Gone fishing.

 foto: netten op de Trawlerkade

Gone fishing, uit vissen! De eerste keer dat ik in de haven van IJmuiden de visafslag bezocht was tijdens een schoolreisje zo’n veertig jaar geleden. Tegenwoordig ga ik regelmatig vanuit Gereons SeaSpot naar deze wat rommelige, maar o zo authentieke stek aan de Noordzee. De trawlers bekijken, naar het einde van de pier wandelen,foto;s maken van de gekleurde netten en natuurlijk vis kopen bij een van de vele viszaken aan de Halkade, waar ook de op één na grootste visafslag van ons land is gevestigd.

 foto: Mikkel Karstad

Zo belandde Gereons Keuken en Route op uitnodiging van het Visbureau en Aerial Media Company op deze herfstvrijdag in Hal D van de visafslag. In allerijl was hier een keukentje neergezet voor de Deense chefkok en culinair schrijver Mikkel Karstad. Een echte visadept, die vanaf het eerste moment, dat hij een vis ving op Groenland niet meer bij het water is weg te slaan. Zijn  leven bestaat uit vis.

 foto: Gone fishing…..

In Nederland zijn er elf visafslagen, waar dagelijks verse aanvoer van de Nederlandse vissers is. Wat ik niet wist is dat ook Deense vis volop wordt aangevoerd. Zo’n 40 % van de vangst uit Denemarken belandt in ons land. Eigenlijk niet gek, gezien het feit dat Nederland een ideaal doorvoer land is. En ten tweede dat bij de Denen en ons de zelfde mooie vissoorten te krijgen zijn zoals makreel, schol en kabeljauw. Laten we het vis uit de Nordische wateren noemen. Daar moeten wij in Nederland meer van genieten. Van vis. Gone fishing, uit vissen dat is wat de mannen van de zee elke dag mee bezig zijn om zo het lekkerste vanuit de Noordzee of Atlantische Oceaan aan te voeren.

 foto: makreel met biet en zwarte bessen.

Chefkok Mikkel Karstad maakt daar dan weer de lekkerste Scandinavische gerechten mee. Deze mooie Deense en iets onderkoelde creaties vind je in zijn nieuwe kookboek (van de maand oktober) Gone fishing, dat ten doop werd gehouden. (recensie volgt later op Gereons Keuken Thuis)  Gewone vissoorten en makkelijke bereidingen. Mikkel maakte voor de aanwezigen een op de huid gebakken makreelfilet met bietjes en in zout gefermenteerde zwarte bessen. Schol met wat gebakken en geraspte bloemkool. Tot slot pijlinktvis met een beetje citroen en knoflook. Als dat geen pleidooi is om meer vis te gaan eten. Voor Gereons Keuken Thuis wel op deze vrijdag!  Alvorens huiswaarts te keren kocht ik nog wat scholletjes, die ’s avonds op ons bord belandden. Gone fishing.

Raya’s makkelijke maandag

 foto: cover Raya’s Makkelijke Maandag.

Raya’s Makkelijke Maandag. Onlangs trof ik bij de kringloopwinkel dit leuke retro kookboek aan. Het is van de hand van Raya Lichansky, die begin jaren negentig de lekkerste recepten presenteerde voor RTL4. Raya kookte destijds makkelijke recepten voor mensen met en druk programma. Hoe vaak ik niet naar haar rubrieken heb gekeken in de jaren negentig. Naar Koken met Sterren, Raya in Koffietijd en de 5 Uurshow. Er is sindsdien heel wat veranderd. Begin jaren negentig had je geen internet, geen bloggers. noch vloggers. Commerciële televisie was een noviteit, net als Raya’s makkelijke maandag. Out of the box Raya’s keuken is makkelijk, de gerechten zijn snel klaar, met verse ingrediënten en smakelijk. Het is leuk om door dit boek te grasduinen. Want wat aten we eigenlijk in de jaren negentig? In het boek tref je allerlei gerechten aan, waar je nu niet zo snel aan zou denken. Waarom eigenlijk niet? Zo zie je dat er degelijk evolutie is in koken. En modes. Want de recepten kunnen nu ook zo op tafel. Tijdens het lezen kwam ik erge leuke dingen tegen, zoals granita van tomaat, een lekkere makreelmousse als voorgerecht. Portugese boerenkoolsoep of bospeentjessoep met dille.Visgerechten zoals een garnalenragout of viscurry zonder kerrie. Allerhande vleesgerechten, aardappels, pasta, noedels en rijst. Groentegerechten zoals gestoofde bleekselderij met gorgonzolasaus. Spannende salades. Een apart hoofdstuk over eieren. hartig bakwerk, zoete toetjes, zoete baksels en verrassend fruit. Een erg gevarieerd boek niet alleen voor de maandag dus. Raya’s makkelijke maandag maakt vers koken makkelijk. Vandaag een recept uit dit leuke boek op Gereons Keuken Thuis voor Portugese boerenkoolsoep, dat ik ken als caldo verde. Een mooie start van de week. En een hartverwarmende herfstsoep. We drinken er een rode wijn uit Alentejo bij.

Nodig:

1 ongesneden boerenkool

1 el olijfolie

3 uien in ringen

2 tenen knoflook, gehakt

150 g runderpoelet in blokjes

1 l runderbouillon

1 grote rookworst

1 tl gedroogde tijm

4 vastkokende aardappels

2 vleestomaten

1 kleine groene paprika in reepjes

zout en versgemalen peper

Bereiding:

Stroop de bladeren van de kool, was e en droog ze in een schone theedoek. Rol de bladeren stevig op en snijd ze met een scherp mes in heel dunne repen. Fruit in een grote soeppan in hete olie de ui en knoflook licht aan en bak het poelet kort mee. Giet de bouillon erbij en laat de soep met het deksel op de pan 45 minuten zachtjes koken. Snijd de rookworst in dunne schuine plakjes. Voeg na 30 minuten kooktijd de kool, de rookworst en de tijm toe. Kook de aardappels in de schil gaar, laat ze 10 minuten afkoelen en pel ze. Ontvel en ontpit de tomaten en snijd ze in plakken. Laat 10 minuten voor het opdienen de aardappels, tomaat en groene paprika heet worden in de soep. Breng de soep op smaak met zout en versgemalen peper.

Tip: je kunt ook een tl pimentón de la Vera, gerookte paprikapoeder toevoegen. Dat geeft deze soep een licht rokerige smaak.

 

Puur Pascale.

 foto: Puur Pascale cover.

Puur Pascale, beter eten is beter leven. Een waarheid als een koe. In Gereons Keuken Thuis ligt het nieuwe en inmiddels zevende boek van schrijfster, voedingsconsulente keramiste, publiciste en vedette Pascale Naessens. Een pleidooi om calorieën tellen te vergeten, vooral niet te diëten en zodoende meer balans in je leven te verkrijgen met beter eten. Want volgens de filosofie van Pascale Naessens volgt het één vanzelfsprekend uit het ander. Puur dus, geef Pascale maar echte voeding. Dat kan ik geheel onderschrijven, want vers onbewerkt voedsel daar raak je aan gewend. Dat wordt een onderdeel van je leven. (weet ik uit ervaring) Nadrukkelijk wijst Pascale erop dat je voor een normaal en natuurlijk leven moet gaan. Zij is geen gezondheidsschrijfster. Dat vind ik interessant, want in de golf van alle goedbedoelde “gezondheids” kookboeken en -blogs vind ik dat een verademing. Niet dweperig bezig zijn met een gezond leven, maar gewoon beter eten voor een beter leven. Hoe #LUBM is dat te noemen. In een openhartig en eerlijk relaas vertelt Naessens over haar problematische relatie met voedsel. Haar eetbuien. Ze schrapte een aantal voedingsmiddelen zoals snelle kookhydraten en verdiepte zich in moderne voedingsleer. Gevolg was dat ze zich beter ging voelen, op gewicht bleef en heel belangrijk gelukkiger was. Haar missie was geboren. Verlost van haar eetprobleem ging ze kookboeken schrijven en startte zelfs een site pure Pascale, waarop ze haar levenswijze deelt.

Puur Pascale kun je in dit licht het wat deftiger zusje noemen van de eerder boeken van Pascale Naessens het is gedrukt op glanzend papier en de fotografie van de gerechten is stunning te noemen.

 foto: verse rauwe makreel

De schrijfster neemt je aan de hand van mooie producten mee in haar wereld. Avocado voor een chocoladetaart. Onctueux zou je dit in het Frans noemen, maar dan zonder zwaar op de maag te liggen. Geitenkaas, gebakken met noten en rode biet. Wakker worden met een heerlijke ontbijtcake. Vis in de vorm van rauwe makreel met granaatappel en geroosterde sesamzaadjes. Savooikool voor een heerlijke lasagne. Wilde eend en een pleidooi om meer schorseneren te eten. Tot slot bijbelse vruchten, de linzen. Deze opsomming is geenszins compleet, maar de 75 recepten van Pascale mogen er zijn in al hun eenvoud. Ik zou zo aan willen schuiven aan de feestelijke dis, die zij buiten heeft opgetast. De schrijfster laat met Puur Pascale zien dat koken gelukkig maakt en dat het met beter eten een beter leven is. En zo is het maar net. Gereons Keuken Thuis heeft weer een stukje inspiratie opgedaan.

Puur Pascale, Pascale Naessens (ISBN 9789401435932) is een uitgave van Lannoo en is te koop voor € 29,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Gezondigen.

 foto: cover Gezondigen

Gezondigen, wat een mooie naam voor een movement. Een echt statement. Het rekent af met het zondebesef. Want juist geen lekkere dingen eten zoals truffel mayonaise, boter of chocolade. Dat is pas zondig! Maar zorg dat je basis gezond is. Het zou bijna mijn eigen credo kunnen zijn.

Sinds food de rol van religie heeft aangenomen, is het het nieuwe opium voor het volk geworden. Met foodpausen als stuurmannen aan het roer. Weinig humor, weinig relativeringsvermogen. En alle foody bisschoppen deinen graag mee over de woelige baren van de foodzee.” Bovenstaande hartenkreet plaatste ik op een zondagochtend vorige zomer op mijn Facebook tijdlijn. En niet zomaar. Het was het begin van de #LUBM 

En nu ligt er in Gereons Keuken Thuis het kookboek Gezondigen, geschreven door Kim Waninge, Rianne van Vulpen en Judith van der Rijt. Deze dames vinden dat het leven te kort is om geen desserts te eten. Uitgangspunt is een levenswijze waarbij een gezonde basis het uitgangspunt is en kan worden aangevuld met “zondig” voedsel. De schrijfsters vinden dat de health trend ons veel goeds heeft gebracht, maar ook is doorgeschoten. Schuldgevoel drijft ons kasten vol raw- en superfoods te kopen. Of een fitgirl te worden met alle uitwassen van dien. De dames vonden dat het tijd werd voor een movement, niet een dieetboek met strenge regels. Ik kan mij hier helemaal in vinden. De LUBM ook trouwens. Het concept is te genieten van het beste van beide werelden in 40 gezonde en spannende recepten en 30 verwenrecepten.

“Chocolate, coffee, men. Some things are better rich” vormt de openingszin voor een rijke ochtendshake, of een espresso martini cocktail en de klassieker van rosbief in een koffiekorst. Verder gaat het met froot loops en cheerios (never heard of), een soort cereals in allerlei kleurtjes. Je kunt er macarons mee maken en desserts. Gezond afgewisseld met haverflensjes en granola. Dan volgt er een heftige Tsjechische taart, een medovnik. Een fruit ontbijt uit de oven, een Grouster ovenschotel, stevige Friese kost. Uit Italië een panzanella, voor de zoetekauwen een bananen pannenkoek of brood. Ik kan nog wel even doorgaan. Een snelle paella, Griekse avgolemonosoep of fish&chips. Het staat allemaal kris kras door elkaar. Aan de ene kant is dat speels, aan de ander kant soms wat verwarrend. Gezondigen is een boek dat is geschreven voor vrouwen. Dat merk je aan de recepten en de teksten. En het aantal recepten voor zoetigheden en taarten. (ik ben van huis uit geen zoetekauw) Voor vrouwen, die zich niet meer de les willen laten lezen door foodgoeroes en dieetboeken. Alles wordt vers bereid, geen pakjes en zakjes. En je hebt geen dure superfoods nodig. De quotes, zoals “Everything you see, I owe to spaghetti”, geven het extra schwung. Net als de frisse en stijlvolle fotografie. Kortom deze movement is niet zondig, maar fris en verukkelijk. The unbearable lightness of being! Eigenlijk heel LUBM, dat #gezondigen.

Gezondigen, Kim Waninge, Rianne van Vulpen & Judith van der Rijt (ISBN 9789045209074) is een uitgave van Karakter en is te koop voor € 17,99

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

200 Hoofdgerechten, lekker & simpel

 foto: 200 Hoofdgerechten

200 Hoofdgerechten, lekker & simpel. Voor ieder wat wils. Snel en gemakkelijk koken na een drukke werkdag of voor een drukke avond uit. Dat is het idee, dat Sofie Chanou en Jorrit van Daalen Buissant des Amorie (wat een mooie naam zeg!) hadden, toen  ze in 2012 Lekker & Simpel startten. Een blog vol snelle en makkelijke recepten. Klassiek of juist modern. Tegenwoordig is deze blog hun full time bezigheid. Makkelijke recepten door iedereen te maken. Of zoals op de achterkant van hun nieuwe boek staat, geen tijd om uitgebreid te koken en toch een culinaire lekkerbek? In 200 recepten, alweer hun tweede boek, nemen de schrijvers je mee op pad door hun repertoire. In recepten en vrolijke foto’s. Het ziet er fris uit.

Het boek start met hoe kan het ook anders de lekkerste pastarecepten, pasta ovenschotel met Boursin of een pasta Alfredo met ham. Daarna volgen de eenpansgerechten, rendang of een mediterraan pannetje. Wraps nemen een belangrijke plaats is. Altijd handig als je geen zin of tijd hebt om te koken. Assembleren maar, noem ik dat in Gereons keuken Thuis. Salades, het volgende hoofdstuk zijn ook in een handomdraai klaar. Soep mag niet ontbreken, net als vrolijke ovengerechten zoals een ravioliovenschotel met mascarpone of een bloemkoolfrittata. Rijst speelt ook en rol, gevolgd door vlees en vis. Last but not least geven de schrijvers ook nog wat vegetarische recepten, zoals naanbrood met courgette of een Griekse stamppot.

200 Hoofdgerechten. lekker & simpel is een boek dat veel non foodies eigenlijk in hun keuken zouden moeten hebben. In het dagelijks leven is de meerderheid van de mensen geen culi, foodie of blogger. Eten moeten we echter allemaal en het liefst lekker. Jorrit en Sofie leren je spelenderwijs makkelijke gerechten voor elke dag maken. In plaats van weer die kant en klare salade of pizza uit de supermarkt. Gevorderde culi’s zullen in het boek niet veel van hun gading vinden. Het is allemaal erg basic. Geeft niets! 200 gerechten is een heerlijk cadeau voor je kind, dat de deur uitgaat of die vriend of vriendin zonder culinaire vingers.

200 Hoofdgerechten, Lekker & Simpel, Jorrit van Daalen Buissant des Amorie en Sofie Chanou (ISBN 9789461562135) is een uitgave van Bertram + de Leeuw en is te koop voor € 19,95

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

DIY foodfestival van Keizer Culinair.

 foto: DIY foodfestival.

DIY foodfestival van Keizer Culinair. Een nieuwe loot aan de stam. Iets anders dan geijkte kooklessen, die deze kookschool al jaren met veel succes aanbiedt. Zoals het Franse bistromenu en de keuken van Piëmonte. Of een feestmenu. En natuurlijk wijnproeverijen, daar weet Gereons Keuken Thuis alles van. En nu is er het DIY foodfestival, nieuw en eigentijds. Met een groep zelf koken, kijken naar demo’s zoals worst maken van kop tot staart. Of zelf aan de slag met cock– en mocktails. Los gaan met groenten. Inmaken of verwerken tot frietjes. Los van een landenthema, zoals we gewend waren bij Keizer Culinair. Een avondvullend programma. In een losse sfeer je diner bereiden en  al dan niet aan tafel opeten. Als dan niet gecombineerd met een wedstrijd element. Laat je inspireren. Ga lekker aan de slag en proef!

 foto: een explosie van kleur en smaak.

 

 

 

 

 

 

 

Om dit leuke nieuwe DIY foodfestival vorm te geven werkte Keizer Culinair samen met styliste Eline Bax. Zij maakt van elk hapje een beleving. Want daar draait het om. Beleven, samen kooktechnieken leren, presentatie van gerechten, die je nog niet eerder zelf hebt gemaakt. En ten slotte de WOW factor. Nieuwe dingen ontdekken. Dat is de beleving van dit nieuwe concept. Een vrolijke avond vol smaak, kleur en genot. Het DIY foodfestival, vooralsnog in de vestiging Den Haag en aan de Amsterdamse Elandsstraat. Een aanrader deze herfst. Ga het meemaken.

 foto: leer zelf worst maken.

Voor meer informatie kun je Keizer Culinair altijd bellen 020-8081935

 foto: mooie ingemaakte groenten

Ants on a Shrimp.

 foto: Ants on a Shrimp

Ants on a Shrimp. Op een zonnige dinsdagmorgen sprong Gereons Keuken Thuis op zijn fiets en reed naar het Ketelhuis om daar een kijkje in de keuken van René Redzepi te nemen. Niet letterlijk natuurlijk maar in de vorm van een fooddocumentaire gemaakt en geschreven door Maurice Dekkers. Een hele bijzondere film. René Redzepi kennen we allemaal van NOMA, het beste restaurant ter wereld, jaren achter elkaar. Nordisk Mad, waar deze kok en zijn hele team al jaren mee experimenteren. Bijzondere creaties. Maar je kunt te lui worden, te voldaan. En zodoende verhuisde Redzepi het hele NOMA team naar de keukens van het Mandarin Hotel hartje Tokio, om daar zes weken te gaan koken op de wijze van NOMA.  Maurice Dekkers  verhuisde mee naar Japan om deze queeste vast te leggen. Spannend.

 foto: René Redzepi

Voor NOMA Tokio waren 58.000 inschrijvingen en slechts ruimte voor 3000 couverts. Een grote uitdaging met vele risico’s. De film laat zien hoe Redzepi en zijn team door het prachtige Japan reizen om zo veel mogelijk mooie natuurlijke ingrediënten te verzamelen. Als een dirigent stuurt hij zijn hele team op bijna vaderlijke wijze aan, want elke persoon binnen het NOMA team heeft zijn eigen specialiteit. Als een symfonie leidt hij het team. De koks wonen bij wijze van spreken in de keuken. Eén van de koks zegt zelfs dat de keuken van NOMA haar relatie is. De passie voor eten en beleving spat van deze film af. In een hoog tempo zie we de koks gerechten bedenken, afkeuren, vervallen in oude patronen. Totdat eindelijk het 14 gangen menu op kaiseki wijze helemaal naar wens is van de meester. NOMA Tokio kan open en het concert kan beginnen. Sashimi van citrus, een rauwe langoustine, krakend vers met zout en mieren, origami van zwarte knoflook en een taartje met zoetwater mosselen. Een gelakte geroosterde eend, die 4 weken is afgehangen om te delen aan tafel Het is een groot spektakel  van smaak, product, creatie en genot. De film neemt je mee van kop tot staart en in anderhalf uur tijd doe je zoveel indrukken en inspiratie op, dat je thuis het geheel nog eens aan je voorbij laat trekken. Food forThought! Een aanrader. Ants on a Shrimp.

 foto: secuur werk eend roosteren.

Ants on a Shrimp is een productie van cinema delicatessen vanaf 1 september a.s. te zien in diverse theaters in heel Nederland.

Spaghetti met tonijn en kerstomaatjes.

 foto: spaghetti met tonijn en kerstomaatjes

Lunchpasta, spaghetti met tonijn en kerstomaatjes. Het is maandag, nog steeds zomer en het strand lonkt. Sinds de fusie van twee niet nader te noemen supermarktketens. (Ja, die blauwe en die met die leeuw) is het assortiment danig uitgebreid. Ineens stonden er hier in de schappen blikken met echte Italiaanse tomaten, van zongerijpt Italiaans, via gehalveerde Romatomaat, hele kerstomaatjes op sap tot datterini, dadeltomaatjes. Wat een feest vergeleken met die blikken tomaat, die we jaren voorgeschoteld kregen. En die smaak. Zo’n blik is instant feest, Butta la pasta zou ik zeggen. Fruit wat knoflook, een scheut olijfolie, rasp wat Parmezaan en klaar is Gereon. Houd ik in ieder geval tijd over om het strand te verkennen. Een als je er dan zo’n heerlijk blik tonijn bij doet en wat basilicum van het balkon is je maaltijd compleet in nog geen kwartier. Zomer op je bord. Zonnebommetjes in je mond. Vandaag een spaghetti met tonijn en kerstomaatjes. Ik guts er dan voor de pit nog een scheut je piri piri over.

Nodig (4 personen):

1 pak biologische spaghetti

1 blik tonijn op water of olie

1 blik Mutti kerstomaatjes op sap

sap van een halve citroen

4 tenen knoflook gehakt.

basilicumblaadjes

1 tl oregano

peper en zout

1/2 tl chilipoeder

geraspte Parmezaanse kaas

olijfolie

Bereiding:

Kook de biologische spaghetti volgens de aanwijzingen op het pak. Verhit in een pan wat olie en fruit hierin kort de knoflook en chilipoeder aan. Voeg het blik tomaatjes toe en breng het geheel aan de kook. Voeg het citroensap, oregano en basilicum toe. laat kort sudderen. Voeg naar smaak wat peper en zout toe. Giet de spaghetti af en bewaar wat vocht. Laat het blik tonijn uitlekken. ( indien op olie wat visolie bewaren) Meng de spaghetti met de saus en schud om en om tot het geheel goed is gemend. Voeg eventueel wat visolie of kookvocht toe. Garneer de spaghetti met de uitgelekte tonijn en serveer direct. Met of zonder geraspte Parmezaanse kaas. ( of een dash piri piri)

franse kook kunst.

 foto: franse kook kunst

Franse kook kunst. In de Ardèche bestiert chefkok Nort van Hoof (de Fransen noemen hem Norbert) Eclats de Vie, een chambre et table d’hôtes. Nort is geen onbekende kok. Op zijn 26e werkte hij al in een gerestaureerd benedictijner klooster in de Cevennen. Ook schreef hij in 1998 zijn eerste kookboek “Koken op een Berg. je kunt dus zeggen dat Nort zijn sporen wel heeft verdiend. Mensen eten graag bij hem. Hij kookt graag à l’improviste met al het moois dat het land van de Ardèche voortbrengt. Schrijfster Margriet Weenink en beeldend kunstenaar Willem Weenink gingen samen met Nort aan de slag. Het resultaat van hun inspanningen is franse kook kunst  geworden. Een kookboek dat kunst, tekst en recepten verenigt. Willem Weenink tekende voor de illustraties, Margriet dichtte en schreef de teksten en Nort kookte. Het is een sfeervol geheel geworden.

De indeling van het boek is niet op basis van gerechten maar op producten. Het start met tomaten, rood en sappig van de Franse zon. Dan volgen de kastanjes, lang een belangrijke voedselbron voor de lokale bevolking. Olijven ontbreken niet. Vis, zoetwatervis uit de rivier de Ardèche. Knoflook doet de schrijvers terugverlangen naar de sixties en Ramses Shaffy. Paddenstoelen, geteeld of geplukt. Kip, vooral de poulet fermier of jaune. Appels symboliseren de herfst, pruimen uit rijke oogst. Varkensvlees, eieren, schapen, citroenen en tot slot kruiden&groenten. De schrijfster en tekenaar hebben kosten noch moeite gespaard om al deze producten te voorzien van een kunstzinnige connotatie. Met leuke verhalen, gedichten, foto’s en tekeningen. In mijn optiek geldt dat niet voor de recepten. Die hadden best wat creatiever gemogen en met wat meer couleur locale. Ik mis terroir. Het zijn meer alledaagse internationale recepten. Dat is jammer.

Dat neemt niet weg dat dit kook- en leesboek een prima passe temps is voor je aanstaande vakantie. Je huurt een huisje in de Ardèche of elders in Frankrijk, leest wat en kookt wat zoals Nort dat doet. Bij vertrek laat je dit kookboek voor de volgende gasten of je gastheer/vrouw liggen.

franse kook kunst, Nort van Hoof, Margriet Weenink en Willem Weenink (ISBN 9789089896988) is een uitgave Terra en kost €20,00

 

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

Dining on a train.

 

 foto: dining on a train.

Dining on a train. Tot en met de jaren zeventig van de vorige eeuw nog heel gewoon. Een restaurant aan boord van de internationale treinen. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Des te leuker was het dinsdag jl om aan te monsteren in het Panaorama Rail Restaurant, dat vertrekt vanaf spoor 2 B op Amsterdam Centraal. Gereons Keuken en Route had er zin. We werden ontvangen door de gastheren en gastvrouwen van het rijdende restaurant met een fris glas prosecco en wat snacks zoals een verse grillworst en ingelegde rode biet. Daarna gingen we aan tafel. Om exact 18.00 uur klonk het fluitje en ging de gerestaureerde locomotief uit de sixties op pad om de aanwezige gasten in een tocht van anderhalf uur een proeve te geven van het landschap en de smaken. Alle onder auspiciën van Julius Jaspers. Het geeft een soort Simplon Express gevoel. Glijdend door het landschap werd het glas gevuld met een stuivende sauvignon blanc uit Zuid Afrika. De eerste amuse was een tataki van longhaas met ingelegde komkommer. (Ja ik weet het niet exact voor bij de sauvignon)

 foto: spannende velouté met gerookte paling.

De tataki werd gevolgd door een velouté met gerookte paling in een glaasje. Het gerookte tegenover het crêmige, de sauvignon stoof er lekker naast, terwijl de trein door het Kennemerlandse landschap zoefde. Gesprekken werden gevoerd met mijn disgenoten horecajournaliste Iris,  wijnschrijver Frank en  eetschrijver Gerrit Jan. Het maakt wat los, wijn, eten en reizen tegelijk. Jeugdherinneringen werden opgehaald over het Uitgeest van eertijds. Kennelijk doet zo’n treinreis wat met je. De proeve werd vervolgd met een mooie shiraz uit Australië, peperig rood. Dat was mooi geweest bij de tataki. Er werd een huisgerookte zalm geserveerd met wat mierikswortelmayo. De ruccola had beter een mildere slasoort kunnen zijn. Iets te peperig ten opzichte van de zalm. Na een kort oponthoud om te keren en weer Amsterdamwaarts te rijden, werden de aanwezige gasten getrakteerd op een tarte tatin Bocuse stijl met butterscotch en een bolletje ijs. Zoet langs de Zaan zal ik maar zeggen. En zo reden we Amsterdam Centraal binnen. Een ervaring rijker.

 foto: huisgerookte zalm.

Het Panorama Rail Restaurant rijdt elk weekend vanaf Amsterdam Centraal door het Groene hart en langs de dreven van de Randstad. Een leuke suggestie voor een tête à tête diner of als je je buitenlandse gasten in 2 uur en 45 minuten Nederland wil laten zien. Meer informatie over dining on a train en hun concepten vind je op Panorama Rail. Een leuke experience.

 foto: tarte tatin in de stijl van Bocuse.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten