Gesprekken en Gerechten Archives - Pagina 7 van 10

14/11/201310/02/2016

Lepkes met Leffe van Sonja Vanderhaegen

foto: Sonja Vanderhaegen

In het Luxemburgse Wellenstein snorren de kachels, de oven en het fornuis. Elke dag zwaait Belgische Sonja Vanderhaegen hier de scepter en dirigeert zij het orkest van smaken. De symphonie van Ona Pona’s Keuken. In een van onze interacties op de sociale media nodigde ik deze keukenprinses uit om een duit in het zakske te doen. Dat deed Sonja, met verve en met lepkes in Leffe. Wat zal dat lekker ruiken daar in het Luxemburgse land. Auto’s stoppen voor de deur, fietsers ademen nog eens in. De geur van stoofvlees maakt dat je je meteen thuis voelt. Nu heb ik het idee dat dat in de keuken of tuin van Sonja ook helemaal geen probleem is. Ik schuif graag eens aan om te genieten van al haar verse waar uit de tuin en gerechten uit haar keukenparadijs. Voor mij maakt ze lepkes met lef. Ik b reng dan ook graag een rode Bourgogne mee, maar een Leffe brune is ook niet te versmaden bij dit gerecht.

En nu, ginne zever, komt Sonja aan het woord:

Een typisch Vlaams gerecht is Gentse Stoverij. Het orgaanvlees zoals
niertjes of lever is typisch voor Gentse stoverij. Nu ben ik zelf niet echt
dol op het eten van orgaanvlees. Dus dit laat ik dan ook achterwege. Bij
deze dus mijn eigen, licht aangepaste recept.

Ingrediënten:

1 kg rundsstoofvlees
1 flesje (33 cl) donkere Leffe
1 rundsbouillonblokje
2 ajuinen
2 sneden Lotus peperkoek
1 eetlepel scherpe mosterd
1 dikke snede volkorenbrood
25 gr boter
2 el olijfolie
peper en zout
maïzena
1 teentje look
3 laurierblaadjes
2 takjes tijm

Bereidingswijze :
De boter en olijfolie samen verwarmen in een grote ketel.
Hierin de stukken vlees bruin bakken.
Ondertussen de ajuin en look fijn snijden, bij het vlees voegen en nog even
laten verder bakken.
Kruiden met peper en zout, het bier erover gieten, de laurier, tijm,
peterselie en het bouillonblokje toevoegen.
De peperkoek in stukjes breken en ook in de ketel doen.
De korst van het brood snijden en er dan de mosterd over smeren.
Snij de snee brood in enkele stukken en leg ze bovenop het vleesmengsel.
Laat alles nu met deksel op de pot gedurende een tweetal uur zachtjes
sudderen. Je kan de saus indien nodig nog wat indikken met maïzena.

Kijk voor de avonturen van Sonja eens op www.http://onaponakookt.wordpress.com/

13/11/201318/02/2016

De keuken van de vendanges

foto de heuvels bij Veauxrenard

Deze week krijg ik ze binnen, mijn portie Beajolais wijnen van dit jaar. Een Juliénas, de Nouveau en de Villages vieilles vignes. Het gonsde weer van de activiteit op domaine la Rizolière in Veauxrenard. Een dorpje in de groene heuvels van de Beaujolais. Didier en Marieke Canard waren weer begonnen met de jaarlijkse druivenpluk. In enkele dagen moeten alle druiven van de ranken. Druiven waarvan dit echtpaar een grote verscheidenheid aan wijnen maakt. Een rode Beaujolais Villages, een ferme Juliénas, een sprankelende witte wijn van de chardonnay druif, een Morgon en hun elegante Fleurie. Het is elk jaar weer hard werken, maar de resultaten mogen er dan ook zijn. Dit jaar was de oogst op 8 oktober binnen. Als je hun domaine bezoekt vertellen ze er graag over! Nu natuurlijk niet want er moest eerst geoogst worden. Naast het plukken is de van oorsprong Drentse Marieke ook gastvrouw voor de plukkers. Dat betekent er naast de verzorging van een slaapplaats ook gezorgd wordt voor de inwendige mens. En dat op Franse wijze met tweemaal per dag een warme maaltijd. Nieuwsgierig naar het menu mailde ik Marieke. Zij vertelt dat er in de middag vooral stevige potten op tafel staan, de boeuf Bourguignon, blanquette de veau en poulet à la Provençale. Vooraf natuurlijk de heerlijke charcuterie uit deze streek en we sluiten af met kaas en dessert. En daarna weer plukken…., plukken. Tot het avondmaal. Dan doet Marieke het dunnetjes over, zij het met een lichtere maaltijd. Groentesoep met daarna een quiche, gevulde pannenkoeken of een visschotel. Eén recept wil ze me niet onthouden, haar saucisson brioché, gekookte worst in een deegkorst, dat zij serveert met een frisse salade. de basis voor dit gerecht is de kookworst die je veel vindt in deze contreien. In Nederland is hij waarschijnlijk verkrijgbaar bij Alain Bernard in Amsterdam of bij ambachtelijke slagers. Kun je deze worst niet vinden kun je het altijd proberen met sausijsjes. Wat drinken we erbij? Ik adviseer een koel glas rosé van de hand van Didier en Marieke, fruitig en licht bij dit stevige gerecht en beloning na de gedane arbeid in de velden. Kijk voor alle wijnen eens op de site van deze kanjers. www.larizoliere.com

Nodig 4 personen:

1 grote kookworst of 4 saucijzen
250 g meel
200 ml slagroom
3 eieren
gist
snufje zout

Bereiding:

Kook de worst in 15 minuten gaar. Maak met de meel, room eieren en gist een beslag. Vet een cakevorm in en doe hierin de worst. dek af met een laag beslag. Bak de saucisson brioché in 30 minuten goudbruin in een oven van 180 graden. Serveer dit gerecht in plakken met een frisse tomaten salade met bieslook.

18/10/201313/02/2016

Down to Earth, eten met Sacha de Boer en Jacob-Jan Boerma.

foto: down to earth

Fris, mals, zilt, aards en zoet staat er op de cover van Down to Earth. Het lag gisteren op mijn deurmat. Een mooi kookboek met fotografie en eenvoudige recepten. Een samenwerking van fotografe Sacha de Boer en chefkok Jacob-Jan Boerma.
Sacha en Jacob Jan gingen de uitdaging aan om een kookboek te maken met gezonde en pure recepten. Recepten, die door iedereen thuis te maken zijn. Sacha probeerde alle recepten uit, fotografeerde ze en liet zich de gerechten goed smaken.
Sacha de Boer bekent dat ze voorheen ook gedachteloos wat mee griste uit de supermarkt. Ze had vaak geen tijd om te koken. Na haar afscheid bij het NOS Journaal, werd ze fotografe. Haar bestaan werd nog drukker. En om genoeg energie voor al je creativiteit te hebben, moet je gezond eten. Ik zelf kan daar over meepraten. Je voelt je gewoon beter als je vers en gezond eet. Sacha zette de woorden om in daden.
In de herfst van 2012 ontmoette Sacha chefkok Jacob-Jan Boerma van restaurant De Leest in Vaassen. Ze wilde enkel foto’s van haar hand in het restaurant ophangen. Al snel mondde dit idee uit in een volwaardig en gezond kookboek. Down to Earth zat in beider hoofden en ze gingen aan de slag met hun ideeën. Er werd gekookt, geproefd en gegeten. En natuurlijk prachtig gefotografeerd. Ze kregen er kippenvel van. Van de mooie producten en prachtige gerechten. Met beide benen op de grond en basic.
En nu ligt het er. hier op mijn eettafel, prachtig vormgegeven. het boek start met FRIS, gerechten van dagverse producten van het land. Fris gaat over in MALS, over grillen, het liefst niet in je eentje, maar met vrienden buiten bij het vuur. ZILT, met smaken uit de zee en van de kwelder.AARDS, koken met de groenten van het seizoen. Het boek eindigt met ZOET, hoe kan het ook anders. Honingzoet met een pleidooi voor bijen.
Ik krijg gewoon trek van de mooie recepten en vormgeving. De foto’s in het boek zijn prachtig en dagen je uit. Ze sporen aan om de recepten te proberen. Ik ga er in ieder geval veel inspiratie uit op doen voor mijn blogs. De technieken worden goed uitgelegd en er is een sectie met basisrecepten.
Een aanrader vind ik Down to Earth. Ik sta nu al te popelen om de kiprolletjes met katenspek en bloemkool-preistamppot te maken.

foto: kiprolletjes

Het boek Down to Earth (ISBN 9789000332816) is een uitgave van www.unieboekspectrum.nl en ligt voor 25 Euro in de boekhandels.

Kijk voor meer inspiratie ook eens op www.sachadeboer.nl of prik eens een vorkje bij www.restaurantdeleest.nl

10/10/201313/02/2016

Je zou er een boek over kunnen schrijven……

In de zomer van 2012 opperde een familielid van mij dat het zonde was om alleen maar te bloggen over eten en wijn. “Je zou eens een boekje moeten schrijven”, zei de dame in kwestie. Subiet ging ik aan de slag, tekstjes verzinnen, recepten nakijken en fotootjes verzamelen. En in augustus was mijn kindje klaar, dacht ik. Van meet af aan wist ik dat mijn boekje “Gereons Keuken Thuis” een boekje zou zijn uit de losse pols, zoals ik zelf kook. Ik verzin vaak de recepten achteraf, nadat ik een maaltijd aan mijn thuisfront of gasten heb voorgeschoteld. Een werkje ook zonder foto’s van gerechten. Daar doe ik niet aan. Dat vind ik meer iets voor de menuborden met TL verlichting op een willekeurige toeristenboulevard. (grimast nu)

En het design, dat moest ook passen bij mijn keukentje, geen frutsels, niet veel kleurtjes, wat hout. Ontwerpster Fenny Kusumawardani van Atlantis Media begreep precies wat ik bedoelde. Zij maakte de lay out en de omslag. Ik ben er heel blij mee. En schrijfster Marieke Rijneveld gaf de voorzet voor de achterflaptekst.
In het voorjaar van 2013 begon het echte werk, het na laten lezen, het fine tunen, het drukken. Het had allemaal veel voeten in de aarde. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, verzuchtte ik deze zomer.
Maar aan alles komt een einde. “Gereons Keuken Thuis” is nu een tastbaar feit. De bestelde boeken zitten al in een envelop en gaan vandaag op de post. Tijd voor het volgende project. Of misschien toch maar weer een boek? Wie weet, ik heb in ieder geval de smaak te pakken…

En dan de hamvraag, welke wijn drink je erbij? Ik ga voor een rode wijn uit de Beaujolais, de cuvée fût de chêne van domaine la Rizolière. Een fonkelrode wijn van oude wijnranken, vieilles vignes, 10 maanden gelagerd op eikenhout.

24/09/201318/02/2016

Gesprekken en gerechten, Jonathan Karpathios, een bevlogen kok.

foto: Jonathan Karpathios (internet)

In februari van dit jaar ontmoette ik in zijn restaurant Vork & Mes, Jonathan Karpathios, een bevlogen kok met een passie voor pure en eigen geteelde producten. Niets geen toevoegingen. Een inzicht, waar hij toe kwam door de geboorte van zijn zoon en restaurant in 2007. Jonathan werkt puur, hij werkt met passie. Hij gaat voor de smaak. Ik nodigde hem uit eens mee toe doen aan mijn blogserie ”gesprekken en gerechten” En zoals dat met dit soort plannen is, gaat er eerst een zomer voorbij. Ik las dat de bevlogen man een kookboek ECHT ETEN met de groenten van Jon lanceert dit najaar. Het is te koop vanaf 2 oktober a.s. Tijd dus om de daad bij het woord te voegen en Jonathan eens aan de tand te voelen via wat virtuele vragen. En aan mij de taak voor hem op basis van zijn antwoorden te verblijden met een receptje en een goed glas wijn. Ik ben benieuwd wat hij er van gaat vinden?

Wie is Jonathan Karpathios Vertel eens iets over jezelf?

Vader van drie kinderen, echtgenoot van een bijzondere vrouw. Lastige leerling vroeger en een kind dat je veel kopzorgen gaf. Gelukkig bracht de keuken me discipline bij.

Ik ken het paviljoen aan het water, waar restaurant Vork & Mes ligt, in de oude Floriade, hoe is het restaurant ontstaan en hoe heb je het vorm gegeven?

Op een dag liep ik er langs met de hond. Het stond er verlaten en verwaarloosd bij. Ik dacht met die plek moet je toch wat doen. Ik had toen naast mijn baan als chef een cateringbedrijf en was op zoek naar een locatie, maar de gemeente wilde het alleen voor structurele doeleinden gebruiken. Toen ging ik nadenken over een restaurant. Ik heb de kaart bedacht en wist dat ik geen hoogdrempelig duur restaurant wilde. Mijn vrouw deed de inrichting. Het ging vrij snel allemaal.Ik wist dat ik wilde werken met producten waar ik herkomst van kende. Dat ging stap voor stap. Na een jaar volgde mijn eigen tuin bij het restaurant en nu bijna 2 jaar geleden breidde ik uit met mijn kwekerij.

Inmiddels teel je je eigen groenten, je eigen producten van dichtbij, je schrijft er zelfs over..Hoe doe je dat allemaal?

Doen wat je leuk vind, dan voelt het niet als werken. Goede mensen om me heen verzamelen, die met me mee willen werken en net als ik veel plezier hebben in wat ze doen.

Wat zou je nooit klaarmaken en waarom niet?

Bedreigde diersoorten, zoals paling of bluevin tonijn. Dat smaakt mij niet.

Wat is je “foodprint”? Jaarlijks worden tonnen voedsel weggegooid

Mijn food print: geen idee, hoe meet ik dat? Het is toch vreselijk dat er voor 12 miljard mensen ieder jaar wordt geproduceerd, maar we flikkeren daarvan kwart van weg. Vind je dat niet erg? Ik wel en dan te bedenken dat er wordt gepromoot dat we in 2050 met 9 miljard mensen zijn en we te weinig voedsel zouden hebben. Begrijp jij dit nog? Begin met zelf telen dan is je foodprint het laagst. Lokaal, geen CO2 voor transport. Daarbij kijk je dan wel uit wat je nog eens weggooit ook omdat je er moeite en liefde in hebt gestopt, ook nog een mooie bijkomstigheid. Ik kook met weinig vlees en als je weet dat Rundproductie CO2 veroorzaker nummer 2 is in de wereld dan denk ik dat mijn foodprint niet al te hoog is. Produceer je alleen biologisch of ook gewoon duurzaam. Uit rapporten blijkt dat als de hele wereld biologisch zou eten, we dat voedsel niet op één aardbol kunnen produceren?

Ik vindt het belangrijkste dat ik mijn boeren ken, waar komt mijn product vandaan? Wanneer groeit het? Ik zoek boeren die net zoveel passie hebben als ik. Dat is voor mij genoeg. Ik ben zeer blij met deze vraag. Waarom? Hier bestaat veel onduidelijkheid over. Maar als je al ziet in de vorige vraag wat wij weg gooien begrijp ik dit ook wel. De biodynamische teelt 5 x meer produceert dan het huidige landbouw beleid gebaseerd is op olie. De natuur heeft geen vertegenwoordiger en verdient geen geld dus daarom is dit de wereld ingebracht. Als je het mij vraagt gelul!

Wat zou gedaan hebben, als je geen kok was geworden? Iets geheel anders?

Misschien wat ik wel boer geworden, handen in de aarde heerlijk. Maar vroeg op staan is alleen niets voor mij.

Wat is minst aantrekkelijke kant van je vak? En dan meteen de meest aantrekkelijke?

Minst aantrekkelijke: kan me zo 1.2.3 niks bedenken. Meest aantrekkelijke: ik mag iedere dag leren en mijn kennis weer delen met andere mensen.

Wat kun je over je koken en je stijl vertellen? Moet wel veel zijn, anders komt er geen boek.

Mijn boek gaat over echt Eten: dit is ook mijn kookstijl. In al die jaren als kok ben je op zoek naar smaken. Toen ik Vork en Mes begon, ben ik op zoek gegaan naar de boeren in de buurt en er is geen kok beter dan zijn boer. Hij is meer een ambassadeur daarvan. Ik kook naar wat de natuur mij brengt en laat zien hoe ik dat vertaal op een bord. Zonder poespas.

Welke wijnen drink je het liefst?

Ik ben heel erg blij met het huis wat wij in ons restaurant serveren, Beauregard uit Frankrijk. Wijnmakers die hun wijngaard leven met zoveel passie en liefde voor hun terroir dat proef je terug in hun wijnen.

Wat lust je absoluut niet? En voor welk gerecht kunnen we je ’s nachts wakker maken?

Ik ben nog niet iets tegen gekomen in mijn leven wat ik niet lekker vind. Ik ben gek op slapen net als eten maar om me daarvoor wakker te maken, mhhh beter van niet.

Staan er nog andere projecten op stapel bij de heer Karpathios?

Genoeg, we zijn nu bezig met ons kookboek uit te brengen. Daarnaast komt mijn documentaire uit die over mijn leven gaat. Volgend jaar gaan we nog meer kennis delen met kinderen. We zijn bezig met een nieuw project dat op een bepaalde dag door heel Nederland de kinderen hun eigen tuin hebben geteeld en op dezelfde dag alle kinderen laten koken op mijn recept.

Wil je nog iets anders vertellen….delen?

Als je doet wat je leuk vindt hoef je nooit meer te werken.

foto: zijn nieuwe boek

Het recept

Wat een heerlijke antwoorden geeft Jonathan op mijn vragen.Ik herken veel dingen in zijn aanpak. Ik houd ook van koken zonder poespas Ik vind het leuk om zelf dingen te telen, al is het dan op kleine schaal, mijn balkon dus. Producten in te maken. Het boeren-gen herken ik ook. Laat mij maar los in de tuin in Bourgondië. Appels plukken, hout hakken, maaien etc. Ik ben erg benieuwd ook naar zijn boek, dat 2 oktober verschijnt. Herkenning heb ik ook als het gaat om wijnboeren, die hun hele ziel en zaligheid in hun product stoppen. Alhoewel Jonathan geen grote vleeseter is maak ik voor hem een hertenstoof. Het is herfst. We drinken er een mooie rode wijn van Margalh de Bassac bij. Een stevige rode wijn uit de buurt van Béziers. Gemaakt van biologisch geteelde druiven. En tijdens het koken is er altijd ruimte voor een bokbiertje.

Nodig 4 personen:

1 kg hertenstoofvlees

150 g uitgelekte zilveruitjes

3 el olijfolie

2 tenen knoflook

2 el bloem

boter

6 jeneverbessen

2 laurierblad

1 mespunt nootmuskaat

1 winterwortel

1 bakje champignons

peper en zout

1 glas rode wijn

Bereiding:

Snijd het hertenvlees in kleine stukjes en bestuif met bloem, zout en peper. Verhit de olie en een klontje boter in een pan en bak het vlees rondom bruin. Schep het uit de pan en houd warm.Maak de champignons schoon en halveer ze. Snijd de winterwortel in blokjes. Verhit opnieuw wat olie en boter en fruit daarin de zilveruitjes, wortel en champignons. Voeg een el bloem toe en bak nog een minuut. Voeg dan beetje bij beetje de wijn toe en laat warm worden. Voeg het vlees aan het mengsel. Laurier, een mespunt nootmuskaat en jeneverbessen erbij. Laat het geheel op laag vuur zeker twee uur stoven. Bind de saus nog met wat boter.

Serveer dit gerecht met verschillende gekookte groenten, aardappelpuree en peren in Beaujolais siroop.

Wil je meer weten over Jonathan Karpathios, bezoek zijn site http://www.jonathankarpathios.nl/ of ga eens een vorkje prikken bij Vork en Mes in Hoofddorp. http://www.vorkenmes.nl/

16/09/201317/03/2016

Talk and table, the first Fall guest Daniel Wallace

picture: Daniël Wallace (internet)

Roaming around the alleys of the world wide web I met Daniël Wallace. He is an American author of the in the Netherlands best known novel Big Fish; A novel of mythic proportions. Telling the story of a father through the eyes of his son William. Edward Bloom. A father, who thinks that what he does is of mythical value. (1998) The novel was later filmed by Tim Burton.
Daniël Wallace is multi talented man, he has had a lot of different carreers, from the veterinary to teaching to writing. He wrote a lot. Books like the Watermelon King (2003) en his last The Kings and Queens of Roam (2013)
He lives in Chapel Hill, North Carolina, where many writers live. Since I am an aspired writer too on my tales blog-I write fairytales and surreal stories- I thought it was time to invite Daniël to speak his mind and join me in talk and table. His reward is a special recipe and wine for this man. Perhaps a Big Fish will cross the dish.

Who Daniël Wallace? Tell me some more
Writer, husband, father, drawer of pictures.

How did your attraction for writing start?
I like to make things by myself. I have always liked to entertain. Books have always been important to me so I wanted to write one that could be important to other people.

Currently you teach undergraduates, what do you want them to learn from you and your way of writing?
Teaching undergraduates you have to deal with the fundamentals, the scaffolding of a story. It’s easy to forget that if you’ve been writing for a while. Teaching makes me remember.

What are favorite type of stories?
Beautifully written stories with an engaging but not overwhelming plot, always about people who have life-changing choices to make.

Which book from your youth you like the most and which one you dislike? I am very curious about that.
Love: Gulliver’s Travels. Not love: The Scarlet Letter.

You did a lot of different things in your life, can you recall your most striking moment?
When I told my father I wasn’t going to work for his company.

I read that you would prefered to have another of your books filmed. Which one and why?
I would like to have any of my books filmed. Films are fun to be a part of and they always bring new readers.

Can you tell me something of you most favorite place Where is it, does it even exist and why?
Good question. I will always say HOME, wherever that is.

I am very intrigued by the theme of Big Fish, because there is a certain thing on father and son communication. In my case it is absent, can you tell me some more on that?
That’s a very long answer! I think that’s why I wrote the book.

On food, which food do you like and which you would never eat?
I love almost everything but liver and beets.

What wine do you like?
Sancerre.

Can you tell me something about your “foodprint” A lot of waste we have in the Western world?
Oh god you are so right. I don’t know what to do about it. Do you?

What else do you want to tell?
I’m a happy man.

Further reading on Daniël Wallace? www.danielwallace.org

picture: cover in sepia of the Big Fish

The Recipe

Daniël Wallace shows in his answers he is a plain man. Short answers. He likes to be a family man. A happy one. Home is his favorite destination. And on the wine question he does not give a cellar full of wines. The recipe for him was easy. Something with a big fish. A fisherman’s meal. A classic Dutch dish, that I make a lot. Cod with leek and butter. Hearty and warm after a day of fishing on the Zuiderzee. The wine to pair is a crisp white wine from the Mâconnais, perhaps one from the Caves de Lugny. But also a plain Dutch Heineken beer will do.

Ingredients 4 persons:

2.2 lbs/ 1kg potatoes
2 lbs/ 900 g of cod in pieces
2 leeks
1 onion
1 carrot
3 oz butter
1 tbs white wine vinager
1/2 glass of white wine
1/2 cup/ 120 ml milk
chopped parsley
chopped chives
2 tbs Dijon mustard
bread crumb
nutmeg
salt and pepper

Preparation:

Cut the leeks in tiny rings and rinse. Chop the onion. Peel the carrot and cut in tiny pieces. Peel the potatoes and bring to a boil until done. Make a mash of it by adding some warm milk and a dash of nutmeg. When this potato mash is done ad a lump of butter and the chopped chives. Season with some peper and salt.
Heat some butter in a pan and stir fry the leek, onion and carrot until glazy. Add the fish and bake for another two minutes. Add some wine, the mustard and some butter. Leave to simmer for a while. season the whole with some salt and pepper. Add the parsley in the end. Pour the fish and vegetables in an oven dish. Preheat the oven on 356 Fahrenheit/180 Celsius. Cover withe the mashed potatoes. Put some lumps of butter and the bread crumb on top. Put the dish in the oven for 25 minutes. The dish should have a nice crumble.

Leave to cool for a while before serving.

04/09/201324/02/2016

Mannen kunnen koken

foto: Nico den Hollander

Ik ben een man en ik kan koken. Die twee dingen weet ik zeker, daar ga niet over uitweiden.. Dat is de eerste gedachte die ik kreeg toen ik de titel “Mannen kunnen koken” van Nico den Hollander las. Dit boek, dat dit najaar verschijnt, is Nico’s derde kookboek. Voor Nico is het koken en schrijven hierover een uit de hand gelopen hobby. Hebben we toch veel gemeen. Zal door mijn Brabantse roots komen zegt hij op de site www.mannenkunnenkoken.nl Een stoer kookboek voor mannen. Bourgondisch!
In het boek beschrijft Nico makkelijke gerechten, snel thuis te bereiden en door elke man te maken.wat zullen de gezichten stralen als de man des huizes trots zijn maaltijd voorschotelt.En passant steek je ook wat op over planning en boodschappen doen.
Maar… voor dat het boek ter perse, gaat is Nico op zoek naar aandeelhouders. Zij kunnen het boek al op voorhand bestellen. Bij 500 crowd-funders is het voor elkaar. Dat moet toch zeker gaan lukken. Ik begreep dat Nico nog maar 100 aandeelhouders is verwijderd van zijn doel. Kunnen die mannen eindelijk aan het koken slaan. Bekijk op de site hoe te bestellen en wie weet zien alle aandeelhouders elkaar op de launch! Ik wens Nico veel succes.

02/09/201317/03/2016

Nederlanders verkopen Nederland: de uierboord van George Hahn.

foto: Erasmusbrug (rotterdaminfo)

In de serie Nederlanders verkopen Nederland een recept uit het Rotterdamse. Ingezonden door George Hahn van de blog www.foodcrazy.nl George is kok en heeft grote aspiraties om veel en vaak voor ons te gaan schrijven. Over eten natuurlijk. In het Zeeuwse land, waar hij woont, denkt en droomt over deze volgende stap in zijn levenspad. Ik kwam hem ook tegen op Twitter en ging zijn blog volgen. Alras ontstond een gezellig gesprek via de virtuele weg, waarin wij elkaars belangstellingen aftasten. Wat gaat dat toch makkelijk. Ik daagde George uit om iets in te zenden. Een blog over een recept van zijn geboortegrond. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Hij zond een aansprekend verhaal over een traditioneel Rotterdams gerecht in. Uierboord. Een gerecht waar zijn oma van smulde, George zelf niet. Dank je wel voor het inzenden, George! Lees zijn relaas en het recept hieronder:

De lucht en het idee alleen al maakte dat ik de keuken zo snel mogelijk verliet . Ook het uiterlijk vond ik dusdanig dat ik mezelf beloofd heb om het nooit te eten.

Een andere vreemde variant die ik nog weet van vroeger is gebakken bloedworst met appeltjes. Uit principe heb ik ook dat nog nooit gegeten. Captain’s Dinner, voor mij een Rotterdams gerecht, kapucijners, spek, uien, augurken en een pot piccalilly op tafel. Dat was een maaltijd waar ik met volle teugen van genoot. Uierboord of koeientiet daar heb ik het over in de eerste zinnen. Iedere keer als het in huis gehaald werd en oma het ging bereiden, walgde ik bij het idee. Oma niet! Zij vond het een delicatesse, lekker op een verse bruine boterham met een snuf peper en zout, in geuren en kleuren kon ze er over vertellen. Dat fenomeen en de blik van oma zijn mij altijd bij gebleven. Op latere leeftijd toen ik met mijn vader een kaaswinkel had, werd ik er weer mee geconfronteerd. De slager aan de overkant verkocht het. Natuurlijk, ondanks dat ik er van walgde moest ik een stukje brengen bij mijn lieve oma.

Nodig:

1 kilo uier

Prei, peen, ui en laurierblad

1 liter bouillon

Peper zout

Bereiding:

Spoel de uier af onder stromend koud water (afspoelen indien nodig). Verwarm de bouillon met daarin de schoongemaakte, wortel, ui, prei en de laurierblaadjes. Kook hier de uier in circa 9 tot 10 uur ‘’beet’’ gaar. Niet te lang koken anders word de uier taai. Laat de uier afkoelen alvorens je deze gaat eten. Je kunt de uier in dunne plakken snijden en je brood ermee beleggen, vergeet niet om er vers gemalen peper en zout op te doen. Paneren in de bloem en rondom bakken in de roomboter, die variant is zelfs heden ten dage weer populair. Een smaakvol recept wat ik tegenkwam is de uier bakken, met uienringen, katenspek, tomaten en peterselie om het afmaken.

Bon appétit .

Bij dit Rotterdamse gerecht drink je natuurlijk een Rotterdamse imitatie. Die maak je met citroen gazeuse en bier.

23/08/201320/02/2016

Nazomer, nieuwe geluiden en smaken

foto: het zomert na!

Het zomert na! Ik vraag me meteen af of je dat zo kunt zeggen? Een nieuwe lente een nieuw geluid kennen we allemaal als regel uit het debuutgedicht Mei van Gorter uit 1889. Zou je ook kunnen zeggen een nieuwe herfst met nieuwe geluiden of beter smaken? Daar ben ik nu op deze vrijdagmorgen mee bezig. Nieuwe smaken.Nieuwe ideeën.
De uitwerking van de wijnmiddagen, die ik komend najaar ga organiseren. Het bedenken van combinaties van wijn en spijs. Zes wijnen en zes hapjes. Ben er elke dag mee bezig. Het wordt spannend, dat weet ik nu al. Een witte Vernaccia di San Gimignano met een klein hapje risotto. Een Bourgondische pinot noir uit de stal van domaine Petitot, erbij een stukje parelhoen met gebakken appel in balsamico. Voor de aflevering Nieuwe Wereld een proeve uit net nieuwe kookboek van Annabel Langbein. Een boek vol simpele geneugten.
Ja simpele geneugten van deze NieuwZeelandse dame, het menu voor de try out dag a.s. dinsdag in het Brabantse land. Onder de perelaar.het fruit hangt er dit jaar mooi bij, dat worden heel wat potten perenstroop, gelei enzovoorts. Een gedekte tafel, saffraan risotto met spinazie, een salade met gepocheerde kip -of wordt het toch kalkoen?- Als dessert een kleine perenverrassing.
Veel werk aan de winkel, maar vandaag is het nog even zomer. Op naar de kust dus. En vanavond een heerlijk gegrilde zalmmoot met wat spicy boter. Koele rosé erbij en je voelt de laatste zon. Het is weer voorbij die mooie zomer. Oh dat is ook zo’n oude bekende.

Nodig:

1/2 pakje zachte boter
2 tenen knoflook geperst
1/2 Spaans pepertje fijn gehakt
gehakte peterselie
grof zout

Bereiding:

Doe alle ingrediënten in een kommetje en meng goed door elkaar. Laat in de ijskast staan tot gebruik.

Meer nieuws over de wijn- en spijsmiddagen volgt op Facebook pagina Gereons Eatery and Winery of op www.gereonskeukenthuis.nl.

16/08/201320/08/2017

Talk and table, multi talented Debbie Travis

picture: Debbie Travis,, she sent it to me!

When I was researching Frances Mayes for my blogseries ”talk and table” I stumbled upon a short youtube film starring Debbie Travis, roaming around the Tuscan land. She also visited the Mayes’ mansion Bramasole. My attention was caught. Wouldn’t it be nice to invite this multi talented woman to join my blogseries? Debbie Travis is a British TV personality, a self taught interior designer, former fashion model. Her ideas can be seen on Canadian television and of course on her website. www.debbietravis.com Caleidoscopical as she is, she brings colour in your life.Whether design from the City or tips and tricks from her Tuscan get away. Bright and fun! Let’s see if we can conceive a dish for Debbie from the answers she gives to my virtual questions. Needless to say that this willl be an dish full of colour, nicely styled and with a Southern twist.

Who is Debbie Travis? Tell me some more

I am British but moved to Canada when I was around thirty. I began my working life as a model in London and traveled around the world at a very young age. I wasn’t the greatest fashion model but I did love doing television commercials. I was intrigued by the process of making these programs. I began to intern in London at different TV networks and finally in my twenties I launched my own television production company. I was producing a show about self-made millionaires and took my idea to MIP the TV market in the the South of France, held in Cannes every year. On the first night there at a TV event I met a Canadian, fell in love and followed him back to Canada. I never actually sold my show but I did get myself a guy! He was European but living in Montreal. Here, reality set in. I could not find a job in television because the stations were French. I began to practise the exciting craze that had just gripped the UK. It seemed everyone wanted to create paint finishes on their walls. This led to many jobs around North America. Four years later I made a ‘how-to’ video which was a massive success, teaching home owners how to create sponged, ragged, marbleized walls etc. Through this video I was asked to appear on talk shows which again became successful. Timing is everything. I had hit the new DIY market at the perfect time. Through these appearances I was asked to create a TV show showing people how to do up their homes with a can of paint. We produced thirteen episodes of Debbie Travis’ Painted House which became an instant success with a kind of cult following. Ironically the series was distributed back in Cannes at MIP and sold around the world. I filmed this series, which I hosted and produced for seven years – two hundred episodes and sold in over eighty countries. Then I created Debbie Travis’ Facelift which was the first reality based design show in North America where I surprised homeowners with a newly renovated home while they were away on a trip. Again this series hit a cord with homeowners became a hit. I produced sixty five episodes over five years. This was followed by two primetime network series From The Ground Up and All For One. During these seventeen years the shows aired worldwide, I authored nine books published by Random House, I write a syndicated design column published by Kingfeatures/Hearst across North America which appears weekly in seventy newspapers. I created a home product line with Canada’s largest retailer Canadian Tire producing Debbie Travis product from drapes, furniture, bathroom products, Christmas decorations, laundry etc. I have become a speaker at mostly women’s events inspiring working mothers, women entreupeners etc. Now I have taken all these aspects of my career and I am holding women’s’ brainstorming retreats in Italy. I fell in love with a valley in Tuscany where I have bought an eighty acre olive and lavender farm. Here I have restored an ancient property into a fourteen bedroom boutique hotel where I take these women for a girls getaway under the Tuscan sun. They come from all over the world to discover where their next chapter may take them and to meet other like minded women and share their stories.

I have two incredible sons and have been married for a very long time to my business partner and the man I met all those years ago at that party in Cannes. We live between Montreal, London and Tuscany

How did your attraction for interior design start? Well I have answered much of this in the above but while I was a teenager and most of my girlfriends shopped for the latest trends in fashion I was always rearranging my bedroom.

You have an own show on TV, needless to say that we can’t see it in the Netherlands. Although internet opens some possibilties. Can you tell something about it and when you started? Yes my shows have all been sold to the Netherlands I have had 4 series which are seen worldwide and of course you can see them all online – my design books are published in English, French and Flemish

You worked as a model, what did you experience over there? Did it give you an eye for styling? No – my modelling years gave me the confidence to ‘just go for it’. If you can stand in a bikini with twenty male executives after a boozy lunch for a casting for some job believe me you can do anything

What is your favorite type of design? Are you a city dweller or a girl from the country? I have four homes all different styles. I love modern and old together and am now a huge fan of ‘rustic chic’

Which type of interior do you like the most and which one you dislike? I am very curious about that I am not a big fan of over the top American homes – I like simple European designs

You traveled a lot, what was your most striking moment? Touring South Africa with the TV station there that airs my show – I took my son on safari which was awesome. I lived in Tokyo when I was a model for six months and that was a life changing trip for a young woman. I also walked across Vietnam to raise money for colon cancer which killed both my parents at a young age and I loved that trip. I have hiked up to Machu Pichu to raise money for children with arthritis, leading two hundred Canadians through the Andes was pretty special. I travel all the time mostly now back and forth to Italy. My most striking moment was the minute I discovered my valley in Tuscany and realized this was my future

What was de biggest difference for you to overcome when you started with your Tuscan getaway? It is different world from my television world but in some ways similar – instead of inspiring millions through a TV screen I get to give fifteen women a life changing experience and one of the happiest weeks of their lives – it is an amazing week

What is your attitude to Britain and British design nowadays? Gosh my attitude to Britain. I love England and feel there is an enormous amount of talent there. I love the way Brits socialize – I love the pub. I am not a big fan of the typical country British design but I love the new modern British look

On food, which food do you like and which you would never eat? I am afraid I love all food – I love the freshnes of Italian food and I love wine far too much. The only food I really really hate is mashed potatoes. They make me retch. I was educated by nuns who forced me to eat grey cold mashed potato and would even rub our faces in it – oops I am retching now!!

Which wines do you like? I love all wine – can’t say I am a great connoisseur but I should support our local wine which is the Vino Nobile di Montepulciano – the vineyards surround our property. I have planted my own vineyard so we will see if it is drinkable soon!

Can you tell me something about your “footprint” We waste a lot of food in the Western world? Yes we do. One of things that inspires me about Tuscany is how we shop daily for just what we need. I have a garden which I live off in the summer. I shop at the market and adore explaining to my guests how we can only buy what is in season. If its not asparagus season it is impossible to find. They find this strange coming from North America but they soon get used to it.

What else do you want to tell? My passion is inspiring women whether through design or to live to their potential and demand a happy life. I am a business woman who left school at the age of sixteen and built a small empire. My motto is Dream it…Do it…Live it

I also lived in Amsterdam, when I was a model and loved the city. One of my regrets is that I was once sculptured by a famous Dutch artist- no clue who he was, but he wrote to me years later and said the statue he had carved of me was in an exhibition in New York and if I would like to go. I was too young at the time to be interested. Of course now I would love to see it!

The recipe

What a wonderful and inspiring answers Debbie Travis gave to my questions. She is really a multi talented woman. For her I will make a simple, slightly classic, but nice dish full of flavour. It is a dish of fish and vegetables. Easy and light. It is mid Simmer now. And this savoury fish will pair with a nice glass of white Vernaccia di San Gimigniano. A crisp organic Tuscan wine from Fattoria la Vialla.

Ingredients 4 persons:

4 trouts
1 courgette
1 leek
6 tomatoes
2 spring onions
1 red bell pepper
1 garlic clove
1 tsp thyme
salt and pepper
olive oil
1 lemon
almond flakes
chopped parsley

Preparation:

Rinse the trouts and pat the fish dry with some kitchen paper. Give the fishes a dash of salt and pepper. Cut the courgette, red bell pepper in pieces. Chop the spring onion and leek in nice rings. Peel the tomatoes by putting them in hot water water first and cold after. Get the seeds out. Chop the peeled tomatoes in pieces. In a pan heat some oil and start stir frying the vegetables until light brown. Add the garlic, thyme and tomatoes and leave to simmer for just three minutes. Season with salt and pepper to taste.
Preheat the oven at 200 degrees C or 392 degrees F. Pour the vegetables and tomato moist in an oven dish. put the trouts on top. Place some parts of lemon aside. Put the dish in the oven for about 15 minutes. In the meantime you can chop some parsley and roast the almond flakes. When the fish is done, get it out of the oven and cover it. Leave the dish to rest for about 10 minutes.
Put some vegetables on a plate, put the trout aside together with a warm lemon part. Garnish with some roasted almond flakes and parsley. Bon appétit.

When, after reading this, you would want to now more about Debbie Travis or the Tuscan Getaway? Go to www.debbietravis.com or www.tuscangetaway.com Or just simply follow her on Twitter or Facebook