Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek. In juni 2018 leerde ik tijdens een bloggerdiner in het Amsterdamse Amstel Hotel de charmante zusjes Najat en Nadia kennen. Zij vielen als tafeldames direct op door hun weelderige Diana Ross hairdo. Stiekem dacht Gereons Keuken Thuis nog, dat zij zouden gaan zingen later op de avond. In eerste instantie verstonden mijn tafelgenoten en ik niet wie zij waren. Wij begrepen, dat zij de kookwitches heetten. Niets was minder waar, deze twee zussen uit een groot gezin zijn de oprichters van het grote foodplatform Kookmutsjes. Dat was de juiste naam. Vanaf begin af aan een groot succes. Een website in het Nederlands, Engels en Frans, gevolgd door vele liefhebbers. Najat is degene, die kookt, recepten ontwikkelt en deze op de gevoelige plaat vastlegt. Nadia, de contentmaker, is degene, die alles op hun website zet. Een mooi stel, deze twee dames uit Groningen. Dat er na al hun succes met de website en op social media een kook- en bakboek moest komen met 80 recepten stond buiten kijf. Tijdens de Culiperslunch van 28 september jl. werd het tijd voor een hernieuwde kennismaking met de twee. Zij het dat de dames hun weelderige lokken hadden ingeruild voor een strak kapsel.
Noot: hier staat geen foto meer, omdat één van de dames tegenwoordig een hoofddoek draagt en mij verzocht de originele foto te verwijderen.
Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek is een kookboek, dat je niet snel zult verwachten op Gereons Keuken Thuis. Er werd in het grote gezin van Najat en Nadia volop gekookt, makkelijke easy does it food en traditionele gerechten. Hun moeder was van de onvervalste Marokkaanse pot, maar de schrijfsters kennen geen grenzen, van pasta tot een Big Mac pizza, broodjes, maar ook een serieuze tonijnharcha, een griesmeelkoek. Moeilijk te maken? Welnee! De portee van het boek is heel simpel, want deze dames illustreren elke kookstap met een foto. Ik vind dat een leuk format, omdat niet iedereen behept is met het visualiseren van een gerecht en de bereidingsstappen. Het kookboek is verdeeld in hartig en (veel) zoet, een kook- en een bak gedeelte. Sommige recepten komen recht uit hun native keuken en zijn best bewerkelijk, andere recepten vergen nauwelijks moeite. Tot slot is er een feestgedeelte. Ook delen de mutsjes ook hun favoriete ingrediënten. Daar zitten wel wat verrassingen bij. Vergeet niet, dat zij ook een heel eigen lijn kruiden en specerijen hebben. Ze zitten dus niet stil.
Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek is geen culinaire encyclopedie, maar een boek dat je als ouders, ik bedoel Sinterklaas, mooi in de schoen kunt stoppen van zoon of dochter, die nog de eerste schreden in de keuken moeten zetten. In die opzet zijn de beide zussen geslaagd. En kom je er niet uit dan kun je altijd nog te rade gaan op hun website Kookmutsjes.
Het grote Kookmutsjes kook- en bakboek. Najat en Nadia Yachou. (ISBN 9789021577647) is een uitgave van Kosmos en is te koop voor € 20,99
Volgende week plaatst Gereons Keuken Thuis een bijzonder recept uit dit boek.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Uit de Kookboekenkast van Gereons Keuken Thuis. Al snuffelend viel mijn oog op twee bij mij onbekende kookboeken, die bij het doorbladeren mijn aandacht vasthielden: Rijntjes Keukengeheimen van Lizet Kruyff en De smaken van de Griekse Zagori van Rita Berends.
Beide gaan over met liefde en passie koken, de seizoenen volgend. Historisch tegenover traditioneel, uit de moestuin en voor het hof tegenover de oogsten van soms nog ontoegankelijke berghellingen en voor een mediterraans restaurant. Rijntje is als kok en ‘cateraar’ al in de ban van fusion. Rita creëert desserts en taarten en verlegt haar kennis en kunde naar Griekse producten. Hun creaties zijn om van te genieten.
Mijn grootste passies in de keuken zijn fruit, groenten, groene kruiden en kazen. In een kookboek speur ik als eerste naar die recepten, want dan kan ik op mijn gevoel vertrouwen. In allebei staat een heel origineel recept met kweeperen, echt oktober fruit dat nog aan bekendheid kan winnen door toegankelijke en smakelijke recepten.
De Zagori blijkt het land te zijn achter de bergen van het Pindos gebergte in het Noorden, op 1000 meter hoogte achter de stad Ioannina, met ezelspaden die lang deel uitmaakten van de handelsroute van Igoumenitsa naar Constantinopel. Het telt zesenveertig bergdorpen, de Zachorochoria, omgeven door prachtige ruige natuur. De Vikoskloof in het natuurreservaat trekt de aandacht.
In de 20e eeuw zwierven wij jarenlang door zomers Griekenland: van de noordkust bij idyllisch Parga via Ioannina en de Meteora kloosters naar de Peleponnesos en meerdere eilanden. Ik leerde van onze studievriend een brabbelmond Grieks om mij op het platteland te kunnen redden. Het leven was er nog heel rustig en het land nog niet toeristisch.
Rita begon als puber met fruit uit haar Nederlandse omgeving te bakken en koken, maar verplaatst haar kookactiviteiten naar de Zagori als zij Yiannis ontmoet, die er een eigen restaurant heeft. De Griekse natuur bood heel andere producten, ze gaat op zoek naar wat er groeit en bloeit, hoe en waarvoor je het kunt gebruiken en wat je ervan kunt maken. En daarbij, hoe ga je er goed mee om zoals het plukken van bloesems, bloemen en kruiden.
Ruth de Ruwe doet de fotografie, maar kookt zelf ook graag met lokale producten. Naast het fruit is ook de verwerking van bloemen en kruiden in desserts bijzonder. Met mijn interesses kun je in dit boek je hart ophalen: van salie kruidenijs, granita’s en fruit in wijngelei tot merengue, gevulde vruchten, likeuren, marmelades, tempura en taarten. En wat denk je van cantharellenijs? Het maakt je nieuwsgierig en het ziet er allemaal verrukkelijk uit.
De foto’s van de natuur geven je er een gevoel bij; en de seizoens- en maandpagina’s geven een inkijkje op het fruit en de kruiden die dan groeien zoals vlier, granaatappel en citroen, kaneel, laurier en saffraan, de wildpluk en het destilleren van tsipouro uit druivenschillen en -pitten.
Rita maakte kweepeerbonbons, ze noemt het kweeperenzoet, heel gaaf om te doen. Je kunt ze serveren bij een high tea of als after dinner snoepgoed. Lekker met de donkere dagen in het vooruitzicht.
Ook Rijntje Biljardt is een puber als ze keukenmeid wordt, maar ze komt tot bloei op kasteel Heeze. Haar levensverhaal loopt door het kookboekje heen, het is deels ook een stukje geschiedenis, zowel van haar eigen ups en downs als van die tijd. Bij haar geboorte was Holland nog deel van het Franse Rijk. En in 1840 is de publicatie van een eigen kookboekje voor een vrouw uniek. Ze is dan 33 jaar oud en schopte het van keukenmeid tot kokkin en cateraar voor de adel, maar eindigde door tegenslag als wafelbakster.
Misschien gaat interesse voor bakken en koken op die leeftijd voor heel velen van ons op, ook ik begon toen te experimenteren in de vakanties en maakte compotes van de zomerse wildpluk. Onze studievriend miste zijn Griekenland en dus gingen we samen aan de slag met zijn moeders recepten.
Rijntjes Keukengeheimen is ook gericht op duurzaam koken met wat de moestuin en het land bieden. En het leuke is dat met de opbloei en de verkoop van landgoed producten dit opnieuw actueel is. Zeker nu wij de vergeten groenten en fruitsoorten opnieuw aan het ontdekken zijn, die deels weer goed voorradig zijn, en moestuinieren en eerlijke producten volop in de aandacht staan.
Rijntjes recepten zijn prachtig vorm gegeven, wel vertaald naar de huidige tijd. Het boekje biedt via seizoenstabellen inzicht in het wisselen van de groenten en kruiden in de moestuin. En via de keukenkalender ook in de verkrijgbaarheid van vlees, wild, vis en fruit. Heel praktisch voor de leek.
In die tijd was het vlees en de vis wel hoofdzaak maar de groenten en het fruit waren niet onbelangrijk. De keukengeheimen verklappen ook drankjes: van thee, chocolade en koffie naar limonades en punch.
Een heel aparte combinatie van een licht zoute amandelbloem korst, laagjes roergebakken kweepeer in een kruidige pruimenjam, die wordt geserveerd met lobbig geklopte slagroom. Daar voegde ik blijmoedig wat gepureerde abrikoosjes aan toe. Een heel leuke ervaring zo, die snuffeltour naar originaliteit op Cultfood.
Wie is Cora Meijer? Voeding, koken, keukengadgets, kookboeken, ze hebben al heel lang mijn belangstelling. Sinds ik op eigen benen sta, is het mijn gewoonte om vers en soms langdurig te koken. Ooit dacht ik een klein eethuisje te beginnen. Al vele jaren geleden richtte ik mijn eigen kruidentuintje met bessenstuiken in. Pas sinds ik mijn betaalde beroep in kennismanagement vaarwel zei, heb ik er veel meer tijd voor en startte ik mijn foodblog en bloggersactiviteiten. Cultfood.blog geeft mij veel plezier. Mijn voorkeur ligt bij de mediterrane en Europese keukens. Als ik op reis ben verdiep ik mij in lokale producten en gerechten. Daaruit volgt dan vaak weer de aanschaf van een kookboek. Mijn kennis heb ik verdiept via cursussen, workshops, door uit eten te gaan, via kranten en glossy magazines. Ik lees regelmatig recensies, interviews met chef-koks, voorbeeld menuconcepten en volg op TV-programma’s over smaken. Want smaak is super belangrijk, daar wil ik echt het één en ander van weten. Waar ik altijd op heb gelet is samenhang en balans.
Foodbloggersparade, wild à la Méditerranéenne. Het zijn nog steeds de wilde weken op Gereons Keuken Thuis. Bij veel foodbloggers en schrijvers is de mediterrane keuken vaak gelijk aan een zomerkeuken. Gereons Keuken Thuis viel het op, dat er weinig mediterrane wildrecepten worden gepubliceerd. Dat terwijl er in het Middellandse Zee bekken in deze tijd van het jaar heel wat afgeknald wordt. Ik was eens getuige in Roquebrune sur Argens van een pick up truck vol wild. Mannen, die uit de heuvels van de Estérel kwamen. La chasse était finie, dus tijd voor een biertje of twee bij het pompstation. Daarom deze “wilde weken” foodparade van foodbloggers, die op mediterrane wijze aan de slag gingen met wild. Het is tenslotte herfst.
Vinissima, wie kent haar niet van haar dagelijkse wijn- en spijscombinaties. Van haar hand een recept voor parelhoen met artisjok. Ben benieuwd welke wijn ze erbij schenkt?
Ministerie van Eten en Drinken serveert in de herfst een wildragout van haas, een gerecht, dat je vaak ziet in de Toscaanse Maremma. “In zijn kookboek Antonio Carluccio goes wild geeft hij een beschrijving van het recept. Sugo di lepre betekent zoveel als saus van hazenvlees. En pappardelle is de naam van de pasta, dat spreekt voor zich.“ Glas rode Morellino di Scansano erbij smaakt best.
Lizet Kruyff weet veel van historische gerechten en stuurde deze Napolitaanse duifjes in. De Napolitaanse adellijke keuken is veelal geïnspireerd op de Franse keuken, doordat de nobili en de heersende Boubons veelal een Franse kok hadden. Dit in tegenstelling tot de straatkeuken van deze oude stad. Zullen we bij dit lichte gerecht een Greco di Tufo schenken?
En daar is Esmée van Es Factory met gnocchi en ragu van wilde eend. Mooi op de gevoelige plaat gezet, rustiek, passend bij de herfst. Stevig rood uit de Rhône vallei als wijn.
Oesters en Uien zond een salade in van gerookte ganzenborst met vijgen en sinaasappeldressing. Mediterrane smaken. Ik ga voor een witte viognier uit Pays d’Oc.
Hanneke Culinea de Jonge maakte een mooi hoofdgerecht van duivenborst met zwarte knoflookjus. Het lijkt mij heerlijk om hier rood uit Catalonië bij te schenken.
Susan Aretz, schrijver van Borreltijd, weet dat het goed eten is nadat de borrelplank is verorberd. Zo’n wildstoofschotel gaat er in het weekend wel in. Een kloek glas Faugères uit de Languedoc doet de rest.
Opvallend is dat bij wild à la Méditerranéenne veel Italiaanse recepten werden ingezonden. Zo ook door Anne-Marie van My Happy Kitchen. Zij maakte een ragout van wild zwijn, die zij serveert met gnocchi di patate. Een glas sangiovese erbij.
Mijn bijdrage op deze vrijdag is een recept voor konijn met herfstgroente. A la provençale. De charme van het najaar. Met een glas Côtes du Rhône Villages.
Nodig:
4 tamme konijnenbouten 1/2 potje zilveruitjes uitgelekt 2 sjalotjes gesnipperd 2 knoflook tenen tijm gedroogd 2 laurierblaadjes 250 ml witte wijn 250 ml groentebouillon 75 g gerookte spekblokjes bloem boter peper en zout
2 winterwortels in stukken 2 zoete uien in kwarten gesneden 2 pastinaken in stukken 1/2 pompoen in stukken olijfolie zeezout grof zwarte peper 2 tenen knoflook rozemarijn naalden en gedroogde Provençaalse kruiden.
Bereiding:
Verhit de roomboter in een pan met een klein scheutje olie. Dep de konijnenbouten droog en bestrooi met wat zout en peper. Bak de bouten om en om bruin en haal uit de pan. Voeg de spekblokjes toe, daarna de sjalotjes. Bak deze mooi bruin en blus af met de witte wijn. Breng aan de kook en voeg daarna de warme groentebouillon toe. Laat de konijnenbouten 1 uur stoven. Bak intussen de zilveruitjes in een klontje boter mooi bruin en zet apart. Schil en snijd alle groenten en leg deze op de ovenschaal, strooi zout en peper erover en besprenkel met wat olijfolie. Verwarm de oven op 200 graden en laat de groenten een half uur garen in de oven. Prik er even in of ze mooi gaar zijn. Rol wat stukjes roomboter door de bloem en zet apart. Je gebruikt daarbij gelijke hoeveelheid boter en bloem. Dus op 25 g boter 25 g bloem. Dit heet beurre manié. Als het konijnenvlees gaar is, kan de saus worden gemonteerd. Haal de bouten uit de saus en voeg één voor één de klontjes boter met bloem toe. Roer langzaam door de saus. Dit doe je vlak voor het opdienen. Leg de groenten op een schaal, ertussen de konijnenbouten en schep wat saus erover. Garneer de schotel met de gebakken zilveruitjes. bestrooi met at extra gedroogde Provençaalse kruiden. Doe de rest van de saus in een kom. Serveer er in olijfolie gebakken aardappeltjes met wat persillade bij.
Dank aan alle foodbloggers, die meededen aan deze wild à la Méditerranéenne parade.
Volgende week in het kader van de wilde weken een mooi verhaal van gastblogger Cora Meijer, die in Gereons kookboekenhoek dook!
Mediterrane weken met foodbloggers. Je kunt natuurlijk geen themaweken houden op je blog zonder collega bloggers uit te nodigen om een duit in het zakje te doen. En dat deden deze culi-adepten met originele recepten en verhalen van hun foodblogs. Van Griekenland tot Portugal stuurden zij mooie recepten in. Al beleven we nu even een weerdip zo eind augustus, maak er toch iets zomers van zou ik zeggen.
Elefteria (vrijheid blijft toch een mooie voornaam) zond gevulde courgettebloemen in. Denk hierbij direct aan Kreta, waar ik deze bloemen gevuld met rijst ook ooit at. Heerlijk met een avgolemono saus. Voor mij is zo’n Kretenzisch gerecht echt mediterraan genieten.
Weliswaar geen land gelegen aan de Middellandse zee, maar deze cataplana uit Portugal mag niet ontbreken volgens Jill Lauret. Vis zo uit de zee in een koperen Portugese stoofpan. Deksel eraf en opsnuiven die geuren en smaken van de zee.
Culinette schreef een mooi verhaal over Hotel Europa in Châtillon sur Seine, de stad van de prinses van Vix en haar bronzen vaas. Mijmeringen uit een France perdue.
“Het bestaat vast niet meer maar nooit zullen we het vergeten. Hotel Europe in Chatillon sur Seine. Vele jaren was het onze vaste stopplaats onderweg van Zuid Frankrijk naar Nederland. Als je er binnenstapt dan is je eerste gedachte vast en zeker niet dat je hier wilt blijven. Wij deden dat wel en hadden er nooit spijt van. Gniffelend zagen we nieuwkomers rondkijken en weer vertrekken. Fout ! Fout ! Fout ! Maar ja, het is een drukke Brasserie met als bijzaak een Hotel en ook nog gevestigd op een slecht punt in een klein stadje. Heel fel TL-licht met een hele zooi ongezellige plastic tafeltjes. Het bed op de kale hotelkamer was echt Frans en dus zakten we in de loop van de nacht allebei naar het midden van het bed en met een beetje pech tegelijk richting voeteinde.”
Ingrid enthousiast als altijd zond meerdere mediterrane recepten in. Zoals deze zeebaars met Antiboise. Vinissima goes South of France En dan die wijn uit Pays dÓc, freestyle wit van domaine Gayda, die Gereons Keuken Thuis eens proefde op de Horecava.
Cora Meijer maakte Cantaloupe sorbetijs met een achtergrond verhaaltje dat de cantaloupe meloen via de tuinen van de paus in Frankrijk is geïntroduceerd. En daarna via Cavaillon op de Franse markt is gebracht en ook onder die naam. Leuk dus, van de Italiaanse keuken naar de Franse met een eigen identiteit.
Spanakopita, die Anne, een echte travelfoodie leerde maken op een authentiek Griekse boerderij. Spinazietaart hoort bij Griekenland als poffertjes bij Holland. Lagen filodeeg met al dan niet wilde spinazie en fetakaas.
Het zijn mooie mediterrane weken met foodbloggers. Dank jullie voor de input voor deze fijne foodparade. Tot slot mijn Daube à la provençale:
Daube de boeuf à la Provençale. Een rundvleesgerecht uit de Provence, origineel gemaakt in een stevige aardewerk schaal. Niet specifiek Provençaals, want stoofgerechten in aardewerken schalen uit de oven vind je ook in andere streken rond de westelijke Middellandse zee. Vaak konden deze gerechten worden gegaard in de nog nagloeiende oven van lokale bakkers. Bij kopen van brood bracht je je stoof mee en haalde hem rond lunchtijd weer op. Ik denk, dat deze oud traditie allang vervlogen is. Maar de Provence blijft een streek, waar Gereons Keuken Thuis heel wat mijlen heeft afgelegd. Door kunststeden als Arles, Avignon en Orange, op bezoek bij het natuurverschijnsel van de Fontaine de Vaucluse, over de met platanen omzoomde weg naar Saint Rémy, de Camargue met zijn stieren en witte paarden en op de burcht van Les Baux in de Alpilles. En naar de markten met zijn olijven, zongedroogde tomaten, ail rose, lavendel en de heerlijke groentes uit Cavaillon. Lees meer
Nodig:
1,5 kilo runderstoofvlees/ riblappen ½ liter runderbouillon 2 grote wortels 4 tenen knoflook 2 grote tomaten 1 rode paprika 3 uien 1/2 Spaans pepertje 1 blikje tomatenpuree 1 glas rode wijn olijfolie peper en zout 2 el Dijon mosterd zwarte pitloze olijven 3 tl paprikapoeder bloem en boter voor beurre manié 2 laurierblaadjes paar takjes verse tijm 4 tl Provençaalse kruiden
Bereiding:
Verhit een flinke scheut olijfolie in de braadpan en fruit hierin de ui, knoflook en Spaanse peper aan. Schep deze eruit en verhit weer olie in de pan. Bak dan ook het door wat bloem gewentelde rundvlees bruin in ongeveer 5 minuten. Voeg de wortel, paprika, tomaten en daarna de eerder gefruite uien, knoflook en Spaanse peper toe. Bak de tomatenpuree samen paprikapoeder kort in de braadpan mee. Blus af met een glas rode rode wijn en voeg de runderbouillon, mosterd, tijm, laurier en Provençaalse kruiden toe. Laat het geheel zo’n drie uur sudderen. Verwijder de laurier en tijmtakjes. Maak op smaak met peper en zout en bind het stoofgerecht met wat beurre manié. Voeg als laatste de zwarte olijven toe. Server de daube met een salade en stokbrood. Of wat lintpasta.
De mediterrane weken op Gereons Keuken Thuis zijn nog niet over, ik ga eten bij Gala en Sandra Alvarez vertelt mij met haar nieuwe boek van alles over koken met olijfolie.
Gereons Mag, de staycation editie. Gereons Keuken Thuis is in de maand augustus in mediterrane vakantiesferen. Het jaar loopt anders dan gepland. Op zomerreis zou Gereons Keuken Thuis niet gaan, dus een staycation stond sowieso al in de agenda gepland. Augustus was een vakantiemaand met als hoogtepunten Pride in Amsterdam en het SAIL 2020, waar we nu weer 5 jaar op moeten wachten. Corona gooide roet in het eten. Niet getreurd, want je kunt je ook aan de Nederlandse kust, als het weer mee wil werken, wanen aan je favoriete mediterrane bestemming. Lekker koken uit je vakantieland en genieten van de al fresco zomer. Flaneren alsof je op de Croisette in Cannes loopt, Griekse heerlijkheden kopen gewoon op de markt in Zandvoort, wijn proeven en smullen van de Smaak van Italië.
De Smaak van Italië. Back on track is de titel van het zomernummer, dat gaat over reizen en genieten van al het moois en lekkers uit de Bel Paese. Een eilandspecial, hoe mediterraan wil je het hebben tijdens je staycation van 2020? En mocht je wel afreizen naar Italië? Het land heeft sinds de lockdown van maart niets ingeboet aan schoonheid en gastvrijheid. Wat te denken van een nieuw leven op Elba? Echt geen straf, nou behalve dan voor een hooggeplaatst heerschap zo’n 200 jaar geleden. Planet proof werken op een bioboerderij. Ook Italië is aan het vergroenen. Trendy Milaan, Amsterdam heeft zijn negen straatjes, deze stad zijn 5VIE. Je zou het een eiland in deze kosmopolitische stad kunnen noemen. Eén van de Eolische eilanden, Salina, komt aan bod. Te voet naar Rome. Al dan niet voor een vakantieliefde. Vakantie voorproeven in Toscane, op de mooiste plekken. Een gerecht uit de keuken van Sardinië uit het boek van Letitia Clark. Als extraatje een voorproefje van Giftige tongen de nieuwe roman van Rosa Ventrella. Lees meer over dit leuke nieuwe zomernummer.
Ligurische pasta van Petra. Deze simpele doch doeltreffende maaltijdpasta van Petra Poudèl staat regelmatig op het menu in Gereons Keuken Thuis. Makkelijk voor een dag zonder vlees.
Kook de aardappels in de schil en laat ze afkoelen daarna. Maak de sperziebonen schoon en kook deze in water met veel zout. Giet af en spoel af met koud water. Rasp de Parmezaan. Kook de pasta volgens de instructies op het pak. Schil de aardappels. Snijd de boontjes in stukken. Verhit wat olie in een pan en bak de bonen en aardappels kort met wat olijfolie aan. Voeg de pasta toe en eventueel wat kookvocht. Meng de pesto er goed door. Serveer direct op borden of in een schaal met de geraspte kaas en wat blaadjes basilicum.
Flaneren tijdens je staycation. Zomers hemd voor hem. Ik kan beter zeggen voor mij. Deze week zag ik op Insta een kort filmpje van Kilian Kolster, die haarfijn uitlegde, wat een diva, in mijn geval divo, nodig heeft om te gaan flaneren op de zeeboulevard. Duidelijk, een mooie bril, een kekke hoed, en fijne strandtas en natuurlijk je telefoon om het geheel op de gevoelige social media plaat vast te leggen. Geïnspireerd door deze cybertip toog Gereons Keuken Thuis strandwaarts in zijn nieuwe ecru overhemd van Olymp, dat hem werd gestuurd door Hemd voor hem. Gestuurd? Ook flaneerproof de boulevard op? Lees meer:
Recept voor pikante kipdijen.
Nodig:
4 kipdijfilets
2 el bloem
2 tl cayenne
peper & zout
Brassica koolzaadolie bak & braad
citroen partjes
gehakte peterselie.
Bereiding:
Meng de bloem, cayennepeper en het zout door elkaar en wentel de kipdijfilets erdoor. Verhit in een pan een flinke scheut olie en bak de kipdijen lekker krokant. Laat uitlekken op papier en serveer met partjes citroen en gehakte peterselie. Brassica koolzaadolie is er in drie varianten: Veelzijdig is een milde koudgeperste koolzaadolie met een nootachtige smaak. Prima voor sausjes en dressings, Bak & braad is geschikt voor langdurige verhitting. Hierin bakte Gereons Keuken Thuis de pikante cayenne kip. Tot slot de Brassica met botersmaak. Deze proefde ik al eens tijdens een dinnerparty in het Amstel Hotel. Lekker als afmaker of dipolie bij je brood. Anyway, go local met deze drie varianten koolzaadolie van Nederlandse bodem, te vinden in bijna iedere supermarkt.
Wijn proeven met Gereons Eatery & Winery Back to my roots, laten we het zo noemen. Binnenkort ga ik weer als vanouds en route om bij jouw thuis of op de zaak over wijn te vertellen. Ook zin in een middag of avondje wijnproeven met vrienden, familie of collega’s? Dan moet je zeker eens een wijnproeverij van Gereons Eatery & Winery organiseren! Wat heb je daarvoor nodig? Een goed humeur en een aantal andere wijnliefhebbers. Gereons Eatery & Winery neemt alles mee, niet alleen de wijnen, maar desgewenst ook bijpassende hapjes. Geef door waar en wanneer je een proeverij wilt organiseren en alles wordt tot in de puntjes verzorgd. Aanmelden kan op deze pagina.
Mosselboulevard in Zeeuws vissersdorp Yerseke. Zomer in Zeeland en tegelijkertijd is het mosselseizoen weer van start gegaan, Het zeevruchtendorp Yerseke is omgetoverd tot Mosselboulevard. Een leuke toeristische attractie in eigen land. De bezoeker kan in Yerseke een blik werpen achter de schermen van de mosselteelt. Tot en met 30 september staan er allerlei leuke evenementen gepland. Rondleidingen, rondvaarten langs de mosselkavels en natuurlijk is het goed mosselen en oesters eten op deze boulevard. Een aanrader deze zomer. Lees meer.
House of Crete Een stukje Griekenland, dat ik zomaar op de dinsdagmarkt in Zandvoort aantrof. Daar staat de goedlachse Andreas met heerlijke producten van dit zonovergoten Griekse eiland. Uitdagingen zijn Andreas niet vreemd, per toeval kwam hij terecht op een soort Kretenzische huishoudbeurs in Rethymnon. Hij proefde de olijfolie van Manolakis en was verkocht. Andreas vond dat dit mooie product ook in Holland te koop moest zijn. Zo gezegd zo gedaan. Samen met zijn zwager is hij toen House of Crete gestart. De twee brengen we al het moois van Kreta naar Nederland. Ze werken met hele kleine lokale familiebedrijfjes, die al jaren voor de eilandmarkt produceren. Dat betekent vier maal per jaar naar Kreta reizen, om zich te laten inspireren door de gastvrijheid, de mooie en pure producten en het heerlijke eiland. Elke keer vinden de heren wat nieuws. Al deze mooie producten zijn exclusief bij House of Crete te verkrijgen en niet in de winkel, House of Crete vind je meestal op grote pure markten, jaarmarkten en farm-markten, maar natuurlijk is ook alles te vinden in hun webshop, maar langsgaan bij de heren is leuker. Het leven is goed op Kreta. (ook tijdens je #staycation in Zandvoort)
Mancini, eigenzinnig & extravagant. De in Napels geboren Antiono Mancini is één van de bekendste en spraakmakende Italiaanse kunstenaars te noemen van de 19e eeuw. Mancini was door zijn manier van werken zijn tijd ver voor uit en oogstte hiermee zowel kritiek als bewondering. Hij werd een graag geziene kunstenaar in de toenmalige Europese society. Alhoewel hij zelf eigenlijk te schuchter was voor deze sterrenstatus. Eén van de grootste bewonderaars van Mancini was schilder en verzamelaar Willem Mesdag, die gedurende 20 jaar zo’n 150 werken van deze Italiaan aankocht.
LET OP:De Mesdag Collectie in Den Haag is sinds 3 juni weer open voor het publiek. De tentoonstelling Mancini, eigenzinnig en extravagant is nog tot en met 20 september a.s. te bezichtigen.
Bramensap voor het goede doel. Mijn buurvrouw maakte me attent op het volgende: Zomaar uit de duinen, waar de Zandvoortse hertenfluisteraar zijn werkterrein vindt en bramen…. Hij bottelt en maakt ze in, verkoopt ze voor het goede doel. Lees meer.
Aspergeterrine van Cora. “Onze asperges hebben een Italiaanse achtergrond maar toch koos ik voor mijn eerste recept de Franse terrine. De reden? Een terrine is feestelijk en bijzonder, zoals de witte asperge zelf. Hun milde smaak komt met de geëigende smaakmakers goed tot haar recht in romige, luchtige mousse.”Als je slim bent geweest heb je in je vriezer nog wat asperges bewaard voor later in de zomer. Daarmee kun je deze heerlijke mediterrane aspergeterrine maken. Anders wordt het weer een jaartje wachten. Kijk eens op de leuke blog Cultfood.
Gereons Keuken Thuis is er helemaal klaar voor, een zomerse staycation aan het Hollandse strand. Le grand bleu lonkt en de komende weken ben ik eventjes met vakantie. Er blijft in de maand augustus nog heel wat moois uit de Méditerrannée te lezen en beleven op Gereons Keuken Thuis. Fijne vakantie!
De volgende editie van Gereons Mag staat gepland voor 1 oktober a.s. met als thema, hoe kan het ook anders, de geneugten van het najaar.
NB: Deze staycation editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door DSV Media, De Kroon op het Werk, House of Crete, Hemd voor hem, Brassica koolzaadolie, Massimo Bottura, Italiaanse kamer van koophandel in Nederland, Nicoletta Brondi, Vanilla Venture, Cora Meijer, Het Mosselbureau, Mirjam de Leon, Petra Poudèl en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Franse zomerweken 2020. Elk jaar vormt de beroemdste wielerronde voor mij de aanleiding om eens te gaan karren en struinen over de al dan niet culinaire paden en dreven van de Hexagone. Helaas, helaas, gooide dat vermaledijde virus roet in het eten voor de renners van de diverse ploegen. Zij krijgen een herkansing na 29 augustus. Op Gereons Keuken Thuis valt nu al het een en ander te proeven van het Franse land. Want tegen al dat moois uit France profonde is geen kruid, of moet ik zeggen virus, opgewassen.
Franse zomerweken 2020 betekent snuffelen in diverse Franse kookwerkjes uit Gereons Kookboekenhoek, een heerlijke kunstzinnige bijdrage van gastblogger Cora Meijer, reisherinneringen ophalen, een nog verrassingsbijdrage van René Meesters, francofiel en kookblogger en de review van het nieuwe Elzas kookboek, dat 30 juni verschijnt bij Karakter. Tot slot staat op de rol een talk & table zomergast uit Parijs, schrijfster Julie Mebes, die het mooie boek Der Himmel neben der Louvre schreef over haar settlement en inburgering in Parijs, vlak bij het Louvre. Er valt deze zomer dus weer heel wat et ontdekken. Van de Provence tot Hautes de France. En ga je deze zomer niet fysiek naar Frankrijk? Reizen kan ook met het mooie reis- en fotoboek New Map Frankrijk van Herbert Ypma.
De Franse zomerweken 2020 kunnen ook niet zonder jullie input. Van foodbloggers, andere kookgekkies of wijnadepten. Gereons Keuken Thuis huldigt vaak het adagium: “U vraagt, wij draaien” Dus schroom niet je eigen culinaire trouvailles te melden via sociale media of in een reactie onder deze blog. Morgen de 27ste juni trap ik af in Nice en komende woensdag 1 juli is het tijd voor een #pastasalade à la française.
Voor de Tour de France adepten op deze zomerse vrijdag een recept van Vélochef Henrik Orre.
Après Vélo, pizza met pavé de Roubaix.
Als je een kookboek over eten en fietsen maakt kun je de kaas Pavé de Roubaix niet overslaan Hij heeft dezelfde vorm als de kasseien van Noord Frankrijk, waarover jaarlijks de wielerwedstrijd Paris-Roubaix, de Hel van het Noorden, wordt gereden. Pavé de Roubaix wordt gemaakt van koemelk en heeft iets weg van Edammer. Door toevoeging van caroteen krijgt hij zijn typische oranje kleur. In plaats van tomaat gebruikt Orre crème fraîche. (Noot van mij: ik vind het meer op flammkuchen lijken)
Nodig voor twee pizza’s:
180 g melk
10 g verse
gist320 g
roggebloem
1/2 tl zout
300 ml crème fraîche
300 g pavé de Roubaix (of Edammer)
2 uien
bosje tijm
Bereiding:
Verwarm de melk in een pan tot 40 graden C. Het is fijn als je daarvoor een thermometer hebt. Laat de gist oplossen in de melk. Meng het zout door de bloem in een keukenmachine met deeghaken. Voeg de melk toe. laat het geheel 5 minuten kneden. Laat het deeg onder een vochtige theedoek rijzen tot het in omvang is verdubbeld. Verwarm de oven voor op 230 graden C. Halveer het deeg. Rol het uit tot twee dunne pizza’s. Spreid de crème fraîche erover uit en bestrooi met lekker veel pavé de Roubaix kaas. Snijd de uien in dunne ringen, beleg de pizza’s ermee en bestrooi met tijm. Bak 7-8 minuten in de oven.
Sportief de zomer door. Gisterenavond deden Guus Hiddink en een andere bobo in het programma OP1 een oproep aan den Nederlander om meer te gaan bewegen. Huh? was mijn eerste reactie, want volgens mij beweegt iedereen sinds 16 maart, toen de alles dicht ging, sportscholen en zwembaden incluis, meer dan ooit. Tenminste dat is mijn beleving. Nog wonende in mijn Mokumse stulp zag ik het Koningin Wilhelminapark dagelijks bevolkt met (expat) millennials, die aan het bootcampen waren, yogamoeders met hun spruit en swingende boomers aan de wandel of op hun (al dan niet elektronische) fiets. Zelf heb ik tijdens de ophok-periode heel wat af bewogen, ware het niet vanwege de kijkers naar de te koop staande woning, wat Gereons Keuken Thuis noopte tot lange wandelingen of juist de verhuisbewegingen erna. In ieder geval is Gereons Keuken Thuis verslaafd geraakt aan bewegen. (by the way dat was ik al) Verslaafder moet ik zeggen. In de hal van SeaSpot werd een mini gym ingericht voor matineuze rek- en strekoefeningen. Ik heb behalve het strand heerlijke wandelgebieden rondom mijn nieuwe stek en oh grote luxe het zwembad ging weer open op reservering voor de broodnodige baantjes. Ik noem het een luxe want er mogen per uur maar 10 mensen tegelijkertijd zwemmen per gereserveerde batch. Dat verhoogt het doorzwem-tempo. Zo heeft de vreselijke corona-crisis ook nog zijn voordelen. Dus waar de heren Hiddink en ??? hun wijsheid vandaan halen? Het blijft mij een raadsel.
Sportief de zomer door is dan ook meteen een rode draad van mijn #alfresco zomer geworden, want niets is lekkerder dan bewegen. Niet alleen vanwege de kilootjes. want die vliegen er wel aan door de hapjes en de drankjes, maar door het gevoel lekker bewegend bezig te zijn. Of ben ik nu zo’n springkikker? Gereons Keuken Thuis is benieuwd hoe jullie sportief de zomer door komen? Of juist niet. Laat het eens weten in een reactie onder aan deze blog.
RECEPT na al die sportieve activiteit, voor twee groene shakes.
Nodig:
2 stengels bleekselderij, met dunschiller geschild
het wit van een watermeloen
2 handjes verse spinazie
1/2 komkommer
1 groene appel met schil, anders zonde van de vezels
een stukje gember van 1 1/2 cm
5 el biologische yoghurt of vegan yoghurt als je zuivelvrij wilt eten
Bereiding:
Doe alle ingrediënten in een blender en mix goed door op de hoogste stand. Schenk in bekers!
Meer inspiratie opdoen om sportief de zomer door te komen? Lees meer:
Mijn Napels. De Vesuvius, een blauwe baai, caffé sospeso, smorfia, lagen geschiedenis, was in de smalle straten, kerststallen en takelmandjes zijn allemaal rekwisieten in het grootste toneelstuk van de hele Italiaanse laars. Gemeenplaatsen duikelen over elkaar heen en de Napolitanen spelen aan beide zijden van de hoofdstraat Spaccanapoli hun rol con brio. De kletsende buurvrouwen, de om door een ringetje te halen geklede man in Bar Sport, de dames van lichte zeden, die wulps op je autoraam tikken, de straatverkopers en de nog alom aanwezige clerus. Dat is Napule, de stad die wij kennen als Napels. Dichter Keats had er zelfs 40 dagen quarantaine voor over om deze 2600 jaar oude stad te bezoeken. Want dit spektakel wil je niet missen. Zelfs niet nu het even niet mogelijk is om te reizen. Het fijne is, dat vorige week Mijn Napels van Ciao Tutti schrijver Saskia Balmaekers is verschenen en Gereons Keuken Thuis dit weekeinde heerlijk virtueel door deze stad reisde. Door de smalle krochten, langs de palazzi aan zee, de 19e eeuwse Umberto I galerij en fascinerende onderwereld, niet de misdaadorganisatie, maar de lagen geschiedenis onder het plaveisel van de stad. Castel dell’Ovo, waar volgens de mare Vergilius een ei onder legde. Mocht dit ei breken is het gedaan met deze aanlokkelijke stad. Napolitanen zijn hier banger voor dan voor de machtige vulkaan Vesuvius, de brenger van voor- en tegenspoed.
Mijn Napels bezoekt kerken, die net een beetje barokker zijn dan andere Italiaanse kerken, vertelt over het Napolitaanse (bij) geloof met 52 patroonheiligen en de smorfia. Padre Pio en Maradona vind je op elke hoek. De musea vol kunst uit de Oudheid, werken van Caravagio en hedendaagse kunst. De straten vol street art. De winkels vol kerststallen, waar iedereen is te vinden van Jozef & Maria tot prins William en Kate Middleton. In Napels houden ze nu eenmaal van bonte taferelen, dus is ook in de presepe iedereen welkom. Hoe meer zielen hoe meer vreugd is het adagium. Italiaans leven in het kwadraat zou ik zeggen van vroeg tot laat wordt er buiten geleefd, gedronken en gegeten. Van de beroemde pizza tot zoetigheden, want daar weten de Napolitanen wel raad mee. Wordt de stad je allemaal iets te druk, dan kun je altijd naar de mooie eilanden voor de kust van Campanië of toeren langs de Amalfitaanse kliffen. Dat deden de Romeinse edelen ook al. Niet voor niets bouwden ze in de baai van de Vesuvius prachtige vakantievilla’s, om Rome te ontvluchten. Niet zonder risico, laat de verwoesting van plaatsen als Pompei en Herculaneum in 79 na Chr. zien. Plinius volgde vanaf een schip de catastrofe. Mijn Napels is een heerlijk boek geworden, waarmee je tijdens je staycation je even kunt wanen in deze over the top Italiaanse stad. Napule, de inwoners noemen het de wereld. Een bijzondere wereld.
Mijn Napels, ontdek de meest fascinerende stad van Italië. Saskia Balmaekers (ISBN 9789401612104) is een uitgave van Xander en is te koop voor € 20,99.
Let op: volgende week een Napolitaans gerecht van de diva uit Pozzuoli…..
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Gereons Keuken al fresco 2020. De #alfresco zomer zit er weer aan te komen op Gereons Keuken Thuis. Buiten koken en eten, een hele zomer lang. Ik kan gewoon niet wachten. Dit jaar een bijzondere, want veel al fresco genoegens spelen zich af “rund ums Haus und zur Balkonière”, nu reizen er eventjes niet in zit. Mijn #alfresco zomer begint dit jaar op 1 juni, tweede Pinksterdag. En op 15 september verloot ik natuurlijk weer twee leuke kookboeken. Tombola! Door verhuisperikelen en natuurlijk het coronaprobleem is er in Gereons Keuken Thuis nog wat onderhanden werk in de vorm van Gereons Mag, dat half juni het licht ziet, een ontzettend leuk vakantie thuis wijnverhaal als gastblogger voor ongewoonlekker en de hangcultuur mosselen van Neeltje Jans nieuwe oogst, die ik morgen verwacht at Sea Spot.
En de nodige kookboeken gaan begin juni de revue passeren. Joie de Vivre van Sacha de Boer en haar vriendinnen. Bitter zoete honing van Sardinië met een lekker recept. Een bezoek aan de gulle keukens van Haut & Bas Rhin. Pas daarna kom ik eraan toe het grote buitengebeuren weer wat vorm te geven, met hoemmoes, groente van de grill, een beach picknick met diverse salades, paella en natuurlijk op 1 juli de dag van de #pastasalade. Nu ik dit schrijf, uitkijkend over de blauwe zee. heb ik er al zin in. Ik hoop jullie ook!
Denk je nu, oh wat leuk, ik heb nog een lekker verhaal of recept om te delen. Reageer dan via een reactie op Gereons Keuken al fresco 2020. (in een reactie onder deze post) En wie weet ben jij één van de gelukkigen, die op 15 september een leuk kookboek wint!
The Lemon Kitchen kookboek. Citroen als een onmiskenbaar fijne smaakmaker. Wist je dat je met deze zuidvrucht vele kanten op kunt? Dat citroensap of -rasp nu net dat “je ne sais quoi” kan geven aan je gerechten? Jadis Schreuder vertelt er van alles over in haar nieuwe kookboek. Over deze eigenzinnige gele rakker, bij voorkeur van Sicilië en natuurlijk biologisch, want dan verpest het dunne waslaagje de fijne eigenschappen van deze vrucht niet. Jadis is behept met wat Gereons Keuken Thuis het kook- en eetgen noemt. Van jongs af aan heeft zij een sterke fascinatie voor eten en boodschappen doen. Niks geen kindermenu voor haar, maar zalm met citroen of slakken met boter en persillade. Geen ijco toe maar een kaasbordje. Schreuder komt uit een bonte bohémien familie, waar altijd wel iets te vieren was. Aan tafel. De stap naar de middelbare hotelschool was dus snel gezet, gevolgd door een opleiding food- en receptenontwikkeling. Resultaat: tegenwoordig werkt Jadis met The Lemon Kitchen als fotograaf, foodstylist en receptenontwikkelaar. Met de hoofdrol voor inderdaad de citroen.
The Lemon Kitchen kookboek start met de filosofie van Jadis in de keuken en tijdens het koken. Gebruik goede producten en koop zoveel mogelijk biologische waar. Ze beschrijft de citroentools, aan de hand van leuke illustraties. En dan is het tijd voor de hoofdact: DE CITROEN! Een duizenden jaren oude vrucht, die via verschillende handelsroutes vanuit China de wereld veroverde en tegenwoordig in vele soorten, maten en rassen is te verkrijgen. Een heilzame vrucht ook. Zo drinkt Gereons Keuken Thuis elke ochtend een glas citroensap met wat lauw water om de dag te starten en de organen op te starten. Een soort superfood dus. Jadis vertelt het verhaal over de supercitroen, de Femminello Siracusano, top of the bill citroen qua smaak en parfum.
Daarna gaat The Lemon Kitchen kookboek verder met recepten. Gerangschikt per seizoen en dat levert leuke en spannende combinaties op. Het is vandaag Bevrijdingsdag en de lentezon jubelt. Een dag om te vieren met bijvoorbeeld een zalmceviche met passievrucht en citroen of kokkels met pittige chorizo en citroensap, -zest en schijfjes. Hierna volgende andere seizoenen met in de hoofdrol citroen. The Lemon Kitchen kookboek vormt een mooie combinatie van informatieve achtergrond, fijne zonnige fotografie en vrolijke originele recepten. Ik ga er eens mee aan de slag in Gereons Keuken Thuis aan zee. Want zeg nu zelf: “Citroen kun je eigenlijk overal bij doen!”
The Lemon Kitchen kookboek, Jadis schreuder (ISBN 978902458805) Is een uitgave van Luitingh-Sijthoff en is te koop voor € 20,00.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer.
NB: meer over citroen lees je begin juni in Gereons Mag al fresco!
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.