Kipvleugeltjes met wasabislagroom

 foto: wijnavonden

Het is januari en nieuwe projecten staan op stapel voor het voorjaar. Waaronder een aantal wijn- en spijsavonden. * Dat betekent wijnen uitzoeken, smaken verkennen en hapjes bedenken. Voor de sessie Nieuwe Wereld bedacht ik pittige kippenvleugeltjes met wasabirslagoom. Voor bij een mollige witte wijn, een Australische chardonnay/colombard blend.

Nodig:

12 kippenvleugels
2 limoenen
3 tl wasabi
2 dl slagroom
1 el arachideolie
sesamzaadjes
zout en peper

Bereiding:

Pers de limoenen uit en zet het sap apart. Los de wasabi op in de helft van het sap. Doe de room en het wasabi/limoen mengsel in een bekken. Klop de slagroom stijf en voeg wat zout en peper toe. Bestrooi de kipvleugeltjes met peper en zout. Bak ze in de hete olie 5 minuten per kant bruin. Voeg aan de jus het overige limoensap toe Rooster in een droge pan de sesamzaadjes. Serveer de kipvleugeltjes op een klein bordje met een schep wasabislagroom. Bestrooi met de geroosterde sesamzaadjes.

* bij voldoende belangstelling worden dit voorjaar een aantal wijn/spijsavonden gehouden in een sfeervolle werfkelder in Utrecht. Deze maandagavonden met mooie wijnen en bijpassende hapjes beginnen op maandag 3 maart om 18.30. Kijk voor meer informatie eens op http://www.grachtenatelier.nl/workshops/culinair/wijn-en-spijs-cursus

Wat staat er op het menu? Farfalle.

foto: beeld op Art Zuid

Ik lees vaak op allerlei fora de vraag: “Wat staat er op het menu deze week?” Meestal ben ik nooit zo van de menu’s. Moet daarom het antwoord op deze vraag vaak schuldig blijven. Eén uitzondering daargelaten, het begin van het nieuwe jaar. Dan stel ik een menuutje samen vol plannen, ideeën, projecten en wensen. Het vlindert dan in mijn hoofd. Zullen we dit jaar de ACBMversterken of op een laag pitje zetten?  Ga ik door met mijn gasten in Talk and Table? Wat is nieuw en wat blijft op mijn blog? De eerste dagen denderen deze vragen door mijn bolletje. En dan ineens, op een mooie winterse morgen aan zee weet je de grote lijn, je vertrekpunt. Ik kan het nu al opsommen.
In januari komt de digitale versie van Gereons Keuken Thuis uit.* Ben benieuwd wat lezers van dit E book gaan vinden?  In 2014 blijf ik gasten uitnodigen voor Talk and Table, waaronder een creatieve onderneemster en een culinair meisje uit de grote stad. Nieuw dit jaar is dat hun verhalen ook op mijn nieuwe Engelstalige blog www.gereonscityflavours.blogspot.com zullen verschijnen. Een blog vol smaken uit de stad voor city dwellers. Ondernemers in Amsterdam vraag ik zich te komen voorstellen.

Een enkel hapje ACBM als de gelegenheid zich voordoet. Met inzendingen voor het #foodblogevent stop ik na twee jaar. Thuisafgehaald doe ik als de tijd er voor is. Met meer simpele gerechten voor buurtbewoners. Wijnen en vragen over wijn van lezers blijven in ieder geval op de agenda staan, evenals de recensies van nieuwe kookboeken of spannende events. En ik blijf in 2014 wandelen door stad, koken aan de kust of culinaire ontdekkingen doen op het land. Allemaal input voor mijn tweede boek “Gereons Keuken en Route” Ik ben hier al hard mee aan de slag.
Maar je hebt ook energie nodig. De vlinders in mijn hoofd maken mij hongerig. Vandaag een gerecht, dat smaakt naar de zee, farfalle met mosselen.Snel klaar, ik heb nog veel te doen vandaag. we drinken bij deze pasta een mollige witte wijn uit Apulië, gemaakt van de bombino druif.Nodig:

500 g mosselvlees
500 g farfalle
rasp van 1/2 citroen
3 tenen knoflook
2 glazen witte wijn
2 visbouillonblokjes
gehakte peterselie
2 el bloem
1 tl chilipoeder
olijfolie
peper en zout

Bereiding:

Bestrooi de mosselen met wat peper en bloem. Meng goed door elkaar. Snijd de knoflook fijn. Boen een citroen goed schoon en rasp de schil. Zet een pan water op met ruim water en 1 visbouillonblokje. Breng aan de kook. Verhit olie in een pan en bak de mosselen kort aan. Voeg de citroenrasp, 1 tl chilipoeder en knoflook toe. Bak kort mee. Verbrokkel het andere bouillonblokje. Blus het geheel af met de wijn en laat sudderen. Kook de farfalle beetgaar. Schep de pasta door de vissaus en proef. Voeg eventueel nog wat zout of pasta kookwater toe. Meng gehakte peterselie door het gerecht.

* Kijk op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/boek-van-gereon/ hoe je het E book kunt bestellen.

Gesprekken en gerechten/Talk and Table 2014

 foto: afbeelding in het Palais Royal

Het einde van het jaar nadert. Dank aan allen die meededen aan gesprekken en gerechten in 2013! Het leverde vele boeiende inzichten op en mooie recepten.

Thanks to all participating in 2013. Kim Sunée, Jonathan Karpathios, Jeff Titelius, Annabel Langbein, Kathryn Schipper, Daniel Wallace, Joanne Harris, Debbie Travis, Kiran Jethwa and Judith Works  I really enjoyed  your stories and conceiving a reward dish. I wish you all a vibrant 2014!

Gesprekken en gerechten seizoen 3, Talk and table 2014 

Gesprekken en gerechten. In deze serie wordt aan de hand van een gesprek, een kunstwerk, belevenis of een boek een beeld geschetst van de verteller of maker. Naar aanleiding van het gesprek maak ik dan een recept dat het meest het besprokene weergeeft. We gaan seizoen 3 in. Er staan al twee gasten klaar. De meiden van het Grachtenatelier en Monique van Loon. Welke spannende verhalen brengen zij ten berde? Ben JIJ van mening dat een twaalftal vragen een mooi recept zal opleveren? Meld je dan aan en vertel me je verhaal. Op Facebook, mijn blogs Twitter gereon_DL.

Coming year I will continue with a new series of talk and table blogs on www.gereonscityflavours.blogspot.com The blogs will portray the maker of a piece of art,  writer of a book or the person who experienced many adventures. From the things they will tell, I will conceive a dish or recipe, that shows a portrait of the person. If you think that  your answers deserve a nice recipe? Be my guest and apply for a conversation. Apply now on Facebook or Twitter gereon_DL or on www.gereonscityflavours.blogspot.com

Dus deel je verhaal met me in het nieuwe jaar!

Share your story or adventure with me in the New Year.

Talk and table X mas edition, Kim Sunee, her story and recipe.

 kim suneepicture: Kim Sunee, nytimes

I invited Kim Sunée to join in in my blog series “gesprekken en gerechten”  Korean born, American raised  Kim Sunée is the author of  the best selling book “A Trail of Crumbs” Hunger, love and the search for home. (2008). Kim is a multitalented woman. She ate her way around Europe for ten years, being a food editor. She produced a lot of publications. She worked together with Frances and  Ed  Mayes on the `Tuscan Sun Cookbook” That is the way I got to know her. She is the creator of many original recipes on her blog. And I hope she is a wine lover. Currently she works on a new cookbook, to be published in May 2014. My curiosity gets even bigger!  Time to send her some questions. To meet in my series Talk and table. Kim will be rewarded a customized recipe. To pair with a wonderful wine.

Who is Kim Sunée and what would you like to share with us?
I’m a writer, passionate cook, and traveler/wanderer.  I always have a passport in hand and a menu to plan.
You come from Korea , can you give a description of that special country?
I was born there but left at the approximate age of 3.  I was adopted by an American family and did not return to South Korea until 1995.  That journey was diffiicult for many reasons (I write about it in my first book, Trail of Crumbs) but my most recent journey back was in 2008.  There’s a documentary of that time (http://kimsunee.com/video-clips/) .  It was overwhelming and amazing.  The people were very warm and welcoming and I rediscovered a cuisine full of flavor and love.
You ate yourself around Europe being a food editor, can you tell something on that period?
I became a food editor after coming back from Europe.  I was in Europe for most of my twenties, ten years of eating and learning and traveling; it was an amazing time in my life where I got to try so many delicious and new foods.
 Your blog on speaks to the imagination, recipes, wines, travel, certainly to me. How do you do that?
I wish I had more time to devote to my blog on kimsuee.com.  I try to include recipes that we test in the test kitchens and that have been inspired from a recent trip.  For example, I was just in Seattle and Portland and tasted so many amazing foods and wines; I’m now in the process of recreating some of those favorite flavors to offer up to my readers.
My parents were/are very French food oriented. The last two decades there has been a shift from French to a more international cuisine, certainly in my generation. Do you notice that  too?
I agree that we are turning towards other cuisines, whether influenced from South America or Asia.  In the U.S., there is always the question of what is “American” food?  Luckily, we have so many different cultures to draw from and that together make a national/international cuisine.
What is your favorite cuisine?
I guess it’s something simple and made with local, fresh ingredients.  When I find myself in need of some comfort, I seem to go Italian and reach for pasta, olives, anchovies or I make a pot of gumbo or jambalaya or a bowl of steamed rice with hot spicy Korean-style beef or fish.
What  would  you like to tell on your book “Trail of Crumbs” ? We do not know this book in The Netherlands
I had the title, Trail of Crumbs, in my heart before I even wrote the book.  It comes from the  Grimm Brother’s fairytale about trying to find our way back home through food.  In many ways, the book is about finding a place to call home, a search for self and identity told through the adventures of my very flawed twenties while living in Europe.
For me as a French wine man, I would like to ask you: what do you think on French wines?
I learned about wine from tasting and from a wise oenologist who was from Burgundy and of course favored  his beloved region.  I love the wines of Bordeaux and Burgundy, and the smaller finds like a wonderful Rivesaltes ambré or a Condrieu.  And Champagne is always my go-to drink.
Do you know anything about the Dutch cuisine?
Not much, I’m sad to report, but I would love to taste a typical meal from your area.  I remember an Indonesian influence in some of the cuisine I tasted while in Amsterdam, as well as sausages and lots of fresh vegetables and stews.
Tons of food are wasted every day in Western societies. Can you tall us something about your ”foodprint” ?
I hate wasting food in any way, so I am often recreating dishes from scraps and leftovers.  I also cook a lot and often call up my neighbors who have been so wonderful to happily come and eat or take home whatever I might be testing/cooking.
You are currently working on a new cookbook, to be ventured in May 2014. What is the topic?
My new book, A Mouthful of Stars, (http://kimsunee.com/books/) is a compilation of my favorite recipes from my world travels, and includes poems, snapshots, and stories of wonderful cooks and people I’ve encountered along the way, including a piece about my visit to Tuscany with Frances Mayes.  Frances, who is so generous and inspiring, wrote the foreword to the book.
If you were to start all over in the Netherlands, what would you want to teach us? I know this is a tough question.
Starting over for me is more about learning than teaching.  I’m sure I’d arrive and want to go to all the local markets and vendors and eat and cook with locals; I’d want to immerse myself in your food and wine and culture. If I were to teach anyone anything, it might be a few recipes from places like New Orleans.
Last but not least, do you want to share anything else in my blog? Please be welcome
 I’m just grateful for your interest in my books and writing and I hope your readers continue to enjoy the good work you do.  Thank you very much.  I’m open if anyone wants to share recipes with me that I can make and feature on my blog, www.kimsunee.com

trail of crumbs picture: bookcover Trail of Crumbs

The recipe

Kim likes local ingredients and is eager to try something Dutch. My reward recipe for Kim is a typical festive dish from the Low Countries. A dish my mother used to make for Christmas every year. The dish is called “hazenpeper” or spicy hare stew. This dish will fill your kitchen with the smell that belongs to this time of year. You experience the scents of spices, a typical Dutch way of cooking. With cloves, cinnamon, nutmegg and all spice. Of course you need a wine to pair this hearty dish. I’d choose a Crozes Hermitage, spicy red syrah from the Northern Rhône Valley.

Spicy stew of hare

Ingredients:

1 hare in pieces
1 chili pepper cut in fine rings
2 red onions
4 cloves
2 bay leaves
1 ts nutmeg
1 tbs of thyme leaves
1 tbs red wine vinager
1 bottle red wine
butter
3 oz/ 100 g diced bacon
3 tbs plain flour
1 can of concentrated tomato purée
2 big slices of gingerbread
salt & pepper

1/2 celeriac
2 lbs/1 kg potatoes
milk
butter
salt & pepper
nutmeg
1 lb/ 450 g of Brussels sprouts

Preparation:

Mix the chili pepper, onion, cloves, nutmeg, thyme and bay leaves and one tea spoon of salt in a big bowl. Pour in the wine and vinager. Put the pieces of hare in this marinade. Put the bowl in the refrigerator for at least eight hours. Get the meat out of the bowl and dry the pieces with some kitchen towel.
Melt and heat somebutter in a big casserole. Fry the peices of hare until brown. Get the meat out and leave the pieces to rest under  some foil. Fry the dices of bacon, put in the tomato purée and plain flour. Leave to simmer for a short while. Then add the marinade and bring to a boil. Add the gingerbread and the meat. Leave the dish to stew for about two hours on a low fire.
Peel the potatoes and celeriac. Cut in pieces and bring to a boil with some salt. When the potatoes and celeriac are done make a mash of them by adding some butter and milk. Give it a dash of nutmeg. Clean the sprouts and cook them for only eight minutes until “al dente”.
Serve the pieces of hare with some sauce. Put potato and celeriac mash and the sprouts on the side.

Merry Christmas first of all to Kim Sunee and all readers of “Talk and table”

Natale facile, ingezonden antipasti

foto: de antipasti van Marty

Gereons Keuken Thuis maakt het zich makkelijk deze decembermaand. Niente gedoe in de keuken, niente pijn in de hersenpan over wat te serveren met de Kerst of op Oudejaarsavond. Het eerste deel van de makkelijke feestdagen is verzorgd door de lezers van mijn blog. Ik stelde de vraag welke antipasti zij  favoriet noemen. Dat leverde een schat aan recepten en ideeën op. Uiteindelijk won Stefan de tombola, maar ik wil de resultati niet onvermeld laten. Eén antipasto per inzender. Er ontstaat al een heel buffet.

Marielle likkebaardt van met ricotta gevulde courgettebloemen in een jasje. De smaakpapillen van Marion openen zich bij stengeltjes Japanse duizendknoop met hele verse geitenkaas. Misschien niet Italiaans, maar wel lekker zegt ze erbij. Agnes uit de Bourgogne gaat voor blokjes gegrilde tonijn. Alexandra houdt het bij crostini met leverpaté uit Toscane, de crostini neri. Marty watertandt bij een rijk gevulde schotel met tomaatjes, gedroogd en vers, salumi, worst en olijven met geroosterde ciabatta. Wendy wordt blij van jonge pecorino met peperonicijam. Stefan, de winnaar van de tombola rijdt graag naar Borgo San Lorenzo (de beschermheilige van de koks) voor de antipasto, waar hij een foto van instuurde. Ben wil graag iets met room en rucola. En als laatste kookgek Wilma maak je wakker voor vitello tonnato.

 foto: inzending van Stefan

Wat en buffet wordt dat op Kerstavond. Lekker onderuit op de bank of hangend in je stoel aan tafel. De glazen gevuld met koele prosecco of zoals één van de lezers meldde een Spritz. Andiamo, de makkelijke decembermaand is begonnen.

Code rood, salade met peperbiefstuk

 foto: weeronline.nl

Code rood beheerst de gemoederen in het land op deze vijfde december. Het scharlaken rood van de mantel van de Sint. Het vermanende rood van het KNMI vanwege de storm. Rood alom. Het zal voor velen een spannende avond worden. Gaan de treinen op tijd? De storm zal de pret niet drukken. Met rode koontjes zitten de kinderen te wachten op hun pakjes. Zou de goede Sint nog komen, nu hij het weer zo lelijk vindt? Ja inderdaad een regel uit het meest geciteerde lied van vandaag. Code rood. Wat zal het (sinterklaas) journaal vanavond veel te melden hebben. Buiten raast de wind langs de daken. Een bliksemschicht en een donderklap. Ik hoop dat de Sint weer en wind trotseert. Ach, dat komt al eeuwenlang goed. Binnen is het warm. Rode wijn in mijn glas, een warme teug uit de Chianti. Rood vlees, peperbiefstuk-reepjes op een salade met walnoten, geitenkaas en gefruite sjalotjes. Vandaag was het rood.

Nodig 4 personen:

2 grote biefstukken à 150 g
1 geitenkaasje
1 kop gepelde walnoten
200 g rucola
2 sjalotjes
peper en zout
zwarte peper uit de molen
olijfolie
rode wijnazijn

Bereiding:

Maal op een bord een flinke hoeveelheid zwarte peper en wentel de biefstukken erdoor. Verhit in een pan de olie met een klont boter. Als het vet bruin is, bak dan de beide biefstukken om en om in enkele minuten mooi bruin en krokant. Haal het vlees uit de pan. Snipper de sjalotjes. Fruit kort de sjalotten aan, schep uit het vet en zet apart. Rooster in een droge koekenpan de noten. Maak de rucola aan met wat olie en rode wijn azijn. Verkruimel de geitenkaas erdoor. Voeg de geroosterde walnoot toe Bestrooi de biefstukken met wat zout en snijd in hele dunne plakjes. Verdeel de salade over de borden, leg de dunne plakjes vlees erop. Garneer met de kort aangefruite sjalotjes. Serveer direct.

Antipakjes matinee

 foto: tomatensaus in mijn keuken

Wat een gezellige middag, de eerste dag van december, aan de Veemkade. Bepakt en bezakt waren alle deelnemers aangekomen bij restaurant Fifteen. Met als doel hun potjes, pakjes, zakjes en gerechten te delen met anderen. Ik vind het wel wat hebben zoveel liefde voor echt eten! De zelfgemaakte bonbons en appelgelei van Sonja Vetter, de mosterd en piccalilly van blogster Esmée Scholte, de gevulde speculaas van Tessa Zijlstra, de uitleg van Lizet Kruyff over pepersoorten en de verkoop van oerkoekjes door Jongsma junior. Deze jonge ondernemer is ook goed in recycling. Hij bood vijf lege glazen potjes aan voor slechts één Euro. Inmakers aller landen konden bij hem nieuwe verpakkingen halen. En dan de hertenstoof, een heerlijk bakje gestoofd hertenvlees, waarvan de makers vertelden dat zij hiervoor op het idee waren gekomen in Schotland. En passant ook nog een zuurkool taartje verorberd.
Al met al een evenement, neergezet door Karin Luiten, dat in mijn ogen niet beperkt zou moeten worden tot eenmaal per jaar. Nee, zelfgemaakte dingen eet je het hele jaar door! De pakjes en de zakjes worden bijzaak. Op deze maandag, bevlogen in de pot hakker die ik ben, een makkelijk recept voor Gereons tomatensaus met basilicum. Potten steriliseren, tomaten in de pan hakken en voor je het weet staan er op je plank basic sauzen voor pasta, stoverijen en soep te prijken. Binnenkort maak ik er eens ossobuco mee.

Ingrediënten:

2 kg tomaten in blokjes
1 takje rozemarijn
4 takjes basilicum
2 rode uien
2 tenen knoflook
1 glas rode wijn
1 blikje tomatenpuree
2 tl gedroogde oregano
1 el suiker
peper en zout
olijfolie

Bereiding:

Steriliseer de potten in kokend water. Hak de tomaten in stukjes. Snijd de uien in ringen, pel de knoflooktenen. Rits de rozemarijn af en scheur de basilicum fijn. Verhit wat olie in een diepe pan en fruit de ui. Voeg de tomaten toe, de rode wijn, de kruiden en wat zout en peper. Breng aan de kook. Laat het geheel een half uur sudderen op laag vuur. Haal de pan van het vuur en pureer de saus met de staafmixer. Vul de potten af, deksel erop en zet ze in een pan kokend water. Laat de potten een kwartier koken.
Pronto is je saus!

Veenbessen uit de Kinkerstraat

Cranberries of veenbessen. Ooit aangespoeld op Terschelling en daar post gevat. Nu gebruiken we deze exoot voor van alles. Jams, gelei en sap. Boordevol vitamine C. Altijd goed in de donkere dagen die gaan komen.

Veenbessen gekocht bij de biologische groenteman in de Kinkerstraat. Tien uur des avonds de bessen in de pan gemikt met een rode Rhõne uit Valréas. Koken maar!

De gekookte veenbessen door de zeef gewreven.

Rode wijn en geleisuiker erbij en nog even kort koken.

Resultaat drie potten en een bakje rode veenbessen gelei. Voor bij gebraad van wild, in de yoghurt of bij de terrine de campagne.

Nederlanders verkopen Nederland, Noord Holland door Marion Oudhoff

297foto: Haarlem, Bavokerk
In de serie Nederlanders verkopen Nederland vandaag wederom een dame uit de Bourgogne. Volmondig antwoordde zij dat ze mee deed aan deze serie. Marion Oudhoff komt uit Noord Holland. Zij zendt een recept in voor Haarlemmer Halletjes. Wat dat zijn vertelt ze zelf in het verhaal over deze provincie.
Eerst iets over Marion:
Wij hebben sinds 2003 een boerderij in het zuiden van de Bourgogne en daar wonen we permanent sinds 2009. Ik heb in Nedrland heel ander werk gedaan, maar koken en mijn groententuin waren wel  al mijn grote hobby’s. Wonend in de Bourgogne kan ik me helemaal uitleven met alle dieren die we hebben, de moestuin op permacultuurbasis en de gite die ook geschikt is voor mensen met een handicap.  Daardoor ben ik ook meer gaan koken voor anderen.
Wij proberen met veel elementen uit het leven (meer) onafhankelijk te zijn. Proberen zelfvoorzienend te leven. Denk dan aan zaken als je voedselvoorziening (groenten, natuur, kippen, vissen etc), je kleding (reden voor de schapen), gezondheidszorg (kruiden), verwarming (oa op hout kunnen  koken) etc etc. Back to basic.Ik organiseer momenteel voor zowel individuen als kleine groepen kookworkshops en excursies, bijvoorbeeld zelf geitenkaas maken.  Mijn kookworkshops voor Nedrlanders zijn gericht op de traditionele keuken uit de Bourgogne. Lekker het terroir! Daarnaast vervlecht ik het voedsel uit de natuur (de wildpluk) in mijn maaltijden. Hier start  ik daar binnenkort ook workshops in.
Marions verhaal over Haarlem en haar recept:
Haarlem de hoofdstad van Noord-Holland. Stad waar ik geboren en getogen ben. Haarlem heeft niet echt een hele roerige historie, los van de religieuze opstanden is er ooit wel een boter (belasting-)opstand geweest en natuurlijk is het Haarlems beleg van de hertog van  Alva bekend met een heldinnenrol voor Kenau Simonsdochter Hasselaer (of is dat nu toch een mythe?) en kreeg Haarlem een bijnaam : het Spanjaardsgraf.
In de Haarlemse culinaire historie zie nog steeds terug het Jopenbier. Dat de herinneringen doet herleven aan de honderd brouwerijen die er ooit waren. Het heeft de Haarlemmer Olie, dat overal goed voor lijkt te zijn en nog steeds verkocht wordt bij o.a. van der Pigge, een heerlijk ouderwets zaakje waar ze je in stofjassen helpen en het zo heerlijk ruikt. En de Damiaatjes, de klokjes die geschonken werden aan de stad na een kruistocht op Damiate, maar nu in eetbare variant, want ze zijn van chocolade. Trouwens de Droste chocolade is ook wel bekend. Echte oude traditionele Haarlemse recepten zijn er echter niet veel. De fontijnkoek was er ooit, maar die heb ik nooit gegeten. Iets voor een volgende speurtocht misschien? En nu kennen we eigenlijk alleen nog het Haarlemmer of Haarlemsche Halletje, een krokante koek die ook nog eens opnieuw uitgevonden moest worden. Het is aan het eind van de Gouden Eeuw, 1693, ontwikkeld door Eymert van der Schee. Die woonde toen in de Korte Veerstraat in het Oude Halletje, vandaar de naam. Ze zouden destijds zelfs internationaal bekend zijn geweest. Wie weet komt dat er weer van.
Er zijn diverse recepten. In 1768 wordt een recept beschreven in “de volmaakte Geldersche keukenmeid” met potasch, waarvoor we nu bakpoeder gebruiken. Ook worden daar eerst balletjes van het deeg gedraaid en dan platgedrukt. Tegenwoordig rollen we het uit en snijden we dit met een uitsteekvormpje, alhoewel ik de oude methode praktischer vind. Ook werden toen veel eieren gebruikt en was de hoeveelheid specerijen nog royaler. En ze bakten ze in een niet te warme oven. In het moderne recept zien we geen eieren meer in het recept, en bakken we in een hete oven, zodat het een hard koekje wordt. De specerijen blijven gelukkig wel een hoofdrol spelen. Voor de smaak van nu gaan we uit van het recept dat Cees Holtkamp heeft herontwikkeld en het echte Haarlemmer Halletje wordt nog steeds alleen in Haarlem verkocht bij Michel, de patisserie-chocolaterie in de Grote Houtstraat 173. En…dat recept blijft geheim.
Wat heb je nodig voor Haarlemmer Halletjes:
125 gram zachte boter
225 gram bruine basterdsuiker
12 gram gemalen kaneel
5 gram gemalen kruidnagelen
120 gram water
375 gram Zeeuws bloem gezeefd (is bloem uit een land met zeeklimaat)
12 gram bakpoeder gezeefd
Hoe ga je te werk:
Meng in een kom de boter, de suiker, kaneel en kruidnagel en voeg het water toe al werkende. Als dit goed gemengd is doe dan de bloem en bakpoeder erbij. Kneden tot een egaal deeg. Dit deeg is en blijft kleverig. Afgedekt in de koelkast zetten voor minimaal 1 uur zetten, langer mag ook.
Dan kun je voor 2 technieken kiezen om ronde koeken te krijgen. Je rolt het deeg uit (met bloem en folie) tot 2 mm dikte en steek je rondjes uit met een vormpje van 6 cm doorsnede. Of je snijdt deegstukjes af van ca. 30 gram, rol tot een balletje en duw dit onder wat folie tot de 2 mm dikte. Leg de rondjes op een bakplaat met bakpapier o.i.d. met een kleine afstand, want ze zetten nog iets uit.
De oven heb je al voorverwarmd op 190 graden, hetelucht,  en je laat de Haarlemmer Halletjes 10 minuten bakken. Daarna laten afkoelen op een rooster. Je krijgt met deze hoeveelheid zeker 25 koeken of meer als je ze kleiner maakt, dan ook ietsje korter bakken. Dit recept geeft grote krokante koeken met een wat brosse binnenkant.
306foto: Haarlem, Frans Halsmuseum
Meer informatie over Marions activiteiten? Ga naar de volgende websites:

Vin aux oranges, sinaasappelwijn

 foto: stilleven aux oranges

Wanneer je bij overbuurvrouw Madeleine uit Bourgondië op bezoek gaat, komt steevast l’apéro op tafel. Om 11 uur in de ochtend. Een grote fles met vermout, gekruide zoete wijn of haar lievelingswijn. ” Mon vin préferé c’est le traminer”, glundert ze dan en schenkt de glazen tot de rand vol. Je neemt een slok en ze schenkt meteen weer bij. Dan gaat de dop erop en gaat de fles weer de kast in. Nog een handje koekjes erbij. Gezellig!  Madeleine kletst honderduit en na een uurtje sta je weer buiten. Lichtjes in je hoofd en ietwat slap in de benen van de gezoete wijn.
In Frankrijk wordt op veel plaatsen zelf een apéro gemaakt. Bijvoorbeeld een vin aux oranges. Een aperitief op basis van wijn, sterke drank, sinaasappels en kruiden. Alle ingrediënten bij elkaar en een dag of 40 laten staan. Is het aperitief precies klaar voor de feestdagen.
Aangezien ik niet van te zoet houd, maak ik een vin aux oranges met wodka, droge rosé en minder suiker dan in de recepten, die je overal vindt. Ik voeg extra peper, nootmuskaat en kruidnagel toe. Lekker stevige smaken. Je kunt  dit drankje in de winter op kamertemperatuur drinken. In de zomer is het lekker om gekoeld te drinken. Maar naar verwachting zal dit aperitief het voorjaar niet eens halen.

Nodig:

2,5 l rosé
0,5 l wodka
8 sinaasappels, biologisch
1 citroen, biologisch
300 g suiker
6 kruidnagels
1 tl nootmuskaat
1 kaneelstokje
6 zwarte peperkorrels

Bereiding:

Boen de sinaasappels en citroen goed schoon en schil ze. Meng de schillen met suiker, peperkorrels, kaneelstokje, nootmuskaat en kruidnagels goed door elkaar. Doe het mengsel in een pot en schenk de rosé en wodka erop.
Roer alles goed door en laat de suiker oplossen. Sluit de pot goed af en laat een dag of 40 op een donkere plek staan. Zeef het drankje daarna en giet het in goed gesteriliseerde flessen. Santé!

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten