Bon Appétit, genieten van de Franse keuken.

 foto: Bon Appétit

Op het nazomerbalkon van Gereons Keuken Thuis ligt een sfeervol kookboek. Bon Appétit van 24Kitchen kok John Gerdsen. Hij staat stralen op de cover van zijn nieuwe kookboek. Het lijkt alsof hij wil zeggen tegen zijn disgenoten: “Geniet van de Franse keuken!” John Gerdsen houdt van Frankrijk, reist er graag doorheen en geniet van de joie de vivre. Fransen nemen nog de tijd om met elkaar van eten te genieten. Dat wil de schrijver van dit boek meegeven, in de sfeer en in de gekozen recepten. Een feest van herkenning. Klassiekers waar Joh zelf een twist aan geeft, om van te genieten met je gasten.

Een ander feest van herkenning zijn voor Gereons Keuken Thuis de foto’s in het boek. John poserend voor een muurschildering in Chalon sur Saône, bij de rots van Solutré, tussen de wolken van koeien in de Charolais, bij de fontein voor het stadhuis van Lyon en met een wijnproducent bij de emblematische molen van Moulin à Vent in de Beaujolais. Ik ben grote liefhebber van dit stuk Frankrijk, de zuidelijke Bourgogne en de Lyonnais.

En dan de recepten in het boek, beginnend met entrées en amuses. Oesters mogen niet ontbreken, net als de coquilles, crudités en een salade van kwartel. Allemaal mooie voorgerechten, makkelijk te maken. Van verse ingrediënten. In dit hoofdstuk misstaat het recept voor céviche een beetje, omdat dit geen Frans gerecht is.

John Gerdsen besteedt in zijn tweede hoofdstuk aandacht aan potages en consommés. Dat vind ik erg goed gevonden, omdat bij het tegenwoordige beeld van Frankrijk la soupe een beetje op de achtergrond is geraakt. Terwijl dit land juist bekend is om soepen en sauzen. John gaat voor kalfsbouillon, de traditionele uiensoep, een zuidelijke venkelsoep met Pernod en natuurlijk ontbreekt de bisque met kreeft niet.

Dan de plats, de hoofdgerechten, les plats. Fijne recepten met vis, vlees en wild. Krokant gebakken schar, het plateau met zeevruchten, de magret de canard, eendenborst met dadeljus en blanquette de veau. John Gerdsen staat op de foto in St. Christophe, de grootste koeienmarkt van Frankrijk en poseert met een mooie dame uit de Bresse, die later in de witte wijnsaus verdwijnt. Smaakvolle recepten, die je instant doen verlangen naar Frankrijk.

De kok sluit af met de vierde gang, kaas en desserts. Hij geeft heerlijke recepten voor zoetigheden en patisserie. De kazen komen er ietwat bekaaid vanaf, maar de crème van Epoisses, de Bourgondische kaas, mag er zijn. Evenals de tarte tatin, deze keer met abrikoos. Bon Appétit!

John Gerdsen sluit af met wat basic keukentermen. dat vind ik leuk, omdat deze vaak worden vergeten. Zeker de keukentermen, die in Frankrijk een bijna academische status hebben. Hij vertelt over vlees, soepen en sauzen, snijtechnieken en het who is who in de keukenbrigade.

Bon Appétit is een leuk kookboek voor de keukenprins of prinses, die wordt afgeschrokken door ingewikkelde recepten. Dat straalt dit boek in alles uit. Frans eten is niet moeilijk. Duidelijke en makkelijke recepten uit la douce France. Niet te veel foto’s van de gerechten zelf. Het is een sfeerboek, neemt je op reis door de keuken van dit land. John Gerdsen geeft wat achtergronden over de producten. het vlees, de kip, de markten en wijn. Ik had het leuk gevonden als hij bij zijn recepten ook een wijnsuggestie had gegeven. Dat had het boek compleet gemaakt. Bon Appétit is een welkome aanvulling voor de jongere kookgek en zet Frans eten weer op terug de kaart.

Bon Appétit, genieten van de Franse keuken  ISBN 978 90 452 0656 1 is een uitgave van Karakter Uitgevers www.karakteruitgevers.nl en kost € 24.95

La rentrée, gevulde vijgen

 foto: nazomer in Collioure

Ik vind het een mooi werkwoord, rentrer, binnenkomen, terugkeren of thuiskomen. La rentrée geeft mijn gevoel van september aan. De zomervakanties zijn voorbij, de arbeid roept, de dagen worden korter. De zon heeft nog kracht, maar schijnt minder. We gaan weer naar binnen. In Gereons Keuken Thuis betekent september het nagenieten van alles wat de zomer nog biedt. Een laatste barbecue voordat de zon ondergaat. Een lunch al fresco. Maar het is ook een vooruitblik op de herfst in alle geuren en tinten. Er is volop fruit om nog van alles mee te maken, dan wel tot moes of in potten te hakken. Er staat een nieuw wijnseizoen voor de deur met veel wijnproeverijen en bijpassende hapjes.

Ik lees ter inspiratie in deze tijd vaak tijdschriften zoals Cuisine&Vins de France, Vins et Mets of Bourgogne Aujourd’hui. Bladen, die geen Nederlandse equivalent kennen, omdat ze uitgaan van wijn en wat erbij gekookt kan worden. Dat vind ik spannend. Smaken verenigen, zoals ik deze week nog deed op een proeverij in Leusden.  Dat is de methode van Gereons Keuken Thuis. Daags na een wijnproeverij  kreeg ik vaak verzoeken om de recepten van de hapjes bij de wijnen. Die moest ik dan ad hoc verzinnen. Want om eerlijk te zijn doe ik vaak maar wat. En het pakt meestal goed uit, gezien de reacties van de proevers Ik neem me altijd voor mijn leven te beteren en te documenteren wat ik bij de wijnen serveer. Dat gaat in het begin goed, maar naarmate het aantal wijnproeverijen toeneemt, gaat alles meer met de Franse slag. Ach, wat geeft het.

Maar terug naar la rentrée. Een vrucht, die daarbij hoort zijn vijgen. Paars, groen of zelfs zwart. Met mauve of robijnrood vruchtvlees. Zoet, sensueel en verleidelijk. Om zo te eten, met een stukje kaas of gedroogde ham. Met een glas zoete Madeira erbij. Zal ik nog even doorgaan? Ik dacht meteen aan een gouwe ouwe uit mijn keukentje. Gevulde vijgen met kalfsgehakt, gedroogde vruchten en tijm. Dan even de oven in. Heb je een mooi nazomer gerecht voor bij een Maury sec, een wijn uit Côtes de Roussillon. De Maury sec is een versterkte rode wijn gemaakt van grenachecarignan en syrah. Deze wijn verschijnt in geoxideerde of ongeoxideerde vorm. Meer daarover in een volgende blog. De herfsttinten en smaken maken je rentrée gevoel compleet.

Nodig 4 personen:

12 verse vijgen

50 g gedroogde abrikozen

50 g gedroogde vijgen

200 g kalfsgehakt

2 tenen knoflook

zoete witte ui

40 g boter

2 el crème fraîche

paneermeel

1 tl tijm

1/2 tl nootmuskaat

peper en zout

Bereiding:

Snijd de kapjes van de verse vijgen en hol de vruchten met een lepel uit. Bewaar het vruchtvlees. pel de ui en knoflook en snipper deze heel fijn. Snijd de gedroogde abrikozen en vijgen in hele kleine stukjes. Meng in een grote kom het kalfsgehakt, de crème fraîche, het vijgenvruchtvlees, de ui en knoflook, de gedroogde vruchten met paneermeel goed door elkaar. Maakt het mengsel op smaak met de nootmuskaat, tijm, peper en zout. Laat het mengsel even rusten in de ijskast. Vul de vijgen met het gehaktmengsel en zet de vijgen in een ovenschaal. Verwarm de oven voor op 180 graden. Doe op elke vijg een klontje boter en zet het kapje erop. Bak het geheel gaar in ongeveer een half uur. Serveer de gevulde vijgen lauwwarm met wat salade.

 

Zomer al fresco, keftedes in tomatensaus

Het is weer voorbij die mooie zomer, zong Gerard Cox in de jaren zeventig. Ja dat kan ik me herinneren! (hierna is dit onderwerp gesloten) Het lied beschreef een lange zomer die begon in mei. En waar geen einde aan leek te komen. Het beschrijft het zomerse gevoel, dat ik nu heb na een weekje strand in Gereons Sea Spot, een gezellig foodbloggersevent in de paradijselijke tuin van Marleen van Es http://etenuitdevolkstuin.nl/ Zij organiseerde een avond tussen haar groenten onder de zwoele zomerhemel. En vandaag als klap op de vuurpijl, en route, door de zomerse stad met mijn vriendin Antoinette Coops, de kookdiva uit Verona. http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl/ We hebben de markt afgestruind, Levantijns geluncht en gesnoept bij patisserie Kuyt. Alles onder een stralende zon boven een zomers Amsterdam. Die zomer is nog lang niet voorbij. Dat weet ik zeker.

Als toegift een zomers Grieks gerecht, dat ik meenam naar de tuin van Marleen. Het was heet in mijn keuken. Ik laat de plastische beschrijving van mijn fysieke status tijdens het bereiden van dit gerecht maar achterwege. (Ik kan me zo aanmelden bij de Speedoclub Amsterdam) Dadelijk word ik gecensureerd op de sociale media.

Erbij drinken we een frisse Spaanse rosé uit de Rioja, gemaakt van de garnacha druif.

Nodig voor een flinke pan vol:

500 g half om half gehakt
500 g runder- of lamsgehakt
1 ei
paneermeel naar keuze
2 tl oregano gedroogd
4 tenen knoflook geperst
peper en zout
2 tl kaneel
olijfolie

De saus:

1 pakje passato
1 blik tomaten stukjes
1 rode ui
1 teen knoflook
2 tl paprikapoeder
1/2 courgette in blokjes
1/2 paprika in blokjes
olie
1 glas stevige rode wijn
gehakte peterselie
1 takje rozemarijn

peper en zout evt. extra kaneel.

Bereiding:

Meng de twee soorten gehakt goed door met alle ingrediënten. Draai er balletjes van. Verhit olie in een pan en bak ze rondom bruin.

Snipper de ui, snijd de courgette in dobbelsteentjes, snijd de paprika fijn. Verhit de olie in een pan en laat de ui even zweten voeg de groente toe, de fijngehakte knoflook, wat paprikapoeder en de rozemarijn. Laat het geheel even bakken en blus af met de rode wijn. Voeg de tomaten passato toe en de blokjes tomaat.

Verwarm de saus goed en voeg de balletjes toe. Laat het geheel 45 minuten pruttelen. Maak daarna op smaak met peper en zout en voeg gehakte peterselie toe.
Eventueel kun je ook nog wat kaneel en oregano toevoegen.

Kaló Orexí

Al fresco, gegrilde sardines van oesters en uien.

 foto: dank aan oesters en uien!

Het regent vandaag oesters en uien. Is dat wel een uitdrukking? Nee natuurlijk niet. Het is de titel van de mooie blog van Christien, die ons vanuit het Zeeuwse land verwent met heerlijke recepten. http://oestersenuien.nl/ De zee, de Scheldes, tuinieren, kruiden kweken en vers. Al deze woorden zijn van toepassing op deze dame. Zij weet op haar blog het warme Zeeuwse leven te brengen. Voor mijn actie Gereons Keuken al fresco zond ze een recept in voor gegrilde sardines. Laat ik daar nu dol op zijn. Bij dit mooie gerecht drink ik dan ook graag een koude Muscadet prestige van Domaine Guindon uit Ancénis. Nu moet de regen even stoppen dan kan ik aan de slag al fresco.

Gegrilde sardines met geblakerde citroen & Spaanse peper

 
Christien zegt over dit recept: 
 
Thuis hebben we de barbecue opgestookt. Voor het onderstaande recept hadden we alles in huis. Ik was zelf heel benieuwd hoe gegrilde citroen en Spaanse peper* zou smaken. Ik kan nu verzekeren: erg lekker!! De citroen en de Spaanse peper lijken iets zoeter door het grillen. De Spaanse peper heeft nog wel zijn pit maar de vlokjes peper waren goed te eten zonder het gevoel in brand te komen te staan.”
 

Voor 4 personen:

12 sardines
2 citroenen
1 rode Spaanse peper
1 el fijngesneden peterselie
1 grote teen knoflook
1 sjalot/lente-ui
zout
50 ml olijfolie

Snij 1 1/2 citroen in plakken. Leg de plakken citroen, de halve overgebleven citroen en de peper op de hete bbq. Rooster ze totdat ze licht zijn geblakerd. Pers de plakjes citroen uit en verwijder van de peper het vel en de pitjes. Snij de peper, knoflook en sjalot/ui in kleine stukjes. Snij de peterselie fijn. Meng het citroensap met de olijfolie en klop alles even goed door elkaar. Voeg dan peper, peterselie, knoflook en ui toe. Maak op smaak met zout. Bestrooi de schoongemaakte sardines met zout en sprenkel er een beetje olijfolie over. Rooster ze in een paar minuten gaar. Dien de sardines op en druppel wat saus over de sardines en om de sardines heen.

 

PS inspiratie voor dit heerlijke visgerecht haalde de schrijfster van www.foodrepublic.com 

 

Aumônières de la mer, zeebuideltjes.

 foto: bundel de zee.

Het is lente, sappig groen gras op zilte weiden. Beelden doemen op van de rots van Sint Michiel. Lage luchten boven de torenspits. Lammetjes bevolken de weiden. Le pré salé zoals de Normandiërs dat zo mooi verwoorden. De Lente, tijd  voor nieuwe smaken, fris op je bord. Zilte smaken gecombineerd met wat groente. In een buidel deze keer. Variatie te over. Ik maakte al eens buideltjes van crêpes met slakken. Vandaag gaat Gereons Keuken Thuis aan de slag met een eigentijdse versie van een recept voor aumônières de la mer, buideltjes van koolblad gekookt in zeevocht. Ik las het eens in het boekje “Recettes de grand mère du Printemps” (ISBN 978 2 8226 0047 7) Het koolblad beschermt de ragout van vis en mosselen. Het is lente, dus we drinken er een Muscadet bij, fris en met een appelzuurtje. Of een droge cider voor de liefhebber.

Nodig 4 personen:

1 kg mosselen
200 g zalm
200 g witvis
200 g grijze garnaaltjes
4 el crème fraîche
3 draadjes saffraan
1 bosje peterselie
1 tl Maïzena
peper en zout
4 grote koolbladeren
1 kop diepvrieserwtjes
water
bindtouw

Bereiding:

Was de mosselen goed. Verwarm in een grote pan een kop water met wat zout. Doe de mosselen in de pan en laat ze in ongeveer vijf minuten openen. Haal de mosselen uit de pan en laat ze iets afkoelen. Haal het mosselvlees uit de schelpen en zet apart. Zeef het kookvocht. Snijd de zalm en witvis in kleine stukjes.
Meng de crème fraîche met saffraan, peper, zout en gehakte peterselie. Los de Maïzena op in het mosselkookvocht en meng dit door de crème fraîche. Breng het mengsel aan de kook in een pan en voeg de stukken vis en erwtjes toe. Als het te dik wordt kan er wat kookvocht bij. Als laatste voeg je de mosselen en garnaaltjes toe. Was de groene kool bladeren en kook ze ongeveer 10 minuten. Leg op elk koolblad een flinke schep van de visragout en bind de bladeren dicht met wat keukendraad. Doe de buidel terug in de pan met het water van kool en kook nog ongeveer 10 minuten.
Serveer de buideltjes op een bord met boerenbrood en gezouten Normandische boter.

In de Tournugeois, een tian van zalm

foto kleurige gevels in hartje Tournus

Voorbij het stadje Tournus voel je altijd het Zuiden, te zien aan een verandering in bouwstijl. Vind je in Châlon sur Saône nog vakwerk en daken van leisteen, twintig kilometer zuidelijker overheerst de Romaanse ronde dakpan. De bouw doet kleuriger aan. Boerderijen van grove steen gebouwd liggen tussen de golvende wijngaarden van de Mâconnais. De witte Charolais runderen bevolken de groene weilanden. Dit is de streek van de Romaanse bouwkunst, van de grote abdijen, de natuurstenen huizen en wasplaatsen. De kleinere dorpen hebben vaak mooie Romaanse kerkjes, zoals in Chapaize. In 910 na Chr. werd in Cluny een benedictijner abdij gesticht met vestigingen in heel Europa. Hier werd in de 11e eeuw de tot dan toe grootste kerk ter wereld gebouwd. Nog maar een fractie van dit complex staat er nog in dit zuidelijk aandoende stadje, met gekleurde gevels. Tournus kent de beroemde Philibert abdij. Altijd al te zien vanaf de tolweg A6 en het hart van dit stadje. In de kerk zijn onder andere Middeleeuwse mozaïeken van de tekens van de dierenriem te bekijken. Al deze Romaanse kerken waren van binnen kleurig beschilderd met vele fresco’s In sommige kerkjes kun je deze fresco’s nog bewonderen, zoals in Uchizy.
De streek tussen Tournus en Mâcon is een streek met veel land- en wijnbouw. De vlakte van de Saône met graan- en zonnebloemvelden, de heuvels beplant met de Bourgondische druiven chardonnay en pinot noir. In de dorpen verbreekt de agrarische activiteit de stilte. Totdat om 12 uur de klokt luidt, teken dat er moet worden gegeten.  Tournus heeft een culinaire reputatie hoog te houden. De zaterdagmarkt met alle verse producten van het land eromheen, de hoge Michelinsterren dichtheid. Zeker een ‘bedevaart’ waard. Geïnspireerd op de caleidoscoop van deze streek een recept voor “tian de saumon bouguignon” Een tian is een van oorsprong Provençaalse aardewerk pot waarin een gerecht in laagjes werd bereid en gekookt. Vandaag maken we een tian variant in een glaasje met laagjes koude zalm, prei en avocado. Makkelijk mee te nemen voor bij een pick nick aan de rivier. We drinken er een witte Beaujolais van domaine la Rizolière bij. Een frisse wijn van Didier en Marieke Canard uit Veauxrenard.

Nodig 4 personen:

400 g verse zalmfilet
3 jonge preien
bekertje crème fraiche
2 rijpe avocado’s
3 citroenen geperst
4 takjes dille voor de garnering
2 tomaten ontveld en ontpit in kleine blokjes
olijfolie
3 el gehakte peterselie
2 el gehakte bieslook
zout en zwarte peper uit de molen

Bereiding:

Hak de zalm in heel fijne stukjes. Voeg ruim citroensap, 1 el olijfolie, de gehakte kruiden, peper en zout toe. Laat even staan. Snijd de prei in heel fijne ringetjes. Verhit wat olijfolie en smoor de prei gedurende 10 minuten. Voeg twee eetlepels crème fraiche toe. Laat afkoelen. Pureer de avocado’s met de staafmixer, voeg wat citroensap toe, peper en zout en 3 eetlepels crème fraiche. Vul de glazen eerst met een laagje prei, dan de uitgelekte zalm en strijk het geheel af met de avocado mousse. Garneer de tian met wat blokjes tomaat en een klein takje dille.

1 April, poisson d’avril

 Foto:  Libelle week 14

Het is 1 april. Kikker in je bil. Alva verliest zijn bril. Of was het Den Briel. In ieder geval, 1 april heeft een magische uitwerking op lolbroeken en grapjassen, zoals ik. “Hé kijk daar nu eens roze olifanten!” of  “Ik heb nu zo’n rare rekening binnen gekregen, we moet snel bedrag A betalen, want anders….” Ga maar door, ik trap er zelf ook vaak in.
In Frankrijk is 1 april gekoppeld aan vissen, waarom weet ik niet. De traditie zegt vissen op de rug van een omstander te plakken en dan had en schaterend te roepen: “Poisson d’Avril!” Ach, laten we het Gallische humor noemen. De vissen van Kostunrix werden ook altijd ingezet voor een stevig robbertje visvechten.
Voor deze mooie eerste lentedag van de maand april een recept dat werd gestyled door Yvette van Boven. het is mijn klassieke makreel met citroen en dragon en te bewonderen in de Libelle van deze week. We drinken er voor de verandering eens een witte Rueda van de verdejo druif bij.

Nodig 4 personen:

4 middelgrote makrelen (schoongemaakt)
2 ingemaakte citroenen (Marokkaanse winkel)
paar takjes dragon
500 g kerstomaatjes
2 el olijfolie
peper
zout
kleine prikkers

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 210 graden of stand 7. Maak 8 filets van de makrelen of vraag de visman dit te doen. Snijd de gekonfijte citroenen in blokjes en rits de dragonblaadjes van de takjes.
Leg 4 makreelfilets in een ovenschaal en bedek deze met de citroen en dragon. Bestrooi met peper en zout. Leg de andere filets erbovenop zoals bij een sandwich. Steek er een prikker doorheen. Besprenkel de vis met olijfolie. Leg de tomaatjes er om heen en plaats de schotel 10 minuten in de oven.

Easy Monday gehaktballetjes in tomatensaus van Sacla

 foto: gehaktballetjes in tomaat/knoflooksaus

Het is al weer enige tijd geleden, dat wij bloggers vertoefden op het event van Kroon op het Werkin Koog aan de Zaan. Een mooie doos vol producten om te proberen viel ons ten deel. In de doos trof Gereons Keuken Thuis ook een potje Sugo pommodori al aglio arrostito aan.  Zo’n product verdwijnt vaak op de plank in mijn keuken, omdat ik meestal mijn tomatensauzen zelf maak. Dat vindt het thuisfront lekkerder dan saus uit de fabriek. Maar de luiheid overwon het deze keer. En Sacla overtrof mijn verwachtingen. De smaak was goed en er zaten stukjes tomaat in. En die sterke knoflookhint. Ik had nog rundergehakt in huis, maakte balletjes voor bij de saus. Wat zilvervliesrijst erbij en geroosterde courgette met Parmezaanse kaas. We dronken er een Barbera d Asti bij.  Een snel gerecht op Easy Monday, als je in de startblokken staat voor een wijnworkshop.

Nodig:

500 g rundergehakt
2 tl oregano
1 tl rozemarijn
snuifje nootmuskaat
peper en zout
2 el olijfolie

Bereiding:

Maak het rundergehakt op smaak met de kruiden, nootmuskaat, peper en zout. Draai er kleine balletjes van. Verhit de olie in een pan en bak de balletjes rondom bruin. Voeg het potje saus toe en laat het geheel 15 minuten sudderen. Serveer de balletjes met wat rijst en gegrilde groenten, zoals courgette.

Meer informatie vind je op www.sacla.nl

 

ACBM gegrilde zalm met amandelsalsa

foto: Pleamar van Nestor de la Torre

De ACBM alarmbellen gingen aan in Gereons Keuken Thuis. Het stond er echt op Facebook. Een recept voor gegrilde zalm met vloeibare marsepein uit een potje. In de smaken mango en munt. Ik keek nogmaals naar het recept, maar het stond er met een plaatje erbij. Arme zalm, onder een laag marsepein. Of is dit een nieuwe trend?  Een recept voor tartaartjes met chocopasta of een kipfilet met wat fondant. Zoethoudertjes zonder grenzen. Dit kun je gewoon geen guilty pleasure meer noemen. Marsepein gebruiken in zoetigheden, dat kan nog. Maar in een visrecept? Zijn we dan zo verslaafd geraakt aan alles wat zoet is? Een teken dat de ACBM nog steeds nodig is? Ik denk het zo onderhand wel. Ik blijf speuren naar dit soort extravanganza. Terwijl je een lekkere gegrilde moot zalm ook kunt opsieren met een salsa van munt en amandel. Daar is helemaal geen suiker of mango bij nodig. We drinken er voor het mollige gevoel een witte Pays d’Oc wijn van de viognierdruif bij. Stuivende abrikozen in je glas voor bij de zalm. Dat is dan weer het zoetje.

Nodig 4 personen:

4 zalmmoten
peper en zout
100 g fijngehakte witte amandelen
3 el verse gehakte muntblad
olijfolie
sap van 1/2 citroen
pimentón de la Vera.

Bereiding:

Rooster de amandelen in een pan met een 1/2 tl pimentón. Laat afkoelen. Doe de munt, amandelen, citroen sap en olijfolie in een smalle kom. Voeg iets peper en zout toe. Pureer tot een gladde saus. Als de saus te dik is kun je eventueel wat water toevoegen.
Verhit de grillplaat of grillpan. Bestrooi de zalmmoten met peper en zout. Bestrijk met wat olie.Grill de zalm moeten gedurende 4 minuten per kant. Laat even rusten. Serveer de vis  op een bord met een schep salsa.

Easy Saturday, spaghetti met boter en salie.

 foto: zomaar langs de RN7

De milde winter heeft goed gezorgd voor mijn kruiden. Ik zag dat de salieplant op mijn balkon nog vol groen blad zit. Salie (salvia officinalis) is een plant die veel als kruid in de Italiaanse keuken wordt gebruikt. De Romeinen noemde de salie een heilige plant en schreven het kruid allerlei eigenschappen toe. Salie was gewijd aan Jupiter. Je mocht het als Romein dan ook niet zomaar plukken. Salie betekende voor de Romeinen gezondheid. En een lang leven. En die zweem is altijd om dit kruid blijven hangen. Getuige de vele legenden en toepassingen in de eeuwen die volgden tot heden.
Maar salie is ook een kruid, dat eenmaal geplukt en licht gebakken in roomboter een hele simpele, maar o zo kruidige spaghetti maakt. Ideaal voor een Easy Saturday. We drinken er een glas witte Mâcon Uchizy van Raphaël Sallet bij

Nodig 4 personen:

500 g spaghetti
20 blaadjes salie
flinke klont boter (100 g)
2 tenen knoflook
zwarte peper uit de molen
zout
stukje Parmezaanse kaas om te raspen

Bereiding:

Hak de knoflooktenen heel fijn. Scheur de salieblaadjes in kleine stukjes. Smelt de boter in een klein steelpannetje. Voeg de knoflook en salieblaadjes toe. Laat het geheel op laag vuur 15 minuten trekken. (let wel op dat de boter niet verbrandt.)  Kook ondertussen de spaghetti als dente. Giet de spaghetti af en bewaar wat kookvocht. Maak de salieboter op smaak met wat peper uit molen en zout. Meng de salieboter door de spaghetti en voeg eventueel nog wat kookvocht toe. Serveer direct op borden. Rasp er flink wat Parmezaanse kaas over.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten