De meisjes van het GrachtenAtelier, gesprekken en gerechten.

 grachtenatelierfoto: Caroline en Jacqueline Mulders

Aan de Oudegracht in Utrecht gonst het van de activiteit. In twee kelders wordt geschilderd, gekookt, gepimpt en wijn geproefd. Dit onder de bezielende leiding van twee zussen Jacqueline en Caroline Mulders. Een tweeling, die in 2006 begon met het Grachtenatelier. In eerste instantie een creatief gebeuren, in tweede aanleg culinair. En nu is er zelfs de Grachtengalerie aan toegevoegd. Vol mooie hedendaagse kunst.Ik ben benieuwd wat de dames te vertellen hebben. Hun beloning natuurlijk een recept op maat.

 Wie zijn Caroline en Jacqueline. Vertel eens iets over  jullie zelf?

Caroline trapt af: Ik ben Caroline, inmiddels alweer 42 jaar jong , 3 prachtige zoontjes van 5-7 en 10 en een hele lieve man Jeroen!  So far my family life. Ik heb aan de Montaigne modeacademie in Amsterdam gestudeerd en deze succesvol afgerond. Daar heb ik de basis gelegd voor mij creatieve achtergrond.

Na mijn opleiding heb ik bij diverse bedrijven als stylist gewerkt waarbij ik na de komst van mijn oudste zoon Tibeau als freelancer ben gaan werken. Zo kon ik veel beter mijn tijd plannen en toch nog veel thuis zijn voor Tibeau.

Na een paar jaar als freelancer te hebben gewerkt ben ik met Jacqueline het GrachtenAtelier gestart. Jeroen is inmiddels ook eigen ondernemer, zijn hart ligt bij de watersport en dan voornamelijk Stand Up Paddle. Met een goede vriend hebben ze een hele boardline ontwikkeld, die  nu over de hele wereld te koop is. “Von Orange” is the name.

Wij wonen in het Oosten van het land. Dat zou je niet verwachten met een zaak in Utrecht. Jeroen vond 7 jaar geleden een baan in Nijverdal en gezien wij net met het GrachtenAtelier waren gestart hebben we ervoor gekozen om dicht  bij zijn baan te gaan wonen. Voordeel daar is dat we een prachtig huis hebben met alle ruimte erom heen. Met 3 jongens in huis is dat wel een welkome afwisseling. Ik vind het zelf niet erg om te rijden, maar ik denk over een paar jaar dat we wel weer terug gaan naar het Westen.  Hierna vult Jacqueline to the point aan: Ik ben Jacqueline, een kookgek, creatieveling, moeder, leermeester en ondernemer. Wij hebben van onze beide passies ons werk gemaakt.

 

 

Wat doen jullie op dit moment? Wat houdt jullie bezig? Welke projecten?

 Caroline: Het GrachtenAtelier en de GrachtenGalerie zijn onze grootste projecten en daarbinnen speelt zich alles af. Iedere 8 weken hebben we een wisselende expositie in de galerie met een feestelijke opening. Ikzelf exposeer daar met andere gastkunstenaars. Iedere 2 maanden is het weer werken naar die deadline om alles klaar te hebben voor de expositie en als het me lukt om ook weer nieuw werk aan te leveren. Door de drukte van het atelier sla ik ook wel eens een expositie over. Jolien die bij ons de galerie beheert, heeft de supervisie over de exposities en al het contact met de kunstenaars. Samen bespreken we welke we richting we op willen, maar zij is degene die het verder oppakt, dat geeft veel rust voor mij, zodat ik ook weer tijd heb voor andere zaken bij het Atelier.

De workshop worden het hele jaar door geboekt, de inkopen voor de creatieve workshops doe ik en het inwerken van nieuw creatief personeel. Ook willen we ieder jaar weer een aantal nieuwe workshops op de kaart zetten. We kijken dan voornamelijk naar wat de trend is en of er bv leuke nieuwe aanvragen binnenkomen. We hebben recent The Taste of Holland uitgewerkt. Dit was naar aanleiding van de Voice of Holland, maar inmiddels is er ook een programma The Taste op tv. Wij zijn er dus op tijd bij en hier wordt heel enthousiast op gereageerd.

Verder houd ik me bezig met het hele financiële plaatje achter de schermen en de PR.

Tot een tijd terug deed ik ook alle boekingen, maar we zijn zo enorm gegroeid in een paar jaar, dat we inmiddels iemand hebben aangenomen hiervoor. Carline neemt nu alle boekingen aan en ik haar ondersteun waar nodig.

Jacqueline vult aan:  Ik ben verantwoordelijk voor de aansturing van het personeel en alle HR taken en de ontwikkeling van nieuwe kookworkshops en culinaire uitjes. Ik doe veel aan trendwatching. En zijn altijd druk met het ontwikkelen van nieuwe food- en kunstconcepten.

 

Vertel eens over de start van het Grachtenatelier? Hoe is dat ontstaan?

Zoals ik al vertelde werkte ik na mij studie als freelance stylist. Perfect! Ik kon al mijn tijd zelf indelen en bepalen. Jacqueline is in die tijd een zeilreis gaan maken met haar man Bas.

Jaccqueline vertelt: Tijdens mijn wereldreis had ik echt goed de tijd om na te denken wat ik wilde en hebben Car en ik veel gespard. We wilden altijd al iets samen gaan doen, maar wisten niet goed wat omdat we zo verschillend waren. Een ding hadden we wel samen gemeen, we waren altijd in voor een feestje en vonden het ook leuk om dit te organiseren. Vroeger speelden we restaurantje en daagden we elkaar altijd uit. Dat doen we nu nog steeds alleen op grotere schaal. En sinds twee jaar hebben we ook de GrachtenGalerie, een prachtige galerie waar Caroline samen met andere moderne kunstenaars exposeert.

In de ideeënfase hebben we samen een kinderboekje gemaakt, dat helaas nooit helemaal is afgekomen. Maar daar is de basis gelegd voor onze eerste samenwerking. Toen zij na anderhalf jaar terugkwam en zij ook niet aan een vaste baan vast zat, was het voor ons een perfect moment om een eigen bedrijf op te starten. Mijn moeder Maria die een interieurzaak in Utrecht had, ging met haar winkel verhuizen naar een ander pand. Dat was een prachtig grachtenpand met zoals men ze kent een prachtige sfeervolle werfkelder.

Wij mochten van haar een deel van die kelder gebruiken om daar een workshop atelier te starten.

We zijn drie maanden bezig geweest om alles uit te denken, een website te bouwen, inkopen te doen voor de workshops en de ruimte klaar te maken.

Onze allereerste klant was onze moeder. Zij kwam op 24 februari 2006 haar verjaardag vieren bij ons. De eerste telefoontjes kan ik me ook nog wel herinneren. De website was af en dan krijg je in een keer een telefoontje van iemand die een workshop wilt doen. Daar kregen wij dan echt een kick van. Wauw ze weten ons te vinden!

Hoe hebben jullie je aangepast aan elkaar, aan elkaars disciplines?

Jacqueline vertelt over de samenwerking: Car is secuurder dan ik en wil graag alles tot in de detail weten. Ik ben meer van de grote lijnen en haal veel energie uit het werven en coachen van personeel. Dat heb ik hiervoor ook jaren gedaan en dus logisch dat ik de planning en de aansturing van het personeel ben gaan doen. Het is heerlijk om met een creatief samen te werken, we houden elkaar echt scherp en lopen elkaar ook niet in de weg. We hebben onze eigen taken en eigen verantwoordelijkheden en stemmen veel met elkaar af. We zijn beide harde werkers en maken snel beslissingen.

Caroline: We zijn begonnen met creatieve workshops, dat was mijn discipline. Jacqueline was meer de regelneef, dus die zat op de boekingen. Iedere groep ontvingen we in het begin nog met z’n tweetjes. Jac heette ze welkom en was de gastvrouw en ik gaf de workshop. Ik leerde van haar hoe voor een groep te staan, daar is zij een natuurtalent in en zij leerde van mij hoe de workshop te geven, ben ik ook een natuurtalent in . De perfecte combinatie.

Al snel kregen we meerdere aanvragen en stonden we ieder onze eigen workshops te geven. Ik trots dat ik zelf voor een groep kon staan en Jac trots dat zij als niet creatieve toch een groep kon inspireren met een creatieve workshop. Na 1 jaar hebben we de hele kelder van mijn moeder overgenomen, omdat het al snel veel drukker werd en gingen we ook voor het eerst huur betalen. Dat maakte het ook wel weer spannend. Het werd nu een stuk serieuzer. We zijn de workshops gaan uitbreiden van creatief naar creatief en culinair. Toen ging het in een keer als een speer. Ik heb na een tijdje mijn freelance opdrachten (deed ik er nog naast) en Jac haar parttime baan opgezegd en hebben we ons volledig op het GrachtenAtelier gestort. We groeiden uit ons jasje in één werfkelder. Dus in 2009 hebben we een tweede werfkelder erbij gekocht Daar hebben we een prachtige kookstudio gebouwd. Dat gaf ook weer veel meer mogelijkheden.

 

Wat is de minst aantrekkelijke kant van het ondernemen voor jullie? En dan meteen de meest aantrekkelijke?

Jacqueline vertelt: Minst is dat je altijd de verantwoordelijkheid hebt en het nooit stopt. Als er iemand ziek wordt en niemand kan invallen, dan zijn wij degene die dit moeten opvangen en onze privé afspraken moeten afzeggen. In het hoogseizoen maken we lange dagen en als je dan na een lange dag werken s’nachts thuis komt, gaat toch de computer aan om je mail weg te werken, wetende dat om half acht in de ochtend weer de wekker gaat. Daarentegen doe ik wat ik ontzettend leuk vind, ben ik echt met mijn passie bezig en dan is het helemaal niet erg om hard te werken en heb ik heel veel vrijheid. Ik kan mijn tijden zelf plannen. Met het gezin ontbijten is heilig voor mij en ga dus na de files rijden. Het is heel afwisselend werk en geniet er nog elke dag van. We staan nooit stil en zijn altijd bezig met vooruitgang en nieuwe projecten. Ik ben een echte regelneef en dat doe ik volop!

Caroline vult haar zus aan; Dat is een moeilijke de minst aantrekkelijke. Ik probeer toch overal het positieve van in te zien, maar als ik iets moet kiezen dan denk ik dat je als ondernemer altijd heel veel plannen en ideeën hebt en dan door tijd of geldgebrek blijven dingen soms te lang liggen. Je wil dan graag sneller gaan. Maar dat gaat dan helaas niet, wat frustrerend kan werken. Ik probeer dan ook wel altijd te kijken naar wat we wel allemaal al hebben bereikt, want het zou zonde zijn als dat daardoor in het niet zou vallen. De meest aantrekkelijke kant vind ik dat je toch je eigen tijd kan bepalen, maar ook alle eind beslissingen kan nemen. Als je voor een baas werkt, kun je nog zulke goede ideeën hebben. Maar als hij het niet ziet blijven ze liggen.

 Wat kunnen jullie over jullie workshops vertellen?

Bijna al onze workshops zijn ingericht om met een groep iets te gaan maken. Bij de creatieve kun je ook voor jezelf wat gaan maken, maar heel vaak gaan deze ook in groepsverband. Workshops/spelprogramma’s, zoals wie is de mol, Crazy 88 etc. , maar ook kookworkshops zoals tapas en diverse viergangenmenu’s met verschillende thema’s zoals Italiaans, Frans. We volgen de seizoenen. Naast de workshops verzorgen we hele dagprogramma’s en gebruiken we veel de stad en Het gaat bij ons om de beleving. Je wilt graag wat leren, maar voornamelijk ook een hele leuke dag hebben met je collega’s, vrienden of familie. Wij hebben daar een sausje van gemaakt als het ware. Wij zijn een echt familiebedrijf en willen graag dat iedereen zich bij ons thuis voelt. Gastvrijheid staat bij ons hoog in het vaandel. seizoenen. Naast de workshops verzorgen we hele dagprogramma’s en gebruiken we veel de stad en andere toeleveranciers. Ook geven we veel private diners, recepties, business meetings en kan men bij ons trouwen!

Wat vinden jullie gasten van de workshops?

Iedere gast krijgt bij ons achteraf een evaluatie opgestuurd, zo hebben we het ook gelijk in de gaten als er iets gebeurd waar we bv weer scherper op kunnen zijn. Maar ook de goede dingen krijg je dan te horen. Wanneer wij een evaluatie onder een cijfer 8 binnen krijgen, dan zijn wij niet tevreden. Dan gaan we gelijk kijken wat er anders is gegaan om dit een volgende keer te voorkomen.

Gelukkig krijgen we eigenlijk altijd wel een goede evaluatie. We merken dat we ook veel goede mond op mond reclame krijgen en dat er veel gasten bij ons boeken via iemand die ze hebben gesproken en dat doet goed! Jacqueline vertelt verder: Inspirerend, informeel, lekker en verrassend. Mensen voelen zich welkom bij ons en ervaren een echte belevenis. Ze gaan rijker naar huis en het leuke is bij een workshop, iedereen is bij ons gelijk. Even geen rangen en standen, maar samen als team presteren.

 

Wat vinden jullie een heerlijke maaltijd?

 Caroline: Ik ben sinds een tijdje op de gezonde toer. Je merkt dat door drukte, dat je niet altijd de tijd neemt om goed te eten. Ik heb nu een vaste boodschappenlijst met ingrediënten die ik perse in huis wil hebben, waar je altijd diverse gerechten mee kan maken. Daarnaast vul ik dat aan met andere lekkere dingen. Maar het zijn voornamelijk veel verse producten en tegenwoordig ook meer vis dan vlees.

Wat ik een echte lekkere maaltijd vind is gebakken zalm met spinazie of een forelletje in de oven met verse groente ( sperzieboontjes)

Jacqueline: Ik ben gek op sushi. Daar kan je me ’s nachts voor wakker maken. Zelf sta ik ook graag in de keuken en kook nooit volgens een recept, ik zoek altijd de grenzen op. Alles gaat op gevoel en vind het leuk om van alles uit te proberen. Het liefst met weinig inzet en veel resultaat.

De lezer begrijpt nu inmiddels wel voor welke taak Gereons Keuken komt te staan

 

En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is?

In een restaurant kies ik vaak voor een Sauvignon blanc wijn als deze in de huiswijnen zit. Een van mijn favorieten wijnen is de Oostenrijkse Grüner Veltliner wijn.

Caroline: O jee wat dat betreft ben ik het zwarte schaap van de familie! De hele familie houdt wel van een wijntje, ik ook wel, maar ik drink eigenlijk alleen maar als er iets feestelijk is, of als we uit eten gaan.

Een lekkere lichte rosé ( geïnspireerd door mijn moeder) vind ik wel heel lekker. En graag droge wijn, zoet is niet aan mij besteed.

 

Wat lusten jullie echt niet en waarom niet?

Balkenbrij, bloedworst, tuttifrutti, is niet besteed aan mij. We mochten vroeger één ding uitkiezen wat we niet hoefden te eten en dat was bij mij tuttifrutti, Bij die andere zat ik met lange tanden te eten. Hier is Jacqueline het roerend eens: Tuttifrutti, nog nachtmerries van omdat we dat vroeger moesten eten, verder lust ik eigenlijk alles!

 

Vertel eens wat over jullie “foodprint” Er worden dagelijks tonnen voedsel wereldwijd weg gekieperd?

Wij proberen zoveel mogelijk te hergebruiken wat wij niet bij een workshop kunnen gebruiken meer. Voordeel van ons inkoopsysteem is dat wij precies weten hoeveel personen er gaan komen.

Alles gaat op reservering vooraf. Het gebeurt wel eens dat een groep  met minder personen komt opdagen dan besproken. Alles wat in de ijskast kan blijven zullen bij een volgende groep gebruiken. De verse groentes zijn vaak niet heel lang bruikbaar meer en hier maken we chutneys van.

Iedereen die bij ons een workshop boekt ( dus alleen de organisator) krijgt na afloop zo’n heerlijk potje mee!

 Waar gaan jullie het liefst naar op reis?

Caroline: Daar waar het warm en zonnig is! Ik houd ervan om de zon op mijn lijf te voelen, lekker op je slippertjes lopen en even niet al te veel hoeven doen. Frankrijk is wel een van onze favoriete bestemmingen. We zijn 2 jaar geleden met onze 3 jongens naar Mallorca geweest en ook daar was het prachtig! Voor de kinderen kwamen, zijn Jeroen en ik 2 keer naar Hawaï geweest en deze plek staat nog steeds op ons lijstje om met de kinderen te gaan bezoeken.

Jacqueline: Ik ben gek op zeilen en we gaan er vaak in de weekenden op uit. Ik vond het geweldig dat ik een wereldreis met de boot heb kunnen maken. Zo zijn we met de boot  in Syrië Israël en Libanon geweest. Prachtige landen waar je nu echt niet meer kan komen. Turkije vond ik het meest vriendelijke land. Italië heeft de beste keuken.

 

Willen jullie nog iets anders vertellen….delen?

Caroline: Ja ik wil jou ook bedanken voor al je enthousiaste inzet in de tijden dat je veel voor het GrachtenAtelier werkte. Jij hebt samen met ons de culinaire workshops inhoud gegeven. En als ik daaraan terugdenk met wat voor een gemak jij weer al die heerlijke recepten uit je mouw schudde ben ik benieuwd wat voor lekkers hier weer uitgaat komen! (het wordt een menuutje)

Jacqueline besluit met de woorden: Ja het is belangrijk om te genieten van het leven, pluk de dag! Ik maak van elke dag een feestje en ben heel blij dat ik negen jaar geleden het roer heb omgegooid. Ga voor je dromen en durf groot te dromen. Ik geniet ervan om veel te geven en mensen te coachen en inspireren. Als je zelf veel geeft krijg je ook heel veel terug en wordt je leven met positieve energie verrijkt!

 

Ook zin gekregen in één van workshop van deze dames? 

 Kijk dan eens op www.grachtenatelier.nl 

In maart en april zijn er op maandagavonden Gereons Keuken Thuis wijn- en spijs workshops te beleven 

 

SONY DSC   foto: Het Grachtenatelier


Het Menu


Het gaat hier om een gesprek met tweelingzussen. Gereons Keuken Thuis komt dus niet weg met een recept voor de dames. Het wordt een menuutje op basis van hun antwoorden. We beginnen met groentesticks met een hummus dip. Caroline kan dan gaan voor het gezonde, Jacqueline kan dromen van de Levant waar ze door heen zeilde. Het hoofdgerecht wordt spaghetti met krab. Het nagerecht, hoe kan het ook anders fruit en wijn in een modern jasje. Fruit met koek en kaas. We drinken er een witte wijn uit de kelder van Oudegracht 207 bij. De witte Saumur van domaine Fuet.

 

Groentes met hummus dip


Nodig:

 

4 stengels bleekselderij

1 komkommer

1 grote wortel

1 pot kikkererwten

3 tenen knoflook

1 tl chilipoeder

1 tl komijn

zout en peper

1 bosje peterselie

sap van 1 citroen

olijfolie

 

Bereiding:

 

Was en snijd de groentes in reepjes. Leg ze als een waaier op een schaal.  Doe  de kikkererwten, knoflook, peterselie, chilipoeder, komijn, citroensap en olijfolie in een smalle kom en pureer met staafmixer tot gladde hummus. Maak op smaak met wat peper en zout

 

 


Spaghetti met krabvlees

 

Nodig 4 personen

 

400 g spaghetti

400 g krabvlees

2 el olijfolie eerste persing

1 glas witte wijn

sap van halve citroen

1 el citroenrasp

zout en zwarte peper

50 g Parmezaanse kaas

gehakte peterselie

 

Bereiding:

 

Kook de spaghetti al dente. Meng het krabvlees met de olijfolie, peper en zout. Verwarm in een pan en voeg de witte wijn toe. Als het kookt kun je meteen het vuur uitzetten. Meng de spaghetti en de krab en voeg de zest en sap van de citroen toe. Bestrooi het gerecht met de Parmezaanse kaas en peterselie. Indien de pasta iets meer vocht nodig heeft kun je wat kookvocht van de spaghetti toevoegen.

 

Deventer koek met peer en mascarpone

 

Nodig 4 personen:

 

2 peren

4 plakken Deventer koek

4 bolletjes stemgember

1 glas moscatel wijn

250 gram mascarpone

honing

 

Bereiding:

 

Verkruimel de koek en week deze in de moscatel. Schil de peren en snijd ze in kleine stukjes. Hak de gember fijn en meng deze met de peren. Bewaar wat peer en gember om te garneren Voeg hier wat honing aan toe. Vul de glazen met een laagje koek daarop de peren en gember. Giet er wat moscatel op. Klop de mascarpone los. Maak de glazen af met de mascarpone. Garneer met stukje peer en gember. Ik voeg nooit suiker toe aan de mascarpone.

Recepten uit mijn kookboek Gereons Keuken Thuis

Driekoningen, tulband met amberbier

 foto; drie koningen (internet)

Boontje komt om zijn loontje, zo luidt het gezegde. Op 6 januari, driekoningen, is dat anders, want degene, die de boon vindt in de tulband of galette des rois, is die dag koning. En dient met egards te worden behandeld. Toen ik kind was hield dat in dat je mocht kiezen wat er gegeten werd en wat we gingen doen. Overigens was mijn moeder zo wijs om er meerdere bonen in de tulband te stoppen. Om de sfeer te bewaren zorgde ze gewoon dat er meerdere koningen waren op die dag. De drie koningen volgden tenslotte ook niet alleen de ster naar Bethlehem. Op latere leeftijd schuimden we de deuren af, zingend voor een mandarijn of snoep. Bepakt en bezakt met allerlei zoetigheid kwamen we dan thuis en werd de buit eerlijk verdeeld onder de drie koningen. Dit was het einde van de kerstvakantie. Vandaag een gâteau à la bière ambrée. Ik gebruik hiervoor natuurlijk De Koninck, Antwerps amberbier. En een boon of twee, nee die gaat er niet in.

Nodig:

100 g boter
350 g bloem
150 g bruine basterdsuiker
1/2 zakje gist
100 g amandelpoeder
4 eieren
2 dl amberbier
zout

Bereiding:

Laat de boter smelten. Meng de bloem, de suiker, de gist en amandelpoeder door de boter. Scheid de eieren in wit en dooier. Meng de eidooiers en bier langzaam door het beslag. Klop de eiwitten stijf met een snufje zout en spatel door het beslag. Giet het beslag in een ingevette tulbandvorm en bak in ongeveer een uur af. Laat de gâteau iets afkoelen en haal hem uit de vorm. Bestrooi met poedersuiker.

Pear mania, peren in spätlese.

foto: pearmania

Het blijven wilde weken in Gereons Keuken Thuis. Het weer van zondag noopte tot binnen blijven. De weergoden hadden besloten, dat er nog niet genoeg water was gevallen. Donnerwetter! En zetten de hemelsluizen open. Nat natter natst. Op zulke dagen ben ik altijd blij dat ik vooruit heb geblikt. Ik had op vrijdag 2 kg mooie peren gekocht. En een fles Spätlese uit de Pfalz. Een witte en zoetige wijn van de rieslingdruif. Dat opende perspectieven voor deze zondagmiddag. Potten schoonmaken, peren schillen en koken maar. Tevreden keek ik naar de plank in mijn voorraadkast. Ik was er nu zeker van. Na de #applemania van vorige week, was ook de #pearmania geslaagd te noemen. Ik meldde het al eerder, het zijn wilde weken. Eén ding ging jammer genoeg niet door. Het roken van de worstjes op mijn balkon. Maar eens gaat de zon weer schijnen. Dus dat houden we tegoed.

Nodig:

2 kg grote handperen
1 vanillestokje
8 el suiker
2 tl kaneel
1 citroen schil
1 fles Spätlese (Pfalz)

Bereiding:

Schil de peren en snijd ze in stukjes. Steriliseer de potten met soda en kokend water. Zet op hun kop weg op schone theedoek. Schraap het merg uit het vanille stokje. Boen de citroen en haal met een dunschiller de schil er af. Snijd in kleine stukjes. Doe peren, suiker, wijn , kaneel en citroen in een pan en breng aan de kook. Laat ongeveer een half uur op laag vuur doorkoken. Vul de potten met stukjes peer en giet het kookvocht tot aan de rand erop. Draai deksel er stevig op en zet de potten een tijdje op hun kop.

Nederlanders verkopen Nederland, Antoinette met Limburgse vlaai.

In de serie Nederlanders verkopen Nederland staat vandaag de provincie van het bronsgroen eikenhout centraal, het Limburgse land. Het land waar Antoinette van http://kokenmetantoinette.blogspot.nl/ vandaan komt. Tegenwoordig woont deze blog”ster” in Verona, waar ze op haar blog schrijft over het heerlijk eten in de Bel Paese. Ik weet zeker, dat als Antoinette in Venlo of pakweg Bunde was gaan wonen, zij met evenveel élan en blijheid over de Limburgse keuken zou schrijven. Antoinette zond een proemevlaai in. We drinken er een Muscat de Rivesaltes bij of koffie…..
 proemevlaai 006foto: proemevlaai.
Proemevlaai
Ze staat bekend om haar asperges en zoervleis, de vele bierbrouwerijen, het carnaval en om Maastricht.
Ze is omringd door België en Duitsland, Noord-Brabant en Gelderland. En van boven tot onderen doorsneden door de Maas. Maar het is er oeverloos gezellig!
De zuidelijkste provincie van Nederland is Limburg.
Schuif aan bij onze koffietafel . De ereplaats is, hoe kan het ook anders, voor meneer pastoor.
Hij gaat voor in een gebed. (Amen! ) En iedereen gaat aan de bouillon, of ‘goeie soep’ zoals sommige mensen zeggen.
Daarna gaan we door naar zachte broodjes met fijne vleeswaren en kaas.
O ja, niet te vergeten, die kroketten komen ook van de beste slager van het dorp. En de mosterd is natúúrlijk Limburgs.
We ronden af met koffie en vlaai. En na een afsluitend woord van de pater familias proosten we op het goede leven. Zo wordt zelfs een begrafenis toch nog gezellig…
Er gaat nog veel water door de Maas tot heel Nederland aan de koffietafel zit. Maar een Limburgse vlaai bakken kan vandaag nog!
Vulling:
1 kilo verse blauwe pruimen
2 eetlepels rietsuiker
Bodem en raster:
400 gram bloem en wat extra om het werkblad mee te bestrooien
20 gram verse gist
ongeveer 1,5 dl melk
1 biologisch ei of ½ ei van gemiddelde grootte
40 gram boter en wat extra om de bakvorm in te vetten
40 gram suiker
4 gram zout
melk
grove suiker
(Vrij naar het recept voor pruimenvlaai uit het Limburgse vlaaienboek van Netty Engels – Geurts, via http://dailykaat.wordpress.com/2013/04/08/proemevlaai-voor-verona/)
Was de pruimen en verwijder de pitten.
Pureer de pruimen met een staafmixer tot moes, doe er twee eetlepels rietsuiker bij en breng aan de kook in een pan met dikke bodem.
Laat de moes een uurtje pruttelen onder regelmatig roeren. Laat de moes afkoelen.
Los de gist op in wat lauwwarme melk.
Doe de bloem in een kom en strooi het zout langs de rand. Maak een kuiltje in het midden en doe hierin het gistmengsel, boter, ei, melk en suiker.
Kneed er een soepel deeg van en zet dit weg totdat het deeg flink is in volume is toegenomen en je een sterke gistgeur ruikt.
Verwarm de oven voor op 175 graden.
Wrijf een ronde bakvorm met een doorsnee van 30 cm in met boter.
Bestrooi het werkblad met wat bloem.
Rol 2/3 van het deeg uit en bekleed een vlaaivorm met het deeg. Prik er gaatjes in met een vork en laat het deeg nog een keer een kwartier rijzen.
Verdeel de pruimenmoes erover.
Rol de rest van het deeg uit en snijd er latjes van met een vlaaienraster of met een pizzasnijder. Maak er een raster van op de vlaai.
Druk de latjes aan de rand van de vlaai aan en haal overtollig deeg weg.
Bestrijk de latjes met melk en bestrooi met wat grove suiker. Mocht je die niet hebben dan gebruik je gewone kristalsuiker.
Bak de vlaai ongeveer 20 minuten in de heteluchtoven op 200 graden.
Muziek terwijl u werkt:

Rowwen Heze – Herberg de Troost

Nederlanders verkopen Nederland, Overijssel door Nico.

Op deze zonnige maandag in september aandacht voor de inzending van Nico den Hollander. Hij is de schrijver van het boek “Mannen kunnen koken”, dat dit najaar verschijnt. Ik schreef hier vorige week over. Word ook aandeelhouder. Voor het thema Overijssel zond Nico het onderstaande recept in, met een Zwolse connotatie.


Pannenkoeken met ijs en een romige karamel saus van Zwolse balletjes met een topping van Zwolse balletjes.

Voor dit gerecht worden alleen maar ingrediënten uit Zwolle en omgeving gebruikt.
Het meel
Komt van de Windesheimer molen een windkorenmolen aan de N337 van Zwolle naar Wijhe ter hoogte van de plaats Windesheim. Een molen met een lange historie;
In 1391 kregen de Broeders des Gemenen Levens[1] van het toen net gevestigde klooster bij Windesheim toestemming voor de bouw van een molen. In december 1747 brandde de molen af en werd er op enkele honderden meters afstand van deze locatie een nieuwe molen gebouwd. Deze werd gerestaureerd in 1952 en 1974. In 2008 is de molen wederom gerestaureerd.
Het ijs
IJs zonder gedoe zoals Erben Wennemars dat schrijft op zijn homepage/website.
Een heerlijk fris biologisch yoghurtijs, weinig meer aan toe te voegen.
Zwolse balletjes
In 1845 kocht de heer J. van der Kolk van zijn schoonvader het recept voor de ouderwetse specialiteit ‘steken’. Deze snoepjes werden alleen in Zwolle gemaakt. De familie van der Kolk vestigde zich in een winkelpand aan het Grote Kerkplein en richtte het in als stekenbakkerij. Het huis staat nu bekend als het Zwols balletjeshuis. Het eeuwenoude recept is natuurlijk geheim. In de nostalgische winkel is ook ander oudhollands snoepgoed te koop, zoals stroopsoldaatjes, wijnballen en duimdrop.

 

Ingrediënten: pannenkoeken

400 gr. (pannenkoeken)meel van de molenaar
3 eieren (biologisch)
± 800 ml ½ volle melk (biologisch)
Snufje zout
Boter/olie of margarine om de pan in te vetten
Ingrediënten, Romige Zwolse balletjes saus
150 g Zwolse balletjes + extra om te garneren
3 el water
2 el roomboter
50 ml slagroom
Ingrediënten garnering
Aardbeien en banaan vers en in stukjes gesneden (of vers fruit naar smaak en seizoen)
Zwolse balletjes, fijn gemaakt

Bereiden:

Bereid de pannenkoeken zoals je gewend bent, alle ingrediënten met elkaar vermengen en indien nodig het beslag wat dunner maken. De een houd van dikke pannenkoeken en de ander weer van wat dunnere pannenkoeken (crêpes).
Bewaar de pannenkoeken in een lauw/warme oven.
Romige Zwolseballetjes saus
De Zwolse balletjes in een plastic zakje doen en met een paar flinke klappen van een steelpan deze klein slaan. (bewaar wat voor garnering)
Je kan ervoor kiezen om een bepaalde smaak te maken door de saus van uitsluitend 1 smaak te maken.
In een pan enkele eetlepels water en de vermalen Zwolse balletjes verhitten totdat ze smelten. Let op niet laten karamelliseren. Voeg al roerend de boter toe. Als het een egale massa is de slagroom beetje bij beetje toevoegen. Zodra er een mooie gebonden saus ontstaat de pan van het vuur nemen en de saus bewaren.
Serveren:
Vouw de pannenkoek in drieën schep er (minimaal) 2 bolletjes ijs en wat stukjes verse aardbeien op. Vouw de uiteinden naar elkaar toe.
Besprenkel met de lauwe saus en bestrooi met wat verkruimelde Zwolse balletjes.
Lekkerder kan ik het niet maken.
Nb.
Je kan natuurlijk overdrijven maar voor de liefhebbers er dan ook nog een flinke dot (verse) slagroom erbij.
En voor de echte liefhebbers; fijn gesneden chilipepertje (½ zonder zaadjes) aan de saus toevoegen. Geeft een verrassende ‘byte’.

 


[1] Vanwege de bestaande onvrede met allerlei ongewenste kerkelijke praktijken vonden de predikingen van Grote instemming bij een grote groep mensen. Kort na zijn bekering in 1374 bracht hij een groep vrouwen onder in zijn ouderlijk huis te Deventer. Ze vormden daar een gemeenschap die de door hem voorgestane levenswijze van praktische vroomheid en spiritualiteit en arbeid in praktijk bracht. De zusters, en wat later ook de broeders, zochten een geestelijk reveil tegen de verloedering van het leven en de verruwing van de volkse zeden.

 

Vijgen in rode wijnsiroop

 foto: Cornelis van Haarlem, zondeval

Ze zijn weer te krijgen verse vijgen, Groen van buiten met een mauve waas op hun schil. Van binnen zoet en sappig. Met roze tot donkerrood vruchtvlees. Een vrucht voor bij je prosciutto of moet ik gewoon ham zeggen. Of prosciuttoham? Nee dat in ieder geval niet, bedacht ik deze week. Geen tautologieën gebruiken in mijn blogposts.  Ik dwaal af op deze zaterdagmorgen. Het gaat om vijgen immers. Een symbolische en heel oude vrucht. Volgens de overlevering kenden Adam en Eva deze vrucht al. Na hun zondeval maakten zij een rok van de bladeren van de ficus of vijgenboom. De vrucht gedijt goed in het hele Mediterrane gebied.
Vijgen worden rauw of gekonfijt gegeten. Of verwerkt tot confiturejams. (hè daar ga ik weer) Mijn recept voor vandaag is gekookte vijgen in een wijnsiroop. Een siroop gemaakt van een rode Côtes du Rhône, met wat tijm uit de garrigue en sinaasappel. Proef de smaken van de Midi

Nodig:

8 rijpe vijgen
1 fles rode wijn (Côtes du Rhône)
1 sinaasappel
1 citroen
4 el rietsuiker
2 takjes tijm

Bereiding:

Was de vijgen en dep ze droog. Boen de citroen en sinaasappel schoon en snijd in stukken. Haal de pitjes uit de partjes. Giet de fles wijn in een pan, voeg de citroen, sinaasappel, tijm en suiker toe en breng aan de kook. Zet de vijgen met de steel naar boven in  het kokende vocht en laat tien minuten koken. Haal de vijgen eruit en laat ze afkoelen. Zeef het kookvocht en breng opnieuw aan de kook. Bewaar wat sinaasappel en citroen om te garneren.  Kook de wijn voor de helft in. Giet in een kan en laat afkoelen. Serveer de vijgen op en bordje met de siroop. Garneer met de partjes citroen en sinaasappel en een vers takje tijm.

Bellini granita met kersen en frambozencoulis

foto: la Serenissima

Venezia, één van de bakermatten van ijs. Vaak heb ik voorstellingen van hoe Venetiaanse geliefden in de 17e eeuw hun ijsje savoureerden in de warme en vochtige stad. Op het San Marcoplein of in de gondola. Venetië, stad van aperitivi en cicchetti, kleine hapjes. Eén beroemde cocktail van de nog beroemdere Harry’s bar, is de Bellini. In de jaren 30 van de vorige eeuw bedacht door barman Cipriani. Deze cocktail bestaat uit een deel perzikenpuree en twee delen prosecco. De roze kleur krijgt het drankje door wat kersen- of frambozensap toe te voegen. Mijn tweede inzending deze maand voor het foodblogevent wordt dan ook een Bellini granita met kersen en frambozencoulis.

Nodig:

6 rijpe perziken
1/2 fles prosecco
doosje verse frambozen
1 tl frambozenazijn
250 g kersen ontpit

Bereiding:

Schil en ontpit de perziken. Gaat de schuil er niet makkelijk vanaf, dompel ze dan onder in heet water. Pureer het vruchtvlees en voeg de prosecco toe. Zet het geheel in de vriezer en roer met een vork de bevroren delen los. (om het half uur) Zo ontstaat een mooie granita.
Pureer de frambozen en wrijf door een zeef. Voeg een tl frambozenazijn toe en laat afkoelen. Ontpit en halveer de kersen.
Vul vier flûtes met een laag kersen, dan wat Bellini granita, dan een laagje kersen, dan weer granita. Schep hierover en lepel frambozencoulis en PRONTO is je verkoelende ijsje.

Easy Saturday, perziken in prosecco

Prosecco rosé. Ik zag het in een advertentie staan. Rosé gemaakt van witte druiven? De prosecco druif is namelijk wit. Met andere woorden, prosecco rosé bestaat helemaal niet. Wat de adverteerder waarschijnlijk wilde vertellen was, dat zij, naast hun prosecco wijn, ook een frizzante rosé variant hadden. Gemaakt van een andere (blauwe) druif.

Maar dit terzijde, daar gaat het op deze makkelijke zaterdag niet om. Het regent buiten, dus haal ik het zonnetje in huis. Een makkelijk dessert,  wilde perziken in prosecco. Of eet het zomaar tussendoor.
Nodig:
6 wilde perziken
3 el suiker
1/2 fles proseccoBereiding:Schil en ontpit de perziken. Snijd de vruchten in plakken. Strooi de suiker erover. Giet de prosecco op de perziken en zet 2 uur in de ijskast.

Foodblogevent mei, Bevrijdingsflapjes

 foto: Schermerhorn

Het is Bevrijdingsdag. Een mooie zonnige morgen. Ik zit na te denken over het thema van het foodblogevent. “Maak iets zoets zonder gebruik van suiker” Knap thema van Emmelien van http://zoetenroze.nl/. Dat spreekt mij wel aan. Zeer ACBM! Geen cupcakes dus met rood wit blauwe glazuur van suiker en artificiële kleurstoffen. Geen suikerbommen vandaag. Bevrijd je van de suikers.
Een actueel thema ook, want sinds WO II is de suikerconsumptie in gelijke tred met de welvaart gestegen. Wij zijn gebruikers van suiker. Met alle gevolgen van dien, sprak de dominee in mijn achterhoofd.
Genoeg nu, het is een vrolijke dag vandaag. Wij vieren onze vrijheid, het feit dat je in ons land mag zeggen wat je wilt, je mag zijn wie je wilt, zonder een tirannie , die je knecht.
Daarom maak ik bevrijdingsflapjes gevuld met dadels, amandelen, honing en stukjes oranje abrikoos. En met veel boter natuurlijk. Ja, dat is navenant aan het thema, geen suiker betekent voor wij wel een extra klontje boter.
We drinken bij deze flapjes een feestelijke zoete wijn uit Rivesaltes, een ambré, 2 jaar gerijpt. Met het zoet van de fruitsuikers van de muskaat-  en witte grenachedruif.

Nodig 8 stuks:

100 g fijngehakte dadels
100 g witte amandelen
5 verse abrikozen
5 el honing en wat extra
50 g boter
1 tl kaneel
1/2 glas dessertwijn
4 vellen bladerdeeg

Bereiding:

Bekleed een bakplaat met bakpapier. Schil en ontpit de abrikozen. Maal in de keuken machine de amandelen fijn voeg wat dessertwijn, honing en 25 g boter toe. Maak er een egale emulsie van. Voeg de dadels toe en maal nog eens. Let op dat de dadels niet te fijn worden. Roer de abrikozenstukjes door de emulsie en wat kaneel. Laat het mengsel even kort afkoelen in de ijskast.
Rol de vellen bladerdeeg uit en snijd ze overdwars door. Schep op elke driehoek wat van het mengsel en vouw mooi dicht. Druk de randen aan met een vork. Bak de flapjes in 25 af in een oven van 180 graden.
Bestrijk de flapjes op het einde in met een mengsel van gesmolten boter en eetlepel honing. Laat de flapjes afkoelen.

Deventer koek met peer en mascarpone

foto koeken bakken in Deventer
 

Op mij weblog komen weinig zoete nagerechten voor. Dat is niet mijn opzet, maar ik ben nu eenmaal niet zo’n een toetjes man. Je zult dan ook niet zo snel desserts in mijn ijskast vinden. Fruit en kaas wel, maar zoete desserts daar zit een manco.  Ik eet zoete dingen op andere momenten van de dag. Het dagelijkse taartje als ik in de Bourgogne ben. Zoete jam van mijn buurvrouw op croissants als ontbijt. Tijd dus om eens wat te experimenteren. Onlangs was ik in Deventer, Hanzestad aan de IJssel. Maar ook stad van Deventer koek. Die nam ik mee naar huis en verhip ik kreeg een idee voor een nagerecht. Het is een glaasje met koek, peer, gember en mascarpone. Lekker stevige smaken, zonder suiker. Het zoet komt van het fruit en de wijn. het frisse van de mascarpone. De koek week ik in een Portugese Moscatel de Setubal. Een glaasje daarvan bij dit nagerecht is ook lekker.

Nodig 4 personen:

2 peren
4 plakken Deventer koek
4 bolletjes stemgember
1 glas moscatel wijn
250 gram mascarpone
honing

Bereiding:

Verkruimel de koek en week deze in de moscatel. Schil de peren en snijd ze in kleine stukjes. Hak de gember fijn en meng deze met de peren. Bewaar wat peer en gember om te garneren Voeg hier wat honing aan toe. Vul de glazen met een laagje koek daarop de peren en gember. Giet er wat moscatel op. Klop de mascarpone los. Maak de glazen af met de mascarpone. Garneer met stukje peer en gember. Ik voeg nooit suiker toe aan de mascarpone. Dit kunnen de echt zoetekauwen natuurlijk wel doen.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten