New York Times en National Geographicworden enorm goed gelezen. Inmiddels werkt hij met gemeentelijke organisaties en grote bedrijven in de VS om blue zones-projecten te initiëren, projecten met aandacht voor zowel een gezonde leefstijl als voeding. Hij was te gast bij The Today Show, Oprah, NBC Nightly News en Good Morning America, en keynote spreker bij TEDMED, Bill Clinton’s Health Matters Initiative en Google Zeitgeist. Zijn toespraak op het World Economic Forum in Davos in 2018 werd gekozen als ‘een van de beste van Davos’.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Dag van de pastasalade 2021.

Dag van de pastasalade 2021. A.s. donderdag 1 juli vindt alweer de zevende editie van deze nationale happening plaats. Een zomerfestijn. Want zeg nu zelf wie lust er nu geen pastasalade? Bij de BBQ, als lunch of in de picknickdoos achterop je, al dan niet elektronisch aangedreven, fiets. Dus snel de keuken in en assembleren maar. Daarna kun je in je nieuwe afritsbroek de paden op, de lanen in. Want pastasalade eten kun je overal. Er bestaan zelfs speciale pastasoorten van een grote producent voor het maken van pastasalade. Toevalligerwijs staat er een zak van dit goedje in Gereons keuken. Mooie reden, om deze pasta voor deze speciale dag eens te verwerken tot een vrolijke pastasalade met geroosterde paprika en kikkererwten. Zo begint je zomervakantie direct zonnig.  Viva de dag van de pastasalade 2021!

Nodig:

250 g pasta, gekookt en afgekoeld.

3 geroosterde paprika’s, uitgelekt uit pot

zongedroogde tomaatjes, goed geweekt

4 tenen knoflook geperst

1 pot kikkererwten uitgelekt

kappertjes of augurkjes

1 tl chilipoeder

2 tl oregano

sap van halve citroen

olijfolie

gehakte peterselie

peper en zout

Bereiding:

Kook de pasta voor pastasalade volgens de gebruiksaanwijzing op de verpakking. Spoel af met koud water en laat de pasta goed afkoelen. Verhit de oven voor op 180 graden en doe de uitgelekte kikkererwten met wat zout, twee  fijngehakte tenen knoflook en 1 tl chilipoeder op een beklede bakplaat. Laat de kikkererwten een half uur roosteren. Snijd de augurkjes fijn of laat de kappertjes goed uitlekken op keukenpapier. Wel de zongedroogde tomaatjes in warm water en snijd in reepjes. Snijd ook de geroosterde paprika’s in dunne reepjes. Maak een dressing van citroensap, twee geperste tenen knoflook.olijfolie en oregano. Laat de kikkererwten goed afkoelen en meng deze door de pasta. Voeg de paprika, kappertjes/augurkjes en tomaatjes toe. Schenk de dressing erdoor. Meng goed en bestrooi met gehakte peterselie. Maak het geheel op smaak met peper en zout. Serveer de pastasalade goed koud uit de ijskast.

Wijntip: koele witte viognier IGP Pays d’Oc

Meer pastasalades:

2015, funky pastasalade.

2016, pastasalade met pit

2017, Franse pastasalade

2018, pastasalade al fresco

2019, pastasalade lustrumeditie

en tot slot 2020, nowaste pastasalade.

Het Kikkererwten kookboek.

foto: garbanzos a la Madrileña.

Het Kikkererwten kookboek. De moeder van aller peulvruchten, de keker of kikkererwt, in veertig verschillende soorten en, want de kikkererwt is een zij, een wereldspeelster van formaat. Lucrees van Groningen en Marietje Bosma, moeder en dochter zijn dol op deze grande dame en vereerden de duizenden jaren oude peulvrucht met een kikkererwtwaardig kookboek. Want, om het maar eens in Olympische  termen te zeggen, deze proteïneverschaffer is een gedoodverfde gouden plakwinnaar en prolifereerde zichzelf wereldwijd. Dat wist senator Cicero ook al. Deze Romeinse politicus dankte zijn naam aan de “cicer” en er is een brief op zijn naam, waarin hij aan zijn vrouw verzoekt om een kikkererwtenboek te maken, om onder het genot van deze gerechten hun huwelijksstatus of -problemen te bespreken. Of mevrouw Tullius Cicero deze handschoen heeft opgepakt weet ik niet. In ieder geval hebben de twee dames dit wel gedaan met als resultaat dit boek vol recepten van over de gehele wereld. Starring de kikkererwt.

foto: zoetzure kikkererwtenspread.

Het Kikkererwten kookboek begint met allerlei weetjes, zoals de etymologie van de naam (kikus zou kracht betekenen in het Grieks), de teelt en de soorten.  Het fijne van deze peulvrucht is dat er vele bereidingswijzen zijn, van vers tot gedroogd, in een pot of als kikkererwtenmeel. Het laatste gebruikt Gereons Keuken Thuis vaak voor de socca op de wijze van Nice. Daarna gaan de schrijfsters koken met verrassend eenvoudige internationale recepten, zoals bij de borrel een Spaanse zoetzure kikkererwtenpuree. Of moet ik zeggen garbanzos agridulce. Soepen komen aan bod, zoals Genuese minestrone, want in Ligurië is de keker ook volksvoedsel. Denk aan farinata, de Italiaanse evenknie van socca.

Voor deze recensie sla ik bewust de Levantijnse en Midden Oosterse recepten, zoals hummus, uit het boek over, want dat is ieders eerste associatie met de kikkererwt. Maar al in de Romeinse tijd was heel het Iberisch schiereiland beplant met deze peulvrucht om de honger van de legionairs te stillen. Bij de hoofdgerechten laten de schrijfsters zien, dat ook in het Westelijke bassin van de Middellandse Zee heel wat afgekookt wordt met kikkererwten. Om in Spaanse sferen et blijven noem ik de Madrileense kikkererwten met chorizo. Een prima gerecht voor de aankomende #alfresco weken. Later daarover meer met een recept. Maar ook een gerecht met koolvis komt aan bod. Zou je niet direct verwachten.

foto: minestrone uit Genova

Via de bijgerechten uit alle hoeken van de aarde komen we bij de deeggerechten, zoals pasta van kikkererwtenmeel. Komt dat goed uit ik heb nog een zak meel staan van de Volkskruidentuin in de Kinkerstraat. En om nu de hele zomer stapels socca te blijven eten is ook zo’n dingetje. Over socca gesproken, een recept hiervoor ontbreekt niet in Het Kikkererwten kookboek.

foto: Socca op zijn Nizzaans.

Wat mij betreft kan op 21 juni de #alfresco zomer op Gereons Keuken Thuis beginnen, na dit heerlijke Kikkererwten kookboek van Lucrees Van Groningen en Marietje Bosma te hebben gelezen. Vol leuke zomerse trouvailles en met liefde bereid. Wat een moeite hebben deze koks en schrijvers zich getroost in hun ode aan de keker. Ik vind het een kookboek, waarin deze dames hun passie voor de kikkererwt in woord en beeld gestand hebben gedaan. Chapeau!

foto: Het Kikkererwten kookboek.

Het Kikkererwten kookboek. Lucrees van Groningen en Marietje Bosma. (ISBN 9789090344423) is een eigen uitgave van deze dames. Het kookboek is on- en offline te koop voor € 24.95

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Over de schrijfsters: Lucrees van Groningen en Marietje Bosma, moeder en dochter, hebben vele uren samen kokend doorgebracht. Van dagelijkse kost tot het koken voor grote gezelschappen hebben ze zich ontwikkeld tot uitstekende koks met een breed repertoire. Meer lees je op: https://kikkererwten.nl/

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten