Smult nummer 1

Ik ben een smulpaap, smikkelaar, gourmand of toch een fijnproever? What’s in a name? Toen lag ineens de Smult in de brievenbus. Nou, dat is een beetje gejokt. Ik had hem aangevraagd via Facebook. En door de makers van Smult werd mijn verzoek (of zeuren) gehonoreerd.
Daar lag het eerste nummer dan. Op mijn tafel. Met op de cover,  heel erg niet ACBM, een marsepeinen taart, roze van binnen. Dat beloofde niet veel goeds. Maar wie de bal kaatst…
Ik moet zeggen, Smult nummer 1 is een mooi gemaakt tijdschrift. Helemaal in de huidige visuele tijdgeest. Het ziet er fris uit. Met veel kleur. Ik zie ook een duidelijk profiel lezers. Vooral jonge vrouwen, die graag koken en experimenteren in de keuken. Ma non troppo. Van Ommen tot Goes, in de stijl van Donnay Hay en Bill Granger. Vrouwen, die ondanks weinig tijd, iets fantasierijks op tafel willen zetten. Soms ook met vriendinnen een kookworkshopje volgen. Ik zie ze zo voor me. Graag koken ze easy en gezonde dagelijkse kost. Met een enkele keer een hoogstandje. Het blad leest als een boodschappenlijstje. Lezers, die veel bakken, komen ook aan hun trekken, want het tijdschrift schuwt het zoete ook niet.
Wat ik mis is wat stoerdere recepten en achtergrond informatie. En natuurlijk wijntips. Maar daar kan aan gewerkt worden. Een kind kan altijd groeien.

Smult ligt in de kiosk voor 4,95 of via deze link

Woensdag gehaktballendag!

Het is woensdag, gehaktdag. Of is het voortaan woensdag gehaktballendag?

Als het aan de Brit Jez Felwick ligt is het elke dag gehaktballendag. Via kookboekenrecensente Cobuse, http://cobuse.blogspot.nl/ kwam ik onlangs in het bezit van dit leuke kookboek.
In het kookboek “Gehaktballen” geeft hij ruim 70 zeer gevarieerde en verrassende recepten voor gehaktballen, van vlees, vis en ook aan de vegetariër is gedacht.
Jez Felwick werkte tijdens een sabbatical enkele maanden op een Ierse boerderij. Hij raakte bevlogen van vlees. Eenmaal terug in Londen, zegde hij zijn baan op, kocht een bus, leende een oude vleesmolen van zijn moeder en startte hij met het verkopen van gehaktballen vanuit zijn foodtruck “The Bowler” Inmiddels is Jez overal te vinden, op markten, gewoon op straat, festivals en ga maar door.
Het kookboek “Gehaktballen” is een vrolijk vormgegeven boek. Jez Felwick maalt altijd zijn eigen vlees en legt dit kort uit. Daarnaast schrijft hij over de basis van het gehaktballen maken. Het boek geeft hierna recepten voor gehaktballen van vlees, vis en vegetarisch. Ballen met prachtige namen, zoals Björnballen, zweetballen en de Popeye Welk ingrediënt zou toch in de laatste ballen zitten? Bij de visballen toont hij ook zijn originaliteit met bijvoorbeeld “krab -Bal- timore”.  Ook schuwt de schrijver het maken van sauzen en bijgerechten niet. Mijn wijnhart klopt harder van de rode wijnjus en ik ga zeker eens de gegrilde polenta maken.
Al met al is dit kookboek is spekkie voor mijn bekkie. Ik ben dol op vlees en gehakt. Ik maak ook graag gehaktballen en je repertoire kan nooit groot genoeg zijn. Daarnaast vervalt de schrijver Jez Felwick nooit in gefriemel met eten. Het is lekker basic, mannelijk en stoer. Daar houd ik wel van. “Gehaktballen” krijgt daarom een prominent plekje in mijn keukentje. En een vervolg op mijn blog. Zeker te weten.Geïnspireerd door dit kookboek geef ik het recept van mijn ketjapballetjes.

Nodig:
1 kg rundergehakt
500 g half om half gehakt
1 zakje nasi kruiden, geweekt in heet water
ketjap
2 eieren
naturel paneermeel
1 el sambal
peper zout

Bereiding:

Meng het gehakt, de eieren, het paneermeel, de sambal, de nasikruiden, peper en zout goed door elkaar. Let wel op het zout dat ook vaak al in de nasimix zit Maak er mooie kleine ronde balletjes van. Braad de balletjes aan in wat hete margarine en olie. Als de balletjes bruin zijn afblussen met water en een flinke scheut ketjap manis. Laat lekker een tijdje sudderen. Proef de ketjap saus even en maak af met wat peper en zout.

Serveer de balletjes met stukjes komkommer, ananas en wat kroepoek. Geef er stokbrood bij of  wat gekookte witte rijst.

* Gehaktballen van Jez Felwick ISBN 978 90 452 0070 5 is een uitgave van Karakter Uitgevers B.V.

Foodbloggerswap juli 2013, préparer une moutarde

Mijn coeur bourguignon klopte iets harder. Op de site www.blijzondersuiker.nl vond ik een recept om zelf mosterd te maken. In de Bourgogne kun je mosterd allerlei soorten en maten kopen. Mijn favoriete is van Edmond Fallot uit Beaune. Wendy, de creatrice van deze blog maakt het liefst dagelijkse dingen zonder suikers en lactose en tarwe. Zij wil graag clean eten. Opposites attract zullen we maar zeggen, want ik kook vaak zonder suiker, omdat ik geen zoetekauw ben. Echter, ik eet vreselijk graag en veel roomboter en op tarwegebied natuurlijk pasta. Afzien van deze gewoontes, daar zal de blog van de dame me niet toe verleiden. Maar de recepten en de originaliteit zijn de moeite waard. Het recept en verhaal van Wendy wil ik jullie niet onthouden. Zelf mosterd maken. Leuk om te doen. Lees haar relaas hieronder:

Ingrediënten

100 gram geel mosterdzaad
25 gram zwart mosterdzaad
200 ml wittewijnazijn
1 tl kurkuma (voor de gele kleur)
zout en peper naar smaak
optioneel: 25 gram palmsuiker
Bereidingswijze
1. Meng het mosterdzaad met de witte wijnazijn en laat een dag rusten.
2. Doe alle ingrediënten in de keukenmachine en laat die zijn werk doen. Ik had ongeveer 5 minuten nodig met mijn Braun MR570 (ontzettend fijn apparaat en nee, ik wordt niet gesponsord ;) ). Als je een gladdere mosterd wilt, mix het dan wat langer.
3. Schep de mosterd in een pot (die goed gewassen is in kokend water) en sluit af. Zet dit in de koelkast en laat het 2 weken met rust.

Ze geeft een hele belangrijke tip:

Als je de mosterd net hebt gemaakt, dan is hij nog extreem scherp. Zet de pot meteen in de koelkast en laat ongeveer twee weken op smaak komen. Zo zal de scherpte af nemen en krijgt het een vollere en rondere smaak. Door de zuurtegraad van de azijn is de mosterd lang houdbaar in de koelkast.

Ik heb de mosterd iets aangepast en maakte une moutarde Beaujolaise door het gebruik van 100 witte wijnazijn, 50 ml frambozen azijn, 50 ml rode Beaujolais. De kurkuma heb ik weg gelaten. Wel heb ik wat cassisbessen  mee gepureerd. Krijg je een mooie paarse kleur. Bramen kunnen trouwens ook.

Nederlanders verkopen Nederland, Flevoland.

 foto vlag van Flevoland (internet)

Onze jongste provincie, laten we haar een adolescent noemen met twee volwassen trekjes, Urk en Schokland,  de twee oude eilanden. Nieuw land ontstaan door het plan van ingenieur Lely. Zijn naam is gegeven aan de hoofdstad van deze provincie. De landbouwgronden van de Noordoostpolder, de nieuwe natuur van de Oostvaardersplassen, de randmeren met hun schat aan recreatiemogelijkheden. Watersport, lucht, ruimte. Almere met zijn uitdijende skyline. Het wilde wonen. Dat is allemaal Flevoland. Het is niet makkelijk een gerecht te vinden. Maar ik bedacht voor deze provincie blini’s met vers gerookte paling uit Urk. Het graan ontmoet de vis uit het water er omheen En om toch ook een exotische kant te benadrukken, meng ik crème fraîche met ras al hanout en gebruik ik koriander als garnering.

Nodig voor circa 20 blini’s:

1/2 zakje droge gist
250 ml melk
150 g boekweitmeel
2 eieren
1 tl suiker
zout
boter of olie om te bakken
50 g bloem

Beleg:

200 g gerookte palingbekertje crème fraîchetakjes koriander
potje zalmeitjes
citroen sap
1 tl ras al hanout

Meng gist en 100 g boekweitmeel en de helft van de melk door elkaar. Beslag een uurtje op een warme plek laten rijzen. Eieren splitsen, dooiers los kloppen met zout en suiker. 25 g boter smelten in warme melk. roer dit dan door het gerezen beslag. Schep de rest van het boekweitmeel en bloem erdoor. Klop de eiwitten stijf en spatel door beslag. Laat nog eens een half uur staan en bak dan de blini’s in een poffertjes pan of met een eierring. Bij een poffertjespan worden het er natuurlijk meer.

Hak de koriander fijn. Snijd de paling fijn. Meng de crème fraîche met wat citroensap en ras al hanout. Smeer op elke blini een dun laagje. Beleg de blini’s met de paling en wat koriander. En garneer met wat zalmeitjes.

Gereons BBQ brood met lavendelzout

foto: lavendula angustifolia

Blij verrast werd ik vorige week. Met een potje lavendelzout. Zout uit de cucina van Antoinette. Het recept staat op http://kokenmetantoinette.blogspot.nl/ Haar tijdelijke keuken dan, want ik was niet in Verona, maar elders op stand! In Nederland. Spontaan reed ik langs. Eindelijk zagen en spraken we elkaar eens live. Het is een verrassing om iemand buiten de virtuele wereld te ontmoeten in zijn of haar eigen habitat. In Antoinettes geval een tijdelijke keuken met eetbare tuin erachter. Iemands stem te horen, dat vind ik altijd heel leuk. Geeft meteen een dimensie erbij. De man of vrouw achter de verhalen, die je leest.
Het zout van de hand van Antoinette verdween dezelfde middag in de tzatziki. In bad kon het ook, daar kwam ik ook achter. Vandaag verdwijnt het in mijn barbecue brood, bestrooit met verse lavendeltoppen. En rozemarijn van mijn balkon. Die heb ik al geknipt. Het is een zomerse dag, dus het wordt een witte wijn uit de Toscaanse heuvelen. Een vernaccia die San Giminiano van de biologische fattoria la Vialla.

Nodig:

1 zakje gist (7 g)
400 g bloem
1 tl zout
3 el olijfolie
1 tl lavendel zout
1 takje rozemarijn
200 ml warm water
8  lavendel toppen

Bereiding:

Doe de gist in een kom en giet het warme water erbij. Roer tot de gist goed is op gelost. Voeg 1 el olie toe, 1 tl zout, gehakte rozemarijn en langzaam de bloem. Roer het geheel tot een deegbal. Wrijf je handen in met bloem en kneed het deeg even. Zet de kom op een warme plek en laat het deeg 45  minuten rijzen.
Kneed hierna het deeg op een houten plank goed door. Doe het deeg in een vorm en dek af. Laat nog eens 30 minuten rijzen. Verwarm de oven op 180 graden en bak het brood in 30 minuten af. Vlak voor het einde smeer je de korst in met 2 el olie, waarin het magische lavendelzout is geroerd. Haal het uit de oven en bestrooi met lavendeltoppen.

De “Tuscan Sun” wijnen van Frances Mayes

foto: de wijn van Facebook

Toen Frances Mayes Bramasole kocht vond ze in de verwaarloosde villa bergen wijnflessen. Dronken die mensen zoveel? Ze had samen met Ed gehoopt enkele tesori aan te treffen, maar niets van dat alles. Bergen kranten en lege wijnflessen waren haar deel. Drie jaar later maakten ze hun eerste wijn, een wijn van het platteland.

Frances schrijft hierover in “Toscane in huis”:

“Toen we een paar maanden later weer in Bramasole kwamen, stonden er twaalf flessen met onze eigen wijn in de keuken op ons te wachten. We waren in alle staten van opwinding. Ik vond dat er een etiket moest komen. we nodigden vier goede vrienden uit om de wijn feestelijk in te wijden; Ed en ik hebben de hele dag in de keuken gestaan. …. “

Verder op de bladzijde vervolgt ze:

“Ed opende de wijn en vulde onze gigantische Brunello-glazen. We proostten. Op de wijngoden. In vino veritas. Op het leven. Salute. we proefden. Carlo trok zijn wenkbrauwen op tot aan zijn haargrens. De wijn was… De wijn was -o, nee hè- de slechtste, die ik ooit heb geproefd.”

Maar Frances kennende zat ze niet stil. Vele jaren later kwam er de serie Toscaanse wijnen, door haar geselecteerd. Met mooi gestyleerde etitketten. Naast de boeken, de olijfolie en haar interieurideeëen, zijn  er nu de wijnen. Open je huis, kook en haal de wijnen in huis. Geniet van de Toscaanse zon in je glas

De namen van de wijnen lezen als een gedicht. Niet vreemd als je weet dat Frances als dichteres begon. Ze hebben prachtige namen, als Auguri, wensen. Sentiero alla casa, het pad naar huis. Toccare le stelle, de sterren aanraken. De etiketten vormen een bloemlezing van de wijnen.

De wijnen reflecteren het Italiaanse leven, de cultuur, het eten en vooral het samenzijn. Je gaat op een ontdekking door het Toscaanse land, maar ook langs de verhalen.

Vier wijnen, allen Toscaan strekken in slagorde voorbij:

Auguri, al het beste gewenst.

Auguri, de beste wensen betekent elkaar geluk toewensen, elkaar alle mooie dingen beloven, het glas heffen op meer voorspoed. dat kan bij feesten, plechtigheden, maar ook aan tafel of wie weet elke dag.
Deze rode wijn, een IGT Toscana rosso 2009 is gemaakt van 80% sangiovese, 10% cabernet sauvignon en 10% merlot. Het is een robijnrode blend met hints van granaat. Een stevige aardse wijn met de smaak van rijp fruit, viooltjes en.specerijen.

Sentiero alla casa, het pad naar huis.

Alles is tijdloos te noemen in Toscane, het land van kunst, vineuze en culinaire traditie, de mensen en het landschap. In willekeurige volgorde. Frances Mayes houdt ervan te dwalen, ze gaat het pad op, kijkt wel waar het naartoe leidt en volgt alle indrukken op haar pad. Thuis kom je toch wel in Toscane, in je eigen huis of…
Sentiero alla casa, een IGT Toscana Rosso 2012. Een rode wijn, gemaakt van 60% sangiovese, 20% montepulciano en 20% ciliegiolo. Allemaal inheemse druiven. Een robijnrode wijn waarvan de granaatkleur toeneemt bij rijping. Deze wijn is vol fruit, wijnachtig, droog, doet aangenaam aan en heeft lichte tannines.

Abbraccio, ik omhels je.

Onder de Toscaanse zon zijn de mensen spontaan, naar buiten gericht en uitbundig. Een omarming hier, een bacio daar, een verhaaltje of een praatje op het plein. Wie weet zijn de wijnen daarom ook zo! Zoals de sprankelende witte in het gamma.
Abbraccio, een IGT Toscana Bianco 2012, gemaakt van 45% trebbiano, 35% chardonnay en 20% grechetto. Een strogele blend, met frisse hints, een elegant bouquet en mooi afdronk. Een wijn om te onthouden, een aanwezige wijn.

Tondo, tondo, precies goed.

Tondo, tondo is een uitdrukking uit het Toscaanse dialect. Het betekent zoiets als prima geslaagd, precies goed. Het gevoel dat je na een copieuze maaltijd en geslaagde avond kan hebben. Achterover leunend in je stoel.
Deze wijn is een cépage wijn. Een Toscana DOC 2011, gemaakt van 100% sangiovese. De wijn  heeft een helrode kleur. De wijn is rijk in zijn fruittonen, de smaak van rijpe bessen, kersen en florale hints. Een wijn om samen, al dan niet aan tafel te delen.

Op 4 juli 2013 zien deze wijnen in het bijzijn van Frances en haar man Ed het licht. Dare alla luce zoals dat in mooi Italiaans heet.  Midden op de piazza, de woonkamer van deze Italiaanse stad. Dat zal wat reuring geven. Una festa. Voorlopig zijn de wijnen alleen te verkrijgen in de Verenigde Staten en Toscane. Maar als je toch in Toscane bent, kun je net zo goed een flesje of meer naar huis nemen. Breng je direct Toscane in huis….

* meer info over de Tuscan Wines vind je op www.tuscansunwines.com Ik dank Danny Keefe en Alex Schott hartelijk voor hun input.
* de citaten komen uit het boek “Toscane in huis” ISBN 9789044607710

De picknick van kookstel.

foto Broek in Waterland

Deze maand kookte ik van de blog  http://kookstel.blogspot.nl Een blog, waar Oost West ontmoet. Waar veel vegetarische gerechten op staan, veel Oosterse gerechten en opmerkelijk veel granen. Ik had graag meer van de schrijvers willen weten. Hun achtergrond, waarom ze een blog zijn begonnen. Wat ze voelen en delen tijdens het koken en eten. Ik hoor het graag nog eens van ze. Wat ik wel tegenkwam is een aantal leuke picknickrecepten. Die passen mooi bij het weer van vandaag. Binnenkort ben ik van plan weer met een fluisterboot Noord Holland te verkennen. Deze recepten gaan dan zeker mee.

Cursief heb ik mijn aanpassingen vermeld.

De recepten van http://kookstel.blogspot.nl/2012/08/mooi-weer-picknicken.html

Een koude komkommersoep, een pastasalade, vers afgebakken broodjes, zelfgemaakte kruidenboter én een toetje: een stukje perentaart. Ook nog lekker drinken erbij. Natuurlijk ontbrak ook het bestek niet! :p

Hoe heb ik het gemaakt:

De komkommersoep
Ik sneed een halve ui in stukjes en fruitte dat 5 minuten in een beetje boter. Toen sneed ik een halve komkommer in stukjes, voegde dat toe aan de ui en kookte dat in 250 ml tuinkruidenbouillon. Na 10 minuten koken, heb ik dat uitgezet en even laten afkoelen. Ondertussen sneed ik 2 takjes munt in stukken. Daarna deed ik de komkommer en de munt in de blender tot het een zachte soep was geworden. Ik voegde nog wat dikke yoghurt toe om het wat romiger te maken. Vervolgens goot ik het in een klein flesje.

Ik maakte deze soep iets pittiger met een groen Spaans pepertje.

De pastasalade
Ik kookte pasta voor 1 persoon. Ik sneed 2 tomaten in 6 partjes en sneed 1 paprika in kleine stukjes. Toen de pasta nog 5 minuten moest koken, voegde ik een kwart stronk broccoli toe. Toen de pasta en broccoli klaar waren, goot ik het af en mengde het met de tomaten en paprika. Daarna roerde ik er een blikje tonijn doorheen, samen met een beetje olie uit het blikje. Daar werd de pasta wat smeuïger van. Tot slot nog wat blaadjes basilicum fijnscheuren en die er ook doorheen scheppen. Hup, in een plastic bakje…klaar voor de picknickmand.

Omdat ik geen broccoli lust heb ik deze groente vervangen door verse tuinbonen. Ook heb ik wat feta toegevoegd

De kruidenboter
Ik pakte ongeveer 30 gram roomboter (of ietsje meer), wat verse peterselie en een teentje knoflook. Met de staafmixer maakte ik er een kruidenboter van.

Ik maak meestal kruidenboter met twee vorken, dus geen staafmixer.

De perentaart

De perentaart heb ik laten zitten, vervangen voor kant en klare cake en fruit. Ik ben niet zo een zoetekauw

Het drinken: virgin mojito

Ik had een fles van 600 ml. Daarin schepte ik 3 el rietsuiker en 1 limoen, in kleine partjes. Toen nog wat blaadjes munt erbij en stampte ik even goed met de achterkant van een pollepel, zodat de geuren en smaken vrij kwamen. Daarna vulde ik het aan met tonic.

Ik heb minder suiker gebruikt en het geheel aangevuld met twee shots gin

Rita’s bocadillosbar, zomer in je tuin.

 foto: la casita de Rita.

Het is al weer heel wat jaartjes geleden, dat ik startte met het geven van kookworkshops. Voor allerlei clubs en partijen. Op allerlei plekken. Er viel heel wat te ontwikkelen en te ontdekken. Eén van mijn workshops noemde ik “Rita’s bocadillosbar”. Speciaal voor haar gasten bedacht ik deze workshop. Geheel in Spaanse sferen, olé!, gingen de gasten van Rita aan de slag in de tuin. Onder de bomen, met in de hand een wijntje. Gezellig bocadillos maken. Het zonnetje scheen. De sfeer zat er meteen in.
Door mijn “Andalusische ijs” uitstapje van deze week en het zonnetje in mijn hoofd, kwam ik op de gedachte om de bocadillos van Rita eens op mijn blog te zetten. We drinken er een koude witte Rueda bij. Of wat feestelijker een glaasje Cava.

Rita’s Bocadillosbar

Rooster plakjes broodjes in de oven met een beetje olie/knoflook Je kunt ze met de onderstaande salsa’s of beleg combineren. Tip snijd de broodjes niet te dik en een beetje schuin.

Tomatensalsa

Ontvel 4 tomaten, haal de pitjes eruit en snijd ze fijn. Snijd 2 bosuitjes en wat koriander fijn. Meng het met olijfolie, peper en zout

 

Aioli-ansjoviscreme

Meng wat mayonaise, crème fraîche, gehakte knoflook en heel fijn gesneden ansjovis

 

Tomaat/schapenkaas

Snijd manchegokaas en tomaten in plakjes. Beleg de broodjes hiermee. Garneer de broodjes met wat oregano

 

Verse zalmtartaar

Snijd de zalm fijn en meng dit met citroensap en karnemelk. Laat het in het zuur een paar uur marineren, hierdoor gaart de zalm. Breng het op smaak met peper, zout en verse dille.

 

Vijgen met ham en verse roomkaas

Snijd de vijg in acht stukjes. Smeer er een beetje roomkaas op het brood. Leg er een plakje rauwe ham op. En dan een stukje verse vijg. Je kunt dit ook met dadels doen, als verse vijgen niet in het seizoen zijn.

 

 

En als klap op de vuurpijl:

Rita’s tortilla
24 eieren
1 kg voorgekookte aardappels in plakjes
1 bekertje slagroom
750 g kleine roze garnalen
500 g mosselvlees
4 tenen gehakte knoflook
3 paprika’s in reepjes
zakje geraspte kaas
peper en zout
gehakte peterselie
citroenrasp
1 Spaans pepertje

 

Klop de room en eieren lekker luchtig voeg citroenrasp en kaas toe. Maak het lekker pittig met het Spaanse pepertje en peper en zout. Doe in een ingevette ovenschaal de aardappelschijfjes (als ze te groot zijn maak ze dan fijner) en de mosselen en garnaaltjes. Voeg de paprikareepjes toe. Giet hierover het eiermengsel en zet in een hete oven voor ongeveer een half uur. Je kunt dit ook in een grote paellapan doen maar dan moet je de tortilla keren met een deksel of groot bord.Als de tortilla uit de oven komt royaal bestrooien met peterselie.

Buen provecho!

Pastasalade met lauwe groenten voor Letty LaFaille

foto: deze appel stuurde Letty per post
Ons stekkie aan in Zandvoort aan Zee. Het heet Sea Spot, zo genoemd, omdat het uitkijkt op zee en op surfclub The Spot. Wij genieten al jaren van het mooie uitzicht, zomers van het strandleven, in de herfst van de verkleurende zee. En in de winter genieten we, warm binnen, van de lage luchten. Zwerken zoals op de schilderen van Hollandse meesters.
Ik deel dit heerlijke plekje graag met anderen. Hetzij voor een diner met vrienden, maar ook met mijn huurders. Ik verwen mijn gasten graag. Sommige gasten vinden dit zo leuk, dat ze nogmaals terugkomen. En dan als dank een leuk schilderijtje achterlaten. Dat bevordert het gesprek met elkaar. Je komt erachter, wat mensen bezig houdt. Zo ook de schilderes, Letty la Faille. Zij genoot dermate van het uitzicht op zee, dat zij het wilde vangen. Ik ben er heel blij mee. Het schilderijtje krijgt een mooi plaatsje aan de wand in Sea Spot, in een leuke lijst.
Voor Letty, die nu exposeert in Steenwijk, maak ik een lekkere pastasalade. Een salade van penne met geroosterde groenten, tomaatjes uit de oven en feta. Erbij een frisse witte Saumur van domaine Fouet. Wie weet zet ik dit gerecht eens klaar voor mijn volgende gasten.

foto: koolmeesjes

Nodig 2 personen:

1 courgette
1 aubergine
15 kerstomaatjes
1 rode ui
200 g penne rigate
sap van 1/2 citroen
olijfolie
1 el kappers
75 g feta
gehakte peterselie
1 tl tijm
peper en zout

Bereiding:

Kook de penne al dente en laat afkoelen. Was de aubergine en courgette en snijdt deze in heel dunne plakken. Verhit een met olie ingesmeerde grillpan en bak de groenten om en om gaar. Leg apart op een bord onder wat folie. De bedoeling is dat de groente lauw blijft. Verwarm de oven op 180 garden. Leg de kerstomaatjes op wat bakpapier in een schaal en bestrooi met tijm. Laat de tomaatjes 10 minuten bakken. Snipper de rode ui fijn. Verbrokkel de fetakaas. Doe de penne in een kom. Voeg de kappers, de rode ui, wat olijfolie, peper, zout en gehakte peterselie toe. Hussel daarna de gebakken groente en tomaatjes er voorzichtig door. Knijp de citroenparten uit over de pastasalade. Serveer direct op borden en garneer met de fetakaas.

 foto: een tweede appel

PS. Het schilderijtje van de Noordzee staat op de pagina “Gereons Sea Spot” Ook eens genieten van het uitzicht op zee http://www.micazu.nl/vakantiehuis/sea-spot-2687/

Experiment met zalmforelfilet

foto buiten roken!

Er hangt bij ons in het flatgebouw in de hal een mededeling dat barbecueën op open vuur ten strengste is verboden. Ik heb daarom al jaren een andere oplossing, een elektrische grill. Enkele weken geleden was ik op de markt in Frankendael en vond daar een heerlijk product. Houtmot om mee te roken. Dat gaf me meteen de inspiratie voor het experiment dat ik vandaag ga uitvoeren Zelf zalmforel roken. Aangezien een rookoventje ook niet tot de mogelijkheden behoort, heb ik zelf een rookstation geassembleerd. Van een oude vleespan met een stoomrooster van een groot Zweeds meubelhuis. Geeft meteen dat vrije Nordische gevoel, maar dan op een balkon in Amsterdam. Er liggen ook twee rode paprika’s in de oven te schroeien. Dat wordt een lekker voorgerecht vanavond. Om te matchen met de stevige rook en paprika smaak kies ik vandaag voor een volvette Chileense chardonnay. Met hout natuurlijk.

Nodig vier personen:

4 zalmforel filets
1/2 citroen
2 tl zout
2 paprika’s
3 el houtmot
olijfolie
peper
1 teen knoflook
takje rozemarijn

Bereiding:

Bekleed de bodem van de pan met aluminium folie en schep hierop 3 el houtmot. Zet het stoomrekje erop. leg de zalmfilets op een bord en bestrooi met zout. Voeg wat citroensap toe en zet 10 minuten in ijskast.
Leg de paprika’s in heel hete oven en laat zacht worden. Haal ze eruit en doe in plastic zak. Zo gaat het ontvellen beter. Ontvel de paprika’s, pel een teentje knoflook. Snijd de paprika’s in reepjes en leg in schone pot. Voeg de knoflook, rozemarijn en peper toe en overgiet met olijfolie.
Haal de zalmforelfilet uit de ijskast. Verwarm de pan op een pit buiten totdat het gaat roken. Rook de filets ongeveer 15 minuten. Laat afkoelen. Serveer met wat paprikastukjes en partje citroen.

Kijk ook eens op www.kokenophout.com voor houtmot

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten