Radicchio, rode groente door je pasta.

 foto: de rode groente uit de Veneto.

 

 

Radicchio of roodlof is een groente, die al eeuwen wordt verbouwd in de Veneto. Radicchio is verwant aan de witlof. Deze groente komt in vele gedaanten voor, maar de soort uit Treviso lijkt een beetje op sla. Geen wonder dat iemand op Facebook riep, dat het leek op vleesetende sla. Radicchio heeft een bitter net als witlof en doet het gesmoord of gegrild goed in rijst- of pasta gerechten.

De soort uit Treviso is moeilijk te krijgen in Amsterdam. Gereons Keuken Thuis komt het weinig tegen. Des te fijner was het dat een goede vriendin voor mij een portie meebracht, drie kroppen kakelverse radicchio uit Venetië. Aan de slag ermee dus. Ik maakte met de groente een tagliatelle, simpel voor bij de karbonaadjes alla Milanese. Gesmuld werd er in Gereons keuken. We dronken er een jonge Valpolicella bij. Eén kropje bleef over en kwam op zondagavond terecht in een Griekse salade van witte reuzebonen.

 

Nodig:

2 kroppen radicchio

4 el olijfolie

1/2 glas rode wijn

400 g tagliatelle

2 tenen knoflook

gehakte peterselie

peper en zout

1 klontje boter

geraspte Parmezaan

 

Bereiding:

Snijd de krullerige radicchio bladeren van de stronk. Verhit de olie en fruit daarin de fijngehakte knoflook. Voeg de groente toe en bak deze mee. Kook intussen de tagliatelle al dente. Rasp de Parmezaanse kaas.

Blus de groente af met de rode wijn en laat nog kort smoren. Giet de pasta af en roer deze door de radicchio. Maak af met een klontje boter, peterselie, peper en zout. Serveer direct met wat geraspte Parmezaan.

Bagna cauda, warm bad.

003 foto: wijn en bagna cauda

Soms is het leven zo simpel. Je fietst door het Rembrandtpark naar het zwembad. Trekt daar je baantjes in de vroege morgen. En… op de weg terug bedenk je dat een warm bad ook wel lekker zou zijn. En dan bedoel ik niet een bad om in te gaan liggen sudderen, maar een badje om groenten in te dopen.

Bagna cauda (warm bad) is een klassieke Piëmontese saus waarin allerlei groenten worden gedoopt, al dan niet geblancheerd. Bij dit gerecht drink je natuurlijk een Barbera d’Asti. Het zuurtje in deze rode wijn combineert lekker met deze pittige saus en de groenten.

De saus:

Nodig: 50 gr. boter, 2,5 dl extra vergine olijfolie, 5 tenen knoflook in dunneplakjes, 100 gr. gezouten ansjovisfilet in stukjes.

Fruit de knoflook in de boter. Giet er telkens al roerend de olijfolie bij en roer tenslotte de ansjovis erdoor zodat er een romige saus ontstaat. Laat deze saus een half uur sudderen, maar niet koken. Giet saus over in een aardewerk pot en plaats op rechaud. Een mini fonduesetje kan ook.

De groenten: reepjes paprika, bleekselderij in stukjes, bloemkool, lenteuitjes, wortel en artisjokharten. Deze groente kunnen rauw of licht geblancheerd worden gedoopt in de saus. Natuurlijk kan er eindeloos worden gevarieerd met groenten. Gewoon proberen.

Serveer er lekker bruin boerenbrood bij en eventueel wat eieren (rauw) om in het laatste restje hete saus te garen.

Bagna cauda warmt je lekker op.

Papas arrugadas, gerimpelde aardappels

 foto: vulkaanlandschap met zicht opTeide

De Islas Afortunadas, gelukzalige eilanden in de Atlantische Oceaan. Ooit ontstaan op de resten van het verdwenen continent Atlantis. Allemaal mooie legenden en verhalen. Ik heb het over de Canarische Eilanden. Gebied van Vulkanische oorsprong. Deze eilanden hebben een zeer vruchtbare bodem en een heerlijk klimaat. De conquistadores, veroveraars gebruikten het eiland als rust- en bunkerplaats. Hier konden ze voedsel halen, voordat de passaatwinden ze naar de Amerika’s brachten.
Op de Canarische eilanden worden veel bananen, tomaten en ook heerlijke aardappels geteeld. Deze vruchten werden meegebracht door zeevaarders van hun ontdekkingsreizen en gedijen goed in de vruchtbare lavabodem. Een bekende tapa uit dit gebied zijn de papas arrugadas, gerimpelde aardappeltjes. Een voorgerecht of hapje, dat wordt gegeten met een saus van koriander en komijn, mojo verde. We drinken er een koele caña, biertje bij.

Nodig:

1 kg kleine vastkokende aardappels
2 el grof zeezout

Voor de mojo verde:

1 tl gemalen komijn
3 teentjes knoflook
1tl grof zeezout
1 bosje verse koriander
2 dl olijfolie
vers gemalen zwarte peper
2 el witte wijn azijn

Bereiding:

Was de aardappels goed. Doe er zoveel water bij, dat ze net onderstaan. Breng aan de kook en voeg het grove zout toe. Kook de aardappeltjes in ongeveer 20 minuten gaar. Draai het vuur uit en giet de aardappels af. Laat de pan even staan tot zich een zoutlaagje op de aardappeltjes vormt. Schud regelmatig.
Doe alle ingrediënten voor de mojo verde, koriander, gepelde knoflook, zout, azijn, olie en peper in een smalle beker en maal het geheel met de staafmixer tot een gladde saus.
Serveer de warme gerimpelde aardappels met de mojo verde.

Tapa voor Néstor de la Torre, snijbiet met kikkererwten.

 foto: detail uit Poema de la Tierra

Als ik in Las Palmas ben bezoek ik altijd met veel plezier het Néstor Museum. Een klein museum met het oeuvre van de op Gran Canaria geboren Néstor de la Torre. Deze schilder begon al op jonge leeftijd met schilderen en op twaalfjarige leeftijd ging hij in de leer bij landschapsschilder Melfrén. Maar Néstor wilde meer. Hij vertrok naar Madrid om zich verder te ontwikkelen. In 1908 op 21 jarige leeftijd had hij zijn eerste grote expositie in Barcelona. Néstor reisde veel door Europa en Zuid Amerika en verbleef lange tijd in Parijs. De schilder toonde zich ook een begenadigd podiumkunstenaar en decorateur.

Na 1910 schoof de stijl van Néstor de la Torre op richting symbolisme, Ook gebruikte hij in zijn schilderijen elementen van de art déco. Ik ben een fan van zijn schilderijen vanwege de enorme fantasierijken schilderijen, waarin de grenzen tussen feminien en masculien vervagen. De geschilderde personen lijken te zweven in een mythische wereld. De beroemdste series van Néstor zijn Poema del Atlantico, een verhaal uit een dag van het leven van de oceaan. En Poema de la Tierra, waarin Néstor de levensfases van de personen relateert aan de jaargetijden. Uit de laatste serie hangt een reproductie van de lente aan mijn muur in Amsterdam.  Néstor had grote invloed op de latere schilder Dalí.  Ook zie je tijdens het grote Carnaval van Las Palmas vele creaties uit de schilderijen van de schilder terug. De kleuren spatten van het doek af. In de jaren dertig keerde de schilder terug naar Las Palmas en bouwde daar zijn eigen studio. Het tegenwoordige Museo Néstor.  Dit museum is het bezoek meer dan waard.

Al die kunst maakt wat hongerig en een lauwwarme snijbiet- en kikkerwtensalade gaat er dan wel in. Een goed glas rode Coronas van Torres erbij. Ik vermoed dat Néstor deze tapa ook niet zou versmaden.

 foto: hal van het Museo Néstor
Nodig:

300 g gekookte kikkererwten
1,5 kg snijbiet
7 knoflooktenen
3 sneetjes brood
1 rode Spaanse peper in ringetjes
1 tl pimentón dulce
olijfolie
rode wijnazijn
zout
gehakte peterselie

Bereiding:

Zet de kikkererwten de avond ervoor te weken in ruim water met wat zout. Kook de bonen de volgende dag gedurende een uur gaar. Draai het vuur uit en laat de bonen afkoelen. Was de snijbiet goed en kook de bladeren in 10 minuten gaar. Giet de groente af en laat goed uitlekken. Verhit wat olijfolie in een koekenpan en fruit daarin de Spaanse peper in ringetjes en de gehakte knoflooktenen. Snijd de sneetjes brood in heel fijne blokjes en bak mee tot ze een korstje hebben. Schep het brood, de knoflooktenen en peper ringetjes uit de pan en voeg de uitgelekte snijbiet en bonen toen. Verwarm het geheel goed door. Schep de bonen en snijbiet in een grote schaal. Voeg het broodkruim, knoflook, pimentón en Spaanse peper toe. Besprenkel het geheel met wat olie en rode wijnazijn. Garneer met wat peterselie.

Tortas de espinacas y patatas, tapas inspiratie uit Las Palmas

090 foto vissersboten op de Canteras
Een van mijn favoriete stranden is het Canteras strand van Las Palmas op het eiland Gran Canaria. Te midden van de hustle and bustle van het drukke stadsleven ligt er een mooi zandstrand, beschermd tegen de golven door een  3 kilometer lang rif. Het is aangenaam verpozen, zowel in het zand als wandelend over de lange boulevard. Deze paseo strektt zich kilometers uit van de Plaza de la Puntilla tot aan het Auditorio Alfredo Kraus. Tijdens dit soort wandelingen mag de inwendige mens ook niet worden vergeten. Gereons Keuken Thuis strijkt dan altijd graag neer op het terras van Hotel Reina Isabel voor een ración (portie) de gambas al ajillo of een verse gegrilde tong. De vis wordt hier dagelijks door de vissers aangevoerd. Het blijft altijd een feest. Dit jaar heb ik mezelf als doel gesteld de tapa nuevo weer eens op te poetsen. Ik verzamel dus driftig allerlei tijdschriften, lees de kranten en proef. Benieuwd als ik ben naar leuke nieuwe hapjes of recepten. Onderstaande suggestie las ik in bijlage van de lokale krant Canarias Siete. Drie in de pan van aardappel en spinazie. Mijn variant hieronder komt zeker in Gereons Keuken en Route.

Nodig:

400 g diepvriesspinazie
300 g kruimige aardappels
2 tenen knoflook geperst
3 eieren
klontje roomboter
80 g bloem
extra vergine olijfolie
gehakte peterselie
nootmuskaat
peper en zout

Bereiding:

Schil de aardappels, breng ze aan de kook. Als ze na 20 minuten gaar zijn, afgieten en met een vork verkruimelen tot een puree. Roer er wat boter en nootmuskaat door. Zet de aardappels apart. Laat de spinazie ontdooien en kook de blokjes 15 minuten op laag vuur. Verhit drie eetlepels olie in een koekenpan en fruit de knoflook. Voeg de uitgelekte spinazie toe en bak deze drie minuten mee. Meng de aardappels, de spinazie, eieren, meel, peper en zout, nootmuskaat en gehakte peterselie door elkaar. Maak er balletjes van  en druk deze plat, als een soort hamburger. Verhit wat olie in een pan en gril de spinazietaartjes aan beide zijden tot ze bruin zijn. Serveer dit gerecht naast een stevige moot vis. Wat te denken van gegrilde murene?
Buen provecho!

Pasta colore ed emozione

016 foto: Ventimiglia

Eens een dagje zonder vlees, op maandag. Dit wordt ook wel gepropageerd als Meatless Monday. Nu ben ik wars van allerlei propaganda en heel erg in voor kleur, geur en smaak. Een pasta colore ed emozione ga ik maken. Smaken van groenten gecombineerd op je bord, met verse gremolata. het recept hiervoor stond al eerder in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis en je kunt er eindeloos mee variëren. Op naar de markt dus voor verse groenten. We drinken er een witte wijn van de trebbiano druif bij uit Emilia Romagna.

 

Nodig  4 personen:
500 g penne
1/2 pot zwarte olijven uitgelekt
1 gele paprika
1 rode paprika
1 Spaans pepertje
1 bakje kerstomaatjes
2 tenen knoflook
peterselie
1 citroen
1 courgette
peper en zout
olijfolie

Bereiding:

Was en snijd alle groente in grove stukken. Snijd het Spaanse pepertje heel fijn. Let erop de zaadlijsten te verwijderen. Verhit wat olie op de grillpan en rooster de paprika’s en courgette. Snijd de tomaatjes en olijven door de helft. Kook de penne met zout volgens de aangegeven tijd al dente. Rasp wat schil van de schoongeboende citroen. Pers wat sap uit. Maak van gehakte peterselie, knoflook en citroenrasp een gremolata.
doe de pasta op een schaal meng de groente, tomaatjes en olijven erdoor. Voeg een flinke scheut olijfolie eerste persing toe, wat citroensap. Peper uit de molen. Bestrooi met de gremolata.

Recept voor boerenkool in Ethiopische stijl.

 foto: op een Ethiopische markt

Overal lees in je blogs, artikelen en recepten over het nieuwe powerfood kale, dat wij boerenkool noemen. Naast dat wij als Nederlanders dat al heel lang wisten, weten ze dat in Ethiopië ook. Daar wordt een boerenkool variant gegeten met de typische zure pannenkoek. Vandaag maak ik een exotisch uitstapje. Een recept in Ethiopische stijl, kipdijen met pittige boerenkool. Ik weet zeker dat deze versie in mijn volgende kookboek  Gereons Keuken en Route komt.

Nodig 4 personen:

500 g boerenkool
5 el olijf olie
4 kipdijen
2 rode uien
2 tenen knoflook
1 Spaanse peper
1 paprika in reepjes
250 ml bouillon (van blokje)
peper
zout
1 el bloem
2 tl gemberpoeder
1 tl kerriepoeder
1 tl sambal
4 tortilla’s

Bereiding:

Meng de bloem, kerriepoeder, 1 tl gemberpoeder door elkaar en wentel hierin de kip. Verhit in een pan 2 el olijfolie en braad de kipdijen goudbruin. Zet de kip weg in warme oven om na te garen. Hak de uien, de knoflook en Spaanse peper fijn. Verhit 3 el olie in een wok en fruit aan. Voeg beetje bij beetje de boerenkool toe en laat slinken. Voeg de sambal, gemberpoeder, peper en at zout toe en blus af met warme groentebouillon. laat het geheel 20 minuten sudderen. Haal de kool uit het vocht en laat iets afkoelen. Serveer de pittige boerenkool en een kipdij op een tortilla (Ethiopische pannenkoeken zijn vaak zuurdesem en moeilijk verkrijgbaar) en garneer met de reepjes paprika.

Het is vrijdag, echt eten met de groenten van Jon.

 foto: Echt eten in mijn keukentje.



Echt eten met de groenten van Jon. Het kookboek, dat met de Gouden Garde Publieksprijs 2013 werd bekroond.  Een boek vol recepten volgens het 80/20 principe, dat hij hanteert. Minder vlees en mooie eigen geteelde groenten. Niets uit pakjes en zakjes. Geen toevoegingen. Jonathan is hier heel ver mee gegaan toen hij zijn restaurant Vork en Mes begon.
Vorig jaar oktober was Jonathan Karpathios te gast in mijn blogserie gesprekken en gerechten. Een inspirerende en bevlogen man, kok, tuinder en tegenwoordig ook varkenshouder als ik zijn blog mag geloven.*
Jonathan gelooft in de kracht van seizoenseten. Handelen met lokale producenten. Eerlijk vlees en eerlijke producten. Dat alles komt in zijn keuken. En als je hem aan het werk (zo noemt hij het zelf niet) ziet, geloof je het meteen. De man ondersteunt door zijn team glundert als hij verhaalt over zijn passie. Gelardeerd met wat Griekse zon.

Het kookboek Echt eten met de groenten van Jon heeft een vast plaatsje veroverd in het keukentje van Gereon. Het eerste hoofdstuk geeft tips voor het maken van voorraden, want de natuur geeft vaak een cornucopia aan groenten en alles tegelijkertijd. Maak eens eigen zoetzuur, weck, vries in. Ja zelfs bieten vodka passeert de revue. Daarna gaat het boek de tuin in. Met alles van eigen grond maakt Jonathan de mooiste  groenten gerechten. We vervolgen de tocht in dit boek via de kwekerij. Zijn “jardin du plaisir, gestyled door zijn vrouw Willeke.
Van de boeren komen het mooie meel, de zuivel, het eerlijke vlees.
Uit de oven refereert aan zijn Griekse afkomst de kleftiko, zoals zo een buitenoven heet, is een aanwinst voor het restaurant. Verder besteedt het modern vormgegeven boek aan dacht aan eten uit het wild, eten van open vuur. Eigenlijk is het een groot jongensboek. Dat mij herinnert aan appels poffen boven vuur in mijn Betuwse jeugd. Of het roosteren op mijn balkon. Dat worden dit voorjaar in ieder geval meer groenten, want daar heeft het boek mij toe aangezet.

Recept voor bietenvodka

Ingrediënten:

100 g biet
1,5 dl bietensap
100 g suiker
1 sinaasappelschilletje
7,5 dl wodka

Bereiding:

Schil en rasp de biet. Kook het bietensap, de biet en de suiker langzaam in tot ongeveer 3 dl. Zeef het mengsel en laat afkoelen. Voeg wanneer het is afgekoeld de wodka en sinaasappelschil toe en roer alles goed door elkaar. Proost.

Ik vind dat iedere man het boek Echt eten met de groenten van Jon moet hebben. Groenten hebben iets stoers, wild eten ook. Het boek is een uitgave van www.karakteruitgevers.nl  (ISBN 978 90 452 0433 8) en kost € 29,95.

* het volledige interview met de kok Jonathan kun je lezen op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/gesprekken-gerechten-jonathan-karpathios-bevlogen-kok/

De meisjes van het GrachtenAtelier, gesprekken en gerechten.

 grachtenatelierfoto: Caroline en Jacqueline Mulders

Aan de Oudegracht in Utrecht gonst het van de activiteit. In twee kelders wordt geschilderd, gekookt, gepimpt en wijn geproefd. Dit onder de bezielende leiding van twee zussen Jacqueline en Caroline Mulders. Een tweeling, die in 2006 begon met het Grachtenatelier. In eerste instantie een creatief gebeuren, in tweede aanleg culinair. En nu is er zelfs de Grachtengalerie aan toegevoegd. Vol mooie hedendaagse kunst.Ik ben benieuwd wat de dames te vertellen hebben. Hun beloning natuurlijk een recept op maat.

 Wie zijn Caroline en Jacqueline. Vertel eens iets over  jullie zelf?

Caroline trapt af: Ik ben Caroline, inmiddels alweer 42 jaar jong , 3 prachtige zoontjes van 5-7 en 10 en een hele lieve man Jeroen!  So far my family life. Ik heb aan de Montaigne modeacademie in Amsterdam gestudeerd en deze succesvol afgerond. Daar heb ik de basis gelegd voor mij creatieve achtergrond.

Na mijn opleiding heb ik bij diverse bedrijven als stylist gewerkt waarbij ik na de komst van mijn oudste zoon Tibeau als freelancer ben gaan werken. Zo kon ik veel beter mijn tijd plannen en toch nog veel thuis zijn voor Tibeau.

Na een paar jaar als freelancer te hebben gewerkt ben ik met Jacqueline het GrachtenAtelier gestart. Jeroen is inmiddels ook eigen ondernemer, zijn hart ligt bij de watersport en dan voornamelijk Stand Up Paddle. Met een goede vriend hebben ze een hele boardline ontwikkeld, die  nu over de hele wereld te koop is. “Von Orange” is the name.

Wij wonen in het Oosten van het land. Dat zou je niet verwachten met een zaak in Utrecht. Jeroen vond 7 jaar geleden een baan in Nijverdal en gezien wij net met het GrachtenAtelier waren gestart hebben we ervoor gekozen om dicht  bij zijn baan te gaan wonen. Voordeel daar is dat we een prachtig huis hebben met alle ruimte erom heen. Met 3 jongens in huis is dat wel een welkome afwisseling. Ik vind het zelf niet erg om te rijden, maar ik denk over een paar jaar dat we wel weer terug gaan naar het Westen.  Hierna vult Jacqueline to the point aan: Ik ben Jacqueline, een kookgek, creatieveling, moeder, leermeester en ondernemer. Wij hebben van onze beide passies ons werk gemaakt.

 

 

Wat doen jullie op dit moment? Wat houdt jullie bezig? Welke projecten?

 Caroline: Het GrachtenAtelier en de GrachtenGalerie zijn onze grootste projecten en daarbinnen speelt zich alles af. Iedere 8 weken hebben we een wisselende expositie in de galerie met een feestelijke opening. Ikzelf exposeer daar met andere gastkunstenaars. Iedere 2 maanden is het weer werken naar die deadline om alles klaar te hebben voor de expositie en als het me lukt om ook weer nieuw werk aan te leveren. Door de drukte van het atelier sla ik ook wel eens een expositie over. Jolien die bij ons de galerie beheert, heeft de supervisie over de exposities en al het contact met de kunstenaars. Samen bespreken we welke we richting we op willen, maar zij is degene die het verder oppakt, dat geeft veel rust voor mij, zodat ik ook weer tijd heb voor andere zaken bij het Atelier.

De workshop worden het hele jaar door geboekt, de inkopen voor de creatieve workshops doe ik en het inwerken van nieuw creatief personeel. Ook willen we ieder jaar weer een aantal nieuwe workshops op de kaart zetten. We kijken dan voornamelijk naar wat de trend is en of er bv leuke nieuwe aanvragen binnenkomen. We hebben recent The Taste of Holland uitgewerkt. Dit was naar aanleiding van de Voice of Holland, maar inmiddels is er ook een programma The Taste op tv. Wij zijn er dus op tijd bij en hier wordt heel enthousiast op gereageerd.

Verder houd ik me bezig met het hele financiële plaatje achter de schermen en de PR.

Tot een tijd terug deed ik ook alle boekingen, maar we zijn zo enorm gegroeid in een paar jaar, dat we inmiddels iemand hebben aangenomen hiervoor. Carline neemt nu alle boekingen aan en ik haar ondersteun waar nodig.

Jacqueline vult aan:  Ik ben verantwoordelijk voor de aansturing van het personeel en alle HR taken en de ontwikkeling van nieuwe kookworkshops en culinaire uitjes. Ik doe veel aan trendwatching. En zijn altijd druk met het ontwikkelen van nieuwe food- en kunstconcepten.

 

Vertel eens over de start van het Grachtenatelier? Hoe is dat ontstaan?

Zoals ik al vertelde werkte ik na mij studie als freelance stylist. Perfect! Ik kon al mijn tijd zelf indelen en bepalen. Jacqueline is in die tijd een zeilreis gaan maken met haar man Bas.

Jaccqueline vertelt: Tijdens mijn wereldreis had ik echt goed de tijd om na te denken wat ik wilde en hebben Car en ik veel gespard. We wilden altijd al iets samen gaan doen, maar wisten niet goed wat omdat we zo verschillend waren. Een ding hadden we wel samen gemeen, we waren altijd in voor een feestje en vonden het ook leuk om dit te organiseren. Vroeger speelden we restaurantje en daagden we elkaar altijd uit. Dat doen we nu nog steeds alleen op grotere schaal. En sinds twee jaar hebben we ook de GrachtenGalerie, een prachtige galerie waar Caroline samen met andere moderne kunstenaars exposeert.

In de ideeënfase hebben we samen een kinderboekje gemaakt, dat helaas nooit helemaal is afgekomen. Maar daar is de basis gelegd voor onze eerste samenwerking. Toen zij na anderhalf jaar terugkwam en zij ook niet aan een vaste baan vast zat, was het voor ons een perfect moment om een eigen bedrijf op te starten. Mijn moeder Maria die een interieurzaak in Utrecht had, ging met haar winkel verhuizen naar een ander pand. Dat was een prachtig grachtenpand met zoals men ze kent een prachtige sfeervolle werfkelder.

Wij mochten van haar een deel van die kelder gebruiken om daar een workshop atelier te starten.

We zijn drie maanden bezig geweest om alles uit te denken, een website te bouwen, inkopen te doen voor de workshops en de ruimte klaar te maken.

Onze allereerste klant was onze moeder. Zij kwam op 24 februari 2006 haar verjaardag vieren bij ons. De eerste telefoontjes kan ik me ook nog wel herinneren. De website was af en dan krijg je in een keer een telefoontje van iemand die een workshop wilt doen. Daar kregen wij dan echt een kick van. Wauw ze weten ons te vinden!

Hoe hebben jullie je aangepast aan elkaar, aan elkaars disciplines?

Jacqueline vertelt over de samenwerking: Car is secuurder dan ik en wil graag alles tot in de detail weten. Ik ben meer van de grote lijnen en haal veel energie uit het werven en coachen van personeel. Dat heb ik hiervoor ook jaren gedaan en dus logisch dat ik de planning en de aansturing van het personeel ben gaan doen. Het is heerlijk om met een creatief samen te werken, we houden elkaar echt scherp en lopen elkaar ook niet in de weg. We hebben onze eigen taken en eigen verantwoordelijkheden en stemmen veel met elkaar af. We zijn beide harde werkers en maken snel beslissingen.

Caroline: We zijn begonnen met creatieve workshops, dat was mijn discipline. Jacqueline was meer de regelneef, dus die zat op de boekingen. Iedere groep ontvingen we in het begin nog met z’n tweetjes. Jac heette ze welkom en was de gastvrouw en ik gaf de workshop. Ik leerde van haar hoe voor een groep te staan, daar is zij een natuurtalent in en zij leerde van mij hoe de workshop te geven, ben ik ook een natuurtalent in . De perfecte combinatie.

Al snel kregen we meerdere aanvragen en stonden we ieder onze eigen workshops te geven. Ik trots dat ik zelf voor een groep kon staan en Jac trots dat zij als niet creatieve toch een groep kon inspireren met een creatieve workshop. Na 1 jaar hebben we de hele kelder van mijn moeder overgenomen, omdat het al snel veel drukker werd en gingen we ook voor het eerst huur betalen. Dat maakte het ook wel weer spannend. Het werd nu een stuk serieuzer. We zijn de workshops gaan uitbreiden van creatief naar creatief en culinair. Toen ging het in een keer als een speer. Ik heb na een tijdje mijn freelance opdrachten (deed ik er nog naast) en Jac haar parttime baan opgezegd en hebben we ons volledig op het GrachtenAtelier gestort. We groeiden uit ons jasje in één werfkelder. Dus in 2009 hebben we een tweede werfkelder erbij gekocht Daar hebben we een prachtige kookstudio gebouwd. Dat gaf ook weer veel meer mogelijkheden.

 

Wat is de minst aantrekkelijke kant van het ondernemen voor jullie? En dan meteen de meest aantrekkelijke?

Jacqueline vertelt: Minst is dat je altijd de verantwoordelijkheid hebt en het nooit stopt. Als er iemand ziek wordt en niemand kan invallen, dan zijn wij degene die dit moeten opvangen en onze privé afspraken moeten afzeggen. In het hoogseizoen maken we lange dagen en als je dan na een lange dag werken s’nachts thuis komt, gaat toch de computer aan om je mail weg te werken, wetende dat om half acht in de ochtend weer de wekker gaat. Daarentegen doe ik wat ik ontzettend leuk vind, ben ik echt met mijn passie bezig en dan is het helemaal niet erg om hard te werken en heb ik heel veel vrijheid. Ik kan mijn tijden zelf plannen. Met het gezin ontbijten is heilig voor mij en ga dus na de files rijden. Het is heel afwisselend werk en geniet er nog elke dag van. We staan nooit stil en zijn altijd bezig met vooruitgang en nieuwe projecten. Ik ben een echte regelneef en dat doe ik volop!

Caroline vult haar zus aan; Dat is een moeilijke de minst aantrekkelijke. Ik probeer toch overal het positieve van in te zien, maar als ik iets moet kiezen dan denk ik dat je als ondernemer altijd heel veel plannen en ideeën hebt en dan door tijd of geldgebrek blijven dingen soms te lang liggen. Je wil dan graag sneller gaan. Maar dat gaat dan helaas niet, wat frustrerend kan werken. Ik probeer dan ook wel altijd te kijken naar wat we wel allemaal al hebben bereikt, want het zou zonde zijn als dat daardoor in het niet zou vallen. De meest aantrekkelijke kant vind ik dat je toch je eigen tijd kan bepalen, maar ook alle eind beslissingen kan nemen. Als je voor een baas werkt, kun je nog zulke goede ideeën hebben. Maar als hij het niet ziet blijven ze liggen.

 Wat kunnen jullie over jullie workshops vertellen?

Bijna al onze workshops zijn ingericht om met een groep iets te gaan maken. Bij de creatieve kun je ook voor jezelf wat gaan maken, maar heel vaak gaan deze ook in groepsverband. Workshops/spelprogramma’s, zoals wie is de mol, Crazy 88 etc. , maar ook kookworkshops zoals tapas en diverse viergangenmenu’s met verschillende thema’s zoals Italiaans, Frans. We volgen de seizoenen. Naast de workshops verzorgen we hele dagprogramma’s en gebruiken we veel de stad en Het gaat bij ons om de beleving. Je wilt graag wat leren, maar voornamelijk ook een hele leuke dag hebben met je collega’s, vrienden of familie. Wij hebben daar een sausje van gemaakt als het ware. Wij zijn een echt familiebedrijf en willen graag dat iedereen zich bij ons thuis voelt. Gastvrijheid staat bij ons hoog in het vaandel. seizoenen. Naast de workshops verzorgen we hele dagprogramma’s en gebruiken we veel de stad en andere toeleveranciers. Ook geven we veel private diners, recepties, business meetings en kan men bij ons trouwen!

Wat vinden jullie gasten van de workshops?

Iedere gast krijgt bij ons achteraf een evaluatie opgestuurd, zo hebben we het ook gelijk in de gaten als er iets gebeurd waar we bv weer scherper op kunnen zijn. Maar ook de goede dingen krijg je dan te horen. Wanneer wij een evaluatie onder een cijfer 8 binnen krijgen, dan zijn wij niet tevreden. Dan gaan we gelijk kijken wat er anders is gegaan om dit een volgende keer te voorkomen.

Gelukkig krijgen we eigenlijk altijd wel een goede evaluatie. We merken dat we ook veel goede mond op mond reclame krijgen en dat er veel gasten bij ons boeken via iemand die ze hebben gesproken en dat doet goed! Jacqueline vertelt verder: Inspirerend, informeel, lekker en verrassend. Mensen voelen zich welkom bij ons en ervaren een echte belevenis. Ze gaan rijker naar huis en het leuke is bij een workshop, iedereen is bij ons gelijk. Even geen rangen en standen, maar samen als team presteren.

 

Wat vinden jullie een heerlijke maaltijd?

 Caroline: Ik ben sinds een tijdje op de gezonde toer. Je merkt dat door drukte, dat je niet altijd de tijd neemt om goed te eten. Ik heb nu een vaste boodschappenlijst met ingrediënten die ik perse in huis wil hebben, waar je altijd diverse gerechten mee kan maken. Daarnaast vul ik dat aan met andere lekkere dingen. Maar het zijn voornamelijk veel verse producten en tegenwoordig ook meer vis dan vlees.

Wat ik een echte lekkere maaltijd vind is gebakken zalm met spinazie of een forelletje in de oven met verse groente ( sperzieboontjes)

Jacqueline: Ik ben gek op sushi. Daar kan je me ’s nachts voor wakker maken. Zelf sta ik ook graag in de keuken en kook nooit volgens een recept, ik zoek altijd de grenzen op. Alles gaat op gevoel en vind het leuk om van alles uit te proberen. Het liefst met weinig inzet en veel resultaat.

De lezer begrijpt nu inmiddels wel voor welke taak Gereons Keuken komt te staan

 

En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is?

In een restaurant kies ik vaak voor een Sauvignon blanc wijn als deze in de huiswijnen zit. Een van mijn favorieten wijnen is de Oostenrijkse Grüner Veltliner wijn.

Caroline: O jee wat dat betreft ben ik het zwarte schaap van de familie! De hele familie houdt wel van een wijntje, ik ook wel, maar ik drink eigenlijk alleen maar als er iets feestelijk is, of als we uit eten gaan.

Een lekkere lichte rosé ( geïnspireerd door mijn moeder) vind ik wel heel lekker. En graag droge wijn, zoet is niet aan mij besteed.

 

Wat lusten jullie echt niet en waarom niet?

Balkenbrij, bloedworst, tuttifrutti, is niet besteed aan mij. We mochten vroeger één ding uitkiezen wat we niet hoefden te eten en dat was bij mij tuttifrutti, Bij die andere zat ik met lange tanden te eten. Hier is Jacqueline het roerend eens: Tuttifrutti, nog nachtmerries van omdat we dat vroeger moesten eten, verder lust ik eigenlijk alles!

 

Vertel eens wat over jullie “foodprint” Er worden dagelijks tonnen voedsel wereldwijd weg gekieperd?

Wij proberen zoveel mogelijk te hergebruiken wat wij niet bij een workshop kunnen gebruiken meer. Voordeel van ons inkoopsysteem is dat wij precies weten hoeveel personen er gaan komen.

Alles gaat op reservering vooraf. Het gebeurt wel eens dat een groep  met minder personen komt opdagen dan besproken. Alles wat in de ijskast kan blijven zullen bij een volgende groep gebruiken. De verse groentes zijn vaak niet heel lang bruikbaar meer en hier maken we chutneys van.

Iedereen die bij ons een workshop boekt ( dus alleen de organisator) krijgt na afloop zo’n heerlijk potje mee!

 Waar gaan jullie het liefst naar op reis?

Caroline: Daar waar het warm en zonnig is! Ik houd ervan om de zon op mijn lijf te voelen, lekker op je slippertjes lopen en even niet al te veel hoeven doen. Frankrijk is wel een van onze favoriete bestemmingen. We zijn 2 jaar geleden met onze 3 jongens naar Mallorca geweest en ook daar was het prachtig! Voor de kinderen kwamen, zijn Jeroen en ik 2 keer naar Hawaï geweest en deze plek staat nog steeds op ons lijstje om met de kinderen te gaan bezoeken.

Jacqueline: Ik ben gek op zeilen en we gaan er vaak in de weekenden op uit. Ik vond het geweldig dat ik een wereldreis met de boot heb kunnen maken. Zo zijn we met de boot  in Syrië Israël en Libanon geweest. Prachtige landen waar je nu echt niet meer kan komen. Turkije vond ik het meest vriendelijke land. Italië heeft de beste keuken.

 

Willen jullie nog iets anders vertellen….delen?

Caroline: Ja ik wil jou ook bedanken voor al je enthousiaste inzet in de tijden dat je veel voor het GrachtenAtelier werkte. Jij hebt samen met ons de culinaire workshops inhoud gegeven. En als ik daaraan terugdenk met wat voor een gemak jij weer al die heerlijke recepten uit je mouw schudde ben ik benieuwd wat voor lekkers hier weer uitgaat komen! (het wordt een menuutje)

Jacqueline besluit met de woorden: Ja het is belangrijk om te genieten van het leven, pluk de dag! Ik maak van elke dag een feestje en ben heel blij dat ik negen jaar geleden het roer heb omgegooid. Ga voor je dromen en durf groot te dromen. Ik geniet ervan om veel te geven en mensen te coachen en inspireren. Als je zelf veel geeft krijg je ook heel veel terug en wordt je leven met positieve energie verrijkt!

 

Ook zin gekregen in één van workshop van deze dames? 

 Kijk dan eens op www.grachtenatelier.nl 

In maart en april zijn er op maandagavonden Gereons Keuken Thuis wijn- en spijs workshops te beleven 

 

SONY DSC   foto: Het Grachtenatelier


Het Menu


Het gaat hier om een gesprek met tweelingzussen. Gereons Keuken Thuis komt dus niet weg met een recept voor de dames. Het wordt een menuutje op basis van hun antwoorden. We beginnen met groentesticks met een hummus dip. Caroline kan dan gaan voor het gezonde, Jacqueline kan dromen van de Levant waar ze door heen zeilde. Het hoofdgerecht wordt spaghetti met krab. Het nagerecht, hoe kan het ook anders fruit en wijn in een modern jasje. Fruit met koek en kaas. We drinken er een witte wijn uit de kelder van Oudegracht 207 bij. De witte Saumur van domaine Fuet.

 

Groentes met hummus dip


Nodig:

 

4 stengels bleekselderij

1 komkommer

1 grote wortel

1 pot kikkererwten

3 tenen knoflook

1 tl chilipoeder

1 tl komijn

zout en peper

1 bosje peterselie

sap van 1 citroen

olijfolie

 

Bereiding:

 

Was en snijd de groentes in reepjes. Leg ze als een waaier op een schaal.  Doe  de kikkererwten, knoflook, peterselie, chilipoeder, komijn, citroensap en olijfolie in een smalle kom en pureer met staafmixer tot gladde hummus. Maak op smaak met wat peper en zout

 

 


Spaghetti met krabvlees

 

Nodig 4 personen

 

400 g spaghetti

400 g krabvlees

2 el olijfolie eerste persing

1 glas witte wijn

sap van halve citroen

1 el citroenrasp

zout en zwarte peper

50 g Parmezaanse kaas

gehakte peterselie

 

Bereiding:

 

Kook de spaghetti al dente. Meng het krabvlees met de olijfolie, peper en zout. Verwarm in een pan en voeg de witte wijn toe. Als het kookt kun je meteen het vuur uitzetten. Meng de spaghetti en de krab en voeg de zest en sap van de citroen toe. Bestrooi het gerecht met de Parmezaanse kaas en peterselie. Indien de pasta iets meer vocht nodig heeft kun je wat kookvocht van de spaghetti toevoegen.

 

Deventer koek met peer en mascarpone

 

Nodig 4 personen:

 

2 peren

4 plakken Deventer koek

4 bolletjes stemgember

1 glas moscatel wijn

250 gram mascarpone

honing

 

Bereiding:

 

Verkruimel de koek en week deze in de moscatel. Schil de peren en snijd ze in kleine stukjes. Hak de gember fijn en meng deze met de peren. Bewaar wat peer en gember om te garneren Voeg hier wat honing aan toe. Vul de glazen met een laagje koek daarop de peren en gember. Giet er wat moscatel op. Klop de mascarpone los. Maak de glazen af met de mascarpone. Garneer met stukje peer en gember. Ik voeg nooit suiker toe aan de mascarpone.

Recepten uit mijn kookboek Gereons Keuken Thuis

Easy Monday in het oude jaar, rode linzensoep.

foto: december op het strand.

De bacchanalen zijn voorbij. Het kerstgedreun is verdwenen. Frisse lucht hebben we nodig. Dat merk je aan iedereen die op het strand loopt. Flink doorstappen langs de branding. Even wat bewegen na alle gourmetschotels, konijnenbouten, aardappelgratins of wat je ook verorberd hebt. Een bleek zonnetje valt de wandelaar ten deel. Het is een mooie dag om al lopend langs de zee te mijmeren over het voorgaande jaar. Even alles op een rijtje zetten. Ik herinner me dan de leuke en minder mooie momenten. Het mooie ijs in het begin van het jaar. Alle blogs, die ik heb geschreven. Mijn gasten in de serie Talk and Table. De prachtige zomer, zowel in de stad als aan zee. Ik heb er erg van genoten. De contacten zij het live, zij het virtueel met medebloggers. De leuke ontmoetingen op evenementen. Maar het hoogtepunt voor mij dit jaar was mijn kook- en leesboekje “Gereons Keuken Thuis”. In januari verschijnt het als E book.
Wandelen aan zee schept ook ruimte voor nieuwe ideeën. In het nieuwe jaar aan de slag met een cyclus wijn- en spijs avonden, het schrijven van “Gereons Keuken en Route“. Mijn nieuwe blog city flavours. En niet te vergeten seizoen drie van gesprekken en gerechten of Talk and Table. De eerste gasten hebben zich al gemeld. Beloningsrecepten ontwikkelen zich al in mijn hoofd.
Nu weer even naar buiten. Het strand lokt. Een stevige wandeling en daarna een kop met stevige dampende linzensoep uit Gereons Keuken aan Zee.

Nodig:

500 g rode linzen
2 puntpaprika’s
3 tenen knoflook
1 bouillonblokje
2 aardappels
1/3 selderij
1 wortel
peper
paprikapoeder
olie
2 l water

Bereiding:

Snijd alle groenten en aardappels in kleine blokjes. Was de linzen. Fruit de knoflook in wat olie aan. Voeg de groenten, peper en paprikapoeder toe. Laat kort bakken. Voeg kokend water toe en een bouillon blokje. Doe als laatste de linzen erbij en laat het geheel 25 minuten sudderen.. Klaar is je stevige soep.

Ik wens iedereen een behouden afscheid van het oude jaar en een heel sprankelende start van 2014!

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten