Lifestyle Lab wintereditie.

Een mooie donderdagmiddag in oktober. Op het Westergasfabriekterrein, waar Gereons Keuken en Route een bezoek bracht aan de wintereditie van Lifestyle Lab, een terugkerend evenement georganiseerd door Miss Publicity en WePR. Deze keer waren zij met hun brands neergestreken in Amsterdam Flavours, Pazzanistraat 7, een plek waar food en furniture samenkomen. Een mooie locatie om kennis te maken en te genieten van allerlei producten op food– en lifestylegebied.

Bij binnenkomst werd ik getrakteerd op een Kwekkeboom bitterbal, zomaar uit de oven. Lekker krokant. Via heerlijk stuk citroentaart van Dudok Patisserie belandde ik op de bovenverdieping waar een mooie rode en muzikale hond, een ontwerp van synthesizer virtuoos Jean Michel Jarre mij  welkom heette.

 Een fris en hip glas homemade limonade ingeschonken en kort even snuffelen in de design ideeën hoek van Woonexpress. Wat mij aansprak is dat zij hun stijlgroepen duidelijk presenteerden. En de crea bea’s onder de bezoekers konden zelf een plantenhanger in elkaar knutselen.

Een mooi staaltje van nieuwe en urban styling.

De Lifestyle Lab reis ging verder, via de rauwe chocolade van Lovechock, gemaakt op een mooie manier. Door fermentatie in plaats van het branden van de cacaoboon. Choco vol liefde. Ik proefde hun zoute en crispy variant.

Ik beleefde een kort shampooadvies voor winterse haarconditie van Guhl. Ik kreeg een lekkere fles roze shampoo tegen droog haar aangeboden. Helaas kon ik deze niet sur place consumeren. Een een kort stop over bij de prachtige collectie wijnglazen van Royal Leerdam. Ontworpen door vinologe Barbara Verbeek eigenaresse van een wijnbar in Zandvoort. Shockproef en voor elke wijnsmaak een apart glas. Het nieuwtje is dat voor bubbels de coupe terug is.

 

 

 

Afsluitend belandde Gereons Keuken en Route bij de presentatie van de nieuwe chardonnay varietal van het wijnhuis Barefoot. Niet te veel hout en rond in de mond. Een wijn die ik met een aantal foodykornuiten ga proeven op de vega wijn- en wandelmiddag in november. (verslag volgt)

Het was dus weer een middag vol zintuiglijke en smakelijke waarnemingen op het Lifestyle Lab. Gelaafd met ideeën en een goodiebag in de hand sprong Gereons Keuken en Route op zijn fiets naar Amsterdam West. In mijn keukentje kon het “unbagging”  beginnen.

P.S. meer informatie over de genoemde producten in deze blog vind je op de volgende websites:

barefoot.com

guhl.nl

Jarre.com

kwekkeboom.nl

lovechock.com

royalleerdam.nl

woonexpress.nl

Een kleine waarschuwing, deze blogpost zou gesponsorde content kunnen bevatten.

 

Kerstmis met Rudolph van Veen.

 

 foto: Kerstmis met Rudolph van Veen.

Kerstmis. Ik ben er voor mijn doen vroeg bij dit jaar. Over 10 weken is het alweer Kerst. De favoriete feestdagen van Rudolph van Veen. De kok van 24Kitchen kan altijd intens genieten van dit feest en besloot zo’n anderhalf jaar geleden de daad bij het woord te voegen. Met als resultaat, alweer zijn elfde kookboek. Rudolph’s Christmas. Een boek vol recepten, tips en ideeën voor de leukste tijd van het jaar, aldus Rudolph van Veen. Hij geniet elk jaar weer met volle teugen van de voorbereidingen en het feest zelf. En…, needless to say, Rudolph heeft zijn naam mee, als het op Kerstmis aankomt. Anderhalf jaar werken levert een kookboek vol gezelligheid en voorpret op. Met recepten voor de dagen zelf, maar gerechten die ook een langere doorlooptijd hebben.

Rudolph’s Christmas start met een hoofdstuk over winterse kost om bij op te warmen, zoals een jachtschotel of hazenpeper. Aan mij wel besteed, lekkere winterkost. Voor de kantoorborrel schreef Rudolph een handig tweede hoofdstuk. Over hapjes bij de kerstborrel. Vaak worden last minute dit soort hapjes belegd bij deze of gene, die dan als de donder aan de slag moet. Rudolph helpt ze door de kerstborrelstress heen met Engelse meatpies en een kaas-druivenboom. Easy does it.

Rudolph van Veen bakt graag. Een hoofdstuk vol zoetigheden mocht daarom niet ontbreken. Kerstkransjes, Rudolph’s rendierkoeken en een traditionele Engelse Christmas cake. (ik mocht deze taart al proeven in september in de Rotterdamse Markthal) Oh,  en dan de kerstviering op de school van de kinderen. Ik zelf ken dit fenomeen niet, maar Rudolph loodst de ouders in hoofdstuk 4 er doorheen met bijvoorbeeld kiptoffees. Hoofdstuk 5 gaat over versieren. Het maken van bijvoorbeeld een gemberkoekhuisje, een snoeperij voor een groot gezelschap. Bijna zonde om op te eten, maar dat is wel de bedoeling. Net zoals die heerlijke chocoladesalami. Een leuk presentje overigens.

De kerstdagen zijn begonnen. we starten met het traditioneel kerstontbijt. Iedereen heeft daar wel herinneringen aan. Ontbijt met crumpets, kerststol en wentelteefjes.Hoofdstuk 7 geeft tips voor kerstdrankjes, voor een frambozenspoom of Zweedse Glühwein  Ik ga deze winter zeker eens zo’n gløgg maken. Jammer vind ik dat er geen aandacht aan wijn wordt besteed in het boek.

Het boek gaat verder met Classic Christmas. Alle registers worden opengetrokken. Kerstetiquette komt aan  bod. Heerlijke voor-, hoofd- en nagerechten voor de kerstdis. Zoals kalkoenkroketjes, mozzarellasoep, geglaceerde kastanjes, rodekoolcrumble, Beef Wellington en trifle. Mijn kerstmenu voor dit jaar staat al op het netvlies. Ik ga er in december over bloggen.

Gourmetten. Daar houdt Rudolph van Veen van. Ik weet dat veel culiscribenten dat maar niets vinden, maar het is toch een van de favorieten van de Nederlander tijdens de eindejaarsfeesten.. Daarnaast kun je met gourmetten veel kanten op. Kaasvinkjes, aspergepakketjes, capresemedaillons en falafelburgertjes kunnen zo het pannetje in.

Aan de vegetariërs onder ons wordt ook gedacht met een menu een paddenstoelenpaté, kerstster met caprese of quinoa-pompoenmedaillons. Rudolph van Veen besteedt in de laatste hoofdstukken nog aandacht aan de makkelijke kerst en gerechten voor Oudejaarsavond.

Een compleet feestboek dus, Rudolph’s Christmas, vol makkelijk te bereiden recepten, zodat je zelf ook kunt aanschuiven tijdens de feestdagen. want daar gaat het om. Kerstmis beleven. In een beetje Angelsaksische stijl. Daarin is het boek geslaagd. Zelfs voor mij als niet-kerstadept. Rudolph’s Christmas leest als een klok. Ook belangrijk is de voorpret, die je beleeft. Jammer dat Rudolph van Veen geen wijntips geeft. Dat had het feest compleet gemaakt. Rudolph’s Christmas is een leuk cadeau voor onder de boom of beter nog in de schoen op 5 december. Kun je nog op tijd aan de slag.

Rudolph’s Christmas, door Rudolph van Veen (ISBN 9789045210810) is een uitgave van Karakter Uitgevers. karakteruitgevers.nl en kost € 29,99

Naast het Kerstkookboek maakt Rudolph van Veen een tour door theaters in heel het land. Tijdens zijn show bereidt hij gerechten uit Rudolph’s Christmas. Gaat dat zien!

Meer info op rudolphschristmas.nl

 

NOPI

 foto: NOPI

In februari 2011 opende de brasserie NOPI in het Londense Soho, vlakbij de Westend theaters. Een langgekoesterde wens van Yotam Ottolenghi. Een geheel andere stijl van zaak dan de vermaarde Ottolenghi deli in Islington. In NOPI kun je formeel dineren alvorens naar een theater te gaan, maar aanschuiven voor lunch of aan de kachel kan ook. Het eten is ook anders, door de invloed van Ramael Scully, die in 2005 toetrad in het team van Ottolenghi.

Inmiddels ligt al weer het vijfde boek van de hand van Yotam Ottolenghi in mijn keuken, NOPI, geschreven samen met Scully zoals Ramael in de keuken wordt genoemd. Een geheel andere stijl van koken dan wij gewend zijn van Yotam. In Ottolenghi, het kookboek ging hij samen met Sami Tamimi de keuken in om de smaken van Oost en West Jeruzalem te combineren tot een fusion keuken. Instant succes, net als de bijbehorende deli. En de rest is geschiedenis. Deze moderne Midden Oosterse keuken veroverde Londen en de rest van de wereld.

Nu is er weer een kookboek als gevolg van een samensmelting van culturen en smaken. Ramael Scully, Australiër bracht smaken uit Zuidoost Azië mee. In het begin iets te heftig, vond Ottolenghi maar gaandeweg veroverden deze smaken een plaats in de gerechten van NOPI. En met succes, want wat je in het kookboek leest en ziet spoort aan tot meer. In het kookboek proef je de synthese van  twee denkpatronen, twee totaal andere wereldvisies. de visie van Sami en Yotam was altijd geweest om dingen zonder veel moeite op tafel te toveren. Scully als dare devil voegde daar dynamiek aan toe of royale hoeveelheden boter. In de jaren die volgenden onderhandelden de twee heel wat af en nu ligt daar het resultaat: NOPI. In tegenstelling tot de eerdere kookboeken een wat ingewikkelder boek, niet vanuit de thuiskookgedachte. NOPI is een kookboek voor de foody of hobbykok, die het restaurant eten van de heren wil proeven en maken. Met een beetje goede wil en fantasie zijn de recepten te behappen.

Het boek start met voorgerechten, gebakken mini artisjokken en aioli met roze peperkorrels, geblakerde bosuidip met boerenkool of paarse broccoleti me Griekse skordalia. En dan vergeet ik nog de polentafrites met truffel te noemen, een verrassing.

NOPI gaat verder met salades, een kenmerk van Ottolenghi. De bekende watermeloensalade, die vaak in Gereons Keuken Thuis op tafel staat. Maar nu met ingelegde citroen. Of wat te denken van tomaten met wasabi mascarpone en pijnboompitten.

Dan volgen de bijgerechten. Smeltendzachte koolraapgratin. Rijst met kardemon en kruidnagel. En paprikafrites uit de oven. De smaken knallen van de mooie foto’s af.

Vis neemt een hoofdstuk in beslag. Met een salade van kreeft, venkel en gegrilde druiven. Gestoomde schelvis met een gewaagde sesam bagna cauda. En ohlala, tarbot met oestermayonaise. Wat een combinaties. Ik moet nog heel wat oefenen.

Vlees is ook een uitdaging in NOPI. Gerookte lamskoteletjes of een hertenfilet met dadel labneh, bramen en pindacrumble. Ik verzin het niet. wat een smaakexplosies. En de prachtige geroosterde varkensbuik met geprakte flespompoen. Alle gerechten voorzien van duidelijke uitleg en de ontstaansgeschiedenis.

NOPI besteedt een hoofdstuk aan groenten. Pittige kikkererwtenburgers met kokos en kerrieblad. Hier zie je echt de fusie van smaken. Risotto van parelgort met waterkers. Groent kan mooi zijn en de heren laten dat zien.

Alvorens naar de desserts te gaan besteedt het boek aandacht aan de brunch, want dat kan ook bij NOPI.  Gegrilde grapefruit met steranijssuiker of courgettebeignets met manouri. Spannend om eens op een lazy Sunday te nuttigen.

Dan  komt er een kleine parade van desserts langs. Tapioca met kokosjam en gekaramelliseerde rumbananen. Financiers met pecan-koffiecrème. Aardbeienmengelmoes, waar je de Eton Mess in herkent.

Het boek geeft afsluitend nog wat cocktail recepten, ook belangrijk en basisideeën voor condimenten. De laatsten zijn natuurlijk belangrijk in het combineren van de wereldvisies van Scully en Ottolenghi en geven die daring touch aan de gerechten.

In dit korte bestek is het moeilijk alle details, alle zintuiglijke prikkelingen te beschrijven, die NOPI biedt. Het boek is prachtig vormgegeven en ik heb gesmuld van de foto’s. Het is voor mij meer een inspiratie- dan een kookboek. Zo’n boek dat je erbij pakt, als je een kook- of blogdip hebt.  Ik denk dat NOPI een klassieker gaat worden. En daarnaast veel kookplezier gaat geven aan de foody en hobbykok.

Ervaar het zelf, want dat is dit boek vooral. NOPI is een experience.

NOPI, van Yotam Ottolenghi en Ramael Scully (ISBN 9789059566149) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 34,95

NOPI is gevestigd op 21-22 Warwick Street W1B  5NE  London.

http://www.ottolenghi.co.uk/locations

Delicious, proef de wereld!

 foto: Proef de wereld!

Het septemberzonnetje schijnt op het Amsterdamse balkon van Gereons Keuken Thuis. Ik ga op reis. Op mijn buitentafel ligt het nieuwe kookboek van Delicious, proef de wereld! De schrijfster, Valli Little, van dit boek, nummer 5 al weer uit de Delicious serie, neemt de lezer en kok mee op een wereldreis van gemakkelijke en heerlijke gerechten.

Valli Little groeide op in Groot Brittannië in een milieu van restaurateurs en culi’s. Ze volgde een opleiding aan de wereldvermaarde kookschool Cordon Bleu. Alles aan haar ademt een passie voor eten. Voor lekker eten. De schrijfster is inmiddels 14 jaar food director van het Australische zusje van Delicious, waar zij tal van recepten voor schreef. Daarnaast is ze een geziene radiogast en auteur van talrijke kookboeken. Valli woont in Sydney en als het even kan kookt ze de sterren van de hemel voor haar man en inmiddels volwassen zoons, die graag een vorkje mee komen  prikken,

En wat voor een vorkje. In Proef de wereld laat Valli Little ons kennismaken met 120 recepten uit verschillende keukens. Makkelijk te bereiden voor de kok, die in het weekend aan de slag wil.

Het boek start in de Bel Paese met een keur aan Italiaanse regionale recepten in een modern jasje, zoals Piëmonte paprika’s, die Valli haar cursisten laat maken tijden haar kooklessen in Piëmonte.

Een echt weekendgerecht als Romeinse kip met een romige polenta. Om te besluiten met minimisus (kleine tiramisus) met zoete Marsala.

We gaan naar Spanje, dat volgens Valli een rijk verleden weerspiegelt. Ham, saffraan, pimentón, groente en fruit uit de Vega. Kroketjes met ham en manchegokaas, natuurlijk paella en een crema Catalana.

We gaan naar Down Under. Een smeltkroes van smaken. En verschillende klimaten, die zorgen voor een verrassende uitgebreide keuze aan ingrediënten. En spannende nieuwe gerechten als broodjes worst van de bbq met bier-uienmarmelade, oven gebakken zeebaars en mini pavlova’s. Modern eten, fusion.

Valli Little reist verder naar het kleurrijke India. Tandoori zwaardvis met pilaf, garnalen als in Kasjmir en een curry van kokos en rundvlees ontbreken niet in dit hoofdstuk.

We gaan naar het land van Uncle Sam, waar een aantal verrassingen op het menu staan. De emblematische Maryland crabcakes, een Sloppy Joe. Gefrituurde kip uit het Zuiden en de Mississippi mud pie. Lekkere Amerikaans, vol met smaken.

Het volgende hoofdstuk behandelt Azië, in een nutshell.  Tom yam gebakken rijst, gesmoorde varkensbuik met zwarte azijn en chiliperen. Dit hoofdstuk is niet het meest uitgebreide ten opzichte van de andere werelddelen.

Volgende halte is Latijns Amerika, van Patagonië tot Mexico met empanada’s, ceviche met kokos en mango. Een matambre met chimichurri van de pampa’s. Om te eindigen met feestelijke Mexicaanse ijslolly’s, natuurlijk met tequila.

La France, het volgende land, hierin verraadt de schrijfster haar opleiding. Klassiek in een nieuw jasje. Warme geitenkaas fondue met primeurs, een tarte tatin van tomaten, gekonfijte eend met aardappels op de wijze van Sarlat. Als dessert crêpes Suzette.

Het op één na laatste hoofdstuk gaat over de keuken van Little’s moederland. Brits eten. Rarebit met ei. Vis in bierbeslag en bubble& squeak. Of wat te denken van een banoffee taart voor bij je kop thee. Alles Britser dan Brits in dit hoofdstuk.

Het boek besluit met wat gerechten uit het Midden Oosten, wat wederom vrij breed is. Van kofta op de wijze van Ottolenghi tot pavlova met Truks fruit.

Delicious, proef de wereld leest als een magazine.De snelle overgang van het ene naar het andere continent, de prachtige foto’s. Je merkt duidelijk de tijdschrift achtergrond van de schrijfster. Proeft haar voorliefde voor de Europees getinte keuken. De keukens van Azië, Latijns Amerika en Midden Oosten staan wat minder in de picture. Misschien ook wel niet de bedoeling van dit boek.

Proef de wereld is een boek van deze tijd voor beginnende koks, die graag wat mee willen pikken vanuit allerlei culturen zonder te veel moeite. Daarin is het boek geslaagd te noemen, ook in de productinformatie, die Valli Little per recept geeft.

Minder geslaagd vind ik dat de schrijfster bij sommige onderdelen van de  recepten verwijst naar een website. Niet echt handig als je in de keuken staat. Ik had dan het basisrecept ook opgenomen.

Maar op de keper beschouwd is dit vijfde boek van Delicious een mooi boek voor de beginnende weekendkok of foodblogger. Vol inspiratie vanuit alle hoeken van de wereld. Delicious, proef de wereld! Daarmee eindigt de reis.

Delicious, Proef de wereld! door Valli Little (ISBN 9789059566170) is een uitgave van Fontaine Uitgevers, fontaineuitgevers.nl en is te koop voor € 27,95

 

Als een vis in het water, vis en Rueda.

 foto: vis uit de Noordzee

 

Als een vis in het water, vis moet zwemmen. Je kon deze kreten bijna letterlijk nemen op deze vrijdagmiddag op het Bacchus wijnfestival in het Amsterdamse Bos. De weergoden hadden besloten wat water bij de wijn te doen en trakteerden de early birds op het wijnfestival met flinke buien. Alras stonden de bezoekers, ook Gereons Keuken Thuis, tot aan de enkels in het water. Maar dat mocht de pret niet drukken. In één van de tenten werden we aan mooi gedekte tafel verwelkomd voor een vis- en wijnproeverij.

Een proeverij van verse Noordzeevis in combinatie met de speciale witte wijnen uit de Rueda, een streek in het noordwesten van Castillië. Wijn gemaakt van de sauvignon blanc en nog belangrijker de verdejo druif.

 foto: de uitnodigend gedekte tafel in de tent.

Namens het Nederlands Visbureau trapte Peter Koelewijn af. Hij is een visman in hart en nieren en vertelde uitgebreid over de rijkdom die de Noordzee aan vis biedt. Over de opmerkelijk lage visconsumptie in Nederland. Over het MSC keurmerk*. De naar links gedraaide tarbot en griet en de rechts gedraaide schol. (ik maak geen grapje) Hij fileerde een schol en legde uit hoe mooie kabeljauw filets te maken.

Niek Beute, ex sommelier van restaurant Vermeer, vermaakte de gasten met een presentatie van witte wijnen uit de Rueda. Zijn liefde voor dit gebied. En zijn slogan, dat wijn ook iets onaangenaams mag hebben, waar door je de smaak blijft herinneren. Niek houdt wel van wat straffigheid, een soort 50 tinten verdejo. Over appelpitten bitter en koele vinificatie. Rueda wijnen zijn voornamelijk wit. En smaakten uitstekend bij het menu van de middag. Vis en Rueda een mooi stel.

 foto: parade van Rueda’s

Comfortabel schuilend voor de regen, startte het menu met een klassieke garnalencocktail. Hollandse garnalen, zo van de kust. Vol smaak. Er wordt hard aan gewerkt om een MSC keurmerk te koppelen aan de Hollandse garnaal. De cocktail werd begeleid door twee sauvignon blancs uit de Rueda. Ik vond het niet de beste combinatie, gezien het sterke kruid, dat in de salade bij de garnalen was verwerkt.

Het tweede gerecht was een ceviche van schol met een gazpacho van paprika. De schol had iets dunner en gaarder gemogen, maar de koks lieten zien dat er hele mooie en hippe bereidingen mogelijk zijn met deze platvis.  Nederlanders eten vis aan de kraam, gebakken in olie of in een restaurant. De koks deze middag lieten zien dat je in een handomdraai een leuk gerecht maakt. Bij de ceviche dronken we twee witte Rueda’s, van de verdejodruif, waarvan de Castelo de Medina uit 2014 de beste keus was. Wederom het bitter van de appelpit tegenover het zuur in de ceviche. Misschien is dat wel de reden waarom Rueda zo populair aan het worden is. Het Spaanse zomergevoel in je glas.

Een bouillabaisse volgde. Deze keer met Noordzeevis. De soep warmde de aanwezigen op, want Neptunus en de zijnen hadden er nog steeds lol in om bakken vol hemelwater op het tentdoek te laten neerkomen.

 foto: gerecht van kabeljauw.

Het maal werd besloten met een kabeljauwfilet met wat pastinaakpuree, snijboon, gele biet en gomazio, een mélange van zout en zwarte sesam. Een mooi gerecht met spannende smaken. Hierbij werd wat mij betreft de topper van de verdejo’s geschonken, een houtgelagerde Macén Barrel fermented.

En zo kwam er een einde aan een middag, waar Gereons Keuken Thuis zich als een vis in het water voelde. De gedegen viskennis van Peter Koelewijn en de enthousiaste presentatie van Niek Beute. Ik wil hem een wijnverteller noemen. Na het afscheid en met een hoofd vol inspiratie waadde ik naar de inmiddels verdronken auto.

Op de site van het Nederlands Visbureau vind je heerlijke recepten met Noordzeevis of neem hun Visculinair magazine mee bij je visman. visrecepten.nl Wil je ook meer over wijn of specifiek Rueda weten bezoek dan eens de site van Niek vinoniek.nl

* Alles over het MSC, duurzame visserij keurmerk vind je op de site van het Nederlands Visbureau visbureau.nl

Foodblogevent augustus, schaamteloos genieten.

 

 foto: la Poema de la Tierra.

Wat dat toch is in de Nederlandse cultuur? Dat er voor het werkwoord genieten altijd schaamteloos wordt geplakt. Geniet gewoon eens van wat je in je mond stopt, zonder je ervoor te schamen. Ach, het zal wel 400 jaar calvinisme zijn. Niet voor niets hadden in de zeventiende eeuw, onze Gouden Eeuw, schilderen met eten verborgen metaforen voor (zinnelijk) genot. Mijn vriend Jeffrey Greene wijdt er zelfs een heel hoofdstuk aan in zijn nieuwe boek. “The wild edibles” Genieten dient voorop te staan, niet de schaamte. Of je moet genieten van je schaamteloosheid, maar dat is weer een ander onderwerp. Niet  het thema van het foodblogevent van deze maand augustus. Dat gaat gewoon over desserts. En als we het dan toch over schaamteloze desserts hebben. Eén van de leukste desserts, die ik mocht proeven waren de borsten van Venus uit het Dali kookboek. Les diners de Gala. Voor de gelegenheid presenteerde chefkok Dick Soek van de Piloersemaborg deze attributen van de godin als afsluiting van een Dali lunch op 10 december 2014.  http://gereonskeukenthuis.nl/blog/les-diners-de-gala/

Maar nu terug naar het foodblogevent. In Gereons Keuken Thuis worden wel desserts bereid voor gasten, maar zelf ben ik niet van de zoete afsluiting. Ik schreef hier al eens een heel verhaal over op mijn blog en in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Daaruit haalde ik ook mijn inzending voor deze maand. Monte Bianchini, kleine bergjes van kastanjemeel met room. Als knipoog naar de komende herfst. En je moet er gewoon van genieten. Vooral niet met mate of schaamte, als je een zoetekauw bent.

Nodig (4-6 personen):

500 g ongepelde kastanjes

1 eetlepel venkelzaad

4 el warme melk

2 el suiker

3 el cognac of rum

4dl slagroom

1/2 eetlepel poedersuiker

cantucini

Bereiding:

Kerf de kastanjes in met een mesje. Breng een pan water aan de kook met een snufje zout en het venkelzaad. kook de kastanjes in een uur gaar. Giet de kastanjes af en laats ze afkoelen. pel de kastanjes en verwijder ook de vliesjes.Pureer de kastanjes met een fijne draaizeef of in de keukenmachine. Voeg de warme melk, suiker en cognac of rum toe.

Klop de slagroom met de poedersuiker lobbig.Vul de glazen onderin met 1 of  2 cantucini koekjes. Schep het kastanje mengsel erop en garneer met een flinke schep slagroom.

Ook kun je op een bodem van de koekjes er één  berg van maken en er bovenop een flinke dot slagroom. Een echte Monte Bianco

 

Foodparade, l’heure de l’apéro.

 foto: een aperitief paradijs op een Franse markt.

Zet een bankje of wat stoelen buiten, nodig je buren eens uit voor een borrel op straat. Je leert elkaar kennen en daar kunnen mooie dingen uit voortkomen. Dit stond in het krantje van de gemeente Amsterdam. Gezamenlijk een aperitief drinken verhoogt de sociale cohesie. Er bestaan al heel wat van deze clubjes en initiatieven in de stad. In Frankrijk kennen ze dit  fenomeen al wat langer, er is zelfs een speciale dag aan gewijd. Le jour de l’apéro, Een evenement à la Burendag in Nederland. Maar dan wat Bourgondischer. Met een hapje en een drankje in plaats van alleen een kopje troost uit Joure. Getriggerd door de #culipost, die ik ontving van Bommels Conserven, vandaag een foodparade, l’heure de l’apéro. In het teken van hapjes bij je borrel. Wat te denken van little gem blaadjes met wat tabouleh of een gezellig bord met verse Canteloup  meloen, jambon de Bayonne en basilicum of kiovleugeltjes met wasabi room. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/kipvleugeltjes-met-wasabislagroom/  Naast een glas rosé. Want rosé mag weer voor mannen. Move over IPA bieren en gin tonic.

 Je kunt je apéro opluisteren met de lekkere producten van Bommels Conserven. http://www.bommelsconserven.nl/ Marc en Dineke van Bommel zijn echte levensgenieters en zij importeren de lekkerste en mooiste dingen. Ik schreef al eerder over hun blikjes van La Belle Iloise, hun punch créole en het zout van de salines van Ibiza. Deze twee ondernemers hebben een neus voor lekker trouvailles. Te koop in hun webshop of bij geselecteerde delicatessenwinkels.

Maak een een taboulé van Jean Martin en serveer deze op een blaadjes little gem sla.

 Of serveer bij een glas witte San Gimignano van fattoria la Vialla  bij de meloen met jambon de Bayonne.

Brosé met uitzicht op zee, fin de la journée. Dat rijmt.

 Anchoïade van Jean Martin. Vive la Provence!

 Crudités op een zonnige namiddag.

Een glas cabernet van  Wild Pig wineries.

 Rillettes daar doe je Gereons Keuken Thuis een plezier mee, Zoals deze 01 rillettés met sel de Guérande van Bommels Conserven. Warm stukje stokbrood erbij voor naast je glas Westmalle of la Trappe trappistenbier. Ik schreef onlangs nog over deze tien speciale bieren. http://gereonskeukenthuis.nl/blog/trappist-de-tien-heerlijke-bieren/

En voor de liefhebber van een cocktail tijdens de apéro is er spekkoek likeur van Sayah. www.sayah.nl Twee ondernemers maakten vonden een recept voor deze likeur in een oud notitieboekje van hun grootmoeder. Zij perfectioneerden de likeur. In plaats van troebele spekkoek likeur bedachten zij een methode om deze helder te  krijgen. Ze wonnen er zelfs een internationale prijs mee. Een tempo doeloe drankje of misschien juist voor in je hippe lounge cocktail. Een ticket to Bali cocktail, http://sayah.nl/serving-tips/ticket-2-bali-cocktail Zo duurt de zomer wat langer.

Een foodparade, l’heure de l’apéro En die zon hier zie ik aan het eind van de dag wel terug keren. Met hoop ik zicht op de tall ships voor de rede op weg naar SAIL 2015.

NB: er kunnen gesponsorde onderdelen in deze blogpost zitten..

 

St. Tropez cooking, gegrilde lamskoteletten.

 foto: achter de haven wacht een baaitje.

Zaterdag alweer…. midden in het al fresco seizoen. Ik pak het leuke boek van Nina Parker, Saint Tropez uit Gereons kookboekenhoek. Garant voor wat extra zomerse inspiratie. Ik schreef er al eens een recensie over op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/ninasainttropez/ Door de zomerse fotografie, door de recepten. Het  bladeren in dit boek blijft altijd een korte vakantie. Nina neemt je mee naar leuke plekken in de streek, naar leuke adresjes. Er is altijd veel te ontdekken. Maar nu doe ik dat liever met dit boek, i.p.v  aanschuiven op de D98 tussen Grimaud en Saint Tropez. Of stilstaan met alle anderen in de file naar het strand van Pampelonne.  Geef mij met deze temperaturen maar Zandvoort.(voor de gelegenheid maar Zand Tropez gedoopt) Zo vanuit Gereons Seaspot het strand op. Genieten van de Noordzee. Een koffie bij George 5, Mer du Nord. Saint Tropez kan wel weer in een ander seizoen. Neemt niet weg dat je wel een zuidelijk gerecht kunt maken. Wat te eten al fresco?  Gegrilde lamskoteletten. Sissend op de grill of barbecue met Provençaalse kruiden zo van het balkon geplukt. Een lekkere gepofte aardappel met wat zure room erbij. En een glas rode Côtes de Provence. Instant zomer terwijl je naar het blauwe zwerk boven de zee kijkt.

Nodig:

8 lamskoteletten

4 el olijfolie

peper en zout

2 el vers gehakte Provençaalse kruiden (tijm, oregano, rozemarijn en marjolein)

2 tenen knoflook

Bereiding:

Hak de verse kruiden fijn. Pers de knoflooktenen uit. Men kruiden en knoflook door olijfolie. Bestrooi de lamskoteletten met wat zout en peper. Bestrijk hierna de lamskoteletten met de kruiden olie en leg ze op de barbecue of grill. Grill het vlees ongeveer 4 à 5 minuten per kant. bestrijk tussen door nog met wat olie. Serveer de gegrilde lamskoteletten direct.

Barbecue à la Saint Tropez

 foto: BB à Saint Tropez who else?

Ik ben in dit weekend eens aan het try out koken geslagen in het kader van mijn estivale #alfresco actie. De komende zomerweken ga ik koken, bakken, grillen, stoven en BBQ’en à la Saint Tropez. Dat is het nieuwe thema. Instant zomergevoel, buiten eten! Tafel gedekt. Rosé uit de karaf. Water met munt. In goed gezelschap. Een avond vol mooie verhalen over reizen en meer. Barbecue à la Saint Tropez. Ik maak vanavond kipdijtjes in ras al hanout-  en honingmarinade. Erbij serveer ik een salade van komkommer, watermeloen, feta en munt. Een homemade tabouleh en mijn van zon doordrenkte ratatouille. We zetten een CD van de Gipsy Kings op.  De stemming zit er al in. Schenken als apréro een glas bubbels in. We knabbelen van met de crudités met aïoli.  Daarna gaat de buitengrill aan en worden de dijtjes geroosterd. De salade komt naar buiten en de tabouleh. Het buitenpitje gaat aan voor de ratatouille. We sluiten de avond af met een groot bord met aardbeien en twee soorten gorgonzola. Zoet en pikant, oh la la! Heerlijk zo’n barbecue à la Saint Tropez.

 foto: frisse watermeloensalade

Nodig:

8 kipdijen zonder botje

3 el olie

1 el sherry azijn

1 el honing

zout en peper

1 el ras al hanout

1 citroen in partjes

gehakte peterselie

Bereiding:

Leg de kipdijfilets in een schaal. Maak van de olie, azijn, honing en kruiden een marinade. Smeer het vlees hiermee in en zet het een middag in de ijskast. Steek de bbq aan of de gril en rooster de gemarineerde filets gaar. Smeer telkens wat van de marinade op het vlees bij het omkeren. Serveer direct met wat gehakte peterselie en  partjes citroen.

Al fresco 2015, spiedini van Rick

 foto: Ricks spiedini

Hij is binnen, de eerste inzending voor Gereons Keuken al fresco 2015. All the way from the States! Rick Amatulli uit Massapequa Park, Long Island (NY) zond zijn recept voor spiedini in. Zijn zomerse maaltijd. Het is een recept uit de Siciliaanse tak van zijn familie. Van zijn zia Nina. Zij is behalve een gracieuze Italiaanse verschijning ook een spectaculaire kok. Spiedini kun je ruim te voren maken, zodat ze daarna snel buiten op de grill kunnen worden bereid. Rick maakt ze van bavette. (steak van de vangen/flanken van het rund) Maar spiedini kunnen van elk soort vlees worden gemaakt. Een snel en makkelijk recept  met dank aan deze Italië adept. We drinken er een fles rode sangiovese bij. Tondo Tondo uit de Tuscan Sun Wines collectie van onze wederzijdse vriendin Frances Mayes.

Nodig (6 spiezen):

700 g bavette (flanksteak)

150 ml olijfolie

3 sneden oud brood verkruimeld

1 tl oregano

2 tenen knoflook

50 g Parmezaanse kaas geraspt

2 grote uien

12 jonge laurierblaadjes

peper en zout

Bereiding:

Snijd het bavette vlees in blokjes. Bestrooi met wat peper en zout. Doe het vlees in een kom en giet de olijfolie erbij. Maak kruim van het oude brood, voeg de knoflook, oregano, peper, zout en Parmezaanse kaas toe. Meng dit goed door het vlees. laat de smaken even intrekken.

Snijd de uien in “blaadjes”. Rijg eerst een jong laurierblaadje daarna om en om vlees en uiblaadje aan een spies. Sluit af met een laurierblaadje Grill de spiezen op de barbecue 2 à 3 minuten totdat ze medium zijn. Serveer direct.

Rick Amatulli serveert deze spiedini met gevulde artisjokken en een lichte zomerse salade. Buon appetito.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten