True Italian Taste, ik heb het er al eens eerder over gehad op Gereons Keuken Thuis. Over wat nu wel en wat nu niet echt Italiaans is . Troost je dat weten de Italianen zelf soms ook niet. Maar als er één land is waar eten cultuur is in Europa, dan kun je wel stellen dat dit de Bel Paese is.( niet verder vertellen hoor, want dat vinden mijn Franse kompanen namelijk ook van hun cuisine) Dat vindt de Italiaanse Kamer van Koophandel in Nederland ook en daarom vlogen ze in juni chef Paolo Gramaglia van restaurant President in Pompei in. Tussen de overblijfselen van de in 79 na Christus bedolven speelplaats van de rijke Romeinse burger aan de azuurblauwe Amalfikust zwaait hij de scepter in zijn met een Michelinster bekroonde restaurant, met een hele eigen filosofie: “Het succes van gastronomie is gebaseerd op traditie, die moet geïnterpreteerd zonder al te veel nostalgie” Een reis door de tijd en smaak maken zonder je in de tijd te verliezen. Geen à la recherche du temps perdu , maar koken vanuit verbinding met je terroir. En dat is nu waar deze chef zo goed in is. Hij verzamelt kennis over lokaal product, deed veel ervaring op tijdens reizen en kwam altijd terug op honk met nieuwe ideeën en gaf daarmee de Campanische keuken een twist, nogmaals zonder de tradities uit te schakelen. Hij voegt daar wel weer een stukje kennis uit het oude Pompeii aan toe.
foto: dolci van Da Braccini.
Even terug naar de middag resulteerde dit in een risotto op basis van gele tomatenessence en citroen. Want, onnodig te zeggen op de vruchtbare gronden van lava uit de Vesuvius groeien nu eenmaal de lekkerste citroenen en beste tomaten. Dat is denk ik de essentie van de keuken van Gramaglia.
True Italian Taste heeft als doel het eerlijke en heerlijk Italiaanse product te promoten. De gezondheidsaspecten van het mediterrane dieet te prolifereren en vriendschappen te doen bloeien. liefde en passie voor het eerlijke eten. Na zijn discours over eten, cultuur, liefde en vriendschap besloot voorzitter van de Italiaanse Kamer van Koophandel Paolo Pavan met drie suggesties voor een etentje: bij een formele afspraak kies je risotto, een hang out vraagt om pizza en per amore, eet spaghetti op de wijze zoals in het Disney verhaal Lady & the Tramp.
foto: compsitie van olijf van Schatull en orange wine van Planeta Terra
Maar alle beeldspraak ten spijt gaat het om wat ik eerder schreef in dit voorjaar: “True Italian Taste wil consument wereldwijd vertellen over de Italiaanse producten en de plek waar zij vandaan komen. Het project wil de foodlover inspireren om nep eten te laten staan en the real thing te gebruiken in de keuken. Niche producten worden gepromoot. En alsof het niet genoeg is, het gezondheidsaspect te benadrukken. Ja inderdaad op sommige plekken in de laars worden mensen heel gezond heel oud! Ik vind het een lovenswaardig streven, dat past in de trend van vandaag de dag. De consument is wijzer geworden en wil weten wat hij eet en waar het vandaan komt.”
Dat deden de andere aanwezigen ook tijdens dit evenement, de dolci van restaurant da Braccini in Den Haag, de olijfolie en olijfcreaties van het Limburgse koppel, dat in Vaals ristorante Schatull runt en de creatieve pasta van Fabio Antonini van Pianeta Terra in Amsterdam Alle drie genoemden zijn bevangen door de True Italian Taste koorts! Moet je daar nog wat aan toevoegen. Ja misschien wat zout, zoals bij Toscaans brood of een dash EV olijfolie, maar Gereons Keuken Thuis raad je aan gewoon je ogen en vooral reuk- en smaakzintuig te gebruiken. Speciale grazie voor Nicoletta Brondi, die deze middag weer con brio had georganiseerd.
foto: risotto in giallo van Paolo Gramaglia.
RECEPT van Paolo Gramaglia voor risotto in giallo. Mijn interpretatie.
Nodig :
320 g risottorijst
4 viooltjes of andere eetbare bloemen
groene shiso mix
100 g boter
glas witte wijn
olijfolie
zout & peper
40 g geraspte pecorino
4 grote gekookte gamba’s gepeld
zeeëgel pulp (facultatief)
wat gedroogde frambozen
500 g gele cherrytomaatjes
rasp van halve citoenschil
verse groentebouillon
Bereiding:
Snijd de tomaatjes doormidden en bak deze kort aan met wat olie. Wrijf door een zeef om een mooie gele tomatencrème te maken. Bak de risottorijst kort aan en blus af met de witte wijn. Voeg de tomatencrème toe, de schil van citroen en beetje bij beetje de bouillon totdat de risotto mooi al dente is en al het vocht heeft opgenomen. Proef en maak op smaak met zout en peper, ma non troppo. Roer als laatste de boter en kaas erdoor en zet apart onder deksel. Componeer de borden zoals Gramaglia. Schep een dot risotto op een diep bord, in het midden een warme gamba, een schepje zeeëgelpulp, de gehalveerde gedroogde framboosjes en wat shiso kers en als kers op de spreekwoordelijke taart, een bloemetje.
Italiaanse keuken 2.0. True Italian Taste. Buon Appetito.
Gastblogger Lizet Kruyff vertelt vandaag het verhaal over nette tenten in het Haagje van eind negentiende en begin twintigste eeuw. Lizet is een verwoed historica, die overal de archieven induikt om te speuren naar leuke en lekkere culinaire weetjes. En er daarna dan mooie verhalen en boeken over schrijft. Vaak vol mooie trouvailles, zoals in Rijntjes Keukengeheimen, dat Lizet schreef, omdat zij gefascineerd was door het kookschrift van keukenmeid Rijntje Biljardt uit 1840. Over de toetjes van de Oranjes. Die op een gegeven moment niet alleen meer oranje van kleur waren. In Puntneuzen en Kersenpitten neemt Lizet je mee naar de stad Den Bosch van begin 16e eeuw. Wat aten de poorters en schilder Jeroen Bosch? Aan de hand van brieven en liedteksten stelde Lizet Mozarts Menu samen. De Mozarts reisden heel wat af in de 18e eeuw en wat kwam er dan op tafel? Heerlijke boeken van deze schrijfster, die in Gereons Kookboekenhoek staan. Lizet werkt momenteel aan een nieuw boek. Gereons Keuken Thuis is heel benieuwd, waarover dat zal gaan? Maar nu eerst de bijdrage van gastblogger Lizet. Want we gaan dansen en dineren in Den Haag. (met alleen maar heul nette mensen)
foto: dansfeestje Jean Beraud.
Nette tenten
Waar ging je zo eind 19de– begin 20ste eeuw in Den Haag uit eten? Waar kon je gezien worden? Waar kreeg je goed te eten? Waar verkeerde je in het juiste gezelschap? Waar kon je als vrouw alleen ook naar binnen zonder problemen? Eten op stand buitenshuis was zo eenvoudig nog niet voor lieden van goeden huize. Gelukkig bestaat er adviesliteratuur die jong en oud op het rechte pad houdt.
Restaurantbezoek is één van de onderwerpen die uitgebreid behandeld wordt in het etiquetteboek Meneer van Netten, een boek over wellevendheid voor iedereen. Deze opvoedende meisjesroman is van de hand van Marie Koopmans en dateert uit de jaren twintig van de vorige eeuw. Het gaat over een gezin van vader en moeder, een zoon en twee dochters, grootvader Van Netten en de uitgebreide kennissenkring. Een toepasselijke momentopname:
De dochters, 18 en begin 20 bezoeken Tweede Kerstdag lunchroom Heck. ‘Zullen we wel? Als dames -alleen ’n restaurant binnen– hier in Den Haag en op zo’n feestdag? ‘Bij Heck kunnen we als dames wel gaan – daar komen er zo veel om te lunchen of te tea-en. Ik ben er laatst nog met moeder geweest’. Dat geeft de doorslag.
foto: fin de souper Grün.
Papa: ‘dat jullie dáár in die lunchroom gingen – ik houd daar anders niet van, restaurants of dergelijke gelegenheden, zelfs niet voor heren. Die eetzalen voor Jan en alleman heten ‘en vogue’ en voor zakenlui, zo ‘s middags op een drafje? – ja, dán zal ik het niet zeggen. Maar ‘k vind het er altijd zo, zo…. Je moet doorlopend simuleren om geen derde– of vierdehands kennissen te zien. Zelfs als ’t een fijner restaurant betreft, hoor je nog op te letten of je er wel voor ‘gekleed’ bent.;
Zoon die het priestergewaad draagt zegt: ‘Wij hoeven ‘s avonds niet meer ’n smoking aan om naar het theater te gaan… om onze dames later nog ’n warm souper bij Anjema te offreren. Toch maar gemakkelijk, zo’n priesterpakje. Je kunt er overal mee komen.’ ‘Nou ja – Anjema, dáár gaan moeder en ik ook nog wel eens heen – dàt is ook wel dé gelegenheid – zo vlak bij tram en schouwburg’, stemt vader toe. ‘Of Des Indes.’
Het voorkeurslijstje van de nazaten van Meneer van Netten kan nog worden aangevuld. Behalve Des Indes, aan het Voorhout en Heck aan het Spui (later Ruteck) konden mevrouw en dochters natuurlijk ook terecht Bij Krul op het Noordeinde, waar ook koningin Wilhelmina genoot van taart en thee. De naamgeving van deze nette tenten is vaak ‘modern’ Engels met lunchroom en tearoom in plaats van Frans, alhoewel Patisserie J.A. Krul (zoon van de oprichter) zich toch liever klassiek een ‘salon de rafraîchissements’ noemt.
foto: Haagse Spui met Heck.
Van de meeste hotels en restaurants uit de lange 19de eeuw is het nodige terug te vinden. Zo niet van Anjema. Toch ken ik die naam van rekeningen en aantekeningen die ik nodig heb voor mijn nieuwe boek. Jan Anjema senior is namelijk de chef en later ook directeur in het etablissement Van der Pijl aan het Plein pal tegenover sociëteit De Witte. (zie advertenties). Bij Van der Pijl eet bonton Den Haag. Of men laat thuis bezorgen, want cateren doet hij ook. Anjema senior overlijdt echter al op 47-jarige leeftijd, waarna zijn vrouw het directeurschap van het etablissement overneemt met goedkeuring van de raad van bestuur, haar zoon Jan junior neemt de koksfunctie over. Later zal hij in een statig pand aan de Lange Vijverberg zijn vleugels uitslaan.
foto: Van der Pijls La Haye, founisseurs de la Cour.
Bij Van der Pijl en Anjema kon je in een apart zaaltje privé dineren. Daar maken diverse ministers ook dankbaar gebruik van. Je zat dus niet in de zaal tussen “jan en alleman”, maar je kon met mevrouw of belangrijke gasten je privacy waarborgen en van een uitstekend maal genieten in alle rust.
foto: Menu Casino Scheveningen juli 1939.
En zocht men eens vertier in Scheveningen, dan lonkte het Casino (zie menukaart), dat ook regelmatig op de aanwezigheid van de Koningin en haar gevolg kon rekenen. Ook daar werd een uitstekende maaltijd geserveerd en kon je van een muzikale soirée genieten. Als vrouw alleen ging je daar natuurlijk niet naar binnen. En al helemaal niet om te gokken.
foto: Advertentie Anjema, lange Vijverberg 12.
Bij Anjema zal in 1930 ook een belangrijke conferentie plaatsvinden, namelijk die van de oorlogsschulden van Duitsland aan Frankrijk en Engeland. In het Museum Folkwang in Essen zijn er foto’s van te vinden, gemaakt door de Duitse fotograaf Erich Salomon (1885-1944)
foto: Maison Krul, Noordeinde Den Haag.
Maison Krul, Noordeinde 42-46 – 1903 – 1970. Onder de cliëntèle bevinden zich koningin Wilhelmina, dan nog prinses Juliana. Voor de opening van het Vredespaleis in 1907 bakken ze 2000 taartjes, schenken ze 200 kopjes chocolade met slagroom, 150 kopjes thee en 100 glazen limonade. In 1966 vervaardigen ze de bruidstaart voor prinses Beatrix en prins Claus.
Foodparade zomer. Het begint zo langzamerhand een elk seizoen terugkerende traditie te worden op Gereons Keuken Thuis. Leuke producten, fijne magazines, mooie boeken, gadgets & evenementen passeren de revue tijdens in mijn foodparade. Dingen, om heerlijk van te genieten tijdens de lange zomerse dagen en avonden. Het liefst natuurlijk buiten op je terras, op het strand of tijdens je vakantie in binnen- of buitenland. Enjoy! Voor je het weet is heel die zomer al weer lang voorbij…. (vrij naar G. Cox uit Rotterdam)
foto: funky bieren van Hoop uit Zaandijk.
Frisse & funky bieren uit Zaandijk. Gereons Keuken Thuis proefde twee bieren van de ambachtelijke Zaanse brouwerij Hoop. De zomer staat voor de deur, met een Summer Session tropical IPA voor een heerlijke zomerdag. Moutig bier, een IPA met tropisch fruit en stevig door de havermout. Lekkere dorstlesser voor in je strandstoeltje op Zandvoort. Sweet Spring bison grass Bock, een bok met een vleug vanille en toffee, door het gebruik van sweet grass, bekend van het Poolse wodkamerk. En… hopperdepop tonen van Duitse hopsoorten. Trek je Lederhöschen erbij aan en geniet. Vrolijke bieren voor de zomer.
foto: Kambukka, express your thirst!
Kambukka. express your thirst! Van het nieuwe merk Kambukka ontving ik leuke culipost voor mijn foodparade zomer. De multifunctionele drinkfles van Kambukka, bedacht door twee ondernemers uit Hasselt (B) Een bijzonder verhaal, drinkflessen voor mensen, die veel onderweg zijn of bezige bijen zoals Gereons Keuken Thuis. Mooi design to match my grey sneakers. Sinds 1 juni verkrijgbaar in 30 landen. In je eigen kleur. Handig mee te nemen in de stad, naar het strand of lekker gevuld met ijsthee tijdens het balkontuinieren. Express your thirst met Kambukka.
foto: cover nieuwe nummer de Smaak van Italië
Ik vertrek, het nieuwe zomernummer van De smaak van Italië. De zomervakanties staan voor de deur en het nieuwe juli/augustusnummer van De Smaak van Italië haakt daarop in met de veelzeggende titel IK VERTREK. Dat deden een aantal in dit nummer geportretteerde landverhuizers, bij wie het inmiddels goed toeven is in hun B&B. De Smaak bezoekt de “Malediven” van Italië op Sardinië, gaat op voettocht over Elba, proeft heerlijke gerechten uit de Mezzogiorno uit het kookboek Grandi Gusti, een culinaire liefdesbetuiging, en geeft tips voor de meest charmante AirBNB’s tussen de locals. Want zeg nu zelf, when in Rome, doe as the Romans do. Dat deed Onno Kleyn ook, jaren gelden. Hij schreef er een knoeperd van een boek over. In dit nummer verhaalt hij, uit zijn nieuwe mooie boek Italië, over het memorabele diner, dat hij en Juliette aten bij de buren in San Donato. En mocht je dit nog niet genoeg lijken, De Smaak verloot 3 heerlijke weekenden in de B&B van één van de landverhuizers uit het nummer. Andiamo!
foto: limited edition honderd jaar Aperol.
Apérol 100 jaar. Op 26,27,28 juni werd in o.a. Padua en Venetië con brio gevierd, dat het befaamde oranje drankje Aperol zijn honderdste verjaardag beleefde. Het aperitief is het resultaat van 7 jaar uitproberen, toewijding en hard werken door de broers Barbieri. En niet zonder resultaat, want zeg nu zelf, Aperol is een heerlijk aperitief on the rocks of in de wereldvermaarde Spritz. Na overname door Campari blijft Aperol opvallen door de combinatie van het drankje en de kunstzinnige uitingen op het etiket. Zo is er speciaal voor deze honderdste verjaardag een nieuw limited edition etiket ontworpen door Lorenzo Matotti. Een veerkrachtig dansend paar, net als dit honderdjarige aperitivo. En kun je er niet genoeg van krijgen? Ga dan naar de Instagram of Facebook pagina, om één van deze limited edition flessen Aperol te winnen!
Het Aperol Spritz ritueel. Doe het ijs in een glas en voeg er de prosecco en Aperol aan toe. Doe er vervolgens een scheutje spuitwater bij en werk af met een schijfje sinaasappel. Deze manier van inschenken voorkomt dat de Aperol onderaan het glas blijft.
Bereidingstijd: 5 min
DOE IJS IN EEN WIJNGLAS
VOEG ER GELIJKE DELEN PROSECCO EN APEROL AAN TOE
DOE ER VERVOLGENS EEN SCHEUTJE SPUITWATER BIJ
WERK AF MET EEN SCHIJFJE SINAASAPPEL
foto: borrelnicken in het Oosterpark.
Picknicken en borrelen met de mand van de Tropen in Oost. Aan het groene Oosterpark in Amsterdam ligt het door Piet Boon gerestylde Grand Café de Tropen, onderdeel van het Tropenmuseum, gezegend met een heerlijk terras aan het groen. Fusina Verloop liet mij weten dat je ook een bijzondere borrelmand mee kunt krijgen om ergens in het park te picknick borrelen. Geen slecht idee. Summer in the city.
foto: zomers drankje Melonade at SeaSpot
Melonade. Een apéritif van Canteloupe meloenen uit Cavaillon. Ja die groene geribbelde met knaloranje vruchtvlees. Het Provençaalse merk Eyguebelle maakt er dit heerlijke aperitief van. Sins kort is Melonade sterk in opkomst als drankje. Gebaseerd op een oud procedé van lokale monniken, die fruitalcohol stookten. Met deze alcohol wordt de typische geur en kleur van de Cavaillon meloen gevangen in een aperitief van 12%. Het drinkt alsof je in een rijpe meloen bijt. Zon uit de Provence in je glas. Je drinkt het puur on the rocks, met witte wijn, bruiswater of prosecco. Monique Meulendijks, die Melonade en siropen van Eyguebelle naar Nederland haalde met haar bedrijf les Gouts de France, voegt hier niet zonder trots aan toe, dat ook Krasnapolsky een speciale Melonade cocktail heeft ontwikkeld. Maar naast drinken, kun je melonade ook gebruiken voor een leuk voorgerecht van canteloupe meloen uit Cavaillon, munt en feta. Op smaak gebracht met Melonade.
Nodig:
2 canteloupe meloenen, gehalveerd en uitgehold.
1 glas Melonade
100 g feta verkruimeld
muntblaadjes
zwarte olijven zonder pit
zwarte peper
Bereiding:
Hol de gehalveerde meloenen uit en meng het vruchtvlees met de Melonade. Laat goed koud worden in de ijskast. Verkruimel de feta en halveer de zwarte olijven. Scheur de muntblaadjes. Meng alles door de koude meloen en vul de uitgeholde meloenen. Serveer direct met een draai zwarte peper.
De foodparade zomer gaat verder……..
foto: olijfolie van Lucie Kuypers uit Umbrië.
Puur Olijf. Tijdens een lunch van True Italian Taste maakte ik kennis met Lucie Kuypers van Puur Olijf,een bevlogen Limburgse dame, die alles van olijfolie weet en er niet voor terugdeinst om zelf op pad te gaan door de laars. Lucie vertelt bijvoorbeeld over Umbria: “De extra vergine olijfoliën importeren we rechtstreeks van kleine boeren. Het gaat om een mooi, puur en eerlijk product met een zeer lage zuurgraad. De olijven worden met de hand geplukt en binnen 8 uur geperst. Bovendien is deze olijfolie 100% Italiaans, onversneden, dat betekent dat de olie niet wordt vermengd met andere oliën of olijfoliën. De olijfbomen zijn eeuwenoud en staan op de heuvels in de omgeving van de beroemde plaats Assisi.” Leuk product voor in je zomerse keuken
foto; cover Meals in minutes van Donal Skehan.
Donal Skehan. Donal Skehan. Vorige zomer vertelde Donal Skehan ronduit over zijn culinaire leven, als gast in mijn serie talk&table. Deze culinaire duizendpoot zit nooit stil. Inmiddels is er al een nieuwe TV serie van hem te zien op 24 Kitchen en verscheen onlangs bij uitgeverij Nieuw Amsterdam een leuk boek, Meals in Minutes, waaruit je een recept voor vindt onder aan deze blogpost.
foto: radiant moments met EIVI.
EIVI. De mooie momenten op Ibiza gevangen in een witte wijn uit Galicië, uit Rias Baixas. Gereons Keuken Thuis proefde deze heerlijke wijn tijdens de CLP2019 in april. EIVI, afkorting van Eivissa, is een iconische witte albariño, die wordt opgevoed sur lie. Een westelijke wijn dus, denk aan bijvoorbeeld Muscadet methode. Maar dan met milde zuren en veel fruittonen. Zulk wit mag niet ontbreken in mijn foodparade zomer. Een wijn om op speciale momenten te delen, net als de bijgeleverde armbandjes, die de verbondenheid met de ander, de zomer en Ibiza symboliseren. Een feest om te drinken bij vis en schaaldieren of mijmerend tijdens de puesta del sol bij Es Vedrá. Happy summer, embrace yourselves with EIVI.
foto: 3 augustus Mosselfandag in Yerseke.
Mosselfandag op 3 augustus in Yerseke. Leer de wereld achter de Zeeuwse mosselen kennen. Vaar mee op een echte mosselkotter, bezoek de mosselveiling en kijk binnen bij een van de mosselverwerkende bedrijven. Een leuke dag voor iedereen op 3 augustus a.s. in Yerseke.Uiteraard zijn er volop heerlijke mosselen te eten, is er muziek en nog veel meer. Dus mosselfan? Reis af naar Zeeland!
foto: Do you like piña colada?
Piña colada van Ingrid Larmoyeur van de leuke site Vinissima meldde voor deze foodparade zomer, dat het 10 juli op Puerto Rico National piña colada day was. Een beroemde cocktail, 65 jaar geleden bedacht op dit eiland en still going strong. Gebruik voor deze gezeefde ananas (dat betekent piña colada) dan ook de echte rum van dit eiland Don Q
foto: cover boek See you in the piazza van Frances Mayes.
See you in the piazza! Frances “Under the Tuscan sun” Mayes. Wie kent haar niet? Deze schrijfster reisde samen met haar man Ed en kleinzoon door de regio’s van de Bel Paese en bundelde haar reistips in het vrolijke boek See you in the Piazza. Ze geeft in dit boek de leukste tips voor hotels, restaurants, evenementen. Daarnaast verdiepte zij zich in culturele zaken en schrijversverhalen. Tot slot, eten is ook heel belangrijk, ontbreken de recepten niet. Een heerlijk boek om in te grasduinen. Of …. om je Italië trip van Val d’Aosta tot Puglia of van de Veneto tot Sicilië voor te bereiden. See you in Piazza mag daarom niet ontbreken in deze foodparade zomer. Uitgave van Random House.
foto: traag gegaarde kip met witte wijn van Donal Skehan
RECEPT voor traag gegaarde witte wijnkip.
Ins & Outs: Geef bij deze stoofpot van romige kip knapperig brood om de saus mee te deppen of rijst voor een hartverwarmende maaltijd. Gebruik voor dit recept een droge, frisse witte wijn zoals sauvignon blanc of pinot grigio, met vrij veel zuren en alcohol. Daarvan worden de kippenpoten lekker mals tijdens het langzaam garen. Een ideaal recept voor in een slowcooker!
Actieve bereidingstijd: 5 minuten
Kooktijd: 1 uur en 25 minuten
Keukengerei: stoofpan met deksel
Nodig voor 4 personen:
2 el olijfolie
4 kippenpoten
1 grote ui, in dunne ringen
1 bol knoflook, tenen los en gepeld
3-4 takjes dragon
600 ml witte wijn
500 ml kippenbouillon
schepje double cream of crème fraîche
hand fijngehakte bladpeterselie
zwarte peper en zeezout
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 200 °C (heteluchtoven 180 °C). Verwarm de olie in een grote stoofpan op matig hoog vuur. Bestrooi de kippenpoten rondom met peper en zout, braad ze bruin aan, haal ze uit de pan en zet ze apart. Doe de ui-ringen in de stoofpan en fruit ze 10 minuten op laag vuur tot ze zacht zijn. Voeg de knoflook, kip, dragon, witte wijn en bouillon toe en breng aan de kook. Doe een deksel op de pan en zet de pan 45 minuten in de oven. Haal dan het deksel eraf en zet nog 20 minuten in de oven of tot de kip botermals is. Laat de kip rusten op een schaal, zet de stoofpan weer op matig hoog vuur en laat de saus nog wat inkoken tot hij blijft ‘hangen’ aan de bolle kant van een lepel. Voeg de room of crème fraîche toe, breng zo nodig nog op smaak met peper en zout en roer de peterselie erdoor. Lepel de saus over de kip en dien op.
foto: Cannes Croisette, au grand bleu.
FIJNE ZOMER!!!!
NB: deze foodparade zomer werd mogelijk gemaakt door Kroon op het Werk, Kambukka, DSV media, Jam Jam PR, Fusina Verloop, Les gouts de France, Puur Olijf, Uitgeverij Nieuw Amsterdam, Sanders wijnen, Het Nederlands Mosselbureau, Frances Mayes, Random House. De producten/boeken werden mij als #samples gestuurd door de leveranciers. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
The Grand Blogger Dinner 2019. De Amsterdam editie. Dit jaar in het West Indisch Huis aan de Herenmarkt, een mooie locatie uit de Gouden Eeuw, vol geschiedenis, wist Peter Stuyvesant, nog niet met houten been, ons in zijn welkomstwoord te melden. Stuyvesant vertelde over zijn aankoop van het eiland Manhattan, het latere Nieuw Amsterdam, een kolonie, waar in 1674 met de komst van de Engelsen node werd afstand gedaan. De voormalig gouverneur keerde terug en is tot op heden te bewonderen als beeld op de binnenplaats van deze Mokumse plek. Met houten been. Het West Indisch Huis herbergde ook de zilverschat van Piet Hein, zo’n slordige 11 miljoen gulden. Maar dat is natuurlijk allang opperdepop. Ik hoefde dus niet te gaan schatgraven, aldus Stuyvesant.
foto: IJwit van Mokumse stadsbrouwer Het IJ.
Maar terug naar de avond van gisteren. Het jaarlijkse Grand Blogger Dinner, dat met brio wordt georganiseerd door Mister Goodiebag, waar een keur van merken zich via een 5 gangen menu presenteren aan het aanwezige (food)bloggersvolk. De tafels stonden feestelijk gedekt klaar met styling van CASA in geel koper. Mooi voor bij deze 17e eeuwse setting. Bij binnenkomst verraste biersommelier Brecht Terryn, opgeleid aan de hotelschool van Koksijde en nu werkzaam bij Duvel, Gereons Keuken Thuis met een struis glas IJwit van Amsterdamse brouwerij Het IJ, ja die van de molen in Oost en tegenwoordig ook het Blauwe Theehuis in het Vondelpark.
foto: Brecht Terryn schenkt in en vertelt.
Brouwerij Het IJ maakt tegenwoordig deel uit van het Duvel-Moortgat consortium. Met in hun bierrepertoire Liefmans, van de kriek, De Koninck van het bolleke, La Chouffe uit Houffalize, Maredsous, het hippe Vedett en natuurlijk den straffe Duvel. Een mooi palet om uit te kiezen. Dit had hij gedaan voor het menu, want anders dan vorig jaar waren de gerechten gecomponeerd voor bij de geschonken bieren. Je moet dan natuurlijk wel bierdrinker zijn, maar voor mij een mooie kans om op deze avond in plaats van wine & food pairing, eens bier en eten te degusteren.
foto: carpaccio van ananas met garnaal voor bij de Vedett IPA.
We startten met een Vedett extra IPA, fris met een zuurtje en wat hoppigheid voor bij een carpaccio van ananas met warme garnaal. Een goede match, mooi gekozen door Brecht. Het tweede bier kwam in een mooi glas met de skyline van onder andere de Noordkaai in Antwerpen. Stad, waaraan Gereons Keuken Thuis heel wat bierherinneringen heeft. Niet in de laatste plaats aan het stadsbier van De Koninck met zijn bollekes. Terryn serveerde een tripel van deze brouwer, vol in de mond, voor bij de op lage temperatuur gegaarde zomerzalm met coeur de boeuf pommodori en majoraanschuim. Een puike combi. Wat een heerlijk bier. Gereons Keuken Thuis gaat snel uitvinden waar dit bier, laten we het een chardonnay in bierland noemen verkrijgbaar is.
foto: op lage temperatuur gegaarde zalm voor bij de Tripel d’Anvers.
We kregen bij de derde gang een Duvel geschonken, stevige smaak, mijns inziens ietsje te bitter voor bij de “Toma”chef tomatensalade met prima jonge kaas op een coulis van groene kruiden. De alom aanwezige smaak van spinazie deed het bier niet goed, de romige kaas wel.
foto: een tussengerecht geserveerd met Duvel.
Verder ging het met mossels, hoe kan ook anders, daags na de opening van het mosselseizoen, met een glas Tank zeven van het Amerikaanse Boulevard Brewery. Want bieren uit de VS timmeren danig aan de weg. Wat zonde was, dat het op zich smakelijke gerecht van Aziatische stijl mosselen met kerrie op parelgort van rijstkoning Lassie de tafels bijna koud bereikte.
foto: gerecht van kerrie mossel en parelgort voor bij Amerikaans bier.
Tot slot presenteerde Brecht Terryn een Duvel tripel extra hop, met een frisse hint voor bij de selectie kazen van Willig. Ik vind dat een leuke keuze, om juist geen zwaar bier bij kaas te drinken.
En zo vloog de avond in het goede gezelschap van mijn tafeldames Francine en Marjolein en tafelheer Luuk in rap tempo om. Want het is toch vooral bijkletsen met collega bloggers zoals Rory Blokzijl en Anne-Marie Otter. The Grand Blogger Dinner vloog om en voor Gereons Keuken Thuis het wist zat hij op de fiets westwaarts met een goedgevulde Mister Goodiebag. Dank Alwin Jager en zijn team voor wederom een genoeglijke avond.
foto: #momentje met collega blogger Rory.
The Grand Blogger Dinner 2019 werd mede mogelijk gemaakt door Filippo Berio olijfolie, West Indisch Huis, a matter of taste, Stoffels tomaten, Lassie altijd goed, Henri Willig kazen, Duvel Nederland, San Pellegrino & Acqua Panna en tot slot CASA shops.
foto: cover 150 restaurants you need to visit before you die.
Try before you die, 150 Restaurants, het nieuwe boek van influencer en tastehunter The Foodalist alias de in Brussel woonachtige Amélie Vincent. Juriste van opleiding -wat ruilen toch veel juristen hun carrière in voor een foodbestaan- , maar tegenwoordig baasje van haar eigen bureau, dat gespecialiseerd is in wereldwijde gastronomie, mensen en culturen. Vincent heeft zich altijd aangetrokken gevoeld door mensen. Als kind wilde ze verpleegster of sociaal werkster worden. Eigenlijk is ze dat uiteindelijk geworden als The Foodalist. Behalve dat zij in haar dagelijks bestaan niet te maken krijgt met patiënten of cliënten, maar wereldwijd de vinger aan de pols houdt in restaurants en bij chefs. Met het boek 150 Restaurants, you need to visit before you die wil ze een hommage brengen aan al die fijne en leuke mensen, die zij ontmoette all over the world. Ik noem het een privilege, want wie, zoals een Facebook contact van mij opmerkte, heeft de tijd en het geld om dat te doen? In haar voorwoord geeft Amélie Vincent hierop het antwoord. Natuurlijk zijn haar keuzes subjectief en moet je haar boek meer zien als een soort bucketlist. Zo zag ik het ook: lekker weglezen en -dromen bij al die mooie restaurants, die zij bezocht. Gereons Keuken Thuis was er wel zoet mee. Het boek start in Noord en Zuid Amerika, van Astrid & Gaston in Lima. (zeg nou zelf wie wil daar nu niet naartoe?) Via mooie adressen zoals Pujol in Mexico DF naar Eleven Madison, het meest stijlvolle restaurant in New York, volgens Vincent. Culi-adressen in San Francisco komen aan bod en DOM van Alex Atala in São Paulo mag niet ontbreken. Gek dat er geen enkel adres in LA instaat. Wie weet is de schrijfster daar nog niet aan toegekomen. Tot slot, ook een wens van mij om eens te bezoeken, Hartwood in Tulum, één groot culinair avontuur op Yucatán.
We steken de Atlantische Oceaan over naar ons continent. Vincent noemt de Kas in Watergraafsmeer, naast Pure C en Librije. De eerste vind ik een beetje bijzondere keuze, omdat er wel meer te vinden is op culinair gebied in Mokum en Nederland. Antwerpen is vertegenwoordigd door Nick Brils The Jane, je treft verscheidene Baskische restaurants aan, zoals Etxebarri en Mugaritz. Disfrutar in Barcelona ontbreekt niet. Kopenhagen wordt gecoverd. Vincent brengt diverse bezoekjes aan de adressen van Alain Ducasse in Monaco en Parijs. Die andere Alain, Passard passeert de revue en ik wil nog de Osteria Francescana vermelden. Allemaal adressen in de hitparade van 150 restaurants. Met deze twee continenten is bijna 4/5 van het boek gevuld. (200 van de 250 pagina’s) Het Afrikaanse continent komt er bekaaid vanaf met slechts één vermelding in Kaapstad. Dat, terwijl Kiran Jethwa met zijn Seven Grill & Lounge in Nairobi, ook vermeld had kunnen worden. Maar nogmaals het is de bucket list van The Foodalist. Tot slot bezoekt de schrijfster Azië en Oceanië, Van Tawlet in Beiroet via het modern Chinese 120 Mott 32 in Hong Kong, om uiteindelijk via het restaurant van Michel Bras in Tokio, down under te eindigen bij het eco-friendly restaurant Brae in Victoria.
En daarmee is het kringetje rond. Amélie Vincent heeft haar best gedaan een leuke wereldwijde restaurantgids te schrijven. want een goed restaurant vinden in een vreemde stad kan soms tegenvallen. Een soort try before you die, noem ik 150 Restaurants, een leuk boek voor frequent travelers, want als je er dan toch bent….. Do as The Foodalist does!
150 restaurants, you need to visit before you die. Amélie Vincent (ISBN 9789401454421) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 25,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Zomerkost van Jeroen Meus. Je zou het, als je vandaag naar buiten kijkt, bijna niet geloven, maar de zomer zit er echt aan te komen. Gereons Keuken Thuis noemt dat altijd de #alfresco zomer. Lekker buiten koken en eten. Zomerse gerechten. Een TV kok en kookboekenauteur, die daar ook mee behept is, is Jeroen Meus. Vorige jaar waren zijn creaties voor de zomer vanuit een duinpan te zien. Ben benieuwd welke zomerse locatie deze keer op EEN figureert voor Dagelijkse Kost? We gaan het zien. In ieder geval zal de Leuvense keuken van Meus vol zomerkost staan, eten voor buiten en, ja als het dan eens regent, onder de veranda. Maar zomers is dit nieuwe boek van Jeroen in ieder geval. Geheel in zijn eigen stijl.
Zomerkost, 75 recepten voor de lekkerste zomer ooit. In het geheim maakt Meus weleens een vreugdesprongetje, hij doet zijn ogen toe, maakt een pirouette en besluit met een volmondige kreet. Een nieuw seizoen staat voor de deur. Eigenlijk is elke wisseling naar een nieuw seizoen de start van het mooiste seizoen. Ik begrijp dat wel. Niet voor niets popelde ik deze week om het startschot te geven voor de #alfresco zomer op Gereons Keuken Thuis. Zomer betekent voor Meus een Volkswagenbusje, om mee op vakantie te gaan. Verse baguettes kopen op uit de kofferbak van een oude Peugeot. Dit brood dan verslinden aan de campingtafel, lunchpakketten mee naar het strand, pensen rijgen aan stokken voor boven het vuur en vooral de zomer beleven en plezier hebben. Met food als verbindende factor. Jeroen kan er nog steeds een vreugdesprong van maken.
Het kookboek Zomerkost is heel makkelijk van opzet. Jeroen Meus geeft recepten voor de apéro, zoals gezellige tapas, Catalaanse escalivada, bocadillos con albóndigas, maar ook een leuke appetizer in de vorm van vega sushi van rode biet en granny Smith appel. De toon is gezet tijdens de borrel. Picknicken volgt, ook een hobby hier in huis. De paden op en lanen in met lekkere dingen voor onderweg of op het strand, zoals een Marokkaans brood gevuld met vlees, een lekkere fles icetea met perzik en jasmijn of een pastasalade Niçoise. (dat wordt mijn inspiratiebron voor 1 juli a.s. dag van de #pastasalade)
Er wordt geluncht met een vegetarische koude schotel, een broodje met entrecote en pico de gallo. Weet wel een broodje bij onze Zuiderburen is wat anders dan boven de lijn Cadzand – Vijlen! Er wordt natuurlijk gedineerd, lange avonden, zwoel en loom vragen om lekkere avondkost. Een mooi klassiek koninginnenhapje met zalm, schelvis en grijze garnalen, zeebaars komt voorbij en een mooie stoof van kip gamba’s en picada! Wat ik leuk vind aan de keuzes, die Jeroen Meus maakt is dat hij bij zomers eten snel denkt aan Iberische gerechten i.p.v. de tegenwoordig alom aanwezige Italiaanse zomerkost. Geeft een mooie Ibero Vlaamse touch. Jeroen Meus laat op eenvoudige wijze zien hoe hij klassieke dagelijkse kost een all over the world twist geeft. En natuurlijk ontbreekt een paella niet in dit boek. Dat vindt Gereons Keuken Thuis zomerkost optima forma. Overigens is de bouillabaisse een pagina verder dat ook. Je leest het op deze grijze zaterdag. Ik kan niet kiezen, maar één ding staat als paal boven water, met Zomerkost van Jeroen Meus binnen handbereik, is voor mij het #alfresco seizoen nu echt geopend. Gereons Keuken Thuis maakt alvast een vreugdesprongetje. Kom mee naar buiten allemaal!
Zomerkost, 75 recepten voor de lekkerste zomer ooit, Jeroen Meus. (ISBN 9789022336175) is een uitgave van Manteau en kost € 19,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
La douce Paris, een woordspeling op la douce France, land van het zoete verrukkelijke leven. En dan la capitale Parijs, ville lumière, stad van knisperende baguettes, boterige croissants, smeltende pains au chocolat en taartjes. Want à Paris on prend la mésure en de grande dame, die je in dit boek langs al dat lekkers loodst, is niemand minder dan Janny van der Heijden. Als een volleerd randonneuse verkende zij de arrondissements, op zoek naar de lekkerste dingen van patissiers. En route dus met Janny.
La douce Paris is een ode van Janny aan deze stad, de elegantie, die zich ook laat zien in alle patisseriecreaties, sommige bijna te mooi op te eten. De schrijfster is dol op Parijs en bezoekt graag de bakkers, die bijna 24 op 24 Parijs bedienen van het heerlijkste op brood- , maar ook op patisseriegebied. Dat 24/24 is niet helemaal waar, want tussen 10 en 4 is het verboden te bakken. Maar tijdens de andere uren worden de heerlijkste broden en zoetigheden vervaardigd. Je kunt er een tour van maken. En dat is nu precies het leuke aan La douce Paris. Janny neemt je mee langs haar favoriete adressen.
We beginnen in de buurt van les Halles, tot 1962 Rungis het overnam, het culinaire hart van Parijs. Deze buurt werd getransformeerd tot cultureel centrum van de stad, maar raakte in de jaren negentig in verval. Nu is mede door ingrijpen met nieuwe Hallen de buurt weer sterk in opmars. Wat echter altijd bleef waren de gerenommeerde adressen, zoals Stohrer met zijn puits d’amour of maison Kayser met baguette mongue, vernoemd naar de eerste bakkerij. Janny verklapt hierna het recept om de heerlijke tarte au caramel van het laatste huis zelf te maken.
foto: cover La douce Paris
We belanden in de Rue Saint Honoré, een chique straat met bodyguards voor de merkwinkels. Een vriendin uit mijn studietijd woont daar en schreef over deze buurt een mooi boek. Der Himmel neben dem Louvre. Over haar leven in Parijs en in de salons du thé. Want dat kenmerkt deze buurt tussen Louvre en Place Vêndome, met de grote hotels en joailliers. Je drinkt hier geen koffie, maar vlijt je neer voor een kop of kannetje thee. Ook vind je hier de grote huizen als Ladurée met de beruchte macarons, het chocolat chaud adres Angelina en le patisserie du Meurice, waar vrais objets d’art worden gemaakt. Te mooi om op te eten. Als je dat doet, doe zoals Janny en peuzel je taartje op in de fijne tuin van het Palais Royal. Een van de favoriete plekjes van Gereons Keuken Thuis in Parijs, ver van de stad, maar er ook middenin. La douce Paris gaat verder langs de bakkers en patissiers van de buurt rond boulevard Haussmann en Opéra. Daar zitten enkele pareltjes en favorieten van Janny, ook Japanse. Lunchen doe je bij Galéries Lafayette of op het dak van Printemps. Montmartre en Pigalle, ontbreken niet aan de voet van de bute met de suikerzoete roomsoezenkerk, de Sacré Coeur. Een levendige buurt, met wederom een mooie route. De Marais, Rue des Rosiers, het hart van Joods Parijs, waar ze in de rij staan voor de falafel. Het leuke aan deze buurt is dat alles nog kleinschalig is rond de Place des Vosges. En wat te denken van de pretzels en apfelstrudel van Asjkenazische en koosjere bakkerij van Florence Kahn?
foto: stap in de Russische 19e eeuw bij Pouchkine.
Ik verlaat de rive droite, want aan de andere kant van de Seine ontdekte Janny ook veel moois. Studentenbuurt Quartier Latin. Vergeet niet bij Berthillon op Ile St. Louis een ijsje te eten, alvorens je tour te starten op de Place Saint Michel. Bezoek eens de Tunesische bakkerij in de Rue de la Harpe, score een boek, net als Alice B. Toklas of Hemingway bij de Shakespeare Company en peuzel je zoete waar al lezend op in de tuinen van het Luxembourg. Of in de tuinen rond de Romeinse opgravingen in deze buurt. Terwijl ik nu zit te typen zie ik het allemaal voor me. Last but not least, gaan we BCBG naar Saint Germain des Prés, wieg van het rive gauche gevoel, met warenhuis Au Bon Marché en befaamde brasserieën. Ik ben door dit boek er wel achter dat taartjes ook iets existentialistisch hebben. Klassieke patisserie in optima forma, zoals de meesterlijke macarons van Pierre Hermé.
Inmiddels is het een wat lange recensie geworden en dan ben ik nog niet eens op de helft. La douce Paris is een smul- droom- en reisboek ineen. Zelfs op deze vrijdagochtend aan zee waan ik me even ailleurs. Volgende keer live op pad met dit heerlijke boek onder de arm. Want, als je in Frankrijk of Parijs bent verdien je elke dag een taartje, een stukje joie de vivre. Chapeau Janny!
La douce Paris, Janny van der Heijden (ISBN 9789018045166) is een uitgave van ANWB boeken en te koop voor € 23,95 (leden) of € 24,95 (niet leden)
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Urban jungle, wereldwijde trend, je zou zelfs kunnen zeggen, dat deze trendstatus is overgegaan in een blijvertje. Ik schreef dat al eens eerder in een blog. Want groene planten zorgen voor frisse en gezonde lucht, een fijn klimaat in je huis. Meer en meer citydwellers weten dit en voegen de daad bij het woord. Ook ik ben zo’n #greenhappiness plantaddict, zowel buiten als binnen, jaarrond. Lekker bezig zijn met groen om je heen. Interieurstilisten Igor Josifovic en Judith de Graaff troffen elkaar in 2013 op een terras in Parijs en ontdekten dat zij ook plantaddicts waren. Het resulteerde in een samenwerking, een maandelijks topic over groen en de blog urbanjunglebloggers. Velen sloten zich aan bij deze community en nu is er Urban Jungle, het boek, vol inspiratie voor een huis vol groen. In leuke settings, met fijne ideeën en tips van plantenliefhebbers uit verschillende steden. Igor en Judith hopen, dat het boek meer is dan een koffietafelboek en het je aanzet tot actie. Ik sprak gisteren op Gereons Keuken Thuis over #plantificeren van voeding. Dit mooie neologisme kan natuurlijk ook gebruikt worden voor je woonruimte N’est ce pas?
foto: greenscape at SeaSpot
Aan de slag met groen in je huis. Ik noem het meestal de kantoortuin, want als je veel vanuit huis werkt zoals wij beiden doen, is het fijn groen om je heen te hebben. Urban Jungle was op bezoek bij Marij en Evert uit Alphen aan de Rijn, twee creatieve Nederlanders, die van hun standaard Hollandse woning een groene oase maakten. Planten in grappige potten van de kringloopwinkel, hangplanten en Marij vertelt hoe je zelf een plantenhanger van touw macrameet. Bij elk interview vind je handige tips voor styling en verzorging. Via cactussen en vetplanten gaat het verder naar Hastings (van de slag in 1066, maar dat terzijde), waar Jeska en Dean een groen juweeltje bewonen aan het Kanaal. Een huis vol vintage en groene planten. Alles is doelbewust verzameld. Ook de planten. Jeska laat als stylingtip zien, hoe je je eigen terrarium maakt.
In Urban Jungle mag de monstera of vingerplant niet ontbreken. Deze echte seventies knakker is back on track, net zoals de koning van het oerwoud de monstera deliciosa. We belanden bij een jong gezin nabij Heidelberg, Hier leven de Schmidts tussen het groen. Dit Duitse stel vindt het heerlijk de natuur in huis te halen. Als meisje vond Pepper het al heerlijk om buiten te zijn en met groene planten haalt zij de natuur naar binnen. Net zoals vondsten uit de natuur, geplaatst in een minimalistische setting.
De ficus elastica komt aan bod. Ik heb zelf twee robusta’s in SeaSpot staan, een donkerkleurige en een bicolor. Heerlijk stoere en mannelijke planten. Die tegen een stootje kunnen. Wisten jullie, dat een groot deel van groene planten door mannen wordt gekocht? Via de multifunctionele calathea, die tegenwoordig in allerlei schakeringen te koop is, o.a. bij Cuki in de Amsterdamse De Clerqstraat beland ik bij de creatieve Morgane uit Toulouse. Deze creatieve plantenliefhebster woont met haar zoontje in een groen nest. Never a dull moment bij deze Française, want zij tovert oude glaasjes met een likje verf om in plantenpotjes. De wekelijkse verzorging van het groen is haar time out.
En zo gaat Urban Jungle van Igor Josifovic en Judith de Graaff verder. De populaire pannenkoekplant ontbreekt niet, net als de pilea. Het boek eindigt in een oase van groen in Istanboel. Het boek geeft als extra een register vol blogs, winkels en handige internetadressen. Urban Jungle is een heerlijk boek om inspiratie op te doen voor je eigen groencollectie, maar wat ik nog leuker vind aan dit boek is dat mijn groene vingers nu jeuken om aan de slag te gaan vandaag. Ter illustratie een kiekje van mijn eigen urban jungletje.
foto: mijn Mokumse urban jungletje
Urban Jungle, inspiratie voor een huis vol groen, Igor Josifovic en Judith de Graaff. (ISBN 9789059567719) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 22,00.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Baru Belanda, Indische keuken 3.0. Soms zijn er van die kookboeken waar je over blijft nadenken voordat je een recensie schrijft. Aytems of Inspiration van Ayt Erdogan is er zo eentje, Bijdendijk, een keuken voor de lage landen van Joris Bijdendijk en nu Baru Belanda van Pascal Jalhay, uitgave van Fontaine uitgevers. Waar ken ik Pascal van? Van samen koken voor AH bij een kookstudio in de Elanddsstraat in Amsterdam. Van zijn fenomenale lunch in november 2017 op de Dam, samen met tafeldame Jean Beddington en Baru Belanda co auteur Marcus CPL en FavorFlav Polman, met de gedeconstrueerde gado gado.
foto: pascal Jalhay aan het werk tijdens de CPL2019.
Baru Belanda, vrij vertaald Hollandse nieuwe. Het opus magnum, dat Pascal Jalhay nog eens in zijn leven moest maken. Tot zijn reis samen met zijn vader was Pascal niet veel bezig met de keuken van zijn roots. Hij vond de Indische keuken niet spannend genoeg. In tegenstelling tot de andere Aziatische keukens maakte de keuken van zijn vader geen stormachtige ontwikkeling door, zoals bijvoorbeeld de Thaise of tegenwoordig hippe Koreaanse keuken. Deel daarvan komt doordat de Indische keuken, zoals wij hem kennen geboren, is door gebrek aan ingrediënten. Toen de vader van Pascal in Holland arriveerde moest hij de nodige ingrediënten ontberen, simpelweg omdat het niet te koop was in Nederland. Daarnaast is de Indische keuken in Nederland altijd een thuiskeuken geweest, genoteerd in schriftjes van oma’s en tantes met ieder hun eigen manier van koken. Pascal Jalhay wil daar met dit prachtige kookboek Baru Belanda verandering in brengen, want in Indonesië ontdekte hij dat de keuken van zijn roots helemaal niets oubolligs had. Smaakexplosies en kleursensaties trof hij aan. Tijd voor een Indo keuken 3.0! En dat is deze man wel toevertrouwd.
foto: zuurkool met gekruid rundvlees en krokante mie.
Jalhay kookte bij Vermeer twee sterren bij elkaar, ik werkte eens met hem samen bij Keizer Culinair en proefde zijn gedecontrueerde gado gado tijdens een lunch in Bougainville op de Dam. Need I say more? Pascal Jalhay is een kei in het bedenken en assembleren van gerechten en dat is nu juist wat hij in dit kookboek doet samen met andere chefs van Indische afkomst. Een twist geven aan de Indische gerechten. Een mooie samenwerking met oude rotten in de keuken, zoals Lonny Gerungang (Di Roemah in Kerobokan) en Anita Boerenkamp (Spandershoeve in Hilversum) en jonge talenten als Syrco Bakker (Pure C, Cadzand) en Jaimie van Heije (zelfde naam in Amsterdam) met als oogmerk de ontdekking van nieuwe Indonesische keuken.
foto: stunning bapao’s.
Baru Belanda start met een rijsttafel in De Librije in Zwolle. Hier werden de plannen gesmeed voor een nieuwe Indische keuken. Nieuwe smaken, die veel kunnen toevoegen aan de zich steeds uitbreidende Nederlandse culinaire scene. Na de inleiding van Pascal en mijmeringen over Indisch eten toen & nu van diens vader gaan we aan de slag met recepten. Wat een creaties, de kleur, geur en smaak spat van de foto’s af in Pascals ode aan de Indische keuken. Natuurlijk begin je met het zelf maken van smaakmakers zoals boemboes en sambals. Daarna gaat hij aan de slag met zijn creaties. Een klassieke Franse bonenschotel wordt peteh à la nage. Er volgt een ode, hoe kan het ook anders, aan rendang. Of wat te denken van zuurkool met gekruid rundvlees en krokante mie? Zo kan ik nog wel even doorgaan. Vergeet ook de stunning bapao’s niet en Pascals signatuurgerecht gado gado.
foto: de emblematische gado gado van Pascal
Naast Pascal brengen ook andere chefs een ode aan Indonesië, ieder op hun eigen manier. Jimmy Lohamza (Bali James in Breda) maakt o.a. een salade van pijstaartinktvis uit Gianyar en geroosterde kip uit Lombok. Danny Jansen (TV chef) gaat voor babi pangang, maar dan met zalm in plaats van babi. Frank Deuning (Raffles in Den Haag), tot slot, gaat voor gulai kambing, gestoofd geitenvlees. Bij elke chef staat een leuk kort interview. Dat maakt dit kookboek ook een kennismakingsboek met de Indische roots van de chefs.
Met Baru Belanda, een ode aan de Indische keuken is Gereons kookboekenhoek een mooi kookboek over de Indische keuken rijker, modern met inachtneming van al die recepten, die Indische Nederlanders meenamen naar Holland. Pascal Jalhay maakt er “Hollandse nieuwe” mee. Een mooie renaissance van de Indische keuken binnen de Nederlandse eetcultuur. CHAPEAU! in chocoladeletters. Meer dan dat kan Gereons Keuken Thuis er niet van maken.
foto: cover Baru Belanda
Baru Belanda, een ode aan de Indische keuken, Pascal Jalhay & andere chefs (ISBN 9789059569034) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 29,99
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Culinair mindmappen op zaterdag. In Gereons Keuken Thuis (en hoofd) wemelt van de culinaire en vineuze onderwerpen, die mijn aandacht vragen. Uitgestelde kook- en receptprojecten, mijn #franseweken, gastbloggers voor de Italiaanse maand, wijn proeven uit Friuli, de nakende #alfresco zomer en aanstaande maandag de 10e editie van de Culiperslunch. Ik heb er op deze zaterdagochtend wat op bedacht. Culinair mindmappen maakt het hoofd leeg en je blog gaat een duidelijke richting in. Eigenlijk niets anders dan een inhoudelijk to do lijstje.
foto: logo van Wâldfarming
Ik start met de bonen van Wâldfarming. Wat hebben Kollummer zoete erwten, Friese woudbonen en Stienser pronkbonen gemeen, behalve hun rijkdom aan eiwitten, duurzaamheid en prijs? Ze komen alle drie uit het pakket dat Gereons Keuken Thuis onlangs ontving van Wâldfarming de (h)eerlijke streekproducten- en specialiteitenwebshop uit Jistrum in Friesland. Wâldfarming produceert, verwerkt en verkoopt lekkere en mooie streekproducten. Kleinschalig met behulp van zo’n twaalf boeren worden prachtige natuurproducten geteeld, die ze live verkopen op de markten van Leeuwarden en Groningen. Woon je daar niet in de buurt? Dan kun je altijd je licht op steken op Wâldfarming, want daar zijn de lekkere producten van het Hoge Noorden te bestellen. Gereons Keuken Thuis gaat eerst eens proeven en koken. Ik sla er het heerlijke boek Bonen! maar even op na van mijn vriendin en #bonendiva Joke what’s in a name Boon.
foto: witte quindici vendemmia.
Wijnen uit Friuli. Gereons Keuken Thuis werd dit voorjaar blij verrast met mooie wijn en olie uit Friuli, van een oude bekende van mij. Hij ontdekte deze wijnen tijdens het olijf plukken vlakbij Triëst en raakte bekoord van het aanbod aan refosco, monte d’oro en malvasia. Spek voor mijn bekkie, om er in mei wat meer mee te gaan doen. Maar eerst proeven,proeven, proeven!
foto; cover Basisboek Indonesisch.
Op dinsdag 26 maart was ik bij de boekpresentatie van Basisboek Indonesisch. Helaas is Gereons Keuken Thuis niet echt behept met de keuken van de Gordel van Smaragd, in de seventies maakte mijn moeder heerlijke bumbu Bali ikan, frikadel pan en babi kecap. Zij leerde deze gerechten maken, overigens net als zarzuela, van overbuurvrouw Daisy, ik moest zeggen mevrouw Bijleveld. Toen ik ging studeren nam ik het kookboek de Indische keuken thuis mee, uitgeleend aan kompaan en nooit terug gezien. Maar niet getreurd met het Basisboek Indonesisch van HHB finaliste Francis Kuijk, uitgave van GoodCook kan ik in de rebound en begin met verse makreel boemboe Bali.
foto: de pepergelei van Lovely Spice.
Ik ga verder met culinair mindmappen. In SeaSpot staan wat lekkere potjes pepergelei te wachten, totdat het #alfresco seizoen start. Dat betekent lekkere marinades, sausjes of als begeleider bij taco’s met pulled beef en jalapeño pepers, die ik onlangs at bij de Haven van Zandvoort. Vele variaties mogelijk met deze potjes van Lovely Spice.
foto: lunch bij de Haven van Zandvoort.
Baru Belanda, Indische keuken 3.0. Soms zijn er van die kookboeken waar je over blijft nadenken voor je een recensie schrijft. Aytems of inspiration van Ayt Erdogan is er zo eentje, Bijdendijk, een keuken voor de lage landen van Joris Bijdendijk en nu Baru Belanda van Pascal Jalhay, uitgave van Fontaine uitgevers. Waar ken ik Pascal van? Van samen koken voor AH bij een kookstudio in de Elanddsstraat in Amsterdam. Van zijn fenomenale lunch in november 2017 op de Dam samen met tafeldame Jean Beddington en co auteur Marcus CPL en FavorFlav Polman met de gedeconstrueerde gado gado. Anyway maandag zie ik Pascal weer een keertje tijdens de #CPL2019 en kan ik een beeld vormen van de recensie die gaat volgen op Gereons Keuken Thuis.
foto: een geweldig gerecht van Pascal Jalhay.
Tot slot een recept, want wat zou culinair mindmappen zijn zonder de recepten van professeur Circonflexe!
foto: port de Honfleur.
Het zijn nog steeds de #franseweken. Normandië is het land van appels, groene weiden vol gezonde koeien met een bril op. Deze appels leveren onder andere cider en van de melk van de Normandische dames wordt de lekkerste boter en crème fraîche gemaakt. De zee is niet ver weg, vis en schaaldieren vind je overal in Normandië. Daar weet professeur Circonflexe uit Boulogne sur Mer wel raad mee. Hij noteerde dit heerlijke recept voor mosselen in zijn carnet culinair.
Nodig:
2 kg mosselen 1/2 fles appelcider brut 100 g crème fraîche 3 kleine uien 50 g boter 50 g bloem 2 el Dijon mosterd peterselie gehakt bieslook gehakt zout en peper
Bereiding:
Breng in een pan de helft van de cider aan de kook. Controleer de goed gewassen en schoongemaakte mosselen op breuk of openstaan. (door te tikken op schelp gaan ze dicht) Breng de mosselen in de cider aan de kook met peper en zout. Als de mosselen open gaan, haal ze uit de pan en houd ze in de oven warm (80 graden). Zeef het mossel en cider vocht en houd dit warm. Doe de uien gesnipperd in een pan met de boter en laat ze even mooi goud bruin worden, voeg hieraan de bloem toe, bak deze licht mee. Voeg daarna al roerend de rest van de cider en het mosselvocht toe. Zet het vuur lager en laat kort sudderen. Voeg de crème fraîche en de mosterd toe. Doe de mosselen uit de oven op een schaal en giet deze saus erover. Garneren met de gehakte peterselie en bieslook.
HAPPY WEEKEND.
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
